pkd 2-2009.qxp

Transkrypt

pkd 2-2009.qxp
Artykuł przeglądowy/Review paper
Metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych i ich znaczenie
w profilaktyce i terapii układu krwionośnego
Metabolism of unsaturated fatty acids and their importance in circulatory system
prophylaxis and therapy
Agata Jabłońska-Trypuć, Romuald Czerpak
Zakład Nauk Biologicznych, Wyższa Szkoła Kosmetologii i Ochrony Zdrowia w Białymstoku
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4, 2: 55–63
Słowa kluczowe: kwasy tłuszczowe, kwas traumatynowy, prostaglandyny, choroba sercowo-naczyniowa.
Key words: fatty acids, traumatic acid, prostaglandins, cardiovascular disease.
Streszczenie
Tłuszcze są podstawowym, wysokoenergetycznym składnikiem żywności. Szczególnie istotna jest zawartość kwasów tłuszczowych
w diecie, a zwłaszcza proporcja kwasów nasyconych do jednonienasyconych i wielonienasyconych. Nienasycone niezbędne kwasy
tłuszczowe (NNKT), zwłaszcza szeregu n-3 i n-6, nie mogą być syntetyzowane przez człowieka i muszą być dostarczane w diecie.
Podstawowe z nich to kwas α-linolenowy, będący prekursorem kwasu eikozapentaenowego i dokozaheksaenowego, oraz kwas linolowy – prekursor kwasu arachidonowego. Dostarczenie tych kwasów decyduje o prawidłowym funkcjonowaniu organizmu człowieka. Alternatywnym źródłem NNKT może być kwas traumatynowy (kwas trans-2-dodeceno-1,10-dikarboksylowy – TA), który jest
hormonem przyrannym roślin. Jest syntetyzowany z polinienasyconych kwasów tłuszczowych – linolowego i linolenowego. Kwas
traumatynowy stymuluje podziały komórek i gojenie się ran. Indukuje fosforylację tyrozyny w białkach. Procesem podobnym do syntezy kwasu TA u roślin jest proces ω-oksydacji kwasów tłuszczowych u zwierząt. Dostarcza on energii komórkom. Niezestryfikowane kwasy tłuszczowe (non-esterified fatty acids – NEFA) działają jako wtórne przekaźniki sygnałów ze środowiska pozakomórkowego poprzez wiele różnych ścieżek transdukcji sygnałów. Zaangażowane są w dwie główne ścieżki transdukcji sygnału z hydrofilowej
powierzchni błony komórkowej do hydrofobowego wnętrza jądra. Kwasy tłuszczowe (i prawdopodobnie TA) mogą więc bezpośrednio lub pośrednio oddziaływać na ekspresję określonych genów.
Abstract
Fats are a basic, highly energetic component of food. The composition of fatty acids in the daily diet is of special importance, in
particular the ratio between the saturated and mono- and polyunsaturated fatty acids. The n-3 and n-6 unsaturated fatty acids are
impossible to synthesize; thus they must be supplied in the diet. The two basic fatty acids are: α-linolenic acid – a precursor to
eicosapentaenoic acid and to docosahexaenoic acid – and linoleic acid – a precursor to arachidonic acid. Human organisms must
be supplied with unsaturated fatty acids, because they determine their proper functions. Traumatic acid (TA, trans-2-dodeceno1,10-dicarboxylic acid), which is a wound hormone in plants, can be an alternative source of essential unsaturated fatty acids. It is
synthesized from polyunsaturated fatty acids: linolenic and linoleic. TA stimulates cell division and wound healing. TA induces
the tyrosine phosphorylation of proteins. TA biosynthesis in plants is a similar process to fatty acids ω-oxidation in animals. This
process provides energy for cells. Non-esterified fatty acids (NEFA) act as second messengers of signals from the extracellular
matrix. They act through many different signal transduction pathways. NEFA are involved in two main signal transduction
pathways from the hydrophilic cell membrane surface to the hydrophobic nucleus interior. Fatty acids (and probably TA) can
directly or indirectly influence on certain gene expression.
Adres do korespondencji:
mgr Agata Jabłońska-Trypuć, Wyższa Szkoła Kosmetologii i Ochrony Zdrowia, ul. Krakowska 9, 15-875 Białystok, tel. +48 85 749 94 56,
faks +48 85 749 94 31, e-mail: [email protected]
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
56
Wyniki badań klinicznych oraz dane epidemiologiczne wskazują na zależność istniejącą między chemicznym składem ilościowo-jakościowym diety a ryzykiem
chorób sercowo-naczyniowych. W krajach bardzo
uprzemysłowionych i wysoko rozwiniętych cywilizacyjnie epidemia chorób układu krążenia jest w dużym
stopniu spowodowana niewłaściwym odżywianiem,
głównie nadmiernym spożyciem tłuszczów oraz ich niekorzystnym składem chemicznym. Tłuszcze w organizmie człowieka spełniają głównie funkcję materiału
energetycznego i są również niezbędne do jego prawidłowego funkcjonowania metabolicznego [1].
W latach 40. XX w. Sinclair opisał związek między
dietą bogatą w jednonienasycone (monounsaturated
fatty acids – MUFA) i wielonienasycone kwasy tłuszczowe (polyunsaturated fatty acids – PUFA) a małą liczbą
zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych u ludzi [2].
