Teraz albo nigdy

GIMBUS
Gazetka Publicznego Gimnazjum nr 1
w Bełchatowie
Nr 10/2016
Wywiad z panią Izabelą Kusy
Pani Iza Kusy jest nauczycielką języka angielskiego w
naszej szkole. Zespół redakcyjny postanowił zadać jej
kilka pytań.
Dlaczego pani Iza uczy j. angielskiego? Czy zna inne języki obce? Co sądzi o przeprowadzonych testach próbnych z języka angielskiego?
Na wszystkie te pytania, jak i inne odpowiedź znajdziecie na stronie 2-giej.
Teraz albo nigdy...
(…)Niedawno założyłem sobie konto na NK, więc nie miałem dużo znajomych, gdzieś około 100. Jednym z nich był
chłopak Moniki. A wszystko zaczęło się tak...
Wieczorem, jak każdy normalny człowiek, postanowiłem sprawdzić, co w sieci słychać, wszedłem na NK, patrzę, tylko on jest dostępny. Poczułem zawód, bo chciałem
z kimś pogadać, a nasza dwójka nie przepada za sobą.
Więc postanowiłem, że w czasie, w którym będę czekał na
lepszą osobę do pogadania, zagram w jakąś grę. Gram...
gram... i nagle dostaję wiadomość. Pomyślałem, że może
Monika jest dostępna i postanowiła do mnie napisać. Nie.
To był jej chłopak, Bartek. Nie będę wam przybliżał całej
rozmowy, ponieważ najważniejszy jest cel, z jakim do mnie
napisał. Jak się okazało Bartek był bardzo zazdrosny o to,
że Monika spędza ze mną tak dużo czasu i postanowił nas
skłócić (…).
Więcej na stronie 9-tej.
W tym numerze
Wywiad ...................................... 02
Reportaż ..................................... 03
Recenzja książki .......................... 04
Recenzja książki .......................... 04
Autyzm ....................................... 5/6
Bezpieczne ferie ......................... 6/7
Dla 1-szoklasistów ...................... 07
Recenzja filmu ............................ 08
Opowiadanie ............................. 09
Klasyczne gry .............................. 10
Książki na ferie............................ 11
Ciekawostki o kocie .................... 12
Stopka ........................................ 12
Wywiad z panią Izabelą Kusy
Pani Iza Kusy jest nauczycielką języka angielskiego w naszej szkole. Zespół redakcyjny postanowił zadać jej kilka
pytań.
Redakcja: Dlaczego uczy pani języka
angielskiego?
Pani Iza: Ponieważ nauka tego języka zawsze przychodziła mi bardzo łatwo. Zresztą jak wszystkich języków
obcych. Uważam, że to klucz do świata.
Redakcja: Zna pani jakieś inne języki
oprócz angielskiego?
Pani Iza: Znam też język niemiecki
na poziomie średnio zaawansowanym.
Redakcja: Czy według pani język angielski może przydać się w życiu?
Pani Iza: Oczywiście, w dzisiejszych
czasach jest to lingua franca
2
(szeroko używany język, będący środkiem komunikacji między różnojęzycznymi grupami ludzi), także język powszechnie używany w pracy, czy też
gdy chcemy wykonywać jakieś sporty.
Można poczytać instrukcje, poszukać
ciekawych miejsc, gdzie można wyjechać i oczywiście zwiedzać świat.
Uważam, że język angielski jest wręcz
niezbędny, więc zachęcam do jego
nauki.
Redakcja: Niedawno w naszej szkole
odbyły się próbne testy z języka angielskiego. Jak ocenia pani wyniki naszych uczniów?
Pani Iza: Hmm, powiem szczerze, że
nie znamy jeszcze wszystkich wyników, ale z testów, które sprawdzałam, wynika, że poziom podstawowy
wypadł bardzo dobrze. Z poziomu
rozszerzonego najlepiej wyszło słuchanie i czytanie, tak jak co roku. No i
cieszę się, że większość uczniów podejmuje próby pisania tej krótkiej wypowiedzi, co świadczy o znajomości
słownictwa, gramatyki.
