31.12.1982 DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH

132
PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
12/t. 1
31982L0885
31.12.1982
DZIENNIK URZĘDOWY WSPÓLNOT EUROPEJSKICH
L 378/19
DYREKTYWA RADY
z dnia 10 grudnia 1982 r.
zmieniająca dyrektywę 78/170/EWG odnoszącą się do wysokiej jakości wytwornic ciepła używanych do
ogrzewania pomieszczeń i wytwarzania ciepłej wody w budynkach nieprzemysłowych, nowych lub
istniejących, a także do izolowania instalacji rozprowadzania ciepła i ciepłej wody sanitarnej w nowych
budynkach nieprzemysłowych
(82/885/EWG)
RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
po należytym wykonaniu tych badań należy zastosować odpowiednie przepisy odnoszące się do wspomnianych wyżej wytwornic;
uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 103,
uwzględniając wniosek Komisji,
badania te prowadzą do przewidzenia możliwości zaistnienia
pewnego odstępu czasu między chwilą instalacji wytwornicy,
która nie mogła być skontrolowana w stadium produkcji, i chwilą
kontroli dokonywanej w miejscu instalacji;
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego (1),
uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (2),
ponadto badania te pozwoliły opracować kodeks praktyczny,
określający proces, jaki należy zastosować, aby ocenić na miejscu
jakość wytwornicy ciepła, zasilanej paliwami ciekłymi lub lotnymi i poddanej kontroli w związku z jej instalacją;
a także mając na uwadze, co następuje:
dyrektywa 78/170/EWG (3) zobowiązuje Państwa Członkowskie
do podjęcia wszelkich niezbędnych środków, aby każda nowa
wytwornica ciepła, używana do ogrzewania pomieszczeń i/lub do
produkcji ciepłej wody sanitarnej w budynkach nieprzemysłowych nowych lub istniejących, spełniała wymagania minimum
eksploatacyjnego;
wspomniana dyrektywa przewiduje, że przestrzeganie wymagań
minimum eksploatacyjnego jest zagwarantowane przez kontrolę
wytwornicy albo na etapie produkcji, albo w momencie jej instalacji;
ponadto przewiduje się, że w przypadku wytwornic ciepła poddanych kontroli w momencie instalacji straty energii nie powinny
przekraczać poziomów przewidzianych w Państwach Członkowskich;
jednakże przewiduje się, że urządzenia, które nie mogą zostać
poddane kontroli w stadium produkcji, powinny stać się przedmiotem późniejszego wniosku kontrolnego na zakończenie stosownych badań technicznych;
(1) Dz.U. C 175 z 14.7.1980, str. 12.
(2) Dz.U. C 300 z 18.11.1980, str. 6.
(3) Dz.U. L 52 z 23.2.1978, str. 32.
w konsekwencji kontrola wspomnianych wytwornic powinna
odbywać się zgodnie ze wspomnianym kodeksem, stanowiącym
minimalną wspólną podstawę w całej Wspólnocie; przepisy
kodeksu nie odnoszą się do wytwornic ciepła zasilanych paliwami
stałymi;
celowe jest umożliwienie łatwej weryfikacji przestrzegania przepisów odnoszących się do kontroli w związku z instalacją dzięki
umieszczeniu tabliczki znamionowej analogicznej z tabliczką
przewidzianą dla wytwornic ciepła poddawanych kontroli w stadium produkcji; tabliczka ta będzie mogła zostać zastąpiona sprawozdaniem z kontroli; w przypadku stwierdzenia niezgodności z
wymaganiami eksploatacyjnymi lub strat energii sprawozdanie
zostanie skierowane do właściwych władz administracyjnych;
w skład środków podjętych dla zastosowania niniejszej dyrektywy powinny wejść także środki uchwalone w zakresie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich w tych dziedzinach,
których dotyczy niniejsza, i powinny one dążyć do ułatwienia
prac nad harmonizacją lub normalizacją, podjętych lub tych,
które mają być podjęte, we wspomnianych wyżej dziedzinach na
szczeblu wspólnotowym lub międzynarodowym;
w rezultacie dyrektywa 78/170/EWG powinna zostać zmieniona,
12/t. 1
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Artykuł 1
W dyrektywie 78/170/EWG wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 1 ust. 1 akapit pierwszy – przed słowami „minimalne
wymagania eksploatacyjne” zostają dodane słowa „ekonomicznie uzasadnione”;
133
kontroli, z przyzwoleniem właściciela, przekazują dostawcy,
na jego prośbę, jedną kopię sprawozdania z kontroli.
