docSzycie - Strima
download 
Reklamacja Transkrypt
Szycie - Strima
Szycie Numeracja katalogu zgodna z Białą Księgą Strima 2008 Igły, które szyją wszystko Zaawansowana wyszukiwarka igieł na www.strima.com To właśnie ona styka się bezpośrednio ze ściegiem, jest więc odpowiedzialna za jego jakość. Ona jest nieodzownym elementem w przemyśle odzieżowym, w związku z tym, postaram się dzisiaj przybliżyć Państwu jej historię, jak również związane z nią ważniejsze zagadnienia techniczne i ekonomiczne. Z trzech grup igieł (do szycia ręcznego, do maszyn szwalniczych i do maszyn dziewiarskich) chciałbym zainteresować Państwa dzisiaj głównie igłami do maszyn szwalniczych. Od historii zaczynając... Przodkiem dzisiejszej igły jest kościane szydło. Znaleziska archeologiczne dowodzą, że używano go już 28 000 lat p.n.e., jeszcze bez oczka, z rozdwojonym jednym z końców, w który wkładano “nitkę” w postaci kawałków ścięgien, łyka lub jelit. Pierwsze znane igły z oczkiem, wykonywane najczęściej z kości i rogów, pochodzą z 17 500 roku p.n.e. Kształt igły do szycia ręcznego, od tamtych czasów, w zasadzie się nie zmienił. 3 500 rok p.n.e. przynosi ze sobą zastosowanie miedzi do produkcji igieł, a 1 000 lat później rzemieślnicy śródziemnomorscy produkują je z brązu. Żelazo znalazło zastosowanie do produkcji różnych narzędzi między innymi igieł 1 000 lat p.n.e.. Niestety, jego mała odporność na korozję spowodowała, że jeszcze długo po przyjściu Chrystusa na świat używano igieł z kości. Pierwsze zabiegi promocyjno-reklamowe w dziedzinie produkcji i sprzedaży igieł historia odnotowuje około 1 200 roku n.e.. Już wówczas pewien chiński producent uświadomił sobie, że należy promować znak firmowy, sygnując swoje igły znakiem króliczka i promując je hasłem: “Jeśli potrzebujecie igieł, to powinniście kupować te z białym króliczkiem, ponieważ są najlepsze.” Następne stulecia przyniosły żmudną pracę nad stałym udoskonalaniem technologii produkcji igieł. Wśród zasłużonych w tej dziedzinie jest wiele historycznych nazwisk, które mało kto kojarzy z tą tematyką. Sam Leonardo da Vinci wpisał się do tej historii w roku 1496, konstruując maszynę do ostrzenia czubków igieł. Pośrednio dla rozwoju koniunktury w przemyśle igłowym przyczynił się także Napoleon Bonaparte zajmując w 1796 roku Aachen, które już wów-czas było jednym z największych ośrodków produkcji igieł. Stało się ono natychmiast głównym dostawcą igieł dla szybko rozwijających się francuskich warsztatów krawieckich. Jeszcze wcześniej, w roku 1717, car Piotr Wielki zapewnił Rosji dostatek igieł, sprowadzając mistrzów ich produkcji właśnie z Aachen. W tej historii nie może zabraknąć także wielkich nazwisk osób związanych z konstruowaniem maszyn do szycia, które swoją inwencją przyczyniły się do dzisiejszego wyglądu igieł, jak również nowego sposobu ich wykorzystywania. Historycy mają problem z ustaleniem rzeczywistego wynalazcy maszyny do szycia, najczęściej interpretując fakty na rzecz własnych ziomków. Dodatkowo ocenę utrudnia fakt jednoczesnego rozwoju podobnych idei w różnych krajach. Z całą odpowiedzialnością można jednak stwierdzić, że największy wkład w powstanie i rozwój maszyny szyjącej mieli konstruktorzy z Anglii, Austrii, Francji, Niemiec i Stanów Zjednoczonych. Początki maszyny do szycia miały bardzo burzliwą i interesującą historię. Na przykład we Francji idea ta była tłumiona