Samodzielność ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du

Transkrypt

Samodzielność ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du
SamodzielnoϾ ekonomiczna
i finansowa jednostek
samorz¹du terytorialnego
Maria Jastrzêbska,
dr
Katedra Finansów, Wydzia³ Zarz¹dzania, Uniwersytet Gdañski
Z realizacj¹ procesów decentralizacji i demokratyzacji w kraju wi¹¿e siê
okreœlenie zakresu samodzielnoœci samorz¹du terytorialnego. O samorz¹dzie
terytorialnym,
gdy spe³nione
niezale¿nie
s¹
od
nastêpuj¹ce
jego
modelu,
mo¿e
byæ
mowa
tylko
warunki. Po pierwsze, utrzymana
wówczas,
jest
w pew-
nym zakresie niezale¿noœæ organów samorz¹dowych od organów rz¹dowych.
Po drugie organy samorz¹dowe maj¹ swobodê ustalania hierarchii i zakresu
zadañ w³asnych oraz wydatków zwi¹zanych z ich realizacj¹, przy czym swoboda ta uzale¿niona jest od mo¿liwoœci finansowych organów samorz¹dowych
1
.
Podstawowym kryterium uznania jednostek samorz¹du terytorialnego (JST)
jest
wiêc
ich
samodzielnoϾ
(autonomia)
w
realizacji
przyznanych
im
pra-
wem kompetencji oraz prawo rzeczywiœcie demokratycznego wyboru swoich
reprezentantów przez mieszkañców tych jednostek
2
.
W teorii polskiej ró¿nice pomiêdzy pojêciami samodzielnoœæ i autonomia
sprowadzaj¹ siê g³ównie do dwu podstawowych elementów. Pojêcie autonomia ³¹czy siê z uprawnieniami politycznymi, natomiast samodzielnoœæ odnosi
siê do uprawnieñ w dziedzinie gospodarki ekonomicznej i finansowej, a wiêc
do funkcji ekonomicznych
modzielnoϾ
JST,
3
którego
. Obecnie powszechniej stosowany jest termin saistotê
stanowi
swoboda
podejmowania
ró¿nych
form aktywnoœci gospodarczej, zw³aszcza wykorzystywania mo¿liwoœci, jakie
stwarzaj¹ rozwiniête i sprawnie funkcjonuj¹ce rynki kapita³owe
4
.
W literaturze mo¿na znaleŸæ trzy ujêcia istoty samodzielnoœci samorz¹du
terytorialnego. Pierwsze z nich postuluje bardzo du¿y stopieñ niezale¿noœci
Artyku³
zosta³
opublikowany
w
Gdañskiego” w 2003 r. pod tytu³em
zmienionej
formie
w
„zeszytach
Naukowych
Uniwersytetu
Istota i zakres samodzielnoœci jednostek samorz¹du terytorial-
nego.
1
2
3
4
100
Por. [Denek, Wierzbicki, 1992, s. 20–21].
Por. [Ruœkowski, 1986, s. 124].
Por. [Gajl, 1993, s. 136].
[Sochacka-Krysiak, 1993, s. 24].
ekonomia 13
Samodzielnoœæ ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego
samorz¹du terytorialnego, gdy¿ wysoka decentralizacja i niezale¿noœæ finansowa
s¹
warunkiem
rzeczywistej
jego
samodzielnoœci.
Drugie
podejœcie
za -
k³ada nadrzêdn¹ rolê pañstwa w sektorze publicznym i silne uzale¿nienie sa morz¹du terytorialnego od w³adz centralnych. Natomiast trzecie podejœcie —
mieszane, uwzglêdniaj¹ce realia, od których zale¿y okreœlenie zakresu samodzielnoœci,
czyli:
poziom
dochodów,
rodzaje
Ÿróde³
dochodów
i
ich
wydaj-
noœæ, realny wp³yw i sposoby oddzia³ywania jednostek samorz¹du terytorial nego
w
kierunku
zwiêkszania
swoich
dochodów,
które mog¹ byæ dokonywane przez nie
5
zakres
i
rodzaj
wydatków,
— mo¿na uznaæ za umiarkowane.
Uwarunkowania samodzielnoœci JST mo¿na podzieliæ na systemowe, ekonomiczne, spo³eczne, polityczne i prawne. Uwarunkowania systemowe wyni kaj¹ z ogólnospo³ecznych zamierzeñ w zakresie organizacji bytu spo³ecznego,
w tym tak¿e procesów gospodarowania (cechy systemu funkcjonowania gos podarki
i
okres
transformacji
gospodarki).
Uwarunkowania
ekonomiczne
wi¹¿¹ siê z faktycznym kszta³tem i charakterem procesów gospodarczych, np.
zró¿nicowania
w
rozwoju
gospodarczym
pomiêdzy
poszczególnymi
jednost -
kami samorz¹du terytorialnego. Wœród uwarunkowañ ekonomicznych istotn¹
rolê odgrywa te¿ zdolnoœæ jednostek samorz¹du terytorialnego do akumulacji
œrodków
oraz
struktura
samorz¹dowej
(w
tym
w³asnoœciowa,
rzeczowa
zdeterminowany
przez
te
i
podmiotowa
struktury
gospodarki
charakter
rynku
lokalnego). Uwarunkowania spo³eczne s¹ skutkiem okreœlonych przyczyn historycznych, np. stopieñ rozwoju wiêzi miêdzyludzkich w ramach wspólnoty
samorz¹dowej, rozwoju demokracji lokalnej, urbanizacji. Do uwarunkowañ
spo³ecznych nale¿y te¿ zaliczyæ uwarunkowania kulturowe
6
. Natomiast uwa-
runkowania polityczne wyra¿aj¹ siê w procesach decentralizacji i demokratyzacji w kraju oraz w stosunkach panuj¹cych miêdzy w³adzami centralnymi
a
samorz¹dem
terytorialnym,
a
tak¿e
w
doborze
odpowiednich
dzia³aczy
potrafi¹cych rozwi¹zywaæ problemy lokalne i regionalne. Ponadto istotne s¹
w
tej
grup
wym,
sferze
efekty:
nacisku,
jak
prawne)
i
zmian
rz¹dowych,
szczególnych
dzia³añ
miêdzynarodowym.
wyznaczaj¹
granice
Z
dzia³añ
œrodowiskowych
politycznych
kolei
o
zasiêgu
uwarunkowania
niezale¿noœci
jednostek
i
lokalnych
zarówno
krajo-
prawne
(regulacje
samorz¹du
terytorial -
nego i maj¹ istotne znaczenie dla ich funkcjonowania.
