informator - Wydział Artystyczny

Transkrypt

UNIWERSYTET MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ W LUBLINIE
WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY, INSTYTUT SZTUK PIĘKNYCH
INFORMATOR
O STUDIACH PLASTYCZNYCH
2011/2012
EUROPEJSKI SYSTEM TRANSFERU I AKUMULACJI PUNKTÓW
Opracowanie i redakcja techniczna informatora
Alicja Snoch-Pawłowska
DRUK - WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY UMCS W LUBLINIE
LUBLIN 2011
2
Przedstawiamy studentom rozpoczynającym studia w roku akademickim 2011/2012 „Informator o
studiach plastycznych” przygotowany zgodnie z systemem ECTS - Europejskim Systemem Transferu i
Akumulacji Punktów.
Studia w Instytucie Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS prowadzone są zgodnie z
założeniami Deklaracji Bolońskiej, która jest wyznacznikiem nowoczesnych standardów kształcenia.
Kompatybilność i porównywalność programów nauczania z większością europejskich uczelni otwiera
drogę do kontynuowania studiów w innych ośrodkach, także poza granicami kraju oraz daje atut w
postaci akceptowanego na terenie całej Unii Europejskiej dyplomu ukończenia szkoły wyższej.
Oferta programowa studiów plastycznych na naszym Wydziale jest stale uaktualniana. W obecnym
roku akademickim wracamy do trybu 5-letnich jednolitych studiów magisterskich na kierunkach grafika i
malarstwo. W obrębie naszych studiów prowadzimy kształcenie zarówno w zakresie sztuk tradycyjnych,
warsztatowych, jak i tych współczesnych, opartych na nowych mediach. Staramy się sprostać potrzebom
i oczekiwaniom edukacyjnym młodych artystów, którym zapewniamy warunki wszechstronnego rozwoju
w przyjaznej i twórczej atmosferze.
Mamy nadzieję, że nasz przewodnik ułatwi Wam orientację w strukturze i programie podjętych studiów.
Informator opracował zespół w składzie:
prof. zw. Artur Popek
ad. dr hab. Mariusz Drzewiński
ad. Alicja Snoch-Pawłowska
Dziekan
Wydziału Artystycznego UMCS
prof. zw. Urszula Bobryk
3
SPIS TREŚCI
1. Zapraszamy do Lublina - 6
2. Informacje o uczelni - 6
2.1. Adres - 6
2.2. Organizacja roku akademickiego 2009/2010 - 6
2.3. Władze UMCS - 7
2.4. Ogólne informacje o uczelni - 7
2.5. Wykaz prowadzonych kierunków studiów -8
2.6. Ogólne zasady przyjmowania na studia - 8
2.7. Najważniejsze przepisy obowiązujące na uczelni - 9
2.8. Dział Kształcenia - 9
2.9. Uczelniany Koordynator Procesu Bolońskiego i Europejskiego Systemu
Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) - 9
3. Wydział Artystyczny UMCS -10
3.1. Opis i struktura Wydziału -10
3.2. Wydziałowy Koordynator Procesu Bolońskiego i ECTS - 11
4. Instytut Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS - 12
4.1. Opis i struktura Instytutu – 12
4.2. Wykaz nauczycieli akademickich w jednostkach dydaktycznych Instytutu -12
4.3. Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym – 15
4.4. Baza dydaktyczna - 15
4.5. Prowadzone kierunki studiów – 16
4.6. Egzaminy wstępne do Instytutu Sztuk Pięknych - 16
4.6.1 Zasady kwalifikacji na studia I stopnia - 17
4.6.2 Zasady kwalifikacji na studia II stopnia - 18
4.7. Dodatkowa oferta dydaktyczna - 18
4.7.1. Kurs przygotowawczy na studia artystyczne - 18
4.7.2. Studia podyplomowe - 19
4.8. Metody nauczania - 21
4.9. Skala ocen - 21
4.10. Opiekunowie poszczególnych lat studiów - 22
4.11. Rada Wydziałowa Samorządu Studentów – 23
5. Informacje o programach studiów - 24
5.1. Rodzaje dyplomów - 24
5.2. Programy studiów i warunki uzyskania dyplomu – 24
5.2.1 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Grafika, 5-letnie jednolite studia
magisterskie, stacjonarne – 24
5.2.2 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Malarstwo, 5-letnie jednolite studia
magisterskie, stacjonarne – 26
5.2.3 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie
sztuk plastycznych, stacjonarne studia I stopnia – 28
5.2.4 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Grafika, stacjonarne studia II stopnia – 30
5.2.5 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Malarstwo, stacjonarne studia II stopnia–32
5.2.6 Program studiów, efekty kształcenia i kwalifikacje absolwenta na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk
Plastycznych, stacjonarne studia II stopnia–34
6. Struktura programów studiów - 36
6.1. Plany studiów i semestralne diagramy zajęć - 37
6.1.1. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Grafika, 5-letnie jednolite studia magisterskie, stacjonarne – 37
6.1.2. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Malarstwo, 5-letnie jednolite studia magisterskie, stacjonarne – 42
6.1.3 Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych,
3-letnie stacjonarne studia I stopnia - 49
6.1.4. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Grafika, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 55
6.1.5. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Malarstwo, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia – 58
6.1.6. Plan studiów i diagramy zajęć na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych,
2-letnie stacjonarne studia II stopnia – 60
4
7. Katalog przedmiotów - 63
7.1. Przedmioty na kierunku Grafika, jednolite studia magisterskie, 5-letnie stacjonarne - 63
7.2. Przedmioty na kierunku Malarstwo, jednolite studia magisterskie, 5-letnie stacjonarne - 118
7.3. Przedmioty na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, 3-letnie stacjonarne studia I stopnia - 165
7.4. Przedmioty na kierunku Grafika, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 208
7.5. Przedmioty na kierunku Malarstwo, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 232
7.6. Przedmioty na kierunku Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, 2-letnie stacjonarne studia II stopnia - 244
8. Ogólne informacje dla studentów - 266
8.1. Koszty utrzymania - 266
8.2. Zakwaterowanie - 266
8.3. Posiłki - 266
8.4. Opieka zdrowotna - 266
8.5. Świadczenia i udogodnienia dla studentów niepełnosprawnych - 266
8.6. Ubezpieczenie - 267
8.7. Komunikacja - 267
8.8. Biblioteki - 267
8.9. Banki i poczta - 267
8.10. Pomoc materialna dla studentów - 267
8.11. Biuro obsługi studentów - 267
8.12. Baza dydaktyczna - 267
8.13. Programy międzynarodowe - 268
8.14. Praktyczne informacje dla studentów przyjezdnych - 268
8.15. Kursy językowe - 268
8.16. Praktyki - 269
8.17. Obiekty sportowe - 269
8.18. Zajęcia pozauczelniane i rekreacyjne - 269
8.19. Stowarzyszenia studenckie - 269
9. Aneks - 270
9.1. Program LLP/Erasmus - 270
9.2. Proces Boloński - 271
9.3. System mobilności studentów – program MOST – 273
9.4. Podstawowe zasady Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) - 273
9.4.1. Podstawowe cechy ECTS - 274
9.4.2. Podstawowe dokumenty ECTS - 275
5
1. ZAPRASZAMY DO LUBLINA
Lublin jest największym centrum miejskim Polski wschodniej i dziesiątym pod względem liczby mieszkańców miastem
w kraju. Liczy ok. 380 tys. mieszkańców. Jest znaczącym ośrodkiem przemysłowo-handlowym a także naukowym i
kulturalnym. Jest miastem młodzieży - w pięciu wyższych uczelniach kształci się ponad 70 tys. studentów.
Lublin zalicza się do najstarszych ośrodków miejskich w Polsce. Prawo magdeburskie otrzymał w 1317 roku, a
stolicą województwa stał się w 1474 r. W roku 1569 Polska i Litwa zawarły tutaj unię, która połączyła oba kraje prawie do
końca XVIII wieku. Od roku 1578 Lublin był siedzibą Trybunału Koronnego – najwyższego sądu szlacheckiej
Rzeczypospolitej. W 1918 roku powstał w Lublinie Tymczasowy Rząd Ludowy Republiki Polskiej, który następnie przekazał
władzę Józefowi Piłsudskiemu. Po wyzwoleniu z okupacji hitlerowskiej w 1944 r. Lublin przez 164 dni pełnił rolę
tymczasowej stolicy.
Lublin jest miastem, w którym zachowały się liczne i piękne zabytki, m.in. zamek z XIV-wieczną kaplicą Św. Trójcy
i unikalnymi malowidłami rusko-bizantyjskimi, Stare Miasto z bramami, kamieniczkami, kościołem Dominikanów i gmachem
Trybunału, XIX-wieczna zabudowa centrum z główną ulicą miasta Krakowskim Przedmieściem. Obrazu Lublina dopełniają
gęsto rozsiane pałace, kościoły, pomniki i inne, pochodzące z różnych epok, gmachy użyteczności publicznej. Dzisiejszy
Lublin to miasto otwarte, o dużym potencjale intelektualnym i gospodarczym, przyciągające inwestorów i będące ważnym
miejscem wymiany handlowej między Wschodem i Zachodem.
2. INFORMACJE O UCZELNI
2.1. ADRES
UNIWERSYTET MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ (UMCS)
Rektorat, 20-031 Lublin, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5
tel. +48 81 537-51-00 (centrala)
fax. +48 81 533-36-69 lub 537-51-02
telex: 643223
http://www.umcs.lublin.pl
2.2. ORGANIZACJA ROKU AKADEMICKIEGO 2011/2012
Rok akademicki 2011/2012 trwa od 1 października 2011 r. do 30 września 2012 r. i obejmuje
I. semestr zimowy
od 1 października 2011 r. do 12 lutego 2012 r., w tym:
1/ okres zajęć dydaktycznych – od 1 października do 21 grudnia 2011 r.
2/ wakacje zimowe – od 22 grudnia 2011 r. do 2 stycznia 2012 r.
3/ okres zajęć dydaktycznych – od 3 do 20 stycznia 2012 r.
4/ zimowa sesja zaliczeniowo-egzaminacyjna* od 21 stycznia do 3 lutego 2012 r.
5/ przerwa międzysemestralną – od 4 do 12 lutego 2012 r.
II. semestr letni
od 13 lutego do 7 lipca 2012 r., w tym:
1/ okres zajęć dydaktycznych – od 13 lutego do 4 kwietnia 2012 r.
2/ wakacje wiosenne – od 5 do 10 kwietnia 2012 r.
3/ okres zajęć dydaktycznych – od 11 kwietnia do 6 czerwca 2012 r.
4/ letnia sesja zaliczeniowo-egzaminacyjna* – od 8 czerwca do 7 lipca 2012 r.
III. wakacje letnie
od 8 lipca do 30 września 2012 r.
Dodatkowy dzień wolny: 2 maja 2012 r.
Egzaminy i zaliczenia poprawkowe oraz komisyjne odbywają się do:
31 marca 2012 r. – z zimowej sesji zaliczeniowo-egzaminacyjnej;
30 września 2012 r. – z letniej sesji zaliczeniowo-egzaminacyjnej.
6
Szczegółowe terminy egzaminów ustalają dziekani wydziałów.
Egzaminy nie mogą kolidować z zajęciami dydaktycznymi.
*w tym terminie odbywają się wszystkie programowe zaliczenia i egzaminy (tzw. pierwsze podejście)
Podstawa prawna: PISMO OKÓLNE Nr 1/2011 Rektora Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie z dnia
8 czerwca 2011 r. w sprawie szczegółowej organizacji roku akademickiego 2011/2012.
2.3. WŁADZE UMCS
JM Rektor:
prof. dr hab. Andrzej Dąbrowski
e-mail: [email protected]
Biuro Rektora: Barbara Niedzielska, pok. 1508, tel. 81 537-51-07, 537-51-09
Prorektorzy:
prof. dr hab. Ryszard Szczygieł (ds. ogólnych)
Biuro Rektora: mgr Małgorzata Mołdach, pok. 1508, tel. 81 537-51-07, 537-51-09
prof. dr hab. Ryszard Dębicki (ds. badań naukowych i współpracy międzynarodowej)
sekretariat: mgr Iwona Barcic pok. 1511, tel. 81 537-52-05
dr hab. Stanisław Michałowski, prof. nadzw. UMCS (ds. studenckich)
sekretariat: mgr Iwona Adach, pok. 1316, tel. 81 537-52-84, 537-52-94
prof. dr hab. Stanisław Chibowski (ds. kształcenia)
sekretariat: mgr Angelika Balcerek, pok. 1314, tel. 81 537-51-12
2.4. OGÓLNE INFORMACJE O UCZELNI
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej jest uczelnią państwową, która powołana została do życia przez Polski
Komitet Wyzwolenia Narodowego z dniem 23 października 1944 roku, początkowo z czterema wydziałami: Lekarskim,
Rolnym, Weterynaryjnym i Przyrodniczym a od 9 stycznia 1945 r. także z Wydziałem Farmacji.
Pierwsza inauguracja odbyła się 14 stycznia 1945 roku. Kadrę naukową stanowiło wówczas 42 profesorów m.in. z
uczelni Lwowa i Wilna i 80 asystentów. Studia podjęło wówczas 806 słuchaczy. Organizatorem i pierwszym rektorem
Uniwersytetu był zoolog prof. dr Henryk Raabe.
Od 1946 roku istniejący Wydział Przyrodniczy przekształcił się w Wydział Matematyczno-Przyrodniczy. W 1949
roku uczelnia powiększyła się o Wydział Prawa. Z kolei w roku następnym z Uniwersytetu wydzielono fakultety: Lekarski i
Farmaceutyczny, które dały podstawę obecnej Akademii Medycznej. W roku 1951 Wydział Matematyczno-Przyrodniczy
podzielił się na dwa wydziały: Matematyki, Fizyki i Chemii oraz Biologii i Nauk o Ziemi. W rok później otwarto Wydział
Humanistyczny, a w 1953 roku Zootechniczny. Znaczącą reorganizację struktury przeżył Uniwersytet w 1955 roku, gdy
wyodrębniono z niego wydziały: Rolny, Weterynaryjny i Zootechniczny, które stały się podwalinami Akademii Rolniczej. W
drugą połowę lat pięćdziesiątych Uniwersytet wkraczał z czterema wydziałami: Biologii i Nauk o Ziemi, Matematyki, Fizyki i
Chemii, Prawa oraz Humanistycznym. Pracowało wówczas na uczelni łącznie 414 osób, w tym 55 profesorów i docentów
oraz 145 pomocniczych pracowników naukowych, a studiowało 1389 słuchaczy.
Od tego czasu Uniwersytet konsekwentnie budował własną strukturę, odpowiadającą standardom akademickim i
wymogom zmieniającej się rzeczywistości naukowej i społecznej - by dziś prezentować szeroki profil kształcenia na
dziesięciu wydziałach.
Istniejące cztery wydziały uzupełnił w roku 1965 Wydział Ekonomiczny, a w roku 1973 Wydział Pedagogiki i Psychologii,
który powstał z połączenia Instytutu Pedagogiki i Psychologii, funkcjonującego na Wydziale Humanistycznym oraz
Wyższego Studium Nauczycielskiego, ściśle związanego z Uniwersytetem. W roku 1989 z Wydziału Matematyki, Fizyki i
Chemii wyodrębnił się Wydział Chemii, a z Wydziału Pedagogiki i Psychologii - Instytut Wychowania Artystycznego. W tym
samym roku Międzyuczelniany Instytut Filozofii i Socjologii został przekształcony w Wydział. W 1993 - Instytut Nauk
Politycznych przekształcił się w Wydział Politologii, a w 1997 roku Instytut Wychowania Artystycznego w Wydział
Artystyczny.
7
Oprócz kształcenia w Lublinie Uniwersytet prowadził od 1969 do 2001 roku swoją Filię w Rzeszowie, z
wydziałami: Ekonomicznym oraz Prawa i Administracji, które były organicznie związane z macierzystymi jednostkami
lubelskimi.
Od 1 września 2001 roku Filia UMCS w Rzeszowie została włączona do nowoutworzonego Uniwersytetu Rzeszowskiego.
Obok podstawowej formy nauczania, jaką są studia stacjonarne, Uniwersytet od lat prowadzi studia zaoczne i
wieczorowe, ponadto studia podyplomowe i doktoranckie. W zależności od rodzaju studiów absolwenci otrzymują dyplomy
stwierdzające uzyskanie tytułu zawodowego licencjata, magistra lub stopnia doktora. Absolwenci studiów podyplomowych
otrzymują świadectwa ich ukończenia.
W skład Uczelni wchodzi jedenaście wydziałów:
Wydział Biologii i Biotechnologii
Wydział Nauk o Ziemi i Gospodarki Przestrzennej
Wydział Matematyki, Fizyki i Informatyki
Wydział Chemii
Wydział Prawa i Administracji
Wydział Humanistyczny
Wydział Ekonomiczny
Wydział Pedagogiki i Psychologii
Wydział Filozofii i Socjologii
Wydział Politologii
Wydział Artystyczny
W Uniwersytecie działają również takie jednostki jak: Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych, Centrum
Kultury Fizycznej, Centrum Europy Wschodniej oraz Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców.
Istotnym ogniwem w procesie kształcenia jest Biblioteka Główna Uniwersytetu wraz z siecią bibliotek wydziałowych i
zakładowych, a także Biblioteka Brytyjska i Ośrodek Polskiego Komitetu Współpracy z Aliance Francaise. Różnorodnymi
formami dokształcania zajmuje się Uniwersyteckie Centrum Kursów Otwartych. Uniwersytet posiada też Ogród Botaniczny
– bogaty w roślinność i przepięknie położony w dzielnicy Sławinek.
W roku akademickim 2010/2011 zatrudnionych było ogółem 3673 pracowników. Nauczycieli akademickich było
1871, a wśród nich 437 profesorów i innych samodzielnych pracowników nauki. W październiku 2010 r. na 40 kierunkach
obejmujących ponad 260 specjalności studiów stacjonarnych i niestacjonarnych (wieczorowych i zaocznych) naukę podjęło
w Lublinie łącznie 26.872 studentów, w tym na I roku 10.903 a wśród nich 205 cudzoziemców. Studia podyplomowe i
doktoranckie odbywa 3203 słuchaczy.
2.5. WYKAZ PROWADZONYCH KIERUNKÓW STUDIÓW
Na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej prowadzone są następujące kierunki studiów:
biologia, biotechnologia, geografia, turystyka i rekreacja, matematyka, fizyka, informatyka, chemia, ochrona
środowiska, prawo, administracja, filologia polska, filologia (specjalności: filologia angielska, filologia angielska
w zakresie studiów amerykanistycznych, filologia germańska, filologia iberyjska, filologia romańska, filologia
rosyjska, rosjoznawstwo, filologia ukraińska, filologia białoruska, slawistyka), lingwistyka stosowana,
historia,etnologia, archeologia, informacja naukowa i bibliotekoznawstwo, kulturoznawstwo, logopedia z
audiologią, ekonomia, zarządzanie, finanse i rachunkowość, psychologia, pedagogika, pedagogika specjalna,
filozofia, socjologia, filozoficzno-historyczne studia, praca socjalna, politologia, stosunki międzynarodowe,
dziennikarstwo i komunikacja społeczna, studia wschodnioeuropejskie, edukacja artystyczna w zakresie sztuki
muzycznej, edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, grafika, malarstwo oraz jazz i muzyka
estradowa.
2.6. OGÓLNE ZASADY PRZYJMOWANIA NA STUDIA
Osoby ubiegające się o przyjęcie na studia dokonują rejestracji w internetowej rejestracji kandydatów i wnoszą
opłatę rekrutacyjną za postępowanie kwalifikacyjne.
Kandydaci zakwalifikowani przez komisję rekrutacyjną na I rok studiów zobowiązani są złożyć w terminie wpisu
na studia – komplet dokumentów zawierający:
 podpisany kwestionariusz osobowy wydrukowany z systemu IRK;
 oryginał lub odpis świadectwa dojrzałości;
 odpis dyplomu ukończenia studiów pierwszego stopnia – na studia drugiego stopnia;
8
 2 fotografie o wymiarze 37 x 52 mm bez nakrycia głowy na jasnym tle oraz fotografię elektroniczną w formie
pliku JPG przesłaną do systemu IRK;
 orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia studiów w przypadku
kierunków studiów, w trakcie których studenci są narażeni na działanie czynników szkodliwych, uciążliwych
lub niebezpiecznych dla zdrowia;
 kserokopię dowodu tożsamości.
Przyjęcia na studia odbywają się na podstawie postępowania kwalifikacyjnego, które ma charakter konkursowy i
może obejmować:
1/ wyniki z określonych przedmiotów i na wskazanym poziomie (rozszerzonym lub/i podstawowym) uzyskane
przez kandydata na egzaminie maturalnym – nowa matura oraz wyniki sprawdzianu uzdolnień kierunkowych w
formie określonej w załączniku nr 1 uchwały Senatu Akademickiego UMCS w sprawie zasad przyjmowania
kandydatów na I rok studiów;
2/ wyniki z określonych przedmiotów uzyskane przez kandydata na egzaminie dojrzałości przeprowadzonym
według starej matury lub egzamin wstępny mający formę:
- egzaminu pisemnego,
- egzaminu ustnego,
- rozmowy kwalifikacyjnej o określonej tematyce,
- sprawdzianu uzdolnień kierunkowych o określonym zakresie i formie;
3/ konkurs dyplomów lub ocen uzyskanych ze studiów pierwszego stopnia.
Przyjęcia na studia mogą odbywać się również na podstawie złożonych dokumentów. Dopuszcza się jedną lub
kilka form jednocześnie.
Studia stacjonarne pierwszego stopnia, drugiego stopnia i jednolite magisterskie są bezpłatne. Natomiast za
każdorazowe powtarzanie semestru lub roku nauki student wnosi opłatę w wysokości ustalanej każdego roku przez rektora.
Opłata w roku akademickim 20010/2011 kształtuje się od 2700,- zł na informacji naukowej i bibliotekoznawstwie do 4800,- zł
na kierunkach Wydziału Artystycznego. W pełni płatne są studia niestacjonarne (zaoczne i wieczorowe). Wysokość opłaty
za studia na I roku wynosi od 2650,- zł na Wydziale Humanistycznym do 6000,- zł na Wydziale Artystycznym.
Cudzoziemcy uiszczają wpisowe w wysokości 200 euro i wnoszą opłatę za studia w wysokości 2000 euro rocznie.
2.7. NAJWAŻNIEJSZE PRZEPISY OBOWIĄZUJĄCE NA UCZELNI
Prawa i obowiązki studentów zawarte są w regulaminie studiów, który dostępny jest na stronie internetowej Uczelni
www.umcs.lublin.pl. Znajdują się tam także: regulamin samorządu studentów oraz regulamin przyznawania pomocy
materialnej.
2.8. DZIAŁ KSZTAŁCENIA
Rektorat, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5, pok. 313
Kierownik: mgr Marzena Widomska, tel. 81 537-51-25
2.9. UCZELNIANY KOORDYNATOR PROCESU BOLOŃSKIEGO I EUROPEJSKIEGO
SYSTEMU TRANSFERU I AKUMULACJI PUNKTÓW (ECTS)
dr hab. Janusz Ryczkowski, prof. nadzw. UMCS
Wydział Chemii, Zakład Technologii Chemicznej (Duża Chemia, VI piętro, p. 402)
Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 3
tel. 81 537-55-46 lub 537-55-96, fax: 81 537-55-65 lub 81 533-33-48,
9
3. WYDZIAŁ ARTYSTYCZNY UMCS
Wydział Artystyczny
al. Kraśnicka 2A, 2B
20–718 Lublin
tel. 81 537-69-50
3.1 OPIS I STRUKTURA WYDZIAŁU
Wydział Artystyczny jest najmłodszym, dziesiątym Wydziałem Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej. Jego
historia sięga 1971 roku, kiedy to w ramach Wyższego Studium Nauczycielskiego UMCS powołano kierunek
Wychowanie Muzyczne. W roku następnym utworzono Wychowanie Plastyczne. Najpierw były to studia trzyletnie
stacjonarne. Już jednak w roku 1973 na nowo powstałym Wydziale Pedagogiki i Psychologii UMCS uruchomiono
pięcioletnie studia Wychowania Muzycznego i Wychowania Plastycznego.
W 1974 r. w ramach Wydziału Pedagogiki i Psychologii powstał Zakład Wychowania Muzycznego i Zakład
Wychowania Plastycznego. W 1976 kierunki artystyczne otrzymały pierwszą własną siedzibę, w nieistniejącym już
pawilonie przy ul. Zana 11a. Następnie Zakład Wychowania Muzycznego został przeniesiony na pl. Litewski 5.
W tymże roku w strukturze Wydziału Pedagogiki i Psychologii wyodrębniony został Instytut Wychowania
Artystycznego z dwoma kierunkami studiów: Wychowanie Muzyczne oraz Wychowanie Plastyczne.
Od 1 lutego 1989 roku Instytut Wychowania Artystycznego zaczął działać na prawach samodzielnego wydziału.
W roku 1991 otrzymał dwa budynki położone przy al. Kraśnickiej o łącznej powierzchni ok. 4000 m2 . Wkrótce
jeden z budynków (al. Kraśnicka 2A), zaadaptowany został na siedzibę Wychowania Muzycznego. Natomiast
przez kolejny rok trwała rozbudowa drugiego budynku (al. Kraśnicka 2B), który stać się miał siedzibą Wychowania
Plastycznego. Ostatecznie, z początkiem roku 1993, cały Instytut działał już w nowych pomieszczeniach.
Kolejnym ważnym faktem w historii było przekształcenie Instytutu Wychowania Artystycznego w Wydział
Artystyczny UMCS. Wydział Artystyczny został utworzony jednomyślną uchwałą Senatu Akademickiego z dnia 23
kwietnia 1997 roku. Weszła ona w życie 1 września 1997 roku.
Wraz ze wzrostem jakościowym kadry naukowo-dydaktycznej Wydziału zostały uruchomione nowe kierunki
studiów stacjonarnych i wieczorowych, magisterskich i licencjackich. W roku akad. 1999/2000 przeprowadzono
pierwszy nabór kandydatów na 5-letnie stacjonarne studia magisterskie na kierunek Grafika, a w roku
akademickim 2001/2002 na kierunek Malarstwo. W tym samym roku akademickim uruchomiono 3-letnie
licencjackie studia wieczorowe – Jazz i muzyka estradowa. Atrakcyjną formą, co do miejsca, jak i programu
nauczania są 3-letnie licencjackie studia wieczorowe w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym,
kształcące studentów na kierunkach: Grafika i Malarstwo.
Od października 2000 roku Wydział Artystyczny funkcjonuje w systemie instytutowym. W jego skład wchodzą
dwie odrębne jednostki: Instytut Sztuk Pięknych i Instytut Muzyki.
W 2001 roku Wydział uzyskał uprawnienia do przeprowadzania przewodów kwalifikacyjnych I stopnia w
dziedzinie sztuk plastycznych, w dyscyplinie artystycznej grafika. Od 2003 roku Wydział posiada prawo do
nadawania stopnia doktora sztuki w wyżej wymienionej dziedzinie, a od 2005 stopnia doktora w dyscyplinie „sztuki
piękne”.
Wydział Artystyczny postrzegany jest jako placówka naukowo-artystyczna o ciągle rozwijającej się kadrze
naukowej, która obok działalności dydaktycznej, prezentuje swoje dokonania twórcze w wielu konkursach i
festiwalach plastycznych i muzycznych w kraju oraz za granicą. Misją Wydziału jest popularyzowanie sztuki oraz
działalność edukacyjno-wychowawczą na poziomie wyższej szkoły artystycznej. Pracownicy Wydziału są
organizatorami Lubelskiego Forum „SZTUKA-EDUKACJA” oraz współorganizatorami Lubelskiego Forum Sztuki
Współczesnej im. W. Lutosławskiego. Czynnie uczestniczą w radach programowych i artystycznych licznych galerii
i placówek artystyczno - kulturalnych Lublina. Na tym polu wyróżnia się działająca w ramach Centrum Kultury w
Lublinie „Galeria Biała”, ukazująca zjawiska i tendencje sztuki najnowszej.
10
Władze Wydziału Artystycznego UMCS
w kadencji 2008–2012
Dziekan: prof. szt. muz. Urszula BOBRYK
Prodziekan ds. studenckich: ad. dr hab. Mariusz DRZEWIŃSKI
Kierownik Dziekanatu: mgr Anna Wójcik
tel. 81 537-69-50
Dziekanat: mgr Anna Chabros
mgr inż. Maria Łanczont-Lasek
mgr inż. Agnieszka Banaszek
mgr Bogumiła Brzuchala
tel. 81 537-69-25, 537-69-56
Wydział zatrudnia 145 nauczycieli akademickich: 12 profesorów tytularnych, 32 adiunktów II stopnia (kw. II st.) i
doktorów habilitowanych, w tym 12 na stanowiskach profesora nadzwyczajnego UMCS, 55 adiunktów I stopnia
(kw. I st.) i doktorów oraz 46 magistrów.
W roku akademickim 2010/2011 na Wydziale Artystycznym UMCS studiowało 720 studentów, z tego 465 w
Instytucie Sztuk Pięknych, 153 w Instytucie Muzyki, 62 w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym.
Wydział Artystyczny UMCS tworzą dwa instytuty:
1 - Instytut Sztuk Pięknych
al. Kraśnicka 2B
20–718 Lublin
tel. 81 537-69-00
Dyrektor - prof. zw. Artur POPEK
p. 8, tel. 81 537-69-47
2 - Instytut Muzyki
al. Kraśnicka 2A
20-718 Lublin
tel. 81 537-69-01
Dyrektor – prof. nadzw. Beata DĄBROWSKA
p. 114 , tel. 81 537-69-12
[email protected]
3.2. WYDZIAŁOWY KOORDYNATOR PROCESU BOLOŃSKIEGO I ECTS
St. wykł. dr Jadwiga Jasińska
Instytut Muzyki, Zakład Teorii Muzyki
al. Krasnicka 2a
tel. 081 533-51-72
[email protected]
11
4. INSTYTUT SZTUK PIĘKNYCH WYDZIAŁU ARTYSTYCZNEGO UMCS
Instytut Sztuk Pięknych WA UMCS
al. Kraśnicka 2B
20 – 718 Lublin
tel. 81 537-69-50
4.1. OPIS I STRUKTURA INSTYTUTU
Instytut Sztuk Pięknych stanowi od 2000 roku niezależną jednostkę Wydziału Artystycznego UMCS. Posiada
odrębną bazę dydaktyczną, własne władze i kadrę akademicką.
Od samego początku Instytut rozwija się dynamicznie. Oferta dydaktyczna została poszerzona o nowe kierunki
studiów. Corocznie wprowadzane są zmiany programowe na istniejących kierunkach.
W 2001 roku kierunek Wychowanie Plastyczne zmienił nazwę na Edukacja artystyczna w zakresie sztuk
plastycznych. W roku akad. 1999/2000 przeprowadzono pierwszy nabór kandydatów na 5-letnie stacjonarne studia
magisterskie na kierunek Grafika, a w roku akad. 2001/2002 na kierunek Malarstwo.
Od roku akad. 2001/2002 absolwenci studiów magisterskich otrzymują tytuł magistra sztuki.
W roku akad. 2001/2002 rozpoczęła działalność filia UMCS w Kazimierzu Dolnym - Kolegium Sztuk Pięknych,
gdzie prowadzone są trzyletnie stacjonarne studia I stopnia na kierunkach Grafika i Malarstwo.
Od roku akad. 2004/2005 wprowadzone zostały 2-letnie uzupełniające studia zaoczne dla osób z licencjatem,
pozwalające uzyskać tytuł magistra sztuki. Studia te w kolejnym roku akademickim przekształcone zostały z
zaocznych na wieczorowe.
Od roku akademickiego 2007/2008 studia w Instytucie Sztuk Pięknych realizowane były w systemie
dwustopniowym: 3-letnie stacjonarne i niestacjonarne studia I stopnia (licencjackie) oraz 2-letnie (bądź 1,5 letnie)
stacjonarne studia II stopnia uzupełniające (magisterskie).
Od bieżacego roku akad. 2011/2012 kierunki Grafika i Malarstwo prowadzone są jako 5-letnie jednolite studia
magisterskie oraz uzupełniające studia drugiego stopnia dla osób z licencjatem. Kierunek Edukacja artystyczna w
zakresie sztuk plastycznych pozostaje w trybie dwustopniowym (licencjat i uzupełniające).
Władze Instytutu Sztuk Pięknych Wydziału Artystycznego UMCS
w kadencji 2009 – 2013
Dyrektor: prof. zw. Artur POPEK
p. 8, tel. 81 537-69-47
Sekretariat: mgr Agnieszka Graniczka
mgr Anna Łukasik
p. 9, tel. 81 537-69-24, 537-69-40
Instytut Sztuk Pięknych zatrudnia 82 pracowników naukowo - dydaktycznych i obejmuje 14 zakładów.
4.2. WYKAZ NAUCZYCIELI AKADEMICKICH W JEDNOSTKACH DYDAKTYCZNYCH
INSTYTUTU
1 - ZAKŁAD MALARSTWA I
p. 114, tel. 81 537-69-29
Kierownik: Prof. zw. Mieczysław HERMAN
Prof. nadzw. kw. II st. Walenty Wróblewski
Ad. dr hab. Marek Mazanowski
12
Ad. dr hab. Anna Waszczuk
Ad. kw. I st. Zbigniew Woźniak
As. mgr Kamil Siczek
As. mgr Agata Baltyzar
2 - ZAKŁAD MALARSTWA II
p. 117, tel. 81 537-69-30
Kierownik: Prof. nadzw. kw. II st. Tomasz ZAWADZKI
Prof. zw. Adam Styka
Ad. II st. kw. II st. Krzysztof Bartnik
Ad. kw. I st. Sławomir Toman
As. dr Piotr Korol
As. dr Adam Skóra
3 - ZAKŁAD MALARSTWA I RYSUNKU I
Kierownik: Ad. II st. kw. II st. Jan Gryka
Ad. dr Cezary Klimaszewski
As. mgr Robert Kuśmirowski
4 - ZAKŁAD MALARSTWA I RYSUNKU I
p. 117, tel. 81 537-69-30
Kierownik: Prof. nadzw. kw. II st. Stanisław ŻUKOWSKI
Prof. nadzw. kw. II st. Jan Ferenc
Ad. II st. kw. II st. Maria Polakowska-Prokopiak
Ad. dr hab. Wiesław Proć
Ad. dr hab. Tomasz Świerbutowicz
Ad. dr hab. Maria Sękowska
As. mgr Kamil Stańczak
St. wykł. mgr Krystyna Solecka
5 - ZAKŁAD MALARSTWA I RYSUNKU II
p. 114, tel. 81 537-69-29
Kierownik: Prof. zw. Jacek WOJCIECHOWSKI
Ad. dr hab. Mariusz Drzewiński
Ad. dr hab. Donat Kowalski
Ad. kw. I st. Bernard Homziuk
Ad. kw. I st. Krzysztof Rumowski
As. dr Jakub Ciężki
6 - ZAKŁAD GRAFIKI WARSZTATOWEJ I
p. 32, tel. 81 537-69-41
Kierownik: Prof. zw. Maksymilian SNOCH
Ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz
Ad. dr Agnieszka Zawadzka
St. wykł. kw. I st. Adam Panek
7 - ZAKŁAD GRAFIKI WARSZTATOWEJ I EKSPERYMENTALNEJ
p. 32, tel. 81 537-69-41
Kierownik: Prof. zw. Artur Popek – Dyrektor ISP
Ad. II st. kw. II st. Waldemar Szysz
Ad. dr Anna Perłowska-Weiser
Ad. kw. I st. Alicja Snoch-Pawłowska
As. mgr Anna Barańska
As. mgr Magdalena Szyszkowska
13
8 - ZAKŁAD GRAFIKI PROJEKTOWEJ I LITOGRAFII
p. 03, tel. 81 537-69-43
Kierownik: Prof. nadzw. kw. II st. Piotr LECH
Ad. dr hab. Zbigniew Liwak
Ad. dr Włodzimierz Pastuszak
Ad. dr Krzysztof Rukasz
As. dr Tomasz Kozak
As. mgr Sebastian Smit
As. mgr Lech Mazurek
St. wykł. mgr Piotr Nakonieczny
Wykł. mgr Waldemar Drążyk
Prac. inż.-tech. mgr Tomasz Malec
9 - ZAKŁAD GRAFIKI PROJEKTOWEJ I SERIGRAFII
p. 126, tel. 81 537-69-36
Kierownik: Ad. II st. kw. II st. Romuald Kołodziej
Ad. dr Małgorzata Bałdyga-Nowakowska
As. mgr Magdalena Bąk
As. mgr Amadeusz Popek
As. mgr Jarosław Koziara
10 - ZAKŁAD SZTUKI MEDIÓW CYFROWYCH
p. 119A, tel. 81 537-69-36
Kierownik: Prof. zw. Grzegorz MAZUREK
Ad. dr Marek Letkiewicz
Ad. dr Sławomir Plewko
As. mgr Joanna Polak
Wykł. mgr Michał Mikulski
11 - ZAKŁAD RZEŹBY I CERAMIKI
p. 24, tel. 81 537-69-33, p.27. 81 537-69-28,
cerkiewka, tel. 81 537-69-31
Kierownik: Prof. zw. Adam MYJAK
Ad. dr Wojciech Mendzelewski
Ad. dr Piotr Zieleniak
Ad. dr Zbigniew Stanuch
St. wykł.. kw I st. Władysław Żukowski
As. mgr Alicja Kupiec
St. wykł. mgr Leszek Rymczuk
As. mgr Radosław Skóra
Prac. inż.-tech. Paweł Bernik
12 - ZAKŁAD WIEDZY WIZUALNEJ
p.127, tel. 81 537-69-37
Kierownik: Prof. zw. Irena NAWROT-TRZCIŃSKA
Ad. dr Jarosław Janowski
Ad. dr Marcin Maron
Ad. dr Ewa Niestorowicz
Ad. kw I st. Ireneusz Wydrzyński
Ad. dr Danuta Kuciak
St. wykł. kw. I st. Krystyna Bagińska
Prac. inż.-tech. mgr Robert Rabiej
14
13 - ZAKŁAD HISTORII SZTUKI
p. 129, tel. 81 537-69-39
Kurator: Prof. nadzw. kw. II st. Jan FERENC
Ad. dr Jerzy ŻYWICKI
Ad. dr Ewa Letkiewicz
Ad. dr Piotr Majewski
14 – PRACOWNIA EDUKACJI PLASTYCZNEJ
p. 36, tel. 81 537-69-34
Kierownik: Ad. dr Anna Boguszewska
Ad. dr Barbara Niścior
Ad. dr Małgorzata Stępnik
St. wykł. dr Romuald Tarasiuk
Wykł. mgr Anna Mazur
4.3. KOLEGIUM SZTUK PIĘKNYCH W KAZIMIERZU DOLNYM
Kolegium Sztuk Pięknych UMCS
ul. Nadwiślańska 9
24-120 Kazimierz Dolny
tel. 81 881-03-23
www.kolegiumkazimierz.pl
Dyrektor administracyjny – Zbigniew BAGIŃSKI
tel. 506 005 005
Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym jest ośrodkiem zamiejscowym UMCS. Prowadzi
kontynuację dla II i III roku 3-letnich stacjonarnych studiów I stopnia (licencjackich) na kierunkach Grafika i
Malarstwo. Wykłady i ćwiczenia prowadzą nauczyciele akademiccy Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie
i innych wyższych uczelni.
Celem studiów jest nabycie kwalifikacji zawodowych dających szansę zatrudnienia w agencjach reklamowych,
studiach poligraficznych, prasie, wydawnictwach, placówkach oświatowych i kulturalno-wychowawczych.
Absolwent otrzymuje tytuł licencjata, który upoważnia go do zatrudnienia w zawodzie oraz do kontynuowania
nauki na uzupełniających dwuletnich studiach magisterskich.
4.4. BAZA DYDAKTYCZNA
Instytut Sztuk Pięknych posiada dwa niezależne budynki. Powierzchnia użytkowa całego Instytutu wynosi
2276,60 m2, z tego na budynek rzeźby monumentalnej przypada 235,80 m2. Większość pomieszczeń użytkowych
tj. 2032 m2 stanowią pomieszczenia dydaktyczne. Są to :
 1 sala wykładowa (na 100 osób),
 3 sale ćwiczeniowe (na 25 osób),
 16 pracowni (na 12 osób): 5 malarskich, 1 rysunku, 4 graficzne, 2 rzeźbiarskie, 1 ceramiczna, 1
multimedialna, 1 komputerowa, 1 fotograficzna,
 1 biblioteka (na 30 osób).
W Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym ogólna powierzchnia użytkowa wynosi 692 m2, z czego
pomieszczenia dydaktyczne (pracownie malarskie, rysunkowe, graficzne, sale seminaryjne, sale wykładowe,
pracownie komputerowe i inne) stanowią 363 m2.
BIBLIOTEKA INSTYTUTU SZTUK PIĘKNYCH
p. 20, tel. 81 537-69-42
Kustosz: mgr Danuta Piekarska
mgr Bogusław A. Łukasik
15
4.5. PROWADZONE KIERUNKI STUDIÓW
Kierunki studiów w Instytucie Sztuk Pięknych od roku akademickiego 2011/2012
kierunek studiów
EDUKACJA ARTYSTYCZNA
W ZAKRESIE SZTUK
PLASTYCZNYCH
3-letnie
studia I stopnia
licencjackie
2-letnie
studia II stopnia
magisterskie
stacjonarne
stacjonarne
5-letnie
jednolite studia
magisterskie
GRAFIKA
stacjonarne
stacjonarne
MALARSTWO
stacjonarne
stacjonarne
4.6. EGZAMINY WSTĘPNE DO INSTYTUTU SZTUK PIĘKNYCH
Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez instytutową komisję rekrutacyjną lub w
trybie rejestracji internetowej.
System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem www.irk.umcs.lublin.pl. Kandydaci korzystają
z dostępu do internetowej rejestracji kandydatów we własnym zakresie. Dziekani wydziałów zapewnią kandydatom
dodatkowo dostęp do stanowisk komputerowych, umożliwiających dokonanie rejestracji na studia w okresie
wynikającym z ustalonego terminarza rekrutacyjnego.
Do egzaminu wstępnego przystąpić może każdy, kto ukończył szkołę średnią i otrzymał świadectwo
dojrzałości. Nie obowiązują żadne limity wieku. Egzamin ma stwierdzić uzdolnienia i predyspozycje kandydata, a
także wykazać poziom jego motywacji do podjęcia studiów w Instytucie Sztuk Pięknych.
Kandydaci zobowiązani są do złożenia w odpowiednim terminie w Sekretariacie Komisji Rekrutacyjnej
następujących dokumentów:
 Podanie na ustalonym formularzu (do pobrania w Dziekanacie Wydziału, al. Kraśnicka 2B, 1 piętro, pokój
106).
 Oryginał świadectwa dojrzałości.
 Orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do podjęcia studiów na obranym
kierunku.
 Dwie koperty formatu c-6, ze znaczkami pocztowymi na listy polecone, zaadresowane do kandydata.
 Pokwitowanie opłaty rekrutacyjnej.
 Odpis dyplomu ukończenia studiów I stopnia – na studia uzupełniające II stopnia.
 Wyciąg lub kserokopia dowodu tożsamości.
Terminy składania dokumentów podane zostaną w marcu 2012.
Kandydat w chwili składania dokumentów deklaruje wybór kierunku studiów.
Jeśli kandydat zdaje na więcej niż jeden kierunek, wnosi opłatę rekrutacyjną na każdy z nich.
Egzaminy wstępne odbywają się raz w roku, w drugiej połowie czerwca i na początku lipca. O dokładnych
terminach każdy z kandydatów informowany jest przez uczelnię listownie.
Na egzamin należy zabrać ze sobą Dowód Osobisty.
16
Limity przyjęć w roku akademickim 2011/2012
EDUKACJA ARTYSTYCZNA
W ZAKRESIE SZTUK
PLASTYCZNYCH
GRAFIKA
3-letnie studia I stopnia
licencjackie
2-letnie studia II stopnia
magisterskie
stacjonarne – 42 osoby
stacjonarne – 28 osób
niestacjonarne – 14 osób
niestacjonarne – 14 osób
5-letnie studia
jednolite magisterskie
Kolegium w Kazimierzu - 14 osób
MALARSTWO
Kolegium w Kazimierzu - 14 osób
4.6.1 ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA I STOPNIA
EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH
Studia stacjonarne i niestacjonarne (zaoczne)
Podstawą kwalifikacji jest egzamin praktyczny z:
- rysunku - studium postaci (rysunek wykonany ołówkiem, węglem lub kredką),
- malarstwa (martwa natura wykonana w dowolnej technice malarskiej na papierze lub płótnie) lub rzeźby
(studium postaci wykonane w glinie).
Ostateczny wynik postępowania kwalifikacyjnego wyznacza się przy zastosowaniu systemu punktowego.
Ocena
Rysunek
Malarstwo lub rzeźba
5,0
200
170
4,5
150
140
4,0
120
110
3,5
90
80
3,0
60
50
GRAFIKA
- malarstwa (martwa natura wykonana w dowolnej technice malarskiej na papierze lub płótnie),
Ocena
Rysunek
Malarstwo
5,0
170
200
4,5
150
140
4,0
120
110
3,5
90
80
3,0
60
50
MALARSTWO (3,5 letnie)
- malarstwa (martwa natura wykonana w dowolnej technice malarskiej na papierze lub płótnie),
Ocena
Rysunek
Malarstwo
5,0
170
200
4,5
150
140
4,0
120
110
3,5
90
80
3,0
60
50
17
4.6.2 ZASADY KWALIFIKACJI NA STUDIA II STOPNIA
Na kierunki EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, GRAFIKA oraz
MALARSTWO - studia II stopnia uzupełniające (magisterskie) - limity przyjęć po 28 osób.
Rekrutacja odbywa się na podstawie złożenia kompletu wymaganych dokumentów do wysokości limitu miejsc.
4.7. DODATKOWA OFERTA DYDAKTYCZNA
4.7.1 KURS PRZYGOTOWAWCZY NA STUDIA ARTYSTYCZNE
Instytut Sztuk Pięknych prowadzi coroczny Kurs przygotowawczy na studia artystyczne. Kurs przeznaczony
jest dla absolwentów szkół średnich ubiegających się o przyjęcie na studia wyższe artystyczne: Akademie Sztuk
Pięknych, uniwersyteckie Wydziały Artystyczne oraz Pedagogiczne.
Kurs w szczególności skierowany jest do absolwentów ubiegających się o przyjęcie na Wydział Artystyczny
UMCS Lublinie na kierunki:
 Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych,
 Grafika,
 Malarstwo.
Zajęcia prowadzone są w kilkuosobowych grupach przez pracowników Instytutu Sztuk Pięknych Wydziału
Artystycznego UMCS Lublinie.
Całość kursu obejmuje zajęcia z rysunku i malarstwa oraz rzeźby.
1.
2.
3.
4.
5.
Ćwiczenia z rysunku obejmują:
Szkice z natury (różnorodność obiektów oraz technik wykonania).
Studium postaci (akt), (węgiel, ołówek, tusz lawowany).
Studium głowy ( węgiel, ołówek, tusz lawowany).
Studium przedmiotu (różnorodność technik).
Dodatkowo ćwiczenia z kompozycji oraz podstaw perspektywy plastycznej.
Ćwiczenia z malarstwa obejmują:
1. Studium martwej natury (farby plakatowe, akryl, olej, karton, płótno).
2. Szkice kolorystyczne (farby plakatowe, akryl, olej, karton, płótno).
3. Kompozycja tematyczna (zagadnienia barwy, koloru, przestrzeni malarskiej).
Ćwiczenia z rzeźby obejmują:
1. Studium postaci siedzącej (glina),
2. Studium głowy (glina),
3. Kompozycja dowolna (glina).
Zajęcia prowadzone są w wymiarze: każdy przedmiot po 4 godziny lekcyjne w soboty i niedziele.
Kurs obejmuje 96 godzin lekcyjnych: 48 godzin rysunku oraz do wyboru malarstwo lub rzeźba po 48 godzin.
Zgłoszenia przyjmujemy od października 2011 roku (ilość miejsc ograniczona).
Kurs rozpocznie się na początku marca 2012.
18
4.7.2. STUDIA PODYPLOMOWE
1. Podyplomowe studia w zakresie GRAFIKI KOMPUTEROWEJ
Kierownik Studiów: prof. nadzw. Piotr LECH
tel. 081 5245391 wew.147 lub 0507102632
Czas trwania: 2 semestry; ok. 130 godzin
Opis Studiów: Celem Studiów ma być wyposażenie absolwentów w wiedzę i umiejętności związane z szeroko
rozumianą grafiką komputerową i wielorakimi możliwościami stosowania jej w edukacji, publikacjach prasowych,
reklamie, prezentacjach multimedialnych oraz w tworzeniu serwisów Internetowych – w aspekcie edukacji
informatycznej, komunikacji i informacji marketingowej. Studia są przeznaczone dla absolwentów szkół wyższych
kierunków plastyczno-pedagogicznych, plastycznych oraz innych kierunków humanistycznych. Zajęcia
prowadzone są w formie wykładów, ćwiczeń i zajęć laboratoryjnych. Warunkiem ukończenia studiów jest zaliczanie
poszczególnych przedmiotów, które odbywać się będzie w oparciu o wykonywane przez studenta prace kontrolne i
zdane egzaminy.
Program Studiów: wybrane zagadnienia sztuki współczesnej, cyfrowe przetwarzanie obrazu, techniki
multimedialne (WWW; animacja komputerowa), komputerowe projektowanie graficzne(DTP), elementy informatyki,
psychofizjologia widzenia, wybrane zagadnienia grafiki wydawniczej i reklamy, percepcja obrazu fotograficznego.
Termin i miejsce przyjmowania dokumentów: Dokumenty składane są na bieżąco.
Sekretariat Instytutu Sztuk Pięknych WA UMCS
20-718 Lublin, Al. Kraśnickie 2B, pok.8
tel: 81 537-69-24
Zasady przyjęć: w oparciu o analizę dostarczonych dokumentów lub rozmowę kwalifikacyjną z kandydatem.
Przewidywany termin rozpoczęcia zajęć: po dokonaniu naboru (początek kolejnego semestru)
Opłata za semestr: 1200 zł
2. Podyplomowe studia w zakresie FOTOGRAFII
Miejsce: Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu, tel. 81 881-03-23
Kierownik studiów: ad. dr Adam Skóra
Instytut Sztuk Pięknych WA UMCS
20-718 Lublin, Al. Kraśnickie 2B, pok.8
tel: 81 537-69-24
Czas trwania: 2 semestry
Opis Studiów: Sylwetka kandydata: absolwenci studiów wyższych, a w szczególności nauczyciele plastyki i
instruktorzy w placówkach kulturalno-oświatowych oraz osoby, które w swojej pracy wykorzystują media
fotograficzne.
Uzyskane umiejętności po ukończeniu studiów: umożliwienie słuchaczom zdobycia dodatkowych umiejętności
związanych z mediami fotograficznymi oraz z wielorakimi możliwościami stosowania tych umiejętności w edukacji,
publikacjach prasowych i reklamie.
Program studiów: Program studiów tworzą następujące treści programowe:
I. GRUPA TREŚCI OGÓLNYCH
Przedmioty treści ogólnych realizowane są w formie wykładów połączonych z pokazami wizualnymi oraz w formie
wykładów połączonych z instruktażowymi prezentacjami. Dotyczą zagadnień związanych z mechanizmami
percepcji i komunikacji obrazowej ze szczególnym uwzględnieniem percepcji obrazu fotograficznego, analizą
obrazu fotograficznego i filmowego, historią fotografii oraz wybranych zagadnień problemowych wykorzystywania
obrazu fotograficznego we współczesnej komunikacji wizualnej.
1. Podstawy komunikacji wizualnej
2. Analiza obrazu fotograficznego
3. Wybrane zagadnienia obrazu filmowego
4. Percepcja obrazu fotograficznego
5. Fotografia studyjna
II. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
Przedmioty treści kierunkowych realizowane są w formie warsztatów fotograficznych. Słuchacze realizują
konkretne zadania w grupach typu laboratoryjnego. Maksymalna ilość studentów w grupie nie może przekraczać 7
19
osób. Prace realizowane są w atelier fotograficznym oraz w plenerze. Celem tego bloku jest praktyczna realizacja
wybranych tematów związanych z warstwą dokumentalną, autobiograficzną i metaforyczną w fotografii.
Szczególny nacisk kładziony jest na rozwój osobowości twórczej poprzez fotografię kreacyjną.
1. Fotografia portretowa.
2. Autoportret fotograficzny.
3. Inscenizacja fotograficzna.
4. Reportaż fotograficzny.
5. Fotografia użytkowa.
III. GRUPA TREŚCI WARSZTATOWO-TECHNOLOGICZNYCH
Przedmioty treści warsztatowo-technologicznych realizowane są w formie ćwiczeń typu laboratoryjnego. Celem
tych zajęć jest zdobycie wiedzy praktycznej z technologii i techniki fotograficznej. Maksymalna ilość studentów w
grupie laboratoryjnej nie może przekraczać 7 osób.
1. Fotografia non kamera.
2. Fotografia intermedialna.
3. Cyfrowa obróbka obrazu.
4. Animacja filmowa.
Termin i miejsce przyjmowania dokumentów:
Dziekanat Wydziału Artystycznego UMCS w Lublinie,
ul. Kraśnicka 2B, 20-718 Lublin
tel. 81 537-69-25
lub Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym
ul. Nadwiślańska 9, tel. 81 881-03-23
Zasady przyjęć: Złożenie kompletu dokumentów i rozmowa kwalifikacyjna.
Opłata za semestr: 1800 zł.
Informacji udziela:
Zbigniew Bagiński
Kolegium Sztuk Pięknych
24-120 Kazimierz Dolny
ul. Nadwiślańska 9
tel. 506 005 005
3. Studia podyplomowe w zakresie EDUKACJI PLASTYCZNEJ
Kierownik studiów: dr Barbara Niścior
Czas trwania: 3 semestry (350 godzin)
Program studiów obejmuje następujące zagadnienia: Metodyka edukacji plastycznej, Elementy wiedzy o
sztuce, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej, Animacja sztuk plastycznych, Techniki rysunkowe,
Techniki malarskie, Techniki graficzne, Techniki rzeźbiarskie, Techniki ceramiczne, Rozwijanie wyobraźni
poprzez ekspresję plastyczną, Wybrane techniki plastyczne w arteterapii, Techniki multimedialne w edukacji
plastycznej.
Sylwetka absolwenta: Absolwent studiów podyplomowych w zakresie edukacji plastycznej posiada uprawnienia
do nauczania przedmiotu plastyka w szkole podstawowej i gimnazjum oraz do prowadzenia zajęć plastycznych w
przedszkolach, domach kultury oraz innych ośrodkach edukacji pozaszkolnej. Absolwent uzyskuje doświadczenie
warsztatowe w zakresie podstawowych technik plastycznych oraz przygotowanie do wykorzystania technik
multimedialnych w edukacji.
Uzyskane kwalifikacje: uprawnienia do nauczania plastyki w przedszkolu, szkole podstawowej, gimnazjum oraz
innych ośrodkach edukacji pozaszkolnej
Miejsce przyjmowania dokumentów: sekretariat Instytutu Sztuk Pięknych WA UMCS,
Al. Kraśnicka 2b, pok. 8
20-718 Lublin
tel: 81 537-69-24
Zasady przyjęć: Złożenie kompletu dokumentów
Opłata za semestr: 1250 zł
Informacji udziela: dr Barbara Niścior, p. 36, tel. 81 537-69-34, [email protected]
20
4.8. METODY NAUCZANIA
Metody dydaktyczne, środki i materiały dydaktyczne stosowane w nauczaniu studentów są indywidualnie
określane w poszczególnych zakładach. Wynikają one ze specyfiki nauczanych przedmiotów.
Podstawowymi metodami dydaktycznymi teoretycznych zajęć grupowych jest wykład, konwersatorium,
seminarium. Metody dydaktyczne praktycznych zajęć grupowych to ćwiczenia i laboratoria. Nauczyciele
akademiccy stosują również pokazy filmowe, pokazy slajdów, zdjęć, projekcje. Jedną z metod zdobywania wiedzy
są również objazdy zabytkoznawcze. Przedmioty kształcące określone umiejętności plastyczne nauczane w
kilkunastoosobowych grupach, prowadzone są przede wszystkim metodami aktywnymi – problemowo
poszukującymi, ekspresyjnymi, praktycznymi, analitycznymi.
Przekazanie wiedzy praktycznej z grafiki, malarstwa i rzeźby odbywa się na drodze:
- omówienia ćwiczeń, zagadnień technicznych, materiałoznawstwa i bezpieczeństwa pracy,
- demonstracji procedur postępowania w danej technice,
- nauczania sposobów ekspozycji i archiwizacji prac,
- indywidualnej korekty w czasie realizacji kolejnego zadania,
- indywidualnego przeglądu po realizacji konkretnego zadania, jak również po realizacji cyklu ćwiczeń,
- zbiorowego przeglądu całej grupy z możliwością samooceny i wzajemnej oceny jako sposobu
kształtowania krytycznego podejścia do własnych i cudzych wytworów.
Instytut Sztuk Pięknych posiada niezbędne środki i materiały dydaktyczne do prowadzenia zajęć ze
studentami. Baza dydaktyczna jest sukcesywnie wzbogacana i dostosowywana do zmieniających się potrzeb.
Poszczególne pracownie wyposażone są w zależności od potrzeb w: projektory multimedialne, rzutniki do
przeźroczy, ekrany projekcyjne, odtwarzacze dvd, sztalugi, prasy graficzne, piece ceramiczne i inne. Pracownie
graficzne wyposażone są w kompletne zestawy urządzeń, pras, pieców, umożliwiających wykonywanie
pełnoformatowych prac graficznych na najwyższym poziomie technicznym.
Nauczyciele i studenci mogą również korzystać z biblioteki i pracowni komputerowej posiadających dostęp do
internetu.
4.9. SKALA OCEN
W Instytucie Sztuk Pięknych obowiązuje tradycyjna skala ocen od 2 do 5.
Skala ocen w Instytucie Sztuk Pięknych
bardzo dobry
5,0
dobry plus
4,5
dobry
4,0
dostateczny plus
3,5
dostateczny
3,0
niedostateczny
2,0
21
4.10 OPIEKUNOWIE POSZCZEGÓLNYCH LAT STUDIÓW
I rok - studia I stopnia
Edukacja artystyczna II rok - studia I stopnia
w zakresie sztuk
plastycznych III rok - studia I stopnia
ad. dr Piotr ZIELENIAK
ad. dr Zbigniew STANUCH
Edukacja artystyczna
w zakresie sztuk
II rok - studia I stopnia
plastycznych,
brak naboru
studia zaoczne III rok - studia I stopnia
I rok – studia 5-letnie
Grafika II rok - studia I stopnia
III rok - studia I stopnia
Grafika
studia zaoczne
Malarstwo II rok - studia I stopnia
IV rok - studia I stopnia
ad. dr Wojciech MENDZELEWSKI
ad. dr Ewa NIESTOROWICZ
as. mgr Danuta KUCIAK
ad. dr Tomasz KOZAK
ad. Anna PERŁOWSKA-WEISER
as. mgr Amadeusz POPEK
brak naboru
wykł. Waldemar DRĄŻYK
as. mgr Kamil STAŃCZAK
st. wykł. Leszek RYMCZUK
as. mgr Jakub CIĘŻKI
ad. kw. I st. Anna WASZCZUK
Studia II stopnia:
Edukacja artystyczna I rok - studia II stopnia
w zakresie sztuk plastycznych
II rok - studia II stopnia
Edukacja artystyczna
w zakresie sztuk plastycznych IIrok - studia II stopnia
studia zaoczne
Grafika
I rok- studia II stopnia
II rok- studia II stopnia
Malarstwo I rok- studia II stopnia
II rok- studia II stopnia
22
as. mgr Radosław SKÓRA
st. wykł. dr Romuald TARASIUK
ad. dr Barbara NIŚCIOR
as. mgr Jarosław KOZIARA
ad. dr Sławomir PLEWKO
ad. Piotr KOROL
brak naboru
Studia I stopnia w Kolegium Sztuk Pięknych w Kazimierzu Dolnym:
brak naboru
Grafika: II rok - studia I stopnia
as. Lech MAZUREK
wykł. mgr Michał MIKULSKI
Malarstwo:
IV rok - studia I stopnia
brak naboru
ad. Adam SKÓRA
as. mgr Anna BARAŃSKA
ad. dr Jarosław JANOWSKI
4.11. RADA WYDZIAŁOWA SAMORZADU STUDENTÓW
SAMORZĄD STUDENTÓW WYDZIAŁU ARTYSTYCZNEGO UMCS
Siedziba: budynek WA ISP, al. Kraśnicka 2b, pokój nr 7
Rada Wydziałowa Samorządu Studentów powołana 04.01.2011
Przewodnicząca: Dorota Głogowska - Edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej
tel. 504 571 641, gg: 1596919; [email protected]
Wiceprzewodnicząca: Agnieszka Świerczyńska - Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych
tel. 501 933 479, gg: 5599219; [email protected]; [email protected]
Sekretarz: Wojciech Wróblewski - Grafika
tel. 792 038 552, gg: 1679530; [email protected]
Członkowie: Piotr Kępa
Tomasz Woś
Tomasz Łątkowski
Agata Stępniak
23
5. INFORMACJE O PROGRAMACH STUDIÓW
5.1 RODZAJE DYPLOMÓW
Na wszystkich kierunkach w Instytucie Sztuk Pięknych studenci uzyskują stopień licencjata
pierwszego stopnia oraz magistra sztuki na studiach drugiego stopnia.
na studiach
5.2 PROGRAMY STUDIÓW I WARUNKI UZYSKANIA DYPLOMU
Programy studiów I stopnia przewidują wspólne przedmioty dla początkowych lat studiów. Po 3 lub 4 semestrze
studenci wybierają specjalności.
Na uzupełniających studiach II stopnia studenci zapisują się od razu na wybraną specjalność.
Programy studiów spełniają wymagania ministerialnych standardów kształcenia.
Studia licencjackie kończą się egzaminem licencjackim, złożonym z części artystycznej i teoretycznej.
Studia magisterskie kończą się egzaminem magisterskim, na który składa się dyplom artystyczny (dzieło i
dzieło uzupełniające) i teoretyczna praca magisterska.
5.2.1 PROGRAM STUDIÓW, EFEKTY KSZTAŁCENIA I KWALIFIKACJE
ABSOLWENTA NA KIERUNKU GRAFIKA, STACJONARNE 5-LETNIE
JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE
PROGRAM STUDIÓW
PROFIL PROGRAMU STUDIOW - praktyczny
Kształcenie kierunkowe w programie studiów dotyczy grafiki warsztatowej, grafiki projektowej i multimediów.
Prowadzimy cztery pracownie grafiki warsztatowej: druk wypukły (linoryt), druk wklęsły (metal), litografię i
serigrafię. Grafika projektowa obejmuje podstawy projektowania, kaligrafię, liternictwo i typografię, cyfrową edycję
obrazu, grafikę wydawniczą oraz projektowanie www. Zapewnia poznanie podstawowych pakietów programów
graficznych Adobe i CorelDraw. Kształcenie ogólnoplastyczne prowadzone jest w ramach zajęć z rysunku,
malarstwa, rzeźby, struktur wizualnych i fotografii. Program studiów obejmuje dodatkowo podstawową wiedzę
humanistyczną z historią sztuki rozszerzoną o historię grafiki i zagadnienia sztuki współczesnej.
Specjalności
Po drugim roku studiów wybierane są specjalności, w ramach których realizowany jest dyplom artystyczny
(specjalność jest uruchamiana jeżeli zostanie wybrana przez minimum 10 studentów):
1. Grafika warsztatowa
2. Grafika projektowa
STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW
 Stacjonarne, jednolite studia magisterskie na kierunku grafika trwają 5 lat (10 semestrów).
 Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 300. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60
punktom ECTS.
 Po dwóch pierwszych latach studiów wybierana jest specjalność grafika warsztatowa lub grafika
projektowa.
 Kształcenie w ramach specjalności odbywa się:
24
na specjalności grafika warsztatowa w czterech pracowniach: druku wypukłego, druku wklęsłego,
litografii, serigrafii,
- na specjalności grafika projektowa w trzech pracowniach grafiki projektowej.
 Obligatoryjny plener artystyczny w wymiarze co najmniej 11 dni (60 godz.) obowiązuje po I roku studiów –
zaliczenie w 3 semestrze.
 Praktyka zawodowa w wymiarze co najmniej 3 tygodnie (75 godz.) obowiązuje po IV roku studiów –
 Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 31% godzin zajęć.
-
DALSZE MOŻLIWOŚCI UCZENIA SIĘ
Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów III stopnia w obszarze studiów poświęconych sztuce, w zakresie
sztuk plastycznych.
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW 5-LETNICH
NA KIERUNKU GRAFIKA
WIEDZA
Absolwent jednolitych magisterskich studiów na kierunku grafika posiada interdyscyplinarną wiedzę opartą na
historii i teorii sztuki, historii grafiki oraz znajomości sztuki współczesnej. Ma świadomość znaczenia sztuki w
rozwoju kultury i społeczeństwa. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień
związanych z grafiką artystyczną i użytkową oraz ich miejscem w obszarze kultury i sztuki.
Jest zorientowany w kwestiach prawnych i mechanizmach psychologicznych działalności reklamowej. Znane
są mu podstawy marketingu i funkcjonowania rynku sztuki. Wykazuje znajomość regulacji prawnych dotyczących
ochrony własności intelektualnej. Znane są mu podstawowe technologie informacyjne. Posługuje się językiem
angielskim na poziomie umożliwiającym samodzielne czytanie tekstów fachowych.
Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą środków ekspresji i warsztatu graficznego, zasad projektowania i
technik multimedialnych oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Znane są mu współczesne
tendencje w projektowaniu graficznym i grafice artystycznej. Posiada podstawową wiedzę dotyczącą warsztatu
głównych dyscyplin sztuk plastycznych. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Absolwent posiada wysoko rozwiniętą osobowość twórczą i umiejętności w zakresie ekspresji artystycznej.
Potrafi konstruować i realizować własne koncepcje artystyczne, tworzyć zaawansowane prace w swojej
specjalności graficznej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne
motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie grafiki w aspekcie estetycznym, społecznym i
prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.
Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie grafiki warsztatowej, projektowej i multimediów. Potrafi
posługiwać się warsztatowymi technikami graficznymi oraz drukiem cyfrowym. W pracy projektowej umie
budować komunikaty wizualne z zastosowaniem graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii.
Opracowuje graficznie materiały wydawnicze i reklamowe oraz strony internetowe. Wykorzystuje analogowe i
cyfrowe techniki rejestracji i przetwarzania obrazu. Umie tworzyć realizacje multimedialne z zastosowaniem
technik animacji i montażu. Jest przygotowany do pracy z wykorzystaniem komputera, zna programy graficzne i
umie je stosować w sposób kreatywny. Jego umiejętności w zakresie technik komputerowych obejmują
kwalifikacje zawodowe grafika komputerowego.
Absolwent specjalności grafika warsztatowa potrafi swobodnie posługiwać się warsztatowymi technikami
druku wypukłego, wklęsłego, litografii, serigrafii oraz druku cyfrowego. Jest w stanie wzbogacać swoją
wypowiedź artystyczną przez łączenie technik klasycznych z drukiem cyfrowym i technikami unikatowymi. Jest
zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego na gruncie grafiki warsztatowej.
Absolwent specjalności grafika projektowa posiada zaawansowane umiejętności w zakresie projektowania:
plakatu, znaków graficznych, liternictwa, książki, ilustracji, grafiki wydawniczej, grafiki wystawienniczej, stron
25
internetowych, materiałów reklamowych. Jest zdolny do poszukiwania indywidualnych rozwiązań zadań
projektowych uwzględniających ich funkcje estetyczne i użytkowe.
Absolwent posiada umiejętności praktyczne w zakresie ogólnoplastycznej kreacji wizualnej, rysunku,
malarstwa, rzeźby i innych dyscyplin, wybranych przez siebie w toku studiów.
W swojej pracy umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne
wspomagające działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie
pisemnej i ustnej na tematy związane z grafiką i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny
przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.
POSTAWY
Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do twórczego
myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości
oraz reklamy. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i
etycznych aspektów własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee i koncepcje
artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w
ramach przedsięwzięć kulturalnych.
Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na
kwalifikacje zawodowe artysty grafika.
PROFILE ZAWODOWE ABSOLWENTOW:
Artysta grafik
Projektant grafiki użytkowej
Projektant multimediów
Projektant w agencji reklamowej
Projektant w wydawnictwie
Grafik w drukarni
Grafik komputerowy
Projektant stron internetowych - webmaster
Dyrektor kreatywny w agencji reklamowej
Kurator wystaw
Promotor sztuki
ABSOLWENTA NA KIERUNKU MALARSTWO, STACJONARNE 5-LETNIE
JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE
PROGRAM STUDIÓW
Program studiów obejmuje podstawowe kształcenie humanistyczne z historią sztuki rozszerzoną o historię
malarstwa i zagadnienia sztuki współczesnej. Kształcenie artystyczne prowadzone jest w ramach obowiązkowych
zajęć z malarstwa, technologii malarstwa, rysunku, grafiki warsztatowej, rzeźby, ceramiki, fotografii, multimediów i
intermediów. W programie studiów znajdują się także przedmioty wolnego wyboru, pozwalające na pogłębienie
zainteresowań uzupełniających warsztat malarski. Prowadzone na czwartym roku studiów przedmioty
fakultatywne gwarantują szerokie możliwości wyboru na roku dyplomowym pracowni uzupełniającej.
Na drugim roku studiów wybierane są specjalności, na których powstaje licencjacki dyplom artystyczny:
1. Malarstwo sztalugowe
2. Media malarskie
26
 Stacjonarne, jednolite studia magisterskie na kierunku malarstwo trwają 5 lat (10 semestrów).
punktom ECTS.
 Po dwóch pierwszych latach studiów wybierana jest specjalność malarstwo sztalugowe lub media
malarskie.
 Obligatoryjne plenery malarskie w wymiarze co najmniej 3 tygodnie (110 godzin) obowiązują: po I roku
studiów - 11 dni (60 godz.) – zaliczenie w 3 semestrze oraz po II roku studiów - 10 dni (50 godz.) –
sztuk plastycznych.
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW 5-LETNICH
NA KIERUNKU MALARSTWO
WIEDZA
Absolwent jednolitych magisterskich studiów na kierunku malarstwo posiada gruntowną wiedzę z zakresu
historii malarstwa, historii i teorii sztuki oraz sztuki współczesnej. Jest przygotowany do formułowania i
rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z malarstwem i jego miejscem w obszarze kultury i sztuki.
Posiada wiedzę na temat podstaw marketingu i funkcjonowania rynku sztuki. Wykazuje znajomość regulacji
prawnych dotyczących ochrony własności intelektualnej. Znane są mu podstawowe technologie informacyjne.
Posługuje się językiem obcym na poziomie umożliwiającym samodzielne czytanie tekstów fachowych.
Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą malarstwa, rysunku i technologii malarstwa sztalugowego oraz
zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Posiada podstawową wiedzę dotyczącą warsztatu głównych
dyscyplin sztuk plastycznych. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
specjalności malarskiej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne
motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie malarstwa w aspekcie estetycznym, społecznym i
Posiada szerokie umiejętności w zakresie malarstwa, rysunku i technologii malarstwa sztalugowego oraz
zaawansowane umiejętności w wybranej specjalności. Umie stosować techniki pozłotnicze, techniki malarstwa
ściennego oraz nowoczesne technologie malarskie. Potrafi wykonać obraz malarski na podstawie obserwacji
martwej natury, studium aktu, studium pejzażu, a także według projektu rysunkowego, fotografii lub
elektronicznego zapisu. Swobodnie stosuje zasady kompozycji i budowy obrazu oraz podstawy percepcji wizualnej
podczas kształtowania rzeczywistości malarskiej obrazu na płaszczyźnie i w przestrzeni. Potrafi tworzyć oryginalne
dzieła malarskie i rysunkowe oraz projektować i realizować intermedialne działania artystyczne.
Absolwent specjalności malarstwo sztalugowe posiada zaawansowane umiejętności w zakresie technologii
malarstwa sztalugowego i malarskich technik dekoracyjnych. Posiada zdolność świadomego budowania obrazu
pod względem kompozycji, koloru, światła i faktury. Absolwent potrafi przedstawiać swoje koncepcje na
dwuwymiarowej płaszczyźnie obrazu w sposób realistyczny, abstrakcyjny lub dowolnie wybrany, tworząc
profesjonalny przekaz artystyczny.
Absolwent specjalności media malarskie posiada szerokie umiejętności w zakresie nowoczesnych technik
malarskich i rysunkowych. Potrafi stosować innowacyjne metody kreacji obrazu malarskiego wychodzące poza
utarte schematy koncepcyjne i warsztatowe, wykorzystując media fotograficzne, elektroniczne i intermedialne.
Absolwent jest zdolny do profesjonalnego kreowania indywidualnego przekazu artystycznego.
27
Absolwent umie wykorzystywać komputer do podstawowych prac projektowych oraz cyfrowego przetwarzania
obrazu. Posiada podstawowe umiejętności praktyczne w zakresie rzeźby, ceramiki, grafiki, fotografii, multimediów i
innych dyscyplin, wybranych przez siebie w toku studiów.
W swojej pracy umie stosować wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne wspomagające
działania twórcze. Jest zdolny do tworzenia rozbudowanych wypowiedzi słownych w formie pisemnej i ustnej na
tematy związane z malarstwem i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny przeprowadzać
publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.
POSTAWY
myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań twórczości. Jest
w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat społecznych i etycznych aspektów
własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi
inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w przestrzeni publicznej.
Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na kwalifikacje
zawodowe artysty malarza.
Artysta malarz
Kurator wystaw
Promotor sztuki
Praca w obszarze kultury i sztuki.
