Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium
Transkrypt
Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium
Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów 3 Temat 1. Laboratorium elektrotechniki i elektroniki Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki Badanie przekaźników Cel ćwiczenia. Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z działaniem i własnościami wybranych przekaźników. 2. Wiadomości podstawowe. Przekaźniki spełniają dwie podstawowe funkcje: • Zapewniają galwaniczne oddzielenie pomiędzy sekcją sterowania i sekcją przełączania. • UmoŜliwiają przełączanie obciąŜeń duŜej mocy z wysokim napięciem i/lub prądem o wysokim natęŜeniu przy małym zuŜyciu energii nawet przy małych sygnałach elektrycznych Pod względem konstrukcyjnym przekaźniki dzielimy na: • elektromechaniczne (zawierające elementy ruchome), • elektroniczne (statyczne – nie zawierają elementów ruchomych), w których skokową zmianę wywołują podzespoły elektroniczne, magnetyczne, optyczne. W przekaźniku elektromechanicznym moŜna wyróŜnić dwie sekcje: • Sekcje sterowania - przełącznik elektromagnetyczny, • Sekcje przełączania – część przełączająca podłączona bezpośrednio do obciąŜenia elektrycznego. W skład sekcji sterowania wchodzi elektromagnes, który powoduje przetwarzanie prądu elektrycznego na strumień magnetyczny, który wytwarza siłę poruszającą część przełączającą. Układ elektromagnesy zbudowany jest z następujących części: • Cewki (budowane są róŜne napięcia prądu stałego lub przemiennego), • Rdzenia ferromagnetycznego, • Jarzma ferromagnetycznego, • Ruchomej zwory ferromagnetycznej, • Elementy dodatkowe. Na rysunkach 1,2 przedstawiono układ elektromagnesu, oraz budowę przekaźnika. W najprostszym przypadku układem sekcji przełączania jest styk (zestyk) przełączny, który przedstawiono na rysunku 3. Istnieją róŜne konfiguracje schematów styków, w celu rozwiązania róŜnych wymagań związanych z problemami uŜytkowania: • Zestyki zwierne – normalnie otwarte (NO), • Zestyki rozwierne – normalnie zamknięte (NC), • Zestyki przełączne. 1 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki Na rysunkach w punkcie 2 przedstawiono wygląd, schemat wyprowadzenia styków oraz budowę przekaźników zastosowanych w ćwiczeniu. Rys. 1 Widok elektromagnesu Rys. 2 Budowa przekaźnika Rys. 3 Budowa sekcji przełączającej. 2 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki Dobierając przekaźnik do układu sterowania naleŜy uwzględnić następujące parametry: • wartość napięcia zasilającego cewkę, • czy cewka będzie zasilania prądem stałym (DC), czy przemiennym (AC), • liczbę styków przekaźnika, • obciąŜalność styków – maksymalny prąd płynący przez styki [A], Wszystkie parametry moŜna znaleźć w katalogach przekaźników (do opracowania dołączono katalogi przekaźników). Przekaźniki czasowe. Przekaźniki czasowe umoŜliwiają uzyskanie zwłoki czasowej – czas zadziałania lub czas odpadu jest celowo wydłuŜony. Mogą one być wykonane jako samodzielne przekaźniki lub jako elementy wbudowane w zespoły przekaźnikowe. Rodzaje przekaźników czasowych: • z mechanizmem zegarowym i napędem elektromagnesowym, • z silnikem synchronicznym, • uruchamiane elektromagnesem, lecz hamowane mechanizmem z tarczą obracającą się w polu magnesu trwałego. • elektroniczne – wykorzystujące ładowanie i rozładowanie kondensatora. Przekaźnik impulsowy. Przekaźnik impulsowy jest przykładem przekaźnika bistabilnego, który w wyniku pobudzenia (podanie napięcia zasilającego) zmienia swój stan i pozostaje w tym stanie nawet po zaniku wielkości pobudzającej. Kolejne pobudzenie powoduje zmianę stanu przekaźnika. Przykładem przekaźników impulsowych są przekaźniki serii 26 firmy FINDER (rys. 7). Na rysunku 8 przedstawiono sekwencje kroków przekaźników serii 26. 3. 4. Zestaw ćwiczeniowy. W skład zestawu ćwiczeniowego wchodzą: mierniki wielkości elektrycznych: woltomierz analogowy oraz amperomierz analogowy, watomierz cyfrowy, watomierz analogowy odbiornik rezystancyjny Ro, przewody łączeniowe, źródło zasilania napięciem przemiennym. Przebieg ćwiczenia. UWAGA Łączenie układów do badania przekaźników wykonać przy wyłączonym zasilaniu – prowadzący po sprawdzeniu układu załącza zasilanie. Podczas realizacji ćwiczenia dokonać oględzin, prób działania i sprawdzenia własności następujących przekaźników. Zapoznać się z katalogami przekaźników i zamieszczonymi w nich parametrami. Wszystkie układy połączeń zrealizować na stanowisku do badania przekaźników i łączników elektrycznych. Zaciski wyłączników i lampek sygnalizacyjnych zostały wyprowadzone na listwę zaciskową. 