Podstawy i gwarancje prawne samodzielnoœci jednostek samorz¹du terytorialnego zawarte s¹ w Konstytucji i wynikaj¹ z zasady: subsydiarnoœci, podzia³u
w³adz,
zwierzchnictwa
narodu,
demokratycznego
pañstwa
prawnego,
de-
centralizacji w³adzy publicznej, udzia³u samorz¹du terytorialnego w sprawowaniu
w³adzy
gminnym,
5
6
7
publicznej
powiatowym,
7
.
Zgodnie
z
uregulowaniami
województwa
wymieniæ
ustaw
mo¿na
o
samorz¹dzie:
nastêpuj¹ce
s f e r y
Por. [Guziejewska, 2002, s. 151, 153].
Zob. [Zeman-Miszewska, 1996, s. 151–178].
Zob. [Wiktorowska, 2002, s. 13–82].
ekonomia 13
101
Maria Jastrzêbska
s a m o d z i e l n o œ c i
j e d n o s t e k
s a m o r z ¹ d u
niezbêdne do formu³owa-
nia i realizowania ich polityki, w tym polityki finansowej (bud¿etowej):
1)
w ³ a s n y
m a j ¹ t e k
wództwo
posiadaj¹
i
p r a w a
prawa
m a j ¹ t k o w e
w³asnoœci
i
inne
—
gmina,
prawa
powiat,
maj¹tkowe
8
,
wojestano-
wi¹ce odpowiednio mienie: gminy, powiatu i województwa niezbêdne do
wykonywania przez nie zadañ,
2)
o s o b o w o œ æ
p r a w n a
bowoœæ prawn¹
i
na
w³asn¹
9
— gmina, powiat, województwo, posiadaj¹c oso-
, wykonuj¹ swoje zadania ustawowe we w³asnym imieniu
odpowiedzialnoϾ,
osobowoϾ
prawna
oznacza
wiêc
odrêb -
noœæ od pañstwa jako osoby prawnej wymienionych jednostek samorz¹du
terytorialnego
3)
10
,
s t a n o w i e n i e
p r a w a
prawo stanowienia
odpowiednio
stanowienie
gminy,
tych
—
organy
gminy,
powiatu,
przepisów powszechnie
powiatu,
przepisów
województwa
mo¿e
siê
województwa
obowi¹zuj¹cych na
(akty
odbywaæ
prawa
tylko
na
maj¹
obszarze
miejscowego);
podstawie
kon-
kretnego upowa¿nienia ustawowego,
4)
p r a w o
d o
p o d e j m o w a n i a
d z i a ³ a ñ
w ³ a s n y c h
—
gminom,
po-
wiatom, województwom przyznano prawo do podejmowania dzia³añ w³asnych w ramach rzeczowo i terytorialnie okreœlonych zadañ i kompetencji
(co nie wyklucza nadzoru nad ich dzia³alnoœci¹); jednostki te ponosz¹ od-
8
W ustawie z dnia 13 paŸdziernika 1998 r. przepisy wprowadzaj¹ce ustawy reformuj¹ce ad-
ministracjê publiczn¹ (DzU nr 133, poz. 872 z póŸn. zm.) ustawodawca okreœli³ sposoby zakoñczenia
dzia³alnoœci
finansowej
pañstwowych
jednostek
organizacyjnych,
a
tak¿e
odpowiednie
—
do przekazanych jednostkom samorz¹du terytorialnego zadañ, jednostek organizacyjnych, pracowników — zasady nabycia mienia przez nowe jednostki samorz¹du terytorialnego. Przejêcie
jednostek oznacza nabycie mienia tych jednostek przez podmiot przejmuj¹cy. Nabycie stwier dza
decyzja
administracyjna
wojewody.
Decyzja
ta
podlega
weryfikacji
w
drodze
odwo³ania
wnoszonego do ministra w³aœciwego do spraw Skarbu Pañstwa. Powiaty i województwa w zakre sie
swoich zadañ i
inwestycje
kompetencji
centralne,
dla
przejê³y z
których
dniem 1 stycznia
inwestorami
by³y
1999 r. nie
dotychczas
urzêdy
tylko mienie, ale
tak¿e
wojewódzkie
mini -
lub
strowie. St¹d te¿ mieniem powiatu i mieniem województwa sta³y siê nabyte g³ównie od Skarbu
Pañstwa w³asnoœæ i prawa maj¹tkowe.
9
Osoba prawna jest przede wszystkim instytucj¹ prawa cywilnego, ale gmina, powiat, woje -
wództwo,
zaspokajaj¹c
licznoprawne.
wspólnoty te
potrzeby
Wskutek
staj¹
siê
o
charakterze
upodmiotowienia
odrêbnymi
publicznym,
wspólnoty
podmiotami
praw i
wystêpuj¹
gminnej,
te¿
jako
powiatowej
obowi¹zków w zakresie
podmioty
i
pub -
wojewódzkiej,
mienia, bud¿etu
i administracji na szczeblu gminnym, powiatowym i wojewódzkim.
10
³¹czy
Powstanie i ustanie osobowoœci prawnej gminy, powiatu, województwa samorz¹dowego
siê
œciœle
z
utworzeniem
lub
zniesieniem
konkretnej
gminy,
konkretnego
powiatu,
kon -
kretnego województwa. Tworzenie, ³¹czenie, podzia³ i znoszenie gmin oraz powiatów, ustalanie
ich granic (a w przypadku powiatów okreœlenie gmin nale¿¹cych do danego powiatu), nazw oraz
siedzib
w³adz
nastêpuje
w
drodze
rozporz¹dzenia
Rady
Ministrów
(pierwsze
rozporz¹dzenie
w ww. sprawie to rozporz¹dzenie Rady Ministrów z dnia 7 sierpnia 1998 r. w sprawie utworzenia
powiatów
z
dnia
DzU
24 lipca
pañstwa
(DzU
nr
103,
poz.
652).
Natomiast
1998 r. o wprowadzeniu
nr
96,
poz.
603).
W
województwa
utworzone
zosta³y
na
zasadniczego trójstopniowego podzia³u
ustawie
okreœlono
równie¿
wykaz
gmin
mocy
ustawy
terytorialnego
wchodz¹cych
w
ich
sk³ad oraz siedziby wojewodów i sejmików województw. Zmiana granic województw nastêpuje
w drodze rozporz¹dzenia Rady Ministrów.
