Projekt z dnia 25 stycznia 2013 r. USTAWA zdnia 2013r. o systemie

Projekt z dnia 25 stycznia 2013 r.
USTAWA
zdnia
2013r.
o systemie powiadamiania ratunkowego
Art. 1. Ustawa określa organy właściwe w sprawach powiadamiania ratunkowego oraz
ich zadania i zasady działania, a także zasady finansowania zadań systemu powiadamiania
ratunkowego.
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:
1)
zgłoszeniu alarmowym
—
należy przez to rozumieć informację o wystajieniu lub
podejrzeniu wystąpienia nagłego zagrożenia dla życia, zdrowia, środowiska, mienia oraz
zagrożeń dla bezpieczeństwa i porządku publicznego, przekazaną na numery alarmowe
obsługiwane w centrum powiadamiania ratunkowego, z zewnętrznych systemów
monitoringu albo przy wykorzystaniu innych środków komunikacji, które umożliwiają
niezwłoczne przekazanie tej informacji do centrum powiadamiania ratunkowego;
2)
obsłudze zgłoszeń alarmowych
—
należy przez to rozumieć zespół czynności mających
na celu odbiór zgłoszenia, zakwalifikowanie tego zgłoszenia, a w przypadku, gdy
zachodzi taka potrzeba, skierowanie zgłoszenia do Policji, Państwowej Straży Pożarnej,
dyspozytora medycznego lub do innego podmiotu, do którego zadań należy ochrona
życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i środowiska;
3)
stanowisku obsługi zgłoszeń alarmowych
—
należy przez to rozumieć stanowisko pracy
do obsługi zgłoszeń kierowanych do numerów alarmowych obsługiwanych w centrum
powiadamiania ratunkowego;
4)
zasobach ratowniczych
—
należy przez to rozumieć siły i środki, w tym ludzi,
infrastrukturę, materiały i środki finansowe oraz bazy danych i systemy wymiany
informacji, które mogą być zadysponowane w związku ze zgłoszeniem alarmowym.
Art. 3. 1. Tworzy się system powiadamiania ratunkowego, zwany dalej „systemem”,
jako jednolity system do obsługi zgłoszeń alarmowych, w szczególności kierowanych na
numery alarmowe 112, 997, 998 i 999, umożliwiający zaangażowanie właściwych zasobów
ratowniczych.
—2—
2. Obsługę zgłoszeń alarmowych realizuje centrum powiadamiania ratunkowego, zwane
dalej „centrum”.
3. Policja, Państwowa Straż Pożarna, dyspozytorzy medyczni lub inne podmioty, do
których zadań należy ochrona życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i
środowiska dysponują własne zasoby ratownicze.
4. W centrum mogą być obsługiwane inne niż wymienione w ust. 1. numery alarmowe
podmiotów, do których zadań należy ochrona życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a
także mienia i środowiska.
5.
Minister
właściwy
do
spraw administracji
publicznej
określi,
w drodze
rozporządzenia, tryb współpracy oraz warunki techniczne obsługi numerów, o których mowa
w ust. 4, kierując się potrzebą zapewnienia jednolitego sposobu obsługi numerów
alarmowych w ramach systemu powiadamiania ratunkowego.
Art. 4. 1. Minister właściwy do spraw administracji publicznej nadzoruje i koordynuje
funkcjonowanie systemu na terenie kraju.
2. Wojewoda planuje, organizuje, koordynuje oraz nadzoruje funkcjonowanie systemu
na terenie województwa.
3.W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
administracji publicznej może w szczególności:
1) żądać od wojewody informacji dotyczących funkcjonowania systemu na terenie
województwa;
2) przeprowadzać kontrole działania centrów.
4. W ramach nadzoru, o którym mowa w ust. 2, wojewoda może żądać od Państwowej
Straży Pożarnej, Policji, dyspozytorów medycznych lub innych podmiotów, do których zadań
należy ochrona życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i środowiska
informacji dotyczących funkcjonowania systemu na terenie województwa.
Art. 5. 1. Wojewoda tworzy centrum obejmujące zasięgiem swojego działania obszar
województwa.
2. Wojewoda
—
uwzględniając kwestie finansowe, społeczne i terytorialne
—
określa
lokalizację i organizację centrum.
3. Wojewoda może podjąć decyzję o zlokalizowaniu centrum w więcej niż jednej
siedzibie, tworząc oddziały centrum.
Art. 6. 1. Centrum znajduje się w strukturze urzędu wojewódzkiego.
—3—
2. W skład centrum wchodzą stanowiska obsługi zgłoszeń alarmowych kierowanych do
numerów alarmowych 112, 997, 998 i 999.
3. W skład centrum mogą wchodzić stanowiska obsługi zgłoszeń kierowanych do
numerów alarmowych, o których mowa w art. 3 ust. 4.
Art. 7. 1. Do zadań centrum należy:
1)
obsługa zgłoszeń alarmowych;
2)
wykonywanie
analiz
związanych
z
funkcjonowaniem
systemu
na
obszarze
obsługiwanym przez centrum;
3)
ewidencja w systemie, przez okres 1 roku, danych dotyczących treści połączeń
alarmowych, w tym: nagrania rozmów telefonicznych, dane osób zgłaszających, miejsce
zdarzenia, rodzaj zdarzenia, skrócony opis zdarzenia,
4)
przekazywanie połączenia telefonicznego wraz ze zgromadzonymi danymi, zgodnie z
kwalifikacją zgłoszenia do Policji, Państwowej
Straży Pożarnej, dyspozytorów
medycznych lub innych podmiotów, do których zadań należy ochrona życia, zdrowia
oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i środowiska;
5)
selektywny
wybór
grupy
Policji,
Państwowej
Straży
Pożarnej,
dyspozytorów
medycznych lub innych podmiotów, do których zadań należy ochrona życia, zdrowia
oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i środowiska, do której zostaną
skierowane zgromadzone dane o zgłoszeniu alarmowym;
6)
powiązanie zgłoszenia alarmowego z danymi teleadresowymi zgłoszenia oraz jego
pozycją geograficzną;
7)
tworzenie statystyk w zakresie ilości zgłoszeń alarmowych, ich rodzajów, czasu
oczekiwania na przyjęcie zgłoszenia oraz czasu reakcji podmiotów, do których
skierowano zgłoszenie;
8)
monitorowanie statusów zgłoszeń alarmowych skierowanych do Policji, Państwowej
Straży Pożarnej, dyspozytorów medycznych lub innych podmiotów, do których zadań
należy ochrona życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i
środowiska;
9)
współpraca
oraz
wymiana
informacji
z
wojewódzkim
centrum
zarządzania
kryzysowego, w rozumieniu ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu
kryzysowym (Dz. U. Nr 89, poz. 590, z późn. zm.”).
