Grodziszczanka - Zespół Szkół w Grodzisku

Grodziszczanka - Zespół Szkół w Grodzisku

Numer 14
Czerwiec 2011
Grodziszczanka
Co w numerze?

















Jan Paweł II
Bal Gimnazjalny
Wakacje na Podlasiu
Bezpieczne wakacje
Dzień Ziemi
Na Mazurach
W Tatrach
Na rowerach
Polska Biega
Rok Lasów
Poezja szkolna
Olimpiada Wiedzy
o HIV/AIDS
Baje, bajki, bajeczki…
Limbos—koncert
Karta rowerowa
i motorowerowa
Pokochać zachód słońca
Słodka „Zemsta”
„Nie wystarczy
przekroczyć próg,
trzeba iść w głąb.”
W naszej szkole znajduje się wystawa poświęcona naszemu papieżowi—Janowi Pawłowi II,
którą przygotowano z okazji nadchodzącej beatyfikacji. Uczniowie z ciekawością czytają różne przygody z życia naszego papieża.
Proces beatyfikacyjny Jana Pawła II rozpoczął się żądaniem santo subito (wł. "święty natychmiast"), który był zwrotem pojawiającym się na transparentach zgromadzonych osób podczas uroczystości pogrzebowych papieża Jana Pawła II na Placu św. Piotra w Watykanie 8 kwietnia 2005 roku. W
ten sposób wierni Kościoła katolickiego domagali się od przyszłego papieża, jeszcze przed jego wyborem, aby niezwłocznie po rozpoczęciu nowego pontyfikatu podjął procedurę zmierzającą do kanonizacji Jana Pawła II. Jednak dopiero 1 maja 2011 nastąpiła beatyfikacja Jana Pawła II.
Czuwanie modlitewne rozpoczęto 30 kwietnia 2011, które trwało od godziny 20.00 do 22.30 na
terenie antycznego stadionu Circus Maximus zorganizowane przez diecezję rzymską. Jej wikariusz
kardynał, Agostino Vallini, przewodniczył całej uroczystości, której uczestników pozdrowił za pośrednictwem łącz telewizyjnych Benedykt XVI. 1 maja 2011 odbyła się beatyfikacja podczas uroczystej
Mszy Świętej rozpoczynającej się o godzinie 10.00 na placu św. Piotra w Rzymie. Nabożeństwo prowadził obecny papież Benedykt XVI. W komunikacie podkreślono, że "do udziału we Mszy Świętej
nie są potrzebne bilety, a nad wejściem na plac i w jego okolicach czuwać będą siły porządkowe". Polskę reprezentował prezydent Bronisław Komorowski wraz z małżonką. Wśród obecnych byli również
prezydenci: Włoch - Giorgio Napolitano, Meksyku - Felipe Calderón, Bośni - Bakir Izetbegović, Albanii - Bamir Topi, Estonii - Toomas Hendrik Ilves, Beninu - Thomas Yayi Boni, Kamerunu - Paul Biya,
Demokratycznej Republiki Konga - Denis Sassou-Nguesso oraz Hondurasu - Porfirio Lobo Sosa. We
włoskiej delegacji obecny był również premier Silvio Berlusconi oraz przewodniczący obu izb parlamentu. Przybył również przywódca Zimbabwe Robert Mugabe. Belgię reprezentowała rodzina królewska – król Albert II z królową Paolą, Francję – premier François Fillon, Litwę – premier Andrius
Kubilius, Stany Zjednoczone i Rosję reprezentowali ambasadorowie. Niemcy reprezentował minister
spraw zagranicznych Hans-Peter Friedrich. Przybyli również przewodniczący Komisji Europejskiej
Jose Manuel Barroso, przewodniczący Parlamentu Europejskiego Jerzy Buzek i przewodniczący Rady
Europejskiej Herman Van Rompuy. Liczba wiernych uczestniczących w nabożeństwie jest szacowana
na 1,5 mln osób, w tym trzysta tysięcy Polaków. Relikwiarz zawierający krew papieża wniosła francuska zakonnica Marie Simon-Pierre Normand, uzdrowiona przez błogosławionego. Natychmiast po
mszy beatyfikacyjnej przed Ołtarzem Konfesji w Bazylice świętego Piotra została wystawiona trumna
ze szczątkami Jana Pawła II. Zdecydowano, że ich wystawienie potrwa w zależności od napływu wiernych, którzy będą chcieli oddać hołd błogosławionemu. 5 maja 2011 podczas prywatnej uroczystości
szczątki polskiego papieża zostały pochowane w kaplicy świętego Sebastiana w bazylice. Znajduje się
ona po prawej stronie od wejścia, zaraz za Pietą Michała Anioła.
Proces beatyfikacyjny zaczął się tuż po śmierci Jana Pawła II. Wreszcie 1 maja 2011 nasz ukochany papież—Jan Paweł II został błogosławionym. Na pewno niedługo odbędzie się także kanonizacja błogosławionego papieża Jana Pawła II.
Magdalena Przesław IIA
Jeśli cokolwiek warto na świecie czynić, to tylko jedno—miłować.
Jan Paweł II
2
4 czerwca 2011 r. o godzinie 19.00 uczniowie trzecich klas Publicznego Gimnazjum w Grodzisku ,,Polonezem”, przygotowanym pod kierunkiem Władysława
Romaniuka rozpoczęli bal gimnazjalny.
Uczestniczyli w nim sami uczniowie, jak
i przedstawiciele Rady Pedagogicznej
na czele z panią dyrektor—Teresą Kosińską, wychowawcy: Władysław Romaniuk, Zofia Łuba, Danuta Bronicka oraz
Rodzice. Po uroczystym Polonezie i perfekcyjnie wykonanym Walcu wszyscy
goście zasiedli do stołów, by skosztować
wykwintnych dań. Kolejna część balu
minęła równie udanie, pomimo że zabawa nie trwała do białego rana. Przedstawiciele klas III godnie pożegnali lata
spędzone w tej szkole...
