Międzynarodowa Organizacja Pracodawców

Międzynarodowa Organizacja Pracodawców ogłasza Cele i perspektywy zrównoważonego
rozwoju po 2015 roku.
Cele i perspektywy zrównoważonego rozwoju po 2015 roku – to dokument, który opublikowała
Międzynarodowa Organizacja Pracodawców (International Organisation of Employers – IOE).
IOE postuluje za ujednoliceniem planów przedsiębiorców w zakresie działań takich jak: wzrost
produktywności, rozwijanie umiejętności i wiedzy, a także wspieranie innowacyjności. Jak
zauważają eksperci IOE, w opracowanych przez ONZ Milenijnych Celach Rozwoju, które mają
zostać osiągnięte do 2015 roku, rola przedsiębiorstw została niewystarczająco doceniona, a
wręcz pominięta. Nie wymieniono ich bowiem jako podmiotów angażujących się w realizację tych
celów, mimo że ich osiągnięcie jest nieosiągalne bez udziału środowisk biznesowych.
W praktyce przedsiębiorcy mają znaczący wpływ na zrównoważony rozwój, m.in.: oferują miejsca
pracy, wspierają swoich pracowników, ich rodziny oraz lokalne społeczności. Co prawda
niemożliwe jest opracowanie uniwersalnych wskazówek, jak osiągnąć zrównoważony rozwój,
jednak warto, aby każdy kraj czy region wybrał z dostępnych rozwiązań strategię odpowiednią do
lokalnych warunków. IOE dostrzega potrzebę wypracowania nowych celów na kolejną
perspektywę po 2015 roku. Powinny one uwzględniać doświadczenia wyniesione z realizacji
Milenijnych Celów Rozwoju, a zarazem być elastyczne, tak aby móc sprostać zachodzącym
stopniowo zmianom.
Jak zauważają autorzy dokumentu, w bliskiej przyszłości we wszystkich krajach większość
nowych inicjatyw biznesowych będzie wychodziła od prywatnych przedsiębiorców. Co za tym
idzie, to one staną się głównym dostarczycielem miejsc pracy, dochodów i siły nabywczej, w
związku z czym będą jeszcze silniej wpływać na jakość życia w danym regionie. Aby
przeciwdziałać ubóstwu i jednocześnie wspierać rozwój gospodarczy, niezbędne jest stworzenie
warunków przyjaznych dla inwestycji i innowacyjnych rozwiązań, ukierunkowanych na
wzmacnianie zatrudnienia.
Ważne jest to, aby wsparcie i pomoc rozwojowa były zorientowane na cele długofalowe, zamiast
na oferowanie doraźnej pomocy. Wsparcie finansowe powinno być skierowane również do
małych i średnich firm oraz przedsiębiorstw w trudnej sytuacji finansowej. Urzeczywistnienie
takiego podejścia zaowocuje wzrostem potencjału gospodarczego poszczególnych krajów oraz
łagodzeniem skutków ubóstwa. Według IOE zrównoważony rozwój możliwy jest jedynie w
przypadku opracowania kompleksowej, wspólnej strategii, w której sektor prywatny będzie
kluczowym partnerem i interesariuszem, na równi z sektorem publicznym.
Wraz ze stopniowymi zmianami zachodzącymi w światowej gospodarce, zmienia się także klimat
wokół przedsiębiorczości i rozwoju biznesu. W ostatniej dekadzie nastąpił znaczący wzrost
globalnej komunikacji i świadomości publicznej. Wiele krajów rozwinęło się ekonomicznie,
społecznie, a także w zakresie środowiska naturalnego. Refleksja nad zachodzącymi zmianami
będzie podstawą do opracowania zadań i celów, koniecznych do osiągnięcia sprawiedliwego
światowego rozwoju.
Aby cele zrównoważonego rozwoju po 2015 roku były możliwe do spełnienia, powinny być
zorientowane na osiągnięcie określonych efektów. Prowadzona polityka powinna brać pod uwagę
w równym stopniu trzy dziedziny: gospodarkę, środowisko naturalne i społeczeństwo. Konieczne
są analizy stanu wyjściowego każdego z tych obszarów oraz oszacowanie potencjalnego wpływu
planowanych działań na każdą z wymienionych sfer. Pozwoli to wszystkim zainteresowanym
stronom na weryfikację tego, czy dane przedsięwzięcie przyniesie założony rezultat i czy w
związku z tym warto je podejmować.
Zdaniem IOE kraje powinny myśleć globalnie i działać lokalnie. Każdy region musi ocenić swoją
obecną sytuację gospodarczą, określić cele na przyszłość oraz środki, jakimi planuje je osiągnąć.
Niektóre czynniki stymulujące wzrost są uniwersalne – jak na przykład dobre zarządzanie,
odpowiedzialne inwestowanie czy solidna infrastruktura. Inne będą zróżnicowane w zależności od
regionu. Dlatego poszczególne kraje powinny w sposób przemyślany i odpowiedzialny
dopasować koncepcje rozwiązań do istniejących warunków. Część przedsiębiorstw może
skorzystać na włączeniu się do sieci globalnego biznesu, inne zaś będą opierać się bardziej na
lokalnych zasobach. Aby z sukcesem funkcjonować na lokalnych rynkach, konieczne jest
sporządzanie długoterminowych planów inwestycyjnych, uwzględniających współpracę z
krajowymi rządami oraz organizacjami międzynarodowymi, a także biorących pod uwagę
specyfikę społeczną i gospodarczą regionu. Przedsiębiorcy są zaś kluczowymi partnerami we
wdrażaniu rozwiązań połączonych z łagodzeniem skutków ubóstwa, ze spełnianiem oczekiwań co
do wyższego standardu życia i warunków pracy oraz z dbałością o kwestie gospodarcze,
społeczne i środowiskowe.
