Gazetką Szkolną - Przedszkole Nr 89 im.J.Tuwima we Wrocławiu

Gazetką Szkolną - Przedszkole Nr 89 im.J.Tuwima we Wrocławiu

GAZETKA PRZEDSZKOLNA
NR 01/2015
WESOŁE PRZEDSZKOLE
W numerze:
 Wielkanocne zwyczaje na świecie
 Poczytaj mi mamo
 Twórczość dziecięca
 Kącik „Lubojadka”
 Co wiemy o Wielkanocy?
 Konkursy dla dzieci i rodziców
 Świąteczne zagadki
 Porady dla rodziców
 Osiągnięcia naszych dzieci
 Co ciekawego dzieje się w przedszkolu?
Twórcy gazetki:
Redaktor naczelny: Magdalena Maślarz, nauczyciele
WROCŁAW, MARZEC 2015
Wielkanocne zwyczaje na świecie
Stara ludowa prawda głosi, że co kraj to obyczaj,
dlatego tak lubimy poznawać tradycje i obyczaje
naszych sąsiadów. Przenieśmy się więc na chwilę w
podróż dookoła świata, aby zobaczyć jak wygląda
Wielkanoc w innych państwach, nie tylko tych
europejskich.
Wielkanoc w Austrii i Niemczech:
W tym samym czasie dzieci w Austrii szukają wielkanocnych koszyków ze słodyczami
(najłatwiej je kupić na jarmarkach wielkanocnych, a jeden z najbardziej znanych odbywa się
w Wiedniu), a w przystrojonych w zielone gałązki ozdobione pisankami Niemczech czekoladowych jajek przyniesionych przez zajączka.
U naszych zachodnich sąsiadów Wielkanocny Zając swoją zaczyna swoją popularnością
dorównywać bożonarodzeniowemu Mikołajowi.
Wielkanoc na Malcie:
W czasie Wielkanocy warto wybrać
się także na Maltę: jej mieszkańcy,
dumni z faktu bycia najbardziej
katolickim narodem Europy, do
kościoła chodzącym nawet częściej
niż Polacy. A kościoły, kaplice i
kapliczki można tu spotkać
naprawdę na każdym kroku, wśród
nich - ten ze słynną grotą w
Rabacie, w której miał zamieszkać
św. Paweł po tym, jak jego statek,
na którym uciekał z Rzymu, rozbił się u brzegów Malty. W ten sposób w 60 r.n.e, apostoł
przywiózł na nią, jako do jednego z pierwszych miejsc na świecie, nową religię.
Kilkanaście wieków później na maleńką wyspę przybyli rycerze zakonu św. Jana (tzw.
kawalerowie maltańscy), by bronić jej portów przed "barbarzyńcami". Dzisiaj wyposażeni w
taką historię Maltańczycy swoją religijność manifestują na ulicach organizując festyny,
procesje i przedstawienia; w Wielkanoc najpierw jest to ostatnia wieczerza, a potem ogromne procesje towarzyszące figurze zmartwychwstałego Chrystusa.
Wielkanoc na Wyspie Wielkanocnej
W bardziej oryginalny sposób
święta
Wielkanocne można przeżyć już tylko w jednym
miejscu - na Wyspie Wielkanocnej. Ten skrawek
lądu na Oceanie Spokojnym jest najbardziej
odosobnionym miejscem na świecie: od
najbliższego zamieszkałego terytorium, czyli
równie dalekiej i zapomnianej wyspy Pitcairn,
dzieli go 2 tys. km, a od wybrzeży Chile - 3,6 tys.
km.
Kiedy w Niedzielę Wielkanocną 1722 r. do jego wybrzeży przybił holenderski podróżnik Jacob
Roggeveen, zobaczył przede wszystkim kamienne posągi. Prawie 900 tajemniczych postaci
moai, wyciosanych z wulkanicznego kamienia, stoi z twarzami zwróconymi w kierunku
wyspy. Rapa Nui, bo tak ją nazwali tubylcy, ma potężnych strażników: największe figury
mierzą kilka metrów i ważą ponad 20 ton.
