GIG - Freiburg
Transkrypt
GIG - Freiburg
Elektrociepłownia Vauban: Sprawność bliska ideału… Autor: Piotr Olszowiec („Energia Gigawat” – nr 2/2012) Jednym z najciekawszych i najpiękniejszych miast Niemiec jest liczący 225 000 mieszkańców Freiburg. W tym położonym na zachodnim krańcu Schwarzwaldu grodzie historia nierozerwalnie łączy się z nowoczesnością, a mieszkańcy wyróżniają się niekonwencjonalnym podejściem do problemów dnia codziennego. Według statystyk meteorologicznych Słońce operuje tu najsilniej w całych Niemczech, dlatego od dawna region słynie z uprawy winorośli. Miasto założył książę Bertold III w 1120 r. nadając mu prawa wolnego handlu i pewnej autonomii. Nazwa Freiburg w języku niemieckim oznacza dosłownie „ufortyfikowane miasto wolnych obywateli”. Położony na przecięciu szlaków handlowych między Morzem Północnym i Śródziemnym oraz Renem i Dunajem przeżył burzliwe okresy rozkwitu i walk o własne prawa. W 1368 r. przeszedł pod władzę Habsburgów. W okresie tym pokaźne zyski przynosiło górnictwo srebra, a w mieście liczącym blisko 9 000 mieszkańców było aż 30 kościołów i klasztorów. W 1457 r. założono tu cieszący się zasłużoną renomą Uniwersytet Alberta Ludwiga. W XVI wieku gród nie przyłączył się do reformacji, pozostając silną twierdzą katolicyzmu. Wtedy też „zasłynął” z niechlubnych polowań na czarownice, rozpętywanych w poszukiwaniu winowajców licznych epidemii i klęsk. Z wojny 30-letniej Freiburg, który wielokrotnie okupowały wojska austriackie, francuskie, szwedzkie, hiszpańskie i poszczególnych księstw niemieckich, wyszedł zrujnowany z liczbą zaledwie 2000 mieszkańców. Nie były dla miasta łaskawe i czasy najnowsze. W 1938 r. przeżył okropności „kryształowej nocy”, w 1940 r. - deportacje pozostałych przy życiu Żydów. Do końca wojny był wielokrotnie bombardowany; na szczęście prawie nienaruszona ocalała wizytówka miasta – wspaniała katedra średniowieczna. Po wojnie Freiburg, który wkrótce odbudowano na planie średniowiecznego miasta, trafił do francuskiej strefy okupacyjnej. Oprócz licznych zabytków jak wspomniana katedra, ratusz czy najstarszy hotel niemiecki Zum Roten Bären, osobliwością starego grodu jest najdłuższa kolej linowa w kraju (3.6 km) oraz niezwykły układ rynsztoków zwanych tu Bächle. Ulicami centrum spływa w nich czysta woda z rzeki Dreisam. Dawniej służyła do celów przeciwpożarowych i pojenia bydła, obecnie chłodzi otoczenie w upalne dni. W ostatnich czasach Freiburg nie bez powodu zyskał miano "eco-city". Partia Zielonych cieszy się tu wyjątkowym poparciem (sięgającym 25% w wyborach lokalnych). Mieszkańcy słyną w kraju z dbałości o zdrowie i środowisko naturalne, co wyraża rymowane określenie “cycling and recycling” (ang. kolarstwo i recykling odpadów). W przylegających miejscowościach Vauban i Rieselfeld miłośnicy ekologii wdrożyli ambitne wzorce zrównoważonego rozwoju lokalnych społeczności. Dzielnicą Freiburga jest liczący 5000 mieszkańców Vauban, gdzie w latach 90. XX wieku powstało osiedle – model zrównoważonego rozwoju i wykorzystania środowiska naturalnego. Poprzednio w tym miejscu od II wojny światowej - do 1992 r. funkcjonowała francuska baza wojskowa. Wszystkie nowe, wzniesione tu budynki odznaczają się wyjątkowo niskim zużyciem energii. Część z nich posiada własne źródła ciepła i elektryczności pracujące w skojarzeniu i opalane biomasą. Inne domy wyposażono w kolektory słoneczne lub panele fotowoltaiczne. W Vauban funkcjonuje pierwsze w świecie osiedle, w którym urzeczywistniono koncepcję PlusEnergy. Zakłada ona dodatni bilans energetyczny poszczególnych domów tj. nadwyżkę wytwarzanej energii nad pobieraną z zewnątrz. Drugim jej celem jest wyeliminowanie emisji zanieczyszczeń i dwutlenku węgla. W zbudowanych w latach 2000-2005 budynkach uzyskuje się średnio 4000 EUR zysku ze sprzedanej czystej energii elektrycznej. Użytkownicy domowych instalacji słonecznych podkreślają, że dodatni bilans energetyczny ich gospodarstw nie odbywa się bynajmniej kosztem jakichkolwiek ograniczeń. Prekursorem tej idei był Rolf Disch, który w swojej rezydencji „Heliotrope” osiągnął w 1994 r. jako pierwszy nadwyżkę domowego bilansu energii. Tak korzystny efekt użytkownicy technologii PlusEnergy zawdzięczają nie tylko własnej generacji elektryczności i ciepła, lecz również ultraoszczędnym konstrukcjom budynków z wykorzystaniem okien o trzech szybach, nowoczesnych materiałów izolacyjnych itp. Troska o ekologię i oszczędność energii znalazły miejsce również w rozwiązaniach transportu i komunikacji miejskiej. W Vauban mieszkańcy poruszają się głównie pieszo lub na rowerach. Osiedle połączono z centrum Freiburga linią tramwajową