21.10.1987 DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

Transkrypt

21.10.1987 DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
11/t. 16
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
153
21987A1021(05)
L 297/36
DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
21.10.1987
PROTOKÓŁ DODATKOWY
do Umowy o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Tunezji
EUROPEJSKA WSPÓLNOTA GOSPODARCZA,
z jednej strony, oraz
REPUBLIKA TUNEZJI
z drugiej strony,
UWZGLĘDNIAJĄC Umowę o współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Tunezji, podpisaną w Tunisie
dnia 25 kwietnia 1976 roku, zwaną dalej „Umową”,
UZNAJĄC, że Wspólnota i Tunezja pragną nadal umacniać swoje stosunki, w celu uwzględnienia nowej sytuacji stworzonej
przez przystąpienie do Wspólnoty Europejskiej w dniu 1 stycznia 1986 roku Hiszpanii i Portugalii oraz uznając, że artykuł 54
Umowy przewiduje możliwość poprawy jej warunków,
UWZGLĘDNIAJĄC, że należy przewidzieć pewne zasady w celu umożliwienia utrzymania tradycyjnego wywozu z Tunezji do
Wspólnoty,
POSTANOWIŁY o zawarciu protokołu dostosowującego niektóre postanowienia Umowy, i wyznaczyły w tym celu jako swoich
pełnomocników:
RADĘ WSPÓLNOT EUROPEJSKICH:
RZĄD REPUBLIKI TUNEZJI:
KTÓRZY, po wymianie swych pełnomocnictw uznanych za należyte i sporządzone we właściwej formie,
UZGODNILI, CO NASTĘPUJE:
Artykuł 1
1. Należności celne mające zastosowanie, na mocy Umowy, do
przywozu do Wspólnoty produktów pochodzących z Tunezji
objętych postanowieniami Umowy oraz wymienionych w załączniku do niniejszego Protokołu, są znoszone w tych samych okresach i w takim samej wysokości, jak to zostało przewidziane
w Akcie Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii w odniesieniu do
przywozu do Wspólnoty, w jej składzie na dzień 31 grudnia 1985
roku, takich samych produktów z Hiszpanii i Portugalii. Niniejsze postanowienie stosuje się zgodnie z regułami wymienionymi
w dalszej części niniejszego artykułu.
W trakcie stopniowego znoszenia należności celnych oraz
w przypadku gdy poziom należności celnych obowiązujących
w odniesieniu do przywozu z Hiszpanii do Wspólnoty, w jej składzie na dzień 31 grudnia 1985 roku, różni się od poziomu należności celnych w doniesieniu Portugalii, produkty pochodzące z
Tunezji podlegają stawce wyższej spośród tych dwóch stawek.
2. W przypadku gdy należności celne na produkt wymieniony
w załączniku są niższe dla Tunezji niż dla Hiszpanii, Portugalii
lub obu tych krajów, znoszenie należności celnych zacznie się
wówczas, gdy stosowane w odniesieniu do tych samych produktów zarówno z Hiszpanii jak i Portugalii spadną poniżej tych,
mających zastosowanie do przywozu produktów pochodzących
z Tunezji.
3. Postanowienia ustępów 1 i 2 stosuje się w granicach i na
szczególnych warunkach, przewidzianych w odniesieniu do obniżek stawek, ustanowionych w artykułach 19 i 21 Umowy.
4. Należności celne przywozowe dotyczące produktów wymienionych w załączniku i pochodzących z Tunezji, w odniesieniu
do których kontyngenty taryfowe wskazane są we wspomnianym
załączniku, są znoszone jest w ramach takich kontyngentów.
Jeżeli wielkość przywozu tych produktów przekracza wielkość
kontyngentów, Wspólnota stosuje należności celne obowiązujące
na podstawie Umowy.
154
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
5. Do celów znoszenia należności celnych na młode ziemniaki
objęte podpozycją 07.01 A II ex a) Wspólnej Taryfy Celnej,
pochodzące z Tunezji, niniejszym ustanawia się ilość referencyjną
2 600 ton.