102
ekonomia 13
Samodzielnoœæ ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego
powiedzialnoϾ
za
swoje
dzia³ania
lub
zaniechanie
dzia³ania
i
s¹
zobo-
wi¹zane do naprawienia wyrz¹dzonej szkody,
5)
p r z y z n a n e
Ÿ r ó d ³ a
d o c h o d ó w
— posiadanie przez gminê, powiat,
województwo w³asnych Ÿróde³ dochodów (dochodów w³asnych) kreuje ich
podmiotowoϾ;
jednostkom
tym
przyznano
równie¿
prawo
do:
udzia³ów
we wp³ywach z podatków centralnych, subwencji ogólnych i dotacji celowych z bud¿etu pañstwa oraz zaci¹gania po¿yczek, kredytów i emitowania
papierów wartoœciowych d³u¿nych,
6)
f o r m a l n e
i
b u d ¿ e t ó w
p o w i a t ó w
p a ñ s t w a
nego
z
—
m e r y t o r y c z n e
pañstwa
jest
gospodarki
o d d z i e l e n i e
b u d ¿ e t ó w
wyodrêbnienie
bud¿etu
samodzielnej
i
b u d ¿ e t ó w
w o j e w ó d z t w
bud¿etów
jednostek
podstaw¹
prowadzenia
finansowej
(gospodarki
o d
samorz¹du
przez
g m i n,
b u d ¿ e t u
terytorial-
te
jednostki
bud¿etowej),
a
jedno-
czeœnie jest zwi¹zane z decentralizacj¹ systemu bud¿etowego w kraju,
7)
p r a w o
d o
b i e r a l n e
gminy,
z a r z ¹ d z a n i a
w ³ a s n y m i
d e m o k r a t y c z n i e
wójt,
burmistrz,
o r g a n y
prezydent
s p r a w a m i
p o p r z e z
w y-
— organy samorz¹dowe (rada
miasta,
rada
powiatu,
sejmik
woje -
wództwa) maj¹ prawo stanowienia aktów prawa miejscowego,
8)
n a d z ó r
t w a
—
n a d
nie
d z i a ³ a l n o œ c i ¹
mo¿e
naruszaæ
g m i n y ,
przyznanej
p o w i a t u
prawnie
i
w o j e w ó d z-
samodzielnoœci
gminy,
powiatu, województwa; rozstrzygniêcia nadzorcze niezgodne z obowi¹zuj¹cym prawem podlegaj¹ zaskar¿eniu przez gminê, powiat, województwo
do s¹du administracyjnego
9)
o c h r o n a
s ¹ d o w a
11
,
s a m o d z i e l n o œ c i
—
samodzielnoϾ
gminy,
po-
wiatu, województwa samorz¹dowego (w tym samodzielnoœæ kompetencyjna)
okreœlona przepisami prawa, podlega ochronie s¹dowej bez jakichkolwiek
szczególnych ograniczeñ i zastrze¿eñ na rzecz organów pañstwowych
10) u t w o r z e n i e
t o w y m
i
a d m i n i s t r a c j i
w o j e w ó d z k i m
jewództwa
13
n a
s z c z e b l u
g m i n n y m ,
12
,
p o w i a-
w celu realizacji zadañ gminy, powiatu, wo-
.
Istota i zakres samodzielnoœci samorz¹du terytorialnego mog¹ byæ anali zowane w ujêciu podmiotowym i przedmiotowym.
Badania s a m o d z i e l n o œ c i
c i u
11
Rady
p o d m i o t o w y m
s a m o r z ¹ d u
t e r y t o r i a l n e g o
w
u j ê-
oparte s¹ na analizie stosunków panuj¹cych miêdzy
Podmiotami sprawuj¹cymi nadzór nad dzia³alnoœci¹ samorz¹du terytorialnego s¹ prezes
Ministrów
i
wojewodowie
(sprawuj¹
nadzór
ogólny),
a
w
zakresie
spraw
finansowych
regionalne izby obrachunkowe (sprawuj¹ nadzór szczególny). Ponadto Sejm jest upowa¿niony
do rozwi¹zania organu stanowi¹cego JST w przypadku ra¿¹cego naruszenia przezeñ konstytucji
lub ustaw.
12
Nadzór oznacza mo¿liwoœæ w³adczego wkraczania w dzia³alnoœæ samorz¹du terytorialne -
go. Dlatego te¿ w celu ograniczenia zbytniej ingerencji organów nadzoru ustanowiona zosta³a
s¹dowa
ochrona
swobodnego
wykonywania
uprawnieñ
samorz¹du
terytorialnego.
Skarga
na
rozstrzygniêcia nadzorcze regionalnej izby obrachunkowej czy te¿ wojewody do NSA jest œrod kiem s¹dowej ochrony samodzielnoœci JST. Zob. [Storczyñski, 2001, s. 38–40].
13
Por. [Jastrzêbska, 2000, s. 70–71].
ekonomia 13
103
Maria Jastrzêbska
pañstwem
a
samorz¹dem
terytorialnym,
jako
dwóch
odrêbnych
podmiotów
publicznoprawnych, przy czym pañstwo jest podmiotem nadrzêdnym wobec
samorz¹du
rz¹du
terytorialnego.
terytorialnego
i
Organy
formu³uj¹
pañstwowe
zasady
jego
decyduj¹
dzia³ania
o
w
istnieniu
aktach
samo-
prawnych,
okreœlaj¹cych szczeble samorz¹du terytorialnego, jego ustrój, zakres i rodza je zadañ, kompetencje do ich wykonywania oraz system finansowania zadañ.
Ponadto
organy
pañstwowe
sprawuj¹
nadzór
nad
dzia³alnoœci¹
samorz¹du
terytorialnego wszystkich szczebli. Pañstwo i samorz¹d terytorialny mog¹ byæ
tak¿e podmiotami wspó³dzia³aj¹cymi na zasadzie równorzêdnoœci, wspó³pra cuj¹cymi ze sob¹ na podstawie umów i porozumieñ, np. w zakresie zadañ zle conych
w
fakultatywnych.
ujêciu
podmiotowym
Ponadto
wymaga
samodzielnoϾ
badañ
samorz¹du
stosunków
organów
terytorialnego
JST
(stanowi¹-
cych i wykonawczych) i podmiotów tworz¹cych wewnêtrzn¹ strukturê gospodarki
samorz¹dowej
gospodarstwa
(jednostki
organizacyjne
JST
pomocnicze, zak³ady bud¿etowe), a
czych (w gminach — so³ectwa, dzielnice, osiedla)
S a m o d z i e l n o œ æ
p r z e d m i o t o w y m
dzia³ania,
i
sfery
tj.
s a m o r z ¹ d u
mo¿na
dzia³alnoœci
finansowej,
tzn.
—
jednostki
tak¿e
14
w
odniesieniu
spo³eczno-gospodarczej
samorz¹dowej
pomocni -
.
t e r y t o r i a l n e g o
rozpatrywaæ
bud¿etowe,
jednostek
(zadania
gospodarki
w
do:
u j ê c i u
sfery
do
realnej
wykonania)
finansowej
(posiadane
œrodki finansowe a zadania i kompetencje ich realizowania).
