więcej - Centrum dietetyki
Transkrypt
więcej - Centrum dietetyki
wpływ na organizm Jednym z największych zagrożeń współczesnej cywilizacji, dającym coraz częściej o sobie znać w postaci przewlekłych schorzeń oraz zatruć są metale ciężkie. Każdy pierwiastek znajdujący się w przyrodzie w dużej dawce działa na nasz organizm niekorzystnie. N ajsilniejsze właściwości toksyczne mają nieorganiczne związki metali, łatwo rozpuszczalne i silnie dysocjujące, gdyż łatwo przenikają przez błony komórkowe i dostają się do narządów wewnętrznych. Do najbardziej toksycznych pierwiastków występujących w naszym środowisku w dawkach wyższych niż najwyższe, dopuszczalne stężenie, powodujących wiele problemów zdrowotnych, możemy zaliczyć: kadm, rtęć, ołów, glin. Metale te gromadzą się głównie w nerkach, wątrobie, nadnerczach, płucach, włosach, skórze, kościach i mogą powodować choroby, tj.: nadciśnienie, zmiany nowotworowe, uszkodzenie nerek, wątroby, mózgu, zaburzenia w funkcjonowaniu układu rozrodczego, w niektórych przypadkach mogą doprowadzić do ciężkich zaburzeń psychicznych, a także do porażenia mózgowego oraz autyzmu. Dzisiejszy styl życia związany jest coraz bardziej z degradacją środowiska naturalnego oraz spożywaniem wysokoprzetworzonej żywności, pozbawio- nej minerałów działających antagonistycznie w stosunku do pierwiastków toksycznych, czyli chroniących nas przed ich szkodliwym działaniem, stwarza to możliwość jeszcze większego kontaktu organizmu z tymi związkami. Głównymi źródłami skażenia środowiska metalami ciężkimi są różne gałęzie przemysłu, tj.: energetyka, komunikacja, gospodarka komunalna, wysypiska odpadów, nawozy i odpady stosowane do nawożenia. Metale ciężkie z tych źródeł ulegają rozproszeniu w środowisku i zanieczyszczają gleby, wody, powietrze i bezpośrednio lub poprzez rośliny dostają się do organizmu zwierząt i człowieka. Dużą zawartość pierwiastków toksycznych odnotowano u zwierząt, które były wypasane w miejscach zagrożonych, oraz miały podawane pasze zawierające metale ciężkie przekraczające dopuszczalne normy. Na ich szkodliwe działanie narażone są również rośliny uprawiane na terenach uprzemysłowionych, w pobliżu dróg o dużym natężeniu ruchu. Glin (Al) Do niedawna uważano, że związki zawierające glin są nieszkodliwe dla zdrowia. Alkaliczne związki aluminium znalazły zastosowanie w leczeniu stanów nadkwaśności, szczególnie w chorobie wrzodowej. Glin wchłania się z przewodu pokarmowego i ulega kumulacji w tkankach. Zwiększona zawartość glinu w tkankach organizmu jest niekorzystna dla zdrowia. Objawy nadmiernej kumulacji glinu w tkance mózgowej mogą prowadzić do zaburzenia pamięci i równowagi. Glin zmniejsza aktywność centralnego układu nerwowego, wiąże się z DNA komórek nerwowych, blokuje ważne enzymy centralnego układu nerwowego, jak: ATP-azę oraz heksokinazę, zmniejsza wchłanianie zwrotne podstawowych neurotransmiterów mózgu – dopaminy, nor adrenaliny, serotoniny. Badania wskazują na związek kumulacji glinu z chorobą Alzheimera oraz z chorobą Parkinsona. Źródłami glinu są warzywa pochodzące z gleb zakwaszonych (w Polsce ok. 60% gleb jest zakwaszonych). Dodatkowo proces ten jest nasilony przy niedoborach glebowych magnezu i potasu. Glin występuje w lekach alkalizujących zawierających związki glinu, w wodzie z wodociągów (jeśli zawiera zwiększone ilości glinu), w pieczywie z przedłużonym terminem trwałości. Źródłem glinu są także naczynia aluminiowe. Dawka z pożywieniem 2-45 mg/dzień, dopuszczalna 60 mg/dzień. Średnia dzienna ilość glinu pobierana przez dorosłego człowieka wynosi średnio około 45 mg. Niektóre organiczne połączenia glinu wykazują zwiększoną zdolność do przenikania przez błony biologiczne, stanowiąc zagrożenie dla organizmu. Glin jest szybko wydalany ze zdrowego organizmu. Nadmiar glinu powoduje zaburzenia procesów metabolicznych związanych z enzymami zależnymi od wapnia, magnezu i żelaza. Glin łatwo wchłaniany w prze 11 Pierwiastki toksyczne w Analizie Pierwiastkowej Włosów Jedną z metod oceny zawartości pierwiastków toksycznych w tkankach organizmu jest ocena składu mineralnego włosów. Analiza Pierwiastkowa Włosów pozwala nie tylko na ocenę zawartości pierwiastka toksycznego w tkance włosa, ale także pozwala ocenić jego