Niepokalanie Poczęta - Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy
Transkrypt
Niepokalanie Poczęta - Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy
Nr 49/669 7 grudnia 2014 r. Niepokalanie Poczęta 7 grudnia 2014 r. Żniwo 1 Zamyślenia nad Ewangelią / Powtórka z Katechizmu Umiłować pustynię i modlitwę (Mk 1, 1-8) Ks. Krzysztof Wons SDS stanowczy? Czy chciałbym podjąć jakąś praktykę ascetyczną na czas Adwentu? Modlitwa Ewangelią na każdy dzień O co proszę? „Ciągnęła do niego cała judzka kraina”. (w. 5). Pustynia staje się miejscem słuchania, pokuty i przygotowania na spotkanie z Jezusem. Wyznaczę sobie miejsce i czas, który w okresie Adwentu będzie moją pustynią. Jakie to będzie miejsce? Jaki czas? O głębokie pragnienie pustyni i serce rozmiłowane w medytacji Słowa. „Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie...” (w. 1). Ludzie czekali tysiące lat na Dobrą Nowinę. Tymczasem ja każdego dnia mogę czytać i kontemplować Ewangelię o Jezusie. Mogę spotkać się z Jezusem. Uwielbię Go za ten dar. Wzbudzę w sobie pragnie- Zwrócę uwagę na to, że pierwsze słowa Dobrej Nowiny są wezwaniem do nawrócenia (ww. 2-4). Mam przygotować i wyprostować drogę dla Pana. Spróbuję spojrzeć na te ścieżki mojego życia, którymi podążam każdego dnia, a także na miejsca, rzeczy, osoby, do których prowadzą. nie częstszego przebywania na osobistej modlitwie. W serdecznej rozmowie zawierzę to pragnienie Jezusowi. Poproszę Jana Chrzciciela, aby był patronem mojego Adwentu. W akcie strzelistym będę go prosił: „Pomagaj mi prostować drogi do Jezusa!”. Rozważania pochodzą z książki Modlitwa Ewangelią na każdy dzień, Ks. Krzysztofa Wonsa, wydawnictwa Salwator, więcej na www.salwator.com Z życia Kościoła Iz 40,1-5.9-11; 2 P 3,8-14 Ewangelia Mk 1,1-8 Poniedziałek Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny Rdz 3,9-15.20; Ef 1,3-6.11-12 Ewangelia Łk 1,26-38 Wtorek Iz 40,1-11 Ewangelia Mt 18,12-14 Środa Iz 40,25-31 Ewangelia Mt 11,28-30 Czwartek Iz 41,13-20 Ewangelia Mt 11,11-15 Piątek Wspomnienie NMP z Guadalupe Iz 48,17-19 Ewangelia Mt 11,16-19 Sobota Wspomnienie św. Łucji, dziewicy i męczennicy Syr 48,1-4.9-11 Ewangelia Mt 17,10-13 Które z nich są drogami dobrymi, a które wypaczają moje życie moralne i duchowe? Z których dróg powinienem zejść? Będę wpatrywał się w Jana Chrzciciela, który przyciąga na pustynię tłumy ludzi. Wyobrażę sobie jego ascetyczną twarz, stanowcze spojrzenie, nędzne i szorstkie odzienie (w. 6). Wsłucham się w jego silny głos wzywający do nawrócenia: „Idzie za mną mocniejszy ode mnie...” (ww. 7-8). Spojrzę w moje wnętrze. Czy w podążaniu za Jezusem jestem 2 Żniwo 7 grudnia 2014 r. Skoro tylko zauważysz, że zbliża się do ciebie gwałtowna burza, odłóż wszystko na bok, jeśli to możliwe, i rzuć się na kolana przed Trójcą Przenajświętszą, aby przez żarliwe rozmyślanie i modlitwę nakłonić Ją do pomocy dla szczęśliwego zakończenia. Co znaczy dla salwatorianów data 8 grudnia 1881 roku? 7.12.2014 r. II Niedziela Adwentu Dziennik Duchowy O. Franciszek Maria od Krzyża Jordan Założyciel salwatorianów ks. Bogdan Giemza SDS P ytanie postawione w tytule nie jest przypadkowe. Data ta jest uważana za dzień powołania do życia zgromadzenia zakonnego Salwatorianów. Tak jak dla każdej osoby ważny jest dzień narodzin, a dla instytucji państwowej czy społecznej dzień rozpoczęcia działalności, tak również dla wspólnoty zakonnej w Kościele taki dzień ma