vademecum-mechanika-sprzetu

Mechanik sprzętu
ratowniczego
1. Mechanikiem sprzętu ratowniczego może być:
- ratownik który ukończył co najmniej szkołę zawodową
- ma staż ratowniczy nie krótszy niż 5 lat
- ukończył kurs podstawowy dla kandydatów na mechanika sprzętu ratowniczego i zadania egzaminu z wynikiem pozytywnym.
2. Mechaników sprzętu ratowniczego wyznacza kierownik ruchu zakładu górniczego (KRZG) na wniosek kierownika kopalnianej
stacji ratowniczej (KKSRG). Kierownik KSRG
wyznacza z pośród podległych mu mechaników, pierwszego mechanika, który sprawuje nadzór nad pozostałymi mechanikami.
Oprócz mechaników stale zatrudnionych w KSRG na wszystkich zmianach w dni robocze jak i w dniach wolnych od pracy są
zatrudnieni co najmniej dwóch mechaników rezerwowych. Mechanicy rezerwowi zobowiązani są raz na kwartał pełnić
pięciodniowy dyżur w KSRG na zmianie na której jest pierwszy mechanik.
3. Obowiązki mechanika sprzętu ratowniczego:
 Utrzymywanie na swojej zmianie w stałej zmianie w stałej gotowości do akcji tlenowych i powietrznych aparatów
oddechowych roboczych oraz pozostałego sprzętu.
 Kontrola, naprawa, konserwacja i dezynfekcja tlenowych roboczych oraz pozostałego sprzętu ratowniczego stanowiącego
wyposażenie KSRG i prowadzenia odpowiednich książek kontroli.
 Zaopatrzenie wszystkich urządzeń ratowniczych w numery i znaki własności stosowane w zakładzie górniczym.
 Przed wstawienie raz w miesiącu kierownikami KSRG do wglądu i potwierdzenia książek ewidencyjnych kontrolnych.
 Zapewnienie, aby w pomieszczeniach przeznaczonych do przechowywania tlenowych i powietrznych aparatów
oddechowych roboczych oraz pozostałego sprzętu ratowniczego znajdował się wyłączenie sprzęt sprawny przygotowany
do akcji.
 Zgłoszenie dyspozytorowi miejsca pobytu dyżurującego zastępu na dale z podaniem sposobu ich alarmowania.
 Ułożenie kart wezwań ratowników według stanu zatrudnienia na podstawie wykazu w markowni (ewidencji
komputerowej).
 Sprawdzenie łączności z zastępem dyżurującym przynajmniej dwa razy na zmianie.
 Wpisywanie do dziennika KSRG nazwisk ratowników, numerów telefonów, aparatów oddechowych roboczych, miejsce
pracy oraz zadania do wykonania dla zastępu dyżurującego.

Wydanie aparatów tlenowych roboczych i ewakułacyjnych z sali aparatowej na polecenie kierownika KSRG lub kierownika
akcji ratowniczej.
4. Mechanikowi sprzętu ratowniczego zabrania się:
 Dokonywania w tlenowych i powietrznych aparatach oddechowych napraw lub regulacji pod zespołów które są zastrzeżone
przez producenta
5. Obowiązki mechanika w bazie ratowniczej:
 Przygotowanie aparatów oddechowych po ich uzyciu do pełnej sprawności i gotowości do ponownego użycia.
 Dokonywanie drobnych napraw sprzętu ratowniczego.
 Utrzymywanie materiału i sprzętu w pełnej sprawności i gotowości do użycia akcji ratowniczej.
6. Kontrole aparatu W-70 można wykonać na przyrządach:
 RZ- 25
 PK-9
 Manometr wodny U- rurka
 Przepływomierzem/rotametr (dawkowanie)
7.Kontrola aparatu W-70:
1. Oględziny zewnętrzne
2. Sprawdzenie pochłaniacza CO2
3. Sprawdzenie połączeń gwintowych
4. Sprawdzenie zaworu sterującego
5. Sprawdzenie szczelności aparatu:
pierścień dystansowy. „nadciśnienie”700 Pa ±100 Pa „szczelność 1 min.
6. Sprawdzenie zadziałania zaworu przepłukującego
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Sprawdzenie zadziałania zaworu upustowego:
zamknięta pokrywa, „szczelność” 150-300 Pa
Sprawdzenie dawkowania tlenu (min.18MPa):
pierścień dystansowy. „dawkowanie” 1.5 ± 0.1 L/min.
Sprawdzenie podciśnienia uruchomienia automatu płucnego:
„podciśnienie” 150-250 Pa.
Sprawdzenie działania zaworu do dawczego
Sprawdzenie szczelności zaworu bezpieczeństwa
Sprawdzenie szczelności połączeń pracujących pod wysokim ciśnieniem
Sprawdzenie butli i zapasu tlenu
Sprawdzenie zaworu odcinającego- raz na pól roku
Sprawdzenie maski.
Oględziny zewnętrzne:

Sprawdzenie stanu zewnętrznego aparatu: pasy nośne obudowa.
Sprawdzenie pochłaniacza CO2:

Oględziny zewnętrzne, data założenia, rodzaj pochłaniacza, połączenie z fajkami, ślady wilgotności na pochłaniaczu.
Połączenia gwintowe:






Korek ślinika
Nakrętki łączące węże z komorami
Nakrętki łączące komory z aparatami
Nakrętka łącząca worek oddechowy do komory wdechowej
Zawór upustowy
Dwie śruby na pochłaniaczu




Nakrętka przewodu tlenowego przy komorze wdechowej
Dławice automatu płucnego z zespołem zaworowym
Trzy śruby mocujące zespół zaworowy
Oraz inne połączenia gwintowe w zespole zaworowym.
Zawory sterujące:

Łącznik centralny do ust, załamać jeden z węży oddechowych i wykonujemy krótkie oddechy, możliwość wykonania
oddechu tylko w jednym kierunku i stuk płytki zaworu Ø32, świadczą o prawidłowym działaniu zaworu sterującym,
analogicznie z drugim wężem.
Szczelność aparatu:

