Niepokalanie Poczęta - Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy

Transkrypt

Niepokalanie Poczęta - Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy
Nr 49/669
7 grudnia
2014 r.
Niepokalanie Poczęta
7 grudnia 2014 r. Żniwo
1
Zamyślenia nad Ewangelią / Powtórka z Katechizmu
Umiłować pustynię i modlitwę (Mk 1, 1-8)
Ks. Krzysztof Wons SDS
stanowczy? Czy chciałbym podjąć jakąś praktykę ascetyczną na
czas Adwentu?
Modlitwa Ewangelią
na każdy dzień
O co proszę?

„Ciągnęła do niego cała judzka
kraina”. (w. 5). Pustynia staje się miejscem słuchania, pokuty i przygotowania na spotkanie z Jezusem. Wyznaczę
sobie miejsce i czas, który
w okresie Adwentu będzie moją
pustynią. Jakie to będzie miejsce? Jaki czas?
O głębokie pragnienie
pustyni i serce rozmiłowane
w medytacji Słowa.

„Początek Ewangelii o Jezusie Chrystusie...” (w. 1). Ludzie
czekali tysiące lat na Dobrą
Nowinę. Tymczasem ja każdego dnia mogę czytać i kontemplować Ewangelię o Jezusie.
Mogę spotkać się z Jezusem.
Uwielbię Go za ten dar.

Wzbudzę w sobie pragnie-

Zwrócę uwagę na to, że pierwsze słowa Dobrej Nowiny są
wezwaniem do nawrócenia
(ww. 2-4). Mam przygotować
i wyprostować drogę dla Pana.
Spróbuję spojrzeć na te ścieżki
mojego życia, którymi podążam
każdego dnia, a także na miejsca, rzeczy, osoby, do których
prowadzą.
nie częstszego przebywania na osobistej modlitwie.
W serdecznej rozmowie zawierzę to pragnienie Jezusowi.
Poproszę Jana Chrzciciela, aby
był patronem mojego Adwentu. W akcie strzelistym będę go
prosił: „Pomagaj mi prostować
drogi do Jezusa!”.
Rozważania pochodzą z książki
Modlitwa Ewangelią na każdy
dzień, Ks. Krzysztofa Wonsa, wydawnictwa Salwator, więcej na
www.salwator.com
Z życia Kościoła
Iz 40,1-5.9-11; 2 P 3,8-14
Ewangelia Mk 1,1-8
Poniedziałek
Uroczystość Niepokalanego
Poczęcia Najświętszej
Maryi Panny
Rdz 3,9-15.20; Ef 1,3-6.11-12
Ewangelia Łk 1,26-38
Wtorek
Iz 40,1-11
Ewangelia Mt 18,12-14
Środa
Iz 40,25-31
Ewangelia Mt 11,28-30
Czwartek
Iz 41,13-20
Ewangelia Mt 11,11-15
Piątek
Wspomnienie NMP
z Guadalupe
Iz 48,17-19
Ewangelia Mt 11,16-19
Sobota
Wspomnienie św. Łucji,
dziewicy i męczennicy
Syr 48,1-4.9-11
Ewangelia Mt 17,10-13

Które z nich są drogami dobrymi, a które wypaczają moje
życie moralne i duchowe?
Z których dróg powinienem zejść?

Będę wpatrywał się w Jana
Chrzciciela, który przyciąga
na pustynię tłumy ludzi. Wyobrażę sobie jego ascetyczną
twarz, stanowcze spojrzenie,
nędzne i szorstkie odzienie (w.
6). Wsłucham się w jego silny
głos wzywający do nawrócenia:
„Idzie za mną mocniejszy ode
mnie...” (ww. 7-8).

Spojrzę w moje wnętrze. Czy
w podążaniu za Jezusem jestem
2 Żniwo 7 grudnia 2014 r.
Skoro tylko zauważysz,
że zbliża się do ciebie
gwałtowna burza, odłóż
wszystko na bok, jeśli
to możliwe, i rzuć się
na kolana przed Trójcą
Przenajświętszą, aby przez
żarliwe rozmyślanie
i modlitwę nakłonić Ją do
pomocy dla szczęśliwego
zakończenia.
Co znaczy dla salwatorianów
data 8 grudnia 1881 roku?
7.12.2014 r.
