Biuletyn Parafialny - II wielkanocna 2016

OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE - 3.04.2016r.
Biuletyn Parafialny
Parafii p.w. Św. Anny w Chałupach
Redakcja:
Ks. Proboszcz Piotr Lewańczyk
II Niedziela Wielkanocy – Miłosierdzia Bożego
1.
W liturgii Kościoła: w poniedziałek - Uroczystość Zwiastowania
Pańskiego, w czwartek - wspomnienie św. Jana Chrzciciela de la Salle,
prezbitera.
2. Dzisiaj przypada Niedziela Miłosierdzia Bożego. 30 kwietnia 2000 roku
Papież Jan Paweł II kanonizował Siostrę Faustynę i ogłosił to święto dla całego
Kościoła. O 15: 00 zapraszam na Koronkę do Miłosierdzia Bożego.
3. W poniedziałek po wieczornej Mszy Św. proszę o pomoc w sprzątaniu
dekoracji świątecznych – Grobu Pańskiego i Ciemnicy.
4. Przyszłą niedzielą rozpoczynamy Tydzień Biblijny – tydzień refleksji nad
Biblią, obchodzony corocznie w Kościele katolickim w Polsce, rozpoczynający
się zawsze w III Niedzielę wielkanocną. Jest obchodzony od 2009 z inicjatywy
Dzieła Biblijnego im. Jana Pawła II i co roku przebiega pod innym hasłem.
5. Od 9 do 23 kwietnia o sprzątanie Kościoła prosimy mieszkańców z ul.
Kaperskiej od 53 do 75. Bardzo dziękuję poprzedniej grupie
6. Przy wyjściu z kościoła można nabyć nasz Parafialny Biuletyn i inne
czasopisma religijne. Zapraszam do lektury.
Rok VII, Numer 346
(14)
Chałupy,
3.04.2016 r.
II Niedziela Wielkanocy
Miłosierdzia Bożego
Rzymskokatolicka Parafia p.w. św. Anny, CHAŁUPY, ul. Kaperska 30, 84-120
Władysławowo, Tel.: 507-032-544, e-mail: [email protected]
Konto naszej Parafii: Nr rachunku: 75-8348-0003-0000-0014-3316-0003
Adres strony internetowej: http://chalupy.diecezja.gda.pl/
„Kiedy sam odsłonisz tajemnice
swego miłosierdzia,
wieczności będzie za mało,
aby Ci za to należycie
podziękować”.
(św. Faustyna Kowalska,
Dzienniczek, 1122).
Dzisiejsze święto Miłosierdzia Bożego ukazuje nam ogrom Bożej miłości
względem każdego z nas. Jezus otwiera przed nami wnętrze swojego Najświętszego
Serca, byśmy mogli zaczerpnąć wiele łask dla siebie i całego świata. Dlatego i my
otwórzmy się na bezmiar tej miłości uzdrawiającej, byśmy mieli pełny udział w
radościach Zmartwychwstania. „Bóg bogaty w miłosierdzie” pragnie dotknąć nas
swoją łaską, byśmy nie byli niewolnikami grzechu i szatana, ale stali się „dziećmi
Światłości”.
Zmartwychwstały Jezus zachęca nas do głębokiej wiary, pobudza naszą nadzieję i
obdarza nową miłością. Miłość ta większa jest od śmierci, przezwycięża wszelkie
zło i jest całkowicie bezinteresowna. Nie patrzy na to, co było, ale pragnie nam dać
nową szansę na lepsze jutro. Dzisiejszy świat, tak bardzo poraniony grzechem
egoizmu i pychy, potrzebuje tej miłości, by w sercu każdego człowieka zapanował
pokój i radość, które płyną z faktu pustego grobu Zbawiciela.
Chciejmy dziś, wpatrując się w Miłosiernego Pana, powiedzieć za św. Tomaszem:
„Pan mój i Bóg mój!”, byśmy mieli udział w błogosławieństwie Zbawiciela:
„Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. Nie bądźmy jedynie
wystraszonymi uczniami Chrystusa, zamkniętymi w skorupie swoich słabości, ale
stańmy się mężnymi głosicielami Jezusowej Ewangelii, bo Pan pokonał wszelkie
zło i pragnie naszego szczęścia.
Święto Miłosierdzia Bożego
Słowa Pana Jezusa do Siostry Faustyny:
Pragnę, aby pierwsza niedziela po Wielkanocy była Świętem
Miłosierdzia.
To pragnienie po raz pierwszy wypowiedział Pan Jezus w Płocku
w 1931 r.:
„Święto to wyszło z wnętrzności miłosierdzia mojego i jest
zatwierdzone w głębokościach zmiłowań moich. Wszelka dusza
wierząca i ufająca miłosierdziu mojemu – dostąpi go”.