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2009 r., Nr 11. poz.59, Nr 65, poz. 553, Nr 85, poz. 716, Nr
131. poz.1076, z 2010 r. Nr 240, poz.1600, z2011 r. Nr 22, poz.1 14, orazz20l2 r. poz.460, poz. 908 i poz. 951.
—4—
Art.
8.
1.
Zadania
centrum
wykonywane
są przy wykorzystaniu systemu
teleinformatycznego. Administratorem systemu teleinformatycznego jest minister właściwy
do spraw administracji publicznej.
2. W przypadku braku możliwości odbioru połączenia do numeru alarmowego przez
właściwe terytorialnie centrum, system teleinformatyczny, o którym mowa w ust. 1, kieruje to
połączenie do innego centrum.
3. System teleinformatyczny, o którym mowa w ust. 1, umożliwia odbiór zgłoszeń
alarmowych od osób niepełnosprawnych.
4. System teleinformatyczny, o którym mowa w ust. 1, jest wyposażony w mechanizmy
umożliwiające tworzenie, zapisywanie i bezpieczne utrzymywanie zbiorów danych, w tym
kontrolę dostępu do danych i autoryzację użytkowników systemu teleinformatycznego,
prowadzenie pełnej
archiwizacji zmienianych danych, odtwarzania historii każdego
zgłoszenia alarmowego.
5. Wojewoda przetwarza dane zarejestrowane w systemie teleinformatycznym, o którym
mowa w ust. 1, w tym nagrania rozmów telefonicznych, dane osobowe osoby zgłaszającej,
pozycje geograficzne, dane teleadresowe lub opis zdarzenia i udostępnia je na wniosek
uprawnionego organu.
6. System teleinformatyczny, o którym mowa w ust.
1, zawiera środowisko
szkoleniowe, przeznaczone do szkolenia operatorów numerów alarmowych.
Art. 9. 1. Policja, Państwowa Straż Pożarna, dyspozytorzy medyczni, zapewnią warunki
techniczne i organizacyjne umożliwiające przyjęcie zgłoszeń kierowanych z centrum za
pośrednictwem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 8 ust. 1, oraz podjęcie
działań określonych w art. 3 ust. 3.
W systemie teleinformatycznym, o którym mowa w art.
2.
8 ust.
1, oraz
współpracuj ących systemach teleinformatycznych Policji, Państwowej Straży Pożarnej,
dyspozytorów medycznych lub innych podmiotów, o których mowa w art. 3 ust. 4, mogą być
przetwarzane i wzajemnie przekazywane:
1)
informacje dotyczące lokalizacji zakończenia sieci, z którego zostało wykonane
połączenie do jednego z numerów alarmowych, o których mowa w art. 3 ust 1 i 4, oraz
dane dotyczące abonenta o których mowa w art. 169 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004
r.
2)
—
Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. 2
zm.
)
;
Zmiany wymienionej ustawy zostaly ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 273, poz. 2703, z 2005 r. Nr 163, poz. 1362 i Nr
267, poz. 2258, z 2006 r. Nr 12, poz. 66, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 170, poz. 1217, Nr 220, poz. 1600, Nr 235, poz. 1700 i
—5—
2)
dane osobowe zgłaszającego oraz ustalonych uczestników zdarzenia;
3)
informacje o lokalizacji miejsca zdarzenia;
4)
kategorie zdarzenia alarmowego oraz jego opis i treść;
5)
dane kontaktowe operatora numeru alarmowego i dyspozytora podmiotu, któremu
przekazane zostało zgłoszenie alarmowe;
6)
informacje o sposobie przyjęcia zgłoszenia o zdarzeniu;
7)
status obsługi zgłoszeń alarmowych;
8)
informacje o rodzaju podmiotu zaangażowanego w obsługę zgłoszenia.
Art. 10. Minister właściwy do spraw administracji publicznej określi, w drodze
rozporządzenia:
1)
szczegółową organizację centrów, w tym kryteria tworzenia oddziałów centrum, o
których mowa w art. 5 ust. 3,
2)
kryteria określenia liczby stanowisk operatorów numerów alarmowych,
3)
wymagania dla systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 8 ust. 1
—
uwzględniając potrzeby systemu w zakresie jego sprawnego działania.
Art. 11. Wojewoda może, w drodze porozumienia, powierzyć organizowanie centrum
staroście lub prezydentowi miasta na prawach powiatu. Porozumienie to określa prawa i
obowiązki stron oraz zasady współfinansowania organizowania i utrzymania centrum.
Art. 12. 1. Centrum uzyskuje, za pośrednictwem centralnego punktu systemu centrów
powiadamiania ratunkowego, o którym mowa w art. 78 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca
2004 r.
—
Prawo telekomunikacyjne, informacje dotyczące lokalizacji zakończenia sieci, z
którego zostało wykonane połączenie do numeru alarmowego 112 albo innego numeru
alarmowego oraz dane dotyczące abonenta, o których mowa w art. 169 ust. 1 ustawy z dnia
16 lipca 2004 r.
—
Prawo telekomunikacyjne.
2. Centrum uzyskuje dostęp do danych przestrzennych określonych w ustawie z dnia 4
marca 2010 r. o infrastrukturze informacji przestrzennej (Dz. U. Nr 76 poz. 489 oraz z 2012 r.
poz. 951).