Redakcja: Czy uważa pani, że trzecioklasiści poradzą sobie na egzaminie w
kwietniu?
Pani Iza: Oczywiście, że sobie poradzą , tym bardziej, że nie są pod presją, ponieważ rozszerzenie nie jest brane pod uwagę podczas rekrutacji. Pomimo to poziom rozszerzony jest traktowany na poważnie i jako angliści jesteśmy bardzo zadowoleni z wyników.
Redakcja: Czy chciałaby pani życzyć
czegoś trzecioklasistom?
Pani Iza: Oczywiście powodzenia na
egzaminach, żeby dobrze wybrali przyszłe kierunki kształcenia w szkole średniej i później w szkołach wyższych, radości, optymizmu, bo to w życiu jest
najważniejsze oraz wszystkiego dobrego.
Redakcja: Dziękujemy bardzo w imieniu wszystkich trzecioklasistów.
Pani Iza: Dziękuję również.
Julia Ziental, Filip Frankiewicz, kl. IIIc
Wigilia szkolna
W naszej szkole wigilia jest szczególnym dniem w roku. Niestety nie możemy się spotkać 24 grudnia. Aby poczuć tę magiczną atmosferę świąt Bożego Narodzenia organizowany jest uroczysty apel – kolędnica (oglądamy tradycyjne jasełka i śpiewamy kolędy),
po którym rozpoczynają się klasowe wigilie. Tak jak na wieczerzy rodzinnej: najpierw
dzielimy się opłatkiem, składamy sobie życzenia, śpiewamy kolędy, jemy (niekoniecznie
postne) potrawy, ale przede wszystkim spędzamy miło czas w świetnym towarzystwie
kolegów, koleżanek oraz nauczycieli.
Jedna z takich wigilii miała miejsce w klasie IIIc. Dziewczyny zadbały, by wyglądać perfekcyjnie, a także by stół był pięknie zastawiony i udekorowany, pani wychowawczyni
dążyła do stworzenia atmosfery podobnej do tej, panującej 24 grudnia w naszych domach, a wszyscy cieszyli
się z dnia wolnego od lekcji.
3
Recenzja książki
Maksymilian
Feruga,
kl. IIIc
„Kompleks 7215” to książka polskiego autora Bartka Biedrzyńskiego z gatunku postapokaliptycznego. Jest to
mentalny spadkobierca serii „Uniwersum Metro”, którego akcja dzieje się w ruinach Warszawy po globalnej wojnie nuklearnej. Opowiada on historię Borki-rudowłosego
najemnika-intelektualisty, dowódcy oddziału stalkerów ,
który wyrusza wraz ze swoimi ludźmi z warszawskiego
metra w celu odszukania tajemniczego „Kompleksu
7215”. Jak przystało na powieść postapokaliptyczną,
książka jest przesiąknięta wartką, niepozwalającą oderwać się od jej stron akcją oraz wielopłaszczyznowym
wątkiem. Jest to z pewnością pozycja godna polecenia
każdemu fanowi książek antyutopijnych :) .