W następnych latach Pan Jezus powracał do tego żądania aż 14 razy, określając miejsce
tego święta w kalendarzu liturgicznym, przyczynę i cel jego ustanowienia oraz sposób
przygotowania i obchodzenia.
„W tym dniu kapłani będą mówić ludziom o wielkim i niezgłębionym miłosierdziu
moim”.
Wybór pierwszej niedzieli po Wielkanocy, która kończy oktawę Zmartwychwstania
Pańskiego, wskazuje na ścisły związek między wielkanocną tajemnicą Odkupienia a
Świętem Miłosierdzia. Męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa są bowiem
szczytowym objawieniem miłości miłosiernej Boga. Dzieło odkupienia owocuje i
aktualizuje się w sakramentach świętych, o których mówi liturgia Święta Miłosierdzia.
Chrzest, sakrament pokuty, Eucharystia są niewyczerpanymi źródłami Miłosierdzia
Bożego. Dlatego liturgia tej niedzieli jest punktem kulminacyjnym uwielbienia Boga w
tajemnicy Miłosierdzia.
Święto Miłosierdzia Bożego ma być nie tylko dniem szczególnej czci Boga w tej
tajemnicy, ale także dniem łaski dla wszystkich ludzi, zwłaszcza grzeszników.
„Pragnę – powiedział Pan Jezus – aby Święto Miłosierdzia było ucieczką i
schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. Kto w
dniu tym przystąpi do Źródła Życia, ten dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W
dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski, niech się nie lęka
zbliżyć do Mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej były jak szkarłat”.
Tak więc ranga tego święta polega także na tym, że nawet ci, którzy dopiero w tym
dniu się nawracają, mogą otrzymać przebaczenie grzechów oraz wyprosić wszelkie
łaski, jeśli one są zgodne z wolą Bożą. Szczególnymi adresatami tego święta są
grzesznicy, zwłaszcza ci najbardziej zatwardziali.
„Dusze giną mimo Mojej gorzkiej męki. Daję im ostatnią deskę ratunku, to jest Święto
Miłosierdzia. Jeżeli nie uwielbią Miłosierdzia Bożego – zginą na wieki”.
Aby skorzystać z tych wielkich darów, trzeba wypełnić warunki nabożeństwa do
Miłosierdzia Bożego, tzn.: pokładać ufność w Panu Bogu, pełnić uczynki miłosierdzia,
być w stanie łaski uświęcającej i przystąpić do Komunii św.
„Nie znajdzie żadna dusza uspokojenia – powiedział Pan Jezus – dopóki się
nie zwróci z ufnością do miłosierdzia mojego i dlatego pierwsza niedziela po
Wielkanocy ma być Świętem Miłosierdzia”.
INTENCJE MSZALNE 3.04 - 10.04.2016 r.
II Niedziela
Wielkanocy
Miłosierdzia
Bożego
3.04.2016
9:00
11:00
SUMA
+ za Jana, Pelagię i Marię
+ za Urszulę i Stefana Kamińskich – od uczniów i
mieszkańców Chałup
Poniedziałek
4.04.2016
17:00
+ za Józefa Muza
Wtorek
5.04.2016
8:00
O zdrowie duszy i ciała
17:00
+ za Edmunda Budzisz, Hannę Smus i Witolda
Tutkowskiego
17:00
8:00
O szczęśliwą operację dla córki Moniki
+ za dusze w czyśćcu cierpiące
Piątek
8.04.2015
17:00
+ za Rudolfa Dorsch z okazji urodzin
Sobota
9.04.2016
17:00
+ za rodziców i dziadków: Bronisławę i Augustyna
Trendel oraz wujka Ryśka
9:00
+ za Józefa Szomborg
Środa
6.04.2016
Czwartek
7.04.2016
III Niedziela
Wielkanocy
10.04.2016
11:00
SUMA
+ za rodziców: Amalię i Jana oraz Bogdana
ZWIASTOWANIE PAŃSKIE
- Dzień Świętości Życia
Uroczystość przypomina nam o tym wielkim zdarzeniu,
od którego rozpoczęła się nowa era w dziejach ludzkości.
Archanioł Gabriel przyszedł do Maryi, niewiasty z
Nazaretu, by zwiastować Jej, że to na Niej spełnią się
obietnice proroków, a Jej Syn, którego pocznie w
cudowny i dziewiczy sposób za sprawą Ducha Świętego,
będzie Synem samego Boga. Fakt, że uroczystość ta
przypada często w trakcie Wielkiego Postu uzmysławia nam, że tajemnica
Wcielenia jest nierozerwalnie związana z Początki tej uroczystości są nadal
przedmiotem dociekań. Najprawdopodobniej nie została ona wprowadzona jakimś
formalnym dekretem władzy kościelnej, ale wyrosła z refleksji nad wydarzeniem
tak szczegółowo przedstawionym na kartach Ewangelii.
