docProjekt całoroczny - przykład - Vademecum dla koordynatorów
download 
Reklamacja Transkrypt
Projekt całoroczny - przykład - Vademecum dla koordynatorów
Gdybym ja to wiedział! Metodyka spotkań Projekt całoroczny - przykład Polsko-niemiecki projekt artystyczny „Uczucia są jak kolory" Spotkanie grupy uczniów ze szkoły podstawowej z Solingen oraz Wilkowyi koło Jarocina przeprowadzone zostało w dniach 16-21 maja 2002 r. Brali w nim udział polscy uczniowie klasy szóstej oraz ich niemieccy koledzy z klasy trzeciej. Wymiana ta poprzedzona była dwuletnią współpracą, na którą składały się dwa całoroczne projekty oraz wizyta polskich uczestników w Niemczech. Ze względu na wiek niemieckich dzieci (10 lat!), przyjechały one do Polski nie tylko w towarzystwie swoich nauczycieli, lecz także z jednym z rodziców. Podczas pobytu w Niemczech, polscy uczestnicy zakwaterowani byli w rodzinach gospodarzy. Gościnność ze strony niemieckiej była tak bezgraniczna, iż jedna z mam obstawała koniecznie, aby zakwaterować u niej pięcioro polskich dzieci, co oczywiście na tydzień trwania projektu absolutnie zmieniło jej dotychczasowy rytm życia. Teraz podczas rewizyty, biorąc pod uwagę wiek gości, zdecydowaliśmy się na umieszczenie ich w małym, przytulnym i niedrogim hotelu, dając jednocześnie możliwość spontanicznej zmiany decyzji i zamieszkania w polskich rodzinach, co w kilku przypadkach już drugiego dnia zostało z radością wykorzystane. Duży wpływ na integrację grupy miały wspólnie spożywane posiłki, przygotowywane w szkolnej stołówce. Sześciodniowe spotkanie bazowało na temacie poprzedzającego go projektu całorocznego, zatytułowanego „Uczucia są jak kolory". Od września 2001 do maja 2002 roku, realizowaliśmy odpowiednio wcześniej ustalony plan zajęć, którego kanwą była niemiecka książka dla dzieci "Gefühle sind wie Farben" (Aliki,Weinheim 6.A, 1994). Podczas dziewięciomiesięcznej pracy zarówno dzieci, jak i prowadzący zajęcia nauczyciele, intensywnie wymieniali się spostrzeżeniami na temat realizowanego materiału w formie listów, zdjęć, maili, kolaży, filmów wideo itp. Spotkanie w Polsce miało być ukoronowaniem pracy na odległość oraz możliwością wspólnego pogłębienia tematu projektu dotyczącego poznania szerokiego wachlarza pozytywnych i negatywnych uczuć. Chcieliśmy, aby uczestnicy projektu mogli przeżyć i uświadomić sobie stopień własnej wrażliwości na otaczający ich świat, nauczyć się współdziałania w międzynarodowej grupie, pogłębić empatię, poczynić krok w kierunku postawy niezależności, do czego ma prawo każdy z nas bez względu na wiek, płeć, wyznanie religijne, zamożność, czy narodowość. Dla uczestników polskich kontakt z żywym językiem obcym był czynnikiem motywującym do dalszego, intensywnego uczenia się go w ramach zajęć szkolnych. Wspólnie stworzony program przewidywał różnorodne formy spędzania czasu. Znalazły się w nim wędrówki po lesie, ognisko, wyprawa do rezerwatu żubrów, zawody sportowe, wspólne nabożeństwo z modlitwą w dwóch językach, sadzenie drzewka przyjaźni itp. Wszystko to wymagało stworzenia odpowiedniej logistyki z podziałem obowiązków oraz zabezpieczeniem zaplecza finansowego. Ani z jednym, ani z drugim nie było najmniejszego kłopotu, gdyż planowany projekt był naszym wspólnym dziełem i każdy z nas (zarówno uczniowie, jak i nauczyciele oraz rodzice), wkładał w jego realizację to, co miał najlepszego. Najważniejszym jednak etapem spotkania były zajęcia projektowe, przeprowadzone w małych grupach międzynarodowych. Na blok składały się różne formy sztuki: muzyka, poezja i malarstwo. Ostatni etap zajęć kończył się wspólną ewaluacją, która polegała na wzajemnym relacjonowaniu doznań, wspólnym czytaniu powstałych wierszy oraz prezentowaniu i omawianiu namalowanych obrazów. Zajęcia rozłożone zostały na trzy kolejne przedpołudnia, tak aby wykorzystać świeżość i koncentrację uczestników, popołudnia zaś urozmaicane były innymi, wymienionymi wyżej atrakcjami odbywającymi się na zewnątrz. Anna Malinowski www.polsko-niemiecka-wymiana-szkolna.pl 1 Gdybym ja to wiedział! Metodyka spotkań Zajęcia projektowe miały na celu aktywację różnych zmysłów, doznań, tak aby pobudzić własne uczucia oraz zainspirować się do przełożenia ich na język poezji, a następnie malarstwa. Pierwsza faza odbyła się w sali, dzieci leżące na wygodnych matach miały się odprężyć. Po autogennym treningu, wysłuchały „Wiosny" Antonio Vivaldiego z „Cztery pory roku" a następnie relacjonowały