Ustęp 3 lit. b) Kontrola wytwornic ciepła w chwili instalacji
przebiega zgodnie z kodeksem praktycznym, załączonym do
niniejszej dyrektywy. Jego przepisy stanowią wspólną minimalną podstawę procedury kontrolnej w całej Wspólnocie.
Mogą być one uzupełniane, ale nie anulowane czy zakwestionowane, przez przepisy uchwalone przez Państwa Członkowskie. Nie stosuje się ich ani do wytwornic ciepła zasilanych
paliwami stałymi, ani do kotłów kondensacyjnych.”;
5) artykuł 1 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
2) w art. 1 ust. 1 akapit czwarty otrzymuje brzmienie:
„wyłączone zostają elektryczne opornościowe wytwornice ciepła, pompy cieplne i podłączenia do sieci ogrzewania zdalnego.”;
3) w art. 1 ust. 1 skreśla się ostatni akapit;
4) do art. 1 dodaje się następujące ustępy:
„ustęp 3 lit. a) Wytwornice ciepła poddawane kontroli
w momencie instalacji, które nie spełniają minimalnych
wymagań eksploatacyjnych, stanowią przedmiot decyzji właściwych organów administracyjnych, z wyłączeniem ich z
użytkowania włącznie; zgodność z tymi wymaganiami
zaświadcza tabliczka znamionowa zawierająca co najmniej
informacje, określonych w ust. 3, z wyjątkiem tiret ostatniego,
dotyczącego zużycia w zależności od mocy cieplnej wytwornicy.
Informacja dotycząca maksymalnej temperatury cieczy grzejnej przewidziana w tiret piątym może zostać pominięta, jeśli
temperatura została podana w innym dokumencie.
Organ kontrolny jest zobowiązany do przekazania użytkownikowi sprawozdania z kontroli w formie przewidzianej przez
Państwo Członkowskie; sprawozdanie to powinno zawierać
w szczególności informacje, które powinny figurować na
tabliczce znamionowej, określonej w akapicie pierwszym;
może ono zastąpić tabliczkę.
Jeśli sprawozdanie z kontroli stwierdza, że wytwornica ciepła
nie spełnia minimalnych wymagań eksploatacyjnych, organ
kontrolny przesyła jeden jego egzemplarz do właściwych
władz administracyjnych. W przypadku każdej wytwornicy
ciepła pochodzącej z innego Państwa Członkowskiego władze
administracyjne właściwe dla miejsca przeprowadzenia
„4. Państwa Członkowskie mają prawo ustalić, zgodnie z
punktem 3.1. kodeksu praktycznego, w przypadku wytwornic ciepła poddawanych kontroli w chwili instalacji, zamiast
minimalnych wymagań eksploatacyjnych maksymalne stopnie straty energii.
W takim przypadku stosuje się ust. 3 lit. a) i b).”
Artykuł 2
Dyrektywa 78/170/EWG zostaje uzupełniona załącznikiem do
niniejszej dyrektywy.
Artykuł 3
Państwa Członkowskie podejmą kroki dotyczące kontroli
wytwornic ciepła w chwili instalacji najpóźniej osiemnaście
miesięcy po notyfikacji niniejszej dyrektywy.
Artykuł 4
Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 10 grudnia 1982 r.
W imieniu Rady
G. FENGER MOELLER
Przewodniczący
134
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
ZAŁĄCZNIK
KODEKS PRAKTYCZNY KONTROLI SKUTECZNOŚCI W CHWILI INSTALACJI WYTWORNICY CIEPŁA
ZASILANEJ PALIWAMI CIEKŁYMI LUB LOTNYMI I UŻYWANEJ W BUDYNKU NIEPRZEMYSŁOWYM
DO OGRZEWANIA POMIESZCZEŃ I/LUB DO WYTWARZANIA WODY CIEPŁEJ
SANITARNEJ
PRZEBIEG BADANIA I OKREŚLENIE STRAT
1.