Uroczystość Zwiastowania zaczął najpierw wprowadzać Kościół Wschodni już od
wieku V. Na Zachodzie przyjęło się to święto od czasów papieża św. Grzegorza
Wielkiego. Najstarszym świadectwem tego święta na Wschodzie jest homilia
Abrahama z Efezu, wygłoszona najprawdopodobniej w Konstantynopolu między
530 a 550 r. Święto w Konstantynopolu potwierdzone jest w VI w., w Antiochii pod
koniec VI w., w Jerozolimie w I połowie VII w. Na Zachodzie natomiast
potwierdzenie znajdujemy w VII w. (Rzym i Hiszpania). W swoich początkach
uroczystość ta miała wysoką rangę, gdyż była uważana za święto Pańskie.
Akcentowano nie tyle moment zwiastowania, co wcielenia się Chrystusa Pana, czyli
pierwszy akt Jego przyjścia na ziemię i rozpoczęcia dzieła naszego zbawienia. Tak
jest i dotąd. Z czasem lud nadał temu świętu charakter maryjny, pierwszą osobą
czyniąc Maryję jako "błogosławioną między niewiastami", wybraną w planach
Boga na Matkę Zbawiciela rodzaju ludzkiego. Liber Pontificalis papieża św.
Sergiusza I (687-701) poleca, aby w święto Zwiastowania, podobnie jak w święto
Ofiarowania Pana Jezusa, Narodzenia i Zaśnięcia Maryi wychodziła procesja z
litanią z kościoła św. Hadriana do bazyliki Matki Bożej Większej. O święcie
Zwiastowania wspominają synody w Toledo (656) i w Trullo (692). We Francji na
ten dzień była przeznaczona osobna, bardzo piękna procesja.
Wiadomo także, że już w IV wieku w Nazarecie powstała bazylika Zwiastowania.
Wystawił ją bogacz żydowski, Józef z Tyberiady, który przeszedł na
chrześcijaństwo. Wybudował on kościół na miejscu, gdzie według podania miał stać
domek Świętej Rodziny. W roku 570 nawiedza tę bazylikę i opisuje pielgrzym,
Antoni z Piacenzy. Przetrwała ona do wieku XI. Krzyżowcy na jej miejscu
wystawili o wiele większą i bardziej okazałą. Ta z kolei przetrwała aż do roku 1955,
kiedy to franciszkanie wystawili nową, obecnie istniejącą świątynię. W odległości
ok. 200 metrów od niej znajduje się kościół św. Józefa. W wieku VI stał na tym
miejscu kościół Matki Bożej Karmiącej. W pobliżu niego znajduje się także
synagoga, zbudowana na miejscu tej, w której Chrystus często przebywał i nauczał.
Pamiątką najpewniejszą z czasów Maryi jest jej studnia, jedyna zresztą w
Nazarecie. Na tym miejscu stał kiedyś kościół poświęcony świętemu archaniołowi
Gabrielowi.
Pogrzeb ks. Jana
Kaczkowskiego.
Trumna z ciałem zmarłego
w Poniedziałek
Wielkanocny założyciela
Puckiego Hospicjum o 7:30
została wystawiona w
kościele pw. św. Piotra i
Pawła w Pucku. Mieszkańcy
tłumnie przybyli, aby
pożegnać niezwykłego duchownego. Trudno było powstrzymać łzy...
Ceremonie pożegnalne rozpoczęły się w Pucku, z którym kapłan był silnie
związany. Tutaj właśnie założył dzieło swojego życia - Puckie Hospicjum im.
św. Ojca Pio. Tutejsza parafia pw. św. Piotra i Pawła była pierwszą i jedyną, w
której pracował wybitny duchowny. Mszę świętą w intencji zmarłego
poprowadził ks. Stanisław Majkowski. Nie obyło się bez mów pożegnalnych.
Swoje laudacje wygłosili Anna Jochim-Labuda z Puckiego Hospicjum, Hanna
Pruchniewska i ks. prof. Jan Perszon. Przy ambonie pojawił się też Józef
Kaczkowski, ojciec księdza.
„Bardzo Wam wszystkim dziękuję za przybycie i przepraszam, że zabieramy
Jasia do Sopotu - mówił łamiącym się głosem ojciec kapłana. - Kocham Was i
przytulam, jak on to mówił, z całego serca. Jednocześnie chciałbym prosić,
żebyście o nim nie zapomnieli. Byście powiedzieli swoim wnukom i dzieciom,
że był taki facet, adoptowany Kaszuba. Trochę dziwaczny, słabo widział,
potykał się trochę, ale potrafił mówić zrozumiale. Kochał ludzi i chciał zrobić
coś dobrego. Dlatego mój Jan jest w sercu i głowie każdego z Was.”