Instrukcja wydawnicza - Muzeum Żup Krakowskich

Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka www.muzeum.wieliczka.pl
e-mail: [email protected] tel. 12 289 16 18
„STUDIA I MATERIAŁY DO DZIEJÓW ŻUP SOLNYCH W POLSCE”
WYMAGANIA REDAKCYJNE
Szanowni Państwo zamieszczamy ogólne i szczegółowe zasady zapisywania oraz formatowania tekstów, jakie
stosujemy w naszym wydawnictwie. Uprzejmie prosimy o zapoznanie się z nimi. Zastosowanie ich w znacznym
stopniu usprawni proces wydawniczy artykułów, które mają Państwo zamiar złożyć w wydawnictwie . Prosimy o
dostarczanie tekstów artykułów w postaci wydruku (tekst, lustracje, streszczenie) oraz zapisu cyfrowego na nośniku
w osobnych plikach, a mianowicie: tekst, streszczenie, ilustracje, podpisy do ilustracji, tabele, podpisy do tabel.
Dziękujemy za życzliwe przyjęcie naszych zaleceń redakcyjnych.
WSKAZÓWKI:
-plik tekstowy należy dostarczyć w formacie : *.doc lub *.docx;
- objętość artykułu: ok. 05 do 2 arkuszy wydawniczych (od 20 tys. do 80 tys. znaków);
- w przypadku artykułów zewnętrznych dane o autorze: imię i nazwisko, tytuł naukowy,
miejsce pracy;
- artykuły powinny być zaopatrzone w abstrakt w języku polskim lub w j. angielskim,
o objętości do 2 stron , tj. do 7 tys. znaków;
- tekst: krój czcionki Times New Roman 12 pkt.;
- interlinia 1,5 pkt.;
- marginesy 2,5 cm;
-akapity z jednym wcięciem równym 1 tab.;
- kursywę stosujemy w tytułach dzieł drukowanych, nazwach wyrobisk górniczych
(np. szybik Antonia, komora Russegger);
-cudzysłów ma postać : „…”. Stosujemy go w tytułach czasopism oraz na oznaczenie cytatu
- zapis dat: w tekście głównym miesiące słownie lub cyfrą rzymską bez kropek.
Po roku stosujemy skrót - r. np. 1999 r., po wieku - w. np. XVIII w.
- lata w obrębie tego samego wieku w wersji skróconej np. 1772-79;
- dekady oznaczamy za pomocą liczb z kropką np. lata 70., lata 40. XX w.
- w tekście głównym cytując autora lub powołując się na nazwisko badacza pierwszy raz podajemy
pełne imię przed nazwiskiem, kolejny raz już tylko inicjał imienia z kropką przed nazwiskiem;
-należy unikać wyróżnień, prosimy nie stosować podkreśleń i pogrubień;
- nie stosujemy ozdobników, przy wyliczeniach najlepiej użyć półpazy ze spacją;
-przypis umieszczamy przed przecinkiem lub kropką;
- do artykułu prosimy dołączyć 5-10 słów kluczy w języku angielskim (keywords), które dotyczą
poruszanej w artykule problematyki;
- ilustracje przeznaczone do publikacji powinny być dostarczone w postaci odrębnych plików,
w formatach: *.tif, *.jpg, o rozdzielczości nie mniejszej niż 300 dpi;
- w tekście zaznaczamy miejsce, gdzie powinna być ilustracja, dołączamy spis ilustracji z podaniem
źródła oraz nazwisko fotografa;
-tabele, wykresy, schematy, rysunki i zdjęcia prosimy podpisać i ponumerować;
-nie należy zamieszczać plików graficznych z Internetu;
- każdy artykuł prosimy zaopatrzyć w bibliografię.
Zapis pozycji bibliograficznych:
W tekście i przypisach stosujemy:
- wersję polską (np. zob., tamże, por.),
- kolejne opisy oddzielamy średnikiem ,
- tytuły prac, artykułów, serii piszemy kursywą,
- w przypadku pozycji wschodniosłowiańskich (np. ukraińskich, białoruskich, rosyjskich) nie robimy
transliteracji ani transkrypcji, podajemy oryginalny zapis cyrylicą, zachowując w języku obcym
właściwą pisownię tomów, numerów, stron itp. Zasada ta dotyczy także pozycji w innych
językach obcych .
I Źródła niedrukowane:
1. Archiwalia:
Nazwa archiwum w pełnym brzmieniu po raz pierwszy + nawias + dalej + dwukropek + skrócona nazwa
archiwum +nawias + nazwa zespołu archiwalnego kursywą + przecinek + tytuł dokumentu kursywą +
przecinek +oznaczenie karty lub strony + kropka.
Np. Archiwum Muzeum Żup Krakowskich Wieliczka (dalej: Arch. MŻKW), Akta salinarne Wieliczki i Bochni z
lat 1772-1918, rkps sygn. 2073, k. 33.
2. W przypadku kilkukrotnego powoływania się na ten sam dokument lub zespół archiwalny stosowany jest
skrót wprowadzony przy pierwszym zapisie.