Po czym poznajemy, że przychodzi do nas wiosna. i Święta
Wielkanocne
Grupa I
AmelkaPtaszki ćwierkają, przebiśniegi są
Kalina.Są ptaszki wiosny
Maciej.Bocian przylatuje
Grupa II:
MaciejŚwieci słońce, rosną
rośliny
Olek Sz.Rosną kwiatki
DamianRosną kwiatki czerwone
KacperWidziałem krokusy koło mojego domu
Grupa III:
Madzia –
Rosną kwiaty, ptaszki śpiewają. Wielkanoc, to kiedy zajączek
przynosi czekoladowe jajka.
KlaudiaJest ciepło i grzeje słoneczko.
Ania M.Jest bardzo dużo zielonych liści, piękne słońce
ZuziaMożna chodzić na działkę, maluje się jajka na święta, zanosi
się je w koszyczku do kościoła.
KarinaWtedy kwiatki rozkwitają
Maksymilian B.Jemy barszcz biały na Wielkanoc
Olek Z.Wiosną śpiewają ptaszki, rosną kwiatuszki
Grupa IV:
Julia Ż.Na wiosnę rosną kwiaty i świeci
słońce, rośnie soczysta trawa.
Wszystkie dzieci myślą, że
przychodzi do nich królik na
Wielkanoc i to prawda. Idzie się do
kościoła, żeby Święcic jajka.
Julia S.Na wiosnę świat budzi się do życia,
wszystko rośnie.
Martynka L.W wiosnę wszystko się budzi, rosną
bazie. Wszyscy dostają prezenty od
królika i się cieszą.
Maja Lubię bardzo Wielkanoc bo maluje jajka z
moim wujkiem. Jestem u babci, gdzie jest
bardzo miło i jest duży pokój.
TWÓRCZOŚC
DZIECIĘCA
Gr II „Domki z pudełek”
Grupa I Wiola
„Poducha
Grupa III
„Nasz zamek”- wystawa
Ania G, Magda, Klaudia,
Maksymilian B., Antek
Grupa III
Mateusz, Kamil, Daniel, Olek Z.,
Maksymilian T.
Grupa IV
„Zamek”
POCZYTAJ MI MAMO
WIELKANOCNY
ZAJĄCZEK
Na dworze było zimno, pochmurno, padał deszcz. W pokoju, w łóżku leżał chory chłopiec,
nudziło mu się, nikt do niego nie zaglądał.
Tata był jeszcze w pracy, natomiast mama gotowała w kuchni obiad i ucierała masło na
krem. Był to czas przed wielkanocny, dlatego miała dużo pracy: piekła baby, mazurki, ciastka.
Z kuchni do pokoju chłopca dochodził wspaniały zapach pieczonego ciasta.
- Mamo - słychać było wołanie
- Maamoooo - chłopiec już niecierpliwie wołał swoją mamę.
- Słucham, synku! - słychać było
delikatny głos, mama wyjrzała z
kuchni.
- Wiesz, że jestem zajęta?
- Ale mi się nudzi… proszę Cię,
chodź opowiedz mi jakąś bajkę,
nalegał chłopiec. Mama weszła
do pokoju, podeszła do łóżka i
ręką dotknęła jego czoła.
- Mateuszku, masz
gorączkę.Chwilkę usiądę koło
Ciebie, zanim mnie zawołałeś,
wsadziłam do pieca blachę z
ciastem, więc na czas pieczenia
opowiem Ci bajkę, ale obiecaj mi, że później będziesz grzecznie leżał w łóżku, bo inaczej
nigdy nie wyzdrowiejesz.
- Obiecuję Ci mamo, ale teraz mi opowiedz.
Mama przysunęła do łóżka Mateuszka krzesło, usiadła, przez chwilkę zamyśliła się. szukała
odpowiedniej bajki.
- Wiem, po chwili odezwała się…- opowiem ci bajkę o pewnym chłopcu.
Mateuszek ułożył się wygodnie w łóżku był gotowy to słuchania.
Mama zaczęła opowiadać - Dawno , dawno temu kiedy jeszcze na świecie były wróżki, w
małym miasteczku ze swoją rodziną mieszkał chłopiec o imieniu Adaś. Ale był to niedobry
Adaś, więc w ogóle nie miał przyjaciół. Uciekały przed nim wszystkie zwierzęta, małe dzieci z
miasteczka.
