Szczegóły - Akademia Muzyczna Katowice

Wtorek, 28.04.2015 godz.20.00 Patio Akademii Muzycznej, ul. Zacisze 3
Orfeusz i Eurydyka Christoph Willibald Gluck
Reżyseria i choreografia - Henryk Konwiński
Kierownictwo muzyczne - Krzysztof Dziewięcki
Śląska Orkiestra Kameralna
Balet Opery Śląskiej w Bytomiu
Współpraca muzyczna - Anna Lasek
Przygotowanie chóru - Krystyna Krzyżanowska-Łoboda
Wykonawcy - Studenci Instytutu Wokalno - Aktorskiego
OBSADA
Orfeusz: Roksana Wardęga, Maria Warchoł
Eurydyka: Lucyna Jarząbek, Anna Lesz
Amor: Dagmara Kołodziej, Anna Mikulska
Akt I
Orfeusz po śmierci żony rozpacza w gaju oliwnym nad jej grobem, do którego przybywają nimfy
i pasterze, by oddać jej hołd. Wzruszony Zeus daje śpiewakowi za pośrednictwem Amora
zezwolenie, by udał się do piekieł i wyprowadził żonę z powrotem do świata żywych.
Orfeuszowi w drodze powrotnej przed wyjściem z podziemi nie będzie jednak wolno spojrzeć
na Eurydykę. Orfeusz schodzi do piekieł.
Akt II
Chór furii wita Orfeusza u bram piekieł, nad brzegiem Kocytu. Śpiewak daremnie stara się
wzruszyć swoim śpiewem tańczące furie. Zrozpaczony uderza w struny swej liry. Jego śpiew
porusza najokrutniejsze z upiorów. W wersji z 1774 pojawia się ponadto scena na Polach
Elizejskich, gdzie Eurydyka zażywa rajskich rozkoszy otoczona przez Szczęśliwe Cienie. Orfeusz
staje pomiędzy nimi. Na jego widok Eurydyka podbiega do niego.
Akt III
Orfeusz i Eurydyka (1864, autor: Frederic Leighton)
Wracając na ziemię Orfeusz jest wierny warunkowi Zeusa, niepokój jednak targa Eurydyką,
która nie tylko wątpi w miłość męża, ale zaczyna słabnąć. Czyni mu wyrzuty. Orfeusz odwraca
się i w tym momencie traci ją ponownie. Gdy zdesperowany próbuje odebrać i sobie życie,
zostaje powstrzymany przez Amora, który wbrew mitom, za to zgodnie z tendencjami z czasów
Glucka, przywraca do życia małżonkę Orfeusza. [1]
[1]
Piotr Kamiński: Kamiński 2008 s. 472.
Koprodukcja spektaklu:
Filharmonia Śląska im. Henryka Mikołaja Góreckiego w Katowicach
Opera Śląska w Bytomiu