grafika bitmapowa i wektorowa

BITMAPA
Najmniejszą jednostką miary w grafice
bitmapowej jest piksel. Trochę to kłopotliwe, jednostka miary, która (jak się
wkrótce przekonamy) raz jest mniejsza
raz większa. Grafikę buduje siatka złożona z małych kwadracików. Wyobraźmy
więc sobie, że nie mamy do czynienia
z grafiką komputerową, ale z grafiką
złożoną z kwadracików naniesionych na
bardzo elastyczną gumę. Rozciągając naszą
hipotetyczną gumową grafikę zwiększamy
jej wymiary pozostawiając jednak niezmienioną ilość kwadracików. Reasumując –
rozmiar to parametr określający ilość pikseli
dla wysokości i szerokości obrazka.
Rozdzielczość
5/in
Rozdzielczość to parametr określający
liczbę pikseli w jednostce miary.
Większość programów graficznych pozwala rozdzielczość określać w calach
i centymetrach. Zwyczajowo przyjęło się
używać jednostki 1 cal, podając skrót ppi
(pixels per inch – piksele na cal).
5/in
Wielkość obrazka
5 ppi
51 mm
Wielkość obrazka to parametr określający wysokość i szerokość dokumentu
w wybranej jednostce miary z nadaną
rozdzielczością.
5 ppi
101 mm
Wektor
Narysowane linie w programach wektorowych zwykliśmy nazywać krzywymi,
ścieżkami lub wek­to­ra­mi. Praca z nimi
polega na wstawianiu kolejnych punktów zakotwiczenia (węzłów) i bu­do­wa­niu
kolejnych segmentów (odcinków) linii.
punkt
punkt
segment
W programach wektorowych rozróżniamy dwa rodzaje linii: krzywe (łagodne)
oraz proste. Punkty ostre budują linie
proste, punkty gładkie rysują kształty
obłe.
segment krzywej
punkt kontrolny
linia kierunkowa
punkt krzywej
Każdy obiekt wektorowy narysowany
w programie w wektorowym może posiadać
dwa atrybuty barwne: atrybut wypełnienia
i obrysu lub jeden z nich.
atrybut obrysu
atrybut wypełnienia
Różnice pomiędzy grafiką rastrową a wektorową
Grafika rastrowa to tysiące zapisanych cyfrowo małych kwadracików, zwanych pikselami, składających się na czytelny dla oka obrazek. Ostateczny jej wygląd zależy od czterech parametrów:
rozmiaru, rozdzielczości, użytego modelu koloru oraz głębi (liczby bajtów na punkt). Grafika wektorowa (obiektowa) odnosi się do wektora lub obiektu o matematycznie zdefiniowanym kolorze,
położeniu, wielkości i kształcie. Najważniejszą konsekwencją różnic pomiędzy tymi dwoma rodzajami grafiki cyfrowej jest cecha rozdzielczości. Rozdzielczość obrazka to zapis liczby pikseli na
cal (pixels per inch) lub na centymetr. Powiększanie rozmiarów bitmapy powoduje znaczną utratę jej jakości (Rys. 2), grafika wektorowa zaś nie podlega prawidłom parametru rozdzielczości,
dlatego pracując z nią, nie trzeba martwić się o skalę rysowanego obiektu, zajmuje też znacznie
mniej miejsca na dysku. Grafika obiektowa nie nadaje się jednak do opisywania fotograficznych
obrazów o płynnych przejściach tonalnych.