Był zawsze zły na jego buzi nie było nigdy uśmiechu tylko grymas. Nawet swojej siostrze robił
krzywdę: to ciągnął ją za włosy, to do jej pokoju wrzucał żaby… cieszył się kiedy ona krzyczała
ze strachu. Zawsze trzymały mu się głupie żarty.
Sąsiadom nie mówił dzień dobry, nie znał żadnych dobrych słów ani dziękuję, a już nie
mówiąc o przepraszam. Taki to był
ten Adaś.
Mama Adasia kochała swojego
syna, ale nie mogła patrzeć na jego
złe zachowanie.
Było to przed świętami
wielkanocnymi. Cała rodzina miała
dużo pracy. Tylko Adaś nie miał nic
do roboty, chodził i przeszkadzał.
Tata Adasia malował płot i kiedy na
chwilę przerwał swoją prace i
poszedł do domu, Adaś wziął taty
pędzel, umoczył w farbie i
pomalował swojemu psu ogon.
Mama usłyszała przeraźliwe
skomlenie, kiedy wybiegła z domu i zobaczyła, co się stało i co zrobił jej syn, była zła i przez
złość powiedziała do Adasia – Ja nie chce mieć takiego niedobrego syna i chcę, aby spotkała
Cię kara. Kiedy mama wypowiadała te słowa, akurat przelatywała wróżka. Usłyszała jej
słowa, jej również nie podobało
się zachowanie Adasia. Inne wróżki opowiadały jej o nim. Postanowiła go ukarać, ale jeszcze
nie wiedziała jak.
Nadeszła wielkanocna sobota. Tego dnia Adaś od rana myślał aby coś zrobić złego ,nie lubił
świąt i nie lubił jak wszyscy są uśmiechnięci i mili dla siebie. Tata Adasia przyniósł do domu
żywego zajączka, którego znalazł na drodze koło ich domu. Szarak był mały, wystraszony.
Tata powiedział, że zajączek oddalił się od swojej norki i trzeba się nim zaopiekować.
Adaś zaoferował swoją pomoc i że zaniesie go do klatki, ale w głowie miał już szatański plan.
Kiedy wyszedł z domu, wyciągnął zająca z koszyka, przywiązał do jego nogi puszki. Śmiał się,
kiedy widział uciekającego zajączka z puszkami przywiązanymi do nogi, Widziała to wróżka,
rzuciła czar na Adasia - zamieniła go w takiego samego zajączka.
Zrobiło się ciemno, mama szukała Adasia, ale nie znalazła syna - na podwórku zamiast
Adasia, stał koszyk, a w nim mały zajączek.
Podeszła do niego i zauważyła na jego szyi łańcuszek, taki sam, jaki dała Adasiowi na
urodziny. Zrozumiała, że to jest jej syn i domyśliła się, że został ukarany przez wróżki. Zabrała
koszyk do domu, postawiła go na stole koło talerza z pisankami i babką wielkanocną.
I tak skończyła się historia niedobrego Adasia i od tego czasu właśnie zajączek jest w
koszyczku wielkanocnym, tymi słowami zakończyła swą opowieść mama Mateuszka.
-Synku, śpisz? Ale już nie otrzymała odpowiedzi.
Mateusz spał, pewno śni mu się zajączek Adaś ukarany za swe złe zachowanie.
Mama podniosła się z krzesła i poszła do kuchni wyjąć ciasto z piekarnika.
Następnego dnia rano Mateuszek obudził się bardzo wcześnie ,wszedł do pokoju mamy i
powiedział:
- Mamo, już nie mam gorączki… jestem zdrowy i mogę skakać jak Wielkanocny Zajączek.
Podszedł do mamy i mocno się do niej przytulił.
KĄCIK „LUBOJADKA”
Babka wielkanocna cytrynowa
Składniki:







3 jajka
¾ szklanki cukru
¾ szklanki mąki
½ łyżeczki proszku do pieczenia
łyżka kakao
sok z ½ cytryny
skórka starta z 1 cytryny
Sposób wykonania:
Białka ubić po czym nie przerywając ubijania dodać cukier a gdy się rozpuści dodać żółtka i
nadal ubijać.