II Niedziela Adwentu
Dziennik Duchowy
O. Franciszek Maria od Krzyża Jordan
Założyciel salwatorianów
ks. Bogdan Giemza SDS
P
ytanie postawione w tytule nie
jest przypadkowe. Data ta jest
uważana za dzień powołania do życia
zgromadzenia zakonnego Salwatorianów. Tak jak dla każdej osoby ważny
jest dzień narodzin, a dla instytucji
państwowej czy społecznej dzień rozpoczęcia działalności, tak również dla
wspólnoty zakonnej w Kościele taki
dzień ma istotne i zobowiązujące znaczenie. Wielkie sprawy zawsze zaczynają się od małego ziarenka, a masowe
ruchy są zwykle nietrwałe. Znany francuski myśliciel o. Teilhard de Chardin
w swojej wizji ewolucji mówi o „bieli
początków” (le blanc des origines):
początek nowych gatunków jest niedostrzegalny i nie może zostać odkryty
drogą naukową. Źródła są ukryte i prawie niezauważalne. Inaczej mówiąc:
wielkie sprawy mają skromne początki.
W Rzymie wszystko się zaczęło...
Znane są nam słowa św. Jana Pawła II: „W tym mieście, w Wadowicach,
wszystko się zaczęło. I życie się zaczęło,
i szkoła się zaczęła, studia się zaczęły,
i teatr się zaczął, i kapłaństwo się zaczęło” (Wadowice, 16 czerwca 1999). Parafrazując papieską wypowiedź można
powiedzieć, że początki Zgromadzenia
Salwatorianów zaczęły się w Rzymie.
Ks. Jan Chrzciciel Jordan, założyciel
zgromadzenia, nie mógł w swojej ojczyźnie (Niemcy) sprawować posługi
kapłańskiej po swoich święceniach
w 1878 roku ze względu na restrykcyjne przepisy Kulturkampfu, dlatego
został wysłany przez biskupa na studia
do Rzymu, gdzie miał możność uczestnictwa w życiu Kościoła w samym jego
centrum. Odbywał w tym czasie wiele
rozmów, m.in. z ówczesnym papieżem Leonem XIII, które z perspektywy czasu odegrały bardzo ważną rolę
w kształtowaniu się u niego idei powołania w Kościele nowej wspólnoty
zakonnej.
W lecie 1880 roku udał się do Ziemi
Świętej, a po powrocie - na przełomie
1880 i 1881 roku odbył w Rzymie wiele rozmów z hierarchami kościelnymi
i świeckimi osobami prowadzącymi
różne dzieła apostolskie w Kościele.
Następnie podróżował po niektórych
krajach Europy. Wszystko po to, by
przedstawić jak najszerszemu gronu swoją wizję dzieła, któremu nadał
nazwę Apostolskie Towarzystwa Nauczania. Miało ono składać się z trzech
stopni. Pierwszy stopień mieli tworzyć
kapłani i świeccy, prowadzący życie
wspólne; drugi - ludzie świeccy poświęcający się apostolstwu przez naukę
i pisanie, bez wspólnego zamieszkania;
trzeci stopień - kapłani i świeccy, wypełniający normalne swoje obowiązki
i wspierający Towarzystwo swoją modlitwą, pokutą i propagowaniem wydawnictw.
Dnia 8 grudnia 1881 roku, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w kaplicy św.
Brygidy w Rzymie przy Piazza Farnese
96, ks. Jan Chrzciciel Jordan, ks. Fryderyk von Leonhardi i ks. Bonawentura Lüthen złożyli prywatne śluby ubóstwa, czystości i posłuszeństwa. Data ta
jest uważana za dzień formalnego założenia Apostolskiego Towarzystwa Nauczania, które później przyjęło nazwę
Katolickie Towarzystwo Nauczania
i w końcu Towarzystwo Boskiego Zbawiciela (skrót: SDS, popularnie zwane
Salwatorianie).
Zamysł ks. Jordana był nowatorski
na owe czasy i nie do końca zrozumiały w samym Kościele, toteż po dwóch
latach przekształcił swoje dzieło w formalne zgromadzenie zakonne. Stało
się to w dniu 11 marca 1883 roku. Ks.
Jordan złożył wówczas w bazylice św.
Piotra w Rzymie swoją profesję zakonną, przyjął imię Franciszek Maria od
Krzyża i przywdziewał habit zakonny.
Przyjdą inni, będą pamiętać
o naszych cierpieniach i będą
dalej pracować...
- te słowa wypowiedział ks. Jordan na kilka dni przed swoją śmiercią
w 1918 roku. Z perspektywy czasu potwierdza się ich wymiar prorocki. Od
założenia Towarzystwa Boskiego Zbawiciela mija sto trzydzieści trzy lata.
