Program studiów 2012 - Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt

Akademia Morska w Szczecinie
Program studiów
2012
Kierunek - transport
specjalność: technologie i systemy nawigacyjne
studia inżynierskie
Redakcja
Wydziałowa Komisja ds. Programów Nauczania na kierunku transport
w składzie:
Dziekan Wydziału Nawigacyjnego
dr inż. kpt. ż.w. Jerzy Hajduk, prof. nadzw. AM (przewodniczący)
mgr inż. kpt. ż.w. Barbara Kwiecińska – prodziekan
dr hab. inż. Lucjan Gucma, prof. AM – Pełnomocnik dziekana ds. kierunku kształcenia transport
dr inż. Wiesław Juszkiewicz – Koordynator dziekana ds. kierunku kształcenia transport
Opracowanie planu studiów oraz treści kształcenia
dr inż. Jarosław Artyszuk, dr inż. Paweł Banaś, dr inż. kpt. ż.w. Andrzej Bąk, mgr inż. Ryszard Bober, dr inż. Jerzy Brzózka,
dr hab. inż. Tomasz Cepowski, mgr inż. Jarosław Chomski, dr Janusz Chrzanowski, mgr Jakub Chuta, prof. dr hab. inż.
Krzysztof Chwesiuk, dr Maria Christowa- Dobrowolska, dr inż. Mariusz Dramski, mgr inż. kpt. ż.w. Remigiusz Dzikowski,
dr inż. Katarzyna Gawdzińska, mgr Barbara Głowacz, dr inż. Zenon Grządziel, dr hab. inż. Lucjan Gucma, prof. AM, dr inż.
Maciej Gucma, dr inż. kpt. ż.w. Jerzy Hajduk, prof. nadzw. AM, dr inż. Igor Jagniszczak, dr inż. Stefan Jankowski, dr hab.
inż. Zofia Jóźwiak, prof. nadzw. AM, dr inż. Wiesław Juszkiewicz, dr inż. Lech Kasyk, mgr inż. kpt. ż.w. Barbara
Kwiecińska , dr inż. kpt. ż.w. Piotr Lewandowski, mgr Artur Lipecki, dr inż. Andrzej Lisaj, dr inż. Piotr Majzner, dr inż.
Krzysztof Nozdrzykowski, prof. dr hab. inż. Evgeny Ochin, dr hab. inż. Zbigniew Pietrzykowski, prof. nadzw. AM, dr hab.
inż. Wojciech Piszczek prof. nadzw. AM, mgr Elżbieta Plucińska, mgr inż. Agnieszka Puszcz, dr inż. Marta Schoeneich,
kmdr. por. mgr inż. Dariusz Stachowiak, kmdr por. mgr inż. Marek Szelest, dr inż. kpt. ż.w. Wojciech Ślączka, prof. nadzw.
AM, dr inż. Dariusz Tarnapowicz, dr inż. Arkadiusz Tomczak, dr inż. Janusz Uriasz, prof. dr hab. kpt. ż.w. Aleksander
Walczak, prof. zw., dr inż. Paweł Zalewski
Opracowanie i skład komputerowy
mgr inż. Sylwia Musiał
Program studiów zatwierdzony na posiedzeniu Rady Wydziału Nawigacyjnego
20 czerwca 2012 r.
Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
WYDZIAŁ NAWIGACYJNY
KIERUNEK – TRANSPORT
SPECJALNOŚĆ −TECHNOLOGIE i SYSTEMY NAWIGACYJNE (2012)
SPIS TREŚCI
Informacje o planie studiów i programie nauczania ................................................................................................................... 5
Sylwetka absolwenta .................................................................................................................................................................. 5
Wprowadzone zmiany ................................................................................................................................................................ 7
PLAN STUDIÓW
............................................................................................................................................................................ 9
SZCZEGÓŁOWY PROGRAM NAUCZANIA - KARTY PRZEDMIOTÓW
1.
Język angielski ................................................................................................................................................................ 13
2.
Wychowanie fizyczne ..................................................................................................................................................... 20
3.
Technologie informacyjne .............................................................................................................................................. 28
4.
Psychologia w zarządzaniu ............................................................................................................................................. 31
5.
Ergonomia....................................................................................................................................................................... 34
6.
Ochrona własności intelektualnej ................................................................................................................................... 39
7.
Podstawy ekonomii ......................................................................................................................................................... 42
8.
Matematyka i badania operacyjne ................................................................................................................................... 44
9.
Fizyka ............................................................................................................................................................................. 59
10.
Informatyka..................................................................................................................................................................... 65
11.
Materiałoznawstwo ......................................................................................................................................................... 74
12.
Mechanika techniczna ..................................................................................................................................................... 77
13.
Logistyka ........................................................................................................................................................................ 82
14.
Inżynieria ruchu .............................................................................................................................................................. 86
15.
Systemy transportowe ..................................................................................................................................................... 91
16.
Ekonomika transportu ..................................................................................................................................................... 94
17.
Infrastruktura transportu ................................................................................................................................................. 97
18.
Podstawy budowy maszyn i grafika inżynierska........................................................................................................... 102
19.
Środki transportu........................................................................................................................................................... 107
20.
Eksploatacja techniczna ................................................................................................................................................ 110
21.
Metrologia..................................................................................................................................................................... 114
22.
Automatyka i elektronika .............................................................................................................................................. 119
23.
Podstawy elektrotechniki .............................................................................................................................................. 125
24.
Organizacja i zarządzanie ............................................................................................................................................. 129
25.
Zarządzanie projektami UE .......................................................................................................................................... 132
26.
Przedmiot fakultatywny ................................................................................................................................................ 135
27.
Seminarium dyplomowe ............................................................................................................................................... 138
28.
Inżynieria oprogramowania .......................................................................................................................................... 143
29.
Systemy operacyjne ...................................................................................................................................................... 152
30.
Technologie sieciowe.................................................................................................................................................... 155
31.
Bazy danych.................................................................................................................................................................. 157
32.
Elektronika i telekomunikacja morska .......................................................................................................................... 160
33.
Morskie systemy ECDIS i GIS ..................................................................................................................................... 168
34.
Morskie systemy bezpieczeństwa ................................................................................................................................. 177
3
35.
Symulatory i modelowanie systemów........................................................................................................................... 187
36.
Morskie systemy zintegrowane ..................................................................................................................................... 191
37.
Protokoły transmisji danych.......................................................................................................................................... 193
38.
Systemy radarowe i antykolizyjne ................................................................................................................................ 196
39.
Nawigacyjne systemy satelitarne .................................................................................................................................. 202
40.
Diagnostyka urządzeń nawigacyjnych .......................................................................................................................... 206
41.
Praktyki programowe .................................................................................................................................................... 208
42.
Praca dyplomowa .......................................................................................................................................................... 209
4
KIERUNEK TRANSPORT
SPECJALNOŚĆ: TECHNOLOGIE I SYSTEMY NAWIGACYJNE (TISN)
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE
INFORMACJE O PLANIE STUDIÓW I PROGRAMIE NAUCZANIA
Celem studiów inżynierskich o specjalności Technologie i Systemy Nawigacyjne jest wyszkolenie wąskiej grupy specjalistów znających funkcjonowanie nowoczesnych systemów nawigacyjnych i transportowych oraz potrafiących je utrzymywać, naprawiać oraz projektować.
Program studiów obejmuje 7 semestrów zajęć dydaktycznych, w tym 4 tygodnie praktyki. Zawiera on 40przedmiotów
realizowanych w ciągu 2500godzin, z czego na przedmioty kształcenia ogólnego przypada 390godzin, na przedmioty podstawowe 480godzin, na przedmioty kierunkowe 670 godzin oraz przedmioty specjalistyczne 960godzin.
Egzaminowi bądź zaliczeniu podlegają wszystkie przedmioty objęte planem studiów.
Przed przystąpieniem do egzaminu inżynierskiego abiturient jest zobowiązany do złożenia pracy dyplomowej oraz
sprawozdania z odbytej praktyki.
Absolwent otrzymuje tytuł zawodowy inżyniera.
SYLWETKA ABSOLWENTA
Studenci specjalności Technologie i Systemy Nawigacyjne uzyskują dużą wiedzę techniczną i znajomość nowoczesnych
technologii. Absolwent posiada doskonałą znajomość systemów komputerowych, praktycznie umożliwiającą zarządzanie
statkowymi sieciami informatycznymi, bazami danych oraz samodzielne projektowanie i pracę w zespole programistycznym.
Posiada dużą wiedzę w zakresie elektroniki i automatyki pozwalającą na dokonywanie samodzielnych napraw
i montażu sprzętu na statku. Dobrze zna problemy współczesnej transmisji danych w systemach nawigacyjnych. Absolwent
potrafi diagnozować i naprawiać nowoczesne systemy nawigacyjne oraz mostka zintegrowanego. Absolwent potrafi projektować systemy nawigacyjne i wspomagania nawigacji, zna ich funkcjonowanie oraz protokoły transmisji i wymiany danych.
Miejsca pracy absolwentów specjalności to przedsiębiorstwa zajmujące się wdrażaniem, diagnostyką, projektowaniem,
eksploatacją i organizacją systemów nawigacyjnych oraz transportowych przede wszystkim morskich, ale także lądowych.
5
WPROWADZONE ZMIANY
Data
Charakter zmiany
7
Zakres
PLAN STUDIÓW - KIERUNEK TRANSPORT
Zatwierdzono na posiedzeniu RW
w dniu 20.06.2012 r.
STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
STACJONARNE
specjalność: TiSN - Technologie i systemy nawigacyjne
Rozkład zajęć programowych
Lp.