Następnie stopniowo wsypać mąkę wymieszaną z proszkiem do pieczenia, sok i skórkę
cytryny.
Delikatnie wymieszać po czym przelać ciast do formy wysmarowanej margaryną, zostawiając
około 5 łyżek ciasta.
Pozostawione ciasto wymieszać z kakao po czym wylać na wierzch babki.
Wstawić do piekarnika rozgrzanego do 170 stopni i piec około 35-40 minut.
Gdy babka ostygnie posypać ją cukrem pudrem lub polać lukrem.
Mazurek z powidłami i z orzechami
Składniki:










3 szklanki mąki
1 kostka masła
3/4 szklanki cukru
1 jajko
3 łyżki suszonych śliwek pokrojonych w paski
szczypta soli
1 jajko
1 łyżka masła
4 łyżki dżemu śliwkowego
20 połówek orzechów włoskich
Sposób wykonania:
Mąkę przesiać razem z solą i cukrem po czym dodać do niej masło i razem posiekać.
Wówczas wbić jajka oraz dodać śliwki.
Całość dokładnie wyrobić na gładkie ciasto.
Podzielić ciasto na połowę.
Jedną część rozwałkować i rozłożyć na dnie formy wysmarowanej masłem.
Z drugiej części uformować wałeczki, i ułożyć z nich kratkę na cieście w formie.
Posmarować ciasto roztrzepanym jajkiem i wstawić do piekarnika rozgrzanego do 190 stopni
i piec 10 minut.
Po tym czasie udekorować ciasto dżemem i
orzechami po czym piec kolejne 15 minut.
Biała
kiełbasa
po
celestyńsku.
Skład:
50 dag białej kiełbasy,
20 dag pieczarek,
2 dag mąki,
200 ml gęstej kwaśnej śmietany,
10 dag groszku konserwowego,
natka pietruszki,
tłuszcz, sól, pieprz i przyprawa maggi do smaku.
Sposób wykonania:
Kiełbasę umyć, włożyć do naczynia, zalać wrzącą wodą i podgrzewać przez 10 min. na małym
ogniu pod przykryciem w temperaturze ok. 90 stopni C. Pieczarki oczyścić, opłukać, pokroić
w paseczki, usmażyć, oprószyć mąką, wlać śmietanę, zagotować. Dodać groszek i posiekaną
natkę pietruszki. Doprawić solą, pieprzem i przyprawą maggi. Kiełbasę wyjąć, pokroić na
porcje, polać przygotowanym sosem, dusić kilka minut. Podawać z ziemniakami z wody.
KONKURSY DLA DZIECI I RODZICÓW
OBRAZEK DO POKOLOROWANIA
ŚWIĄTECZNE ZAGADKI
Upiecze go mama dla synka,
upiecze go mama dla córek,
na Wielkanocnym stole
musi być pyszny
W jakim dniu ,czy wiecie,
chociaż słońce świeci,
biega po podwórku
dużo mokrych dzieci ?
Jak nazywa się ta pora roku, która spotyka się z zimą w
marcu?
Nie miauczą, lecz kwitną, białe albo szare. Znajdziesz je na wierzbie, gdy się kończy marzec
mazurek, lany poniedziałek, wiosna, bazie
PORADY DLA RODZICÓW
Zaburzenia emocjonalne i dynamiki procesów nerwowych.
Zaburzenia życia emocjonalno-uczuciowego to zagadnienie złożone, przysparzające
badaczom licznych problemów. Po pierwsze zaburzenia te powstają w toku rozwoju
psychologicznego, którego tempo bywa zróżnicowane u poszczególnych dzieci. Odróżnienie
problemów, będących odbiciem różnych rytmów rozwoju psychologicznego, od tych które
sugerują istnienie głębokich problemów emocjonalnych, to dodatkowe zagadnienie
występujące przy pracy z dziećmi. W tym miejscu trzeba zaznaczyć, że dzieci często nie
potrafią mówić wprost o problemie. Przeżywany przez nie stres może przejawiać się poprzez
nieadaptacyjne zachowanie. Poprawna identyfikacja tych zachowań to nie łatwe zadanie
przed którym stoją rodzice i nauczyciele. Dorośli niekiedy robią „problem psychologiczny” z
zachowań, które mijają z czasem. Z drugiej strony zdarza się, że ignorują naprawdę
problematyczne zachowania dziecka. Poza tym problemy dzieci są często związane z
określoną sytuacją i kontekstem. Dzieci mogą być agresywne w domu ale nie w szkole.