Wizja dzieła, w którym kapłani, osoby
zakonne i świeckie razem prowadzą
wspólne dzieło, „aby wszyscy mogli poznać Jedynego Prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa, którego posłał”, pozo-
O. Franciszek Maria od Krzyża
Jordan Założyciel Salwatorianów
staje wiodącą siłą salwatoriańskiej społeczności. Salwatorianie są dziś obecni
na wszystkich kontynentach. Podczas
gdy wymierają prowincje w Europie
Zachodniej i w USA, w Afryce i w Azji
(szczególnie w Indiach) w ostatnich latach wciąż wzrasta liczba powołań.
„To jest życie wieczne: aby znali
Ciebie, jedynego prawdziwego Boga,
oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa
Chrystusa” (J 17,3) - słowa z Ewangelii
Janowej były dla ks. Jordana motywem
do niestrudzonego działania. Jak napisał Jana Paweł II w encyklice misyjnej
„Redemptoris missio”: „jest to bardzo
znamienny tekst misyjny, który pozwala zrozumieć, że na podobieństwo
Kościoła, który żyje jednością w miłości - o wartości misjonarza decyduje
przede wszystkim to, kim on jest, a dopiero w następnej kolejności to, co on
mówi lub czyni”. Z perspektywy czasu
możemy powiedzieć, że ks. Jordan był
na pewno wizjonerem ewangelizacji.
Dziś wciąż potrzeba chętnych, którzy podjęliby Boże powołanie i włączyli się w dzieło zapoczątkowane przez
Założyciela Salwatorianów 8 grudnia
1881 roku. Sprzyja temu m.in. obecność i posługa Salwatorianów w Międzynarodowym Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy, datowana
od 1945 roku. Niech Rok Życia Konsekrowanego, który rozpoczął się 30
listopada br. w Kościele powszechnym, będzie zaproszeniem do jeszcze
pełniejszego zaangażowania się w codzienne życie sanktuarium i modlitwy
w intencji Salwatorianów.
7 grudnia 2014 r. Żniwo 3
Z życia Kościoła
Z życia Kościoła
Matka Boża z Guadalupe
Ks. Jerzy Olszówka SDS
P
rawie pięćset lat temu w podbitym przez Hiszpanów imperium Azteków miały miejsce trzy
objawienia Maryi. U stóp wzgórza Tepeyac, na przedmieściach dzisiejszego
Mexico City, Maryja ukazywała się Indianinowi Juanowi Diego Cuauhtlatoatzinowi, co w języku náhuatl znaczy
„mówiący orzeł”. Przekazała wtedy
życzenie, by w tym miejscu zbudować
kaplicę, aby wszyscy potrzebujący pomocy i wsparcia mogli je znaleźć u litościwej i kochającej Matki. Działo się
to między 9 a 12 grudnia 1531 r.
Po pierwszym spotkaniu z Matką
Bożą Juan Diego udał się do miejscowego biskupa i opowiedział o tym
wydarzeniu. Początkowo biskup Meksyku Juan de Zumárraga nie dał
mu wiary. Indianin poprosił Maryję
o jakiś znak, którym mógłby przekonać biskupa. W czasie kolejnego
spotkania Maryja kazała mu wejść
na szczyt wzgórza, na którym wyrosły
przepiękne kwiaty, choć był to środek
zimy. Były to kastylijskie róże. Juan
nazbierał kwiatów, które następnie owinął płaszczem. Gdy rozwinął
płaszcz w obecności biskupa, ku jego
zdziwieniu wszyscy obecni upadli na
kolana. Juan Diego nie wiedział, że na
jego płaszczu pojawił się przepiękny
wizerunek Maryi z zamyśloną twarzą
o ciemnej karnacji, ubraną w czerwoną szatę, spiętą pod szyją małą spinką
w kształcie krzyża. Jej głowę przykrywał błękitny płaszcz ze złotą lamówką
i gwiazdami, spod którego widać było
starannie zaczesane włosy z przedziałkiem pośrodku. Maryja opasana
była czarną wstęgą, co dla Azteków
oznaczało, że była brzemienna. Za Jej
postacią widoczna była owalna tarcza
promieni.
Matka Boża zostawiła swoje odbicie na „ayate” Juana Diego. „Ayate”
było wierzchnim odzieniem ubogich
Indian, rodzajem obszernego płaszcza utkanego z grubych i szorstkich
włókien agawy. Kolorem przypomina
surowe płótno lniane. Podobne płaszcze, zwane „tilma”, z bawełny, nosili
bogatsi Indianie, dlatego strój Juana
Diego określa się często błędnie jako
„tilma”. Materiał utkany z włókien
agawy po 20 latach ulega całkowitemu rozpadowi, a z powodu szorstkiej
i nierównej nawierzchni oraz rzadkich
splotów absolutnie nie udałoby się
na nim namalować żadnego obrazu.