istotne i zobowiązujące znaczenie. Wielkie sprawy zawsze zaczynają się od małego ziarenka, a masowe ruchy są zwykle nietrwałe. Znany francuski myśliciel o. Teilhard de Chardin w swojej wizji ewolucji mówi o „bieli początków” (le blanc des origines): początek nowych gatunków jest niedostrzegalny i nie może zostać odkryty drogą naukową. Źródła są ukryte i prawie niezauważalne. Inaczej mówiąc: wielkie sprawy mają skromne początki. W Rzymie wszystko się zaczęło... Znane są nam słowa św. Jana Pawła II: „W tym mieście, w Wadowicach, wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło, i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły, i teatr się zaczął, i kapłaństwo się zaczęło” (Wadowice, 16 czerwca 1999). Parafrazując papieską wypowiedź można powiedzieć, że początki Zgromadzenia Salwatorianów zaczęły się w Rzymie. Ks. Jan Chrzciciel Jordan, założyciel zgromadzenia, nie mógł w swojej ojczyźnie (Niemcy) sprawować posługi kapłańskiej po swoich święceniach w 1878 roku ze względu na restrykcyjne przepisy Kulturkampfu, dlatego został wysłany przez biskupa na studia do Rzymu, gdzie miał możność uczestnictwa w życiu Kościoła w samym jego centrum. Odbywał w tym czasie wiele rozmów, m.in. z ówczesnym papieżem Leonem XIII, które z perspektywy czasu odegrały bardzo ważną rolę w kształtowaniu się u niego idei powołania w Kościele nowej wspólnoty zakonnej. W lecie 1880 roku udał się do Ziemi Świętej, a po powrocie - na przełomie 1880 i 1881 roku odbył w Rzymie wiele rozmów z hierarchami kościelnymi i świeckimi osobami prowadzącymi różne dzieła apostolskie w Kościele. Następnie podróżował po niektórych krajach Europy. Wszystko po to, by przedstawić jak najszerszemu gronu swoją wizję dzieła, któremu nadał nazwę Apostolskie Towarzystwa Nauczania. Miało ono składać się z trzech stopni. Pierwszy stopień mieli tworzyć kapłani i świeccy, prowadzący życie wspólne; drugi - ludzie świeccy poświęcający się apostolstwu przez naukę i pisanie, bez wspólnego zamieszkania; trzeci stopień - kapłani i świeccy, wypełniający normalne swoje obowiązki i wspierający Towarzystwo swoją modlitwą, pokutą i propagowaniem wydawnictw. Dnia 8 grudnia 1881 roku, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w kaplicy św. Brygidy w Rzymie przy Piazza Farnese 96, ks. Jan Chrzciciel Jordan, ks. Fryderyk von Leonhardi i ks. Bonawentura Lüthen złożyli prywatne śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Data ta jest uważana za dzień formalnego założenia Apostolskiego Towarzystwa Nauczania, które później przyjęło nazwę Katolickie Towarzystwo Nauczania i w końcu Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (skrót: SDS, popularnie zwane Salwatorianie). Zamysł ks. Jordana był nowatorski na owe czasy i nie do końca zrozumiały w samym Kościele, toteż po dwóch latach przekształcił swoje dzieło w formalne zgromadzenie zakonne. Stało się to w dniu 11 marca 1883 roku. Ks. Jordan złożył wówczas w bazylice św. Piotra w Rzymie swoją profesję zakonną, przyjął imię Franciszek Maria od Krzyża i przywdziewał habit zakonny. Przyjdą inni, będą pamiętać o naszych cierpieniach i będą dalej pracować... - te słowa wypowiedział ks. Jordan na kilka dni przed swoją śmiercią w 1918 roku. Z perspektywy czasu potwierdza się ich wymiar prorocki. Od założenia Towarzystwa Boskiego Zbawiciela mija sto trzydzieści trzy lata. Wizja dzieła, w którym kapłani, osoby zakonne i świeckie razem prowadzą