Hasło acydofilny-srodkowoeuropejski-las-debowy

acydofilny środkowoeuropejski las dębowy
(botanika leśna, fitosocjologia), zespół leśny o nazwie naukowej Calamagrostio arundinaceae-Quercetum
petraeae (Hartmann 1934) Scamoni et Pass. 1959 em. Brzeg, Kasprowicz et Krotoska 1989, z klasy
Quercetea robori-petraeae, rzędu Quercetalia robori-petraeae i związku Quercion robori-petraeae.
Zasięgiem obejmuje obszar od Ziemi Lubuskiej przez południową, środkową i częściowo wschodnią
Wielkopolskę po Dolny i Górny Śląsk oraz Jurę Częstochowsko-Wieluńską. Występuje na glebach
rdzawych, płowych, brunatnych kwaśnych i brunatnych wyługowanych oraz stagnoglejowych. W
warstwie na siedliskach świeżych najczęściej gatunkiem panującym jest dąb bezszypułkowy, a rzadszym
dąb szypułkowy, natomiast na siedliskach wilgotnych wyraźnie większe znaczenie ma drugi z
wymienionych gatunków. Domieszkę stanowi zwykle brzoza brodawkowata, buk i świerk oraz sosna.
Warstwa krzewów składa się na ogół z odnowienia drzew oraz kruszyny, jarzębiny i leszczyny. Warstwa
zielna może mieć postać krzewinkową z dominacją borówki czarnej, albo trawiastą z panującym
trzcinnikiem leśnym, kłosówką miękką, kostrzewą owczą, śmiałkiem pogiętym i wiechliną gajową, lub też
paprociową z orlicą pospolitą, czy złożoną z bylin dwuliściennych, takich jak konwalijka dwulistna i
pszeniec zwyczajny. Głównym składnikiem warstwy mszystej jest przeważnie płonnik strojny. Acydofilny
środkowoeuropejski las dębowy zwany jest także środkowoeuropejskim acydofilnym lasem dębowym.
ŹRÓDŁO (AUTOR)
Matuszkiewicz J.M. 2007. Zespoły leśne Polski. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.