werona - Centro Vacanze Pra` delle Torri

WERONA
WERONA ważny ośrodek turystyczny odwiedzany corocznie przez ponad trzy miliony ludzi, ze względu na swoje artystyczne i
architektoniczne skarby, przedstawienia w operach i teatrach, ale przede wszystkim dlatego, że miasto to jest miejscem, w którym rozgrywa
się tragedia Szekspira „Romeo i Julia”.
Teren, na którym wznosi się miasto, jest zamieszkany od czasów neolitu, kiedy to prawdopodobnie osada była tylko wsiąwzdłuż rzeki Adygi,
w pobliżu brodu. Potwierdzają to znalezione szczątki domów, które tworzyły dawną osadę. W epoce rzymskiej pierwsze kontakty między
Imperium a Weroną miały miejsce około III wieku p.n.e. i były stosunkami sojuszniczymi. W 49 p.n.e. miasto uzyskało od Cezara status
miasta rzymskiego: stało się municypium i przyznano mu powierzchnię rolną wynoszącą 3700 km². Municypium przyjęło nazwę Res publica
Veronensium. W czasie swego okresu republikańskiego Werona rozwinęła działalność ekonomiczną i umocniła się: w tym okresie miasto
powiększyło swoją powierzchnię i unowocześniło się. Miasto stało się strategicznym punktem o wielkim znaczeniu, ponieważ było
wykorzystywane jako baza tymczasowa legionów. Punkt kulminacyjny świetności miasta został osiągnięty za panowania Wespazjana. W I
wieku n.e., aby dać około 25 tysiącom mieszkańców budynek, w którym mogliby oni oglądać przedstawienia, zbudowano wielki amfiteatr,
Arenę. Werona także odczuła najazdy barbarzyńskie, będąc pierwszym ośrodkiem, na jaki natykali się barbarzyńcy na swej drodze z Europy
Północnej. Aby ustrzec się przed takimi sytuacjami, w 265 roku n.e. cesarz Galien poszerzył mury miejskie, tak aby objęły one również
Arenę. Najpierw Longobardowie, a następnie Frankowie byli nowymi panami miasta, aż do 1136 roku, kiedy to utworzono komunę miejską.
Następne prawie dwa wieki upłynęły pod znakiem walk między gwelfami i gibelinami, a w 1405 roku Wenecja, korzystając z powszechnego
niezadowolenia i ciągłych zamieszek miejskich, wkroczyła do Werony ze swoim wojskiem. W ten sposób Werona przeszła pod panowanie
PRA' DELLE TORRI - CENTRO VACANZE & GOLF
Viale Altanea, 201 - Loc.tà Pra' delle Torri - 30021 CAORLE (Venezia) ITALIA
E-mail: [email protected] - Centro Vacanze: Tel. +39 0421.299063 - Fax +39 0421.299035
Hotel: Tel. +39 0421.299445 - Golf: Tel./Fax +39 0421.299570
Wenecji, pod którym miasto cieszyło się długim okresem pokoju. Zakończył się on nie z powodu wojny, ale ogromnej epidemii dżumy,
przyniesionej do Włoch w 1630 roku przez żołnierzy niemieckich. Miasto było pełne ciał zmarłych, które palono lub wyrzucano do Adygi z
powodu braku miejsca. Zmarła ponad połowa ludności. Gospodarka zaczęła się ożywiać w XVI wieku, a wraz z nią ruszyła również budowa
kościołów i ważnych budynków.
Werona, ze względu na posiadane bogactwa archeologiczne i artystyczne, jest jednym z najważniejszych włoskich miast sztuki. Dwa z jej
budowlanych dzieł podkreślają podział między częścią rzymską a częścią współczesną: z jednej strony rzymskie mury otaczające stare miasto,
zaś z drugiej wewnętrzny pierścień murów z fortyfikacjami renesansowymi. W starej części miasta jest wyraźnie widoczne wykorzystywanie
czerwonej cegły w gotyckich budynkach przeplatane z bielą starożytnego marmuru rzymskiego. W ten sposób powstała urbs marmorea, której
wspaniałym przykładem jest Piazza delle Erbe - plac wyłożony białym marmurem i szczycący się fontanną Madonna z Werony - zbudowany z
materiałów pochodzących ze starożytnych łaźni rzymskich.
Nie sposób nie zwiedzić położonej w centrum Areny, będącej symbolem miasta wraz z Romeo i Julią. To trzeci pod względem wielkości
amfiteatr rzymski we Włoszech i równocześnie najlepiej zachowany. Do dziś jest on wykorzystywany do organizacji słynnego festiwalu
operowego oraz licznych koncertów. Okres jego stworzenia nie jest do końca pewny: przypuszcza się, że miało ono miejsce między I a III
wiekiem.