wspólne dzieło, „aby wszyscy mogli poznać Jedynego Prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłał”, pozo- O. Franciszek Maria od Krzyża Jordan Założyciel Salwatorianów staje wiodącą siłą salwatoriańskiej społeczności. Salwatorianie są dziś obecni na wszystkich kontynentach. Podczas gdy wymierają prowincje w Europie Zachodniej i w USA, w Afryce i w Azji (szczególnie w Indiach) w ostatnich latach wciąż wzrasta liczba powołań. „To jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa” (J 17,3) - słowa z Ewangelii Janowej były dla ks. Jordana motywem do niestrudzonego działania. Jak napisał Jana Paweł II w encyklice misyjnej „Redemptoris missio”: „jest to bardzo znamienny tekst misyjny, który pozwala zrozumieć, że na podobieństwo Kościoła, który żyje jednością w miłości - o wartości misjonarza decyduje przede wszystkim to, kim on jest, a dopiero w następnej kolejności to, co on mówi lub czyni”. Z perspektywy czasu możemy powiedzieć, że ks. Jordan był na pewno wizjonerem ewangelizacji. Dziś wciąż potrzeba chętnych, którzy podjęliby Boże powołanie i włączyli się w dzieło zapoczątkowane przez Założyciela Salwatorianów 8 grudnia 1881 roku. Sprzyja temu m.in. obecność i posługa Salwatorianów w Międzynarodowym Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy, datowana od 1945 roku. Niech Rok Życia Konsekrowanego, który rozpoczął się 30 listopada br. w Kościele powszechnym, będzie zaproszeniem do jeszcze pełniejszego zaangażowania się w codzienne życie sanktuarium i modlitwy w intencji Salwatorianów. 7 grudnia 2014 r. Żniwo 3 Z życia Kościoła Z życia Kościoła Matka Boża z Guadalupe Ks. Jerzy Olszówka SDS P rawie pięćset lat temu w podbitym przez Hiszpanów imperium Azteków miały miejsce trzy objawienia Maryi. U stóp wzgórza Tepeyac, na przedmieściach dzisiejszego Mexico City, Maryja ukazywała się Indianinowi Juanowi Diego Cuauhtlatoatzinowi, co w języku náhuatl znaczy „mówiący orzeł”. Przekazała wtedy życzenie, by w tym miejscu zbudować kaplicę, aby wszyscy potrzebujący pomocy i wsparcia mogli je znaleźć u litościwej i kochającej Matki. Działo się to między 9 a 12 grudnia 1531 r. Po pierwszym spotkaniu z Matką Bożą Juan Diego udał się do miejscowego biskupa i opowiedział o tym wydarzeniu. Początkowo biskup Meksyku Juan de Zumárraga nie dał mu wiary. Indianin poprosił Maryję o jakiś znak, którym mógłby przekonać biskupa. W czasie kolejnego spotkania Maryja kazała mu wejść na szczyt wzgórza, na którym wyrosły przepiękne kwiaty, choć był to środek zimy. Były to kastylijskie róże. Juan nazbierał kwiatów, które następnie owinął płaszczem. Gdy rozwinął płaszcz w obecności biskupa, ku jego zdziwieniu wszyscy obecni upadli na kolana. Juan Diego nie wiedział, że na jego płaszczu pojawił się przepiękny wizerunek Maryi z zamyśloną twarzą o ciemnej karnacji, ubraną w czerwoną szatę, spiętą pod szyją małą spinką w kształcie krzyża. Jej głowę przykrywał błękitny płaszcz ze złotą lamówką i gwiazdami, spod którego widać było starannie zaczesane włosy z przedziałkiem pośrodku. Maryja opasana była czarną wstęgą, co dla Azteków oznaczało, że była brzemienna. Za Jej postacią widoczna była owalna tarcza promieni. Matka Boża zostawiła swoje odbicie na „ayate” Juana Diego. „Ayate” było wierzchnim odzieniem ubogich Indian, rodzajem obszernego płaszcza utkanego z grubych i szorstkich włókien agawy. Kolorem przypomina surowe płótno lniane. Podobne płaszcze, zwane „tilma”, z bawełny, nosili bogatsi Indianie, dlatego strój Juana Diego określa się często błędnie jako „tilma”. Materiał utkany z włókien agawy po 20 latach ulega całkowitemu rozpadowi, a z powodu szorstkiej i nierównej nawierzchni oraz rzadkich splotów absolutnie nie udałoby się na nim namalować żadnego obrazu. Po wnikliwych badaniach, w znacznym powiększeniu nie widać na nim żadnych pociągnięć pędzla. Badania chemiczne agawowych włókien z obrazu, wykonane przez niemieckiego noblistę Richarda Kuhna wykazały, że w pobranych próbkach nie można zidentyfikować ani organicznych, ani nieorganicznych materiałów, używanych kiedyś przez artystów. Nie jest to na pewno obraz wykonany zgodnie z prawidłami sztuki malarskiej, na odpowiednio przygotowanym podkładzie. Poszczególne barwy są jakby oryginalnie przynależące do włókien z agawy. Fakt, że na tej kaktusowej tkaninie znajduje się obraz, a sama tkanina przetrwała w idealnym stanie przez ponad 470 lat, zdumiewa wszystkich. Zadziwiająca jest ciągle świeżość barw tego niesamowitego obrazu oraz brak na nim zniszczeń, pomimo faktu, że przez ponad 100 lat wisiał niezabezpieczony żadnym szkłem, wystawiony na bezpośrednie działanie dymu kadzideł, sadzy i spalającego się wosku z niezliczonych wotywnych świec. Tymczasem obraz nie jest w ogóle zniszczony, nie przyjmuje kurzu, odpycha insekty, bakterie i grzyby. Obraz Pani z Guadalupe ma wiele nierozwiązanych zagadek. Za pomocą najnowszej aparatury optycznej prowadzone są badania źrenic Maryi, a interpretacja wyników zaskakuje wielu znawców przedmiotu. Dostrzeżono w nich np. precyzyjny obraz 12 postaci. Badacze odkrywają też symboliczne znaczenie wielu elementów dekoracyjnych wizerunku. Konstelacja gwiazd, tworząca kontury postaci Maryi, jest, według obliczeń astronomów, zgodna z obrazem układu gwiazd z 9 grudnia 1531 r. Z racji wielu trudnych do wyjaśnienia faktów związanych z jego powstaniem, obraz Najświętszej Maryi Dziewicy z Guadalupe zaliczany jest do świętych nowożytnych acheiropitów. „Acheiropoietos” to wyraz grecki, który oznacza: „nie ręką ludzką 4 Żniwo 7 grudnia 2014 r. Przygotujcie drogę Panu… uczyniony”. Do grupy tej, w tradycji chrześcijańskiej, należy również m.in. chusta św. Weroniki, Całun Turyński czy chusta z Manopello. Zgodnie z życzeniem Maryi na miejscu objawień zbudowano kościół. Ponieważ w miejscu objawień kiedyś było jezioro, dlatego z powodu grząskiego podłoża, fundamenty starej, XVI-wiecznej świątyni, gdzie przechowywano wizerunek Matki Bożej, zaczęły „tonąć”. Konstrukcja bazyliki niebezpiecznie pękała. W latach 19741976 wybudowano nową świątynię. Zaprojektowano ją w formie okrągłej, szerokiej na sto metrów budowli, w której wizerunek Matki Bożej jest widoczny dla każdego z kilkudziesięciu tysięcy wiernych (tyle bowiem może pomieścić świątynia). Jest on umieszczony za ołtarzem, za którym na dolnym poziomie zbudowano mechanicznie przesuwane ruchome „ścieżki”, aby każdy mógł choć przez chwilę być blisko Pani z Guadalupe. Zarówno w górnej, jak i w dolnej części bazyliki znajdują się liczne kaplice, a siedem bram do wnętrza bazyliki to odniesienie do siedmiu bram niebieskiego Jeruzalem. To meksykańskie sanktuarium jest drugim na świecie, po Bazylice św. Piotra w Rzymie, najczęstszym celem pielgrzymowania. Rocznie odwiedza je kilkanaście milionów wiernych. Według kalendarza chrześcijańskiego rok rozpoczyna się wraz z adwentem, który jest okresem