Połączyć łącznik do przyrządu kontrolnego, unieruchomić zawór upustowy, zakładając pierścień dystansowy, przełącznik
ustawić na nadciśnienie pompką wytworzyć nadciśnienie ponad 700 Pa. Następnie przełączyć na szczelność i przyciskiem
odpowietrzenia ustawić na 700 Pa. Aparat jest sprawny jeżeli przez 1 minutę spadek ciśnienia nie będzie większy jak 100 Pa.
Kontrola zaworu przepłukującego:

Ustawiamy szczelność na zero i odkręcamy zawór butli
Kontrola zaworu do dawczego:

Opróżniamy worek oddechowym i zadziałanie zaworu do dawczego
Zawór upustowy:

Kontrole te wykonujemy przy założonej pokrywie, przełącznik ustawiamy w pozycji szczelność po napełnieniu worka i
ustaleniu wskazań należy odczytać wartość otwarcia zaworu upustowego od 150 do 300 Pa.
Kontrola dawkowania tlenu:

Zakładamy na zawór upustowy pierścień dystansowy, przełącznik ustawiamy na dawkowanie u dołu po lewej stronie PZ (13) lub PK (X1-X2). Po ustabilizowaniu się wskazań, prawidłowa wartość powinna wskazać 1,5 L/ min ± 0,1 L/min (dm3/min).
Po wykonaniu kontroli należy wyjąć założony wcześniej pierścień dystansowy.
Kontrola automatu płucnego:

Przełącznik ustawiamy w pozycje pod ciśnienie, dźwignią pompki, powoli (płynnie) wykonujemy uchy wytwarzając
podciśnienie, zadziałanie automatu płucnego charakteryzuje się sykiem wypływającego tlenu powinni to nastąpić przy
podciśnienia od 150 do 250Pa.
Kontrola zaworu bezpieczeństwa:

Nakładamy na zawór bezpieczeństwa wężyk i podłączamy go do manometru wodnego lub mydlinami.
Kontrole szczelności połączeń pracujących pod wysokim ciśnieniem:

Smarujemy mydlinami
Kontrola butli i zapasu tlenu:

Sprawdzamy po przez wyjęcie jej z aparatu, sprawdzamy legalizacje, ciśnienie na przyrządzie Pk-6
Kontrola zaworu odcinającego:

Raz na pół roku, w przypadku użycia zaworu, zerwania plomby lub wymiana zaworu sterującego. Kontrole wykonujemy
poprzez zamknięcie zaworu odcinającego i odkręcenie zaworu butli, wskazanie manometru nie powinno wzrosnąć, wzrost
ciśnienia świadczy o nieszczelności zaworu.
Kontrola zaworu maski:
 Kontrole dokonujemy przy pomocy przyrządu kontrolującego i zestawu pomocniczego ZP-2
Zespół zaworowy kontrolujemy co 30 miesięcy usługę tą wykonuje serwis FASER.
8. Parametry szczelności maski:
 Panorama Nowa ZS- 750 Pa Nadciśnieniowa, dopuszczalny spadek podczas kontroli 50 Pa.
 Maska MT 313/3 i 313/4 Podciśnieniowa 1000 Pa, dopuszczalny spadek podczas kontroli 100 Pa.
 Maska Drager FPS 7000 RP Podciśnieniowa 1000 Pa, dopuszczalny spadek podczas kontroli 100 Pa.
Maskę zakładamy na gumową głowę przyrządu, zaciskamy paski nagłowia, pompką wypełniamy głowę,
doszczelniając maskę doszczelniając maskę przyłącze maski podłączamy do przyrządu kontrolnego i
wytwarzamy nad lub pod ciśnienie zależności od rodzaju maski. Obserwujemy przez 1 minutę.
9. Sprzęt pomocniczy podczas akcji ratowniczej:




Pulsometr
Czujnik bez ruchu
Kamizelki chłodzące
Linki ratownicze
10. Kontrola aparatu BG- 4:
1. Sprawdzenie załączenia ostrzeżenia o niskim ciśnieniu:
 „Nadciśnienie” pompować powoli, załączenie ≥140 Pa.
(1.4 mbar)
 Przerywany sygnał akustyczny
 Symbol, otwórz zawór butli
 Zapala się czerwona dioda
2. Sprawdzenie zaworu wdechowego:
 Ściskamy wąż wdechowy
 „Nad ciśnienie”- pompować powoli ˃ 1000 Pa (10 mbar)
3. Sprawdzenie zaworu wydechowego:
 Ściskamy wąż wydechowy
 „Pod ciśnienie” pompować powoli ˃ -1000 Pa (10 mbar)
4. Sprawdzenie zaworu odwadniającego:
 „Nad ciśnienie” kapturek 1000 ÷1800 Pa (10 ÷ 18 mbar)
5. Sprawdzenie szczelności
 przy nad ciśnieniu obniżamy ciśnienie do 700+50 Pa
(7+0,5mbar)
 kapturek „szczelność” 1 min. Spadek ciśnienia do 100 Pa
(1mbar)
6. Sprawdzenie zaworu upustowego:
 „Nad ciśnienie” pompować powoli otwarcie 400 ÷ 700 Pa
(4÷7mbar)
7. Kontrola szczelności wysokiego ciśnienia:
 Szczelność” otworzyć zawór butli ciśnienie ≥ 16.5
MPa (165 Bar)
 Symbol „zamknięcia zaworu butli”
 Następnie przy ok 100 bar symbol „otworzyć zawór
butli”
8. Sprawdzenie stałego dawkowania:
 „Nad ciśnienie” kapturek „dawkowanie” 1.5 ÷1.9
L/min.
9. Sprawdzenie automatu płucnego:
 „Podciśnienie” worek samoczynnie opada,
pompując można Przyśpieszyć, otwarcie zaworu 10
÷250 Pa (0.1 ÷2.5 mbar)
10. Sprawdzenie zaworu do dawczego:
 „Szczelność” przycisnąć przycisk
11. Sprawdzenie zapasu tlenu w butli:
 1 ostrzeżenie o niskim ciśnieniu w butli
 Odczyt zamknąć zaworów butli, przy ok 5,5 MPa
(55 bar)
 Przerywany sygnał akustyczny
 Miga czerwona dioda
12. Sprawdzenie stanu naładowania baterii:
 Symbol bateria „czarna” b. dobra
 Symbol bateria z cyfrą 1- aparat sprawny przez 4
godziny- baterie należy wymienić
 Symbol bateria z cyfrą 2- Bodyguard się wyłącza.
11.
UNIWERSALNY PRZYRZĄD DO KONTROLI APARATÓW
ODDECHOWYCH PK-9M i PK-11M
ZASTOSOWANIE
Przyrząd kontrolny PK-9M przeznaczony jest do kontroli aparatów
oddechowych tlenowych i powietrznych, PK-11M do aparatów
powietrznych. Umożliwiają skontrolowanie aparatów pod kątem
prawidłowego ich funkcjonowania poprzez przeprowadzenie
pomiarów następujących parametrów:
sprawdzenie szczelności aparatu pomiar ciśnienia upuszczania zaworu
upustowego pomiar podciśnienia uruchamiania automatu płucnego
pomiar wielkości dawkowania tlenu (PK-9M).
WARUNKI EKSPLOATACJI
Przyrządy kontrolne PK-9M i PK-11M mogą tyć użytkowane tylko
przez osobę poinstruowaną o zasadach posługiwania się tego rodzaju
przyrządami kontrolno pomiarowymi. Szczegółowe informacje
dotyczące użytkowania i konserwacji są zawarte w instrukcjach
użytkowania przyrządów kontrolnych PK-9M i PK-11M.
12. MANOMETR WODNY P1
ZASTOSOWANIE
Manometr wodny P1 jest przeznaczony do mierzenia
ciśnienia gazu w zakresie od 1500 Pa do + 1500 Pa.
Manometr P1 jest stosowany przy badaniu aparatów
oddechowych oraz w laboratorium fizjologicznym.
DZIAŁANIE
Manometr P1 zostaje podłączony do badanego
urządzenia. Ciśnienie doprowadzanego gazu powoduje
wychylenie się słupa wody. Wielkość wychylenia
odczytana na podziałce w mm słupa wody jest miara
mierzonego ciśnienia.
DANE TECHNICZNE
 Zakres pomiarowy od 1500 Pa do + 1500 Pa (od 150
mm H2O do + 150 mm H2O)
 Ciecz w U-rurce woda destylowana zabarwiona kroplą
10% kwasu solnego i kroplą oranżu metylowego
Wymiary:
 wysokość 260 mm
 szerokość 110 mm
 grubość 110 mm
 Masa ok. 1,6 kg
13. ZESTAW POMOCNICZY ZP-2 DO KONTROLI SZCZELNOŚCI MASEK
Zestaw pomocniczy ZP-2 przewidziany jest do współpracy z
przyrządem kontrolnym PK-9 i PK-9M. Kontroli mogą podlegać maski
do aparatów tlenowych z łącznikiem centralnym 5/16 oraz maski
aparatów tlenowych AU-9E.
Zestaw jest wyposażony dodatkowo w łącznik umożliwiający
sprawdzanie szczelności komory fonicznej maski MT 313/3 ANKA.
Zestaw składa się z podstawy, gumowej głowy, pompki, zaworu
odpowietrzającego i 3 łączników. Istnieje możliwość zamocowania
zestawu do stołu poprzez otwory w stopkach podstawy.
Umiejscowienie ZP-2 powinno zapewniać łatwe zakładanie i
zdejmowanie maski oraz posługiwanie się gałkami.
14. Przetłaczarki
Przetłaczarka tlenu służy do podwyższenia ciśnienia w butlach
napełnionych powyżej wartości ciśnienia w butlach zasilających.
Przetłaczarka SP2 składa się z:
o
Silnika 2,2 KW

Przekładnia ślimakowa

Karbowody

Krzyżulca

Pompka spięta z krzyżulcem

Tłoku

Zbiornik osuszacza

Szuflada z cieczą chłodząco smarującą

Tablica rozdzielcza (4 manometry + 1)