Od tej pory nienasycone kwasy tłuszczowe uważa się
za potencjalny środek zapobiegania lub leczenia chorób
sercowo-naczyniowych [3]. Już w 1929 r. George i Mildred
Burr wykazali, że nienasycone kwasy tłuszczowe są niezbędnymi związkami do prawidłowego wzrostu i rozwoju zwierząt [4]. Muszą być dostarczane w diecie, ponieważ organizm człowieka nie ma zdolności do ich
biosyntezy, a ich deficyt prowadzi do stanów patologicznych. Należą do nich przede wszystkim kwas linolowy
(C18:2 ω-6 – LA), α-linolenowy (C18:3 ω-3 – αLNA) oraz
metabolity tych kwasów syntetyzowane w organizmie
człowieka lub dostarczane z dietą, takie jak: kwas arachidonowy (C20:4 ω-6 – AA), eikozapentaenowy (C20:5
ω-3 – EPA) i dokozaheksaenowy (C22:6 – DHA) [5].
Kwasy tłuszczowe jako długołańcuchowe kwasy
karboksylowe mogą nie mieć wiązań podwójnych między atomami węgla (nasycone kwasy tłuszczowe, np.
stearynowy), mieć jedno podwójne wiązanie (MUFA,
np. oleinowy) albo co najmniej dwa podwójne wiązania
(PUFA, np. linolowy). Połączenie trzech cząsteczek kwasów tłuszczowych z cząsteczką glicerolu tworzy triglicerydy. Rodzaj kwasów tłuszczowych budujących takie
cząsteczki określa, czy dany tłuszcz jest płynny czy stały
w temperaturze pokojowej. Pospolite kwasy tłuszczowe
mają swoje nazwy zwyczajowe, ale określane są wg
„systemu ω”. Określa on pozycję podwójnego wiązania
położonego najbliżej ostatniego (najdalej położonego
od grupy karboksylowej) atomu węgla – węgla ω. Koniec ω cząsteczki rzadko zmienia się podczas przemian
metabolicznych. Z punktu widzenia metabolizmu człowieka najważniejsze kwasy tłuszczowe należą do kwasów ω-3 i ω-6. Strukturę kwasu oznacza się również kodem literowo-liczbowym, np. kwas linolowy – C18:2
ω-6, oznacza, że łańcuch kwasu zawiera 18 atomów węgla, w łańcuchu są dwa wiązania podwójne i należy on
do rodziny ω-6 [6].
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
Agata Jabłońska-Trypuć, Romuald Czerpak
Kwasy tłuszczowe są półproduktami do syntezy fosfolipidów i eikozanoidów (prostaglandyn i leukotrienów). Kwasy C20 i C22 – prekursorzy bardzo aktywnych
eikozanoidów – pochodzą z biokonwersji kwasu linolowego (LA – C18:2) i kwasu α-linolenowego (ALA
– C18:3), które to podlegają kolejnym etapom wydłużania łańcucha (elongacji) i wprowadzania kolejnych wiązań podwójnych (desaturacji). Kwasy LA i ALA muszą
być dostarczane z pokarmem, ponieważ organizm ludzki nie ma zdolności ich biosyntezy, natomiast wykazuje
zdolność do ich przebudowy biochemicznej. Przemiany
te mogą polegać na enzymatycznym odszczepianiu
dwóch atomów wodoru lub wydłużeniu łańcucha węglowodorowego o dwie grupy metylenowe. Elongacja
lub desaturacja w cząsteczce kwasu tłuszczowego odbywa się po stronie bliższej grupy karboksylowej. Przeciwny fragment cząsteczki kwasu bliższy grupie metylowej pozostaje niezmieniony. Procesy te zwykle
zachodzą naprzemiennie, dlatego też w organizmie
człowieka powstają metabolity kwasów tłuszczowych
o 20–22 atomach węgla i 2–6 wiązaniach podwójnych.
Desaturazy i elongazy są enzymami zlokalizowanymi
w warstwie lipidowej mikrosomów i dla swojej aktywności wymagają atomów cynku. Szybkość przemian
kwasów tłuszczowych zależy bezpośrednio od aktywności desaturazy ∆4, ∆5 i ∆6. Desaturaza ∆6 katalizuje
przemianę C18:2 ω-6 do kwasu dihomo-γ-linolenowego
(ω-6 DGLA C18:3), natomiast C18:3 ω do kwasu stearydonowego. Desaturaza ∆5 katalizuje reakcję biosyntezy
kwasu arachidonowego ω-6 C20:4 z DGLA oraz kwasu
eikozapentaenowego (ω-3 EPA C20:5) z kwasu stearydonowego. Desaturaza ∆4 konwertuje natomiast kwas
eikozapentaenowy (EPA) do kwasu dokozaheksaenowego (ω-3 DHA C22:6) (ryc. 1.) [7].
Kwas eikozapentaenowy pod działaniem cyklooksygenazy jest metabolizowany do prostaglandyn, prostacyklin i tromboksanów (PGE3, PGI3 i TX3), wypierających
wielokrotnie aktywniejsze analogiczne produkty przemian kwasu arachidonowego (PGE2, PGI2 i TX2). Podobnie jest w przypadku leukotrienów LTA5 i LTE5, powstających pod wpływem lipooksygenazy z EPA,
w porównaniu z LTA4 i LTE4, powstającymi z kwasu arachidonowego (ryc. 2.) [1, 7].