oczekiwania na decydujące wydarzenie – na przyjście Zbawiciela. Jest w tym oczekiwaniu paradoks, który polega na tym, że przyjście „Tego, który ma przyjść” już się dokonało w dziejach, ale w liturgii adwentowej jest przedstawiane jako wydarzenie przyszłe. Każdego roku podchodzimy do tego samego zadania, które polega na zrozumieniu i ponownym przeżyciu wydarzenia, jakim było przyjście Zbawiciela tak, aby Go przyjąć i zrobić dla Niego miejsce w swoim życiu. Nie łudźmy się, aby go przyjąć, nie wystarczy zrobić „ogólny przegląd” swoich problemów i świata wokoło. Przyjęcie Jezusa oznacza zgodę na jego radykalny projekt przemiany życia, którego dokonali biblijni bohaterowie przywoływani w adwentowej liturgii. Uważne spojrzenie na adwent poucza nas, że nie tylko my przeżywamy czas oczekiwania. Również dla Boga jest to czas oczekiwania, cierpliwości, pragnienia. Bóg czeka na człowieka, aby podjął decyzję przemiany, narodzin dla Życia. Bóg, który przychodzi do człowieka, znosi wszelki dystans, ale człowiek często nie rusza się nawet z miejsca. Pozostaje w okowach codzienności, a niezachwiana wiara w siebie daje mu przekonanie, że nie potrzebuje zmiany. A Bóg czeka. Dla każdego z nas rekolekcje są szansą zmniejszenia dystansu do Boga i do bliźnich. Pomocne w tym są Eucharystia, nauki rekolekcyjne, spowiedź, modlitwa osobista, jak i uczynki miłosierdzia. Podczas tegorocznych rekolekcji adwentowych dla uczestników nauk ogólnych pragnę zaproponować, abyśmy wydłużyli czas karmienia się Słowem Bożym. Spróbujmy głębiej wejść w rozumienie siebie i swojej relacji do Boga poprzez adaptację kroków zapożyczonych z Lectio Divina (czytanie pism Bożych), czyli lectio, meditatio, oratio, contemplatio, actio. Uczestnicząc we Mszy św. z nauką rekolekcyjną będziemy mogli przejść poszczególne etapy drogi Lectio divina. Lectio – to czytanie i słuchanie Słowa Bożego. W ramach czytań mszalnych zostaną przywołane sceny biblijne, w których Maryja, Oblubienica Duch Świętego będzie główną postacią. W poniedziałek porównamy jej słowa i zachowanie do Zachariasza. We wtorek przyjrzymy się dwóm niewiastom „napełnionym życiem”, czyli Maryi i Elżbiecie, a w środę staniemy wraz z Józefem przy boku Maryi. Meditatio - to refleksja, pogłębienie rozumienia tegoż Słowa uczynione przeze mnie w ramach nauki rekolekcyjnej. Oratio – to modlitwa osobista w ciszy, modlitwa wiernych, czy też modlitwa kapłana w imieniu wiernych. Contemplatio – to komunia z Jezusem, zachwyt nad Jego obecnością w sercu. Przeżycie tej chwili zostanie wzmocnione dźwiękiem, gdy usłyszymy odpowiednie utwory, będące ilustracją muzyczną do medytowanych fragmentów Ewangelii. Pozostanie jeszcze do zrealizowania actio, czyli czynienie, ale już w codzienności, konkretnego dobra inspirowanego usłyszanym i przeżytym Słowem Bożym, albowiem każdego dnia zrobić uczynek, nawet drobny, to wcielać Słowo Boże w życie, to rodzić się na nowo. Już dzisiaj zachęcam do przeczytania wybranych fragmentów Ewangelii, aby na nauki rekolekcyjne przyjść „napełniony(a) Słowem Bożym”. Już dzisiaj proszę o modlitwę w intencji tegorocznych rekolekcji adwentowych. Wszystkich pozdrawiam w Chrystusie Zbawicielu Ks. Mirek Socała SDS 7 grudnia 2014 r. Żniwo 5 Małe Żniwo Intencje i ogłoszenia Intencje mszalne OPOWIADANIE „Sosna” W lesie rosła strzelista sosenka. Była bardzo młoda, stała między dorosłymi drzewami i marzyła, że kiedyś będzie nad nimi górować, a