Podstaw¹ badañ s a m o d z i e l n o œ c i
w
s f e r z e
r e a l n e j
nomicznej
JST
kszta³tuj¹cych
prawnych).
tym
przez
zakres
kszta³tuje
procesy
finansowej)
ekonomicznych,
samodzielnoœci
jednostkê
(ekonomicznej).
s a m o r z ¹ d u
samorz¹du
Natomiast
formu³owania
t e r y t o r i a l n e g o
jest okreœlenie istoty samodzielnoœci eko-
samodzielnoœci
(systemowych,
Okreœlony
prowadzenie
czej
(w
d z i a ³ a n i a
uwarunkowañ
ekonomicznej
terytorialnego
zakres
i
oraz
spo³ecznych,
realizowania
JST
warunkuje
polityki
samodzielnoœci
polityki
j¹
politycznych,
gospodar-
finansowej
finansowej
JST
JST
(w tym polityki bud¿etowej).
S a m o d z i e l n o œ æ
e k o n o m i c z n a
J S T
to prawo do wykonywania za-
dañ publicznych (spo³eczno-gospodarczych) we w³asnym imieniu i na w³asn¹
odpowiedzialnoϾ
oraz
prawo
do
podejmowania
dzia³añ
w³asnych,
w
tym
prawo do prowadzenia dzia³alnoœci gospodarczej i wyboru form organizacyj no-prawnych realizacji zadañ (jednostki organizacyjne JST, przekszta³cenia
tych
jednostek,
wspó³praca
z
podmiotami
zewnêtrznymi
w
ramach
partner -
stwa publiczno-prywatnego), a tak¿e uprawnienia co do wyboru rodzajów instrumentów i zakresu ich zastosowania oraz oddzia³ywania na podmioty prowadz¹ce
dzia³alnoœæ
SamodzielnoϾ
na
terenie
ekonomiczna
danej
zale¿na
jednostki
jest
samorz¹du
przede
wszystkim
terytorialnego.
od:
warunków
otoczenia, np. po³o¿enie geograficzne, zasoby, którymi dysponuje jednostka
samorz¹du terytorialnego; charakteru spo³ecznoœci samorz¹dowej i podmio-
14
104
Por. [Denek, 2001, s. 7–8].
ekonomia 13
Samodzielnoœæ ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego
tów gospodaruj¹cych na terenie jednostki samorz¹du terytorialnego; kultury
i
œwiadomoœci
politycznej,
zdarzeñ
nieprzewidywalnych;
kondycji
finanso-
wej JST.
W
badaniach
uwagê
samodzielnoœci
r o d z a j
samorz¹du
p r z e j m o w a n y c h
i
terytorialnego
nale¿y
w y k o n y w a n y c h
braæ
pod
z a d a ñ.
Dla
przyk³adu zakres swobody podejmowania decyzji przez samorz¹d terytorialny odnoœnie do zadañ wynikaj¹cych wprost z polityki spo³eczno-gospodarczej
(np.
w
zakresie
ograniczony
oœwiaty,
przepisami
zaspokajania
potrzeb
w
ochrony
prawa.
zdrowia,
Organy
odniesieniu
do
opieki
spo³ecznej)
pañstwowe
minimum
d¹¿¹
ich
do
jest
znacznie
ujednolicenia
poziomu
i
standardu.
Jednak ograniczenia ze strony pañstwa nie pozbawiaj¹ organów samorz¹dowych
inicjatywy
do
podwy¿szania
zakresu
i
standardu
us³ug
ponad
poziom
minimalny, w zale¿noœci od posiadanych zasobów, w tym przede wszystkim fi nansowych. Samodzielnoœæ samorz¹du terytorialnego zale¿y równie¿ od sto sunku zachodz¹cego w uk³adzie zadañ miêdzy szczeblami samorz¹du terytorialnego.
n i a
Istotny
jest
z l e c o n e,
przy
gdy¿
tym
p o d z i a ³
samodzielnoϾ
n a
z a d a n i a
samorz¹du
w ³ a s n e
terytorialnego
przede wszystkim z zakresem zadañ w³asnych. Do tego wa¿ny jest
t e r
z a d a ñ,
t y w n e.
a
wiêc czy s¹
to
z a d a n i a
o b l i g a t o r y j n e,
do
unifikacji
terytorialnego
p r z e z
z a d asiê
c h a r a kf a k u l t a-
Przekazywanie samorz¹dowi terytorialnemu zadañ w³asnych o cha-
rakterze obligatoryjnym ogranicza mu wybór rodzaju i
wadzi
czy
i
wi¹¿e
zadañ
danego
o r g a n y
w
przekroju
szczebla.
p a ñ s t w o w e
dzia³alnoœci
S p o s ó b
równie¿
zakresu zadañ i
jednostek
p r z e k a z y w a n i a
jest
wa¿ny, gdy¿
pro-
samorz¹du
zadania
z a d a ñ
obligato-
ryjne wynikaj¹ z przepisów prawnych i samorz¹d terytorialny jest zobowi¹zany
do
ich
przyjêcia.
Natomiast
mo¿liwoœæ
przejmowania
zadañ
w³asnych
i zleconych od organów pañstwowych sprawia, ¿e samorz¹d terytorialny znajduje siê w pozycji odrêbnego podmiotu wspó³dzia³aj¹cego z pañstwem, który
decyduje
o swoim zakresie
zadañ. Zadania
te
maj¹
charakter
fakultatywny,
a samorz¹d terytorialny podejmuje je wówczas, gdy pozwalaj¹ mu na to œrod ki.
W
dañ
praktyce
w³asnych
jednak
i
wystêpuje
zleconych
wiele
przypadków
obligatoryjnych
i
niedofinansowania
fakultatywnych
za -
wykonywanych
przez samorz¹d terytorialny a przekazanych przez w³adze pañstwowe
15
.
Samorz¹d terytorialny powo³any jest do wykonywania zadañ ze sfery u¿ytecznoœci publicznej, ale z uwagi na wyposa¿enie go w atrybut samodzielnoœ ci
wa¿ne
n o œ c i
jest
te¿
jego
g o s p o d a r c z e j
c y j n o - p r a w n y c h
ne
u p o w a ¿ n i e n i e
samorz¹du
rz¹dowych
do
o r a z
d o
s w o b o d a
p r o w a d z e n i a
w y b o r u
f o r m
d z i a ³ a l-
o r g a n i z a-
dzia³alnoœci prowadzonej przez jednostki organizacyj-
terytorialnego
wykonywania
oraz
zadañ
mo¿liwoœæ
wyboru
(problematyka
tzw.
podmiotów
niesamo-
partnerstwa
publicz -
no-prywatnego). Warto te¿ zwróciæ uwagê na rolê samorz¹du terytorialnego
15
Por. [Denek, 2001, s. 9–14].
ekonomia 13
105
Maria Jastrzêbska
w
stosunku
do
podmiotów
nieobjêtych
gospodark¹
samorz¹dow¹
dzia³a -
j¹cych na terenie danej jednostki samorz¹du terytorialnego.