A
1
2
3
4
5
6
7
B
8
9
10
11
12
C
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
D
28
29
30
31
32
33
34
35
36
37
38
39
40
41
42
Przedmiot
Przedmioty ogólne
Język angielski
Wychowanie fizyczne
Technologie informacyjne
Psychologia w zarządzaniu
Ergonomia
Ochrona własności intelektualnej
Podstawy ekonomii
Przedmioty podstawowe
Matematyka i badania operacyjne
Fizyka
Informatyka
Materiałoznawstwo
Mechanika techniczna
Przedmioty kierunkowe
Logistyka
Inzynieria ruchu
Systemy transportowe
Ekonomika transportu
Infrastruktura transportu
Podstawy budowy maszyn i grafika inżynierska
Środki transportu
Eksploatacja techniczna
Metrologia
Automatyka i elektronika
Podstawy elektrotechniki
Organizacja i zarządzanie
Zarządzanie projektami UE
Przedmiot fakultatywny
Seminarium dyplomowe
Przedmioty specjalistyczne
Inżynieria oprogramowania
Systemy operacyjne
Technologie sieciowe
Bazy danych
Elektronika i telekomunikacja morska
Morskie systemy ECDIS i GIS
Morskie systemy bezpieczeństwa
Symulatory i modelowanie systemów
Morskie systemu zintegrowane
Protokoły transmisji danych
Systemy radarowe i antykolizyjne
Nawigacyjne systemy satelitarne
Diagnostyka urządzeń nawigacyjnych
Praktyki zawodowe
Praca dyplomowa
Ogółem
Liczba godzin w tygodniu
Razem w tygodniu A+C+L
Liczba egzaminów w semestrze
Obowiązuje od roku akademickiego 2012/ 2013
Semestr I
15 tygodni
Liczba godzin
A
C
Semestr II
15 tygodni
L
ECTS
12
4
3
0
2
A
C
L
ECTS
90
15
285
20
180
0
0
180
90
0
0
90
30
15
0
15
2
30
15
15
0
2
15
15
0
0
1
15
15
0
0
1
30
30
0
0
2
480
240
90
150
42
195
90
75
30
21
60
30
0
30
6
90
45
15
30
6
45
30
0
15
3
90
45
0
45
6
670
375
180
115
58
45
45
0
0
6
60
30
30
0
7
60
30
30
0
5
2
2
5
45
30
15
0
4
2
1
4
45
30
15
0
4
1
75
30
15
30
7
1
30
30
0
0
2
2
30
30
0
0
2
45
15
15
15
5
60
30
0
30
4
2
2
4
45
30
0
15
3
2
1
3
45
30
15
0
3
30
0
15
15
3
30
15
15
0
1
25
0
15
10
2
960
480
15
465
71
150
60
0
90
14
45
30
0
15
3
60
30
0
30
5
60
30
0
30
4
135
60
0
75
10
120
45
0
75
7
1
2
105
75
0
30
6
2
1
60
30
0
30
5
30
15
0
15
2
45
30
0
15
4
60
30
0
30
4
60
30
0
30
5
30
15
15
0
2
1
C
L
ECTS
4
3
A
C
2
L
ECTS
2
3
A
Semestr IV
15 tygodni
C
L
ECTS
A
390
1
A
Semestr III
15 tygodni
2
1
Semestr V
15 tygodni
C
L
Semestr VI
15 tygodni
ECTS
A
C
L
Semestr VII
15 tygodni
ECTS
A
C
L
3
1
2
1
1
1
2
1
1
2
2
1
2
3
7
2
2
1
1
1
1
1
2
1
2
2
4
1
1
7
2
2
7
1
3
1
1
3
1
3
2
1
1
2
2
1
3
4
2
1
2
1
3
1
1
1
1
1
1
2
1
4
1
1
3
2
2
4
2
2
2
1
5
3
1
1
1
1
1
1
1
4
2
1
2
5
2
1
2
5
2
1
3
2
2
5
2
2
5
1
2
3
2
1
2
3
1
1
2
2
2
1
3
1
1
1
2
2
1
4
2
1
1
1185
300
1015
210
3
1
1
0
1
1
2
2
2
4
1
1
2
1
2
2
5
1
1
2
2
2
5
2
1
1
2
105
45
85
9
2
5
2
15
2500
ECTS
15
195
90
120
13
8
6
2500
30
180
60
150
12
6
8
27
3
30
180
30
165
12
2
11
26
3
30
180
45
165
11
6
7
25
2
30
180
15
165
13
3
7
24
3
30
165
15
165
12
5
6
23
3
30
23
2
16
1
30
SZCZEGÓŁOWY
PROGRAM NAUCZANIA
karty przedmiotów
STUDIA STACJONARNE
PIERWSZEGO STOPNIA - INŻYNIERSKIE
11
1.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
JĘZYK ANGIELSKI – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
4
15
15
4
15
2
15
2
T/TISN2012/11/01/JA1
Liczba godzin w semestrze
A
C
L
60
60
30
30
ECTS
3
3
3
3
I. Cele kształcenia
Celem kształcenia jest nauczanie języków obcych, zgodnie z zasadami zapewniania i doskonalenia znajomości języków obcych, tj. nabywania przez studentów kompetencji językowych i międzykulturowych zgodnych ze standardami Europejskiego
Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy -ESOKJ.
II. Wymagania wstępne
Znajomość języka obcego po szkole średniej na poziomie wymaganym przez ESOPKJRE.
III/1. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw,
ukazane są dla całego przedmiotu i nie obejmują podziału na semestry nauki.
Efekty kształcenia
Wykazuje znajomość języka angielskiego w zakresie słownictwa specjalistycznego
EK1
i ogólnego umożliwiającą porozumiewanie się w życiu zawodowym.
Stosuje wyrażenia językowe zalecone przez ESOPKJRE.
EK2
Potrafi porozumieć się w języku angielskim w środowisku zawodowym.
EK3
Potrafi zdawać raporty techniczne ustnie i pisemnie oraz sporządzać sprawozdania
EK4
w języku angielskim.
Zna, rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa pracy w środowisku pracy.
EK5
EK6
EK7
Potrafi samodzielnie korzystać z literatury fachowej.
Wykazuje zaangażowanie w stałe podnoszenie swoich kompetencji językowych.
Kierunkowe
K_W09; K_W12;
K_U05; K_U08
K_U07
K_U05
K_U04
K_W12; K_U20;
K_K06
K_U06; K_K06
K_U06; K_K01;
K_K06
Metody i kryteria oceny
Podane poniżej metody i kryteria oceny odnoszą się do wszystkich zdefiniowanych dla przedEK1, EK2, EK3,
miotu efektów kształcenia.
EK4, EK5, EK6,
EK7
Metody oceny
Zadania pisemne, wejściówki, sprawdziany (min.2), zadania w e-learning, odpowiedzi ustne, kolokwium, ocena aktywności studenta w trakcie prowadzonych zajęć.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak odpowiedzi lub
Zakres słownictwa fa- Zadowalający poziom Bardzo dobry poziom
bardzo ograniczona
chowego w mowie i
znajomości słownicznajomości słow- znajomość słowznajomość słownicpiśmie na poziomie
twa pozwalający na
nictwa wykraczający
nictwa fachowego
twa uniemożliwiająca
ograniczonym do kobezpieczne porozupoza normy prograw mowie i w piwykonanie zadania.
niecznego minimum.
miewanie się.
mowe.
śmie
Kryterium 2
Brak odpowiedzi lub
Ograniczona znajoDobra znajomość
Umiejętności języbardzo ograniczona
mość struktur języstruktur językowych,
kowe i stosowanie
- znajomość strukznajomość struktur
kowych, liczne błędy
błędy językowe niestruktur językowych
tur gramatycznych
językowych unieznacznie zakłócające
wykracza poza norw mowie i piśmie
językowe zakłócające
możliwiająca wykokomunikację, niemy programowe; niekomunikację i płynnanie zadania.
znaczne zakłócenia
liczne błędy języność wypowiedzi,
w płynności wypokowe nie zakłócające
błędy w wymowie i
wiedzi, poprawna
komunikacji, wypointonacji.
wymowa i intonacja.
wiedź płynna, poprawna wymowa i intonacja.
13
Kryterium 3
- przekazywanie
dokładnych informacji zawodowych
w mowie i piśmie
Chaotyczna konstrukcja wypowiedzi,
bardzo uboga treść,
niekomunikatywność,
mylenie i zniekształcanie podstawowych
informacji.
Niepełne odpowiedzi
na niektóre pytania,
odpowiedzi częściowo odbiegające
od treści zadanego pytania, część informacji
nie ujęta w odpowiedzi lub dwuznaczna w znaczeniu.
Praktyczne posługiwanie się wiadomościami wg podanych
wzorów w formie pisemnej i w aspekcie
mowy. Przekazanie
wszystkich danych
zgodnie z wymaganiami.
Umiejętność interpretowania i opiniowania posiadanej informacji, a także
formułowania problemów i planu działania. Bardzo dobra
komunikacja w zakresie zagadnień zawodowych.
Kryterium 4
- rozumienie tekstu
mówionego (wraz z
zniekształceniami)
i pisemnego
Niezrozumienie tekstu
mówionego w minimalnym stopniu pozwalającym określić
sens/ znaczenie wypowiedzi.
Rozumienie w ograniczonym zakresie
tekstu mówionego,
z pomocą nauczyciela
oddaje sens komunikatu (wypowiedzi).
Odpowiedzi pełne
nieznacznie odbiegające od treści zadanego pytania. Umiejętność przekazania
informacji dalej.
Bardzo dobre rozumienie tekstu, właściwe rozróżnianie i
interpretowanie zniekształceń i zakłóceń.
Kryterium 5
- umiejętność prezentacji siebie lub
problemu w mowie
i piśmie
Nie potrafi przedstawić problemu i dokonać autoprezentacji
ani w mowie, ani
w piśmie.
Niekompletna, jednostronna prezentacja
ustna lub pisemna zadanego materiału, odtwórcza prezentacja.
Poprawna konstrukcja
prezentacji, bogata w
treść. Umiejętność
kontynuowania mimo
przerywania pytaniami.
Kryterium 6
-umiejętność pozyskiwania informacji
i wykorzystania zasobów literatury fachowej
Nie potrafi korzystać
z literatury fachowej,
pozyskać określonej
informacji.
Niezbędna pomoc
przy korzystaniu z
materiałów i naprowadzanie. Bardzo słabe zorientowanie się
jak korzystać z danego materiału.
Kryterium 7
- zaangażowanie
studenta w podnoszenie kompetencji
językowych
Nie wykazuje postępów w podnoszeniu
umiejętności językowych.
Postęp w umiejętnościach językowych
bardzo mały i wymuszony przez nauczyciela.
Potknięcia w interpretacji materiału
spowodowane brakami w stosowaniu
odpowiednich struktur
gramatycznych. Możliwość występowania
dwuznaczności.
Rozwijanie zawodowych umiejętności językowych z pominięciem języka ogólnego.
Doskonała konstrukcja prezentacji/ autoprezentacji ciekawa,
znacząca treść. Łatwość wysławiania
się. Koncentracja na
treści a nie na języku.
Swobodnie korzysta
z literatury fachowej,
zasobów anglojęzycznych; dokonuje
prawidłowej interpretacji.
