nasza gmina nr 99 - Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie
Komentarze
Transkrypt
nasza gmina nr 99 - Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie
NASZA GMINA • CZERWIEC-LIPIEC 2014 fot. Marcin Sztejn GMINA WYZNANIOWA ŻYDOWSKA W KRAKOWIE Powrót do tradycji Rabin Eliezer Gurary został pierwszym po drugiej wojnie światowej nominowanym Rabinem Krakowa Nr 99 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 POWRÓT DO TRADYCJI W dniu 15 czerwca 2014 odbyła się w synagodze Tempel uroczystość nominacji rabina Eliezera Gurarego na urząd Rabina Krakowa. Takiej oficjalnej nominacji z tradycyjnym ceremoniałem, nie miał dotychczas żaden z rabinów zatrudnianych przez krakowską żydowską Gminę po wojnie. Ostatnim nominowanym Rabinem Krakowa był w okresie międzywojennym Josef Nechemia Kornitzer, pełnił tę funkcję od 1925 do1933 roku. Zarząd Gminy zorganizował tę uroczystość w synagodze Tempel. Zgromadzili się tam przedstawiciele władz samorządowych, rektorzy wyższych uczelni, konsulowie Francji, Austrii i USA, Naczelny Rabin Galicji i rabini z innych miast Europy i z Izraela, oraz społeczność żydowska naszego miasta i zagraniczni goście. Ceremonia odbyła się zgodnie z historyczną tradycją i miała bardzo podniosły charakter. Przy dźwiękach szofaru, do synagogi wprowadził rabina Eliezera Gurarego Przewodniczący Zarządu Gminy Wyznaniowej Żydowskiej Tadeusz Jakubowicz. Powitał on przybyłych gości i powiedział: mamy dzisiaj bardzo Rabin Krakowa Eliezer Gurary fot. Marcin Sztejn 2 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 uroczysty dzień, cieszmy się nim i bądźmy wszyscy, nie tylko w tym dniu, zawsze razem. Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski w swoim przemówieniu podkreślił, że po raz pierwszy od 80 lat Kraków znowu ma Rabina. Oznacza to, że historia zatacza koło, życie żydowskie w Krakowie się odradza. Przekazanie zwierzchnictwa religijnego podkreślone zostało przez symboliczne nałożenie przez Rabina Holonu i Rabina Maale Efraim nowego tałesu na ramiona Rabina Krakowa, po czym wypowiedział on błogosławieństwo: Baruch Ata Adonaj Eloheinu melech haolam, szehechejanu wekijemanu wehigianu lazman haze, powtórzone następnie śpiewnie przez kantora. Michał Samet - Przewodniczący Filii Związku Gmin Wyznaniowych Żydowskich w Gdańsku odczytał Świadectwo Rabinackie w języku polskim. W dokumencie tym napisano m.in.: Małgorzata Jantos – wiceprzewodnicząca Rady Miasta Krakowa, Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski Dzisiaj, w niedzielę 17 siwan 5774 roku, zebraliśmy się wspólnie z radością i czcią, Przewodniczący Gminy Żydowskiej w Krakowie i Zarząd wraz z członkami społeczności, w obecności naczelnych rabinów, zwierzchników zgromadzeń Jisraela, aby uroczyście mianować naszego nauczyciela rabina Eliezera Gurarego na urząd Rabina Krakowa. Oby Bóg obdarzył go siłą i wytrwałością dla przywrócenia Koronie Tory jej dawnej świetności, i oby jego praca była błogosławieństwem dla naszego miasta i dla Żydów całej Polski. Certyfikat podpisał Prezes Gminy Wyznaniowej Żydowskiej Tadeusz Jakubowicz, Naczelny Rabin Galicji Edgar Gluck oraz inni rabini. Przemawiało wiele osób a na zakończenie Rabin Krakowa Eliezer Gurary powiedział: Dzisiaj mamy historyczny moment aby ogłosić, że Kraków jest dla