swoim czubkiem na pewno dosięgnie nieba. Nieraz słyszała, że dochodzą stamtąd jakieś niezwykłe dźwięki i była bardzo ciekawa jak wygląda niebo z bliska. Na razie obserwowała z zazdrością ptaki szybujące po błękicie. Pewnej jasnej zimowej nocy sosna długo nie mogła zasnąć, przeczuwała, że na pewno musi się coś niezwykłego wydarzyć. Gdyby tylko wiedziała co! że tuż nad nim wędruje kometa, która wraz ze wschodzącym słońcem zaczęła przygasać. Około południa drwal zatrzymał woły. Nieopodal pasło się stado owiec pilnowane przez grupę mężczyzn. - Oho, ho! - zawołali. - Wreszcie będziemy mieli porządne schronienie! O brzasku drzewko poczuło dziwny wstrząs i zanim sosna zdołała cokolwiek zobaczyć, przeszywający ból powalił ją na ziemię. Leżała teraz u stóp drwala, który powoli zaczął ją ociosywać. Zaszumiały smutno świerki, jodły, lubiły młodą sosenkę. Myślały, że uda jej się dotknąć nieba, a tymczasem spoczywała pod ich pniami oniemiała z przerażenia. Człowiek zaś nie przerywał swojej pracy. - To pójdzie na belki..., a to na słupy... z tego będą deski... - mruczał pod nosem tnąc gałęzie i odłupując korę. Drzewko nawet nie czuło bólu, rozpacz jaka je ogarnęła była większa od uderzeń siekiery. Nie miało siły się bronić i zalane żywicznymi łzami pozwoliło się załadować na wóz ciągnięty przez woły. Jak przez mgłę zobaczyło, Drwal z pomocnikami szybko uwinął się z robotą. Do wieczora przed wejściem do groty stanęła piękna konstrukcja. Drewna wystarczyło nawet na nowy żłób dla bydląt. - A gdzie wam je postawić? - zapytał drwal. - Damy ci do pomocy dwóch chłopaków. Zaprowadzą cię pod grotę, w której chronimy się przed wiatrem i deszczem. Tam zbudujesz nam szopę. - A co zrobimy z tym zielonym wiechciem? - spytał jeden z chłopców. Drwal podrapał się w głowę. Rzeczywiście został jeszcze niewykorzystany czubek sosny. Nic nie dało się z niego zrobić, bo był zbyt wiotki, za to naprawdę ładny. - Ot, postawmy go przed wejściem. Można na nim zawiesić suszone owoce, niech cieszy swoją urodą ludzkie oczy. Pod wieczór wszystko było gotowe. Sosna stała się szopą, która miała służyć ludziom i zwierzętom. Nie spodziewała się jednak kim będą CHRZTY - listopad 2014 ŚLUBY – listopad 2014 1. Bartłomiej Ignacy Chabiński 2. Szymon Szczepaniak 3. Liliana Chmulak 4. Maksymilian Dobrowolski 5. Maja Jadwiga Kozielska 6. Miłosz Pełka 7. Klara Antonina Stonoga 8. Oskar Kaczmarczyk 9. Antoni Michał Robakowski 10. Noemi Gabriela Przybylska 1.Dominik Tomasa Wesołowski i Marlena Alicja Ossowska ZMARLI – listopad 2014 1.Janusz Bahryn – Kamiński 2.Antonina Galant zd. Tas 3.Jerzy Jan Sala 4.Teresa Janke 5.Helena Błaszczyk 6.Zofia Mrozińska 6 Żniwo 7 grudnia 2014 r. jej pierwsi goście. O zmierzchu nad jej dachem pojawiła się znajoma kometa oświetlając drogę do pobliskiego miasteczka. Właśnie tą drogą wkrótce zaczęło przybywać coraz więcej wędrowców. Najpierw pojawiło się jakieś biedne małżeństwo. Widać było, że są bardzo zdrożeni i potrzebują odpoczynku. Szopa otworzyła gościnnie swoje drzwi. Nie spodziewała się, że już za chwilę usłyszy płacz dziecka. Dobrze, że w żłobie było siano i Matka mogła w nim ułożyć swojego nowonarodzonego Synka. Ledwo sosna ochłonęła ze zdumienia i wzruszenia, gdy usłyszała śpiew nieziemskich istot. Zaraz też do jej wnętrza wpadli hałaśliwi pasterze, a zaraz za nimi weszli dostojni goście z bogatym orszakiem. Drzewko, które stało się szopą poczuło, że spełnia się jego marzenie. Chociaż nie rosło już wśród swoich zielonych sióstr i nie patrzyło na szybujące wysoko ptaki, dotykało Nieba. - Czy to możliwe żeby Niebo było tak blisko? - pomyślało. KONKURSU MAŁEGO ŻNIWA z 23 XI ROZSTRZYGNIĘTY! Dziękujemy wszystkim za udział w konkursie! Nagrody wylosowały: Aleksandra i Weronika Poprawa oraz Patrycja Klimek. GRATULUJEMY! 