Szczegółowe treści kształcenia
SEMESTR I
JĘZYK ANGIELSKI
Indywidualna praca
nad podniesieniem
znajomości języka,
wykraczająca poza
wymagania programowe.
LABORATORYJNE
60 GODZ.
ZAKRES GRAMATYCZNY
Numerals, adjectives (directions, instructions, actions), modals (rules, warnings, safety hazards, investigations), tenses:
Present Simple(tools, functions, locations, heating systems, electrical circuit, cooling system), Present Continuous (materials), Past Simple (reporting past events), Past Continuous (troubleshooting), Present Perfect (reporting recent incidents,
damage and loss), Past Perfect (communication systems), Future Simple(specifications), Past Continuous (troubleshooting)
ZAKRES TEMATYCZNY
Personal data, family, job, skills and abilities, possibilities and necessities, everyday, past and future activities, describing
people, things and places.
Parts of a vessel, types of vessels, crew and their responsibilities.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze I
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: wykłady
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela, o charakterze praktycznym:
ćwiczenia, laboratoria, symulatory, zajęcia projektowe
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
14
Godziny
60
5
ECTS
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, laboratoriów, symulatorów, w tym
wykonanie sprawozdań, zadań
Własna praca studenta: realizacja zadań projektowych
Własna praca studenta: przygotowanie do zaliczenia, egzaminu
Łączny nakład pracy
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli:
5
130
65
3
1
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym:
120
2
60
Zaliczenie przedmiotu
Wszystkie rodzaje zajęć z danego przedmiotu, odbywane w jednym semestrze, podlegają łącznemu zaliczeniu. Ocena
z przedmiotu wynika z oceny poszczególnych zajęć, i oceny ewentualnego egzaminu i jest obliczana zgodnie z podanymi
zasadami (średnia ważona): A/(E) 40%, C 30% L 30%; A/ (E) 40%, L 60%; A/(E) 40%, C 20%, L 20%, P 20%.
Ocena niedostateczna z zaliczenia którejkolwiek formy przedmiotu w semestrze powoduje niezaliczenie przedmiotu.
Zaliczenie przedmiotu w semestrze powoduje przyznanie studentowi liczby punktów ECTS przypisanej temu przedmiotowi.
15
1.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
T/TISN/2012/12/01/JA2
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
4
4
2
2
A
C
L
60
60
30
30
ECTS
3
3
3
3
Efekty kształcenia, kryteria i metody oceny zdefiniowane zostały w odniesieniu do całego przedmiotu i umieszczone są
w module 1.
SEMESTR II
JĘZYK ANGIELSKI
LABORATORYJNE
60 GODZ.
ZAKRES GRAMATYCZNY
Passive Voice (manufacturing processes, transport , design process, information technology)), Conditionals (appropriate
technology), Reported Speech( marine accidents and their reports).
ZAKRES TEMATYCZNY
Distress and safety communication, technology & science, studing technology, crime-fighting and security
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze II
Godziny
ECTS
60
5
60
5
130
65
3
1
120
2
16
1.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
T/TISN2012/23/01/JA3
A
C
L
4
4
2
2
A
C
L
60
60
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR III
JĘZYK ANGIELSKI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
ZAKRES TEMATYCZNY
Personal safety, risk assessment and management, human relations, ISPS Code, future of IT, telecommunications, communication systems, networks
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze III
Godziny
ECTS
30
5
40
5
80
35
3
1
70
2
17
1.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
T/TISN2012/24/01/JA4
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
15
A
C
L
4
4
2
2
A
C
L
60
60
30
30
ECTS
3
3
3
3
w module 1.
SEMESTR IV
JĘZYK ANGIELSKI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
ZAKRES TEMATYCZNY
Formal letters /letters of enquiries, letters of application, CV, reports/, magazine articles, electronic charts and integrated
bridge systems, specifications for charts content & display aspects of ECDIS, modern navigational systems.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze IV
Godziny
ECTS
30
5
40
5
80
35
3
1
70
2
IV. Literatura podstawowa
1. Bonamy D ,Technical English 1.
2. Coe N et all ,Oxford Practice Grammar Basic.
3. Dooley et all ,Grammarway 2.
4. Glendinning E. H. ,Oxford English For Careers – Technology 1.
5. GlendiningE. H. ,Oxford English For Information Technology.
6. Marlins English for Seafarers, Study Pack 1.
7. Marlins English for Seafarers, Study Pack 2.
8. Martinet A., at all ,Practical English Grammar 1&2.
9. Programy komputerowe Seagull’a.
10. Program komputerowy MarEng.
11. “Safety Digests” – Marine Accident Reports.
12. van KluijvenP., An English Course for Students at Maritime Colleges and for On-Board Training.
18
V. Literatura uzupełniająca
1. An Illiustrated English-Polish Seaman’s Dictionary (Ilustrowany angielsko-polski słownik marynarza).
2. Ashley A., A Handbook of Commercial Correspondence.
3. Blakey T. N., English for Maritime Studies.
4. Capt. F. Weeks, Sea speak Training Manual, Essential English for International Maritime Use.
5. Dokumentacja awaryjna na morskich statkach handlowych.
6. Góral Z., English for Seamen.
7. IMO: International Convention for the Safety of Life at Sea.
8. IMO: Model Course 7.03, Officer in Charge of a Navigational Watch, Volume 2, Modules 10 – 17.
9. Juva J., Develop your Maritime English.
10. Katarzyńska B., Notes on Ships ,Ports and Cargo.
11. Katarzyńska B., Ship’s Correspondence.
12. Kemp P., The Oxford Companion to Ships and the Sea.
13. Kienzler I., English Business Letters.
14. Morrison W. S. G., Competent Crews = Safer Ships, An Aid to Understanding STCW 95.
15. Plucińska E., Świątkiewicz H., Nautical Publications in Practical Navigation .
16. Patoka Z. M., Świda D., Basic English for Business.
17. Seas & Oceans, Proceedings of the 1st International Congress of Seas and Oceans, Szczecin-Międzyzdroje , 18-22 September 2001, Volume 1.
18. Tanker’sVoyage (opracowanie E. Plucińska).
19. Woytowicz-Neymann M., Kopestyńska Z., Pawłowska B., Business English.
20. Standard Marine Communicative Phrases.
VI. Prowadzący przedmiot
Koordynator przedmiotu
mgr Elżbieta Plucińska
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
mgr Marek Biegański
mgr Barbara Dynowska
mgr Halina Gajewska
mgr Magdalena Gunia
Mgr Rafał Litwin
mgr Janusz Kłosiński
mgr Jacek Roenig
mgr Ewa Ślufarska-Miączyńska
mgr Zbigniew Tamilin
mgr Małgorzata Zgrych
19
[email protected]
SNJO
m.biegań[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
SNJO
2.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
T/TiSN2012/11/02/WF1
WYCHOWANIE FIZYCZNE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
30
2
15
15
2
30
15
1
15
15
1
15
Zapoznanie z zagrożeniami związanymi z pracą i rekreacją nad wodą, umiejętnością radzenia sobie w sytuacjach zagrożenia
i niesienia pomocy oraz zagadnieniami związanymi z higieną umysłu w kontekście zrównoważonej proporcji wysiłku psychicznego i fizycznego, nabycie wiedzy i umiejętności z zakresu organizacji i uczestnictwa w różnorodnych formach aktywności ukierunkowanej na rozwój i utrzymanie sprawności fizycznej, a także zapoznanie z zasadami bezpieczeństwa podczas
treningu z wykorzystaniem sprzętu sportowego i realizacją różnych form wysiłku fizycznego, indywidualnego oraz zespołowego z jednoczesnym kształtowaniem nawyku aktywnego wykorzystania czasu wolnego i postaw prozdrowotnych.
Brak przeciwwskazań do wysiłku fizycznego
i ukazane są z podziałem na semestry nauki.
Efekty kształcenia – semestr I
EK1 Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym oraz umie dobrać i korzystać ze standardowego wyposażenia siłowni kulturystycznej oraz studio fitness. Rozumie i stosuje właściwe technik i metody w celu kształtowania sprawności fizycznej i prawidłowej postawy
ciała z zachowaniem zasad bezpieczeństwa podczas ćwiczeń w salach treningowych
Przyjmuje postawę gotowości do współpracy i odpowiedzialności za członków zespołu.
Kierunkowe
K_U20; K_U06;
K_K01; K_K04
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym oraz umie dobrać i korzystać ze standardowego
EK1
wyposażenia siłowni kulturystycznej oraz studio fitness. Rozumie i stosuje właściwe technik i metody w celu kształtowania sprawności fizycznej i prawidłowej postawy ciała z zachowaniem zasad
bezpieczeństwa podczas ćwiczeń w salach treningowych Przyjmuje postawę gotowości do współpracy i odpowiedzialności za członków zespołu.
Metody oceny
Sprawdzian praktyczny.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności w
Wykonuje zadania ruWykonuje zadania ruWykonuje zadania rurealizacji podstawochowe z dużymi odchowe z nielicznymi
chowe zgodnie ze
Zgodność wykowych zadań ruchostępstwami od wzorca.
odstępstwami od
wzorcem i wysoką
nywania zadania
wych.
wzorca.
efektywnością ruchu.
ruchowego ze
wzorcem charakterystycznym dla
ćwiczeń w siłowni
kulturystycznej
oraz studio fitness.
Kryterium 2
Wykonanie zadania z
Wykonanie zadania z
Wykonanie zadania z
Wykonanie zadania z
efektywnością poniżej efektywnością 50%
efektywnością 75%
efektywnością 100%
Efektywność wy50% określonej liczby określonej liczby pookreślonej liczby pookreślonej liczby pokonania zadania
powtórzeń.
wtórzeń.
wtórzeń.
wtórzeń.
ruchowego.
Kryterium3
Organizacja stanowiska i bezpieczeństwo podczas
ćwiczeń
Nie stosuje podstawowych zasad bezpieczeństwa -stwarza
zagrożenie dla siebie
lub współćwiczących.
Stosuje podstawowe
zasady bezpieczeństwa
podczas pracy indywidualnej- samo asekuracja.
20
Stosuje zasady bezpieczeństwa podczas
pracy w zespole- asekuracja.
pracy w zespole
przyjmując rolę lidera.
SEMESTR I
WYCHOWANIE FIZYCZNE
LABORATORIUM
30 GODZ.
SIŁOWNIA
1. Zapoznanie z regulaminem siłowni i zasadami bezpieczeństwa na zajęciach, higieną zajęć , właściwym korzystaniem
z urządzeń oraz sprzętu na siłowni, warunkami zaliczenia
2. Energetyka wysiłku, Pomiar i ocena siły mięśniowej-sprawdzian.
3. Ćwiczenia izolowane jako ćwiczenia angażujące pojedyncze grupy mięśni.