protestami krawców, którzy mieli obawy przed utratą miejsc pracy (upływ czasu pokazał, że słuszne). Doszło nawet do bezpośrednich ataków na jednego z ważniejszych konstruktorów — Barthelemy Thimonniera, który po dwukrotnym zniszczeniu jego fabryk, ostatecznie uciekł z jedyną ocalałą maszyną do Anglii. Ponad wszelką wątpliwość można stwierdzić, że maszynę łańcuszkową, w której po raz pierwszy zastosowano igłę z oczkiem na czubku skonstruował w 1810 roku Niemiec Balthasar Krems. Amerykańscy historycy twierdzą, że pierwszą stebnówkę zbudował w 1845 roku Elias Howe — farmer z Massachusetts. Skopiowali, przepraszam — udoskonalili — ją później Singer i Wilson. Od tamtych czasów maszyny do szycia przeszły olbrzymią ewolucję. Dzisiaj przypominają czasami bardziej komputer z monitorem. Jednakże nikt nie zmienił ich konstrukcji w taki sposób, aby zasadniczo zmienić kształt igły. Od ponad 150 lat wygląda ona podobnie. I tu dochodzimy do Ferdynanda Schmetza, który w roku 1851 rozpoczął produkcję igieł do maszyn do szycia w Herzogenrath koło Aachen. Rodzina Schmetz ma olbrzymie zasługi w rozwoju technologii produkcji igieł, a zwłaszcza Ferdynand Bernhard Schmetz - pasjonat o wszechstronnych zainteresowaniach, dwudziestowieczny człowiek renesansu, który utrwalił potęgę SCHMETZ’a. Jego największą zasługą było wprowadzenie norm stosowanych do dzisiaj przez wszystkich producentów igieł. Dzięki olbrzymiemu doświadczeniu i stale unowocześnianej technologii, SCHMETZ produkuje dzisiaj igły najwyższej jakości, używane przez wiodące firmy odzieżowe. Wymagania stawiane przez użytkowników przemysłowych, gdzie prędkość szycia przekracza często 6.000 ściegów/min, pozwalają firmie SCHMETZ produkować również doskonałe igły do maszyn domowych. Technika Dzisiejsza igła do maszyny szwalniczej wykonywana jest w ponad 6.000 typach, zależnie od: jej grubości, kształtu czubka, typu maszyny do której ma być stosowana, rodzaju szytego materiału i ściegu jaki chcemy uzyskać. Do jej wyprodukowania potrzeba przede wszystkim najwyższej jakości surowca (drutu). Jest on obrabiany w ponad dwudziestu procesach technologicznych, wszystkich równie ważnych dla osiągnięcia końcowego efektu - igły, mogącej współpracować z maszynami szyjącymi z coraz większą prędkością. Schmetz - igły, które szyją wszystko 63 W 1979 roku wprowadzono chemiczną metodę wygładzania powierzchni igły. Zrewolucjonizowała ona technololgię produkcji, eliminując niezwykle pracochłonny proces polerowania oczka igły przy pomocy specjalnych nitek poler-skich. Gdyby nie jej rozpowszechnienie, dzisiejsze igły kosztowałyby znacznie więcej. Uzyskanie najwyższej jakości powierzchni zależy także od zachowania wysokiego reżimu procesu technologicznego na etapie wstępnego przygotowania kształtu igły oraz jej chromowania. Producenci, którzy nie osiągnęli najwyższego technicznego zaawansowania, chcąc uzyskać produkt dobrej jakości, są zmuszeni jeszcze dzisiaj do ręcznego polerowania swoich igieł. Niestety nakłada to na klientów konieczność dopłat do ceny podstawowej. [1] Jak istotna jest jakość powierzchni igły wskazuje ilustracja nr 1. Podczas testu szycia bez nitki, z prędkością 7.500 ściegów/minutę temperatura na wysokości oczka igły najwyższej jakości, osiąga nawet 360oC. Nietrudno sobie wyobrazić, że w przypadku jakichkolwiek niedoskonałości powierzchni byłaby ona znacznie wyższa. Włókna