Zawór bezpieczeństwa z tyłu tablicy

Manometr kontaktowy
Oprócz przetłaczania wykonujemy również płukanie butli, proces ten polega na trzy krotnym napełnieniu butli do 5 MPa
używając zaworu przepływu nie załączając przetłaczarki.
Przetłaczarki nie wolno załączać jeżeli ciśnienie na manometrze napełnienia i manometrze kontaktowym wskazuje mniej
niż 5 MPa. Pompowanie przy niższym ciśnieniu doprowadzi do napełnienia instalacji cieczą chłodząco smarującą. Ciecz
chłodząco smarująca składa się z w jednej części z gliceryny bezkwasowej i czterech części z wody destylowanej. Objętość
szuflady wynośi 6 L.
Prace przetłaczarki zabezpiecza zainstalowany z tyłu tablicy rozdzielczej zawór bezpieczeństwa, który ustawiony jest na 22,5
MPa. Należy go co 6 miesięcy sprawdzić w wyspecjalizowanym serwisie. Dodatkowym elementem zabezpieczającym jest
manometr kontaktowy na którym ustawiamy podczas przetłaczania dopuszczalną wartość ciśnienia napełniania. Z tyłu
tablicy znajduje się również zbiornik odwadniacza. Podczas przetłaczania ciśnienie odbieramy w sposób następujący
maksymalna wartość jaką można uzyskać z butli zasilającej to iloczyn ciśnienia w danej razy dwa. Wartość ciśnienia
wynikająca z przemnażania razy dwa, musi być większa od ciśnienia w butli napełnianej. Ciśnienie w manometrze
napełnienia jest to średnia wartość ciśnienia w butli połączonych do listwy.
W instalacji przetłaczarki jest zainstalowany zbiornik osuszacza o objętości 1L/25 MPa. Wypełniony jest żelem błękitnym
który absorbuje wilgoć która jest w tlenie. Żel zmienia swój kolor, z chwilą pochłonięcia wilgoci na różowy, może on być
regenerowany dziesięcio krotnie przez wysuszenie w suszarce laboratoryjnej w temperaturze 110 °C. Zbiornik osuszacza
przewidziany jest na 17600 cykli. Cykl oznacza podniesienie ciśnienia w instalacji przetłaczarki od wartości 01-22MPa.
Istnieje też pojęcie pół cykla od wartości 15-22 MPa. Ilość cykli jest zapisywany w karcie pracy zbiornika osuszacza. Każdy
zbiornik posiada odrębną kartę pracy, po 12 miesiącach eksploatacji zbiornik należy oddać do legalizacji. Żel błękitny
wymieniamy po napełnieniu 200 butli 2L.
Butle które posiadają inną objętość jak 2L zapisujemy w następujący sposób ilość butli razy objętość podzielonej przez 2.
Fakt przetłaczania odnotujemy w książce pracy przetłaczarki (wzór nr. 15) i w książce napełnienia butli. Tłuszcze to
węglowodory które w atmosferze czystego tlenu bardzo szybko się utleniają, zapalając się gwałtownie.
Manometry nie mają terminu legalizacji użytkownik decyduje o tym.
15. Automatyczny aparat ewakuacyjny CAREvent® DRA










dostarcza 100% tlenu podczas resuscytacji (gdy jest podłączony do źródła tlenu);
spełnia wymogi ERC oraz AHA w stosunku do Wytycznych dotyczących pierwszej pomocy z roku 2005 ;
posiada słyszalny System limitowania ciśnienia;
jest lekki i wyjątkowo wytrzymały;
jest zaprojektowany do użycia w potencjalnie toksycznej atmosferze;
posiada ręcznie aktywowany przycisk anulowania z 20-sekundowym opóźnieniem zapewniający czas na 30 ucisków klatki
piersiowej ;
spełnia wymogi ERC oraz AHA dotyczące zapewnienia stosunku 30 ucisków do 2 oddechów z roku 2005 ;
posiada ustawioną, automatyczną dawkę przepływu dla osoby dorosłej z objętością przepływową i częstotliwością
zgodnymi z wytycznymi;
zapewnia automatyczne odcięcie i rozpoczęcie wentylacji w przypadku „żądania oddychania”;
posiada jako opcję zakupu manometr ciśnieniowy służący do monitorowania ciśnienia podczas wentylacji.
DANE TECHNICZNE APARATU
 Zasilanie układu
 Objętość jednorazowej dawki tlenu w czasie
pracy aparatu w cyklu automatycznym:
 Ilość oddechów (praca automatyczna):
 Przepływ tlenu (praca automatyczna) :
 Przepływ tlenu (praca na żądanie oddechu):
 Ciśnienie inicjujące żądanie oddechu
 Opóźnienie startu po ręcznym uruchomieniu
zaworu anulowania (zawór do dawczy CPR)
 Opór wdechu:
- Butla tlenowa 2dm³ o ciśnieniu 20,0 MPa
- 0.5 dm³
- 10/ min
- 12,8 ÷20,0 dm³ (dawkowanie przez 2sek. w cyklu 9 ÷11
razy w ciągu 1 min)
- do 120 dm³/min
- 0 ÷ 6 cm H2O przy przepływie 100 dm3/min
- 17 ÷ 23 sek.
- 0 ÷ -6 cm H2O