4. Ćwiczenia segmentowe jako ćwiczenia angażujące kilka dużych grup mięśniowych.
5. Ćwiczenia globalne jako ćwiczenia angażujące kompleksowo mięśnie całego ciała.
6. Wiosłowanie na ergometrze Concept II. Nauka techniki wiosłowania.
7. Metody rozwoju wytrzymałości: ciągła, przemienna, powtórzeniowa, interwałowa.
8. Wybrane metody rozwoju siły: body building system, ciężko atletyczna, progresywna.
9. Podstawowe metody kształtowania wytrzymałości siłowej: stacyjna, obwodowa, strumieniowa
10. Ocena reakcji na obciążenia treningowe
11. Trening kulturystyczny i jego oddziaływanie na rozwój umiejętności ćwiczących. Atlas ćwiczeń
12. Testy oceny sprawności i nabytych umiejętności. Doskonalenie techniki wiosłowania na ergometrze. Rozkład sił
na dystansie-sprawdzian.
13. Praktyczne wykorzystanie znaczenia siły mięśniowej w życiu człowieka.
14. Układanie własnego programu treningowego na zwiększenie poszczególnych cech układu mięśniowego.
15. Testy oceny sprawności i nabytych umiejętności-wyciskanie w leżeniu. Indywidualna poprawa sprawdzianów
Godziny
ECTS
30
2
32
32
30
21
2.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
T/TiSN2012/12/02/WF2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
30
2
15
30
2
15
15
1
15
15
1
15
Efekty kształcenia – semestr II
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym stosując techniki i metody kształtuEK1
jące sprawność fizyczną na hali sportowej w wybranych grach zespołowych oraz potrafi
zastosować je podczas testów sportowych. Rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa
podczas ćwiczeń grupowych oraz zna podstawowe przepisy wybranych gier zespołowych. Odpowiedzialnie pełni funkcje w drużynie podczas gry oraz indywidualnie w roli
sędziego.
Kierunkowe
K_U20; K_U06;
K_K01; K_K04
Realizuje zadania ruchowe o charakterze sportowym stosując techniki i metody kształtujące
EK1
sprawność fizyczną na hali sportowej w wybranych grach zespołowych oraz potrafi zastosować je
podczas testów sportowych. Rozumie i stosuje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń grupowych oraz zna podstawowe przepisy wybranych gier zespołowych. Odpowiedzialnie pełni funkcje
w drużynie podczas gry oraz indywidualnie w roli sędziego.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności w
Wykonuje zadania ruWykonuje zadania
Wykonuje zadania
realizacji podstawochowe z dużymi odruchowe z nieliczruchowe zgodnie ze
Efektywność i
wych zadań ruchostępstwami od wzorca. nymi odstępstwami
wzorcem i wysoką
zgodność wykonywych.
od wzorca.
wania zadania ruchowego ze wzorcem charakterystycznym dla technik w wybranych
grach zespołowych.
Kryterium 2
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania ze
Wykonanie zadania
Wykonanie zadania
ze skutecznością po- skutecznością 50%
ze skutecznością 75% ze skutecznością
Skuteczność wyniżej 50% określonej
określonej liczby pookreślonej liczby
100% określonej
konania testu siatliczby powtórzeń/trawtórzeń/trafień.
powtórzeń/trafień.
liczby powtókarskiego i koszyfień.
rzeń/trafień.
karskiego.
Kryterium3
Organizacja i bezpieczeństwo podczas ćwiczeń.
SEMESTR II
Stosuje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń. Zna zasady wybranych gier zespołowych.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
ćwiczeń. Zna zasady
i przepisy wybranych
gier zespołowych.
ćwiczeń. Zna zasady
i przepisy wybranych
gier zespołowych
pełniąc rolę sędziego.
LABORATORIUM
30 GODZ.
GRY ZESPOŁOWE
1. Zapoznanie z programem zajęć, regulaminem sali gier, wymogami oraz omówienie bezpieczeństwa zajęć. Znaczenie rozgrzewki w zajęciach sportowych.
2. Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie kozłowania piłki oraz podań i chwytów.
3. Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie rzutów piłką do kosza z miejsca, biegu i wyskoku.
4. Piłka koszykowa- nauka i doskonalenie elementów techniki indywidualnej.
5. Piłka koszykowa- test sprawdzający umiejętności techniki indywidualnej
22
6. Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie odbić piłki sposobem oburącz górnym i dolnym.
7. Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie zagrywki- małe gry 2x2, 3x3
8. Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie ataku, ustawienie na boisku.
9. Piłka siatkowa- nauka i doskonalenie zastawienia.
10. Piłka siatkowa- test sprawdzający umiejętność techniki indywidualnej.
11. Badminton- zapoznanie z przepisami gry, nauka podstawowych umiejętności techniki indywidualnej.
12. Badminton -doskonalenie podstawowych umiejętności techniki indywidualnej, gry singlowe i deblowe.
13. Unihokej -nauka i doskonalenie umiejętności techniki indywidualnej.
14. Unihokej- nauka i doskonalenie systemów ataku i obrony - turniej gry 4x4
15. Tenis stołowy -nauka i doskonalenie umiejętności techniki indywidualnej, gry singlowe i deblowe.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach /
egzaminach poza godz. zajęć dydaktycznych
Godziny
ECTS
30
2
32
32
30
23
2.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
T/TiSN2012/23/02/WF3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
30
2
15
30
2
15
15
1
15
15
1
15
Efekty kształcenia – semestr III
Potrafi pływać stylem grzbietowym. Potrafi przepłynąć dłuższe odcinki bez zatrzymania.
EK1
Rozumie zasady bezpiecznego przebywania nad wodą i potrafi je zastosować podczas organizacji oraz realizacji działań mających kształtować sprawność fizyczną i podnosić poziom umiejętności pływackich. Przyjmuje postawę odpowiedzialności za siebie i współćwiczących podczas wypoczynku nad wodą, prawidłowo reaguje w sytuacji zagrożenia.
Kierunkowe
K_U06; K_U20;
K_K01; K_K04
Potrafi pływać stylem grzbietowym. Potrafi przepłynąć dłuższe odcinki bez zatrzymania. Rozumie
EK1
zasady bezpiecznego przebywania nad wodą i potrafi je zastosować podczas organizacji oraz realizacji działań mających kształtować sprawność fizyczną i podnosić poziom umiejętności pływackich. Przyjmuje postawę odpowiedzialności za siebie i współćwiczących podczas wypoczynku
nad wodą, prawidłowo reaguje w sytuacji zagrożenia.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności –
Wykonuje zadania
nie potrafi płynąć na
chowe z dużymi odruchowe z nieliczruchowe zgodnie ze
Technika pływania
plecach.
stępstwami od wzorca. nymi odstępstwami
wzorcem i średnią
stylem grzbietood wzorca.
wym.
Kryterium 2
Nie przepływa miniPrzepływa 50% okrePrzepływa 75% okre- Przepływa 100%
malnie określonego
ślonego dystansu.
ślonego dystansu.
określonego dyUmiejętność przedystansu.
stansu.
płynięcia dystansu
w czasie 15minut.
Kryterium3
Organizacja i bezpieczeństwo podczas ćwiczeń w
wodzie.
SEMESTR III
Stosuje zasady bezpieczeństwa podczas ćwiczeń w wodzie – samo
asekuracja.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
ćwiczeń w wodzierozpoznaje zagrożenia.
LABORATORYJNE
ćwiczeń w wodzierozpoznaje i reaguje
na zagrożenia.
15 GODZ.
PŁYWALNIA
1. Zapoznanie z regulaminem basenu i zasadami bezpieczeństwa na zajęciach, higieną zajęć w wodzie, wymaganym podstawowym wyposażeniem osobistym, warunkami zaliczenia.
2. Ćwiczenia oswajające w wodzie, diagnoza wstępna umiejętności pływackich.
3. Nauka leżenia w pozycji na plecach; Pływanie z pomocą deski.
4. Nauka naprzemianstronnej pracy nóg i doskonalenie leżenia na plecach.
5. Nauka pracy rąk w stylu grzbietowym.
6. Nauka skoków do wody w różnych pozycjach: na nogi, kuczny.
7. Technika pływania na plecach stosowana w ratownictwie morskim.
8. Podstawowe ćwiczenia z zanurzenia pod wodę (w miejscu).
9. Ćwiczenia grupowe w wodzie – piłka wodna - gra właściwa.
10. Ocena techniki pływania na plecach.
11. Nauka pływania w płetwach po powierzchni.
24
12. Nauka naprzemianstronnej pracy nóg w pozycji na piersiach z oddechem na boku.
13. Nauka naprzemianstronnej pracy rąk kraulem.
14. Sprawdzian wytrzymałości w pływaniu - pływanie dystansowe w czasie 15 min.
15. Pływanie w kamizelce ratunkowej w różnych pozycjach – auto ratownictw.
Godziny
ECTS
15
1
16
16
15
25
2.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
IV
T/TiSN2012/24/02/WF4
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
30
2
15
30
2
15
15
1
15
15
1
15
Efekty kształcenia – semestr IV
EK1 Potrafi pływać kraulem. Potrafi przepłynąć dłuższy odcinek bez zatrzymania Rozumie
i potrafi zastosować techniki i metody w kształtowaniu sprawności fizycznej charakterystycznej w działaniach związanych z wodą – płetwonurkowanie, elementarne techniki ratownicze.
Kierunkowe
K_U06; K_U20;
K_K01; K_K04
Potrafi pływać kraulem. Potrafi przepłynąć dłuższy odcinek bez zatrzymania Rozumie i potrafi
EK1
zastosować techniki i metody w kształtowaniu sprawności fizycznej charakterystycznej w działaniach związanych z wodą – płetwonurkowanie, elementarne techniki ratownicze.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Brak umiejętności –
Wykonuje zadania
nie potrafi płynąć
chowe z dużymi odruchowe z nieliczruchowe zgodnie ze
Technika pływania
kraulem.
stępstwami od wzorca. nymi odstępstwami
wzorcem i średnią
kraulem.
od wzorca.
Kryterium 2
Nie przepływa miniPrzepływa 50% okrePrzepływa 75% okre- Przepływa 100%
malnie określonego
ślonego dystansu.
ślonego dystansu.
określonego dyUmiejętność przedystansu.
stansu.
płynięcia dystansu
w czasie 30 minut.