Żydów miejscem żywym, oddychamy żydowską tradycją nie tylko w muzeach, ale na co dzień. Kiedy widzę jak młodzi wchodzą do synagogi, nakładają tałes i tefilin, nasze córki zapalają świece szabatowe i tworzą żydowskie domy, a wszyscy razem świętujemy Szabat, Pesach, Chanukę, mówię – tu judaizm jest żywy. Dziękuję wszystkim, którzy przyszli dziś do tej synagogi uszanować naszą Gminę i naszą religię, i muszę Wam powiedzieć, że lubię być w Krakowie, lubię być w Polsce i lubię być razem z wami. prof. Andrzej Mania – Prorektor UJ prof. Wojciech Nowak – Rektor UJ Nastrój uroczystości podkreślały pieśni w języku hebrajskim, a szczególnie wykonana przez kantora modlitwa żydowska Ani Ma’amin oparta na średniowiecznym tekście Majmonidesa Trzynaście zasad wiary, opisującym podstawy wiary judaizmu. Oficjalne mianowanie przez Gminę Rabina Krakowa wiele dla nas znaczy, jest powrotem do tradycji, a zarazem to ważny akt zaznaczenia roli i pozycji w Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie. Krystyna Podgórska 3 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 PASJA, KREATYWNOŚĆ fot. Marcin Sztejn 4 I ARTYZM L eopold Kozłowski – Kleinman, członek Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa. Mianowanie to odbyło się podczas uroczystej sesji Rady Miasta Krakowa, 28 maja 2014. Leopold Kozłowski – Kleinman, znany na całym świecie kompozytor, dyrygent, pianista, urodził się 26 listopada 1918 r. w Przemyślanach koło Lwowa. Tradycje klezmerskie w jego rodzinie przekazywane były z pokolenia na pokolenie. Po ukończeniu szkoły muzycznej w rodzinnym mieście, rozwijał swój talent muzyczny w lwowskim konserwatorium, w klasie fortepianu u słynnego prof. Tadeusza Majerskiego. W czasie II wojny światowej jego rodzice oraz brat zostali zamordowani, a on przebywał najpierw w getcie przemyślańskim a później w niemieckim obozie pracy w Kurowicach, z którego po kilku miesiącach uciekł do oddziału Armii Krajowej. Później wstąpił do Wojska Polskiego i przeszedł cały szlak bojowy przez Berlin do Łaby. Po wojnie ukończył studia dyrygentury instrumentalno – wokalnej w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej. Był kierownikiem artystycznym i pierwszym dyrygentem Zespołu Pieśni i Tańca Krakowskiego Okręgu Wojskowego oraz kierownikiem muzycznym Teatru Żydowskiego w Warszawie i cygańskiego zespołu Roma. Po 1989 roku, swoje życie artystyczne związał z muzyką żydowską. Artysta otrzymał honorową nagrodę Academy of Television Art.&Science „Emmy” oraz nadany przez Ministra Kultury medal Zasłużony Kulturze „Gloria NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 Leopold Kozłowski – Kleinman, Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski fot. Krystyna Podgórska (4) Artis”. Posiada również Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Krzyż Walecznych, Krzyż Partyzancki, Złoty Krzyż Zasługi oraz wiele innych odznaczeń polskich i zagranicznych. Podczas uroczystości w siedzibie UMK, Przewodniczący Rady Miasta Bogusław Kośmider powiedział: Tytułem Honorowego Obywatela Miasta Krakowa obdarza się ludzi wybitnych i wyjątkowo zasłużonych dla miasta. Jest on zaszczytnym dowodem uznania dla osób będących autorytetem moralnym, mającym szczególnie trwały i niepowtarzalny wkład w historię, rozwój, znaczenie i sławę miasta. Osobom, które