Opór wydechu
Ciśnienie wyjściowe zredukowane
Maksymalne ciśnienie drogi oddechowej
Temperatura działania
Czas działania
- 0 ÷ 6 cm H2O
- 3,1 ÷ 4,8 bar przy ciśnieniu 50 ÷ 200 bar
- 40 ÷ 66 cm H2O
- Od -18° do +50° C
- około 80 min (praca w cyklu automatycznym przy
dawkowaniu 0,5 dm3
- około 40 min (praca na żądanie przy bieżącym
zapotrzebowaniu 10 dm3/min.)
- około 10 min. (praca na żądanie przy średnim
zapotrzebowaniu 40 dm3/min.)
Budowa aparatu
Maska Panorama Nova RP
Butla tlenowa
Reduktor z manometrem
Pokrętło odrębnego układu dawkowania w zakresie 0-25 dm3/min.
Przewód zredukowanego ciśnienia
Części składowe resuscytatora DRA:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
obsada zaworu pacjenta (z zaworem ciśnienia)
przysłona (diafragm)
przycisk ręcznego włączenia
system zwolnienia (upustu) ciśnienia
wlot tlenu
korpus resuscytatora
4
6
3
5
2
1
1
KONTROLE APARATU (RESUSCYTATORA) PRZEZ MECHANIKA
Przyrząd kontrolno-pomiarowy do kontroli aparatu ewakuacyjnego CareVent DRA
8
10
2
5
7
9
6
11
3
4
1. Gniazdo przyłączeniowe aparatu do wykonania kontroli wartości przepływu cyklu ręcznego
w resuscytatorze.
2. Manometr wskazujący wartość ciśnienia maksymalnego w układzie resuscytatora
3. Przyłącze ciśnienia zredukowanego zasilającego przyrząd kontrolno — pomiarowy
4. Gniazdo przyłączeniowe resuscytatora do wykonania kontroli wartości podciśnienia
uruchomienia zaworu na żądanie.
5. Przełącznik trybu pracy przyrządu kontrolno — pomiarowego (poz. lewa — kontrola
zadziałania podciśnienia zaworu na żądanie w resuscytatorze; poz. prawa - kontrola
nadciśnienia uruchomienia zaworu wydechowego)
6. Pokrętło regulacji przepływu
7. Przepływomierz wskazujący wartość nastawionego przepływu pokrętłem 6.
8. Manometr wskazujący wartość ciśnienia w resuscytatorze (w cyklu pracy na żądanie lub
zaworu wydechowego) w zależności od położenia przełącznika 5.
9. Gniazdo przyłączeniowe aparatu do wykonania kontroli otwarcia ciśnienia maksymalnego
zaworu upustowego.
10. Gniazdo przyłączeniowe aparatu do wykonania kontroli oporu wydechu zaworu
wydechowego.
11. Przepływomierz
Manometr ciśnienia zredukowanego
Łącznik uniwersalny
1. Kontrola przepływu tlenu (praca w cyklu na żądanie)
 Łącznik aparatu włożyć do gniazda (4) - DEMAND VALVE SENSITIVITY. Przełącznik trybu pracy (5) TEST MODE ustawić w pozycji lewej. Pokrętłem regulacji przepływu na żądanie (6) - FLOW CONTROL
wyregulować przepływ na przepływomierzu (7) nad gniazdem do wartości minimum 120 dm 3/min.
Odczyt nad szeroką, płaską powierzchnią pływaka.
2. Kontrola podciśnienia zadziałania zaworu na żądanie (czułość zaworu na żądanie).
 Po wyregulowaniu przepływu na 100 dm 3/min odczytać wartość podciśnienia z manometru (8), które
powinno mieścić się w granicach od 0 cmH20 do 6 cmH20. Zamknąć przepływ pokrętłem (6).
3. Kontrola maksymalnego ciśnienia w układzie (otwarcie zaworu upustowego).
 Połączyć łącznik resuscytatora z gniazdem maksymalnego ciśnienia (9) - MAXIMUM DELIVERY
PRESSURE. Nacisnąć i przytrzymać przycisk anulowania (dodawczy CPR), następnie odczytać wartość
ciśnienia na manometrze (2), które powinno mieścić się w granicach od 40 cmH20 do 66 cmH20.
4. Kontrola zaworu wydechowego (opór wydechu).
 Nacisnąć przycisk anulowania (dodawczy CPR), aby uzyskać zwłokę na 17 - 23 sekund w działaniu
resuscytatora. Ustawić przełącznik trybu pracy (5) - TEST MODE w pozycję prawą i połączyć łącznik
resuscytatora z gniazdem (10) - EXHALATION RESISTANCE. Odczytać wartość ciśnienia na
manometrze (8), które powinno mieścić się w granicach od 0 do 6 cm H20.
5. Kontrola ilości wydechów w cyklu automatycznym.
 Podczas pracy resuscytatora w cyklu automatycznym przy użyciu stopera przeliczyć liczbę oddechów
z resuscytatora w ciągu jednej minuty. Należy przyjąć wartość średnią z dwóch pomiarów, która
powinna wynosić od 9 do 11 razy w czasie 1 minuty.
6. Kontrola pracy resuscytatora przy przejściu z pracy w cyklu na żądanie do pracy w cyklu automatycznym.
 Przykładając łącznik resuscytatora do ust wykonać 5 wdechów powodując przejście aparatu do pracy
w cyklu na żądanie. Przy użyciu stopera zmierzyć czas do ponownego załączenia się cyklu
automatycznego, który powinien wynosić od 5 do 8 sekund.
7. Kontrola pracy resuscytatora przy przejściu z pracy w cyklu ręcznym do pracy w cyklu automatycznym.
 Nacisnąć przycisk anulowania (dodawczy CPR) powodując przerwę w dawkowaniu tlenu, która
powinna wynosić od 17 do 23 sekund. Czas zmierzyć stoperem. Zakręcić zawór butli.
8. Kontrola ciśnienia w butli
 Po kontroli przez mechanika ciśnienie pozostawione w butli tlenowej powinno wynosić 19 — 20 MPa
(190 — 200 bar). Porównać wskazania manometru roboczego z przyrządem kontrolnym (np. PK-6).
Dopuszczalna różnica wskazań ±1MPa (10 bar).
9. Kontrola szczelności maski Panorama Nova RP
 Zapoznać się z instrukcją fabryczną maski. Kontrolę szczelności maski Panorama Nova RP
przeprowadzić przy użyciu przyrządu do kontroli szczelności masek (np. ZP-2, TEST OR) oraz
przyrządu kontrolnego (PK-9, RZ-25). Pod maską wytworzyć podciśnienie 10 mbar. Dopuszczalny
spadek ciśnienia w ciągu 1 min. wynosi 1 mbar.
UWAGA
KONTROLE APARATU EWAKUACYJNEGO PRZEZ MECHANIKA NALEŻY WYKONAĆ:
 KAŻDORAZOWO po UŻYCIU,
 OKRESOWO 1 RAZ W CIĄGU MIESIĄCA, JEŻELI APARAT EWAKUACYJNY NIE BYŁ UŻYWANY
W CELU ZMNIEJSZENIA REZYSTANCJI ELEKTRYCZNEJ POWIERZCHNI ELEMENTÓW NIEMETALOWYCH, PONIŻSZE
PODZESPOŁY APARATU EWAKUACYJNEGO NALEŻY POKRYĆ PŁYNEM ANTYSTATYCZNYM ZALECANYM PRZEZ
PRODUCENTA:
 SZYBA MASKI PANORAMA NOVA RP PC
 OBUDOWA RESUSCYTATORA
CZYNNOŚĆ TĄ POWINIEN WYKONAĆ MECHANIK po ZAKOŃCZENIU CZYNNOŚCI
KONTROLNYCH
Mechanik wykonujący kontrolę aparatu powinien znać instrukcje fabryczne „Aparatu ewakuacyjnego CareVent DRA”,
przyrządu kontrolnego oraz maski Panorama Nova RP. Należy przestrzegać okresowych wymian części
eksploatacyjnych w aparacie ewakuacyjnym CareVent DRA oraz masce Panorama Nova RP wykonywanych przez
mechanika. Aparat ewakuacyjny CareVent DRA, jak również przyrząd kontrolny należy oddawać do przeglądu
okresowego w autoryzowanym serwisie, zgodnie z wymogami producenta.
16. CIŚNIENIOMIERZE
ZASTOSOWANIE
Ciśnieniomierze są stosowane do pomiaru wartości ciśnienia w
butlach.
BUDOWA
Ciśnieniomierz stanowi typowy manometr wyposażony w
odpowiedni króciec z gwintem zewnętrznym lub wewnętrznym,
umożliwiający połączenie ciśnieniomierza z butlą. Na bocznej
ściance króćca jest pokrętło, służące do likwidowania ciśnienia
pozostałego w ciśnieniomierzu po dokonaniu pomiaru i
zamknięciu butli.
DZIAŁANIE Ciśnieniomierz należy nakręcić na zawór butli. Mierzenie i związane z nim czynności polegają na otwarciu
butli, odczytaniu wartości ciśnienia, zamknięciu otworu butli, zlikwidowaniu ciśnienia w ciśnieniomierzu
17. Aparat tlenowy ewakuacyjny AU9E/1
ZASTOSOWANIE
Aparat tlenowy ewakuacyjny AU-9E/1 jest przeznaczony do
izolowania dróg oddechowych człowieka od atmosfery nie
nadającej się do oddychania z powodu:
niskiej zawartości tlenu (poniżej 17%)
zawartości gazów lub substancji szkodliwych dla zdrowia.
Aparat AU-9E/1 znajduje zastosowanie w ratownictwie i
stanowi wyposażenie Okręgowych i Kopalnianych stacji
Ratownictwa Górniczego. Czas działania ochronnego
aparatu wynosi do 60 minut.
CECHY CHARAKTERYSTYCZNE
Aparat AU-9E/1 jest przystosowany do noszenia na pasku
przewieszonym przez ramię. Wobec zastosowania maski,
aparat AU-9E/1 umożliwia ewakuację osób rannych lub
nieprzytomnych z miejsca zagrożenia.
W aparatach izolujacych ucieczkowych dezynfekcji podlegają :