Kryterium 3
Umiejętność
wstrzymania oddechu pod wodą czas.
Nie potrafi zanurzyć
twarzy na minimalnie
określony czas.
SEMESTR IV
Wstrzymuje oddech z
zanurzoną twarzą z
efektywnością 50%
limitu czasu.
WYCHOWANIE FIZYCZNE
Zanurza się pod wodę z efektywnością
75% limitu czasu.
Zanurza się pod wodę z efektywnością
100% limitu czasu.
LABORATORYJNE
PŁYWALNIA
1. Zapoznanie z programem zajęć, sprzętem dodatkowym używanym na zajęciach, warunkami zaliczenia.
2. Kształtowanie wytrzymałości i poprawa techniki w pływaniu na piersiach i na plecach.
3. Nauka pływania w płetwach oraz zapoznanie ze sprzętem ratowniczym – rzutka ,bojka SP.
4. Nauka kraula ratowniczego; doskonalenie pływania różnymi technikami; wślizg do wody na głowę.
5. Nauka skoków ratowniczych do wody – wykroczny , rozkroczny.
6. Nauka pracy nóg w stylu klasycznym w pozycji na plecach.
7. Nauka pracy nóg w stylu klasycznym w pozycji na piersiach.
8. Nauka pracy rąk w stylu klasycznym.
9. Nauka skoku na głowę i doskonalenie skoków na nogi.
10. Nauka holowania w pozycji na plecach i bokiem.
11. Zatrzymanie oddechu z zanurzoną twarzą.
12. Podstawowe ćwiczenia z zanurzania się i pływania pod wodą.
13. Sprawdzian wytrzymałości w wodzie - pływanie dystansowe w czasie 30 min.
14. Ocena techniki pływania kraulem i stylem klasycznym.
15. Pływanie w ubraniu roboczym w różnych pozycjach – Kontrola efektów kształcenia i ocena końcowa.
26
15 GODZ.
Godziny
ECTS
15
1
16
16
15
1. Nawara H., Badminton.
2. Abramuk D. i zespół Unihoc.
3. Bilski W., Tenis stołowy.
4. Huciński T., Koszykówka.
5. Zatyracz Z., Piasecki L., Piłka siatkowa.
6. dr Orzech J., Monografia treningu siły mięśniowej.
7. Laughlin T., Pływanie dla każdego.
1. Salski D., Vademecum ratownika wodnego.
2. Sieniek Cz., Sporty całego życia.
3. Kruszewski M., Metody treningu i podstawy żywienia w sportach siłowych.
mgr Artur Lipecki
mgr Jakub Chuta
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia
dr Marian Zajączkowski
mgr Norbert Marchewka
mgr Wojciech Jaśkiewicz
mgr Artur Jankowiak
mgr Alojzy Gołąb
mgr Tadeusz Skrzypkowski
mgr Robert Terczyński
[email protected]
[email protected]
SWFiS
SWFiS
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
SWFiS
27
3.
Przedmiot:
Semestr
I
T /TISN2012/11/03/TI
TECHNOLOGIE INFORMACYJNE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
Poszerzenie wiedzy oraz praktycznych umiejętności z zakresu wykorzystania podstawowych narzędzi technologii informacyjnych.
Zakres szkoły średniej.
III. Efekty kształcenia i szczegółowe treści kształcenia
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw.
EK1 Ma wiedzę w zakresie podstawowej terminologii i narzędzi technologii informacyjnych.
EK2 Ma wiedzę w zakresie manipulowania danymi informacyjnymi takimi jak zapis, kodowanie, transmisja, ochrona.
EK3 Potrafi indywidualnie i w zespole przygotować zestawy danych.
EK4
EK5
Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań typowych dla działalności inżynierskiej.
Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i
osobistych.
Kierunkowe
K_W06; K_U08
K_W19
K_U01; K_U04;
K_K04
K_U03, K_U09
K_K01; K_K06
Ma wiedzę w zakresie podstawowej terminologii i narzędzi technologii informacyjnych.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma elementarnej
Rozróżnia elemenRozróżnia pojęcia w
Poprawnie stosuje poZakres wiedzy i
wiedzy w zakresie tertarne pojęcia w zakrezakresie terminologii i jęcia w zakresie terrozumienia podminologii i narzędzi
sie terminologii i nanarzędzi technologii
minologii i narzędzi
stawowych techtechnologii informacyjrzędzi technologii ininformacyjnych. Potechnologii informanologii i stosowanych.
formacyjnych.
prawnie stosuje pojęcyjnych, zna ich zania narzędzi incia w zakresie termistosowania i ograniformacyjnych.
nologii i narzędzi
czania.
technologii informacyjnych.
Ma wiedzę w zakresie manipulowania danymi informacyjnymi takimi jak zapis, kodowanie, transmiEK2
sja, ochrona.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma wiedzy na temat Rozróżnia podstaRozróżnia i poprawPoprawnie interpretuje
Zakres wiedzy do- manipulowania danymi
wowe dane informanie interpretuje podi manipuluje podstatyczący maniinformacyjnymi.
cyjne.
stawowe dane inforwowymi danymi inpulowania danymi
macyjne. Poprawnie
formacyjnymi. Potrafi
informacyjnymi.
interpretuje i manipuje kodować, przekaluje podstawowymi
zywać, chronić.
danymi informacyjnymi.
Potrafi indywidualnie i w zespole przygotować zestawy danych.
EK3
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne, zaliczenie laboratoriów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi przygotoRozróżnia możliwości Rozróżnia możliwości Poprawnie rozróżnia
Przygotowanie ze- wywać zastaw danych.
przygotowywania zeprzygotowywania i
możliwości samostawu danych.
stawu danych.
zastosowania zastawu dzielnego i zespołodanych. Poprawnie
wego przygotowywarozróżnia możliwości
nia i zastosowania zesamodzielnego przystawu danych. Po28
gotowywania
i zastosowani danych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wykorzystanie
technik informacyjno-komunikacyjnych.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrzeba dokształcania.
prawnie przygotowuje
samodzielnie i w zespole dane.
Potrafi posługiwać się technikami informacyjno-komunikacyjnymi właściwymi do realizacji zadań
typowych dla działalności inżynierskiej.
Sprawdziany i prace kontrolne, zaliczenie laboratoriów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna technik inforSłabo zna techniki inPoprawnie rozróżnia
Poprawnie rozróżnia
macyjno-komunikacyjformacyjno-komunimożliwe techniki inmożliwe techniki innych.
kacyjne.
formacyjno-komuniformacyjno-komunikacyjne.
kacyjne właściwe dla
zadań działalności inżynierskiej..
Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych.
Sprawozdanie ustne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie rozumie potrzeby
Słabo rozumie poPoprawnie rozróżnia
Poprawnie rozumie
dokształcania się
trzebę dokształcania
potrzebę podnoszenia
potrzebę dokształcania
się.
kompetencji i kwalisię i podnoszenia kwafikacji zawodowych.
lifikacji związanych
z automatyzacją nawigacji i postępem technologicznym.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Źródła informacji - ilość informacji, kodowanie, kompresja, dekompresja, archiwizacja informacji.
Środki i standardy przekazywania informacji.
Formaty danych.
Standardy transmisji danych.
Stosowane rozwiązania w zakresie transmisji danych.
Metody transmisji dźwięku.
Metody transmisji obrazu.
Środowiska przetwarzania informacji: scentralizowane i rozproszone modele przetwarzania, przetwarzanie sieciowe, architektura i konfiguracja.
Społeczeństwo informacyjne: społeczeństwo wiedzy, świat cyfrowy, dokumenty cyfrowe, systemy obiegu dokumentów.
Rozmieszczenie zasobów informacji i ich przepływ (wybór, selekcja informacji).
Bezpieczeństwo przesyłu danych, metody zabezpieczania, przeciwdziałanie.
Zakres zastosowań technologii informacyjnych w Transporcie Morskim: najnowsze technologie, tendencje zmian
i kierunki badań.
Rodzaje systemów informacyjnych.
Przykłady systemów informacyjnych, systemy stosowane w transporcie morskim.
SEMESTR I
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Przedmiotem zajęć laboratoryjnych będzie praktyczne zastosowanie wiedzy nabytej podczas wykładów. Zajęcia realizowane
będą w laboratorium komputerowym.
29
Godziny
15
15
ECTS
2
15
5
54
34
2
1
30
1
1. Aho A., Hopcroft J. E., Ullman J., Projektowanie i analiza algorytmów, Helion 2003.
2. Brookshear G. J., Informatyka w ogólnym zarysie. Warszawa, WNT, 2003.
3. Dunsmore B, Skandier T., Technologie telekomunikacyjne, MIKOM 2003.
4. Harel D., Rzecz o istocie informatyki. Algorytmika. WNT, Warszawa, 2000.
5. Niedzielska E., Wstęp do Informatyki. PWE, Warszawa, 1994.
6. Niezgoda M, Haber L. H., Społeczeństwo informacyjne, aspekty funkcjonalne i dysfunkcjonalne, 2007.
7. Sikorski W., Podstawy technik informatycznych, PWN 2006.
8. Sommerville I., Inżynieria oprogramowania. WNT, Warszawa, 2003.
9. Stefanowicz B., Informatyka w ogólnym zarysie. AOW PLJ, 1998.
1. Davidson J, Peters J., Voice over IP, MIKOM 2005.
2. Dijkstra E. W., Umiejętność programowania. WNT, Warszawa, 1978.
3. Furmanek S., Zdrojewski K., Akademia sieci Cisco. HP IT. Technologia Informacyjna. Cz. 1, Cz.2, MIKOM 2005.
4. Harel D., Rzecz o istocie informatyki – Algorytmika. WNT, Warszawa, 2000.
5. Metzger P., Anatomia PC. Helion, Gliwice, 2006.
6. Roshan P., Leary, Bezprzewodowe sieci LAN 802.11, PWN 2006.
7. Tanenbaum A. S., Sieci komputerowe. Helion, Gliwice, 2004.
8. Wojtachnik R., Elektroniczna wymiana dokumentów, MIKOM 2004.
dr inż. Janusz Uriasz
[email protected]
30
ZITM
4.
Przedmiot:
Semestr
III
T/TISN2012/23/04/PWZ
PSYCHOLOGIA W ZARZĄDZANIU
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
Zapoznanie z zasadami zachowania się człowieka w sytuacjach awaryjnych i zagrożeniach oraz wykształcenie podstawowych umiejętności właściwego postępowania w okolicznościach stresowych z zastosowaniem metod skutecznego przeciwdziałania stresowi.