Nawet nadaktywność zależy od kontekstu i sytuacji. Jedno z badań wykazało, że 75% dzieci,
które były wyraźnie nadaktywne w szkole, nie zachowywało się tak ani w domu, ani w trakcie
badań (Klein&Gittelman-Klein).1Kolejny problem pojawia się przy klasyfikacji zaburzeń
emocjonalnych i związanej z tym różnicy poglądów na temat przyczyn i mechanizmów
powstawania poszczególnych zaburzeń.
Pierwszy problem częściowo rozwiązuje stwierdzenie, że przy całym bogactwie różnic
indywidualnych istnieją pewne ogólne cechy charakterystyczne dla życia uczuciowego dzieci
w poszczególnych fazach rozwoju. Małe dzieci odznaczają się dużą pobudliwością, natomiast
słabą równowagą i znikomą trwałością stanów uczuciowych. Dzieci w wieku szkolnym są już
znacznie bardziej zrównoważone, uczucia ich są mniej zmienne, określone stany uczuciowe
są mniej rozproszone i trwają dłużej. Tak więc można wyodrębnić podstawowe etapy w
rozwoju emocjonalno- uczuciowym dziecka. Pierwszy to elementarne wrażenia i odczucia
kształtujące się na podłożu potrzeb organicznych i ich zaspokojenia. Są to pierwsze miesiące
okresu niemowlęcego. W miarę ogólnego rozwoju psychiki dziecka poszerza się zakres
podniet, na które dziecko reaguje uczuciowo, jak i różnicuje się charakter jego reakcji.
Początkowo przeżycia dziecka są ściśle związane z jego spostrzeżeniami i nadają im barwę
uczuciową. W miarę rozwoju psychiki dziecka procesy emocjonalno-uczuciowe zaczynają się
oddzielać od procesów poznawczych, a uczucia dziecka podlegają „obiektywizacji „.Proces
ten rozpoczyna się w okresie poniemowlęcym i trwa przez okres przedszkolny, a nawet
szkolny.
Drugi etap rozwoju uczuciowego dziecka to uczucia przedmiotowe. Podmiot uświadamia
sobie zależność uczucia od przedmiotu, który je obiektywnie wywołał. Trzecim etapem są
tzw. uczucia ogólne i uczucia wyższe. Pochodzą one z uogólnionych uczuć przedmiotowych.
Uczuciowość wyższa wiąże się czynnościowo z rozwojem płatów czołowych a ich
uszkodzenie może wywoływać zaburzenia w tej sferze. Zaczątki uczuć wyższych, głównie
społecznych, pojawiają się w już w wieku poniemowlęcym i przedszkolnym. Natomiast
pełniejszy ich rozwój ma miejsce w okresie dorastania. Zaburzenia rozwoju uczuć mogą
zachodzić na każdym z wymienionych etapów, a pojawienie się ich np. w pierwszym z nich
rzutuje na kolejne. Drugi rodzaj zmian rozwojowych w uczuciowości dziecka dotyczy formy
jego emocjonlno-uczuciowych reakcji. Stopniowe opanowywanie i regulowanie własnych
reakcji, podporządkowanie ich wymaganiom otoczenia, następnie wzrost ich adekwatności w
stosunku do sytuacji i wreszcie stopniowe zwiększanie liczby pozytywnych reakcji
uczuciowych zgodnych z wymaganiami otoczenia. Umiejętność regulowania reakcji
emocjonalno-uczuciowych jest najprawdopodobniej wynikiem zwiększającego się
hamującego oddziaływania kory mózgowej na ośrodki podkorowe.2 Zaburzenia więc będą
objawiać się głównie w postaci nieadekwatnych i niezrozumiałych dla otoczenia zachowań.