5.2.3 PROGRAM
STUDIÓW, EFEKTY KSZTAŁCENIA
I
KWALIFIKACJE
ABSOLWENTA NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE
SZTUK PLASTYCZNYCH, STACJONARNE STUDIA I STOPNIA
PROGRAM STUDIÓW
Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych jest kierunkiem artystycznym, na którym prowadzone jest
wszechstronne kształcenie w zakresie tradycyjnych sztuk pięknych oraz nowych mediów: rysunek, malarstwo,
grafika, rzeźba, struktury wizualne, projektowanie graficzne, fotografia, multimedia, intermedia. Uzupełnia je
wiedza humanistyczna z rozszerzoną wiedzą o kulturze i sztuce. Integralną częścią programu studiów jest
kształcenie edukacyjne: psychologia, pedagogika, metodyka, emisja głosu oraz praktyki pedagogiczne, spełniające
standardy nauczycielskie zgodne z wymaganiami Ministerstwa Edukacji Narodowej. Studia kończą się Egzaminem
licencjackim, na który składa się dyplom artystyczny oraz pisemna praca licencjacka.
Specjalności
Po pierwszym roku studiów wybierane są specjalności artystyczne, w ramach których realizowany jest
licencjacki dyplom artystyczny:
1.
2.
3.
4.
Fotografia – kształcenie w zakresie fotografii artystycznej
Media malarskie - kształcenie w zakresie malarstwa oraz technik malarskich i pozłotniczych.
Media graficzne - kształcenie w zakresie grafiki warsztatowej oraz projektowej.
Rzeźba i formy przestrzenne - kształcenie w zakresie rzeźby i ceramiki.
Specjalność jest uruchamiana jeżeli zostanie wybrana przez minimum 10 studentów.
STRUKTURA PROGRAMU STUDIÓW WRAZ Z LICZBĄ PUNKTOW ECTS
28
 Licencjackie studia pierwszego stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych
trwają 3 lata (6 semestrów).
 Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 180. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60 punktom
ECTS.
 Specjalność fotografia, rzeźba i formy przestrzenne, media graficzne lub media malarskie wybierana jest
po I roku studiów i trwa 4 semestry..
Dostęp do dalszych studiów:
Absolwent uzyskuje tytuł zawodowy licencjata i jest przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia. Wydział
Artystyczny UMCS zapewnia kontynuację nauki na tym samym kierunku - z możliwością wyboru innej specjalności
- na studiach drugiego stopnia kończących się uzyskaniem tytułu magistra sztuki.
Absolwent może przystąpić także do rekrutacji na studia drugiego stopnia na kierunek zgodny z ukończoną
specjalnością, odpowiednio na Malarstwo, Grafikę albo Rzeźbę.
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW I STOPNIA NA KIERUNKU
WIEDZA
Absolwent studiów I stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych posiada ogólną
wiedzę w zakresie historii i teorii sztuki, teorii i historii kultury, a także filozofii, etyki, estetyki i socjologii sztuki. Jest
przygotowany do formułowania zagadnień związanych z twórczością oraz edukacją artystyczną i ich miejscem w
obszarze kultury i sztuki. Posiada szeroki zakres wiedzy z zakresu działalności placówek kulturalnych i animacji
kultury.
Jest zorientowany w kwestiach prawnych i mechanizmach psychologicznych działalności reklamowej. Znane
są mu podstawy marketingu i funkcjonowania rynku sztuki. Wykazuje znajomość regulacji prawnych dotyczących
ochrony własności intelektualnej. Znane są mu podstawowe technologie informacyjne. Posługuje się językiem
obcym na poziomie umożliwiającym samodzielne czytanie tekstów fachowych.
Posiada ogólną wiedzę dotyczącą środków ekspresji i warsztatu głównych dyscyplin sztuk plastycznych oraz
szczegółową wiedzę w wybranej specjalności. Zna zasady kompozycji i podstawy percepcji wizualnej.
Wykazuje znajomość podstaw psychologii i pedagogiki oraz metodycznych założeń edukacji plastycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Absolwent potrafi tworzyć i realizować własne koncepcje twórcze. Posiada zdolność wyboru właściwych
technik i technologii w trakcie realizacji prac artystycznych. Posiada umiejętność współdziałania i pracy w zespole.
Potrafi planować i przygotowywać projekty artystyczno – edukacyjne. Posiada ogólne umiejętności
warsztatowe w zakresie dziewięciu dyscyplin sztuk plastycznych: rysunku, malarstwa, grafiki, rzeźby,
projektowania graficznego, struktur wizualnych, fotografii, multimediów i intermediów. Posiada poszerzone
umiejętności w zakresie wybranej specjalności artystycznej.
Absolwent specjalności fotografia potrafi stosować analogowe i cyfrowe techniki rejestracji i przetwarzania
obrazu. Potrafi za pomocą fotografii wyrażać własne koncepcje artystyczne. Jest zdolny do posługiwania się
indywidualnym językiem wizualnym i autorską ekspresją komunikatu o cechach uniwersalnych.
Absolwent specjalności rzeźba i formy przestrzenne posiada poszerzone umiejętności w zakresie rzeźby,
form przestrzennych i ceramiki. Potrafi tworzyć obiekty rzeźbiarskie w różnych technikach i tworzywach. Jest
zdolny do indywidualnego przekazu artystycznego w postaci angażujących przestrzeń form rzeźbiarskich.
Absolwent specjalności media malarskie potrafi stosować metody tradycyjne i nowatorskie w zakresie kreacji
obrazu malarskiego. Posiada umiejętności w zakresie technik malarskich i pozłotniczych. Jest zdolny do tworzenia
indywidualnego przekazu artystycznego.
Absolwent specjalności media graficzne potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi warsztatowymi
technikami graficznymi. W zakresie projektowania potrafi budować komunikaty wizualne z zastosowaniem
graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Jest zdolny do tworzenia indywidualnego przekazu
artystycznego w obrębie grafiki warsztatowej lub grafiki projektowej.
29
W swojej pracy absolwent umie korzystać z wyobraźni, intuicji i emocji twórczych. Potrafi wypowiadać się
swobodnie na tematy związane z edukacją artystyczną i ukończoną specjalnością. Potrafi zachować się
odpowiednio podczas publicznych prezentacji własnych dokonań.
Absolwent posiada umiejętność praktycznego zastosowania w procesie edukacyjnym psychologii, pedagogiki
oraz metodyki nauczania.
Absolwent potrafi planować proces animacji kultury, imprezy kulturalne, festiwale, wystawy i konkursy. Potrafi
organizować pracę instytucji kultury takich, jak muzea, galerie sztuki, teatry, domy i ośrodki kultury, biblioteki oraz
placówki kulturalno - oświatowe. Umie prowadzić dokumentację placówki kulturalnej z zakresu upowszechniania
kultury.
POSTAWY
Absolwenta cechuje samodzielność w podejmowaniu działań twórczych. Jest zdolny do twórczego myślenia i
rozwiązywania problemów, do efektywnego wykorzystywania wyobraźni i intuicji. Jest w stanie dokonywać
konstruktywnej samooceny i krytyki w stosunku do działań innych osób. W sposób pewny i w przystępnej formie
komunikuje idee artystyczne na gruncie społecznym.
Umiejętności artystyczne absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na
kwalifikacje zawodowe artysty plastyka. Absolwent posiada kwalifikacje pedagogiczne w zakresie edukacji
plastycznej i wiedzy o kulturze uprawniające do pracy w zawodzie nauczyciela plastyki, zajęć artystycznych i
wiedzy o kulturze w szkołach podstawowych, gimnazjach i placówkach pozaszkolnych. Umiejętności i wiedza
dotycząca animacji kultury wraz z przygotowaniem pedagogicznym uprawniają absolwenta do pracy w zawodzie
animatora kultury.





artysta plastyk prowadzący własną indywidualną twórczość,
nauczyciel w zakresie edukacji plastycznej oraz wiedzy o kulturze w szkołach podstawowych, gimnazjach,
domach kultury i strukturach edukacji pozaszkolnej,
animator działań twórczych w dziedzinie kultury,
promotor sztuk plastycznych na rynku sztuki - w galeriach, muzeach, instytucjach promocyjnych i
marketingowych,
projektant - w pracowniach projektowych, agencjach reklamowych.
5.2.4 PROGRAM STUDIÓW I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU
GRAFIKA, STACJONARNE STUDIA II STOPNIA
SZCZEGOŁOWE KRYTERIA PRZYJĘĆ
Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez Instytutową Komisję Rekrutacyjną
lub w trybie rejestracji internetowej. System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem
www.irk.umcs.lublin.pl.
Do rekrutacji przystąpić może każdy, kto ukończył studia wyższe I stopnia, II stopnia lub jednolite,
najlepiej w obszarze sztuk plastycznych. Nie obowiązują limity wieku.
Podstawą do przystąpienia do rekrutacji jest złożenie wymaganych dokumentów, m. in. dyplomu
ukończenia studiów wyższych oraz dokumentacji pracy artystycznej.
Ostateczny wynik postępowania egzaminacyjnego wyznacza się na zasadzie konkursu – do wysokości limitu
miejsc - przy zastosowaniu systemu punktowego ustalanego przez Radę Wydziału Artystycznego UMCS.
SZCZEGÓŁOWE PROCEDURY DOTYCZĄCE UZNAWANIA WCZEŚNIEJSZEGO KSZTAŁCENIA
30
Wcześniejsze kształcenie zostaje uznane jeśli miało miejsce na tym samym lub wyższym poziomie studiów i
jeśli treści tego kształcenia pokrywają się z obowiązującymi w programie studiów II stopnia kierunku grafika.
Procedura uznawania polega na przepisywaniu ocen zaliczeń i egzaminów z udokumentowanej historii
kształcenia przez wykładowcę prowadzącego dany zakres po weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia.
 Stacjonarne, magisterskie studia drugiego stopnia na kierunku grafika trwają 2 lata (4 semestry).
punktom ECTS.
 Specjalność grafika warsztatowa lub grafika projektowa wybierana jest na wstępie studiów. Kształcenie
w ramach specjalności trwa 4 semestry i odbywa się:
- na specjalności grafika warsztatowa w czterech pracowniach: druku wypukłego, druku wklęsłego,
litografii, serigrafii,
- na specjalności grafika projektowa w trzech pracowniach grafiki projektowej.
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW II STOPNIA
NA KIERUNKU GRAFIKA
WIEDZA
Absolwent studiów II stopnia na kierunku grafika posiada interdyscyplinarną wiedzę opartą na filozofii i
teorii sztuki oraz znajomości sztuki współczesnej. Ma świadomość znaczenia sztuki w rozwoju kultury i
społeczeństwa. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień związanych z
grafiką artystyczną i użytkową oraz ich miejscem w obszarze kultury i sztuki.
Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą środków ekspresji i warsztatu graficznego, zasad projektowania i
technik multimedialnych oraz zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Znane są mu współczesne
tendencje w projektowaniu graficznym i grafice artystycznej. Zna warsztat rysunku i wybranych dyscyplin
sztuk plastycznych. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Absolwent posiada wysoko rozwiniętą osobowość twórczą i umiejętności w zakresie ekspresji
artystycznej. Potrafi konstruować i realizować własne koncepcje artystyczne, tworzyć zaawansowane prace
w swojej specjalności graficznej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać
własne motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie grafiki w aspekcie estetycznym,
społecznym i prawnym. Posiada umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.
Absolwent potrafi wypowiadać się twórczo zarówno na polu grafiki warsztatowej, jak i projektowej.
Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie wybranej specjalności oraz multimediów. Wykorzystuje
analogowe i cyfrowe techniki rejestracji i przetwarzania obrazu. Umie tworzyć realizacje multimedialne z
zastosowaniem technik animacji i montażu. Jest przygotowany do pracy z wykorzystaniem komputera, zna
programy graficzne i umie je stosować w sposób kreatywny.
Absolwent specjalności grafika warsztatowa potrafi swobodnie posługiwać się warsztatowymi
technikami druku wypukłego, wklęsłego, litografii, serigrafii oraz druku cyfrowego. Jest w stanie wzbogacać
swoją wypowiedź artystyczną przez łączenie technik klasycznych z drukiem cyfrowym i technikami
unikatowymi. Jest zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego na gruncie grafiki
warsztatowej.
Absolwent specjalności grafika projektowa potrafi budować komunikaty wizualne z zastosowaniem
graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie
projektowania: plakatu, znaków graficznych, liternictwa, książki, ilustracji, grafiki wydawniczej, grafiki
wystawienniczej, stron internetowych, materiałów reklamowych. Jest zdolny do poszukiwania indywidualnych
rozwiązań zadań projektowych uwzględniających ich funkcje estetyczne i użytkowe.
31
Absolwent umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne
pisemnej i ustnej na tematy związane z grafiką i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny
POSTAWY
Absolwenta cechuje niezależność, samodzielność i właściwa organizacja pracy. Jest zdolny do
twórczego myślenia i rozwiązywania problemów. Jest świadomy psychologicznych wymiarów i uwarunkowań
twórczości oraz reklamy. Jest w stanie dokonywać konstruktywnej samooceny, krytyki i refleksji na temat
społecznych i etycznych aspektów własnej pracy. W sposób pewny i w przystępnej formie prezentuje idee i
koncepcje artystyczne na gruncie społecznym. Potrafi inicjować i organizować działania artystyczne i
wystawy sztuki w ramach przedsięwzięć kulturalnych.
Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na
kwalifikacje zawodowe artysty grafika.
Artysta grafik
Projektant grafiki użytkowej
Projektant multimediów
Projektant w agencji reklamowej
Projektant w wydawnictwie
Grafik w drukarni
Grafik komputerowy
Projektant stron internetowych - webmaster
Dyrektor kreatywny w agencji reklamowej
Kurator wystaw
Promotor sztuki
Absolwent jest przygotowany do podjęcia studiów trzeciego stopnia w obszarze studiów poświęconych
sztuce, w zakresie sztuk plastycznych, w szczególności grafiki.
5.2.5 PROGRAM STUDIÓW I KWALIFIKACJE ABSOLWENTA NA KIERUNKU
MALARSTWO, STACJONARNE STUDIA II STOPNIA
Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez Instytutową Komisję Rekrutacyjną lub w
System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem
Do rekrutacji przystąpić może każdy, kto ukończył studia wyższe I stopnia, II stopnia lub jednolite, najlepiej w
obszarze sztuk plastycznych. Nie obowiązują limity wieku.
Podstawą do przystąpienia do rekrutacji jest złożenie wymaganych dokumentów, m. in. dyplomu ukończenia
studiów wyższych oraz dokumentacji pracy artystycznej.
32
Wcześniejsze kształcenie zostaje uznane jeśli miało miejsce na tym samym lub wyższym poziomie studiów i jeśli
treści tego kształcenia pokrywają się z obowiązującymi w programie studiów II stopnia kierunku Malarstwo.
Procedura uznawania polega na przepisywaniu ocen zaliczeń i egzaminów z udokumentowanej historii kształcenia
przez wykładowcę prowadzącego dany zakres po weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia.




Magisterskie studia drugiego stopnia na kierunku malarstwo trwają 1,5 roku (3 semestry).
Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 90. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60 punktom ECTS.
Specjalność malarstwo sztalugowe lub media malarskie wybierana jest na wstępie studiów i trwa 3 semestry..
Plan studiów umożliwia studentowi wybór treści kształcenia w wymiarze 60% godzin zajęć.
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW II STOPNIA
NA KIERUNKU MALARSTWO
WIEDZA
Absolwent studiów II stopnia na kierunku malarstwo posiada gruntowną wiedzę z zakresu filozofii i teorii sztuki
oraz znajomości sztuki współczesnej Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych zagadnień
związanych z malarstwem i jego miejscem w obszarze kultury i sztuki
Posiada gruntowną wiedzę dotyczącą malarstwa, rysunku i intermediów oraz zaawansowaną wiedzę w
wybranej specjalności malarskiej. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
specjalności malarskiej. Umie podejmować samodzielnie decyzje twórcze i jest w stanie uzasadniać własne
motywacje. Posiada umiejętność tworzenia prac w zakresie malarstwa w aspekcie estetycznym, społecznym i
Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie malarstwa, rysunku i intermediów. Potrafi tworzyć oryginalne
dzieła malarskie i rysunkowe oraz projektować i realizować intermedialne działania artystyczne.
Absolwent specjalności malarstwo sztalugowe posiada zaawansowane umiejętności w zakresie technologii
malarstwa sztalugowego. Posiada zdolność świadomego budowania obrazu pod względem kompozycji, koloru,
światła i faktury. Absolwent potrafi przedstawiać swoje koncepcje na dwuwymiarowej płaszczyźnie obrazu w
sposób realistyczny, abstrakcyjny lub dowolnie wybrany, tworząc profesjonalny przekaz artystyczny.
Absolwent specjalności media malarskie posiada szerokie umiejętności w zakresie nowoczesnych technik
malarskich i rysunkowych. Potrafi stosować innowacyjne metody kreacji obrazu malarskiego wychodzące poza
utarte schematy koncepcyjne i warsztatowe, wykorzystując media rysunkowe, fotograficzne, elektroniczne i
intermedialne. Absolwent jest zdolny do profesjonalnego kreowania indywidualnego przekazu artystycznego.
W swojej pracy absolwent umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne
pisemnej i ustnej na tematy związane z malarstwem i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób odpowiedzialny
POSTAWY
33
inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w przestrzeni publicznej.
Umiejętności absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na kwalifikacje
zawodowe artysty malarza.
Artysta malarz
Kurator wystaw
Promotor sztuki
sztuk plastycznych, w szczególności malarstwa.
ABSOLWENTA NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W
ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, STACJONARNE STUDIA II STOPNIA
Zgłoszenia kandydatów na studia przyjmowane są bezpośrednio przez Instytutową Komisję Rekrutacyjną lub w
System internetowej rejestracji kandydatów działa pod adresem
Do rekrutacji przystąpić może każdy, kto ukończył studia wyższe I stopnia, II stopnia lub jednolite, najlepiej w
obszarze sztuk plastycznych. Nie obowiązują limity wieku.
Podstawą do przystąpienia do rekrutacji jest złożenie wymaganych dokumentów, m. in. dyplomu ukończenia
studiów wyższych oraz dokumentacji pracy artystycznej.
Wcześniejsze kształcenie zostaje uznane jeśli miało miejsce na tym samym lub wyższym poziomie studiów i jeśli
treści tego kształcenia pokrywają się z obowiązującymi w programie studiów II stopnia kierunku edukacja
artystyczna w zakresie sztuk plastycznych.
Procedura uznawania polega na przepisywaniu ocen zaliczeń i egzaminów z udokumentowanej historii kształcenia
przez wykładowcę prowadzącego dany zakres po weryfikacji osiągniętych efektów kształcenia.
 Magisterskie studia drugiego stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych trwają 2
lata (4 semestry).
 Liczba punktów ECTS dla tych studiów wynosi 120. Roczny nakład pracy studenta odpowiada 60 punktom ECTS.
 Specjalność intermedia, rzeźba i formy przestrzenne, media graficzne lub media malarskie wybierana jest na
wstępie studiów i trwa 4 semestry..
34
EFEKTY KSZTAŁCENIA DLA PROGRAMU STUDIÓW II STOPNIA NA KIERUNKU
WIEDZA
Absolwent studiów II stopnia na kierunku edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych posiada
gruntowną wiedzę opartą na filozofii i teorii sztuki oraz znajomości sztuki współczesnej. Znane mu są zagadnienia
kultury medialnej oraz krytyki artystycznej. Jest przygotowany do formułowania i rozwiązywania złożonych
zagadnień związanych z twórczością oraz edukacją artystyczną i ich miejscem w obszarze kultury i sztuki.
Posiada ogólną wiedzę dotyczącą zasad projektowania, technik multimedialnych, kształtowania otoczenia oraz
zaawansowaną wiedzę w wybranej specjalności. Rozumie wzorce leżące u podstaw kreacji artystycznej.
Wykazuje znajomość psychologii twórczości oraz współczesnych koncepcji edukacji artystycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Posiada rozwiniętą osobowość twórczą, umożliwiającą tworzenie, realizowanie i wyrażanie własnych
koncepcji artystycznych. Potrafi realizować prace w aspekcie estetycznym, społecznym i prawnym. Posiada
umiejętność pracy w zespole i jest zdolny do podjęcia w nim wiodącej roli.
Planuje i przygotowuje projekty artystyczno – edukacyjne, które potrafi przeprowadzić i udokumentować.
Realizuje prezentacje i dzieła multimedialne. Posiada zaawansowane umiejętności w zakresie wybranej
specjalności artystycznej.
Absolwent specjalności intermedia posiada umiejętność łączenia różnorodnych mediów tradycyjnych i
współczesnych. Potrafi świadomie posługiwać się technikami multimedialnymi i audiowizualnymi. Stosuje
interdyscyplinarne formy wizualne w profesjonalnym przekazie artystycznym i edukacyjnym.
Absolwent specjalności rzeźba i formy przestrzenne posiada zaawansowane umiejętności w zakresie
rzeźby, ceramiki, rekonstrukcji rzeźbiarskiej oraz projektowania i organizacji przestrzeni. Potrafi tworzyć obiekty
rzeźbiarskie w różnych technikach i tworzywach, konstruować obiekty przestrzenne pełnoplastyczne i reliefowe.
Jest zdolny do profesjonalnego kreowania przekazu artystycznego w postaci angażujących przestrzeń form
rzeźbiarskich.
Absolwent specjalności media malarskie posiada umiejętności w zakresie nowoczesnych technik malarskich i
rysunkowych. Potrafi stosować innowacyjne metody kreacji obrazu malarskiego wychodzące poza utarte
schematy koncepcyjne i warsztatowe, wykorzystując media fotograficzne, elektroniczne i intermedialne. Absolwent
jest zdolny do profesjonalnego kreowania indywidualnego przekazu artystycznego.
Absolwent specjalności media graficzne potrafi swobodnie posługiwać się warsztatowymi technikami druku
wypukłego, wklęsłego, litografii i serigrafii. W zakresie projektowania potrafi budować komunikaty wizualne z
zastosowaniem graficznej interpretacji pojęć i znajomością typografii. Jest zdolny do profesjonalnego kreowania
przekazu artystycznego na gruncie grafiki warsztatowej lub grafiki projektowej.
POSTAWY
Absolwent w swojej pracy umie wykorzystywać wzorce kreacji artystycznej oraz mechanizmy psychologiczne
pisemnej i ustnej na tematy związane z edukacją artystyczną i ukończoną specjalnością. Potrafi w sposób
odpowiedzialny przeprowadzać publiczne wystąpienia i prezentacje własnych dokonań.
Absolwent posiada pogłębioną umiejętność praktycznego zastosowania psychologii, koncepcji
pedagogicznych oraz nowoczesnych metod edukacyjnych.
inicjować i organizować działania artystyczne i wystawy sztuki w ramach przedsięwzięć kulturalnych.
Umiejętności artystyczne absolwenta w powiązaniu z jego wiedzą i kompetencjami ogólnymi składają się na
kwalifikacje zawodowe artysty plastyka. Absolwent posiada kwalifikacje pedagogiczne w zakresie edukacji
plastycznej i wiedzy o kulturze uprawniające do pracy w zawodzie nauczyciela plastyki, zajęć artystycznych,
35
wiedzy o kulturze, przedmiotów zawodowych artystycznych – zgodnych z ukończoną specjalnością - we
wszystkich typach szkół i placówkach pozaszkolnych (powyższe kwalifikacje pedagogiczne dotyczą absolwenta,
który zaliczył przygotowanie pedagogiczne lub specjalność nauczycielską na studiach I stopnia).
Artysta plastyk
Kurator wystaw
Promotor sztuki
Krytyk sztuki
Absolwent kontynuujący studia pierwszego stopnia odbyte w ISP WA UMCS na kierunku edukacja artystyczna w
zakresie sztuk plastycznych posiada dwuprzedmiotowe uprawnienia nauczycielskie w zakresie edukacji
plastycznej z wiedzą o kulturze i może dodatkowo pracować jako:
Animator kultury
Nauczyciel w zakresie plastyki, zajęć artystycznych oraz wiedzy o kulturze we wszystkich typach szkół
Nauczyciel w placówkach pozaszkolnych
sztuk plastycznych.
6. STRUKTURA PROGRAMÓW STUDIÓW
Sposób odczytywania kodu przedmiotu w planach studiów i diagramach:
1E – kierunek studiów: Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych, studia I stopnia
1E35m-4
35 - numer przedmiotu z Planu studiów na danym kierunku
m - specjalność: Media malarskie
4 – semestr
Oznaczenia kierunków studiów:
G – Grafika, 5-letnie studia jednolite magisterskie
M – Malarstwo, 5-letnie studia jednolite magisterskie
1E – Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych,
studia I stopnia
2E – Edukacja artystyczna w zakresie sztuk plastycznych,
studia II stopnia
2G – Grafika, studia II stopnia
2M – Malarstwo, studia II stopnia
Specjalności w kodach przedmiotów:
w – Grafika warsztatowa
p – Grafika projektowa
s – Malarstwo sztalugowe
m – Media malarskie
f – Fotografia
m - Media malarskie
g - Media graficzne
r - Rzeźba i formy przestrzenne
m - Media malarskie
g - Media graficzne
r - Rzeźba i formy przestrzenne
i - Intermedia
w – Grafika warsztatowa
p – Grafika projektowa
s – Malarstwo sztalugowe
m – Media malarskie
Typ zajęć: W – wykład; CA – ćwiczenia; KW – konwersatorium; LA –
36
laboratorium; SM – seminarium
6.1. PLANY STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ
A
B
C
D
E
G1
G2
G3
G4
G5
G6
G7
G8
G9
G10
G11
G12
G13
G14
G15
G16
G17
G18
Historia i teoria sztuki
Historia grafiki
Analiza sztuki współczesnej
Filozofia i etyka
Estetyka
Teoria i historia kultury
Socjologia sztuki
Wykład monograficzny: ………
wybór po II roku
Psychologia mediów i reklamy
Psychologia twórczości
Animacja kultury
Marketing i rynek sztuki
Podstawy percepcji wizualnej
Struktury wizualne
Rysunek
Malarstwo
wybór po I roku
Rzeźba
Projektowanie i organizacja przestrzeni
G19
G20
G21
G22
G23
G24
G25
G26
G27
G28
G29
G30
G31
G32
Podstawy grafiki warsztatowej
Grafika warsztatowa
Zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej
Druk cyfrowy
Eksperymentalne techniki graficzne
Podstawy grafiki projektowej
Liternictwo i typografia
Cyfrowe przetwarzanie obrazu
Zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Projektowanie www
Fotografia
Multimedia i animacja komputerowa
G39p
G40p
G41p
G42p
Specjalności do wyboru:
GRAFIKA WARSZTATOWA
Druk wypukły
Druk wklęsły
Litografia
Serigrafia
Grafika warsztatowa –magisterska pracownia dyplomowa
Grafika projektowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Grafika projektowa –magisterska pracownia dyplomowa
Grafika warsztatowa
G43
G44
G45
G46
G47
G48
G49
Intermedia
Fotografia
wybór
jednego
Rzeźba i formy przestrzenne
przedmiotu
Ceramika
po III roku
Witraż i szkło artystyczne
Malarstwo
Pracownia uzupełniająca -……...2) wybór po IV roku
G50
G51
G52
G53
G54
Wychowanie fizyczne
Język angielski
Technologia informacyjna
Ochrona własności intelektualnej
Seminarium magisterskie
wybór po III roku
G33w
G34w
G35w
G36w
G37w
G38w
G55
G56
4)
Plener artystyczny
Praktyka zawodowa 5)
Godziny ogółem
2,4,5
2
8
2
3
2
4
6
5
9
1
7
Godziny
ogółem
Przedmiot kształcenia
Egzamin
w sem.
KOD
Grupa
a
6.1.1. PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ NA KIERUNKU
GRAFIKA, 5-LETNIE JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, STACJONARNE
Godziny
w tym
W CA KW LB
150 150
30 30
60 60
60 60
30 30
30 30
30 30
15 15
15 15
45 15
90 30
15 15
30 30
90
420
4
3
6
8
10
8
10
8
10
5
9
10
2
2
2
2
2
2
2
IV ROK
2
2
2
2
1
1
30
60
1 2
2 2
2
1
2
90
420
-
60
90 930
150
240
2
4
4
4
2
4
4
4
2
4
4
4
4
4
4
4
2
2
2
2
8
4
8
4
4
4
8
4
8
4
4
4
3
3
3
3
2
2
5
5
8
8
1
30
45
90
90
90
30
15
2
3
2 3
1 2
2
3
2
2
15
2
2
1
-
90
60
60
90
120
- 1155
3
2
3
2
2 2
2
2
1 2
2
2
2
-
75
75
75
75
360
240
75
75
75
75
360
240
5
4
4
240
60
360
240
900
240
60
360
240
900
8
2
8
2
4
4
-
V ROK
2
15
30
15
120
III ROK
SM W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA
360
510
II ROK
2
360
60
1530
150
240
15
30
45
120
105
90
15
90
60
60
120
135
1275
I ROK
1 sem. 2 sem. 3 sem. 4 sem. 5 sem. 6 sem. 7 sem. 8 sem. 9 sem. 10 sem
-
-
90
90
90
180
60
120
30
15
90
315
90
180
5
5
5
-
60
120
2
30
2
2
2
2
2
2
15
15 60 120
1
30
90
90
1
1
z
z
9 28 8 28 5 31 7 29 4 29 2 26 4 26 2 22 2 9 0 9
37
36
36
36
33
28
30
24
11
9
73
72
61
54
20
4200 645 60 210 3195 90
1095
1080
915
810
300
37
5-letnie
GRAFIKA
ROK I
Kod
Liczba godzin i typ zajęć
G1-1
G4-1
G13-1
G14-1
G15-1
G16-1
G17-1
G19-1
G24-1
G25-1
G26-1
G52-1
W
30
30
30
30
15
135
CA
-
KW
-
LA
30
60
60
60
75
45
30
30
30
420
5-letnie
GRAFIKA
ROK I
Kod
G1-2
G2-2
G4-2
G6-2
G14-2
G15-2
G16-2
G17-2
G19-2
G24-2
G25-2
G26-2
G51-2
38
Filozofia i etyka
Struktury wizualne
Rysunek
Malarstwo
Rzeźba
RAZEM
Razem
30
30
30
30
60
60
60
75
75
45
30
30
555
SEMESTR 1
Historia grafiki
Filozofia i etyka
Struktury wizualne
Rysunek
Malarstwo
Rzeźba
Język angielski
RAZEM
OGÓŁEM ROK I
Razem
30
30
30
30
30
60
60
60
75
45
30
30
30
540
1095
W
30
30
30
30
120
255
CA
-
KW
30
30
30
SM
-
Forma
zakończenia
zal
zal
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
ECTS
1
1
1
2
3
3
3
5
5
2
2
2
30
SEMESTR 2
LA
30
60
60
60
75
45
30
30
390
810
SM
-
Forma
zakończenia
EGZ
EGZ
EGZ
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
ECTS
1
1
1
1
2
3
3
3
5
5
2
2
1
30
60
5-letnie
GRAFIKA
ROK II
Kod
G1-3
G5-3
G14-3
G15-3
G16-3
G17-3
G20-3
G25-3
G26-3
G27-3
G28-3
G29-3
G50-3
G51-3
G55-3
Estetyka
Struktury wizualne
Rysunek
Malarstwo
wybór
Rzeźba
Grafika warsztatowa
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Wychowanie fizyczne
Język angielski
Plener artystyczny
RAZEM
SEMESTR 3
KW
-
LA
30
60
SM
-
60
-
-
-
60
-
zal
3
120
30
30
15
45
30
30
30
15
-
30
-
30
120
30
30
45
30
-
-
zal
zal
zal
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
540
75
30
30
405
-
5
2
2
1
4
2
1
1
2
30
Kod
Druk cyfrowy
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Fotografia
Wychowanie fizyczne
Język angielski
RAZEM
OGÓŁEM ROK II
1
1
2
3
CA
-
ROK II
wybór
zal
EGZ
zal
zal
W
30
30
-
GRAFIKA
Socjologia sztuki
Rysunek
Malarstwo
Rzeźba
Grafika warsztatowa
ECTS
Razem
30
30
30
60
5-letnie
G1-4
G7-4
G15-4
G16-4
G17-4
G20-4
G21-4
G22-4
G28-4
G29-4
G31-4
G50-4
G51-4
Forma
zakończenia
SEMESTR 4
Forma
zakończenia
ECTS
zal
EGZ
zal
2
1
4
Razem
30
30
60
W
30
30
-
CA
-
KW
-
LA
60
SM
-
60
-
-
-
60
-
zal
4
120
15
30
45
30
60
30
30
540
1080
15
30
105
180
-
-
-
30
30
60
30
30
60
120
30
45
30
30
375
780
zal
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
zal
5
1
2
5
2
2
1
1
30
60
-
39
5-letnie
GRAFIKA
ROK III
Kod
G1-5
G9-5
G15-5
G23-5
G30-5
G31-5
G32-5
G33w-5
G35w-5
G38w-5
G39p-5
G40p-5
G42p-5
G51-3
1
1
4
2
2
2
2
KW
-
LA
60
45
30
30
30
SM
-
75
75
60
-
-
-
75
75
60
-
zal
zal
zal
5
5
4
120
30
60
30
495
60
-
30
30
120
30
60
405
-
zal
zal
zal
EGZ
8
2
4
2
30
Kod
G39p-6
G40p-6
G42p-6
EGZ
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
CA
-
ROK III
G34w-6
G36w-6
G38w-6
ECTS
W
30
15
15
GRAFIKA
Wykład monograficzny:…….
wybór
Rysunek
Projektowanie www
Fotografia
GRAFIKA WARSZTATOWA
Druk wklęsły
Serigrafia
Grafika projektowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Grafika warsztatowa
RAZEM
OGÓŁEM ROK III
Forma
zakończenia
Razem
30
15
60
45
30
30
45
5-letnie
G8-6
G10-6
G15-6
G30-6
G31-6
G32-6
40
Rysunek
Projektowanie www
Fotografia
Specjalności do wyboru
GRAFIKA WARSZTATOWA
Druk wypukły
Litografia
Grafika projektowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Grafika warsztatowa
Język angielski
RAZEM
SEMESTR 5
SEMESTR 6
Forma
zakończenia
ECTS
EGZ
zal
zal
zal
EGZ
zal
1
2
4
2
2
2
Razem
15
45
60
30
30
30
W
15
15
-
CA
-
KW
-
LA
30
60
30
30
30
SM
-
75
75
60
-
-
-
75
75
60
-
zal
zal
zal
6
6
5
120
30
60
420
915
30
90
-
30
120
30
60
390
795
-
zal
zal
zal
9
3
5
30
60
5-letnie
GRAFIKA
ROK IV
Kod
G3-7
G11-7
G15-7
G18-7
G32-7
G37w-7
G38w-7
G39p-7
G42p-7
G….-7
G54-7
Animacja kultury
Rysunek
GRAFIKA WARSZTATOWA
Grafika warsztatowa - magisterska
pracownia dyplomowa
Grafika projektowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
Grafika projektowa - magisterska
pracownia dyplomowa
Grafika warsztatowa
………………….. przedmiot do wyboru
wybór
RAZEM
SEMESTR 7
KW
-
LA
30
60
30
30
SM
-
120
-
-
-
120
-
zal
9
60
-
-
-
60
-
zal
4
120
-
-
-
120
-
zal
9
60
45
15
450
60
-
-
60
45
375
15
15
zal
zal
zal
4
4
1
30
Kod
G38w-8
G39p-8
G42p-8
G….-8
G54-8
1
2
4
2
3
CA
-
ROK IV
G37w-8
zal
zal
EGZ
zal
zal
W
30
30
-
GRAFIKA
Animacja kultury
GRAFIKA WARSZTATOWA
pracownia dyplomowa
Grafika projektowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
pracownia dyplomowa
Grafika warsztatowa
………………….. przedmiot do wyboru
wybór
RAZEM
OGÓŁEM ROK IV
ECTS
Razem
30
60
60
30
30
5-letnie
G3-8
G11-8
G18-8
G32-8
Forma
zakończenia
SEMESTR 8
Forma
zakończenia
ECTS
EGZ
zal
zal
EGZ
2
2
2
3
Razem
30
30
30
30
W
30
-
CA
-
KW
-
LA
30
30
30
SM
-
120
-
-
-
120
-
zal
10
60
-
-
-
60
-
EGZ
5
120
-
-
-
120
-
zal
10
60
45
15
360
810
30
90
-
-
60
45
315
690
15
15
30
EGZ
zal
zal
5
4
2
30
60
41
5-letnie
GRAFIKA
ROK V
Kod
G12-9
GRAFIKA WARSZTATOWA
G37w-9
pracownia dyplomowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
G39p-9
pracownia dyplomowa
G49-9 Pracownia uzupełniająca-……… wybór
G53-9 Ochrona własności intelektualnej
G54-9 Seminarium magisterskie
wybór
G56-9 Praktyka zawodowa
RAZEM
1
KW
-
LA
-
SM
-
60
-
-
-
60
-
zal
14
60
-
-
-
60
-
zal
14
45
15
30
15
-
-
-
45
-
30
zal
EGZ
zal
zal
165
30
-
-
105
30
6
1
5
3
30
Kod
G49-10
G54-10
EGZ
CA
-
ROK V
G39p-10
ECTS
W
15
GRAFIKA
GRAFIKA WARSZTATOWA
pracownia dyplomowa
GRAFIKA PROJEKTOWA
pracownia dyplomowa
Pracownia uzupełniająca-……… wybór
wybór
RAZEM
OGÓŁEM ROK IV
Forma
zakończenia
Razem
15
5-letnie
G37w-10
42
SEMESTR 9
SEMESTR 10
Razem
W
CA
KW
LA
SM
Forma
zakończenia
60
-
-
-
60
-
zal
14
60
-
-
-
60
-
zal
14
45
30
135
300
30
-
-
45
105
210
30
30
60
zal
zal
6
5
30
60
ECTS
A
B
C
Godziny
ogółem
W
M1
M2
M3
M4
M5
M6
M7
M8
M9
M10
M11
M12
M13
M14
M15
M16
M17
M18
M19
M20
M21
M22
M23
M24
M25
M26s
M27s
M28s
M29s
M30m
M31m
M32m
M33m
D
Egzamin
w sem.
KOD
Grupa
6.1.2. PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ NA KIERUNKU
MALARSTWO, 5-LETNIE JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, STACJONARNE
M34
M35
M36
M37
M38
M39
M40
M41
M42
M43
M44
M45
M46
E
M47
M48
M49
Filozofia i etyka
Estetyka
Historia malarstwa
Działania i struktury wizualne
Wykład monograficzny: ……..
Socjologia sztuki
Animacja kultury
2
3,4
7
1
wybór po II roku
Plener malarski
2)
Godziny ogółem
8
6
4
9
6
6
MALARSTWO SZTALUGOWE
Malarstwo sztalugowe
Rysunek
Malarskie techniki dekoracyjne
Malarstwo sztalugowe -magisterska pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
Media malarskie
Media rysunkowe
Współczesne technologie i techniki malarskie
Media malarskie -magisterska pracownia dyplomowa
Wychowanie fizyczne
Język ………………….
I ROK
2
2
30
30
15
15
30
150
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
30
60
1 2
2 2
120
360
360
90
90
30
60
180
240
90
90
60
60
60
1770
6
6
1 3 1
6
6
3
6
6
6
6
3
3
2
4
4
4
2 2
4
4
2
4
4
2 2
1
1
3
2
2
2
300
300
90
360
1050
10
5
3
wybór po IV roku
10
wybór
5
9
10
2
1
90
300
300
90
10 360
1050
90
2
1
10
5
3
8
2
2
300
300
90
360
10
V ROK
2
120
30
IV ROK
SM W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA W CA
60
60
60
30
60
15
30
15
30
15
525
III ROK
300
300
90
360
8
wybór
jednego
przedmiotu
po III roku
wybór po III roku
60
60
60
30
120
60
15
30
45
90
15
735
360
360
120
90
60
60
180
240
90
120
75
75
90
1920
II ROK
1 sem 2 sem. 3 sem. 4 sem. 5 sem. 6 sem. 7 sem. 8 sem. 9 sem. 10 sem
2,4,5 150 150
Malarstwo
Rysunek
Technologia malarstwa sztalugowego
Technologie i techniki malarskie
Grafika warsztatowa
Rzeźba
Ceramika
Fotografia
Multimedia
Intermedia
Sztuka w przestrzeni publicznej
Intermedia
Fotografia
Ceramika
Witraż i szkło artystyczne
Eko-art
Grafika warsztatowa
Grafika projektowa
Multimedia
Pracownia uzupełniająca - …..….3)
Godziny
w tym
CA KW LB
90
90
90
180
180
60
60
120
120
30
30
15 15
90
90
315 15 60 120 30 90
2
2
2
2
2
3
2
2
2
10
5
3
10
5
3
2 2
2
5
5
8
8
5
5
8
8
3
3
4
4
4
4
3
3
2
2
2
2
1
1
1
z
z
9 29 5 29 4 31 8 27 4 29 4 29 8 21 2 21 2 9 0 9
38
34
35
35
33
33
29
23
11
9
72
70
66
52
20
4200 690 60 210 3150 90
1080
1050
990
780
300
43
5-letnie
MALARSTWO
Kod
ROK I
SEMESTR 1
M1-1
M2-1
M5-1
M6-1
M13-1
M14-1
M15-1
M17-1
M19-1
M20-1
M46-1
Filozofia i etyka
Malarstwo
Rysunek
Technologia malarstwa
sztalugowego
Grafika warsztatowa
Rzeźba
RAZEM
5-letnie
MALARSTWO
Kod
M1-2
M2-2
M6-2
M13-2
M14-2
Filozofia i etyka
Malarstwo
Rysunek
Technologia malarstwa
sztalugowego
Grafika warsztatowa
Rzeźba
Język………………
wybór
RAZEM
OGÓŁEM ROK I
Raze
m
30
30
30
30
90
90
60
W
CA
KW
LA
30
30
30
15
-
-
30
90
90
45
-
zal
zal
EGZ
zal
zal
zal
zal
1
1
1
2
5
5
3
60
60
60
30
570
30
135
-
-
30
60
60
30
435
-
zal
zal
zal
zal
2
4
4
2
30
ROK I
SEMESTR 2
M15-2
M18-2
M19-2
M20-2
M45-2
44
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
Raze
m
30
30
30
90
90
60
W
CA
KW
LA
30
30
15
-
-
30
90
90
45
-
EGZ
EGZ
zal
zal
zal
zal
1
1
2
6
5
4
30
60
60
30
510
1080
75
210
-
30
30
30
30
60
60
405
840
-
zal
zal
zal
zal
2
4
4
1
30
60
5-letnie
MALARSTWO
Kod
M1-3
M3-3
M6-3
M13-3
M14-3
M15-3
M18-3
M19-3
M20-3
M44-3
M45-3
M49-3
Estetyka
Malarstwo
Rysunek
Grafika warsztatowa
Rzeźba
Wychowanie fizyczne
wybór
Plener malarski
RAZEM
ROK II
SEMESTR 3
5-letnie
MALARSTWO
Kod
M1-4
M3-4
M6-4
M9-4
M13-4
M14-4
M15-4
M20-4
M22-4
M44-4
M45-4
Estetyka
Socjologia sztuki
Malarstwo
Rysunek
Rzeźba
Fotografia
Wychowanie fizyczne
wybór
RAZEM
OGÓŁEM ROK II
Forma
ECTS
SM zakończenia
Raze
m
30
30
30
90
90
45
30
60
60
30
30
W
CA
KW
LA
30
30
-
30
-
30
30
90
90
45
30
60
60
-
-
525
60
30
30
405
-
ROK II
1
1
2
6
5
3
2
3
3
1
1
2
30
SEMESTR 4
Raze
m
30
30
30
30
90
90
45
60
60
30
30
525
1050
zal
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
W
CA
KW
LA
30
30
30
30
120
180
30
30
60
30
30
60
30
90
90
45
60
30
345
750
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
-
EGZ
EGZ
zal
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
2
1
2
1
6
5
4
4
3
1
1
30
60
45
5-letnie
MALARSTWO
Kod
ROK III
SEMESTR 5
M1-5
M21-5
M22-5
M23-5
M24-5
Ceramika
Fotografia
Multimedia
Intermedia
M26s-5 Malarstwo sztalugowe
M27s-5 Rysunek
M28s-5 Malarskie techniki dekoracyjne
MEDIA MALARSKIE
M30mMedia malarskie
5
M31mMedia rysunkowe
5
M32m- Współczesne technologie i techniki
5
malarskie
M45-5 Język ………
wybór
M49-5 Plener malarski
RAZEM
5-letnie
MALARSTWO
Kod
Raze
m
30
45
30
45
45
W
CA
KW
LA
30
15
15
-
-
45
30
30
30
-
EGZ
zal
zal
zal
zal
1
4
2
2
2
150
75
45
-
-
-
150
75
45
-
zal
zal
zal
8
4
3
150
-
-
-
150
-
zal
8
75
-
-
-
75
-
zal
4
-
-
-
45
-
zal
3
30
-
-
30
-
-
EGZ
zal
495
60
-
30
405
-
2
2
30
45
ROK III
SEMESTR 6
M4-6
M8-6
M10 6
M21-6
M22-6
M23-6
M24-6
Historia malarstwa
Wykład monograficzny:……. wybór
Ceramika
Fotografia
Multimedia
Intermedia
M26s-6 Malarstwo sztalugowe
M27s-6 Rysunek
M28s-6 Malarskie techniki dekoracyjne
MEDIA MALARSKIE
M30mMedia malarskie
6
M31mMedia rysunkowe
6
M32m- Współczesne technologie i techniki
6
malarskie
RAZEM
OGÓŁEM ROK III
46
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
Raze
m
30
15
45
45
30
30
30
W
CA
KW
LA
30
15
15
-
-
-
30
45
30
30
30
-
zal
EGZ
zal
zal
EGZ
zal
EGZ
2
1
2
4
2
2
2
150
75
45
-
-
-
150
75
45
-
zal
zal
zal
8
4
3
150
-
-
-
150
-
zal
8
75
-
-
-
75
-
zal
4
-
-
-
45
-
zal
3
60
120
-
30
435
840
-
45
495
990
30
60
5-letnie
MALARSTWO
Kod
ROK IV
SEMESTR 7
M4-7
M7-7
M11-7
M25-7
Historia malarstwa
Animacja kultury
M27s-7 Rysunek
Malarstwo sztalugowe - magisterska
M29s-7
pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
M31mMedia rysunkowe
7
M33m- Media malarskie - magisterska
7
pracownia dyplomowa
przedmiot do
M….-7 …………………..
wyboru
Seminarium
M48-7
wybór
magisterskie
RAZEM
5-letnie
MALARSTWO
Kod
Raze
m
30
30
60
60
W
CA
KW
LA
30
30
30
30
-
-
30
30
-
EGZ
zal
zal
zal
2
2
3
2
75
-
-
-
75
-
zal
5
120
-
-
-
120
-
zal
10
75
-
-
-
75
-
zal
5
120
-
-
-
120
-
zal
10
45
-
-
-
45
-
zal
5
15
-
-
-
-
15
zal
1
435
120
-
-
300
15
ROK IV
30
SEMESTR 8
M7-8 Analiza sztuki współczesnej
M11-8 Animacja kultury
M25-8 Sztuka w przestrzeni publicznej
M27s-8 Rysunek
M29s-8
pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
M31mMedia rysunkowe
8
8
pracownia dyplomowa
przedmiot do
M….-8 …………………..
wyboru
Seminarium
M48-8
wybór
magisterskie
RAZEM
OGÓŁEM ROK IV
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
Forma
ECTS
SM zakończenia
Raze
m
30
30
30
W
CA
KW
LA
30
-
-
-
30
30
-
EGZ
zal
zal
2
2
3
75
-
-
-
75
-
EGZ
5
120
-
-
-
120
-
zal
10
75
-
-
-
75
-
EGZ
5
120
-
-
-
120
-
zal
10
45
-
-
-
45
-
zal
6
15
-
-
-
-
15
zal
2
345
780
30
150
-
-
300
600
15
30
30
60
47
5-letnie
MALARSTWO
Kod
ROK V
SEMESTR 9
Raze
m
15
M12-9 Marketing i rynek sztuki
M29s-9
60
pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
60
9
pracownia dyplomowa
Pracownia uzupełniającaM43-9
wybór 45
………
M47-9 Ochrona własności intelektualnej
15
Seminarium
M48-9
wybór
30
magisterskie
RAZEM
165
5-letnie
MALARSTWO
Kod
W
CA
KW
LA
15
-
-
-
-
EGZ
1
-
-
-
60
-
zal
15
-
-
-
60
-
zal
15
-
-
-
45
-
zal
7
15
-
-
-
-
EGZ
1
-
-
-
-
30
zal
6
30
-
-
105
30
ROK V
M33m-10
M43-10
M48-10
48
Raze
m
60
pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
Media malarskie - magisterska
60
pracownia dyplomowa
Pracownia uzupełniającawybór 45
………
Seminarium
wybór
30
magisterskie
RAZEM
135
OGÓŁEM ROK IV
300
30
SEMESTR 10
M29s10
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
Forma
ECTS
zakońSM
czenia
W
CA
KW
LA
-
-
-
60
-
EGZ
15
-
-
-
60
-
EGZ
15
-
-
-
45
-
-
-
-
-
30
30
-
-
105
210
30
60
EGZ
EGZ
8
7
30
60
6.1.3. PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ NA KIERUNKU EDUKACJA
ARTYSTY-CZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH, 3-LETNIE STACJONARNE
STUDIA I STOPNIA
Grupa
K
K
K
K
K
A
K
K
E
B
Kod
1E1
1E2
1E3
1E4
1E5
1E6
1E7
1E8
1E9
1E10
Filozofia i etyka
Estetyka
Socjologia sztuki
Projekty artystyczno-edukacyjne
Animacja kultury
1E11
1E12
1E13
1E14
1E15
1E16
1E17
Psychologia
Pedagogika
Metodyka edukacji plastycznej
Metodyka wiedzy o kulturze
Analiza psychologiczna twórczości plastycznej
Warsztaty edukacji twórczej
Emisja głosu
1E18
1E19
1E20
1E21
1E22
1E23
1E24
1E25
1E26
1E27
1E28
1E29
Rysunek
Malarstwo
Grafika
Rzeźba
Struktury wizualne
Projektowanie graficzne
Fotografia
Multimedia
Intermedia
Malarstwo
Grafika warsztatowa
Egzamin Godziny
w sem. ogółem
2,4,5
2
3
2
4
1
5
5
1
2
5
4
wybór jednego
przedmiotu
spoza specjalności
150
60
30
30
30
15
15
30
90
15
465
60
60
120
30
30
30
30
360
105
105
105
105
45
45
90
45
45
1E30f
1E31f
1E32f
1E33f
C
1E34r
1E35r
1E36r
1E37r
1E38m
1E39m
1E40m
1E41m
1E42g
1E43g
1E44g
1E45g
D
1E46
1E47
1E48
1E49
1E50
1E51
1E52
Język …………..
Wychowanie fizyczne
Seminarium licencjackie
wybór
wybór
I ROK
w tym
1 sem. 2 sem.
W CA KW
LA SM
150
60
30
30
30
15
15
II ROK
2
2
2
2
2
1
60
-
60
30
30
90
15
30
2
1
30
2
2
2
1
2
1
1
2
1
2
2
30
30
105 30
2
2
195
15
30
105
105
105
105
45
45
90
30
45
4
4
4
4
2
2
3
3
3
3
3
1
1
3
1
120
15
-
-
795
2
4
4
4
2
4
4
6
120
60
120
90
4
2
4
4
6
120
60
120
90
120
60
120
90
4
2
4
120
60
120
90
390
30
120
60
15
60
285
120
60
120
90
390
30
4
2
4
-
-
1
3
3
3
3
3
3
3
3
4
2
4
4
2
4
4
2
4
2
120
2
60
15
15
2
-
120
60
120
90
-
2
2
2
4
6
2
2
2
2
2
1
60
120
30
60
60
Praktyki pedagogiczne
Plener interdyscyplinarny3)
7
2310
2
-
4
2
4
5
6
2
30
30
15
375
30
30
30
15
6 sem.
1
120
60
120
90
5
5 sem.
2
120
60
120
90
4
6
III ROK
4 sem.
2
4)
Godziny ogółem
3 sem.
W CA W CA W CA W CA W CA W CA
2
2
120
810
FOTOGRAFIA
Fotografia
Rysunek
Fotografia – pracownia dyplomowa
RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE
Ceramika
Rysunek
Rzeźba i formy przestrzenne -pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
Malarstwo
Techniki malarskie i pozłotnicze
Rysunek
Media malarskie - pracownia dyplomowa
MEDIA GRAFICZNE
Grafika warsztatowa
Grafika projektowa
Rysunek
Media graficzne -pracownia dyplomowa
Godziny
510 90
375 1275 60
27 8 23
34
31
65
975
1
1
z
z
z
6 22 6 22
28
28
56
840
z
7
2
14 0 12
21
12
33
495
49
I stopnia
EDUKACJA ARTYSTYCZNA W
ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH
Kod
Przedmiot
1E1-1
1E2-1
1E6-1
1E11-1
1E18-1
1E19-1
1E20-1
1E21-1
1E22-1
1E23-1
1E24-1
1E46-1
I stopnia
Kod
Przedmiot
1E1-2
1E2-2
1E4-2
1E12-2
1E15-2
1E18-2
1E19-2
1E20-2
1E21-2
1E22-2
1E23-2
1E24-2
1E47-2
50
Filozofia i etyka
Psychologia
Rysunek
Malarstwo
Grafika
Rzeźba
Struktury wizualne
Fotografia
RAZEM
Filozofia i etyka
Pedagogika
Analiza psychologiczna twórczości
plastycznej
Rysunek
Malarstwo
Grafika
Rzeźba
Struktury wizualne
Fotografia
Język ……………… - wybór
RAZEM
OGÓŁEM ROK I
ROK I
SEMESTR 1
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
15
60
60
60
60
60
30
30
45
30
510
30
30
15
30
105
-
30
30
60
60
60
60
30
30
45
30
375
-
ROK I
Forma
zakończenia
zal
zal
EGZ
EGZ
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
ECTS
1
1
1
3
3
4
4
4
2
2
3
2
30
SEMESTR 2
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
30
60
30
30
30
30
-
30
-
-
Forma
zakończenia
EGZ
EGZ
EGZ
EGZ
30
-
-
30
-
-
zal
2
45
45
45
45
15
15
45
30
465
975
120
225
-
30
90
120
45
45
45
45
15
15
45
255
630
-
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
zal
4
3
3
4
1
1
3
1
30
60
ECTS
1
2
2
3
I stopnia
Kod
Przedmiot
ROK I
SEMESTR 3
1E1-3
1E3-3
1E13-3
1E25-3
1E32-3
1E33-3
1E34-3
1E30f-3
1E31f-3
1E32f-3
1E43r-3
1E44r-3
1E45r-3
1E35m-3
1E36m-3
1E37m-3
1E39g-3
1E40g-3
1E41g-3
1E47-3
Estetyka
Multimedia
Malarstwo
wybór 1 przedmiotu
Grafika warsztatowa
spoza specjalności
Rzeźba i formy
przestrzenne
Specjalność Fotografia
Fotografia
Rysunek
Specjalność Rzeźba i formy przestrzenne
Rzeźba
Ceramika
Rysunek
Specjalność Media malarskie
Malarstwo
Rysunek
Specjalność Media graficzne
Grafika warsztatowa
Grafika projektowa
Rysunek
Język ……………………….- wybór
1E48-2 Wychowanie fizyczne
1E51-3
1E52-3
Plener interdyscyplinarny
RAZEM
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
45
45
30
30
15
15
-
30
-
30
-
Forma
zakończenia
zal
EGZ
zal
zal
60
-
-
-
60
-
zal
60
30
60
-
-
-
60
30
60
-
zal
zal
zal
60
30
60
-
-
-
60
30
60
-
zal
zal
zal
5
2
4
60
30
60
-
-
-
60
30
60
-
zal
zal
zal
5
2
4
60
30
60
30
-
-
30
60
30
60
-
-
zal
zal
zal
zal
5
2
4
1
30
-
30
-
-
-
zal
1
30
60
240
-
zal
zal
420
90
1
3
30
ECTS
1
2
3
3
4
51
I stopnia
Kod
Przedmiot
ROK I
SEMESTR 4
1E1-4
1E5-4
1E13-4
1E14-4
1E32-4
1E33-4
1E34-4
1E30f-4
1E31f-4
1E32f-4
1E34r-4
1E35r-4
1E36r-4
1E38m-4
1E39m-4
1E40m-4
1E42g-4
1E43g-4
1E44g-4
1E47-4
Socjologia sztuki
Metodyka wiedzy o kulturze
Malarstwo
wybór
Grafika warsztatowa
1 przedmiotu
Rzeźba i formy
spoza specjalności
przestrzenne
Fotografia
Rysunek
Rzeźba
Ceramika
Rysunek
Malarstwo
Rysunek
Grafika warsztatowa
Grafika projektowa
Rysunek
1E48-4 Wychowanie fizyczne
1E50-4 Seminarium licencjackie
1E51-4
52
RAZEM
OGÓŁEM ROK II
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
45
30
30
30
15
15
-
30
-
15
-
Forma
zakończenia
EGZ
EGZ
zal
EGZ
60
-
-
-
60
-
zal
60
30
60
-
-
-
60
30
60
-
zal
zal
EGZ
60
30
60
-
-
-
60
30
60
-
zal
zal
EGZ
5
2
4
60
30
60
-
-
-
60
30
60
-
zal
zal
EGZ
5
2
4
60
30
60
30
-
-
30
60
30
60
-
-
zal
zal
EGZ
zal
5
2
4
1
30
15
-
30
-
-
-
15
zal
zal
1
1
90
180
30
60
60
120
225
465
15
15
zal
420
840
2
30
60
ECTS
2
2
3
3
4
I stopnia
Kod
Przedmiot
Razem
1E1-5
1E7-5
1E9-5
1E10-5
1E13-5
1E16-5
1E26-5
Animacja kultury
Warsztaty edukacji twórczej
Intermedia
SEMESTR 5
ROK I
W
CA
KW
LA
SM
Forma
zakończenia
ECTS
30
30
-
-
-
-
EGZ
2
15
60
15
30
30
30
15
30
15
-
-
30
30
-
30
30
-
EGZ
zal
EGZ
EGZ
zal
zal
1
3
1
2
2
2
45
-
-
-
45
-
zal
7
45
-
-
-
45
-
zal
7
1E41m-5 Media malarskie - pracownia dyplomowa
45
-
-
-
45
-
zal
7
1E45g-5 Media graficzne - pracownia dyplomowa
45
-
-
-
45
-
zal
7
1E33f-5 Fotografia – pracownia dyplomowa
1E37r-5
1E47-5
Rzeźba i formy przestrzenne – pracownia
dyplomowa
1E49-5 Ochrona własności intelektualnej
1E51-5 Praktyki pedagogiczne
RAZEM
30
-
-
30
-
-
EGZ
2
15
15
15
105
-
90
105
15
15
EGZ
zal
zal
1
4
3
30
315
53
I stopnia
Kod
Przedmiot
1E8-6
1E9-6
1E17-6
1E26-6
Animacja kultury
Emisja głosu
Intermedia
SEMESTR 6
ROK I
Razem
W
CA
KW
LA
SM
Forma
zakończenia
ECTS
30
-
-
-
30
-
zal
3
30
30
15
-
30
-
30
-
15
-
zal
zal
zal
3
1
2
45
-
-
-
45
-
EGZ
12
45
-
-
-
45
-
EGZ
12
1E41m-6 Media malarskie - pracownia dyplomowa
45
-
-
-
45
-
EGZ
12
1E45g-6 Media graficzne - pracownia dyplomowa
45
-
-
-
45
-
EGZ
12
RAZEM
OGÓŁEM ROK III
15
315
480
105
120
30
90
120
105
165
15
15
45
EGZ
9
30
60
1E33f-6 Fotografia – pracownia dyplomowa
1E37r-6
54
Rzeźba i formy przestrzenne – pracownia
dyplomowa
Godziny
Godziny
ogółem
Kod
Egzamin
w sem.
Grupa
6.1.4 PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ PROWADZONYCH
NA KIERUNKU GRAFIKA,
2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA,
UZUPEŁNIAJĄCE (MAGISTERSKIE)
w tym
W
A
2G1
2G2
2G3
2G4
2G5
2G6
2G7
2G8
Filozofia i teoria sztuki
Wykład monograficzny:…………
wybór
Animacja kultury
Rysunek
Pracownia uzupełniająca - ………………….
2G9
2G10
2G11
2G12
2G13
2G14
2G15
Druk cyfrowy
Projektowanie www
Fotografia
2
2
2
2
1
60
60
15
90
45
120
60
90
540
30
30
15
15
30
60
90
270
I ROK
CA
60
60
15
30
15
180
KW
LA
SM
60
30
-
90
2 sem.
W CA
2
2
2
2
1
2
1
4
3 sem.
W CA
4 sem.
W CA
2
3
2
3
8
8
8
8
2
2
4
2
2
15
15
30
60
1 sem.
W CA
2
120
60
90
270
30
30
II ROK
1
1
-
-
30
60
60
210
2
2
2
2
2
2
-
2G16w
B 2G17w
2G18w
2G19w
2G20w
2G21w
C
GRAFIKA WARSZTATOWA
Druk wypukły
Druk wklęsły
Litografia
Serigrafia
Grafika warsztatowa-magisterska pracownia dyplomowa
Grafika projektowa
2G22p
2G23p
2G24p
2G25p
2G26p
GRAFIKA PROJEKTOWA
Grafika projektowa
Grafika wydawnicza
Ilustracja
Grafika projektowa -magisterska pracownia dyplomowa
Grafika warsztatowa
2G27
wybór
4
4
4
90
90
90
90
240
120
90
90
90
90
240
120
6
4
4
240
60
60
240
120
720
75
240
60
60
240
120
720
-
8
2
2
8
2
2
4
4
-
-
-
6
6
6
75
9
Godziny ogółem
1605 240
-
90 1200 75
1
30 7 31
39
38
77
1155
0
2
2
15 0 15
15
15
30
450
55
GRAFIKA II st. - ROK I - SEMESTR 1
Kod
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
60
60
30
30
30
30
-
-
30
-
60
30
-
Forma
zakończenia
zal
zal
zal
zal
zal
15
15
-
-
-
-
EGZ
1
30
30
60
30
-
-
30
30
30
-
zal
zal
zal
2
2
2
90
90
60
-
-
-
90
90
60
-
zal
zal
zal
5
5
4
120
30
30
60
585
135
-
30
120
30
30
60
420
-
zal
zal
zal
zal
6
2
2
4
30
Przedmiot
2G1-1
2G2-1
2G4-1
2G6-1
2G9-1
Animacja kultury
Rysunek
Zagadnienia współczesnej grafiki
2G12-1
użytkowej
2G13-1 Projektowanie www
2G14-1 Fotografia
2G15-1 Multimedia i animacja komputerowa
Specjalność Grafika warsztatowa
2G16w-1 Druk wypukły
2G18w-1 Litografia
2G21w-1 Grafika projektowa
Specjalność Grafika projektowa
2G22p-1 Grafika projektowa
2G23p-1 Grafika wydawnicza
2G24p-1 Ilustracja
2G26p-1 Grafika warsztatowa
RAZEM
ECTS
1
1
2
3
2
GRAFIKA II st. - ROK I - SEMESTR 2
Kod
2G1-2
2G2-2
2G3-2
2G4-2
2G5-2
2G6-2
2G10-2
Wykład monograficzny:…….
wybór
Animacja kultury
Rysunek
Druk cyfrowy
Zagadnienia współczesnej grafiki
2G11-2
artystycznej
2G14-2 Fotografia
2G15-2 Multimedia i animacja komputerowa
2G17w-2 Druk wklęsły
2G19w-2 Serigrafia
2G21w-2 Grafika projektowa
2G22p-2 Grafika projektowa
2G23p-2 Grafika wydawnicza
2G24p-2 Ilustracja
2G26p-2 Grafika warsztatowa
2G27-2 Seminarium magisterskie
RAZEM
OGÓŁEM ROK I
56
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
15
30
45
60
30
30
30
15
15
-
-
30
30
-
60
30
-
Forma
zakończenia
EGZ
EGZ
EGZ
zal
zal
zal
zal
15
15
-
-
-
-
EGZ
1
30
30
-
-
-
30
30
-
zal
zal
1
2
90
90
60
-
-
-
90
90
60
-
zal
zal
zal
5
5
3
120
30
30
60
15
570
1155
105
240
-
60
90
120
30
30
60
390
810
15
15
15
zal
zal
zal
zal
zal
6
2
2
3
1
30
60
Przedmiot
ECTS
1
1
1
2
2
3
2
GRAFIKA II st. - ROK II - SEMESTR 3
Kod
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
45
-
-
-
30
45
-
Forma
zakończenia
zal
zal
120
-
-
-
120
-
zal
16
120
-
-
-
120
-
zal
16
30
225
-
-
-
195
30
30
zal
7
30
Przedmiot
2G7-3
2G8-3
Pracownia uzupełniajaca:…………….
2G20w-3
pracownia dyplomowa
2G25p-3
pracownia dyplomowa
RAZEM
ECTS
3
4
GRAFIKA II st. - ROK II - SEMESTR 4
Kod
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
45
-
-
-
30
45
-
Forma
zakończenia
zal
zal
120
-
-
-
120
-
zal
16
120
-
-
-
120
-
zal
16
30
225
450
-
-
-
195
390
30
30
60
zal
9
30
60
Przedmiot
2G7-4
2G8-4
2G20w-4
pracownia dyplomowa
2G25p-4
pracownia dyplomowa
RAZEM
ECTS
2
3
57
Kod
Godziny
Godziny
ogółem
Egzamin
w sem.
Grupa
6.1.5 PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ PROWADZONYCH NA
KIERUNKU MALARSTWO, 1,5-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA,
UZUPEŁNIAJĄCE (MAGISTERSKIE)
w tym
W
A
Wykład monograficzny:…………
2M1
2M2
2M3
2M4
wybór
2
2
2
Intermedia
Pracownia uzupełniająca - ……………….
2M5
2M6
2M7
60
60
15
45
180
135
90
90
315
I ROK
CA KW
60
60
15
15
150
30
30
30
30
1 sem. 2 sem. 3 sem.
LA
SM
W
CA
2
2
-
-
-
II ROK
135
60
90
285
W
CA
2
2
1
1
2
W
CA
3
2
2
3
2
3
3
3
-
B
Malarstwo sztalugowe -magisterska pracownia dyplomowa
Rysunek
2M8s
2M9s
3
480
150
480
150
12
5
12
5
8
3
480
150
630
75
480
150
630
-
12
5
12
5
8
MEDIA MALARSKIE
2M10m Media malarskie -magisterska pracownia dyplomowa
2M11m Media rysunkowe
C
2M12
wybór
3
-
-
-
75
6
Godziny ogółem
1200
180
-
30 915
75
1
2
23 6 29
29
35
64
960
MALARSTWO II st. - ROK I - SEMESTR 1
Kod
2M1-1
2M2-1
2M5-1
2M6-1
2M8s-1
2M9s-1
2M10m-1
2M11m-1
2M12-1
58
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
45
60
30
30
30
-
-
45
30
-
Forma
zakończenia
zal
zal
zal
zal
180
-
-
-
180
-
zal
14
75
-
-
-
75
-
zal
6
180
-
-
-
180
-
zal
14
75
15
435
90
-
-
75
330
15
15
zal
zal
6
1
30
Przedmiot
Intermedia
Specjalność Malarstwo sztalugowe
Malarstwo sztalugowe – magisterska
pracownia dyplomowa
Rysunek
Media malarskie – magisterska
pracownia dyplomowa
Media rysunkowe
RAZEM
ECTS
2
2
3
2
2
16
16
16
240
0
MALARSTWO II st. - ROK I - SEMESTR 2
Kod
2M1-2
2M2-2
2M3-2
2M4-2
2M5-2
2M6-2
2M7-2
2M8s-2
2M9s-2
2M10m-2
2M11m-2
2M12-2
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
15
45
45
30
45
30
30
15
15
-
-
-
30
45
30
45
-
Forma
zakończenia
EGZ
EGZ
EGZ
zal
zal
zal
zal
180
-
-
-
180
-
zal
10
75
-
-
-
75
-
zal
4
180
-
-
-
180
-
zal
10
75
30
525
960
90
180
-
-
75
405
735
30
30
45
zal
zal
4
4
30
60
Przedmiot
Wykład monograficzny:…..
wybór
Intermedia
pracownia dyplomowa
Rysunek
pracownia dyplomowa
Media rysunkowe
RAZEM
OGÓŁEM ROK I
ECTS
1
1
1
2
2
2
3
MALARSTWO II st. - ROK II - SEMESTR 3
Kod
2M5-3
2M7-3
Razem
W
CA
KW
LA
SM
45
45
-
-
-
45
45
-
Forma
zakończenia
zal
zal
120
-
-
-
120
-
EGZ
14
120
-
-
-
120
-
EGZ
14
30
240
240
-
-
-
210
210
30
30
30
EGZ
10
30
30
Przedmiot
Intermedia
2M8s-3
pracownia dyplomowa
2M10m-3
pracownia dyplomowa
2M12-3 Seminarium magisterskie
RAZEM
OGÓŁEM ROK II
ECTS
2
4
59
K
K
K
K
K
2E1
2E2
2E3
2E4
2E5
E
E
E
2E6
2E7
2E8
2E9
2E10
2E11
A
B
Godziny
ogółem
Kod
Egzamin
w sem.
PLAN STUDIÓW I SEMESTRALNE DIAGRAMY ZAJĘĆ PROWADZONYCH NA
KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE SZTUK PLASTYCZNYCH,
2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA, UZUPEŁNIAJĄCE (MAGISTERSKIE)
Grupa
6.1.6
Krytyka artystyczna
Zagadnienia kultury medialnej
Wiedza o teatrze i filmie
2
2
3
3
4
Współczesne koncepcje edukacji artystycznej
Grafika projektowa
Multimedia
Kształtowanie otoczenia
1
2
60
60
30
15
15
180
45
45
90
30
90
60
360
Godziny
W
60
60
30
15
15
180
15
15
-
30
30
30
60
I ROK
w tym
CA KW LA SM
-
60
-
sem.1
sem.
W
CA
2
2
1
2
2
3
2
2
1
90
30
60
60
240
II ROK
sem.2 sem.3 sem.4
sem.
sem.
sem.
W
CA W
CA W
CA
2
2
2
1
1
2
3
2
2
2
4
4
4
4
4
4
4
4
1
2
-
C
2E12i
2E13i
2E14i
2E15i
INTERMEDIA
Sztuka intermedialna
Fotografia artystyczna
Projekty artystyczne
Intermedia - magisterska pracownia dyplomowa
2E16r
2E17r
2E18r
2E19r
2E20r
RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE
Ceramika
Rekonstrukcja rzeźbiarska
Rzeźba i formy przestrzenne –magisterska pracownia dyplomowa
MEDIA MALARSKIE
2E21m Media malarskie
2E22m Media rysunkowe
2E23m Media malarskie – magisterska pracownia dyplomowa
2E24g
2E25g
2E26g
2E27g
2E28g
2E29g
2E30g
D
MEDIA GRAFICZNE
Druk wypukły
Druk wklęsły
Litografia
Serigrafia
Grafika projektowa
Grafika warsztatowa –magisterska pracownia dyplomowa
Grafika projektowa –magisterska pracownia dyplomowa
2E31 Seminarium magisterskie
4)
2E32 Praktyka pedagogiczna
2E33 Działania artystyczno-edukacyjne
wybór
wybór
135
75
75
120
4
2
2
4
135
75
75
120
120
75
30
60
120
4
2
2
4
120
75
30
60
120
195
90
120
5
3
4
195
90
120
60
60
60
60
45
60
60
60
60
45
4
4
120
4
405
60
60
4
3
4
8
3
4
4
4
3
120
-
-
-
405 60
1
wybór
z
7
Godziny ogółem
5
3
3
1005
240
-
60
645 60
17 5 19
24
24
48
720
3
7
1
10
8
9
19
285
EDUKACJA ART. - II st. - ROK I - SEMESTR 1
Kod
2E1-1
2E2-1
2E6-1
2E8-1
2E9-1
2E10-1
2E12i-1
2E13i-1
2E14i-1
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
45
45
30
60
30
30
15
30
-
30
-
45
30
30
-
Forma
zakończenia
zal
zal
EGZ
zal
zal
zal
60
30
30
-
-
-
60
30
30
-
zal
zal
zal
8
3
3
60
30
30
-
-
-
60
30
30
-
zal
zal
zal
8
3
3
75
45
-
-
-
75
45
-
zal
zal
10
4
60
60
360
105
-
30
60
60
225
-
zal
zal
7
7
30
Przedmiot
Grafika projektowa
Multimedia
Specjalność Intermedia
ECTS
2
2
3
4
2
3
2E16r-1
2E17r-1
2E18r-1
Ceramika
Specjalność Media Malarskie
2E21m-1 Media malarskie
2E22m-1 Media rysunkowe
2E24g-1 Druk wypukły
2E26g-1 Litografia
RAZEM
EDUKACJA ART. - II st. - ROK I - SEMESTR 2
Kod
2E1-2
2E2-2
2E7-2
2E8-2
2E10-2
2E12i-2
2E13i-2
2E14i-2
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
30
30
30
-
-
-
-
Forma
zakończenia
zal
zal
45
15
-
30
-
-
EGZ
3
45
30
-
-
-
45
30
-
zal
zal
4
2
75
45
45
-
-
-
75
45
45
-
zal
zal
zal
10
3
3
60
45
60
-
-
-
60
45
60
-
zal
zal
zal
8
4
4
120
45
-
-
-
120
45
-
zal
zal
12
4
60
60
45
15
360
720
75
180
-
30
60
60
60
45
240
465
15
15
15
zal
zal
zal
zal
6
6
4
Przedmiot
Współczesne koncepcje edukacji
artystycznej
Multimedia
ECTS
2
2
2E16r-2
2E17r-2
2E19r-2
Ceramika
Rekonstrukcja rzeźbiarska
Specjalność Media Malarskie
2E21m-2 Media malarskie
2E22m-2 Media rysunkowe
2E25g-2 Druk wklęsły
2E27g-2 Serigrafia
2E28g-2 Grafika projektowa
2E31-2 Seminarium magisterskie
RAZEM
OGÓŁEM I ROK
30
60
61
EDUKACJA ART. - II st. - ROK II - SEMESTR 3
Kod
Razem
W
CA
KW
LA
SM
30
15
30
30
15
-
-
-
30
-
Forma
zakończenia
EGZ
EGZ
zal
60
-
-
-
60
-
zal
60
-
-
-
60
-
60
-
-
-
60
-
-
-
-
Przedmiot
2E3-3 Krytyka artystyczna
2E4-3 Zagadnienia kultury medialnej
2E11-3 Kształtowanie otoczenia
Intermedia – magisterska pracownia
2E15i-3
dyplomowa
Rzeźba i formy przestrzenne –
2E20r-3
magisterska pracownia dyplomowa
zal
ECTS
2
2
2
16
16
2E23m-3
pracownia dyplomowa
Grafika warsztatowa – magisterska
2E29g-3 pracownia dyplomowa
Grafika projektowa – magisterska
2E32-3 Praktyka pedagogiczna
2E33-3 Działania artystyczno-edukacyjne
RAZEM
wybór
60
15
60
-
-
-
-
-
-
zal
zal
16
zal
6
-
15
wybór
zal
150
45
-
-
16
90
15
2
30
EDUKACJA ART. - II st. - ROK II - SEMESTR 4
Kod
Razem
W
CA
KW
LA
SM
15
30
15
-
-
-
30
-
Forma
zakończenia
EGZ
zal
60
-
-
-
60
-
EGZ
60
-
-
-
60
-
60
-
-
-
60
-
-
-
-
Przedmiot
2E5-4 Wiedza o teatrze i filmie
2E11-4 Kształtowanie otoczenia
Intermedia – magisterska pracownia
2E15i-3
dyplomowa
Rzeźba i formy przestrzenne –
2E20r-3
magisterska pracownia dyplomowa
EGZ
ECTS
2
2
16
16
2E23m-3
pracownia dyplomowa
Grafika warsztatowa – magisterska
Grafika projektowa – magisterska
RAZEM
OGÓŁEM II ROK
62
wybór
60
30
135
285
60
-
-
-
15
60
-
-
EGZ
16
EGZ
16
EGZ
10
30
60
90
180
30
30
45
7. KATALOG PRZEDMIOTÓW
Językiem wykładowym dla wszystkich przedmiotów prowadzonych w Instytucie Sztuk Pięknych jest JĘZYK POLSKI.