Recenzja książki
„Snajper. Historia najniebezpieczniejszego snajpera w
dziejach amerykańskiej armii” to pozycja autorstwa
Chrisa Kyle – amerykańskiego komandosa – strzelca
wyborowego, na kartach której przedstawił historię
swojej służby w Navy SEAL, kulisy prowadzonych w
Iraku operacji oraz swoje decyzje, od których nierzadko zależało życie jednych i śmierć drugich. Niemniej
jednak wbrew swojemu tytułowi Snajper to nie tylko
książka o zabijaniu i o okrucieństwach wojny, choć bez
wątpienia dużo jest w niej szczegółowych opisów z
przeprowadzonych operacji. Książka Chrisa Kyle to
przede wszystkim opowieść o walce dobra ze złem,
opowieść o życiu, o chęci przeżycia, przetrwania i powrotu do domu. To także opowieść o wielkiej przy4
jaźni, jaka łączy członków Navy SEAL. W końcu jest to opowieść o małżeństwie, o związku na odległość i wielkiej miłości łączącej głównego bohatera z
żoną. Warto także wspomnieć o tym, że książka rozpoczyna się od krótkiego
wstępu, jaki do wydania polskiego napisali dwaj byli żołnierze jednostki
GROM, którzy wspominają okoliczności poznania Amerykanina oraz wspólne
wykonywanie zadań podczas ostatniej wojny przeciwko reżimowi Saddama
Husajna. W podobnym tonie co gromowcy, o współpracy z Polakami i o udziale polskich jednostek wojskowych w irackiej kampanii wypowiada się tytułowy snajper. Sam powiedział, że żołnierze GROM-u nie tylko byli jego towarzyszami broni, ale także nauczyli go, czym jest żubrówka.
Więcej szczegółów i wydarzeń z książki opowiadać wam nie będę, sami ją
przeczytajcie. Moim zdaniem naprawdę warto, czyta się ją bez problemów,
nie ma w niej jakichś zbędnych opisów, a akcja w niej zawarta spowoduje, że
nie będziecie mogli się od niej oderwać. Sam przeczytałem ją w 2 dni.
Dla tych bardziej leniwych, co książek czytać nie lubią– jest także świetna
ekranizacja tego tytułu, osobiście polecam. Mam nadzieję, że jeśli nie ja to
film was nakłoni do przeczytania.
Dawid Stasiak, kl. IIIc
Mity i prawdy dotyczące osoby
autystycznej
MITY!!!
· Dziecko autystyczne nigdy nie przytula się,
· Dziecko autystyczne nie siada na kolanach,
· Dziecko autystyczne jest pochłonięte jedynie swoimi stereotypowymi
Zainteresowaniami,
· Dziecko autystyczne nigdy nie patrzy w oczy,
· Dziecko autystyczne nigdy nie okazuje emocji,
· Koncepcja „zimnej matki” – jako źródło zaburzeń autystycznych.
… I PRAWDY!
· Dziecko autystyczne nigdy nie będzie zupełnie zdrowe,
· „Niegrzeczne” zachowania dziecka mogą wynikać z niezrozumienia normy
Społecznej,
· Dziecko autystyczne nie potrafi wejść w punkt widzenia drugiej osoby,
5
· Część dzieci autystycznych nie odczuwa dyskomfortu z powodu braku kontaktów
Rówieśniczych,
· Osoby cierpiące na autyzm mają kłopoty z umiejętnościami organizacyjnymi,
· Osoby dotknięte autyzmem mają problemy z myśleniem abstrakcyjnym i
Pojęciowym.
Jak reagować?
1. Pomagaj w organizowaniu pracy, zapamiętaniu terminów i obowiązków.
2. Unikaj zadawania niejasnych pytań, takich jak „Dlaczego to zrobiłeś?”. Zamiast tego
powiedz „Nie podobało mi się, kiedy głośno zamknąłeś drzwi”.
3. Bądź tak konkretny, jak to tylko możliwe we wszystkich twoich interakcjach z osobami autystycznymi, wysyłaj precyzyjne komunikaty.
4. Nie traktuj złego zachowania zbyt osobiście. Osoby takie rzadko, jeżeli w ogóle, są w
stanie dopuszczać się manipulacji. Osoby dotknięte autyzmem są egocentrykami –
jest to spowodowane naturą trapiącej ich ułomności. Dla większości odczytywanie
reakcji innych ludzi jest skrajnie trudne.
5. Używaj i interpretuj język dosłownie. Unikaj : przysłów, idiomów, sarkazmu, przezwisk.
6. Pamiętaj, że mimika i inne społeczne wskazówki mogą nie zostać zrozumiane.
7. Miej świadomość, że normalne poziomy natężenia bodźców słuchowych oraz
wzrokowych mogą być przez ucznia postrzegane jako zbyt wysokie lub zbyt niskie
(zbyt głośne lub zbyt niewyraźne).