Nr 249. poz. 1834, z 2007 r. Nr 23, poz. 137, Nr 50, poz. 331 i Nr 82. poz. 556. z 2008 r. Nr 17, poz. ii i Nr 227, poz.
1505. z2009 r. Nr 11. poz. 59. Nr 18. poz. 97 i Nr 85, poz. 716. z 2010 r. Nr 81, poz. 530. Nr 86, poz. 554. Nr 106, poz. 675.
Nr 182, poz. 1228. Nr 219, poz. 1443, Nr 229, poz. 1499 i Nr 238, poz. 1578, z 2011 r. Nr 102, poz. 5861 587, Nr 134. poz.
779.Nr153.poz.903.Nr171.poz.1016,Nr23ipoz.1381 iNr234,poz.l39Oorazz2Ol2r.poz.908,poz. 1203,poz. 1256.
poz. 1445 i poz. 1529.
—6—
3. Centrum uzyskuje dostęp do danych ewidencji gruntów, budynków, zasobów
kartograficznych oraz innych zasobów, określonych w ustawie z dnia 17 maja 1989 r.
—
Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193 poz.1287).
Art. 13. Minister właściwy do spraw administracji publicznej, określi w drodze
rozporządzenia warunki techniczne połączenia publicznej sieci telekomunikacyjnej z
systemem teleinformatycznym, o którym mowa w art. 8 ust.1, kierując się koniecznością
zapewnienia wysokiej niezawodności połączenia, wprowadzenia nadzoru technicznego nad
jego funkcjonowaniem oraz uruchomieniem mechanizmów kierowania ruchem w sytuacjach
awarii lub natłoku ruchu alarmowego.
Art. 14. 1 Na stanowisku obsługi zgłoszeń alarmowych zatrudniani
są operatorzy
numerów alarmowych.
2. Operatorem numerów alarmowych może być osoba, która:
1)
posiada co najmniej średnie wykształcenie;
2)
posługuje się co najmniej jednym językiem obcym w stopniu komunikatywnym;
3)
ukończyła szkolenie operatorów numerów alarmowych oraz zdała egzamin złożony z
części teoretycznej i części praktycznej.
3. W przypadku niewykonywania pracy na stanowisku operatora numerów alarmowych
przez okres 3 lat, ponowne podjęcie pracy na tym stanowisku poprzedzone jest szkoleniem
operatorów numerów alarmowych oraz zdaniem egzaminu.
4. W przypadku gdy osoba przystępująca do egzaminu, o którym mowa w ust. 2 pkt 3,
nie uzyska wyniku pozytywnego z całości lub z części praktycznej egzaminu albo nie
przystąpi do niego w całości lub do jego części praktycznej, z powodu choroby potwierdzonej
zaświadczeniem lekarskim lub wskutek działania siły wyższej, może przystąpić ponownie
tylko raz do egzaminu lub jego części praktycznej w najbliższym wyznaczonym terminie, bez
odbycia powtórnego szkolenia. Ponowny egzamin nie może być przeprowadzony wcześniej
niż przed upływem dwóch tygodni od dnia pierwszego egzaminu.
Art. 15. 1. W celu zapewnienia jednolitych standardów obsługi zgłoszeń alarmowych,
minister właściwy do spraw administracji publicznej powierza realizację zadań szkolenia
operatorów numerów alarmowych wojewodzie lub, w sposób przewidziany ustawą z dnia 29
stycznia 2004 r.
—
Prawo zamówień publicznych (Dz. U. 2010 r., Nr 113, poz. 759, z późn.
—7—
zm.
)
3
, innemu podmiotowi dysponującemu zapleczem merytorycznym i logistycznym
zapewniającym efektywny, kompleksowy i bezstronny przebieg szkolenia i egzaminowania
operatorów.
2.
Minister właściwy
do
spraw administracji
publicznej
określi,
w drodze
rozporządzenia:
1)
organizację i sposób przeprowadzania szkolenia operatorów numerów alarmowych,
2)
ramowy program szkolenia operatorów numerów alarmowych,
3)
szczegółowe zasady opracowywania programu szkolenia i jego zatwierdzania,
4)
rodzaje zajęć dydaktycznych wraz z ich wymiarem czasowym,
5)
kwalifikacje wykładowców i instruktorów,
6)
wymagania dla bazy dydaktycznej,
7)
szczegółowe warunki, formę i tryb przeprowadzania egzaminu, o którym mowa w art.
14 ust. 2 pkt 3,
8)
-
wzór zaświadczenia o ukończeniu szkolenia operatorów numerów alarmowych
uwzględniając jednolite kryteria weryfikacji wiedzy i umiejętności zdobytych podczas
szkolenia operatorów numerów alarmowych.
3. Podmiot szkolący operatorów numerów alarmowych, o którym mowa w ust. 1,
opracowuje program szkolenia operatorów numerów alarmowych na podstawie ramowego
programu szkolenia operatorów numerów alarmowych, o którym mowa w art. 15 ust. 2 pkt 2.
Program szkolenia zatwierdza minister właściwy do spraw administracji publicznej.
Art. 16. Funkcjonowanie centrów, utrzymanie systemu teleinformatycznego, o którym
mowa w art. 8 ust. 1, oraz szkolenia operatorów numerów alarmowych finansowane są z
budżetu państwa.
Art. 17. W ustawie z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej (Dz. U. z
2009 r. Nr 178, poz. 1380, z 2010 r. Nr 57, poz. 353 oraz z 2012 r. poz. 908) uchyla się art. 12
ust. 2 i art. 14a-14f.
Art. 18. W ustawie z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie klęski żywiołowej (Dz. U. Nr 62,
poz. 558, z późn. zm. 4)) w art. 17 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
3)
Zmiaiy tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2010 r., Nr 161, poz. 1078 i Nr 182, poz.