Prowadzenie dzia³alnoœci gospodarczej przez samorz¹d terytorialny (gos podarka
komunalna)
mo¿na
postrzegaæ
jako
formê
pozyskiwania
dochodów
na sfinansowanie wydatków zwi¹zanych z zadaniami w³adz samorz¹dowych.
Czêsto jednak wysuwany jest zarzut, ¿e prowadzenie takiej dzia³alnoœci jest
nieefektywne, trudne do pogodzenia z zasadami wolnej konkurencji i zagra¿a
lokaln¹
monopolizacj¹.
terytorialnego
(gmin)
woϾ destrukcji
tów
Przeciwnicy
w
dzia³alnoœæ
zaanga¿owania
gospodarcz¹
lokalnych rynków wynikaj¹cej z
komunalnych
w
stosunku
do
podmiotów
jednostek
zwracaj¹
samorz¹du
uwagê
na
uprzywilejowania
prywatnych
mo¿li -
podmio-
prowadz¹cych
po-
dobn¹ dzia³alnoœæ. Podkreœla siê, ¿e silniejsza pozycja podmiotów komunalnych
siê
wynika
w
np.
z:
posiadaniu
wykorzystywania
w³adz
informacji
samorz¹dowych
podmiotom; subsydiowania
przez
i
nie
jednostki
i
kontaktów,
s¹
które
udostêpniane
samorz¹du
znajduj¹
prywatnym
terytorialnego w³as -
nych przedsiêwziêæ; mniejszego ryzyka upad³oœci podmiotów komunalnych;
mo¿liwoœci
darczych
16
wykorzystania
SamodzielnoϾ
patrywaæ
ni¹dze”
17
w
.
si³y
politycznej
JST
do
osi¹gania
efektów
gospo-
.
samorz¹du
odniesieniu
do
terytorialnego
sfery
S a m o d z i e l n o œ æ
nale¿y
finansowej,
f i n a n s o w a
bo
przede
„rz¹dzi
J S T
to
wszystkim
ten,
inaczej
kto
ma
prawo
rozpie-
samo-
dzielnego prowadzenia samorz¹dowej gospodarki finansowej, czyli pobierania dochodów okreœlonych w ustawach (w³adztwo dochodowe, w tym w³adztwo
podatkowe
ustawy,
do
18
)
oraz
realizacji
dysponowania
prawnie
nimi,
w
okreœlonych
granicach
zadañ
okreœlonych
(w³adztwo
przez
wydatkowe).
Samodzielnoœæ finansowa JST nie jest jedynie sk³adnikiem ogólnego pojêcia
samodzielnoœci JST, podlegaj¹cego ochronie s¹dowej, gdy¿ jednostka samorz¹du
terytorialnego samodzielnie
prowadzi
gospodarkê
stawie bud¿etu uchwalonego przez organ stanowi¹cy JST
finansow¹
19
na
pod -
.
W literaturze przedmiotu wskazuje siê, ¿e samodzielnoœæ finansowa samorz¹du terytorialnego ma kilka aspektów i nie jest kategori¹ sta³¹ i niezmienn¹,
gdy¿
wraz
z
rozwojem
instytucji
samorz¹dowych
uzyskuje
ona
ró¿ny
za -
kres, zmieniaj¹ siê tak¿e gwarancje prawne, które s³u¿¹ jej ochronie. Natomiast zakres i skutecznoœæ tych gwarancji s¹ pochodn¹ polityki pañstwa w za kresie
16
17
decentralizacji
finansów
publicznych
20
.
SamodzielnoϾ
finansowa
Por. [Aziewicz, 1998, s. 51].
Gospodarka jednostek samorz¹du terytorialnego (gospodarka lokalna) musi mieæ oparcie
w samodzielnoœci finansowej na wszystkich szczeblach zarz¹dzania. Por. [Piotrowska-Marczak,
2001, t. 1, s. 41].
18
W³adztwo
podatkowe
gminy
jest
ograniczone.
Gmina
nie
dysponuje
ogólnym
w³adztwem
podatkowym, które upowa¿nia³oby j¹ do samodzielnego wprowadzenia na swoim terenie podat ków czy te¿ op³at albo te¿ do generalnego uchylania istniej¹cych ustawowych obowi¹zków podat kowych. Wyrok NSA z dnia 15 maja 1997 r., sygn. Akt I SA/PO 224/97 („Wspólnota” 1997, nr 48, s. 26).
19
20
106
Por. [Dêbowska-Romanowska, 1997, s. 265].
Zob. [Kornberger-Soko³owska, 2002, s. 38–57].
ekonomia 13
Samodzielnoœæ ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego
rozpatrywana
jest
jako
prawo
samorz¹du
do
posiadania
œrodków
wych oraz zobowi¹zanie pañstwa do zapewnienia tych œrodków
21
finanso-
. Ponadto sa-
modzielnoœæ finansowa musi byæ po³¹czona z odpowiednim ukszta³towaniem
Ÿróde³ dochodów jednostek samorz¹du terytorialnego, wœród których winny
dominowaæ dochody w³asne
Mo¿na
wyodrêbniæ
dwa
22
.
zakresy
pojêcia
samodzielnoœci
finansowej
JST.
Wed³ug szerokiego ujêcia samodzielnoœæ ta oznacza prawnie zagwarantowa n¹
mo¿liwoœæ
samodzielnego
decydowania
o
przeznaczeniu
posiadanych
œrodków. Niezale¿nie od tego, czy s¹ to dochody w³asne, czy œrodki transferowe z bud¿etu pañstwa, czy te¿ przychody bud¿etowe. Wed³ug w¹skiego ujêcia
samodzielnoϾ
wych,
nym
które
mo¿na
jednostki
zakresie
23
.
Tak
odnieϾ
tylko
samorz¹du
wiêc
o
do
tych
publicznych
terytorialnego
zakresie
mog¹
samodzielnoœci
œrodków
pozyskiwaæ
finansowej
finansowe
w³as -
samorz¹du
terytorialnego decyduje wielkoœæ zasobów pieniê¿nych przekazanych do jego
samodzielnej
dyspozycji
(w
relacji
do
wielkoœci
zasobów
pieniê¿nych
pañ-
stwa) oraz zakres swobody w: kszta³towaniu wydatków, wydatkowaniu œrod ków, organizacji bud¿etów samorz¹dowych, planowaniu bud¿etowym i wykonywaniu bud¿etu
24
.
Problematyka samodzielnoœci finansowej JST wystêpuje w orzecznictwie
Trybuna³u
Konstytucyjnego,
S¹du
Najwy¿szego
i
Naczelnego
S¹du
Admini-
stracyjnego. Orzeczenia te maj¹ wp³yw na praktyczne stosowanie zasady samodzielnoœci finansowej w organach samorz¹du terytorialnego, a tak¿e wp³ywaj¹
na
procesy
legislacyjne
maj¹ce
zwi¹zek
z
reform¹
administracyjn¹
25
.