Zajęcia w językach obcych prowadzone są dla studentów zagranicznych w ramach indywidualnego toku studiów.
7.1. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU GRAFIKA,
JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, 5-LETNIE, STACJONARNE
Nazwa przedmiotu: HISTORIA I TEORIA SZTUKI
Kod: G1-1
Typ przedmiotu: obowiązkowy podstawowy
Poziom kształcenia: studia jednolite magisterskie 5-letnie, stacjonarne
Poziom przedmiotu: podstawowy
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Letkiewicz
Efekty kształcenia:
WIEDZA
Znajomość historii sztuki starożytnej i średniowiecznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Zajęcia pogłębiają rozumienie i rozpoznawanie przemian w obszarze sztuki starożytnej, wczesnochrześcijańskiej,
średniowiecznej powszechnej i polskiej.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: HISTORIA SZTUKI STAROŻYTNEJ I ŚREDNIOWIECZNEJ. Elementy historii
sztuki starożytnego Bliskiego Wschodu, Egiptu, Grecji i Rzymu w kontekście wydarzeń historycznych i zjawisk
kulturowych. Przemiany stylistyczne i tematyczne w sztuce starożytnej. Antyczne korzenie średniowiecznej,
nowożytnej i nowoczesnej sztuki europejskiej. Sztuka łacińskiego średniowiecza po rozpadzie Imperium
Rzymskiego. Sztuka wczesnego średniowiecza. Sztuka karolińska, ottońska, romańska i gotycka. Sztuka
bizantyńska od Justyniana do dynastii Paleologów i jej znaczenie dla regionów prawosławia. Problematyka
kontynuacji i nawiązań do tradycji antycznej.
Spis zalecanych lektur:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Ch.-P. Gilbert, Sztuka rzymska, WAiF, Warszawa 1975.
J. Kębłowski, Polska sztuka gotycka, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1983.
J. Kłosińska, Sztuka bizantyńska, Wiedza Powszechna, Warszawa 1975.
E. Makowiecka, Sztuka grecka, Wydawnictwo UW, Warszawa 2005.
K. Michałowski, Nie tylko piramidy: sztuka dawnego Egiptu, Wiedza Powszechna, Warszawa 1986.
Mezopotamia, [w:] Sztuka Świata, t. 1, Arkady, Warszawa 1989.
P. Skubiszewski, Sztuka Europy Łacińskiej od VI do IX wieku, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2001.
red. R. Toman, Gotyk: architektura – rzeźba - malarstwo, Könemann, Warszawa 2004.
red. R. Toman, Sztuka romańska: architektura, rzeźba, malarstwo, Könemann, Warszawa 2004.
Z. Świechowski, Sztuka romańska w Polsce, Warszawa 1975.
Forma dydaktyczna zajęć: wykład
Metody dydaktyczne: wykład informacyjny
Metody oceniania: Zaliczenie ustne na ocenę, na podstawie testu ilustracji.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę
Język wykładowy: język polski
Nazwa przedmiotu: HISTORIA SZTUKI
Kod: G1-2
Poziom przedmiotu: zaawansowany
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 30
63
Punkty ECTS: 1
Efekty kształcenia
WIEDZA
Znajomość zagadnień historii, ikonografii, terminologii, estetyki sztuki nowożytnej.
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność pokazania specyficznych różnic formalnych prezentowanych dzieł artystów, szkół, regionów.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z historii sztuki w semestrze 1.
Treści merytoryczne przedmiotu:
HISTORIA SZTUKI NOWOŻYTNEJ. Sztuka renesansu w Italii. Czołowa rola Florencji i mecenatu
Medyceuszy. Architektura, malarstwo, rzeźba XV - wiecznych Włoch. Sztuka włoska dojrzałego renesansu.
Twórczość Leonarda da Vinci, Rafaela Santi, Michała Anioła. Malarstwo weneckie i jego znaczenie dla sztuki
europejskiej. Twórczość Giorgione, Tycjana, Veronese, Tintoretto. Rozwój architektury w środowisku rzymskim.
Andrea Palladio i palladianizm w Europie. Sztuka XV wieku poza Italią. Rozkwit malarstwa niderlandzkiego. Sztuka
niemiecka czasów Reformacji. Malarstwo niderlandzkie w XVI wieku. Rozwój malarstwa rodzajowego i
pejzażowego. Sztuka francuska w XVI wieku. Mecenat Franciszka I. Sztuka baroku. Problem ruchu, światła i
przestrzeni w sztuce baroku. Architektura, malarstwo, rzeźba włoskiego baroku. Sztuka francuska: tendencje
klasyczne w architekturze i malarstwie. Sztuka rokoko na przykładzie twórczości A. Watteau, J. H. Fragonarda,
F. Bouchera, J. B. Chardina. Malarstwo flamandzkie w XVII wieku. Rozwój malarstwa holenderskiego w XVII
wieku: Martwa natura, portret, pejzaż, sceny rodzajowe. Malarstwo hiszpańskie. Barok w krajach Europy
Środkowej. Początki i rozwój renesansu w Polsce. Znaczenie mecenatu królewskiego dla recepcji sztuki
włoskiej. Znaczenie przebudowy Wawelu i Kaplicy Zygmuntowskiej dla dziejów sztuki w Polsce. Budownictwo
świecki: ratusze, kamienice mieszczańskie, pałace. Nowa koncepcja miasta na przykładzie Zamościa. Rzeźba
sepulkralna i architektoniczna. Typy nagrobków. Twórczość rzeźbiarska Jana Michałowicza z Urzędowa.
Malarstwo renesansowe. Narodziny malarstwa sarmackiego. Barok w Polsce. Cechy, artyści, ośrodki. Mecenat
Wazów, Jana III Sobieskiego. Budownictwo sakralne i świeckie (rezydencje magnackie, kamienice, fortyfikacje).
Malarstwo barokowe. Rozwój portretu sarmackiego, malarstwa ściennego i sztalugowego. Portret trumienny.
1. M. Ałpatow, Historia sztuki, t. 3, Arkady, Warszawa 1991.
2. T. Chrzanowski, Sztuka w Polsce Piastów i Jagiellonów. Zarys dziejów, PWN, Warszawa 1993.
3. M. Karpowicz, Barok w Polsce, Arkady, Warszawa 1988.
4. H. i S. Kozakiewiczowie, Renesans w Polsce, Arkady, Warszawa 1976.
5. M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Ossolineum, Wrocław 1986.
6. W. Tomkiewicz, Rokoko, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1988.
7. red. P. Trzeciak, Sztuka świata, t. 5-8, Arkady, Warszawa 1992-1995.
8. K. Ulatowski, Architektura włoskiego renesansu, PWN, Warszawa 1972.
9. M. Walicki, W. Tomkiewicz, A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie: manieryzm, barok, Auriga, Warszawa 1971.
10. Z. Waźbiński, malarstwo quattrocenta, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989.
Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, dyskusja, wypowiedzi indywidualne. W zajęciach do prezentacji
obrazu wykorzystywane są bogate zasoby zbioru diapozytywów, sporządzone specjalnie na potrzeby tego
przedmiotu.
Metody oceniania: Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest egzamin ustny
.Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Liczba godzin: 30+30
Punkty ECTS: 1+2
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jerzy Żywicki
WIEDZA:
64
Kod: G1-3, G1-4
W wyniku przeprowadzonych zajęć student powinien być w stanie:
 scharakteryzować w podstawowym zakresie sztukę od drugiej połowy XVIII do lat 80.XIX wieku;
 rozpoznawać dzieła klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz impresjonizmu;
 kojarzyć wybitne dzieła wymienionych powyżej stylów, prądów i kierunków z ich twórcami;
 wyliczać najważniejszych artystów oraz fakty ze sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata
80.XIX wieku;
UMIEJĘTNOŚCI:
W wyniku przeprowadzonych umiejętności student powinien umieć:
 analizować dzieła sztuki klasycyzmu, romantyzmu, realizmu, historycyzmu, akademizmu oraz
impresjonizmu;
 uporządkować i interpretować wydarzenia artystyczne okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata
80.XIX wieku;
 wyszukiwać informacje o artystach i dziełach sztuki z okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata 80.XIX
wieku;
POSTAWY:
W wyniku przeprowadzonych zajęć student nabędzie następujące postawy:
 wrażliwość na wartości estetyczne i ideowe dzieł sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata
80.XIX wieku;
 dbałość o szerzenie wiedzy o dziełach sztuki i ich twórcach;
 kreatywność w wykorzystaniu poznanych dzieł sztuki we własnych działaniach artystycznych.
Wymagania wstępne: zaliczenie zajęć w semestrze 2
Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot zapoznaje z historią sztuki danego okresu oraz umiejętnością jego
analizy. Poświęcony jest dziejom sztuki od połowy XVIII w. do lat 80. XIX w. Omawia sztukę klasycyzmu,
romantyzmu, realizmu, akademizmu, historycyzmu, impresjonizmu. Prezentuje sylwetki wybitnych artystów
obcych i polskich działających w latach 2 poł. XVIII wieku i w XIX wieku. Przybliża zagadnie muzealnictwa, a także
wybranych wystaw światowych (Expo). Prezentuje twórczość wybitnych przedstawicieli polskiego malarstwa XIX
wieku.
1. Claudon F. (red.), Encyklopedia Romantyzmu. Malarstwo, rzeźba, architektura, literatura, muzyka, Wyd. Artystyczne i Filmowe,
Warszawa 1992.
2. Honour H., Neoklasycyzm, PWN, Warszawa 1972.
3. Jaroszewski T. S., Architektura doby Oświecenia w Polsce. Nurty i odmiany, Ossolineum, Wrocław 1971.
4. Konopacki A., Prerafaelici, Arkady, Warszawa 1989.
5. A. Ryszkiewicz, Malarstwo polskie. Romabtyzm, historyzm, realizm, Auriga, Warszawa 1989,
Metody oceniania: zaliczenie na podstawie pracy pisemnej
Kod: G1-5
Poziom przedmiotu: średniozaawansowany
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Piotr Majewski
WIEDZA:
1. Wskazywanie źródeł inspiracji sztuki nowoczesnej.
2. Charakterystyka założeń programowych nurtów sztuki nowoczesnej.
3. Rozpoznawanie kluczowych twórców i dzieł charakterystycznych dla poszczególnych kierunków modernizmu
i historycznej awangardy.
65
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Analizowanie, interpretowanie i umiejętność wartościowania dzieł sztuki nowoczesnej.
POSTAWY:
1. Aktywna postawa wobec sztuki XX wieku.
2. Otwartość i wrażliwość na specyfikę form ekspresji charakterystycznych dla epoki nowoczesności i
ponowoczesności.
3. Zdolność do samodzielnego rozróżniania wartości tkwiących w formach sztuki XX wieku.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje historię i zagadnienia teoretyczne sztuki nowoczesnej.
Omawiane są kierunki artystyczne końca XIX wieku i XX wieku w kontekście współczesnych teorii historii sztuki.
Analizowane są zarówno kluczowe poszukiwania formalne modernizmu, jak też osiągnięcia historycznej
awangardy, ujęte jako zapowiedź i istotny komponent sztuki współczesnej. Realizowane tematy obejmują
następujące bloki problemowe:
 Zapoznanie z chronologią sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i polskiej.
 Pojęcie moderné i pionierzy sztuki nowoczesnej: od postimpresjonistów do kubistów.
 Nurty historycznej awangardy: od futurystów do surrealistów.
 „Powrót do porządku”, czyli klasycyzujące tendencje modernizmu.
 Nowoczesna i awangardowa sztuka w Polsce: od formistów do konstruktywistów.
 Tzw. późny modernizm na świecie: dominacja formuł abstrakcyjnych w malarstwie powojennym i nowa
figuracja.
 Recepcja sztuki obcej i rodzimość sztuki polskiej po 1945 roku.
1. Z. Baranowska, Polska awangarda artystyczna 1918-1939, WAiF, Warszawa 1975.
2. Bedoyere Camilla de la, Art Deco. Style w sztuce, Arkady, Warszawa 2006.
3. S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska, Arkady,
Warszawa 2002.
4. E. Grabska, „Moderne” i straż przednia. Apollinaire wśród krytyków i artystów 1900-1918, Universitas, Kraków 2003.
5. W. Juszczak, Postimpresjoniści, WAiF, Warszawa 1985.
6. A. Kotula, P. Krakowski, Sztuka abstrakcyjna, WAiF, Warszawa 1973.
7. Od awangardy do postmodernizmu, red. G. Dziamski, Instytut Kultury, Warszawa 1996.
8. P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999.
9. M. Porębski, Kubizm. Wprowadzenie do sztuki XX wieku, WAiF, Warszawa 1986.
10.A. Taborska, Spiskowcy wyobraźni. Surrealizm, słowo / obraz terytoria, Gdańsk 2007.
11. M. Wallis, Secesja, Arkady, Warszawa 1974.
Metody dydaktyczne: wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego i filmu.
Metody oceniania: uczestnictwo w zajęciach; egzamin pisemny.
Forma zaliczenia: egzamin
Nazwa przedmiotu: HISTORIA GRAFIKI
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
Zapoznanie z historią grafiki i terminologią związaną z warsztatem graficznym.
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność analizy dzieła graficznego.
Wymagania wstępne: Wstępna znajomość historii sztuki.
66
Kod: G2-2
Grafika jako dziedzina sztuk plastycznych i jej techniki. Początki grafiki europejskiej. Twórczość Albrechta Dürera.
Grafika Niemiecka w XVI wieku. Grafika Niderlandzka i Włoska w XVI oraz w początkach XVII wieku. Grafika kręgu
Piotra Pawła Rubensa. Grafika we Francji w wieku XVI i XVII. Twórczość Rembrandta. Holenderscy i włoscy
mistrzowie akwaforty w XVII wieku. Mistrzowie mezzotinty w XVII i XVIII wieku. Niemieccy i Angielscy graficy w
XVII i XVIII wieku. Osiemnastowieczna grafika francuska i włoska. Nowe techniki graficzne w wieku XVIII.
Twórczość Francisco Goi. Grafika XIX wieku: artystyczna, reprodukcyjna, książkowa i użytkowa.
Dziewiętnastowieczni mistrzowie litografii. Grafika artystyczna i użytkowa w XX wieku. Mistrzowie plakatu.
Drzeworyt japoński i jego mistrzowie. Grafika polska od XV do XIX wieku. Narodziny polskiej grafiki artystycznej w
latach 1897-1917. Grafika polska w dwudziestoleciu międzywojennym. Grafika polska po 1945 roku. Współczesna
grafika polska i jej mistrzowie. Rysunek i liternictwo. Zbiory grafiki, wielkie konkursy i wystawy graficzne na świecie
i w Polsce.
1. M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000.
2. K. Czarnocka, Półtora wieku grafiki polskiej, Warszawa 1962.
3. I. Jakimowicz, Pięć wieków grafiki polskiej, kat. wyst. Muzeum Narodowe w Warszawie, Międzynarodowe Triennale Grafiki Kraków’97,
Warszawa 1997.
4. W. Koschatzky, Die Kunst der Graphik, Salzburg 1972.
5. I. Kossowska, Narodziny polskiej grafiki artystycznej 1807-1917, Universitas, Kraków 2000.
6. A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, WAiF, Warszawa 1984.
7. M. Opałek, Drzeworyt w czasopismach polskich XIX stulecia, Wrocław 1949.
8. J.M. Parramon, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993.
9. I. Tessaro-Kosimowa, Historia litografii warszawskiej, Warszawa 1973.
10. D. Muszanka, Litografia Leona Wyczółkowskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław-Kraków 1958.
Nazwa przedmiotu: ANALIZA SZTUKI WSPÓŁCZESNEJ
Kod: G3-7, G3-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7 i 8
Punkty ECTS: 1+2
WIEDZA
 Rozróżnianie kierunków w sztuce drugiej połowy XX wieku i początku XXI wieku.
 Rozpoznawanie dzieł najważniejszych reprezentantów sztuki tego czasu na świecie i w Polsce.
 Charakterystyka środków ekspresji artystycznej rozwijanych od czasów neoawangardy do dziś.
UMIEJĘTNOŚCI:
 Analizowanie, interpretowanie i ocenianie dzieła sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki i
współczesnej kultury.
POSTAWY:
 Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej.
 Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia.
 Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i
współczesną kulturą.
Wymagania wstępne: Wymagana jest znajomość historii sztuki pierwszej połowy XX wieku.
Przedmiot obejmuje zagadnienia sztuki współczesnej w kontekście historii sztuki XX wieku. Omawiany jest wpływ
na obraz współczesnej sztuki historycznych ruchów artystycznych modernizmu i awangardy. Analizowane
są kierunki i tendencje w sztuce powszechnej i polskiej w okresie od lat 60. XX wieku do dziś. Szczególny nacisk
położony jest na analizę niekonwencjonalnych praktyk artystycznych wykorzystujących nowe środki ekspresji.
67
Z obszaru sztuki powszechnej omawiane są kierunki neoawangardy lat 60. XX wieku, takie jak: pop-art, figuracja
narratywna, nowy realizm, op art, minimalizm, happening i inne, po współczesne ich kontynuacje i rozwinięcia. Z
zagadnień sztuki polskiej analizowane są m. in. modele funkcjonowania sztuki w okresie PRL-u (od okresu odwilży
do lat 80.), przemiany w sztuce lat 90. i współczesna scena artystyczna w Polsce.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
J. Chrzanowska-Pieńkos, A. Pieńkos, Leksykon sztuki polskiej XX wieku, Kurpisz, Poznań 1996.
U. Czartoryska, Od popartu do konceptualizmu, WAiF, Warszawa 1973.
S. Ferrari, Sztuka XX wieku. Kierunki, twórcy, kontrowersyjne zjawiska artystyczne, nowe środki wyrazu, tłum. H. Borkowska,
Arkady, Warszawa 2002.
H. Foster, Powrót realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, Universitas, Kraków 2010.
P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu. W stronę sztuki polskiej po 1945 roku, Rebis, Poznań 1999.
A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Stentor, Warszawa 2007.
Sztuka dzisiaj. Materiały Sesji Stowarzyszenia Historyków Sztuki, Warszawa, listopad 2001, pod red. M. Poprzęckiej, SHS,
Warszawa 2002.
Sztuka świata, t. 10, red. W. Włodarczyk, Wydawnictwo Arkady, Warszawa 1996.
J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, przeł. J. Holzman, Universitas, Kraków 2006.
Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy z użyciem materiału ilustracyjnego lub filmu.
Metody oceniania: Semestr 7 – obecność na zajęciach, końcowe zaliczenie pisemne; semestr 8 – obecność na
zajęciach, egzamin pisemny.
Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I ETYKA
Kod: G4-1, G4-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 1+1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Rafał Czekaj
WIEDZA
Znajomość podstawowych problemów z dziejów filozofii i etyki.
UMIEJĘTNOŚCI
Wykształcenie umiejętności posługiwania się podstawowymi kategoriami filozoficznymi oraz odróżniania stanowisk
i wykładni filozoficznych, wykształcenie rozumienia podstawowych problemów w obszarze etyki.
POSTAWY
Świadomość roli filozofii w kulturze.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu:
Zarys historii myśli filozoficznej i etycznej. Podstawowe dyscypliny filozoficzne
Zagadnienie prawdy. Zagadnienie źródeł poznania. Zagadnienie granic poznania. Realizm i idealizm metafizyczny.
Materializm i idealizm. Determinizm i indeterminizm. Teizm i ateizm. Zagadnienia etyki.
Współczesne trendy filozoficzne i ich wpływ na aktualne postawy w rozumieniu świata.
1. W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I- III, Warszawa 2004.
Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład problemowy.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin w semestrze 2
68
Nazwa przedmiotu: ESTETYKA
Kod: G5-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik
WIEDZA:
1. Student wymienia i opisuje centralne kategorie estetyki.
2. Wskazuje główne spory toczące się w łonie estetyki.
3. Rozróznia i charakteryzuje aktualne problemy trapiące estetykę.
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Posługuje się podstawową terminologią estetyczną.
2. Potrafi dokonac krytycznej analizy tekstów z dziedziny estetyki.
3. Nabywa umiejętnośc uczestniczenia w dyskusji na tematy estetyczne.
POSTAWY:
1. Wykazuje się krytycyzmem wobec stanowisk estetycznych.
2. Wykazuje otwartośc na kontrargumenty.
3. Jest zorientowany na pogłębienie swojej wiedzy z zakresu estetyki.
Tematem zajęc są wybrane zagadnienia z dziedziny estetyki, rozpatrywane w perspektywie historycznej, tj. od
początków myśli estetycznej do współczesności. Wśród tych zagadnienień przewijają się chociażby takie
problemy, jak: relacja między filozofią a estetyką, czy też: pojęcie, miejsce i rola sztuki w kulturze.
1.
2.
3.
4.
5.
W. Tatarkiewicz, Historia estetyki, t. 1,2,3, Warszawa 2009.
S. Morawski, Na zakręcie: od sztuki do po-sztuki, Kraków 1985.
I. Kant, Krytyka władzy sądzenia, Warszawa 1964.
J. Ortega y Gasset, Dehumanizacja sztuki i inne eseje, Warszawa 1980.
J. Dewey, Sztuka jako doświadczenie, Wrocław 1975.
Metody oceniania: obecność na zajęciach, egzamin pisemny.
Nazwa przedmiotu: TEORIA I HISTORIA KULTURY
Kod: G6-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Krawczyk
WIEDZA:
1. Student wymienia i charakteryzuje wybrane teorie kultury.
2. Określa specyfikę danych kultur i okresów historycznych.
3. Wskazuje główne osiągnięcia wybranych kultur.
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Umiejętność wskazania źródeł współczesnej zachodniej kultury.
69
2. Umiejętność odnajdywania różnic między kulturami.
3. Umiejętność krytycznej analizy wybranych kultur.
POSTAWY:
1. Student wykazuje się świadomością historyczną dziejów ludzkości.
2. Ma świadomośc znaczenia różnorodności kulturowej we współczesnym świecie.
3. Jest zorientowany na wzbogacenie swojej wiedzy o kulturze.
Kultury i cywilizacje od paleolitu po najnowsze zjawiska kultury artystycznej. Podstawowe terminy i pojęcia kultury.
Wzory kultury; przestrzeń; czas; mit i religia; małżeństwo i rodzina; ciało w kulturze; interpretacja tekstów kultury;
przyspieszenie obiegu informacji; postmodernizm; fundamentalizm - nacjonalizm – terroryzm. Kontekst
antropologiczny i związki sztuki z najważniejszymi ideami estetyki i tendencjami rozwojowymi różnych epok.
1.
2.
3.
4.
M. Bogucka, Dzieje kultury polskiej do 1918 roku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987.
G. Desanty, Odkrywanie Europy. Idea, tożsamość, rzeczywistość, Warszawa-Kraków 1999.
A. Flis, Chrześcijaństwo i Europa. Studia z dziejów cywilizacji Zachodu, Kraków 2001.
A. Flis, Czego się Zachód nauczył od Wschodu w XX wieku?, [w:] Wartości Wschodu i wartości Zachodu. Spotkania cywilizacji, red. J.
Danecki, A. Flis, Kraków 2005.
5. A. Gieysztor, Mitologia Słowian, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.
6. A. Kłoskowska, Kultura narodowa u korzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996.
7. M. Weber, Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumiejącej, Warszawa 2002.
Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny.
Metody oceniania: egzamin ustny
Nazwa przedmiotu: SOCJOLOGIA SZTUKI
Kod: G7-4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
Student poznaje historię socjologicznej refleksji nad twórczością i jej recepcją.
Zna kierunki i metody poszukiwań współczesnej socjologii sztuki.
UMIEJĘTNOŚCI
Buduje umiejętność dokonywania ikonologiczno-socjologicznej interpretacji dzieła. Potrafi sporządzić podstawowe
narzędzia badawcze (kwestionariusze i testy kompetencji).
Wymagania wstępne: Znajomość historii sztuki.
- „Klasyczne” koncepcje w socjologicznej refleksji nad sztuką, (Bourdieu, Hauser, Duvignaud, Francastel).
Semiologicznie zorientowana estetyka i socjologia sztuki Ossowskiego.
- Socjologia sztuki dzisiaj – kierunki poszukiwań, stan badań,( Becker, Zolberg).
- Zagadnienie artystycznej rewolucji globalnej. Proces emancypacji sztuki i znamiona kryzysu. Koncepcja Świata
Artystycznego Dickie’go i Danto.
- Społeczne funkcje sztuki – jej wartość komunikacyjna, poznawcza i wychowawcza. Ujęcia psychoanalityczne.
- Dzieło sztuki jako tekst kultury. Ikonologiczna analiza dzieła. Zjawisko kiczu.
- Artysta jako „wytwór” świadomości epoki, panującej filozofii i systemu aksjologicznego. Ewolucja statusu twórcy
na przestrzeni dziejów. Modele osobowości twórczej w psychologii humanistycznej. Mitologie artysty i
mitotwórcza funkcja sztuki – od artistes maudites po Warhola. Sztuka i polityka w świetle retoryki współczesnej
krytyki.
70
- Odbiorca jako partner symbolicznej interakcji. Publiczność i audytorium sztuki. Typologie i psychospołeczne
profile odbiorców. Modele i metody badań nad recepcją sztuki, (sporządzanie testów kompetencji).
Socjogenetyczna analiza odbioru dzieł malarskich. Digitalizacja sztuki i problemat interaktywności.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
P. Bourdieu, Reguły sztuki, Wydaw. Universitas, Kraków 2001.
J. Duvignaud, Socjologia sztuki, PWN, Warszawa 1970.
P. Francastel, Twórczość malarska a społeczeństwo: szkice, PIW, Warszawa 1973.
A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, T. I i II, PIW, Warszawa 1974.
A. Lipski, Elementy socjologii sztuki. Problem awangardy artystycznej XX wieku, Wydaw. Atla 2, Wrocław 2001.
A. Matuchniak-Krasuska, Gust i kompetencja: społeczne zróżnicowanie recepcji malarstwa, Wydaw. UŁ, Łódź 1988.
A. Moles, Kicz czyli sztuka szczęścia, PIW, Warszawa 1978.
A. Osęka, Mitologie artysty, PIW, Warszawa 1978.
S. Ossowski, U podstaw estetyki, Dzieła, T. I, PWN, Warszawa 1966.
V. L. Zolberg, Constructing a Sociology of the Arts, Cambridge University Press, Cambridge 2006.
Metody oceniania: egzamin
Nazwa przedmiotu: WYKŁAD MONOGRAFICZNY:
TRADYCJE ILUSTRACJI POLSKIEJ
Kod: G8-6
Typ przedmiotu: fakultatywny podstawowy
Rok studiów: III
Semestr: 6
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska
WIEDZA:
Nabycie wiedzy w zakresie dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji w
obrębie ilustracji, analizowanie i uzasadnienie wyborów estetycznych.
Nabycie wiedzy w zakresie funkcjonalności ilustracji i jej sposobów oddziaływania społecznego.
Poszerzenie wiedzy z zakresu postrzegania dzieła plastycznego, zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz
podstaw plastyki.
UMIEJĘTNOŚCI:
Kształcenie umiejętności wartościowania obiektów sztuki i uzasadniania i prezentowania wyborów.
Kształcenie umiejętność analizy tekstu literackiego i naukowego.
Kształcenie umiejętność postrzegania zjawisk zachodzących w naturze i ich transformacji na język informacji
wizualnej.
POSTAWY:
Kształtowanie postawy dyspozycyjności w zakresie nabywania wiedzy i samodzielnych poszukiwań artystycznych,
gotowości autoprezentacji
Kształtowanie zainteresowań sztuką stosowaną
Doskonalenie dyspozycji twórczych, posługiwania się wyobraźnią
Wymagania wstępne:
Podstawowa wiedza z zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz podstaw kompozycji plastycznej
Prezentacje dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji na tle tendencji
europejskich. Mecenat wobec ilustracji. Łączenia tekstu i obrazu- idea pięknej ksiązki. Ekslibrys. Różne techniki
malarskie, rysunkowe, graficzne i fotograficzne w służbie książki. Typy ilustracji ze względu na funkcję.
Psychologiczne oddziaływanie ilustracji, pedagogiczne uzasadnienia i aspekty wykorzystania ilustracji.
Spis zalecanych lektur: (wybór)
lektury podstawowe
1.
2.
Almanach Polscy Ilustratorzy dla Dzieci 1990-2002, Polska Sekcja IBBY, Warszawa 2002.
Banach A., Polska ksiązka ilustrowana 1800-1900, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1959.
71
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Czarnocka K., Półtora wieku grafiki polskiej, Wiedza powszechna, Warszawa 1962.
Jakimowicz I., Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997.
Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1974.
Skierkowska E., Współczesna ilustracja książkowa, Ossolineum 1969.
Słońska J, Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci, PWN, Warszawa 1969.
Sowiński J., Sztuka typograficzna Młodej Polski, Ossolineum, Wrocław 1982.
Szuman S., O sztuce i wychowaniu estetycznym, wyd. I. 1962; WSiP, Warszawa, wyd. II. 1975.
lektury uzupełniające
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Banach A., O ilustracji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1950.
Biennaáe Ilustrácií Bratislava, (wybrane katalogi z lat 1990-2011).
Dunin J., Książki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci, Wrocław, Warszawa, Kraków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991.
Holešovskỳ F., Ilustrace pro dĕti, tradice, vztahy, objevy, Albatros Praha, 1977.
Jagodzińska M., Obraz w procesach poznania i uczenia się, WSiP, Warszawa 1991.
Sowiński J., Typografia polskiej awangardy, ,,Studia o Książce”, T. 18, Wrocław 1989.
Sowiński J., Typografia wytworna w Polsce 1919-1939, Ossolineum, Wrocław 1995.
Witz I., Grafika w książkach Naszej Księgarni (wstęp), NK, Warszawa 1964.
Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego, zarys problematyki, PWN, Warszawa 1976.
Metody dydaktyczne:
wykład monograficzny, informacyjny, ekspozycja, film, pokaz, dyskusja dydaktyczna.
Metody oceniania:
zaliczenie przedmiotu na podstawie obecności, aktywności oraz wykonanej pracy semestralnej. Ocena końcowa
na podstawie sprawdzenia nabytej wiedzy - egzaminu.
Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA MEDIÓW I REKLAMY
Kod: G9-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Kuśpit
WIEDZA
 Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami, terminami, koncepcjami z zakresu psychologii reklamy.
 Przekazanie istotnych wiadomości z zakresu psychologicznych mechanizmów oddziaływania reklamy.
 Zapoznanie się regułami dotyczącymi konstrukcji komunikatu reklamowego pod kątem jego skuteczności
oddziaływania na odbiorcę.
UMIEJĘTNOŚCI
Zdobycie umiejętności konstrukcji komunikatu reklamowego uwzględniając różnice pomiędzy jej odbiorcami.
 Podstawowe pojęcia dotyczące reklamy.
Historia reklamy. Podstawowe kroki w rozwoju reklamy (informowanie, argumentacja, wywoływanie skojarzenia).
Istota reklamy. Reklama jako jeden z elementów marketing mix. Definicje i rola reklamy. Cechy reklamy. Cele
stawiane reklamie.
 Rodzaje, formy i media reklamy.
Rodzaje i formy reklamy. Podział reklam ze względu na: cele strategiczne przedsiębiorstwa, adresatów,
psychologiczne umotywowanie. Istota reklamy społecznej. Media jako nieodłączny element oddziaływań
reklamowych. Rola poszczególnych mediów w modyfikowaniu siły oddziaływania komunikatu. Telewizja jako
najpowszech-niejszy środek przekazu reklam. Zalety i wady reklamy telewizyjnej. Znaczenie kontekstu w odbiorze
reklamy telewizyjnej (efekt odbicia). Reklama radiowa i jej skuteczność. Reklama w prasie: techniki reklamy
prasowej, sposoby ilustrowania reklam. Internet jako przełom w reklamie. Skuteczność reklamy w Internecie.
Reklama zewnętrzna (outdoor): rodzaje, formy, siła oddziaływania.
 Sztuka i reklama.
72
Związek reklamy ze sztuką. Pierwsze techniki reklamy. Cele pierwszych twórców reklamy. Rola sztuki przy
tworzeniu reklamy. Nurty w sztuce jako inspiracja dla reklamy. Rola współczesnej reklamy.
 Procesy poznawcze i ich rola w odbiorze reklamy.
Percepcja reklamy. Wrażliwość zmysłowa konsumenta. Zwiększanie skuteczności reklamy poprzez zastosowanie
określonych praw spostrzegania. Spostrzeganie podprogowe. Manipulowanie kontekstem zewnętrznym i
zewnętrznym w celu zwiększenia skuteczności reklamy. Zasady tworzenia reklamy obrazowej. Rola uwagi i
zaangażowania w percepcji reklamy. Przetwarzanie automatyczne i świadome. Konstruowanie i prezentacja
reklam w kontekście funkcjonowania pamięci. Model płytkiego przetwarzania informacji. Praktyczne implikacje
wskazówek przywoływania reklamy. Warunkowanie klasyczne i instrumentalne w reklamie.
 Psychologia wizualnej części przekazu reklamowego. Rola niewerbalnych aspektów w reklamie. Metafora
jako element zwiększający natężenie emocjonalne komunikatu reklamowego. Rola barwy w odbiorze reklamy.
Taksonomia PCM. Wymiar estetyczny reklamy. Symbole w reklamie.
 Wybrane teorie psychologiczne w działalności reklamowej. Modele reklamy.
Behawioryzm. Teoria Pola Lewina. Teoria konstruktów osobistych Kelly’ego. Psychoanaliza. Psychologia postaci.
Teoria atrybucji. Znaczenie określonych teorii w zwiększaniu skuteczności komunikatu reklamowego. Podstawowe
modele reklamy: AIDA, AIDCAS, DIPADA, DAGMAR. Model ogólny Howarda-Sheta. Model oparty na nastawieniu.
Model oparty na wizerunku. Trójczłonowy model reklamy efektywnej.
 Rola nastroju i emocji w percepcji reklamy. Motywacje konsumenckie.
Nastrój a skuteczność reklamy. Rola emocji w percepcji reklamy. Reklama racjonalna i emocjonalna oraz ich
efektywność. Znaczenie emocji pozytywnych i negatywnych w komunikacie reklamowym. Specyficzne emocje
wywoływane przez reklamy. Wzorce emocjonalnego reagowania odbiorcy reklamy. Ocena wartości motywacyjnej
reklam. Wzorce motywacji konsumenckich.
 Osobowościowe uwarunkowania percepcji reklamy.
Struktura osobowości odbiorcy reklamy. Różnice indywidualne w odbiorze komunikatu reklamowego. Rola
temperamentu w percepcji reklamy. Potrzeby i wartości a odbiór reklamy. Postawy wobec reklam. Człowiek w
reklamie. Różnice w reakcjach kobiet i mężczyzn na reklamę, człowiek stereotypowy w reklamie. Płeć osób
występujących w reklamie.
 Reklama jako proces komunikacji. Model komunikacji według Kotlera. Podstawowe formy komunikacji w
reklamie. Reklama jako komunikat perswazyjny. Komunikaty centralne i peryferyjne w reklamie. Cechy nadawcy a
skuteczność reklamy.
 Etyka w reklamie. Przepisy prawne dotyczące reklamy. Ograniczenia zapobiegające nierzetelnej i szkodliwej
reklamie. Reguły stosowania reklamy. Zasady szczególne reklamy. Odbiór reklam przez dzieci.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
K. Albin, Reklama: Przekaz. Odbiór. Interpretacja, PWN, Warszawa 2000.
D. Bernstein, Billboard!. Reklama otwartej przestrzeni, PWN ,Warszawa 2005.
D. Doliński, Psychologia reklamy, Agencja Reklamowa Aida s.c, Wrocław 1998.
D. Doliński, Psychologiczne mechanizmy reklamy, GWP, Gdańsk 2003.
A.Falkowski, T. Tyszka, Psychologia zachowań konsumenckich, GWP, Gdańsk 2001.
R. Heath, Ukryta moc reklamy, GWP, Gdańsk 2006.
A.Jachnis, J.F. Terelak, Psychologia konsumenta i reklamy, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 1998.
J. Kall, Reklama. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1998.
B. Nierenberg, Wybrane problemy badania skuteczności reklamy, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2000.
E. Szczęsna, Poetyka reklamy, PWN, Warszawa2001.
Metody dydaktyczne: Wykłady wspomagane środkami audiowizualnymi. Prezentacja wiadomości teoretycznych
podparta przykładami w formie prezentacji multimedialnych.
Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie kolokwium pisemnego w postaci testu.
Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA TWÓRCZOŚCI
Kod: G10-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Liczba godzin: 15 - wykład; 30 - konwersatorium
73
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Romuald Tarasiuk
WIEDZA:
 Zna historię kształtowania się pojęcia ’’twórczość’’
 Zna i rozróżnia teoretyczne koncepcje twórczości
 Rozumie istotę i kierunki najnowszych badań nad twórczością
UMIEJĘTNOŚCI:
 Umie wyróżnić kryteria twórczości
 Potrafi wyróżnić i scharakteryzować składniki procesu twórczego
 Dostrzega i analizuje cechy osobowości twórczej
POSTAWY:
 Przejawia postawę otwartości i ciekawości poznawczej wobec fenomenu twórczości
 Ma świadomość społecznego kontrastu twórczości.
Wymagania wstępne: brak
1. Pojęcia i kryteria twórczości
2. Teoretyczne koncepcje twórczości
3. Aktywność twórcza człowieka - natura zjawiska i jego płaszczyzny
4. Proces twórczy i jego uwarunkowania ; miejsce i rola wyobraźni w procesie twórczym
5. Typologia podstaw twórczych
6. Zdolności i uzdolnienia jako nadrzędne warunki twórczości
7. Strategie i techniki badania twórczości
8. Osobowość ludzi twórczych w świetle najnowszych badań
9. Psychoterapeutyczny aspekt twórczości
1.
2.
3.
4.
5.
6.
W. Limont, K. Nielek-Zawadzka, Edukacja artystyczna a potencjał twórczy człowieka. Impuls Kraków
2006.
E. Nęcka, Psychologia twórczości. GWP Gdańsk 2005.
S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza. UMCS Lublin 2001.
S. Popek, Twórczość w teorii i praktyce. UMCS Lublin 2004.
S. Popek, R.E. Bernacka, C.W. Domański, B. Gawda, D. Turska, A.M. Zawadzka, Psychologia twórczości - nowe horyzonty.
UMCS Lublin 2009.
S. Popek, Psychologia twórczości plastycznej. IMPULS Kraków 2010
Forma dydaktyczna zajęć: wykład; konwersatorium
Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, dyskusja dydaktyczna
Metody oceniania: Egzamin pisemny, referat, ocena ciągła – bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność
Nazwa przedmiotu: ANIMACJA KULTURY
Kod: G11-7, G11-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik, dr Barbara Niścior
WIEDZA
Zapoznanie z formami i metodami animacji, prezentacji i promocji sztuk wizualnych (funkcjonowania instytucji
kulturalnych, rynku sztuki, roli mass-mediów).
UMIEJĘTNOŚCI
Rozwijanie umiejętności interpretacji zjawisk kultury współczesnej.
Zdobycie umiejętności planowania i organizowania działalności kulturalnej.
74
Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych zagadnień sztuki współczesnej i psychologii reklamy.
Podstawy wiedzy o upowszechnianiu, animacji i promocji sztuk plastycznych i sztuki medialnej. Sztuka jako
dziedzina kultury symbolicznej. Problematyka kultury masowej – wybrane koncepcje. Uczestnictwo w kulturze –
determinanty społeczne i jednostkowe, pojęcie kompetencji kulturowej. Organizacja i zarządzanie instytucjami
kultury, formy i metody ich działalności (rys historyczny, model polityki kulturalnej państwa po 1989 r.). Marketing i
promocja sztuki, zasady funkcjonowania rynku sztuki.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002..
B. Czarniawska-Joerges, Kierowanie w kulturze, Warszawa 1985.
red. J. Gajda, Wybrane problemy animacji kulturalnej, Lublin 1993.
red. J. Gajda, Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy rozwoju,
Lublin 1998.
J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996.
A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, Warszawa 1974.
H. Hohensse-Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Warszawa 1982.
D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999.
B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999.
J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Warszawa 1995.
Metody dydaktyczne: Podające (wykład, opis, pogadanka), problemowe (aktywizujące), eksponujące.
Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie prac pisemnych.
Nazwa przedmiotu: MARKETING I RYNEK SZTUKI
Kod: G12-9
Rok studiów: V
Semestr: 9
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Jedlewska
WIEDZA
Wyposażenie studentów w podstawowy zakres wiedzy z dziedziny marketingu, ze szczególnym uwzględnieniem
marketingu w sferze kultury /sztuki poprzez przybliżenie im aktualnych koncepcji teoretycznych oraz ukazanie
doświadczeń efektywnej działalności różnych podmiotów funkcjonujących we współczesnej rzeczywistości
rynkowej.
UMIEJĘTNOŚCI
Przygotowanie studentów do prowadzenia badań rynkowych i realizowania samodzielnie efektywnych strategii
marketingowych, pozyskiwania funduszy na działalność artystyczną.
Wymagania wstępne: Podstawy wiedzy o współczesnej kulturze/sztuce i uwarunkowaniach rynkowych
działalności kulturalnej /artystycznej
1. Pojęcie i istota marketingu w ujęciach klasycznych i współczesnych.
2. Kategorie marketingu, cele, funkcje i rodzaje marketingu.
3. Tendencje we współczesnym marketingu, aktualne, problemy, wyzwania, kontrowersje.
4. Wybrane strategie marketingowe (m. in. reklama, Public Relations, sponsoring).
5. Specyfika marketingu w sferze kultury /sztuki.
6. Diagnozowanie i projektowanie działań marketingowych w sferze kultury/sztuki (badanie rynku, segmentacja
rynku, badanie zadowolenia klienta, projekt marketingowy-biznes plan).
7. Możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność kulturalną/artystyczną z funduszy krajowych i
unijnych.
8. Doświadczenia różnych podmiotów kultury/sztuki funkcjonujących obecnie w Polsce i innych krajach.
75
1. M. Iwaszkiewicz, Marketing a rynek sztuki współczesnej, Ośrodek badania Rynku Sztuki Współczesnej, Poznań 1998.
2. B. Jedlewska, Marketing w działalności podmiotów kultury – aktualne wyzwania, problemy i doświadczenia [w:] Zarządzanie w kulturze
Tom 7 (red.) Ł Gaweł, E. Orzechowski, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
3. P. Kotler, Odpowiada na pytania na temat marketingu, Poznań 2004.
4. A. Niemczyk, Marketing w sferze kultury. Wybrane problemy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2007.
5. A. Sargeant, Marketing w organizacjach non profit, Dom Wydawniczy REBIS, Kraków 2004.
6. W. Šmid, Marketing pod presją globalizacji, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2002.
Metody dydaktyczne: Podające, problemowe, aktywizujące (wykład tradycyjny, prezentacje medialne, dyskusja,
debata, metoda przypadków, metoda projektów).
Nazwa przedmiotu: PODSTAWY PERCEPCJI WIZUALNEJ
Kod: G13-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Jarosław Janowski
WIEDZA
Przedmiot zapoznaje studentów z podstawami percepcji kształtu, barwy, przestrzeni i ruchu.
Student nabywa podstawową wiedzę z zakresu: budowy oka i układu wzrokowego, odbioru wrażeń i identyfikacji
wizualnej, teorii światła i barwy, umysłowych reprezentacji rzeczy i zjawisk, tworzenia wyobrażeń ikonicznych.
UMIEJĘTNOŚCI
Zastosowanie tej wiedzy jako podstawy studiów nad formą plastyczną oraz szeroko rozumianą komunikacją
wizualną.
 Budowa oka w aspekcie funkcjonalnym.
 Działanie układu wzrokowego od bodźca do obrazu umysłowego.
 Przedmiotowość a zjawiskowość świata.
 Fizyka światła i wrażenie barwy.
 Systematyka barw.
 Relatywizm wrażeń barwnych.
 Kształt – kontur, sylweta, figura, bryła.
 Morfologia i struktura obiektów wizualnych.
 Psychologiczne i optyczne wskaźniki głębi.
 Obiekty w ruchu i ruch obserwatora.
 Stałości widzenia kształtu, barwy, wielkości.
 Perceptualne podstawy komunikacji wizualnej.
 Kody ikoniczne.
 Wyobrażenia, złudzenia, halucynacje.
 Historyczne i kulturowe aspekty obrazowania.
1.
2.
3.
4.
5.
R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa, Wydaw. Artystyczne i Filmowe Warszawa 1978.
E. H. Gombrich, Sztuka i złudzenie: o psychologii przedstawiania obrazowego, PIW, Warszawa, 1981.
R. L. Gregory, Oko i mózg. Psychologia widzenia, PWN, Warszawa 1971.
J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, PWN, Warszawa 1998.
W. Szewczuk, Teoria postaci i psychologia postaci, Kraków 1951.
Metody dydaktyczne: Wykłady ilustrowane przeźroczami oraz interaktywnymi modelami.
Metody oceniania: egzamin pisemny
76
Nazwa przedmiotu: STRUKTURY WIZUALNE
Kod: G14-1, G14-2, G14-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Liczba godzin: 30+30+30
Punkty ECTS: 2+2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Bagińska, dr Ewa Niestorowicz
WIEDZA
Stopniowe usystematyzowanie reguł formalnych obrazu w aspekcie teorii komunikacji.
UMIEJĘTNOŚCI
Budowanie gramatyki wizualnej w aktach wizualnych – redukcja kolejnych warstw kontekstowych, wyodrębnianie
powtarzalnych cech komunikatów – tworzenie nowych związków formalnych w budowaniu reguł języka
wizualnego.
Wymagania wstępne:
- Uporządkowanie wrażenia wizualnego poprzez obserwację i analizę kształtu i barwy przedmiotu (w formie
szkiców).
- Zastosowanie obserwacji w konstruowaniu transpozycji i transfiguracji w formie zrealizowanego zadania.
Treści budowane są w oparciu o psychologiczną koncepcję schematów poznawczych, na które składa się:
- Obserwacja i porządkowanie wrażeń wizualnych w tworzeniu szczególnych reprezentacji rzeczy i zjawisk.
- Analiza istoty reprezentacji rzeczy i zjawisk wizualnych.
- Identyfikacja sytuacji wizualnych w komunikacji wizualnej.
Program realizowany jest w formie ćwiczeń. Realizacja programu opiera się na kilkustopniowym wprowadzeniu
problemów z zakresu psychologii widzenia, teorii barwy i teorii komunikacji odniesionych do realizacji ćwiczeń
koncepcyjno – projektowych, które dotyczą następujących zagadnień:
- Figura i figuracja.
- Struktura i morfologia.
- Język i forma.
- Materia i forma.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
E. Borowiecka, Poznawcza wartość sztuki, Wydaw. Lubelskie, Lublin 1986.
L. Brogowski, Sztuka w obliczu przemian, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990.
Z. Chlewiński, Umysł – dynamiczna organizacja pojęć, PWN, Warszawa 1999.
M. Gołaszewska, Estetyka i antyestetyka, Wiedza Powszechna, Warszawa 1984.
M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa? Negacja sztuki w amerykańskim środowisku artystycznym, Wydaw. Literackie,
Kraków 1984.
8. S. Popek, Barwy i psychika, Wydaw. UMCS, Lublin 1999.
9. W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974.
Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium
Metody dydaktyczne: Wprowadzenie do ćwiczeń w formie ustnej ilustrowanej przeźroczami. Ćwiczenia grupowe
w formie wspólnej gry. Rozmowy indywidualne o projektach i wykonywanych pracach.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac projektowych.
Nazwa przedmiotu: RYSUNEK
Kod: G15-1, G15-2
77
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Woźniak, prof. nadzw. Jan Ferenc, as. Kamil Siczek,
WIEDZA
Rysunek jako podstawowa i najbardziej uniwersalna forma zapisu stosowana w wielu dziedzinach sztuki czystej
jak i użytkowej, stanowi bazę kształcenia dla wszystkich przedmiotów plastycznych na kierunku Grafika.
UMIEJĘTNOŚCI
Opanowanie przez studenta umiejętności, dzięki którym powstają studyjne obrazowania na płaszczyźnie, określa
zawartość merytoryczną tego przedmiotu jako: wykształcenie podstaw widzenia oraz ich wykorzystanie w procesie
konstrukcji formy. Uzyskanie biegłości warsztatowej na bazie studyjnej i wyobrażeniowej.
POSTAWY
Budowanie świadomości plastycznej jako procesu poznawczego;
Kształtowanie wrażliwości plastycznej opartej na świadomym doświadczeniu.
Wymagania wstępne: Student powinien posiadać uzdolnienia plastyczne, oraz podstawowe umiejętności
rysunkowe dotyczące zasad perspektywy, zdolności poprawnego oceniania proporcji i prawidłowego
komponowania płaszczyzny. Wymienione predyspozycje i umiejętności powinny pozwolić na poprawne wykonanie
prostego studium postaci w jednej z najprostszych technik ( ołówek, węgiel itp.).
Treści programowe przedmiotu Rysunek oparte są na kształtowaniu widzenia, umiejętności obserwacji i
umiejętności komponowania, na świadomym wykorzystywaniu środków wyrazu i rozwijaniu wyobraźni plastycznej.
W zakres programowy rysunku wchodzą:
I semestr nauki opiera się na realizacji ćwiczeń w sposób klasyczny - pracowniany, na bazie rzetelnego studium
natury - środki wyrazu, koncepcja rysującego.
II semestr nauki - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania.
1. Zagadnienia studyjne z zakresu podstawowego: studium modela, aktu, przedmiotu i układu przedmiotów,
ruchu, brył i zjawisk przestrzennych.
2. Zagadnienia formalne obejmujące poszukiwania środków wyrazu opartych na stosowaniu różnych technik
rysunkowych i plastycznych takich jak: linia, kontur, plama, perspektywa, proporcje, kompozycja, światłocień,
walor, kontrast, płaszczyzna, faktura, konstrukcja, ekspresja itp.
3. Zagadnienia z wyobraźni odnoszące się do autoekspresyjnych możliwości studentów i wykorzystujące
kreację w wymiarze personalnym. Zawartość treściową stanowią w tym wypadku zadania tematyczne jak
również propozycje samych studentów, wynikające z ich osobistych doświadczeń.
Zagadnienia 1 i 2 semestru obejmują bloki tematyczne związane z obserwacją i umiejętnością jej stosowania w
sensie konstrukcji formy na płaszczyźnie w obrębie ćwiczeń praktycznych i obejmują: studium postaci; studium
przedmiotu; studium martwej natury; studium przestrzeni.
Zakres zagadnień programu 1 i 2 semestru obejmuje:
- charakterystykę właściwości materiałów i narzędzi rysunkowych;
- specyfikę poszczególnych technik rysunkowych;
- rodzaje właściwości podobrazii;
- podstawowe pojęcia i terminy plastyczne: kompozycja, forma, kształt, sylweta, linia, kreska, kontur, plama,
światłocień, modelunek, walor, struktura, perspektywa, przestrzeń, proporcje, kierunki, konstrukcja.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
J. Berger, Sposoby widzenia, Rebis, Poznań 1997.
U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystycze i Filmowe, Warszawa 1973.
red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Arkady, Warszawa 1998.
W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986.
P. Krakowski, O sztuce nowej i najnowszej, PWN, Warszawa 1981.
T. Pignatti, Historia rysunku od Altamiry do Picassa, Arkady, Warszawa 2006.
H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, PIW, Warszawa 1973.
W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydaw. Literackie, Kraków 1974.
Metody dydaktyczne: Zajęcia z rysunku odbywają się w pracowni w grupach jako ćwiczenia praktyczne.
Podstawowe metody nauczania wiążą się z aktywnością plastyczną studentów realizujących zadania studyjne i
78
tematyczne. Po zakończeniu każdego ćwiczenia odbywają się grupowe przeglądy, które w kontekście ujawniają
istotne różnice w obrębie tego samego ćwiczenia. Indywidualne korekty odbywają się kilkakrotnie w ciągu zajęć i
odnoszą się do personalnych zainteresowań poszczególnych studentów ich możliwości technicznych i
kreacyjnych. Metody nauczania są dostosowywane personalnie do każdego studenta.
Metody oceniania: Poszczególne semestry kończą się ogólnym przeglądem i podlegają ocenie z zaliczeniem, na
podstawie rysunków zrealizowanych w ciągu wszystkich zajęć. Poszczególne ćwiczenia weryfikowane i omawiane
są po ich zakończeniu zgodnie z postawionym zadaniem i wymogami określonymi przez prowadzących. Brane są
również pod uwagę prace dodatkowe wykonywane poza pracownią. Zaliczenia odbywają się jako przeglądy
semestralne i dotyczą tylko prac powstających w danym semestrze.
Kod: G15-3, G15-4
Rok studiów: II
Semestr: 3,4
Punkty ECTS: 3+4
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Jan Ferenc, as. Kamil Siczek, ad. Bernard Homziuk
WIEDZA
Uzmysłowienie, że „Na początku był Rysunek”, traktowany jako ślad czasu. Uzmysłowienie że jest „On początkiem
Sztuki”, który przez całe wieki określa jej rozwój. Ze jest dyscypliną najbardziej szczerą, jego rozwój, oraz
wymykające się naukowej ocenie mutacje wynikają z indywidualnego traktowania przez rysujących, określają go
jako jedną z głównych dyscyplin artystycznych.
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność przekazania idei, zanotowaniem obserwacji, studium postaci czy przedmiotu – występującym pod
postacią szkicu po skończone studia czy realizacje rysunkowe.
POSTAWY
Postawa poznawcza, kształtująca dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną.
Wymagania wstępne:Założeniem głównym jest, że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany
merytorycznie, i zawodowo i ma odpowiednią motywację do pracy.
Zagadnienia na II roku studiów w sposób bezpośredni wynikają z zadań tematycznych stosowanych na I roku. 3 i 4
semestr jest formą pogłębiania wiedzy i umiejętności transformacji zjawisk przestrzennych na płaszczyznę w
obrębie następujących tematów ogólnych:
- studium postaci;
- studium aktu;
- studium przedmiotu;
- studium martwej natury;
- studium przestrzeni;
Zakres zagadnień na 3 i 4 semestrze obejmuje:
umiejętność poprawnego zapisu proporcji, konstrukcji formy i perspektywy;
umiejętność swobodnego posługiwania się podstawowymi technikami rysunkowymi;
umiejętność komponowania i stosowania różnych rodzajów kompozycji (otwarta, zamknięta, rytmiczna,
symetryczna, dynamiczna, statyczna,, złoty podział, diagonalizm, akcent, dominanta);
- umiejętność wyrażania poprzez użycie środków plastycznych i ekspresyjnych: ekspresja, skrót
anatomiczny, przestrzeń, kontrast, podobieństwo, relatywizm, iluzja, ruch, gest, stylizacja, nastrój, treść,
uproszczenie, synteza.
-
1.
2.
3.
4.
79
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Metody dydaktyczne: Zajęcia z rysunku odbywają się w pracowni w grupach jako ćwiczenia praktyczne.
Podstawowe metody nauczania wiążą się z aktywnością plastyczną studentów realizujących zadania studyjne i
tematyczne.
Metody oceniania: Poszczególne semestry kończą się ogólnym przeglądem i podlegają ocenie z zaliczeniem, na
podstawie rysunków zrealizowanych w ciągu wszystkich zajęć.
Kod: G15-5, G15-6, G15-7
Rok studiów: III, IV
Semestr: 5,6,7
Punkty ECTS: 4+4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Jan Ferenc, ad. dr hab. Maria Sękowska
UMIEJĘTNOŚCI
Podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań formalnych i warsztatowych,
wprowadzenie zagadnień graficznych w technice rysunku.
Wymagania wstępne:Założeniem głównym jest, że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany
merytorycznie, i zawodowo i ma odpowiednią motywację do pracy.
Zagadnienia opracowywane w ramach przedmiotu zmierzają do określenia formy jako autorskiego tworzywa
plastycznego. Bloki tematyczne określające zawartość medialną rysunku jako autonomicznej dziedziny plastycznej
obejmują następujące tematy ogólne:
zapis rysunkowy wobec grafiki;
tekstury rysunkowe jako potencjalne formy graficzne;
rysunek jako podstawa konstrukcyjna w grafice;
zapis rysunkowy jako możliwość przenoszenia znaczeń;
rysunek jako medialna możliwość w realizacjach przestrzennych;
konstruowanie problemów plastycznych i ich rozwiązywanie w formie struktur i zjawisk rysunkowych;
stosowanie rysunku jako możliwości intencjonalnej dotyczącej różnorodnych konotacji form ulotnych i
zjawisk niewerbalnych;
- media rysunkowe: poszukiwanie różnorodnych połączeń rysunkowych z innymi formami wyrazu.
-
Zakres zagadnień jest wynikiem połączenia medialnej zawartości rysunku z autoekspresyjną formą kreacji.
Zagadnienia merytoryczne i problemowe w ciągu tych dwu semestrów zmierzają do określenia zakresu
personalnych poszukiwań, stanowiąc próbę kształtowania własnego języka wyrażania, w obrębie rysunku.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
80
Metody dydaktyczne: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnym podejściu do każdego
studenta, ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości
warsztatowe.
Metody oceniania: Egzamin stanowi podsumowanie całościowego dorobku studenta, jego zaangażowania,
wiedzy i umiejętności. Egzamin jest przeglądem prac z całego roku akademickiego połączonym z wystawieniem
oceny.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę w semestrze 5 i 6, egzamin w semestrze 7
Nazwa przedmiotu: MALARSTWO
Kod: G16-1, G16-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Wozniak, ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak,
ad. dr hab. Wiesław Proć
WIEDZA:
1 znajomość podstawowych technik malarskich
2 wybór określonych sposobów komponowania obrazu
3 znajomość proporcji wewnętrznych przedmiotu oraz w odniesieniu do jego otoczenia
UMIEJĘTNOŚCI:
1 zorganizowanie warsztatu pracy malarza
2 komponowanie motywu w wybranym formacie obrazu
3 tworzenia malarskiej interpretacji obserwowanego motywu
4 posługiwanie się podstawowymi technikami malarskimi
POSTAWY:
1 aktywne uczestniczenie w zajęciach
2 kreatywność działań twórczych
3 ciekawość i wyrażanie ocen w odniesieniu do bieżących wydarzeń artystycznych
Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku (zdany egzamin wstępny)
Podstawowe zagadnienia dotyczące barw, komponowania obrazu, malowania przedmiotów ze zrozumieniem ich
struktury i formy oraz umiejętność swobodnego posługiwania się podstawowymi technikami malarskimi i
podstawowymi terminami plastycznymi. Rola światła w obrazie, budowanie bryły i przestrzenie.
1. Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983.
2. Rzepińska M.,Siedem wieków malarstwa europejskiego. Ossolineum, Wrocław 1988
3. Strzemiński W., Teoria widzenia. Wyd. Literackie, Kraków 1974.
Metody dydaktyczne:
Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe.
Metody oceniania:
Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych
przez studentów.
Kod: G16-3, G16-4
81
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 3+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Donat Kowalski, ad. Sławomir Toman
WIEDZA:
1 rozumienie znaczenia formatu obrazu w odniesieniu do motywu przedstawienia
2 znajomość twórczości najważniejszych malarzy współczesności oraz głównych konwencji malarskich
UMIEJĘTNOŚCI:
1 obserwowanie, analizowanie i malarskie interpretowanie otaczającej rzeczywistości
2 stosowanie różnych rodzajów kompozycji malarskiej
3 łączenie wartości malarskich i rysunkowych
4 stosowanie zasad perspektywy
POSTAWY:
1 otwartość i wrażliwość na otaczającą rzeczywistość
2 kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych
Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku
Doskonalenie w oparciu o studium martwej natury, studium postaci i pejzażu możliwości warsztatowych studenta,
jego zdolności percepcji i analizy zjawisk przestrzennych oraz ich transpozycji na płaszczyznę dwuwymiarową.
Studiowanie zjawisk barwnych (kolor – jego jakość, walor, nasycenie, relatywizm barw
a kolor lokalny, barwa a przestrzeń, barwa a kompozycja, barwa a światło – modelunek światłocieniowy, zależność
barwa – światło – kompozycja) oraz perspektywicznych (perspektywa w służbie budowania przestrzeni w obrazie,
zarówno w zgodzie ze specyfiką budowy i funkcjonowania ludzkiego oka jak i jej wbrew – rodzaje perspektywy) a
także problemów związanych z proporcjami i skalą.
1. Zwolińska K., Malicki Z.: Słownik terminów plastycznych. Wiedza Powszechna, Warszawa 1999.
2. Kandinsky W.: Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich. PIW, Warszawa 1986.
3. Read H., O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa 1973.
Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe.
Metody oceniania: Indywidualne i zbiorowe, śródsemestralne, końcowosemestralne i końcoworoczne przeglądy
prac wykonanych przez studentów.
Nazwa przedmiotu: RZEŹBA
Kod: G17-1, G17-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+3
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Władysław Żukowski, as. Radosław Skóra
WIEDZA
zorientowanie studenta w najszerzej pojętych horyzontach sztuki rzeźbiarskiej,
UMIEJĘTNOŚCI
kształtowanie umiejętności posługiwania się bryłą jako środkiem wyrazu służącym do uzyskania zamierzonej
wypowiedzi artystycznej.
POSTAWY
82
rozwijanie wyobraźni przestrzennej,
1. STUDIUM – praca z modelem: skierowanie uwagi na obserwowane formy, jej budowę i proporcje; umiejętność
odczytywania znaczenia wyrazowego w układzie kształtów; umiejętność odczytywania i oddawania charakteru
modela, jego podobieństwa i głębi psychicznej.
2. WARSZTAT I TECHNOLOGIA – zaznajomienie z różnymi materiałami rzeźbiarskimi i sposobami ich
stosowania:
a) glina jako wstępny materiał do modelowania;
b) gips, cement (odlew i narzut);
c) kamień, drewno (dłutowanie);
d) ceramika;
e) masy plastyczne;
f) żywice epoksydowe;
g) sposoby zabezpieczania i konserwacji rzeźby.
Zwrócenie uwagi na zależność formy rzeźbiarskiej od zastosowanego materiału oraz na umiejętność
przygotowania form do różnych sposobów wykonania odlewu.
3. KONCEPCJA. Zadania koncepcyjne obejmują: opracowanie form rzeźbiarskich z uwzględnieniem ich
przeznaczenia, zastosowania i akcentu wyrazowego; próby usytuowania rzeźby w określonej przestrzeni;
ćwiczenia na makiecie terenu; opracowanie zatwierdzonej koncepcji we właściwej skali.
1. red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998.
2. I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995.
3. A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956.
4. A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995.
5. A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961.
6. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985.
7. A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980.
8. H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984.
9. red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995.
10. A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988.
Metody dydaktycze: Zajęcia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.
Kod: G17-3, G17-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 3+4
Imię i nazwisko wykładowcy: st.wykł. Władysław Żukowski, st. wykł. Leszek Rymczuk
Efekty kształcenia
UMIEJĘTNOŚCI
Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą. Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia
sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rzeźby w porzednim roku.
Ćwiczenia obejmują:
 proste bryły;
 wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy anatomicznej i
proporcji;
 płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać)–próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę rzeźbiarską;
 niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa);
83
 portret z dokumentacji fotograficznej;
 kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta;
 wykonanie odlewów gipsowych prac.
Metody dydaktycze: Zajęcia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE I ORGANIZACJA
PRZESTRZENI
Kod: G18-7, G18-8
Typ przedmiotu: obowiazkowy podstawowy
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, st. wykł. Władysław Żukowski
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętności i kompetencje rozpoznawania i odczytywania podkładów geodezyjnych w opracowaniach
projektowych; rozpoznawania zobiektywizowanych praw i związków przestrzennych; projektowania i wykonywania
elementów rzeźbiarskich oraz ich otoczenia; opracowywania koncepcji artystyczno-projektowej; wykonywania
makiet i modeli koncepcji monumentalnych i pomnikowych; współpracy z architektem i urbanistą.
Rzeźba w architekturze. Przestrzeń miasta i jej związki formalno-historyczne jako element projektowania.
Kształtowanie otoczenia człowieka w oparciu o kryteria funkcjonalno-techniczne i emocjonalno-artystyczne.
Rzeźba plenerowa, pomnikowa i monumentalna w przestrzeni publicznej. Skala obiektu rzeźbiarskiego w relacji do
przestrzeni zurbanizowanej.
Metody dydaktycze: ćwiczenia praktyczne
Nazwa przedmiotu: PODSTAWY GRAFIKI WARSZTATOWEJ
Kod: G19-1, G19-2
Typ przedmiotu: obowiązkowy kierunkowy
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 5+5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. Alicja Snoch-Pawłowska,
ad. Agnieszka Zawadzka
WIEDZA
Rozumienie i stosowanie klasycznych technik grafiki warsztatowej.
UMIEJĘTNOŚCI
84
Praktyczne opanowanie warsztatu graficznego: wybór projektu, zastosowanie odpowiednich narzędzi w procesie
przygotowania matrycy, wykonanie odbitek. Umiejętność rozpoznawania i stosowania technik graficznych.
Zdolność odróżniania odbitek wykonanych w poszczególnych technikach
POSTAWY
Kształtowanie postawy otwartości wobec tradycyjnych technik graficznych, uświadomienie ich znaczenia dla
rozwoju grafiki, pokazanie możliwości, jakie dają we współczesnej sztuce..
Wymagania wstępne: Podstawowe umiejętności rysunkowe.
Podstawowa wiedza na temat tradycyjnych technik grafiki warsztatowej. Semestr 1 - techniki wypukłodruku: linoryt
i drzeworyt wzdłużny. Semestr 2 - techniki wklęsłodruku: suchoryt, mezzotinta, akwaforta, akwatinta.
Zagadnienia warsztatu graficznego: materiały, narzędzia i wyposażenie pracowni graficznej. Stosowanie metod
tradycyjnych oraz technik elektronicznych druku cyfrowego w procesie przygotowania projektu i transferu na
matrycę graficzną. Wybór zagadnień charakterystycznych dla języka graficznego, takich jak: linia i plama, bryła i
światłocień, walor i kolor, faktura i tekstura.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
M. Bóbr, Mistrzowie grafiki europejskiej od XV do XVIII w., KAW, Warszawa 2000.
J. Catafal, C. Oliva, Techniki graficzne, Arkady, Warszawa 2004.
A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej , Arkady, Warszawa 1975.
M. Kohl, Farby drukowe, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1984.
A. Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984.
R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, str. 258-289, Muza, Warszawa 1997.
J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki , PWN, Warszawa 1985.
J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.
Metody dydaktycze: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty na każdym szczeblu
powstawania grafik.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego
postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Umiejętność powielania oceniana
jest na podstawie przedstawienia 3 jednakowych odbitek każdej z wykonanych grafik. Rezultaty pracy poddane są
dyskusji w grupie.
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA
Kod: G20-3, G20-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 5+5
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. nadzw. Artur Popek,
ad. II st. Krzysztof Szymanowicz, ad. Alicja Snoch-Pawłowska,
WIEDZA
Pogłębienie wiedzy i doskonalenie poznanych dotąd środków graficznych.
UMIEJĘTNOŚCI
Stopniowe poszerzanie warsztatu o nowe techniki.
POSTAWY
Rozwój wrażliwości artystycznej, kształtowanie dojrzałej postawy twórczej.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw grafiki warsztatowej.
Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot prowadzony jest w grupach wymiennie w pracowniach druku
wypukłego i wklęsłego. Studenci pogłębiają wiedzę i kontynuują doskonalenie poznanych dotąd środków wyrazu
i wprowadzają nowe techniki graficzne: miękki werniks, odprysk, relief, techniki mieszane trawione. Zagadnienie
barwy – druk z dwu lub więcej matryc. Tworzenie cykli grafik. Miniatura graficzna.
85
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza, Warszawa 1997.
katalogi aktualnych wystaw i konkursów graficznych
Metody dydaktycze Zajęcia laboratoryjne w pracowniach graficznych. Korekty na każdym szczeblu powstawania
grafik.
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu,
rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w
grupie, również autoanalizie, a ostatecznej ocenie przedstawionej przez prowadzącego towarzyszy ustne
uzasadnienie.
Nazwa przedmiotu:
ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI ARTYSTYCZNEJ
Kod: G21-4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz
WIEDZA
Zapoznanie studentów z występującymi zagadnieniami współczesnej grafiki artystycznej.
UMIEJĘTNOŚCI
Swobodnego wypowiadania się i analizy współczesnej grafiki.
POSTAWY
Świadomość znaczenia i miejsca grafiki artystycznej w sztuce współczesnej.
Wymagania wstępne: studenci powinni posiadać wiedzę z zakresu historii grafiki oraz mieć rozeznanie w
aktualnych przeglądach grafiki w krajowych i międzynarodowych.
Wykłady obejmują następujące zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej:
- techniki wykorzystujące nowe materiały
- techniki cyfrowe wykorzystujące bądź nie techniki tradycyjne
- Grafika Wielkoskalowa
- Grafika do publikacji w sieci oraz jej implikacje
- Grafika jako część instalacji lub nowych sposobów wystawiania sztuki
1.
2.
3.
4.
5.
Irena Jakimowicz, ,,Współczesna grafika polska”.
Danuta Wróblewska ,,Polska grafika współczesna: Grafika warsztatowa, plakat, grafika książkowa, grafika prasowa”.
,,Kroki w historii grafiki” – katalog wydany do Sesji Naukowej Jubileuszu 40-lecia MTG w Krakowie.
M. Hopfinger, ,,Nowe media w komunikacji społecznej”
R. Kulczyński, ,,Film, wideo, multimedia.
Metody dydaktyczne: Wykład połączony z metodą oglądową (pokaz).
Metody oceniania Egzamin ustny. Ocena z egzaminu na podstawie odpowiedzi zdającego.
86
Nazwa przedmiotu: DRUK CYFROWY
Kod: G22-4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek
WIEDZA
Druk cyfrowy wielkoformatowy: specyfika, możliwości, zastoswanie praktyczne. Uwzględnieniem wielorakiego
spektrum środków pozwalających na komunikację różnych platform cyfrowych i urządzeń z nimi związanych.
UMIEJĘTNOŚCI
Pozyskanie umiejętności zaawansowanej pracy z takimi przestrzeniami koloru jak CMYK, RGB, LAB, HSB.
Umiejętność zastosowania w praktyce profili ICC (profile barwne) oraz ich konwersji w zależności od drukarskiego
medium jak i urządzenia wyjściowego.
Wymagania wstępne: Znajomość pakiektu Adobe Design Premium CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Adobe
Illustartor, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional).
Cyfrowe przetwarzanie obrazów (ang. Digital Image Processing, DIP) Przedmiot zajmuje się reprezentacją obrazu
w postaci cyfrowej oraz komputerowymi algorytmami przetwarzania i akwizycji obrazów cyfrowych. Przetwarzanie
cyfrowe obrazów obejmuje m.in. operacje: - transformacje pomiędzy przestrzeniami barw (RGB, grayscale, binary,
indexed), lub (RGB, CMYK, HSB, LAB) - operacje morfologiczne – kodowanie – kompresja. Systemy barwne,
system zarządzania kolorem w programach bitmapowych i wektorowych. Problematyka druku rastrowego -LPI.
Pliki wynikowe (charakterystyka, objętość, różnice, formaty zapisów, kompresja, generowanie) z przeznaczenie do
druku wielkoformatowego.
1. Kandynski W., Punkt i linia, płaszczyzna, Warszawa, PIW, 1986
2. Taranczewski P. , O płaszczyźnie obrazu, Wrocław - Warszawa - Kraków, Wydawnictwo Z.N. im. Ossolinskich, 1992.
3. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wyd. Artystyczne i Filmowe,1978.
4. C.D. Watkins i in., Nowoczesne metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995.
5. T. Pavlidis, Grafika i przetwarzanie obrazów, WNT, Warszawa, 1987.
6. W. Skarbek, Metody reprezentacji obrazów cyfrowych, PLJ, Warszawa, 1993.
7. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit,2006.
