Wielkie formy muzyczne

Kod przedmiotu/modułu
TM2-16/2013
Nazwa przedmiotu
Wielkie formy muzyczne
Kierunek
Kompozycja i Teoria Muzyki
Specjalność
Teoria Muzyki
Typ studiów
II stopnia
Wymagania wstępne
Zdany egzamin wstępny na studia II stopnia, specjalność Teoria
Muzyki. Wymagania zostały określone w „Informatorze dla
kandydatów na studia stacjonarne II stopnia”.
Wymagania końcowe
Zdany egzamin wg podanych kryteriów
Cele przedmiotu/modułu
• poznanie literatury muzycznej
• zdobycie umiejętności przeprowadzania analizy formalnej,
stylistycznej oraz aspektów wykonawczych, a także poznawania
zasad konstrukcji wielkiego dzieła muzycznego i określania jego
elementów
konstytutywnych.
Formułowania
wniosków,
dokonywania syntezy i interpretacji zagadnień dotyczących
badań nad utworem, twórczością kompozytora, rozwojem
gatunku,
• opanowanie podstaw warsztatu analizy i interpretacji ww.
gatunków,
• nabycie umiejętności rozróżniania poszczególnych dzieł,
wskazania cech charakterystycznych dla danego kompozytora.
Treści kształcenia
Struktura wymagań programowych na 2-letnich
uzupełniających studiach magisterskich w ramach przedmiotu
Wielkie formy muzyczne powinna umożliwić studentom
specjalności: kompozycja i teoria muzyki zapoznanie się z
problematyką dzieła muzycznego w aspekcie teoretycznohistorycznym i analitycznym. Nacisk kładziony jest na poznanie
literatury muzycznej od baroku ze szczególnym naciskiem na XIX i
XX wiek, kanonów estetycznych, cech stylistycznych, form,
gatunków i technik kompozytorskich poprzez analizę formalną
wybranych gatunków, jak np.: symfonia, koncert instrumentalny,
opera, dramat muzyczny (szczególny nacisk na dzieła G. Mahlera,
R. Wagnera, G. Verdiego, A. Brucknera oraz R. Straussa,
D. Szostakowicza).
Po ukończeniu kursu studenci powinni wykazać się
swobodą w teoretyczno-historycznym oraz analitycznym podejściu
do zagadnienia dzieła muzycznego, w szczególności osadzonego
w kręgu XIX oraz XX wieku. Umieć tworzyć gruntowne prezentacje
w formie ustnej bądź pisemnej, które w sposób wyczerpujący
dotykają problematyki form muzycznych.
Ponadto
powinni,
poprzez
indywidualną
pracę
i poszukiwania, osiągnąć dogłębną znajomość literatury muzycznej
oraz zastosować zdobytą wiedzę do wyrażania własnych naukowych
przekonań i idei.
Zamierzone efekty kształcenia
w zakresie kompetencji społecznych:
1
w aspekcie niezależności
- sposób świadomy doskonali swoją wiedzę i umiejętności poprzez
odpowiedzialny wybór dodatkowej specjalizacji oraz przedmiotów
uzupełniających podstawowy tok studiów
Formy kształcenia
(np. wykład/ćwiczenia/inne)
wykład/ ćwiczenia
Rok
Punkty ECTS (nakład pracy
studenta
niezbędny
do
osiągnięcia
zamierzonych
efektów kształcenia)
Semestr
Literatura
1
II
3
4
Punkty ECTS
2
2
Ilość godzin w
tygodniu
Rodzaj
zaliczenia
2
2
zal
zst
Legenda
Kryteria oceny
I
2
zal – zaliczenie; zst – zaliczenie ze stopniem;
egz – egzamin; ekm – egzamin komisyjny
Pisemne sprawdzenie wiedzy studentów, obejmujące w swym
zakresie omówione formy muzyczne. Ponadto część praktyczna
polegająca na samodzielnej analizie przez studenta fragmentu
utworu z wykorzystaniem nagrania i partytury.
Partytury m.in.: G. Mahler – Symfonie I – IX, Pieśń o ziemi, R.
Strauss – Kawaler srebrnej róży, Tako rzecze Zarathustra, Salome,
Arabella, Alpensinfonie, R. Wagner – Pierścień Nibelungów, D.
Szostakowicz – Symfonie (wybór), koncerty wiolonczelowe, A.
Bruckner – Te Deum, Requiem, III Symfonia „Wagnerowska”, G.
Verdi – Requiem, Rigoletto, Falstaff.
J. Chomiński, K. Wilkowska-Chomińska, Formy muzyczne t.2 Wielkie formy instrumentalne. Kraków 1987.
J. Chomiński, K. Wilkowska-Chomińska, Formy muzyczne t.4 –
Opera i dramat. Kraków 1976.
J. Chomiński, K. Wilkowska-Chomińska, Formy muzyczne t.5 Wielkie formy wokalne. Kraków 1984.
Język wykładowy
polski, angielski
Prowadzący
ad. dr A. Pijarowska
Uwagi
2