1228. z 2011 r. Nr 5, poz. 13, Nr 28. poz. 143, Nr 87, poz. 484, Nr 234, poz. 1386 i Nr 240. poz. 1429 oraz z 2012 r. poz.
769, poz. 951, poz. 1101, poz. 1271 ipoz. 1529.
4)
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. Nr 74, poz. 676, z 2006 r. Nr 50, poz. 360 I Nr 191,
poz. 1410, z 2007 r. Nr 89, poz. 590. z 2009 r. Nr 11. poz. 59, z 2011 r. Nr 222, poz. 1323 oraz z 2012 r. poz. 908.
—8—
1. W zapobieganiu skutkom klęski żywiołowej lub ich usuwaniu uczestniczą: Państwowa
Straż Pożarna i inne jednostki ochrony przeciwpożarowej, Policja, jednostki systemu
Państwowego Ratownictwa Medycznego, dyspozytorzy medyczni, jednostki ochrony
zdrowia, Straż Graniczna, Morska Służba Poszukiwania i Ratownictwa oraz inne właściwe w
tych sprawach państwowe urzędy, agencje, inspekcje, straże i służby.”.
Art. 19. W ustawie z dnia 16 lipca 2004 r.
—
Prawo telekomunikacyjne wprowadza się
następuj ące zmiany:
1)
w art. 77 ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2. kierowanie:
—
a)
połączeń telefonicznych,
b)
krótkich wiadomości tekstowych (sms)
do numerów alarmowych 112, 997, 998, 999 do właściwego terytorialnie centrum
powiadamiania ratunkowego oraz połączeń do innych numerów alarmowych do
właściwych terytorialnie jednostek służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy.”;
2)
w art. 78 ust. 7 otrzymuje brzmienie:
„7. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, organizację i funkcjonowanie
systemu, o którym mowa w ust. 4, warunki gromadzenia i przekazywania do tego
systemu informacji
i
danych od przedsiębiorcy telekomunikacyjnego
i ich
udostępniania odpowiednio centrom powiadamiania ratunkowego oraz jednostkom
terytorialnym służb ustawowo powołanych do niesienia pomocy oraz sposób wymiany
informacji pomiędzy dostawcami usług w zakresie obsługi wniosków o przeniesienie
numeru, biorąc pod uwagę sprawność działania systemu, a także potrzebę wspierania
obsługi przenoszenia numerów oraz efektywność niesienia pomocy przez te służby i
zapewnienie ciągłości świadczenia przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego usług
telekomunikacyjnych, dostarczania sieci telekomunikacyjnych lub świadczenia usług
towarzyszących.”.
Art. 20. W ustawie z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
(Dz. U. Nr 191, poz. 1410, z późn. zm.
) wprowadza się następujące zmiany:
5
1)
5)
wart. 21 ust. 3 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r., Nr 89, poz. 590 i Nr 166. poz.1172. z 2008 r. Nr 17,
poz. 101 i Nr 237. poz.1653 z 2009 r. Nr 11, poz.59 i Nr 122, poz.1007. z 2010 r. Nr 107, poz. 679 i Nr 219, poz. 1443. z
2011r.Nr30,poz.151.Nr112.poz.654.Nr208,poz.l24Oipoz.l24lorazz2Ol2r.poz.742ipoz.1459.
—9—
„8) informacje o lokalizacji centrów powiadamiania ratunkowego w rozumieniu ustawy z
dnia.... o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. z 2013 r. poz.
...);„;
2)
w art. 26 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.
Dysponent jednostki właściwy dla miejsca lokalizacji centrum powiadamiania
ratunkowego, w rozumieniu ustawy z dnia.... o systemie powiadamiania ratunkowego,
zatrudnia dyspozytora medycznego albo zawiera z nim umowę cywilnoprawną.”;
3)
uchyla się art. 29 ust. 1;
4)
w art. 38 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Oznaczenia systemu używają jednostki systemu, centrum powiadamiania ratunkowego
oraz lekarz koordynator ratownictwa medycznego.”.
Art. 21. 1. Wojewoda może, w drodze porozumienia, powierzyć, w szczególności
organom Państwowej Straży Pożarnej, Policji lub jednostkom samorządu terytorialnego,
obsłlŁgę zgłoszeń alarmowych, o których mowa w art. 2 pkt 1, na terenie nieobsługiwanym
przez centrum.
2. Zadania powierzone na podstawie porozumienią o którym mowa w ust. 1, mogą być
wykonywane do czasu objęcia przez centrum zasięgiem swoj ego działania obszaru całego
województwa, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2013 r.
Art. 22. Do czasu objęcia przez centrum zasięgiem działania obszaru całego
województwa, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2013 r., informacje i dane, o których
mowa w art. 78 ust. 1-3 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r.
—
Prawo telekomunikacyjne, uzyskują
również podmioty, którym właściwy miejscowo wojewoda, zgodnie z art. 21 ustawy,
powierzył obsługę zgłoszeń alarmowych.
Art. 23. Do czasu objęcia przez centrum zasięgiem działania obszaru całego
województwa, jednak nie później niż do dnia 31 grudnia 2013 r., dostawca publicznie
dostępnych usług telekomunikacyjnych zapewnia kierowanie połączeń, o których mowa w
art. 77 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r.
—
Prawo telekomunikacyjne, do podmiotów,
którym właściwy miejscowo wojewoda, zgodnie z art. 21 ustawy, powierzył obsługę zgłoszeń
alarmowych.
Art. 24. Utrzymanie systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 8 ust. 1
ustawy, oraz szkolenia operatorów numerów alarmowych finansowane są z budżetu państwa
od dnia 1 stycznia 2014 r.
r
—10—
Art. 25. Operatorzy numerów alarmowych, o których mowa w art. 14a ust. 5 ustawy
zmienianej w art. 17, stają się operatorami numerów alarmowych w rozumieniu niniejszej
ustawy.
Art.
26.
1.