8. D. D. Busch, Digital Photography and Imaging, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu. Wprowadzenie, Wydawnictwo Helion, 2004.
9. A. Kwaśny, Od skanera do drukarki, Wydawnictwo Helion, 2006.
10. B. Fraser, Ch. Murphy, F. Bunting, C. McCue, Profesjonalne zarządzanie barwą. Wydanie II. Profesjonalny druk. Przygotowanie
materiałów. Komplet, Wydawnictwo Helion, 2007.
Metody dydaktyczne: Wykłady + ćwiczenia - laboratoria komputerowe. Proces dydaktyczny przedmiotu dzielimy
na dwa etapy:
1. Poznawanie procesu projektowania komputerowego w oparciu o współczesne trendów i zjawisk występujących
w grafice użytkowej z wykorzystaniem technik cyfrowego obrazowania.
2. Ćwiczenia – laboratoria komputerowe. Specyfika, uwarunkowania i możliwości technologiczne pracy
w środowisku cyfrowym. Generowanie pliku końcowego z przeznaczeniem druku wielkoformatowego.
Druk - jako proces finalny.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę. Warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność studenta na zajęciach i
oddanie wszystkich wykonywanych w semestrze prac. Oceniana jest zgodność projektów z założeniami i
wytycznymi postawionymi przez prowadzącego, odpowiednie i świadome wykorzystanie środków
technologicznych a także wartość artystyczna.
Nazwa przedmiotu: EKSPERYMENTALNE TECHNIKI
GRAFICZNE
Kod: G23-5
87
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 45
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak
WIEDZA
Zaawansowane poznanie możliwości tkwiących w nowych technikach (wspomaganie projektowania
komputerowymi programami graficznymi).
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność świadomego wykorzystania atutów grafiki warsztatowej w synergicznym komunikacie wizualnym.
Pogłębienie umiejętności posługiwania się narzędziami tradycyjnymi, cyfrowymi oraz skrystalizowanie własnego
warsztatu. Wykształcenie umiejętności pobudzania wyobraźni, wypracowanie metod i sposobów wiarygodnego
przedstawiania swych pomysłów z wykorzystaniem najwłaściwszych środków wyrazu artystycznego. Umiejętność
adekwatnego zaprezentowania prac graficznych w przestrzeni wystawienniczej.
POSTAWY
Zdolność wyrażania koncepcji i idei artystycznych językiem współczesnej grafiki.
Wymagania wstępne: Zaawansowana wiedza na temat technik i technologii graficznych, informatycznych oraz
historii grafiki
Stosowanie niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych oraz nowych technik cyfrowych w procesie
przygotowania i powstawania grafik. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z
innymi dziedzinami sztuki. Pogłębienie zastosowania niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych
oraz nowych technik cyfrowych w procesie przygotowania i powstawania grafik. Termo- i fototransfer –
doskonalenie warsztatu. Łączenie monoprintu i holografii z poddrukami cyfrowymi. Innowacyjne poszerzanie
warsztatu w oparciu o własną kreację. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z
innymi dziedzinami sztuki.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
R. Mayer Gedruckte Kunst, VEB Verlag der Kunst Dresden 1984.
A. Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975.
A. Krejća, Techniki Sztuk Graficznych, Arkady, Warszawa 1984.
J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985.
J. Newell D. Whittington, Monoprinting, A&C Black, London 2004
B. Miecikowska Słowo-obraz-dźwięk. Literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918-1939, Kraków 2005.
B. Hartill, R. Clarke, Collagraphs and Mixed-Media Printmaking, A&C Black London 2007
Metody dydaktyczne: wykład, konsultacje, praca w laboratorium, warsztaty grupowe
Nazwa przedmiotu: PODSTAWY GRAFIKI PROJEKTOWEJ
Kod: G24-1, G24-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Liczba godzin: 30 wykład i 45 laboratorium w 1 sem.+45 laboratorium w 2 sem.
Punkty ECTS: 5+5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska, ad. Tomasz Kozak
WIEDZA
Wprowadzenie w arkana podstawowych zasad projektowania.
UMIEJĘTNOŚCI
88
Integracja umiejętności i doświadczeń z zakresu malarstwa, grafiki i fotografii.
POSTAWY
Świadomość, że obserwacja i metodyczne modyfikacje przekształcają powiązane z literą dzieła malarskie albo
graficzne w projekt graficzny.
Wymagania wstępne: Zakłada się u studentów podstawową orientację w problemach kultury masowej i historii
sztuki (na przykład Polskiej Szkoły Plakatu oraz historii pisma i drukarstwa).
Podstawowym elementem wstępnego projektowania graficznego jest rozbudzenie wrażliwości studenta na fakturę,
kształt, kolor, skalę, rytm, czy gest i świadome posługiwanie się nimi w celu wywoływania pożądanych emocji
estetycznych i wysyłania zrozumiałych komunikatów wizualnych.
Zagadnienia kompozycji układu typograficznego na płaszczyźnie, podział płaszczyzny i jej oddziaływanie na
patrzącego. Stopniowe wprowadzenie ćwiczeń związanych z poszczególnymi mediami grafiki projektowej
związanymi z technikami drukarskimi, tj. plakat, folder, katalog, książka, druki akcydensowe. Łączenie typografii z
innymi formami kreacji wizualnej (np. fotografia, ilustracja) w obrębie jednego projektu.
Ćwiczeniom laboratoryjnym towarzyszy cykl wykładów z grafiki projektowej.
1. Ch. Fiell, P. Fiell, Projektowanie graficzne w XXI wieku, Taschen, 2005.
2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003.
3. A. Głowacki, W kręgu lo design. Projektowanie-harmonia przeciwieństw, Kraków 1994.
4. J. Goślicki, Sztuka reklamy, Kraków 1994.
5. P. Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna XX wieku, Warszawa 2000.
6. J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986.
Forma dydaktyczna zajęć: wykład, laboratorium
Metody dydaktyczne: Przyjęta forma pracy obejmuje od 2 do 4 tematów w semestrze. Tematy poprzedzane są
wykładami wprowadzającymi. Na poszczególnych etapach realizacji tematów przeprowadzane są systematycznie
indywidualne korekty, zmierzające do spójnego ujęcia tematu tak z punktu widzenia formy, jak z punktu widzenia
treści.
Metody oceniania: Warunkiem zaliczenia jest realizacja wszystkich tematów w terminie. Podstawowym kryterium
oceny jest oryginalność graficznego komunikatu, zgodność między skorygowanym przez wykładowcę i
zrealizowanego przez studenta projektem oraz jakość jego wykonania. Końcowa ocena wystawiana jest po
semestralnych przeglądach. Przeglądy umożliwiają porównanie rozwiązań zastosowanych do tych samych
tematów przez poszczególnych studentów
Nazwa przedmiotu: LITERNICTWO I TYPOGRAFIA
Kod: G25-1, G25-2, G25-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium w 1 sem.+30 laboratorium w 2 sem.+ 30 laboratorium w 3 sem
Punkty ECTS: 2+2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Piotr Nakonieczny, as. Lech Mazurek
WIEDZA
Zapoznanie z typologią pism drukarskich.
UMIEJĘTNOŚCI
Ćwiczenie umiejętności warsztatowych i technicznych w oparciu o metody klasyczne i komputerowe.
Wymagania wstępne: Znajomość pisania, rysowania i konstruowania liter. Umiejętność zastosowania
podstawowych zasad literniczych.
Wykład: Historia pisma. Reguły typografii. Kreacja znaku literniczego oraz układu tekstu. Tekst jako komponent
komunikatu wizualnego. Ciąg Fibonacciego, linia siatki, system punktów, kerning i ligatura, dzielenie wyrazów,
justowanie
Laboratorium: Litera jako element graficzny. Relacja miedzy znakiem a tekstem. Typografia jako harmonijny
89
związek między formą a treścią. Zastosowanie zasad typografii w programach DTP i projektowaniu. Parametry
czcionki. Czcionka, font, krój pisma, odmiana kroju, cechy kroju pisma. Projektowanie typograficzne. Rozwój
nowych koncepcji w projektowaniu typograficznym. Ogólne zasady budowy napisów, układy liternicze.
1. E. Gottschall, Typographic Communications Today, New York 1989.
2. J. Tschichold, Schriften 1925-1974, t.I, Berlin 1991.
3. Ogólnopolski kwartalnik projektowy. 2+3D grafika plus produkt.
4. Czasopismo o kulturze wizualnej – grafia.
5. Kwartalnik Sekcji Polskiej Międzynarodowego Stowarzyszenia Typograficznego ATYPI, proTypo” nr 2/1992.
6. Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2002.
7. Robin Williams, Mistrzowskie zastosowanie czcionek. Jak to zrobić?, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2003.
8. Hanna Piątkiewicz: „Typografia w zarysie”, Wydawnictwo GFX, Warszawa, 2006.
9. J. Mrowczyński, Niewielki słownik typograficzny, Wydawnictwo Czysty Warsztat, Waszawa, 2008.
10. R. Bringhurst, Elementarz stylu w typografii, , wydawnictwo Design Plus, Kraków, 2007.
Metody dydaktyczne: wykład, laboratorium
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych ćwiczeń, ich poziomu artystycznego, jakości wykonania
pod względem technicznym oraz stopnia zrozumienia poszczególnych zagadnień.
Nazwa przedmiotu: CYFROWE PRZETWARZANIE
OBRAZU
Kod: G26-1, G26-2, G26-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Punkty ECTS: 2+2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Jacek Wierzchoś, wykł. Michał Mikulski
WIEDZA
Poznanie uwarunkowań formalnych i gatunkowych form wydawniczych poligraficznych, multimedialnych i
sieciowych oraz poznanie technik publikowania elektronicznego obrazu.
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność obróbki i przekształcania materiału elektronicznego, umiejętność digitalizacji obrazu wytworzonego
technikami tradycyjnymi. Praktyczne wykorzystanie fotografii cyfrowej w technikach projektowania graficznego w
oparciu o zasady typografii i składu tekstu. Nabycie przez studenta doświadczeń projektowych w kontakcie z
tekstem jako przedmiotem opracowania i interpretowania graficzneg0.
Wymagania wstępne: Podstawowa umiejetność posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop,
Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Podstawowa znajomość liternictwa i typografii
Techniki skanowania, dopasowanie obrazów do parametrów przygotowywanej publikacji lub projektu. Programy do
cyfrowej obróbki obrazu - zagadnienia związane z korektą barwną obrazu, praktyczne wykorzystanie wiedzy
dotyczącej koloru, sposobu jego budowania. Zagadnienia związane z problematyką technik rastrowych w druku
poligraficznym. Różnice pomiędzy grafiką bitmapową a wektorową
1. 2+3D, grafika plus produkt, ogólnopolski kwartalnik projektowy, Wydawca Fundacja Rzecz Piękna, Kraków.
2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003.
3. Quentin Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
4. Alice Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
5. Gavin Ambrose, Paul Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
9. R. Zimek, Ł. Oberlan, ABC grafiki komputerowej, Wydawnictwo Helion, 2004.
10. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006.
90
Metody dydaktyczne: wykład informacyjny, prezentacja, pokaz, ćwiczenia
Metody oceniania: Podstawą do oceny jest końcowa realizacja (praca kontrolna), w której to brane pod będą:
poziom artystyczny ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i
kreatywności, oraz umiejętności zastosowania w praktyce nabytych wiadomości teoretycznych, zgodności tematu
z założeniami projektowymi, staranności wykonania i walorów technologicznych.
Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI
UŻYTKOWEJ
Kod: G27-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Plewko
WIEDZA
Zapoznanie studenta ze współczesnym spojrzeniem projektantów na zagadnienie design i grafiki użytkowej oraz
ze zjawiskami kształtującymi współczesną grafikę użytkową - czynnikami ekonomicznym, etycznymi,
technologicznymi,itp.
UMIEJĘTNOŚCI
Orientacji w różnych dziedzinach grafiki użytkowej, analizy ich poprzez typografię, połączenie tekstu i obrazu, oraz
zastosowania nowatorskich technologii.
Wymagania wstępne: student powinien posiadać interdyscyplinarną wiedzę z zakresu historii sztuki, historii
kultury, etyki, estetyki oraz filozofii. Powinien posiadać wiedzę i umiejętności warsztatowe oraz artystyczne w
zakresie grafiki projektowej jak i artystycznej. Powinien być przygotowany do posługiwania się tradycyjnymi i
nowoczesnymi środkami przekazu artystycznego w twórczości graficznej i projektowej.
Rozwój grafiki użytkowej z uwzględnieniem: designu wydawniczego, wizualizacji muzycznych, design opakowań,
telewizyjny, interaktywny, informacyjny, reklamowy, eksperymentalny, itp. Najnowsze tendencje i trendy w grafice
użytkowej. Wprowadzenie do zjawiska designu interdyscyplinarnego. Przedstawienie kilku najważniejszych dla
rozwoju grafiki użytkowej XXI wieku portfolis projektantów i biur projektowych, w tym: Vince Frost, Stefan
Sagmeister, Neville Brody, Groovisions, Browns, Myerscough Studio, itd.
Ważnym aspektem przekazywanej wiedzy jest próba zorientowania studentów w współczesnej masowej
ikonosferze, i jej subkulturowych odmianach, funkcjonujących konwencjach grafiki projektowej, ilustracji, reklamy,
komunikacji, itp., dająca szansę samookreślenia ich własnych możliwości i wyborów artystycznych (tak na
poziomie warsztatu, jak i koncepcji projektowania).
2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003.
3. Q. Newark, Design i grafika dzisiaj - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
4. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
5. G., P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
6. K. Burtenshaw, N. Mahon, C. Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
7. L. Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we wspłczesnym designie, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
8. Ch. & P. Fiell, projektowanie graficzne w XXI wieku, Wydawnictwo Taschen, Warszawa 2006.
9. Praca zbiorowa, & FORK, The Beast Product Design, Wydawnictwo Phaidon, 2006.
10. D. Bann, All New Print Production Handbook, Wydawnictwo Rotovision, 2008.
Metody dydaktyczne: wykład
Metody oceniania: Dopuszczenie do zaliczenia: student przygotowuje w formie pisemnej referat, który jest
rozwinięciem treści omawianych na wykładach.
91
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA
Kod: G28-3, G28-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Liczba godzin: 45 +45
Punkty ECTS: 4+5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska, as. Lech Mazurek
WIEDZA
Grafika projektowa przygotowuje studenta do roli projektanta grafiki użytkowej.
UMIEJĘTNOŚCI
Wykształca myślenie plastyczne konsekwentnie związane z funkcją projektu, rozwija umiejętność świadomego
kształtowania form graficznych. Przez analizę formalną oszczędnymi środkami dochodzi się do syntezy wizualnej,
jasnej i prostej formy. Przedmiot ten rozwija skrótowość obserwacji i precyzję przekazu, kształtuje wyobraźnię
estetyczną, wyrabia wrażliwość na otaczający świat interpretowany jako przedmiot grafiki.
Wymagania wstępne: Znajomość zasad kompozycyjnych obrazu, podstawowa znajomość typografii i składu
tekstu, podstawowa umiejetność posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop, Illustartor).
Zakres realizowanych tematów uwzględnia grafikę wydawniczą (okładka, układ typograficzny, ilustracja, ulotka,
folder), projekty identyfikacji wizualnej (znak firmowy i towarowy), projekty plakatów (reklamowych, informacyjnych,
społecznych), projekty graficzne z zastosowaniem mediów elektronicznych.
6, Ken Burtenshaw, Nik Mahon, Caroline Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
7. Robert Chwałowski, Typografia typowej książki, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2002.
8. Robin Williams, Mistrzowskie zastosowanie czcionek. Jak to zrobić?, Wydawnictwo Helion, Gliwice 2003.
9. Lakshmi Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we wspłczesnym designie, DW ABE, Warszawa 2006.
10. James Felici, Kompletny przewodnik po typografii, Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, Gdańsk 2006.
11. Hans Peter Willberg, Pierwsza pomoc w typografii, Wydawnictwo Słowo/Obraz/Terytoria, Gdańsk 2006.
12. Charlotte & Peter Fiell, projektowanie graficzne w XXI wieku, Wydawnictwo Taschen, Warszawa 2006.
Metody dydaktyczne: laboratorium
Metody oceniania: na podstawie wykonanych ćwiczeń
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WYDAWNICZA
Kod: G29-3, G29-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Włodzimierz Pastuszak
WIEDZA
Poznanie uwarunkowań formalnych i gatunkowych form wydawniczych i poligraficznych oraz poznanie technik
publikowania. Wprowadzenie w problematykę druku wielobarwnego w poligrafii.
92
UMIEJĘTNOŚCI
Posługiwanie się wybranymi narzędziami projektowymi w zakresie umożliwiającym poprawne opracowaniei
przygotowanie profesjonalnych elementów wydawniczych.
Wymagania wstępne: podstawowa znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop,
Illustartor, InDesign, Acrobat Professional).
Zestaw ćwiczeń mający na celu nabycie wiedzy umożliwiającej właściwe przygotowanie do druku materiałów
wydawniczych. Wprowadzenie do zagadnienia introligatorstwa.Poznanie zasad przygotowania publikacji DTP.
Typograficzne właściwości składu. Operowanie materiałem ilustracyjnym. Związek tekstu z obrazem. Tradycja i
budowa publikacji drukarskich. Rozróżnienie specyfiki form wydawniczych np. plakat, ilustracja, folder,
opakowanie, itp.
2. S. Cohen, R. Williams, The Non-Designer’s Scan and Print Book, Skanowanie i drukowanie. Jak to zrobić?, tłumaczenie: M.
Samodulski, Wydawnictwo Helion, 2003.
6. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit, 2006.
7. P.Zakrzewski. Kompendium DTP, Adobe Photoshop, Illustrator, InDesign i Acrobat w praktyce, Wydawnictwo Helion, 2009.
8. Roger Fawcett-Tang, print and production finishes for brochures and catalogs, Wydawnictwo RotoVision, 2004.
9. L. Gabarga, Logo, font and lettering bible,bWydawnictwo A David & Charles Book, 2008.
materiałów, Wydawnictwo Helion, 2007.
Metody dydaktyczne: Zajęcia w pracowni prowadzone są w formie ćwiczeń praktycznych jak i wykładów
teoretycznych. Tematy zadawane i omawiane są w trakcie semestru kolejno, korekty i kontrola postępu prac
prowadzone są w trakcie zajęć. Studenci przedstawiają najpierw szkice i projekty wstępne, a po przyjęciu pomysłu
do realizacji omawiane są zagadnienia artystyczne i techniczne związane z wykonaniem pracy.
Metody oceniania: Podstawą do oceny jest początkowe czwiczenie oraz końcowa realizacja, w której to brane
pod będą: poziom artystyczny, ze szczególnym uwzględnieniem efektywności użytych środków, inwencji twórczej i
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE WWW
Kod: G30-5, G30-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Sebastian Smit
UMIEJĘTNOSCI
Umiejętność poprawnego przygotowania publikacji elektronicznej - grafiki sieciowej w oparciu o informację, obraz
statyczny i obraz ruchomy (prezentacje, strony www, serwisy). Głównym celem przedmiotu jest rozwinięcie
umiejętności studentów do wykorzystywania i świadomego wykorzystywania technologii komputerowej w sztuce.
Studenci powinni opanować w stopniu zaawansowanym aplikacje do tworzenia i projektowania grafiki (Adobe
Photoshop, Adobe Illustrator) oraz aplikację do tworzenia stron WWW Adobe Dreamweaver.
Wymagania wstępne: Zaawansowana umiejętność posługiwania się programami graficznymi Adobe Photoshop i
Adobe Illustrator. Podstawowa wiedza na temat trendów panujących w projektowaniu WWW.
Tworzenie przekazu wizualnego dla multimediów i form WWW publikowanych w sieci (internecie). Projektowanie
interfejsów użytkownika dla aplikacji webowych, stron internetowych, urządzeń przenośnych. Omówienie
projektowania serwisów WWW jako procesu wielowątkowego, ściśle związanego z architekturą informacji.
93
1. J. Nielsen, Designing Web Usability: The Practice of Simplicity(polskie wydanie: „Projektowanie funkcjonalnych serwisów internetowych)
2. Ogólnopolski kwartalnik projektowy, 2+3D grafika plus produkt, Fundacja Rzecz Piękna WFPASP Kraków
3. Graphic Design for the 21st Century, Taschen 2006
4. M. Sokół, Tworzenie stron WWW - Ćwiczenia praktyczne, Wyd. HELION, Gliwice 2000.
5. W. Willard, Projektowanie stron WWW - Kurs podstawowy, Wyd. Edition, Kraków 2001.
6. P. Zakrzewski, Adobe Creative Suite 3 Web Standard. Tworzenie dynamicznych stron WWW. Warsztaty, Wydawnictwo Helion, 2007.
7. B. Danowski, M. Makaruk, Pozycjonowanie i optymalizacja stron WWW. Jak to się robi, Wydawnictwo Helion, 2007.
8. B. Danowski, Tworzenie stron WWW w praktyce. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2007.
9. A. B. King, Optymalizacja serwisów internetowych, Wydawnictwo Helion, 2003.
10. M. Linderman, J. Fried, Przyjazne witryny WWW. Jak uczynić lepszymi komunikaty o błędach, Pomoc, formularze i inne kluczowe punkty
witryny, Wydawnictwo Helion, 2005.
11. B. Danowski, ABC tworzenia stron WWW. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2006
Metody dydaktyczne: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania
zaproponowane przez studenta, zgodnie z jego przekonaniami i ideą artystyczną na podstawie zagadnień
sformułowanych przez prowadzącego zajęcia oraz projektowanie graficzne serwisu w oparciu o bazę prototypów.
Metody oceniania: Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac, oryginalność, kreatywność i innowacyjność
zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5
odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły pracy oraz jej jakość pod względem wartości
estetycznych i oryginalności koncepcji
Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA
Kod: G31–4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 30 wykład + 30 laboratorium
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska
WIEDZA:
1. ma podstawową wiedzę z historii fotografii
2. zna podstawową terminologię związaną z technikami fotograficznymi XIX w.
3. zna i rozumie konteksty społeczne i obyczajowe z historii fotografii
UMIEJĘTNOŚCI:
1. potrafi wyszukać uzyskane informacje na potrzeby własnej kreacji
2. potrafi analizować informacje w powiązaniu z rozwojem technologii fotograficznej
3. potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami z historii fotografii
POSTAWY:
1. docenia znaczenie i wagę fotografii w obrazowaniu świata
2. świadomie kształtuje własne upodobania artystyczne
3. uczestniczy w życiu artystycznym
WYKŁAD: Przedmiot wprowadza wybrane zagadnienia z historii fotografii. Pozwala na rozumienie kontekstów
historycznych, kulturowych, społecznych, obyczajowych i politycznych historii fotografii.
LABORATORIUM: Przedmiot prowadza podstawy technologiczne w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej w
celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność
kreowania wizerunku osoby, wyglądu przedmiotu, aranżacji sytuacji i opracowania autorskiej prezentacji wizualnej.
1.
2.
3.
4.
5.
94
R. Barthes, Światło obrazu, Warszawa 1996.
Historia fotografii od 1839 do dziś, Kolonia 2010.
A. H. Hoy, Wielka księga fotografii, Warszawa 2006.
N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005 S.Sontag,
S. Sontag, O fotografii, Kraków 2009.
Forma dydaktyczna zajęć: wykład i laboratorium
Metody dydaktyczne: Wykład i prezentacja multimedialna. Zajęcia typu laboratoryjnego: instruktażowe
prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne obejmujące pracę w atelier fotograficznym i w przestrzeni zewnętrznej,
obróbkę fotochemiczną w laboratorium i ciemni fotograficznej oraz podstawy opracowywania obrazu w technologii
cyfrowej.
Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń.
Kod: G31–5, G31-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Liczba godzin: 30 + 30
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak
WIEDZA:
1. ma podstawową wiedzę z zakresu teorii i praktyki fotograficznej
2. ma uporządkowaną wiedzę szczegółową z zakresu fotografii kreacyjnej
3. zna i rozumie metody problematyzowania wytworów sztuki wizualnej
UMIEJĘTNOŚCI:
1. posiada umiejętności badawcze obejmujące analizę współczesnych artefaktów
2. posiada umiejętność formułowania opinii krytycznych o mechanicznych wytworach sztuki wizualnej
3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki współczesnej
POSTAWY:
1. wykazuje aktywność w samodzielnym podejmowaniu projektów artystycznych
3. systematycznie uczestniczy w życiu artystycznym
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Fotografia w 4 semestrze.
Przedmiot rozwija sprawność posługiwania się cyfrowymi technikami fotograficznymi w celu wyrażania własnych
koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność formułowania autorskiej
wypowiedzi o cechach artystycznych z uwzględnieniem merytorycznego przedstawienia koncepcji i uzasadnienia
zastosowanych rozwiązań formalnych.
1.
2.
3.
4.
5.
C.Cotton, Fotografia jako sztuka współczesna, Kraków 2010.
Fotografia XX wieku. Muzeum Ludwig w Kolonii, Kolonia 2007.
A.Rouille, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, Kraków 2007.
Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i
w przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologiach: cyfrowej i analogowej.
Forma zaliczenia: Semestr 5– zaliczenie na ocenę, semestr 6 – egzamin.
Nazwa przedmiotu:
MULTIMEDIA I ANIMACJA KOMPUTEROWA
Kod: G32-5, G32-6, G32-7, G32-8
95
Semestr: 5, 6, 7, 8
Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium +30 + 30 +30
Punkty ECTS: 2+2+3+3
Imię i nazwisko wykładowcy: wykład- ad. Marek Letkiewicz,
laboratorium - as. Joanna Polak, as. Sebastian Smit
Wprowadzenie studenta w arkana pracy artysty plastyka w środowisku mediów cyfrowych. Przygotowanie
studenta do kreacji prac multimedialnych, w pełnym cyklu realizacji od fazy koncepcyjnej poprzez czynności
heurystyczne, dokumentację planów, scenopis, storyboard, produkcję, postprodukcję do uzyskania efektu
finalnego w postaci pracy wykonanej w standardzie technologicznym dostosowanym do środowiska medialnego, w
którym będzie ona udostępniana.
Wymagania wstępne: Znajomość środowiska programów graficznych.
Realizacja prac multimedialnych o szerokim spektrum tematycznym i formalnym, mieszczących się w zakresie: od
sztuki „czystej” – realizacje eksperymentalnych kreacji artystycznych – do sztuki „użytkowej” – prac z pogranicza
nauki, sztuki i reklamy. Wprowadzenie w różnorodne zagadnienia technologii mediów cyfrowych, z
uwzględnieniem szerokiego wachlarza możliwości technologicznych nowych mediów i coraz szerszego pola ich
zastosowań. Zapoznanie studentów z procedurami i standardami postępowania stosowanymi w studiach
postprodukcyjnych.
Zagadnienia programowe:
- wprowadzenie w podstawy teorii i estetyki sztuki cyfrowej,
- techniki pracy koncepcyjnej i warsztatowe zagadnienia kolejnych faz powstawania projektu, od pomysłu
wstępnego do ostatecznego scenariusza realizacyjnego,
- zapoznanie ze sprzętem i oprogramowaniem, ich możliwościami technicznymi oraz nowymi jakościami, jakie
wnoszą one do współczesnego warsztatu artysty,
- realizacja miniatur multimedialnych w pełnym cyklu ich produkcji, od fazy koncepcyjnej do skończonego
„produktu” finalnego w postaci prezentacji multimedialnej, miniatury filmowej z elementami animacji lub filmu
interaktywnego, zgranego na odpowiedni nośnik.
1. A. Benicewicz-Miazga , e-Business w Internecie i w multimediach, Mikom, Warszawa 2003.
2. R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999.
3. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wydaw. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,
1999.
4. B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993.
5. red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997.
6. P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000.
Metody dydaktyczne: wykład, prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne.
Metody oceniania: zaliczenie na podstawie realizacji ćwiczeń
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w semestrze 8 – egzamin
Specjalność: Grafika warszatowa
Nazwa przedmiotu: DRUK WYPUKŁY
Kod: G33w-5
Typ przedmiotu: specjalnościowy
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 75
Punkty ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Adam Panek
Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Budowanie
kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność stosowania barwy w wypukłodruku. Pogłębianie i
doskonalenie warsztatu.
96
Wymagania wstępne:
Treści merytoryczne przedmiotu: Doskonalenie technik druku wypukłego. Linoryt kontrastowy, linearny i
walorowy. Zagadnienie barwy w wypukłodruku – linoryt i drzeworyt wzdłużny kolorowy. Grafika z zastosowaniem
wielu matryc i różnorodnych formatów. Nowoczesne narzędzia do przygotowania matrycy.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody dydaktyczne: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie
projektów i procesu realizacji.
Metody oceniania: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.
Zaliczenie semestru w formie grupowego przeglądu.
Nazwa przedmiotu: DRUK WKLĘSŁY
Kod: G34w-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Liczba godzin: 75
Punkty ECTS: 6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Waldemar Szysz
Efekty kształcenia: Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność doboru
środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Umiejętność stosowania barwy we
wklęsłodruku. Zaawansowana znajomość warsztatu.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wklęsłego w poprzednich semestrach.
Nowe techniki druku wklęsłego: mezzotinta miękki, werniks, odprysk. Mieszanie technik suchorytniczych i
trawionych. Zagadnienie barwy we wklęsłodruku, druk wielobarwny z dwu lub kilku matryc. Tworzenie spójnego
cyklu prac będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody dydaktyczne: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie
Metody oceniania: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.
97
Nazwa przedmiotu: LITOGRAFIA
Kod: G35w-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 75
Punkty ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak
Efekty kształcenia: Rozumienie i stosowanie techniki litografii z uwzględnieniem współczesnych środków
transferowych i materiałów rysunkowych.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw litografii w poprzednich semestrach.
Pojęcie druku płaskiego w litografii. Dobór i szlifowanie kamienia litograficznego. Metody transponowania
projektów na kamień. Tworzenie rysunku na kamieniu - techniki: kredkowa, tuszowa, długopisowa, ossa sepia,
przedruk. Preparacja matrycy litograficznej: „na mokro”, „na sucho”, „negatywowa”. Druk odbitek przy pomocy
ręcznej prasy litograficznej. Druk litograficzny jedno i wielobarwny.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
S. Jones, Litography for Artists, London, Oxford 1967.
A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystyczne , Arkady, Warszawa 1975.
A.Krejča, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984.
P. Suworow, Iskustwo litografii, Wyd. Iskustwo, Moskwa 1964.
P. Weaver, Technique of lithography, B.T. Betsford Ltd., London 1964.
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne
Metody oceniania: Ocena na podstawie wykonanych prac.
Nazwa przedmiotu: SERIGRAFIA
Kod: G36w-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Liczba godzin: 75
Punkty ECTS: 6
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Magdalena Bąk
Efekty kształcenia: Wprowadzenie druku wielobarwnego i wielkoformatowego. Wprowadzenie do poligrafii,
operowanie kliszami graficznymi, fotochemiczne przenoszenie obrazu, pasowanie kolorow itp.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z podstaw serigrafii w poprzednich semestrach.
Wprowadzenie techniki serigrafii i jej metod otrzymywania obrazu daje szerokie możliwości realizacyjne zamierzeń
twórczych z grafiki warsztatowej jak i grafiki projektowej. Cykl przygotowania druku grafiki jest zbliżony do procesu
druku poligraficznego. Ćwiczenia zatem są przedsmakiem późniejszej pracy grafika warsztatowego jak i / co może
ważniejsze / grafika zajmującego się wydawnictwem.
Wprowadzenie w arkana posługiwania się kliszami, rozbijaniem na kolory, /pełny zakres prac z obróbką i
wykonaniem klisz/. Nauka wykonania szablonu sitowego, druku na różnych materiałach. Nauka przygotowania sita
do druku i odwarstwienia szablonu po wydrukowaniu, pełny zakres prac podstawowych w stopniu na tyle
zaawansowanym, by umożliwić samodzielną pracę oraz świadomy wybór pracowni dyplomowej.
98
1.
2.
3.
4.
5.
6.
praca zb., Podręcznik do sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 2002.
A. Zadros, Podstawy sitodruku, Wyd. Sitodrukarzy Polskich, Kraków 1996.
Metody dydaktyczne: Wykład z technologii druku, ćwiczenia techniczne, pokazy metod druku. Proces
projektowania, proces przygotowania; proces realizacji projektu, pełny proces wykonania klisz graficznych różnymi
metodami.
Metody oceniania: Wystawa grupowa w pracowni wraz z omówieniem przez autora swoich zamierzeń twórczych
zrealizowanych w danym semestrze, zakończona oceną.
- MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod: G37w-7, G37w-8,
G37w- 9, G37w-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 7, 8, 9, 10
Liczba godzin: 120+120+60+60
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. Artur Popek
ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. II st. Romuald Kołodziej
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność stworzenia spójnego formalnie i treściowo cyklu prac graficznych w formie samodzielnej wypowiedzi
artystycznej. Wypracowanie koncepcji pracy dyplomowej, obejmującej wykonanie zestawu 6 - 1 0 prac; w
przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej.
POSTAWY
Zdolność do uzasadnienia własnego zamysłu twórczego. Przygotowanie do samodzielnej pracy artysty grafika.
Wymagania wstępne: Biegłe stosowanie technik grafiki warsztatowej. Pogłębione umiejętności posługiwania się
plastycznymi środkami wyrazu.
Koncepcja pracy dyplomowej ma stanowić wykorzystanie wiedzy i umiejętności nabytych w ciągu 3-letniego okresu
studiów. Praca powinna być spójna formalnie i treściowo oraz prezentować oryginalność i niezależność postawy
twórczej studenta. Dyplom realizowany jest w wybranej dowolnie technice (technikach) w jednej z pracowni grafiki
warsztatowej: wypukłodruku, wklęsłodruku, litografii, serigrafii. Techniki użyte do realizacji mogą, poza
klasycznymi, stanowić autorskie posługiwanie się różnymi mediami.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
A.Jurkiewicz, Podręcznik metod grafiki artystycznej, Arkady, Warszawa 1975.
Metody dydaktyczne: Indywidualny tok pracy dostosowany do koncepcji dyplomanta. Korekty i dyskusje na
każdym etapie powstawania dyplomu.
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę, semestr 10 - publiczny egzamin magisterski - obrona pracy dyplomowej
przed komisją na ocenę.
99
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, semestr 10-egzamin
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA PROJEKTOWA Kod: G38w-5, G38w-6, G38w-7, G38w-8
Semestr: 5, 6, 7, 8
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. nadzw. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko,
as. Lech Mazurek, as. Joanna Polak
Efekty kształcenia: Tworzenie grafiki ilustracyjnej. Tekst a obraz w grafice wydawniczej (ilustracja, książka,
plakat, bilbord). Doskonalenia wiedzy na temat zasad projektowania graficznego, przygotowania do druku
wielkoformatowego (offset, druk cyfrowy, serigrafia).
Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość posługiwania się pakietem Adobe CS3/CS4 (Adobe Photoshop,
Illustartor, InDesign, Acrobat Professional). Średnio zaawansowana wiedza o zasadach przestrzeni kolorów
(CMYK, RGB) i ich możliwościach konwersji. Wiedza na temat historii projektowania, trendów w projektowaniu
graficznym. Zaawansowana wiedza z zakresu poligrafii i grafiki wydawniczej.
Treści merytoryczne przedmiotu: Zadania na w twórcze posługiwanie się schematem (afirmacja-kontestacja)
wyobrażeniowym. Rola symbolu i metafory w przekazie – realizacja własnych zadań tematycznych. Przygotowania
własnej realizacji w społecznej przestrzeni medialnej w formie takiej jak: ilustracja, książka, bilbord, plakat.
2. Adrian Frutiger, Człowiek i jego znaki
3. S. Krug Don’t make me think (polskie wydanie: Nie każ mi myśleć!)
4. Willberg Hans Peter, Forssman Friedrich, Pierwsza pomoc w typografii, Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk 2006
7. Fiell, Charlotte & Peter, Contemporary Graphic Design, Taschen 2006
8. R. Goliatowski, M. Kolankiewicz, Jak to zrobić? – naświetlanie, skanowanie, skład, Wyd. PLJ, Warszawa 1996.
9. A. Gwóźdź i inni, Pejzaże Audiowizualne -telewizja, wideo, komputer, UNIWERSITAS, Kraków 1997.
10. A. Kisielewski, Sztuka i reklama, TRANS HUMANA, Białystok 1999.
11. R. Parker, Skład komputerowy – 101 sprawdzonych rozwiązań, INTERSOFTLAND, Warszawa 1995C.D. Watkins i in., Nowoczesne
metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995.
Metody dydaktyczne:Przyjęta forma pracy obejmuje od 3 do 4 tematów w semestrze. Indywidualne korekty na
każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści. Prezentacja przykładów
grafiki projektowej. Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania
sformułowanych przez prowadzącego zajęcia.
Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie wykonanych zadań.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w semestrze 8 - egzamin
Specjalność: Grafika projektowa
Rok studiów: III
100
Kod: G39p-5, G39p-6
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 8+9
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. nadzw. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko,
as. Lech Mazurek, as. Joanna Polak
7. Fiell, Charlotte & Peter, Contemporary Graphic Design, Taschen 2006
8. R. Goliatowski, M. Kolankiewicz, Jak to zrobić? – naświetlanie, skanowanie, skład, Wyd. PLJ, Warszawa 1996.
9. A. Gwóźdź i inni, Pejzaże Audiowizualne -telewizja, wideo, komputer, UNIWERSITAS, Kraków 1997.
10. A. Kisielewski, Sztuka i reklama, TRANS HUMANA, Białystok 1999.
11. R. Parker, Skład komputerowy – 101 sprawdzonych rozwiązań, INTERSOFTLAND, Warszawa 1995C.D. Watkins i in., Nowoczesne
metody przetwarzania obrazu, WNT, Warszawa 1995.
Kod: G40p-5, G40p-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 2+3
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Piotr Nakonieczny
Efekty kształcenia: Separacja barwna w poligrafii, zastosowanie w praktyce kolorów spotowych (pantone) w
druku wielkoformatowym (plakaty). Różnice w projektowaniu dla potrezb druku offsetowego i druku cyfrowego.
Realizacja takich projektów wydawniczych które pozwolą na wspólną komunikację różnych platform cyfrowych i
urządzeń z nimi związanych. Przygotowanie do druku skomplikowanych projektów wydawniczych. Przygotowanie
plików postscriptowych, impozycja gotowego projektu.
101
Treści merytoryczne przedmiotu: Studenci uczą zasad przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach
(wydruk komputerowy, sitodruk, druk offsetowy) i zastosowania odpowiednich materiałów (wybór z ofert
producentów gatunku papieru dostosowanego do pomysłu edytorskiego).
2. S. Cohen, R. Williams, The Non-Designer’s Scan and Print Book, Skanowanie i drukowanie. Jak to zrobić?, tłumaczenie: M. Samodulski,
Wydawnictwo Helion, 2003.
7. M. Kvern, D. Blatner, InDesign CS3 Profesjonalne techniki projektowania i składu publikacji, Wydawnictwo Helion, 2009.
9. A. Kwaśny, DTP, skład, tworzenie plików postcriptowych, druk. Księga eksperta, Wydawnictwo Helion, 2002.
11. L. Gabarga, Logo, font and lettering bible, Wydawnictwo A David & Charles Book, 2008.
materiałów. Komplet, tłumaczenie: P. Cieślak, M. Samodulski, J. Thiele-Wieczorek, Wydawnictwo Helion, 2007.
13. Alain Weill, Graphics A Century of Poster and Advertising Desig, Wydawnictwo Thames & Hudson, 2006.
14. Phil Baines, Andrew Haslam, Type and Typography, Wydawnictwo Lawrence King, 2002.
15. Ronnie Lipton, Information graphics and visual clues, Wydawnictwo Rockport, 2006.
16. Ian Noble, Experimental Layout, Wydawnictwo Rotovision, 2004.
Metody dydaktyczne:Zajęcia w pracowni prowadzone są w formie ćwiczeń praktycznych jak i wykładów
do realizacji omawiane są zagadnienia artystyczne i techniczne związane z wykonaniem pracy. Studenci uczą się
warsztatu projektanta: praktycznego opanowania fotografii, technik graficznych, technik komputerowych i zasad
przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach - offset i druk cyfrowy
Kod: G41p-7, G41p-8, G41p-9, G41p-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 7, 8, 9, 10
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko
Efekty kształcenia: Realizowanie projektów w zakresie plakatu, grafiki wydawniczej, grafiki internetowej, grafiki
wystawienniczej, animacji i realizacji multimedialnych. Twórcze posługiwania się warsztatem graficznym w
realizowaniu w/w projektów. Wprowadzenie do podstawowych zasad i technik pracy zawodowego grafikadesigner’a pozwalający na szybkie i efektywne znalezienie miejsca pracy związanej z wyuczonym zawodem.
Wymagania wstępne: Znajomość pakietu Adobe CS4 (Adobe Photoshop, Adobe Illustartor, Adobe InDesign,
Adobe Acrobat Professional, , Adobe Premier, Adobe Dreamweaver).
Semestr 5 to zdobycie wiedzy w zakresie umiejętności realizowania projektu zgodnie z wiedzą nabytą podczas
studiów licencjackich. Zachowanie artystycznej odpowiedzialności za dzieło finalne jakim jest zestaw prac
dyplomowych. Studenci podczas pracy uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na
technologię i warsztat. Semestr 6 poświęcony jest na realizację prac dyplomowych, w których studenci dokonują
twórczej syntezy zdobytej wiedzy i umiejętności i tym samym zamykają formalnie okres studiów.
102
Metody dydaktyczne: Dyplomanci wybierają temat pracy dyplomowej, samodzielnie decydują o jej charakterze,
zgodnie ze swym artystycznym temperamentem. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na
spójne ujęcie tematu pod względem formy i treści.
Kod: G42p-5, G42p-6, G42p-7, G42p-8
Semestr: 5, 6, 7, 8
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak, as. Magdalena Bąk
Efekty kształcenia: Poznanie techniki litografii z uwzględnieniem wykorzystania współczesnych środków i
materiałów rysunkowych. Poznanie techniki serigrafii, w szczególności serigrafii barwnej. Umiejętność
wykorzystywania różnorodnych metod przygotowania i transferu projektu na siatkę.
Poznanie warsztatu litograficznego. Wprowadzenie w podstawowe techniki druku płaskiego z kamienia
litograficznego. Techniki specjalne (negatyw, pozytyw, przedruk, szablon) oraz druk barwny. Stosowanie druku
strukturalnego, fakturowego jako środka wypowiedzi artystycznej.
Poznanie możliwości druku sitowego. Program przewiduje wykonanie prac metodą światłokopii bezpośredniej z
zastosowaniem materiałów przygotowanych odręcznie i fotograficznie. Druk wielobarwny.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne w pracowniach graficznych.
103
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, oryginalności, biegłości warsztatowej.
Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA
Kod: G43-7, G43-8
Typ przedmiotu: fakultatywny
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Cezary Klimaszewski
Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania intermedialnych i interaktywnych przekazów wizualnych,
audiowizualnych i multimedialnych dla celów artystycznych i poznawczych; stosowanie współczesnych technik i
technologii medialnych i wizualnych.
Wymagania wstępne:.
Przekaz artystyczny usytuowany pomiędzy różnymi mediami. Działania procesualne i interaktywne. Łączenie
nowych technologii z szeroko rozumianą ekspresją artystyczną. Obiekty interaktywne, multimedialne instalacje w
przestrzeni, techniki wideo, integracja plastyczna.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
U. Czartoryska, Od Pop Artu do sztuki konceptualnej, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1973.
M. Hussakowska-Szyszko, spatkobiercy Duchampa?, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1984
W. Kandinsky, O duchowości w sztuce, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź 1996.
H. Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie, Warszawa 1996.
Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z
użyciem sprzętu do rejestracji dźwięku i obrazu oraz ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące
indywidualną pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Korekty indywidualne.
Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń. Zaliczenia na
ocenę.
Kod: G44-7, G44-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Danuta Kuciak
Efekty kształcenia: Sprawne posługiwanie się cyfrowymi technikami zapisu fotograficznego. Umiejętność
formułowania autorskiej wypowiedzi o cechach artystycznych.
Wymagania wstępne:Treści merytoryczne przedmiotu: sem.4 – laboratorium 45 godz., sem.5 –laboratorium 45 godz.
Badanie specyfiki przestrzeni i światła w fotografii studyjnej i plenerowej. Aranżacja planu zdjęciowego.
Estetyka filmowa w fotografii – narracja obrazowa nośnikiem znaczenia.
104
Zagadnienie aranżacji modela i przedmiotu w fotografii studyjnej i plenerowej w realizacji zadań reklamowych.
Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie współczesnej reklamy.
Historyczne dzieło sztuki jako inspiracja indywidualnej realizacji artystycznej. Treść i forma w przeobrażeniach
sztuki – sztuka jako tradycja.
Kreacja autorskiego języka wizualnego.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, KR, Warszawa 1996.
D. Bernstein, Billboard. Reklama otwartej przestrzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.
J. Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, PWN, Warszawa 1984.
C. McDermott, Design. 20 wiek. Sztuka projektowania, Wydawnictwo Prowincja, Olszanica – Bennington 1998.
A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły HumanistycznoEkonomicznej, Łódź 2002.
U. Eco, Historia piękna, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2005.
C. Freeland, Czy to jest sztuka?, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004.
T. Ferenc i K. Makowski, Przestrzenie fotografii, Fundacja Edukacji Wizualnej, Łódź 2005.
A. Kępińska, Energie sztuki, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.
w przestrzeni zewnętrznej. Prezentacja sposobów zapisu obrazu w technice fotografii cyfrowej i jego przetwarzania
w obróbce komputerowej.
Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE
Kod: G45-7, G45-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski
Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje wykonywania obiektów rzeźbiarskich w różnych technikach, w
zróżnicowanym tworzywie i różnymi narzędziami; konstruowania formalno-artystycznych obiektów przestrzennych
o charakterze realistycznym lub abstrakcyjnym w rozwiązaniach pełnoplastycznych i reliefowych; kreatywnego
realizowania zamierzeń artystycznych w obszarze rzeźby lub w obrębie działań multimedialnych i instalacyjnych –
także w przestrzeni publicznej.
Rzeźba jako obiekt przestrzenny i dyscyplina sztuki. Forma rzeźbiarska –możliwość przestrzennej interpretacji i
transformacji zjawisk wizualnych na język sztuki. Rzeźba: studyjna, przedstawiająca, figuralna oraz abstrakcyjna w
relacji do wartości wizualnych. Studium postaci (akt), portret. Rzeźba kameralna w rozumieniu realistycznym i
abstrakcyjnym. Rzeźba pełnoplastyczna, kompozycje reliefowe oraz obiekty wieloelementowe o charakterze
instalacji. Twórcza analiza związków i zależności między treścią i formą. Konstrukcja formalna i intelektualna dzieła
rzeźbiarskiego w relacji do indywidualnego języka wypowiedzi artystycznej. Kształtowanie twórczej i otwartej
osobowości artystycznej.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
A. Jakimowicz, Polska rzeźba współczesna, Sztuka, Warszawa 1956.
A. Kisielewska, Alfons Karny, Wydawnictwo Uniwersyteckie TRANS HUMANA, Białystok 1995.
A. Kotula, P. Krakowski, O nowej rzeźbie, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1961.
A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba współczesna, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1985.
A. Kotula, P. Krakowski, Rzeźba XIX w., Wydawnictwo Literackie, Kraków 1980.
H. Kozakiewiczowa, Rzeźba XVI w. w Polsce, PWN, Warszawa 1984.
red. W. Krukowski, Magdalena Abakanowicz, Centrum Sztuki Współczesnej, Zamek Ujazdowski, Warszawa1995.
A. K. Olszewski, Dzieje sztuki polskiej 1890-1980, Interpress, Warszawa 1988.
Metody dydaktyczne: Zajęcia laboratoryjne, ćwiczenia praktyczne
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac
105
Nazwa przedmiotu: CERAMIKA
Kod: G46-7, G46-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Alicja Kupiec
Efekty kształcenia: Posługiwanie się technikami i technologiami ceramicznymi w kreacji artystycznej i w sztuce
użytkowej. Wykorzystywanie wiedzy z tej dziedziny do tworzenia projektów artystycznych, edukacyjnych i
reklamowych.
Wymagania wstępne:Treści merytoryczne przedmiotu:
Kompozycje rzeźbiarskie i formy użytkowe oparte na charakterystycznych właściwościach obiektów ceramicznych.
Funkcje i formy przedmiotów ceramicznych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
M. Benini, C. Cerutti, A. d’Agliano, G. Vianello, Ceramika XV-XX wieku, Amber, Warszawa 1998.
R. Krzywiec, Podstawy technologii ceramiki, PWSSP, Wrocław 1952.
H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej, Arkady, Warszawa 1981.
P. Rada, Techniki ceramiki artystycznej, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1993.
J. Warshaw, Ceramika, Arkady, Warszawa 2004.
Czasopisma: Die Neue Keramik, Craft Arts International, Ceramic Review, Szkło i ceramika.
Nazwa przedmiotu: WITRAŻ I SZKŁO ARTYSTYCZNE
Kod: G47-7, G47-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Ireneusz Wydrzyński
WIEDZA
Wyposażenie słuchaczy w wiedzę w zakresie niektórych technik szklarskich i podstaw pracy w materiale szklanym.
Zapoznawanie słuchaczy z materiałem szklanym, w celu poznania jego specyficznych właściwości.
Zapoznanie z rolą i funkcją witraża w architekturze na przestrzeni dziejów, oraz przedstawienie jego roli we
współczesnym budownictwie.
UMIEJĘTNOŚCI
Wyrabianie umiejętności wnikliwej i wrażliwej obserwacji własnego otoczenia.
Wypracowanie odpowiednich nawyków metodycznych niezbędnych w procesach kreacyjnych, występujących na
etapach pracy koncepcyjnej, projektowej i realizacyjnej.
Uczenie na czym polega przekaz wizualny, jakim podlega zasadom, jaką role pełni w nim warsztat i zdolności
manualne oraz doświadczenie zdobyte podczas pracy oraz jakie znaczenie ma w tym wszystkim własny rozwój
intelektualny i emocjonalny.
POSTAWY
Rozbudzenie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych.
106
Pobudzenie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowania w
tworzeniu szeroko rozumianej kultury plastycznej.
Pokazanie celowości i znaczenia pracy projektowej w osiąganiu pozytywnych rezultatów własnej działalności
kreacyjnej.
Uświadamianie znaczenia estetyki wnętrz w których przebywamy na naszą wrażliwość i kulturę życia, oraz uczenie
umiejętności oceny otoczenia architektonicznego poprzez analizę jego zasadniczych elementów.
- Sztuki użytkowe, ich różnice w stosunku do sztuk określanych jako czyste.
- Właściwości, natura szkła jako tworzywa, metody jego produkcji, jego kształtowanie na gorąco i obróbka
na zimno.
- Historia witraża, jego rodzaje, zastosowanie dawniej i dzisiaj.
- Technologia tradycyjnego witraża, stosowane materiały, wpływ światła na jego efekt kolorystyczny.
- Możliwości witraża w kreowaniu przekazu wizualnego, podstawowe środki wyrazu plastycznego zawarte
w tej technice, sposoby uzyskiwania efektów kolorystycznych, przestrzennych, linearnych.
- Możliwości kreacyjne współczesnych technik obróbki szkła.
- Technika fusingu / stapianie tafli szkła / , jej możliwości technologiczne, zastosowanie we współczesnym
witrażu.
- Formy użytkowe realizowane techniką fusingu.
- Ćwiczenia warsztatowe: cięcie szkła, obróbka na zimno, oprawianie w ołowiu, oprawianie taśmą
miedzianą.
- Przygotowywanie projektów / kartonów/, wykonywanie szablonów, montowanie witraża.
- Metody łączenia szkła z innymi materiałami.
- Obróbka szkła na zimno- szlifowanie, polerowanie, cięcie, klejenie.
1.
2.
3.
W.Nowotny. Technologia szkła. Wrocław1975
W. Ślesiński. Techniki malarskie, spoiwa mineralne. Warszawa 1983
H.de Morant. Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności. Warszawa 1983
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac. Kryteria oceny: zgodność pracy z założonymi
celami, szczególna inwencja twórcza, umiejętność posługiwania się warsztatem, systematyczność pracy, walory
artystyczne.
Kod: G48-7, G48-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Marek Mazanowski
WIEDZA:
1 definiowanie zjawisk zachodzących w sztuce, poddawanie ich analizie werbalnej, wyrażanie sądów, myśli, ocen i
formułowanie wniosków
2 dobór właściwych środków wyrazu
3 formułowanie zagadnień plastycznych i tematu obrazu
UMIEJĘTNOŚCI:
1 tworzenie cykli malarskich jednorodnych ideowo i formalnie
POSTAWY:
4 chętny do współpracy przy organizacji wystaw
107
Świadome poszukiwania inspiracji oraz ikonografii w obszarze sztuki, szeroko pojętej kultury, sferze społecznej,
politycznej i naukowej a także w świecie przyrody. Wyobraźnia, podświadomość, intuicja jako źródła inwencji
twórczej.
1.
2.
3.
4.
Kowalska B., Od impresjonizmu do konceptualizmu. Warszawa 1989.
Kowalska B., Polska awangarda malarska 1945-1970. Warszawa 1975.
Malraux A., Przemiana Bogów. KAW, Warszawa, 1985.
Hussakowska-Szyszko M., Spadkobiercy Duchampa. Kraków 1984.
Nazwa przedmiotu: PRACOWNIA UZUPEŁNIAJĄCA …………………………..
Kod: G49-9, G49-10
Rok studiów: V
Semestr: 9, 10
Punkty ECTS: 6+8
Imię i nazwisko wykładowcy: wykładowcy, którzy prowadzili pracownie fakultatywne na IV roku
UMIEJĘTNOŚCI
Studenci podczas pracy uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i
warsztat.
POSTAWY
Postawa artystycznej odpowiedzialności za dzieło finalne jakim jest zestaw prac dyplomowych.
Wymagania wstępne: zaliczenie wcześniej przynajmniej dwóch semestrów z wybranego przedmiotu
Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 9 to przygotowanie do realizowania dzieła uzupełniającego do
dyplomu zgodnie z wiedzą nabytą podczas studiów. Semestr 10 poświęcony jest na realizację dzieła
uzupełniającego, które stanowi integralną część dyplomu artystycznego.
Spis zalecanych lektur: Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium
Metody dydaktyczne: Dyplomanci wybierają temat dzieła uzupełniającego, samodzielnie decydują o jego
charakterze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem
formy i treści.
Nazwa przedmiotu: WYCHOWANIE FIZYCZNE
Typ przedmiotu: obowiązkowy
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
108
Kod: G50-3, G50-4
Punkty ECTS: 1+1
Imię i nazwisko wykładowcy: pracownicy Centrum Kultury Fizycznej UMCS - AOS
Efekty kształcenia: Utrzymanie i podnoszenie sprawności fizycznej studentów i pogłębianie potrzeb różnych form
czynnej rekreacji.
Studenci wybierają dowolne formy aktywności sportowej w ramach oferowanych zajęć.
Spis zalecanych lektur: Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia
Metody dydaktyczne: ćwiczenia
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonywanych ćwiczeń
Nazwa przedmiotu: JĘZYK ANGIELSKI
Kod: G51-2, G51-3, G51-4, G51-5
Rok studiów: I, II, III
Semestr: 2, 3, 4, 5
Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Hanna Jasińska (wykładowca Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków
Obcych UMCS)
Efekty kształcenia: Doskonalenie kompetencji z jęz. obcego: rozwijanie umiejętności poprawnego i swobodnego
wypowiadania się i pisania, rozwijanie umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, wzbogacenie zasobu
słownictwa i struktur gramatycznych pomocnych w komunikacji, rozszerzenie słownictwa z zakresu tematyki sztuki.
Wymagania wstępne: Pożądana znajomość języka na poziomie minimum B1 według skali ogólnej ESOKJ.
Praktyczna nauka języka oraz praktyczne tłumaczenia tekstów specjalistycznych z zakresu sztuki.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
R. Acklam, A. Crace, Total English, Longmann 2006.
A. Griffiths, Print and Printmaking, University of California Press 1996.
C. Oxenden, New English File, Oxford 2006.
C. Redston, G. Cunningham, Face2face, Cambridge 2005.
M. Vince, Elementary Language Practice, Heinemann, Oxford 2003.
M. Vince, Intermediate Language Practice,Heinemann, Oxford 2003.
M. Vince, FCE Language Practice,Heinemann, Oxford 2003.
M. Vince, Advanced Language Practice, Heinemann, Oxford 2003
Forma dydaktyczna zajęć: konwersatorium
Metody dydaktyczne: lektorat
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę w każdym semestrze na podstawie przeprowadzanych testów i aktywnej
obecności na zajęciach; egzamin pisemny.
Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIA INFORMACYJNA
Kod: G52-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Waldemar Drążyk
 Zrozumienie, czym zajmuje się informatyka i jaka jest jej rola we współczesnym społeczeństwie.
109
 Zrozumienie zastosowania, zasad działania i możliwości wykorzystania komputera oraz jego oprogramowania.
 Świadome wykorzystanie popularnych programów komputerowych do rozwiązywania problemów w pracy
zawodowej i życiu prywatnym.
 Wykorzystanie komputera jako źródła informacji i narzędzia do ich przetwarzania.
 Zdobycie umiejętności logicznego myślenia w rozwiązywaniu problemów z pomocą komputera.
 Stosowanie zasad etyki i poszanowania praw autorskich w korzystaniu z komputera i oprogramowania.
Wymagania wstępne: Podstawowa znajomość obsługi komputera.
 Pamięć komputera – ochrona i porządkowanie danych przechowywanych w pamięci zewnętrznej (pliki i
katalogi)
 Tworzenie dokumentów komputerowych (edytor tekstu, edytor grafiki).
 Algorytmiczne rozwiązywanie problemów.
 Komputer jako narzędzie komunikowania się ze światem.
W ramach zajęć studenci zapoznają się z programami pracującymi jako aplikacje systemu Windows 2000: WORD
XP, PowerPoint XP, COREL DRAW 11.0, COREL PHOTO-PAINT 11.0, PAJĄCZEK 2000.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
S. Bain, Poznaj CorelDRAW 9 PL t.1 i t.2, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa 2000.
N. Estabrook, B.Vernon, Poznaj INTERNET w 24 godziny, Wydawnictwo Intersoftland 1998.
B. Ogórek, CorelDRAW Graphis Suite 11 PL KOMPENDIUM, 2003.
R. Płatek, Z. Okoń, Pajączek, najlepszy polski edytor stron WWW, Wydawnictwo HELION.
S. Schartz, P. Davis, CorelDraw 11, 2003.
S. Węgrzyn, Podstawy informatyki, PWN, Warszawa 1982.
Inne dostępne wydawnictwa w formie poradników.
Metody dydaktyczne: Wykład. Pokaz. Ćwiczenia praktyczne grupowe i indywidualne.
Metody oceniania: Praktyczny sprawdzian umiejętności obsługi poznanych programów (prace zaliczeniowe). Test
sprawdzający podstawowe wiadomości o zestawach komputerowych, urządzeniach peryferyjnych i prawnym
aspekcie użytkowania komputera i programów komputerowych.
Nazwa przedmiotu: OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ
Kod: G53-9
Rok studiów: V
Semestr: 9
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Kinga Wernicka
Efekty kształcenia: Wprowadzenie podstawowych zagadnień dotyczących ochrony własności intelektualnej.
Zapoznanie z podstawami prawa autorskiego ze szczególnych uwzględnieniem prawa dotyczącego sztuk
plastycznych, fotografii i dzieł naukowych.
Historia kształtowania się pojęcia własności intelektualnej. Podstawowa terminologia prawa autorskiego. Autorskie
prawa osobiste i majątkowe. Naruszenia, roszczenia i zabezpieczenia praw dotyczących własności intelektualnej.
Przepisy dotyczące nieuczciwej reklamy i konkurencji.
1. K. Golat, R. Golat ,,Prawo autorskie w praktyce. Objaśnienia - tekst ustawy - wzór", Wydawnictwo Prawno-Ekonomiczne INDOR
Warszawa 1998 r.
2. K. Latarska ,,Podstawowe pojęcia z zakresu ochrony własności przemysłowej i intelektualnej" , Wydział Architektury i Wzornictwa
PWSSP w Gdańsku 1994 r.
3. Praca zbiorowa ,,Własność intelektualna i przemysłowa w prawie międzynarodowym, europejskim i krajowym" , BeTeR Wrocław 1998 r.
Metody dydaktyczne: Wykład.
Metody oceniania: egzamin w formie pisemnej
110
Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM MAGISTERSKIE
Kod: G54-7
Typ przedmiotu: obowiązkowy fakultatywny
Rok studiów: IV
Semestr: 7
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę: dr Anna
Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek
Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski
Efekty kształcenia: Zdobycie metodologicznej wiedzy dotyczącej zasad pisania prac naukowych.
Wymagania wstępne: Zapisanie się do grupy seminaryjnej danego wykładowcy.
Formy opracowań naukowych. Technika pisania pracy naukowej: struktura, przypisy. Metody badań historycznych,
pedagogicznych. Kryteria pracy naukowej: rzetelność, ścisłość, obiektywizm. Sposoby gromadzenia informacji:
źródła, materiały źródłowe, korzystanie z archiwum, biblioteki, informacja naukowa, opracowywanie materiału.
Wymogi formalne języka pracy naukowej. Zakres treści, układ treści, adekwatność treści do określonego tematu.
Dobór literatury.
1. M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980.
2. W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.
Forma dydaktyczna zajęć: seminarium
Metody dydaktyczne: metoda konwersatoryjna
Metody oceniania: zaliczenie na podstawie przygotowania i realizacji pracy
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę.
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Typ przedmiotu: obligatoryjny
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Efekty kształcenia: Napisanie pracy magisterskiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie
do obrony teoretycznej pracy na egzaminie magisterskim.
Wymagania wstępne: Zaliczenie seminarium w semestrze 7.
Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli,
placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji,
integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.
 Współczesność edukacji plastycznej w kontekście dydaktyki nauczania. Kształcenie nauczycieli,
funkcjonowanie placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, programy, sposoby nauczania
dzieci i młodzieży, wykorzystywanie mediów, wykorzystywanie historii sztuki i sztuki ludowej w nauczaniu
szkolnym, pozaszkolnym.
 Sztuki wizualne w kulturze. Grafika użytkowa i jej związki z mediami, ewolucja mediów, historia i
percepcja ilustracji książkowej dla dzieci i młodzieży, książka jako medium, inne media (teatr, film) w
edukacji i kulturze oraz twórczości artystów.
Spis zalecanych lektur: Zgodny z wybranym tematem.
111
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 10 - egzamin magisterski
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Psychopedagogiczne aspekty rozwoju ekspresji plastycznej:
- ekspresja plastyczna dzieci, młodzieży i osób dorosłych,
- ekspresja plastyczna osób o specjalnych potrzebach edukacyjnych,
- ekspresja plastyczna w kategoriach osobowości twórczej.
Metodyczne aspekty edukacji plastycznej:
- placówki oświatowe i kulturalno-oświatowe,
- realizacja założeń edukacji plastycznej na poszczególnych etapach nauczania w kontekście: programów
nauczania, metod i form pracy, obudowy dydaktycznej programów.
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy magisterskiej dotyczącej wybranego
zagadnienia z dziedziny plastyki. Jego celem jest zapoznanie z warsztatem pracy naukowej (literatura przedmiotu,
pole badań, metodologia, przypisy, bibliografia). Studenci wybierają temat własny.
Zakres seminarium dotyczy przede wszystkim sztuki XIX i XX wieku. Dopuszczalne sa również tematy poruszające
zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka prac magisterskich może być szeroka. Może dotyczyć
jednego zabytku, grupy przedstawień (np. obrazów o jednorodnej tematyce), twórczości wybranego artysty lub
grupy artystycznej itd. Różnorodność opracowywanych tematów ma inspirować studentów do dyskusji i
poszerzania horyzontów badawczych.
112
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Seminarium historii sztuki i kultury czasów nowożytnych. Tematyka poruszanych na seminarium zagadnień
obejmuje problemy związane ze sztukami przedstawiającymi (dziełami, twórcami, mecenasami, kolekcjami,
kolekcjonerami, zbiorami muzealnymi, teorią sztuki) a także z przedmiotami kultury materialnej, obejmującymi
swym zakresem chronologicznym czasy od początku XVI do połowy XVIII wieku.
Na seminariach prowadzone są także badania nad pierwotnymi funkcjami dzieł sztuki i kultury materialnej,
znaczeniami jakie odgrywały dla swych pierwszych właścicieli.
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Zakres tematyczny seminarium obejmuje zagadnienia z historii sztuki nowoczesnej i współczesnej powszechnej i
polskiej. W planie szczegółowym dotyczy następujących duktów problemowych:
 Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce XXI i XXI wieku.
 Opracowanie monografii artystów polskich.
 Opracowanie działalności grup artystycznych w Polsce.
 Opracowanie monografii obiektów architektonicznych w Polsce.
 Opracowanie zagadnień związanych ze sztuką Lublina i Lubelszczyzny (lubelskie życie artystyczne w Xxi
XXI wieku).
 Fotografia polska w XX i XXI wieku – monografie fotografików, fotografia dokumentalna i artystyczna,
ikonografia fotografii.
 Opracowanie dyskusji o sztuce na łamach pism w XX wieku.
 Opracowanie działalności i programów pism i periodyków o sztuce.
 Opracowanie działalności krytyków sztuki w Polsce w XX wieku.
 Opracowanie działalności galerii sztuki w Polsce.
 Sztuki użytkowe: wzornictwo i projektowanie. Nurty, szkoły, kierunki.
113
 Zagadnienia związane ze sztuką nowych mediów w Posce.
 Zagadnienia rodzimości sztuki polskiej w kontekście sztuki obcej.
 Sztuka i jej wystawianie – problematyka wystawiennictwa sztuki. Praktyka i teoria.
 Kolekcje muzealne w Polsce dotyczące sztuki nowoczesnej.
 Problemy konserwacji obiektów sztuki nowoczesnej.
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marek Letkiewicz
Sztuka „nowych mediów”. Seminaria obejmują swoim zakresem: historię i kontekst technologiczny sztuki
mediów mechanicznych i elektronicznych. W polu zainteresowania znajduje się sztuka polska i powszechna,
tworzona od czasów najdawniejszych do współczesności.
W ramach seminarium realizowane jest szerokie spektrum tematów, obejmujące wszelkie formy sztuki
wykorzystującej aparaturę techniczną – najpierw mechaniczną, a obecnie elektroniczną – jako narzędzie warsztatu
artystycznego i środek przekazu. Są to różnorodne zagadnienia począwszy od: antycznych teatrów
mechanicznych, wykorzystania w warsztacie artystycznym kamery obskurny, latarni magicznych, instrumentów
świetlnych, stroboskopów i innych aparatów do animacji, poprzez fotografię, film i animację jako medium sztuki,
cybernetyczne mobile, hologramy, sztukę wideo, wideo-instalacje, wideo-performance, sztukę komputerową, net
art., wirtualną rzeczywistość, gry komputerowe, grafikę cyfrową, cyfrową edycję obrazu i wszelkie formy sztuki
cyfrowej i multimediów oraz formy pochodne i stowarzyszone z nowymi mediami, w których obecny jest przekaz
wizualny. W ramach seminarium podejmowane są także te aspekty sztuki rękodzielniczej, które wiążą się z
genezą problematyki wchodzącej w zakres nowych mediów.
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Ewa Niestorowicz
114
Arteterapia a sztuki plastyczne. Zagadnienia z zakresu wykorzystywania sztuk plastycznych w arteterapii:
 Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii
poprzez sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych
terapii.Opracowanie programów terapii plastycznej dla poszczególnych niepełnosprawności
(niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia
mózgowe, zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi
oraz młodzieży niedostosowanej społecznie.
 Sztuka a percepcja dotykowa. Problematyka dotycząca kształtowania świadomości form plastycznych w
percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a
także ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i
głuchoniewidomych. Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub
głuchoniewidome, w jaki tę wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są
możliwości odbioru dzieła plastycznego poprzez percepcję dotykową.
Kod: G54-8, G54-9, G54-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+5+8
Filozoficzne aspekty sztuki. Tematyka związana ze sztuką, historią doktryn artystycznych w relacji do myśli
filozoficznej. Zagadnienia wykraczające poza ramy wąsko rozumianej estetyki: wpływ mediów na sztukę i kulturę
wizualną, przemiany historyczne sposobów obrazowania, żródła kodów kulturowych w obrazowaniu, rodzaje
narracji, psychofizyczne podstawy komunikatów wizualnych.
Przykłady zagadnień, w ramach których formułowane będą szczegółowe tematy:
 Wpływ kultury audiowizualnej na sztukę współczesną.
 Teoria widzenia i obrazowania.
 Percepcyjne podstawy komunikatów wizualnych.
 Filozoficzne aspekty przestrzeni w mediach i sposobach obrazowania.
 Podstawy języków i kodów wizualnych.
 Proces wyobraźni i twórczości w świetle filozofii i psychofizjologii.
 Zagadnienia perswazji i propagandy.
 Przemiany pojęć: twórczość, sztuka, piękno, forma.
115
Nazwa przedmiotu: PLENER ARTYSTYCZNY
Kod: G55-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Liczba godzin: 60 (11 dni)
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Mariusz Drzewiński
Efekty kształcenia: Doskonalenie warsztatu malarskiego i rysunkowego oraz kształtowanie umiejętności do
samodzielnej pracy twórczej. Zajęcia w plenerze są niezbędnym uzupełnieniem procesu kształcenia niemożliwym
do przeprowadzenia w systemie pracownianym. Zasadniczym zagadnieniem pracy w plenerze jest pejzaż, a co za
tym idzie nowa przestrzeń malarska i nowe inspiracje wynikające z obserwacji natury w pojęciu mikro i makro
kosmosu. Różnorodność form i struktur, relatywność barw, perspektywa malarska to tylko niektóre z zagadnień
realizowanych przez studentów.
Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych terminów plastycznych takich jak: kompozycja otwarta,
zamknięta, statyczna, dynamiczna, monochromatyczna, umiejętność stosowania perspektywy zbieżnej i
perspektywy malarskiej. Zaawansowana znajomość warsztatu malarskiego i rysunkowego.
Plener artystyczny realizowany jest po I roku studiow: 60 godz. – minimum 10 dni.
Kształtowanie wyobraźni, świadomości, wrażliwości, intuicji, która w konsekwencji doprowadzić ma do
wykrystalizowania własnej twórczej postawy artystycznej. Zwrócenie uwagi na relatywność natury i jej zmysłowego
pojmowania na rzecz analitycznego i syntetycznego myślenia, które zmusza do poszukiwania nowych form i
środków wyrazu artystycznego będącego pozawerbalnym przekazem treści. Specyficzny charakter plenerów
malarskich daje możliwość integracji studentów różnych lat i grup oraz samych prowadzących, którzy w
normalnych warunkach nie mają takich możliwości prowadzenia zajęć. Atmosfera nowego miejsca w sposób
naturalny prowokuje studentów do podejmowania działań artystycznych wykraczających poza klasyczny rysunek i
malarstwo np.: film, fotografia, instalacja, rzeźba plenerowa, performance.
1. Maria Rzepińska „Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego”.
2. Władysław Strzemiński „Teoria widzenia”.
3. Jon Gaga „Kolor i kultura, teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji”.
Metody dydaktyczne: Program nauczania jest realizowany poza pracownią w oparciu o tożsamość miejsca i
szerokiego pojmowania natury jako głównej inspiracji do tworzenia własnych oryginalnych pomysłów. Studenci
wykonują cykl szkiców, rysunków i obrazów w plenerze, które są następnie omawiane i dyskutowane.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę odbywa się na podstawie namalowanych obrazów, rysunków, szkiców,
rozmów i korekt, indywidualnego postępu, dojrzałości artystycznej, oryginalności i biegłości warsztatowej.
Nazwa przedmiotu: PRAKTYKA ZAWODOWA
Kod: G56-9
Rok studiów: V
Semestr: 9
Liczba godzin: 75 (3 tygodnie)
Punkty ECTS: 3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Plewko
Efekty kształcenia: Wzbogacenie studenta w wiedzę i umiejętności praktyczne potrzebne do tworzenia takich
projektów jak: komunikacja wizualna, szeroko pojęta reklam wydawnicza, interaktywne, multimedialne projekty
(witryny internetowej, prezentacji, itp.). Umożliwienie pracy w większym zespole ludzi. Wprowadzenie do
podstawowych zasad i technik pracy zawodowego grafika-designer’a pozwalające na szybkie i efektywne
znalezienie miejsca pracy związanej z wyuczonym zawodem.
116
a. zapoznanie studenta ze specyfiką środowiska zawodowego, zasadami funkcjonowania organizacji
działającej w warunkach gospodarczych,
b. poznanie zasad organizacji pracy: struktury organizacyjne, podział kompetencji, procedury, planowanie
pracy, kontrola, umiejętności organizacji pracy własnej, pracy zespołowej, efektywnego zarządzania
czasem, sumienności, odpowiedzialności za powierzone zadania,
c. kształtowanie konkretnych umiejętności zawodowych związanych bezpośrednio z miejscem odbywania
praktyki,
d. zapoznanie studenta z obsługą i specyfiką oprogramowania komputerowego-narzędziowego wykorzystywanym w danym zakładzie pracy,
e. zapoznanie studenta z projektami aktualnie realizowanymi w zakładzie pracy, w którym odbywana jest
praktyka,
f. określenie samodzielnego zadania, które student powinien wykonać podczas trwania praktyki, nadzór nad
wykonywaniem powierzonego mu zadania.
ZAKRES PRAKTYKI:
Praktykant - w miarę możliwości - powinien wykonywać pracę na stanowiskach grafika komputerowego, poznając
różne aspekty wykonywanej pracy, zgłębiając jej system od fazy wstępnej (projektowej) do etapu końcowego
(oddanie do druku, umiejscowienie serwisu internetowego na serwerze itp.). W ostatnim okresie pracy, praktykant
powinien zostać zapoznany z ogólnymi zasadami kierowania projektem, jego dokumentacją i sprawozdawczością.
