Zawodzi duszę, której wszystko mało, Gdy ciebie, wiecznej

24
'A.
MIKOŁAJ SĘP SZARZYŃSKI.
Zawodzi duszę, której wszystko mało,
Gdy ciebie, wiecznej i prawej piękności,
Samej nie widzi, celu swej miłości.
PIEŚŃ L
Na psalm Dawidów XIX.
Coeli enarrant gloriam Dei').
SONET VI.
Do Pana Mikołaja Tomickiego.
Tomicki, jeśli nie ganią owego,
Który ku chwale świeci lampą onej
W sobie chwalebnej, świętej, niezmierzonej
Światłości, światła skąd jasność każdego, —
Nie będę nazwan lekkiem od żadnego,
Bym sławił piękność w tobie doświadczonej
Kożdemu cnoty. Jeno, żem uczonej
Mało pił wody, nie śmiem się jąć tego.
Chęć przyjmi') wdzięcznie: na tej Bóg przestaje.
10 Lecz, jeśli Muzy z ubóstwem się zgodzą,
Dzielność, stateczność, rozum, obyczaje
Twoje, co zacność, choć wielką, przechodzą,
Wiersza mojego ustawną zabawą
Będą; co mówię? będą sławą prawą!
') stp. forma
w. XIV i XV.
rozkaźnika
na i, częsta
25
VII.
Vi.
5
WIERSZE FILOZOFICZNO-RELIGIJNE.
w
zabytkach
Narodzie, głupią mądrością chłubliwy 2 )
I błędom zmyślnym wierzyć uporczywy,
Mnóstwem gwiazd ślicznych niebo ozdobione
Obacz, a smysły wżdy oświeć zaćmione!
Poznasz, że mądrym, że jest wiekuistym
Pan, co ma pałac na sklepie ognistym,
W którym zawiesił i wietrzne próżności
1 możną wodę zniósł z ziemnej ciężkości.
W pewne godziny dzień—nocy, cieniowi,
W pewne godziny noc zstępując dniowi,
Świadczą swym biegiem, tak porządnie zgodnym
Że nie trafunkiem świat stanął przygodnym.
Nieba machina tak zgodnie sprawiona,
Że mądrość Pańska, że moc nieskończona
Wiecznie ją3) rządzi, woła; a po wielkim
Świecie jest słyszny głos i uszom wszelkim.
Bo w żadnym kącie świata mieszkanego
Niemasz narodu tak sprośnie grubego,
By wżdy nie baczył, iże prawo rządzi
Niezmylne niebem, bo nigdy nie błądzi.
') niebiosa opowiadają chwałę Bożą.— 2 ) tak w rękopi­
sie. - 3 ) narzędn. 1. p. bez n.
5
10
15
20