3 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki 4.1. Przekaźnik elektromagnetyczny – przekaźnik przemysłowy serii F55 (firmy FINDER) Rys. 4 Widok i schemat wyprowadzeń przekaźnika serii F55 4.1.1. NaleŜy zwrócić uwagę na działanie styków zwiernych i rozwiernych. Połączyć układ wg schematu 1 – rys. 5. Rys. 5. Schemat 1 4 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki 4.1.2. Realizacja układu podtrzymania przekaźnika – połączyć układ wg schematu 2 – rys 6. Rys. 6 Schemat 2 4.1.3. Pytania: Jaka jest róŜnica między stykiem zwiernym, rozwiernym? W jakim przypadku naleŜy zastosować układ z podtrzymaniem? 4.2. Przekaźnik impulsowy Rys. 7. Widok i schematy wyprowadzeń (róŜna liczba styków) przekaźnika impulsowego F26. 5 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki Rys.8 Sekwencje kroków przekaźnika impulsowego w zaleŜności od ilości styków. 4.2.1. Sprawdzić działanie i własności przekaźnika impulsowego – połączyć układ wg schematu 3; Rys. 9. Schemat 3 4.2.2. Pytania: Jaka jest róŜnica między przekaźnikiem tradycyjnym (p.2.1), przekaźnikiem impulsowym? Gdzie moŜna wykorzystać przekaźniki impulsowe? 6 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki 4.3. Przekaźnik czasowy – przekaźnik czasowy TRM-9 Rys 10. Widok i schemat wyprowadzeń przekaźnika czasowego TRM -93 4.3.1. Połączyć układ do badania przekaźnika wg schematu 4 – rys. 11 Rys. 11 Schemat 4 4.3.2. Sprawdzić funkcję opóźnionego zadziałania przekaźnika przy 5 róŜnych nastawach czasu T N (zmiana zakresu czasu za pomocą pokrętła 1 – rys. 10) i wykonać pomiary czasu zadziałania. Na podstawie wykonanych pomiarów obliczyć błąd względny. 7 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Lp. Nastawa czasu TN[s] Laboratorium elektrotechniki i elektroniki Czas zadziałania T[s] Błąd względny δ[%] 1 2 3 4 5 Błąd względny czasu zadziałania: δ% = T − TN 100 TN 4.3.3. Badania funkcji przekaźnika czasowego. NaleŜy zrealizować cztery wybrane przez prowadzącego funkcje czasowe przekaźnika (wybór funkcji przekaźnika za pomocą pokrętła 2 – funkcje E, R, Wu, Wa, Bp, Bi, Ws, Esa, P, I). Zidentyfikować (nazwać) badane funkcje przekaźnika czasowego. Zmierzyć czasy zadziałania przekaźnika i wykreślić przebiegi czasowe. 4.3.4. Pytania: Czym róŜnią się wybrane funkcje? Zaproponować przykład zastosowanie przekaźnika czasowego w zaleŜności od funkcji działania przekaźnika. 4.4. Badanie histerezy przekaźnika. 4.4.1. Zapoznać się z parametrami przekaźnika, określić napięcie znamionowe cewki przekaźnika. 4.4.2. Połączyć układ wg schematu 5 – rys.12. 4.4.3. Zwiększając napięcie zasilania od 0V do wartości napięcia znamionowego cewki przekaźnika zmierzyć wartość natęŜenia prąd i napięcia, przy którym nastąpiło przełączenie stanu przekaźnika. 4.4.4. Zmniejszając napięcie zasilania od wartości napięcia znamionowego cewki przekaźnika do 0V, zmierzyć wartość natęŜenia prądu i napięcia, przy którym nastąpi wyłączenie przekaźnika. 4.4.5. Porównać uzyskane wyniki badań. Rys.12. Schemat 5 8 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki UWAGA Łączenie układów do badania przekaźników wykonać przy wyłączonym zasilaniu – prowadzący po sprawdzeniu układu załącza zasilanie. 5. Sprawozdanie 1. W sprawozdaniu zamieścić opis przebiegu ćwiczenia wraz z udokumentowanymi połączeniami, które wykonano podczas ćwiczenia. 2. Przedstawić przeprowadzone w trakcie ćwiczenia obliczenia. 3. Sprawozdanie powinno zawierać omówienie wyników i wnioski. 6. Literatura 1. Elektrotechnika i elektronika dla nieelektryków, Praca zbiorowa, WNT, Warszawa 2004, wydanie 6. 2. Podstawy elektrotechniki i elektroniki dla elektryków. Część 1 i 2, autor: A. Chochowski, WSiP, Warszawa 2002. 3. Praca zbiorowa, PORADNIK ELEKTRYKA. 4. J. Kostro, Elementy, urządzenia i układy automatyki, 5. Strona internetowa firmy M ikrobest: www.mikrobest.komputronik.pl 6. Strona internetowa firmy Relpol: www.relpol.com.pl 9 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki 10 Katedra Sterowania i InŜynierii Systemów Laboratorium elektrotechniki i elektroniki 11