Odpowiednio skomponowana dieta może być istotnym elementem profilaktyki oraz terapii chorób układu
krążenia, w tym nadciśnienia tętniczego. Wyniki badań
wykazują, że zarówno MUFA, jak i PUFA mogą prowadzić do obniżenia ciśnienia tętniczego. Hipoteza błonowa jest jedną z koncepcji tłumaczących patogenezę
nadciśnienia tętniczego. Wiąże ona zmiany struktury
i funkcji błon komórkowych z licznymi zaburzeniami
prowadzącymi do wzrostu ciśnienia. Kwasy tłuszczowe
są istotnymi elementami budującymi błony komórkowe
57
Metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych i ich znaczenie w profilaktyce i terapii układu krwionośnego
dieta NNKT
węglowodany
(dieta)
octan
C16:0
C18:0
desaturaza ∆6
C16:1 (ω-7)
oleopalmitynowy PO
C18:1 (ω-9)
oleinowy O
desaturaza ∆6
C16:2 (ω-7)
C18:2 (ω-9)
elongaza
C20:2 (ω-9)
C18:2 (ω-6)
linolowy LA
C18:3 (ω-3)
A-linolenowy ALA
C18:3 (ω-6)
γ-linolenowy GLA
C18:4 (ω-3)
stearydonowy
C20:3 (ω-6)
dihomo-γ-linolenowy DGLA
C20:4 (ω-3)
desaturaza ∆5
C20:3 (ω-9)
meadonowy
C20:4 (ω-6)
arachidonowy AA
C20:5 (ω-3)
timnodowy EPA
elongaza
C22:3 (ω-9)
C22:4 (ω-6)
C22:5 (ω-3)
C22:5 (ω-6)
osmondowy DPA
C22:6 (ω-3)
cerwonowy DHA
desaturaza ∆4
Rycina 1. Schemat przemian biochemicznych kwasów tłuszczowych z rodzin ω-9, ω-6 i ω-3 w organizmie ludzkim [7]
Figure 1. Schema of biochemical transformations of ω-9, ω-6 and ω-3 fatty acids in the human body [7]
i mają istotny wpływ modulujący na różne ich właściwości, takie jak płynność, transport jonowy, wiązanie
wapnia czy synteza prostaglandyn, a więc parametrów,
które opisane są jako charakterystycznie zmienione
w nadciśnieniu tętniczym [8–10].
Kwasy tłuszczowe nienasycone mogą zmniejszać
częstotliwość rytmu serca i poprawiać relaksację mięśnia
sercowego, prawdopodobnie dzięki większemu wytwarzaniu i uwalnianiu tlenku azotu [11–13]. Kwas eikozapentaenowy i DHA chronią kardiomiocyty przed uszkodzeniem w przebiegu hipoksji i reoksygenacji przez
hamowanie migracji neutrofilów do martwiczego lub
niedokrwionego mięśnia sercowego. Wykazano również
ich działanie antyarytmiczne in vitro i in vivo oraz zdolność do zapobiegania migotaniu komór wywołanemu
niedokrwieniem. Działanie antyarytmiczne wynika z hamowania pobudliwości elektrycznej i automatyzmu kardiomiocytów. Hamując w kardiomiocytach dokomórkowy
przepływ jonów sodu, zmniejszają o ok. 50% bodziec
elektryczny konieczny do wywołania potencjału czynnościowego, skracają czas trwania potencjału czynnościowego i wydłużają okres refrakcji względnej o ok. 150%
[14–17]. Zwiększenie się stosunku EPA do AA w obrębie
błon komórkowych powoduje zwiększenie aktywności
Ca2+-Mg2+-ATP-azy w błonach kardiomiocytów. Zmiany te
powodują zmniejszenie nasilenia zaburzeń rytmu wywołanych niedokrwieniem poprzez zmianę czynności sercowej Ca-ATP-azy w siateczce sarkoplazmatycznej, co
hamuje szybką akumulację wapnia wewnątrzkomórkowego, zmniejsza odpowiedź na noradrenalinę i zapobiega arytmii powstającej w mechanizmie aktywności wyzwalanej [18, 19].
Kwasy tłuszczowe zmieniają metabolizm prostaglandyny E (PGE) i dzięki temu mogą poprawiać nerkowy
przepływ krwi, zmniejszać nerkowy opór naczyniowy
i zwiększać filtrację kłębuszkową [20]. U chorych z nie-
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
58
Agata Jabłońska-Trypuć, Romuald Czerpak
kwasy tłuszczowe ( ω-6)
kwasy tłuszczowe ( ω-3)
kwas linolowy (LA)
kwas α-linolenowy (ALA)
kwas arachidonowy (AA)
kwas eikozapentaenowy
(E\PA)
5-lipooksygenaza
leukotrien A4
leukotrien B4
cyklooksygenaza (COX)
5-lipooksygenaza
leukotrien A5
prostaglandyna H2
prostaglandyna E2
cyklooksygenaza (COX)
tromboksan A2
leukotrien B5
prostaglandyna H3
prostaglandyna E3
Rycina 2. Metabolizm kwasów tłuszczowych (AA, ALA, LA i EPA) [3]
Figure 2. Fatty acids metabolism (AA, ALA, LA and EPA)
wydolnością serca zaobserwowano ponadto zwiększone
stężenia cytokin. W komórkach jednojądrzastych istnieje odwrotna zależność między syntezą cytokin a stężeniem EPA – ze zwiększającym się stężeniem EPA wewnątrz komórek zmniejsza się synteza cytokin. Kwas
eikozapentaenowy i DHA powodują ponadto zmniejszenie biosyntezy interleukiny 6 (IL-6) w ludzkich komórkach śródbłonka oraz zmniejszają stężenie czynnika
martwicy nowotworów α (tumor necrosis factor α
– TNF-α) i IL-1β w ścianie tętnic i tym samym potencjalnie hamują migrację oraz proliferację komórek mięśni
gładkich [21–24]. Prostaglandyny są cząsteczkami
produkowanymi przez komórki zapalne i biorą udział
w reakcji zapalnej. Ich działanie może być zarówno immunostymulujące, jak i immunosupresyjne. Kwas eikozapentaenowy współzawodniczy z kwasem arachidonowym (arachidonic acid – AA) o miejsce aktywne cyklooksygenazy i kompetycyjnie hamuje metabolizm AA. Może
to powodować w efekcie preferencyjną produkcję prostaglandyn o mniejszej aktywności prozapalnej (np.