poliestrowe, z których najczęściej produkowane są nici, topią się już w temp. 260oC, powstaje zatem pytanie, jak w takiej sytuacji udaje się szybko i wydajnie cokolwiek zszywać? Otóż czynnikiem chłodzącym igłę jest ... nitka! To właśnie nitka, jak dowodzą badania, odprowadza z igły nadmiar ciepła. Jak widać z ilustracji 2 - jej konwencjonalne stosowanie obniża temperaturę igły nawet o 80oC. Należy przy tym podkreślić, że najlepiej na obniżenie temperatury igły wpływają nici z poliestru ciętego i rdzeniowego, transportując w mikrowłóknach, wystających z głównego splotu, powietrze które ją chłodzi. także poprawić we własnym zakresie, poprzez zamontowanie na maszynach smarowniczek, stosując do nich oleje silikonowe o niskiej lepkości lub lepsze, bo wzbogacone o właściwości antyelektrostatyczne, emulsje silikonowe. Te działania obniżają temperatutę igły o kolejne 60oC (ilustracja 2). Pozostałe czynniki odpowiedzialne za temperaturę igły podczas szycia to: rodzaj szytego materiału, prędkość szycia i grubość lub rodzaj igły. Duża prędkość podnosi w sposób oczywisty temperaturę igły, również negatywnie wpływa na wzrost liczby uszkodzeń materiału. Szczególnie w przypadku szycia delikatnych dzianin, warto czasami obniżyć prędkość (wydajność), w celu uzyskania bezbłędnej jakości ściegu, tym bardziej, że odpowiedzialność poza igłą ponoszą również: wielkość otworu w płytce ściegowej, rodzaj i ustawienie wysokości transporterów, jakość i siła docisku stopki. Zszywając delikatne dzianiny warto jako górną granicę bezpieczeństwa przyjąć 4.000 ściegów na minutę, aby zapewnić atakowanemu igłą oczku dzianiny czas na rozciągnięcie się. Producenci igieł są niestety uzależnieni od już istniejącego parku maszynowego i konstruktorów dzisiejszych maszyn, którzy za główny cel stawiają sobie podniesienie prędkości szycia o następne 1.000 ściegów/minutę. Dlatego trudno zrealizować plan wydłużenia czubka igły, w celu uzyskania mniejszego kąta, który pozwoliłby na obniżenie temperatury szycia. Żaden producent nie zaryzykuje wprowadzenia na rynek igieł, do których trzeba będzie dopasowywać maszynę. Nie sprawdziły się także w szerokim zastosowaniu fosforanowane igły antytermiczne, które bez chromowanej powłoki były mało odporne na ścieranie, przez co mało ekonomiczne, tym bardziej, że droższe od standardowych. Dokonuje się również innych prób powlekania powierzchni igieł, ale ich dotychczasowe rezultaty wpływają raczej na podniesienie ceny aniżeli wymierne efekty. Sukcesem natomiast okazało się pogrubienie igły w miejscu oczka i górnej części nicielnicy, które obniżyło jej tarcie o materiał, a także podniosło wytrzymałość na zginanie. Umożliwia to stosowanie do tych samych operacji igieł o mniejszej średnicy, a zatem obniżenia temperatury i zmniejszenia ilości uszkodzeń materiału. Ilustracja 3. prezentuje wpływ grubości oraz rodzaju czubka igły na ilość uszkodzeń podczas szycia dzianin. W teście, w każdym przypadku, wykonano 1.000 ściegów. [3] Równie dobrze zachowują się nici o rdzeniu poliestrowym i bawełnianej osnowie, a ich dodatkową zaletę stanowi znacznie wyższa odporność na temperaturę. Najgorzej zaś odprowadzają ciepło nici z poliestru ciągłego, ze względu na swoją gładką powierzchnię. Ważnym czynnikiem obniżającym temperaturę igły jest również antytermi-czna preparacja nici. Nasączenie ich w odpowiedniej fazie produkcji specjalnymi “miksturami”, zwiększającymi poślizg i odporność antyelektrostatyczną poprawia tzw. szwalność. Producenci nici ściśle strzegą tajemnicy składu chemicznego tych “mikstur”. Z całą pewnością można jednak stwierdzić, że ich podstawowym składnikiem jest olej silikonowy. Szwalność nici można 64 Schmetz - igły, które szyją wszystko Więcej urządzeń, zdjęcia, opisy, ceny, kalkulacje leasingowe - www.strima.com [3] Ilustracja 7 pokazuje wszystkie rodzaje okrągłych czubków wraz z najczęściej stosowanymi symbolami i ich zamiennikami. [7] Dużym osiągnięciem na tym polu okazały się igły SCHMETZ o dodatkowym oznaczeniu SERV 7 (ilustracja 4). Pogrubienie górnej części nicielnicy, specjalne wyprofilowanie oczka i wgłębienia nad nim, wpływają nie tylko na obniżenie temperatury, ale także na lepszą współpracę igły z chwytaczem. Doskonale nadają się one do szycia dzianin i materiałów elastycznych (ilustracja 5), gdyż wydatnie zmniejszają ilość błędów w ściegu. Sprawdzają się równie dobrze podczas zszywania twardych (np. denim), wielowarstwowo ułożonych tkanin (ilustracja 6). Ich zastosowanie na szyjących z dużą prędkością oraz zmiennym kierunkiem automatach zredukowało radykalnie przestoje, spowodowane złamaniem igły. Co więcej - kosztują tyle samo, co standardowe. [4] [5] [6] R - okrągły, standardowy czubek do większości tkanin, nadaje się także do dzianin, pod warunkiem stosowania bardzo małej średnicy (nr 60, max. 70). SPI - okrągły, bardzo ostry czubek do tkanin o gęstym splocie np. mikrofaza i niektóre rodzaje jedwabiu, także do stebnowania widocznych elementów takich jak kołnierzyki i mankiety koszul, dzięki niemu można osiągnąć niezwykle równo zarysowany ścieg, ze względu na tendencję wbijania we włókna powinno się stosować jak najmniejsze średnice igły. SES - okrągły czubek, z małą kulką, przede wszystkim do delikatnych dzianin o dużej gęstości oczek, wykonanych z cienkiej przędzy, paradoksalnie nadają się również znakomicie do szycia denimu ze względu na jego specyficzny splot. SUK - okrągły czubek, ze średnią kulką, stosowany do grubszych dzianin, a także materiałów elastycznych. SKF - okrągły czubek z dużą kulką, zastosowanie do grubych dzianin, szczególnie o bardzo luźnym splocie, a także cienkiej lycry w kombinacji z małą średnicą igły 65 - 70. SKL - okrągły czubek, ze specjalną kulką, bardzo skuteczny podczas szycia dzianin z gumką, a także np. średniej i grubej lycry. Dla wszystkich użytkowników igieł ważny w procesie szycia jest dobór właściwego czubka igły. Teoretycznie najłatwiejsze zadanie stoi przed producentami odzieży z tkanin, którzy najczęściej używają igieł z czubkiem okrągłym, standardowym, określanym przez producentów symbolem R. Jednak na przykład wprowadzenie na rynek popularnej mikrofazy stanowiło problem w doborze odpowiednich igieł. Rozwiązaniem okazał się czubek ostry SPI, najlepiej sprawdzający się podczas szycia tkanin o bardzo gęstym splocie. Igły z czubkiem SPI nadają się również doskonale do stebnowania widocznych elementów, jak kołnierzyki i mankiety koszul szytych z tkanin tradycyjnych. Dzięki nim można osiągnąć niezwykle równo zarysowany ścieg. Uwaga! Ze względu na tendencję wbijania we włókna, igły SPI powinno się stosować w jak najmniejszej średnicy. Trudniej w sprawie doboru odpowiedniego czubka igły doradzać, w kilku słowach, producentom odzieży z dzianin. Generalnie do ich