3. Pełną nazwę archiwum i pełny tytuł dokumentu podajemy tylko za pierwszym cytowaniem lub w przypadku
cytowania tylko jeden raz.
II Źródła drukowane:
1. Druk zwarty autorski:
Inicjał imienia z kropką autora +spacja +nazwisko + dwukropek + spacja + tytuł kursywą + przecinek+ spacja +
miejsce wydania+ rok wydania z przecinkiem + spacja +oznaczenie strony + spacja + numer strony z kropką.
Np. J. Rajchel: Kamienny Kraków, Kraków 2005, s. 18.
2. Praca zbiorowa:
Tytuł kursywą +przecinek + spacja + oznaczenie odpowiedzialności redakcyjnej (red., pod red.) i dalej tak
samo jak w przypadku druku autorskiego.
3. Artykuł w pracy zbiorowej:
Inicjał imienia (lub imion ze spacją ) autora z kropką + spacja + nazwisko + dwukropek + spacja + tytuł
kursywą z kropką jeżeli jest podtytuł + podtytuł spacja + odesłanie do pracy zbiorowej (w:) + tytuł kursywą i
dalej jak przy drukach zwartych autorskich.
Np. S. Gawęda: Wieliczka pod rządami austriackimi (w:) Wieliczka. Dzieje miasta, pod red.
S. Gawęda, A. Jodłowski, J. Piotrowicz, Kraków 1990, s. 212.
4. Artykuł w czasopiśmie:
Inicjał imienia (lub imion ze spacją ) autora z kropką + spacja + nazwisko + dwukropek +spacja + tytuł
kursywą z kropką jeżeli jest podtytuł + podtytuł spacja + przecinek + tytuł czasopisma lub gazety w
cudzysłowie + spacja + oznaczenie rocznika z przecinkiem + oznaczenie miejsca i roku wydania z przecinkiem
+ spacja + oznaczenie strony z kropką.
Np. I. Markowski: Wielicka orkiestra salinarna w latach 1830-1990, „Studia i Materiały do Dziejów Żup
Solnych w Polsce”, t. XXI, Wieliczka 2001, s. 179-202.
5. Przypis internetowy np. Autor: tytuł, http://www. itp. …, dostęp: 29.01.2015.
Uwagi dotyczące przypisów:
- akapity z jednym wcięciem
- jeśli w tekście autor reprezentowany jest przez jedno dzieło – cytujemy go: + tytuł kursywą + przecinek +
miejsce wydania i rok + oznaczenie strony. Przy kolejnym cytowaniu tego samego autora i tego samego
dzieła stosujemy zapis skrócony tytułu zakończony trzema kropkami + przecinek + oznaczenie strony z
kropką.
np.
A. Keckowa: Żupy krakowskie w XVI-XVIII wieku (do 1772 r.), Wrocław-Warszawa-Kraków 1969, s. 65.
A. Keckowa: Żupy krakowskie…, s. 62.
- jeśli w jednym przypisie przywołujemy inne dzieło autora cytowanego w przypisie, wówczas stosujemy
zapis po średniku w stosunku do autora: tenże lub tejże z dwukropkiem + tytuł publikacji kursywą +
przecinek+ spacja + miejsce i rok wydania +spacja + oznaczenia strony.
np.
J. Piotrowicz: Okresy rozwojowe i przemiany gospodarki solnej w Polsce od połowy XIII do początków
XVIII wieku, „Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce”, t. IX, Wieliczka 1980, s. 33-75; tenże:
Problematyka genezy i najstarszych dziejów górnictwa solnego w Polsce, tamże, t. II, 1968, s. 173-232.
- zapis tamże używamy jeśli w jednym przypisie dwa lub więcej cytowanych artykułów znajdują się w tej
samej publikacji (jak wyżej).
- jeśli w przypisach powołujemy się kilkakrotnie na to samo czasopismo lub opracowanie
monograficzne przy pierwszym cytowaniu należy wprowadzić w nawiasie po tytule skrót,
który będzie konsekwentnie stosowany w kolejnych przypisach, np.
J. Piotrowicz: Okresy rozwojowe i przemiany gospodarki solnej w Polsce od połowy XIII do początków
XVIII wieku, „Studia i Materiały do Dziejów Żup Solnych w Polsce” (dalej: „SMDŻ”), t. IX, Wieliczka 1980, s.
33-75.
WAŻNIEJSZE SKRÓTY STOSOWANE W ZAPISIE BIBLIOGRAFICZNYM:
t. – tom
R. – rocznik
nr – numer
cz. – część
wyd. – wydanie
vol. – wolumin
z. – zeszyt
s. – strona
red. – redaktor naukowy
(w:) – zamieszczono w
por. – porównaj
GHOSTWRITING
Redakcja „Studiów i Materiałów do Dziejów Żup Solnych w Polsce” informuje, że Autorzy składający teksty
do druku proszeni są o złożenie oświadczenia o zachowaniu zasad rzetelności naukowej przy powstaniu
tekstu – zasady określone do zagadnienia ghostwriting na stronie polska Bibliografia Naukowa
https://pbn.nauka.gov.pl