docChemia Organiczna Zaawansowana SYLABUS - BIOL
download 
Reklamacja Transkrypt
Chemia Organiczna Zaawansowana SYLABUS - BIOL
Chemia Organiczna Zaawansowana nazwa przedmiotu SYLABUS A. Informacje ogólne Elementy składowe sylabusu Opis Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Nazwa kierunku studiów Poziom kształcenia Profil studiów Forma studiów Kod przedmiotu Język przedmiotu Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii Rodzaj przedmiotu Rok studiów /semestr Wymagania wstępne (tzw. sekwencyjny system zajęć i egzaminów) Liczba godzin zajęć dydaktycznych z podziałem na formy prowadzenia zajęć Przedmiot do wyboru I rok /I semestr Założenia i cele przedmiotu Metody dydaktyczne oraz ogólna forma zaliczenia przedmiotu Chemia Studia drugiego stopnia Ogólnoakademicki Stacjonarne 0200-CS2-1COZ polski Zaliczenie Kursu Chemii Organicznej I i II (wykłady, konwersatorium i laboratorium) Liczba godzin: 135 godzin Forma prowadzenia zajęć: wykłady 30 godzin, konwersatorium 30 godzin, laboratorium 75 godzin. Wykład ma na celu zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami współczesnej syntezy organicznej. Rozwinięte zostaną podstawy przestrzennej budowy związków organicznych, a także aspekty stereochemiczne reakcji organicznych. Przedstawione zostaną także podstawowe zagadnienia syntezy związków takie jak: analiza retrosyntetyczna, metody konstrukcji szkieletu węglowego oraz wprowadzania i transformacji grup funkcyjnych (głównie utleniania i redukcji, reakcja Mitsunobu), a także zastosowanie grup ochronnych. Omówione zostaną także podstawy katalizy międzyfazowej oraz syntezy kombinatorycznej. W części laboratoryjnej studenci zostaną zapoznani z zaawansowanymi technikami syntezy (np. synteza w warunkach bezwodnych i beztlenowych, ozonoliza, synteza w reaktorze mikrofalowym itd.), z technikami analizy chromatograficznej (preparatywna tlc, chromatografia kolumnowa, HPLC, MPLC) oraz metodami spektroskopowymi (1H i 13C NMR, IR, MS). Przedmiot będzie realizowany w formie wykładu (egzamin z oceną), seminarium (zaliczenie na ocenę), laboratorium (zaliczenie na ocenę). Odniesienie do kierunkowych efektów kształcenia Efekty kształcenia 1. 2. 3. 4. 5. Prezentuje rozszerzona wiedzę w zakresie chemii, jej historycznego rozwoju, znaczenia dla postępu nauk ścisłych oraz poznania świata i rozwoju ludzkości. Wyjaśnia budowę, właściwości i metody otrzymywania związków chemicznych. Orientuje się w aktualnych kierunkach rozwoju i najnowszych odkryciach w zakresie chemii. Rozumie ograniczenia własnej wiedzy i potrzebę uczenia się. Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych. Punkty ECTS Bilans nakładu pracy studenta Wskaźniki ilościowe Data opracowania: K_W01 K_W04 K_W08 K_K01 K_K03 8 Ogólny nakład pracy studenta: 200 godz. w tym: udział w zajęciach: 135 godz.; przygotowanie się do zajęć, zaliczeń i egzaminu: 48 godz.; udział w konsultacjach, zaliczeniach, egzaminie: 17 godz. Nakład pracy studenta związany z zajęciami: Liczba godzin Punkty ECTS 152 6,1 wymagającymi bezpośredniego udziału nauczyciela 170 6,8 o charakterze praktycznym 21.11.2012 Koordynator przedmiotu: Dr hab. Stanisław Witkowski, prof. UwB SYLABUS B. Informacje szczegółowe Elementy składowe sylabusu Opis Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Chemia organiczna zaawansowana 0200-CS2-1COZ Chemia Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Liczba godzin: 30 Forma prowadzenia zajęć: wykład Treści merytoryczne przedmiotu Wybrane zagadnienia współczesnej syntezy organicznej. Budowa przestrzenna związków organicznych, aspekty stereochemiczne przebiegu reakcji organicznych. Podstawowe zagadnienia syntezy związków organicznych: analiza retrosyntetyczna, konstrukcja szkieletu węglowego związku: reakcja aldolowa, Mannicha, Michaela, Reformackiego, Wittiga, Baylisa-Hillmana, DielsaAldera Synteza z zastosowaniem metody „umpolung”, reakcje wolnorodnikowe, związki metaloorganiczne (reakcja Suzuki, Stillego, Sonogashiry, Hecka), meteteza olefin. Transformacje grup funkcyjnych: reakcje utleniania (ozonoliza, epoksydacja Sharplessa, asymetryczne dihydroksylowanie Sharplessa, utlenianie Swerna, Malaprade’a, Bayera-Villigera, Dess-Martina), reakcje redukcji (uwodornienie hetero- i homogeniczne, redukcja Bircha, redukcja boranami i wodorkami kompleksowymi), reakcja Mitsunobu. Kataliza międzyfazowa, synteza kombinatoryczna. Grupy ochronne. Student zostanie zapoznany z metodami współczesnej syntezy organicznej. Rozwinięte zostaną zagadnienia stereochemii, a także projektowania (retrosynteza) oraz prowadzenia syntezy złożonych struktur chemicznych). Wykład kończy się egzaminem pisemnym Zaliczenie odbywa się na podstawie pisemnego egzaminu końcowego. Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej polski I rok/I semestr Dr hab. Stanisław Witkowski, prof. UwB 1. G. Marc Loudon “Organic Chemistry”, 2002, Oxford University Press, New York J. Clayden, N. Greeves, S. Warren, P. Wothers: “Organic Chemistry”, 2001, Oxford University Press 3. J. McMurry, “Chemia Organiczna”, 2000, PWN, Warszawa 4. W. Carruthers, I. Oldham „Modern Methods of Organic Synthesis”, Fourth Edition, 2004, Cambridge University Press, Cambridge 5. C. Wellis, M. Wills, „Synteza Organiczna” 2004, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 6. J. Skarżewski: ”Wprowadzenie do syntezy organicznej”, 1999, PWN, Warszawa 7. J. Gawroński, K. Gawrońska, „Stereochemia w syntezie organicznej”, 1988, PWN, Warszawa 8. H. O. House „Nowoczesne Reakcje Syntezy Organicznej”, 1979, PWN, Warszawa 9. J. March: „Chemia Organiczna”, 1975, PWN-T, Warszawa 10. E. Juaristi: „Introduction to Stereochemistry and Conformation Analysis”, 1992, New York 11. T. Green: “Protective Groups in Organic Chemistry”, 1992, Wiley, New York 2. 12. M. Hudlicky: “Reduction in Organic Chemistry”, 1987, American Chemical Society 13. M. Hudlicky: “Oxidation in Organic Chemistry”, 1990, American Chemical Society Publikacje z literatury naukowej SYLABUS C. Informacje szczegółowe Elementy składowe sylabusu Opis Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Chemia organiczna zaawansowana 0200-CS2-1COZ Chemia Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Liczba godzin: 30 Forma prowadzenia zajęć: konwersatorium Treści merytoryczne przedmiotu Stereochemia związków organicznych. Określanie konfiguracji R/S oraz Z/E. Określanie prochiralności atomów, grup i stron w cząsteczkach związków organicznych. Kwasowość i zasadowość oraz nukleofilowość i elektrofolowość (nukleofile twarde i miękkie). Efekty elektronowe. Rozwiązywanie problemów w oparciu o zagadnienia z wykładu Podczas zajęć student zostanie zapoznany z metodami współczesnej syntezy organicznej. Rozwinięte zostaną zagadnienia stereochemii, a także projektowania (retrosynteza) oraz prowadzenia syntezy złożonych struktur chemicznych). Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena z dwóch sprawdzianów pisemnych, aktywność podczas zajęć oraz obecność na zajęciach (dozwolone opuszczenie 1/15 zajęć w semestrze). Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej polski I rok/I semestr Dr hab. Stanisław Witkowski, prof. UwB Warunkiem zaliczenia jest pozytywna ocena z dwóch sprawdzianów pisemnych, aktywność podczas zajęć oraz obecność na zajęciach (dozwolone opuszczenie 1/15 zajęć w semestrze). 1. 2. 3. 4. 5. W. Carruthers, I. Oldham „Modern Methods of Organic Synthesis”, Fourth Edition, 2004, Cambridge University Press, Cambridge C. Wellis, M. Wills, „Synteza Organiczna” 2004, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków J. Skarżewski: ”Wprowadzenie do syntezy organicznej”, 1999, PWN, Warszawa J. Gawroński, K. Gawrońska, „Stereochemia w syntezie organicznej”, 1988, PWN, Warszawa E. Juaristi: „Introduction to Stereochemistry and Conformation Analysis”, 1992, New York SYLABUS D. Informacje szczegółowe Elementy składowe sylabusu Opis Nazwa przedmiotu Kod przedmiotu Nazwa kierunku Nazwa jednostki prowadzącej kierunek Język przedmiotu Rok studiów/ semestr Chemia organiczna zaawansowana 0200-CS2-1COZ Chemia Wydział Biologiczno-Chemiczny, Instytut Chemii Liczba godzin zajęć dydaktycznych oraz forma prowadzenia zajęć Prowadzący Liczba godzin: 75 Forma prowadzenia zajęć: laboratorium Treści merytoryczne przedmiotu Studenci zostaną zapoznani z zaawansowanymi technikami syntezy (np. synteza w warunkach bezwodnych i beztlenowych, ozonoliza, synteza w reaktorze mikrofalowym itd.), z technikami analizy chromatograficznej (preparatywna tlc, chromatografia kolumnowa, HPLC, MPLC) oraz metodami spektroskopowymi ( 1H i 13C NMR, IR, MS). Studenci zostaną zapoznani z podstawowymi technikami prowadzenia zaawansowanej syntezy organicznej, z metodami izolacji i oczyszczania produktów reakcji, a także z najważniejszymi metodami ustalania struktur związków organicznych. Podczas zajęć oceniane będą umiejętności manualne, staranność prowadzonych eksperymentów, aktywność oraz odpowiedzi ustne. Warunkiem zaliczenia jest wykonanie ćwiczeń, opracowanie sprawozdań, a także obecność na zajęciach (minimum 90%). Wykonanie zaplanowanych ćwiczeń, opracowanie sprawozdań, a także obecność na zajęciach (minimum 90%).. Efekty kształcenia wraz ze sposobem ich weryfikacji Forma i warunki zaliczenia przedmiotu Wykaz literatury podstawowej i uzupełniającej polski I rok/I semestr Dr Piotr Wałejko, dr Agnieszka Wojtkielewicz 1. J. McMurry, “Chemia Organiczna”, 2000, PWN, Warszawa 2. C. Wellis, M. Wills, „Synteza Organiczna” 2004, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 3. J. Skarżewski: ”Wprowadzenie do syntezy organicznej”, 1999, PWN, Warszawa 4. J. Gawroński, K. Gawrońska, „Stereochemia w syntezie organicznej”, 1988, PWN, Warszawa 5. E. Juaristi: „Introduction to Stereochemistry and Conformation Analysis”, 1992, New York 6. T. Green: “Protective Groups in Organic Chemistry”, 1992, Wiley, New York 7. M. Hudlicky: “Reduction in Organic Chemistry”, 1987, American Chemical Society 8. M. Hudlicky: “Oxidation in Organic Chemistry”, 1990, American Chemical Society
