MIĘDZY EKSKLUZJĄ A INKLUZJĄ W EDUKACJI RELIGIJNEJ
Transkrypt
MIĘDZY EKSKLUZJĄ A INKLUZJĄ W EDUKACJI RELIGIJNEJ
Ogólnopolska Konferencja Naukowa MIĘDZY EKSKLUZJĄ A INKLUZJĄ W EDUKACJI RELIGIJNEJ Wrocław, 3 grudnia 2015 r. Instytut Pedagogiki UWr ul. J. Wł. Dawida 1; Wrocław Komunikat programowy Organizatorzy: Instytut Pedagogiki Uniwersytetu Wrocławskiego Oddział Wrocławski Polskiego Towarzystwa Pedagogicznego Patronat naukowy: Komitet Nauk Pedagogicznych Polskiej Akademii Nauk 1 Przewodniczący Konferencji: dr hab. Wiktor Żłobicki, prof. UWr Komitet naukowy Konferencji: prof. zw. dr hab. Stanisław Obirek – Uniwersytet Warszawski prof. zw. dr hab. Tomasz Szkudlarek – Uniwersytet Gdański ks. prof. zw. dr hab. Piotr Moskal – Katolicki Uniwersytet Lubelski ks. prof. zw. dr hab. Stanisław Rabiej - Uniwersytet Opolski prof. zw. dr hab. Mirosław Patalon - Akademia Pomorska w Słupsku prof. zw. dr hab. Zbigniew Drozdowicz – Uniwersytet Adama Mickiewicza prof. zw. dr hab. Józef Baniak - – Uniwersytet Adama Mickiewicza dr hab. Tadeusz Bartoś, prof. AH – Akademia Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku dr hab. Bogusław Milerski, prof. ChAT – Chrześcijańska Akademia Teologiczna dr hab. Mirosław Kowalski, prof. UZ – Uniwersytet Zielonogórski dr hab. Kalina Wojciechowska, prof. ChAT - Chrześcijańska Akademia Teologiczna dr hab. Wojciech Szczerba, prof. EWST – Ewangelikalna Wyższa Szkoła Teologiczna Sekretarze Konferencji: dr Monika Humeniuk – Walczak [email protected]; tel. 791270216 dr Iwona Paszenda [email protected] Komitet organizacyjny Konferencji: dr Małgorzata Bednarska dr Michał Boczar dr Grażyna Lubowicka dr Ewa Musiał dr Rafał Włodarczyk Czasopisma Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN lub zespołów Komitetu Nauk Pedagogicznych PAN: Rocznik Pedagogiczny: www.staff.amu.edu.pl/~pedszkol/rocznik_pedagogiczny Studia Pedagogiczne: www.spedagogiczne.ptp-pl.org Studia z Teorii Wychowania: http://wydawnictwo.chat.edu.pl/studia-z-teorii-wychowania/ Problemy Wczesnej Edukacji: www.pwe.ug.edu.pl Pedagogika Społeczna: www.pedagogium.pl/strona/64/pedagogika_spoleczna/ Biuletyn Historii Wychowania: www.historiawychowania.amu.edu.pl/biuletyn.html Przegląd Pedagogiczny: www.przegladpedagogiczny.ukw.edu.pl 2 KOMUNIKAT I Namysł nad specyfiką i zakresem zmian dokonujących się w obszarze religii i religijności współczesnych społeczeństw zachodnich towarzyszy socjologom, teologom, filozofom, religioznawcom co najmniej od połowy poprzedniego wieku. Na fali doświadczeń dwudziestowiecznych totalitaryzmów, lata 60. XX wieku przyniosły zainteresowanie teologią śmierci Boga, zwaną również teologią radykalną, w myśl której, wraz ze śmiercią chrześcijańskiego Boga na krzyżu, nastąpić miał kres myślenia transcendentnego i eschatologicznego, kres religii i religijności. To, co miało pozostać, to doczesność i etyka życia świeckiego wraz z postulatem idei świata ,,dojrzałego”, wyrosłego i ,,odczarowanego” z religii, rezygnującego z myślenia kategoriami sacrum i afirmującego profanum, czyli egzystencję człowieka w zdaniu na samego siebie. Słowami D. Bonhoeffera można powiedzieć, że ,,minęła epoka, w której ludziom można było powiedzieć wszystko za pomocą teologicznych lub pobożnych słów; podobnie ma się sprawa z epoką głębi wewnętrznej i sumienia, a to znaczy właśnie z epoką religii w ogóle. Zmierzamy w kierunku epoki zupełnie bezreligijnej; ludzie tacy, jakimi dziś są, nie mogą być po prostu religijni.” 