PRZEPISY OGÓLNE
1.1.
Jeśli wytwornica ciepła może wykorzystywać różne typy paliwa (ciekłe lub lotne), badanie będzie
przeprowadzone z jednym paliwem każdego typu, zgodnym ze wskazówkami producenta i dostępnym
w chwili przeprowadzania badania.
1.2.
Przewody odprowadzające spaliny mają być zaopatrzone w otwory pozwalające na wprowadzenie sond
pomiarowych i pobieranie próbek spalin.
1.3.
Dokładność każdego pomiaru powinna być taka, aby pozwoliła na uzyskanie przyjętej przez Państwa
Członkowskie dokładności wszystkich wyników.
1.4.
Badanie zostanie przeprowadzone w odpowiednim czasie i najchętniej przy nominalnej wydajności
kalorycznej wytwornicy. W przypadku braku takiej możliwości wykorzysta się możliwie najbliższy bieg. Jeśli
przewidziane jest działanie wytwornicy na dwóch lub większej liczbie biegów, badanie może być wykonane
także, na wniosek Państw Członkowskich, na ograniczonym biegu. Używane biegi zostaną oszacowane
zgodnie z wypróbowanymi metodami.
1.5.
Sprawność, niezależnie od tego, czy określona metodą bezpośrednią czy pośrednią, wyrażona zostanie
procentowo na podstawie wartości kalorycznej dolnej (wartości opałowej) lub ciepła spalania paliwa
wtryskiwanego do palnika na biegu oszacowanym tak, jak określa to punkt 1.4.
2.
WARUNKI BADANIA
2.1.
Przygotowanie wytwornicy
2.1.1.
Na eksploatującym, ewentualnie w towarzystwie producenta i/lub instalującego, spoczywa obowiązek
przeprowadzenia przed badaniem czyszczenia, regulacji i nastawienia wytwornicy, jakie uzna za konieczne.
Właściwe władze administracyjne mogą uznać takie czyszczenie za obowiązkowe.
2.1.2.
Zweryfikowane zostaną szczelność wytwornicy i połączenie z kominem.
2.2.
Identyfikacja wytwornicy
2.2.1.
Przed badaniem organ kontrolujący, dalej nazywany „organem”, odnotuje wszystkie dane, mające na celu
identyfikację wytwornicy, a co najmniej cechy lub specyfikacje wytwornicy, figurujące na przykład na
tabliczce znamionowej i/lub na nocie montażowej i eksploatacyjnej przekazanej użytkownikowi, i dotyczące
producenta, produkcji, roku produkcji, a także mocy cieplnej.
2.2.2.
Organ ma za zadanie sprawdzić, czy spełnione zostały wszystkie warunki niezbędne, aby w trakcie badania
nie wystąpiło jakieś zakłócenie, które mogłoby podważyć jego ważność. W tym celu prosi on w szczególności
12/t. 1
12/t. 1
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
eksploatującego o wykazanie świadectw – lub wykorzystanie jakiegokolwiek innego środka dowodowego –
zaświadczających, że miały miejsce kontrole bezpieczeństwa, jakim podlega kotłownia i jej teren. Warunek
ten może zostać uznany za spełniony w Państwach Członkowskich, w których wytwornica nie może zostać
zainstalowana i uruchomiona bez wcześniejszej kontroli bezpieczeństwa. Jeśli tego rodzaju kontrole nie są
wymagane przez ustawodawstwo narodowe, organ ma prawo wymagać racjonalnego zapewnienia, że będzie
mógł przeprowadzić kontrolę w bezpiecznych warunkach.
W razie niewypełnienia założeń powyższych punktów organ może odmówić wykonania kontroli; w takim
wypadku sporządza on sprawozdanie doraźne (ad hoc).
2.3.
Obsługa wstępna
2.3.1.