swoim talentem i kreatywnością rozwijają i utrwalają ponadczasowe treści i idee zawarte w wielowiekowym dorobku miasta. Tytuł Honorowego Obywatela Miasta Krakowa otrzymuje dziś Leopold Kozłowski – Kleinman, gdyż jest najdoskonalszym reprezentantem wymie- 5 Przewodniczący Rady Miasta Bogusław Kośmider nionych wartości. Mieszkańcy Krakowa pragną w ten sposób wyrazić najwyższe uznanie dla pianisty, kompozytora, dyrygenta, a przede wszystkim dla najwspanialszego klezmera Krakowa, Polski i całego świata. Jesteśmy ogromnie dumni, że postać ostatniego, legendarnego klezmera kojarzy się z Krakowem, a nasze miasto stało się dzięki niemu przepełnione wielokulturowością i pięknem artystycznym. Szanowny Honorowy Obywatelu, w imieniu wszystkich zebranych życzę Panu, według tradycji żydowskiej, co najmniej 120 lat życia w zdrowiu, z niezmienną pasją, kreatywnością i artyzmem. Zarząd i członkowie Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie dołączają się do tych życzeń. Krystyna Podgórska 6 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 Przekazać prawdę J an Karski urodził się w Łodzi w 1914 roku. W stulecie jego urodzin, zgodnie z uchwałą Sejmu, rok 2014 jest Rokiem Jana Karskiego. W ramach obchodów Dni Karskiego w Krakowie, w dniu 3 lipca 2014 odbyło się spotkanie z prof. Adamem Rotfeldem – ocalonym z Holokaustu, byłym ministrem spraw zagranicznych RP, zorganizowane przez Stradomskie Centrum Dialogu i Muzeum Historii Polski. Jan Karski, naoczny świadek Zagłady, jako kurier Polskiego Państwa Podziemnego osobiście dostarczył szczegółowe raporty o działaniach Niemców wobec ludności żydowskiej przedstawicielom władz brytyjskich, jak również przedstawił Prezydentowi USA Rooseveltowi fakty o przeprowadzonej przez nazistów zagładzie warszawskiego getta w 1943 r. Te jego działania nie spowodowały jednak interwencji aliantów. Podczas spotkania w SCD prof. Rotfeld nakreślił sylwetkę Jana Karskiego i okoliczności jego misji: „Karski nie zapobiegł w żadnej mierze zagładzie Żydów. Karski zrobił bardzo dużo aby tę zagładę powstrzymać, ale umierał z przekonaniem, że to była misja niespełniona, niedokończona. Jego wielkość polega na tym, że on, który tak wiele zrobił, żeby do tego doprowadzić, w istocie rzeczy miał poczucie, że podjął się zadania, które było niewykonalne i miał do siebie pretensje, że on widocznie nie umiał przekonać tych swoich rozmówców, którzy decydowali o losach świata. Karski - jako młody, szlachetny człowiek, reagował w sposób jednoznaczny. To nie był człowiek, który szu- kał dla siebie wygodnego miejsca, kariery. Ponieważ znał obce języki powierzono mu pracę w konspiracji, żeby przygotowywał biuletyny informacyjne. Ale po dwóch tygodniach uznał on, że ta praca jest dla niego bez sensu. Prosił, żeby go posłać tam, gdzie jest ryzyko, uzyskał to. Nie tylko ryzykował, ale jak wiadomo był torturowany, uratowano mu dwukrotnie życie. Ale przecież on jechał - nie jako reprezentant społeczności żydowskiej. Ta misja związana ze społecznością żydowską była wynikiem tego, że przywódcy społeczności żydowskiej dowiedzieli się, że będzie kurier, który pojedzie i oni go poprosili żeby poinformował… Ale jego głównym zadaniem było prof. Aleksander Skotnicki NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 fot. Krystyna