Wojewódzkie
centrum
powiadamiania
ratunkowego
i
centrum
powiadamiania ratunkowego, zorganizowane na podstawie art. 14c ust. 1 ustawy zmienianej
w art. 17, staje się, z dniem wejścia w Życie ustawy, centrum powiadamiania ratunkowego w
rozumieniu niniej szej ustawy.
2. Centrum powiadamiania ratunkowego w Warszawie, utworzone na podstawie
porozumienia, o którym mowa w art. 14c ust. 3 ustawy zmienianej w art. 17, staje się, z
dniem wejścia w życie ustawy, centrum powiadamiania ratunkowego w rozumieniu niniej szej
ustawy.
Art. 27.. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 14e ustawy
zmienianej w art. 17 zachowują moc do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych,
wydanych na podstawie art. 10 oraz art. 15 ust. 2 niniejszej ustawy, nie dłużej jednak niż
przez 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
Art. 28. 1. Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa będących skutkiem
finansowym ustawy wynosi 1195 606 028 zł z tego:
w2014r.
w 2015 r.
w2016r.
w2017r.
w 2018 r.
w 2019 r.
w2020r.
w2021 r.
w2022r.
w2023r.
-
-
-
-
-
-
-
-
-
-
116 765 543 zł;
123 242 268 zł;
117412 045 zł;
114850493zł;
116 163 921 zł;
118 266 175 zł;
120381 125zł;
121 495 321 zł;
122764778zł;
124264359zł.
2. Minister właściwy do spraw administracji publicznej monitoruje wykorzystanie limim
wydatków, o którym mowa w ust. 1, dokonując przynajmniej cztery razy do roku, według
stanu na koniec każdego kwartału, oceny wykorzystania limitu wydatków na dany rok.
Wdrożenia mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 3, dokonuje minister
właściwy do spraw administracji publicznej.
—11
—
3. Ustala się następujące mechanizmy korygujące w zakresie systemu powiadamiania
ratunkowego, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy:
1)
ograniczenie lub wstrzymanie wydatków na upowszechnianie wiedzy o numerach
alarmowych;
2)
likwidacja stanowisk zastępcy kierującego centrum;
3)
ograniczenie wydatków związanych z utrzymaniem i obsługą techniczną obiektów
Centrów;
4)
ograniczenie wydatków związanych z utrzymaniem systemu teleinformatycznego, o
którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, w szczególności ograniczenie wydatków na rozwój
nowych usług tego systemu.
4. Wdrożenie mechanizmu korygującego, o którym mowa w ust. 3 pkt 4, może nastąpić
od dnia 1 stycznia 2014 r.
5.
Minister właściwy
do
spraw administracji
publicznej
określi,
w drodze
rozporządzenia, co najmniej jeden z mechanizmów korygujących, o których mowa w ust. 3,
w przypadku gdy:
1)
nastąpi przekroczenie limitu wydatków budżetowych przewidzianych na okres jednego
roku,
2)
w okresie od początku roku kalendarzowego do końca okresu objętego ostatnim
monitoringiem wydatków, część limitu rocznego przypadającego proporcjonalnie na ten
okres została przekroczona co najmniej o 10 %
-
mając na względzie zapewnienie ciągłości funkcjonowania systemu powiadamiania
ratunkowego.
Art. 29. Ustawa wchodzi w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia.
—
12—
UZASADNIENIE
Projekt ustawy o systemie powiadamiania ratunkowego powstał na podstawie
projektowanej w 2011 r. nowelizacji ustawy o zarządzaniu kryzysowym, której elementem
miało być wprowadzenie przepisów dotyczących systemu powiadamiania ratunkowego.
Założenia ww. nowelizacji zostały przyjęte przez Radę Ministrów w dniu 22 czerwca 2011 r.
Projekt w wersji normatywnej w części dotyczącej systemu powiadamiania ratunkowego był
wówczas przedmiotem prac Komitetu Rady Ministrów oraz przedłożony został Radzie
Ministrów. W dniu 26 lipca 2011 r. Rada Ministrów odroczyła prace nad wyżej
wymienionym projektem.
Regulacja w sposób kompleksowy normuje zagadnienia z zakresu powiadamiania
ratunkowego, tworząc jednolity system powiadamiania ratunkowego. W projekcie określone
zostały zadania systemu powiadamiania ratunkowego, z których podstawowym jest obsługa
zgłoszeń alarmowych kierowanych do numerów alarmowych 112, 997, 998 i 999. Zadania
systemu mają umożliwić odpowiednim podmiotom, w szczególności Policji, Państwowej
Straży
Pożarnej
i
jednostkom
systemu
Państwowego
Ratownictwa
Medycznego,
zaangażowanie właściwych sił i środków, które mogą być zadysponowane w związku ze
zgłoszeniem alarmowym. Projekt wskazuje też organy oraz podmioty właściwe w sprawach
powiadamiania ratunkowego i ich zadania oraz organizację systemu powiadamiania
ratunkowego, eliminując jednocześnie niejasny stan prawny obowiązujący w tym zakresie
obecnie. W projekcie zaproponowano również zasady szkolenia operatorów numerów
alarmowych i zasady finansowania systemu powiadamiania ratunkowego.
System powiadamiania ratunkowego jest systemem krytycznym z punktu widzenia
bezpieczeństwa obywateli. Efektem jego wdrożenia ma być poprawa dostępności usługi
powiadamiania alarmowego i zmniejszenie czasu reakcji służb ratunkowych na zgłoszenie,
a tym samym poprawa bezpieczeństwa obywateli i zwiększenie efektywności współdziałania
służb.
Opierając się na dotychczasowych doświadczeniach, a także biorąc pod uwagę
zaawansowanie prac prowadzonych przez organy centralne i urzędy wojewódzkie w zakresie
organizacji systemu powiadamiania ratunkowego należy stwierdzić, że optymalnym
rozwiązaniem, zarówno pod względem poprawy obsługi zgłoszeń alarmowych, jak również
ekonomizacji
operatorskiego.
wydatków,
powinno
być
zorganizowanie
centrów
według
modelu
13
—
—
Regulacja normuje następuj ące zagadnienia z zakresu powiadamiania ratunkowego:
1) zadania systemu powiadamiania ratunkowego,
2) organy oraz podmioty właściwe w sprawach powiadamiania ratunkowego,
3) zadania organów i innych podmiotów, o których mowa powyżej,
4) organizację systemu powiadamiania ratunkowego oraz zasady szkolenia operatorów
numerów alarmowych,
5) zasady finansowania systemu powiadamiania ratunkowego.