Po wnikliwych badaniach, w znacznym powiększeniu nie widać na nim
żadnych pociągnięć pędzla. Badania
chemiczne agawowych włókien z obrazu, wykonane przez niemieckiego
noblistę Richarda Kuhna wykazały,
że w pobranych próbkach nie można
zidentyfikować ani organicznych, ani
nieorganicznych materiałów, używanych kiedyś przez artystów. Nie jest
to na pewno obraz wykonany zgodnie
z prawidłami sztuki malarskiej, na
odpowiednio przygotowanym podkładzie. Poszczególne barwy są jakby
oryginalnie przynależące do włókien
z agawy. Fakt, że na tej kaktusowej
tkaninie znajduje się obraz, a sama
tkanina przetrwała w idealnym stanie przez ponad 470 lat, zdumiewa
wszystkich. Zadziwiająca jest ciągle
świeżość barw tego niesamowitego
obrazu oraz brak na nim zniszczeń,
pomimo faktu, że przez ponad 100
lat wisiał niezabezpieczony żadnym
szkłem, wystawiony na bezpośrednie
działanie dymu kadzideł, sadzy i spalającego się wosku z niezliczonych
wotywnych świec. Tymczasem obraz
nie jest w ogóle zniszczony, nie przyjmuje kurzu, odpycha insekty, bakterie i grzyby. Obraz Pani z Guadalupe
ma wiele nierozwiązanych zagadek.
Za pomocą najnowszej aparatury
optycznej prowadzone są badania
źrenic Maryi, a interpretacja wyników
zaskakuje wielu znawców przedmiotu. Dostrzeżono w nich np. precyzyjny
obraz 12 postaci. Badacze odkrywają
też symboliczne znaczenie wielu elementów dekoracyjnych wizerunku.
Konstelacja gwiazd, tworząca kontury
postaci Maryi, jest, według obliczeń
astronomów, zgodna z obrazem układu gwiazd z 9 grudnia 1531 r.
Z racji wielu trudnych do wyjaśnienia faktów związanych z jego powstaniem, obraz Najświętszej Maryi
Dziewicy z Guadalupe zaliczany jest
do świętych nowożytnych acheiropitów. „Acheiropoietos” to wyraz grecki, który oznacza: „nie ręką ludzką
4 Żniwo 7 grudnia 2014 r.
Przygotujcie drogę Panu…
uczyniony”. Do grupy tej, w tradycji
chrześcijańskiej, należy również m.in.
chusta św. Weroniki, Całun Turyński
czy chusta z Manopello.
Zgodnie z życzeniem Maryi na
miejscu objawień zbudowano kościół.
Ponieważ w miejscu objawień kiedyś
było jezioro, dlatego z powodu grząskiego podłoża, fundamenty starej,
XVI-wiecznej świątyni, gdzie przechowywano wizerunek Matki Bożej,
zaczęły „tonąć”. Konstrukcja bazyliki
niebezpiecznie pękała. W latach 19741976 wybudowano nową świątynię.
Zaprojektowano ją w formie okrągłej, szerokiej na sto metrów budowli,
w której wizerunek Matki Bożej jest
widoczny dla każdego z kilkudziesięciu tysięcy wiernych (tyle bowiem
może pomieścić świątynia). Jest on
umieszczony za ołtarzem, za którym
na dolnym poziomie zbudowano
mechanicznie przesuwane ruchome
„ścieżki”, aby każdy mógł choć przez
chwilę być blisko Pani z Guadalupe.
Zarówno w górnej, jak i w dolnej części bazyliki znajdują się liczne kaplice,
a siedem bram do wnętrza bazyliki to
odniesienie do siedmiu bram niebieskiego Jeruzalem. To meksykańskie
sanktuarium jest drugim na świecie,
po Bazylice św. Piotra w Rzymie, najczęstszym celem pielgrzymowania.
Rocznie odwiedza je kilkanaście milionów wiernych.
Według kalendarza chrześcijańskiego rok rozpoczyna się wraz z
adwentem, który jest okresem oczekiwania na decydujące wydarzenie
– na przyjście Zbawiciela. Jest w tym oczekiwaniu paradoks, który
polega na tym, że przyjście „Tego, który ma przyjść” już się dokonało w
dziejach, ale w liturgii adwentowej jest przedstawiane jako wydarzenie
przyszłe. Każdego roku podchodzimy do tego samego zadania, które
polega na zrozumieniu i ponownym przeżyciu wydarzenia, jakim było
przyjście Zbawiciela tak, aby Go przyjąć i zrobić dla Niego miejsce
w swoim życiu. Nie łudźmy się, aby go przyjąć, nie wystarczy zrobić
„ogólny przegląd” swoich problemów i świata wokoło. Przyjęcie Jezusa
oznacza zgodę na jego radykalny projekt przemiany życia, którego
dokonali biblijni bohaterowie przywoływani w adwentowej liturgii.