Bazylika św. Zenona jest jednym z włoskich arcydzieł stylu romańskiego. Wnosi się ona na trzech różnych poziomach, a jej aktualna
konstrukcja została ustalona w X-XI wieku. Świątynia mieści liczne działa sztuki, m.in. słynny poliptyk San Zeno, arcydzieło Andrei
Mantegni. Początki krypty bazyliki sięgają X wieku. Od 921 roku ciało świętego Zenona, z twarzą zakrytą srebrną maską, jest przechowywane
w sarkofagu, wystawionym dla zwiedzających. Krypta jest osobnym kościołem wewnątrz Bazyliki. Tradycyjnie uważa się, że to tutaj odbył się
ślub Romea i Julii w słynnym dramacie Szekspira.
Katedra Santa Maria Matricolare jest głównym miejscem kultu katolickiego w mieście. Obecny budynek wznosi się tam, gdzie w IV wieku
został zbudowany pierwszy kościół chrześcijański w mieście, prawdopodobnie przez biskupa Zenona. W V wieku, obok pierwszego,
mniejszego kościoła, dobudowano drugą, większą świątynię Ecclesia Matricularis. Budowana nowej katedry rozpoczęła się w 1120 roku, a
zakończyła w 1187 roku, kiedy to została konsekrowana przez papieża Urbana III. Kościół na przestrzeni lat wielokrotnie przebudowywano.
Aktualny układ fasady pochodzi z 1500 roku. Wcześniej była ona niższa i nie miała rozety, ani dwóch dużych okien bocznych. Obecna
dzwonnica została natomiast zbudowana na miejscu poprzedniej dzwonnicy romańskiej w około 1920 roku, ale wybuch I wojny światowej
uniemożliwił zakończenie prac, pozostawiając ją bez wierzchołka.
Okres od XII do XIV wieku charakteryzował się znacznym rozwojem miasta pod względem urbanistycznym. Na starym mieście (w
szczególności na Piazza Erbe, Piazza dei Signori i Piazza San Zeno) wznosi się wiele budynków zbudowanych w okresie ustroju Signorii, np.
pałac podesty, będący siedzibą możnych miasta. W pałacu tym gościło wielu znakomitych gości, a wśród nich Dante i Giotto.
Okres panowania weneckiego był płodny przede wszystkim ze względu na budownictwo prywatne i wojskowe. Absolutnym protagonistą XVI
wieku był weroński architekt Michele Sanmicheli, który zaprojektował i zbudował wiele budynków w mieście, a także bramę wejściową do
miasta. Porta Nuova jest przykładem jego stylu: zbudowana ją w latach 1535 - 1540, a jej położenie spowodowało powstanie ważnej alei
Corso Porta Nuova, która dociera do bram Bra. Następnie zbudowaną bramą była Palio, powstała w latach 1542 - 1557. Jest ona bardzo
ciekawa z artystycznego punktu widzenia: zbudowana na planie prostokąta, po zewnętrznej stronie ma trzy łuki z kolumnami doryckimi, po
wewnętrznej pięć łuków, każdy z dwoma kolumnami. Fasada zewnętrzna ozdobiona jest elementami architektonicznymi inspirowanymi
rzymskim teatrem w Weronie. W 1542 roku zakończono również budowę bramy San Zeno, której fasadę Sanmicheli ozdobił łukiem
triumfalnym z kolumnami jońskimi i różnymi ozdobami, takimi jak medale, odznaczenia i herbami. Do budowy tej bramy użyto czerwonej
cegły i białego kamienia, typowych elementów w wielu budynkach rodziny Della Scala. Inne budynki z widokiem na Piazza dei Signori i
Piazza Erbe to Loggia del Consiglio i Palazzo Maffei. Loggia del Consiglio jest uznawana za jeden z głównych symboli renesansowej Werony.
Zdobią ją marmurowe kolumny, rzeźby i freski. Pałac Maffei to pałac z XV w., powiększony w 1629 r. na mocy decyzji Marcantonia Maffei.
Zbudowany w stylu barokowym, imponujący elegancją, składa się z trzech piętrach, a jego pięknej fasadą nie można nie zauważyć. Przed
pałacem znajduje się kolumna zwieńczona lwem świętego Marka, symbolem przynależności do terytorium Wenecji.
PRA' DELLE TORRI - CENTRO VACANZE & GOLF
Viale Altanea, 201 - Loc.tà Pra' delle Torri - 30021 CAORLE (Venezia) ITALIA
E-mail: [email protected] - Centro Vacanze: Tel. +39 0421.299063 - Fax +39 0421.299035
Hotel: Tel. +39 0421.299445 - Golf: Tel./Fax +39 0421.299570
Powered by TCPDF (www.tcpdf.org)