Wieści z Bliskiego Wschodu
Transkrypt
Wieści z Bliskiego Wschodu
Wieści z Bliskiego Wschodu © 8.11.2009 Asher Intrater Francop Pięćset ton (!) broni i amunicji, w tym 3000 rakiet i bomb, zostało zatrzymanych przez 13. elitarną jednostkę komandosów marynarki Izraela na okręcie „Francop” przewożącym ładunek z Egiptu do Syrii, gdzie miał być doręczony partii Hezbollah. Broń sprowadzono z Iranu i zakamuflowano tak, że wyglądała na zwykły towar. Broń została rozdzielona między dyplomatów i media w porcie Aszdod. Jej zdobycie niewątpliwie potwierdziło słuszność izraelskich przekonań, iż terroryści Hamasu i Hezbollahu są opłacani i wyposażani przez Iran, oraz że okłamują kraje Zachodu i opierają się wszystkim międzynarodowym ograniczeniom. Irańscy i syryjscy dyplomaci natychmiast ogłosili, iż nie było żadnego transportu broni, a Izrael zmyślił całe wydarzenie. Teitel W końcu pojmano żydowskiego „terrorystę” odpowiedzialnego za zamach bombowy na Amiela Ortiza – żydowskiego mesjanicznego nastolatka pochodzącego z Ariel. Zamachowiec nazywa się Jacob Teitel. Jest prawicowym, religijnym fanatykiem, który wyemigrował z Ameryki do Izraela. Przyznał się do morderstwa młodego palestyńskiego taksówkarza, a ponadto jest podejrzewany o kilka innych ataków mających na celu homoseksualistów, izraelskich policjantów oraz wykładowców uniwersyteckich. Z powodu liczby oskarżeń, rozgłos odnośnie Amiela Ortiza osłabł; jednakże pozostałe oskarżenia nadały właściwą perspektywę atakowi na Amiela: Palestyńczyk jest niewinny, a sam zamach był rzeczą ohydną. Jedna z najpopularniejszych gazet hebrajskich opublikowała skłaniający do przemyśleń artykuł, opisując spotkanie rodzin Ortiza i zamordowanego palestyńskiego taksówkarza. Dowcip? Dowcip, który krąży w tym tygodniu po Izraelu: „Czy słyszałeś, że Ahmadineżad w gruncie rzeczy jest Żydem?” „Nie wierzę ci.” „Nie tylko on, Kaddafi też jest Żydem.” „To absurdalne. Zaraz mi powiesz, że Goldstone jest Żydem.” Artykuł nauczający: Dzieje Apostolskie 2:17 – Przed i po Dzieje 2:17 to cudowny werset o wielkim znaczeniu odnośnie czasów ostatecznych (jest to cytat z księgi Joela 3:1). Dzieje 2:17-21 I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I młodzieńcy wasi widzenia mieć będą... Nawet i na sługi moje i służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować będą... Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały. Wszakże każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie. Szymon (Piotr) wygłosił ten werset zgromadzonemu tłumowi zaraz po tym, jak nastąpiło wylanie Ducha Świętego podczas poranka w dniu Pięćdziesiątnicy. Powiedział, że to, czego właśnie doświadczyli, było początkiem wypełnienia się proroctwa Joela. Wierzę, że zacytował ten werset natychmiast PO wylaniu, ponieważ zebrani rozmyślali nad tym wersetem PRZED wylaniem Ducha. Nie zacytował go jedynie aby wytłumaczyć, co wydarzyło się z perspektywy czasu. Zebrani cytowali go przedtem, aby spowodować to, o czym czytali. Ten werset zawiera klucz do światowego przebudzenia. Tak jak był on po części tym, co spowodowało wylanie Ducha zaraz po pierwszym przyjściu Jeszuy, tak po części spowoduje wylanie Ducha zaraz przed drugim przyjściem. Jeszua spotykał się z uczniami przez 40 dni po swym zmartwychwstaniu i nauczał ich (Dzieje 1:3). Jednym z wersetów, o których ich pouczył, był z pewnością Joela 3:1. Zanim w poranek Szawuot zstąpił ogień, 120 uczniów trwało zjednoczonych w codziennej modlitwie (Dzieje 1:14, 2:1). Niewątpliwie jednym z wersetów, o który się modlili, nad którym rozmyślali i który z wiarą ogłaszali, było proroctwo Joela. Tak, jak Duch Święty poprowadził ich do objawienia wagi tego wersetu przed jego wypełnieniem się w pierwszym stuleciu, tak Duch Święty prowadzi nas do objawienia jego wagi, zanim nastąpi jego wypełnienie w dwudziestym pierwszym wieku. 2000 lat temu w Izraelu, ta mała mesjaniczna społeczność wierzyła, iż pisma wypełnią się za ich życia. Wierzyli, że Duch Święty zstąpi na nich, co będzie sposobem na wywarcie wpływu na całym świecie; wierzyli, że będą częścią spełnienia się proroctw czasów ostatecznych, prowadzących do wielkiego i wspaniałego dnia Pana. Dlaczego my nie możemy zrobić tak samo? Wprawdzie mówiąc, powinniśmy wierzyć, iż dokonamy nawet większych rzeczy. Jesteśmy bliżej czasu Drugiego Przyjścia, niż oni byli. Mamy większe niż oni szanse, aby wpłynąć na świat i wzniecić przebudzenie w kościele. Mamy więcej środków komunikacji i edukacji biblijnej, niż oni. Jeżeli im się udało, nam też się uda. Dzieje 2:17 to proroctwo o międzynarodowym przebudzeniu czasów ostatecznych. Ten werset to coś więcej niż opis. Jest to proroctwo mające możliwość do samowypełnienia się. Jest to obietnica oczekująca na spełnienie. Tak jak księga Izajasza 53:5 („Jego ranami jesteśmy uleczeni”) zawiera objawienie fizycznego uzdrowienia, tak samo księga Joela 3:1 („A potem wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało”) zawiera objawienie światowego przebudzenia. Wszystko czego potrzeba, to grupy ludzi, którzy by w nie wierzyli, rozmyślali nad nim, zgodzili się z nim, ogłaszali je i prorokowali o nim. My w to idziemy. Czy dołączysz do nas? [Zauważ: Joel, jako hebrajski prorok, widział swe proroctwo o przebudzeniu w kontekście przeznaczenia obiecanego przez Boga Izraelowi. Całościowa struktura księgi Joela ma następujący porządek: 1) zniszczenie ziemi spowodowane grzechem, 2) modlitwa, post i pokuta, 3) odnowa narodu izraelskiego, 4) proroctwo o duchowym przebudzeniu, 5) przyjście Dnia Pana, 6) sąd nad narodami, które zaatakowały Izrael i 7) odnowa raju na ziemi. Kontekst, w jakim wypełni się to proroctwo jest taki sam, w jakim zostało ono dane.]