zszywania mają zastosowanie igły z kulką, oznaczane zróżnicowanymi symbolami, w zależności od rodzaju czubka. [8] wszystkie rodz. skóry bardzo mocny ścieg wszystkie rodz. skóry bardzo prosty ścieg wszystkie rodz. skóry dekoracyjny ścieg z lekkim skrętem w lewo wszystkie rodz. skóry prosty, trochę zagłębiony ścieg gruba, sucha, twarda skóra, bardzo prosty, zagłębiony ścieg sucha, twarda skóra prosty ścieg Schmetz - igły, które szyją wszystko 65 Z zupełnie innymi problemami stykają się kaletnicy i tapicerzy. Nie wszyscy na przykład wiedzą, że dzięki zastosowaniu zróżnicowanych ostrzy igieł do skóry można osiągnąć, bez dodatkowych zmian, radykalnie różniące się od siebie wyglądem rodzaje ściegu. Ilustracja 8 pokazuje różne rodzaje ostrzy igieł do skóry, oraz efekt w postaci ściegu, jaki uzyskujemy podczas ich stosowania. Specyficznymi prawami rządzi się dobór igieł do haftowania skóry.W żadnym wypadku nie wolno stosować igieł z ostrzem tnącym, ponieważ haft będzie brzydki i z postrzępionymi brzegami. Wszystkim, którzy haftują na skórze polecam stosowanie igieł z kulką (SES lub SUK) - oczywiście wraz z najlepszym do haftu systemem igieł DBxK5. Producentom szyjącym skaj i tradycyjnie stosującym igły o ostrzu tnącym, wraz z ostrymi nićmi z poliestru ciągłego, z zasady przeznaczonymi do szycia skór, doradzam jednak wypróbo-wanie innego zestawienia. W wyniku stosowania wyżej wymie-nionej metody, Wasze wyroby szybko ulegają zniszczeniu, poprzez przecięcie na szwach. W takiej sytuacji zalecam wypróbowanie igieł z kulką (tradycyjnie kojarzonych wyłącznie z dzianinami) lub z trójpłaszczyznowym małym ostrzem czubka SD1, zwanych także TRI TIP oraz stosunkowo mocnych, lecz nie posiadających właściwości tnących, nici z poliestru rdzeniowego. I na koniec przykład czystej ekonomii: igły najwyższej jakości zużycie 10.000 szt. x cena za 1 szt. 0,36 zł = koszt zakupu 3.600 zł igły średniej jakości, zużycie wyższe o 30% zużycie 13.000 szt. x cena za 1 szt. 0,31 zł = koszt zakupu 4.030 zł Badania wykazały, że igła średniej klasy w ciągu jednej zmiany (8 godzin) wymaga dziesięciu nawleczeń więcej, niż igły najlepsze. Nawleczenie zajmuje około 30 sekund. W wypadku 200 maszyn daje to około 1.000 minut różnicy na jedną zmianę, co jest równowartością dwóch etatów. Nie należy także zapominać o czasie poświęconym na wymianę igły, kosztach uszkodzonych płytek ściegowych, transporterów i chwytaczy oraz wartości uszkodzonej produkcji. Wybór należy do Państwa! Ja wybieram te z białym króliczkiem... Paweł Broński Warto również wiedzieć, że igły powinny być przechowywane w opakowaniach fabrycznych - nigdy luzem, ponieważ powoduje to uszkodzenia czubka (ilustracja 9), a to, nieodwracalne straty w postaci uszkodzeń materiału. Zaleca się także profilaktyczną wymianę igły przynajmniej raz dziennie, co jest bardziej opłacalne, niż późniejsze naprawianie szkód lub brakowanie gotowych wyrobów, ale to już jest — Ekonomia Mit dotyczący cen igieł standardowych i posiadających zakończenie kulkowe... Firmy zajmujące się szyciem materiałów wymagających igieł z kulką, a z oszczędności zaopatrujące się w igły zwykłe, w przekonaniu, że są tańsze - popełniają błąd. Żaden z liczących się producentów i importerów igieł nie wymaga dopłaty do czubka z kulką. Dotyczy to jednak wyłącznie igieł do maszyn przemysłowych. Igły z kulką do maszyn domowych są droższe niż standardowe. W przypadku igieł z ostrzami tnącymi zróżnicowanie cenowe trudno wyjaśnić w kilku słowach. Najlepiej zapytać o to swojego dostawcę igieł. 