PGE3). Kwas eikozapentaenowy konkuruje z AA także
o 5-lipooksygenazę, w wyniku czego powstaje leuko-
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
trien LTB5, którego aktywność prozapalna jest mała
w porównaniu z LTB4 [25]. Zwiększone stężenie MUFA
w diecie, zwłaszcza z rodziny ω-3, powoduje supresję
biosyntezy TXA2 przez płytki i komórki jednojądrzaste
krwi. Niektóre wyniki badań wskazują na zmniejszenie
agregacji płytek wskutek zwiększonej suplementacji
kwasów tłuszczowych. Nienasycone kwasy tłuszczowe
i ich pochodne mogą hamować ekspresję cząsteczek adhezyjnych VCAM-1 (vascular cell adhesion molecule-1),
ELAM-1 (endothelial leukocyte adhesion molecule-1) oraz
ICAM-1 (intercellular adhesion molecule-1). Kwasy tłuszczowe hamują przyleganie monocytów do pobudzonych
komórek śródbłonka także poprzez wpływ na produkcję
czynnika aktywującego płytki krwi PAF (platelet activating factor) [26–29]. Hamują one również w ludzkich komórkach mięśni gładkich tętnicy wieńcowej produkcję
endoteliny 1 (ET-1), która jest silnym czynnikiem obkurczającym naczynia. Z tego powodu uważa się też, że
MUFA i PUFA korzystnie działają w zespole niewydolności serca. Coraz więcej jest badań potwierdzających ich
pozytywny wpływ u chorych po świeżym zawale lub
u osób z chorobami niedokrwiennymi [30].
59
Metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych i ich znaczenie w profilaktyce i terapii układu krwionośnego
syconych kwasów tłuszczowych. Po raz pierwszy wyizolowali go z niedojrzałych strąków fasoli w latach
1937–1938 Bonnier i English. Dotychczas jego obecność
stwierdzono w tkankach miękiszowych i twórczych wielu
gatunków roślin. Kwas traumatynowy, podobnie jak jego
pochodna aldehydowa – traumatyna (kwas 2-dodeceno-1-al-10-karboksylowy), nazwano hormonami przyrannymi, ponieważ pojawiają się w znacznych ilościach wokół
zranienia i pobudzają podziały komórek w tkance gojącej
się. W największych ilościach występują w młodych, intensywnie rosnących organach, takich jak: liście, owoce
i nasiona. Traumatyna, czyli forma aldehydowa (T), okazała się u roślin związkiem bardziej aktywnym biologicznie od TA [31, 32]. Kwas traumatynowy jako związek
pochodzenia roślinnego mógłby stanowić pewną alternatywę dla kwasów tłuszczowych pochodzenia zwierzęcego (ryc. 3., 4.).
Nadmierne spożycie PUFA sprzyja jednak zwiększeniu stężenia bardzo reaktywnych wolnych rodników powstających w czasie oksydacji kwasów tłuszczowych.
Może to zwiększać zagrożenie uszkodzeń struktury DNA
i kancerogenezy, zwłaszcza gdy stężenie antyoksydantów jest niewystarczające. Z punktu widzenia konsumenta niekorzystnymi cechami PUFA jest ich nieprzyjemny
smak i zapach [5, 7].