Zgodnie z wyrokiem Trybuna³u Konstytucyjnego z dnia 24 marca 1998 r. samodzielnoœci finansowej gminy nie mo¿na interpretowaæ jako pe³nej autonomii w zakresie gospodarowania pozyskanymi œrodkami finansowymi. Granice tej samodzielnoœci wyznacza okreœlony Konstytucj¹ i ustawami zakres jej
dzia³ania (np. z ustaw wynika pierwszeñstwo wydatków na obligatoryjne za dania
w³asne).
Ponadto
samodzielnoœci
finansowej
gminy
nie
mo¿na
rozu-
mieæ w ten sposób, ¿e oznacza ona zakaz wszelkiej ingerencji w gospodarkê
finansow¹ gminy, tak¿e ze strony ustawodawcy. Zasada samodzielnoœci finansowej
JST
Przede
prowadzi
wszystkim
do
nale¿y
przypisania
traktowaæ
jej
j¹
dwojakiego
jako
przepis
znaczenia
prawnego.
gwarantuj¹cy
gminom
odpowiedni poziom dochodów, pozwalaj¹cy im na realizacjê konstytucyjnie
wyznaczonych zadañ, a tak¿e zastrzegaj¹cy formê ustawy dla okreœlenia Ÿróde³
jej
dochodów.
Ponadto
zasada
ta
gwarantuje
gminom
mo¿liwoœæ
samo-
dzielnego wykorzystania tych œrodków, a tym samym dokonywania wydatków
i kszta³towania za ich pomoc¹ zadañ
21
22
23
24
25
26
26
.
Por. [Chojna-Duch, 2000, s. 103].
Por. [Gilowska, 1999, s. 53–54].
Por. [Kornberger-Soko³owska, 2000, t. II, s. 82–83].
Por. [Ruœkowski, 1998, s. 85].
Por. [Mudrecki, 1999, s. 16].
Por. [Niewiadomski, 2002, s. 18].
ekonomia 13
107
Maria Jastrzêbska
W literaturze wskazuje siê na nastêpuj¹ce aspekty samodzielnoœci finansowej
JST,
W zakresie
tzn.
na
samodzielnoϾ
s a m o d z i e l n o œ c i
dochodow¹
i
samodzielnoϾ
d o c h o d o w e j
wydatkow¹.
chodzi o zagwarantowanie
mo¿liwoœci zwiêkszenia dochodów i pozyskiwania ich z ró¿nych Ÿróde³ i ró¿ nymi metodami. Natomiast w zakresie
s a m o d z i e l n o œ c i
w y d a t k o w e j
wa¿na jest swoboda decyzji co do sposobu (kierunku) i rodzajów wydatków.
Innym
aspektem
u p r a w n i e n i a
samodzielnoœci
finansowej
samorz¹du
terytorialnego
s¹
do zaci¹gania kredytów i po¿yczek oraz emisji d³u¿nych pa -
pierów wartoœciowych, a tak¿e do okreœlania zasad i trybu planowania oraz
wykonywania bud¿etu JST
Z
27
s a m o d z i e l n o œ c i ¹
.
d o c h o d o w ¹
wi¹¿e siê kwestia wystarczalnoœ-
ci dochodów do finansowania zadañ, z któr¹ to ³¹czy siê koniecznoœæ rozpat rywania struktury dochodów z punktu widzenia mo¿liwoœci ich kszta³towania
przez samorz¹d terytorialny. Dlatego te¿ nale¿y badaæ nie tylko grupy dochodów samorz¹du terytorialnego, ale tak¿e konstrukcje poszczególnych rodza jów dochodów wchodz¹cych w sk³ad tych grup. Wyposa¿enie jednostek samorz¹du
terytorialnego
w
odpowiednie
dochody
w³asne
i
zwiêkszenie
tym
sa -
mym ich samodzielnoœci finansowej sprzyja szerszemu w³¹czeniu spo³eczeñstwa do zarz¹dzania lokaln¹ i regionaln¹ gospodark¹ bud¿etow¹, co mo¿e stanowiæ
skuteczny
element
rzeczywistej
demokratyzacji
¿ycia
gospodarczego
i politycznego, pod warunkiem jednak, ¿e zwiêkszy siê zakres spraw, na których rozstrzygniêcie ludnoœæ bêdzie mia³a decyduj¹cy wp³yw
te
w
s¹
œciœle
kraju,
nie¿
zwi¹zane
gdy¿
z
procesami
decentralizacji
decentralizacja
zadañ
œrodków
decentralizacji
publicznych
publicznych.
. Zagadnienia
finansów
powinna
Dlatego
28
publicznych
towarzyszyæ
decentralizacja
rów-
zadañ
w danym okresie powinna byæ uzale¿niona od mo¿liwoœci przekazania samorz¹dowi terytorialnemu Ÿróde³ dochodów, które do tej pory nale¿a³y do organów pañstwowych. Ponadto pañstwo powinno dopuszczaæ mo¿liwoœæ tworzenia, obok bud¿etu jednostki samorz¹du terytorialnego, samorz¹dowych funduszy celowych (tzw. parabud¿etowych).
Oddzia³ywanie
r z ¹ d u
pañstwa
na
t e r y t o r i a l n e g o
s a m o d z i e l n o œ æ
w y d a t k o w ¹
s a m o-
przejawia siê w sposób poœredni i bezpoœredni.
Poœrednio pañstwo oddzia³uje na sferê realn¹ dzia³alnoœci samorz¹du tery torialnego.
oœwiaty,
Dla
przyk³adu
kultury,
ochrony
organy
zdrowia,
pañstwowe
opieki
ustalaj¹
spo³ecznej,
system
organizacji:
drogownictwa,
co
ma
wp³yw na rodzaj i zakres wydatków bud¿etowych w przekroju poszczególnych
dziedzin
dzia³alnoœci
samorz¹du
terytorialnego.
Natomiast
bezpoœrednio
oddzia³ywanie pañstwa na samodzielnoœæ wydatkow¹ samorz¹du terytorialnego odbywa siê poprzez: ustalanie limitów wydatków, np. dotycz¹cych wysokoœci
p³ac,
wysokoœci
dotacji
udzielanych
podmiotom
objêtym
gospodark¹
samorz¹dow¹ (np. zak³adom bud¿etowym) lub wprowadzanie zakazów udzie -
27
28
108
Por. [Piotrowska-Marczak, 1997, s. 19].