Wprowadzona struktura podziału kompetencji w zakresie funkcjonowania systemu
powiadamiania ratunkowego powinna być następująca: organem właściwym w zakresie
systemu powiadamiania ratunkowego na obszarze kraju powinien być minister właściwy
do spraw administracji publicznej. Organem zaś właściwym w zakresie funkcjonowania
systemu powiadamiania ratunkowego na obszarze województwa wojewoda.
-
Zadania
systemu
powiadamiania
ratunkowego
powinny
wykonywać
centra
powiadamiania ratunkowego, we współpracy z Państwową Strażą Pożarną, Policją
dyspozytorami medycznymi oraz innymi podmiotami, do których zadań należy ochrona
życia, zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i środowiska (np. straże
miejskie, pogotowia energetyczne lub gazowe). Podmioty, których numery alarmowe będą
obsługiwane w centrum powiadamiania ratunkowego zostaną dookreślone po pełnym
wdrożeniu systemu powiadamiania ratunkowego w docelowym modelu jego funkcjonowania.
Zadania
centrów
powinny
być
wykonywane
przy
pomocy
systemu
teleinformatycznego. System powinien umożliwiać odbiór zgłoszeń alarmowych od osób
niepełnosprawnych.
W skład centrum powinny wchodzić stanowiska obsługi zgłoszeń alarmowych
kierowanych do numerów alarmowych 112, 997, 998 i 999 oraz z automatycznych
zewnętrznych systemów monitoringu (np. centrale przeciwpożarowe, system eCall), w liczbie
umożliwiającej prawidłowe wykonywanie zadań, ewentualnie stanowiska obsługi zgłoszeń
alarmowych kierowane na inne numery alarmowe obsługiwane w centrum. Centra będą
również
przystosowane
do
obsługi
zgłoszeń
obcojęzycznych
oraz
zgłoszeń
niepełnosprawnych użytkowników. Podstawowe zadania centrów mają na celu realizację
głównych założeń systemu powiadamiania ratunkowego
—
od wpłynięcia zgłoszenia, przez
jego szczegółową kwalifikację, aż po możliwość monitorowania statusu zgłoszenia
przekazanego do właściwych podmiotów.
—
14—
Mając na uwadze istniejącą konieczność obsługi numeru alarmowego 112 oraz brak
uruchomienia centrów powiadamiania ratunkowego w niektórych lokalizacjach, wojewoda
może, w drodze porozumienia, powierzyć, w szczególności organom Państwowej Straży
Pożarnej, Policji lub jednostkom samorządu terytorialnego, obsługę zgłoszeń alarmowych,
o których mowa w art. 2 ust. 1, na terenie nieobsługiwanym przez centrum. Ze względu na
pilną potrzebę uruchomienia systemu powiadamiania ratunkowego na obszarze całego kraju
do końca 2013 roku, przepis ten nie może obowiązywać dłużej niż do dnia 31 grudnia 2013 r.
W urzędach wojewódzkich zatrudnieni będą operatorzy numerów alarmowych
—
ustawa określa wymagania stawiane kandydatom na te stanowiska.
Ustawa zawiera podstawowe regulacje dotyczące systemu szkoleń operatorów
numerów alarmowych, przewidując jednocześnie akt wykonawczy do ustawy regulujący
szczegółowo kwestie szkolenia, w tym: sposobu i organizacji szkoleń, kwalifikacji
wykładowców
i
instruktorów,
zasad przeprowadzania egzaminów,
wymagań bazy
dydaktycznej oraz wzoru zaświadczenia o ukończeniu szkolenia. Ponadto, ustawa przewiduje,
że zadanie szkolenia operatorów numerów alarmowych zostanie powierzone podmiotowi
dysponującemu zapleczem merytorycznym i logistycznym zapewniającym efektywny,
kompleksowy i bezstronny przebieg szkolenia i egzaminowania operatorów. Rozwiązanie
takie ma zapewnić jednolity proces szkolenia i egzaminowania operatorów, a w konsekwencji
—
obsługę zgłoszeń alarmowych wedlug jednolitych standardów.
W
zakresie
finansowania
systemu
powiadamiana
ratunkowego
przyjmuje
się rozwiązanie polegające na finansowaniu systemu z budżetu państwa. Dodatkowo
finansowane z budżetu państwa powinny być koszty utrzymania aplikacji do obsługi tego
systemu. Zgodnie z założeniem, mając na względzie pilną potrzebę uregulowania tematyki
powiadamiania ratunkowego, ustawa o systemie powiadamiania ratunkowego ma wejść
w życie w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Projekt jest zgodny z prawem Unii Europejskiej.
Projektowana ustawa nie podlega procedurze notyfikacji w rozumieniu przepisów
rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23
grudnia 2002 r. w sprawie sposobu
funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i aktów prawnych (Dz. U. z 2002 r.
Nr 239, poz. 2039 oraz z 2004 r. Nr 65, poz. 597).
Nie zachodzi również konieczność przedkładania projektu ustawy instytucjom
i organom Unii Europejskiej lub Europejskiemu Bankowi Centralnemu.
