Podstawy obsługi odbiornika satelitarnego - TELE

BEGINNER SECTION
Podstawowa obsługa
Podstawy obsługi
odbiornika satelitarnego
Heinz Koppitz
Często zdarza się, że kupujemy niedrogi odbiornik bez instrukcji obsługi, albo ją gdzieś
gubimy, a potem mamy problem jak używać nasze cacko. Dziesiątki emaili napływające codziennie do naszej redakcji, świadczą o tym, że wielu naszych czytelników nie wie jak poradzić sobie
z wyszukaniem nowych kanałów, ich sortowaniem czy kasowaniem, gdy brakuje pomocnej
instrukcji.
Ten artykuł wyjaśni wam gdzie szukać i
jak zastosować podstawowe funkcje odbiornika. Po jego przeczytaniu, zapewne dacie
sobie również radę z bardziej zaawansowanymi funkcjami przy pomocy metody prób i
błędów.
Odbiorniki satelitarne zaprojektowane są
do odbioru sygnałów telewizyjnych, co oznacza, że muszą być one dołączone do telewizora, który służy im wówczas do wyświetlania
OSD (grafiki ekranowej). Płyty czołowe tych
urządzeń są najczęściej dość słabo wyposażone - zwykle zawierają tylko kilka guzików i
wyświetlacz numeru kanału. Niewiele odbiorników potrafi wyświetlać nazwy kanałów i
inne informacje przy pomocy specjalnych
wyświetlaczy alfanumerycznych. Są też i
takie odbiorniki, które wcale wyświetlacza nie
mają. Jeśli należycie do zwolenników radia, to
i tak najczęściej będziecie zmuszeni włączyć
telewizor po to, aby wiedzieć jakiego kanału
właśnie słuchacie.
Panele przednie
są zwykle słabo
wyposażone
Odbiorniki mają kilka guzików służących do
ich obsługi bez użycia pilota, które właściwie
są duplikatami niektórych guzików pilota zdalnego sterowania. Z jednym wyjątkiem. Część
odbiorników ma ręczny wyłącznik zasilania
(czasami umieszczony nie z przodu, lecz z tyłu
obudowy). Wspomniane guziki to zazwyczaj
klawisze zmiany kanału góra/dół i czasami
regulacji siły głosu. Jeśli czasem dodany jest
do tego zestawu guzik wejścia do menu ekranowego, to i tak jego użyteczność jest mocno
ograniczona, jeśli nie mamy do dyspozycji
guzików numerycznych pilota. Trudno więc
mówić wtedy, że możemy wtedy efektywnie
manipulować ustawieniami odbiornika.
Wszystkie gniazdka
podłączeniowe
są na ścianie tylnej
W jednym aspekcie, odbiorniki są bardzo do
siebie podobne. Gniazdka do podłączenia kabli
są standardowe i praktycznie zawsze umieszczone na ścianie tylnej. Zwykle do podstawowej pracy odbiornika wystarcza podłączenie
kabla antenowego z sygnałem wejściowym i
kabla z sygnałem wizji do telewizora.
•
Kabel antenowy podłącza się do
gniazdka wejściowego opisanego IF Input albo
LNB-IN.
•
Telewizor podłącza się przy pomocy
kabla SCART (w Europie)
•
W innych rejonach świata (np. USA)
używa się wyjścia wizji na żółtym gniazdku
RCA
TELE-satellite International — www.TELE-satellite.com
•
W niektórych odbiornikach mamy
do dyspozycji wyjście RF w zakresie UHF
•
Sygnał fonii może zostać pobrany z
gniazd RCA w kolorze białym i czerwonym
•
Komputer można podłączyć przez
dziewięciostykowe złącze RS232
•
Czasami jest tu też dostępny ręczny
wyłącznik zasilania
Podłączamy telewizor
do gniazda SCART
Jak tylko do odbiornika podłączona zostanie antena przez gniazdo IF Input oraz telewizor przy pomocy kabla SCART, możemy go
załączyć. Od razu powinien być widoczny jakiś
obraz na ekranie telewizora.
Jeżeli posiadamy starszy model telewizora, który nie ma wejścia SCART, trzeba go
podłączyć do wyjścia RF odbiornika satelitarnego. W tym przypadku należy najpierw
ustawić prawidłowy kanał w odbiorniku TV. W
Europie jest to zazwyczaj kanał 38. Czasami
zdarza się, że modulator odbiornika i telewizor używają innej modulacji – wtedy należy
odpowiednio zmienić ją w telewizorze. W tym
celu, dla prawidłowego ustawienia odbiornika,
zanim użyjemy właściwego, może nam się
przydać inny telewizor.
Na wyjściach SCART i RCA, wizja powinna
być obecna zaraz po włączeniu, a jeśli mamy
szczęście, to może trafił nam się odbiornik z
wstępnie zaprogramowaną listą kanałów i od
razu możemy zacząć po nich wędrować. Jeśli
jednak zobaczymy na ekranie jakiś dziwny
komunikat, nie wpadajmy w panikę. Niektóre
odbiorniki potrzebują kilku sekund na to by
pokazać pierwszy kanał.
W zasadzie, rekomendujemy przeprowadzenie ponownej, pełnej instalacji odbiornika,
co pozwoli na jego prawidłową pracę i odbiór
wszystkich dostępnych kanałów. Do tego z
pewnością będziemy musieli użyć oryginalny
pilot zdalnego sterowania. W przeciwnym
razie nie uda się prawidłowo ustawić wszystkich parametrów odbiornika.
Aby wejść do głównego menu, odszukajmy
najpierw na pilocie guzik opisany jako Menu
albo Setup. Czasami do głównego menu wchodzi się przy pomocy guzika OK.