Jeżeli wielkość przywozu tego produktu przekracza ilość referencyjną, Wspólnota, uwzględniając sporządzany przez nią corocznie przegląd przepływów handlowych, może objąć wspomniany
produkt wspólnotowym kontyngentem taryfowym, zgodnie z
ustępie 4, którego wielkość jest równa ilości referencyjnej.
6. Dla produktów wymienionych w załączniku, innych niż produkty, wymienione w ustępach 4 i 5, Wspólnota może ustanowić ilość referencyjną, zgodnie z ustępem 5, jeżeli stwierdzi,
w świetle sporządzanego przez nią rocznego przeglądu przepływów handlowych, iż wielkość przywozu zagraża spowodowaniem trudności na rynku wspólnotowym.
Artykuł 2
1. Dla roku 1990 oraz dla każdego następnego roku gospodarczego, Wspólnota postanawia, na podstawie przeglądu statystycznego i analiz określonych w ustępie 2 oraz z uwzględnieniem
czynników istotnych dla utrzymania tradycyjnych przepływów
handlowych w kontekście poszerzenia, czy dostosować cenę
wejścia określoną w rozporządzeniu (EWG) nr 1035/72 w odniesieniu do pochodzących z Tunezji świeżych pomarańczy objętych
podpozycją 08.02 ex A Wspólnej Taryfy Celnej, w ilości 28 000
ton.
2. Począwszy od 1987 roku i na końcu każdego roku gospodarczego, Wspólnota przeprowadza, na podstawie sprawozdania statystycznego, analizę sytuacji w odniesieniu do pomarańczy
pochodzących z Tunezji.
Dla tego samego produktu, co roku począwszy od 1989 roku,
Wspólnota sporządza razem z Tunezją prognozę produkcji
i dostaw.
3. Możliwe dostosowania, przewidziane w ustępie 1, odnoszą się
do sum, które zostaną odliczone, w odniesieniu do opłat celnych,
od cen reprezentatywnych odnotowanych we Wspólnocie do
celów obliczenia ceny wejścia tego produktu, w ramach ograniczeń ustanowionych w artykule 152 ustęp 2 litera c) Aktu Przystąpienia Hiszpanii i Portugalii.
Artykuł 3
Artykuł 20 Umowy otrzymuje brzmienie:
11/t. 16
Przy przywozie przekraczającym wielkość kontyngentu należności celne Wspólnej Taryfy Celnej w odniesieniu do wspomnianych win obniża się o 80 %.
2. Postanowienia ustępu 1 stosuje się pod warunkiem że ceny
przywozu do Wspólnoty win pochodzących z Tunezji,
powiększone o faktycznie pobrane należności celne, w każdej
chwili nie są niższe od wspólnotowej ceny referencyjnej lub
cen wynikających ze stosowania postanowień szczególnych
ustępów 4 i 5.
3. Pochodzące z Tunezji wina ze świeżych winogron objęte
pozycją ex 22.05 Wspólnej Taryfy Celnej, które na podstawie
prawa tunezyjskiego uprawnione są do oznaczania pochodzenia, wymienione w wymianie listów zawartej między Umawiającymi się Stronami i które umieszczane są w pojemnikach
zawierających 2 litry lub mniej, są zwalniane z opłat celnych
na przywóz do Wspólnoty, w granicach rocznego wspólnotowego kontyngentu taryfowego w wysokości 50 000 hektolitrów.
Dla celów zastosowania niniejszego ustępu, Tunezja jest odpowiedzialna za sprawdzenie tożsamości wspomnianych win
zgodnie ze swoimi przepisami krajowymi; do wszystkich
przedmiotowych win dołącza się świadectwo oznaczenia
pochodzenia, wydane przez właściwy organ tunezyjski, zgodnie z wzorem przedstawionym w załączniku D do niniejszej
Umowy.
Przewidziane w niniejszym ustępie zwolnienie taryfowe stosuje się w przypadku gdy zostanie zawarta wymiana listów
wskazana w akapicie pierwszym, po sprawdzeniu równoważności ustawodawstwa tunezyjskiego z prawodawstwem
wspólnotowym w odniesieniu do win uprawnionych do oznaczania pochodzenia; stosuje się je od daty ustalonej w wymianie listów.