Ustnik ze ściskaczem nosa w AU-9 L , maska w AU-9E i AU-9E1
Wąż oddechowy
Worek oddechowy
Wewnętrzne strony pochłaniacza
DANE TECHNICZNE
Czas ochronnego działania
-60 min
Masa wapna sodowego w pochłaniaczu
-ok. 0,65 kg
Źródło zasilania butla 0,45 dm3 o ciśnieniu tlenu w butli
-22 MPa
Ciśnienie zredukowane
-0,4 MPa
Dawkowanie tlenu:
- stałe przy 20 MPa 1,5 dm3/min
- maksymalne co najmniej 50 dm3/min
Ciśnienie otwarcia zaworu upustowego
-400 600 Pa
Opory aparatu przy wentylacji 20 x 2 dm3 nie przekraczają przy wdechu i wydechu
650 Pa
Ciśnienie uruchomienia aparatu płucnego
- (-150) (-250) Pa
Wymiary zewnętrzne
- 300 x 200 x 128 mm
Masa kompletnego aparatu
- 5,0 kg
Jednorazowa dawka środka „CAGROSEPT G” – 250ml.
Dezynfekcja :
- nieużywanego ustnika raz na kwartał 100 ml,
- nieużywanej maski raz na kwartał 50ml
APARAT TLENOWY IZOLUJĄCY UCIECZKOWY AU-9L, AU-9E, AU-9E1
Czas ochronnego działania
Masa
Pojemność butli tlenowej
Zapas tlenu
Ciśnienie robocze
Ciśnienie zredukowane
AU-9 E
AU-9 L
do 60 min.
ok.5 kg
0,45 dm3 (0,45 l) +10%
90 dm3
20 MPa (200 atm)
0,4 MPa (4 atm)
Ciśnienie upuszczania zaworu bezpieczeństwa
1 MPa  0,1 MPa
Maksymalne
Dawkowanie tlenu
Stałe przy 20 MPa
Pojemność worka oddechowego
Pochłaniacz - wapno sodowe
OSTARYT
Ciśnienie upuszczania zaworu upustowego
Ciśnienie uruchomienia automatu płucnego
1,3dm3/mi 1,5dm3/min.
n. –
 0,1l/min
0,1l/min
(1,5 l/min.)
(1,3
l/min.)
min 50
min 50 dm3/min.
dm3/min. (50 l/min.)
(50
l/min.)
5,5 dm3
5 dm3–0,2 +0,5dm3
0,5 dm3
AU-9 E1
1,5 dm3/min.-0,1l/min
(1,5 l/min.)
min 50 dm3/min.
(50 l/min.)
5,5 dm3 0,5dm3
ok. 0,65 kg
400 – 600 Pa
150 – 250 Pa
Opory aparatu przy wentylacji 20x2 dm3 przy wdechu i wydechu
650 Pa
Wymiary gabarytowe
300 x 200
x 120
300 x 200 x 120
300 x 200 x 128
Kontrola okresowa AU-9 (co 1 miesiąc oraz każdorazowo po użyciu aparatu po przeprowadzeniu czynności
konserwacyjnych)
AU-9 L
AU-9 E
AU-9 E1
Oględziny
zewnętrzne
Powierzchnie poszczególnych zespołów aparatu. Dopuszcza się
małe uszkodzenia powierzchni nie mające wpływu na
prawidłowe działanie aparatu
2
Otwarcie aparatu i sprawdzenie
automatycznego otwarcia
zaworu butli w AU-9E
Otwarcie zamka pokrywy, odciągnięcie jej od spodu tornistra
co spowoduje automatyczne otwarcie zaworu butli – syk
wypływającego tlenu
3
Pochłaniacz CO2
Data następnego napełniania OSTARYTEM (ważność 1 rok dla
ostarytu od daty produkcji)
Szczelność połączeń
Przy ciśnieniu butli 15 – 20 MPa
wysokiego
Posmarować mydlinami.
i zredukowanego
Powstawanie pęcherzyków mydlanych
świadczy o nieszczelności
1
4
ciśnienia
podciśnienie 700Pa (70 mmH2O)
5
6
7
8
Szczelność układu niskiego ciśnienia
szczelny jeżeli w ciągu pierwszej min. ciśnienie nie obniży
się więcej niż 150Pa (15mmH2O)
L 1,3 0,1dm3/min. E1 1,5-0,1l/min, E 0,1l/min
Dawkowanie tlenu
Podciśnienie uruchomienia automatu płucnego
150 –250 Pa (15 –25 mm H2O)
400 –600 Pa (40 –60 mm H2O)
Zawór upustowy
Ważność okresu legalizacji, zgodność ciśnienia
roboczego i rodzaj gazu
9
10
Ciśnienie w butli : 20 MPa (pomiar wykonać po
wyrównaniu temperatury butli z temp. otoczenia w
temp. 20  5C)
Butla i zapas tlenu
Porównanie wskazań z przyrządem PK-6
Manometr
10. Sprawdzenie maski
18. WYKRYWACZ GAZÓW WG-2M
ZASTOSOWANIE
Wykrywacz gazów WG-2M przeznaczony
jest do wykrywania oraz określania
procentowej zawartości CO, CO2, H2S lub
innych gazów w powietrzu, odpowiednio
do użytego wykrywacza rurkowego.
Wykrywacz WG-2M ma zastosowanie w
górnictwie, gazownictwie, przemyśle
chemicznym i innym np. przy badaniu
szczelności rurociągów, tam pożarowych
itp.
BUDOWA
Wykrywacz gazów WG-2M składa się z
pompki harmonijkowej, wyposażenia,
pokrowca i standardowo z 20 szt
wykrywaczy rurkowych
PRZEZNACZENIE
Wykrywacz gazów służy do wykrywania oraz szybkiego oznaczania stężenia gazu w powietrzu.
OPIS TECHNICZNY
Wykrywacz gazów stanowią:
1. Pompka harmonijkowa.
2. Wykrywacze rurkowe tlenku węgla.
3. Wyposażenie.
4. Pokrowiec.
Dane techniczne.
Pompka harmonijkowa:
a) pojemność skokowa
b) podciśnienie zassania
c) szczelność (zmiana podciśnienia przy zaślepionym gnieździe)
d) czas rozprężania w czasie zassania powietrza przez kapilarę wzorcową
o oporze 20000 Pa (150 mm Hg) przy przepływie 1 dm3/min.
e) masa
f) wymiary gabarytowe
Wykrywacze rurkowe tlenku węgla Co - 0,002 %
Zatwierdzone przez Wyższy Urząd Górniczy
a) średnica
7,3 mm
b) błąd wskazań
max +- 25 %
c) ilość sztuk w opakowaniu
20
Wykrywacz gazów WG-2M
a) wymiary gabarytowe
138x58x170 mm
b) masa pokrowca
0,825 kg
c) masa wykrywacza
0,3 kg
-100 +- 5 cm3
-21,3 (+4 - 2,6) kPa
- (160 + 30 - 20 mm Hg)
-666,1 Pa (5 mm Hg)
-5 __ 20 S
-max 0,3 kg
-150x 55x 90 mm
KONTROLA OKRESOWA
Kontrola okresowa wykrywacza gazów sprowadza się do kontroli pompki harmonijkowej.
Kontroli podlegają następujące parametry:
- wygląd zewnętrzny,
- szczelność,
- pojemność skokowa,
- podciśnienie zassania.
Kontrola wyglądu zewnętrznego.
