Mapa Kultury

Pobrano z portalu Mapa Kultury
18.01.2011
Antoniego Sygietyńskiego studia interdyscyplinarne
____________________________
autor: Filip Makowiecki
Antoni Sygietyński urodził się 5 marca 1850 roku. Młodość spędził w Warszawie, w Warszawie również
rozpoczął studia w Szkole Głównej na Wydziale Matematycznym. Po roku porzucił zgłębianie
matematyki na rzecz nauki w warszawskim Instytucie Muzycznym.
Wiedzę pogłębiał następnie w konserwatoriach w Lipsku i Wiedniu, udał się również do Paryża, gdzie
studiował estetykę i historię sztuki w École des Beaux-Arts i na Sorbonie. W Paryżu miał okazję
słuchać wykładów swojego mistrza, Hipolita Taine’a – pozytywistycznego historyka sztuki i literatury,
filozofa i psychologa. Zagraniczne studia pozwoliły Sygietyńskiemu na pogłębienie wiedzy o dawnym i
współczesnym malarstwie europejskim, a także o teatrze i dramacie. Pobyt we Francji umożliwił mu
również gruntowne zapoznanie się z najnowszą literaturą tego kraju. W tym czasie pisarz przez chwilę
zajmował się również publicystyką społeczno-polityczną. Jeszcze podczas pobytu w Paryżu nawiązał
kontakty z warszawską prasą. Antoni Sygietyński wrócił do Polski w 1881 roku wraz z poślubioną
córką argentyńskiego farmera. Zamieszkał w Warszawie, gdzie znalazł pracę nauczyciela gry na
fortepianie w Instytucie Muzycznym. Prowadził też wykłady z estetyki. W 1884 roku zadebiutował
książką Na skałach Calvados. Dzieło, opatrzone podtytułem Powieść z życia normandzkich rybaków,
nie wzbudziło specjalnego zainteresowania krytyki, jednak dzisiaj uważa się je za pierwszą polską
realizację założeń powieści naturalistycznej. W 1891 roku ukazała się jego druga powieść Wysadzony z
siodła. Tym, co przyniosło Sygietyńskiemu prawdziwą popularność, była jednak praca krytyka
literackiego, muzycznego i artystycznego. Swoje studia i szkice publikował on w pismach lwowskich,
krakowskich i warszawskich, m.in. w „Ateneum”, „Wędrowcu”, „Głosie”, „Nowinach”, „Prawdzie” i
„Gońcu”. W „Kurierze Codziennym” ukazywały się również jego sprawozdania muzyczne. Sygietyński próbował swoich sił w działalności politycznej, współpracował ze Związkiem
Demokratycznym i redagował jego czasopismo. W 1907 roku został na krótko osadzony w Cytadeli
warszawskiej. Ponadto był członkiem Polskiej Partii Postępowej oraz Stronnictwa
Narodowo-Postępowego. U schyłku życia pełnił też funkcję naczelnika wydziału
prasowo-widowiskowego w Komisariacie Rządu. Zmarł 14 czerwca 1923 roku w wieku 73 lat.
strona 1 / 1