Każde prywatne przedsięwzięcie – krajowe, zagraniczne czy międzynarodowe – wymaga
przyjaznego otoczenia do rozwoju. Warunkami stworzenia takiego stanu są: pokój i stabilność
państwa, praworządność, brak korupcji i dyskryminacji, odpowiednia infrastruktura,
bezpieczeństwo, strategiczne zarządzanie surowcami, jasne prawo własności, egzekwowalne
umowy i wykwalifikowana siła robocza. Stworzenie takich warunków może okazać się wyzwaniem
dla wielu krajów.
Według IOE Cele Zrównoważonego Rozwoju po 2015 roku powinny uwzględniać priorytety
biznesowe poprzez:
1. Tworzenie przyjaznego dla biznesu otoczenia prawnego:
–
–
–
–
–
stabilne otoczenie makroekonomiczne i prawne, wspierane przez rozsądną politykę
fiskalną i gospodarczą,
opiniowanie przepisów dotyczących biznesu, w celu upewnienia się, czy stwarzają one
przyjazne warunki do prowadzenia biznesu oraz czy mają pozytywny wpływ na
zatrudnienie,
reformę przepisów tak, aby znieść prawne i administracyjne przeszkody w zakładaniu
nowych przedsiębiorstw,
ułatwianie rejestracji firm i wsparcie dla firm na wczesnym etapie rozwoju,
przejrzyste reguły zarządzania.
2. Rozwijanie przedsiębiorczości i wspieranie zrównoważonego biznesu:
–
–
–
–
–
wzmocnienie dostępu do technologii i wspieranie innowacyjności,
stymulowanie produktywności, np. poprzez zwiększanie wartości dodanej produktów i
zdywersyfikowanie gospodarki,
promowanie wspólnych działań i wymiany doświadczeń pomiędzy firmami,
edukacja w zakresie przedsiębiorczości już na poziomie szkoły podstawowej,
promowanie kultury wysokiej wydajności i jakości.
3. Ułatwianie zagranicznych inwestycji i handlu międzynarodowego (jako uzupełnienie biznesu
krajowego):
–
–
promowanie inwestycji,
rozwój sektora finansowego i jego instytucji,
–
odpowiednie fundusze inwestycyjne, wspomagające dostępność środków finansowych dla
przedsiębiorstw.
4. Zapewnianie solidnej komunikacji i infrastruktury:
Stworzenie odpowiedniej dla funkcjonowania biznesu infrastruktury w kraju, w którą
wchodzą: rozbudowana sieć drogowa i kolejowa, dostępność energii elektrycznej oraz
źródeł energii odnawialnej i zasobów wody oraz rozwinięte technologie informacyjne i
komunikacyjne.
5. Edukacja, poszerzanie umiejętności i szkolenia jako klucz do przyszłego zrównoważonego
rozwoju:
Ze strony rządowej:
–
–
–
uświadamianie przedsiębiorcom konieczności prowadzenia szkoleń i podnoszenia
kwalifikacji pracowników,
ustanowienie jasnego systemu pomiarowego i procesu przeprowadzania konsultacji, aby
wspólnie z pracownikami określić ich potrzeby,
promowanie współpracy publiczno-prywatnej w zakresie szkoleń i edukacji.
Ze strony biznesowej:
–
–
–
–
–
–
informowanie rządu o potrzebach pracowników (za pomocą związków zawodowych),
współpraca z rządem w sprawie doradztwa i szkolnictwa zawodowego,
prowadzenie szkoleń dla bezrobotnych, aby ułatwić im powrót na rynek pracy,
wspieranie rozwoju kadry zarządzającej,
stworzenie odpowiednich warunków do integracji „grup zagrożonych wykluczeniem”,
promowanie rozwoju i zdobywania doświadczenia przez pracowników przez całe życie.
6. Działania na rzecz zintensyfikowania współpracy pomiędzy rządami, sektorem prywatnym i
społeczeństwem obywatelskim:
–
–
bliska współpraca rządów z przedsiębiorcami poprzez organizacje zrzeszające
pracodawców,
współpraca rządów między innymi poprzez prowadzenie inicjatyw publiczno-prywatnych,
aby stworzyć wspólną wizję społecznego i ekonomicznego wzrostu kraju.
Międzynarodowa Organizacja Pracodawców (International Organisation of Employers, IOE) –
od momentu utworzenia w 1920 roku, uznawana jest za jedyny podmiot działający w imieniu
pracodawców na poziomie ponadnarodowym. Podejmuje problematykę zatrudnienia oraz spraw
socjalnych. Obecnie IOE zrzesza 151 członków ze 144 krajów, w tym – od 1991 roku –
Pracodawców Rzeczypospolitej Polskiej, jako jedyną polską organizację.