3
„Przetańczyć z Tobą chcę całą noc…”,
czyli walc wykonany przez tegorocznych absolwentów naszego gimnazjum
Główną atrakcją turystyczną Podlasia jest
bez wątpienia Białowieski Park Narodowy będącym najstarszym parkiem narodowym na obszarze naszego kraju. Znajdują się tutaj jedyne w Europie pozostałości naturalnej puszczy europejskiej. Różnicę między zwykłym
lasem a tym w puszczy dostrzeżemy bez problemu ściółka leśna jest dużo bogatsza od tej, która występuje
w normalnym lesie. Zwierzę, z którym kojarzy się park
to bez wątpienia żubr, którego populacja ocalała tylko w
tym miejscu, obecnie trwa rozmnażanie tego gatunku.
Dąb Jagiełły to najsłynniejsze drzewo parku. Swoją popularność zawdzięcza temu, iż prawdopodobnie przesiadywał pod nim Władysław Jagiełło. Ciekawostką jest też fakt,
że w pobliżu dębu niegdyś porozrzucane zostały żołędzie i wyrosło tylko jedno drzewo - właśnie Dąb Jagiełły.
Za
Stolicę
Podlasia
uważa
się Białystok będący największym miastem tego regionu.
Zlokalizowanych jest tutaj bardzo wiele instytucji z uwagi
na to, że miasto posiada również status stolicy województwa podlaskiego. Miasto pochwalić się może sporą liczbą
terenów zielonych - stanowią one ponad 30% powierzchni
miasta, więc świeżego powietrza tutaj nie brakuje. Niektórzy mogą zorientować się, że mieszkańcy Białegostoku i jego okolic mają trochę inną mowę niż większość Polaków.
Gwara białostocka to mieszanka językowa 3 kultur: polskiej, białoruskiej i litewskiej. W obszarze miasta zlokalizowane są dwa rezerwaty przyrody będące pozostałością pierwotnej Puszczy Knyszyńskiej. Puszcza, mimo iż nie posiada
już niemal nic ze swojego dawnego wyglądu, to warto się
do niej wybrać chociażby z uwagi na piękne krajobrazy dorzecza Supraśli. Poza tym jest to jedno z niewielu miejsc w
Polsce, gdzie spotkamy żubra.
Drohiczyn to niewielkie miasteczko na Wysoczyźnie Drohiczyńskiej. Pochwalić
się może grodziskiem na Górze Zamkowej, które kiedyś broniło mieszkańców tych okolic.
Hajnówka jest jedną z niewielu miejscowości w naszym kraju z dwoma językami
urzędowymi. Tymi językami tutaj są polski oraz białoruski z powodu składu narodowościowego miasta (26% stanowią Białorusini). W maju rokrocznie odbywa się Międzynarodowy Festiwal
"Hajnowskie Dni Muzyki Cerkiewnej". Cerkiew św. Trójcy jest bardzo ciekawym obiektem z
uwagi na charakterystyczne, nietypowe kopuły świątyni. Przy ulicy Zina na Skwerze Dymitra
Wasilewskiego podziwiać możemy wspaniały pomnik żubra.
Ciąg dalszy na następnej stronie
4
Oto kilka innych bardzo ciekawych atrakcji i imprez, które każdy powinien zobaczyć:
„Co ma pływać, nie utonie”
Najbardziej widowiskowa impreza augustowskiego
lata to Mistrzostwa Polski w Pływaniu Na Byle Czym.
Dostarcza emocji zawodnikom i dużą dawkę humoru
widzom. Mistrzostwa organizowane są już od kilku
lat przez Radio Białystok przy współudziale miasta.
W ostatnią niedzielę lipca nad Nettę ściągają rzesze
miłośników konstruowania nietypowych pojazdów
wodnych.
Biebrzański Park Narodowy
Biebrzański Park Narodowy powstał 09.09.1993 r. jako największy park narodowy w Polsce. Powierzchnia parku wynosi 59223 ha.
Przepływająca przez park rzeka Biebrza - prawy dopływ Narwi, to najbardziej meandrująca z polskich
rzek. Dolina Biebrzy z licznymi bagnami i torfowiskami
jest ostoją dla ptaków, zwierząt. Bagna Biebrzańskie
przyciągają ornitologów z całego świata. Ze względu
na położenie rzeka Biebrza jest popularnym miejscem
spływów kajakowych.
Seven Festival w Węgorzewie
Pierwsza edycja Festiwalu odbył się w 1991 roku. Do 1994
roku był organizowany przez węgorzewską jednostkę wojskową. Entuzjazm i amatorskie pomysły organizatorów
często zdumiewały zawodowe agencje. Po pierwszych latach prób i poszukiwań Festiwal na stałe zadomowił się w
Węgorzewie.
Kanał Augustowski
Inżynieryjny fenomen drogi wodnej z XIX wieku. Obecnie główna atrakcja turystyczna i najbardziej znaczący zabytek regionu Augustowa, który kandyduje do wpisania na listę światowego dziedzictwa kultury UNESCO. Łączy on dorzecza Wisły i Niemna. Ma długość około 102,0km, z
czego 80km na terenie Polski, 18,6km na terenie Białorusi oraz 3,5km
w strefie granicznej. Na kanale wybudowano 18 śluz, z czego 14 znajduje się na terytorium Polski, jedna w pasie granicznym i 3 na terenie
Białorusi. Powstał na bazie projektu gen. Ignacego Prądzyńskiego, a
jego budowa, z przerwą w czasie powstania listopadowego, trwała 15
lat (1824-1839r.).