EK1 Rozróżnia i analizuje podstawowe cechy osobowości. Rozumie ich znaczenie w doborze
pracowników pod kątem potrzeb zespołu.
EK2 Rozróżnia i interpretuje problemy dotyczące współpracy z ludźmi, potrafi współdziałać
i pracować w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie rolę lidera grupy, identyfikuje konieczne predyspozycje.
EK3 Zna sposoby i umie prowadzić negocjacje. Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się
zawodowego i rozwoju osobistego oraz umie uzupełniać i doskonalić zdobytą wiedzę.
EK4 Określa zachowanie człowieka w sytuacjach zagrożenia. Posiada umiejętność kontrolowania zachowań własnych, przeciwdziałania stresowi.
Kierunkowe
K_K04
K_W21; K_K04;
K_K05
K_W21; K_U19;
K_K01
K_W20; K_U02
Rozróżnia i analizuje podstawowe cechy osobowości. Rozumie ich znaczenie w doborze pracowniEK1
ków pod kątem potrzeb zespołu.
Metody oceny
Esej, sprawdzian kontrolny, udział w ćwiczeniach i dyskusji na zajęciach.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstawoWymienia i rozróżnia
Rozróżnia i wyjaśnia
Ma pogłębioną wiedzę,
Umiejętność wła- wych cech osobowopodstawowe cechy
podstawowe cechy
doskonale analizuje zasnego doboru
ści człowieka.
osobowości, w analiosobowości. Rozumie gadnienie. Rozumie
członków zezie porównawczej po- ich znaczenie w dobo- znaczenie cech psyspołu.
trzebuje ukierunrze zespołu pracowni- chicznych pracownika
kowania.
ków i przydzielaniu
w planowaniu zadań i
zadań.
zarządzaniu zespołem.
Rozróżnia i interpretuje problemy dotyczące współpracy z ludźmi, potrafi współdziałać i pracować
EK2
w grupie, przyjmując w niej różne role. Rozumie rolę lidera grupy, identyfikuje konieczne predyspozycje.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Ma pogłębioną wiedzę,
Kryterium 1
Nie potrafi określić,
Rozróżnia problemy
Określa i rozumie
doskonale rozumie i
Umiejętność pranie identyfikuje prodotyczące współpracy problemy współpracy
analizuje zagadnienia.
cy w zespole.
blemów współpracy,
z ludźmi. Ukierunkoi wywierania wpływu
w tym pracy w zewany potrafi w podna ludzi. Rozumie po- Wykazuje dużą aktywność, jest kreatywny w
spole.
stawowym zakresie
trzebę skutecznej kotrakcie prowadzonych
dokonać oceny wymunikacji. Omawia
branych problemów.
cechy lidera, potrafi je ćwiczeń.
zidentyfikować.
Zna sposoby i umie prowadzić negocjacje. Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się zawodoEK3
wego i rozwoju osobistego oraz umie uzupełniać i doskonalić zdobytą wiedzę,
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Określa i wyjaśnia
Kryterium 1
Niewystarczająca
Określa sposoby proMa pogłębioną wiedzę,
sposoby aktywnego
Umiejętność wła- wiedza i rozumienie
wadzenia negocjacji.
doskonale rozumie zaprowadzenia negocja- gadnienia. Wykazuje
snego zrozumiezagadnienia.
Ukierunkowany wycji. Rozwija umiejętnia.
korzystuje wiedzę w
dużą umiejętność nego31
ność negocjowania z
cjowania z innymi osoinnymi osobami i orbami i organizacjami.
ganizacjami. Rozumie Rozumie potrzebę ciąpotrzebę ciągłego dogłego dokształcania się
kształcania się i rozi rozwoju.
woju.
Określa zachowanie człowieka w sytuacjach zagrożenia. Posiada umiejętność kontrolowania zachowań własnych, przeciwdziałania stresowi.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie identyfikuje proOkreśla zachowanie
Określa zachowanie
Ma pogłębioną wiedzę
blemu, nie rozumie
człowieka w sytuczłowieka w sytuo zachowaniu człozagadnień.
acjach zagrożenia, raacjach zagrożenia, ra- wieka w sytuacjach zadzi sobie ze stresem.
dzi sobie ze stresem i
grożenia. Właściwie
negatywnymi emoocenia i kontroluje włacjami. Potrafi ocenić
sne zachowania w sytuwłasne zachowania w
acjach zagrożenia. Rosytuacji zagrożenia.
zumie potrzebę przeciwdziałania stresowi
związanemu z pracą na
różnych stanowiskach,
w tym kierowniczych.
celu rozwinięcia
umiejętności negocjowania.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zrozumienie zagadnień radzenia
sobie ze stresem.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
15 GODZ.
Osobowość i jej podstawowe cechy.
Sztuka prowadzenia negocjacji.
Wywieranie wpływu na ludzi.
Człowiek w sytuacjach zagrożenia.
Komunikacja i efektywne prowadzanie komunikacji.
Podejmowanie decyzji (etapy świadomego podejmowania decyzji).
Radzenie sobie ze stresem i negatywnymi emocjami.
Podatność na stres.
Wpływ jednostki na grupę i grupy na jednostkę.
Cechy przywódcy w konstruktywnym kierowaniu grupą.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
AUDYTORYJNE
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Poznawanie osobowości. Testy psychologiczne.
Ćwiczenia aktywnego prowadzenia negocjacji.
Ćwiczenia sposobów komunikacja i efektywnego prowadzania komunikacji.
Ćwiczenia radzenia sobie ze stresem i negatywnymi emocjami.
Kształcenie cech lidera poznawanie własnych predyspozycji do kierowania grupą.
32
Godziny
15
15
ECTS
2
5
5
42
32
2
1
20
1
1. Argyle M., Psychologia stosunków międzyludzkich, PWN, Warszawa 1991.
2. Dobek-Ostrowska B., Podstawy komunikowania społecznego, Astrum, Wrocław 2004.
3. Myers D., Psychologia społeczna, Zysk i S-ka, Warszawa 2003.
4. Sternberg R., Wprowadzenie do psychologii, WSiP, Warszawa 1999.
5. Szacka B., Wprowadzenie do socjologii, Oficyna Naukowa, Warszawa 2003.
6. Wykowska M., Ergonomia, http:/ergonomia.imir.agh.edu.pl, (strona www).
7. Zimbardo P., Psychologia i życie, GWP, Gdańsk 2002.
1. Charaktery – miesięcznik.
2. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP, Gdańsk 2007.
3. Doliński D., Techniki wpływu społecznego, Wyd. Nauk. Scholar, Warszawa 2006.
4. Elliot A., Człowiek istota społeczna, PWN, Warszawa 2006.
5. Griffin E., Podstawy komunikacji społecznej, GWP, Gdańsk 2003.
6. Korodecka D., Bezpieczeństwo pracy i ergonomia, CIOP, Warszawa 1999.
7. Kowal E., Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii, PWN, Warszawa-Poznań 2002.
8. Personel, Zastosowania ergonomii – czasopisma.
9. Ratajczak Z., Niezawodność człowieka w pracy, PWN, Warszawa 1988.
10. Terelak J., Psychologia pracy i bezrobocia, Warszawa 1993.
11. Tyszka T., Psychologiczne pułapki oceniania i podejmowania decyzji, GWP, Gdańsk 2000.
Koordynator przedmiotu:
dr inż. kpt. ż.w. Piotr Lewandowski
[email protected]
33
ZGMiPT(WIET)
5.
Przedmiot:
Semestr
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN2012/12/05/E
ERGONOMIA
A
C
L
1
A
C
L
15
ECTS
1
Zapoznanie z podstawami ergonomii pracy, w układzie "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s), uświadomienie zagrożeń i ryzyka, jakie pojawiają się każdego dnia w miejscu pracy, wskazanie standardów optymalnej budowy stanowiska pracy
i w efekcie zwiększenie poziomu świadomości w kontekście odpowiedzialności za stan swojego zdrowia, w tym kształtowania prawidłowej postawy ciała, zmniejszania występowania dolegliwości bólowych i zmęczenia w trakcie wykonywanych
czynności zawodowych, które powodują poprawę samopoczucia i komfortu pracy.
Zakres szkoły średniej, bezpieczeństwo i higiena pracy na statku.
EK1 Zna podstawowe pojęcia z zakresu ergonomii oraz przykłady zastosowań w środowisku
pracy. Rozumie, co to jest interdyscyplinarny charakter ergonomii. Zna kierunki działania
ergonomii.
EK2 Charakteryzuje analitycznie czynniki fizyczne i chemiczne środowiska pracy oraz potrafi
objaśnić ich wpływ na człowieka oraz określić ich najwyższe dopuszczalne natężenia i
stężenia.
EK3 Potrafi stosować czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości stanowiska pracy.
Definiuje wypadki przy pracy oraz choroby zawodowe. Zna zasady i instytucje ochrony
pracy.
EK4 Opisuje i charakteryzuje układ "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s). Zna ergonomiczne metody badawcze stosowane w projektowaniu i ocenie stanowisk pracy oraz
metody badania wydatku energetycznego w procesie pracy.
EK5 Definiuje i weryfikuje wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa związane ze stanowiskiem pracy i wykonywaną pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne, statyczne, monotypowe i hipokinetyczne człowieka.
EK6 Zna czynniki kształtujące mikroklimat środowiska pracy.
EK7 Potrafi zaprojektować optymalną strukturę przestrzenną stanowiska pracy przy monitorze
komputerowym.
EK8 Zna stosowane metody regeneracji sił psychofizycznych w pracy.
Kierunkowe
K_W01; K_W20
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, zawartych w normach, katalogach, Internecie. Rozumie potrzebę kształcenia
ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikającą z tempa zmian w układach „człowiek –
maszyna –środowisko” w ujęciu ergonomicznym.
K_U01; K_U06;
K_K01
EK9
K_W02
K_W12
K_U20
K_U20
K_U20
K_U20
K_U20
Zna podstawowe pojęcia z zakresu ergonomii oraz przykłady zastosowań w środowisku pracy. RoEK1
zumie co to jest interdyscyplinarny charakter ergonomii. Zna kierunki działania ergonomii.