—
15—
OCENA SKUTKÓW REGULACJI
1. Podmioty, na które będzie oddziaływać ustawa
Ustawa będzie miała wpływ na działalność wojewodów, w ograniczonym zakresie
na jednostki samorządu terytorialnego, dyspozytorów medycznych, służby takie jak Policja
czy Państwowa Straż Pożarna oraz inne podmioty, do których zadań należy ochrona życia,
zdrowia oraz bezpieczeństwa ludności, a także mienia i środowiska
Proponowana reguł acj a będzie oddziaływać na obywateli, poprzez stworzenie
sprawnie funkcjonującego systemu powiadamiania ratunkowego. Efektem wdrożenia systemu
ma być poprawa dostępności usługi powiadamiania ałarmowego i zmniejszenie czasu reakcji
sbiżb ratunkowych na zgłoszenie, a tym samym poprawa bezpieczeństwa obywateli
i zwiększenie efektywności współdziałania służb.
W zakresie spraw związanych z systemem powiadamiania ratunkowego ustawa będzie
oddziaływała również na przedsiębiorców telekomunikacyjnych.
Jednakże regulacja
nie nakłada nowych obowiązków na operatorów telekomunikacyjnych. Obowiązki dotyczące
operatorów telekomunikacyjnych zawarte są w obecnie obowiązujących przepisach ustawy
z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.).
-
2. Konsultacje społeczne
Stosownie do art. 5 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. z 2005 r. Nr 169, poz. 1414, z późn. zm.), w ramach
konsultacji społecznych projekt został udostępniony w Biuletynie Informacji Publicznej
na stronie internetowej Ministerstwa Administracji i Cyfryzacji oraz Rządowego Centrum
Legislacji, a także na portalu Mam Zdanie www.mamzdanie.or.pl. Wraz z przekazaniem
do uzgodnień międzyresortowych projekt przekazano w celu zaopiniowania do Komisji
Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego. Został on przesłany także do woj ewodów.
Projekt został przekazany ponadto do Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego,
Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, Wodnego Ochotniczego Pogotowia
Ratunkowego. Mazurskiej Służby Ratowniczej, Mazurskiego Ochotniczego Pogotowia
Ratunkowego, Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Pracowników Służb Ratowniczych,
Krajowego Związku Zawodowego Pracowników Ratownictwa Medycznego, Polskiego
Towarzystwa Medycyny Stanów Nagłych i Katastrof, Związku Pracodawców Ratownictwa
Medycznego i Transportu Sanitarnego Niepublicznych Zakładów Opieki Zdrowotnej.
—
16—
3. Wpływ projektowanej ustawy na sektor finansów publicznych, w tym na budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego.
Regulacje zawarte w ustawie będą miały wpływ na dochody i wydatki z budżetu
państwa w części 17
—
administracja, części 42
-
sprawy wewnętrzne oraz części 85
—
Budżety woj ewodów.
Uchwalenie ustawy spowoduje skutki finansowe dla budżetu państwa. Koszty
związane z budową systemu powiadamiania ratunkowego planowane
z budżetu
państwa.
Koszty
związane
z
zapewnieniem
są do pokrycia
funkcjonowania
centrów
powiadamiania ratunkowego do końca 2013 r. będą pokryte z rezerwy celowej poz. 9
pn. „Środki na budowę, rozbudowę, utrzymanie i funkcjonowanie systemu powiadamiania
ratunkowego na terenie kraju, w tym na sfinansowanie wynagrodzeń dla operatorów
numerów alarmowych w kwocie 12.000 tys. zł”. Po 2013 r., wydatki te będą ujęte
w budżetach wojewodów. Utrzymanie systemu teleinformatycznego, o którym mowa w
projekcie ustawy, szkolenia operatorów numerów alarmowych również będą finansowane
z budżetu państwa. Konieczne jest również propagowanie wśród społeczeństwa wiedzy
o istnieniu i zastosowaniu numerów alarmowych.
Wydatki związane z wejściem w życie projektowanej ustawy wyniosą łącznie:
Kwota
Lp.
Rok
1.
2014
116765543
2.
2015
123242268
3.
2016
117412045
4.
2017
114850493
5.
2018
116163921
6.
2019
118266175
2020
120381 125
8.
2021
121 495 321
9
2022
122 764 778
10.
2023
124264359
wtys. zł
OGÓŁEM
1 195 606 028
—
17—
Koszty utrzymania etatów operatorów numerów alarmowych oraz obsługi technicznej
centrów powiadamiania ratunkowego.
Łączne wydatki przewidziane na wynagrodzenia:
Wydatki
na
Lp.
Rok
1.
2014
51004675
2.
2015
62201 124
3.
2016
62965508
4.
2017
64569450
5.
2018
65283590
6.
2019
66416713
7.
2020
67 203 962
8.
2021
68 961 841
9.
2022
69 823 689
10.
2023
70 844 406
OGÓŁEM
wynagrodzenie
649 274 958
Podkreślić należy, że w związku z planowaną obsługą w centrach powiadamiania
ratunkowego numerów alarmowych Policji, Państwowej Straży Pożarnej oraz systemu
Państwowe Ratownictwo Medyczne (997, 998, 999), spodziewać się należy zmniejszenia
wydatków na koszty osobowe w jednostkach, w których numery alarmowe są obsługiwane
obecnie. Dyspozytorzy zwolnieni
zostaną z obowiązku filtrowania zgłoszeń fałszywych,
które stanowią znaczną część wszystkich wywołań alarmowych.
Umieszczanie centrów powiadamiania ratunkowego w obiektach stanowiących
własność Skarbu Państwa nie pociągnie za sobą dodatkowych skutków dla budżetu państwa.
Koszty organizacji centrów powiadamiania ratunkowego w tych obiektach zostały pokryte ze
środków przewidzianych na organizację centrów z rezerwy celowej budżetu państwa
na budowę i funkcjonowanie systemu powiadamiania ratunkowego na obszarze kraju.
Jednocześnie uwzględniając kwestie finansowe, społeczne i terytorialne, wojewoda może
podjąć decyzję o zlokalizowaniu centrum w więcej niż w jednej siedzibie, tworząc w ten
sposób oddziały centrum.
—18—
Koszty szkolenia operatorów numerów alarmowych wyniosą ok. 129 000 zł rocznie,
licząc przeprowadzenie wjednym roku 15 cykli szkoleniowych dla 20 uczestników każdy.
