Model patriotyzmu w hymnie „Święta miłości kochanej ojczyzny”
Transkrypt
Model patriotyzmu w hymnie „Święta miłości kochanej ojczyzny”
Temat: Model patriotyzmu w hymnie „Święta miłości kochanej ojczyzny” I. Krasickiego 1. Tradycje hymniczne w literaturze polskiej Hymn to uroczysta pieśń , podniosłym stylem sławiąca bóstwa, idee, bohaterów lub instytucje. Spośród wielu polskich utworów spełniających wymogi treściowe i formalne tego gatunku , tylko niektóre urastały do rangi hymnów państwowych, śpiewanych ze szczególna żarliwością w chwili zagrożenia bytu narodowego. Do nich należy zaliczyć z pewnością „Bogurodzicę”, ale i także „Hymn do miłości ojczyzny”. 2. Geneza tekstu „Hymn do miłości ojczyzny” powstał po I rozbiorze Polski. Miał swój pierwodruk w 1774 roku w piśmie „Zabawy Przyjemne i Pożyteczne” . Autor odczytał go także na jednym z obiadów czwartkowych. Wiersz bardzo szybko sławę jako pieśń patriotyczna, którą śpiewano między innymi w Korpusie Kadetów. 3. Model patriotyzmu funkcjonujący w utworze Miłość do ojczyzny została ukazana jako nadrzędna wartość, której należy wiele ofiarować. Przede wszystkim jest ona jednoznacznie wyjątkowa, dlatego że daje poczucie braterstwa i wspólnoty, a ludzi „poczciwych”, wiernie jej służących, doskonali i gwarantuje im wieczny szacunek. Należy więc wyżej cenić dobro ojczyzny niż sprawy prywatne, wszystkie niewygody i przeciwności, jakie pojawiają się w czasach niewoli, mężnie znosić, ponosić ofiary, bo tylko one przyczynią się do odzyskania przez ojczyznę wolności. Taki typ patriotyzmu nazywa się mesjanistycznym (od nazwy Mesjasz=Chrystus), gdyż nawołuje do poświęcenia, znoszenia cierpień w imię wolności własnej i drugiego człowieka. 4. Środki stylistyczne kreujące podniosły charakter dzieła: a) epitety uwznioślające: - „święta miłości”, - „kochana ojczyzna”, - „umysły poczciwe”; d) oksymorony: - „szlachetne blizny”, - „kształcisz kalectwo”, - „smakują trucizny”; e) personifikacja: - „… czują cię tylko umysły…” (uosobienie umysłów , które odczuwają); f) apostrofa: - „Święta miłości kochanej ojczyzny”. 5. Liryka apelu i kwestie propagandy Lirykę apelu reprezentują utwory, w których podmiot liryczny kieruje swoje słowa do określonego adresata, szerzy pewne poglądy z zamiarem wywarcia wpływu, pozyskania dużej grupy zwolenników. Tekst Krasickiego możemy zaliczyć do tego typu twórczości, gdyż podmiot liryczny rozpaczliwie stara się natchnąć czytelników duchem patriotyzmu, o którym wśród wewnętrznych waśni szlachty i magnaterii zapomniano. Egoizm i pycha obywateli doprowadziły ojczyznę na skraj przepaści.