docBłogosławiony człowiek - Collegium Vocale Bydgoszcz
download 
Reklamacja Transkrypt
Błogosławiony człowiek - Collegium Vocale Bydgoszcz
BIBLIOTEKA NUTOWA COLLEGIUM VOCALE BYDGOSZCZ Wacław z Szamotuł (1524-c.1560) Błogosławiony człowiek Psalm 1 tłumaczenie: Andrzej Trzecieski Utwór nagrany przez zespół Collegium Vocale Bydgoszcz na płycie Melodie na psałterz polski (CVB 004) jako ścieżka nr 1 PARTYTURA ZOPTYMALIZOWANA DLA TABLETÓW http://collegiumvocale.bydgoszcz.pl © 2014 by Michał Zieliński &b ˙ œ ˙ œ œ . œj œ &b ˙ œ ˙ œ ˙ œ ˙ œ ˙ œ Bło - go - sła - wio - ny a˙ czło - wiek, œ ˙ œ œ ˙ co sie tak œ œ ˙ bœ œ ˙ ˙ ˙ aœ spra - wu - je œ ˙ ˙ Bło - go - sła - wio - ny czło - wiek, co sie tak spra-wu - je Bło - go - sła - wio - ny czło - wiek, co sie tak spra-wu Vb ˙ ?b ˙ œ ˙ œ œ. œ Aœ J Bło - go - sła - wio - ny ˙ ˙ œ œ ˙ czło - wiek, co sie tak Œ Œ Œ œ ˙ - ˙ je Œ spra-wu - ˙ œ ˙ je > &b ˙ 7 że &b ˙ œ œ . œJ œ w ra - dę œ ˙ nie œ ˙ œ ˙ œ œ ˙ po - bo - żnych lu - dzi nie œ ˙ ˙ œ œ ˙ ˙ ˙ aœ wstę - pu - je, œ ˙ ˙ że w ra - dę ˙ nie œ po - bo - żnych lu - dzi nie wstę-pu - je, że w ra - dę nie po - bo - żnych lu - dzi nie œ ˙ wstę- pu ˙ Vb ?b ˙ że œ œ œ . œJ œ w ra - dę nie œ ˙ ˙ ˙ bœ œ ˙ œ œ ˙ po - bo - żnych lu - dzi nie Œ Œ Œ œ ˙ - ˙ je, Œ wstę- pu - ˙ œ ˙ je, > &b ˙ œ ˙ &b ˙ œ ˙ 13 z swo - wol - nie œ ˙ œ ˙ œ ˙ œ ˙ grze - szą - ce - mi œ œ œ b˙ grze - szą - ce - mi ni - gdy z swo - wol - nie grze - szą - ce - mi z swo - wol - nie ?b ˙ œ œ ˙ ˙ ˙ ni - gdy nie z swo - wol - nie Vb ˙ ˙ ˙ œ ob - cu - je, œ ˙ ob - cu - je, ˙ ni - gdy nie ob - cu - je, grze - szą - ce - mi ni - gdy nie ob - cu - je, œ œ ˙ œ ˙ œ ˙ œ œ ˙ œ œ b˙ nie œ ˙ œ ˙ œ ˙ Œ Œ ˙ Œ ˙ Œ > &b ˙ œ &b ˙ œ 19 ˙ œ ˙ œ œ. œ na - śmiew - cow sie spraw ˙ ˙ na - śmiew - cow sie na - śmiew - cow sie spraw Vb ˙ œ ?b ˙ œ ˙ ˙ na - śmiew - cow œ œ Bo - skich sto - li - ce j œ œ spraw ˙ sie spraw ˙ j œ œ œ. œ ˙ œ œ ˙ ˙. aœ wia - ru - je. œ ˙ ˙. ˙ Bo - skich sto - li - ce œ ˙ œ œ ˙ wia - ru - je. Bo - skich sto - li - ce wia - ru œ ˙ - je. wia - ru - ˙. œ ˙ œ œ ˙ Bo - skich sto - li - ce œ ˙ ˙. je. TEKST > Ale w Zakonie Pańskim ma swoje kochanie A w nim we dnie i w nocy pilne rozmyślanie; Ten będzie jako drzewo przy wodach szczepione A szeroce z bujności wielkiej rozkrzewione. Da owoc czasu swego nigdy nieodmienny, List jego z swej czerstwości zawsze sie zieleni, A cokolwiek poczynać człowiek taki będzie, Pofortuni sie dobrze z łaski Bożej wszędzie. > Nie toż-ci szczęście będzie niepobożnych ludzi, Ale jako proch, który wicher z ziemie wzbudzi, Po powietrzu tak i sam prędko sie rozwieje, Tak przez kaźń Boską każdy s nich marnie zniszczeje. Przetoż sie niepobożni nigdy nie ostoją Na srogim Sądzie Pańskim i ci, co złe broją, Nie będą przyłączeni w poczet sprawiedliwych, Ludzi prawych, cnotliwych, Panu Bogu miłych. > Bo Pan Bóg zna swe wierne, jaką drogą chodzą, A złe, którzy wszetecznie niepobożność płodzą, Do gruntu wykorzeni i wiecznie potraci; Tak On zawsze złym srodze, dobrym hojnie płaci.