Związkiem, który mógłby posłużyć jako źródło MUFA
i włączyć się w cykl przemian metabolicznych kwasów
tłuszczowych w organizmie człowieka, jest kwas traumatynowy (TA, czyli kwas trans-2-dodeceno-1,10-dikarboksylowy). Należy on do grupy hormonów roślinnych
o aktywności cytokininowej i prawdopodobnie może wykazywać działanie antyoksydacyjne, oprócz funkcji typowych dla nienasyconego kwasu tłuszczowego. Kwas
traumatynowy należy do tlenowych pochodnych niena-
COOH
kwas linolowy
LOX
OOH
COOH
13(S)-HPOD
HPL
CHO
COOH
OHC
n-heksanal
kwas 12-oksy-(9z)-dodekanowy
OHC
COOH
traumatyna
HO
COOH
kwas 12-hydroksy-(9z)-dodekanowy
HOOC
COOH
kwas traumatynowy
Rycina 3. Biosynteza kwasu traumatynowego z kwasu linolowego [33]
Figure 3. Traumatic acid biosynthesis from linoleic acid
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
60
Agata Jabłońska-Trypuć, Romuald Czerpak
COOH
kwas linolenowy
LOX
OOH
COOH
13(S)-HPOT
OHC
CHO
(3Z)-heksenal
COOH
12-oksy-(9z)-dodekanowy
OHC
traumatyna
CHO
COOH
(2E)-heksenal
HO
OH
(3Z)-heksenol
OH
COOH
kwas 12-hydroksy-(9z)-dodekanowy
(2E)-heksenol
HOOC
O(O)H
COOH
kwas traumatynowy
CHO
(2E)-4-hydro(pero)ksy-2-heksenal
Rycina 4. Biosynteza kwasu traumatynowego z kwasu linolenowego [33]
Figure 4. Traumatic acid biosynthesis from linolenic acid
Biosynteza kwasu traumatynowego jest procesem
podobnym do przemian zachodzących w organizmie
człowieka. Prekursorami są tu 18-węglowe nienasycone
kwasy tłuszczowe – kwas linolenowy (18:3, ∆9, 12, 15)
i linolowy (18:2, ∆9, 12). Są one uwalniane z frakcji lipidów błonowych w wyniku działania fosfolipaz typu A2
i D, a następnie ulegają reakcji utlenienia katalizowanej
przez lipooksygenazy (LOX), LOX (EC 1.13.11.12). Występują w komórkach wszystkich organizmów eukariotycznych i katalizują reakcję przyłączania tlenu molekularnego do nienasyconych kwasów tłuszczowych. Jest to
pierwszy etap w biosyntezie TA u roślin. Produktami reakcji katalizowanych przez LOX są kwas 13-hydroperoksylinolenowy (13-HPOT) i kwas 13-hydroperoksylinolowy (13-HPOD). Kolejnym etapem w biosyntezie TA jest
reakcja katalizowana przez liazę wodoronadtlenkową
(HPL). W jej wyniku 18-węglowy łańcuch 13-HPOT
lub 13-HPOD zostaje rozszczepiony na 6-węglowe aldehydy – (2E)-heksenal lub heksanal – oraz 12-węglowy
kwas 12-okso-(9Z)-dodekanowy. Kwas ten w wyniku
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
izomeryzacji przekształca się do kwasu 12-okso-(10E)dodekanowego, czyli traumatyny. Następnie nieenzymatyczna autooksydacja traumatyny prowadzi do powstania TA [33–36]. Procesem podobnym do tworzenia
TA u roślin jest powstawanie analogicznych związków
w komórkach zwierząt w procesie ω-oksydacji kwasów
tłuszczowych. Pierwszym etapem tej przemiany jest
ω-hydroksylacja, proces odbywający się z udziałem odpowiedniego układu hydroksylującego, zawierającego
cytochrom P-450 i NADPH2, w obecności O2. Grupa
–CH3 jest przekształcana w grupę –CH2OH, a następnie
utlenia się poprzez grupę aldehydową (–CHO) do –COOH i w ten sposób powstaje kwas dikarboksylowy.
Rodzina cytochromów P450 katalizuje ω-hydroksylację nasyconych, nienasyconych oraz rozgałęzionych kwasów tłuszczowych do ważnych pod względem biochemiczno-fizjologicznym związków, takich jak: eikozanoidy,
prostaglandyny, leukotrieny i tromboksany. Omega-hydroksylowane kwasy tłuszczowe są metabolizowane poprzez alkohol cytozolowy i dehydrogenazę aldehydową
Metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych i ich znaczenie w profilaktyce i terapii układu krwionośnego
do kwasów dikarboksylowych (dicarboxylic acid – DCA),
które z kolei mogą być metabolizowane poprzez β-oksydację w peroksysomach. W peroksysomach wskutek kilku cykli β-oksydacji powstają krótsze łańcuchy kwasów
tłuszczowych. Te krótkie łańcuchy kwasów tłuszczowych
mogą być następnie wydzielane z moczem w postaci
kwasu adypinowego, syberynowego lub łojowego albo
całkowicie utlenione poprzez β-oksydację zachodzącą
w mitochondriach lub metabolizowane przez β-oksydację w peroksysomach prowadzącą do powstania bursztynianu i acetyloCoA. Bursztynian jest prekursorem glukoneogenezy i związków porfirynowych. AcetyloCoA może
służyć natomiast jako źródło energii w cyklu Krebsa lub
być prekursorem w procesach biosyntezy licznych związków organicznych – metabolitów, w wyniku których powstaje m.in. cholesterol i kwasy tłuszczowe. Chociaż
ω-hydroksylacja jest rzadszą ścieżką metaboliczną dla
kwasów tłuszczowych (4–15%) niż β-oksydacja, to jej
znaczenie istotnie wzrasta w czasie głodzenia organizmu, przy nadmiarze etanolu w organizmie i w różnych
chorobach metabolicznych.
Wyniki badań in vivo wykazały, że zarówno mitochondria, jak i peroksysomy są zaangażowane w katabolizm DCA, jednak rola mitochondriów wydaje się
zależna od rodzaju tkanki i substratu oraz jest prawdopodobnie determinowana przez aktywność dikarboksylotransferazy karnitynowej. W badaniach potwierdzono,
że peroksysomy mogą jedynie skracać DCA, ponieważ
ich system β-oksydacji nie poradzi sobie z DCA krótszymi niż 6 atomów węgla w cząsteczce. Te skrócone łańcuchy DCA mogą być przesuwane do mitochondriów,
gdzie ulegają β-oksydacji, aż do wytworzenia bursztynianu, lub mogą być wydzielane z moczem [37].