66 Schmetz - igły, które szyją wszystko Więcej urządzeń, zdjęcia, opisy, ceny, kalkulacje leasingowe - www.strima.com Nowości SCHMETZ KN i SF najlepsze do delikatnych dzianin Igły KN i SF powstały z myślą o szyciu delikatnych, podatnych na uszkodzenia, bardzo modnych ostatnio, super cienkich dzianin. Ich zadaniem jest zredukowanie w jak największym stopniu uszkodzeń włókien, powstających podczas szycia. Igły KN i SF są igłami bardzo cienkimi od oczka do czubka igły, zaopatrzonymi w czubek w formie kulki SUK. Dzięki temu igła, penetrując materiał, nie zrywa jego włókiem, ale wchodzi pomiędzy nie najdelikatniej, jak to możliwe. Wydatnie została zredukowana siła uderzenia igły w materiał. Zwykle do szycia bardzo cienkich dzianin wystarczająca okaże się igła KN, której charakterystyczną cechą jest znacznie węższa, niż w igle standardowej, część od czubka do połowy oczka. Jednakże w przypadku szycia dzianin wyjątkowo podatnych na uszkodzenia, można zastosować igłę SF, ekstremalnie cienką od czubka aż do końca oczka, czyniąc ją jeszcze delikatniejszą w kontakcie z szytym materiałem. SCHMETZ MR najlepsze do automatów SCHMETZ MR - igła do szycia wielokierunkowego, najlepsza igła do automatów. Specjalnie wyprofilowana nicielnica igły (przesunięta względem osi) daje chwytaczowi więcej miejsca na zebranie pętli nici, dzięki czemu zredukowana zostaje ilość przepuszczonych ściegów, nawet w przypadku szycia bardzo trudnych materiałów. Prosty, równy ścieg uzyskuje się dzięki długiej rynnie, biegnącej na całej długości nicielnicy, chroniącej nić przed zrywaniem i rozkręcaniem się. Zwiększona wytrzymałość tej części igły na uszkodzenia znacznie zmniejsza łamliwość. Stosowanie igieł MR na automatach szyjących wielokierunkowo i z dużą prędkością redukuje przestoje spowodowane złamaniem igły lub przepuszczeniem ściegu. SCHMETZ FHS szycie skór bez regulacji chwytacza kontur niebieski, grubość 120 kontur niebieski, grubość 120 kontur szary, grubość 70 kontur szary, grubość 70 tylko raz ustawiasz chwytacz dla igieł grubość od 70 do 120 SCHMETZ FHS - igły przeznaczone głównie dla producentów obuwia, którzy w swojej produkcji używają wielu różnorodnych, często zmieniających się materiałów. Dzięki oryginalnej, opatentowanej konstrukcji, odległość od chwytacza do wybrania nad oczkiem igły zawsze pozostaje stała, niezależnie od grubości igły w zakresie od 70 do 120 NM. Korzyści? • redukcja czasu przestoju maszyn • większa efektywność i niezależność osoby szyjącej • lepsza ochrona, mniej uszkodzeń chwytacza • mniej uszkodzeń spowodowanych nieodpowiednimi ustawieniami chwytacza • większa elastyczność procesu produkcji • możliwa redukcja ilości maszyn żądło chwytacza żądło chwytacza stabilizator igły stabilizator igły oś igły / igielnicy oś igły / igielnicy WYSZUKIWARKA SCHMETZ online Najinteligentniejsza wyszukiwarka igieł na świecie - www.strima.com Schmetz - nowości 67 Ceny, rabaty Schmetz ilościowe,-rysunki igły,igieł, które wyszukiwarka szyją wszystko igieł - www.strima.com Zakupy on-line rabaty ilościowe szybka dostawa strima.com Strima Sp. z o. o. - Centrala Swadzim, ul. Poznańska 54, 62-080 Tarnowo Podgórne tel. +48 61 8 950 950, fax +48 61 8 950 951, e-mail: [email protected]