Problem przyczyn powstawania zaburzeń emocjonalnych rozwiązuje prosty podział na
zaburzenia spowodowane uszkodzeniem struktury układu nerwowego,( które mogą nastąpić
w okresie płodowym, w czasie porodu ,a także w pierwszych latach życia dziecka) oraz na
zaburzenia wynikające z nieprawidłowego funkcjonowania otoczenia dziecka. Podział ten
jednak nie zawsze daje się przeprowadzić w odniesieniu do konkretnych przypadków. Można
powiedzieć, że zaburzenia emocjonalne u dzieci mają charakter polietiologiczny i dodatkowo
wchodzą także w korelacje z innymi sferami życia dziecka. Najczęściej zaburzeniom
funkcjonowania w sferze emocjonalnej towarzyszą zaburzenia sfery poznawczej oraz
społecznej. Niekiedy są one podstawowym czynnikiem decydującym o rozpoznawaniu
określonego zaburzenia, czasem stanowią tylko jeden z licznych przejawów
nieprawidłowości funkcjonowania dziecka. Procesy emocjonalne dziecka związane są także z
funkcjonowaniem układu endokrynologicznego i ogólnym stanem jego zdrowia. Mając
świadomość tych licznych uwarunkowań skoncentrujmy się najpierw na konstytucji układu
nerwowego dzieci zaburzonych. Występują u nich pewne zakłócenia w dynamice procesów
nerwowych. Są to najczęściej zakłócenia ich równowagi, siły i ruchliwości. Siła układu
nerwowego to zdolność komórek nerwowych do pracy, do powstania w nich, z określonym
natężeniem, procesów pobudzania i hamowania. Równowaga procesów nerwowych to
określony stosunek siły pobudzenia do siły hamowania.
Ruchliwość procesów nerwowych to zdolność układu nerwowego do przechodzenia od stanu
pobudzenia do hamowania i odwrotnie. Można wyróżnić trzy typy układu nerwowego, które
są niekorzystne z punktu widzenia możliwości występowania zaburzeń u dzieci. Najbardziej
niekorzystnym wydaje się taki zespół cech układu nerwowego, w którym istnieje znaczna
przewaga procesów pobudzenia nad hamowaniem (a, więc zakłócenie procesów równowagi
układu nerwowego), przy dużej sile i ruchliwości. Predysponuje to do powstania objawów tj.
nadpobudliwość psychoruchowa lub reakcje nerwicowe. Również niekorzystny wpływ ma
słaby typ układu nerwowego (słaba reakcja na bodźce). Wreszcie typ ze znaczną przewagą
procesów pobudzania nad hamowaniem, przy jednocześnie wyuczonych reakcjach
hamulcowych w sferze okazywania uczuć, co może prowadzić do objawów zahamowania
psychoruchowego. Zahamowanie psychoruchowe jest zaburzeniem cechującym się,
podobnie jak nadpobudliwość, silnym pobudzeniem emocjonalnym. Dzieci nadpobudliwe to
pobudzenie „wyrzucają” na zewnątrz, zahamowane natomiast silnie tłumią. Jedną z
pośrednich przyczyn trudności emocjonalnych u dzieci mogą być także tzw. mikrodeficyty
rozwojowe, czyli parcjalne uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego.Istnieją liczne
badania potwierdzające związek pomiędzy funkcjonowaniem ośrodkowego układu
nerwowego, a zaburzeniami zdrowia psychicznego dzieci np. wyniki badań J. Gromskiej
wskazujące, iż u 95% dzieci z objawami nerwicy ruchowej obserwuje się nieprawidłowy zapis
EEG (Spionek 1985), czy też wyniki badań H. Nartowskiej dotyczące dzieci nadpobudliwych.
Stwierdziła ona, iż u 81% tych dzieci wystąpił w okresie płodowym lub okołoporodowym jakiś
czynnik uszkadzający OUN, zaś u 83% dzieci obserwowano również skorelowane z
nadpobudliwością fragmentaryczne deficyty OUN (Nartowska 1986)3 Trzeba podkreślić w
tym miejscu, iż występowanie u dziecka czynników mogących uszkodzić układ nerwowy nie
przesądza jeszcze o wystąpieniu u niego zaburzeń emocjonalnych. Istotną role spełniają tu
warunki środowiska.. Istnieje więc wzajemny związek tych dwóch czynników. Warunki
otoczenia mają różne znaczenie dla dzieci różniących się konstytucją układu nerwowego.
