Katarzyna Jedynakiewicz

prof. Katarzyna Jedynakiewicz-Mróz
Uniwersytet Łódzki
Refleksje na temat ewolucji modelów kobiecości w Niemczech Zachodnich po II wojnie
światowej – abstrakt referatu
Cel referatu stanowi prezentacja przemian w sferze modelów kobiecości w Niemczech
Zachodnich, rozumianych jako stopniowo upowszechniające się wzorce zachowań i postaw
kobiet w tym kraju. Rozważania obejmują okres od momentu klęski III Rzeszy po rok 1989 i
zasadniczo dotyczą obszaru RFN. W ograniczonym zakresie punktem odniesienia analizy jest
„socjalistyczny model kobiecości”, lansowany odgórnie przez władze NRD. Konstrukcja
tekstu bazuje na charakterystyce czterech kluczowych dla kształtowania się powojennego
wizerunku kobiet w RFN okresów:
a) lata czterdzieste – model tzw. Trümmerfrauen (dosł. kobiet ruin, odbudowujących kraj pod
nieobecność mężczyzn)
b) lata pięćdziesiąte i pierwsza połowa lat sześćdziesiątych – renesans wzorca „3 K”, przy
równoległych pierwszych oznakach liberalizacji obyczajowej (Beate Uhse i jej pierwsze sexshopy)
c) koniec lat sześćdziesiątych i pierwsza połowa lat siedemdziesiątych – wyzwolenie
seksualne z jego ograniczeniami (połowiczny sukces kampanii w sprawie depenalizacji
aborcji), kobiecy aktywizm studencki, rola kobiet w RAF (Ulrike Meinhof)
d) druga połowa lat siedemdziesiątych i lata osiemdziesiąte – rosnąca popularność modelu
kobiet wykształconych i aktywnych zawodowo, pierwsze kobiety w polityce (Petra Kelly z
Partii Zielonych), wzrost roli kobiet w świecie mediów (Marion Dönhoff w redakcji „Die
Zeit”, Alice Schwarzer i jej czasopismo „Emma”).