wzajemne proporcje z pierwiastkami, które działają na niego antagonistycznie. Poniżej przedstawione są wykresy z Analizy Pierwiastkowej Włosów (APW) obrazujące zawartość pierwiastka toksycznego w badanej próbce. Jak pokazuje wykres, zostały przekroczone dopuszczalne normy na kadm i ołów. Glin i rtęć mają wartości prawidłowe. RTĘĆ GLIN KADM OŁÓW 0,0 0,34 10 0,35 0,30 5,20 4 0,5 Jednak nie tylko przekroczona ilość pierwiastka toksycznego może powodować zatrucie organizmu. Badając stosunek odżywczych pierwiastków śladowych do ołowiu, kadmu, rtęci może określać narażenie organizmu na ich przyswajalność i działanie toksyczne. Określając ilość metali toksycznych w stosunku do ochronnych pierwiastków odżywczych można ocenić, w jakim stopniu metale toksyczne powodują zakłócenia w procesach chemicznych. Na przykład: Ca/Pb (wapń/ołów) – niski stosunek wapnia do ołowiu może wskazywać na wozatrucie d z i e pokarmowym szybko dostaje się do krwi, z której szybko jest wydalany z moczem. Przy uszkodzeniach funkcji nerek usuwanie glinu z organizmu jest ograniczone. Następuje wówczas jego nagromadzenie w różnych narządach, a przede wszystkim w komórkach mózgowych i w kościach. Przy zatruciu glinem mogą wystąpić następujące objawy: zaparcia, pocenie się, nudności, 12 ołowiem. Wapń jest niezbędny do zobojętniania nadmiernego stężenia histaminy w surowicy. Nadmiar ołowiu może być przyczyną powstawania alergii histamino-zależnych poprzez zakłócanie przemiany wapnia (nawet wtedy, gdy jego stężenie jest w tzw. zakresie dopuszczalnym). Może także powodować inne zaburzenia, np.: nadaktywność, kłopoty z pamięcią, schorzenia reumatyczne. Zn/Cd (cynk/kadm) – niski stosunek może wskazywać na zatrucie kadmem. Cynk jest niezbędny do gromadzenia histaminy. Jeżeli stosunek ten utrzymuje się długotrwale to może to spowodować niedobór histaminy, a w rezultacie skłonność do alergii pokarmowych. Inne objawy zatrucia kadmem to zaburzenia czynności nerek, rozedma, bezpłodność, nadciśnienie tętnicze, hipercholesterolemia. Zn/Hg (cynk/rtęć) – niski stosunek cynku do rtęci może wskazywać na zatrucie rtęcią z następującymi objawami: zaburzenie widzenia, nerwowość, nagminne zapominanie, dezorientacja. S/Hg, S/Cd, S/Pb (siarka/rtęć, siarka/ kadm, siarka/ołów) – wchłanianie i zatrzymywanie metali ciężkich jest zwiększone przy niedoborze białka, szczególnie takiego, które zawiera związki siarki. Niskie stosunki siarki do rtęci, kadmu i ołowiu wskazują na potrzebę zwiększenia spożycia białek. osłabienie. Niedobór żelaza prowadzi do odkładania się glinu i wystąpienia swoistej postaci niedokrwistości. Ołów (Pb) Zatrucie ołowiem to: brak apetytu, kolki i skurcze, nadciśnienie tętnicze Przykady: Wynik nieprawidłowy – przy ilości kadmu nie przekraczającej wartości dopuszczalnej, niska zawartość cynku w organizmie może wskazywać na zatrucie kadmem. Kadm Fe/Pb 1180 4,4 Ca/Pb 5000 84 Zn/Cd 467 500 0,07 0,3 Wynik prawidłowy – wzajemne proporcje między pierwiastkami są zachowane w sposób właściwy. Prawidłowa zawartość cynku w organizmie pozwala na ochronę przed toksycznym działaniem kadmu. Fe/Pb 1626,7 4,4 Ca/Pb 16800 84 Zn/Cd 1845 500 krwi, n e rwowość. Ołów blokuje enzymy biorące udział w syntezie hemoglobiny, przyśpiesza niszczenie erytrocytów, hamuje wbudowywanie wapnia w struktury kości, prowadząc do ich osłabienia. Blokuje enzymy ośrodkowego układu nerwowego, biorące udział w syntezie neurotransmiterów (przekaźników nerwowych), utrudnia wchłanianie jodu niezbędnego do prawidłowej czynności tarczycy. Do organizmu Dziękujemy za zapoznanie się z fragmentem artykułu z bieżącego wydania miesięcznika: Jeśli interesuje Cię poruszana przez nas tematyka, zachęcamy do zakupu pisma. Szczegóły dotyczące tego, gdzie można zakupić miesięcznik dostępne są na naszej stronie internetowej pod adresem: www.GazetaOptymalnik.pl Oglądany plik jest elektronicznie zabezpieczony przed drukiem Powyższy artykuł jest fragmentem miesięcznika: Dziękujemy za jego przeczytanie. Jeśli interesuje Cię poruszana przez nas tematyka, zachęcamy do zakupu naszego pisma. Szczegóły dotyczące tego, gdzie można zakupić Optymalnik dostępne są na stronie internetowej: www.GazetaOptymalnik.pl Oglądany plik jest elektronicznie zabezpieczony przed drukiem