8. Zawsze staraj się zrozumieć drugiego człowieka.
Polecamy Kampania społeczna - Autyzm wprowadza zmysły w błąd
(youtube) .
Zespół redakcyjny
ZASADY BEZPIECZEŃSTWA OBOWIĄZUJĄCE PODCZAS FERII ZIMOWYCH
1. Omijaj zamarznięte jeziora, rzeki, stawy! Nigdy nie można być pewnym wytrzymałości
tafli lodowej. Jeśli chcesz bezpiecznie jeździć na łyżwach, skorzystaj z przygotowanych
lodowisk – miejsc do tego przeznaczonych.
2. Wybieraj bezpieczne miejsca do zabawy – z dala od ulic, mostów, torów kolejowych!
3. Zawsze informuj rodziców/opiekunów gdzie i z kim będziesz przebywał!
4. Wracaj do domu zawsze o ustalonej porze, przed zapadnięciem zmroku!
5. Najbezpieczniej jest bawić się pod opieką dorosłych, opiekunów.
6. Korzystaj ze zorganizowanych form wypoczynku – tam jest bezpiecznie!
6
7. Kulig może być zorganizowany tylko poza obszarem dróg publicznych.
8.Ubieramy się stosownie do temperatury panującej na dworze.
9. Używaj elementów odblaskowych na odzieży zewnętrznej.
10. Dbaj o zdrowie i higienę. Pamiętaj o zasadach zdrowego stylu życia i odżywiana oraz o zachowaniu podstawowych zasad higieny.
Zespół redakcyjny
Porady dla pierwszoklasistów











Bądź miły dla nauczycieli i obsługi szkoły (ale to zawsze)
Nie zapominaj o „dzień dobry” – to świadczy o twojej kulturze osobistej
Bój się Pana od historii (nawet sam Pan to poleca!), i pisz imię, nazwisko (w tej
kolejności!) oraz numer z dziennika i klasę – a jeśli nie napisałeś, to przy odbiorze kartkówki/sprawdzianu powiedz „piszę” (bądź z godnością przyjmij „lufę”)
Na lekcje z EDB zachowuj się skromnie
Nie mów na geografii, iż czegoś nie robiono na lekcji (nawet jeśli tak było –
uwierz, tak będzie lepiej dla twojego zdrowia psychicznego, ocen i ogółu)
Matematycy nigdy nie mylą się w obliczeniach…
Jeżeli nauczyciel od matematyki jednak się pomylił, patrz punkt szósty
Na początku lekcji biologii (z wszystkimi nauczycielami, tak na wszelki wypadek), stój na baczność i mów „dzień dobry” – niewykonanie tej czynności może
zaboleć.
Nigdy nie oszukuj Pani od języka angielskiego.
Młody uczniu, pamiętaj – nigdy nie jest za
zimno na wuefik – zwłaszcza, gdy nauczyciel
ma na sobie polar, bluzę, kurtkę, ocieplacz i
długie spodnie, i skarpety do kolan.
Zawsze miej przy sobie „tipi” (cokolwiek by to
znaczyło).
Zespół redakcyjny
7
Recenzja filmu
"Requiem dla snu" to film wyreżyserowany przez Darrena
Aronofsky'ego na podstawie powieści autorstwa Huberta
Selby'ego Jra. Opowiada on o czworgu bohaterach: Harrym,
jego matce Sarze, dziewczynie Marion i przyjacielu Tyronie,
którzy w pogoni za swymi marzeniami wplątali się w krąg
uzależnień.