1 Podobne wątki myślowe zaczęły towarzyszyć socjologom w ich refleksji nad stanem i rolą religii oraz instytucji religijnych we współczesnym świecie. W przeobrażeniach drugiej połowy XX wieku w zakresie postępu modernizacyjnego i technologicznego, stopniowym oddzielaniu się instytucji społecznych od instytucji religijnych, w procesach ponowoczesnego upadku wielkich narracji, indywidualizacji i pluralizacji społeczeństw oraz dominacji wartości świeckich nad religijnymi, dopatrywano się socjologicznych przejawów ,,odczarowywania” świata z sacrum. Paradygmat sekularyzacji na długo zdominował interdyscyplinarną perspektywę myślenia o miejscu, roli i specyfice religii we współczesnym świecie. Jednak socjologia religii, na przestrzeni ostatnich dekad przyniosła wiele empirycznych dowodów na to, iż nie stanowi on jedynego dostępnego opisu zmian zachodzących w obszarze duchowości i religijności współczesnych społeczeństw. Prace takich badaczy, jak P. Berger, G. Davies, D. Hervieu – Leger, czy J. Casanova, ukazują odmienne modele i dynamikę przeobrażeń w tym zakresie. Wskazuje się w nich na lokalność teorii sekularyzacji, masowy rozwój nowych ruchów religijnych w różnych częściach globu, narastające fundamentalizmy religijne, czy też nowe sposoby wyrazu ludzkiej duchowości i religijności jako zjawiska skłaniające do ponownych przemyśleń nad miejscem i funkcją religii w życiu społecznym. W ich przekonaniu, teoria sekularyzacji wymaga reinterpretacji. Mówi się o zjawisku ,,wiary bez przynależności”, o idei ,,religii zastępczej”, a także o modelu przejścia ,,od obowiązku do konsumpcji” w doświadczaniu i praktykowaniu religii. Trudno zatem uznać temat obecności religii w przestrzeni publicznej za ostatecznie przebrzmiały. Postulat radykalnej laickości państwa może oznaczać pozbawienie głosu i wykluczenie części społeczeństwa, tej, która, zdaniem J. Haberamas, w sytuacji oczywistej asymetrii praw i zobowiązań zostaje zmuszona do przekładania swych przekonań religijnych na język świecki tak, by zyskać aprobatę większości. Z drugiej zaś strony, zagrożenie wewnętrznej spójności społecznej stanowić mogą współczesne, wyrastające z literalnego odczytania 1 D. Bonhoeffer, Winderstand and Ergenbung. Briefe und Auziehnungen aus der Haft, München 1919, s. 218., cyt. Za: K. Karski, Teologia protestancka XX wieku, Warszawa 1971, s.98. 3 świętych ksiąg nurty i ruchy fundamentalistyczne, rozwijające się intensywnie w obrębie różnych tradycji religijnych. Wydaje się zatem, że w warunkach płynnej (po)nowoczesności i pluralizmu warto ustawicznie redefiniować warunki i konsekwencje obecności i nieobecności religii w przestrzeni społecznych doświadczeń, dokonując namysłu nie tyle nad zasadnością edukacji religijnej w ogóle, ile nad jej formułą i kształtem. O jaką edukację religijną warto zatem toczyć spór: o edukację, która w niepewnej (po)nowoczesności będzie wyposażać w refleksję, wiedzę, umiejętności i kompetencje związane z umacnianiem lokalnej tożsamości