Jakub i Gabriel Buchowiec IIA
5
Planując wakacyjne
atrakcje, warto mieć na uwadze,
że żądza przygód realizowana ,, w
terenie” może skończyć się nabiciem guza, otarciem kolana, skaleczeniem czy pęcherzami. A buszując w zieleni możemy przypadkowo wejść pomiędzy pokrzywy,
doznając bolesnego poparzenia
lub zetknąć się z rozeźlonym żądlącym owadem.
Pakując
wakacyjny
plecak czy walizkę powinniśmy pamiętać o umieszczeniu
w nich zestawu do opatrywania ran, otarć i użądleń. Niezbędne będą środki dezynfekcyjne i opatrunkowe.
W wyposażeniu wakacyjnej apteczki powinny znaleźć
się plastry, jałowa gaza, woda utleniona lub specjalne chusteczki do oczyszczania ran.
Nad wodą powinniśmy
mieć plastry wodoodporne, a gdy
planujemy długie wędrówki – plastry na pęcherze i przeciw pęcherzom.
Higienistka szkolna— Irena Zubik
6
8 maja 2011 roku wybrani uczniowie
naszej szkoły wraz z panią Danutą Bronicką, Izabelą
Nowak, Zofią Łubą i panem Władysławem Romaniukiem wyruszyli do Warszawy na obchody tegorocznego Światowego Dnia Ziemi, odbywającego się
pod hasłem Las całkiem blisko nas. Z każdej klasy
gimnazjalnej była wybrana czteroosobowa delegacja.
Wszyscy zebrali się bardzo wcześnie, aby móc dotrzeć na miejsce na czas.
Podróż minęła szybko, więc po znalezieniu miejsca na zaparkowanie autokaru, co nie było łatwe, wszyscy wyruszyli w głąb Pól Mokotowskich
szukać przygód tamtego dnia. Na wycieczkowiczów
Uczestnicy wycieczki na Polach Mokotowskich
czekało tam wiele atrakcji związanych z ekologią.
Cały plac był podzielony na miejsca przeznaczone dla Parków Narodowych, ekologicznych produktów spożywczych i na, niekoniecznie krótką, chwilę rozrywki. Na alejce wypełnionej cząstką
każdego Parku Narodowego Polski można było nie tylko dowiedzieć się o atrakcjach danego parku, ale także pograć w konkursy związane z tematem konkretnego parku narodowego, wygrywając cukierki, notesiki, kredki i inne przydatne drobiazgi. Była także możliwość twórczości plastycznej, np. odbicia na kartką papieru symbolu PN. Wędrując dalej, wszyscy słyszeli muzykę graną
przez Reprezentacyjną Orkiestrę Lasów Państwowych z Tucholi. Niedaleko orkiestry przedstawiciele leśniczówki, za poprawne ułożenie bardzo dużych puzzli przedstawiających uroki gór, wręczali nagrody. Na kolejnej ścieżce poświęconej zdrowej żywności można było zarówno kupić, jak
i zdegustować wybranych produktów, np. sera koziego, miodów, chleba ze smalcem i wielu innych tradycyjnych dań. Troszkę dalej były sprzedawane zioła i ekologiczne herbatki. Dalej spotykało się wiele propozycji rozrywki. Można było malować wielkie kosze na śmieci,
przyozdabiać ekologiczne torby na zakupy, zakręcić wielkim
kołem ekologicznym, odpowiadać na pytania, wygrywać nagrody i oczywiści dobrze się bawić. Ale nie możemy zapomnieć o głównym przesłaniu imprezy. Wszyscy uczestnicy
wycieczki wrócili do domu z chociaż jedną sadzonką. Były
one rozdawane w ramach akcji Lasów Państwowych I ty
posadź swoje drzewko. Przygotowano 10 tys. sadzonek
drzew różnych gatunków. Dzięki temu każdy zadbał o dostarczenie sobie i otoczeniu odrobiny tlenu, oczyszczenie
Stoisko Darów Natury
powietrza oraz o uroki przyrodnicze, bo każde nowe życie to
cud.
Wróciliśmy wieczorem. Każdy z nowymi doświadczeniami, z nową wiedzą i z nowym drzewkiem – nowym życiem lasu i ludzi. Akcja ta uświadomiła nam, jak duża jest rola lasów w naszym życiu i jak ważne jest, aby dbać
o nie.
Wioleta Angielczyk IIA
Zasłuchani...
7
W dniach 25 – 27 maja 2011 roku odbyła się wycieczka na Mazury zorganizowana
przez panią Alinę Kosińską. Brało w niej udział 36 uczniów. Naszymi opiekunami były
również panie Joanna Iwanowska oraz Sylwia Niewiarowska.
Wyjechaliśmy spod szkoły o godzinie 7.00. W ciągu 4 godzin dojechaliśmy do Giżycka, gdzie zwiedzaliśmy niesamowitą Twierdzę Boyen. Następnie czekała nas kolejna
atrakcja w Gierłoży, tak zwany „Wilczy Szaniec’’, czyli kwatera Hitlera. Mieliśmy przewodnika, który bardzo ciekawie opowiadał i zdradzał nam związane z tym miejscem różne
ciekawostki. Z Gierłoży przejechaliśmy do Świętej Lipki, gdzie byliśmy świadkami koncertu wspaniałych organów. I tak minął nam dzień pierwszy. Około 19.00 zjedliśmy obiadokolację w Schronisku Młodzieżowym „Świteź” w Kłębowie.
Wycieczkowicze przed Zamkiem Biskupów Warmińskich
Na kolejny dzień również mieliśmy zaplanowane świetne atrakcje. Po śniadaniu
przejechaliśmy do Lidzbarka Warmińskiego, gdzie wraz z przewodnikiem zwiedziliśmy,
m. in. Zamek Biskupów Warmińskich, Wysoką Bramę, mury obronne, Oranżerię Krasickiego, byliśmy także w Stoczku Klasztornym,
jak i sali pamięci Kard. Wyszyńskiego. Około
13.00 zaczęliśmy zwiedzać Olsztyn. Po Starym
Mieście oprowadził nas przesympatyczny przewodnik. Następnym naszym przystankiem było
planetarium. Został tam wyświetlony film o
Wszechświecie, który bardzo się nam wszystkim podobał. I tak jak poprzedniego dnia udaliśmy się na nocleg.