Podgórska (4) prof. Adam Rotfeld 7 Zygmunt Rolat Spotkanie prowadził prof. Aleksander Skotnicki, informowanie o stanie nastrojów, o sytuacji społektóry w komentarzu do fotografii z Białego Domu czeństwa polskiego. On ze społecznością żydowską powiedział: kiedy w roku 2012 Jan Karski został praktycznie nie miał żadnego innego kontaktu z wypośmiertnie uhonorowany Medalem Wolności – najjątkiem tego, że pamiętał swoich kolegów z Łodzi. wyższym cywilnym odznaczeniem w USA, właśnie (I pamiętał ich do końca życia. Pamiętał nazwiska prof. Adam Rotfeld odebrał ten medal i wspominał tych, którzy zginęli i tych, z rąk Prezydenta Baracka Obamy. Jak którzy przeżyli). Jak już podjął się tej napisano w deklaracji; w mieniu narodu misji, to postanowił na własne oczy amerykańskiego, dla uznania nie tylko zobaczyć, żeby przekazać tę prawdę w wielkości Jana Karskiego, ale również sposób nie podlegający dyskusji. Barbohaterstwa narodu polskiego podczas dzo wiele osób się oburza na to, że nie drugiej wojny światowej. zrozumiał go ani Frankfurter, kiedy on uprzedził go o czym ma zamiar rozmaW spotkaniu uczestniczyli również: wiać z Rooseveltem, nie interesowało to również: Zygmunt Rolat, Leopold Kospecjalnie Roosevelta, nie interesowało złowski – Kleinman, Prezes krakowto Churchilla. Chcę powiedzieć, że trzeskiej Gminy Wyznaniowej Żydowskiej ba zawsze postawić się w sytuacji tych prof. Karol Badyna Tadeusz Jakubowicz, b. Konsul Geneosób. Otóż te osoby, w tym momencie ralny RP w Nowym Jorku Krzysztof W. stanęły przed zadaniem zniszczenia III Kasprzyk, oraz profesor Akademii Sztuk Pięknych Rzeszy, to były cele wojny. Kiedy Karski mógłby w Krakowie Karol Badyna - twórca kolejnej odlauznać, że jego misja została spełniona? Gdyby on nej z brązu ławki z postacią Jana Karskiego, któprzekonał Churchilla i Roosevelta, że wśród celów ra stanęła tymczasowo przed Galerią Stradomskiewojny ma być uratowanie tych jeszcze nie zamorgo Centrum Dialogu. Docelowo, rzeźba ta ma być dowanych Żydów. Otóż oni nie chcieli takiego celu umiejscowiona na ulicy Szerokiej, obok wejścia do wojny. Roosevelt powiedział mu – jak my doprowasynagogi Remu. dzimy do zwycięstwa, to będzie również z korzyścią dla Żydów…” Krystyna Podgórska 8 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 Post 17 tamuz – 15 lipca 2014 Tisza beAw 9 aw – 5 sierpnia 2014 Wygnańcem jest Juda przez nędzę i ciężką niedolę, mieszka pomiędzy ludami, nie zaznał spoczynku; dosięgli go wszyscy prześladowcy pośród ucisku. (Księga Ejcha, Tren 1:3). Czas między siedemnastym dniem miesiąca tamuz a dziewiątym dniem miesiąca aw nazywa się „trzema tygodniami”. Jest to okres żałoby po zniszczeniu Jerozolimy i świątyni. Siedemnasty dzień tamuz to dzień postu, ponieważ tego dnia, w różnych okresach, wydarzyło się pięć następujących rzeczy: Mojżesz zniszczył tablice, kiedy zobaczył złotego cielca, przez czterysta lat codziennie składano w świątyni na ołtarzu tak zwaną wieczną ofiarę ale zaprzestano tej praktyki, ponieważ nie było zwierząt potrzebnych do składania ofiary, tego dnia zburzono również mur otaczający Jerozolimę i rozpoczął się atak na miasto, w tym czasie człowiek imieniem Apostamus podarł Torę i wrzucił ją do ognia, piątą rzeczą, która się wtedy wydarzyła, było bałwochwalstwo, ponieważ wstawiono do