Wieści z Bliskiego Wschodu

Wieści z Bliskiego Wschodu
© 8.11.2009 Asher Intrater
Francop
Pięćset ton (!) broni i amunicji, w tym 3000 rakiet i bomb, zostało
zatrzymanych przez 13. elitarną jednostkę komandosów marynarki Izraela na
okręcie „Francop” przewożącym ładunek z Egiptu do Syrii, gdzie miał być
doręczony partii Hezbollah. Broń sprowadzono z Iranu i zakamuflowano tak, że
wyglądała na zwykły towar.
Broń została rozdzielona między dyplomatów i media w porcie Aszdod. Jej
zdobycie niewątpliwie potwierdziło słuszność izraelskich przekonań, iż
terroryści Hamasu i Hezbollahu są opłacani i wyposażani przez Iran, oraz że
okłamują kraje Zachodu i opierają się wszystkim międzynarodowym
ograniczeniom. Irańscy i syryjscy dyplomaci natychmiast ogłosili, iż nie było
żadnego transportu broni, a Izrael zmyślił całe wydarzenie.
Teitel
W końcu pojmano żydowskiego „terrorystę” odpowiedzialnego za zamach
bombowy na Amiela Ortiza – żydowskiego mesjanicznego nastolatka
pochodzącego z Ariel. Zamachowiec nazywa się Jacob Teitel. Jest prawicowym,
religijnym fanatykiem, który wyemigrował z Ameryki do Izraela. Przyznał się
do morderstwa młodego palestyńskiego taksówkarza, a ponadto jest
podejrzewany o kilka innych ataków mających na celu homoseksualistów,
izraelskich policjantów oraz wykładowców uniwersyteckich.
Z powodu liczby oskarżeń, rozgłos odnośnie Amiela Ortiza osłabł; jednakże
pozostałe oskarżenia nadały właściwą perspektywę atakowi na Amiela:
Palestyńczyk jest niewinny, a sam zamach był rzeczą ohydną. Jedna z
najpopularniejszych gazet hebrajskich opublikowała skłaniający do przemyśleń
artykuł, opisując spotkanie rodzin Ortiza i zamordowanego palestyńskiego
taksówkarza.
Dowcip?
Dowcip, który krąży w tym tygodniu po Izraelu:
„Czy słyszałeś, że Ahmadineżad w gruncie rzeczy jest Żydem?”
„Nie wierzę ci.”
„Nie tylko on, Kaddafi też jest Żydem.”
„To absurdalne. Zaraz mi powiesz, że Goldstone jest Żydem.”
Artykuł nauczający:
Dzieje Apostolskie 2:17 – Przed i po
Dzieje 2:17 to cudowny werset o wielkim znaczeniu odnośnie czasów
ostatecznych (jest to cytat z księgi Joela 3:1).
Dzieje 2:17-21
I stanie się w ostateczne dni, mówi Pan, Że wyleję Ducha mego na
wszelkie ciało I prorokować będą synowie wasi i córki wasze, I
młodzieńcy wasi widzenia mieć będą... Nawet i na sługi moje i
służebnice moje Wyleję w owych dniach Ducha mego I prorokować
będą... Zanim przyjdzie dzień Pański wielki i wspaniały. Wszakże
każdy, kto będzie wzywał imienia Pańskiego, zbawiony będzie.
Szymon (Piotr) wygłosił ten werset zgromadzonemu tłumowi zaraz po tym, jak
nastąpiło wylanie Ducha Świętego podczas poranka w dniu Pięćdziesiątnicy.
Powiedział, że to, czego właśnie doświadczyli, było początkiem wypełnienia się
proroctwa Joela.
Wierzę, że zacytował ten werset natychmiast PO wylaniu, ponieważ zebrani
rozmyślali nad tym wersetem PRZED wylaniem Ducha. Nie zacytował go
jedynie aby wytłumaczyć, co wydarzyło się z perspektywy czasu. Zebrani
cytowali go przedtem, aby spowodować to, o czym czytali.
Ten werset zawiera klucz do światowego przebudzenia. Tak jak był on po części
tym, co spowodowało wylanie Ducha zaraz po pierwszym przyjściu Jeszuy, tak
po części spowoduje wylanie Ducha zaraz przed drugim przyjściem.
Jeszua spotykał się z uczniami przez 40 dni po swym zmartwychwstaniu i
nauczał ich (Dzieje 1:3). Jednym z wersetów, o których ich pouczył, był z
pewnością Joela 3:1. Zanim w poranek Szawuot zstąpił ogień, 120 uczniów
trwało zjednoczonych w codziennej modlitwie (Dzieje 1:14, 2:1). Niewątpliwie
jednym z wersetów, o który się modlili, nad którym rozmyślali i który z wiarą
ogłaszali, było proroctwo Joela.
Tak, jak Duch Święty poprowadził ich do objawienia wagi tego wersetu przed
jego wypełnieniem się w pierwszym stuleciu, tak Duch Święty prowadzi nas do
objawienia jego wagi, zanim nastąpi jego wypełnienie w dwudziestym
pierwszym wieku.
2000 lat temu w Izraelu, ta mała mesjaniczna społeczność wierzyła, iż pisma
wypełnią się za ich życia. Wierzyli, że Duch Święty zstąpi na nich, co będzie
sposobem na wywarcie wpływu na całym świecie; wierzyli, że będą częścią
spełnienia się proroctw czasów ostatecznych, prowadzących do wielkiego i
wspaniałego dnia Pana.
Dlaczego my nie możemy zrobić tak samo?
Wprawdzie mówiąc, powinniśmy wierzyć, iż dokonamy nawet większych rzeczy.
Jesteśmy bliżej czasu Drugiego Przyjścia, niż oni byli. Mamy większe niż oni
szanse, aby wpłynąć na świat i wzniecić przebudzenie w kościele. Mamy więcej
środków komunikacji i edukacji biblijnej, niż oni. Jeżeli im się udało, nam też
się uda.
Dzieje 2:17 to proroctwo o międzynarodowym przebudzeniu czasów
ostatecznych. Ten werset to coś więcej niż opis. Jest to proroctwo mające
możliwość do samowypełnienia się. Jest to obietnica oczekująca na spełnienie.
Tak jak księga Izajasza 53:5 („Jego ranami jesteśmy uleczeni”) zawiera
objawienie fizycznego uzdrowienia, tak samo księga Joela 3:1 („A potem
wyleję mojego Ducha na wszelkie ciało”) zawiera objawienie światowego
przebudzenia.
Wszystko czego potrzeba, to grupy ludzi, którzy by w nie wierzyli, rozmyślali
nad nim, zgodzili się z nim, ogłaszali je i prorokowali o nim. My w to idziemy.
Czy dołączysz do nas?
[Zauważ: Joel, jako hebrajski prorok, widział swe proroctwo o przebudzeniu w
kontekście przeznaczenia obiecanego przez Boga Izraelowi. Całościowa
struktura księgi Joela ma następujący porządek: 1) zniszczenie ziemi
spowodowane grzechem, 2) modlitwa, post i pokuta, 3) odnowa narodu
izraelskiego, 4) proroctwo o duchowym przebudzeniu, 5) przyjście Dnia Pana,
6) sąd nad narodami, które zaatakowały Izrael i 7) odnowa raju na ziemi.
Kontekst, w jakim wypełni się to proroctwo jest taki sam, w jakim zostało ono
dane.]