Klasa I C z wychowawczynią—Joanną Iwanowską
8
No i niestety, nadszedł ostatni
dzień wycieczki. Z tego co słyszałam, większość marzyła jeszcze o dodatkowym, lecz
jakoś to musieliśmy znieść. Tego dnia odwiedziliśmy niewielkie miasteczko Mrągowo. Było tam kilka drewnianych budynków
oraz wielkie namioty, jak i różne powozy.
Bardzo miło przywitali nas pracownicy
przebrani za kowboi, którzy chętnie pozowali z nami do zdjęć, użyczając na przykład
Pani Alina Kosińska w akcji
strzelby czy kapelusza. Następnie czekał na
nas spływ łodziami po rzece Krutyń zwanej ‘’ Perełką Mazur‘’. Kolejne dwie godziny spędziliśmy na zwiedzaniu Parku Dzikich Zwierząt w Kadzidłowie. Na koniec zjedliśmy
obiad w Rucianem. Tak szybko przeminęły te trzy niezapomniane dni.
Jestem bardzo zadowolona ze spędzonego tam czasu, którego nie zabrakło
również na pamiątki. Ten wyjazd dobrze nam zrobił, gdyż pojechała większość mojej klasy, tj. 22 osoby na 26 i miałam możliwość lepiej je poznać.
Aneta Moczulska IA
Mazury, rzeka, kajak i my...
9
Dnia 19 maja uczniowie klas trzecich
wraz z nauczycielami wyruszyli na wycieczkę w
góry. Po kilkugodzinnej trasie grupa dotarła do
Wieliczki, aby zwiedzić kopalnię soli oraz kaplicę
świętej Kingi. Wszyscy byli pod wrażeniem solnych rzeźb i komnat. Wieczorem wycieczka dotarła do Krakowa, aby tam spędzić nocleg. Na nieszczęście uczestników trwały Juwenalia, więc
opiekunowie: Danuta Bronicka, Zofia Łuba, Władysław Romaniuk i Jacek Hecold zabronili uczniom opuszczać miejsca noclegu – domu studenta
„Omega”. Następnego dnia już o poranku grupa
wyruszyła w drogę. Podczas doskwierającego upału wszyscy odczuli ulgę będąc na Wawelu., zwiedzanie Krakowa zakończyło się na wizycie w
Kościele Mariackim oraz Rynku Głównym.
W drodze do Doliny Chochołowskiej
Po krótkim odpoczynku wycieczka wyruszyła
autokarem w kierunku Zakopanego. Uczniowie
wraz z opiekunami zakwaterowali się w schronisku „Mikuda”, z którego grupa miała zachwycający widok na góry. Trzeciego dnia wycieczki –
21 maja – uczniowie wraz z opiekunami udali
się do Doliny Chochołowskiej – najdłuższej i
największej doliny w Polskich Tatrach. Grupa
spędziła kilka godzin na marszu, podziwiając
piękno polskich gór oraz słuchając opowieści
przewodnika. Wizyta w Zakopanem nie mogła
się odbyć bez pobytu na Krupówkach, na których uczniowie spędzili swój czas wolny. Ostatni
dzień w górach został podsumowany grillem.
„Szefem kuchni” był nie kto inny, jak pan Jacek
Hecold.
O poranku czwartego dni uczniowie wraz z
opiekunami ze smutkiem pożegnali się z Tatrami, spakowali się i wyruszyli w drogę powrotną. W Oświęcimiu
uczniowie byli milczący i poważni; byli poruszeni tym
jak nieludzki może być człowiek. Po ostatnim dłuższym
postoju w Częstochowie grupa wyruszyła w drogę powrotną.
Magda Ćwiek III B
Przy zamku w Krakowie
10
Dnia 11 maja 2011 roku pod
opieką wicedyrektor Beaty Goławskiej uczniowie uczęszczający na zajęcia artystyczne fotograficzne wyruszyli na wycieczkę rowerową. Jej celem było poznanie wielu ciekawych
miejsc na terenie naszej gminy oraz
wykonanie pamiątkowych zdjęć.
Pierwszym naszym przystankiem była cerkiew w Czarnej Cerkiewnej. Tam, dzięki uprzejmości
księdza Owsieniuka, mogliśmy ujrzeć
wnętrze świątyni. Duchowny opowiedział nam również o historii cerkwi i
cechach charakterystycznych prawosławia. Mieliśmy też przyjemność wysłuchania fragmentu Biblii w języku
starosłowiańskim. Każdy z nas wykonał parę zdjęć, zarówno wnętrza budynku, jak i na zewnątrz, uwieczniając otaczające świątynię stokrotki,
drzewa i krzyże.
Następnie udaliśmy się do Siemion, gdzie znajduje się skupisko 57
dębów. Wiekiem sięgają one czasów
Zygmunta III Wazy. Dęby te należą
do Nadleśnictwa Rudka. Obecnie dęby są pod opieką Leśnictwa Siemiony
i Dołubowo. Leśniczy zabezpieczają
je przed dzięciołami i innymi ptakami.
Wycieczkowicze przy wczesnośredniowiecznym
cmentarzysku w Czarnej Wielkiej
Chwilowy przerwa na odpoczynek i odpowiednie wykadrowanie zdjęcia
c.d. na następnej stronie
Podczas uwieczniania wyczynów bobrów...