świątyni celem, przed którym bito pokłony w miejscu, które przeznaczone jest Bogu i tylko Jemu można oddawać w świątyni cześć. W ciągu tych trzech tygodni nie organizujemy wesel i innych imprez, nie chodzimy do fryzjera, nie golimy się, nie słuchamy rozrywkowej muzyki, nie kupujemy i nie ubieramy nowych ubrań, nie czynimy błogosławieństwa szehechejanu (z wyjątkiem Szabatu). W tym czasie czytamy „Haftarę” (trzy części zwane „Trzema tygodniami nieszczęść” - każda na jeden Szabat). Od pierwszego dnia miesiąca aw (Rosz Hodesz Aw) zaczyna się czas nazywany okresem „dziewięciu dni”. Talmud podaje, że kiedy zaczyna się miesiąc aw - powinniśmy się mniej weselić. Przez te dni nie wolno robić wielu rzeczy: nie jemy mięsa, nie radujemy się i nie sprawiamy sobie przyjemności, nie wykonujemy prac remontowych, nie kupujemy mieszkań itp. Dziewiątego dnia miesiąca aw rozpoczynamy post, jeden z najważniejszych postów dla narodu żydowskiego. Zaczyna się on w nocy i trwa około dwudziestu pięciu godzin. Tego dnia nie wolno nam jeść, pić, zakazane jest też mycie się, płukanie ust, używanie kosmetyków, noszenie nowej odzieży i skórzanego obuwia, zabronione są wszelkie przyjemności i działania dające radość. Unikamy wysokich krzeseł, a siadamy tylko na tych niskich. Dziewiątego dnia miesiąca aw spalono obie świątynie w Jerozolimie. Siódmego dnia miesiąca aw na polecenie babilońskiego króla Nabuchodonozora rozpoczęto niszczenie Jerozolimy, zaś dwa dni później spalono Pierwszą Świątynię, płonęła ona przez dwadzieścia cztery godziny. Piękna monumentalna budowla zamieniła się w pył, dziesiątki tysięcy ludzi zginęło lub dostało się do niewoli babilońskiej. Druga Świątynia została zniszczona przez Rzymian. Cesarz Rzymu wysłał wielką armię pod wodzą okrutnego Tytusa. Otrzymał on zadanie zniszczenia Jerozolimy, w odciętym od świata mieście ludzie umierali z głodu i pragnienia. Świątynia spłonęła dziewiątego dnia miesiąca aw. W Szabat po dziewiątym dniu miesiąca aw następuje siedem tygodni pocieszenia, dlatego czytamy siedem rozdziałów Haftary, mówiącej o pocieszeniu. Rabin Eliezer Gurary Zniszczenie Świątyni Jerozolimskiej, Francesco Hayez NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 9 NASZE ŻYDOWSKIE ŻYCIE Maja Kowalska urodziła również bliźniaki – synka i córeczkę. Drugiego lipca, jeden z najsłynniejszych kantorów żydowskich na świecie Benzion Miller, który jest także mohelem, dokonał obrzezania synka Mai i Jakuba Kowalskich. Ceremonię Brit Mila zorganizował Rabin Krakowa Eliezer Gurary w synagodze Izaaka. Z apowiada się ślub pod chupą członka Gminy Jana Rympla. Narzeczeni zapraszają nas na tę uroczystość: Dorota Dudek i Jan Rympel wraz z Rodzicami serdecznie zapraszają członków Gminy Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie na uroczystość zawarcia związku małżeńskiego, która odbędzie się 24 sierpnia 2014 roku o godzinie 14.00 w Synagodze Tempel przy ulicy Miodowej 24 w Krakowie. Wszystkich, którzy pragnęliby obdarować nas kwiatami prosimy, aby zechcieli zamienić ten gest na podarowanie lektur szkolnych, które przekażemy na rzecz Szkoły Podstawowej Dialogu Kultur Etz Chaim. (Niepubliczna Szkoła Podstawowa Dialogu Kultur Etz Chaim, powstała na bazie Szkoły Lauder etz Chaim. Od września 2012 organem prowadzącym Szkołę przy ul. Żelaznej 