Uważne spojrzenie na adwent poucza nas, że nie tylko my przeżywamy
czas oczekiwania. Również dla Boga jest to czas oczekiwania,
cierpliwości, pragnienia. Bóg czeka na człowieka, aby podjął decyzję
przemiany, narodzin dla Życia. Bóg, który przychodzi do człowieka,
znosi wszelki dystans, ale człowiek często nie rusza się nawet z miejsca.
Pozostaje w okowach codzienności, a niezachwiana wiara w siebie daje
mu przekonanie, że nie potrzebuje zmiany. A Bóg czeka.
Dla każdego z nas rekolekcje są szansą zmniejszenia dystansu do
Boga i do bliźnich. Pomocne w tym są Eucharystia, nauki rekolekcyjne,
spowiedź, modlitwa osobista, jak i uczynki miłosierdzia. Podczas
tegorocznych rekolekcji adwentowych dla uczestników nauk ogólnych
pragnę zaproponować, abyśmy wydłużyli czas karmienia się Słowem
Bożym. Spróbujmy głębiej wejść w rozumienie siebie i swojej relacji
do Boga poprzez adaptację kroków zapożyczonych z Lectio Divina
(czytanie pism Bożych), czyli lectio, meditatio, oratio, contemplatio,
actio. Uczestnicząc we Mszy św. z nauką rekolekcyjną będziemy mogli
przejść poszczególne etapy drogi Lectio divina. Lectio – to czytanie
i słuchanie Słowa Bożego. W ramach czytań mszalnych zostaną
przywołane sceny biblijne, w których Maryja, Oblubienica Duch
Świętego będzie główną postacią. W poniedziałek porównamy jej
słowa i zachowanie do Zachariasza. We wtorek przyjrzymy się dwóm
niewiastom „napełnionym życiem”, czyli Maryi i Elżbiecie, a w środę
staniemy wraz z Józefem przy boku Maryi. Meditatio - to refleksja,
pogłębienie rozumienia tegoż Słowa uczynione przeze mnie w ramach
nauki rekolekcyjnej. Oratio – to modlitwa osobista w ciszy, modlitwa
wiernych, czy też modlitwa kapłana w imieniu wiernych. Contemplatio
– to komunia z Jezusem, zachwyt nad Jego obecnością w sercu.
Przeżycie tej chwili zostanie wzmocnione dźwiękiem, gdy usłyszymy
odpowiednie utwory, będące ilustracją muzyczną do medytowanych
fragmentów Ewangelii. Pozostanie jeszcze do zrealizowania actio, czyli
czynienie, ale już w codzienności, konkretnego dobra inspirowanego
usłyszanym i przeżytym Słowem Bożym, albowiem każdego dnia
zrobić uczynek, nawet drobny, to wcielać Słowo Boże w życie, to rodzić
się na nowo.
Już dzisiaj zachęcam do przeczytania wybranych fragmentów
Ewangelii, aby na nauki rekolekcyjne przyjść „napełniony(a) Słowem
Bożym”. Już dzisiaj proszę o modlitwę w intencji tegorocznych
rekolekcji adwentowych.
Wszystkich pozdrawiam w Chrystusie Zbawicielu
Ks. Mirek Socała SDS
7 grudnia 2014 r. Żniwo 5
Małe Żniwo
Intencje i ogłoszenia
Intencje mszalne
OPOWIADANIE „Sosna”
W lesie rosła strzelista sosenka.
Była bardzo młoda, stała między dorosłymi drzewami i marzyła, że kiedyś
będzie nad nimi górować, a swoim
czubkiem na pewno dosięgnie nieba.
Nieraz słyszała, że dochodzą stamtąd
jakieś niezwykłe dźwięki i była bardzo
ciekawa jak wygląda niebo z bliska. Na
razie obserwowała z zazdrością ptaki
szybujące po błękicie. Pewnej jasnej
zimowej nocy sosna długo nie mogła
zasnąć, przeczuwała, że na pewno musi
się coś niezwykłego wydarzyć. Gdyby
tylko wiedziała co!