Produkty powstające w wyniku procesu ω-oksydacji, czyli DCA, powodują wzrost oksydatywnej fosforylacji i dostarczają komórkom niezbędnej dla regeneracji
i proliferacji energii. Różne pochodne DCA odgrywają
ważną rolę w sygnałach przekazywanych zarówno
w obrębie jednej komórki, jak i między komórkami.
Wpływają one m.in. na aktywność kanałów jonowych
i ich białkowych transporterów, lipogenezę, aktywację
kinaz tyrozynowych i 3-kinazy fosfatydyloinozytolowej.
Omega-hydroksylowane kwasy tłuszczowe mogą być
metabolizowane i zużyte do wytworzenia energii, lipogenezy, syntezy lipidów strukturalnych oraz do produkcji kwasów tłuszczowych, które funkcjonują jako regulatory hormonalnych receptorów jądrowych [38].
Niezestryfikowane kwasy tłuszczowe (non-esterified
fatty acids – NEFA) są cząsteczkami sygnałowymi, niepodlegającymi dalszym modyfikacjom i transformacjom
metabolicznym. Bardzo trudne jest wykazanie ich obecności w komórce i poza nią in vivo w postaci NEFA lub
kwasów tłuszczowych niezwiązanych z białkami, ponie-
61
waż są one obecne w komórce w ściśle określonych
miejscach przez bardzo krótki czas. Pula tych związków,
a szczególnie niezbędnych kwasów tłuszczowych, jest
kontrolowana przez kilka różnych grup czynników zarówno egzogennych, jak i endogennych. Pierwszym
z nich jest rodzaj odżywiania. Wiele badań wykazało, że
profil kwasów tłuszczowych w komórce zależy od ich
obecności w diecie. Kolejnym czynnikiem jest obecność
różnych lipaz, acylotransferaz i transacylaz, które są
specyficznie aktywowane przez grupę związków sygnałowych (steroidów, trombin, toksyn bakteryjnych, neurotransmiterów). Enzymy te działają na szerokie spektrum substratów, uwalniając lub włączając do ich
struktury nasycone i nienasycone kwasy tłuszczowe.
Różne klasy nasyconych i nienasyconych kwasów tłuszczowych wykazują różne funkcje biologiczne na poziomie komórkowym, szczególnie związane z proliferacją
i różnicowaniem komórek, oraz całego organizmu. Ich
zróżnicowany wpływ na funkcjonowanie komórek i całych organizmów wiąże się z ich zróżnicowaną strukturą, stężeniem i asocjacją z innymi czynnikami chemicznymi. Stężenie kwasów tłuszczowych w komórce zależy
także od ich transformacji metabolicznych, w wyniku
których powstają inne cząsteczki sygnałowe, np. prostaglandyny i leukotrieny. Kwasy tłuszczowe są również
wiązane przez specyficzne białka (albuminy, α-foetoproteiny, fatty acid binding protein – FABP, lipoproteiny
o małej gęstości – low density lipoprotein – LDL). Wyniki
badań wykazują, że NEFA, które działają jako wtórne
przekaźniki lub modulatory w sieci połączeń komórkowych i całego organizmu, są pod kontrolą komórkowych lub osoczowych FABP. Ostatnim ważnym czynnikiem kontrolującym zawartość NEFA w organizmie jest
jego stan fizjologiczny i metaboliczny.
Z dotychczas przeprowadzonych badań wynika, że
główną funkcją TA jest stymulowanie podziałów komórkowych [39, 40]. Dodany do kultur różnych gatunków
jednokomórkowych glonów powoduje ponaddwukrotne zwiększenie się liczby komórek w porównaniu
z grupą kontrolną. Molekularny mechanizm działania
TA nie został jednak jeszcze poznany, gdyż w piśmiennictwie nie ma danych dotyczących jego wpływu
na podstawowe procesy metaboliczne i fizjologiczne zachodzące w komórkach roślin i zwierząt. Wyniki badań
na glonach wykazały intensywne działanie stymulujące
TA na wzrost ilości chlorofilu a i b, karotenoidów, monosacharydów i białek rozpuszczalnych. Jedyne istniejące
dane wskazują na fakt, że TA wzmaga 1,5-krotnie fosforylację tyrozyny w białkach [39]. Stwierdzono, że wzrost
zawartości ufosforylowanych reszt tyrozynowych
pod wpływem TA jest największy w przypadku białek
o masach molekularnych 19, 20, 22, 26, 31, 42 i 74 kDa,
natomiast fosforylacja tyrozyny w makropeptydach
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
62
Agata Jabłońska-Trypuć, Romuald Czerpak
o masach molekularnych 36, 47 i 49 kDa uległa zahamowaniu po dodaniu TA. Wzrost lub spadek poziomu
fosforylacji tyrozyny w poszczególnych rodzajach białek
pod wpływem TA jest prawdopodobnie wynikiem oddziaływania hormonu na aktywność poszczególnych kinaz i fosfataz białkowych. Połączenie się TA ze specyficznym receptorem w błonie komórkowej powoduje
uaktywnienie odpowiedniej kinazy, co z kolei prowadzi
do fosforylacji i zmian konformacyjnych odpowiednich
białek oraz uruchomienia dalszej kaskady przekazywania sygnałów w komórce [39, 40].