11
Między wsiami Czarną Wielką
i Czarną Średnią znajduje się położone
na żwirowatej wysoczyźnie cmentarzysko typu „mazowieckiego”. Ludność mieszkająca w Czarnie Wielkiej
nazywa je „ Kamienicą” lub
„Mogiłkami”. Cmentarzysko zajmuje
duży obszar, bo około 2 ha. Zaliczane
jest do największych zabytkowych
nekropolii z terenu Podlasia. Badania
prowadzono kilkakrotnie od drugiej
połowy XIX w. Cmentarzysko rozkopano w 1862 roku, przedmioty, które
odkryto znajdują się w muzeum w
Wilnie. Wśród nich były: 4 czekany,
kilka kabłączków esowatych, srebrny
pierścionek, brązowa zapinka, duża
Wycieczkowicze wraz z księdzem Mikołajem Owsieniukiem w cerkwi
liczba szklanych paciorków, gwoździe,
w Czarnej Cerkiewnej
krzesiwa, osełki, noże. Pod koniec
XIX w. badania prowadzone tam odkryły jeszcze inne przedmioty, takie jak: czekan, 2 noże, krzesiwo,
pierścionki brązowe i ze srebra, kabłączki, koła, bransolety. Wszystkie przedmioty znajdują się w muzeum w Kijowie.
W latach 1951-53 doszło do upowszechnienia fałszywych wniosków. Z tego wynikło to, że na
cmentarzysku znajdują się rzekomo groby Jaćwingów. Zasługą zespołu badawczego było wynalezienie
dużej ilości przedmiotów. Przedmioty zostały przeznaczone do Muzeum Okręgowego w Białymstoku.
W 1967 roku stwierdzono, że na cmentarzysku zastosowano szkieletowy obrządek pogrzebowy. Zmarłych grzebano w pozycji wyprostowanej na wznak, głową na zachód. Niekiedy z nieznacznym odchyleniem na północ czy południe. Znajdowany inwentarz grobowy o charakterze mieszanym zachodnio i
wschodnio-słowiańskim. Stanowiły oni głównie ozdoby, takie jak: paciorki szklane, kabłączki esowate,
zausznice, pierścionki, bransolety, naszyjniki. Podczas badań wykopaliskowych prowadzonych w Czarnie Wielkiej odkryto grupę kurhanów datowanych na wiek XI-XII. Kurhany są to rodzaje mogił w
kształcie kopca o kształcie strażowanym lub zbliżonym do półkolistego, z elementami drewnianymi,
drewniano-kamiennymi lub kamiennymi, w którym znajduje się komora grobowa z pochówkiem szkieletowym lub ciałopalnym. Pomieszczenia grobowe, nieraz bardzo rozbudowane, mają zwykle konstrukcję kamienną bądź drewnianą, czasem są kute w litej skale. Na początku było ich około 20, z których
zachowało się 11. Występowały pojedynczo lub w niewielkich grupach na obu wysoczyzny opadającej
ku rzece Czarnej. Wielkość była różna, średnica wynosiła od 6 do 20 cm, natomiast wysokość od 0,30
do 1,7m. Kurhany miały konstrukcję kamienno-ziemną lub kamienną. Przebadano 8 kurhanów, zawierały one pochówki zarówno szkieletowe jak i ciałopalne. Kurhany z pochówkami ciałopalnymi znajdowały
się głównie fragmenty ceramiki. Nie zawierały nic oprócz tego.
Trochę zmęczeni, po 26 kilometrowej trasie, wróciliśmy cali i zdrowi do szkoły z aparatami zapełnionymi nowymi zdjęciami z interesującej i pouczającej wyprawy.
Karolina Derewońko, Anna Łukaszewicz, Wioleta Angielczyk
pod kierunkiem Beaty Goławskiej
12
W dniu 12 maja 2011 roku na boisku gminnym w Grodzisku odbyły się biegi przełajowe z okazji ogólnopolskiej akcji
„Polska Biega”. Biegi były organizowane przez Urząd Gminy Grodzisk i Zespół Szkół w Grodzisku. Odbyły się w dziesięciu
konkurencjach (pięć grup wiekowych, w podziale na chłopców i dziewczęta).
0–I
dziewczęta:
1.Harkiewicz Aleksandra Ib
2.Kryńska Wiktoria Ib
3.Wiosna Natalia Ia
chłopcy:
1.Kalinowski Karol Ib
2.Poletyło Jakub Ib
3.Jaszczołt Przemysław Ib
II – III
dziewczęta:
1.Kowalczuk Diana IIIa
2.Derewońko Natalia IIIa
3.Kamińska Kamila IIIb
chłopcy:
1.Plichta Arkadiusz IIIa
2.Żak Adam IIIa
3.Mularczuk Mariusz IIb
IV – V
dziewczęta:
1.Mularczuk Paulina IVc
2.Kuchta Barbara Vb
3.Wojciuk Dominika IVa
chłopcy:
1.Sałata Paweł Vb
2.Kosiński Kacper Va
3.Miłkowski Sylwester Vc
VI – I G.
dziewczęta:
1.Wysocka Edyta IB
2.Korol Dominika IC
3.Kłopotowska Izabela VIA
chłopcy:
1.Ryć Sebastian IA
2.Zduniewicz Szymon IC
3.Groch Paweł IB
II G. – III G.
dziewczęta:
1.Stanisławiuk Marta IIIC
2.Angielczyk Wioleta IIA
3.Zduniewicz Emilia IIIC
chłopcy:
1.Leszczyński Damian IIA
2.Kłopotowski Patryk IIA
3.Kuligowski Przemysław IIIC
Najlepsi zawodnicy otrzymali pamiątkowe medale i dyplomy.
Podsumowaniem akcji był wspólny bieg
nauczycieli Zespołu Szkół w Grodzisku i
pracowników Urzędu Gminy Grodzisk.
Impreza zakończyła się wspólnym grillem
i ogniskiem.