religijnej, zdobywaniem narzędzi apologetycznych i raczej ekskluzywnym niż inkluzyjnym myśleniem o własnej grupie wyznaniowej, czy też o edukację inkluzyjną, traktującą własny punkt widzenia rzeczywistości jako jeden z możliwych, nie jedynie uprawniony, szanującą różnice i prawa innych, w tym również niewierzących, do własnego światopoglądu i sposobu życia, sprzeciwiającą się ideologizacji sacrum, wszelkiej dominacji i opresji, akcentującą samowiedzę, krytyczną refleksję, kompetencje emancypacyjne i odpowiedzialność społeczną. Zapraszamy Państwa do dyskusji nad miejscem, rolą i kształtem współczesnej edukacji religijnej. Celem konferencji będzie prezentacja refleksji, teoretycznych perspektyw i praktycznych propozycji w tym zakresie. Do dyskusji zapraszamy badaczki i badaczy podejmujących omawianą problematykę w sposób trans i interdyscyplinarny w ramach religioznawstwa, teologii, filozofii, pedagogiki, psychologii i socjologii. W dyskusji nie powinno również zabraknąć głosu praktyków z tego zakresu. Do refleksji proponujemy następujące obszary problemowe: 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. 10. Ekskluzja i inkluzja w edukacji religijnej – ujęcie teoretyczne i empiryczne Religia, religijność, doświadczenie religijne a edukacja religijna w ujęciu interdyscyplinarnym Paradygmaty i modele edukacji religijnej – literalizm, hermeneutyka, pedagogika krytyczna Neutralność światopoglądowa jako kontekst publicznej edukacji religijnej Antropologia religijna i teologiczna jako podstawy edukacji religijnej Fundamentalizm religijny a edukacja religijna Edukacja religijna a tożsamość kulturowa Edukacja aksjologiczna a edukacja religijna Edukacyjny potencjał religii w rozwoju i wychowaniu Pedagogie religii a codzienność Mamy świadomość, że powyższe zagadnienia nie wyczerpują wskazanej problematyki. W związku z tym pozostajemy otwarci na Państwa propozycje. Oczekujemy na zgłoszenia referatów, komunikatów, sesji plakatowych, warsztatów lub biernego uczestnictwa. Zapraszamy do dzielenia się uwagami i wątpliwościami podczas naszej konferencji. 4 Terminarz • • • przesłanie karty zgłoszenia - do 15 października 2015 r. przesłanie dowodu wpłaty (opłata konferencyjna) - do 15 października 2015 r. przesłanie tekstu wystąpienia (wraz ze streszczeniem w języku polskim i angielskim – max. 1000 znaków ze spacjami) – do 30 grudnia 2015 r. Formularz zgłoszenia Zgłoszenia (formularz do pobrania na stronie Instytutu Pedagogiki UWr www.pedagogika.uni.wroc.pl, w zakładce: NAUKA/KONFERENCJE), prosimy kierować na adres: [email protected] lub pocztą tradycyjną na adres Instytutu Pedagogiki z dopiskiem: Konferencja: Edukacja religijna Opłata konferencyjna 280 PLN (uczestnictwo aktywne); 200 PLN (studenci i doktoranci - udział aktywny); 150 PLN (udział bierny z certyfikatem); Opłata obejmuje: udział w obradach, obiad, przerwy kawowe, materiały konferencyjne oraz publikację artykułu (dla osób biorących aktywny udział, po uzyskaniu pozytywnej recenzji). Szczegóły dotyczące przelewu: Opłatę konferencyjną należy wnieść (oraz przesłać dowód wpłaty na jeden z podanych adresów mailowych) do dnia 15 października. Nr konta: 97 1090 2503 0000 0001 1093 9538 z dopiskiem: 69N Konferencja: PEDAGOGIKA RELIGII oraz Imię i nazwisko uczestniczki/uczestnika. 