4. Dla win ze świeżych winogron objętych pozycją ex 22.05
Wspólnej Taryfy Celnej, w pojemnikach 2-litrowych lub
mniejszych oraz pochodzących z Tunezji, stała kwota dodawana do ceny, określonej w artykule 53 rozporządzenia (EWG)
nr 822/82 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, jest
znoszona w wysokości wskazanej poniżej, w granicach rocznego wielkości 10 000 hektolitrów:
— z dniem wejścia w życie Protokołu dodatkowego, stała
kwota zostaje obniżona do 75 %,
— z dniem 1 stycznia 1988 roku, stała kwota zostaje obniżona do 62,5 %,
— z dniem 1 stycznia 1989 roku, stała kwota zostaje obniżona do 50 %,
— z dniem 1 stycznia 1990 roku, stała kwota zostaje obniżona do 37,5 %,
„1. Należności celne na przywóz do Wspólnoty win ze świeżych winogron objętych pozycją ex 22.05 Wspólnej Taryfy
Celnej oraz pochodzących z Tunezji, mające zastosowanie
w momencie wejścia w życie Protokołu dodatkowego z dnia
26 maja 1987 roku, znoszone są zgodnie z zasadami określonymi w artykule 1 tego Protokołu.
— z dniem 1 stycznia 1991 roku, stała kwota zostaje obniżona do 25 %,
Postanowienie to stosuje się w granicach kontyngentu taryfowego Wspólnoty w wysokości 160 000 hektolitrów.
— z dniem 1 stycznia 1993 roku, stała ilość zostaje obniżona
do 0 %.
— z dniem 1 stycznia 1992 roku, stała ilość zostaje obniżona
do 12,5 %,
11/t. 16
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
5. Wspólnota może ustalić specjalną cenę na granicy dla wina
ze świeżych winogron objętego pozycją ex 22.05 Wspólnej
Taryfy Celnej, w pojemnikach zawierających więcej niż 2 litry
jeśli, w odniesieniu do roku gospodarczego w którym wchodzi w życie niniejszy Protokół dodatkowy, na podstawie informacji dostępnych na tego koniec roku gospodarczego, ustali
ona, że w porównaniu z poprzednim rokiem gospodarczym
istnieje spadek poziomu wywozu tych win do Wspólnoty. Ten
ostatni rok gospodarczy służy jako rok referencyjny. Dla kolejnych lat gospodarczych dokonany wywóz jest porównywany
z rokiem referencyjnym.
Taka specjalna cena na granicy ustalana jest corocznie przed
rokiem gospodarczym i stosuje się ją w granicach rocznego
wielkości 150 000 hektolitrów
Przed dniem 1 stycznia 1990 roku sytuacja zostanie poddana
rewizji.”
155
Komitet ułatwia:
— regularną wymianę informacji w sprawie handlu oraz danych
i prognoz dotyczących produkcji,
— regularną wymianę informacji w sprawie możliwości współpracy w dziedzinach objętych umową.
Komitetowi przewodniczy na przemian przedstawiciel Komisji
Wspólnot Europejskich i przedstawiciel Tunezji.
2. Rada Współpracy możliwie najszybciej określi skład komitetu
i zasady jego funkcjonowania, zgodnie z artykułem 38 ustęp 3
Umowy. W razie potrzeby może ona również zdecydować o
przedkładaniu przez Komitet sprawozdań Komisji.
Artykuł 4
Artykuł 6
1. Dla każdego roku gospodarczego, w okresie między datą wejścia w życie niniejszego Protokołu a dniem 31 grudnia 1990 roku,
w ramach limitu ilościowego 46 000 ton na rok gospodarczy,
w drodze odstępstwa od postanowień artykułu 16 ustęp 1 i 2
oraz załącznika B do Umowy, przy przywozie nieprzetworzonej
oliwy z oliwek objętej podpozycją 15.07 A I a) i b) Wspólnej
Taryfy Celnej, całkowicie uzyskanej w Tunezji i bezpośrednio
przewożonej z tego kraju do Wspólnoty, pobiera się specjalna
opłatę. Opłata ta jest równa różnicy między ceną progową ustaloną zgodnie z artykułami 4, 9 i 10 rozporządzenia
nr 136/66/EWG a ceną franko granica, ustaloną zgodnie z procedurą, określoną w artykule 38 tego rozporządzenia.