57 we Wrocławiu jest Fundacja Dialogu Kultur Etz Chaim. ) M łodzi członkowie Gminy, w zdwojonym tempie nadrabiają zaległości demograficzne. Ponad pół roku temu Iwona Wejman została szczęśliwą mamą dwóch córeczek – bliźniaczek. Pod koniec czerwca, Z arząd Gminy przywiązuje wielką wagę do wczesnej edukacji żydowskiej dzieci. Od czerwca 2014, objął patronat nad prowadzoną przez krakowskie Żydowskie Stowarzyszenie Czulent Szkółką Niedzielną. Odbyły się już 4 spotkania, podczas których dzieci poznają tradycję żydowską, rozpoczęły naukę języka hebrajskiego, zdobywają podstawy judaizmu – opowiada im o tym Rabin Krakowa Eliezer Gurary, są też zajęcia plastyczne, wycieczki, dużo zabawy i koszerne posiłki. Szkółka Niedzielna wznowi działanie po przerwie wakacyjnej, koordynatorka programu z ramienia Czulentu przyjmuje już zapisy na rok szkolny 2014/15. NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 P fot. Krystyna Podgórska rzez cały tydzień odbywał się w Krakowie 24. Festiwal Kultury Żydowskiej. Jak co roku, na wiele festiwalowych wydarzeń Gmina udostępniła swoje obiekty. Aby podkreślić, że krakowska Gmina nie czerpie profitów z biletowanych imprez Festiwalu ( jak niekiedy sądzą festiwalowi goście), Zarząd zdecydował o ustawieniu przed niektórymi należącymi do Gminy obiektami tablice informujące, że udostępniane są one w tym czasie nieodpłatnie. P fot. Krystyna Podgórska odczas Festiwalu Przed rozpoczęciem modlitwy życie Gminy prze- szabatowej w synagodze Kupa biegało swoim normalnym trybem, nabożeństwa i kolacje szabatowe odbywały się jak zwykle w synagodze Kupa. Czwartego lipca gościliśmy tam na kolacji członków żydowskiej gminy w Brnie. C zasem spotykają nas też przykrości. Przed rozpoczęciem ceremonii nominacji Rabina Krakowa, przed synagogą Tempel pojawiło się pięciu nieżydowskich wolontariuszy z JCC. Protestowali – sami chyba nie wiedząc przeciwko czemu - bo z napisami, że nie są antysemitami i kochają Żydów - starali się tą pikietą zakłócić tak ważną dla żydowskiej społeczności uroczystość. Jeden z pracowników fundacji JCC co chwilę wychodził z pobliskiego budynku Centrum Społeczności Żydowskiej, wyzierał zza węgła synagogi i fotografował ten żałosny spektakl. Szkoda, że prawdziwi inspiratorzy tego zajścia, sami nie mieli odwagi pokazać publicznie swoich twarzy… Krystyna Podgórska WSPÓLNA DROGA J Jak z różnych elementów mozaiki ułożyć wspólną drogę? Tego uczyły się dzieci podczas imprezy z okazji Dnia Dziecka, zorganizowanej przez Żydowskie Stowarzyszenie Czulent i Małopolski Urząd Wojewódzki w Krakowie. Różnorodność narodowościowa i etniczna uczestników zabawy, była okazją do wzajemnego poznawania ich zwyczajów, języka, pisma. Dorastając, muszą uczyć się iść wspólną drogą do nowoczesnego, wielokulturowego społeczeństwa Europy. O przebiegu tego wydarzenia opowiada koordynatorka programu Unzere Kinder - Iga Rosińska: W dniu 1 czerwca 2014 zaprosiliśmy do Parku Jordana, mieszkające w Polsce dzieci żydowskie, rosyjskie, romskie, słowackie, łemkowskie. Wydarzenie miało charakter otwarty, w związku z tym wszystkie dzieci były mile widziane. Cel był jeden – wspólna zabawa i integracja. Wierzymy, że takie przedsięwzięcie pomoże w przełamywaniu stereotypów i walce z wszelkimi przejawami rasizmu i antysemityzmu. fot. Piotr