7.Maria Barbara Klimczyk zd. Kolczak 8.Zbigniew Magdy 9.Adam Kasperek 10.Józefa Bembnowicz zd. Łamasz 11.Helena Zofia Młynarczyk 12.Otylia Jendrusz S. Andrzeja NIEDZIELA – 7 grudnia 2014 r. 6.30 – W int. członków Żywego Różańca z prośbą o błogosławieństwo dla nich i ich rodzin 8.00 – Za † Leokadię i †† z rodziny o dar nieba 9.30 – Za † Władysławę w 15 rocznicę śmierci 11.00 – Za †† rodziców Irenę i Bronisława oraz za †† dziadków Natalię i Władysława o dar życia wiecznego 12.30 – Za †† Stanisława i Stefanię oraz za †† Zenona, Wojciecha i Julię 14.00 – W int. dzieci, ich rodziców oraz chrzestnych 18.30 – Za †† rodziców Eleonorę i Czesława Wajs i za †† z rodziny 20.00 – Za †† Romana Baran i Zygmunta PONIEDZIAŁEK – 8 grudnia 2014 r. 6.30 – W int. kapłanów z naszej parafii z prośbą o Boże błogosławieństwo, dary Ducha Świętego, radość i wierność powołaniu 7.15 – Za †† Wandę, Elżbietę, Tadeusza w 29 rocznicę śmierci o dar nieba 12.00 – W int, rodzin Wnukowskich, Zaborowskich i Binek o Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Zbawiciela 17.00 – Za † Czesława Stasika w 4 rocznicę śmierci i †† rodziców, † brata Kazimierza i Edwarda i †† z rodziny 18.30 – Za † Mariannę Malinowską w dniu imienin WTOREK – 9 grudnia 2014 r. 6.30 – Za † męża Mariana w 75 rocznicę uro- PIĄTEK – 12 grudnia 2014 r. dzin, †† rodziców i siostry i †† z rodziny z obu stron 7.15 – Za dusze w czyśćcu cierpiące 12.00 – O zdrowie, Boże błogosławieństwo i opiekę św. Jadwigi dla Paula Morra i całej rodziny 17.00 – 1) Za † Ludwika w dniu imienin 2) W int. Marii Koza z okazji 3 urodzin z prośbą o Boże błogosławieństwo ŚRODA – 10 grudnia 2014 r. 6.30 – W int. Bernadety o Boże błogosławieństwo i szybki powrót do zdrowia 7.15 – Za †† mieszkańców Dolnego Śląska 12.00 – O Boże błogosławieństwo i łaskę zdrowia dla Małgorzaty Szmydt i całej rodziny 17.00 – Za † Pana Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i wszystkie ofiary katastrofy smoleńskiej (int. od Koła PiS i Klubu Gazety Polskiej) CZWARTEK – 11 grudnia 2014 r. 6.30 – Za †† Jana (34 rocznica), Elżbietę, Marię, Andrzeja, Józefa 7.15 – W int. Jacka z prośba o dar zdrowia, ulgę w cierpieniu i Boże błogosławieństwo 12.00 – Za † męża Józefa, †† rodziców, braci i dziadków 17.00 – Za †† Marię i Stanisława Lipińskich oraz † Joannę i Wojciecha Pachciarz Ogłoszenia parafialne 1. Dzisiaj, z racji pierwszej niedzieli miesiąca, po Mszy św. o godz. 6.30, będzie adoracja Najświętszego Sakramentu i zmiana tajemnic różańcowych, a o godz. 14.00 Msza św. chrzcielna. 2. Składamy stokrotne „Bóg zapłać” za ofiary złożone dzisiaj na remont posadzki bazyliki. 3. Dzisiaj po każdej Mszy św. prowadzona jest zbiórka ofiar do puszek na rzecz pomocy Kościołowi Katolickiemu na Wschodzie. Za każdy dar składamy stokrotne Bóg zapłać. 4. W okresie Adwentu serdecznie zapraszamy do udziału w Mszach św. roratnych. Roraty są odprawiane w dni powszednie dla dorosłych o godz. 6.30, zaś dla dzieci o godz. 17.00. Ze względu na Roraty w okresie Adwentu Msze św. wieczorne w ciągu tygodnia są odprawiane o godz. 17.00. Nie ma Mszy św. o godz. 18.30. Dotyczy to także Mszy św. odprawianych w soboty wieczorem. 