Dorota Żak IIA
13
Chłopcy z klas O—I przed startem
Nasza kadra nauczycieli i pracowników gminy
Medaliści z klas VI SP i I gimnazjum
Zwycięzcy w kategorii klas II—III gimnazjum
A po biegu—smaczna kiełbaska z grilla
14
Pani Danuta Bronicka wraz z uczniami
klas III A i II C podczas pracy
Oto nasze dzieło
W kwietniu bieżącego roku pod kierunkiem pomysłodawczyni pani Danuty
Bronickiej na terenie naszej szkoły zaczęto
prace ogrodowe. W tej wspaniałej inicjatywie uczestniczyła także pani Izabela Nowak
oraz uczniowie naszego gimnazjum. Całą
akcję sfinansowała szkoła. Z Nadleśnictwa
Rudka zakupiono i posadzono około 60
sztuk sadzonek, m.in. jałowca, irgi, świerka
i róży. Pomimo kaprysów pogody pracowało się z wielkim entuzjazmem. Stworzono
duży skalniak i rabatę z iglakami oraz różami. Nie zapomnijmy także o 7 dębach posadzonych w ramach akcji „Katyń—ocalić od
zapomnienia” w rocznicę Zbrodni Katyńskiej.
Wszyscy z niecierpliwością czekamy
na końcowy efekt tych dzieł, który w pełnej
okazałości ujrzymy dopiero za około 5 lat.
Ale już teraz należy docenić trud i wysiłek
włożony w posadzenie roślinek. Uszanujmy
tę pracę i nowe rośliny, bo przecież to dzięki nim możemy żyć.
...i kolejna roślinka ma swój dom...
Wioleta Angielczyk II A
„Katyń—ocalić od zapomnienia” - my nie zapomnimy!
15
PRZYJACIELE
Przyjaciół masz ze sto
Lecz nie pomyl się bo
Mogą wydać Cię
Lecz prawdziwi przyjaciele nie
Nie oszukuj ich
Bo szybko możesz stracić ich
Więc pamiętaj nie okłamuj
Bo może skończyć się źle
Tylko jedno zapamiętaj
Że prawdziwi przyjaciele
Będą wspierać Cię
Będą obok Ciebie
Będą z Tobą
Na dobre i na złe
Tylko takich przyjaciół szukaj
Ci prawdziwi przyjaciele
Zrozumieją Ciebie
Inni będą obgadywać
Inni będą dokuczać
Lecz prawdziwi obronią Ciebie
Takich przyjaciół
Możesz szukać
Karolina Derewońko II A
16
Dnia 15 kwietnia 2011 roku w naszej szkole odbył
się etap szkolny Olimpiady Wiedzy o HIV/AIDS. Wzięło
w nim udział 20 uczniów naszego gimnazjum. Do kolejnego etapu powiatowego zakwalifikowało się 5 osób.
Odbył się on 29 kwietnia 2011 roku w Publicznym Gimnazjum Nr 1 w Siemiatyczach. Brało w nim udział 10
osób.
Do etapu wojewódzkiego przeszło ich tylko dwie.
Były to:
- Daria Kalicka
-Wioleta Angielczyk
Ten konkurs miał miejsce 10 maja 2011 roku w Urzędzie
Marszałkowskim w Białymstoku. Uczestniczyło w nim
39 osób.
Laureatami tego konkursu zostali:
Pierwsze miejsce
Wioleta Angielczyk
-Marlena Dąbrowska - Zespół Szkół w Kuleszach Ko- przedstawicielka naszej szkoły zajęła III
ścielnych
miejsce w etapie wojewódzkim
Drugie miejsce
-Kinga Półkośnik - Publiczne Gimnazjum Nr 30 w Białymstoku
Trzecie miejsce
-Wioleta Angielczyk - Publiczne Gimnazjum w Grodzisku.
Szczerze gratulujemy!
Daria Kalicka IA
Finalistki Wojewódzkiej Olimpiady Wiedzy O HIV/AIDS
- Wioleta Angielczyk i Daria Kalicka
17
11 maja 2011 roku na sali gimnastycznej
odbył się Mały Szkolny Konkurs Recytatorski
„Baje, bajki, bajeczki…” Wzięło w nim udział
40 recytatorów z klas I – VI szkoły podstawowej. Całości konkursu przysłuchiwali się uczniowie kształcenia zintegrowanego.
Uczniowie, jak co roku zaskoczyli jury repertuarem, który był bardzo zróżnicowany. Pojawiły się nowe wiersze mało znanych poetów.
Jury w składzie: p. B. Kalicka, p. M. Uściniak, Zwyciężczyni w kategorii klas IV—VI
- Iza Kłopotowska
p. M. Owsieniuk wyłoniło zwycięzców:
W kategorii klas I – III:
I miejsce - zajęła Dominika Angielczyk kl. Ia,
II miejsce – Natalia i Aleksandra Krajewskie kl.IIa,
III miejsce – Łukasz Radziszewski kl.IIb
W tej kategorii przyznano wyróżnienia następującym uczniom:
Anita Zaremba - Ia
Julia Angielczyk- IIa
Weronika Parzonko - IIIa
Ernest Mioduszewski - IIb
W kategorii klas IV – VI :
I miejsce – Iza Kłopotowska i Magdalena Szmurło
II miejsce - Marlena Plichta
III miejsce – Anna Kozakiewicz i Justyna Osiniak
Wyróżnienia otrzymali:
Dominika Wojciuk
Sylwia Czapiuk
Magdalena Mirończuk
Zwycięzcy otrzymali dyplomy oraz nagrody książkowe, a pozostali uczestnicy konkursu otrzymali słodkie nagrody pocieszenia. Sponsorem nagród był Urząd Gminy w Grodzisku.