że tuż nad nim wędruje kometa, która
wraz ze wschodzącym słońcem zaczęła
przygasać. Około południa drwal zatrzymał woły. Nieopodal pasło się stado owiec pilnowane przez grupę mężczyzn. - Oho, ho! - zawołali. - Wreszcie
będziemy mieli porządne schronienie!
O brzasku drzewko poczuło dziwny
wstrząs i zanim sosna zdołała cokolwiek
zobaczyć, przeszywający ból powalił ją
na ziemię. Leżała teraz u stóp drwala,
który powoli zaczął ją ociosywać. Zaszumiały smutno świerki, jodły, lubiły
młodą sosenkę. Myślały, że uda jej się
dotknąć nieba, a tymczasem spoczywała pod ich pniami oniemiała z przerażenia. Człowiek zaś nie przerywał swojej
pracy. - To pójdzie na belki..., a to na
słupy... z tego będą deski... - mruczał
pod nosem tnąc gałęzie i odłupując
korę. Drzewko nawet nie czuło bólu,
rozpacz jaka je ogarnęła była większa
od uderzeń siekiery. Nie miało siły się
bronić i zalane żywicznymi łzami pozwoliło się załadować na wóz ciągnięty
przez woły. Jak przez mgłę zobaczyło,
Drwal z pomocnikami szybko uwinął się z robotą. Do wieczora przed
wejściem do groty stanęła piękna konstrukcja. Drewna wystarczyło nawet na
nowy żłób dla bydląt.
- A gdzie wam je postawić? - zapytał drwal.
- Damy ci do pomocy dwóch chłopaków. Zaprowadzą cię pod grotę,
w której chronimy się przed wiatrem
i deszczem. Tam zbudujesz nam szopę.
- A co zrobimy z tym zielonym
wiechciem? - spytał jeden z chłopców.
Drwal podrapał się w głowę. Rzeczywiście został jeszcze niewykorzystany czubek sosny. Nic nie dało się z niego zrobić, bo był zbyt wiotki, za to naprawdę ładny. - Ot, postawmy go przed
wejściem. Można na nim zawiesić suszone owoce, niech cieszy swoją urodą
ludzkie oczy. Pod wieczór wszystko
było gotowe. Sosna stała się szopą, która miała służyć ludziom i zwierzętom.
Nie spodziewała się jednak kim będą
CHRZTY - listopad 2014
ŚLUBY – listopad 2014
1. Bartłomiej Ignacy Chabiński
2. Szymon Szczepaniak
3. Liliana Chmulak
4. Maksymilian Dobrowolski
5. Maja Jadwiga Kozielska
6. Miłosz Pełka
7. Klara Antonina Stonoga
8. Oskar Kaczmarczyk
9. Antoni Michał Robakowski
10. Noemi Gabriela Przybylska
1.Dominik Tomasa Wesołowski i
Marlena Alicja Ossowska
ZMARLI – listopad 2014
1.Janusz Bahryn – Kamiński
2.Antonina Galant zd. Tas
3.Jerzy Jan Sala
4.Teresa Janke
5.Helena Błaszczyk
6.Zofia Mrozińska
6 Żniwo 7 grudnia 2014 r.
jej pierwsi goście. O zmierzchu nad
jej dachem pojawiła się znajoma kometa oświetlając drogę do pobliskiego
miasteczka. Właśnie tą drogą wkrótce
zaczęło przybywać coraz więcej wędrowców. Najpierw pojawiło się jakieś
biedne małżeństwo. Widać było, że są
bardzo zdrożeni i potrzebują odpoczynku. Szopa otworzyła gościnnie swoje
drzwi. Nie spodziewała się, że już za
chwilę usłyszy płacz dziecka. Dobrze,
że w żłobie było siano i Matka mogła
w nim ułożyć swojego nowonarodzonego Synka. Ledwo sosna ochłonęła ze
zdumienia i wzruszenia, gdy usłyszała
śpiew nieziemskich istot. Zaraz też do
jej wnętrza wpadli hałaśliwi pasterze,
a zaraz za nimi weszli dostojni goście
z bogatym orszakiem. Drzewko, które
stało się szopą poczuło, że spełnia się
jego marzenie. Chociaż nie rosło już
wśród swoich zielonych sióstr i nie patrzyło na szybujące wysoko ptaki, dotykało Nieba. - Czy to możliwe żeby
Niebo było tak blisko? - pomyślało.
KONKURSU MAŁEGO ŻNIWA
z 23 XI ROZSTRZYGNIĘTY!
Dziękujemy wszystkim za udział
w konkursie! Nagrody wylosowały:
Aleksandra i Weronika Poprawa oraz
Patrycja Klimek. GRATULUJEMY!