5 Wymogi redakcyjne Uprzejmie prosimy o zwrócenie uwagi, aby Państwa artykuły przygotowane w oparciu o poniższe zasady redakcyjne, odnosiły się do problematyki inkluzji i/lub ekskluzji w edukacji religijnej, a także o to, by w tekstach stanowiła ona istotę wywodu. 1. Artykuł powinien być napisany w edytorze tekstowym Word, czcionka Times New Roman, rozmiar 12, odstęp 1,5 wiersza. Marginesy: dolny i górny oraz prawy i lewy – 2,5 cm, bez nagłówków, stopek i numerów stron. Tabulacja 1 cm; wyrównanie do obu marginesów. Prosimy nie stosować podziału wyrazów, nie przerzucać pojedynczych liter kończących wers do nowego wiersza. Objętość artykułu do 20 000 znaków ( 10-12 stron). Prosimy o niezamieszczanie w tekście tabel, wykresów, rysunków, etc. 2. Informacje o autorach prosimy umieścić na początku tekstu: imię, nazwisko Autora, tytuł naukowy, afiliacja, adres mailowy 3. Tytuł artykułu – wyśrodkowany, czcionka 14, w języku polskim i angielskim, śródtytuły – w języku polskim 4. Abstrakt – w języku polskim i angielskim, maksymalnie 200 słów. 5. Słowa kluczowe: w języku polskim i angielskim (5-8 słów) 6. Przypisy – na dole strony, wstawiane automatycznie, numerowane cyframi arabskimi, czcionka 10. a. Przypis bibliograficzny w wydawnictwach zwartych: np.: J. M. Łukasik, Doświadczanie życia codziennego. Narracje nauczycielek na przełomie życia, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2013, s. 265. b. Przypis bibliograficzny artykułu zamieszczonego w pracach zbiorowych: np.: K. Ferenz, Edukacyjne dylematy codzienności, [w:] Kultura i edukacja ( konteksty i kontrowersje), red. nauk. W. Jakubowski, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2008 s. 13. c. Przypis bibliograficzny artykułu zwartego w czasopiśmie: np.: Z. Bauman, Ponowoczesne wzory osobowe, „Studia Socjologiczne” 1993, nr 2, s. 18. d. Przypis bibliograficzny artykułu internetowego: np.: M. Knopp, Pracoholizm – zaleta czy niebezpieczne uzależnienie? dokument elektroniczny, pobrano ze strony, http://www.wiecjestem.us.edu.pl/pracoholizm-zaleta-czy-niebezpieczneuzaleznienie, [8.09.2014]. e. W przypadku cytowania tego samego dzieła wielokrotnie, prosimy o podanie pełnego przypisu za pierwszym razem. Przy kolejnych cytowaniach należy podać: inicjały imion (kropka) i nazwisko (przecinek), część tytułu pisany kursywą 6 (wielokropek)…(przecinek), dz. cyt. (przecinek), nr strony (kropka), np.: K. Ferenz, Edukacyjne dylematy …, dz. cyt., s. 14. f. W przypadku cytowania tego samego dzieła w dwóch (lub więcej przypisach), prosimy o podanie pełnego przypisu za pierwszym razem. W następnym przypisie prosimy o podanie: Tamże (przecinek), numer strony (kropka). 7. Bibliografia (tylko literatura cytowana) – na końcu artykułu, sporządzona w kolejności alfabetycznej, numerowana cyframi arabskimi. UWAGA: artykuł prosimy przesłać drogą elektroniczną w nieprzekraczalnym terminie do dnia 30 grudnia 2015 r. na adres: [email protected] Zebrane teksty, po uzyskaniu pozytywnych recenzji, zostaną opublikowane w zbiorowej, recenzowanej monografii naukowej lub punktowanym czasopiśmie. Więcej informacji w tej kwestii znajdą Państwo w kolejnych komunikatach. Dziękujemy! 7