Metody oceny
Sprawdzian kontrolny, test, udział w dyskusji na zajęciach.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie rozumie
Rozumie podstawowe Potrafi scharakteryAnalizuje układ"
Zakres wiedzy i
podstawowych pojęć z
pojęcia z zakresu erzować układ "człoczłowiek - maszyna jej rozumienie.
zakresu ergonomii.
gonomii oraz przywiek - maszyna śrośrodowisko" (c-m-s)
kłady zastosowań w
dowisko" (c-m-s).
w kontekście zastośrodowisku pracy.
Rozumie co to jest in- sowania ergonomii.
terdyscyplinarny charakter ergonomii.
Charakteryzuje analitycznie czynniki fizyczne i chemiczne środowiska pracy oraz potrafi objaśnić
EK2
ich wpływ na człowieka oraz określić ich najwyższe dopuszczalne natężenia i stężenia.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
34
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej zrozumienie.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej zrozumienie.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej zrozumienie.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność identyfikacji problemu w URA.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie potrafi wymienić
czynników środowiska
pracy.
Potrafi wymienić
czynniki środowiska
pracy, ale nie potrafi
objaśnić ich wpływu
na organizm człowieka oraz podać ich
NDN i NDS.
Potrafi scharakteryzować czynniki środowiska pracy
(oświetlenie, barwy,
hałas drgania, pyły,
promieniowanie),
podać ich wpływ na
organizm człowieka
oraz potrafi podać ich
NDN i NDS.
Definiuje wypadki przy pracy oraz choroby zawodowe. Zna zasady i instytucje ochrony pracy. Potrafi zaproponować czynniki ergonomiczne w celu poprawienia jakości stanowiska pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi zdefiniować Potrafi zdefiniować
Potrafi zdefiniować
wypadków przy pracy
wypadki przy pracy
wypadki przy pracy
wypadki przy pracy
ani chorób zawodooraz choroby zawooraz choroby zawooraz choroby zawowych.
dowe.
dowe oraz zasady
dowe oraz zasady
ochrony pracy.
ochrony pracy. Potrafi
zaproponować czynniki ergonomiczne w
celu poprawienia jakości stanowiska pracy.
Opisuje i charakteryzuje układ "człowiek - maszyna - środowisko" (c-m-s). Zna ergonomiczne metody badawcze stosowane w projektowaniu i ocenie stanowisk pracy oraz metody badania wydatku
energetycznego w procesie pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie wie co to jest układ Opisuje i charakteryDefiniuje wypadki
Zna ergonomiczne
"człowiek - maszyna zuje układ "człowiek - przy pracy oraz chometody badawcze stośrodowisko" (c-m-s).
maszyna - środowiroby zawodowe. Zna
sowane w projektosko" (c-m-s).
zasady i instytucje
waniu i ocenie stanoochrony pracy.
wisk pracy oraz metody badania wydatku
energetycznego w
procesie pracy.
Definiuje i weryfikuje wszystkie potencjalne niebezpieczeństwa związane ze stanowiskiem pracy
i wykonywaną pracą. Rozróżnia obciążenia dynamiczne, statyczne, monotypowe i hipokinetyczne
człowieka.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna potencjalnych
Zna potencjalne nieZna, definiuje i weryZna, definiuje i weryniebezpieczeństw zwią- bezpieczeństwa zwiąfikuje wszystkie pofikuje wszystkie pozanych ze stanowiskiem zane ze stanowiskiem
tencjalne niebezpietencjalne niebezpiepracy i wykonywaną
pracy i wykonywaną
czeństwa związane ze czeństwa związane ze
pracą.
pracą.
stanowiskiem pracy
stanowiskiem pracy
i wykonywaną pracą.
i wykonywaną pracą.
Rozróżnia obciążenia
dynamiczne, statyczne, monotypowe i
hipokinetyczne człowieka.
Zna czynniki kształtujące mikroklimat środowiska pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna czynników
Zna czynniki kształDefiniuje pojęcia
Zna, definiuje i pokształtujących mikrotujące mikroklimat
temperatury powietrafi wpływać na poklimat środowiska praśrodowiska pracy.
trza, wilgotności, ruprawę lub ograniczecy.
chu powietrza, pronie negatywnego
mieniowania cieplwpływu na organizm
nego, ciśnienia atmos- człowieka warunków
ferycznego.
mikroklimatycznych
środowiska pracy.
35
Potrafi scharakteryzować czynniki środowiska pracy i podać
ich wpływ na organizm człowieka, ale
nie potrafi podać ich
NDN i NDS.
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryteriu1
EK8
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej zrozumienie.
EK9
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność wykorzystania informacji źródłowych.
Kryterium 2
Efektywne korzystanie z zajęć,
umiejętność samokształcenia i
rozumienie potrzeby rozwoju
zawodowego.
Potrafi zaprojektować optymalną strukturę przestrzenną stanowiska pracy przy monitorze komputerowym.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna potencjalnych
Zna potencjalne nieZna potencjalne nieZna potencjalne nieniebezpieczeństw zwią- bezpieczeństwa zwiąbezpieczeństwa zwią- bezpieczeństwa związanych z pracą przy
zane z pracą wykozane z pracą wykozane z pracą wykomonitorach komputenywaną przy monitonywaną przy monitonywaną przy monitorowych.
rach komputerowych.
rach komputerowych
rach komputerowych,
oraz potrafi zapropotrafi zaprojektować
jektować optymalną
optymalną strukturę
strukturę przestrzenną przestrzenną stanowistanowiska pracy przy ska pracy przy monimonitorze komputetorze komputerowym
rowym.
oraz zna przeciwwskazania dla pracy
przy monitorach
komputerowych.
Zna stosowane metody regeneracji sił psychofizycznych w pracy.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna stosowanych
Zna stosowane meZna stosowane meZna stosowane memetod regeneracji sił
tody regeneracji sił
psychofizycznych w
psychofizycznych w
psychofizycznych w
psychofizycznych w
pracy.
pracy.
pracy, zna maksypracy, zna maksymalny czas pracy oraz malny czas pracy oraz
minimalny czas wyminimalny czas wypoczynku.
poczynku. Potrafi
określać parametry
oraz kształtować
optymalne warunki
środowiska pracy.
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych,
zawartych w normach, katalogach, Internecie. Rozumie potrzebę kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikającą z tempa zmian w układach człowiek - maszyna-środowisko.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie rozumie podstaW podstawowym zaW znacznym stopniu
Swobodnie, porusza
wowych pojęć z zakresie korzysta z terkorzysta z terminolosię w zakresie zagadkresu ergonomii.
minologii z zakresu
gii z zakresu ergononień związanych z erergonomii.
mii.
gonomią.
Nie wykazuje właściwej aktywności na zajęciach, umiejętności
samodzielnego przyswajania i pogłębiania
wiedzy.
SEMESTR II
Wykazuje niezbędną,
do efektywnego uczenia się aktywność.
ERGONOMIA
Wykazuje zaangażowanie w procesie
uczenia się. Identyfikuje i rozwiązuje problem przy nieznacznej
pomocy nauczyciela.
AUDYTORYJNE
PODSTAWOWE ZAGADNIENIA ERGONOMII
1. Definicje ergonomii.
2. Interdyscyplinarny charakter ergonomii.
3. Zastosowanie ergonomii w środowisku człowieka.
3.1.
Społeczne i ekonomiczne aspekty ergonomii.
3.2.
Ergonomia a zadowolenie z pracy.
3.3.
Ergonomia osób w starszym wieku.
3.4.
Ergonomia wyrobów masowego użytku.
4. Kierunki działania ergonomii.
36
Pracuje samodzielnie,
wykazuje chęć pogłębiania wiedzy. Rozwija swą inicjatywę,
krytyczne myślenie i
potrzebę doskonalenia
zawodowego.
15 GODZ.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
4.1.
Ergonomia korekcyjna.
4.2.
Ergonomia koncepcyjna.
4.3.
Atestacja prototypów maszyn i urządzeń.
Układ człowiek- praca.
Fizyczne warunki pracy, wpływ środowiska pracy na człowieka.
Grupy czynników środowiska pracy, fizyczne i chemiczne.
7.1.
Mikroklimat.
7.2.
Oświetlenie.
7.3.
Barwy hałas .
7.4.
Drgania.
7.5.
Pyły.
7.6.
Promieniowanie.
Obciążenie pracą. Praca statyczna i dynamiczna.
Fizjologia organizmu człowieka a praca fizyczna.
9.1.
Wpływ postawy ciała na samopoczucie.
9.2.
Zasady biomechaniki kręgosłupa. Mechanizmy powstawania dolegliwości mięśniowo-szkieletowych. Unikanie
przeciążeń.
9.3.
Regeneracja sił psychofizycznych w pracy.
Czynniki ergonomiczne w kształtowaniu środowiska pracy.
10.1. Przestrzeń pracy. Antropometria, modele człowieka.
10.2. Projektowanie i rozmieszczanie stanowisk.
Stanowisko komputerowe.
11.1 Skutki obsługi komputera dla organizmu człowieka.
11.2 Parametry warunków pracy. Monitor jako źródło promieniowania.
11.3 Wysokość krzesła, biurka i kąt widzenia monitora.
11.4 Przeciwwskazania do pracy na stanowiskach komputerowych.
System nerwowy człowieka a praca umysłowa.
Wypoczynek w godzinach i po godzinach pracy.
Badania ergonomiczne.
14.1 Ergonomiczna ocena projektów i prototypów maszyn i urządzeń technicznych.
14.2 Metody i techniki stosowane w badaniach ergonomicznych.
14.3 Badanie obciążenia psychicznego i fizycznego.
14.4 Badanie fizycznego środowiska pracy.
Ochrona pracy.
15.1 Choroby zawodowe.
15.2 Wypadki przy pracy.
15.3
Zarządzanie bezpieczeństwem pracy.
Godziny
15
ECTS
2
6
23
17
1
1
37
1. Bezpieczeństwo i higiena pracy / Jan Szlązak, Nikodem Szlązak. - Kraków : Uczelniane Wydaw. Naukowo Dydaktyczne AGH [Akademia Górniczo-Hutnicza], 2005. ISBN 83-7464-000-6.
2. Bugajska Joanna i in., , Ergonomia - Warszawa : CIOP (Centralny Instytut Ochrony Pracy), 2001.
3. Bugajska Joanna, Komputerowe stanowisko pracy : aspekty zdrowotne i ergonomiczne , Warszawa : Centralny Instytut
Ochrony Pracy, 1997.