Największym marzeniem Sary, której życie upływa w samotności, jest pokazanie się w ulubionym teleturnieju. Zbyt ciasna czerwona sukienka, którą kobieta koniecznie chce założyć na tę okazję, staje się powodem obsesyjnego odchudzania, co za tym idzie – początkiem lekomanii. Przyjaciele zaś
osiągają sukces, zdobywając coraz więcej gotówki dzięki handlowi narkotykami, ale wkrótce tracą niemal wszystko, wpłacając kaucję za jednego z nich. Niedługo później wojna gangów zmusza ich do wyjazdu na Florydę, lecz w wyniku wcześniejszych inniekcji dożylnych przedramię Harry’ego całkowicie pokrywa się bolesnymi krwiakami. W jednym z miejscowych szpitali bohaterowie zostają aresztowani. Tymczasem
na Brooklynie powrotu swojego partnera oczekuje zrozpaczona Marion, która dotychczas myśląca o sklepie z zaprojektowanymi przez siebie ubraniami, zaczęła pogrążać się w
swym nałogu coraz bardziej, aż skończyła prostytuując się,
by mieć pieniądze na następną działkę. Każdy z tej czwórki,
uciekając przed rzeczywistością, znalazł się w swoim własnym piekle całkiem sam. Dla każdego pogoń za marzeniami
zakończyła się tragicznie.
Film "Requiem dla snu" jest według mnie filmem godnym
polecenia. Wyróżnia się niekonwencjonalnym sposobem
przekazania brutalnych skutków uzależnienia od narkotyków.
Po obejrzeniu tego filmu nikt nie będzie do końca taki sam.
Jest on na pewno przestrogą dla tych, którzy zamierzają bądź
już spróbowali narkotyków i są na etapie, kiedy jeszcze jest
miło, przyjemnie. I kiedy jeszcze jest szansa na ucieczkę…
8
Martyna Walaszko, kl. IIIc
Teraz albo nigdy...
Styczniowy dzień w 2011 roku z początku zapowiadał się jako bardzo monotonny. W
ułamku sekundy zamienił się jednak w jeden z moich najgorszych a jednocześnie najlepszych dni w całym życiu. Od pięciu lat przyjaźniłem się z Moniką, byliśmy jak brat i siostra,
aż do tego felernego dnia.
Niedawno założyłem sobie konto na NK, więc nie miałem dużo znajomych, gdzieś około
100. Jednym z nich był chłopak Moniki. A wszystko zaczęło się tak...
Wieczorem, jak każdy normalny człowiek, postanowiłem sprawdzić, co w sieci słychać, wszedłem na NK, patrzę, tylko on jest dostępny. Poczułem zawód, bo chciałem z kimś
pogadać, a nasza dwójka nie przepada za sobą. Więc postanowiłem, że w czasie, w którym
będę czekał na lepszą osobę do pogadania, zagram w jakąś grę. Gram... gram... i nagle dostaję wiadomość. Pomyślałem, że może Monika jest dostępna i postanowiła do mnie napisać. Nie. To był jej chłopak, Bartek. Nie będę wam przybliżał całej rozmowy, ponieważ najważniejszy jest cel, z jakim do mnie napisał. Jak się okazało Bartek był bardzo zazdrosny o
to, że Monika spędza ze mną tak dużo czasu i postanowił nas skłócić. Udało mu się, uwierzyłem, że Monika tak naprawdę przyjaźni się ze mną z litości, że to wszystko było udawane. Następnego dnia, gdy poszedłem do szkoły, nie odezwałem się do niej aż do długiej
przerwy, na której po prostu wybuchłem. Wykrzyczałem jej wszystko, czego się dowiedziałem, nazwałem idiotką i skończoną świnią. Monika próbowała zaprzeczać, lecz nie dałem
jej dojść do słowa. Czułem, że moje oczy zapełniają się łzami, więc odwróciłem się i wybiegłem z szkoły. Nazajutrz dowiedziałem się, że Monika zerwała z Bartkiem z powodu jego kłamstw i
intryg. Wszystko, co mówił mi Bartek, było podłym
oszczerstwem. Monika przeprosiła mnie za niego,
ale tak naprawdę to ja powinienem ją przeprosić.
To były najgorsze dni w moim życiu, ponieważ
zwątpiłem w przyjaciółkę, a najlepsze, bo umocniła
się nasza przyjaźń,
Pamiętajcie, że nieważne, co mówią inni.