Przed badaniem organ może przeprowadzić obsługę wstępną w celu kontroli i wstępnej regulacji
funkcjonowania sprzętu pomiarowego, zainstalowanego w celu kontroli. Do organu należy upewnienie się
co do faktu, że wszystkie pomiary będą w wymaganym stopniu dokładne. Przede wszystkim, jeśli jest
zmuszony posługiwać się sprzętem pomiarowym, stanowiącym część normalnego wyposażenia instalacji,
powinien sprawdzić, czy zapewni on w wymaganych warunkach dokładność i wiarygodność.
2.3.2.
Do eksploatującego, działającego w towarzystwie uprawnionego w tej sprawie przez właściciela wytwornicy
producenta i/lub instalującego, należy wykonanie, ewentualnie koniecznych, ostatnich regulacji wytwornicy
i udzielenie wszystkich dodatkowych wyjaśnień na temat różnych not montażowych, tak aby stworzyć
optymalne warunki dla badania.
2.4.
Badanie
2.4.1.
Operacje wchodzące w skład badania należą wyłącznie do kompetencji organu.
2.4.2.
Badanie przeprowadzane jest w ustabilizowanych warunkach i z utrzymaniem stałego zużycia paliwa
i powietrza do spalania.
2.4.3.
Organ dokonuje w trakcie badania obowiązkowych pomiarów, przewidzianych w punkcie 3, a
w konkretnym przypadku, pomiarów fakultatywnych przewidzianych w punkcie 4. Sporządza sprawozdanie
zgodnie z punktem 5.
3.
OKREŚLENIE STRAT WYWOŁANYCH PRZEZ SPALINY
3.1.
Pomiary strat za pośrednictwem ciepła jawnego
Jeśli sprawność jest określana za pomocą metody pośredniej, organ jest uprawniony do pomiaru w spalinach
procentu objętościowego dwutlenku węgla albo tlenu.
Następnie stosuje wzór pozwalający określić, poza różnicą temperatur między spalinami i spalanym
powietrzem, odpowiednie stałe. Wzór i stałe powinny być ogłoszone przez Państwo Członkowskie, do
którego należy organ, lub ustanowione przez normę.
W przypadku braku oficjalnych regulacji lub norm straty za pośrednictwem ciepła jawnego mogą być
obliczone na podstawie składu i wartości kalorycznej paliwa, a także wartości nadmiaru powietrza, za
pomocą tabel podających ciepło właściwe spalin, jakie ustalone zostały przez dwunasty światowy kongres
gazu (IGU/E/17/73).
Warunki opisane powyżej nie odnoszą się do kotłów kondensacyjnych.
3.2.
Pomiary nieprzezroczystości spalin
Organ dokonuje tego pomiaru, jeśli wytwornica zużywa paliwo ciekłe lub gaz napędowy ciekły (LPG)
wtryskiwany w formie płynnej; pomiaru dokonuje się za pomocą odpowiedniej aparatury; wynik zostaje
wyrażony za pomocą umownego wskaźnika zaczernienia (cyfry od 0 do 9).
135
136
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
PL
4.
INNE SPRAWDZIANY (FAKULTATYWNE)
4.1.
Obecność tlenku węgla
Organ może zostać upoważniony do sprawdzenia, czy spaliny z wytwornicy nie zawierają tlenku węgla na
poziomie, który mógłby podać w wątpliwość wyniki pomiaru wykonanego zgodnie z punktem 3.1.
4.2.
Straty przypisane ściankom
W Państwach Członkowskich, gdzie nie obowiązują rozporządzenia ani przepisy techniczne lub inne
przepisy na ten temat, organ może zostać upoważniony do oszacowania strat zawinionych przez ścianki,
wychodząc od wartości dostarczonych przez producenta i/lub od temperatur powierzchni, stwierdzonych
w trakcie kontroli.
5.
SPRAWOZDANIE Z BADANIA
Po badaniu organ sporządza sprawozdanie według wzoru przewidzianego przez Państwo Członkowskie
i zawierające zasadnicze cechy wytwornicy, dokonane pomiary, wzór zastosowany do obliczenia strat
i efektywności wytwornicy ciepła.
12/t. 1