Wskazane jest zapoznanie praktykanta z kilkoma projektami graficzno-użytkowymi, prowadzonymi przez zakład
pracy.
Spis zalecanych lektur:Forma dydaktyczna zajęć: laboratorium
Metody dydaktyczne: Realizacja konkretnych zadań w praktyce.
Metody oceniania:
ZALICZENIE PRAKTYKI:
a. odbycie praktyki w pełnym wymiarze czasu,
b. zaliczenie praktyki odbywa się na podstawie karty praktyk (zaświadczenia) zawierającej opis prac i czynności wykonywanych przez praktykanta w zakładzie pracy; zaświadczenie musi zostać wypełnione przez
opiekuna praktyki i potwierdzone przez Prezesa firmy, dyrektora, opiekuna projektu, nadzorującego pracę
praktykanta,
c. zaliczenie praktyki w indeksie i na karcie egzaminacyjnej,
d. zaliczenia dokonuje Koordynator Praktyk poprzez wpis do indeksu; zaświadczenie odbycia praktyk
zawodowych w zakładzie pracy jest własnością studenta, natomiast kopia pozostaje w aktach studenta.
117
7.2. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU MALARSTWO,
JEDNOLITE STUDIA MAGISTERSKIE, 5-LETNIE, STACJONARNE
Kod: M1-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Efekty kształcenia
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
118
Kod: M1-2
przedmiotu.
Kod: M1-3, M1-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 1+2
WIEDZA:
 wyliczać najważniejszych artystów oraz fakty ze sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata
80.XIX wieku;
119
UMIEJĘTNOŚCI:
impresjonizmu;
80.XIX wieku;
wieku;
POSTAWY:
80.XIX wieku;
wieku.
Warszawa 1992.
Kod: M1-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA:
1. Wskazywanie źródeł inspiracji sztuki nowoczesnej.
2. Charakterystyka założeń programowych nurtów sztuki nowoczesnej.
3. Rozpoznawanie kluczowych twórców i dzieł charakterystycznych dla poszczególnych kierunków modernizmu
i historycznej awangardy.
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Analizowanie, interpretowanie i umiejętność wartościowania dzieł sztuki nowoczesnej.
POSTAWY:
1. Aktywna postawa wobec sztuki XX wieku.
2. Otwartość i wrażliwość na specyfikę form ekspresji charakterystycznych dla epoki nowoczesności i
ponowoczesności.
3. Zdolność do samodzielnego rozróżniania wartości tkwiących w formach sztuki XX wieku.
120
Wymagania wstępne: Treści przedmiotu: Przedmiot obejmuje historię i zagadnienia teoretyczne sztuki nowoczesnej. Omawiane są
kierunki artystyczne końca XIX wieku i XX wieku w kontekście współczesnych teorii historii sztuki. Analizowane są
zarówno kluczowe poszukiwania formalne modernizmu, jak też osiągnięcia historycznej awangardy, ujęte jako
zapowiedź i istotny komponent sztuki współczesnej. Realizowane tematy obejmują następujące bloki problemowe:
figuracja.
Warszawa 2002.
Kod: M2-1, M2-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 1+1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
POSTAWY
1.
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I- III, Warszawa 2004.
121
Kod: M3-3, M3-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 1+1
WIEDZA:
4. Student wymienia i opisuje centralne kategorie estetyki.
5. Wskazuje główne spory toczące się w łonie estetyki.
6. Rozróznia i charakteryzuje aktualne problemy trapiące estetykę.
UMIEJĘTNOŚCI:
4. Posługuje się podstawową terminologią estetyczną.
5. Potrafi dokonac krytycznej analizy tekstów z dziedziny estetyki.
6. Nabywa umiejętnośc uczestniczenia w dyskusji na tematy estetyczne.
POSTAWY:
4. Wykazuje się krytycyzmem wobec stanowisk estetycznych.
5. Wykazuje otwartośc na kontrargumenty.
6. Jest zorientowany na pogłębienie swojej wiedzy z zakresu estetyki.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa przedmiotu: HISTORIA MALARSTWA
Semestr: 6, 7
Punkty ECTS: 2+2
WIEDZA
122
Kod: M4-6, M4-7
Poznanie czołowych twórców, ich założeń ideowych, uprawianych technik.
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność analizowania dzieł sztuki i zawartych w nich sposobów obrazowania, od czasów prehistorycznych do
współczesności.
Wymagania wstępne: Znajomość terminologii z zakresu technik malarskich, chronologii sztuki, stylów.
Semestr 6: Malarstwo najstarszych cywilizacji; Starożytny Egipt i wschodnia część basenu Morza Śródziemnego;
Starożytna Grecja. Metody i techniki rejestracji obrazów; Starożytny Rzym. Od cywilizacji etruskiej do malarstwa
późnego cesarstwa; Malarstwo pierwszych chrześcijan; Malarstwo bizantyjskie. Techniki malarstwa mozaikowego;
Malarstwo w średniowiecznej Europie Zachodniej (Francja, Niemcy, Anglia, Włochy). Malarstwo w średniowiecznej
Polsce; Wiek XV. Wczesny renesans włoski. Odrodzenie starożytności. Włoskie szkoły malarstwa i ich wpływ na
malarstwo Europy. Znaczenie nowożytnego mecenatu dla rozwoju malarstwa. Nowożytne techniki i sposoby
powielania obrazów; Malarstwo barokowe w XVII wieku. Rozwój malarstwa religijnego. Złota epoka malarstwa
holenderskiego. Frywolność i przepych malarstwa rokoko. Neoklasycyzm.
Semestr 7: Od neoklasycyzmu do romantyzmu; Nowy bohater malarstwa realizmu; Impresjonizm i
postimpresjonizm; Secesja; Style, kierunki, nurty, tendencje u progu XX wieku; Narodziny abstrakcji. Dezintegracja
formy w malarstwie kubistów; Okres międzywojenny; Wybrane zagadnienia malarstwa nowoczesnego od 1945
roku po dzień dzisiejszy.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
D. A. Anfarm, Techniki wielkich mistrzów malarstwa, Arkady, Warszawa 1999.
M. Beaukorps, Wielcy mistrzowie malarstwa europejskiego, Arkady, Warszawa 1998.
U. Eco, Historia piękna, Rebis, Poznań 2005.
D. Hocknej, Wiedza tajemna. Sekrety technik malarskich dawnych mistrzów, Universitas, Kraków 2006.
E. Panofsky E., Studia z historii sztuki, PIW, Warszawa 1971.
M. Poprzęcka, Pochwała malarstwa. Studia z historii i teorii sztuki, Wydawnictwo słowo/ obraz/ terytoria, Gdańsk 2000.
Rynck, Jak czytać malarstwo, Universitas, Kraków 2005.
M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983.
M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1988.
Ch. Sterling, Martwa natura. Od starożytności po wiek XX, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa 1998.
Metody dydaktyczne: Wykład ilustrowany zdjęciami, filmami z wykorzystaniem multimediów.
Metody oceniania: Po semestrze 6 przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę na podstawie sprawdzianu
wiadomości. Po semestrze 7 przedmiot kończy się egzaminem ustnym.
Kod: M5-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
wizualną.
123
 Kody ikoniczne.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa przedmiotu:
DZIAŁANIA I STRUKTURY WIZUALNE
Kod: M6-1, M6-2, M6-3, M6-4
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3, 4
wizualnego.
Wymagania wstępne:
szkiców).
- Język i forma.
- Materia i forma.
124
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Kraków 1984.
Metody dydaktyczne: Wprowadzenie do ćwiczeń w formie ustnej ilustrowanej przeźroczami. Ćwiczenia grupowe
w formie wspólnej gry. Rozmowy indywidualne o projektach i wykonywanych pracach.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac projektowych.
Kod: M7-7, M7-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7 i 8
Punkty ECTS: 2+2
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
 Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia.
 Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i
1.
2.
3.
4.
5.
6.
125
7.
8.
9.
Warszawa 2002.
TRADYCJE ILUSTRACJI POLSKIEJ
Kod: M8-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
WIEDZA:
Nabycie wiedzy w zakresie dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji w
obrębie ilustracji, analizowanie i uzasadnienie wyborów estetycznych.
Nabycie wiedzy w zakresie funkcjonalności ilustracji i jej sposobów oddziaływania społecznego.
Poszerzenie wiedzy z zakresu postrzegania dzieła plastycznego, zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz
podstaw plastyki.
UMIEJĘTNOŚCI:
Kształcenie umiejętności wartościowania obiektów sztuki i uzasadniania i prezentowania wyborów.
Kształcenie umiejętność analizy tekstu literackiego i naukowego.
Kształcenie umiejętność postrzegania zjawisk zachodzących w naturze i ich transformacji na język informacji
wizualnej.
POSTAWY:
Kształtowanie postawy dyspozycyjności w zakresie nabywania wiedzy i samodzielnych poszukiwań artystycznych,
gotowości autoprezentacji
Kształtowanie zainteresowań sztuką stosowaną
Doskonalenie dyspozycji twórczych, posługiwania się wyobraźnią
Wymagania wstępne:
Podstawowa wiedza z zakresu technologii malarstwa i grafiki oraz podstaw kompozycji plastycznej
Prezentacje dziejów ilustracji książkowej, wybranych polskich sylwetek twórców i ich realizacji na tle tendencji
europejskich. Mecenat wobec ilustracji. Łączenia tekstu i obrazu- idea pięknej ksiązki. Ekslibrys. Różne techniki
malarskie, rysunkowe, graficzne i fotograficzne w służbie książki. Typy ilustracji ze względu na funkcję.
Psychologiczne oddziaływanie ilustracji, pedagogiczne uzasadnienia i aspekty wykorzystania ilustracji.
Spis zalecanych lektur: (wybór)
lektury podstawowe
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Almanach Polscy Ilustratorzy dla Dzieci 1990-2002, Polska Sekcja IBBY, Warszawa 2002.
Banach A., Polska ksiązka ilustrowana 1800-1900, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1959.
Czarnocka K., Półtora wieku grafiki polskiej, Wiedza powszechna, Warszawa 1962.
Jakimowicz I., Pięć wieków grafiki polskiej, Muzeum Narodowe w Warszawie, Warszawa 1997.
Grońska M., Grafika w książce, tece i albumie, Wrocław 1974.
Skierkowska E., Współczesna ilustracja książkowa, Ossolineum 1969.
Słońska J, Psychologiczne problemy ilustracji dla dzieci, PWN, Warszawa 1969.
Sowiński J., Sztuka typograficzna Młodej Polski, Ossolineum, Wrocław 1982.
Szuman S., O sztuce i wychowaniu estetycznym, wyd. I. 1962; WSiP, Warszawa, wyd. II. 1975.
lektury uzupełniające
126
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Banach A., O ilustracji, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1950.
Biennaáe Ilustrácií Bratislava, (wybrane katalogi z lat 1990-2011).
Dunin J., Książki dla grzecznych i niegrzecznych dzieci, Wrocław, Warszawa, Kraków, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991.
Holešovskỳ F., Ilustrace pro dĕti, tradice, vztahy, objevy, Albatros Praha, 1977.
Jagodzińska M., Obraz w procesach poznania i uczenia się, WSiP, Warszawa 1991.
Sowiński J., Typografia polskiej awangardy, ,,Studia o Książce”, T. 18, Wrocław 1989.
Sowiński J., Typografia wytworna w Polsce 1919-1939, Ossolineum, Wrocław 1995.
Witz I., Grafika w książkach Naszej Księgarni (wstęp), NK, Warszawa 1964.
Wojnar I., Teoria wychowania estetycznego, zarys problematyki, PWN, Warszawa 1976.
Metody dydaktyczne:
wykład monograficzny, informacyjny, ekspozycja, film, pokaz, dyskusja dydaktyczna.
Metody oceniania:
zaliczenie przedmiotu na podstawie obecności, aktywności oraz wykonanej pracy semestralnej. Ocena końcowa
na podstawie sprawdzenia nabytej wiedzy - egzaminu.
Kod: M9-4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
krytyki.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
127
9. S. Ossowski, U podstaw estetyki, Dzieła, T. I, PWN, Warszawa 1966.
10. V. L. Zolberg, Constructing a Sociology of the Arts, Cambridge University Press, Cambridge 2006.
Kod: M10-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
Treści przedmiotu:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2006.
UMCS Lublin 2009.
128
Kod: M11-7, M11-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 3+2
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Lublin 1998.
Kod: M12-9
Rok studiów: V
Semestr: 9
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
rynkowej.
UMIEJĘTNOŚCI
129
 Pojęcie i istota marketingu w ujęciach klasycznych i współczesnych.
 Kategorie marketingu, cele, funkcje i rodzaje marketingu.
 Tendencje we współczesnym marketingu, aktualne, problemy, wyzwania, kontrowersje.
 Wybrane strategie marketingowe (m. in. reklama, Public Relations, sponsoring).
 Specyfika marketingu w sferze kultury /sztuki.
 Diagnozowanie i projektowanie działań marketingowych w sferze kultury/sztuki (badanie rynku,
segmentacja rynku, badanie zadowolenia klienta, projekt marketingowy-biznes plan).
 Możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność kulturalną/artystyczną z funduszy
krajowych i unijnych.
 Doświadczenia różnych podmiotów kultury/sztuki funkcjonujących obecnie w Polsce i innych krajach.
1.
M. Iwaszkiewicz, Marketing a rynek sztuki współczesnej, Ośrodek badania Rynku Sztuki Współczesnej, Poznań 1998.
2. B. Jedlewska, Marketing w działalności podmiotów kultury – aktualne wyzwania, problemy i doświadczenia [w:] Zarządzanie w kulturze
Tom 7 (red.) Ł Gaweł, E. Orzechowski, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
3. P. Kotler, Odpowiada na pytania na temat marketingu, Poznań 2004.
4. A. Niemczyk, Marketing w sferze kultury. Wybrane problemy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2007.
5. A. Sargeant, Marketing w organizacjach non profit, Dom Wydawniczy REBIS, Kraków 2004.
6. W. Šmid, Marketing pod presją globalizacji, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2002.
Kod: M13-1, M13-2
Typ przedmiotu: kierunkowy
Rok studiów: I
Semestr: 1 - 2
Punkty ECTS: 5 + 6
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, ad. II st. Krzysztof Bartnik,
prof. nadzw. Stanisław Żukowski, as. Kamil Stańczak
WIEDZA:
1 znajomość podstawowych technik malarskich
2 dobieranie określonych sposobów komponowania obrazu
UMIEJĘTNOŚCI:
1 organizowanie warsztatu pracy malarza
2 komponowanie motywu w wybranym formacie obrazu
3 malarskie zinterpretowanie obserwowanego motywu
4 posługiwanie się wybraną techniką malarską
POSTAWY:
2 świadomość, kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych
Wymagania wstępne: prawo do studiowania na danym roku (zdany egzamin wstępny)
Treści przedmiotu:
Studiowanie zjawisk barwnych (kolor – jego jakość, walor, nasycenie, relatywizm barw a kolor lokalny, barwa a
przestrzeń, barwa a kompozycja, barwa a światło – modelunek światłocieniowy, zależność barwa – światło –
130
kompozycja) oraz perspektywicznych (perspektywa w służbie budowania przestrzeni w obrazie – rodzaje
perspektywy) a także problemów związanych z proporcjami, skalą oraz technologią malarstwa.
Malowanie przedmiotów ze zrozumieniem ich struktury i formy - budowanie bryły i przestrzeni.
1. Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983.
2. Rzepińska M.,Siedem wieków malarstwa europejskiego. Ossolineum, Wrocław 1988
3. Strzemiński W., Teoria widzenia. Wyd. Literackie, Kraków 1974.
Kod: M13-3, M13-4
Rok studiów: II
Semestr: 3 - 4
Punkty ECTS: 6 + 6
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Walenty Wróblewski, ad. dr hab. Tomasz Świerbutowicz
WIEDZA:
1 rozumienie znaczenia formatu obrazu w odniesieniu do motywu
2 definiowanie zjawisk z zakresu percepcji wizualnej
3 dobieranie określonych sposobów komponowania obrazu
UMIEJĘTNOŚCI:
1 obserwacja, analiza i malarska interpretacja otaczającej rzeczywistości
2 stosowanie określonych rodzajów kompozycji malarskiej
3 łączenie wartości malarskich i rysunkowych
POSTAWY:
2 świadomość, kreatywność, odwaga i determinacja w działaniach twórczych
Treści przedmiotu:
poszukiwania ikonograficznych źródeł obrazu poza przestrzenią pracowni - obrazom opartym na studyjnej
obserwacji otoczenia (np. pracowni) towarzyszą realizacje malarskie wywodzące się z przeżyć i doświadczeń o
charakterze intelektualnym i emocjonalnym.
1.
2.
3.
4.
Zwolińska K., Malicki Z.: Słownik terminów plastycznych. Wiedza Powszechna, Warszawa 1999.
Kandinsky W.: Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich. PIW, Warszawa 1986.
Read H., O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa 1973.
Kandinsky W.: Eseje o sztuce i artystach. PK, Kraków 1991.
Kod: M14-1, M14-2, M14-3, M14-4
131
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3, 4
Liczba godzin: 90 + 90 + 90 + 90
Punkty ECTS: 5 + 5 +5 + 5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Anna Waszczuk, prof. nadzw. Stanisław Żukowski,
as. Kamil Stańczak
Efekty kształcenia: Przygotowanie do zawodu artysty malarza poprzez zdobywanie wiedzy teoretycznej i
praktycznej, jak również kształtowanie i rozwijanie osobowości studenta i wytworzenie u niego mechanizmów
pozwalających w sposób twórczy kreować dzieło plastyczne, notować i rejestrować sytuacje i zjawiska w formie
szkicu i zapisu rysunkowego.
Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych technik rysunkowych (węgiel, ołówek, tusz, patyk, piórko).
Znajomość podstawowych terminów plastycznych (rysunek światłocieniowy, walorowy, linearny itp.)Umiejętność
świadomego zbudowania rożnego rodzaju kompozycji: zamkniętej, otwartej, statycznej i dynamicznej, znajomość
proporcji i perspektywy.
W czasie trzech semestrów kształcenia prowadzone są zajęcia mające studentom umożliwić zapoznanie się ze
specyfiką i strukturą języka wizualnego w dziedzinie mediów tradycyjnie stosowanych do kreacji rysunków, jak i
możliwości wykorzystania ich poprzez inne media (fotografia , programy komputerowe) – uświadomienie sobie ich
cech i możliwości. W tym okresie kształcenia położony jest szczególny nacisk na studium z natury i traktowania
rysunku jako podstawowego narzędzia artykulacji koncepcji artystycznej oraz projektu realizacyjnego. Osiągane
jest to poprzez przygotowanie przed każdym zadaniem kilku projektów przyszłego rysunku w postaci niewielkich
szkiców i pracą nad cyklem kilku prac tworzących logiczną i spójną formalnie całość. Mogą być one w dalszym
procesie przetwarzane przez zastosowanie mediów elektronicznych, co poszerza możliwości kreacyjne w czasie
przeprowadzanych prób.
I rok nauki opiera się na realizacji ćwiczeń w sposób klasyczny - pracowniany, na bazie rzetelnego studium natury
- środki wyrazu, koncepcja rysującego.
II rok - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
B. Kowalska, Twórcy-postawy. Artyści mojej galerii, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1981.
W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1974.
W. Kandyński, Punkt i linia a płaszczyzna, PIW, Warszawa 1986.
G. Dziamski, Szkice o nowej sztuce, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza Warszawa 1984.
J. Betlejemski, L. Dzwonkowski, Zarys anatomii dla plastyków, PWN, Łódź - Warszawa 1955.
Marlaux, Przemiany Bogów, KAW W-wa 1985
K. Tessing, Techniki Rysunku, WAF W-wa 1982
J. M. Parramon, Rysunek Artystyczny, WsiP W-wa 1988
W. Tatarkiewicz, Dzieje Sześciu Pojęć, PWN, W-wa 1988
G. Vasari, Żywoty, PIW W-wa 1980
M. A. Buonarrotti, Arkady W-wa 1984
W. Wierzchowska, Współczesny Rysunek Polski, WAF W-wa 1982
Metody dydaktyczne: Program realizowany jest w pracowni i poza nią w oparciu o studium martwej natury,
studium człowieka, pejzażu a także pomysły własne studenta, które są wynikiem obserwacji natury, notowania i
rejestrowania sytuacji i zjawisk w formie szkicu i zapisu rysunkowego. Podczas pracy analizowany jest proces
powstawania rysunku poprzez korekty i dyskusje nad wykonywanym zadaniem.
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu,
dojrzałości artystycznej, oryginalności i biegłości warsztatowej oraz rozmowy ze studentem. Rezultaty pracy
podane są analizie, ocenie postawionej przez prowadzącego towarzyszy ustne uzasadnienie
Nazwa przedmiotu:
TECHNOLOGIA MALARSTWA SZTALUGOWEGO
Rok studiów: I
132
Kod: M15-1, M15-2
Semestr: 1, 2
Liczba godzin: 15 wykład i 45 laboratorium w każdym semestrze
Punkty ECTS: 3+4
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Solecka
1. Zaznajomienie z materiałoznawstwem niezbędnym w twórczości plastycznej.
2. Systematyka technik malarskich.
3. Wykonanie prac w wybranych technikach malarstwa sztalugowego.
Semestr 1
Wykład:
 Rola i znaczenie technologii i technik malarskich.
 Budowa malowidła, zasadnicze jego składniki.
 Podobrazia ich właściwości i sposoby przygotowania.
 Spoiwa malarskie, rozpuszczalniki, żywice, werniksy, fiksatywy.
 Techniki malarstwa sztalugowego.
Laboratorium
 Przygotowanie krosna malarskiego, napinanie płótna i jego impregnacja.
 Wykonanie sześciu gruntów malarskich pod malowidło w technice olejnej.
 Próby malowania w technice olejno – żywicznej na przygotowanych wcześniej podobraziach.
Semestr 2
Wykład:
 Podobrazia drewniane, sposoby przygotowania, metody zabezpieczania drewna przed jego
odkształcaniem.
 Charakterystyka zapraw stosowanych pod malowidła temperowe na desce, techniki temperowe.
 Techniki pozłotnicze – narzędzia i materiały pozłotnicze.
Laboratorium
 Przygotowanie podobrazia drewnianego pod malowidło temperowe.
 Wykonanie złoceń na poler i mat.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
M. Doerner, Materiały malarskie i ich zastosowanie, Arkady, Warszawa 1975.
J. Hopliński, Farby i spoiwa malarskie, zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1990.
L. Losos, Techniki malarskie, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1991.
B. Slánskỳ, Badanie i konserwowanie obrazów, Arkady, Warszawa 1965.
R. Smith, Akwarela, Świat książki, Warszawa 1996.
W. Ślesiński, Techniki malarskie spoiwa organiczne, Arkady, Warszawa 1984.
J. Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985.
K. Zwolińska, Mała technologia malarstwa, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1989
Metody dydaktyczne: wykład, ćwiczenia
Metody oceniania: Ocena wykonanych prac
Nazwa przedmiotu: TECHNOLOGIE I TECHNIKI MALARSKIE
Kod: M16-3, M16-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 3 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Anna Barańska
Efekty kształcenia: Zaznajomienie z technikami malarstwa ściennego.
Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza z technologii malarstwa.
133
Semestr 3
Przygotowanie podobrazia pod fresk suchy i temperę kazeinową, próby malowania w technice tempery
kazeinowej.
 Techniki freskowe
 Techniki mieszane
 Techniki klejowe
 Techniki współczesne na bazie tworzyw sztucznych
 Techniki rysunku
Semestr 4
Wykonanie malowidła ściennego w technice fresku suchego
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
R. Smith, Akwarela, Świat książki, Warszawa 1996.
J. Werner, Podstawy technologii malarstwa i grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985.
K. Zwolińska, Mała technologia malarstwa, Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury, Warszawa 1989.
Metody oceniania: Ocena wykonanych prac
Nazwa przedmiotu: PODSTAWY GRAFIKI PROJEKTOWEJ
Kod: M17-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30 wykład i 30 laboratorium
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska, as. Amadeusz Popek
Efekty kształcenia: Projektowanie graficzne rozwija umiejętność świadomego kształtowania form graficznych.
Przedmiot ten uczy skrótowości obserwacji i precyzji przekazu. Kształtuje wyobraźnię estetyczną, wyrabia
wrażliwość na otaczający świat interpretowany jako przedmiot grafiki.
Wymagania wstępne: Zakłada się u studentów podstawową orientację w problematyce kultury masowej i historii
sztuki (na przykład: Polskiej Szkoły Plakatu oraz historii pisma i drukarstwa).
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 15 godz.
Litera jako istotnym elementem graficznym. Relacja miedzy znakiem a tekstem. Typografia jako harmonijny
związek między formą a treścią. Zakres realizowanych tematów uwzględnia grafikę wydawniczą (okładka, układ
typograficzny, ilustracja, ulotka, folder), projekty identyfikacji wizualnej (znak firmowy i towarowy), projekty
plakatów (reklamowych, informacyjnych, społecznych), projekty graficzne z zastosowaniem mediów
elektronicznych (krótkie filmy).
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Ch. Fiell, P. Fiell, Projektowanie graficzne w XXI wieku, Taschen, 2005.
A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003.
A. Głowacki, W kręgu lo design. Projektowanie-harmonia przeciwieństw, Kraków 1994.
J. Goślicki, Sztuka reklamy, Kraków 1994.
P. Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna XX wieku, Warszawa 2000.
J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986.
Metody dydaktyczne: Przyjęta forma pracy obejmuje od 2 do 3 tematów. Tematy poprzedzane są wykładami
wprowadzającymi. Na poszczególnych etapach realizacji tematów (projektów) przeprowadzane są systematycznie
134
indywidualne korekty, zmierzające do spójnego ujęcia tematu tak z punktu widzenia formalnego, jak z punktu
widzenia treściowego.
Metody oceniania:: Warunkiem zaliczenia jest realizacja wszystkich tematów w terminie. Podstawowym kryterium
tematów przez poszczególnych studentów.
Nazwa przedmiotu:
CYFROWE PRZETWARZANIE OBRAZU
Kod: M18-2, M18-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: wykł. Waldemar Drążyk
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
135
Kod: M19-1, M19-2, M19-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Punkty ECTS: 4+4+3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. Agnieszka Zawadzka,
ad. Anna Perłowska-Weiser, ad. Alicja Snoch-Pawłowska
WIEDZA
Rozumienie i stosowanie klasycznych technik grafiki warsztatowej.
UMIEJĘTNOŚCI
Praktyczne opanowanie warsztatu graficznego: wybór projektu, zastosowanie odpowiednich narzędzi w procesie
przygotowania matrycy, wykonanie odbitek.
POSTAWY
Kształtowanie postawy otwartości wobec tradycyjnych technik graficznych, uświadomienie ich znaczenia dla
rozwoju grafiki, pokazanie możliwości, jakie dają we współczesnej sztuce.
i drzeworyt wzdłużny. Semestr 2 - techniki wklęsłodruku: suchoryt, mezzotinta, akwaforta, akwatinta. Semestr 3 –
mieszanie technik, grafika barwna z dwóch matryc.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody dydaktycze: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty na każdym szczeblu
powstawania grafik.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego
postępu, rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Umiejętność powielania oceniana
jest na podstawie przedstawienia 3 jednakowych odbitek każdej z wykonanych grafik. Rezultaty pracy poddane są
dyskusji w grupie.
Kod: M20-1, M20-2, M20-3, M20-4
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4 + 3 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Sławomir Mieleszko, st. wykł. Leszek Rymczuk,
st.wykł. Władysław Żukowski
136
Efekty kształcenia: Zorientowanie studenta w najszerzej pojętych horyzontach sztuki rzeźbiarskiej, rozwijanie
wyobraźni przestrzennej, kształtowanie umiejętności posługiwania się bryłą jako środkiem wyrazu służącym do
uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej.
STUDIUM – praca z modelem: skierowanie uwagi na obserwowane formy, jej budowę i proporcje; umiejętność
 WARSZTAT I TECHNOLOGIA – zaznajomienie z różnymi materiałami rzeźbiarskimi i sposobami ich
stosowania:
- glina jako wstępny materiał do modelowania;
- gips, cement (odlew i narzut);
- kamień, drewno (dłutowanie);
- ceramika;
- masy plastyczne;
- żywice epoksydowe;
- sposoby zabezpieczania i konserwacji rzeźby.
 KONCEPCJA. Zadania koncepcyjne obejmują: opracowanie form rzeźbiarskich z uwzględnieniem ich
Orientacja w podstawowych zagadnieniach rzeźbiarskich. Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą.
Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i
ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej.
- proste bryły;
- wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy
anatomicznej i proporcji;
- płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać) – próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę
rzeźbiarską;
- niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa);
- portret z dokumentacji fotograficznej;
- kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta;
- wykonanie odlewów gipsowych prac.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998.
I. Grzesiuk–Olszewska, Polska rzeźba pomnikowa w latach 1945-1995, Noriton, Warszawa 1995.
Metody dydaktycze: ćwiczenia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac
Kod: M21-5, M21-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
137
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, as. Alicja Kupiec
1. Zaznajomienie studentów z podstawowymi pojęciami z zakresu technologii ceramiki.
2. Rozwijanie umiejętności kształtowania przestrzennego, budowy bryły, umieszczania jej – podczas drogi
projektowej w określonym kontekście.
3. Wykorzystywanie różnorodnych metod formowania ceramiki do budowy zaprojektowanej formy.
1. Podstawy technologii ceramiki: informacje na temat materiałów ceramicznych, ich podziału, metod
pozyskiwania, przerabiania.
2. Poznanie ogólnych umiejętności warsztatowych:
 formowania „z wolnej ręki”,
 lepienia z wałków,
 łączenia z plastrów,
 odciskania w negatywowych formach gipsowych,
 wykonywania mozaiki metodą wałkowania płaszczyzn,
 metod zdobienia: reliefu wklęsłego, wypukłego, szkliwienia, malowania angobami, tlenkami metali,
solami (chlorkami, siarczanami), farbami podszkliwnymi i naszkliwnymi,
 informacje na temat wypału w piecach ceramicznych, wpływie temperatury na wygląd, jakość,
trwałość przedmiotów,
 poszukiwanie inspiracji – podczas poszukiwań projektowych – w świecie natury, własnych
przemyśleń i doświadczeń.
3. Przykładowe tematy zadań: „forma we wnętrzu”, „ciało”, „forma naturalna”.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Metody dydaktycze: ćwiczenia laboratoryjne w pracowni ceramicznej
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 30 wykład + 30 laboratorium
Punkty ECTS: 3
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska
WIEDZA:
4. ma podstawową wiedzę z historii fotografii
5. zna podstawową terminologię związaną z technikami fotograficznymi XIX w.
6. zna i rozumie konteksty społeczne i obyczajowe z historii fotografii
UMIEJĘTNOŚCI:
4. potrafi wyszukać uzyskane informacje na potrzeby własnej kreacji
5. potrafi analizować informacje w powiązaniu z rozwojem technologii fotograficznej
6. potrafi posługiwać się podstawowymi pojęciami z historii fotografii
POSTAWY:
138
Kod: M22–4
4. docenia znaczenie i wagę fotografii w obrazowaniu świata
6. uczestniczy w życiu artystycznym
WYKŁAD: Przedmiot wprowadza wybrane zagadnienia z historii fotografii. Pozwala na rozumienie kontekstów
historycznych, kulturowych, społecznych, obyczajowych i politycznych historii fotografii.
LABORATORIUM: Przedmiot prowadza podstawy technologiczne w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej w
1.
2.
3.
4.
5.
N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005 S.Sontag,
Metody dydaktyczne: Wykład i prezentacja multimedialna. Zajęcia typu laboratoryjnego: instruktażowe
prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne obejmujące pracę w atelier fotograficznym i w przestrzeni zewnętrznej,
obróbkę fotochemiczną w laboratorium i ciemni fotograficznej oraz podstawy opracowywania obrazu w technologii
cyfrowej.
Kod: M22–5, M22-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 2+2
WIEDZA:
UMIEJĘTNOŚCI:
3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki współczesnej
POSTAWY:
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Fotografia w 4 semestrze.
Przedmiot rozwija sprawność posługiwania się cyfrowymi technikami fotograficznymi w celu wyrażania własnych
koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych tematach. Kształci umiejętność formułowania autorskiej
wypowiedzi o cechach artystycznych z uwzględnieniem merytorycznego przedstawienia koncepcji i uzasadnienia
zastosowanych rozwiązań formalnych.
1.
2.
C.Cotton, Fotografia jako sztuka współczesna, Kraków 2010.
139
3.
4.
5.
Fotografia XX wieku. Muzeum Ludwig w Kolonii, Kolonia 2007.
A.Rouille, Fotografia. Między dokumentem a sztuką współczesną, Kraków 2007.
w przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologiach: cyfrowej i analogowej.
Forma zaliczenia: Semestr 5– zaliczenie na ocenę, semestr 6 – egzamin.
Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA
Kod: M23-5, M23-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Liczba godzin: 15 wykład i 30 laboratorium + 30 laboratorium
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: wykład – ad. Marek Letkiewicz, laboratorium - ad. Włodzimierz Pastuszak
Efekty kształcenia: Wprowadzenie studenta w arkana pracy artysty plastyka w środowisku mediów cyfrowych.
Przygotowanie studenta do kreacji prac multimedialnych, w pełnym cyklu realizacji od fazy koncepcyjnej poprzez
czynności heurystyczne, dokumentację planów, scenopis, storyboard, produkcję, postprodukcję do uzyskania
efektu finalnego w postaci pracy wykonanej w standardzie technologicznym dostosowanym do środowiska
medialnego, w którym będzie ona udostępniana.
postprodukcyjnych.
3. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,
1999.
Metody dydaktycze: wykład, ćwiczenia laboratoryjne w pracowni komputerowej
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań
140
Kod: M24-5, M24-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 2 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy: dr hab. Andrzej Trzciński – wykład,
ad. II st. Jan Gryka - laboratorium
sem.4 - wykład 15 godz.
Efekty kształcenia: Zapoznanie studentów z wybranymi, podstawowymi zagadnieniami związanymi z
pojmowaniem i funkcjonowaniem intermedialności w sztukach wizualnych w aspektach teoretycznym i praktyki
artystycznej w kontekście technicznych środków komunikacji. Prezentacja wybranych realizacji intermedialnych.
 Funkcjonowanie i zakres pojęcia ‘intermedia’ w aspektach: teoretycznym, praktyki artystycznej, praktyki
pozaartystycznej.
 Składniki medialne w praktyce artystycznej: tekst, obraz, dźwięk, przedmiot, działania performatywne,
hipertekst.
 Realizacje intermedialne w praktyce artystycznej przed okresem współczesności oraz w sztuce XX-XXI wieku.
 Byt sztuki a środki komunikacji.
 Sztuka a przestrzeń publiczna.
1. Forresta Don, Mergier Alain, Serexhe Bernhard, Ewolucja interfejsu. Między sztuką a technologią, przeł. O. i W. Kubińscy, “Magazyn
Sztuki”, 1997, nr 1-2 (13-14), s. 90-110.
2. Higgins Dick, Intermedia, przeł. M. i T. Zielińscy, [w:] tenże, Intermedia i inne eseje, wybór i oprac. Piotr Rypson, wyd. Akademia Ruchu,
Warszawa 1985, s. 11-28 [lub w:] tenże, Nowoczesność od czasu postmodernizmu oraz inne eseje, przeł. P. Rypson, wyd. słowo/obraz
terytoria, Gdańsk 2000.
3. Rypson Piotr, Obraz słowa. Historia poezji wizualnej, wyd. Akademia Ruchu, Warszawa 1989.
4. Sajewska Dorota, Intermedialność jako realność, www.malta-festival.com.pl/pl/binary/68/intermedialnosc.doc.
5. Virilio Paul, David Catherine, Ślepe pole sztuki, tłum. E. Mikinia, „Magazyn Sztuki”, 1997, nr 3-4 (15-16), s. 103-115.
Metody nauczania: Wykład z prezentacją multimedialną.
sem.4 - laboratorium: 30 godz., sem.5 –laboratorium 30 godz.
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Jan Gryka
Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zasad dotyczących łączenia różnych mediów; umiejętność
stosowania intermedialnych form wizualnych, łączenia w strukturalne całości przekazów o rozbudowanej warstwie
treściowo - formalnej; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych i wizualnych.
Wymagania wstępne: Przygotowanie ogólno plastyczne, wynikające z toku studiów pierwszego stopnia.
Treści merytoryczne przedmiotu: Intermedialne działania wizualne powiązane z innymi dziedzinami sztuki, nauki
i techniki. Twórcze łączenie w spójne całości artystycznych prezentacji i projekcji zarówno w przestrzeni realnej jak
i wirtualnej. Badanie związków i relacji zachodzących pomiędzy różnorodnymi mediami wizualnymi i
audiowizualnymi. Łączenie mediów tradycyjnych i niekonwencjonalnych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu, Arkady, Warszawa 1989.
Metody dydaktycze: wykład, zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z
pracę w pracowni intermedialnej i poza nią.
Metody oceniania: analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń.
141
Forma zaliczenia: sem. 5 - zaliczenie na ocenę, sem. 6 - egzamin
Nazwa przedmiotu: SZTUKA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ
Kod: M25-7, M25-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 2 + 3
Imię i nazwisko wykładowcy: przedmiot prowadzony na IV roku studiów - od roku akad. 2015/16
Metody dydaktycze: wykład, zajęcia typu laboratoryjnego
Metody oceniania: analiza i ocena realizacji wykonanych w ramach ćwiczeń.
Specjalność: Malarstwo sztalugowe
Nazwa przedmiotu: MALARSTWO SZTALUGOWE
Kod: M26s-5, M26s-6
Rok studiów: III
Semestr: 5 - 6
Punkty ECTS: 8 + 8
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Mariusz Drzewiński, ad. Piotr Korol
WIEDZA:
2 dobór odpowiednich środki wyrazu dla wyrażenia określonych treści
3 świadome formułowanie zagadnień plastycznych odnoszących się do tematu obrazu
UMIEJĘTNOŚCI:
tworzenie cykli malarskich jednorodnych ideowo i formalnie
POSTAWY:
Treści przedmiotu:
Świadome poszukiwania inspiracji oraz ikonografii w obszarze sztuki, szeroko pojętej kultury, sferze społecznej,
politycznej i naukowej a także w świecie przyrody. Wyobraźnia, podświadomość, intuicja jako źródła inwencji
twórczej.
1.
2.
3.
4.
142
Kod: M27s-5, M27s-6, M27s-7, M27s-8
Semestr: 5, 6, 7, 8
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jan Ferenc, prof. Walenty Wróblewski, as. Jakub Ciężki
Efekty kształcenia: Rozwinięcie umiejętności rysunkowych, aby dawały z jednej strony możliwość projektowania
prac malarskich w oparciu o warsztat rysunkowy, rozwijały świadomość znaczenia linii i waloru w obrazie, a
równocześnie umożliwiały traktowanie rysunku jako integralnego, samoistnego dzieła plastycznego. Umiejętność
rysunkowego przedstawienia koncepcji obrazu. Umiejętność malarskiego rozwijania koncepcji przedstawionej w
rysunku. Umiejętność tworzenia prac rysunkowych w oparciu o środki malarskie i inne, np. wydruki, fotografie,
„materiały gotowe” czy „znalezione”.
Wymagania wstępne: Pozytywne zaliczenie przedmiotu Rysunek w semestrze 4.
Rysunek jako projekt lub „szkielet” innych dzieł plastycznych. Rysunek jako emanacja sposobu zagospodarowania
płaszczyzny (obrazu), jako nośnik kompozycji, jej napięć i organizacji. Rysunek jako minimalistyczne malarstwo.
Praca opiera się na indywidualnym podejściu do każdego studenta ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego
predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe.
- kompozycja rozumiana jest jako zespół współzależnych od siebie różnorodnych elementów,
budujących jedność przestrzeni plastycznej.
- warsztat jako element poznawczo- porównawczy - różnicowanie i poznawanie narzędzi.
V semestr - podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie
zagadnień rysunkowych i graficznych.
- szkice z natury - dowolność warsztatowa i kompozycyjna
- studium natury - modela, aktu, przedmiotu, ruchu, zjawisk przestrzennych - poszukiwanie
własnego punktu widzenia - kompozycja, dowolność warsztatowa
- analityczna budowa martwej natury - kompozycja, łączenie technik rysunkowych
- analityczna budowa aktu - przestrzeń, konstrukcja, wybrane narzędzia
- tworzenie kompozycji na bazie badania i analizy form - dowolność warsztatowa
Każdy studiujący ma już zdobyte spore doświadczenie i świadomość plastyczną, powinien poszukiwać
indywidualnego języka plastycznego i dążyć do szeroko pojętej kreacji, ekspresji i poszukiwania nowych środków
wyrazu.
VI semestr opiera się na realizacji ćwiczeń na bazie zdobytych doświadczeń, koncepcję rysującego, poszukiwanie
różnych wariantów kompozycji, wprowadzenie zagadnień graficznych do techniki rysunku.
VI-VII semestr - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania,
własne dojrzałe realizacje i przemyślenia prowadzące do własnego języka i indywidualnej kreacji.
Rozszerzenie działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które
można zastosować w technice rysunku.
Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik graficznych, cyfrowych potraktowanych jako
części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji
rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako techniki rysunku. Zagadnienia
obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość poznania i wzbogacenia
własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane one są z wykorzystaniem
kreacji w wymiarze personalnym.
1. J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993.
2. B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, wydawnictwo Aha!, Łódź 2006.
143
1.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
K. Teissig, Techniki rysunku, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.
T. Pignatti, Historia rysunku, Arkady, Warszawa 2004.
Sz. Kobyliński, Podszeptnik rysownika, Młodzieżowa Agencja Wydawnicza, Warszawa 1989.
W. Wierzchowiska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.
New Perspectives in Drowing, Praca zbiorowa – album, Phaidon, Londyn 2005.
S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady, Warszawa 2007.
R. Gill, Zasady rysunku realistycznego, Galaktyka, Warszawa 1998.
Metody dydaktyczne: Prace wykonywane w pracowni w oparciu o studium, projekty własne i inne dostępne
materiały.
Korekta niezależnie od zaawansowania i uzdolnień studenta oparta jest na indywidualnej relacji student realizacja - wykładowca i służy rozwijaniu osobowości twórczej studenta, zwróceniu uwagi na jego osobiste
możliwości, oraz zachęceniu do jeszcze większego zaangażowania i kształtowania własnego języka plastycznego.
Zwracaniu uwagi na elementy kształcenia plastycznego t.j. poznawcze (obserwacyjne, poobserwacyjne,
warsztatowe).
Korekty zbiorowe - mają na celu ukazanie drogi rozwoju każdego studenta od szeroko pojętego studium natury
po uzyskanie pozytywnego twórczego współzawodnictwa.
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W czasie sesji
odbywa się przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te wykonane podczas zajęć jak i
inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane. Przegląd odbywa się w obecności
całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy, dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych
samych zadań.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 8 - egzamin
Nazwa przedmiotu: MALARSKIE TECHNIKI DEKORACYJNE
Kod: M28s-5, M28s-6
Rok studiów: III
Semestr: 5 - 6
Punkty ECTS: 3+3
Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się technikami malarstwa dekoracyjnego.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw technologii malarstwa.
Techniki malarstwa ściennego: fresk mokry, fresk suchy, sgrafitto.
1.
2.
3.
4.
5.
R. Smith, Tajemnice warsztatu artysty, Muza , Warszawa 1984.
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanej pracy.
144
Kod: M29s-7, M29s-8,
Rok studiów: IV
Semestr: 7 - 8
Punkty ECTS: 10 + 10
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, prof. zw. Tomasz Zawadzki,
prof. nadzw. Stanisław Żukowski, prof. zw. Jack Wojciechowski
WIEDZA:
1 świadomość historycznej i współczesnej roli malarstwa w szeroko pojętym obszarze sztuki
UMIEJĘTNOŚCI:
1 realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej w określonej technologii i technice
2 aranżowanie ekspozycji prac malarskich
POSTAWY:
Określenie pola poszukiwań źródeł ikonograficznych i znaczeniowych obrazu w dowolnym aspekcie otaczającej
rzeczywistości.
Eksperymenty formalne, szkice, notatki, projekty zmierzające do uzyskania dzieła malarskiego jako autorskiego
komunikatu o określonej, zindywidualizowanej formie oraz czytelnym przekazie.
1
2
3
4
5
Poprzędzka M., O złej sztuce. Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1998.
Rose B., Malarstwo amerykańskie XX w., Warszawa 1991
Turowski A., Malewicz w Warszawie, Kraków, 2002.
Bocheński J., Zarys historii filozofii. Kraków 1993.
Hockney D., Wiedza tajemna, Universitas, Kraków 2006
Kod: M29s-9, M29s-10
Rok studiów: V
Semestr: 9 - 10
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, prof. zw. Tomasz Zawadzki,
prof. nadzw. Stanisław Żukowski, prof. zw. Jack Wojciechowski
WIEDZA:
Podsumowanie zdobytej dotychczas wiedzy jako punkt wyjścia do indywidualnych poszukiwań artystycznych
UMIEJĘTNOŚCI:
realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej w określonej technologii i technice
145
POSTAWY:
Realizacja zestawu dyplomowego
1
2
Vitamine P, Nouvelles Perspectives en Peinture, Phaidon, Paryż 2004
Rottenberg A., Podwójność niesymetrii, Warszawa, 1984
Metody dydaktyczne:
Objaśnienie/wyjaśnienie, korekty indywidualne
Metody oceniania:
Indywidualne przeglądy prac studenckich.
Forma zaliczenia: sem. 9 – zaliczenie na ocenę, sem. 10 - egzamin
Specjalność: Media malarskie
Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE
Kod: M30m-6, M30m-6
Rok studiów: III
Semestr: 5 - 6
Punkty ECTS: 8 + 8
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Marek Mazanowski
WIEDZA:
2 dobór odpowiednich interdyscyplinarnych środki wyrazu dla wyrażenia określonych treści
3 świadome formułowanie zagadnień plastycznych odnoszących się do tematu obrazu
UMIEJĘTNOŚCI:
1 stosowania różnorodnych interdyscyplinarnych form i technik malarskich zarówno na płaszczyźnie jak i w
przestrzeni.
2 przetwarzanie i zapis intencji oraz projektów w formie wizualizacji malarskich oraz ich realizowania.
POSTAWY:
Malarstwo jako medium o rozszerzonym potencjale kreacyjno – warsztatowym oraz jako forma artykulacji
różnorodnych intencjonalnych intermedialnych projektów. Niekonwencjonalne środki wizualizacji łączące
tradycyjne środki wyrazu z możliwościami nowych systemów komunikacji wizualnej, nowych technologii i nowych
mediów.
1
2
3
4
5
146
Rypson P., Obraz słowa. Historia poezji wizualnej, wyd. Akademia Ruchu, Warszawa 1989.
Nazwa przedmiotu: MEDIA RYSUNKOWE
Kod: M31m-5, M31m-6, M31m-7, M31m-8
Semestr: 5, 6, 7, 8
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jan Ferenc, prof. Walenty Wróblewski, as. Jakub Ciężki
Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania technik rysunkowych jako formy kreacji artystycznej; zapis intencji
twórczej, procesu kreacji i projektu artystycznego, stosowanie klasycznych i niekonwencjonalnych technik
rysunkowych, łączenia z innymi mediami w spójne interdyscyplinarne całości.
Wymagania wstępne: Przygotowanie ogólno plastyczne wynikające z toku studiów.
Rysunek jako intermedialny przekaz wizualny, forma zapisu powiązana z innymi dyscyplinami sztuki. Plastyczne
działania interdyscyplinarne typu: environment, instalacje, obiekty i akcje plastyczne. Narzędzie artykulacji
koncepcji artystycznej oraz projektu realizacyjnego. Specjalistyczne formy rysunkowe jako procesy
wyobrażeniowe, projektowe i intuicyjne. Narzędzie transformacji wyobraźni w zapis, projekt, intencję twórczą.
Rysunkowe techniki, konceptualne i dokumentacyjne w różnorodnych przekazach medialnych. Rozszerzenie
działań rysunkowych w zakresie szeroko pojętego zastosowania i poznania nowych mediów, które można
zastosować w technice rysunku.
Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik cyfrowych potraktowanych jako części
składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż, zastosowanie kolażu, próba instalacji
własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane są z wykorzystaniem
III rok - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci i radości z rysowania.
IV rok - podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie
wykonanych prac.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
L. Brogowski, Sztuka i człowiek, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1990.
J. M. Parramón, Rysunek artystyczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1993.
T. Pignatti, Historia rysunku od Altamiry do Picassa, Arkady, Warszawa 2006
Metody dydaktyczne: Rysunkowe ćwiczenia w pracowni; indywidualne korekty - analiza powstającego materiału
wizualnego w procesie powstawania realizacji.
Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji rysunkowych wykonanych w ramach ćwiczeń.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, w sem. 8 - egzamin
147
Nazwa przedmiotu: WSPÓŁCZESNE TECHNOLOGIE I
TECHNIKI MALARSKIE
Kod: M32m-5, M32m-6
Rok studiów: III
Semestr: 5 - 6
Punkty ECTS: 3+3
Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się współczesnymi technikami malarskimi.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw technologii malarstwa.
Techniki malarstwa ściennego: fresk mokry, fresk suchy, sgrafitto.
1.
2.
3.
4.
5.
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanej pracy.
Kod: M33m-7, M33m-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7 - 8
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Toman, prof. zw. Tomasz Zawadzki
ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Mariusz Drzewiński
WIEDZA:
1 świadomość roli malarstwa w kontekście współczesnych poszukiwań artystycznych
2 znajomość twórczości najważniejszych artystów współczesności oraz głównych konwencji artystycznych
UMIEJĘTNOŚCI:
1 rozbudowywanie arsenału środków ekspresji twórczej o możliwości nowych mediów i technologii (analogowych i
cyfrowych)
2 realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej
3 aranżowanie przestrzeni galeryjnej według zamysłu twórczego – przestrzeń jako integralny składnik dzieła
POSTAWY:
148
Poznanie specyfiki i struktury języka wizualnego w dziedzinie mediów tradycyjnie stosowanych do kreacji obrazów
jak i możliwości wykorzystania ich poprzez inne media (fotografia, wideo, programy komputerowe) –
uświadomienie sobie ich cech i możliwości.
1 Turowski A., Malewicz w Warszawie, Kraków, 2002.
2 Bocheński J., Zarys historii filozofii. Kraków 1993.
3 Hockney D., Wiedza tajemna, Universitas, Kraków 2006
Kod: M33m-9, M33m10
Rok studiów: V
Semestr: 9 - 10
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Sławomir Toman, prof. zw. Tomasz Zawadzki
ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Mariusz Drzewiński
WIEDZA:
Podsumowanie zdobytej dotychczas wiedzy jako punkt wyjścia do indywidualnych poszukiwań artystycznych
UMIEJĘTNOŚCI:
realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej z wykorzystaniem niekonwencjonalnych materiałów, lub
fotografii, wideo, programów komputerowych
POSTAWY:
Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja zestawu dyplomowego
1 Benjamin W. Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, Poznań 1975
2 Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie, Warszawa 1996.
3 Chmielecki, Estetyka intermedialności, Rabid, Kraków 2008.
4 Gwóźdź A. red., Widzieć, myśleć, być. Technologie mediów. Universitas, Kraków 2001
Metody dydaktyczne: Objaśnienie/wyjaśnienie, korekty indywidualne
Metody oceniania: Indywidualne przeglądy prac studenckich.
Forma zaliczenia: sem. 9 – zaliczenie na ocenę, sem. 10 - egzamin
Kod: M34-7, M34-8
149
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania intermedialnych i interaktywnych przekazów wizualnych,
audiowizualnych i multimedialnych dla celów artystycznych i poznawczych; stosowanie współczesnych technik i
technologii medialnych i wizualnych.
Wymagania wstępne:.
Przekaz artystyczny usytuowany pomiędzy różnymi mediami. Działania procesualne i interaktywne. Łączenie
nowych technologii z szeroko rozumianą ekspresją artystyczną. Obiekty interaktywne, multimedialne instalacje w
przestrzeni, techniki wideo, integracja plastyczna.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
M. Hussakowska-Szyszko, spatkobiercy Duchampa?, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1984
W. Kandinsky, O duchowości w sztuce, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź 1996.
H. Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie, Warszawa 1996.
Metody dydaktyczne: Zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z
indywidualną pracę w pracowni intermedialnej i poza nią. Korekty indywidualne.
Metody oceniania: Analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń. Zaliczenia na
ocenę.
Kod: M35-7, M35-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Danuta Kuciak
Efekty kształcenia: Sprawne posługiwanie się cyfrowymi technikami zapisu fotograficznego. Umiejętność
formułowania autorskiej wypowiedzi o cechach artystycznych.
Badanie specyfiki przestrzeni i światła w fotografii studyjnej i plenerowej. Aranżacja planu zdjęciowego.
Estetyka filmowa w fotografii – narracja obrazowa nośnikiem znaczenia.
Zagadnienie aranżacji modela i przedmiotu w fotografii studyjnej i plenerowej w realizacji zadań reklamowych.
Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie współczesnej reklamy.
Historyczne dzieło sztuki jako inspiracja indywidualnej realizacji artystycznej. Treść i forma w przeobrażeniach
sztuki – sztuka jako tradycja.
Kreacja autorskiego języka wizualnego.
1.
2.
3.
4.
150
D. Bernstein, Billboard. Reklama otwartej przestrzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005.
C. McDermott, Design. 20 wiek. Sztuka projektowania, Wydawnictwo Prowincja, Olszanica – Bennington 1998.
5.
6.
7.
8.
9.
A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły
Humanistyczno-Ekonomicznej, Łódź 2002.
C. Freeland, Czy to jest sztuka?, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 2004.
T. Ferenc i K. Makowski, Przestrzenie fotografii, Fundacja Edukacji Wizualnej, Łódź 2005.
w przestrzeni zewnętrznej. Prezentacja sposobów zapisu obrazu w technice fotografii cyfrowej i jego przetwarzania
w obróbce komputerowej.
Kod: M36-7, M36-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Kod: M37-7, M37-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
151
Punkty ECTS: 5+6
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Alicja Kupiec
Efekty kształcenia: Posługiwanie się technikami i technologiami ceramicznymi w kreacji artystycznej i w sztuce
użytkowej. Wykorzystywanie wiedzy z tej dziedziny do tworzenia projektów artystycznych, edukacyjnych i
reklamowych.
Kompozycje rzeźbiarskie i formy użytkowe oparte na charakterystycznych właściwościach obiektów ceramicznych.
Funkcje i formy przedmiotów ceramicznych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Nazwa przedmiotu: WITRAŻ I SZKŁO ARTYSTYCZNE
Kod: M38-7, M38-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
WIEDZA
Wyposażenie słuchaczy w wiedzę w zakresie niektórych technik szklarskich i podstaw pracy w materiale szklanym.
Zapoznawanie słuchaczy z materiałem szklanym, w celu poznania jego specyficznych właściwości.
Zapoznanie z rolą i funkcją witraża w architekturze na przestrzeni dziejów, oraz przedstawienie jego roli we
współczesnym budownictwie.
UMIEJĘTNOŚCI
Wyrabianie umiejętności wnikliwej i wrażliwej obserwacji własnego otoczenia.
Wypracowanie odpowiednich nawyków metodycznych niezbędnych w procesach kreacyjnych, występujących na
etapach pracy koncepcyjnej, projektowej i realizacyjnej.
Uczenie na czym polega przekaz wizualny, jakim podlega zasadom, jaką role pełni w nim warsztat i zdolności
manualne oraz doświadczenie zdobyte podczas pracy oraz jakie znaczenie ma w tym wszystkim własny rozwój
intelektualny i emocjonalny.
POSTAWY
Rozbudzenie twórczej i refleksyjnej postawy wobec siebie i świata, wartości estetycznych, etycznych i innych.
Pobudzenie aktywności intelektualnej, kształtowanie postaw kreatywnych, zainteresowań i zamiłowania w
tworzeniu szeroko rozumianej kultury plastycznej.
Pokazanie celowości i znaczenia pracy projektowej w osiąganiu pozytywnych rezultatów własnej działalności
kreacyjnej.
Uświadamianie znaczenia estetyki wnętrz w których przebywamy na naszą wrażliwość i kulturę życia, oraz uczenie
umiejętności oceny otoczenia architektonicznego poprzez analizę jego zasadniczych elementów.
- Sztuki użytkowe, ich różnice w stosunku do sztuk określanych jako czyste.
- Właściwości, natura szkła jako tworzywa, metody jego produkcji, jego kształtowanie na gorąco i obróbka
na zimno.
152
Historia witraża, jego rodzaje, zastosowanie dawniej i dzisiaj.
Technologia tradycyjnego witraża, stosowane materiały, wpływ światła na jego efekt kolorystyczny.
Możliwości witraża w kreowaniu przekazu wizualnego, podstawowe środki wyrazu plastycznego zawarte
w tej technice, sposoby uzyskiwania efektów kolorystycznych, przestrzennych, linearnych.
- Możliwości kreacyjne współczesnych technik obróbki szkła.
- Technika fusingu / stapianie tafli szkła / , jej możliwości technologiczne, zastosowanie we współczesnym
witrażu.
- Formy użytkowe realizowane techniką fusingu.
- Ćwiczenia warsztatowe: cięcie szkła, obróbka na zimno, oprawianie w ołowiu, oprawianie taśmą
miedzianą.
- Przygotowywanie projektów / kartonów/, wykonywanie szablonów, montowanie witraża.
- Metody łączenia szkła z innymi materiałami.
- Obróbka szkła na zimno- szlifowanie, polerowanie, cięcie, klejenie.
-
1.
2.
3.
W.Nowotny. Technologia szkła. Wrocław1975
W. Ślesiński. Techniki malarskie, spoiwa mineralne. Warszawa 1983
H.de Morant. Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności. Warszawa 1983
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac. Kryteria oceny: zgodność pracy z założonymi
celami, szczególna inwencja twórcza, umiejętność posługiwania się warsztatem, systematyczność pracy, walory
artystyczne.
Nazwa przedmiotu: EKO-ART
Kod: M39-7, M39-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. dr hab. Anna Waszczuk
WIEDZA:
1. Znajomość podstawowych technik włókna i papieru czerpanego.
2. Umiejętność dobierania materiałów i technik do realizacji proponowanych zadań.
UMIEJĘTNOŚCI:
1. Posługiwanie się wybraną techniką papieru i włókna.
2. Wykorzystanie nowych technik we wszystkich dziedzinach sztuki.
3. Łączenie wiedzy teoretycznej z praktyczną.
4. Umiejętność podejmowania niekonwencjonalnych rozwiązań.
5. Posługiwanie się nowymi technikami do realizacji zadań.
6. Zastosowanie nowych rozwiązań formalnych w sztuce.
POSTAWY:
1. Otwartość na nowe rozwiązania.
2. Kreatywność.
3. Zdolność do podejmowania nietradycyjnych rozwiązań.
Treści przedmiotu: studiowanie nowych rozwiązań technicznych i technologicznych w budowaniu obiektów
płaskich i przestrzennych
1. Katalogi wystaw indywidualnych i zbiorowych sztuki włókna, papieru, ziemi i książki.
Metody dydaktyczne: objaśnienie/wyjaśnienie, ćwiczenia laboratoryjne, korekty indywidualne i zbiorowe
153
Metody oceniania: indywidualne, końcowo semestralne i końcoworoczne przeglądy prac wykonanych przez
studentów
Kod: M40-7, M40-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Waldemar Szysz
Treści merytoryczne przedmiotu: Poznanie warsztatu litograficznego. Wprowadzenie w podstawowe techniki
druku płaskiego z kamienia litograficznego. Techniki specjalne (negatyw, pozytyw, przedruk, szablon) oraz druk
barwny. Stosowanie druku strukturalnego, fakturowego jako środka wypowiedzi artystycznej.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Kod: M41-7, M41-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Włodzimierz Pastuszak
154
Kod: M42-7, M42-8
Rok studiów: IV
Semestr: 7, 8
Punkty ECTS: 5+6
Imię i nazwisko wykładowcy: as. dr Joanna Polak
Efekty kształcenia: Umiejętność posługiwania się technikami multimedialnymi w kreacji artystycznej.
Wymagania wstępne:
Treści merytoryczne przedmiotu
Teoretyczne i praktyczne realizacje w ramach podstawowych technik rejestracji i przetwarzania obrazu,
przekazywania informacji audialnej i wizualnej - film, video, telewizja, radio, grafika i animacja komputerowa.
1999.
Kod: M43-9, M43-10
Rok studiów: V
155
Semestr: 9, 10
Punkty ECTS: 7+8
Imię i nazwisko wykładowcy: wykładowcy, którzy prowadzili pracownie fakultatywne na IV roku
UMIEJĘTNOŚCI
Studenci podczas pracy uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i
warsztat.
POSTAWY
Postawa artystycznej odpowiedzialności za dzieło finalne jakim jest zestaw prac dyplomowych.
Wymagania wstępne: zaliczenie wcześniej przynajmniej dwóch semestrów z wybranego przedmiotu
Treści merytoryczne przedmiotu: Semestr 9 to przygotowanie do realizowania dzieła uzupełniającego do
dyplomu zgodnie z wiedzą nabytą podczas studiów. Semestr 10 poświęcony jest na realizację dzieła
uzupełniającego, które stanowi integralną część dyplomu artystycznego.
Metody dydaktyczne: Dyplomanci wybierają temat dzieła uzupełniającego, samodzielnie decydują o jego
charakterze. Indywidualne korekty na każdych zajęciach naprowadzające na spójne ujęcie tematu pod względem
formy i treści.
Kod: M44-3, M44-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 1+1
czynnej rekreacji.
Spis zalecanych lektur: Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia
Metody oceniania: Zaliczenie na podstawie wykonywanych ćwiczeń
Nazwa przedmiotu: JĘZYK OBCY
Rok studiów: II
Semestr: 2, 3, 4, 5
Punkty ECTS: 1 + 1 + 1 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy:
156
Kod: M45-2, M45-3, M45-4, M45-5
język angielski -mgr Hanna Jasińska,
język francuski –mgr Hanna Zaborowska,
język rosyjski -mgr Włodzimierz Zińczuk (wykładowcy Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS)
Efekty kształcenia: Doskonalenie kompetencji z języka obcego: rozwijanie umiejętności poprawnego i
swobodnego wypowiadania się i pisania, rozwijanie umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem,
wzbogacenie zasobu słownictwa i struktur gramatycznych pomocnych w komunikacji, rozszerzenie słownictwa z
zakresu tematyki sztuki.
Wymagania wstępne: Wybór języka obcego spośród dostępnych: język angielski, język francuski, język rosyjski.
Student może, za zgodą Dziekana, wybrać inny język, który jest nauczany w Centrum Nauczania i Certyfikacji
Języków Obcych UMCS, o ile nie koliduje to z jego planem zajęć. Pożądana znajomość wybranego języka na
poziomie minimum B1 według skali ogólnej ESOKJ.
Treści merytoryczne przedmiotu: w każdym semestrze konwersatorium 30 godz.
Praktyczna nauka języków obcych oraz praktycznego tłumaczenia tekstów specjalistycznych z zakresu sztuki.
Spis zalecanych lektur – Język angielski:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
M. Vince, Advanced Language Practice, Heinemann, Oxford 2003.
Spis zalecanych lektur – Język francuski:
1. E. Bérard, Y. Canier, Ch. Lavenne, Tempo 2, Didier/Hatier, Paris 1997.
2. J.Girardet, J. M. Cridling, Panorama 2, Clé International, Paris 1996.
Spis zalecanych lektur – Język rosyjski:
1. M. Fidyk, T. Skup-Stundis, Repetytorium z języka rosyjskiego, PWN, Warszawa 1984.
Forma dydaktyczna zajęć: konwersatorium
Metody dydaktyczne: Konwersatorium.
Metody oceniania: Zaliczenie na ocenę w każdym semestrze na podstawie przeprowadzanych testów i aktywnej
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę, egzamin w 5 sem.
Kod: M46-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz.
katalogi)
157
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Metody dydaktyczne: Wykład. Pokaz. Ćwiczenia praktyczne grupowe i indywidualne.
Metody oceniania: Praktyczny sprawdzian umiejętności obsługi poznanych programów (prace zaliczeniowe). Test
aspekcie użytkowania komputera i programów komputerowych.
Kod: M47-9
Rok studiów: V
Semestr: 9
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Efekty kształcenia: Wprowadzenie podstawowych zagadnień dotyczących ochrony własności intelektualnej.
Zapoznanie z podstawami prawa autorskiego ze szczególnych uwzględnieniem prawa dotyczącego sztuk
plastycznych, fotografii i dzieł naukowych.
Warszawa 1998 r.
Metody dydaktyczne: Wykład.
Metody oceniania: egzamin w formie pisemnej
Typ przedmiotu: obowiązkowy fakultatywny
Rok studiów: IV
Semestr: 7
Liczba godzin: 15
158
Kod: M48-7
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę: dr Anna
Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek
Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski
Dobór literatury.
Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę.
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i edukacji,
integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
159
Punkty ECTS: 2+6+7
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
160
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
XXI wieku).
161
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
162
Kod: M48-8, M48-9, M48-10
Rok studiów: IV, V
Semestr: 8, 9, 10
Punkty ECTS: 2+6+7
Nazwa przedmiotu: PLENER MALARSKI
Kod: M49-3, M49-5
Rok studiów: II, III
Semestr: 3, 5
Punkty ECTS: 2 + 2
163
Plener malarski realizowany jest: po I roku studiow: 60 godz. – minimum 11 dni,
po II roku studiow: 50 godz. – minimum 10 dni,
Metody nauczania: Program nauczania jest realizowany poza pracownią w oparciu o tożsamość miejsca i
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę odbywa się na podstawie namalowanych obrazów, rysunków, szkiców,
164
7.3. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE
SZTUK PLASTYCZNYCH, 3-LETNIE STACJONARNE STUDIA I STOPNIA
(LICENCJACKIE)
Kod: 1E1-1
Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia, stacjonarne
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Kod: 1E1-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
Efekty kształcenia
WIEDZA
165
UMIEJĘTNOŚCI
przedmiotu.
.Forma zaliczenia: zaliczenie na ocenę
Kod: 1E1-3, 1E1-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 1+2
WIEDZA:
166
wyliczać najważniejszych artystów oraz fakty ze sztuki okresu od drugiej połowy XVIII wieku po lata
80.XIX wieku;
UMIEJĘTNOŚCI:
impresjonizmu;
80.XIX wieku;
wieku;
POSTAWY:
80.XIX wieku;
wieku.

Warszawa 1992.
Kod: 1E1-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
 Wskazywanie źródeł inspiracji sztuki nowoczesnej.
 Charakterystyka założeń programowych nurtów sztuki nowoczesnej.
 Rozpoznawanie kluczowych twórców i dzieł charakterystycznych dla poszczególnych kierunków
modernizmu i historycznej awangardy.
UMIEJĘTNOŚCI:
 Analizowanie, interpretowanie i umiejętność wartościowania dzieł sztuki nowoczesnej.
POSTAWY:
 Aktywna postawa wobec sztuki XX wieku.
167
Otwartość i wrażliwość na specyfikę form ekspresji charakterystycznych dla epoki nowoczesności i
ponowoczesności.
 Zdolność do samodzielnego rozróżniania wartości tkwiących w formach sztuki XX wieku.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Przedmiot obejmuje historię i zagadnienia teoretyczne sztuki nowoczesnej.
Omawiane są kierunki artystyczne końca XIX wieku i XX wieku w kontekście współczesnych teorii historii sztuki.
Analizowane są zarówno kluczowe poszukiwania formalne modernizmu, jak też osiągnięcia historycznej
awangardy, ujęte jako zapowiedź i istotny komponent sztuki współczesnej. Realizowane tematy obejmują
następujące bloki problemowe:
figuracja.

Warszawa 2002.
Kod: 1E2-1, 1E2-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 1+2
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
POSTAWY
168
1.
W. Tatarkiewicz, Historia filozofii, t. I- III, Warszawa 2004.
Kod: 1E3-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
 Student wymienia i opisuje centralne kategorie estetyki.
 Wskazuje główne spory toczące się w łonie estetyki.
 Rozróznia i charakteryzuje aktualne problemy trapiące estetykę.
UMIEJĘTNOŚCI:
 Posługuje się podstawową terminologią estetyczną.
 Potrafi dokonac krytycznej analizy tekstów z dziedziny estetyki.
 Nabywa umiejętnośc uczestniczenia w dyskusji na tematy estetyczne.
POSTAWY:
 Wykazuje się krytycyzmem wobec stanowisk estetycznych.
 Wykazuje otwartośc na kontrargumenty.
 Jest zorientowany na pogłębienie swojej wiedzy z zakresu estetyki.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa przedmiotu: TEORIA I HISTORIA KULTURY
Kod: 1E4-2
Rok studiów: I
169
Semestr: 2
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
 Student wymienia i charakteryzuje wybrane teorie kultury.
 Określa specyfikę danych kultur i okresów historycznych.
 Wskazuje główne osiągnięcia wybranych kultur.
UMIEJĘTNOŚCI:
 Umiejętność wskazania źródeł współczesnej zachodniej kultury.
 Umiejętność odnajdywania różnic między kulturami.
 Umiejętność krytycznej analizy wybranych kultur.
POSTAWY:
 Student wykazuje się świadomością historyczną dziejów ludzkości.
 Ma świadomośc znaczenia różnorodności kulturowej we współczesnym świecie.
 Jest zorientowany na wzbogacenie swojej wiedzy o kulturze.
Kultury i cywilizacje od paleolitu po najnowsze zjawiska kultury artystycznej. Podstawowe terminy i pojęcia kultury.
Wzory kultury; przestrzeń; czas; mit i religia; małżeństwo i rodzina; ciało w kulturze; interpretacja tekstów kultury;
przyspieszenie obiegu informacji; postmodernizm; fundamentalizm - nacjonalizm – terroryzm. Kontekst
antropologiczny i związki sztuki z najważniejszymi ideami estetyki i tendencjami rozwojowymi różnych epok.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
M. Bogucka, Dzieje kultury polskiej do 1918 roku, Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1987.
G. Desanty, Odkrywanie Europy. Idea, tożsamość, rzeczywistość, Warszawa-Kraków 1999.
A. Flis, Chrześcijaństwo i Europa. Studia z dziejów cywilizacji Zachodu, Kraków 2001.
A. Flis, Czego się Zachód nauczył od Wschodu w XX wieku?, [w:] Wartości Wschodu i wartości Zachodu. Spotkania cywilizacji,
red. J. Danecki, A. Flis, Kraków 2005.
A. Gieysztor, Mitologia Słowian, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.
A. Kłoskowska, Kultura narodowa u korzeni, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1996.
M. Weber, Gospodarka i społeczeństwo. Zarys socjologii rozumiejącej, Warszawa 2002.
Metody dydaktyczne: Wykład informacyjny, wykład konwersatoryjny.
Metody oceniania: egzamin ustny
Kod: 1E5-4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
170
krytyki.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
S. Ossowski, U podstaw estetyki, Dzieła, T. I, PWN, Warszawa 1966.
V. L. Zolberg, Constructing a Sociology of the Arts, Cambridge University Press, Cambridge 2006.
Kod: 1E6-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
wizualną.
171
 Kody ikoniczne.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA MEDIÓW I REKLAMY
Kod: 1E7-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Kuśpit
WIEDZA
 Zapoznanie się z podstawowymi zagadnieniami, terminami, koncepcjami z zakresu psychologii reklamy.
 Przekazanie istotnych wiadomości z zakresu psychologicznych mechanizmów oddziaływania reklamy.
 Zapoznanie się regułami dotyczącymi konstrukcji komunikatu reklamowego pod kątem jego skuteczności
oddziaływania na odbiorcę.
UMIEJĘTNOŚCI
Zdobycie umiejętności konstrukcji komunikatu reklamowego uwzględniając różnice pomiędzy jej odbiorcami.
 Podstawowe pojęcia dotyczące reklamy.
Historia reklamy. Podstawowe kroki w rozwoju reklamy (informowanie, argumentacja, wywoływanie skojarzenia).
Istota reklamy. Reklama jako jeden z elementów marketing mix. Definicje i rola reklamy. Cechy reklamy. Cele
stawiane reklamie.
 Rodzaje, formy i media reklamy.
Rodzaje i formy reklamy. Podział reklam ze względu na: cele strategiczne przedsiębiorstwa, adresatów,
psychologiczne umotywowanie. Istota reklamy społecznej. Media jako nieodłączny element oddziaływań
reklamowych. Rola poszczególnych mediów w modyfikowaniu siły oddziaływania komunikatu. Telewizja jako
najpowszech-niejszy środek przekazu reklam. Zalety i wady reklamy telewizyjnej. Znaczenie kontekstu w odbiorze
reklamy telewizyjnej (efekt odbicia). Reklama radiowa i jej skuteczność. Reklama w prasie: techniki reklamy
prasowej, sposoby ilustrowania reklam. Internet jako przełom w reklamie. Skuteczność reklamy w Internecie.
Reklama zewnętrzna (outdoor): rodzaje, formy, siła oddziaływania.
 Sztuka i reklama.
Związek reklamy ze sztuką. Pierwsze techniki reklamy. Cele pierwszych twórców reklamy. Rola sztuki przy
tworzeniu reklamy. Nurty w sztuce jako inspiracja dla reklamy. Rola współczesnej reklamy.
 Procesy poznawcze i ich rola w odbiorze reklamy.
172
Percepcja reklamy. Wrażliwość zmysłowa konsumenta. Zwiększanie skuteczności reklamy poprzez zastosowanie
określonych praw spostrzegania. Spostrzeganie podprogowe. Manipulowanie kontekstem zewnętrznym i
zewnętrznym w celu zwiększenia skuteczności reklamy. Zasady tworzenia reklamy obrazowej. Rola uwagi i
zaangażowania w percepcji reklamy. Przetwarzanie automatyczne i świadome. Konstruowanie i prezentacja
reklam w kontekście funkcjonowania pamięci. Model płytkiego przetwarzania informacji. Praktyczne implikacje
wskazówek przywoływania reklamy. Warunkowanie klasyczne i instrumentalne w reklamie.