Kwas traumatynowy, wraz z traumatyną, powszechnie występujący u roślin wyższych znany jest jako hormon przyranny, powodujący wspólnie z cytokininami
zabliźnianie różnego rodzaju zranień. W dotychczasowych badaniach na roślinach wykazano, że działa on
stymulująco na podziały komórek tkanki twórczej i miękiszowej, a także procesy biochemiczne z nimi związane, takie jak: biosynteza białek i kwasów nukleinowych,
barwników fotosyntetycznych oraz intensywność fotosyntezy. Nie badano natomiast jego aktywności biologicznej w komórkach zwierzęcych. Ze wstępnych badań
autorów niniejszego opracowania, wykonanych na fibroblastach skóry ludzkiej, wynika, że TA działa także
stymulująco na ich wzrost, podziały komórkowe i procesy anaboliczne w nich zachodzące. Prawdopodobnie
działanie stymulujące TA na poziomie molekularnym
komórek roślinnych i zwierzęcych jest podobne do aktywności NEFA. Należy przypuszczać, że w podobny
sposób, tak jak działają na poziomie molekularnym
w komórkach kwasy tłuszczowe nienasycone, niezestryfikowane (wolne) i związane z białkami, może również działać na komórki ludzkie, np. fibroblasty, TA, który jest tlenową pochodną nienasyconych kwasów
tłuszczowych. Może on również być włączany w metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych w organizmie człowieka i stanowić alternatywę dla NNKT pochodzących z produktów odzwierzęcych.
Piśmiennictwo
1. Gajewska-Meszaros S, Meszaros J. Ryby morskie i owoce
morza: luksus czy konieczność. Terapia i Leki 2001; 2: 26-31.
2. Sinclair HM. Deficiency of essential fatty acids and
atherosclerosis, etcetera. Lancet 1956; 270: 381-3.
3. Witte KK, Clark AL. Wielonienasycone kwasy tłuszczowe z ryb
morskich w leczeniu niewydolności serca. Pol Arch Med
Wewn 2009; 3: 1-7.
4. Burr ML, Fehily AM, Gilbert JF, et al. Effects of changes in fat,
fish, and fibre intakes on death and myocardial reinfarction:
diet and reinfarction trial (DART). Lancet 1989; 2: 757-61.
5. Holman RT. The slow discovery of the importance of omega 3
essential fatty acids in human health. J Nutr 1998; 128
(2 Suppl): 427S-33S.
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2
6. Simopoulos AP. Omega-3 fatty acids in health and disease and
in growth and development. Am J Clin Nutr 1991; 54: 438-63.
7. Stołyhwo-Szpajer M, Piękosz K, Bellwon J, et al.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe i ich wpływ na czynniki
ryzyka miażdżycy ze szczególnym uwzględnieniem ciśnienia
tętniczego. Nadciśnienie Tętnicze 2001; 5: 211-9.
8. Dominiczak AF, Bohr DF. Cell membrane abnormalities and
the regulation of intracellular calcium concentration in
hypertension. Clin Sci (Lond) 1990; 79: 415-23.
9. Russo C, Olivieri O, Girelli D, et al. Increased membrane ratios
of metabolite to precursor fatty acid in essential hypertension.
Hypertension 1997; 29: 1058-63.
10. Siscovick DS, Raghunathan TE, King I, et al. Dietary intake and
cell membrane levels of long-chain n-3 polyunsaturated fatty
acids and the risk of primary cardiac arrest. JAMA 1995; 274:
1363-7.
11. Vandongen R, Mori TA, Burke V, et al. Effects on blood pressure
of omega 3 fats in subjects at increased risk of cardiovascular
disease. Hypertension 1993; 22: 371-9.
12. Grimsgaard S, Bo/ naa KH, Hansen JB, Myhere ES. Effects of highly
purified eicosapentaenoic acid and docosahexaenoic acid on
hemodynamics in humans. Am J Clin Nutr 1998; 68: 52-9.
13. Nishimura M, Nanbu A, Komori T, et al. Eicosapentaenoic acid
stimulates nitric oxide production and decreases cardiac
noradrenaline in diabetic rats. Clin Exp Pharmacol Physiol
2000; 27: 618-24.
14. Kang JX, Leaf A. Prevention and termination of the
beta-adrenergic agonist-induced arrhythmias by free
polyunsaturated fatty acids in neonatal rat cardiac myocytes.
Biochem Biophys Res Commun 1995; 208: 629-36.
15. Xiao YF, Kang JX, Morgan JP, Leaf A. Blocking effects
of polyunsaturated fatty acids on Na+ channels of neonatal rat
ventricular myocytes. Proc Natl Acad Sci U S A 1995; 92: 11000-4.
16. Kang JX, Xiao YF, Leaf A. Free, long chain, polyunsaturated fatty
acids reduce membrane electrical excitability in neonatal rat
cardiac myocytes. Proc Natl Acad Sci U S A 1995; 92: 3997-4001.
17. Kang JX, Leaf A. Prevention of fatal cardiac arrhythmias by
polyunsaturated fatty acids. Am J Clin Nutr 2000; 71 (1 Suppl):
S202-7.