Polega na sprawdzeniu, czy pompka nie posiada uszkodzeń zewnętrznych takich jak:
- uszkodzenie harmonijki (dziury, przetarcia),
- zerwanego łańcuszka,
- uszkodzonego gniazda z gumowego korka,
- innych uszkodzeń limitujących jej poprawne użycie.
Kontrola szczelności.
Przeprowadza się na przyrządzie PSO. Gniazdo w głowicy połączyć należy z manometrem rtęciowym. Pompkę ścisnąć do
oporu i zwolnić nacisk. Ustalone na manometrze podciśnienie nie powinno zmieniać się szybciej niż 666,1 Pa/min. (5 mm
Hg/min.).
Kontrolę pojemności skokowej dokonuje się na przyrządzie PSO opracowanym przez CSRG.
Pojemność skokowa pompki powinna wynosić 100+- 5 cm3.
Kontrola podciśnienia zassania.
Polega na podłączeniu pompki do manometru, całkowitym ściśnięciu harmonijki i zwolnieniu nacisku oraz na odczytaniu
na manometrze wielkości ustalonego podciśnienia.
Podciśnienie to powinno wynosić 21,3 [+4 - 2,6] kPa (160 [+ 30 - 20] mm Hg).
Kontrolę okresową przeprowadza osoba odpowiedzialna za stan techniczny wykrywaczy gazów po każdorazowym
przeprowadzeniu pomiarów.
19.PRZETŁACZARKA ELEKTRYCZNA TLENU SP-2
ZASTOSOWANIE
Przetłaczarka elektryczna tlenu SP-2 jest przeznaczona do
napełniania tlenem butli aparatów oddechowych z butli dużych.
Przetłaczarka SP-2 jest stosowana w stacjach ratownictwa
górniczego, jednostkach straży pożarnej, szpitalach itp.
Przetłaczarka SP-2 może być stosowana również do zasilania
stanowisk sprawdzania aparatów tlenowych.
DANE TECHNICZNE
Wydajność 35 butli małych (2 dm3) o ciśnieniu napełniania
Ciśnienie maksymalne napełniania
Silnik napędu przetłaczarki trójfazowy
Wymiary
Masa
-22 MPa w ciągu godziny
- 22 MPa
- 2,2 kW, 1420 obr./min, 380/220 V
- 1385 x 475 x 455 mm
-ok. 220 kg
WARUNKI ZASTOSOWANIA I EKSPLOATACJI
Przetłaczarkę SP-2 może obsługiwać tylko osoba przeszkolona.
Części stykające się ze sprężonym tlenem należy chronić przed zatłuszczeniem. ZATŁUSZCZENIE GROZI EKSPLOZJĄ.
Smarowanie należy przeprowadzać wyłącznie według ustaleń i wskazań instrukcji obsługi przetłaczarki SP-2.
Tablica rozdzielcza przetłaczarki SP-2 wraz ze wspornikiem powinna być zainstalowana w osobnym pomieszczeniu.
Przetłaczarkę należy uziemić zgodnie z obowiązującymi przepisami.
Temperatura mechanizmów zespołu napędowego podczas pracy przetłaczarki nie powinna przekraczać 70oC.
W pomieszczeniu, w którym jest zabudowana przetłaczarka i tablica rozdzielcza, temperatura powinna się mieścić w
granicach 5oC do 35oC, poza tym nie wolno w nim przechowywać żadnych olejów, smarów, tłuszczów i butli z gazami
palnymi.
Dane techniczne przetłaczarki typu SP-2:
- wymiary zewnętrzne w mm
-1385x475x455
- masa w kg
-222 kg
- moc silnika 220/380 V
-2,2 kW 1420 obr/min.
- przełożenie przekładni ślimakowej
-3 : 47
- liczba podwójnych skoków
- 90/min.
- skok tłoka
- 85 mm
- średnica tłoka
-20 mm
- ciśnienie ładowania
- 21 MPa
- wydajność przetłaczarki
-35 szt poj 2 l /godz.
Przed przystąpieniem do napełniania należy:
- sprawdzić poziom oleju w przekładni i smarów w punktach smarowania,
- uruchomić przetłaczarkę bez obciążenia na okres 1 min.,
- dokręcić lekko ręką nakrętki okrągłe cylindrów,
- w razie potrzeby wymienić żel w osuszaczu,
- podłączyć duże butle do instalacji tlenowej,
- sprawdzić ciśnienie w butlach dużych,
- otworzyć dopływ tlenu do przetłaczarki z jednej butli dużej i na krótki okres czasu otworzyć zawór upustowy
odwadniacza po czym wszystkie zawory zamknąć,
- w razie spadku wydajności sprawdzić szczelność połączeń wysokiego ciśnienia oraz manżety uszczelniające tłok.
Napełnianie butli tlenem za pomocą przetłaczarki SP-2.
Podczas przetłaczania tlenu z butli dużych zawory tych butli muszą być otwarte. Ciśnienie tlenu w butlach dużych
wskazują manometry (nr 1). Butle napełniane podłączyć do króćców ładowania (nr14) znajdujących się z przodu
przetłaczarki i otworzyć ich zawory. Przed rozpoczęciem przetłaczania tlenu do butli małych należy wstępnie napełnić je
tlenem do ciśnienia 5 MPa, otwierając zawór przepływu (nr 6) z butli dużej o najmniejszym ciśnieniu.
Przebieg napełniania jest następujący:
1. Otworzyć zawór pierwszej butli dużej zaworem odcinającym (nr 3) umieszczonej na tablicy pod nr
2. Otworzyć zawór nr 4 (napełnianie).
3. Uruchomić silnik przetłaczarki i przetłoczyć tlen do żądanego ciśnienia w butlach małych. Wartość odczytujemy na
manometrze nr 2 (ciśnienie napełniania).
 Żądane ciśnienie napełniania 20 MPa.
 Wychłodzić butle i dopełnić do ciśnienia 21,5 MPa.
 15 MPa wychłodzić butle i dopełnić do 15 MPa.
4. Po osiągnięciu żądanego ciśnienia, należy wyłączyć przetłaczarkę i kolejno zamykać zawory na tablicy rozdzielczej tj.
zawór nr 3 i zaw. nr 4., a następnie zawory butli małych.
5. Wypuścić tlen z przewodów przetłaczarki za pomocą zaworu upustowego (nr 15) znajdującego się przy króćcach
ładowania butli małych.
6. Odłączyć butle małe od króćców ładowania.
Sprawdzenie szczelności przetłaczarki SP-2