przebiegającą wzdłuż większości zabudowań – dzięki temu prawie wszyscy mieszkają dość blisko od przystanku. Około 70% ludności nie używa na co dzień samochodów osobowych (!!!), przy czym odsetek ten wciąż wzrasta. Dzielnicę przenika gęsta sieć ścieżek rowerowych, zaś stosunkowo niewiele jest dróg dla pojazdów i miejsc parkingowych. Na wielu ulicach dopuszcza się przejazd samochodów, lecz bez dłuższego postoju. Do dyspozycji posiadaczy samochodów w Vaubam udostępniono wielopiętrowy parking na peryferiach miasta. W ostatnim czasie kolejnym powodem do dumy mieszkańców Vauban stała się supernowoczesna elektrociepłownia. W 2002 r. uruchomiono w tej dzielnicy kocioł opalany biomasą, wspomagany w szczycie zapotrzebowania przez dalsze dwa kotły gazowe i olejowe. Ze spalania odpadów drzewnych uzyskiwano 2.5 MWt, podobną wydajność cieplną miał każdy z dwóch pozostałych kotłów. Mini-generator parowy dostarczał dodatkowo 240 kWe. O ile instalacja biomasy spisywała się bez zarzutu, to silnik tłokowy napędzający prądnicę sprawiał sporo problemów. Dlatego eksploatująca zakład firma Badenova Wärmeplus dokonała w 2011 r. wymiany tego urządzenia na moduł kogeneracyjny napędzany silnikiem gazowym MTU Series 4000. Jednostka ta stała się podstawowym źródłem zmodernizowanej elektrociepłowni, zaś istniejąca instalacja oparta na biomasie drzewnej ma wspomagać ten moduł w porze szczytowego zapotrzebowania na ciepło. Również pozostałe kotły (gazowy i olejowy) są wprowadzane do ruchu jedynie przy najwyższym poborze ciepła. Wytwarzana w gazowym zespole prądotwórczym energia elektryczna jest oddawana do sieci 20 kV. Budynki w Vauban, jako doskonale izolowane termicznie, wykazują stosunkowo niski pobór ciepła na ogrzewanie. Dlatego znaczną część generowanej energii cieplnej elektrociepłownia oddaje w postaci gorącej wody użytkowej – około 14 GWh rocznie. Ponad połowę tej ilości dostarcza moduł kogeneracyjny, pozostałą ilość wytwarzają “szczytowe” kotły na biomasę, gaz i olej. Przy współpracy z ekspertami w elektrociepłowni Vauban zrealizowano program modernizacyjny, który zapewnił podniesienie sprawności zakładu o kilka procent powyżej poziomu typowych instalacji tego rodzaju. „Sercem” elektrociepłowni jest silnik gazowy MTU Series 4000 w wersji 8-cylindrowej o mocy elektrycznej 850 kW. Projektowo tylko 40% energii zawartej w paliwie gazowym jest przetwarzane na energię elektryczną. Wdrożone usprawnienia pozwoliły na znaczne zwiększenie stopnia odzysku pozostałej mocy cieplnej (ok. 1150 kW) zawartej w mediach chłodzących, oleju i spalinach wylotowych. W tym celu w strumieniu wylotowych spalin zabudowano dwa wymienniki ciepła. Za drugim z nich temperatura spalin obniża się ze 120°C do 66°C oddając ciepło wodzie obiegowej przychodzącej do elektrociepłowni z temperaturą 62°C. Następnie woda ta przepływa przez chłodnice oleju i silnika gazowego, zwiększając swą temperaturę do ok. 67.5°C. Na koniec w pierwszym ze wspomnianych wymienników spaliny wylotowe ogrzewają ją do 90°C. W ten sposób sprawność elektrociepłowni osiąga 93%. Dla dalszego podniesienia tego wskaźnika wykorzystano ciepło odpadowe z silnika gazowego i generatora – zamiast zezwolić swobodnie uchodzić mu kanałami wentylacyjnymi, użyto je dla pompy cieplnej chłodzącej strefę agregatu i wymienników ciepła. Pompa ta zapewnia dodatkowy odzysk aż 140 kW mocy. Chłodzenie strefy agregatu jest szczególnie korzystne latem, gdy występują trudności z utrzymaniem właściwej temperatury maszyny. Poza tym obniżanie temperatury wlotowego powietrza chłodzącego silnik gazowy przez pompę cieplną podnosi sprawność pracy tegoż silnika. Dzięki zastosowaniu pompy cieplnej udało się zwiększyć sprawność modułu kogeneracyjnego o kolejne 3 punkty. Osiągana w Vauban rekordowa efektywność wykorzystania energii pierwotnej paliwa gazowego na poziomie 96% (!!!) wyraźnie przewyższa rezultaty uzyskiwane w innych nowoczesnych elektrociepłowniach gazowych. Dla optymalizacji pracy tego źródła wzniesiono nieopodal zbiornik-akumulator ciepła o pojemności 100 m3. Korzystając z tego zasobnika agregat może ograniczać pracę w reżimach o niższych sprawnościach, co przynosi dalsze oszczędności paliwa gazowego. W elektrociepłowni postawiono jeden komin o wysokości 24 m, przez który uchodzą schłodzone spaliny o zawartości zanieczyszczeń o 50% niższej od rygorystycznych norm niemieckich. Moduł kogeneracyjny zużywa rocznie o 1.8 mln litrów oleju i emituje 4200 t CO2 mniej od porównywalnych siłowni tego rodzaju. Tym samym zmodernizowana elektrociepłownia w Vauban stała się kolejnym ogniwem niemal perfekcyjnego modelu zrównoważonego eko-rozwoju tej lokalnej społeczności.