Kwapisiewicz 10 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 Przygotowania do imprezy trwały wiele tygodni i wymagały ogromnego nakładu pracy wielu osób. Zapewniliśmy również wszelkiego typu materiały, takie jak kredki, pisaki, farbki itp. Pomysłodawczynią oraz główną realizatorką warsztatów była znana artystka Urszula Palusińska, której malarstwo jest coraz bardziej doceniane nie tylko w kraju, ale również poza jego granicami. Pod okiem artystów plastyków Anny Rozenfeld, Krzysztofa Gila oraz Małgorzaty Mirgi – Tas, dzieci wykona- 11 ły obrazy, których głównym tematem były litery i miejsca związane z Małopolską. Przez użycie liter różnych alfabetów nawiązywały one do kultury i tradycji mniejszości narodowych i etnicznych zamieszkujących nasz region. Podczas zajęć dzieci mogły również liczyć na pomoc i opiekę sporej grupy wolontariuszy. Pogoda na szczęście dopisała, niezwykle przyjemnie było w lekkim czerwcowym słońcu tworzyć wspólnie obrazy i jeszcze dobrze się przy tym bawić. 12 NASZA GMINA – CZERWIEC – LIPIEC 2014 Z poszczególnych obrazów/plansz, złożyliśmy jak puzzle, jedną instalację prezentującą wielokulturową Małopolskę. Na zakończenie wszystkie dzieci dostały książki, lody i słodycze (dla dzieci żydowskich koszerne). Zorganizowanie tak dużej imprezy było możliwe dzięki partnerstwu i wsparciu finansowemu wielu organizacji; dziękujemy Gminie Wyznaniowej Żydowskiej w Krakowie, Centrum Edukacyjnemu Chabad Lubawicz w Krakowie, Kole Rosjan w Krakowie, Ormiańskiemu Towarzystwu Kulturalnemu w Krakowie, Romskiemu Stowarzyszeniu Oświatowemu „Harangos”, Stowarzyszeniu Ruska Bursa, Stowarzyszeniu Romów w Krakowie, Towarzystwu Społeczno-Kulturalnemu Żydów w Polsce o/Kraków, Towarzystwu Krzewienia Kultury i Tradycji Romskiej Kałe Jakha, Towarzystwu Słowaków w Polsce oraz Konsulatowi Generalnemu USA w Krakowie. 16 lipca 2014 przypada pierwsza rocznica śmierci Bł.P. Włodzimierza Sztejna Jorcajt –– rocznica śmierci Bł.P. Zdzisław Jekel zmarł 9 lipca 2002 Bł.P. Celina Tadanier zmarła 6 lipca 2011 fot. Marcin Sztejn Życie krakowskiej Gminy Wyznaniowej Żydowskiej, przez cały okres powojenny było nierozerwalnie związane z postacią pana Włodzimierza Sztejna. Przez długie lata przewodniczył on nabożeństwom w synagodze Remu, gdzie pełnił rolę kantora. Odprawiane przez niego modlitwy, nasycone ogromną emocjonalnością, były dla nas każdorazowo niezwykłym przeżyciem. Pan Włodzimierz Sztejn zmarł w wieku 100 lat, jego długie, piękne i godne życie, zawsze będzie dla nas przykładem przywiązania do Tory i religii przodków. Bł.P. Juliusz Lewinger zmarł 13 lipca 2012 Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie „NASZA GMINA” REDAKCJA ul. Skawińska 2, 31-066 Kraków Telefon: 12 429 57 35 , 12 430 54 11 Fax: 12 429 57 35 e-mail: [email protected] Tel: 602 55 27 10 Strona internetowa: www.krakow.jewish.org.pl E-mail: [email protected] Krystyna Podgórska – redaktor Marcin Sztejn – zdjęcia Wiktor Podgórski – projekt graficzny i skład Copyright © 2013 – GWŻ Kraków
Podobne dokumenty
nasza gmina nr 101 - Gmina Wyznaniowa Żydowska w Krakowie
powstać miedzy nimi więź emocjonalna, powinni się
też jak najlepiej poznać aby stwierdzić, czy mają zbieżne poglądy na życie i wspólną wizję ich przyszłości.
Z Rabinem Krakowa rozmawiała
Krystyna P...