Joanna Jaszczołt
18
25 maja 2011 roku w naszej szkole gościł zespół „LIMBOS’’ z koncertem „Świat muzycznych podróży’’. Koncert składał się z trzech części. W pierwszej i drugiej części uczniów w świat muzyki wprowadzali trzej artyści: perkusista—Wiesław Midziółko, gitarzysta—Piotr Franczuk, pianista— Grzegorz Matwiejczyk. Muzycy zaprezentowali utwory ze wszystkich kontynentów świata.
Pierwszą część koncertu rozpoczął afrykański utwór pt.: „Słodki pszczeli miód’’, następnie wysłuchaliśmy aranżacji azjatyckiej pt.: „Chińskie medytacje”. Utwór pochodzący z Australii pt. „Gorący Buszmen” energicznie zakończył pierwszą część koncertu. Druga część koncertu połączona była z lekcją
rytmiki. Najmłodsi uczniowie wesoło się bawili, naśladując ruchy, które pokazywał pan Wiesław. Muzycy zagrali utwory z pozostałych kontynentów: z Ameryki Południowej „Fala”, „American Patrol” z
Ameryki Północnej oraz aranżacja europejska „Prząśniczki”. W ostatniej części do grupy muzyków
dołączył wokalista - Leszek Kulawik. Pierwszy utwór „Bądź moim natchnieniem” był specjalną dedykacją dla nauczycieli, a dla uczniów gimnazjum „I feel good” oraz dla uczniów szkoły podstawowej
„Pszczółka Maja”. Po koncercie uczniowie byli bardzo zadowoleni i zyskali nową wiedzę, a niektórzy
nawet otrzymali autografy od artystów.
Anna Łukaszewicz IIA
Występ był bardzo udany. Tylko pogratulować!
19
18 maja 2011 roku wśród uczniów klas czwartych odbył się egzamin praktyczny na kartę rowerową. Przeprowadzili go policjanci Ogniwa Ruchu Drogowego KPP w Siemiatyczach – młodszy aspirant Mirosław Drzas i aspirant Krzysztof Zalewski. Ocenie podlegało:
 Upewnienie się o możliwości jazdy
 Upewnianie się o możliwości skrętów i sygnalizowanie zmian kierunku jazdy
 Przejazdu "ósemki" bez najeżdżania na linię
 Jazda wytyczonym pasem bez najeżdżania na linię
Stosowanie się do znaków drogowych: stop i ustąp pierwszeństwa przejazdu.
Do egzaminu praktycznego przystąpiło 49 uczniów. Wszyscy zdali.
Wcześniej na lekcjach techniki omówiono niezbędne zagadnienia z wiedzy o ruchu drogowym dotyczące przepisów ruchu drogowego, znaków drogowych i skrzyżowań drogowych,
udzielania pierwszej pomocy. W lutym 2011r odbył się egzamin teoretyczny, który składał się z
testu - 25 pytań z dziedzin: zasady, przepisy o ruchu pieszych i rowerzystów, znaki drogowe, sytuacje w ruchu drogowym w tym krzyżówki i zasady udzielania pierwszej pomocy przed medycznej. Zaliczanie teorii następowało wraz ze zdobyciem co najmniej 25% ilości punktów, czyli 6 i
uzyskanie co najmniej oceny dopuszczającej.
Wszyscy uczniowie za pierwszym razem zaliczyli
testy. Do egzaminu teoretycznego przystąpiło 50
uczniów. Wszyscy uczniowie zdali w pierwszym
podejściu.
Egzamin praktyczny czas zacząć...
18 maja 2011 roku odbył się również egzamin praktyczny na kartę motorowerową wśród
uczniów gimnazjum. Egzamin praktyczny zaliczyli wszyscy uczniowie, którzy zgłosili się do niego, tj. 21 osób. Wcześniej na zajęciach technicznych w klasach I i II gimnazjum omówiono niezbędne zagadnienia z wiedzy o ruchu drogowym dotyczące wyposażenia i obsługi motoroweru,
przepisów ruchu drogowego, znaków drogowych i skrzyżowań drogowych, udzielania pierwszej
pomocy
W marcu 2011 w klasie I A odbył się egzamin teoretyczny, który składał się z testu - 25
pytań z dziedzin: zasady, przepisy o ruchu pieszych i rowerzystów, znaki drogowe, sytuacje w
ruchu drogowym w tym krzyżówki i zasady udzielania pierwszej pomocy przed medycznej. Zaliczanie teorii następowało wraz ze zdobyciem co
najmniej 60% ilości punktów, czyli 15. Uczniowie poprawiali dwukrotnie, trzykrotnie i czterokrotnie. Do egzaminu teoretycznego przystąpiło
razem 42 uczniów: z klas I - 40 uczniów, z klas II
- 2. Za pierwszym razem test zaliczyło 14
uczniów, w drugim podejściu – 2 uczniów, w
trzecim- 2 uczniów, w czwartym -3. Razem egzamin teoretyczny zdało 21 uczniów.
Alina Kosińska
20
Patryk Moczulski prezentuje swoje umiejętności
Cała ziemia wygląda jakby zastygła w bursztynie, zaś chmury są jak złota wata porozciągana po czerwono-pomarańczowym niebie.
Przyjemny, chłodny wiatr pogłaskał mnie po twarzy, chwytając kosmyki włosów, które
uciekły z mizernie upiętego koka. Zamknęłam oczy i uśmiechnęłam się delikatnie.
Moich uszu dobiegało jedynie niskie pomrukiwanie silnika i krzyki ptaków gdzieś w oddali.
Nie zastanawiając się długo, usiadłam na barierce, o którą się opierałam, i na nogach
zwiesiłam się głową w dół, zakrywając kawałek litery z napisu Ergo.exile na kadłubie. Uwielbiam
tak wisieć i patrzeć z tej perspektywy na ziemię. Dopóki krew nie dociera w nadmiernych ilościach do mózgu, mogę zachwycać się zarówno niebem jak i ziemią.