Por. [Kaleta, 2001, t. 1, s. 30].
ekonomia 13
Samodzielnoœæ ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego
lania dotacji okreœlonym podmiotom. Organy pañstwowe wp³ywaj¹ tak¿e na
samodzielnoϾ
wydatkow¹
samorz¹du
terytorialnego poprzez
kszta³towanie
poziomu i struktury dochodów bud¿etowych (udzia³ dochodów z bud¿etu pañ stwa w formie dotacji celowych, subwencji ogólnych, udzia³ów we wp³ywach
z podatków centralnych)
Analizuj¹c
uwagê
na
29
.
problematykê
uprawnienia
samodzielnoœci
jednostek
finansowej
samorz¹du
JST,
warto
terytorialnego
do
zwróciæ
zaci¹gania
kredytów i po¿yczek oraz emisji papierów wartoœciowych d³u¿nych, czyli na
u p r a w n i e n i a
n y c h
w
z a k r e s i e
z a c i ¹ g a n i a
p o ¿ y c z e k
p u b l i c z-
(zad³u¿ania siê). Uprawnienia te wi¹¿¹ siê œciœle z: posiadaniem oso-
bowoœci
prawnej
oraz
wystêpowaniem
maj¹tku
samorz¹dowego
i
dyspono-
waniem w³asnym bud¿etem, co ma bardzo istotne znaczenie z punktu widze nia
zabezpieczenia
siê
uzale¿nione
samorz¹du
wyp³acalnoœci
jest
od
regulacji
terytorialnego
mog¹
JST.
Podejmowanie
prawnych,
decydowaæ
które
o:
decyzji
okreœlaj¹,
formie
o
zad³u¿aniu
czy
po¿yczki
jednostki
publicznej,
wyborze po¿yczkodawcy, zakresie zaci¹ganych po¿yczek publicznych. Istotn¹
rolê
w
kwestii
zaci¹gania
po¿yczek
publicznych
przez
jednostki
samorz¹du
terytorialnego odgrywa: mo¿liwoœæ otrzymania porêczeñ i gwarancji udzielanych przez organy pañstwowe oraz zakres uprawnieñ regionalnych izb obrachunkowych w zakresie zaci¹gania d³ugu przez jednostki samorz¹du terytorialnego, a tak¿e ocena czynników wp³ywaj¹cych na zakres podejmowanych
decyzji o zad³u¿aniu siê i skutków zad³u¿ania siê
W
badaniach
nad
samodzielnoœci¹
finansow¹
30
.
JST
nale¿y poœwiêciæ rów-
nie¿ uwagê samodzielnoœci bud¿etowej rozumianej jako swoboda organizacji
bud¿etu JST.
S a m o d z i e l n o œ æ
b u d ¿ e t o w a
J S T
wyra¿a siê w upraw-
nieniach w³adz samorz¹dowych do okreœlania zasad i trybu procedury bud¿etowej, czyli procesów planowania, uchwalania, wykonywania i kontroli wykonania
bud¿etu
procedury
JST
w
formie
bud¿etowej.
uchwa³y
Oczywiœcie
organu
stanowi¹cego
wprowadzane
regulacje
JST
w
sprawie
prawne
musz¹
mieæ swoj¹ podstawê w odpowiednich przepisach centralnych. Prawo w³adz
samorz¹dowych do uszczegó³owienia zasad i trybu tych procesów ma przede
wszystkim
czym
sprzyjaæ
procesom
uszczegó³owienie
racjonalizacji
procesów
procedury
gospodarki
bud¿etowej
bud¿etowej,
nie
mo¿e
przy
naruszaæ
podstawowych cech konstytutywnych bud¿etu JST.
Podsumowuj¹c, mo¿na stwierdziæ, ¿e pe³en zakres samodzielnoœci ekonomicznej
(w
tym
finansowej)
JST
nie
jest
mo¿liwy
do
wprowadzenia
w
¿ycie
przede wszystkim z uwagi na istotne zró¿nicowania wystêpuj¹ce miêdzy jed nostkami samorz¹du terytorialnego, tj. w: poziomie rozwoju gospodarczego,
spo³ecznego, wielkoœci (obszar i liczba mieszkañców JST), stopniu przygotowania do realizacji powierzonych zadañ. Jednak posiadanie samodzielnoœci
ekonomicznej (w tym finansowej) jest podstaw¹ prowadzenia przez jednostki
29
30
Por. [Kañdu³a, 2002, s. 161].
Por. [Denek, 2001, s. 14–25].
ekonomia 13
109
Maria Jastrzêbska
samorz¹du
terytorialnego
polityki
gospodarczej,
w
tym
polityki
finansowej
(w tym bud¿etowej). Dlatego okreœlony prawnie zakres samodzielnoœci bud ¿etowej
jest
podstaw¹
prowadzenia
polityki
cyklu
bud¿etowego; samodziel -
noœci dochodowej i w³adztwa podatkowego — polityki dochodowej i polityki
podatkowej; samodzielnoœci wydatkowej — polityki wydatkowej (w tym poli tyki inwestycyjnej); uprawnieñ w zakresie zaci¹gania po¿yczek publicznych
— polityki równowa¿enia bud¿etu i polityki d³ugu jednostek samorz¹du terytorialnego.
Podsumowanie
Wysoki stopieñ uzale¿nienia jednostek samorz¹du terytorialnego od w³adz
centralnych oraz sytuacji bud¿etu pañstwa ogranicza ich samodzielnoœæ finansow¹, a tak¿e zdolnoœæ do prowadzenia polityki finansowej. Dlatego od wielu
lat postulowane jest zwiêkszenie dochodów w³asnych samorz¹du terytorialnego
i
tym
samym
zakresu
jego
w³adztwa
dochodowego,
w
tym
podatkowego.
Zgodnie z zasadami gospodarki rynkowej procesy decentralizacji i demokratyzacji
wymagaj¹
znacznie
dalej
posuniêtej
decentralizacji
finansów
publicz-
nych, która pozwoli na zwiêkszenie udzia³u samorz¹du terytorialnego w strukturze dochodów i wydatków publicznych. Wówczas dopiero bêdzie szansa pe³nej realizacji reformy samorz¹du terytorialnego. Wymaga tego przede wszystkim wejœcie Polski w struktury Unii Europejskiej. Wprawdzie samorz¹d terytorialny ma byæ g³ównym beneficjentem œrodków z funduszy pomocowych, ale
aby móg³ je otrzymaæ i wykorzystaæ, musi dysponowaæ stabiln¹ i wydajn¹ baz¹
dochodow¹, gdy¿ podejmowane przedsiêwziêcia inwestycyjne wymagaj¹ wk³adu w³asnego jednostek samorz¹du terytorialnego.
Bibliografia
Aziewicz T., 1998,
li,
Instytut
Gospodarka rynkowa w us³ugach komunalnych. Poszukiwanie mode-
Badañ nad
Gospodark¹
Rynkow¹, zeszyt
nr
92 z
serii
„Transformacja
Gospodarki”, Gdañsk.
Chojna-Duch
E.,
2000,
Finanse publiczne i polskie prawo finansowe, zarys wyk³adu ,
Instytut Studiów Samorz¹dowych, Warszawa.