7.Maria Barbara Klimczyk
zd. Kolczak
8.Zbigniew Magdy
9.Adam Kasperek
10.Józefa Bembnowicz
zd. Łamasz
11.Helena Zofia Młynarczyk
12.Otylia Jendrusz S. Andrzeja
NIEDZIELA – 7 grudnia 2014 r.
6.30 – W int. członków Żywego Różańca
z prośbą o błogosławieństwo dla nich
i ich rodzin
8.00 – Za † Leokadię i †† z rodziny o dar nieba
9.30 – Za † Władysławę w 15 rocznicę śmierci
11.00 – Za †† rodziców Irenę i Bronisława
oraz za †† dziadków Natalię i Władysława o dar życia wiecznego
12.30 – Za †† Stanisława i Stefanię oraz za ††
Zenona, Wojciecha i Julię
14.00 – W int. dzieci, ich rodziców oraz
chrzestnych
18.30 – Za †† rodziców Eleonorę i Czesława
Wajs i za †† z rodziny
20.00 – Za †† Romana Baran i Zygmunta
PONIEDZIAŁEK – 8 grudnia 2014 r.
6.30 – W int. kapłanów z naszej parafii
z prośbą o Boże błogosławieństwo,
dary Ducha Świętego, radość i wierność powołaniu
7.15 – Za †† Wandę, Elżbietę, Tadeusza w 29
rocznicę śmierci o dar nieba
12.00 – W int, rodzin Wnukowskich, Zaborowskich i Binek o Boże błogosławieństwo i opiekę Matki Zbawiciela
17.00 – Za † Czesława Stasika w 4 rocznicę
śmierci i †† rodziców, † brata Kazimierza i Edwarda i †† z rodziny
18.30 – Za † Mariannę Malinowską w dniu
imienin
WTOREK – 9 grudnia 2014 r.
6.30 – Za † męża Mariana w 75 rocznicę uro-
PIĄTEK – 12 grudnia 2014 r.
dzin, †† rodziców i siostry i †† z rodziny z obu stron
7.15 – Za dusze w czyśćcu cierpiące
12.00 – O zdrowie, Boże błogosławieństwo
i opiekę św. Jadwigi dla Paula Morra
i całej rodziny
17.00 – 1) Za † Ludwika w dniu imienin
2) W int. Marii Koza z okazji 3 urodzin z prośbą o Boże błogosławieństwo
ŚRODA – 10 grudnia 2014 r.
6.30 – W int. Bernadety o Boże błogosławieństwo i szybki powrót do zdrowia
7.15 – Za †† mieszkańców Dolnego Śląska
12.00 – O Boże błogosławieństwo i łaskę
zdrowia dla Małgorzaty Szmydt i całej rodziny
17.00 – Za † Pana Prezydenta Lecha Kaczyńskiego i wszystkie ofiary katastrofy
smoleńskiej (int. od Koła PiS i Klubu
Gazety Polskiej)
CZWARTEK – 11 grudnia 2014 r.
6.30 – Za †† Jana (34 rocznica), Elżbietę, Marię, Andrzeja, Józefa
7.15 – W int. Jacka z prośba o dar zdrowia,
ulgę w cierpieniu i Boże błogosławieństwo
12.00 – Za † męża Józefa, †† rodziców, braci
i dziadków
17.00 – Za †† Marię i Stanisława Lipińskich
oraz † Joannę i Wojciecha Pachciarz
Ogłoszenia parafialne
1. Dzisiaj, z racji pierwszej niedzieli miesiąca, po Mszy św. o godz. 6.30, będzie adoracja Najświętszego Sakramentu i zmiana tajemnic różańcowych, a o godz.
14.00 Msza św. chrzcielna.
2. Składamy stokrotne „Bóg zapłać” za ofiary złożone dzisiaj na remont posadzki
bazyliki.
3. Dzisiaj po każdej Mszy św. prowadzona jest zbiórka ofiar do puszek na rzecz
pomocy Kościołowi Katolickiemu na
Wschodzie. Za każdy dar składamy stokrotne Bóg zapłać.
4. W okresie Adwentu serdecznie zapraszamy do udziału w Mszach św. roratnych.
Roraty są odprawiane w dni powszednie
dla dorosłych o godz. 6.30, zaś dla dzieci o godz. 17.00. Ze względu na Roraty
w okresie Adwentu Msze św. wieczorne
w ciągu tygodnia są odprawiane o godz.
17.00. Nie ma Mszy św. o godz. 18.30.
Dotyczy to także Mszy św. odprawianych
w soboty wieczorem.