swoje wrażenia i opisywały jakie obrazy wywołane muzyką podsunęła im wyobraźnia: fruwające motyle, skaczące koniki polne, zieleniejące się łąki, kwitnące kwiaty, pluskające strumyki. W drugiej części uczestników podzielono na międzynarodowe, czteroosobowe grupy. Przygotowane zostały wiersze i każda z grup otrzymała jeden do wyboru, aby go najpierw zrozumieć (współpraca tłumaczeniowa nie znała granic!) a następnie dokończyć. A oto, jak wyglądał plan zajęć: Temat Cel Nasze emocje w muzyce Vivaldiego Jak się czujecie? - słuchamy muzyki, Dzisiaj mamy zamiar ... piszemy wiersze, malujemy. Co czułeś, jakie obrazy widziałeś słuchając muzyki Antonio Vivaldiego "Cztery pory roku. Wiosna"? Metoda/Materiał Miejsce luźne wprowadzenie na matach w sali gimnastycznej młodzież leży na matach, w wygodnej pozycji, jak wyżej z zamkniętymi oczami, słuchając muzyki Vivaldiego rozmowa na zadany temat O czym opowiada wiersz? dla każdej grupy kartka Przeczytaj go, podzieleni na z wierszem - do tłumaczenia, przetłumacz, zanotuj dwie sale lekcyjne notatek i szkiców swoje uwagi i zrób szkice Wyobraź sobie tę dokończenie historii słowem sytuację! Uzupełnij ją, rób jak wyżej i obrazem notatki i szkice Wspólnie z kolegami i koleżankami zilustruj wiersz w sposób abstrakcyjny lub realistyczny Jak Wam się podoba nasz wiersz i obrazek? Przedstaw grupie Twój wiersz i obrazek malowanie obrazów na jak wyżej płótnie w formacie 50x70 cm wspólne wysłuchanie wierszy i oglądanie obrazków ponownie cała grupa w sali gimnastycznej A oto dwa przykłady wierszy w języku niemieckim: Ich liege auf einer großen, grünen Wiese. Die Sonne steht langsam auf und umarmt mich. Es ist angenehm warm. Ich sehe ............................................................. Ich rieche ............................................................ Ich höre ............................................................. Ich fühle mich ................................................... Ich möchte ........................................................ Anna Malinowski www.polsko-niemiecka-wymiana-szkolna.pl 2 Gdybym ja to wiedział! Metodyka spotkań Ich gehe durch einen Birkenwald. Es ist Frühling und es fängt an zu regnen. Der Regen ist warm. Ich sehe ......................................................... Ich rieche ........................................................ Ich höre .......................................................... Ich fühle mich ............................................... Ich möchte...................................................... Ostatnim etapem była faza malowania. Skład grup pozostał ten sam - uczestnicy dostali do dyspozycji płótna o wymiarze 50 x 70 cm, oraz pędzle i farby akrylowe. Po zapoznaniu się z techniką akrylową, uczniowie mieli namalować wspólny, abstrakcyjny obraz. Praca czterech artystów nad tym samym dziełem była formą zamierzoną. Ograniczona przestrzeń, wspólny temat i cel stały się płaszczyzną, na której polscy i niemieccy uczniowie musieli, ale też potrafili, zintegrować się z własnymi uczuciami oraz potrzebami partnerów. Prezentacja wierszy oraz prac artystycznych nastąpiła dwukrotnie. Najpierw w gronie uczestników projektu oraz następnego dnia w ratuszu u burmistrza - w formie wystawy, na którą zaproszeni zostali również rodzice. Wspólnie przeżyty czas był przyjemny, pożyteczny i niezapomniany, czego dowodem - ostatni wieczór, któego nikt nie chciał skończyć i wylane na pożegnanie morze łez. Pocieszeniem dla nas wszystkich były plany kontynuacji pracy z projektami. Opisane spotkanie nie było ostatnie. Od września rozpoczęliśmy kolejny projekt całoroczny. Również on bazował na niemieckiej literaturze dla dzieci i zatytułowany był „Anioły są wśród nas". Także po nim spotkaliśmy się, aby wspólnie spędzić czas na pracy i zabawie. Tym razem miała to być przygoda w neutralnym miejscu Międzynarodowego Domu Spotkań Młodzieży w Krzyżowej. Od projektu „Uczucia są jak kolory" minęło prawie 10 lat. Jego uczestnicy są dzisiaj dwudziestoi dwudziestopięciolatkami. Wielu z nich nadal pielęgnuje zawiązane podczas projektu przyjaźnie, odwiedza się wzajemnie (nawet całymi rodzinami). Próbę czasu przetrwało również zamiłowanie do języka niemieckiego u polskich uczniów - wielu z nich zdawało go na maturze, a niektórzy wybrali jako kierunek studiów. Czyż nie jest to najpiękniejsza nagroda dla koordynatorów wymiany młodzieży? Anna Malinowski www.polsko-niemiecka-wymiana-szkolna.pl 3