Najważniejsze jest to, co mówi osoba, której się to
tyczy. Przez takie osoby, jak Bartek wasza przyjaźń
może się skończyć. Ja i Monika nadal się przyjaźnimy, mimo że napotykamy wiele Bartków na drodze.
Ciąg dalszy w następnym numerze...
Alicja Kozaryn, kl. IIIc
9
Trzy klasyki gier
Fallout – A Post Nuclear Role Playing Game
Najprawdziwszy klasyk, tytuł, który zaczął legendarną serię gier
Fallout. Za tę perełkę odpowiedzialne jest nieistniejące już niestety studio Black Isle Studios, pod przywództwem Briana Fargo. Gra ta jest RPGiem
z widokiem w rzucie izometrycznym, który po dziś dzień nie zestarzał się ani trochę (wystarczy wgrać łatkę na podniesienie
rozdzielczości, aby cieszyć się zabawą w 1080p), zawiera dwa
zakończenia główne, ciekawą fabułę, wspaniały gameplay,
a do tego wszystkiego ze świetnie wyważonym poziomem
trudności.
Grand Theft Auto: San Andreas
Być może ktoś mi zarzuci, iż na dzień dzisiejszy już nie powinienem pisać o tym tytule z 2005 roku, opowiadającym o losach
czarnoskórego Carla Johnsona w San Andreas, miejscu przepełnionym skorumpowanymi gliniarzami, dwulicowymi przyjaciółmi i wątpliwej jakości narkotykami, gdyż każdy już w niego
grał… ale co tam, napiszę. Ta część GTA przecież nigdy nie
umrze – powiedzcie, czy istnieje inna gra, w której opowiedziano tak oklepaną historię w tak ciekawy sposób i to jeszcze na
terenie trzech miast (przy muzyce
m. in. Dr. Dre i Snoop Dogga)? Tak, wiem, że nie.
Postal 2 (+ dodatki Share the Pain, Apocalypse Weekend i Paradise Lost)
Ach, Postal. Czy można zrobić bardziej kontrowersyjny tytuł?
Myślę, że tak, ale wtedy pewnie już by nie mógł trafić na półki
sklepowe J . Dla tych, którzy nie grali: jesteś Kolesiem, żyjesz z
żoną, która doprowadziłaby nawet kamień do wściekłości i wykonujesz dla niej różne zadania (np. kupić mleko, oddać książkę
do biblioteki czy uciec z miasta podczas apokalipsy zombie).
Nudno? Zagraj i mnie przeproś, że tak pomyślałeś.
Michał Warzecha, kl. IIIc
10
Książki na ferie
„Krew na śniegu” Jo Nesbø
Oslo, lata siedemdziesiąte ubiegłego już wieku. Olav jest płatnym mordercą, pracującym
dla znanego handlarza narkotyków. Jak sam mówi, do innej pracy się nie nadawał. Nie
sprawdził się jako alfons, napady nieszczególnie mu się udawały. Ale to tylko zmyłka, bo
w nowym fachu mężczyzna jest skuteczny. Bardzo skuteczny.
Gdy więc otrzymuje od swego chlebodawcy kolejne zlecenie, jest przekonany, że będzie
to tylko kolejna robota. Nie może przewidzieć, że misja zabicia żony szefa okaże się sprawą o wiele bardziej złożoną. Nie wie, jakie niespodzianki szykuje dla niego los.
Książka, na jeden wieczór. Pełna akcji oraz czarnego humoru, równie krótka co zaskakująca. Osobiście poecam każdemu.
„Ostatni bastion Barta Dawesa” Stephen King jako Richard Bachman
Bartowi Dawesowi nic się w zyciu nie udaje. Nietrafione decyzje. Fatalne relacje z żoną.
Śmierć dziecka. Mało ciekawa praca.. Trudno go uznać za szczęściarza, mimo to godzi się
ze swoim losem.