Dziecko o słabym systemie nerwowym szybciej i mocniej reaguje na nieprawidłowe sytuacje
środowiskowe, łatwiej też u niego dochodzi do powstania zaburzeń zdrowia psychicznego.
Przechodząc do omówienia uwarunkowań środowiskowych na wstępie trzeba podkreślić ich
bezdyskusyjny wpływ na życie uczuciowe dziecka. Bywa, iż są one tak szkodliwe, że
powodują powstanie zaburzeń u dziecka o pierwotnie zdrowym układzie nerwowym.
Przykładem takiego zaburzenia jest tzw. choroba szpitalna. Małe dzieci odizolowane od
naturalnego środowiska rodzinnego zaczynają wykazywać poważne odchylenia od normy,
wśród których zaburzenia emocjonalno-uczuciowe wysuwają się zazwyczaj na pierwszy plan.
Jeśli dzieci odłączono od rodziców przed ukończeniem przez nie 6 miesięcy życia, to
przejawiały one trwałe zmiany afektu i nawet jeśli pragnęły miłości nie umiały jej dawać.
Były nieprzystosowane do życia społecznego. Wobec trudnych zadań rezygnowały. Ich
rozwój intelektualny był również upośledzony. Środowisko rodzinne dziecka pełni bowiem
podstawową rolę wśród warunków środowiskowych. Składają się na nie następujące
elementy: warunki bytowe rodziny, struktura rodziny (pełna-rozbita, wielodzietnajednodzietna, jednopokoleniowa-wielopokoleniowa), atmosfera panująca w rodzinie, system
wychowawczy i postawy rodzicielskie. Spośród systemów wychowawczych najbardziej
szkodliwe efekty przynosi system nadmiernie karzący, nadmiernie liberalny lub
niekonsekwentny. Wiadomo także, że dzieci zaburzone często pochodzą z rodzin rozbitych,
czy wielodzietnych, gdzie poświęca się im zbyt mało uwagi i uczucia. Rodzina rozbita nie
może zapewnić dziecku ani poczucia bezpieczeństwa, ani poczucia wspólnoty rodzinnej, nie
spełnia więc jego podstawowych potrzeb. Poczucie bezpieczeństwa nie pojawia się jednak
automatycznie, w wyniku obecności rodziców. Dziecko musi jeszcze czuć się kochane i
akceptowane (potrzeba miłość i uznania to obok ww. najbardziej podstawowe potrzeby), o
tym zaś decyduje wewnętrzna struktura rodziny. Negatywne czynniki w atmosferze rodziny
wpływające na niewłaściwe kształtowanie się uczuć dzieci to m.in. niezgodne współżycie,
brak wzajemnego szacunku i lekceważenie się rodziców oraz zbyt szybkie tempo życia
rodziny (szczególnie w dużych miastach). Kłopoty rodzinne często też powiększa bieda. Nie
bez znaczenia jest także atmosfera panująca w środowisku pozarodzinnym, w którym
dziecko spędza znaczną ilość czasu - głównie szkoła i przedszkole. Wymagania dydaktyczne i
wychowawcze szkoły są często nieadekwatne do możliwości dzieci dlatego powodują u nich
frustracje i napięcia. Także relacje między uczniem a nauczycielem oraz między rówieśnikami
bywają źródłem urazów, które w efekcie mogą stać się przyczynami lub wzmocnić już
istniejące już zaburzenia emocjonalne dziecka. Negatywny stosunek nauczyciela do ucznia,
odrzucenie przez grupę rówieśniczą czy też nadmierna rywalizacja to główne sytuacje
urazotwórcze. Trzeci czynnik środowiskowy mający duży wpływ na powstawanie zaburzeń
emocjonalnych u dzieci to wszelkiego rodzaju sytuacje traumatyczne, powodujące silny
wstrząs psychiczny tj. śmierć rodziców, nagła ciężka choroba dziecka lub kogoś z rodziny,
przeżycie silnego zagrożenia, ostre konflikty między bliskimi, rozwód rodziców, a nawet
narodziny rodzeństwa itp.. Te mogą one doprowadzić do nagłego powstania zaburzeń, w
przeciwieństwie do sytuacji, gdy dziecko przeżywa długotrwały stres i napięcia (związany z
sytuacją rodzinną, czy szkolną), a zaburzenia narastają stopniowo.