Począwszy od 1995 roku Wspólnota i Tunezja badają wyniki
współpracy między Umawiającymi się Stronami w celu oceny
sytuacji oraz przyszłego rozwoju ich stosunków w świetle celów
określonych w Umowie.
Artykuł 7
Niniejszy Protokół stanowi integralną część Umowy o
Współpracy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a
Republiką Tunezji.
2. Określając cenę franko granica, określoną w ustępie 1, Wspólnota bierze pod uwagę:
— cenę gwarantowaną przez rząd tunezyjski swoim producentom,
— koszty związane z transportem oliwy z oliwek cif do miejsca
przekroczenia granicy Wspólnoty.
Ceny są dostosowywane w celu uwzględnienia wszelkich różnic
jakości przez porównanie z oznaczeniem lub jakością, dla których wyznaczona została cena progowa.
3. Przed dniem 30 czerwca 1990 roku Wspólnota i Tunezja,
uwzględniając politykę wspólnotową w tym sektorze będą dokonywać rewizji ustaleń, które mają być stosowane począwszy od
dnia 1 stycznia 1991 roku.
Artykuł 8
1. Niniejszy Protokół podlega ratyfikacji, przyjęciu lub zatwierdzeniu przez Umawiające się Strony zgodnie z ich własnymi
procedurami; Umawiające się Strony notyfikują sobie nawzajem
o zakończeniu procedur niezbędnych w tym celu.
2. Niniejszy Protokół wchodzi w życie pierwszego dnia miesiąca
następującego po miesiącu, w którym dokonano notyfikacji przewidzianej w ustępie 1.
Artykuł 9
Artykuł 5
1. Do celu usprawnienia działania mechanizmów instytucjonalnych Umowy powołuje się Komitet Współpracy Handlowej
i Gospodarczej.
Niniejszy Protokół jest sporządzony w dwóch egzemplarzach
w językach duńskim, niderlandzkim, angielskim, francuskim,
niemieckim, greckim, włoskim, portugalskim, hiszpańskim
i arabskim, przy czym każdy z tych tekstów jest jednakowo
autentyczny.
156
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
En fe de lo cual, los plenipotenciarios abajo firmantes suscriben el presente Protocolo.
Til bekræftelse heraf har undertegnede befuldmægtigede underskrevet denne protokol.
Zu Urkund dessen haben die unterzeichneten Bevollmächtigten ihre Unterschriften unter
dieses Protokoll gesetzt.
Εις πίστωση των ανωτέρω, οι υπογεγραμμένοι πληρεξούσιοι έθεσαν τις υπογραφές τους στο παρόν
πρωτόκολλο.
In witness whereof the undersigned Plenipotentiaries have signed this Protocol.
En foi de quoi, les plénipotentiaires soussignés ont apposé leurs signatures au bas du présent
protocole.
In fede di che, in plenipotenziari sottoscritti hanno apposto le loro firme in calce al presente
protocollo.
Ten blijke waarvan de ondergetekende gevolmachtigden hun handtekening onder dit Protocol
hebben gesteld.
Em fé do que, os plenipotenciários abaixo assinados apuseram as suas assinaturas no final do
presente Protocolo.
Hecho en Bruselas, el ventiséis de mayo de mil novecientos ochenta y siete.
Udfaerdiget i Bruxelles, den seksogtyvende maj nitten hundrede og syvogfirs.
Geschehen zu Brüssel am sechsundzwansigsten Mai neunzehnhundertsiebenundachtzig.
Έγινε στις Βρυξέλλες, στις είκοσι έξι Μαΐου χίλια εννιακόσια ογδόντα εφτά.
Done at Brussels on the twenty-sixth day of May in the year one thousand nine hundred and
eighty-seven.
Fait à Bruxelles, le vingt-six mai mil neuf cent quatre-vingt-sept.
Fatto a Bruxelles, addì ventisei maggio millenovecentottantasette.
Gedaan te Brussel, de zesentwintigste mei negentienhonderd zevenentachtig.
Feito em Bruxelas, em vinte e seis de Maio de mil novecentos e oitenta e sete.