Zaślepić stanowiska napełniania.
Otworzyć wszystkie zawory na tablicy rozdzielczej.
Otworzyć dużą butlę z tlenem i wypełnić układ do ciśnienia 15 MPa (- 0,5 MPa).
Odciąć dopływ tlenu z dużej butli.
Obserwować manometr napełniania - spadek w ciągu minuty o 1 MPa świadczy o nieszczelności układu.
Napełnianie butli przetłaczarką można prowadzić do ciśnienia 22 MPa.
Manometry klasy 4 nie podlegają legalizacji lecz trzeba je sprawdzać, mogą być naprawiane przez serwis.
Butle tlenowe - min. 5 MPa przed załączeniem przetłaczarki SP-2 (mniejsze ciśnienie - możliwość zassania cieczy
smarującej). Jeżeli jest mniej niż 5 MPa odkręcić pokrętło „przepływ” dla wyrównania ciśnienia.
Konserwacja przetłaczarek elektrycznych
Ważnym czynnikiem zapewniającym prawidłową i bezpieczną pracę jest smarowanie jej elementów.
Do smarowania tłoka i innych części stykających się ze sprężonym tlenem używa się mieszaniny składającej się z 4 litrów
wody destylowanej i 1litra gliceryny wolnej od kwasów.
Zabrania się smarowania wyżej wymienionych części olejem i tłuszczem co może spowodować eksplozję.
Do smarowania przekładni ślimakowej stosuje się olej o nazwie transol - 40,
korbowody smarem ŁT-2