 Psychologia wizualnej części przekazu reklamowego. Rola niewerbalnych aspektów w reklamie. Metafora
jako element zwiększający natężenie emocjonalne komunikatu reklamowego. Rola barwy w odbiorze reklamy.
Taksonomia PCM. Wymiar estetyczny reklamy. Symbole w reklamie.
 Wybrane teorie psychologiczne w działalności reklamowej. Modele reklamy.
Behawioryzm. Teoria Pola Lewina. Teoria konstruktów osobistych Kelly’ego. Psychoanaliza. Psychologia postaci.
Teoria atrybucji. Znaczenie określonych teorii w zwiększaniu skuteczności komunikatu reklamowego. Podstawowe
modele reklamy: AIDA, AIDCAS, DIPADA, DAGMAR. Model ogólny Howarda-Sheta. Model oparty na nastawieniu.
Model oparty na wizerunku. Trójczłonowy model reklamy efektywnej.
 Rola nastroju i emocji w percepcji reklamy. Motywacje konsumenckie.
Nastrój a skuteczność reklamy. Rola emocji w percepcji reklamy. Reklama racjonalna i emocjonalna oraz ich
efektywność. Znaczenie emocji pozytywnych i negatywnych w komunikacie reklamowym. Specyficzne emocje
wywoływane przez reklamy. Wzorce emocjonalnego reagowania odbiorcy reklamy. Ocena wartości motywacyjnej
reklam. Wzorce motywacji konsumenckich.
 Osobowościowe uwarunkowania percepcji reklamy.
Struktura osobowości odbiorcy reklamy. Różnice indywidualne w odbiorze komunikatu reklamowego. Rola
temperamentu w percepcji reklamy. Potrzeby i wartości a odbiór reklamy. Postawy wobec reklam. Człowiek w
reklamie. Różnice w reakcjach kobiet i mężczyzn na reklamę, człowiek stereotypowy w reklamie. Płeć osób
występujących w reklamie.
 Reklama jako proces komunikacji. Model komunikacji według Kotlera. Podstawowe formy komunikacji w
reklamie. Reklama jako komunikat perswazyjny. Komunikaty centralne i peryferyjne w reklamie. Cechy nadawcy a
skuteczność reklamy.
 Etyka w reklamie. Przepisy prawne dotyczące reklamy. Ograniczenia zapobiegające nierzetelnej i szkodliwej
reklamie. Reguły stosowania reklamy. Zasady szczególne reklamy. Odbiór reklam przez dzieci.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
K. Albin, Reklama: Przekaz. Odbiór. Interpretacja, PWN, Warszawa 2000.
D. Bernstein, Billboard!. Reklama otwartej przestrzeni, PWN ,Warszawa 2005.
D. Doliński, Psychologia reklamy, Agencja Reklamowa Aida s.c, Wrocław 1998.
D. Doliński, Psychologiczne mechanizmy reklamy, GWP, Gdańsk 2003.
A.Falkowski, T. Tyszka, Psychologia zachowań konsumenckich, GWP, Gdańsk 2001.
R. Heath, Ukryta moc reklamy, GWP, Gdańsk 2006.
A.Jachnis, J.F. Terelak, Psychologia konsumenta i reklamy, Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz 1998.
J. Kall, Reklama. Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 1998.
B. Nierenberg, Wybrane problemy badania skuteczności reklamy, Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, Opole 2000.
E. Szczęsna, Poetyka reklamy, PWN, Warszawa2001.
Metody dydaktyczne: Wykłady wspomagane środkami audiowizualnymi. Prezentacja wiadomości teoretycznych
podparta przykładami w formie prezentacji multimedialnych.
Metody oceniania: Zaliczenie z oceną na podstawie kolokwium pisemnego w postaci testu.
Nazwa przedmiotu:
PROJEKTY ARTYSTYCZNO-EDUKACYJNE
Kod: 1E8-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 3
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Barbara Niścior
173
Efekty kształcenia: Nabycie umiejętności konstruowania złożonych i kompleksowych projektów edukacyjnych
dotyczących sztuk plastycznych z zastosowaniem różnych mediów. Aktywizowanie wyobraźni, twórczego myślenia
i rozwijanie postaw kreatywnych. Kształcenie wrażliwości na wartości wizualne. Zapoznanie z możliwościami
rozwijania zdolności twórczych dziecka i twórczej aktywności w procesie kształcenia.
Umiejętność doboru różnorodnych metod, technik plastycznych i środków wyrazu artystycznego i ich zastosowanie
podczas zajęć plastycznych z dziećmi w określonej grupie wiekowej.
Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień metodyki edukacji plastycznej.
Zasady przygotowania projektów edukacyjnych z uwzględnieniem specyfiki, problematyki oraz charakterystyki
grup odbiorców. Kształtowanie indywidualnej i zespołowej wypowiedzi autorskiej. Metody i formy stymulujące
rozwój wyobraźni i fantazji z wykorzystaniem ekspresji plastycznej – nowatorskie sposoby realizacji zajęć
plastycznych poprzez projekty edukacyjne. Kształcenie umiejętności doboru odpowiednich środków wyrazu
artystycznego w zakresie oryginalności formy plastycznej. Rola wyobraźni w procesie twórczym (typologia postaw
twórczych). Pedagogiczne możliwości kształtowania określonych cech osobowości w trakcie realizacji projektów
edukacyjnych. Problemy kreacji i wyboru koncepcji w procesie kształtowania dzieła plastycznego. Kształtowanie
umiejętności dostrzegania własnej indywidualności i niepowtarzalności.
Organizacja warsztatu, charakterystyka materiałów i narzędzi wykorzystywanych w trakcie realizacji projektów
edukacyjnych w różnych placówkach, ośrodkach i instytucjach kultury.
1. Daszyńska M, Malarskie techniki dekoracyjne, WSiP, W-wa 1992
2. Ditkowska B., Nowe narzędzia plastyczne – propozycja zajęć plastycznych rozwijających wyobraźnię dziecka [w]:
Popek S., Tarasiuk R., U podstaw edukacji plastycznej, Lublin 2000
3. Górniewicz J., Rozwój i kształtowanie wyobraźni dziecka, Toruń 1992
4. Jabłoński A., Zabawy plastyczne, W-wa 2000
5. Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2005
6. Karolak W., Projekt edukacyjny – projekt artystyczny, WSHE, Łódź, 2004
7. Karolak W., Sztuka jako zabawa, zabawa jako sztuka,CODN,
8. Karolak W., Kaczorowska B., Jabłoński M., Działania twórcze. Twórczość wspomagająca rozwój. Książka
nauczyciela, WSHE, Łódź, 2007
9. Marcinkowska K., Michejda-Kowalska K., Mowa linii, WSiP, W-wa 1995
Metody nauczania: słowne – wykład, pogadanka; eksponujące – pokaz
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych w terminie projektów edukacyjnych oraz
frekwencji.
Kod: 1E9-5, 1E9-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Liczba godzin: 30 - wykład; 30 – konwersatorium + 30
Punkty ECTS: 3+3
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
174
1.
2.
3.
4.
red. J. Gajda, Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy
rozwoju, Lublin 1998.
5. J. Grad, U. Kaczmarek, Organizacja i upowszechnianie kultury w Polsce. Zmiany modelu, Poznań 1996.
6. A. Hauser, Społeczna historia sztuki i literatury, Warszawa 1974.
7. H. Hohensse-Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Warszawa 1982.
8. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999.
9. B. Jedlewska, Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych, Lublin 1999.
10. J. Kargul, Od upowszechniania kultury do animacji kulturalnej, Warszawa 1995.
Kod: 1E10-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
WIEDZA
rynkowej.
UMIEJĘTNOŚCI
Pojęcie i istota marketingu w ujęciach klasycznych i współczesnych.
 Kategorie marketingu, cele, funkcje i rodzaje marketingu.
 Tendencje we współczesnym marketingu, aktualne, problemy, wyzwania, kontrowersje.
 Wybrane strategie marketingowe (m. in. reklama, Public Relations, sponsoring).
 Specyfika marketingu w sferze kultury /sztuki.
 Diagnozowanie i projektowanie działań marketingowych w sferze kultury/sztuki (badanie rynku,
segmentacja rynku, badanie zadowolenia klienta, projekt marketingowy-biznes plan).
 Możliwości pozyskiwania środków finansowych na działalność kulturalną/artystyczną z funduszy
krajowych i unijnych.
 Doświadczenia różnych podmiotów kultury/sztuki funkcjonujących obecnie w Polsce i innych krajach.
M. Iwaszkiewicz, Marketing a rynek sztuki współczesnej, Ośrodek badania Rynku Sztuki Współczesnej, Poznań 1998.
B. Jedlewska, Marketing w działalności podmiotów kultury – aktualne wyzwania, problemy i doświadczenia [w:] Zarządzanie w
kulturze Tom 7 (red.) Ł Gaweł, E. Orzechowski, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2006.
P. Kotler, Odpowiada na pytania na temat marketingu, Poznań 2004.
A. Niemczyk, Marketing w sferze kultury. Wybrane problemy, Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej w Krakowie, Kraków 2007.
A. Sargeant, Marketing w organizacjach non profit, Dom Wydawniczy REBIS, Kraków 2004.
W. Šmid, Marketing pod presją globalizacji, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 2002.
175
Nazwa przedmiotu: PSYCHOLOGIA
Kod: 1E11-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 3
Imię i nazwisko wykładowcy: wykład - dr Małgorzata Kuśpit, konwersatorium – dr mgr Ewelina Bereziewicz
(wykładowcy Wydziału Pedagogiki i Psychologii)
Efekty kształcenia: Zapoznanie słuchaczy z podstawowymi pojęciami psychologicznymi i prawidłowościami
funkcjonowania człowieka oraz jego rozwojem. Ukazanie zastosowań psychologii w procesie edukacji.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 30 godz., konwersatorium 30 godz.
Przedmiot, metody badawcze, kierunki badań psychologicznych. Procesy poznawcze: percepcja, myślenie i
rozwiązywanie problemów, funkcjonowanie systemu pamięci, wyszukiwanie i selekcja informacji. Uczenie się:
warunkowanie, uczenie się poprzez rozwiązywanie problemów, uczenie się poznawcze, strategie metapoznawcze.
Mowa i porozumiewanie się: komunikacja słowna, komunikacja pozasłowna, metakomunikacja. Procesy
emocjonalno-motywacyjne.
Psychologiczne koncepcje człowieka a interpretacja zachowań ucznia i sytuacji w szkole. Wybrane teorie rozwoju
człowieka i ich wpływ na praktykę szkolną. Techniki poznawania uczniów oraz ograniczenia stosowanych technik.
Kontekst psychologiczny w projektowaniu procesów edukacyjnych.
Projektowanie działań wspomagających rozwój. Czynniki sprzyjające rozwojowi człowieka i hamujące jego
rozwój, stadia rozwojowe a zadania edukacyjne – możliwości kontroli czynników wpływających na rozwój
człowieka. Osobiste plany rozwojowe uczniów. Projektowanie działań edukacyjnych w kontekście specjalnych
potrzeb edukacyjnych uczniów. Procesy poznawcze i emocjonalne w planowaniu i realizacji działań dydaktycznych
i wychowawczych. Psychologia procesów decyzyjnych w pracy nauczyciela.
Realizacja. Interakcje człowiek dorosły – dziecko a interakcje nauczyciel – uczeń. Mowa i porozumiewanie się w
sytuacjach uczenia się i nauczania. Procesy poznawcze, emocjonalno-motywacyjne oraz społeczne w toku
kształcenia. Mechanizmy uczenia się a metody i strategie nauczania. Przystosowanie emocjonalno-społeczne
w grupie, w różnych relacjach edukacyjnych. Konflikty i sposoby ich rozwiązywania w grupie rówieśniczej oraz w
relacjach nauczyciel - uczeń.
Ocenianie i ewaluacja. Psychologia różnic indywidualnych a praktyka. Ocenianie a kształtowanie umiejętności
uczenia się. Ocenianie pracy i osiągnięć uczniów o specjalnych potrzebach edukacyjnych. Specyficzne problemy
uczniów na danym poziomie nauczania (szkoła podstawowa, gimnazjum, szkoła ponadgimnazjalna). Rodzinne
uwarunkowania rozwoju – możliwe modyfikowanie wpływu. Zaburzenia zachowań, możliwości działań
nauczycielskich w zakresie terapii oraz profilaktyki. Nauczyciel jako osoba ucząca się – ewaluacja własnej pracy i
osiągnięć.
Podstawowe terminy i zagadnienia psychologii twórczości.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
E. Aronson, T. D. Wilson, R. M. Akert, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Zysk i S-ka, Poznań 1997.
G. Mietzel, Wprowadzenie do psychologii. Podstawowe zagadnienia, GWP, Gdańsk, 1998.
G. Mietzel, Psychologia kształcenia, GWP, Gdańsk, 2002.
J. Młodkowski, Aktywność wizualna człowieka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 1998.
E. Nęcka, Psychologia twórczości, GWP, Gdańsk, 2002.
S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza, Wydawnictwo UMCS, Lublin, 2003.
(red) J. Strelau, Psychologia. Podręcznik akademicki. t. 2 , GWP, Gdańsk, 2000.
(red) J. Strelau, Psychologia. Podręcznik akademicki. t. 3 , GWP, Gdańsk, 2000.
J. S. Turner, D. B. Helms, Rozwój człowieka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa, 1999.
P. G. Zimbardo, Psychologia i życie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2002.
Metody nauczania: Wykorzystanie metod aktywizujących, praca indywidualna i w grupach, dyskusja.
Metody oceny: Egzamin. Uwzględniane są: obecność, wyniki kolokwium, aktywne uczestnictwo w zajęciach.
176
Nazwa przedmiotu: PEDAGOGIKA
Kod: 1E12-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 3
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Agnieszka Weiner (wykładowca Instytutu Muzyki)
Efekty kształcenia: Przygotowanie do pełnienia roli zawodowej nauczyciela - wychowawcy, zaznajomienie z
najnowszymi teoriami pedagogicznymi, dostarczenie wiedzy o istocie, celach i prawidłowościach procesu
dydaktycznego - wychowawczego, opiekuńczego, realizowanego w szkole i innych instytucjach. Kształtowanie u
przyszłych nauczycieli refleksyjnego stosunku do poznawanych teorii.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw psychologii.
Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 30 godz., konwersatorium 30 godz.
Wybrane współczesne teorie i nurty wychowania, aktualne problemy aksjologiczne w pedagogice, edukacja
globalna, osobowość nauczyciela – wychowawcy. Geneza i rozwój pedagogiki w kontekście zmian współczesnych,
system szkoły tradycyjnej, progresywistycznej i współczesnej, elementy procesu kształcenia i relacje między nimi,
organizacja pracy dydaktyczno - wychowawczej nauczyciela, sposoby poznawania uczniów. Wybrane środowiska
wychowawcze: rodzina, szkoła, zakład pracy, grupy rówieśnicze, subkultury młodzieżowe.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
R. I. Arends, Uczymy się nauczać, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.
red. M. Dudzikowa, Nauczyciel – uczeń. Między przemocą a dialogiem. Obszary napięć i interakcji, Impuls, Kraków 1996.
Z. Kwieciński, B. Śliwerski, Pedagogika, podręcznik akademicki, t.1 i 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
red. A. Nalaskowski, K. Rubacha, Pedagogika u progu trzeciego tysiąclecia, Wydawnictwo UMK, Toruń 2001.
M. Nowak, Podstawy pedagogiki otwartej, RW KUL, Lublin 1999.
J. Rutkowiak, Odmiany myślenia o edukacji, Impuls, Kraków 1995.
Metody nauczania: Wykład, konwersatorium.
Metody oceny: Egzamin.
Nazwa przedmiotu: METODYKA EDUKACJI PLASTYCZNEJ
Kod: 1E13-3, 1E13-4, 1E13-5
Rok studiów: II - III
Semestr: 3, 4, 5
Punkty ECTS: 3 + 3 + 2 = 6
Imię i nazwisko wykładowcy: wykład - dr Anna Boguszewska,
konwersatorium -wykł. Anna Mazur
 Zapoznanie z miejscem i rolą edukacji plastycznej w ujęciu historycznym oraz w aktualnie obowiązującym
bloku przedmiotów humanistycznych, kształtujących osobowość twórczą.
 Zapoznanie z historią badań nad twórczością plastyczną dziecka oraz uwarunkowaniami rozwoju ekspresji
plastycznej ucznia.
 Wprowadzenie w problematykę warsztatu pracy nauczyciela i ucznia.
 Kształtowanie umiejętności twórczego interpretowania aktualnie obowiązujących programów nauczania.
 Kształtowanie umiejętności planowania i organizacji procesu dydaktycznego.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw psychologii i pedagogiki.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - wykład 15 godz., konwersatorium 30 godz.,
sem. 4 - wykład 15 godz., konwersatorium 30 godz., sem. 5 - konwersatorium 30 godz.
 Z dziejów przedmiotu i badań nad twórczością dziecka
- Historia przedmiotu – dawne i współczesne koncepcje. Formy kształcenia nauczycieli.
- Historia badań nad twórczością plastyczną dzieci i młodzieży; etapy rozwoju plastycznego dzieci i młodzieży;
przyczyny zjawisk kryzysowych, cechy charakterystyczne, możliwości przezwyciężania kryzysu plastycznego.
 Problematyka dydaktyki kształcenia plastycznego.
- Podstawy programowe oraz obowiązujące programy nauczania na poszczególnych etapach edukacji szkolnej.
- Charakterystyka obudowy dydaktycznej programów nauczania (podręczniki, poradniki metodyczne, zeszyty
ćwiczeń, instrukcje dla nauczycieli).
177
- Planowanie sytuacji dydaktycznej (plan pracy z uczniem, konspekt, scenariusz, budowa jednostki
dydaktycznej, typy lekcji, zasady, metody i formy stosowane w nauczaniu plastyki).
- Organizacja warsztatu pracy nauczyciela i ucznia (wyposażenie pracowni, pomoce dydaktyczne, zasady
projektowania wizualnych struktur dydaktycznych). Rola mediów na zajęciach plastycznych.
- Planowanie osiągnięć uczniów; sposoby sprawdzania i oceniania osiągnięć. Praca z uczniem uzdolnionym.
- Osobowość nauczyciela plastyki.
- Integracja w edukacji artystycznej.
- Pozalekcyjne i pozaszkolne formy zajęć plastycznych.
 Rola plastyki w kształtowaniu osobowości ucznia.
- Przygotowanie do analizy struktury dzieła plastycznego.
- Proces percepcji, mechanizm percepcji, odbiór dzieła, możliwości kształtowania czynnej postawy odbiorczej.
- Cechy i rodzaje ekspresji; ekspresja jako potrzeba i instrument rozwijający osobowość człowieka.
- Wyobraźnia – rodzaje i cechy, możliwości kształcenia w edukacji plastycznej.
- Arteterapia.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
R. Gloton, C. Clero, Twórcza aktywność dziecka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagog., Warszawa 1976.
H. Hohensse - Ciszewska, Powszechna edukacja plastyczna, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1982.
V. Lowenfeld, W. L. Brittain, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, PWN, Warszawa 1977.
S. Popek, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1985.
red. S. Popek, Metodyka zajęć plastycznych w klasach początkowych, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1987.
H. Read, Wychowanie przez sztukę, Ossolineum, Wrocław 1976.
S. Szuman, O sztuce i wychowaniu estetycznym, Wydawnictwa Szkolne i Pedagog., Warszawa 1990.
A. Trojanowska, Dziecko i plastyka, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1983.
I. Wojnar, Teoria wychowania estetycznego, PWN, Warszawa 1976.
A. M. Żukowska, Kształcenie i dokształcanie nauczycieli rysunku na potrzeby szkół ogólnokształcących II Rzeczypospolitej, Lublin 2003.
Metody nauczania: Wykład. Konwersatorium oparte na metodach aktywnych, umożliwiających studentom
samodzielne wyciąganie wniosków i formułowanie sądów na podstawie treści wykładów i zalecanych lektur oraz
szukanie twórczego zastosowania poznanych metod i form pracy na zajęciach plastycznych.
Metody oceny: W semestrze 3 i 4 zaliczenie na ocenę, w semestrze 5 egzamin. Sprawdzianem umiejętności
praktycznego zastosowania wiedzy teoretycznej przez studentów są praktyki pedagogiczne, realizowane po
kolejnych cyklach zajęć metodycznych.
Nazwa przedmiotu: METODYKA WIEDZY O KULTURZE
Kod: 1E14-4
Rok studiów: II
Semestr: 4
Punkty ECTS: 3
Efekty kształcenia: Zapoznanie studentów z podstawą programową przedmiotu, umiejętność doboru
nowoczesnych metod nauczania, wyboru podręcznika, przygotowanie do samodzielnego konstruowania zajęć z
wiedzy o kulturze.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw psychologii i pedagogiki.
Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz., konwersatorium 15 godz.
Omówienie podstawowych aktów prawnych: podstawa programowa, program nauczania, krytyczny przegląd
podręczników oferowanych przez wydawnictwa; konstrukcja lekcji z wiedzy o kulturze; sposoby oceniania prac
uczniów; Konstruowanie testów sprawdzających wiedzę i umiejętności uczniów. Miejsce i rola edukacji kulturalnej
we współczesnym systemie oświatowym.
1. R. Benedict, Wzory kultury, Warszawa 2002.
2. O. Bergman, Liceum-testy dla Ciebie. Wiedza o kulturze, Warszawa 2003.
3. J. Gajda J. (red.), Pedagogika kultury: historyczne osiągnięcia, współczesne kontrowersje wokół edukacji kulturalnej, perspektywy
rozwoju, Lublin 1998.
4. D. Jankowski, Edukacja kulturalna w życiu człowieka, Kalisz 1999.
Metody nauczania: wykład, dyskusja
178
Nazwa przedmiotu: ANALIZA PSYCHOLOGICZNA TWÓRCZOŚCI PLASTYCZNEJ
Kod: 1E15-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. dr Romuald Tarasiuk
Efekty kształcenia: Zapoznanie z historią badań nad twórczością plastyczną. Uświadomienie uwarunkowań oraz
mechanizmów procesu twórczego w kreacji plastycznej dzieci, młodzieży i dorosłych z uwzględnieniem
psychopatologii ekspresji. Umiejętność wykorzystania wiedzy o prawidłowościach i uwarunkowaniach twórczości
plastycznej w działaniach artystyczno- edukacyjnych.
Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych terminów i zagadnień psychologii.
Treści merytoryczne przedmiotu: konwersatorium 30 godz.
Historia badań nad twórczością plastyczną. Charakterystyka rozwoju ekspresji plastycznej w świetle poglądów i
wyników badań współczesnych badaczy. Typologia postaw twórczych. Rola wyobraźni w procesie twórczym.
Zabawa a ekspresja plastyczna. Miejsce twórczości plastycznej w rozwoju osób o specjalnych potrzebach
edukacyjnych. Metody badań i analizy wytworów plastycznych.
Etapy rozwoju ekspresji plastycznej dzieci, młodzieży i dorosłych. Charakterystyczne cechy dla poszczególnych
okresów i faz rozwojowych według różnych autorów. Historyczne, rozwojowe i osobowościowe uwarunkowania
rozwoju ekspresji plastycznej. Psychologiczne i pedagogiczne podstawy zjawisk kryzysowych
w rozwoju twórczości plastycznej oraz możliwości ich przezwyciężania. Struktura uzdolnień plastycznych oraz
warunki ich rozwoju. Metody badań zdolności plastycznych. Analiza i interpretacja wytworów plastycznych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
red. J. Kida, Sztuka a świat dziecka, WSP, Rzeszów 1996.
red. K. Krasoń i B. Mazepa- Domagała, Oblicza sztuki dziecka w poszukiwaniu istoty ekspresji, WSP, Katowice Mysłowice 2007.
red. W. Limonit i Kamila Nielek- Zawadzka, Dylematy edukacji artystycznej, Impuls, Kraków 2005 t. I i II.
V. Lowenfeld i W,L. Brittain, Twórczość a rozwój umysłowy dziecka, PWN, Warszawa 1977.
W. Pielasińska, Ekspresja jej wartość i potrzeba, WSiP, Warszawa 1983.
S. Popek, Analiza psychologiczna twórczości plastycznej dzieci i młodzieży, WSiP, Warszawa 1978.
red. S. Popek i R. Tarasiuk, U podstaw edukacji plastycznej, UMCS, Lublin 2000.
S. Popek, Człowiek jako jednostka twórcza, UMCS, Warszawa 2001.
S. Szuman, Sztuka dziecka, WSiP, Warszawa 1990.
A. Trojanowska, Dziecko i plastyka, WSiP, Warszawa 1983.
Metody nauczania: Pproblemowe- aktywizujące; eksponujące - film, ekspozycja, pokaz.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie aktywności oraz pracy pisemnej.
Nazwa przedmiotu: WARSZTATY EDUKACJI TWÓRCZEJ
Kod: 1E16-5
Rok studiów: III
Semestr: 5
Punkty ECTS: 2
Efekty kształcenia: Wyposażenie studenta w wiedzę merytoryczną i metodyczną. Tworzenie warunków do
samodzielności i pomysłowości przy opracowaniu projektów edukacyjnych. Wdrażanie do etyki zawodowej.
Wymagania wstępne: Znajomość podstaw pedagogiki i psychologii rozwojowej dzieci i młodzieży. Znajomość
technik plastycznych stosowanych w pracy dydaktycznej i terapeutycznej.
Psychologiczne i pedagogiczne podstawy kształcenia plastycznego oraz wychowania przez plastykę:
- wiedza o formie plastycznej oraz łączność sztuk (tekst i ilustracja, muzyka i plastyka, teatr i plastyka );
- rola edukacji plastycznej w społeczeństwie;
- specyfika twórczości plastycznej dzieci i młodzieży;
- metody, formy, zasady pracy dydaktycznej;
- sposoby inspiracji do aktywności plastycznej oraz planowanie aktywności plastycznej dzieci i dorosłych;
- specyfika technik plastycznych wykorzystywanych w edukacji dzieci i młodzieży;
- plastyczne aranżowanie wybranych sytuacji społecznie użytecznych;
- kultura czasu wolnego; edukacja i wychowanie przez sztukę i uczestnictwo w działaniach kulturalnych.
179
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
A.Boguszewska, A.Weiner, 160 pomysłów na nauczanie zintegrowanie w klasach I–III. Edukacja plastyczno–muzyczna, Kraków 2004.
A. Harbowski, Edukacja kulturalna jako system działań społeczno – wychowawczych, Rzeszów 2000.
L. Katarynczuk – Mania, Wybrane elementy terapii w procesie edukacji artystycznej, Zielona Góra 2002.
M. Malicka, Twórczość czyli droga w nieznane, WSiP, Warszawa 1998.
K. Michejda – Kowalska, O dziecięcej wyobraźni plastycznej, Warszawa 1987.
A. Peppin, H. Williams, Sztuka i Ty, Warszawa 1995.
S. Popek, Analiza psychologiczna twórczości dzieci i młodzieży, Warszawa, 1989.
A. Trojanowska, Dziecko i plastyka, Warszawa 1989.
A. J. Zieliński , Widzenie artystyczne, Wiedza o sztuce, Warszawa 2002.
Metody nauczania: Słowne (rozmowa, dyskusja, praca z tekstem, korekta). Oglądowe (pokaz). Praktyczne
(ćwiczenie praktyczne).
Metody oceny: Zaliczenie z oceną. Podstawą jest wykonanie prac zaliczeniowych (projekt edukacyjny).
Nazwa przedmiotu: EMISJA GŁOSU
Kod: 1E17-6
Rok studiów: III
Semestr: 6
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Renata Mrożek (wykładowca Instytutu Muzyki)
Efekty kształcenia: Opanowanie umiejętności prawidłowego operowania głosem, jego ustawienia, odpoczynku
oraz doboru technik wymowy. Postępowanie z problemami z głosem. Metody usprawniania głosu, ćwiczenia
fonacyjne, artykulacyjne i dykcyjne. Praktyczne zastosowanie i sprawdzian nabytych umiejętności tworzenia,
operowania głosem w pracy własnej nauczyciela oraz pracy nad prawidłową wymową uczniów.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: ćwiczenia 30 godz.
Podstawowe pojęcia teoretyczne dotyczące głosu i mowy dźwiękowej, ich kształcenia oraz metod badawczych w
ujęciu fonetyczno-akustycznym oraz logopedycznym. Budowa i funkcje aparatu głosowego oraz zjawiska
fizjologiczne związane z tworzeniem głosu, jego emisją i higieną. Zaburzenia głosu i mowy dźwiękowej w
kontekście ich tworzenia, emisji i odbioru.
1. A. Legieć-Matosiuk, J. Chaciński, Emisja głosu-skrypt dla studentów, Wyd. WSP, Słupsk 1994.
2. A. Mitrinowicz-Modrzejewska, Fizjologia i patologia głosu, słuchu i mowy, PZWL, Warszawa 1963.
3. H. Mierzejewska, M. Przbysz-Piwkowa, Zaburzenia głosu-badanie-diagnozowanie-metody usprawniania, Wyd. DIG, Warszawa 1998.
Metody nauczania: ćwiczenia
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę.
Kod: 1E18-1, 1E18-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Jan Ferenc, ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak,
as. Kamil Siczek, ad. Piotr Korol
Efekty kształcenia: Wykształcenie biegłości warsztatowej, zaznajomienie z tradycyjnymi technikami rysunkowymi,
zainspirowanie do tworzenia własnych, indywidualnych form wypowiedzi i tworzenia różnych środków wyrazu.
Opanowanie zasad rysunku studyjnego z uwzględnieniem perspektywy, anatomii i kompozycji. Doskonalenie
obserwacji natury i umiejętności notowania spostrzeżeń i wrażeń w formie rysunków. Zaznajomienie z rolą linii,
plamy, faktury, waloru, kontrastu i innych elementów składowych pracy rysunkowej.
Wymagania wstępne: Student powinien posiadać uzdolnienia plastyczne, oraz podstawowe umiejętności
rysunkowe dotyczące zasad perspektywy, zdolności poprawnego oceniania proporcji i prawidłowego
komponowania płaszczyzny. Wymienione predyspozycje i umiejętności powinny pozwolić na poprawne wykonanie
prostego studium postaci w jednej z najprostszych technik (ołówek, węgiel itp.) podczas egzaminu wstępnego.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 - laboratorium 60 godz., sem. 2 - laboratorium 60 godz.
180
Zapoznanie z podstawowymi technikami rysunkowymi i odmianami rysunku, takimi jak szkic, rysunek linearny,
konstrukcyjny, walorowy itp. Kształcenie umiejętności obserwacji w oparciu o zasady perspektywy i elementy
anatomii. Doskonalenie umiejętności rysunkowych poprzez różnorodne studia z natury.
Świadome stosowanie zasad perspektywy, poprawne interpretowanie anatomii, celowe dobieranie technik,
środków warsztatowych, panowanie nad światłem, fakturą i kontrastem. Tworzenie prac rysunkowych o różnym
charakterze i przeznaczeniu takich jak szkic, rysunek konstrukcyjny, rysunek konturowy, rysunek walorowy.
Praca opiera się na indywidualnym podejściu do każdego studenta ze zwróceniem szczególnej uwagi na jego
predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe.
Kompozycja rozumiana jako zespół współzależnych od siebie różnorodnych elementów, budujących jedność
przestrzeni plastycznej. Warsztat jako element poznawczo- porównawczy - różnicowanie i poznawanie narzędzi.
I semestr nauki opiera się na realizacji ćwiczeń w sposób klasyczny - pracowniany, na bazie rzetelnego studium
natury - środki wyrazu, koncepcja rysującego.
II semestr nauki - poszukiwanie indywidualnych możliwości studenta, wyzwolenie chęci radości z rysowania.
wyrazu.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
B. Edwards, RYSUNEK-odkryj talent dzięki prawej półkuli mózgu, Wydawnictwo Aha!, Łódź 2006.
New Perspectives in Drawing, praca zbiorowa, Phaidon, Londyn 2005.
S. Simblet, Anatomia dla artystów, Arkady,
W. Wierzchowiska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.
Metody nauczania: Laboratorium. Praca polega głównie na studiach z natury (martwa natura, postać akt,
architektura, krajobraz i jego elementy). Wskazane jest także poszukiwanie innych źródeł inspiracji,
umożliwiających bardziej osobiste, zindywidualizowane wypowiedzi.
Metody oceny: Semestr 1 - zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego
postępu. W czasie sesji odbywa się tak zwany przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace,
zarówno te wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i
oceniane. Przegląd odbywa się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy,
dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań. Semestr 2 - przegląd zaliczeniowy na prawach
egzaminu.
Kod: 1E19-1, 1E19-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 4 + 3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Maria Polakowska-Prokopiak, ad. Jakub Ciężki
ad. II st. Krzysztof Bartnik, as. Kamil Stańczak
181
 Znajomość i rozumienie terminologii plastycznej oraz wielorakich rodzajów malarskiej ekspresji,
 Umiejętność sprawnego (w sensie warsztatowym) posługiwania się różnymi technikami malarskimi,
 Zdolność analitycznego postrzegania otaczającej rzeczywistości skutkującego kreacjami malarskimi
opisującymi lub interpretującymi tę rzeczywistość.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz.
Semestr 1. Poznanie i doskonalenie, w oparciu o studium martwej natury i studium postaci możliwości
warsztatowych studenta, jego zdolności percepcji i analizy zjawisk przestrzennych oraz ich transpozycji na
płaszczyznę dwuwymiarową. Studiowanie zjawisk barwnych (kolor – jego jakość, walor, nasycenie, relatywizm
barw a kolor lokalny, barwa a przestrzeń, barwa a kompozycja, barwa a światło – modelunek światłocieniowy,
zależność barwa – światło – kompozycja) oraz perspektywicznych (perspektywa w zakresie budowania przestrzeni
w obrazie, zarówno w zgodzie ze specyfiką budowy i funkcjonowania ludzkiego oka jak i jej wbrew – rodzaje
perspektywy) a także problemów związanych z proporcjami i skalą.
Semestr 2. Rozwijanie, w oparciu o pracę z modelem i przedmiotami znajdującymi się w pracowni oraz o
wspomagany z zewnątrz proces samopoznania i samokształcenia, zdolności twórczych w odniesieniu do
podstawowych parametrów obrazu takich jak; układ kompozycyjny (czynniki decydujące o kompozycji - kształt,
kolor, światło, struktura walorowa obrazu, kierunki, format), przestrzeń budowana za pomocą koloru (i jego cech),
zróżnicowana materia oraz charakter kształtów, konwencja malarska, płaszczyzna obrazu, format obrazu.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka. WAiF, Warszawa 1978.
J. Muszyński, 100 najsłynniejszych obrazów. Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.
W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna: przyczynek do analizy elementów malarskich, PIW, Warszawa 1986.
Leksykon malarstwa od A do Z, Muza S.A., Warszawa 1992.
B. Osińska, Sztuka i czas, cz. 1-4, Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1994.
H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce, Warszawa 1973.
M. Rzepińska, Siedem wieków malarstwa europejskiego, Ossolineum, Wrocław 1988.
W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1974.
W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1986.
Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w pracowni malarskiej. Student realizuje zadania formułowane przez
prowadzącego. Powstające prace malarskie poddawane są analizie (korekty indywidualne i zbiorowe) zarówno w
trakcie ich powstawania jak i po zakończonym cyklu dydaktycznym (semestrze, roku).
Metody oceny: Oceny dokonuje się na podstawie prac prezentowanych przez studenta w trakcie przeglądu na
zakończenie semestru lub roku. Semestr 1 - zaliczenie na ocenę, semestr 2 – zaliczenie na prawach egzaminu.
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA
Kod: 1E20-1, 1E20-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 4 + 3
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, ad. Agnieszka Zawadzka, st. wykł. Adam Panek,
ad. Anna Perłowska-Weiser
Efekty kształcenia: Rozumienie i stosowanie klasycznych technik grafiki warsztatowej. Praktyczne opanowanie
warsztatu graficznego: wybór projektu, zastosowanie odpowiednich narzędzi w procesie przygotowania matrycy,
wykonanie odbitek. Postawa otwartości wobec tradycyjnych technik graficznych, świadomość ich znaczenia dla
rozwoju grafiki oraz możliwości, jakie dają we współczesnej sztuce.
i drzeworyt wzdłużny. Semestr 2 - techniki wklęsłodruku: suchoryt, mezzotinta, akwaforta, akwatinta.
1.
182
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty na każdym szczeblu
powstawania grafik.
Metody oceny: Zaliczenie na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu,
rozwoju wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Umiejętność powielania oceniana jest na
podstawie przedstawienia 3 jednakowych odbitek każdej z wykonanych grafik. Rezultaty pracy poddane są
dyskusji w grupie. Semestr 1 - zaliczenie na ocenę, semestr 2 – zaliczenie na prawach egzaminu.
Kod: 1E21-1, 1E21-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski, ad. Zbigniew Stanuch,
as. Piotr Zieleniak, as. Radosław Skóra
Efekty kształcenia: Zorientowanie studenta w najszerzej pojętych horyzontach sztuki rzeźbiarskiej, rozwijanie
wyobraźni przestrzennej, kształtowanie umiejętności posługiwania się bryłą jako środkiem wyrazu służącym do
uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 – laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 60 godz.
 STUDIUM – praca z modelem: skierowanie uwagi na obserwowane formy, jej budowę i proporcje; umiejętność
 WARSZTAT I TECHNOLOGIA – zaznajomienie z różnymi materiałami rzeźbiarskimi i sposobami ich
stosowania:
- glina jako wstępny materiał do modelowania;
- gips, cement (odlew i narzut);
- kamień, drewno (dłutowanie);
- ceramika;
- masy plastyczne;
- żywice epoksydowe;
- sposoby zabezpieczania i konserwacji rzeźby.
 KONCEPCJA. Zadania koncepcyjne obejmują: opracowanie form rzeźbiarskich z uwzględnieniem ich
Semestry 1 – 2 to Pracownia wstępna – orientacja w podstawowych zagadnieniach rzeźbiarskich.
Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą. Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej. Ćwiczenia
sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej.
- proste bryły;
- wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy
anatomicznej i proporcji;
- płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać) – próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę
rzeźbiarską;
- niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa);
- portret z dokumentacji fotograficznej;
- kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta;
- wykonanie odlewów gipsowych prac.
183
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
red. J. Chrzanowska-Pieńkos, Alina Szapocznikow, 1926-1973, Galeria Sztuki Współczesnej Zachęta, Warszawa 1998.
Metody nauczania: Ćwiczenia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej.
Metody oceny: Semestr 1 - zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, semestr 2 – zaliczenie na
prawach egzaminu.
Nazwa przedmiotu: STRUKTURY WIZUALNE
Kod: 1E22-1, 1E22-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2 + 1
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Ireneusz Wydrzyński, ad. Ewa Niestorowicz
wizualnego.
Wymagania wstępne:
szkiców).
- Język i forma.
- Materia i forma.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Kraków 1984.
Metody nauczania:
- Wprowadzenie do ćwiczeń w formie ustnej ilustrowanej przeźroczami.
- Ćwiczenia grupowe w formie wspólnej gry.
- Rozmowy indywidualne o projektach i wykonywanych pracach.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac projektowych.
184
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE GRAFICZNE
Kod: 1E23-1, 1E23-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2 + 1
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Małgorzata Bałdyga-Nowakowska
Efekty kształcenia: Projektowanie graficzne rozwija umiejętność świadomego kształtowania form graficznych.
Przedmiot ten uczy skrótowości obserwacji i precyzji przekazu. Kształtuje wyobraźnię estetyczną, wyrabia
wrażliwość na otaczający świat interpretowany jako przedmiot grafiki.
Wymagania wstępne: Zakłada się u studentów podstawową orientację w problematyce kultury masowej i historii
sztuki (na przykład: Polskiej Szkoły Plakatu oraz historii pisma i drukarstwa).
Litera jako istotnym elementem graficznym. Relacja miedzy znakiem a tekstem. Typografia jako harmonijny
związek między formą a treścią. Zakres realizowanych tematów uwzględnia grafikę wydawniczą (okładka, układ
typograficzny, ilustracja, ulotka, folder), projekty identyfikacji wizualnej (znak firmowy i towarowy), projekty
plakatów (reklamowych, informacyjnych, społecznych), projekty graficzne z zastosowaniem mediów
elektronicznych (krótkie filmy).
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Ch. Fiell, P. Fiell, Projektowanie graficzne w XXI wieku, Taschen, 2005.
A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Warszawa 2003.
A. Głowacki, W kręgu lo design. Projektowanie-harmonia przeciwieństw, Kraków 1994.
J. Goślicki, Sztuka reklamy, Kraków 1994.
P. Rypson, Książki i strony. Polska książka awangardowa i artystyczna XX wieku, Warszawa 2000.
J. Wiercińska, Sztuka i książka, Warszawa 1986.
Metody nauczania: Przyjęta forma pracy obejmuje od 2 do 3 tematów w semestrze. Tematy poprzedzane są
wykładami wprowadzającymi. Na poszczególnych etapach realizacji tematów (projektów) przeprowadzane są
systematycznie indywidualne korekty, zmierzające do spójnego ujęcia tematu tak z punktu widzenia formalnego,
jak z punktu widzenia treściowego.
Metody oceny: Warunkiem zaliczenia jest realizacja wszystkich tematów w terminie. Podstawowym kryterium
tematów przez poszczególnych studentów.
Kod: 1E24-1, 1E24-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3 + 3
Imię i nazwisko wykładowcy: wykład – prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska,
laboratorium – ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron
Wykład: sem.3 – 15godz
Efekty kształcenia: Przekazanie wybranych zagadnień dotyczących historii i teorii fotografii oraz podstaw
warsztatu fotograficznego.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Wybrane zagadnienia historii i teorii fotografii. Prawda i fałsz obrazu
fotograficznego. Dokument i aranżacja, zapis i kreacja. Współczesne artefakty wykorzystujące zapis mechaniczny
oraz współczesne postawy twórców posługujących się tym medium.
Wykłady obejmują następującą problematykę:
1. Historia fotografii.
2. Wybrane zagadnienia z fotografii portretowej, aktu, fotografii reklamowej, propagandy, reportażu, dokumentu,
fotografii prasowej).
3. Fotografia w perspektywie współczesnej (inscenizacja fotograficzna, zapis mechaniczny w sztuce aktualnej).
185
1. D. D. Bush, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu, Helion, Gliwice 2002.
2. A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Humanistyczno Ekonomicznej, Łódź 2002.
3. M. Freeman, Fotografia studyjna, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1993.
4. M. Iliński, Materiały i procesy fotograficzne, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989.
5. T. Klimecki, Technika powiększania w fotografii, Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, Warszawa 1987.
6. R. Kreyser, Błędy fotograficzne, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1989.
7. R. Kreyser, Filtry fotograficzne, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1992.
8. M. Langford, Fotografia od A do Z. Encyklopedia kieszonkowa, Muza, Warszawa 1992.
9. S. Magala, Sztuka widzenia czyli świat w obiektywie aparatu fotograficznego, Akademia Sztuk Pięknych, Wrocław 2000.
10. Ł. Oberlan, Fotografia cyfrowa, Helion, Gliwice 2003.
Metody nauczania: Wykład i prezentacja multimedialna.
Metody oceny: Zaliczenie z oceną, na podstawie pisemnego testu.
Laboratorium: sem.3 – 15 godz., sem.4 - 15 godz.
Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zagadnień dotyczących teorii i praktyki warsztatu fotograficznego:
umiejętność posługiwania się sprzętem fotograficznym, ciemniowym i oświetleniowym. Zapis obrazu w technice
fotografii analogowej i cyfrowej. Uzyskiwanie obrazu negatywowego i pozytywowego w fotografii analogowej,
przetwarzanie obrazu w fotografii cyfrowej. Analiza fotografii jako autonomicznego medium w kreacji artystycznej.
Treści merytoryczne przedmiotu: Fotografia jako narzędzie zapisu rzeczywistości zastanej i aranżowanej.
Obraz fotograficzny jako zapis rzeczywistości subiektywnej. Idea obrazu fotograficznego - analiza elementów
konstrukcyjnych obrazu i ich znaczenia w kreowaniu sensu wypowiedzi wizualnej.
Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: instruktażowe prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne
obejmujące pracę w atelier fotograficznym i w przestrzeni zewnętrznej, obróbkę fotochemiczną w laboratorium i
ciemni fotograficznej oraz podstawy opracowywania obrazu w technologii cyfrowej.
Metody oceny: Analiza i ocena realizacji fotograficznych wykonanych w ramach ćwiczeń. Semestr 3 – zaliczenie
na ocenę, semestr 4 – zaliczenie na ocenę na prawach egzaminu.
Kod: 1E25-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Punkty ECTS: 3
Imię i nazwisko wykładowcy: wykład - ad. Marek Letkiewicz,
laboratorium – ad. Włodzimierz Pastuszak, wykł. Michał Mikulski
Efekty kształcenia: Wprowadzenie studenta w arkana pracy artysty plastyka w środowisku mediów cyfrowych.
Przygotowanie studenta do kreacji prac multimedialnych, w pełnym cyklu realizacji od fazy koncepcyjnej poprzez
czynności heurystyczne, dokumentację planów, scenopis, storyboard, produkcję, postprodukcję do uzyskania
efektu finalnego w postaci pracy wykonanej w standardzie technologicznym dostosowanym do środowiska
medialnego, w którym będzie ona udostępniana.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 –wykład 15 godz., laboratorium 15 godz., sem.2 –laboratorium 15 godz.
postprodukcyjnych.
186
3. W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wydaw. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona Góra,
1999.
Metody nauczania: Zajęcia laboratoryjne: prezentacje oraz ćwiczenia praktyczne.
Metody oceny: Semestr 3 – zaliczenie na ocenę, semestr 4 – zaliczenie na ocenę na prawach egzaminu.
Kod: 1E26-5, 1E26-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 2 + 2
Efekty kształcenia: Poznanie podstawowych zasad dotyczących łączenia różnych mediów; umiejętność
stosowania intermedialnych form wizualnych, łączenia w strukturalne całości przekazów o rozbudowanej warstwie
treściowo - formalnej; stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych i wizualnych.
Wymagania wstępne: Przygotowanie ogólno plastyczne, wynikające z toku studiów pierwszego stopnia.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 – laboratorium 30 godz., sem.2 – laboratorium 15 godz.
Intermedialne działania wizualne powiązane z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki. Twórcze łączenie w
spójne całości artystycznych prezentacji i projekcji zarówno w przestrzeni realnej jak i wirtualnej. Badanie
związków i relacji zachodzących pomiędzy różnorodnymi mediami wizualnymi i audiowizualnymi. Łączenie mediów
tradycyjnych i niekonwencjonalnych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: prezentacje programów wizualnych i audiowizualnych z użyciem
sprzętu do rejestracji dźwięku i obrazu oraz ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące pracę w
pracowni intermedialnej i poza nią.
Metody oceny: Analiza i ocena realizacji intermedialnych wykonanych w ramach ćwiczeń. Semestr 5 – zaliczenie
na ocenę, semestr 6 – zaliczenie na ocenę na prawach egzaminu.
Nazwa przedmiotu: MALARSTWO - wybór
Kod: 1E27-3, 1E27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Woźniak
Efekty kształcenia: Doskonalenie warsztatu malarskiego.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Malarstwo na I roku.
Rozwijanie, w oparciu o pracę z modelem i przedmiotami znajdującymi się w pracowni oraz o wspomagany z
zewnątrz proces samopoznania i samokształcenia zdolności twórczych w odniesieniu do podstawowych
187
parametrów obrazu takich jak: układ kompozycyjny (czynniki decydujące o kompozycji - kształt, kolor, światło,
struktura walorowa obrazu, kierunki, format), przestrzeń budowana za pomocą koloru (i jego cech), zróżnicowana
materia oraz charakter kształtów, konwencja malarska, płaszczyzna obrazu, format obrazu, itp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, WAiF, Warszawa 1978.
E. Gombrich, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawienia obrazowego, PIW, Warszawa 1981.
W. Kandinsky, Eseje o sztuce i artystach, PK, Kraków 1991.
A. Malraux, Przemiana Bogów. KAW, Warszawa, 1985.
Red. A. Merita, Historia sztuki 1000-2000. Arkady, Warszawa 1998.
H. Read, O pochodzeniu formy w sztuce. Warszawa 1973.
M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Wyd. Literackie, Kraków 1983.
W. Strzemiński, Teoria widzenia. Wyd. Literackie, Kraków 1974.
W. Tatarkiewicz, Dzieje sześciu pojęć. Warszawa 1986.
Metody nauczania: Zajęcia laboratoryjne się w pracowni malarskiej. Korekty indywidualne i zbiorowe
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. Oceny dokonuje się na podstawie prac prezentowanych przez studenta w
trakcie przeglądu na zakończenie semestru lub roku.
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA - wybór
Kod: 1E28-3, 1E28-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Waldemar Szysz, ad. Agnieszka Zawadzka
Efekty kształcenia: Przygotowanie studenta do samodzielnej pracy poprzez rozwijanie wtórnych predyspozycji
artystycznych i kreatywnego stosunku do otaczającej rzeczywistości. Wyrobienie rzetelnej znajomości środków
ekspresji i sprawności instrumentalnych, charakterystycznych dla poszczególnych technik graficznych.
Wymagania wstępne: Podstawowa wiedza na temat technik grafiki warsztatowej: druk wypukły, wklęsły.
Znajomość podstaw historii sztuki. Umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu, opanowanie
warsztatu rysunkowego.
Najbardziej charakterystyczne techniki graficzne druku wypukłego i wklęsłego - rytowniczymi i trawionymi na
metalu: linoryt i drzeworyt wzdłużny czarno-biały i kolorowy, sucha igła, mezzotinta, akwaforta, akwatinta, miękki
werniks, odprysk oraz techniki mieszane.
Zagadnienia tematyczne i plastyczne poruszające istotne problemy języka graficznego, takie jak: linia i plama,
bryła i światłocień, walor i kolor, faktura i przestrzeń. Położony jest nacisk na osobistą wypowiedz studenta, która
jest tylko ukierunkowana przez prowadzącego zajęcia.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Korekty i dyskusje na każdym
szczeblu powstawania grafik: od ogólnej koncepcji treściowej i formalnej, poprzez projekt do fazy wykonania
odbitek i przygotowania ekspozycji.
Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu, rozwoju
wrażliwości artystycznej, oryginalności, biegłości warsztatowej. Rezultaty pracy poddane są dyskusji w grupie,
również autoanalizie, a ostatecznej ocenie przedstawionej przez prowadzącego towarzyszy ustne uzasadnienie.
Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE - wybór
Rok studiów: II
188
Kod: 1E29-3, 1E29-4
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Piotr Zieleniak
Efekty kształcenia: Naprowadzenie wyobraźni na operowanie bryłą. Próby przestrzennej wypowiedzi plastycznej.
Ćwiczenia sprawdzają wyczulenie studenta na zadania rzeźbiarskie i ułatwiają mu wybór specjalności artystycznej.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Rzeźba na I roku.
 proste bryły;
 wstępne studia z natury (postaci, głowa) – spojrzenia na modela od strony konstrukcji, budowy anatomicznej i
proporcji;
 płaskorzeźba (wnętrze, pejzaż, postać) – próba przeniesienia relacji przestrzennych na płaszczyznę
rzeźbiarską;
 niewielkie zadanie w materiale trwałym (np. forma użytkowa);
 portret z dokumentacji fotograficznej;
 kompozycja dowolna jako sprawdzian wyobraźni i możliwości realizacyjnych studenta;
 wykonanie odlewów gipsowych prac.
Metody nauczania: Ćwiczenia laboratoryjne w pracowni rzeźbiarskiej.
Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych prac.
Specjalność: Fotografia
Kod: 1E30f-3, 1E30f-4
Poziom kształcenia: studia pierwszego stopnia stacjonarne
Rok studiów: II
Semestr: 3-4
Punkty ECTS: 5+5
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska, ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron
WIEDZA:
UMIEJĘTNOŚCI:
3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki
współczesnej
POSTAWY:
Wymagania wstępne: brak wymagań wstępnych
Treści przedmiotu: Przedmiot prowadza podstawy technologiczne w zakresie fotografii analogowej i cyfrowej w
1. Fotogram jako obraz światła.
2. Specyfika przestrzeni i światła w fotografii studyjnej.
3. Aranżacja planu zdjęciowego.
4. Kreowanie akcji w obrazie fotograficznym i narracji w zestawie fotograficznym.
189
5. Obraz fotograficzny jako zapis rzeczywistości subiektywnej.
6. Idea obrazu fotograficznego – analiza elementów konstrukcyjnych obrazu i ich znaczenia w kreowaniu
sensu wypowiedzi wizualnej.
1.
2.
3.
4.
5.
D. D. Bush, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu, Gliwice 2002.
A. Domański, Podstawy fotografii. Wybrane zagadnienia dla studentów szkół wyższych, Łódź 2002.
M. Freeman, Fotografia studyjna, Warszawa 1993.
M. Iliński, Materiały i procesy fotograficzne, Warszawa 1989.
Ł. Oberlan, Fotografia cyfrowa, Gliwice 2003.
Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia
Metody dydaktyczne: ćwiczenia laboratoryjne
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę
Nazwa przedmiotu: CYFROWE PRZETWARZANIE OBRAZU
Kod: 1E31f-3, 1E31f-4
Rok studiów: II
Semestr: 3-4
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: mgr Jacek Wierzchoś, wykł. Michał Mikulski
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
190
Kod: 1E32f-3, 1E32f-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Woźniak
Efekty kształcenia: Umiejętność sprawnego wykonywania złożonych prac studyjnych, dokonywanie analizy i
interpretacji rysowanych obiektów, stosowanie różnorodnych technik. Łączenie różnych elementów w spójną
całość. Traktowanie rysunku jako zapisu fragmentu rzeczywistości wizualnej ale także jako specyficznego języka
dla różnych form wypowiedzi i komunikacji.
można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik
cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż,
zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako
techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość
poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane
są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z rysunku na I roku.
Treści merytoryczne przedmiotu: semestr 3 - laboratorium 60 godz., semestr 4 - laboratorium 60 godz.
Na bazie umiejętności zdobytych na pierwszym roku, wprowadzenie nowych technik oraz wykonywanie prac w
technice mieszanej. Doskonalenie umiejętności kompozycyjnych, dokonywanie analizy obserwowanego i
rysowanego obiektu, między innymi poprzez nadawanie różnym elementom różnej formy i stopnia ważności.
Zaznajomienie z rolą linii, plamy, faktury, waloru i kontrastu w obrazie rysunkowym. Uświadomienie momentu,
kiedy widok rysowanego obiektu przemienia się z widoku w znak plastyczny. Prezentacja rysowania jako
czynności służącej komunikacji.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
W. Wierzchowska, Współczesny rysunek polski, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1982.
Metody nauczania: Laboratorium. Na II roku coraz większą rolę mogą odgrywać prace wykonane w oparciu o
wcześniej przygotowane projekty koncepcyjne, fotografie, projekty komputerowe, zapis video itp. Oraz prace
będące wizualizacją określonych problemów, emocji, procesów, relacji…
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W
czasie sesji odbywa się tak zwany przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te
wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane.
Przegląd powinien odbywać się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy,
dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań.
Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA – PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod: 1E33f-5, 1E33f-6
Rok studiów: III
191
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 7+12
Imię i nazwisko wykładowcy: do wyboru: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska,
ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron
1. ma rozszerzoną wiedzę z zakresu teorii i praktyki fotograficznej
UMIEJĘTNOŚCI:
3. posiada umiejętność argumentowania z wykorzystaniem autorskich poglądów na temat sztuki
współczesnej
POSTAWY:
Wymagania wstępne: uzyskanie oceny bardzo dobrej z przedmiotu „Fotografia”
Treści przedmiotu: Przedmiot doskonali wykorzystywanie i świadome posługiwanie się technikami
fotograficznych w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych, realizowanych w konkretnych zadaniach
(fotografia inscenizowana, dokument intencjonalny). Kształci umiejętności kreowania wizerunku osoby, wyglądu
przedmiotu, aranżacji sytuacji i opracowywania autorskiej prezentacji wizualnej. Student zdobywa umiejętności
merytorycznego uzasadniania autorskiej koncepcji. Pracownia dyplomowa kładzie duży nacisk na personalny
rozwój każdego studenta W pracowni dyplomowej realizowana jest praca dyplomowej o charakterze samodzielnej
wypowiedzi artystycznej stanowiąca autorską ekspresję komunikatu wizualnego o cechach uniwersalnych.
1.
2.
3.
4.
5.
N. Rosenblum, Historia fotografii światowej, Bielsko-Biała 2005.
Forma dydaktyczna zajęć: ćwiczenia
Metody dydaktyczne: ćwiczenia laboratoryjne
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę
Specjalność: Rzeźba i formy przestrzenne
Kod: 1E34r-3, 1E34r-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 5 + 5
Efekty kształcenia: Opanowanie swobodnego kształtowania materii dla uzyskania zamierzonej wypowiedzi
artystycznej.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Rzeźba na I roku.
Zakres zagadnień uwzględnia:
 obserwację natury – ćwiczenia z modelem stałym i w ruchu, obserwacja modela poza pracownią;
 swobodne operowanie bryłą rzeźbiarską, traktowanie bryły jako elementu konstrukcyjnego i wyrazowego;
 umiejętność oddawania głębi i charakteru modela;
192
 koncepcję jako wypowiedź wyrazową – temat zadany i temat dowolny, element treściowy – umiejętność
wyrażenia założeń tematu;
 usytuowanie rzeźby w przestrzeni i jej relacje z otoczeniem – proste bryły architektoniczno – rzeźbiarskie,
zadanie z makietą terenu – zwrócenie uwagi na udział rzeźby w planowaniu i organizacji przestrzeni
mieszkalnej (architektura, urbanistyka, pejzaż);
 zobrazowanie przestrzenne idei, pojęcia abstrakcyjnego;
 zapoznanie z materiałami rzeźbiarskimi – wykonanie przynajmniej jednej pracy w materiale trwałym;
 zapoznanie ze sposobami konserwacji i zabezpieczenia rzeźby przed wpływem czynników atmosferycznych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
J. Puciata–Pawłowska, Konstanty Laszczka. Życie i twórczość, Muzeum Okręgowe, Siedlce 1980.
Metody nauczania: Ćwiczenia w pracowni rzeźbiarskiej.
Metody oceny: W każdym semestrze zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych ćwiczeń.
Kod: 1E35r-3, 1E35r-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 2 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, as. Alicja Kupiec
Efekty kształcenia Tworzenie kompozycji ceramicznych, kształtowanie związków między funkcjami a użytymi
środkami w ceramice.
Wymagania wstępne: Podstawowa umiejętność rzeźbiarskiego kształtowania brył.
Kompozycje rzeźbiarskie i formy użytkowe oparte na charakterystycznych własnościach obiektów ceramicznych.
Techniki ceramiczne. Funkcje i formy przedmiotów ceramicznych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Kod: 1E36r-3, 1E36r-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Maria Sękowska
Efekty kształcenia: Głównym efektem dydaktycznym Rysunku na specjalności Rzeźba i formy przestrzenne
w semestrze III i IV jest ukształtowanie osobowości plastycznej studenta oraz rozwijanie tych aspektów rysunku,
które dotyczą zagadnień przestrzeni, bryły i formy.
193
Rysunek jako forma przekazania idei, zanotowanie obserwacji - zjawiska, studium postaci czy przedmiotu występującym pod postacią szkicu po skończone studia czy realizacje rysunkowe. Rysunek jako proces
poznawczy, kształtujący dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną, oraz rozbudzający emocjonalne i
intelektualne predyspozycje rysującego.
Poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie zagadnień przestrzeni w rysunku:
- szkice z natury - dowolność warsztatowa i kompozycyjna,
- studium natury – przedmiotu w przestrzeni, zjawisk przestrzennych - poszukiwanie własnego punktu
widzenia - kompozycja, dowolność warsztatowa,
- analityczna budowa martwej natury - kompozycja, łączenie technik rysunkowych,
- analityczna budowa aktu - przestrzeń, bryła, konstrukcja,
- tworzenie kompozycji na bazie badania i analizy form.
Każdy studiujący na bazie zdobytego doświadczenia i świadomości plastycznej powinien poszukiwać
indywidualnego języka plastycznego i dążyć do szeroko pojętej kreacji, ekspresji i nowych środków wyrazu.
Zastosowanie różnych materiałów, faktur i form potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, montaż,
zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych w przestrzeni.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody nauczania: Laboratorium. Praca w pracowni rysunkowej.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.
Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE –
PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod: 1E37r-5, 1E37r-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 7 + 12
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, ad. Zbigniew Stanuch, ad. Wojciech Mendzelewski
Efekty kształcenia: Zaprojektowanie i wykonanie dyplomu w zakresie rzeźby i form przestrzennych.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Rzeźba na II roku.
Pracownia dyplomowa w semestrze 5 i 6 obejmuje wykonanie zestawu prac dyplomowych o tematyce i założeniu
zaproponowanym przez studenta po uzgodnieniu z profesorem i korektach. Zadanie powinno być postawione tak,
aby było sprawdzianem opanowania materiału programowego.
Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: ćwiczenia
Metody oceny: Praca dyplomowa obejmuje wykonanie zestawu realizacji przestrzennych na podstawie
zatwierdzonych projektów. Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie zaawansowania koncepcji i pracy. W
semestrze 6 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.
Rok studiów: II
194
Kod: 1E38m-3, 1E38m-4
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 5 + 5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Piotr Korol
- umiejętność sprawnego (w sensie warsztatowym) posługiwania się różnymi technikami malarskimi,
- zdolność analitycznego postrzegania otaczającej rzeczywistości skutkującego kreacjami malarskimi opisującymi
(lub interpretującymi) tę rzeczywistość,
- umiejętność przekazywania środkami malarskimi własnych zamierzeń i projektów twórczych odnoszących się do
określonej problematyki.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Malarstwo na I roku.
Semestr 3
Indywidualizowanie charakteru wypowiedzi malarskiej studenta nie tylko w warstwie formalnej, ale również w
warstwie znaczeniowej - próby poszukiwania ikonograficznych źródeł obrazu poza przestrzenią pracowni obrazom opartym na studyjnej obserwacji otoczenia (np. pracowni) zaczynają towarzyszyć realizacje malarskie
wywodzące się z przeżyć i doświadczeń o charakterze intelektualnym i emocjonalnym.
Radykalizowanie warstwy formalnej obrazu poprzez upraszczanie języka plastycznego lub jego komplikowanie,
stabilizowanie układu kompozycyjnego lub jego dynamizowanie, zawężanie gamy barw lub jej rozszerzanie, itd.
Semestr 4
Pogłębianie indywidualnego charakteru poszukiwań w obszarze formy malarskiej (tradycyjnej i współczesnej) oraz
określenie zakresu poszukiwań w obszarze znaczeń zmierzających do uzyskania obrazu będącego jasnym
komunikatem o określonej, zindywidualizowanej formie.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
J. Buszyński, 100 najsłynniejszych obrazów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1990.
red. G. Durozoi, Słownik sztuki XX wieku, Paryż 1992, Warszawa 1998.
M. Hussakowska-Szyszko, Spadkobiercy Duchampa, Kraków 1984.
B. Kowalska, Od impresjonizmu do konceptualizmu,. Warszawa 1989.
A.Malraux, Przemiana Bogów, KAW, Warszawa, 1985.
B.Rose, Malarstwo amerykańskie XX wieku, Warszawa 1991.
Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w pracowni malarskiej. Student z pomocą prowadzącego zajęcia w
oparciu o szkicowe propozycje studenta, pracuje nad określeniem parametrów formalnych i znaczeniowych
realizowanych prac. Ważnym elementem procesu dydaktycznego są bieżące pokazy realizacji malarskich
studentów. Student podejmuje werbalizację własnych przemyśleń związanych z wykonywanymi pracami. Dokonuje
ich analizy formalnej oraz poszukuje lub ujawnia zawarte w nich odniesienia i treści.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. Oceny dokonuje się na podstawie rozmowy i pokazu prac prezentowanych
przez studenta w trakcie przeglądu na zakończenie semestru lub roku.
Nazwa przedmiotu: TECHNIKI MALARSKIE I POZŁOTNICZE
Kod: 1E39m-3, 1E39m-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 2 + 2
 Zaznajomienie z materiałoznawstwem niezbędnym w twórczości plastycznej.
 Systematyka technik malarskich.
 Wykonanie prac w wybranych technikach malarstwa sztalugowego.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 30 godz., sem. 4 - laboratorium 30 godz.
 Przygotowanie krosna malarskiego, napinanie płótna i jego impregnacja.
 Wykonanie sześciu gruntów malarskich pod malowidło w technice olejnej.
 Próby malowania w technice olejno – żywicznej na przygotowanych wcześniej podobraziach.
195
 Podobrazia drewniane, sposoby przygotowania, metody zabezpieczania drewna przed jego odkształcaniem.
 Charakterystyka zapraw stosowanych pod malowidła temperowe na desce, techniki temperowe.
 Techniki pozłotnicze – narzędzia i materiały pozłotnicze. Wykonanie złoceń na poler i mat.
1.
2.
3.
4.
5.
Metody oceny: ocena wykonanych prac
Kod: 1E40m-3, 1E40m-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Bernard Homziuk
Efekty kształcenia: Umiejętność sprawnego wykonywania złożonych prac studyjnych, dokonywanie analizy i
interpretacji rysowanych obiektów, stosowanie różnorodnych technik. Łączenie różnych elementów w spójną
całość. Traktowanie rysunku jako zapisu fragmentu rzeczywistości wizualnej ale także jako specyficznego języka
dla różnych form wypowiedzi i komunikacji.
można zastosować w technice rysunku. Poszukiwanie nowych środków wyrazu poprzez zastosowanie technik
cyfrowych potraktowanych jako części składowe prac rysunkowych, ksero, obróbka komputerowa, montaż,
zastosowanie kolażu, próba instalacji rysunkowej, tworzenie obiektów rysunkowych, wykorzystanie fotografii jako
techniki rysunku. Zagadnienia obejmują bloki tematyczne, które realizowane przez studenta, dają mu możliwość
poznania i wzbogacenia własnych możliwości, oraz są niezbędną składową procesu dydaktycznego. Traktowane
są z wykorzystaniem kreacji w wymiarze personalnym.
Głównym celem dydaktycznym Rysunku na specjalności Media malarskie w semestrze III i IV jest kształtowanie
osobowości plastycznej studenta w kierunku szeroko pojętej kreacji. Wychodząc z założenia że każdy studiujący
jest odpowiednio przygotowany merytorycznie i zawodowo, że praca w pracowni w ciągu dwóch pierwszych
semestrów dała mu możliwość szerszego spojrzenia na zagadnienia rysunkowe i intermedialne.
Na bazie umiejętności zdobytych na pierwszym roku, wprowadzenie nowych technik oraz wykonywanie prac w
technice mieszanej. Doskonalenie umiejętności kompozycyjnych, dokonywanie analizy obserwowanego i
rysowanego obiektu, między innymi poprzez nadawanie różnym elementom różnej formy i stopnia ważności.
Zaznajomienie z rolą linii, plamy, faktury, waloru i kontrastu w obrazie rysunkowym. Uświadomienie momentu,
kiedy widok rysowanego obiektu przemienia się z widoku w znak plastyczny. Prezentacja rysowania jako
czynności służącej komunikacji.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody nauczania: Laboratorium. Na II roku coraz większą rolę mogą odgrywać prace wykonane w oparciu o
wcześniej przygotowane projekty koncepcyjne, fotografie, projekty komputerowe, zapis video itp. Oraz prace
będące wizualizacją określonych problemów, emocji, procesów, relacji…
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu. W
czasie sesji odbywa się tak zwany przegląd, podczas którego studenci prezentują swoje prace, zarówno te
196
wykonane podczas zajęć jak i inne, związane z przedmiotem. Prace są omawiane, analizowane i oceniane.
Przegląd powinien odbywać się w obecności całej grupy, tak, aby studenci mogli porównać efekty swojej pracy,
dostrzec wielość możliwych rozwiązań tych samych zadań.
Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE - PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod: 1E41m-5, 1E41m-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 7 + 12
Imię i nazwisko wykładowcy: ad.dr hab. Mariusz Drzewiński, ad. II st. Krzysztof Bartnik
Efekty kształcenia: Stworzenie cyklu prac w zakresie malarstwa, stanowiących dyplom kończący 3-letni cykl
kształcenia. Dyplomanci wykonują pracę dyplomową będącą zestawem od 4 do 8 prac w zależności od wielkości i
stopnia trudności konstrukcji poszczególnych obrazów, lub obiektów malarskich i ich komplikacji technologicznej.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Malarstwo na II roku.
Pracownia dyplomowa stanowi podsumowanie 3-letniego okresu kształcenia w zakresie malarstwa. Dyplomanci
wypracowują koncepcję pracy dyplomowej wykorzystując nabytą w czasie studiów wiedzę technologiczną,
znajomość środków formalnych i własne przemyślenia na temat który wybrali do realizacji pracy dyplomowej.
Praca powinna być samodzielna i spójna pod względem środków formalnych i treści w niej zawartych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
B.Kowalska, Sztuka w poszukiwaniu mediów, WP, Warszawa 1985.
M. Rzepińska, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wyd. Literackie, Kraków 1983.
W. Strzemiński, Teoria widzenia, Wyd. Literackie, Kraków 1958.
W. Ślesiński, Techniki malarskie spoiwa mineralne, Arkady, Warszawa 1983.
J. Thompson, Jak czytać malarstwo współczesne. Od Courbeta do Warhola, UNIVERITAS, Kraków 2006.
Metody nauczania: Przebieg pracy nad zestawem dyplomowym prowadzony jest pod kierunkiem samodzielnego
pracownika naukowego, monitorowany na każdym z etapów jego powstawania poprzez korekty i dyskusje, aż do
efektu końcowego i sposobu ekspozycji prac składających się na zestaw.
Metody oceny: Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie wykonanych prac. W semestrze 6 publiczna obrona
pracy dyplomowej na ocenę.
Specjalność: Media graficzne
Kod: 1E42g-3, 1E42g-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 5 + 5
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, ad. II st. Waldemar Szysz
Efekty kształcenia: Umiejętność budowania kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Stosowanie
barwy w grafice warsztatowej. Twórcze posługiwanie się warsztatem graficznym; koncepcja artystyczna
realizowana w cyklach tematycznych. Stosowanie klasycznych i współczesnych technik graficznych.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Grafika na I roku.
Nowe techniki druku wypukłego, wklęsłego i płaskiego - w ciągu dwóch semestrów ćwiczenia prowadzone są w
grupach wymiennie w różnych pracowniach grafiki warsztatowej. Klasyczne i niekonwencjonalne techniki
przynależne dziełom powielanym. Mieszanie technik. Zagadnienia grafiki barwnej. Operowanie dużym formatem.
Cykle graficzne i grafika unikatowa.
197
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody nauczania: Praca samodzielna pod kierunkiem dydaktyka. Korekty i dyskusje na każdym szczeblu
powstawania grafik.
Metody oceny: Zaliczenia semestralne na ocenę na podstawie wykonanych prac podsumowujących zdobyte
umiejętności warsztatowe oraz będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta.
Kod: 1E43g-3, 1E43g-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 2 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Jarosław Koziara
wielkoformatowego.
Wymagania wstępne: Wiedza o podstawowych zasadach przestrzeni koloru (CMYK, RGB) i ich możliwościach
konwersji.
Zadania na w twórcze posługiwanie się schematem (afirmacja-kontestacja) wyobrażeniowym. Rola symbolu i
metafory w przekazie – realizacja własnych zadań tematycznych. Przygotowania własnej realizacji w społecznej
przestrzeni medialnej w formie takiej jak: ilustracja, książka, bilbord, plakat.
1.
2.
3.
4.
R. Goliatowski, M. Kolankiewicz, Jak to zrobić? – naświetlanie, skanowanie, skład, Wyd. PLJ, Warszawa 1996.
A. Gwóźdź i inni, Pejzaże Audiowizualne -telewizja, wideo, komputer, UNIWERSITAS, Kraków 1997.
A. Kisielewski, Sztuka i reklama, TRANS HUMANA, Białystok 1999.
R. Parker, Skład komputerowy – 101 sprawdzonych rozwiązań, INTERSOFTLAND, Warszawa 1995.
Metody oceny: własna realizacja projektu – zaliczenie na ocenę
Kod: 1E44g-3, 1E44g-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4 + 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Bernard Homziuk
Efekty kształcenia: Uzmysłowienie studentom że „Na początku był Rysunek”, traktowany jako ślad czasu.
Uzmysłowienie, że jest on „początkiem Sztuki”, który przez całe wieki określa jej kierunki, rozwój, czy to w
malarstwie, grafice, rzeźbie, filmie, fotografii po czystą koncepcję artystyczną; że jest dyscypliną najbardziej
szczerą, że jego rozwój, oraz wymykające się naukowej ocenie mutacje wynikające z indywidualnego traktowania
przez rysujących, określają go obecnie jako jedną z głównych dyscyplin artystycznych.
Głównym celem dydaktycznym Rysunku na specjalności Media graficzne w semestrze III i IV jest kształtowanie
osobowości plastycznej studenta oraz rozwijanie graficznych aspektów rysunku i swobodne posługiwanie się
technikami rysunkowymi w projektowaniu i w ramach warsztatu graficznego.
198
Rysunek jako forma przekazania idei, zanotowanie obserwacji - zjawiska, studium postaci czy przedmiotu występującym pod postacią szkicu po skończone studia czy realizacje rysunkowe. Rysunek jako proces
poznawczy, kształtujący dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną, oraz rozbudzający emocjonalne i
intelektualne predyspozycje rysującego.
III semestr nauki - podsumowanie własnych doświadczeń, poszukiwanie nowych rozwiązań plastycznych na bazie
zagadnień rysunkowych i graficznych.
wyrazu.
IV semestr nauki opiera się na realizacji ćwiczeń na bazie zdobytych doświadczeń w I, II i III semestrze studiów,
koncepcję rysującego, poszukiwanie różnych wariantów kompozycji, wprowadzenie zagadnień graficznych do
techniki rysunku.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody nauczania: Laboratorium. Praca w pracowni rysunkowej.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie prac, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.