Do czasu, aż zagrozi mu utrata domu. Domu pełnego wspomnień związanych ze zmarłym
synem, utraconą bliskością z żoną, kojarzącego się z zanikającym dawnym światem, w
którym obowiązywały jakieś zasady. Zdesperowany kupuje broń i postanawia walczyć o
swoje.
„Dziewczyna z pociągu” Paula Hawkins
Rachel każdego ranka dojeżdża do pracy tym samym pociągiem. Wie, że pociąg zawsze zatrzymuje się przed tym
samym semaforem, dokładnie naprzeciwko szeregu domów. Zaczyna się jej nawet wydawać, że zna ludzi, którzy
mieszkają w jednym z nich. Uważa, że prowadzą doskonałe życie. Gdyby tylko mogła być tak szczęśliwa jak oni. I nagle widzi coś wstrząsającego. Widzi tylko przez chwilę, bo
pociąg rusza, ale to wystarcza.
Wszystko się zmienia. Rachel ma teraz okazję stać się częścią życia ludzi, których widywała jedynie z daleka. Teraz
przekonają się, że jest kimś więcej niż tylko dziewczyną z
pociągu.
Dawid Stasiak, kl. IIIc
11
Ciekawostki o
kotach
1. Kot spędza średnio 2-3 doby w
tygodniu na drzemce. Oznacza to,
że dziewięcioletni kot przespał całe
sześć lat swojego życia.
2. Maksymalna prędkość biegnącego kota to prawie 50 km/h.
3. Podczas gdy w większości krajów
Europy i Ameryki czarne koty są
symbolem pecha, w Wielkiej Brytanii i Australii uważa
się je za przynoszące szczęście.
4. Koty mają zazwyczaj po 12 wąsów z każdej strony
pyszczka.
5. Kocie serce bije blisko dwa razy szybciej niż ludzkie
– wykonuje ok.110 – 140 uderzeń na minutę.
6. Każdy koci nos jest pokryty niepowtarzalnym wzorem linii, które tworzą unikalny wzór tak samo jak linie papilarne na opuszkach palców człowieka.
7. Głaskanie kota łagodzi stres, a jego mruczenie działa uspokajająco.
8. Koty można nauczyć chodzenia na smyczy, choć
wymaga to cierpliwości i regularnych treningów. Im
młodszy kot, tym szybciej osiągniemy rezultaty.
Sebastian Mokracz, kl. IIIc
Redakcja:
1. Opiekun gazetki -p. Jolanta Koszek.
2. Opracowanie informatyczne– Filip Frankiewicz.
3. Dziennikarze:
* Michał Warzecha,
* Julia Ziental,
* Sebastian Mokracz,
* Martyna Walaszko,
* Alicja Kozaryn,
* Maksymilian Feruga,
* Dawid Stasiak,
* Filip Stasiak,
* Piotr Sudak.
Źródła:
http://problemy-mlodziezy.blogspot.com/2010/12/narkotyki.html
http://sp5ostroleka.edu.pl/pierwszaki/pierwszaki.html/
http://weblog.infopraca.pl/2015/01/6-zasad-wypelnianiu-testu-psychometrycznego-online/
http://www.efantastyka.pl/recenzja-kompleks-7215-bartek-biedrzycki-recenzja
http://historia.org.pl/2015/09/16/snajper-historia-najniebezpieczniejszego-snajpera-w-dziejach-amerykanskiej-armii-chris-kyle-jim-defelicescott-mcewen-recenzja/
http://zszywka.pl/p/friends-bff-4ever-love-5016071.html
https://en.wikipedia.org/wiki/Grand_Theft_Auto:_San_Andreas
http://www.ex.ua/
http://www.gry-online.pl/S016.asp?ID=1769
http://dlalejdis.pl/artykuly/dziewczyna_z_pociagu_paula_hawkins
PRACA Z DZIECKIEM AUTYSTYCZNYM – FIRMA SZKOLENIOWA SET, Izabela Czaja-Antoszek
12