18. Kinoshita I, Itoh K, Nishida-Nakai M, et al. Antiarrhythmic
effects of eicosapentaenoic acid during myocardial infarction
– enhanced cardiac microsomal (Ca2+-Mg2+)-ATPase activity.
Jpn Circ J 1994; 58: 903-12.
19. Den Ruijter HM, Berecki G, Verkerk AO, et al. Acute
administration of fish oil inhibits triggered activity in isolated
myocytes from rabbits and patients with heart failure.
Circulation 2008; 117: 536-44.
20. Düsing R, Struck A, Göbel BO, et al. Effects of n-3 fatty acids on
renal function and renal prostaglandin E metabolism. Kidney
Int 1990; 38: 315-9.
21. Berry C, Clark AL. Catabolism in chronic heart failure. Eur
Heart J 2000; 21: 521-32.
22. Bagga D, Wang L, Farias-Eisner R, et al. Differential effects
of prostaglandin derived from omega-6 and omega-3
polyunsaturated fatty acids on COX-2 expression and IL-6
secretion. Proc Natl Acad Sci U S A 2003; 100: 1751-6.
23. Shimizu T, Iwamoto T, Itou S, et al. Effect of ethyl
icosapentaenoate (EPA) on the concentration of tumor
necrosis factor (TNF) and interleukin-1 (IL-1) in the carotid
Metabolizm nienasyconych kwasów tłuszczowych i ich znaczenie w profilaktyce i terapii układu krwionośnego
artery of culf-sheathed rabbit models. J Atheroscler
Thromb 2001; 8: 45-9.
24. Pakala R, Pakala R, Sheng WL, Benedict CR. Vascular smooth
muscle cells preloaded with eicosapentaenoic acid and
docosahexaenoic acid fail to respond to serotonin stimulation.
Atherosclerosis 2000; 153: 47-57.
25. James MJ, Cleland LG, Gibson RA, Hawkes JS. Interaction
between fish and vegetable oils in the relation to rat leukocyte
leukotriene production. J Nutr 1991; 121: 631-7.
26. Mezzano D, Kosiel K, Martínez C, et al. Cardiovascular risk
factors in vegetarians. Normalization of hyperhomocysteinemia
with vitamin B (12) and reduction of platelet aggregation with
n-3 fatty acids. Thromb Res 2000; 100: 153-60.
27. Woodman RJ, Mori TA, Burke V, et al. Effects of purified
eicosapentaenoic acid and docosahexaenoic acid on platelet,
fibrinolytic and vascular function in hypertensive type 2
diabetic patients. Atherosclerosis 2003; 166: 85-93.
28. Svaneborg N, Kristensen SD, Hansen LM, et al. The acute and
short-time effect of supplementation with the combination
of n-3 fatty acids and acetylsalicylic acid on platelet function
and plasma lipids. Thromb Res 2002; 105: 311-6.
29. Mayer K, Merfels M, Muhly-Reinholz M, et al. Omega-3 fatty
acids suppress monocyte adhesion to human endothelial cells:
role of endothelial PAF generation. Am J Physiol Heart Circ
Physiol 2002; 283: H811-8.
30. Kohno M, Ohmori K, Wada Y, et al. Inhibition by eicosapentaenoic acid of oxidized-LDL- and lysophosphatidylcholine-induced human coronary artery smooth muscle
cell production of endothelin. J Vasc Res 2001; 38: 379-88.
31. English J Jr, Bonner J, Haagen-Smit AJ. Structure and synthesis
of a plant wound hormone. Science 1939; 90: 329.
32. English J Jr, Bonner J. The wound hormones of plants. I.
Traumatin, the active principle of the bean test. J Biol
Chem 1937; 121: 791-9.
33. Pietryczuk A, Czerpak R. Występowanie, biosynteza
i aktywność biologiczna kwasu traumatynowego u roślin. Post
Biol Kom 2006; 33: 591-601.
34. Bate NJ, Sivasankar S, Moxon C, et al. Molecular characterization of an Arabidopsis gene encoding hydroperoxide
lyase, a cytochrome P-450 that is wound inducible. Plant
Physiol 1998; 117: 1393-400.
35. Grekchin AN. Recent developments in biochemistry of the
plant lipoxygenase pathway. Prog Lipid Res 1998; 37: 317-52.
36. Zimmerman DC, Coudron CA. Identification of traumatin,
a wound hormone, as 12-oxo-trans-10-dodecenoic acid. Plant
Physiol 1979; 63: 536-41.
37. Ferdinandusse S, Denis S, Van Roermund CW, et al.
Identification of the peroxisomal beta-oxidation enzymes
involved in the degradation of long-chain dicarboxylic acids.
J Lipid Res 2004; 45: 1104-11.
38. Hardwick JP. Cytochrome P450 omega hydroxylase (CYP4)
function in fatty acid metabolism and metabolic diseases.
Biochem Pharmacol 2008; 75: 2263-75.
39. Asafova EV, Asaleeva GA, Yakovleva VG, Tarchevskii IA. The
effect of traumatic acid on tyrosine phosphorylation
of proteins in pea seedlings. Dokl Biochem Biophys
2005; 405: 426-8.
63
40. Pietryczuk A, Piotrowska A, Czerpak R. The influence
of traumatic acid on the growth and metabolite content of the
green alga Chlorella vulgaris Beijerinck. Oceanol Hydrobiol
Stud 2008; 37: 3-15.
Przegląd Kardiodiabetologiczny 2009; 4/2

Podobne dokumenty