Denek
E., 2001,
w: E. Denek
P³aszczyzny rozpatrywania samodzielnoœci samorz¹du terytorialnego ,
(red.),
Samodzielnoœæ samorz¹du terytorialnego w Polsce ,
Wydawnic-
two Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznañ, „Zeszyty Naukowe” nr 7.
Denek
E.,
Wierzbicki
J.,
1992,
Podstawy i problemy racjonalizacji systemu ekonomicz-
no-finansowego samorz¹du terytorialnego w Polsce , w: E. Denek, J. Sobiech, J. Wierzbicki (red.),
Ekonomiczno-finansowe uwarunkowania samorz¹du lokalnego ,
„Zeszy-
ty Naukowe AE — seria I”, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznañ, z. 203.
Dêbowska-Romanowska T., 1997,
ne,
Wydatki na zadania w³asne gminy — granice praw-
w: W. Miemiec, B. Cybulski
(red.),
Samorz¹dowy poradnik bud¿etowy na 1997
rok. Zagadnienia ustrojowe i prawno-finansowe ,
Gajl N., 1993,
MUNICIPIUM, Warszawa.
Gospodarka bud¿etowa w œwietle prawa porównawczego ,
Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa.
110
ekonomia 13
Samodzielnoœæ ekonomiczna i finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego
Gilowska Z., 1999,
Finansowanie samorz¹du terytorialnego wed³ug ustawy o finansach
publicznych oraz o dochodach jednostek samorz¹du terytorialnego , „Samorz¹d
Tery-
torialny”, nr 3.
Znaczenie i mierniki autonomii finansów lokalnych ,
Guziejewska B., 2002,
(red.),
Problemy finansowe w dzia³alnoœci samorz¹du terytorialnego ,
w: S. Dolata
Wydawnictwo
Uniwersytetu Opolskiego, Opole.
Jastrzêbska M., 2000,
Podstawy finansów,
Wydawnictwo Wiedzy Gospodarczej Ekono-
micos, Gdañsk-Sopot.
Kaleta
J.,
2001,
Kierunki koniecznej reformy finansów publicznych ,
Finanse, bankowoϾ i ubezpieczenia ,
M. £yszczak (red.),
w:
K.
Jajuga,
„Prace Naukowe Akademii
Ekonomicznej im. Oskara Langego we Wroc³awiu” nr 899, Wroc³aw, t. 1.
Kañdu³a
S.,
Samodzielnoœæ wydatkowa gminy z zakresu oœwiaty przedszkolnej
2002,
w latach 1998–2001 (na przyk³adzie Tczewa) ,
w dzia³alnoœci samorz¹du terytorialnego ,
w: S. Dolata (red.),
Problemy finansowe
Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego,
Opole.
Kornberger-Soko³owska
E.,
2002,
Decentralizacja finansów publicznych a samodziel-
noœæ finansowa jednostek samorz¹du terytorialnego ,
Wydzia³ Prawa i Administracji
Uniwersytetu Warszawskiego, seria: monografie, LIBER, Warszawa.
Kornberger-Soko³owska E., 2000,
torialnego,
w: S. Dolata (red.),
Samodzielnoœæ finansowa jednostek samorz¹du teryPrawne i finansowe aspekty funkcjonowania samo-
rz¹du terytorialnego. Finanse i bud¿ety samorz¹dów ,
Wydawnictwo
Uniwersytetu
Opolskiego, Opole, t. II.
Mudrecki A., 1999,
Zasada samodzielnoœci finansowej gmin w orzecznictwie s¹dowym ,
„Glosa”, nr 12.
Z.
Niewiadomski,
2002,
Samorz¹d terytorialny w Konstytucji ,
„Samorz¹d
Terytorial-
ny” nr 3.
Piotrowska-Marczak
K.,
1997,
Finanse lokalne w Polsce ,
Wydawnictwo
Naukowe
PWN, Warszawa.
Piotrowska-Marczak K., 2001,
go,
w:
K.
Naukowe
Jajuga,
M.
Akademii
Reformy spo³eczne w Polsce w œwietle systemu finansowe-
£yszczak
(red.),
Ekonomicznej
Finanse, bankowoϾ i ubezpieczenia ,
im.
Oskara
Langego
we
Wroc³awiu”
„Prace
nr
899,
Wroc³aw.
Ruœkowski
E.,
1998,
Struktura polskiego prawa finansowego ze szczególnym uwzglêd-
nieniem Konstytucji i orzecznictwa s¹dowego ,
finansowe,
Ruœkowski
E.,
w: E. Ruœkowski (red.),
Polskie prawo
KiK, Warszawa.
1986,
Zagadnienia w³adzy lokalnej i finansów lokalnych w wybranych
krajach kapitalistycznych ,
„Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego” nr 303, Filia
UW, Bia³ystok.
Sochacka-Krysiak H., 1993,
Sochacka-Krysiak
H.,
1989,
Finanse lokalne ,
poltext, Warszawa.
Równowa¿enie bud¿etów terenowych ,
Instytut
Finansów,
Warszawa.
Storczyñski J., 2001,
Ochrona samodzielnoœci ,
Wiktorowska A., 2002,
„Wspólnota” nr 17–18.
Prawne determinanty samodzielnoœci gminy. Zagadnienia admi-
nistracyjno-prawne,
Wydzia³ Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego,
seria: monografie, prace zbiorowe, LIBER, Warszawa.
Wyrok NSA z dnia 15 maja 1997 r., „Wspólnota” 1997 nr 48.
Zeman-Miszewska E., 1996,
¿enia modelowe,
Samodzielnoœæ ekonomiczna samorz¹dów lokalnych. Za³o-
Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego, Prace Nauko-
we, Katowice.
ekonomia 13
111
Maria Jastrzêbska
Abstract
Economic and financial independence of territorial selfgovernment units
Implementation
cesses
requires
of
the
country's
definition
of
the
decentralization
territorial
and
democratization
selfgovernment's
pro-
independence,
while the determinants of the independence of the territorial selfgovernment
units (TSGU) that define its kind and scope can be divided into systemic, economic,
social,
government's
political
and
independence
legal
ones.
conducted
The
in
research
formal
on
terms
the
territorial
consists
in
self -
analysing
the relationships between the state and the territorial selfgovernment as well
as between the TSGU units and the agencies that constitute the internal structure
of
the
selfgovernmental
economy.
Whereas
the
territorial
self-govern-
ment's independence in substantive terms can be considered in relation to: the
sphere of real activity, i.e. social and economic activity (tasks to be carried out)
and
the
financial sphere, i.e. the
selfgovermental financial policy (the
finan-
cial resources at disposal versus the tasks the and powers to implement those
tasks). The basic condition of territorial selfgovernment units' independence
is their financial independence (i.e. the income, expenditure and budget inde pendence as well as the capacity to contract debts), because he who has money
is the one who rules.
112
ekonomia 13

Podobne dokumenty