11/t. 16
11/t. 16
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Por el Consejo de las Comunidades Europeas
For Rådet for De Europseiske Fællesskaber
Für den Rat der Europäischen Gemeinschaften
Για το Συμβούλιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
For the Council of the European Communities
Pour le Conseil des Communautés européennes
Per il Consiglio delle Comunità europee
Voor de Raad van de Europese Gemeenschappen
Pelo Conselho das Comunidades Europeias.
Por la República de Túnez
For Den Tunesiske Republik
Für die tunesische Republik
Για τη Δημοκρατία της Τυνησίας
For the Republic of Tunisia
Pour la République tunisienne
Per la Repubblica di Tunisia
Voor de Republiek Tunesië
Pelo República da Tunísia
157
158
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
11/t. 16
ZAŁĄCZNIK
Numer Wspólnej Taryfy Celnej
Wyszczególnienie
01.01
Żywe Konie, osły, muły i osłomuły:
A. Konie
II. Rzeźne (a)
III. Pozostałe
07.01
Warzywa, świeże lub schłodzone:
A. Ziemniaki:
II. Młode ziemniaki:
ex a) Od dnia 1 stycznia do dnia 15 maja:
— Od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca (1)
F. Warzywa strączkowe, nawet łuskane, świeże lub chłodzone:
I. Groch:
ex a) Od dnia 1 września do dnia 31 maja:
— Od dnia 1 października do dnia 30 kwietnia
II. Fasola:
ex a) Od dnia 1 października do dnia 30 czerwca:
— Od dnia 1 listopada do dnia 30 kwietnia
G. Marchew, rzepa, buraki sałatkowe, salsefia, seler, rzodkiew i podobne korzenie jadalne
ex II. Marchew i rzepa
— Marchew, od dnia 1 stycznia do dnia 31 marca
ex H. Cebula, szalotka i czosnek
— Cebula, od dnia 15 lutego do dnia 15 maja
ex L. Karczochy:
— Od dnia 1 października do dnia 31 grudnia
M. Pomidory:
ex. I. Od dnia 1 listopada do dnia 14 maja:
— Od dnia 15 listopada do dnia 30 kwietnia
S. Słodka papryka
07.03
Warzywa zakonserwowane tymczasowo w solance, w wodzie siarkowej lub w innych roztworach konserwujących, ale
nienadające się w tym stanie do bezpośredniego spożycia:
B. Kapary
07.05
Suszone warzywa strączkowe, łuskane, nawet bez skórki albo dzielone:
A. Siewne
ex. I. Groch, (w tym cieciorka) i fasola (Phaseolus spp.):
— Groch
ex III. Pozostałe:
— Bób i bobik
08.02
Owoce cytrusowe, świeże lub suszone:
ex A. Pomarańcze:
— Świeże (2)
ex B. Mandarynki, (łącznie z tangerinami i satsumas); klementynki, wilkingi i podobne hybrydy cytrusowe:
— Świeże
ex C. Cytryny:
— Świeże
(a) Wpis do tej podpozycji podlega warunkom, które mają określić właściwe władze Wspólnoty.
(1) Ilość referencyjna 2 600 ton.
(2) W granicach wspólnotowego kontyngentu taryfowego w wysokości 28 000 ton.
11/t. 16
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Numer Wspólnej Taryfy Celnej
08.08
ex 08.09
Wyszczególnienie
Owoce jagodowe świeże:
A. Truskawki i poziomki
ex II. Od dnia 1 sierpnia do dnia 30 kwietnia:
— Od dnia 1 listopada do dnia 31 marca
Pozostałe owoce, świeże:
— Melony, od dnia 1 listopada do dnia 31 maja
12.03
Nasiona, owoce i zarodniki, w rodzaju stosowanych do siewu:
E. Pozostałe (a)
16.04
Przetworzone i konserwowane ryby, kawior i namiastki kawioru:
E. Tuńczyki
20.02
Warzywa, przetworzone lub zakonserwowane inaczej niż za pomocą octu lub kwasu octowego:
A. Grzyby
ex. C. Pomidory:
— Pomidory bez skórek
H. Pozostałe, w tym mieszanki
— Marchew i mieszanki
— Pozostałe
20.06
Owoce inaczej przygotowane lub zakonserwowane, zawierające lub niezawierające dodany cukier lub alkohol:
B. Pozostałe
II. Niezawierające dodatku alkoholu
a) Zawierające dodatek cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto powyżej 1 kg:
ex 7. Brzoskwinie i morele
—
Morele
ex 9. Mieszanki owoców:
—
Sałatki owocowe (1)
c) Niezawierające dodatku cukru, w bezpośrednich opakowaniach o zawartości netto:
1. 4,5 kg lub więcej:
ex aa) Morele:
— Połówki moreli
— Pulpa morelowa (2)
2. Poniżej 4,5 kg
ex bb) Pozostałe owoce i mieszanki owoców
— Połówki moreli, połówki brzoskwiń i połówki nektary
(a) Ta koncesja dotyczy wyłącznie nasion zgodnych z przepisami dyrektyw w sprawie wprowadzania nasionami i roślinami.