5. Na zakończenie każdej niedzielnej Eucharystii są poświęcane i rozdzielane
opłatki wigilijne. W dni powszednie
w opłatki można się zaopatrywać po
Mszach św. w zakrystii.
6. W poniedziałek, 8 grudnia, przeżywać
będziemy Uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny.
Msze św. bazylice odprawiane będą
o godz. 6.30, 7.15, 12.00, 17.00 dla dzieci
i 18.30.
7. W Uroczystość Niepokalanego Poczęcia
Najświętszej Maryi Panny przeżywać
będziemy także kolejną, 133 rocznicę
założenia Zgromadzenia Salwatorianów. W szczególny sposób zapraszamy
do wspólnej modlitwy w czasie Mszy św.
o godz. 18.30.
8. Osoby składające dary w ramach akcji
pod patronatem „Żniwa” - „Otwórz serce, otwórz dłoń” informujemy, że paczki można składać codziennie przed i po
Mszach św. w zakrystii, a w niedzielę, 14
grudnia, po każdej Mszy św. w dużej salce na plebanii. Wszystkim darczyńcom,
którzy włączyli się w tę Akcję Redakcja
„Żniwa” z serca dziękuje w imieniu swoim i dzieci, oraz poleca ich w modlitwie.
9. Dzisiaj przed bazyliką odbywa się kiermasz prac wykonanych przez dzieci
6.30 – Z podziękowaniem za otrzymane łaski o zdrowie, błogosławieństwo dla
Alojzego
7.15 – Za †† poleconych przez ofiarodawców
ze skarbony
12.00 – O zdrowie i błogosławieństwo Boże
dla Barbary z okazji imienin
17.00 – W int. Marcelego w dniu 18 urodzin
o Boże błogosławieństwo w życiu i dar
rozeznania dobra i zła w życiowych
wyborach
SOBOTA – 13 grudnia 2014 r.
6.30 – Za †† Feliksa, Marię i Monikę
7.15 – Za †† Leokadię i Stanisława, †† z rodziny i †† przyjaciół
12.00 – W int. Ojca Świętego Franciszka
17.00 – O zdrowie, błogosławieństwo Boże
i wszelkie potrzebne łaski dla Adolfa
z okazji urodzin i dla jego rodziny
NIEDZIELA – 14 grudnia 2014 r.
6.30 – Za †† Józefę, Jana, Stanisława, Jadwigę i Helenę oraz †† z rodziny
8.00 – Za †† z rodziny Marczyk, Czapowski
i Dybka
9.30 – Za †† rodziców Emilię i Wiktora Szatanik i za †† z rodziny
11.00 – Za †† rodziców Honoratę i Aleksandra
Rydzyków
12.30 – Za † Stanisława Dudek
18.30 – O Boże błogosławieństwo dla Zofii
w 80 rocznicę urodzin
20.00 – Za † Jadwigę Motyl w 25 rocznicę
śmierci
i młodzież ze Świetlicy „MACIEJKI”.
Można nabyć ozdoby, kartki i wypieki
świąteczne, a dochód z kiermaszu będzie
przeznaczony na zorganizowanie ferii zimowych, oraz paczek świątecznych dla
dzieci.
Ogłoszenia Parafialnego
Zespołu Caritas
1. Parafialny Zespół Caritas informuje, że
w dniach od 8 - 23 grudnia przeprowadzona zostanie akcja charytatywna „Stół
Wigilijny dla potrzebujących pomocy”.
Polegać ona będzie na zbiórce artykułów żywnościowych, słodyczy i zabawek dla dzieci, środków czystości oraz
innych darów, które można składać do
oznaczonych koszy w trzebnickich marketach i sklepach znajdujących się na
terenie naszej Parafii; dary można także
przynieść na symboliczny „Stół Wigilijny w Bazylice” w niedzielę 21 grudnia.
Wszystkich ludzi dobrej woli zachęcamy
do włączenia się w tę akcję.
2. W kiosku parafialnym są do nabycia
świece Caritas. Zachęcamy do włączenia
się w to wigilijne dzieło pomocy.
ŻNIWO. Czasopismo Parafii św. Bartłomieja Ap. i św. Jadwigi w Trzebnicy
Redakcja: Kolegium Redakcyjne
Adres: „Żniwo”, ul. Jana Pawła II 3, 55-100 Trzebnica, e-mail: [email protected]
Redakcja zastrzega sobie prawo do skrótów i opracowań redakcyjnych.
7 grudnia 2014 r. Żniwo 7
8 Żniwo 7 grudnia 2014 r.

Podobne dokumenty