Działania centrów powiadamiania ratunkowego w zakresie realizacji zadań systemu,
będą wspomagane od strony teleinformatycznej przez:
—
—
—
—
—
—
system informatyczny, o którym mowa w projektowanym art. 8 ustawy,
Systemy Wspomagania Dowodzenia (SWD) poszczególnych służb,
Centralny Punkt Systemu Centrów Powiadamiania Ratunkowego,
Uniwersalny Moduł Mapowy,
Platforma Lokalizacyjno Informacyjna i Centralna Baza Danych,
urządzenia końcowe użytkowników systemu (stanowiska dostępowe, konsole
zintegrowanej łączności i inne).
Koszty związane z utrzymaniem systemu informatycznego, o którym mowa
wprojektowanym art. 8 ustawy, szacuje się w wysokości 38 mln zł rocznie, począwszy
od 2014 r. System teleinformatyczny będzie wdrażany do końca 2013 r., koszty jego
wdrażania
są zawarte w projekcie budżetu SIPR. Na koszty utrzymania systemu
informatycznego, o którym mowa w projektowanym art. 8 ustawy, po 2014 r. będą składać
się koszty osobowe (przewidywane tak na poziomie centralnym, jak i na poziomie
województwa), koszty podmiotu odpowiedzialnego za utrzymanie systemu, koszty związane
z amortyzacją sprzętu (wymiana infrastruktury), koszty związane ze świadczeniem usług
serwisowych.
Ewentualne
koszty
osobowe
związane
z
utrzymaniem
systemu
informatycznego, o którym mowa w projektowanym art. 8 ustawy, będą finansowane
w ramach limitu wydatków na wynagrodzenia określonego na dany rok odpowiednio
dla poszczególnych dysponentów części budżetowych.
W zakresie wydatków związanych z organizacją systemu powiadamiania ratunkowego
organem, o którym mowa w art. 50 ust. 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach
publicznych
jest
minister
właściwy
do
spraw
administracji
publicznej.
Jest on odpowiedzialny za bieżące monitorowanie, przynajmniej cztery razy w roku według
stanów na koniec każdego kwartału, wykorzystanych rocznych limitów wydatków
i wdrożenie mechanizmów korygujących.
Organem odpowiedzialnym za wdrożenie,
w drodze rozporządzenia, mechanizmów korygujących jest minister właściwy do spraw
administracji publicznej, natomiast wojewodowie w zakresie swojej właściwości realizują
ww. mechanizmy.
—19—
W przypadku zagrożenia przekroczenia rocznego limitu wydatków lub w przypadku
zrealizowania wydatków w okresie od początku roku do końca okresu objętego ostatnim
monitoringiem wydatków w wysokości przynajmniej o 10 % wyższej niż część limitu
rocznego przypadającego proporcjonalnie na ten okres, wojewoda niezwłocznie analizuje
przyczynę zwiększonego, proporcjonalnie do upływu czasu, wydatkowania środków
na realizowane zadanie i jeżeli grozi to przekroczeniem limitów wydatków, informuje o tym
ministra właściwego
do
spraw administracji
publicznej,
który może
zdecydować
o uruchomieniu przynajmniej jednego z poniższych mechanizmów korygujących w taki
sposób, że spowoduje to nieprzekroczenie rocznego limitu, również na terytorium
poszczególnych województw:
1) ograniczenie lub wstrzymanie wydatków na upowszechnianie wiedzy o numerach
alarmowych;
2) likwidacja stanowisk zastępcy kierującego centrum;
3) ograniczenie wydatków związanych z utrzymaniem i obsługą techniczną obiektów
centrów;
4) ograniczenie wydatków związanych z utrzymaniem systemu teleinformatycznego,
w szczególności ograniczenie wydatków na rozwój nowych usług tego systemu.
Wdrożenie mechanizmu korygującego, o którym mowa w pkt 4, może nastąpić
od dnia 1 stycznia 2014 r.
Należy mieć na uwadze, że System Powiadamiania Ratunkowego jest systemem
o szczególnym znaczeniu dla bezpieczeństwa obywateli, w tym przede wszystkim ochrony
ich życia i zdrowia. Dlatego mechanizmy korygujące nie mogą obejmować krytycznych
elementów tego systemu, np. kosztów serwisu infrastruktury teleinformatycznej.
Maksymalny limit wydatków z budżetu państwa wyrażony kwotowo na okres
wykonywania ustawy łącznie wynosi 1195 606 028 zł.
4. Wpływ projektowanej ustawy na rynek pracy.
Wejście w życie projektowanej regulacji nastąpi w końcowej fazie faktycznej
organizacji systemu powiadamiania ratunkowego. W procesie organizacji systemu utworzone
zostały 843 nowe miejsca pracy w wojewódzkich centrach powiadamiania ratunkowego,
które, z dniem wejścia w życie projektowanej regulacji staną się centrami powiadamiania
fl
r
ratunkowego. Kolejne nowe miejsca pracy będą tworzone równolegle z przejmowaniem
przez centra obsługi numerów alarmowych kolejnych podmiotów. Nowe miejsca pracy
ydy.)
WJ)I
—20—
zostaną utworzone również w związku z koniecznością zapewnienia utrzymania systemu
teleinformatycznego. Ich liczba będzie możliwa do oszacowania na późniejszym etapie
wdrażania systemu.
5. Wpływ projektowanej ustawy na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość,
w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw.
Wejście w życie projektowanej regulacji nie będzie miało wpływu na przedsiębiorców
oraz na konkurencyjność wewnętrzną i
zewnętrzną gospodarki.
6. Wpływ projektowanej ustawy na sytuację i rozwój regionalny.
Wejście
w życie projektowanej regulacji nie będzie miało wpływu na sytuację
i rozwój regionów.
ZA ZGODNOŚĆ POD WZGLĘDEM
PRAWNYM I REDAKCYJNYM
ZA2PCA DYREKTORA
(fepar ame tu Prawnego
Miniers
A
istracji i Cyfryzacji
t r yna PRUSAK
oi ie”