5. Na zakończenie każdej niedzielnej Eucharystii są poświęcane i rozdzielane opłatki wigilijne. W dni powszednie w opłatki można się zaopatrywać po Mszach św. w zakrystii. 6. W poniedziałek, 8 grudnia, przeżywać będziemy Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Msze św. bazylice odprawiane będą o godz. 6.30, 7.15, 12.00, 17.00 dla dzieci i 18.30. 7. W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny przeżywać będziemy także kolejną, 133 rocznicę założenia Zgromadzenia Salwatorianów. W szczególny sposób zapraszamy do wspólnej modlitwy w czasie Mszy św. o godz. 18.30. 8. Osoby składające dary w ramach akcji pod patronatem „Żniwa” - „Otwórz serce, otwórz dłoń” informujemy, że paczki można składać codziennie przed i po Mszach św. w zakrystii, a w niedzielę, 14 grudnia, po każdej Mszy św. w dużej salce na plebanii. Wszystkim darczyńcom, którzy włączyli się w tę Akcję Redakcja „Żniwa” z serca dziękuje w imieniu swoim i dzieci, oraz poleca ich w modlitwie. 9. Dzisiaj przed bazyliką odbywa się kiermasz prac wykonanych przez dzieci 6.30 – Z podziękowaniem za otrzymane łaski o zdrowie, błogosławieństwo dla Alojzego 7.15 – Za †† poleconych przez ofiarodawców ze skarbony 12.00 – O zdrowie i błogosławieństwo Boże dla Barbary z okazji imienin 17.00 – W int. Marcelego w dniu 18 urodzin o Boże błogosławieństwo w życiu i dar rozeznania dobra i zła w życiowych wyborach SOBOTA – 13 grudnia 2014 r. 6.30 – Za †† Feliksa, Marię i Monikę 7.15 – Za †† Leokadię i Stanisława, †† z rodziny i †† przyjaciół 12.00 – W int. Ojca Świętego Franciszka 17.00 – O zdrowie, błogosławieństwo Boże i wszelkie potrzebne łaski dla Adolfa z okazji urodzin i dla jego rodziny NIEDZIELA – 14 grudnia 2014 r. 6.30 – Za †† Józefę, Jana, Stanisława, Jadwigę i Helenę oraz †† z rodziny 8.00 – Za †† z rodziny Marczyk, Czapowski i Dybka 9.30 – Za †† rodziców Emilię i Wiktora Szatanik i za †† z rodziny 11.00 – Za †† rodziców Honoratę i Aleksandra Rydzyków 12.30 – Za † Stanisława Dudek 18.30 – O Boże błogosławieństwo dla Zofii w 80 rocznicę urodzin 20.00 – Za † Jadwigę Motyl w 25 rocznicę śmierci i młodzież ze Świetlicy „MACIEJKI”. Można nabyć ozdoby, kartki i wypieki świąteczne, a dochód z kiermaszu będzie przeznaczony na zorganizowanie ferii zimowych, oraz paczek świątecznych dla dzieci. Ogłoszenia Parafialnego Zespołu Caritas 1. Parafialny Zespół Caritas informuje, że w dniach od 8 - 23 grudnia przeprowadzona zostanie akcja charytatywna „Stół Wigilijny dla potrzebujących pomocy”. Polegać ona będzie na zbiórce artykułów żywnościowych, słodyczy i zabawek dla dzieci, środków czystości oraz innych darów, które można składać do oznaczonych koszy w trzebnickich marketach i sklepach znajdujących się na terenie naszej Parafii; dary można także przynieść na symboliczny „Stół Wigilijny w Bazylice” w niedzielę 21 grudnia. Wszystkich ludzi dobrej woli zachęcamy do włączenia się w tę akcję. 2. W kiosku parafialnym są do nabycia świece Caritas. Zachęcamy do włączenia się w to wigilijne dzieło pomocy. ŻNIWO. Czasopismo Parafii św. Bartłomieja Ap. i św. Jadwigi w Trzebnicy Redakcja: Kolegium Redakcyjne Adres: „Żniwo”, ul. Jana Pawła II 3, 55-100 Trzebnica, e-mail: [email protected] Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów i opracowań redakcyjnych. 7 grudnia 2014 r. Żniwo 7 8 Żniwo 7 grudnia 2014 r.