Nazwa przedmiotu: MEDIA GRAFICZNE
- PRACOWNIA DYPLOMOWA (GRAFIKA WARSZTATOWA)
Kod: 1E45g-5, 1E45g-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 7 + 12
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. zw. Artur Popek,
ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz, ad. II st. Waldemar Szysz,
ad. Alicja Snoch-Pawłowska, ad. Anna Perłowska, ad. Agnieszka Zawadzka
Efekty kształcenia: Umiejętność stworzenia spójnego formalnie i treściowo cyklu prac graficznych w formie
samodzielnej wypowiedzi artystycznej. Wypracowanie koncepcji pracy dyplomowej, obejmującej wykonanie
zestawu 6 - 1 0 prac; w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich
mniej. Zdolność do uzasadnienia własnego zamysłu twórczego. Przygotowanie do samodzielnej pracy artysty
grafika.
Wymagania wstępne: Biegłe stosowanie technik grafiki warsztatowej. Pogłębione umiejętności posługiwania się
plastycznymi środkami wyrazu.
199
Koncepcja pracy dyplomowej ma stanowić wykorzystanie wiedzy i umiejętności nabytych w ciągu 3-letniego okresu
studiów. Praca powinna być spójna formalnie i treściowo oraz prezentować oryginalność i niezależność postawy
twórczej studenta. Dyplom realizowany jest w wybranej dowolnie technice (technikach) w jednej z pracowni grafiki
warsztatowej: wypukłodruku, wklęsłodruku, litografii, serigrafii. Techniki użyte do realizacji mogą, poza
klasycznymi, stanowić autorskie posługiwanie się różnymi mediami.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody nauczania: Indywidualny tok pracy dostosowany do koncepcji dyplomanta. Korekty i dyskusje na każdym
etapie powstawania dyplomu.
Metody oceny: Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie wykonanych prac. W semestrze 6 publiczna obrona
pracy dyplomowej na ocenę.
Nazwa przedmiotu: MEDIA GRAFICZNE
- PRACOWNIA DYPLOMOWA (GRAFIKA PROJEKTOWA)
Kod: 1E45g-5, 1E45g-6
Rok studiów: III
Semestr: 5, 6
Punkty ECTS: 7 + 12
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, ad. Sławomir Plewko
Efekty kształcenia: Realizowanie projektów w zakresie plakatu, grafiki wydawniczej, grafiki internetowej, grafiki
wystawienniczej, animacji i realizacji multimedialnych. Twórcze posługiwania się warsztatem graficznym w
realizowaniu w/w projektów. Przygotowanie do samodzielnej pracy grafika projektanta.
Wymagania wstępne: Przygotowanie w zakresie wiedzy o projektowaniu graficznym, dobra znajomość
programów graficznych do przetwarzania cyfrowego obrazu: pakiet CorelDRAW (min. v.9), Photoshop (min. v.6.0),
ImageREADY, Ilustrator (min. v.8.0), edytor HTML (np. Pajaczek2000). dobra wiedza o zasadach projektowania
WWW.
Realizacja własnego projektu w oparciu o zdobyte doświadczenie praktyczne i teoretyczne.
1.
2.
3.
4.
5.
S. Bardzell, J. Bardzell, B.Flynn, Macromedia Studio8.Oficjalny podręcznik, Wyd. HELION, Gliwice 2006.
R. Płatek, Pajączek-najlepszy polski edytor stron WWW, Wyd. HELION, Gliwice 2000.
R. Reinhardt, S. Dowd- Flash MX 2004. Biblia. Wyd. HELION, Gliwice 2004.
M. Sokół, Tworzenie stron WWW - Ćwiczenia praktyczne, Wyd. HELION, Gliwice 2000.
W. Willard, Projektowanie stron WWW-Kurs podstawowy, Wyd. Edition, Kraków 2001.
Metody oceny: Zaliczenie semestru 5 na ocenę na podstawie realizacji własnego tematu projektowego. W
semestrze 6 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 2
200
Kod: 1E46-1
katalogi)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Metody nauczania: Wykład. Pokaz. Ćwiczenia praktyczne grupowe i indywidualne.
Metody oceny: Praktyczny sprawdzian umiejętności obsługi poznanych programów (prace zaliczeniowe). Test
aspekcie użytkowania komputera i programów komputerowych. Zaliczenie na ocenę.
Nazwa przedmiotu: JĘZYK ………………
Kod: 1E47-2, 1E47-3, 1E47-4, 1E47-5
Rok studiów: I - III
Semestr: 2, 3, 4, 5
Punkty ECTS: 1 + 1 + 1 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy:
język angielski -mgr Hanna Jasińska,
język francuski –mgr Hanna Zaborowska,
język hiszpański – mgr Tomasz Niestorowicz
język rosyjski -mgr Włodzimierz Zińczuk (wykładowcy Centrum Nauczania i Certyfikacji Języków Obcych UMCS)
Efekty kształcenia: Podniesienie kompetencji z jęz. obcego: umiejętności poprawnego i swobodnego
wypowiadania się i pisania, umiejętności słuchania i czytania ze zrozumieniem, wzbogacenie zasobu słownictwa i
struktur gramatycznych pomocnych w komunikacji, rozszerzenie słownictwa z zakresu tematyki sztuki.
Wymagania wstępne: Wybór języka obcego spośród dostępnych: język angielski, język francuski, język rosyjski.
Student może, za zgodą Dziekana, wybrać inny język, który jest nauczany w Centrum Nauczania i Certyfikacji
Języków Obcych UMCS, o ile nie koliduje to z jego planem zajęć. Pożądana znajomość wybranego języka na
poziomie minimum B1 według skali ogólnej ESOKJ.
Treści merytoryczne przedmiotu: w każdym semestrze konwersatorium 30 godz.
Praktyczna nauka języków obcych oraz praktycznego tłumaczenia tekstów specjalistycznych z zakresu sztuki.
Spis zalecanych lektur – Język angielski:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
201
8. M. Vince, Advanced Language Practice, Heinemann, Oxford 2003.
Spis zalecanych lektur – Język francuski:
1. E. Bérard, Y. Canier, Ch. Lavenne, Tempo 2, Didier/Hatier, Paris 1997.
2. J.Girardet, J. M. Cridling, Panorama 2, Clé International, Paris 1996.
Spis zalecanych lektur – Język hiszpański:
1. F. Castro. F. Marín. R. Morales. S. Rosa, Nuevo Ven 1 (libro del alumno, libro de ejercicios), Edelsa 2003.
2. A. González. C. Romero, Eco 1, Edelsa 2008.
3. M. Á. Palomino, Dual: Pretextos para hablar, Edelsa 2006.
Spis zalecanych lektur – Język rosyjski:
1. M. Fidyk, T. Skup-Stundis, Repetytorium z języka rosyjskiego, PWN, Warszawa 1984.
Metody nauczania: Konwersatorium.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę w każdym semestrze na podstawie przeprowadzanych testów i aktywnej
Kod: 1E48-3, 1E48-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 1 + 1
czynnej rekreacji.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1 - ćwiczenia 30 godz., sem. 2 - ćwiczenia 30 godz.
Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: ćwiczenia
Kod: 1E49-5
Rok studiów: II
Semestr: 5
Punkty ECTS: 1
Efekty kształcenia: Znajomość podstawowych zagadnień dotyczących ochrony własności intelektualnej.
Znajomość podstaw prawa autorskiego ze szczególnym uwzględnieniem prawa dotyczącego sztuk plastycznych,
fotografii i dzieł naukowych.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz.
Warszawa 1998 r.
Metody nauczania: Wykład.
202
Nazwa przedmiotu: SEMINARIUM LICENCJACKIE
Kod: 1E50-4
Typ przedmiotu: przedmiot obligatoryjny ; student wybiera zakres tematyczny seminarium i wykładowcę
Rok studiów: II
Semestr: 4
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki, dr Ewa
Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski
Treści merytoryczne przedmiotu: seminarium 15 godz.
Dobór literatury.
Metody nauczania: Metoda konwersatoryjna.
Kod: 1E50-5,1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
Efekty kształcenia: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie
do obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 5 - seminarium 15 godz., sem. 6 - seminarium 30 godz.
 Wychowanie estetyczne oraz dzieje edukacji artystycznej i arteterapii. Dzieje kształcenia nauczycieli,
placówek oświatowych w kontekście edukacji artystycznej, wychowanie estetyczne w wychowaniu i
edukacji, integracja sztuk a wychowanie estetyczne, animacja kultury, terapia sztuką.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki.
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
203
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki.
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
Efekty kształcenia: Seminarium przygotowuje studentów do napisania pracy licencjackiej dotyczącej wybranego
zagadnienia z innych okresów czasowych. Problematyka rozpraw licencjackich może być szeroka. Może dotyczyć
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 6 egzamin licencjacki
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
204
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
 Problematyka artystyczna, ikonograficzna, ideowa nurtów i kierunków w sztuce Xxi XXI wieku.
XXI wieku).
Metody nauczania: Czytanie i analiza tekstów podczas seminariów, dyskusja.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 5 – na podstawie sporządzenia stanu badań (kwerendy
biblioteczne i zapoznanie się z literaturą przedmiotu; opracowanie konspektu pracy licencjackiej). Semestr 6 – na
podstawie przygotowania kolejnych fragmentów opracowania w postaci tekstu i ew. materiału ilustracyjnego;
egzamin licencjacki.
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
205
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
Cele przedmiotu: Napisanie pracy licencjackiej na temat ustalony z prowadzącym seminarium. Przygotowanie do
obrony teoretycznej pracy na egzaminie licencjackim.
 Techniki plastyczne w arteterapii. Teoretyczne usystematyzowanie metod, form i technik terapii poprzez
sztuki plastyczne. Aspekt praktyczny w formie opracowywanych programów dla osób poddanych
(niepełnosprawność intelektualna, wzrokowa, słuchowa, ruchowa, a także głucho ślepota, porażenia mózgowe,
zaburzenia i choroby psychiczne) oraz dla dzieci i młodzieży z trudnościami adaptacyjnymi oraz młodzieży
niedostosowanej społecznie.
percepcji wizualnej i w percepcji dotykowej. Opracowywanie zasad tworzenia form dzieła plastycznego, a także
ilustracji przestrzennych odbieranych dotykiem, przeznaczonych dla osób niewidomych i głuchoniewidomych.
Realizacje ukazujące sposób, w jaki odbierają rzeczywistość osoby niewidome lub głuchoniewidome, w jaki tę
wiedzę o rzeczywistości projektują w dzieło artystyczne oraz jakie są możliwości odbioru dzieła plastycznego
poprzez percepcję dotykową.
Kod: 1E50-5, 1E50-6
Rok studiów: III
Semestr: 5-6
Punkty ECTS: 4 + 9
206
Nazwa przedmiotu: PRAKTYKI PEDAGOGICZNE
- OGÓLNOPEDAGOGICZNA PRAKTYKA ASYSTENCKA
Kod: 1E51-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Mazur
Efekty kształcenia: Praktyka asystencka umożliwia bezpośrednie poznanie przez studentów całokształtu życia
szkoły oraz typowych czynności wykonywanych przez nauczyciela w toku codziennej pracy szkolnej.
Zajęcia asystenckie w ramach praktyki pedagogicznej obejmują wybrane czynności wychowawcze i dydaktyczne
wykonywane przez studentów w charakterze pomocników nauczyciela wychowawcy przed lekcjami, w czasie
przerw międzysekcyjnych, w czasie lekcji oraz po zajęciach szkolnych.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z psychologii i pedagogiki.
Treści merytoryczne przedmiotu: 36 godz. (2 tygodnie), po I roku studiów, zaliczenie w 3 semestrze
Zadaniem praktyki jest przygotowanie studentów do pełnienia roli nauczyciela wychowawcy. W związku z tym
studenci są zobowiązani do:
- zapoznania się z zadaniami i czynnościami wychowawcy klasy,
- jak najwcześniejszego nawiązania kontaktu pedagogicznego z dzieckiem w wieku szkolnym oraz
uczniowskim zespołem klasowym,
- poznania grupy uczniowskiej określonej klasy i poszczególnych uczniów,
- zebrania informacji niezbędnych do wyjaśniania zagadnień teoretycznych z przedmiotów pedagogicznych,
- zdobycia informacji na temat funkcjonowania szkoły jako instytucji,
- zapoznania się z innowacyjnymi formami i metodami pracy wprowadzanymi przez szkołę.
Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: Na wykonanie wszystkich zadań opisanych w programie praktyki przeznacza się 36 godz. w
ciągu 2 tygodni letniego semestru pracy szkoły. Studenta rozlicza i ocenia za wykonanie każdego zadania pod
koniec praktyki opiekun wyznaczony przez dyrekcję szkoły. Natomiast całość zalicza opiekun z ramienia uczelni.
Metody oceny: Warunki zaliczenia praktyki:
- wypełniony i opatrzony pieczątką szkoły i podpisem dyrektora dzienniczek praktyk,
- protokół z dwóch obserwowanych i analizowanych lekcji dowolnego przedmiotu,
- notatki na dwa wybrane przez siebie tematy,
- charakterystyka ucznia w oparciu o metody badań pedagogicznych.
Nazwa przedmiotu: PRAKTYKI PEDAGOGICZNE
- PRAKTYKI METODYCZNO - PRZEDMIOTOWE
Kod: 1E51-4, 1E51-5
Rok studiów: II, III
Semestr: 4, 5
207
Punkty ECTS: 2 + 3
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Mazur
Efekty kształcenia: Praktyka przedmiotowo – metodyczna następuje po cyklu zajęć teoretycznych. Stanowi
pogłębienie zdobytej wiedzy, a czasem jej weryfikację. Ma na celu poznanie:
- szkoły (lub instytucji, w której realizowane są zajęcia plastyczne) jako środowiska pracy,
- planu dydaktyczno – wychowawczego szkoły,
- dokumentacji szkolnej, w tym odnoszącej się również do plastyki (wgląd w rozkłady materiału nauczania,
dzienniki lekcyjne, zbiory plac plastycznych itp.),
- obudowy dydaktycznej programu plastyki.
Wymagania wstępne: Zaliczenie praktyki ogólnoasystenckiej.
Treści merytoryczne przedmiotu: Obowiązują 2 praktyki metodyczno – przedmiotowe:
1 - od maja do sierpnia - 72 godz (4 tygodnie) praktyka metodyczna w placówkach pozaszkolnych
2 - wrzesień - 72 godz (4 tygodnie) praktyka metodyczno-przedmiotowa w szkołach w zakresie plastyki i wiedzy o
kulturze
Praktyki metodyczno – przedmiotowe dotyczą działań takich jak:
HOSPITACJE:
- lekcji uwzględniających różne cykle tematyczne,
- różnych typów lekcji plastyki (lekcje oparte na swobodnej ekspresji, lekcje problemowe, lekcje wdrażające
nowe techniki plastyczne, lekcje oparte na percepcji, akcje plastyczne itp.),
- lekcji wiedzy o kulturze.
PROWADZENIE LEKCJI PLASTYKI ORAZ LEKCJI WIEDZY O KULTURZE wg. opracowanych konspektów.
NABYWANIE UMIEJĘTNOŚCI:
- doboru tematu do zagadnień programowych,
- korelowania treści plastyki z innymi przedmiotami nauczania,
- doboru właściwych metod nauczania dla realizacji określonych celów w prowadzonej lekcji,
- stosowania zasad dydaktycznych,
- stosowania środków dydaktycznych w procesie nauczania,
- udzielania korekty indywidualnej i zbiorowej,
- omawiania i oceniania wytworów plastycznych uczniów.
Spis zalecanych lektur: Metody nauczania: UCZESTNICTWO W ZAJĘCIACH POZALEKCYJNYCH TYPU:
- kółko plastyczne,
- zajęcia świetlicowe,
- wykonywanie dekoracji szkolnych,
- plastyczne opracowanie struktury dydaktycznej na użytek szkoły,
- wycieczki kulturoznawcze.
Program dotyczy także praktyk odbywanych przez studentów w instytucjach pozaszkolnych takich jak: Domy
Kultury, Warsztaty terapii zajęciowej, itp.
Metody oceny: Zaliczenie na podstawie pisemnej opinii wystawionej przez opiekuna – nauczyciela prowadzącego
zajęcia w szkole.
Nazwa przedmiotu: PLENER INTERDYSCYPLINARNY
Kod: 1E52-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Punkty ECTS: 3
208
Plener interdyscyplinarny realizowany jest po I roku studiow: 60 godz. – minimum 11 dni.
Metody nauczania: Program nauczania jest realizowany poza pracownią w oparciu o tożsamość miejsca i
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę odbywa się na podstawie namalowanych obrazów, rysunków, szkiców,
209
7.4. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU GRAFIKA, 2-LETNIE STACJONARNE STUDIA
II STOPNIA (MAGISTERSKIE)
Nazwa przedmiotu: FILOZOFIA I TEORIA SZTUKI
Kod: 2G1-1, 2G1-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 1+1
Efekty kształcenia: Poznanie przez studentów zagadnień związanych z historią doktryn artystycznych na tle
filozofii europejskiej
Wymagania wstępne: Znajomość podstaowych pojęć filozoficznych i historii filozofii
Systematyzacja i opis problemów artystycznych, analiza (głównie formalna) dzieła sztuki, zagadnienia psychologii
twórczości i odbioru, uwarunkowania kształtowania się i rozwoju stylów w sztuce.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Arnheim Rudolf, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, przeł. Jolanta Mach, Gdańsk 2004
Arystoteles, Poetyka, przeł i oprac. Henryk Podbielski, Wrocław 1989.
Myśliciele, kronikarze i artyści o sztuce. Od starożytności do 1500, wybrał i oprac. Jan Białostocki, Warszawa 1988
Białostocki Jan, Pięć wieków myśli o sztuce, Warszawa 1976.
Castelnuovo E, Artysta, [w:]Człowiek średniowiecza, red. Jacques Le Goff, Warszawa 2000, s. 265-202.
Cennino Cenini, Rzecz o malarstwie, przeł. Stanisław Tyszkiewicz, Wrocław 1955.
Gombrich Ernst, O sztuce, Warszawa 1997.
Gombrich Ernst, Sztuka i złudzenie. O psychologii przedstawiania obrazowego, przeł. Jan Zarański, Warszawa 1981..
Historia piękna, red. Umberto Eco, przeł. Agnieszka Kuciak, Poznań 2005.
Leonardo da Vinci, Pisma wybrane, przeł. Leopold Staff, Warszawa 1958.
Russell Bertrand, Dzieje filozofii Zachodu i jej związki z rzeczywistością polityczno-społeczną od czasów najdawniejszych do dnia
dzisiejszego, przeł. Tadeusz Baszniak, Adam Lipszyc, Michał Szczubiałka, Warszawa 2000.
Rzepińska Maria, Alberti i teoria malarstwa, [w:] Leone Battista Alberti, O malarstwie, oprac. Maria Rzepińska, przeł. Lidia Winniczuk,
Wrocław 1963
Tatarkiewicz Władysław, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa 1988
Tatarkiewicz Władysław, Historia estetyki, t. 1 -3, Warszawa 1991.
Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć, przeł. Kazimierz Kumaniecki, Warszawa 2004
Metody nauczania: Wykład
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę w semestrze 1 na podstawie pracy pisemnej na jeden z zaproponowanych
przez prowadzącego tematów. Egzamin w semestrze 2 – ustny.
Kod: 2G2–1, 2G2-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 1+1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
210
Zdolność do samodzielnego i krytycznego myślenia.
Postrzeganie relacji pomiędzy formami wypowiedzi artystycznej a kontekstem historycznym i


1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Warszawa 2002.
WIEDZA O TEATRZE I FILMIE
Kod: 2G3-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Marcin Maron
Efekty kształcenia: Zdobycie wiedzy o specyfice sztuki teatralnej i filmowej i jej miejscu we współczesnej kulturze.
Wymagania wstępne: Ogólne wiadomości z zakresu wiedzy o kulturze i historii sztuki.
Znajomość wybranych klasycznych dzieł literackich i dramatycznych.
Teatr powszechny i polski – zarys dziejów. Teatr jako specyficzna forma ekspresji, charakterystyka gatunków i
konwencji. Historia filmu jako medium i gałęzi sztuki. Kino gatunków i kino autorskie. Najważniejsze osiągnięcia
kina polskiego..
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Bablet D. Rewolucje sceniczne XX wieku, Warszawa 1980.
Kocur M. Teatr antycznej Grecji, Wrocław 2001.
Kudliński T. Vademecum teatromana, LSW, Warszawa 1985.
Lubelski T. Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty, Videograf, Chorzów 2008.
Morawiec E. Powidoki teatru, Świadomość teatralna w polskim teatrze powojennym. Wydawnictwo literackie, Kraków 1991.
Nicoll A. Dzieje teatru, PIW, Warszawa 1977.
Płażewski J. Historia filmu dla każdego, Warszawa 2007.
Słownik wiedzy o teatrze. Od tragedii do happeningu (praca zbiorowa), Park-Edukacja, Warszawa 2008.
Wojnicka J., Katafiasz O. Słownik wiedzy o filmie, Park-Edukacja, Bielsko – Biała 2005.
Metody nauczania: Wykład połączony z projekcją multimedialną.
211
Metody oceny: Egzaminy ustne na ocenę.
Kod: 2G4-1, 2G4-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Liczba godzin: 30 - wykład; 30 – konwersatorium + 30
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Małgorzata Stępnik, dr Anna Mazur
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
19.
20.
Lublin 1998.
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
UMIEJĘTNOŚCI:
212
Kod: 2G5-2
POSTAWY:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2006.
UMCS Lublin 2009.
Kod: 2G6–1, 2G6-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Maria Sękowska, ad. Bernard Homziuk, prof. nadzw. Jan Ferenc
as. Kamil Stańczak
Efekty kształcenia: Wykształcenie umiejętności postrzegania i wykorzystywania różnych środków w
przedstawianiu własnych wizji.
Wymagania wstępne:
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 60 godz., sem.2 - laboratorium 60 godz.
Na bazie zdobytych doświadczeń ogólnych - rozwijanie i pogłębianie własnych zainteresowań w sensie
poszukiwań eksperymentalnych. Zarówno treści problemowe jak i sposoby ich przekazywania są wynikiem
dyskusji z prowadzącym zajęcia i odbywają się w kontekście całej grupy. Każdy etap procesu, od intencji po
ostateczną realizację ma miejsce na forum pracowni.
- Kształcenie umiejętności obserwacji natury:
a) studium natury
b) studium modela
c) studium zjawisk przestrzennych
- Kształcenie umiejętności posługiwania się różnymi technikami malarskimi.
- Komponowanie obrazu – dynamika, statyka.
- Cechy barw chromatycznych i achromatycznych.
1. J. Białostocki - Symbole i obrazy w świetle sztuki - W-wa 1982
213
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
A.
9.
10.
B.
11.
12.
W. Czartoryska - Od Pop-artu do sztuki konceptualnej - W-wa 1973
J. Dewej - Sztuka jako doświadczenie - W-wa 1975
M. Gołaszewska - Zarys estetyki - W-wa 1986
M. Hussakowska-Szyszko - Spadkobiercy Duchampa - Kraków 1984
R. Ingarden - Punkt, linia, płaszczyzna - Łódź 1996
W. Kandisky - O duchowości w sztuce - W-wa 1986
B. Kowalska - Od impresjonizmu do konceptualizmu - W-wa 1989
Malraux - Przemiany Bogów - W-wa 1985
M. Paramon - Jak powstaje kolor - Łódź 1988
H. Read - O pochodzeniu formy w sztuce - W-wa 1973
Rose - Malarstwo amerykańskie XX wieku - W-wa 1991
M. Rzepińska - Siedem wieków malarstwa europejskiego - Wrocław 1979
W. Tatarkiewicz - O filozofii w sztuce - W-wa 1986
Metody nauczania: Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnych konsultacji.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie indywidualnych osiągnięć studenta w zakresie działań w
obrębie szeroko pojętego rysunku.
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE I ORGANIZACJA PRZESTRZENI
Kod: 2G7-3, 2G7-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 3+2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, st. wykł. Władysław Żukowski
Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje rozpoznawania i odczytywania podkładów geodezyjnych w
opracowaniach projektowych; rozpoznawania zobiektywizowanych praw i związków przestrzennych; projektowania
i wykonywania elementów rzeźbiarskich oraz ich otoczenia; opracowywania koncepcji artystyczno-projektowej;
wykonywania makiet i modeli koncepcji monumentalnych i pomnikowych; współpracy z architektem i urbanistą.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 godz. + 30 godz.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac.
Kod: 2G8-3, 2G8-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 4+3
Imię i nazwisko wykładowcy: wybór
UMIEJĘTNOŚCI
Studenci uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat.
POSTAWY
Postawa artystycznej odpowiedzialności za autorskie dzieło finalne.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Pracownia artystyczna wolnego wyboru. Doskonalenie wybranej dziedziny
spoza specjalności. Możliwość prezentacji powstałych prac jako aneksu do dyplomu.
214
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, warsztatowe
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie prac
Nazwa przedmiotu: EKSPERYMENTALNE TECHNIKI GRAFICZNE
Kod: 2G9-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Zbigniew Liwak, ad. Krzysztof Rukasz, as. Anna Barańska
Efekty kształcenia: Umiejętność świadomego wykorzystania atutów grafiki warsztatowej w synergicznym
komunikacie wizualnym. Pogłębienie umiejętności posługiwania się narzędziami tradycyjnymi, cyfrowymi oraz
skrystalizowanie własnego warsztatu.
Wykształcenie umiejętności pobudzania wyobraźni, wypracowanie metod i sposobów wiarygodnego
przedstawiania swych pomysłów z wykorzystaniem najwłaściwszych środków wyrazu artystycznego.
Zaawansowane poznanie możliwości tkwiących w nowych technikach (wspomaganie projektowania
komputerowymi programami graficznymi). Zdolność wyrażania koncepcji i idei artystycznych językiem
współczesnej grafiki. Umiejętność adekwatnego zaprezentowania prac graficznych w przestrzeni wystawienniczej.
Wymagania wstępne: Zaawansowana wiedza na temat technik i technologii graficznych, informatycznych oraz
historii grafiki
Stosowanie niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych oraz nowych technik cyfrowych w procesie
przygotowania i powstawania grafik. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z
innymi dziedzinami sztuki. Pogłębienie zastosowania niekonwencjonalnych metod mechanicznych, chemicznych
oraz nowych technik cyfrowych w procesie przygotowania i powstawania grafik. Termo- i fototransfer –
doskonalenie warsztatu. Łączenie monoprintu i holografii z poddrukami cyfrowymi. Innowacyjne poszerzanie
warsztatu w oparciu o własną kreację. Grafika w przestrzeni. Interdyscyplinarne łączenie technik graficznych z
innymi dziedzinami sztuki.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
R. Mayer Gedruckte Kunst, VEB Verlag der Kunst Dresden 1984.
A. Krejća, Techniki Sztuk Graficznych, Arkady, Warszawa 1984.
J. Newell D. Whittington, Monoprinting, A&C Black, London 2004
B. Miecikowska Słowo-obraz-dźwięk. Literatura i sztuki wizualne w koncepcjach polskiej awangardy 1918-1939, Kraków 2005.
B. Hartill, R. Clarke, Collagraphs and Mixed-Media Printmaking, A&C Black London 2007
Metody nauczania: wykład, konsultacje, praca w laboratorium, warsztaty grupowe
Nazwa przedmiotu: DRUK CYFROWY
Kod: 2G10-2
Rok studiów: II
Semestr: 2
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, ad. Sławomir Plewko, ad. Krzysztof Rukasz
Efekty kształcenia: Pozyskanie umiejętność zaawansowanej pracy z takimi przestrzeniami koloru jak CMYK,
RGB, LAB, HSB. Umiejętność zastosowania w praktyce profili ICC (profile barwne) oraz ich konwersji w zależności
od drukarskiego medium jak i urządzenia wyjściowego. Druk cyfrowy wielkoformatowy: specyfika, możliwości,
zastoswanie praktyczne. Uwzględnieniem wielorakiego spektrum środków pozwalających na komunikację różnych
platform cyfrowych i urządzeń z nimi związanych.
Wymagania wstępne: Zaawansowana znajomość pakiekt Adobe Design Premium CS3/CS4 (Adobe Photoshop,
Adobe Illustartor, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional). Zaawansowana znajomość z zakresu cyfrowej
edycji obrazu (korelacja z zajęciami na studiach licencjackich II rok, semestr 3 i 4)
215
Cyfrowe przetwarzanie obrazów (ang. Digital Image Processing, DIP) Przedmiot zajmuje się reprezentacją obrazu
w postaci cyfrowej oraz komputerowymi algorytmami przetwarzania i akwizycji obrazów cyfrowych. Przetwarzanie
cyfrowe obrazów obejmuje m.in. operacje: - transformacje pomiędzy przestrzeniami barw (RGB, grayscale, binary,
indexed), lub (RGB, CMYK, HSB, LAB) - operacje morfologiczne – kodowanie – kompresja. Systemy barwne,
system zarządzania kolorem w programach bitmapowych i wektorowych. Problematyka druku rastrowego -LPI.
Pliki wynikowe (charakterystyka, objętość, różnice, formaty zapisów, kompresja, generowanie) z przeznaczenie do
druku wielkoformatowego.
1. Kandynski W., Punkt i linia, płaszczyzna, Warszawa, PIW, 1986
2. Taranczewski P. , O płaszczyźnie obrazu, Wrocław - Warszawa - Kraków, Wydawnictwo Z.N. im. Ossolinskich, 1992.
3. Arnheim R., Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wyd. Artystyczne i Filmowe,1978.
7. W. Malina, M. Smiatacz, Metody cyfrowego przetwarzania obrazów, Wydawnictwo Akademicka Oficyna Wydawnicza Exit,2006.
8. D. D. Busch, Digital Photography and Imaging, Fotografia cyfrowa i obróbka obrazu. Wprowadzenie, Wydawnictwo Helion, 2004.
9. A. Kwaśny, Od skanera do drukarki, Wydawnictwo Helion, 2006.
materiałów. Komplet, Wydawnictwo Helion, 2007.
Metody nauczania: Wykłady + ćwiczenia - laboratoria komputerowe. Proces dydaktyczny przedmiotu dzielimy na
dwa etapy:
1. Poznawanie procesu projektowania komputerowego w oparciu o współczesne trendów i zjawisk występujących
w grafice użytkowej z wykorzystaniem technik cyfrowego obrazowania.
2. Ćwiczenia – laboratoria komputerowe. Specyfika, uwarunkowania i możliwości technologiczne pracy
w środowisku cyfrowym. Generowanie pliku końcowego z przeznaczeniem druku wielkoformatowego.
Druk - jako proces finalny.
Warunkiem uzyskania zaliczenia jest obecność studenta na zajęciach i oddanie wszystkich wykonywanych
w semestrze prac. Oceniana jest zgodność projektów z założeniami i wytycznymi postawionymi
przez prowadzącego, odpowiednie i świadome wykorzystanie środków technologicznych a także wartość
artystyczna.
Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI ARTYSTYCZNEJ
Kod: 2G11-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. dr hab. Krzysztof Szymanowicz
Efekty kształcenia: Zapoznanie studentów z występującymi zagadnieniami we współczesnej grafice
artystycznej.
Wymagania wstępne: studenci powinni posiadać wiedzę z zakresu historii grafiki oraz mieć rozeznanie w
aktualnych przeglądach grafiki w krajowych i międzynarodowych.
Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz.,
Wykłady obejmują następujące zagadnienia współczesnej grafiki artystycznej:
- techniki wykorzystujące nowe materiały
- techniki cyfrowe wykorzystujące bądź nie techniki tradycyjne
- Grafika Wielkoskalowa
- Grafika do publikacji w sieci oraz jej implikacje
- Grafika jako część instalacji lub nowych sposobów wystawiania sztuki
1.
2.
3.
4.
5.
Irena Jakimowicz, ,,Współczesna grafika polska”.
Danuta Wróblewska ,,Polska grafika współczesna: Grafika warsztatowa, plakat, grafika książkowa, grafika prasowa”.
,,Kroki w historii grafiki” – katalog wydany do Sesji Naukowej Jubileuszu 40-lecia MTG w Krakowie.
M. Hopfinger, ,,Nowe media w komunikacji społecznej”
R. Kulczyński, ,,Film, wideo, multimedia.
Metody nauczania:
Wykład połączony z metodą oglądową ( pokaz).
216
Metody oceny: Egzamin ustny. Ocena z egzaminu na podstawie odpowiedzi zdającego.
Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA WSPÓŁCZESNEJ GRAFIKI UŻYTKOWEJ
Kod: 2G12-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Artur Popek
Efekty kształcenia: Zapoznanie studenta ze współczesnym spojrzeniem projektantów na zagadnienie design i
grafiki użytkowej. Zaprezentowanie różnych dziedzin grafiki użytkowej, analiza ich poprzez typografię, połączenie
tekstu i obrazu, oraz zastosowanie nowatorskich technologii. Student zapozna się ze zjawiskami kształtującymi
współczesną grafikę użytkową - czynnikami ekonomicznym, etycznymi, technologicznymi,itp.
Wymagania wstępne: student powinien posiadać interdyscyplinarną wiedzę z zakresu historii sztuki, historii
kultury, etyki, estetyki oraz filozofii. Powinien posiadać wiedzę i umiejętności warsztatowe oraz artystyczne w
zakresie grafiki projektowej jak i artystycznej. Powinien być przygotowany do posługiwania się tradycyjnymi i
nowoczesnymi środkami przekazu artystycznego w twórczości graficznej i projektowej.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 – wykład 15 godz.
Rozwój grafiki użytkowej z uwzględnieniem: designu wydawniczego, wizualizacji muzycznych, design opakowań,
telewizyjny, interaktywny, informacyjny, reklamowy, eksperymentalny, itp. Najnowsze tendencje i trendy w grafice
użytkowej. Wprowadzenie do zjawiska designu interdyscyplinarnego. Przedstawienie kilku najważniejszych dla
rozwoju grafiki użytkowej XXI wieku portfolis projektantów i biur projektowych, w tym: Vince Frost, Stefan
Sagmeister, Neville Brody, Groovisions, Browns, Myerscough Studio, itd.
Ważnym aspektem przekazywanej wiedzy jest próba zorientowania studentów w współczesnej masowej
ikonosferze, i jej subkulturowych odmianach, funkcjonujących konwencjach grafiki projektowej, ilustracji, reklamy,
komunikacji, itp., dająca szansę samookreślenia ich własnych możliwości i wyborów artystycznych (tak na
poziomie warsztatu, jak i koncepcji projektowania).
2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa 2003.
4. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
5. G., P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
6. K. Burtenshaw, N. Mahon, C. Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2007.
7. L. Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we wspłczesnym designie, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa 2006.
8. Ch. & P. Fiell, projektowanie graficzne w XXI wieku, Wydawnictwo Taschen, Warszawa 2006.
9. Praca zbiorowa, & FORK, The Beast Product Design, Wydawnictwo Phaidon, 2006.
10. D. Bann, All New Print Production Handbook, Wydawnictwo Rotovision, 2008.
Metody nauczania: wykład
Metody oceny: zaliczenie. Forma zaliczenia – ocena. Dopuszczenie do zaliczenia: student przygotowuje w formie
pisemnej referat, który jest rozwinięciem treści omawianych na wykładach.
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE WWW
Kod: 2G13-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Sebastian Smit
UMIEJĘTNOSCI
Umiejętność poprawnego przygotowania publikacji elektronicznej - grafiki sieciowej w oparciu o informację, obraz
statyczny i obraz ruchomy (prezentacje, strony www, serwisy). Głównym celem przedmiotu jest rozwinięcie
umiejętności studentów do wykorzystywania i świadomego wykorzystywania technologii komputerowej w sztuce.
217
Studenci powinni opanować w stopniu zaawansowanym aplikacje do tworzenia i projektowania grafiki (Adobe
Photoshop, Adobe Illustrator) oraz aplikację do tworzenia stron WWW Adobe Dreamweaver.
Wymagania wstępne: Zaawansowana umiejętność posługiwania się programami graficznymi Adobe Photoshop i
Adobe Illustrator. Podstawowa wiedza na temat trendów panujących w projektowaniu WWW.
Tworzenie przekazu wizualnego dla multimediów i form WWW publikowanych w sieci (internecie). Projektowanie
interfejsów użytkownika dla aplikacji webowych, stron internetowych, urządzeń przenośnych. Omówienie
projektowania serwisów WWW jako procesu wielowątkowego, ściśle związanego z architekturą informacji.
4. M. Sokół, Tworzenie stron WWW - Ćwiczenia praktyczne, Wyd. HELION, Gliwice 2000.
5. W. Willard, Projektowanie stron WWW - Kurs podstawowy, Wyd. Edition, Kraków 2001.
6. P. Zakrzewski, Adobe Creative Suite 3 Web Standard. Tworzenie dynamicznych stron WWW. Warsztaty, Wydawnictwo Helion, 2007.
7. B. Danowski, M. Makaruk, Pozycjonowanie i optymalizacja stron WWW. Jak to się robi, Wydawnictwo Helion, 2007.
8. B. Danowski, Tworzenie stron WWW w praktyce. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2007.
9. A. B. King, Optymalizacja serwisów internetowych, Wydawnictwo Helion, 2003.
10. M. Linderman, J. Fried, Przyjazne witryny WWW. Jak uczynić lepszymi komunikaty o błędach, Pomoc, formularze i inne kluczowe punkty
witryny, Wydawnictwo Helion, 2005.
11. B. Danowski, ABC tworzenia stron WWW. Wydanie II, Wydawnictwo Helion, 2006
Metody dydaktyczne: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania
sformułowanych przez prowadzącego zajęcia oraz projektowanie graficzne serwisu w oparciu o bazę prototypów.
Metody oceniania: Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac, oryginalność, kreatywność i innowacyjność
zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5
odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły pracy oraz jej jakość pod względem wartości
estetycznych i oryginalności koncepcji
Kod: 2G14–1, 2G14-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+1
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Irena Nawrot-Trzcińska – wykład,
ad. Danuta Kuciak, ad. Marcin Maron, st. Wykł. Krystyna Bagińska - laboratorium
Efekty kształcenia: Kształcenie umiejętności kreowania wizerunku osoby oraz wyglądu przedmiotu i
opracowywania atrakcyjnej prezentacji wizualnej. Nauka obserwacji rzeczywistości i rozwijanie zdolności
zauważania w niej zdarzeń (fotograficzny zapis decydującego momentu). Studium jednego tematu w cyklu
zdjęciowym. Tworzenie obrazu fotograficznego pełniącego funkcję plakatu. Wykorzystywanie technik
fotograficznych w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych.
Wymagania wstępne:
Zaliczenie przedmiotu „Fotografia” na studiach I stopnia.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- wykład 15 godz., laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 15
godz.
Wykłady obejmują problematykę związaną z historią i teorią fotografii, akceptując zwłaszcza współczesne aspekty
funkcjonowania tego medium w komunikacji wizualnej.
Laboratorium: Fotografia jako narzędzie zapisu rzeczywistości zastanej i aranżowanej. Obraz fotograficzny jako
zapis rzeczywistości subiektywnej. Idea obrazu fotograficznego - analiza elementów konstrukcyjnych obrazu i ich
znaczenia w kreowaniu sensu wypowiedzi wizualnej. Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie
współczesnej reklamy.
1. R. Barthes, Światło obrazu. Uwagi o fotografii, KR, Warszawa 1996.
2. J. Brach-Czaina, Etos nowej sztuki, PWN, Warszawa 1984.
218
3.
4.
5.
6.
U. Czartoryska, Przygody plastyczne fotografii, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2000.
H. Hoy, Wielka księga fotografii, G+J RBA, Warszawa 2006.
Kępińska, Sztuka w kulturze płynności, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 2003.
S. Sontag, O fotografii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1986.
Metody nauczania:
Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w przestrzeni
zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologii cyfrowej.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie zrealizowanych prac fotograficznych
Nazwa przedmiotu: MULTIMEDIA I ANIMACJA KOMPUTEROWA
Kod: 2G15–1, 2G15-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Liczba godzin: sem.1 – 30-wykład, 30-laboratorium, sem.2 – 30-laboratorium
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Marek Letkiewicz, as. Joanna Polak
Wymagania wstępne:
Teoretyczne i praktyczne poznanie podstawowych technik rejestracji i przetwarzania obrazu, przekazywania
informacji audialnej i wizualnej - film, video, telewizja, radio, grafika i animacja komputerowa.
1.
2.
3.
4.
5.
R. W. Kluszczyński, Film, wideo, multimedia, Instytut Kultury, Warszawa 1999.
W. Osmańska-Furmanek, Podstawy multimedialnych technologii informacyjnych, Wyd. Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Zielona
Góra, 1999.
B. Steinbrink, Multimedia: u progu XXI wieku, Robomatic, Wrocław 1993.
red. K. Wenta, Zasady i metody projektowania materiałów multimedialnych, Wydawnictwo Naukowe US, Szczecin 1997.
P. Zawojski , Elektroniczne obrazoświaty: Między sztuka i technologią, Wydaw. Szumacher, Kielce 2000.
Metody nauczania: laboratorium
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań i projektów.
Specjalność: Grafika warsztatowa
Kod: 2G16w-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Adam Panek
Efekty kształcenia: Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego
projektu. Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność stosowania barwy w
wypukłodruku. Pogłębianie i doskonalenie warsztatu.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wypukłego w poprzednim semestrze.
Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 90 godz
Doskonalenie technik druku wypukłego. Linoryt kontrastowy, linearny i walorowy. Zagadnienie barwy w
wypukłodruku – linoryt i drzeworyt wzdłużny kolorowy. Grafika z zastosowaniem wielu matryc i różnorodnych
formatów. Nowoczesne narzędzia do przygotowania matrycy.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
219
Metody nauczania: Praca samodzielna prowadzona pod kierunkiem dydaktyka. Indywidualne omawianie
Metody oceny: Ocena na podstawie wykonanych grafik, frekwencji na zajęciach, indywidualnego postępu.
Kod: 2G17w-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Artur Popek
Efekty kształcenia: Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność doboru środków
i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Umiejętność stosowania barwy we
Mieszanie technik suchorytniczych i trawionych. Zagadnienie barwy we wklęsłodruku, druk wielobarwny z dwu lub
kilku matryc. Tworzenie spójnego cyklu prac będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Kod: 2G18w-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Zbigniew Liwak
1.
2.
3.
4.
5.
6.
220
7. J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa 1985.
8. J. Werner, Technika i technologia sztuk graficznych, Wyd. Literackie, Kraków 1972.
Kod: 2G19w-1
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 5
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Romuald Kołodziej, as. Amadeusz Popek, as. Jarosław Koziara
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Metody nauczania: Wykład z technologii druku, ćwiczenia techniczne, pokazy metod druku. Proces
metodami.
Metody oceny: Wystawa grupowa w pracowni wraz z omówieniem przez autora swoich zamierzeń twórczych
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA –
MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod: 2G20w-3, 2G20w-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 16+16
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. Artur Popek, prof. Piotr Lech,
Efekty kształcenia: Stworzenie cyklu prac stanowiących dyplom kończący 2-letni cykl kształcenia na poziomie
magisterskim. Dyplomanci wypracowują koncepcję pracy dyplomowej, obejmującą wykonanie zestawu 8 - 1 0 prac,
w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej.
Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się technikami grafiki warsztatowej: druk wypukły, wklęsły.
Zaawansowana znajomość historii sztuki, w tym przede wszystkim grafiki, z uwzględnieniem najnowszych
tendencji rozwoju sztuki na świecie. Pogłębione umiejętności posługiwania się plastycznymi środkami wyrazu,
221
biegłość rysunkowa. Zaawansowane posługiwanie się komputerowymi programami graficznymi (pakiet Adobe,
Corel). Wymagane zaliczenie pierwszego roku studiów uzupełniających.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - laboratorium 120 godz. sem.4 - laboratorium 120 godz.
Pracownia dyplomowa stanowi podsumowanie kształcenia w zakresie grafiki. Dyplomanci wypracowują koncepcję
pracy dyplomowej z wykorzystaniem wiedzy i umiejętności nabytych w pracowniach grafiki, na innych przedmiotach
artystycznych jak również teoretycznych kierunkowych. Praca powinna być spójna formalnie i treściowo i wnosić
istotny wkład w umiejętności, wrażliwość i niezależność postawy twórczej studenta. Techniki użyte do realizacji
mogą, poza klasycznymi, stanowić autorską interpretację posługiwania się różnymi mediami, być próba łączenia
doświadczeń wszelkich technik graficznych z wiedzą i umiejętnościami malarskimi, rysunkowymi, rzeźbiarskimi,
fotograficznymi czy komputerowymi. Dyplom ma stanowić pomost pomiędzy pracą prowadzoną pod kierunkiem
pedagoga a samodzielną działalnością artystyczną.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985.
A. Krejća, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984.
Metody nauczania: Praca prowadzona pod kierunkiem samodzielnego pracownika naukowego. Korekty i
dyskusje prowadzone indywidualnie z każdym z dyplomantów w zależności od stopnia zaawansowania jego pracy
nad zestawem dyplomowym.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski – obrona dyplomu.
Kod: 2G21w-1, 2G21w-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 4+3
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Romuald Kołodziej, as. Jarosław Koziara
Efekty kształcenia: Program dydaktyczny przedmiotu ma za zadanie wykształcić w studentach własny,
niepowtarzalny styl projektowania graficznego. Za pomocą dowolnych środków plastycznych powinni przekazywać
różne idee. Student powinien opanować umiejętność syntezy graficznej jako formy przekazu. Powinien poznać i
zrozumieć proces pracy projektowej: obserwację, dokumentację, tworzenie projektów i prezentację wyników.
Poznanie i analizowanie procesu projektowego ma na celu proponowanie zmian istniejących stanów rzeczy oraz
wdrażanie nowych pomysłów.
Wymagania wstępne: student powinien posiadać usystematyzowaną wiedzę z podstaw projektowania
graficznego, liternictwa oraz ogólna sprawność plastyczna. Student powinien orientować się w trendach
panujących w projektowaniu graficznym oraz znać zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej. Wymagana jest
bardzo dobra znajomość środowiska Windows/MAC oraz programów graficznych Adobe PhotoshopCS4, Adobe
IllustratorCS4, Adobe InDesign CS4.
Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 60 + 60 godz.,
Celem nauki jest pogłębienie wyobraźni metaforycznej studentów, kształtowanie umiejętności samodzielnego
podejmowania decyzji, świadomego posługiwania się technologią komputerową w połączeniu z klasycznymi
formami obrazowania. Studenci uczą się precyzji i logiki wypowiedzi, umiejętności samoograniczenia,
przyzwyczają rękę do dyscypliny projektowania. Przedmiot doskonali u studenta umiejętności zdobytych na
studiach licencjackich i przygotowanie ich do samodzielnej pracy twórczej (pracowni specjalistycznej).
222
7. Fiell, Charlotte & Peter, ontemporary Graphic Design, Taschen 2006
Metody nauczania: Zajęcia prowadzone są w formie ćwiczeń połączonych z wykładami. Opracowanie zadania
sformułowanych przez prowadzącego zajęcia. Szczególna uwaga położona jest na analizę procesu projektowania.
Student powinien świadomie formułować tezy projektowe i podejmować decyzje przy ich wyborze argumentując to
poprawnością wniosków.
Metody oceny: Studenci oceniani są podczas przeglądów wewnętrznych po zakończeniu każdego z ćwiczeń.
Pozwala to śledzić postępy w pracy i nabywaniu umiejętności. Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac,
oryginalność, kreatywność i innowacyjność zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami
wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5 odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły
pracy oraz jej jakość pod względem wartości estetycznych i oryginalności koncepcji.
Kod: 2G22p-1, 2G22p-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 6+6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rumowski, st. wykł. Piotr Nakonieczny
Efekty kształcenia: Głównym kryterium kształcenia w/w przedmiotu ma być wyposażenie studenta w wiedzę i
umiejętności potrzebne do podjęcia pracy zawodowego grafika-designer’a, pozwalając studentowi na szybkie i
efektywne znalezienie miejsca pracy związanej z wyuczonym zawodem. W ramach zajęć studenci poszerzają
wiedzę z zakresu liternictwa i typografii, grafiki edytorskiej, grafiki projektowej oraz komunikacji wizualnej. Istotnym
elementem programu są wykłady, na których to studenci uczą się warsztatu projektanta: praktycznego opanowania
fotografii, technik graficznych, technik komputerowych i zasad przygotowania prac do reprodukcji przy udziale
szerokiego spektrum programów graficznych.
Wymagania wstępne: Umiejętność analizy struktury jak i podstawowych elementów kształtowania komunikatu
wizualnego – od umiejętności świadomej organizacji płaszczyzny, określania relacji między kształtem, barwą,
fakturą i układem form plastycznych, poprzez posługiwanie się sygnałem barwnym, kontrastem, skalą czy rytmiką
jako nośnikami emocji. Umiejętność zastosowania w projekcie czytelnego przekazu wizualnego, począwszy od
analizy treściowo-znaczeniowej do wyboru właściwych środków plastycznych, warsztatu, formy czy konwencji
ostatecznej realizacji. Ponadto: zaawansowana umiejetność posługiwania się pakietem AdobeCS4 (Adobe
Photoshop, Adobe Illustrator, Adobe InDesign, Adobe Acrobat Professional). Zaawansowana znajomość typografi i
zagadnień zwiazanych z wydawniczym składem tekstu.
Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 120 +120 godz.
W procesie nauczania położony zostaje duży nacisk na wytworzenie u studenta zdolności podejmowania
szerokiego spektrum zadań projektowych, wypracowanie umiejętności wnikliwego zdefiniowania problemu oraz
umiejętności dostosowania warsztatu do zamierzonych efektów końcowych. Wskazanie na złożone formy
opracowań edytorskich łączące elementy typografii, obrazu, ilustracji, itp. Opracowanie projektu adresowanego do
realizacji w konkretnych technikach poligraficznych. Kolejnym ważnym elementem programu jest rozwinięcie
umiejętności kształtowania formy graficznej, jej relacja z otaczającą przestrzenią, analiza jej wewnętrznej struktury
i relacji pomiędzy środkami wypowiedzi, a treścią wizualnego przekazu. Wskazanie na konieczność nieustannej
weryfikacji własnych pomysłów
oraz poszukiwanie indywidualnego języka wyrazu i formy artystycznej w kontekscie zjawisk występujących we
współczesnym projektowaniu graficznym. Uświadomienie (poprzez rodzaj stawianych zadań) różnicy między
pojęciami: „wypowiedź subiektywna” (autorska - swobodna i otwarta) oraz „wypowiedź obiektywna” (na umowne
zamówienie - pełna trudnych do spełnienia warunków technicznych czy merytorycznych). Wypracowanie
umiejętności realizowania projektu zgodnie z potrzebami klienta jak i zachowania artystycznej (indywidualnej formy
wypowiedzi) odpowiedzialności za swoje dzieło. Rozróżnienie specyfiki form wydawniczych (np. plakat, ilustracja,
książka, katalog, afisz, opakowanie). Szerokie wprowadzenie w zagadnienia techniczne z zakresu DTP (ang.
Desktop Publishing) takich jak: skład, impozycja czy separacja barwna, jak również zapoznanie studenta z wiedzą
technologiczną z zakresu postpress – introligatornia, procesy wykończeniowe, takie jak: proces druku, falcowanie,
bigowanie, laminowanie, sztancowanie, i tym podobne. Wprowadzenie w zakres psychologii reklamy –
skuteczność przekazu reklamowego, marketingu (reklama prasowa, reklama bezpośrednia w miejscu sprzedaży).
223
Ostatnim, bardzo ważnym etapem realizacji programu, jest aktywizowanie studentów do działań twórczych na
przykład takich jak wystawy, praktyki zawodowe, pokazy, wyjazdy edukacyjne.
2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa, 2003.
3. E. H. Gombrich, SZTUKA i złudzenie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1981.
4. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe,
1978.
5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, Wydawnictwo PIW, Warszawa,1986.
6. J. Sarzyńska-Putowska, Komunikacja wizualna, Kraków, 2006.
7. H. Piątkiewicz, Typografia w zarysie, Wydawnictwo GFX, Warszawa, 1998.
9. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa, 2006.
10. G. Ambrose, P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007.
11. K. Burtenshaw, N. Mahon, C. Barfoot, Kreatywana reklama, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007.
12. R. Chwałowski, Typografia typowej ksiązki, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2002.
13. R. Williams, Mistrzowskie zastosowanie czcionek, Wydawnictwo Helion, Gliwice, 2003.
14. L. Bhaskaran, Design XX wieku, Główne nurty i style we współczesnym designie, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa, 2006.
Metody nauczania: wykłady, prezentacje, konwersatoria oraz pokazy.
Metody oceny: forma zaliczenia – ocena.
Podstawą do oceny jest postawa studenta w czasie zajęć: aktywność, systematyczność i umiejętność szeroko
pojętej organizacji pracy. Premiowana będzie postawa poszukująca, pogłębione studiowanie zagadnień zawartych
w programie. Ważnym elementem oceny jest także regularność spotkań i równomierna zaangażowanie w całym
semestrze.
Kod: 2G23p-1, 2G23p-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rumowski, as. Sebastian Smit
Efekty kształcenia: Separacja barwna w poligrafii, zastosowanie w praktyce kolorów spotowych (pantone) w
druku wielkoformatowym (plakaty). Różnice w projektowaniu dla potrezb druku offsetowego i druku cyfrowego.
Realizacja takich projektów wydawniczych które pozwolą na wspólną komunikację różnych platform cyfrowych i
urządzeń z nimi związanych. Przygotowanie do druku skomplikowanych projektów wydawniczych. Przygotowanie
plików postscriptowych, impozycja gotowego projektu.
Treści merytoryczne przedmiotu: Studenci uczą zasad przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach
(wydruk komputerowy, sitodruk, druk offsetowy) i zastosowania odpowiednich materiałów (wybór z ofert
producentów gatunku papieru dostosowanego do pomysłu edytorskiego).
224
Metody dydaktyczne:Zajęcia w pracowni prowadzone są w formie ćwiczeń praktycznych jak i wykładów
do realizacji omawiane są zagadnienia artystyczne i techniczne związane z wykonaniem pracy. Studenci uczą się
warsztatu projektanta: praktycznego opanowania fotografii, technik graficznych, technik komputerowych i zasad
przygotowania prac do reprodukcji w różnych technikach - offset i druk cyfrowy
Nazwa przedmiotu: ILUSTRACJA
Kod: 2G24p-1, 2G24p-2
Rok studiów: I I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rumowski
Efekty kształcenia: Umiejętność przekształcenia zjawisk zachodzących w naturze na język informacji wizualnej.
Wykształcenie umiejętności połączenia narracji i wartości formalnych w ilustrowanym obrazie. Umiejętność
abstrakcyjnego postrzegania natury. Świadome posługiwanie się warsztatem malarskim, rysunkowym i graficznym
połączone z umiejętnością wykorzystania fotografii i mediów cyfrowych w celu stworzenia ilustracji o wartościach
autorskich.
Wymagania wstępne: Wstępna znajomość technik rysunkowych, malarskich i graficznych. Umiejętność
posługiwania się podstawowymi komputerowymi edytorami tekstu i obrazu. Posługiwanie się cyfrowym aparatem
fotograficznym, kamerą, skanerem, drukarką.
Prezentacje sylwetek twórców, najciekawszych zjawisk w ilustracji współczesnej. Rozwiązywanie problemów
wizualizacji treści werbalnych i emocjonalnych. Twórcze podejście do zagadnień łączenia tekstu z obrazem.
Problem stylu, kompozycji, kolorystyki, nastroju. Umiejętność mieszania różnych rodzajów technik malarskich,
rysunkowych, graficznych i fotograficznych oraz przekształcania ich poprzez media elektroniczne.
Eksperymentalne podejście do bohatera, otoczenia, ilustracje dla dzieci. Wybór określonej formy literackiej, a
następnie praca koncepcyjna nad serią projektów ilustracyjnych do niej obejmujących całość edytorską wybranej
pozycji. Osobisty słownik znaków, auto-ekspresja. Realizacja w postaci cyklu ilustracji do wybranej książki.
1.
2.
3.
4.
5.
B. Bieńkowska, H. Chamerska, Zarys dziejów książki, Warszawa 1987.
Svend Dahl, Dzieje książki, Ossolineum, Wrocław 1965.
Encyklopedia wiedzy o książce, Ossolineum, Wrocław 1971.
J. Muszkowski, Życie książki, Wyd. 2 ilustrowane i rozszerzone, Kraków 1951.
Polska ilustracja książkowa, Warszawa, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, 1964. 6. J. M. Szancer, Curriculum vitae, Warszawa,
Czytelnik, 1969.
6. I. Witz, Grafika w książkach Naszej Księgarni Warszawa, Nasza Księgarnia, 1964
7. J. Wilkoń, Ilustracja książkowa, Warszawa, Ministerstwo Kultury i Sztuki, 1994
Metody nauczania: Trening twórczego rozwiązywania problemów, „burza mózgów”, prezentacja różnych technik
plastycznych, w tym zaawansowanej technik komputerowych, praca własna, konwersatoria.
Metody oceny: Ocena wspólna, omówienie efektów pracy w grupie. Autokorekta – ocena przeprowadzona przez
autora pracy na zasadzie bilansu: zamierzenia-efekty. Korekta wraz z oceną dokonana przez prowadzącego.
Ocena końcowa – zaliczenie przedmiotu na ocenę na podstawie obecności, aktywności i wykonanych prac
225
Kod: 2G25p-3, 2G25p-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 16+16
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Grzegorz Mazurek, prof. nadzw. Piotr Lech, ad. Sławomir Plewko
Efekty kształcenia: Przygotowanie pracy dyplomowej z grafiki projektowej.
Wymagania wstępne:
Przedmiot Magisterska pracownia dyplomowa poświęcony jest na realizację prac dyplomowych – studenci
wybierając temat pracy dyplomowej dokonują twórczej syntezy zdobytej wiedzy i umiejętności i tym samym
zamykają formalnie okres studiów.
2. A. Frutiger, Człowiek i jego znaki, Wydawnictwo Do, Wydawnictwo Optima, Warszawa, 2003.
3. E. H. Gombrich, SZTUKA i złudzenie, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa, 1981.
4. R. Arnheim, Sztuka i percepcja wzrokowa. Psychologia twórczego oka, Warszawa, Wyd. Artystyczne i Filmowe,1978.
5. W. Kandinsky, Punkt i linia a płaszczyzna, Wydawnictwo PIW, Warszawa,1986.
6. J. Sarzyńska-Putowska, Komunikacja wizualna, Kraków, 2006.
7. H. Piątkiewicz, Typografia w zarysie, Wydawnictwo GFX, Warszawa, 1998.
9. A. Twemlowe, Czemu służy grafika użytkowa? - podręcznik grafiki użytkowej, ABE Dom Wydawniczy, Warszawa, 2006.
10. G. Ambrose, P. Harris, Twórcze projektowanie, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, 2007.
Metody oceny: Podstawą do oceny jest zaawansowanie pracy dyplomowej. W 4 semestrze egzamin dyplomowy
magisterski.
Kod: 2G26p-1, 2G26p-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 4+3
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, ad. dr hab. Zbigniew Liwak,
ad. Krzysztof Rukasz, ad. Anna Perłowska-Weiser
Poznanie warsztatu litograficznego. Wprowadzenie w podstawowe techniki druku płaskiego z kamienia
litograficznego. Techniki specjalne (negatyw, pozytyw, przedruk, szablon) oraz druk barwny. Stosowanie druku
strukturalnego, fakturowego jako środka wypowiedzi artystycznej.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
226
7.
8.
Kod: 2G27-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 1
Imię i nazwisko wykładowcy: dr Anna Boguszewska, dr Romuald Tarasiuk, dr Jerzy Żywicki,
dr Ewa Letkiewicz, dr Piotr Majewski, dr Marek Letkiewicz, dr Ewa Niestorowicz, dr Jarosław Janowski
Dobór literatury.
1.
2.
M. Łobocki, Metody badań pedagogicznych, PWN, Warszawa 1980.
W. Pytkowski, Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski.
227
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 3 - seminarium 30 godz., sem.4 - seminarium 30 godz
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. 4 egzamin magisterski
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
228
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 egzamin magisterski
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
XXI wieku).
biblioteczne i zapoznanie się z literaturą przedmiotu; opracowanie konspektu pracy magisterskiej). Semestr 4 – na
egzamin magisterski.
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
229
Kod: 2G27-3, 2G27-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 7+9
230
Kod: 2G27-3, 2G27-4
231
7.5. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU MALARSTWO, 1,5-LETNIE STACJONARNE
STUDIA II STOPNIA (MAGISTERSKIE)
Kod: 2M1-1, 2M1-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+1
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Rzepińska Maria, Alberti i teoria malarstwa, [w:] Leone Battista Alberti, O malarstwie, oprac. Maria Rzepińska, przeł. Lidia
Winniczuk, Wrocław 1963
Kod: 2M2–1, 2M2-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+1
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
232


1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Warszawa 2002.
WIEDZA O TEATRZE I FILMIE
Kod: 2M3-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 1
kina polskiego..
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
233
Kod: 2M4-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2006.
UMCS Lublin 2009.
Typ przedmiotu:obligatoryjny
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Punkty ECTS: 3+2+2
234
Kod: 2M5-1, 2M5-2, 2M5-3
Efekty kształcenia: Umiejętność stosowania intermedialnych form wizualnych w przekazie artystycznym i
edukacyjnym, łączenie w strukturalne całości przekazów o rozbudowanej warstwie medialnej i treściowej;
stosowanie współczesnych technik i technologii medialnych.
Intermedialne działania wizualne powiązane z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki. Twórcze łączenie w
spójne całości artystycznych i edukacyjnych prezentacji zarówno w przestrzeni realnej jak i wirtualnej.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego. Ćwiczenia praktyczne na podstawie tematów, obejmujące pracę
w pracowni intermedialnej i poza nią.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie działań i realizacji intermedialnych.
Nazwa przedmiotu: SZTUKA W PRZESTRZENI PUBLICZNEJ
Kod: 2M6-1, 2M6-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy: przedmiot prowadzony - od roku akad. 2012/13
Metody dydaktycze: wykład, zajęcia typu laboratoryjnego
Metody oceniania: analiza i ocena realizacji wykonanych w ramach ćwiczeń.
Kod: 2M7-2, 2M7-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 3+4
Imię i nazwisko wykładowcy: wybór
UMIEJĘTNOŚCI
Studenci uczą się precyzji i logiki artystycznej wypowiedzi przy dużym nacisku na technologię i warsztat.
POSTAWY
Postawa artystycznej odpowiedzialności za autorskie dzieło finalne.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Pracownia artystyczna wolnego wyboru. Doskonalenie wybranej dziedziny
spoza specjalności. Możliwość prezentacji powstałych prac jako aneksu do dyplomu.
Spis zalecanych lektur: -
235
Metody dydaktyczne: ćwiczenia praktyczne, warsztatowe
Metody oceniania: zaliczenie na ocenę na podstawie prac
Nazwa przedmiotu: MALARSTWO SZTALUGOWE –
Kod: 2M8s-1, 2M8s-2, 2M8s-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Liczba godzin: 180 + 180 +120
Punkty ECTS: 14 + 10 +14
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. nadzw. Walenty Wróblewski, ad II st. Mariusz Drzewiński
WIEDZA:
1 świadomość historycznej i współczesnej roli malarstwa w szeroko pojętym obszarze sztuki
UMIEJĘTNOŚCI:
1 realizowanie dzieła według własnej koncepcji twórczej w określonej technologii i technice
2 aranżowanie ekspozycji prac malarskich
POSTAWY:
Określenie pola poszukiwań źródeł ikonograficznych i znaczeniowych obrazu w dowolnym aspekcie otaczającej
rzeczywistości.
Eksperymenty formalne, szkice, notatki, projekty zmierzające do uzyskania dzieła malarskiego jako autorskiego
komunikatu o określonej, zindywidualizowanej formie oraz czytelnym przekazie.
Realizacja zestawu dyplomowego.
1
2
3
4
5
Poprzędzka M., O złej sztuce. Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1998.
Rose B., Malarstwo amerykańskie XX w., Warszawa 1991
Turowski A., Malewicz w Warszawie, Kraków, 2002.
Bocheński J., Zarys historii filozofii. Kraków 1993.
Hockney D., Wiedza tajemna, Universitas, Kraków 2006
Rok studiów: I
Semestr: 1 – 2
236
Kod: 2M9s-1, 2M9s-2
Punkty ECTS: 6+4
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Mieczysław Herman
Efekty kształcenia: Głównym celem dydaktycznym zajęć jest kształtowanie osobowości plastycznej studenta.
Uzmysłowienie studentom że jest on „Początkiem Sztuki”, który przez całe wieki określa jej kierunki, rozwój w
malarstwie, grafice, rzeźbie, fotografii, filmie po czysta koncepcję artystyczną. Że jest dyscypliną najbardziej
szczerą, jego rozwój, oraz wymykające się naukowej ocenie mutacje wynikające z indywidualnego traktowania
przez rysujących, określają go jako jedną z głównych dyscyplin artystycznych. Jest formą przekazania idei,
zanotowania obserwacji - zjawiska, studium postaci czy przedmiotu. Jest procesem poznawczym, kształtującym
dyscyplinę, świadomość, wrażliwość plastyczną i intelektualną.
Wymagania wstępne: Założeniem głównym jest, że każdy studiujący jest odpowiednio przygotowany
merytorycznie i zawodowo i ma odpowiednie przygotowanie do pracy.
Zakres zagadnień na 1 i 2 semestrze studiów związany jest z personalnym rozwojem poszczególnych studentów.
Na bazie zdobytych doświadczeń ogólnych, studenci powinni rozwijać i pogłębiać własne zainteresowania w
sensie poszukiwań eksperymentalnych. Zarówno treści problemowe jak i sposoby ich przekazywania powinny być
wynikiem dyskusji z prowadzącym zajęcia i odbywać się w kontekście całej grupy. Każdy etap procesu, od intencji
po ostateczną realizację powinien funkcjonować również na forum pracowni.
Dwa semestry I roku powinny doprowadzić do ukształtowania się różnorodnych postaw kreacyjnych o bogatym
spektrum medialnym. Samoświadomość studentów powinna obejmować nie tylko zakres określony
umiejętnościami, ale również musi stawać się wyrazem własnego stosunku wobec zjawisk artystycznych,
kulturowych i cywilizacyjnych.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
K. Tessing - Techniki rysunku - W-wa 1982
W. Wierzchowska - Współczesny Rysunek Polski - W-wa 1982
M. Paramon – Rysunek Artystyczny - W-wa 1988
M. Rzepińska - Historia koloru - Kraków 1993
W. Tatarkiewicz - Dzieje sześciu pojęć - W-wa 1988
Projekt, Sztuka, katalogi Biennale, Triennale Rysunku, Wrocław, Lubaczów, Kalisz, Radom, Clivlend, Pilzen, Frechen.
Metody nauczania:
Zajęcia odbywają się w formie laboratoryjnej, oraz indywidualnym podejściu do każdego studenta, ze zwróceniem
szczególnej uwagi na jego predyspozycje intelektualne, plastyczne i możliwości warsztatowe.
Metody oceny: W semestrze 1 zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych prac, zaangażowaniu i kreacji.
W semestrze 2 zaliczenie na prawach egzaminu.
Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE –
Kod: 2M10m-1, 2M10m-2, 2M10m-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 1, 2, 3
Punkty ECTS: 14 + 10 +14
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Styka, prof. Jacek Wojciechowski, prof. Tomasz Zawadzki,
Efekty kształcenia: Praca koncepcyjna nad zestawem dyplomowym połączona z realizacją. Wykonywanie
projektów do obrazów, począwszy od projektów czarno-białych po szkice w wersji kolorystycznej. Omówienie
techniki, w której będzie realizowany zestaw dyplomowy. Realizacja zestawu dyplomowego.
Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się środkami formalnymi. Umiejętność doboru tych środków do
charakteru realizacji będącego tematem pracy dyplomowej.
Drugi rok studiów uzupełniających kończy dwuletni cykl przygotowania do obrony pracy magisterskiej. W tym
czasie następuje rozwinięcie tematu pracy i określenie środków użytych do jego realizacji, jest też naturalną
237
konsekwencją doświadczeń dyplomanta zdobytych podczas zajęć określonych programem z poprzednich lat
studiów.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Kod: 2M11m-1, 2M11m-2
Rok studiów: I
Semestr: 1 – 2
Punkty ECTS: 6+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad.dr hab. Anna Waszczuk, ad. dr hab. Marek Mazanowski
1. Rysunek jako podstawowa i najbardziej uniwersalna forma zapisu stosowana w wielu dziedzinach sztuki
czystej jak i użytkowej, stanowi bazę kształcenia dla wszystkich przedmiotów plastycznych na kierunku
Malarstwo.
2. Opanowanie przez studenta umiejętności, dzięki którym powstają studyjne obrazowania na płaszczyźnie,
określa zawartość merytoryczną tego przedmiotu jako: wykształcenie podstaw widzenia oraz ich wykorzystanie
w procesie konstrukcji formy.
3. Rysunek jako przedmiot kształcenia ogólnoplastycznego i cele wynikające z procesu nauczania:
a) uzyskanie biegłości warsztatowej na bazie studyjnej i wyobrażeniowej;
b) budowanie świadomości plastycznej jako procesu poznawczego;
c) kształtowanie wrażliwości plastycznej opartej na świadomym doświadczeniu.
Wymagania wstępne:
Zdobyte doświadczenie, własne przemyślenia i próby wykorzystania i połączenia różnych mediów plastycznych w
działania w obrębie szeroko pojętego rysunku.
Treści merytoryczne przedmiotu:.
Zagadnienia w ramach przedmiotu Media rysunkowe zmierzają do określenia formy będącej autorskim
tworzywem plastycznym. Bloki tematyczne określające zawartość medialną rysunku jako autonomicznej
dziedziny plastycznej obejmują następujące tematy ogólne:
a) zapis rysunkowy w sztuce;
b) tekstury rysunkowe wobec barwy;
c) rysunek jako podstawa konstrukcyjna;
d) zapis rysunkowy jako możliwość przenoszenia znaczeń;
e) rysunek jako medialna możliwość w realizacjach przestrzennych;
f) konstruowanie problemów plastycznych i ich rozwiązywanie w formie struktur i zjawisk rysunkowych;
g) stosowanie rysunku jako możliwości intencjonalnej dotyczącej różnorodnych konotacji form ulotnych i
238
h) media rysunkowe: poszukiwanie różnorodnych połączeń rysunkowych z innymi mediami.
Zagadnienia merytoryczne i problemowe zmierzają do określenia zakresu personalnych poszukiwań, stanowiąc
próbę kształtowania własnego języka wyrażania, w obrębie rysunku. Realizowane prace rysunkowe winny
ujawniać swoją treść poprzez fakt poszukiwania znaczeń w odniesieniu do zakresu symbolicznego i
metaforycznego jako świadome formy ikonograficzne.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
A. Malraux - Przemiany Bogów - W-wa 1985
Metody nauczania:
Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zagadnień i prac.
Kod: 2M12-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 1
Dobór literatury.
1.
2.
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
239

Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
240
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
XXI wieku).
241
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
242
Kod: 2M12-2, 2M12-3
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 4 + 10
243
7.6. PRZEDMIOTY NA KIERUNKU EDUKACJA ARTYSTYCZNA W ZAKRESIE
SZTUK PLASTYCZNYCH, 2-LETNIE STACJONARNE STUDIA II STOPNIA
(MAGISTERSKIE)
Kod: 2E1-1, 2E1-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+2
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Rzepińska Maria, Alberti i teoria malarstwa, [w:] Leone Battista Alberti, O malarstwie, oprac. Maria Rzepińska, przeł. Lidia
Winniczuk, Wrocław 1963
Kod: 2E2–1, 2E2-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 2+2
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
244
Postawa aktywnego uczestnictwa we współczesnej kulturze wizualnej.



1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Warszawa 2002.
Nazwa przedmiotu: KRYTYKA ARTYSTYCZNA
Kod: 2E3–3
Typ przedmiotu: podstawowy
Rok studiów: II
Semestr: 3
Liczba godzin: 30
Punkty ECTS: 2
WIEDZA:
Student pozyskuje wiedzę na temat idei i praktyk rozwijanych w obszarze krytycznego piśmiennictwa o sztuce.
Zapoznaje się z tekstami i postaciami krytyków obcych i polskich, rozpoznaje kryteria wartościowania dzieł sztuki,
poznaje funkcje, jakie pełni krytyka artystyczna w życiu artystycznym.
UMIEJĘTNOŚCI:
Student nabywa umiejętności analizowania tekstów krytycznych o sztuce, jak też pogłębia zdolności
wartościowania sztuki w oparciu o argumentację.
POSTAWY:
Zajęcia kształtują postawy zainteresowania piśmiennictwem o sztuce oraz krytycznego myślenia.
Wymagania wstępne:
Treści przedmiotu: Zajęcia mają na celu przedstawienie, w porządku chronologicznym i z uwzględnieniem
kluczowych problemów teoretycznych, zarysu dziejów krytyki artystycznej. Szczególny nacisk położony jest na
specyfikę i istotę krytyki, jej funkcje z punktu widzenia zarówno widza, jak i artysty, sposoby formułowania
wypowiedzi krytycznej i współczesne modele krytyki dzieła sztuki oraz jej znaczenie dla życia artystycznego oraz
badań historii sztuki.
245
Na treści merytoryczne przedmiotu składa się analiza wybranych tekstów zaczerpniętych głównie z XX-wiecznego
oraz współczesnego obcego i polskiego piśmiennictwa o sztuce pod kątem zawartości merytorycznej, stosowanej
frazeologii, preferowanych kryteriów wartościowania dzieł sztuki, ze szczególnym naciskiem położonym na
zmienność w czasie tych kryteriów. Uwaga będzie skoncentrowana na metodach analizy, interpretacji i oceny dzieł
sztuki, podkreślone będą zarówno indywidualne postawy krytyków sztuki, jak też społeczne, w tym instytucjonalne
uwarunkowania krytyki sztuki. Omówione będzie piśmiennictwo o sztuce w Polsce od 1945 roku do dziś.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Czapski i krytycy. Antologia tekstów, wybór i opracowanie M. Kitowska-Łysiak i M. Ujma, Lublin 1996;
Jan Lebenstein i krytyka, wybór o opracowanie A. Wat i D. Wróblewska, Warszawa 2004;
Juszkiewicz P., Od Salonu do Galerii. Krytyka artystyczna i historyczna zmiana, „Artium Quaestiones” 2002, nr XIII, s. 229-256.
