Czerwiec 2010 - Drzewo Oliwne

Czerwiec 2010
Niedziela, 08 Listopad 2009 21:06
CZERWIEC 2010
SIWAN / TAMUZ 5770
„Także Saul zebrał wszystkich Izraelitów i rozłożył się obozem w Gilboa”. 1 Księga Samuela
28:4
GÓRY GILBOA
Gilboa to pasmo gór długości 18 km ciągnące się łukiem z północnego zachodu od
Karmelu na południowy wschód, wysokości dochodzącej do ok. 530 m n.p.m. Stanowią jakby
bramę, przejście z Doliny Jezreel do Doliny Jordanu. Na ich stokach toczyły się bitwy.
Najbardziej znaną jest ta, w której poległ Saul z synami 1 Sam.31:2-7. Do historii tej nawiązują
nazwy kibuców i szczytów. Dzisiaj na górach Gilboa znajduje się religijny kibuc Maale Gilboa i
Meirav (nazwa od imienia najstaszej córki Saula – zob. 1 Sam. 14:49) na górze Avinadav (od
imienia syna Saula). Od strony północnej wzniesiono pomnik upamiętniający króla Saula.
Góry Gilboa słyną z wielu dziko rosnących ozdobnych roślin, a zwłaszcza pięknych irysów,
które powszechnie nazywane są irysami Gilboa, a kwitną w lutym lub w marcu. Mają duże do
20 cm kwiaty koloru purpurowego. Są pod ochroną. Góry Gilboa zostały objęte programem
zalesiania, tak jak cała ziemia izraelska. Nadal jednak widać na nich gołe miejsca. Czy może to
mieć jakiś związek ze słowami Dawida: „O góry Gilboa! Niechaj nie pada na was rosa ni
deszcz…” (1 Sam.28:21).
Z Gór Gilboa roztacza się wspaniały widok na:
1. Wzgórze More (Sędz. 7:1), za którym od strony północnej rozłożyli się Midiańczycy do
walki z Izraelem.
2. Park Narodowy Ein Charod (Sędz.7:14), gdzie znajduje się źródło, przy którym Pan
wskazał, kogo miał Gedeon zabrać do walki z Midiańczykami.
3. Tel Jezreel we wschodniej części Doliny Jezreel. Wykopaliska wskazują na budowlę,
której ogrodzenie jest z 882-852 r. p.n.e. Chodzi prawdopodobnie o pałac Omriego i jego syna
Achaba z żoną Izebel (1 Król. 21:1).
4. Dolinę Beit Szean, a w niej ruiny starożytnego miasta Beit Szean z XVI w. p.n.e. Zdobyte
zostało przez króla Dawida a później zniszczone przez Asyryjczyków. W IV w. p.n.e. założono
tutaj helleńskie miasto Scytopolis. Należało ono do tzw. Dziesięciogrodzia (zob. Mar. 7:31).
Obecnie można tu zobaczyć dobrze zachowany teatr rzymski i amfiteatr. W Parku Narodowym
popularnością cieszą się nocne przedstawienia „Światło i dźwięk”.
5. Beit Alfa w Dolinie Beit Szean – ruiny synagogi z zachowanymi mozaikami z VI wieku.
6. Park Narodowy Sachne, po hebr. Gan Haszlosza, przez który przepływa rzeka Amal z
wodą z wodą o temperaturze 28oC umożliwiającej kąpiel przez cały rok.
1/2
Czerwiec 2010
Niedziela, 08 Listopad 2009 21:06
W 1 Księdze Samuela (28:4 nn.) czytamy o przygotowaniach Saula do walki z
Filistyńczykami. Izraelczycy rozłożyli się obozem na górach Gilboa, podczas gdy Filistyńczycy
ulokowali się w Szunem. Walki zakończyły się niepomyślnie dla Izraela. Na górze Gilboa zginęli
Saul i jego trzej synowie Jonatan, Abinadab i Malkissua. I chociaż Saul nienawidził Dawida, ten
na wiadomość o śmierci Saula bardzo sie zasmucił. Do końca bowiem szanował króla
namaszczonego przez Pana na to stanowisko. Dawid ułożył elegię o Saulu i Jonatanie. Pieśń
ta jest dobrze znana w Izraelu, bo jest zapisana w TaNaCh (Biblii) w 2 Księdze Samuela
(1:17-27). Często też towarzyszy zasmuconym, którzy tracą swoich bliskich poległych w walce
o obronę współczesnego Państwa Izrael.
Oto fragment elegii Dawida: „Chluba twoja, o Izraelu, na twoich wzgórzach poległa, jakże
padli bohaterzy! Nie mówcie o tym w Gat, nie głoście po ulicach Aszkalonu, aby się nie weseliły
córki filistyńskie, aby nie wykrzykiwały radośnie córki nieobrzezanych! O góry Gilboa! Niechaj
nie pada na was rosa ni deszcz, wy pola oszukańcze, gdyż tam splamiona została tarcza
bohaterów, tarcza Saula, jakby nie była namaszczona olejem... Saul i Jonatan, ukochani i
przyjemni, i za życia swego i w godzinie śmierci nie rozłączeni; od orłów szybsi, od lwów
silniejsi... Jakże padli bohaterzy, poginęły rynsztunki bojowe.”
Tekst: Anna Cieślar
2/2