Poczułam, jak ktoś łapie mnie za nogę.
– Przyrzekam, że cię kiedyś zrzucę, Skierko. – usłyszałam męski głos, po czym zostałam
wciągnięta na pokład. Zanim doszłam do siebie po chwilowych zawrotach głowy, opierałam się o
ciepły tors.
– I po co to było, Gwincie? – zadarłam głowę.
Gwint patrzył na mnie z góry parą błękitnych oczu. W końcu westchnął i poddał się - jak
zwykle - i jak każdy z mężczyzn na tym statku.
Uśmiechnęłam się tylko.
– Wstaliście już? – ziewnęłam przeciągle.
– No, jak widać… – Gwint poprawił sobie pas od snajperki.
– Rozumiem, że kurs na dok Atlas?
– Tak! – wyjrzał za burtę – durniu jeden, pomyślałaś kiedyś, co by z nami było, gdybyś
zleciała?
– Oj, przeżylibyście jakoś… – puściłam do niego oko, po czym również oparłam się o barierkę, spoglądając na bardzo odległe pola pszenicy falujące na wietrze gdzieś pod nami. Wiridis
jest piękną krainą.
Dla nas niebo jest bez granic.
Ergo.exile wygląda jak litera „U” albo magnes. W centralnej części środkowego pokładu
znajduje się sterownia, kuchnia oraz zbrojownia. W częściach bocznych są nasze kabiny i łazienka. Statek składa się z trzech pięter: na najniższym znajdują się urządzenia pomiarowe oraz silnik
z zamontowanym w nim kryształem Dijone (właśnie dzięki niemu ergo.exile unosi się powietrzu).
Na najwyższym poziomie znajduje się lądowisko dla mniejszych pojazdów, kilka maszyn
nawigacyjnych i działko.
Cały pojazd zbudowany jest z grafitowego metalu. Na jego lewej burcie widnieje duży napis: ERGO.EXILE 4. Jest zrobiony z jakiegoś ciekawego materiału koloru szkarłatu - jakby czerwonego lustra. Niestety, strasznie często się brudzi...
Magda Ćwiek IIIB
Ciąg dalszy w następnym numerze, tuż po wakacjach.
Mamy nadzieję, że Wam się spodoba.
21
Na lekcji języka polskiego omawialiśmy
komedię Aleksandra Fredry pod tytułem ,,Zemsta”. Książka bardzo nam się spodobała, więc wpadliśmy na pomysł, aby odegrać
wybrane z niej sceny. Przygotowania zaczęliśmy od razu. Już na następnej lekcji każdy z
uczniów dostał rolę w przedstawieniu. Po około tygodniu znaliśmy już swoje sekwencje na
pamięć i przystąpiliśmy do prób. Na początku A. Dygas, M. Kołtun, D. Sarnacki piszą list do
Rejenta
było ciężko. Całe szczęście Pani od języka polskiego nie próżnowała i pokazała nam, jak się
zachować na scenie. Zostawało tylko praktykować. Niektórzy ćwiczyli na świetlicy, inni w domu, ale wszyscy pilnie się przykładali. Wiedzieliśmy, że zaprezentujemy nasz spektakl innym klasom. Gdy byliśmy już gotowi, zrobiliśmy próbę generalną i postanowiliśmy, iż nie
ma co zwlekać, trzeba komuś pokazać efekty
Papkin (Kamil Plichta) oświadcza się Klarze
naszej pracy. Do wystawienia zostało wybra(Anecie Moczulskiej)
nych pięć najlepszych scen.
Nadszedł dzień przedstawienia. Tego
dnia cała nasza klasa miała nogi jak z waty, a
wszystko przez stres. Pani cały czas nas pocieszała, mówiąc, że jesteśmy dobrze przygotowani i na pewno wypadniemy bardzo dobrze,
bo jesteśmy zdolnymi uczniami. Godzinę przed
rozpoczęciem inscenizacji zaczęliśmy przygotowywać wystrój klasy. Do tablicy przyczepiliśmy malowaną dekorację ścienną, a resztę do- Papkin (Ewelina Ochental) przekupuje Wacława
(Patrycja Oleszczuk)
pełniliśmy rekwizytami z sali historycznej. Całość wyglądała idealnie, bardzo przypominała
opis pokoju dziennego ukazany w książce. Kiedy ta cześć była już gotowa, poszliśmy do łazienki przebrać się w przygotowane przez nas wcześniej kostiumy.
Uczniowie innych klas siedzieli już na miejscach, oczekując naszego debiutu. Serca podchodziły nam niemalże do gardeł, baliśmy się, że zapomnimy tekstu,
ponieważ nasze role nie były krótkie. Obawialiśmy się jednak niepotrzebnie,
przedstawienie wypadło znakomicie, a nasi starsi koledzy byli zachwyceni naszą
grą aktorską. Jesteśmy zadowoleni z siebie i mamy poczucie spełnienia, ponieważ
wszyscy dołożyliśmy się do tego sukcesu.
22
Klaudia Angielczyk I A
Zespół redakcyjny życzy
wszystkim czytelnikom,
zarówno tym małym, jak
i dużym, aby nadchodzące wakacje minęły
radośnie, a zarazem spokojnie. Aby pozostawiły
miłe i radosne wspomnienia. A pogoda
niech nie strzela fochów
i dopisuje wszystkim.
Zawierajcie nowe znajomości, zacieśniajcie
przyjaźnie... Mamy nadzieję, że po wakacjach
znowu się spotkamy...
Zespół redakcyjny
Zespół uczniowski:
Wioleta Angielczyk
Gabriel Buchowiec
Jakub Buchowiec
Anna Łukaszewicz
Redakcja i korekta tekstów
Joanna Pura
Opublikowanie w Internecie
Beata Goławska
23