Procedura instalacji jest zasadniczo taka sama
dla
wszystkich
odbiorników, choć
odpowiednie pozycje menu mogą się
nazywać nieco inaczej.
1.
Search/
Szukaj
(zmień
satelitę, wybierz/
wprowadź
transpondery,
szukaj
kanałów)
2.
E d i t /
Edytuj
(antena,
t r a n s p o n d e r y,
grupuj/sortuj/
kasuj programy)
3.
Settings/
Ustawienie
podstawowe
(język,
wyjście wizji, ustawienie czasu, PIN)
4.
I n f o /
Przykład prostego
pilota
Typowe złącza sygnału LNB i fonii
W wielu odbiornikach znajdziemy
złącze RS-232 do programowania z PC
Typowe w odbiornikach europejskich:
dwa złącza SCART do TV i VCR
Złącze UHF (po lewej) dziś już jest
rzadkością. Częściej za to
spotykamy S/PDIF
Informacje (status, ustawienia fabryczne,
aktualizacja oprogramowania, gry)
Najlepiej na początku ustawić język grafiki
ekranowej na angielski. Pomoże to w odnajdywaniu właściwych guzików na pilocie, które
z reguły są w tym języku. Ponadto unikniemy
zamieszania spowodowanego niedoskonałością tłumaczenia, w wyniku której czasami
pojawia się niezrozumiały tekst. Również w
instrukcjach obsługi zdarzają się błędy w tłumaczeniu, co może poważnie utrudnić życie
początkującym.
Po ustawieniu języka grafiki ekranowej,
należy ustawić inne podstawowe rzeczy w
rodzaju: czas, format sygnału wizji. Niektóre
odbiorniki wymagają podania kodu PIN zanim
pozwolą na wejście do tego menu. Zwykle ma
on początkową wartość 0000 lub 1234.
W kolejnym kroku procesu ustawień, pora
trochę posprzątać. Jeśli kupiliśmy odbiornik
używany, mogą w ni być setki starych kanałów. Nawet nowy odbiornik może zawierać
przestarzałe dane. W takim przypadku najlepiej jest przeprowadzić zerowanie do ustawień
fabrycznych.
Ważna funkcja
zerowania do ustawień
fabrycznych jest dostępna
w każdym odbiorniku
Funkcja zerowania (reset) do ustawień
fabrycznych występuje niemal w każdym
odbiorniku i zwykle zeruje dane kanałów i niektóre z ustawień użytkownika. Bardzo ważne
dane w rodzaju listy satelitów i transponderów
nie ulegają skasowaniu gdyż bez nich odbiornik nie mógłby działać. Jednak biorąc pod
uwagę, że od chwili wyprodukowania odbiornika mogło minąć kilka miesięcy, a czasem
lat, ich aktualność może pozostawiać wiele do
życzenia. Prawdopodobnie trzeba będzie dopisać nowe transpondery, których dane znaleźć
można np. w tablicach SatcoDX na www.satcodx.com.
Szukając kanałów
wybierz opcję
„FTA only”
Jeśli mamy do czynienia z odbiornikiem
FTA, który nie ma kieszeni CI, ani czytnika
kart kodowych, bardzo pożyteczne jest ograniczenia wyszukiwanych kanałów tylko do niekodowanych (FTA). Zwykle wybiera się to w
menu Search. Pomoże to w utrzymaniu kontroli nad listą kanałów. Jeśli przeszukujemy
więcej niż jednego satelitę, nietrudno jest
zapełnić pamięć kanałów odbiornika setkami
niepotrzebnych kanałów kodowanych. Może
nam wówczas zabraknąć miejsca na kolejne
kanały FTA. Typowe pojemności listy kanałów
to 3000 dla TV i 1000 dla kanałów radiowych.
W tym momencie mamy już za sobą najważniejsze kroki konfiguracji i można zająć się
„dociągnięciem” ustawień.
Uaktualnij odbiornik
przy pomocy PC i Internetu
O wiele wygodniej jest poukładać listę
kanałów korzystając z komputera niż z OSD
i pilota. W tym celu trzeba połączyć odbiornik z PC przy pomocy kabla RS232 (kabel z
przeplotem, tzw. null-modem) i wykorzystać
odpowiedni program w rodzaju SetEdit oferowany przez wytwórcę odbiornika. Czasami
programy te potrafią zaimportować listę kanałów bezpośrednio z SatcoDX.
Niemal każdy producent ma stronę w Internecie i zazwyczaj warto ją odwiedzić. Jeśli nie
znacie adresu, skorzystajcie z wyszukiwarek w rodzaju Google czy Wikipedia. Zwykle
jednak wystarczy wpisać nazwę producenta
z końcówką „.com”, albo literami właściwymi
dla danego kraju („.pl”) aby trafić tam gdzie
trzeba.
Zachowaj ostrożność
aktualizując
oprogramowanie odbiornika
Na zakończenie mamy dla was ważne ostrzeżenie. Od czasu do czasu producenci udostępniają nowe oprogramowanie, które naprawia
wykryte błędy lub zwiększa funkcjonalność
odbiornika. Jeśli macie szczęście, wasz odbiornik potrafi zrobić to sam, ściągając oprogramowanie z satelity. Jednak większość modeli
nie oferuje takiej możliwości. Trzeba odwiedzić stronę producenta, ściągnąć oprogramowanie i zainstalować je w odbiorniku łącząc
komputer z odbiornikiem przy pomocy interfejsu RS232. Uważnie przeczytajcie wszystkie
informacje zawarte na stronie producenta i
sprawdźcie czy ściągnięte oprogramowanie na
pewno przeznaczone jest dla waszego modelu.
Zainstalowanie niewłaściwego oprogramowania może zniszczyć odbiornik.
www.TELE-satellite.com — TELE-satellite International