Bibliografia:
1. Kozłowska A. (1984), Zaburzenia emocjonalne u dzieci w wieku przedszkolnym. WSiP, Warszawa
2. Klimasiński K. (2000), Elementy psychopatologii i psychologii klinicznej. Wydawnictwo UJ, Kraków
3. Obuchowska I.(1981), Dynamika nerwic. PWN, Warszawa
OSIĄGNIĘCIA NASZEGO
PRZEDSZKOLA
CO CIEKAWEGO DZIEJE SIĘ
W PRZEDSZKOLU?
Kochani Rodzice!
GRUPA I
10.04.2015 – Wyjście Do Teatru Lalek Na Przedstawienie „Calineczka”
14.04.2015- W Ramach Projektu „Dwie Kultury-Jedno Przedszkole” w godzinach
popołudniowych w przedszkolu obchodzimy „Dzień Kultury Romskiej”
13.05.2015 –Wyjazd Na Całodniową Wycieczkę Autokarową Do Milicza-Krośnic Do
Kreatywnego Ośrodka Multimedialnego
01.06.2015 Wyjazd Na Całodniową Wycieczkę Do Kryształowic
Grupa II
14.04.2015- W Ramach Projektu „Dwie Kultury-Jedno Przedszkole” w godzinach
popołudniowych w przedszkolu obchodzimy „Dzień Kultury Romskiej”
13.05.2015 – Całodniowa Wycieczka Autokarowa Do Milicza – Krośnic
Grupa III
10.03.2015 – Spotkanie Z Psychologiem Z Zespołu Szkół Nr 11 Przy ul.Grochowej
11.03.2015 – Wyjście Do Teatru Lalek Na Przedstawienie Pt. „Czerwony Kapturek ,Kichawka
I Gburek”
12.03.2015 – Filip Janusz – Udział W „Przeglądzie Wiersza Prozdrowotnego” –„Żyjmy
Zdrowo Z Panem Brzechwą”
09.04.2015 –Wyjazd Do Zoo Na Zajęcia Edukacyjne
14.04.2015- W Ramach Projektu „Dwie Kultury-Jedno Przedszkole” w godzinach
popołudniowych w przedszkolu obchodzimy „Dzień Kultury Romskiej”
15.04.2015- Wyjście Do Biblioteki Przy Ul. Lwowskiej – Zajęcia Biblioteczne
11.05.2015 – Całodniowa Wycieczka Autokarowa Do Milicza – Krośnic
01.06.2015 – Całodniowa Wycieczka Autokarowa Do Kryształowic
09.06.2015 – Zakończenie roku-pożegnanie przedszkola o godz. 15 30
Grupa IV
11.03.2015 Wyjście Do Teatru Lalek Na Przedstawieni „Czerwony Kapturek , Kichawka I
Gburek”
25.03.2015- Wyjście Do Biblioteki Przy Ul. Lwowskiej – Zajęcia Biblioteczne
09.04.2015 –Wyjazd Do Zoo Na Zajęcia Edukacyjne
14.04.2015- W Ramach Projektu „Dwie Kultury-Jedno Przedszkole” w godzinach
popołudniowych w przedszkolu obchodzimy „Dzień Kultury Romskiej”
11.05.2015 – Całodniowa Wycieczka Autokarowa Do Milicza – Krośnic
01.06.2015 – Całodniowa Wycieczka Autokarowa Do Kryształowic
09.06.2015 – Zakończenie roku-pożegnanie przedszkola o godz. 15 30
W miesiącu maju w ramach obchodów Dnia Patrona, zapraszamy rodziców i dzieci do
wspólnej zabawy – prezentacje utworów Juliana Tuwima w wykonaniu rodzice +
dzieci.
Zdrowych, spokojnych świąt Wielkanocnych, pełnych nadziei oraz
miłości, Pogodnego nastroju, oraz najwspanialszych rodzinnych spotkań,
wśród rodziny i najbliższych przyjaciół składa Dyrekcja Przedszkola
Integracyjnego nr 89 i całe grono pedagogiczne.