(1) Zgodnie z warunkami, określonymi w artykule 19 Umowy.
(2) W granicach kontyngentu taryfowego, określonego w artykule 21 Umowy.
159
160
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Wspólna deklaracja Umawiających się Stron w sprawie artykułów 1, 2, 3 oraz 4 Protokołu
dodatkowego
Umawiające się Strony uzgadniają, że jeżeli wejście w życie Protokołu dodatkowego nie zbiegnie się z
początkiem roku kalendarzowego lub, w zależności od przypadku, rokiem zbiorów, ograniczenia
ilościowe określone w artykule 1, 2, 3 oraz 4 stosuje się w oparciu o zasadę proporcjonalności.
Umawiające się Strony uzgadniają również, że obciążenia za limity ilościowe produktów pochodzących
z Tunezji przywożonych do Wspólnoty i podlegających takim limitom na mocy Protokołu dodatkowego
rozpoczynają się w dniu 1 stycznia każdego roku, z wyjątkiem pomarańczy, dla których stosuje się datę
dnia 1 lipca oraz oliwy z oliwek, dla której stosuje się datę dnia 1 listopada.
11/t. 16
11/t. 16
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Wspólna deklaracja Umawiających się Stron dotycząca młodych ziemniaków objętych
podpozycją 07.01 A II ex A) Wspólnej Taryfy Celnej
W celu uniknięcia zakłóceń na rynku wspólnotowym, Umawiające się Strony uzgadniają iż będą
spotykać się w ramach doradczej grupy roboczej w celu badania sytuacji na rynku ziemniaków (stan
zbiorów i sytuacja zaopatrzenia) zarówno we wspólnotowych krajach przywozu jak
i śródziemnomorskich krajach wywozu. Członkowie tej grupy zostaną wyznaczeni przez rządy
głównych śródziemnomorskich krajów wywozu i wspólnotowych krajów przywozu.
Grupa robocza, której przewodniczy Komisja Wspólnot Europejskich, będzie spotykać się przynajmniej
raz w roku, w szczególności przed okresem, w którym ma miejsce siew w krajach wywozu oraz w okresie
dostaw.
Spotkania te umożliwią głównym śródziemnomorskim eksporterom ziemniaka uzyskanie informacji
zarówno o rynkach odbiorczych oraz rynkach konkurencyjnych, a celem ich będzie opracowanie
indykatywnego harmonogramu wywozu, zaprojektowanego w celu zapobieżenia koncentracji dostaw
w okresach wrażliwych dla rynku wspólnotowego.
161
162
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Deklaracja przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie definicji obywatelstwa
niemieckiego
Każdy Niemiec, w rozumieniu konstytucyjnej ustawy zasadniczej mającej zastosowanie w Republice
Federalnej Niemiec, jest uważany za obywatela Republiki Federalnej Niemiec.
11/t. 16
11/t. 16
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
Deklaracja przedstawiciela Republiki Federalnej Niemiec w sprawie stosowania Protokołu
dodatkowego do Berlina
Protokół dodatkowy stosuje się również do landu Berlin, pod warunkiem że w terminie trzech miesięcy
od dnia wejścia w życie Protokołu rząd Republiki Federalnej Niemiec nie skieruje do pozostałych
Umawiających się Stron przeciwnego oświadczenia.
163

Podobne dokumenty