Kruczkowska Z., Główne tendencje w polskiej krytyce sztuki (na podstawie wybranych czasopism literackich i artystycznych od
połowy XIX wieku do współczesności), Kraków 2002;
Ludwiński J., Epoka błękitu, wybór tekstów J. Hanusek, Kraków 2003;
Moderniści o sztuce, red. Grabska E., Warszawa 1971 (wybrane teksty);
Morgan S., Z notatnika kamerdynera sztuki. Wybór esejów i wywiadów z lat 1977-1995, pod red. E. Mikiny i R. Ziarkiewicza,
przekł. E. Mikina, Gdańsk 1997;
Pisarze o sztuce, „Biuletyn Związku Polskich Artystów Plastyków” 1980, nr 2, s. 3-40; Porębski M., Pożegnanie z krytyką,
Kraków-Wrocław 1983;
Sempoliński J., Władztwo i służba, wybór, opracowanie i wprowadzenie M. Kitowska-Łysiak, Lublin 2001;
Stajuda J., O obrazach i innych takich, oprac. J. Gola i M. Sitkowska, Warszawa 2000;
Teksty o malarzach: antologia polskiej krytyki artystycznej 1890-1918, pod red. W. Jaworskiej i W. Juszczaka, Wrocław 1976;
Teoretycy, artyści i krytycy o sztuce 1700-1870, red. Grabska E., Poprzęcka M., Warszawa 1987 (wybrane teksty);
Thoré-Bürger. Nowe kierunki w sztuce XIX wieku. Wybór tekstów z lat 1838-1868, wybrała i opracowała H. Morawska, WrocławWarszawa-Kraków-Gdańsk 1972;
Współczesne problemy krytyki artystycznej, pod red. A. Helman, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1973;
Metody dydaktyczne: Wykład problemowy; dyskusja dydaktyczna.
Metody oceniania: Uczestnictwo w zajęciach; egzamin ustny.
Nazwa przedmiotu: ZAGADNIENIA KULTURY MEDIALNEJ
Kod: 2E4–3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Punkty ECTS: 2
Efekty kształcenia: Umiejętność zdefiniowania pojęcia kultury medialnej (i multimedialnej), wskazania jej cech
dystynktywnych. Pogłębiona umiejętność krytycznej, wnikliwej analizy i interpretacji przekazów medialnych, w tym
– dzieł sztuki cyfrowej.
Wymagania wstępne:Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz.
Kultura masowa – zjawiska homogenizacji, globalizacji i nomadyzmu kulturowego. Kultura audiowizualna i proces
ikonizacji. Kultura multimedialna i elektroniczna percepcja. Komunikacja medialna – wybrane koncepcje i modele.
Elementy psychologii i antropologii mediów. Perswazyjna rola mediów i pojęcie „przemocy ikonicznej”. Tożsamość
wirtualna. Edukacja medialna i jej znaczenie w kontekście interpretacji tekstów kultury. Dzieło sztuki dzisiaj.
Twórczość „w dobie reprodukcji technicznej”. Ikonosfera współczesności i jej odzwierciedlenie w sztukach
wizualnych. Zjawisko tzw. przemysłu sztuki i przemysł filmowy. Digitalizacja sztuki i wirtualne muzea. Problemat
interaktywności. Estetyka postmodernizmu.
Metody nauczania: wykład
Nazwa przedmiotu: WIEDZA O TEATRZE I FILMIE
Typ przedmiotu: podstawowy
Rok studiów: II
246
Kod: 2E5-4
Semestr: 4
Liczba godzin: 15
Punkty ECTS: 2
kina polskiego..
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Kod: 2M4-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 3
WIEDZA:
UMIEJĘTNOŚCI:
POSTAWY:
247
1.
2.
3.
4.
5.
6.
2006.
UMCS Lublin 2009.
Nazwa przedmiotu: WSPÓŁCZESNE KONCEPCJE EDUKACJI ARTYSTYCZNEJ
Kod: 2E7–2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 3
Efekty kształcenia: Rozumienie podstawowych koncepcji i trendów edukacji plastycznej. Wykształcenie
umiejętności projektowania dydaktycznego.
Wymagania wstępne:
Treści merytoryczne przedmiotu: wykład 15 godz. konwersatorium 30 godz.
Polska myśl dydaktyczna z zakresu kształcenia plastycznego. Współczesne koncepcje edukacji plastycznej, ich
twórcy i zwolennicy. Nowoczesne trendy edukacyjne w zakresie plastyki.
Metody nauczania: wykład, konwersatorium
Nazwa przedmiotu: PROJEKTY ARTYSTYCZNO-EDUKACYJNE
Kod: 2E8-1, 2E8-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 4 + 4
Efekty kształcenia: Nabycie umiejętności konstruowania złożonych i kompleksowych projektów edukacyjnych
dotyczących sztuk plastycznych z zastosowaniem różnych mediów. Aktywizowanie wyobraźni, twórczego myślenia
i rozwijanie postaw kreatywnych. Kształcenie wrażliwości na wartości wizualne. Zapoznanie z możliwościami
rozwijania zdolności twórczych dziecka i twórczej aktywności w procesie kształcenia.
Umiejętność doboru różnorodnych metod, technik plastycznych i środków wyrazu artystycznego i ich zastosowanie
podczas zajęć plastycznych z dziećmi w określonej grupie wiekowej.
Wymagania wstępne: Znajomość zagadnień metodyki edukacji plastycznej.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 45 godz., sem.2 - laboratorium 45 godz.,
Zasady przygotowania projektów edukacyjnych z uwzględnieniem specyfiki, problematyki oraz charakterystyki
grup odbiorców. Kształtowanie indywidualnej i zespołowej wypowiedzi autorskiej. Metody i formy stymulujące
rozwój wyobraźni i fantazji z wykorzystaniem ekspresji plastycznej – nowatorskie sposoby realizacji zajęć
plastycznych poprzez projekty edukacyjne. Kształcenie umiejętności doboru odpowiednich środków wyrazu
artystycznego w zakresie oryginalności formy plastycznej. Rola wyobraźni w procesie twórczym (typologia postaw
twórczych). Pedagogiczne możliwości kształtowania określonych cech osobowości w trakcie realizacji projektów
edukacyjnych. Problemy kreacji i wyboru koncepcji w procesie kształtowania dzieła plastycznego. Kształtowanie
umiejętności dostrzegania własnej indywidualności i niepowtarzalności.
Organizacja warsztatu, charakterystyka materiałów i narzędzi wykorzystywanych w trakcie realizacji projektów
edukacyjnych w różnych placówkach, ośrodkach i instytucjach kultury.
248
1. Daszyńska M, Malarskie techniki dekoracyjne, WSiP, W-wa 1992
2. Ditkowska B., Nowe narzędzia plastyczne – propozycja zajęć plastycznych rozwijających wyobraźnię dziecka [w]:
Popek S., Tarasiuk R., U podstaw edukacji plastycznej, Lublin 2000
3. Górniewicz J., Rozwój i kształtowanie wyobraźni dziecka, Toruń 1992
4. Jabłoński A., Zabawy plastyczne, W-wa 2000
5. Jąder M., Techniki plastyczne rozwijające wyobraźnię, Kraków 2005
6. Karolak W., Projekt edukacyjny – projekt artystyczny, WSHE, Łódź, 2004
7. Karolak W., Sztuka jako zabawa, zabawa jako sztuka,CODN,
8. Karolak W., Kaczorowska B., Jabłoński M., Działania twórcze. Twórczość wspomagająca rozwój. Książka
nauczyciela, WSHE, Łódź, 2007
9. Marcinkowska K., Michejda-Kowalska K., Mowa linii, WSiP, W-wa 1995
Metody nauczania: słowne – wykład, pogadanka; eksponujące – pokaz
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych w terminie projektów edukacyjnych oraz
frekwencji.
Kod: 2E9–1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Krzysztof Rukasz
graficznego, liternictwa oraz ogólna sprawność plastyczna.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 30 godz.
Projektowanie w zakresie grafiki edytorskiej oraz elementy graficznej prezentacji i projektowania obiektów
użytkowych z uwzględnieniem problematyki komunikacji medialnej.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań. W semestrze 2 egzamin.
Kod: 2E10–1, 2E10-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Tomasz Kozak, wykł. Michał Mikulski
Wymagania wstępne:
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 –wykład 30 godz., laboratorium 30 godz., sem.2 -laboratorium 30 godz.,
249
Teoretyczne i praktyczne poznanie podstawowych technik rejestracji i przetwarzania obrazu, przekazywania
informacji audialnej i wizualnej - film, video, telewizja, radio, grafika i animacja komputerowa.
1999.
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zadań i projektów. W semestrze 3 egzamin.
Nazwa przedmiotu: KSZTAŁTOWANIE OTOCZENIA
Kod: 2E11–3, 2E11-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 2 + 2
Imię i nazwisko wykładowcy: st. wykł. Krystyna Bagińska
Efekty kształcenia: Umiejętności w zakresie sztuki organizacji otoczenia i komunikacji wizualnej w układach
przestrzennych.
Wymagania wstępne:
Poznanie podstawowej problematyki kształtowania przestrzeni za pomocą środków plastycznych, plastycznej
organizacji szeroko rozumianego środowiska indywidualnego i społecznego funkcjonowania ludzi. Przekształcanie
znaczeń i pojęć w czytelne znaki plastyczne w przestrzeni społecznej, przestrzeń otwarta i obiekt w przestrzeni
otwartej, oraz sposoby funkcjonowania obiektów sztuk projektowych w otoczeniu.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
R. Banham, Rewolucja w architekturze, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1979.
T. Barucki, Maciej Nowicki, Arkady, Warszawa 1986.
C. Jencks, Architektura późnego modernizmu, Arkady, Warszawa 1989.
C. Jencks, Le Corbusier -tragizm współczesnej architektury, Wyd. Artyst. i Filmowe, Warszawa 1982.
C. Jencks, Ruch nowoczesny w architekturze, Wydaw. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1987.
W. Koch, Style w architekturze, Świat Książki, Warszawa 1996.
H. de Morant, Historia sztuki zdobniczej od pradziejów do współczesności, Arkady, Warszawa 1983.
E. Neufert, Podręcznik projektowania architektoniczno - budowlanego, Arkady, Warszawa 2003.
W. Nowotny, Technologia szkła, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1986.
Metody nauczania: Zajęcia laboratoryjne.
Specjalność: Intermedia
Nazwa przedmiotu: SZTUKA INTERMEDIALNA
Kod: 2E12i-1, 2E12i-2
Rok studiów: I, II
Semestr: 2, 3
Punkty ECTS: 8+10
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Robert Kuśmirowski
Efekty kształcenia: Umiejętność łączenia różnorodnych mediów tradycyjnych i współczesnych, świadome
posługiwanie się technikami multimedialnymi i audiowizualnymi, stosowanie interdyscyplinarnych form wizualnych
w przekazie artystycznym i edukacyjnym.
Wymagania wstępne:Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- laboratorium 60 godz., sem. 2 – laboratorium 75 godz.
Intermedialne środki wyrazu jako forma powiązań z innymi dziedzinami sztuki, nauki i techniki jako podstawa
kreacji. Poszukiwanie niekonwencjonalnych rozwiązań formalnych usytuowanych poza klasycznymi formami
sztuki; poszukiwanie znaczeń wizualnych i post wizualnych. Procesualny charakter działań intermedialnych.
250
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie prac
Nazwa przedmiotu: FOTOGRAFIA ARTYSTYCZNA
Kod: 2E13i-1, 2E13i-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+3
Efekty kształcenia: Kształcenie umiejętności kreowania wizerunku osoby oraz wyglądu przedmiotu i
opracowywania atrakcyjnej prezentacji wizualnej. Nauka obserwacji rzeczywistości i rozwijanie zdolności
zauważania w niej zdarzeń (fotograficzny zapis decydującego momentu). Studium jednego tematu w cyklu
zdjęciowym. Tworzenie obrazu fotograficznego pełniącego funkcję plakatu. Wykorzystywanie technik
fotograficznych w celu wyrażania własnych koncepcji artystycznych.
Wymagania wstępne: Zaliczenie przedmiotu Fotografia w 1 sem. na ocenę „bardzo dobry”,„dobry +” lub „dobry”.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem. 1- laboratorium 30 godz., sem. 2 – laboratorium 45 godz.
Medium fotograficzne jako instrument kreacji w sztuce plakatu. Plakat jako semantyczny komunikat –
intensyfikacja znaku. Kodowanie treści w systemie wizualnych znaków. Aranżacja modela i przedmiotu w fotografii
studyjnej i plenerowej w realizacji zadań reklamowych. Techniki perswazyjne w fotografii i wizualne strategie
współczesnej reklamy. Charakterystyka cech fotografii prasowej i dokumentalnej. Dokument artystyczny –
subiektywna rejestracja świata obiektywnego. Estetyka filmowa w fotografii – narracja obrazowa nośnikiem
znaczenia. Idea cyklu fotograficznych obrazów. Kreacja autorskiego języka wizualnego.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
U. Czartoryska, Przygody plastyczne fotografii, Słowo/obraz/terytoria, Gdańsk 2000.
H. Hoy, Wielka księga fotografii, G+J RBA, Warszawa 2006.
Kępińska, Sztuka w kulturze płynności, Galeria Miejska Arsenał, Poznań 2003.
S. Sontag, O fotografii, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1986.
Metody nauczania: Zajęcia typu laboratoryjnego: realizacja tematów ćwiczeniowych w fotograficznym atelier i w
przestrzeni zewnętrznej. Obróbka materiałów fotograficznych w technologii cyfrowej.
Metody oceny: Semestr 2 - zaliczenie na ocenę na podstawie zrealizowanych prac fotograficznych. Semestr 3 –
prezentacja całego dorobku fotograficznego zrealizowanego z przedmiotu Fotografia artystyczna.
Nazwa przedmiotu: PROJEKTY ARTYSTYCZNE
Kod: 2E14i-1, 2E14i-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+3
Imię i nazwisko wykładowcy: dr hab. Andrzej Trzciński
Efekty kształcenia: Umiejętność kreowania oraz realizacja projektów twórczych. Stosowanie interdyscyplinarnych
współczesnych środków artystycznych, technicznych i medialnych.
Wymagania wstępne:
251
Współczesne projekty interdyscyplinarnych działań artystycznych i edukacyjnych. Kształtowanie indywidualnych i
zespołowych działań wizualnych w kontekście społecznym, kulturowym, medialnym oraz w przestrzeni publicznej.
Metody nauczania: realizacje, działania intermedialne
Metody oceny: Zaliczenia na ocenę.
Nazwa przedmiotu: INTERMEDIA MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod: 2E15i-3, 2E15i-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 16+16
Imię i nazwisko wykładowcy: ad II st. Jan Gryka
Efekty kształcenia: Egzamin dyplomowy w formie publicznej obrony przed komisją egzaminacyjną.
Wymagania wstępne: Wybór dyplomowej pracowni intermedialnej powinien być związany merytorycznie z
przedmiotami realizowanymi na specjalizacji intermedia.
Dyplom artystyczny może być realizowany na każdym specjalnościowym przedmiocie, jest wynikiem zdobytych
doświadczeń, umiejętności i wiedzy w procesie nauczania, stanowiąc wykładnię samoświadomości, pozwalającej
na samodzielne używanie intermedialnych środków wyrazu. Studenci wspólnie z promotorem uzgadniają temat i
zakres dyplomu, który powinien być wyrazem samodzielnej pracy studenta, zarówno w sensie kreacyjnym jak i
realizacyjnym. Promotor pełni rolę opiekuna służącego pomocą w rozstrzyganiu pojawiających się kreacyjnych
problemów, zarówno w procesie wyboru tematu, dookreślenia i weryfikacji intencji zawartych w projekcie. Służy też
wszelką wiedzą i pomocą w czasie realizacji pracy dyplomowej.
Poszukiwanie autorskich możliwości łączących różnorodne media w spójne struktury wizualne; budowanie
indywidualnych form przekazu jako zawartość artystyczna pracy dyplomowej.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
J. Dąbkowska-Zydroń, Kulturotwórcza, rola surrealizmu, Wydaw. Fundacji Humaniora, Poznań 1999.
B. Frydryczak, Między gestem a dyskursem, Instytut Kultury, Warszawa 1998.
P. Piotrowski, Znaczenia modernizmu, Dom Wydawniczy Rebis, Poznań 1999
A. Rottenberg, Sztuka w Polsce 1945-2005, Wydaw. P. Maciuszka STENTOR, Warszawa 2005
H. Taborska, Współczesna sztuka publiczna, Wiedza i Życie , Warszawa 1996.
Metody nauczania: Indywidualne konsultacje i korekty dyplomowe - analiza przedstawianego materiału
wizualnego w procesie kształtowania realizacji dyplomowej.
Metody oceny: Analiza i ocena prac intermedialnych wykonanych w ramach realizacji pracy dyplomowej,
zaliczenie na ocenę. W semestrze 4 publiczna obrona pracy dyplomowej na ocenę.
Kod: 2E16r-1, 2E16r-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 8+8
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Wojciech Mendzelewski, as. Radosław Skóra
252
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 60 godz., sem.2 –laboratorium 60 godz.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie prac
Kod: 2E17r-1, 2E17r-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Punkty ECTS: 3+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Zbigniew Stanuch, ad. Alicja Kupiec
Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje wykonywania obiektów ceramicznych w oparciu o technologię
rzeźbienia, formowania, wypalania, szkliwienia; wykorzystywania tworzywa ceramicznego do realizacji własnych
koncepcji artystycznych.
Wymagania wstępne:
Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 30 + 45 godz.
Zasady projektowania i realizacji obiektów plastycznych w tworzywie ceramicznym. Rzeźba ceramiczna, obiekty
sztuki użytkowej w ceramice. Powstawanie i realizacja zamysłu plastycznego – technologia i profesjonalny
warsztat artystyczny.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Nazwa przedmiotu: PROJEKTOWANIE I ORGANIZACJA PRZESTRZENI
Kod: 2E18r-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 3
253
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak, as. Radosław Skóra
Efekty kształcenia: Umiejętności i kompetencje rozpoznawania i odczytywania podkładów geodezyjnych w
opracowaniach projektowych; rozpoznawania zobiektywizowanych praw i związków przestrzennych; projektowania
i wykonywania elementów rzeźbiarskich oraz ich otoczenia; opracowywania koncepcji artystyczno-projektowej;
wykonywania makiet i modeli koncepcji monumentalnych i pomnikowych; współpracy z architektem i urbanistą.
Wymagania wstępne:
Nazwa przedmiotu: REKONSTRUKCJA RZEŹBIARSKA
Kod: 2E19r-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 4
Efekty kształcenia: Wykonywanie kopii dzieł sztuki – świadomego doboru środków w celu uzyskania określonych
efektów plastycznych; wykonania rekonstrukcji i niezbędnych uzupełnień w trakcie prac renowatorskich – zgodnie
z techniką i technologią dzieła oryginalnego
Wymagania wstępne:
Techniki i technologia wykonywania kopii oryginalnych dzieł sztuki rzeźby i detalu architektonicznego w materiale
rzeźbiarskim. Tworzenie dokumentacji fotograficznej i opisowej. Etapy tworzenia kopii.
Nazwa przedmiotu: RZEŹBA I FORMY PRZESTRZENNE –
Kod: 2E20r-3, 2E20r-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 16+16
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Adam Myjak
Efekty kształcenia: Wykonanie zestawu prac dyplomowych o tematyce i założeniu zaproponowanym przez
studenta po uzgodnieniu z profesorem i korektach.
Wymagania wstępne:
Opanowanie swobodnego kształtowania materii dla uzyskania zamierzonej wypowiedzi artystycznej.
254
Kod: 2E21m-1, 2E21m-2
Rok studiów: I
Semestr: 1, 2
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jacek Wojciechowski, ad. Jakub Ciężki
Efekty kształcenia: Umiejętność dokonywania właściwych wyborów i hierarchizacji środków, dzięki którym
dochodzi do powstania obrazu.
Wymagania wstępne: Znajomość podstawowych technik malarskich na podłożach papierowych i krośnie
malarskim. Umiejętność świadomego zbudowania rożnego rodzaju kompozycji: zamkniętej , otwartej , statycznej i
dynamicznej.
Treści merytoryczne przedmiotu: sem.1 - laboratorium 75 godz., sem.2 –laboratorium 120 godz.
Zajęcia mają studentom umożliwić zapoznanie się ze specyfiką i strukturą języka wizualnego w dziedzinie mediów
tradycyjnie stosowanych do kreacji obrazów, jak i możliwości wykorzystania ich poprzez inne media (fotografia ,
programy komputerowe) – uświadomienie sobie ich cech i możliwości. Osiągane jest to poprzez przygotowanie
przed każdym zadaniem malarskim kilku projektów przyszłego obrazu w postaci niewielkich szkiców. Mogą być
one potem przetwarzane przez zastosowanie mediów elektronicznych, co poszerza możliwości kreacyjne w czasie
przeprowadzanych prób Umiejętność świadomego opracowania powierzchni malarskiej w zakresie faktury,
struktury i tekstury obrazu.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie prac.
Kod: 2E22m-1, 2E22m-2
Rok studiów: I
Semestr: 1 – 2
Punkty ECTS: 4+4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Piotr Korol, as. Radosław Skóra
1. Rysunek jako podstawowa i najbardziej uniwersalna forma zapisu stosowana w wielu dziedzinach sztuki
czystej jak i użytkowej, stanowi bazę kształcenia dla wszystkich przedmiotów plastycznych na kierunku
Malarstwo.
2. Opanowanie przez studenta umiejętności, dzięki którym powstają studyjne obrazowania na płaszczyźnie,
określa zawartość merytoryczną tego przedmiotu jako: wykształcenie podstaw widzenia oraz ich
wykorzystanie w procesie konstrukcji formy.
3. Rysunek jako przedmiot kształcenia ogólnoplastycznego i cele wynikające z procesu nauczania:
a) uzyskanie biegłości warsztatowej na bazie studyjnej i wyobrażeniowej;
b) budowanie świadomości plastycznej jako procesu poznawczego;
c) kształtowanie wrażliwości plastycznej opartej na świadomym doświadczeniu.
Wymagania wstępne:
Zdobyte doświadczenie, własne przemyślenia i próby wykorzystania i połączenia różnych mediów plastycznych w
działania w obrębie szeroko pojętego rysunku.
255
Treści merytoryczne przedmiotu:.
Zagadnienia w ramach przedmiotu Media rysunkowe zmierzają do określenia formy będącej autorskim
tworzywem plastycznym. Bloki tematyczne określające zawartość medialną rysunku jako autonomicznej
dziedziny plastycznej obejmują następujące tematy ogólne:
a) zapis rysunkowy w sztuce;
b) tekstury rysunkowe wobec barwy;
c) rysunek jako podstawa konstrukcyjna;
d) zapis rysunkowy jako możliwość przenoszenia znaczeń;
e) rysunek jako medialna możliwość w realizacjach przestrzennych;
f) konstruowanie problemów plastycznych i ich rozwiązywanie w formie struktur i zjawisk rysunkowych;
g) stosowanie rysunku jako możliwości intencjonalnej dotyczącej różnorodnych konotacji form ulotnych i
h) media rysunkowe: poszukiwanie różnorodnych połączeń rysunkowych z innymi mediami.
Zagadnienia merytoryczne i problemowe zmierzają do określenia zakresu personalnych poszukiwań, stanowiąc
próbę kształtowania własnego języka wyrażania, w obrębie rysunku. Realizowane prace rysunkowe winny
ujawniać swoją treść poprzez fakt poszukiwania znaczeń w odniesieniu do zakresu symbolicznego i
metaforycznego jako świadome formy ikonograficzne.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
A. Malraux - Przemiany Bogów - W-wa 1985
Metody nauczania:
Metody oceny: zaliczenie na ocenę na podstawie wykonanych zagadnień i prac.
Nazwa przedmiotu: MEDIA MALARSKIE –
Kod: 2E23m-3, 2E23m-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 16+16
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. Jacek Wojciechowski, ad. II st. Mariusz Drzewiński
Efekty kształcenia: Praca koncepcyjna nad zestawem dyplomowym połączona z realizacją.Wykonywanie
projektów do obrazów, począwszy od projektów czarno-białych po szkice w wersji kolorystycznej. Omówienie
techniki, w której będzie realizowany zestaw dyplomowy. Realizacja zestawu dyplomowego.
Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się środkami formalnymi. Umiejętność doboru tych środków do
charakteru realizacji będącego tematem pracy dyplomowej.
Drugi rok studiów uzupełniających kończy dwuletni cykl przygotowania do obrony pracy magisterskiej. W tym
czasie następuje rozwinięcie tematu pracy i określenie środków użytych do jego realizacji, jest też naturalną
256
konsekwencją doświadczeń dyplomanta zdobytych podczas zajęć określonych programem z poprzednich lat
studiów.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Kod: 2E24g-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 7
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch
Efekty kształcenia: Umiejętność doboru środków i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego
projektu. Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność stosowania barwy w
wypukłodruku. Pogłębianie i doskonalenie warsztatu.
Wymagania wstępne: Zaliczenie zajęć z druku wypukłego w poprzednim semestrze.
Doskonalenie technik druku wypukłego. Linoryt kontrastowy, linearny i walorowy. Zagadnienie barwy w
wypukłodruku – linoryt i drzeworyt wzdłużny kolorowy. Grafika z zastosowaniem wielu matryc i różnorodnych
formatów. Nowoczesne narzędzia do przygotowania matrycy.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Kod: 2E25g-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 6
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Anna Perłowska-Weiser
Efekty kształcenia: Budowanie kompozycji za pomocą graficznych środków wyrazu. Umiejętność doboru środków
257
i technik graficznych adekwatnych do realizacji określonego projektu. Umiejętność stosowania barwy we
Mieszanie technik suchorytniczych i trawionych. Zagadnienie barwy we wklęsłodruku, druk wielobarwny z dwu lub
kilku matryc. Tworzenie spójnego cyklu prac będących oryginalną koncepcją artystyczną studenta.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Kod: 2E26g-1
Rok studiów: I
Semestr: 1
Punkty ECTS: 7
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. II st. Zbigniew Liwak
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Kod: 2E27g-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 6
Imię i nazwisko wykładowcy: as. Amadeusz Popek, as. Jarosław Koziara
258
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Metody nauczania: Wykład z technologii druku, ćwiczenia techniczne, pokazy metod druku. Proces
metodami.
Metody oceny: Wystawa grupowa w pracowni wraz z omówieniem przez autora swoich zamierzeń twórczych
Kod: 2E28g-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 4
Imię i nazwisko wykładowcy: ad. Tomasz Kozak
graficznego, liternictwa oraz ogólna sprawność plastyczna. Student powinien orientować się w trendach
panujących w projektowaniu graficznym oraz znać zagadnienia współczesnej grafiki użytkowej. Wymagana jest
bardzo dobra znajomość środowiska Windows/MAC oraz programów graficznych Adobe PhotoshopCS4, Adobe
IllustratorCS4, Adobe InDesign CS4.
Treści merytoryczne przedmiotu: laboratorium 45 godz.,
Celem nauki jest pogłębienie wyobraźni metaforycznej studentów, kształtowanie umiejętności samodzielnego
podejmowania decyzji, świadomego posługiwania się technologią komputerową w połączeniu z klasycznymi
formami obrazowania. Studenci uczą się precyzji i logiki wypowiedzi, umiejętności samoograniczenia,
przyzwyczają rękę do dyscypliny projektowania. Przedmiot doskonali u studenta umiejętności zdobytych na
studiach licencjackich i przygotowanie ich do samodzielnej pracy twórczej (pracowni specjalistycznej).
259
Metody oceny: Studenci oceniani są podczas przeglądów wewnętrznych po zakończeniu każdego z ćwiczeń.
Pozwala to śledzić postępy w pracy i nabywaniu umiejętności. Podstawą do zaliczenia jest końcowy efekt prac,
oryginalność, kreatywność i innowacyjność zaproponowanych rozwiązań oraz terminowe, zgodne z założeniami
wykonanie zadań. Skala ocen od 2 do 5 odzwierciedla systematyczność, samodzielność, dbałość o szczegóły
pracy oraz jej jakość pod względem wartości estetycznych i oryginalności koncepcji.
Nazwa przedmiotu: GRAFIKA WARSZTATOWA / GRAFIKA PROJEKTOWA
–MAGISTERSKA PRACOWNIA DYPLOMOWA
Kod:
2E29g-3, 2E29g-4
2E30g-3, 2E30g-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 16+16
Imię i nazwisko wykładowcy: prof. zw. Maksymilian Snoch, prof. Artur Popek, prof. Piotr Lech,
Efekty kształcenia: Stworzenie cyklu prac stanowiących dyplom kończący 2-letni cykl kształcenia na poziomie
magisterskim. Dyplomanci wypracowują koncepcję pracy dyplomowej, obejmującą wykonanie zestawu 6 - 1 0 prac,
w przypadku realizacji wielkogabarytowych lub skomplikowanych technicznie może być ich mniej.
Wymagania wstępne: Biegłe posługiwanie się technikami graficznymi.. Pogłębione umiejętności posługiwania się
plastycznymi środkami wyrazu, biegłość rysunkowa. Zaawansowane posługiwanie się komputerowymi programami
graficznymi (pakiet Adobe, Corel). Wymagane zaliczenie pierwszego roku studiów uzupełniających.
Pracownia dyplomowa stanowi podsumowanie kształcenia w zakresie grafiki. Dyplomanci wybierają pracownię
warsztatową lalbo projektową. W ramach zajęć wypracowują koncepcję, a następnie realizują dyplom artystyczny.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
J. Werner, Podstawy Technologii Malarstwa i Grafiki, PWN, Warszawa, Kraków 1985.
A. Krejća, Techniki sztuk graficznych, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1984.
Kod: 2E31-2
Rok studiów: I
Semestr: 2
Punkty ECTS: 1
260
Dobór literatury.
1.
2.
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
261
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
262
XXI wieku).
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
263
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
Kod: 2E31-3, 2E31-4
Rok studiów: II
Semestr: 3, 4
Punkty ECTS: 6+10
264
Nazwa przedmiotu: PRAKTYKA PEDAGOGICZNA
Kod: 2E32-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Punkty ECTS: 2
Imię i nazwisko wykładowcy: wykł. Anna Mazur
Efekty kształcenia: Odbycie praktyki jest dopełnieniem wymogów dotyczących uprawnień nauczycielskich w
przypadku kontynuacji studiów z blokiem pedagogicznym
Wymagania wstępne: odbycie przygotowania pedagogicznego na studiach I stopnia
Praktyka odbywana w instytucjach kulturalno- oświatowych, plenerach wyjazdowych, projektach edukacyjnych.
Metody nauczania: przygotowanie i prowadzenie zajęć, praca w grupie, ćwiczenia terenowe
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę
Nazwa przedmiotu: DZIAŁANIA ARTYSTYCZNO- EDUKACYJNE
Kod: 2E33-3
Rok studiów: II
Semestr: 3
Punkty ECTS: 2
Efekty kształcenia: Umiejętność pracy w grupie. Umiejętność dobrej organizacji czasu. Zdolność do wyszukania
odbiorcy działań artystyczno-edukacyjnych.
Wymagania wstępne: Treści merytoryczne przedmiotu: Realizacja działań artystyczno-edukacyjnych dla wybranej grupy uczestników
w przestrzeni miejskiej. Może być zaliczona w formie działań promujących własne koncepcje artystyczne.
Uczestniczenie w działaniach jako autor oraz jako odbiorca.
Metody nauczania: przygotowanie i prowadzenie zajęć, praca w grupie, ćwiczenia terenowe
Metody oceny: Zaliczenie na ocenę
.
265
8. OGÓLNE INFORMACJE DLA STUDENTÓW
8.1. KOSZTY UTRZYMANIA
Przeciętne miesięczne koszty utrzymania są trudne do wyliczenia. Szacunkowo można przyjąć, iż jest to kwota około
950-1000 zł. Obejmuje ona także opłatę za zakwaterowanie.
8.2. ZAKWATEROWANIE
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej dysponuje ponad 3031 miejscami w siedmiu domach studenckich w
pokojach 1, 2, 3 i 4 osobowych. Decyzja o przyznaniu miejsca w domu studenckim należy do Wydziałowej Komisji Socjalnej
i jest wydawana w oparciu o indywidualne wnioski składane w poszczególnych dziekanatach. Odpłatność za miejsce w DS
jest uzależniona od dochodu w rodzinie studenta oraz standardu zakwaterowania
Opłata za miesiąc w roku akademickim 2010/2011 wynosiła:
od 270 do 340 zł za miejsce w pokoju 3-osobowym,
od 280 do 380 zł za miejsce w pokoju 2-osobowym,
340 zł za miejsce w pokoju 1-osobowym.
W DS "Babilon" są miejsca w pokojach o podwyższonym standardzie, za które opłata wynosi od 340 zł do 380 zł
miesięcznie.
Adresy domów studenckich:
DS „Amor” - ul. Radziszewskiego 18, tel. 81 533-82-91
DS „Babilon” - ul. Radziszewskiego 17, tel. 81 537-58-22
DS „Femina” - ul. Langiewicza 20, tel. 81 533-32-17
DS „Grześ” - ul. Langiewicza 24, tel. 81 533-32-47
DS. „Helios” – ul. Czwartaków 13, tel. 81 533-20-44
DS „Ikar” - ul. Czwartaków 15, tel. 81 533-32-11
DS.”Jowisz” – ul. Langiewicza 5, Tel. 81 537-57-20
DS „Z” - ul. Zana 11, tel. 81 743-49-79, 743-49-89
Nad całością domów studenckich nadzór sprawuje Dział Obsługi Studentów, który mieści się w Domu Studenckim
"Helios" przy ul. Czwartaków 13, tel. 081 537-65-13 i jest czynny od poniedziałku do piątku w godz. 715 - 1515.
Istnieje możliwość wynajęcia kwatery prywatnej (pokój lub całe mieszkanie) w różnych częściach miasta. Koszty
wynajmu są zróżnicowane w zależności od dzielnicy i odległości od Uczelni i wahają się od 250 zł do 500 zł za miejsce. Na
terenie UMCS przy Samorządzie Studentów istnieje bank kwater. Biuro kwater prowadzi także Rada Okręgowa Zrzeszenia
Studentów Polskich, Lublin, ul. Narutowicza 61, tel. 081 532-57-14.
8.3. POSIŁKI
Prawie w każdym budynku dydaktycznym znajdują się bufety, natomiast w domach studenckich działają tzw.
barki, w których można zjeść posiłek i kupić podstawowe artykuły spożywcze. W okolicach miasteczka akademickiego
istnieje sieć sklepów, restauracji oraz punktów gastronomicznych.
8.4. OPIEKA ZDROWOTNA
Samodzielny Publiczny Akademicki ZOZ w Lublinie, Lublin, ul. Langiewicza 6A; rejestracja: tel. 81 524-7820 . Przy rejestracji wymagana jest legitymacja ubezpieczeniowa albo zgłoszenie do ubezpieczenia zdrowotnego
(druk ZCZA lub ZCNA) wraz z ważną legitymacją studencką.
Godziny otwarcia:
 pon.- pt. 7.30- 19.00
 sobota 7.30- 14.00
8.5. ŚWIADCZENIA I UDOGODNIENIA DLA STUDENTÓW NIEPEŁNOSPRAWNYCH
Istnieje możliwość zakwaterowania osób niepełnosprawnych w pokojach 1-osobowych. Niektóre budynki Uczelni
posiadają specjalne podjazdy oraz wyposażone są w toalety dla osób niepełnosprawnych.
Pełnomocnik UMCS ds. osób niepełnosprawnych:
dr Andrzej PIELECKI
Wydziału Pedagogiki i Psychologii, Zakład Psychopedagogiki Specjalnej
ul. Narutowicza 12/2, tel. 81 537-63-38.
266
8.6. UBEZPIECZENIE
Na początku roku akademickiego każdy student może w dziekanacie swego wydziału ubezpieczyć się od
następstw nieszczęśliwych wypadków. Opłata za tego rodzaju ubezpieczenie w roku akademickim 20010/2011
wynosiła 38 złotych. Szczegółowe informacje podane są na stronie internetowej uczelni:
http://www.umcs.lublin.pl/index.html?akcja=art&id=199008&lang=1
8.7. KOMUNIKACJA
Dzielnica akademicka posiada bardzo dogodne połączenie z pozostałymi dzielnicami Lublina. Najszybsze
połączenie z Dworcem Głównym PKP: autobus nr 13 oraz trolejbus nr 150. Najszybsze połączenie z Dworcem Głównym
PKS, Transped i Polski Express: autobusy 10, 18, 31, 57. Oprócz komunikacji miejskiej działa rozbudowana i sprawna
komunikacja prywatna. W dzielnicy akademickiej jest postój taksówek.
8.8. BIBLIOTEKI
System biblioteczno-informacyjny Uczelni tworzy Biblioteka Główna mieszcząca się przy ul. Radziszewskiego 11,
wraz z 26 bibliotekami zakładowymi znajdującymi się w budynkach poszczególnych wydziałów. Księgozbiór obejmuje ok.
1,5 mln. woluminów i jednostek w Bibliotece Głównej oraz ponad 783 tys. w bibliotekach zakładowych.
Biblioteka posiada katalogi wydawnictw zwartych: alfabetyczny, systematyczny i przedmiotowy oraz inne katalogi
specjalistyczne. Książki nabyte w ciągu ostatnich kilku lat można wyszukiwać również używając katalogu komputerowego,
dostępnego w sieci. Adres: http://priam.umcs.lublin.pl , pozwala na wyszukiwanie również w innych bibliotekach
Lubelskiego Ośrodka Naukowego.
Działalność informacyjna prowadzona jest na podstawie zbiorów własnych oraz przez pośrednictwo w dostępie do
światowego systemu informacyjnego BRIOLIS, a także baz danych na CD-ROM. Ponad 300 miejsc w Bibliotece Głównej i
ponad 600 miejsc siedzących w czytelniach wydziałowych stwarza już dobre możliwości do efektywnego studiowania.
Czytelnie czynne są praktycznie codziennie w godz. 800 – 2000.
8.9. BANKI I POCZTA
W siedzibie Rektoratu (plac Marii Curie-Skłodowskiej 5) w godz. 900 - 1515 czynna jest Filia nr 5 Banku Pekao SA,
która kompleksowo obsługuje studentów, m.in.:
 prowadzi rachunki Eurokonto (oszczędnościowo-rozliczeniowe),
 udostępnia preferencyjne karty bankomatowe i płatnicze „Maestro”,
 prowadzi obsługę kart kredytowych „Visa”,
 udziela studentom kredytów.
W budynku Rektoratu (pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5) znajduje się bankomat.
Na terenie miasteczka akademickiego przy ul. Langiewicza znajduje się urząd pocztowy, drugi zaś jest w pobliżu,
przy ul. Łopacińskiego.
8.10. POMOC MATERIALNA DLA STUDENTÓW
Regulamin przyznawania pomocy materialnej znajduje się na stronie internetowej Uczelni:
http://www.umcs.lublin.pl/index.html?m=2&o=67&akcja=art&id=107801
8.11. DZIAŁ OBSŁUGI STUDENTÓW
Sprawami studentów UMCS zajmuje się Dział Obsługi Studentów.
Kierownik Działu: mgr Paweł Pachuta
Adres: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
ul. Czwartaków 13, 20-045 Lublin,
tel./fax. 81 537-65-13 lub 16
Przyjęcia interesantów: codziennie w godzinach 715-1515 (DS "Helios").
8.12. BAZA DYDAKTYCZNA
Zajęcia dydaktyczne dla poszczególnych kierunków studiów realizowane są na Wydziałach Uczelni, które
posiadają własną bazę lokalową niezbędną do ich prowadzenia.
Szczegółowych informacji należy szukać na stronie internetowej UMCS (linki do poszczególnych wydziałów) lub
bezpośrednio w dziekanatach.
267
8.13. PROGRAMY MIĘDZYNARODOWE
Jednostką Uczelni, która koordynuje działania związane z programami międzynarodowymi jest Centrum Badań
Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Współpracy Międzynarodowej UMCS (Rektorat, XIVp.).
Szczegółowe informacje można uzyskać u koordynatorów wydziałowych lub zapoznać się z materiałem zawartym
na stronie internetowej: http://dwz.umcs.lublin.pl
W końcowej części informatora (aneks) znajdują się podstawowe informacje o programie Erasmus/Socrates.
8.14. PRAKTYCZNE INFORMACJE DLA STUDENTÓW PRZYJEZDNYCH
Student po przyjeździe do Lublina powinien zgłosić się w dziekanacie Wydziału, na którym zamierza studiować.
Większość dziekanatów mieści się w dzielnicy uniwersyteckiej przy Placu Marii Curie-Skłodowskiej:
1. Wydział Biologii i Nauk o Ziemi – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 (Rektorat UMCS – III
piętro), 20-031 Lublin, tel. 81 537-52-15 lub 81 537-52-14.
2. Wydział Matematyki i Fizyki – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 (Rektorat UMCS – III
piętro), 20-031 Lublin, tel. 81 537-52-11 lub 537-52-13.
3. Wydział Chemii – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 2 (budynek „Małej Chemii”), 20-031
Lublin, tel. 81 537-57-12 lub 537-57-16.
4. Wydział Humanistyczny – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4 (nowy budynek Wydziału
Humanistycznego – parter), 20-031 Lublin, tel. 81 537-27-57 lub 537-27-60.
5. Wydział Ekonomiczny – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 (Rektorat UMCS – III piętro),
20-031 Lublin, tel. 81 537-54-62 lub 537-52-21.
6. Wydział Filozofii i Socjologii – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 4 (budynek Wydziału
Humanistycznego – parter), 20-031 Lublin, tel. 81 537-54-80.
7. Wydział Prawa i Administracji – Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5, 20-031 Lublin,
tel. 81 537-51-27 lub 537-51-28.
Poza dzielnicą uniwersytecką znajdują się następujące dziekanaty:
8. Wydział Artystyczny – Al. Kraśnicka 2b, 20-718 Lublin, tel. 81 537- 69-50.
9. Wydział Pedagogiki i Psychologii – ul. Narutowicza 12, 20-004 Lublin,
tel. 81 537-60-01 lub 81 537-60-02.
10. Wydział Politologii – Pl. Litewski 3, 20-080 Lublin, tel. 81 537-60-00.
W dziekanatach student uzyska wszelkie informacje o studiach, miejscu zakwaterowania oraz możliwościach
wykupienia abonamentu obiadowego.
Wskazane jest, aby student - cudzoziemiec przed przybyciem do Lublina zgłosił do właściwego dziekanatu
dokładną datę i godzinę przyjazdu. W przypadku przyjazdu po godz. 1500 konieczne jest uzyskanie z dziekanatu
(telefonicznie lub listownie) informacji o miejscu zakwaterowania.
Student, który zdecydował się na zamieszkanie w domu studenckim, formalności związane z zameldowaniem
dokonuje w administracji danego akademika przy zakwaterowaniu.
W Lublinie nie ma zbyt dużego rynku pracy dla studentów. Studenci zagraniczni muszą uzyskać zezwolenie na
podjęcie legalnej pracy. Zezwolenia wydaje Wojewódzki Urząd Pracy mieszczący się w Lublinie przy ul. Lubomelskiej 1-3,
tel/fax 81 532-47-46, tel. 81 532-04-94 lub 532-49-22. Zainteresowani pracą mogę liczyć na pomoc w jej znalezieniu w
Biurze Karier (Dom Studenta „Ikar”, ul. Czwartaków 15, tel. 81 533-70-82, tel/fax 81 533-70-83) a także w siedzibie
Samorządu Studentów UMCS (pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5 – parter budynku Rektoratu, tel. 81 537-54-16).
Na terenie miasteczka akademickiego przy ul. Langiewicza znajduje się urząd pocztowy i przychodnia a w
budynku Rektoratu mieści się filia Banku Pekao SA.
8.15. KURSY JĘZYKOWE
Fundacja UMCS organizuje odpłatne kursy przygotowawcze z przedmiotów objętych egzaminami wstępnymi oraz
kursy językowe w ramach Uniwersyteckiej Szkoły Języków. Ponadto dla cudzoziemców, za odpłatnością 2100 euro
organizowane są roczne kursy języka polskiego przygotowujące do podjęcia studiów. Zajęcia prowadzone są w różnych
grupach, w zależności od wyboru kierunku studiów.
Kształceniem w zakresie języka i kultury polskiej osób mieszkających poza granicami Polski zajmuje się
Centrum Języka i Kultury Polskiej dla Polonii i Cudzoziemców
http://www.cjkp.umcs.lublin.pl
W początkowym okresie studiów, na wszystkich kierunkach prowadzone są obowiązkowe lektoraty języków
obcych.
268
8.16. PRAKTYKI
Praktyki studenckie dotyczą poszczególnych kierunków studiów i są umieszczone w siatce zajęć.
Szczegółowe informacje znajdują się w wydziałowych, instytutowych lub kierunkowych informatorach ECTS.
8.17. OBIEKTY SPORTOWE
Centrum Kultury Fizycznej
ul. Langiewicza 22, Lublin 20-032 -– Akademicki Ośrodek Sportu (AOS)
tel/fax: 81 533-71-99 lub 533-20-58
Do zadań jednostki należy prowadzenie zajęć dydaktycznych wychowania fizycznego, oraz zajęć treningowych
w ramach sekcji sportowych Klubu Uczelnianego AZS-UMCS. Wychodząc naprzeciw potrzebom studentów,
jednostka współorganizuje różne imprezy sportowe i rekreacyjne jak np.: „Bieg Uliczny o „Puchar JM Rektora
UMCS” czy Międzywydziałowe Mistrzostwa UMCS w piłce nożnej. W ramach działalności prozdrowotnej
pracownicy SWFiS prowadzą zajęcia z gimnastyki korekcyjnej i leczniczej dla studentów z dysfunkcją aparatu
ruchowego. Działalność rekreacyjna odbywa się w ramach akcji letniej: spływ kajakowy po Czarnej Hańczy, rejs
żeglarski szlakiem „Wielkich Jezior Mazurskich”, wędrówki rowerowe i piesze. W czasie akcji zimowej Studium
organizuje obozy narciarski i snowbordowe dla początkujących i zaawansowanych.
Studenci pierwszych dwóch lat studiów uczestniczą w obowiązkowych zajęciach sportowych raz w tygodniu
(zajęcia w sali i pływalni). Obok tych zajęć można aktywnie działać w następujących sekcjach Akademickiego Związku
Sportowego: koszykówka, siatkówka, lekkoatletyka, piłka nożna, piłka ręczna, pływanie, szachy, brydż sportowy, tenis
stołowy, tenis ziemny, karate shotokan, judo, aikido, kick-boxing, badminton, korfball, trójbój siłowy, łucznictwo, wspinaczka
skałkowa, turystyka rowerowa. Działa też sekcja żeglarska AZS. W niedziele w określonych godzinach jest wstęp wolny na
pływalnię. Za dodatkową odpłatnością można skorzystać z pływalni i siłowni.
8.18. ZAJĘCIA POZAUCZELNIANE I REKREACYJNE
Istotnym składnikiem życia studenckiego jest twórczość i aktywność kulturalna. Główną placówką w tej dziedzinie
jest Akademickie Centrum Kultury „Chatka Żaka” (ul. Radziszewskiego 16, tel. 81 533-32-01). W ACK działają następujące
zespoły artystyczne i grupy twórcze: Zespół Tańca Ludowego, Chór Akademicki im. J. Czerwińskiej, Kino Studyjne,
Dyskusyjny Klub Filmowy „Bariera”, Zespół Tańca Towarzyskiego „Impetus”, Orkiestra folklorystyczna p.w. Św. Mikołaja,
Teatr Poetycki, Teatr „Szuflada”, Grupa Baletowa „Akme”, Galeria „KONT”, Koło Fotograficzne, Pracownia Plastyczna.
W „Chatce Żaka” działa jedna z nielicznych w Polsce rozgłośni akademickich Radio „Centrum”, w której redaktorami
większości audycji są studenci UMCS. Uzupełnieniem działalności ACK są kluby studenckie, istniejące w akademikach
bądź na wydziałach: Pedagogiki i Psychologii – klub „Piwnica” oraz Politologii – klub „Enklawa”.
Na terenie całego miasta działa ponad 100 lokali – każdy z pewnością znajdzie coś dla siebie – od klubów i pubów
jazzowych, bluesowych, rockowych do restauracji orientalnych.
Rozrywkę artystyczną zapewnia w Lublinie 10 kin i 4 teatry oraz kilka prężnych galerii. W pobliżu dzielnicy
akademickiej mieści się także gmach Filharmonii Lubelskiej. Wśród ponad 10 muzeów lubelskich szczególnie interesujące
są: Muzeum Okręgowe na Zamku (słynna Kaplica p.w. Św. Trójcy, obraz Jana Matejki „Unia Lubelska”) ul. Zamkowa 9,
Muzeum Państwowe na Majdanku – Droga Męczenników Majdanka 67 i Muzeum Wsi Lubelskiej – al. Warszawska 96.
Dobrym miejscem dla wypoczynku jest położony w granicach miasta Zalew Zemborzycki.
8.19. STOWARZYSZENIA STUDENCKIE
Ogół studentów w Uniwersytecie tworzy Samorząd Studencki. Jego reprezentacją jest wybieralny Parlament i
Zarząd jako organ wykonawczy. Siedziba Zarządu Uczelnianego znajduje się w D.S. „Babilon” (ul. Radziszewskiego 17, tel.
81 537-54-16). Na każdym wydziale działają odpowiednie organy samorządu:
http://www.samorzad.umcs.lublin.pl/
Rada Osiedla Akademickiego (ROA)
Adres ROA UMCS:
ul. Langiewicza 24, 20-035 Lublin
tel.: 81 53-332-47, 81 53-37-991 wewn. 38
Adwokatura studencka
Dyżury Adwokatury Studenckiej:
Poniedziałek 9.30 - 11.00
Środa
12.00 - 13.00
Wtorek 12.30 - 15.30
Czwartek 9.30 - 11.00
269
Piątek
11.00 – 12.30
Siedziba i kontakt:
Wydział Prawa i Administracji, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5
pokój 105 – Samorząd Studentów WPiA UMCS
tel. 81 537-50-71
Duszpasterstwo Akademickie UMCS
Plac Marii Curie-Skłodowskiej 5, pokój 1604, 20-031 Lublin
tel. 81 537-54-55
W UMCS działają także studenckie organizacje i stowarzyszenia tak o zasięgu krajowym, jak i lokalnym. Są to:
Zrzeszenie Studentów Polskich, Niezależne Zrzeszenie Studentów, Stowarzyszenie Katolickiej Młodzieży „Unia Młodych”
oraz Związek Młodzieży Wiejskiej.
W Uniwersytecie mają także swoje lokalne oddziały międzynarodowe organizacje studenckie, jak: Europejskie
Stowarzyszenie Studentów Prawa (ELSA), Międzynarodowe Stowarzyszenie Studentów Nauk Ekonomicznych i
Handlowych (AIESEC), Europejskie Stowarzyszenie Młodzieży Akademickiej (AEGEE).
ANEKS
9.1. PROGRAM LLP/ERASMUS
Program Erasmus, którego nazwa nawiązuje do imienia Erazma z Rotterdamu, został powołany w roku 1987 z
myślą o propagowaniu i ułatwianiu wymiany studentów między uczelniami krajów Wspólnoty Europejskiej. W 1995
roku, Erasmus wszedł w skład utworzonego wówczas programu wspólnotowego SOCRATES, wspierającego
międzynarodową współpracę w sferze edukacji. Od roku akademickiego 2007/08 Erasmus jest kontynuowany
jako część programu UCZENIE SIĘ PRZEZ CAŁE ŻYCIE (The Lifelong Learning Programme), przewidzianego na
lata 2007-2013. Zostały do niego włączone programy dotychczas realizowane w SOCRATESie oraz programy
LEONARDO DA VINCI, JEAN MONNET, e-Learning i European Language Label.
Erasmus jest programem dla uczelni, ich studentów i pracowników. Wspiera międzynarodową współpracę szkół
wyższych, umożliwia wyjazdy studentów za granicę na część studiów i praktykę, promuje mobilność pracowników
uczelni, stwarza uczelniom liczne możliwości udziału w projektach wraz z partnerami zagranicznymi.
Celem LLP/Erasmus jest przede wszystkim podnoszenie jakości i atrakcyjności kształcenia oraz ułatwianie
międzynarodowej współpracy i wymiany w dziedzinie edukacji.
Kraje uprawnione do udziału w programie LLP/Erasmus:
• 27 krajów członkowskich Unii Europejskiej (Austria, Belgia, Bułgaria,Cypr, Dania, Estonia, Finlandia, Francja,
Grecja, Hiszpania, Holandia, Irlandia, Litwa, Luksemburg, Łotwa, Malta, Niemcy, Polska, Portugalia, Republika
Czeska, Republika Słowacji, Rumunia, Słowenia, Szwecja, Wielka Brytania, Węgry, Włochy);
• 3 kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego (Islandia, Lichtenstein, Norwegia);
• oraz Turcja, jako kraj kandydujący do UE.
W Polsce prawo uczestnictwa w programie Erasmus mają państwowe i prywatne szkoły wyższe wpisane do
rejestru Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, kształcące studentów na poziomie licencjackim,
inżynierskim, magisterskim, doktoranckim.
Uczelnie uczestniczące w Erasmusie realizować mogą następujące działania:
 wymianę studentów - umożliwianie własnym studentom wyjazdów do partnerskich uczelni w krajach
europejskich i przyjmowanie studentów z tych uczelni w celu zrealizowania przez nich
uzgodnionego programu studiów trwającego od 3 miesięcy do 1 roku akademickiego;
 wymianę nauczycieli akademickich - umożliwianie wykładowcom wyjazdów do partnerskich uczelni w krajach
Europy i przyjmowanie wykładowców z tych uczelni w celu prowadzenia przez nich zajęć dydaktycznych;
 organizację wymiany studentów i nauczycieli akademickich, np. promocję wymiany, przygotowanie (np.
organizacyjne, językowe) wyjeżdżających studentów i wykładowców, opiekę nad studentami
przyjeżdżającymi z zagranicy;
 wprowadzanie europejskiego systemu transferu i akumulacji punktów (ECTS) ułatwiającego zaliczenie
okresu studiów odbytego w uczelni partnerskiej;
 opracowywanie nowych programów nauczania przy współudziale partnerskich uczelni z krajów Europy
w ramach projektów wielostronnych;
 organizację kursów intensywnych - cyklu zajęć dydaktycznych opracowanych i prowadzonych przez
międzynarodową grupę wykładowców dla międzynarodowej grupy studentów;
270
 udział w Sieciach tematycznych Erasmusa.
Aktywny udział polskich uczelni w programie SOCRATES-Erasmus rozpoczął się w roku 1998/99, kiedy to 46
polskich szkół wyższych (w tym także Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej) podpisało kontrakt uczelniany z
Komisją Europejską.
W ramach programu LLP/Erasmus studenci mają możliwość wyjazdu do jednego z krajów Unii Europejskiej na
okres od 3 miesięcy do jednego roku akademickiego. W okresie tym otrzymują niewielkie stypendium ERASMUSa
(dofinansowanie kosztów podróży i pobytu za granicą) i są zwolnieni z opłat czesnego w uczelni zagranicznej.
Okres studiów odbytych za granicą stanowi integralną część studiów w uczelni macierzystej. Gwarancją uznania
tego okresu studiów jest podpisanie przed wyjazdem „Porozumienia o programie zajęć” (Learning agreement)
między studentem, uczelnią macierzystą i uczelnią przyjmującą. Zaliczenie w uczelni macierzystej następuje po
przeanalizowaniu „Wykazu zaliczeń” (Transcript of records) wystawionego studentowi przez uczelnię
zagraniczną. „Wykaz zaliczeń” zawiera zestawienie wszystkich przedmiotów i zajęć, w których uczestniczył student
wraz z uzyskanymi ocenami i liczbą punktów ECTS.
Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów (European Credit Transfer and Acumulation System) jest
systemem, który ułatwia uznanie okresów studiów odbytych za granicą. Pozwala na „mierzenie” w skali punktowej
nakładu pracy studenta, jaki musi on włożyć w zaliczenie określonego przedmiotu.
Jednostką administracyjną UMCS odpowiedzialną za współpracę międzynarodową jest Centrum Badań
Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Współpracy Międzynarodowej.
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
Centrum Badań Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Wsółpracy Międzynarodowej
Pl. M. Curie-Skłodowskiej 5, p. 1412, 20-031 Lublin
tel. 81 537-54-10, 537-52-18
Koordynator Programu LLP/Erasmus
mgr Ryszard Straszyński; e-mail: [email protected]
Na każdym wydziale powołani są: koordynatorzy ds. współpracy z zagranicą oraz koordynatorzy procesu
bolońskiego i ECTS.
Więcej informacji można uzyskać u koordynatora wydziałowego i uczelnianego oraz na stronach
internetowych:
Centrum Badań Naukowych i Funduszy Zewnętrznych, Sekcja Współpracy Międzynarodowej UMCS
http://dwz.umcs.lublin.pl/;
Fundacji Rozwoju Systemu Edukacji: http://www.socrates.org.pl;
i Biura Programu: http://www.socleoyouth.be.
9.2. PROCES BOLOŃSKI
Deklaracja Bolońska, podpisana 19 czerwca 1999 roku przez ministrów odpowiedzialnych za szkolnictwo
wyższe w 29 krajach europejskich, zapoczątkowała proces istotnych zmian w systemach edukacji poszczególnych
państw. Proces ten, nazywany często Procesem Bolońskim, zmierza do utworzenia do 2010 roku – w wyniku
uzgodnienia pewnych ogólnych zasad organizacji kształcenia – Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego
(European Higher Education Area). Założenia Deklaracji „biorą w pełni pod uwagę różnorodność kultur, języków,
krajowych systemów szkolnictwa oraz autonomię uniwersytetów” i zakładają współpracę w zakresie koordynacji
polityk w zakresie szkolnictwa wyższego.
Proces Boloński stanowi próbę wypracowania wspólnej „europejskiej” reakcji na problemy występujące w
większości krajów, tak aby:
 stworzyć warunki do mobilności obywateli,
 dostosować system kształcenia do potrzeb rynku pracy, a zwłaszcza doprowadzić do poprawy
zatrudnienia,
 podnieść atrakcyjność i poprawić pozycję konkurencyjną szkolnictwa wyższego w Europie, tak aby
odpowiadała ona wkładowi tego obszaru w rozwój cywilizacji.
Celem zachodzących procesów integracyjnych nie jest standaryzacja, lecz raczej „harmonizacja”, czyli
wypracowanie zasad współdziałania, z uwzględnieniem zróżnicowania i autonomii poszczególnych państw
i uczelni.
271
Schemat realizacji Procesu Bolońskiego
W Deklaracji Bolońskiej zawarte jest sześć postulatów wskazujących sposoby realizacji celów
przyświecających idei tworzenia Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego:
 wprowadzenie systemu „łatwo czytelnych” i porównywalnych stopni (dyplomów),
 wprowadzenie studiów dwustopniowych,
 wprowadzenie punktowego systemu rozliczania osiągnięć studentów (ECTS),
 usuwanie przeszkód ograniczających mobilność studentów i pracowników,
 współdziałanie w zakresie zapewnienia jakości kształcenia,
 propagowanie problematyki europejskiej w kształceniu.
W Komunikacie Praskim ministrowie potwierdzili znaczenie postulatów Deklaracji Bolońskiej, a ponadto
wskazali następujące elementy Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego:
 kształcenie ustawiczne,
 współdziałanie uczelni i studentów w realizacji Procesu Bolońskiego,
 propagowanie atrakcyjności Europejskiej Przestrzeni Szkolnictwa Wyższego poza Europą.
W Komunikacie Berlińskim ministrowie dokonali oceny przebiegu realizacji postulatów sformułowanych w
Deklaracji Bolońskiej i Komunikacie Praskim oraz wskazali nowe aspekty Procesu Bolońskiego, podkreślając:
 związek kształcenia i badań naukowych oraz znaczenie badań jako integralnej części szkolnictwa wyższego,
 potrzebę rozszerzania dwustopniowego systemu studiów (zdefiniowanego w Deklaracji Bolońskiej) o studia
III stopnia – studia doktoranckie,
 potrzebę kształcenia interdyscyplinarnego.
Tzw. contact person ds. Deklaracji Bolońskiej jest Pani Maria Bołtruszko (tel. 022 628-41-35; fax: 022 628-8561; e-mail: [email protected]), starszy specjalista w Departamencie Współpracy Międzynarodowej, która
ściśle współpracuje z Departamentem Szkolnictwa Wyższego i Państwową Komisją Akredytacyjną.
Na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w sprawach związanych z Procesem Bolońskim należy
kontaktować się z Koordynatorem Uczelnianym lub Koordynatorami Wydziałowymi Procesu Bolońskiego i
Europejskiego Systemu Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS).
272
9.3. SYSTEM MOBILNOŚCI STUDENTÓW – PROGRAM MOST
System mobilności studentów, zwany dalej programem MOST, jest ofertą kształcenia w uniwersytetach
polskich. Porozumienie W tej kwestii podpisali rektorzy uniwersytetów podczas posiedzenia KRUP (Konferencja
Rektorów Uniwersytetów Polskich) w dniu 13 grudnia 1999 r.
Program MOST jest adresowany do studentów, których zainteresowania naukowe mogą być realizowane poza
macierzystym uniwersytetem; wprowadzenie systemu mobilności ma na celu poszerzenie możliwości kształcenia
się poprzez odbywanie semestralnych lub rocznych studiów w innym niż macierzysty uniwersytet.
Student tego programu ma prawo ubiegania się o przyjęcie na wybrany przez siebie uniwersytet oraz prawo
wyboru przedmiotów w oparciu o istniejący program studiów na danym uniwersytecie.
Założenia i organizacja programu:
 Program MOST dotyczy jednolitych i dwustopniowych studiów magisterskich, wszystkich kierunków studiów
realizowanych w umawiających się uniwersytetach polskich.
 W organizacji programu uczestniczą wszystkie uczelnie skupione w KRUP.
 Sprawy formalne i organizacyjne studentów programu, wynikające z Porozumienia Uniwersytetów Polskich,
prowadzi właściwy uniwersytet.
 Kandydaci na semestralne lub roczne studia w danym roku akademickim wyłaniani są według określonych
zasad:
- Uniwersytety zgłaszają do Biura UKA w terminie do 30 marca oferowaną liczbę miejsc na poszczególne
kierunki studiów. Do 15 kwietnia Biuro UKA (Uniwersytecka Komisja Akredytacyjna) rozsyła zbiorcze
zestawienie miejsc. Do 15 maja uczelnie przedstawiają imienną listę kandydatów do studiowania w
semestrze zimowym i letnim, do 30 listopada w semestrze letnim.
- UKA podejmie decyzje o rozdziale miejsc odpowiednio do 30 czerwca i 30 grudnia, informując o tym
zainteresowane uczelnie.
 W trakcie odbywania studiów w ramach programu MOST, przysługujące stypendia: socjalne, naukowe,
MENiS i inne wypłaca studentowi uczelnia macierzysta.
 Uniwersytety przyjmujące studentów zapewniają w miarę możliwości miejsca w domu akademickim.
Studia w ramach programu MOST może podjąć student po ukończeniu drugiego semestru na jednolitych
studiach magisterskich i studiach pierwszego stopnia lub pierwszego semestru na studiach drugiego stopnia.
Warunkiem koniecznym przyjęcia studenta do innej uczelni jest zaliczenie przez niego roku lub semestru
poprzedzającego okres studiów w danej uczelni.
Podstawą semestralnych studiów w programie MOST jest realizowanie indywidualnego programu studiów.
Program semestralnych studiów może być realizowany przez wybranie dowolnego semestru studiów z
obowiązującego programu nauczania w uniwersytecie wybranym przez studenta. Program semestralnych studiów
może być realizowany w oparciu o indywidualny program, składający się z różnych przedmiotów, wybranych z
różnych semestrów studiów danego kierunku lub pokrewnych kierunków, realizowanych w tym czasie w wybranym
uniwersytecie. Dopuszcza się możliwość wyboru tylko jednego przedmiotu poza uczelnią macierzystą.
Semestralny program studiów musi zapewniać uzyskanie 30 punktów ECTS. W przypadku zaliczania jednego
tylko przedmiotu pozostałe punkty kredytowe student musi uzyskać w macierzystej uczelni. Wybrany program
powinien być zaliczany przez dziekana wydziału uniwersytetu, w którym student odbywa semestralne studia.
Tryb zaliczenia semestru oparty jest o przyjęty system ECTS. Odbyte przez studenta zajęcia wraz z
uzyskanymi ocenami potwierdza dziekan wydziału danego uniwersytetu. Uzyskane wyniki egzaminów w trakcie
studiów na wybranym uniwersytecie są uwzględniane w obliczaniu średniej w danym roku studiów, jak również
średniej z całego toku studiów.
Na UMCS Programem MOST zajmuje się Pani mgr Elwira Mrugała
Dział Kształcenia
Rektorat, Pl. Marii Curie-Skłodowskiej 5, pok. 313, 20-031 Lublin
tel. 81 537-51-22 lub 537-57-91; e-mail: [email protected]
9.4. PODSTAWOWE ZASADY EUROPEJSKIEGO SYSTEMU TRANSFERU
I AKUMULACJI PUNKTÓW (ECTS)
Europejski System Transferu Punktów (European Credit Transfer System, ECTS, znany również w Polsce pod
swą skrótową nazwą) został po raz pierwszy wprowadzony jako przedsięwzięcie pilotażowe w 1989 r. w ramach
programu Erasmus. Wówczas jego celem było ułatwienie uznawania okresów studiów odbywanych przez
studentów za granicą poprzez transfer punktów.
273
ECTS został uznany za jeden z fundamentów Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego przez 40 krajówsygnatariuszy Procesu Bolońskiego.
ECTS pozwala przedstawiać programy studiów w sposób czytelny i ułatwiający porównania. ECTS można
stosować w ramach wszystkich rodzajów studiów niezależnie od trybu, w jakim są prowadzone, oraz dla celów
kształcenia przez całe życie. Służy on zarówno studentom odbywającym część studiów za granicą, jak i studentom
odbywającym całość studiów w swej uczelni macierzystej, ponieważ może być stosowany dla celów akumulacji
punktów w obrębie jednej uczelni oraz w celu przenoszenia punktów z jednej uczelni do drugiej. ECTS ułatwia
studentom mobilność między krajami, w obrębie krajów, miast i regionów, jak również przechodzenie z jednego
rodzaju uczelni do uczelni innego rodzaju; obejmuje on również samodzielną naukę i doświadczenie zawodowe. Z
tych względów dobrze już obecnie znany akronim „ECTS” oznacza obecnie „Europejski System Transferu i
Akumulacji Punktów”.
9.4.1. PODSTAWOWE CECHY ECTS
Punkty ECTS
Europejski System Transferu i Akumulacji Punktów (ECTS) jest systemem ukierunkowanym na studenta i opartym
na nakładzie pracy studenta, jakiego wymaga osiągnięcie celów programu studiów. Te cele powinny najlepiej być
określone w postaci efektów kształcenia, jakie należy osiągnąć, oraz kompetencji, jakie należy zdobyć.
 Za podstawę ECTS przyjęto zasadę, że nakład pracy studenta studiów w pełnym wymiarze (tj. studiów
dziennych) w ciągu jednego roku akademickiego odpowiada 60 punktom. Nakład pracy studenta studiów
dziennych w Europie wynosi przeważnie około 1500-1800 godzin rocznie i w tych przypadkach jeden punkt
oznacza około 25-30 godzin pracy.
 Punkty ECTS można uzyskać wyłącznie po wykonaniu wymaganej pracy i odpowiedniej ocenie uzyskanych
efektów kształcenia. Efekty kształcenia oznaczają zestaw kompetencji określających, co student będzie
wiedział, rozumiał lub potrafił zrobić po zakończeniu procesu kształcenia niezależnie od tego, jak długo trwa
ten proces.
 Nakład pracy studenta w ECTS obejmuje czas, jakiego wymaga zakończenie wszystkich zaplanowanych w
procesie kształcenia zajęć, takich jak uczęszczanie na wykłady, udział w seminariach, samodzielna nauka,
przygotowanie projektów, egzaminy itd.
 Punkty przyporządkowuje się wszystkim edukacyjnym komponentom programu studiów (np. modułom,
zajęciom z poszczególnych przedmiotów, praktykom, pracy dyplomowej/rozprawie), a odzwierciedlają one
ilość pracy, jakiej wymaga osiągnięcie konkretnych celów lub efektów kształcenia w ramach danego
komponentu, w odniesieniu do łącznego nakładu pracy niezbędnego do zaliczenia całego roku studiów.
Punkty ECTS określają jedynie nakład pracy studenta mierzony w czasie. Nie odzwierciedlają w żaden
sposób statusu zajęć z danego przedmiotu ani prestiżu nauczyciela. Na przykład zajęcia wprowadzające w dany
przedmiot mogą wymagać od studenta więcej czasu niż zajęcia na poziomie zaawansowanym.
Student studiów dziennych uzyskuje na ogół 60 punktów rocznie, 30 punktów w semestrze.
Okres studiów odbytych za granicą (włącznie z egzaminami lub oceną w innej formie) zastępuje porównywalny
okres studiów (wraz z egzaminami lub oceną w innej formie) w uczelni macierzystej.
ECTS nie ogranicza się do zajęć prowadzonych w uczelni i obejmuje również praktyki. Praktyki można także
opisać za pomocą efektów kształcenia i czasu pracy wyrażonego w punktach ECTS. Punkty można oczywiście
przyznać dopiero po odpowiedniej ocenie.
Efekty kształcenia i kompetencje
Efekty kształcenia to zestawy kompetencji określające, co student będzie wiedział, rozumiał lub potrafił zrobić po
zakończeniu procesu kształcenia niezależnie od tego, jak długo trwa ten proces. Mogą one dotyczyć cyklu studiów,
na przykład studiów I lub II stopnia, bądź cyklu zajęć z poszczególnych przedmiotów czy modułów. Efekty
kształcenia określają warunki przyznawania punktów i są definiowane przez nauczycieli akademickich.
274
9.4.2. PODSTAWOWE DOKUMENTY ECTS
Pakiet informacyjny/Katalog studiów
Pakiet informacyjny/Katalog studiów jest najważniejszym dokumentem ECTS. Powinien on umożliwiać wszystkim
studentom i nauczycielom – zarówno miejscowym, jak i przyjeżdżającym z zagranicy – zapoznanie się z
programami studiów i ich porównywanie oraz zawierać niezbędne informacje o uczelni, jej działalności
dydaktycznej i aspektach praktycznych. W Pakiecie informacyjnym/Katalogu studiów nie tylko wymienia się i
opisuje programy studiów oraz składające się na nie przedmioty, zajęcia i moduły, ale także zamieszcza wszelkie
informacje, jakich potrzebuje student, aby podjąć decyzję o rozpoczęciu studiów w danej uczelni, wyborze
konkretnego programu czy zapisaniu się na określone moduły. Pakiet informacyjny/Katalog studiów jest
niezbędnym dokumentem, ponieważ przedstawia wszystkie niezbędne informacje o programach studiów i dlatego
musi być dostępny przed podjęciem studiów przez studentów.
Formularz zgłoszeniowy studenta
Formularz zgłoszeniowy studenta ECTS został opracowany dla studentów, którzy będą studiować przez
ograniczony okres czasu w uczelni zagranicznej.
Formularz zgłoszeniowy studenta zawiera wszystkie niezbędne informacje o studencie zamierzającym odbyć
okres studiów, jakich potrzebuje przyszła instytucja przyjmująca. Jeżeli uczelnia potrzebuje dodatkowych informacji
(dotyczących na przykład zakwaterowania, specjalnych wymogów związanych ze stanem zdrowia itp.) od
przyjeżdżających studentów, powinna poprosić o ich przedstawienie na odrębnym formularzu.
Uczelnie mogą używać własnej wersji Formularza zgłoszeniowego dla wyjeżdżających studentów pod warunkiem,
że zawiera ona elementy ze standardowego formularza i są one ustawione w takiej samej kolejności jak w
standardowym formularzu. Niemniej jednak zaleca się korzystanie z formularza standardowego.
Porozumienie o programie zajęć
Porozumienie o programie zajęć ECTS zostało opracowane dla studentów przebywających w uczelni za granicą
przez ograniczony okres czasu – jak to ma miejsce w ramach programu Erasmus.
Porozumienie o programie zajęć zawiera listę zajęć lub modułów, na które student zamierza uczęszczać. Dla
każdego rodzaju zajęć/modułu podaje się kod i liczbę punktów ECTS.
Porozumienie o programie zajęć musi podpisać student, osoba formalnie uprawniona do podejmowania
zobowiązań w imieniu uczelni macierzystej studenta oraz osoba posiadająca takie uprawnienia w uczelni
przyjmującej studenta, która tym samym gwarantuje, że przyjeżdżający student może uczęszczać na zaplanowane
zajęcia/moduły.
Porozumienie o programie zajęć gwarantuje transfer punktów uzyskanych za zaliczone przez studenta zajęcia. Po
powrocie studenta formalnościami związanymi z uznaniem punktów zajmuje się właściwy organ lub właściwe
władze uczelni macierzystej. Student nie musi „negocjować” w sprawie uznania punktów z poszczególnymi
wykładowcami. Porozumienie o programie zajęć wraz z Wykazem zaliczeń mają zagwarantować pełne uznanie.
Wykaz zaliczeń
Wykaz zaliczeń ECTS służy do dokumentowania przebiegu studiów i wyników uzyskiwanych przez studenta przez
pewien okres czasu. Wymienia się w nim zajęcia lub moduły, na które uczęszczał student, oraz podaje liczbę
uzyskanych punktów, oceny wystawione według skali danej uczelni i, co również wskazane, odpowiadające im
oceny ECTS. Ten dokument odzwierciedla zarówno ilość pracy, jak i poziom osiągnięć.
Bardziej szczegółowe informacje dotyczące ECTS znajdują się na stronie internetowej Uczelni:
http://www.umcs.lublin.pl/index.html?m=2&akcja=art&id=114201
275

informator - Wydział Artystyczny

Transkrypt

Podobne dokumenty