4. Koradecka Danuta, Nauka o pracy - bezpieczeństwo, higiena, ergonomia, CIOP, Warszawa 2002.
5. Kowal Edward, Ekonomiczno-społeczne aspekty ergonomii , Warszawa-Poznań : Wydaw. Naukowe PWN, 2002.
6. Tytyk Edwin, Projektowanie ergonomiczne”, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa-Poznań 2001.
7. Wróblewska Małgorzata, Ergonomia- skrypt dla studentów, Politechnika Opolska, Opole 2004.
VI. Literatura uzupełniająca
1. Karczewski J. T., System zarządzania bezpieczeństwem pracy, Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr, Gdańsk 2000.
2. Lewandowski J., Zarządzanie bezpieczeństwem pracy w przedsiębiorstwie, Politechnika Łódzka, Łódź 2000.
dr hab. inż. Zofia Jóźwiak, prof. nadzw. AM
[email protected]
38
ZTTZiOŚ (WIET)
6.
Przedmiot:
T/TISN2012/47/06/OWI
OCHRONA WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
1
15
1
15
Semestr
VII
Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z zakresu ochrony własności intelektualnej oraz stosunków wynikających z powstawania i użytkowania dzieła wytworzonego w różnych postaciach. Wzbudzenie świadomości i ukształtowanie kultury
prawnej w tym zakresie.
Efekty kształcenia – semestr VII
Potrafi zdefiniować przedmiot własności intelektualnej, prawa autorskiego i własności
EK1
przemysłowej.
Zna uwarunkowania polskie i międzynarodowe funkcjonowania własności intelektualEK2
nej.
Zna, rozumie i właściwie interpretuje treść przepisów prawa autorskiego.
EK3
Zna, rozumie i właściwie interpretuje treść przepisów prawa własności przemysłowej.
EK4
EK5
Zna i rozumie funkcjonowanie prawa własności intelektualnej w Internecie.
Potrafi zdefiniować przedmiot własności intelektualnej, prawa autorskiego
EK1
wej.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie definiuje.
Definiuje częściowo i
Definiuje większość poniepełnie w większojęć z zakresu. Definiuje
ści się myląc.
wszystkie pojęcia powtarzając mechanicznie
definicje.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kierunkowe
K_W22
K_W22
K_W22
K_W22; K_W23;
K_U01; K_K07
K_W17; K_W22;
K_K05; K_K07
i własności przemysło-
4,5 - 5
Definiuje wszystkie
pojęcia dodając niekiedy własne spostrzeżenia i wnioski.
Definiuje wszystkie
pojęcia. Próbuje tworzyć własne definicje,
jest krytyczny do definicji istniejących
które rozwija ubogaca.
Zna uwarunkowania polskie i międzynarodowe funkcjonowania własności intelektualnej.
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna i nie opisuje.
Zna częściowo i nieZna uwarunkowania
Zna dobrze zagadniepełnie, często popełprawa własności intenie. Płynnie wymienia
nia błędy.
lektualnej, w większouwarunkowania funkści nie popełnia błędów. cjonowania systemów
Posiada słabo uporządwłasności intelektualkowaną wiedzę. Zna
nej. Zna bardzo dodobrze zagadnienie. Po- brze zagadnienie.
siada dobrze uporządFormułuje własne
kowaną wiedzę w tym
spostrzeżenia i pozakresie.
siada wiedzę przewyższającą wykładaną.
Zna, rozumie i właściwie interpretuje treść przepisów prawa autorskiego.
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
39
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie zna treści prawa
autorskiego.
Zna bardzo dobrze
treść prawa autorskiego i potrafi w je
bardzo dobrze interpretować. Potrafi porównywać różne interpretacje. Zna doskonale treść prawa
autorskiego i potrafi
w je interpretować.
Wyciąga własne
wnioski i przedstawia
interesujące przykłady
nie objęte wykładem.
Zna, rozumie i właściwie interpretuje treść przepisów prawa własności przemysłowej
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna treści prawa
Zna częściowo treść
Zna bardzo dobrze
własności przemyprawa własności
prawa własności przetreść prawa własności
słowej.
przemysłowej i nie
mysłowej i potrafi je w
przemysłowej i popotrafi jej interpretopewnym stopniu je intrafi w je bardzo dować.
terpretować. Zna dobrze interpretować.
brze treść prawa właPotrafi porównywać
sności przemysłowej i
różne interpretacje.
potrafi je dobrze interZna doskonale treść
pretować.
prawa własności
przemysłowej i potrafi w je interpretować. Wyciąga własne
wnioski i przedstawia
interesujące przykłady
nie objęte wykładem.
Zna i rozumie funkcjonowanie prawa własności intelektualnej w Internecie.
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna i nie opisuje.
Zna częściowo i nieZna uwarunkowania
Zna dobrze zagadniepełnie, często popełprawne własności intenie. Płynnie wymienia
nia błędy.
lektualnej w Internecie,
uwarunkowania funkw większości nie pocjonowania systemów
pełnia błędów. Wiedza
własności intelektualjest słabo uporządkonej w Internecie. Zna
wana i niepełna. Zna
bardzo dobrze zagaddobrze zagadnienie. Po- nienie. Formułuje
siada dobrze uporządwłasne spostrzeżenia i
kowaną wiedzę w tym
posiada wiedzę przezakresie.
wyższającą wykładaną.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
prawa autorskiego i
nie potrafi jej interpretować.
ERGONOMIA
prawa autorskiego i potrafi je w pewnym stopniu je interpretować.
Zna dobrze treść prawa
autorskiego i potrafi je
dobrze interpretować.
AUDYTORYJNE
Przedmiot prawa autorskiego.
Podmioty prawa autorskiego.
Treść prawa autorskiego.
Czas trwania praw autorskich.
Przejście praw autorskich.
Ochrona praw majątkowych.
Ochrona praw niemajątkowych.
Szczególny status utworów audiowizualnych.
Programy komputerowe jako przedmiot prawa autorskiego.
Prawa pokrewne.
40
15 GODZ.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze VII
Godziny
12
ECTS
2
2
16
14
1
1
1. Barta J., Czajkowska- Dąbrowska M., Ćwiąkalski Z., Markiewicz R., Traple E., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Kraków 2005.
2. Golat R., Prawo autorskie i prawa pokrewne, Warszawa 2006.
VI. Literatura uzupełniająca
1. Matlak A., Prawo autorskie w społeczeństwie informacyjnym, Kraków 2004.
2. Leksykon własności przemysłowej i intelektualnej, red. Szewc A., Warszawa 2003.
3. Porzecka B., Prawo autorskie i prasowe, Warszawa 2005.
dr hab. inż. st. of. Lucjan Gucma, prof. nadzw. AM
[email protected]
41
ZMiPM
7.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
15
I
T/TISN2012/11/07/PE
PODSTAWY EKONOMII
A
C
L
2
A
C
L
30
ECTS
2
Zapoznanie z podstawami funkcjonowania gospodarki rynkowej z uwzględnieniem czynników mających wpływ na tworzenie i podział dochodu narodowego, wzrostu gospodarczego oraz przedmiotów uczestniczących w procesie gospodarowania.
EK1 Zna i rozumie istotę, cele i prawidłowości gospodarowania.
EK2
EK3
EK4
Potrafi identyfikować podstawowe elementy mechanizmu rynkowego.
Rozumie tworzenie, ewidencję i podział dochodu narodowego oraz problematykę wzrostu gospodarczego.
Określa rolę poszczególnych podmiotów w procesie gospodarowania.
Zna i rozumie istotę, cele i prawidłowości gospodarowania.
EK1
Metody oceny
Sprawdzian wiadomości, esej, opracowanie , udział w dyskusji na zajęciach.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Brak wiedzy we wskaZna i rozumie istotę
Rozumie istotę, poZakres wiedzy i
zanym zakresie.
gospodarowania.
trafi omówić cele gojej rozumienie.
spodarowania.
Identyfikuje podstawowe elementy mechanizmu rynkowego.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna podstawowych
Ukierunkowany właCharakteryzuje eleZakres wiedzy i
działań mechanizmu
ściwie określa elementy i działanie mejej rozumienie.
rynkowego.
menty mechanizmu
chanizmu rynkowego,
rynkowego.
odnosi je do problemów wzrostu gospodarczego.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej rozumienie.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej rozumienie.
Kierunkowe
K_W20; K_W21;
K_W23
K_W23
K_W21; K_U25
K_W23; K_U23
4,5 - 5
Określa wszystkie
prawidłowości gospodarowania.
4,5 - 5
Określa wzajemne zależności między elementami mechanizmu
rynkowego, w aspekcie równowagi rynkowej; analizuje problemy wzrostu gospodarczego.
Rozumie tworzenie, ewidencję i podział dochodu narodowego oraz problematykę wzrostu gospodarczego.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna w podstawoRozumie zasady twoCharakteryzuje zaWykazuje pogłębioną
wym zakresie i nie rorzenia dochodu narosady tworzenia i powiedzę o zasadach
zumie pojęcia dochodu
dowego.
działu dochodu narotworzenia i podziału
narodowego.
dowego.
dochodu narodowego;
określa mierniki dochodu narodowego.
Określa rolę poszczególnych podmiotów w procesie gospodarowania.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna w podstawoUkierunkowany poCharakteryzuje
Określa zasady racjowym zakresie procesu
prawnie określa poudział poszczególnalnego gospodarogospodarowania i jego
szczególne podmioty
nych podmiotów w
wania i odnosi je do
elementów.
w procesie gospodaprocesie gospodaropodmiotów gospodarrowania.
wania.
czych.
42
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
PODSTAWY EKONOMII
30 GODZ.
AUDYTORYJNE
Istota, cele i prawidłowości gospodarowania, gospodarka jako system ekonomiczny, charakterystyka podstawowych
systemów ekonomicznych, gospodarowanie w warunkach zagrożeń ekologicznych.
Tworzenie, ewidencja i podział dochodu narodowego, budżet państwa i polityka fiskalna, wzrost gospodarczy.
Rola państwa w gospodarce rynkowej, opcje i dylematy transformacji polskiego systemu gospodarczego.
Gospodarka rynkowa; segmenty rynku, podstawowe kategorie i uczestnicy rynku, teoria wyboru konsumenta, mechanizm rynkowy.
Funkcjonowanie przedsiębiorstw w gospodarce rynkowej; formy przedsiębiorstw, efektywność działania przedsiębiorstwa, strategie rozwoju przedsiębiorstwa.
Funkcjonowanie rynku pieniężno-kapitałowego; pieniądz – ewolucja pieniądza i jego funkcji, podstawowe operacje na
rynku pieniężnym, funkcje, zadania i cele banków, rynek papierów wartościowych, funkcjonowanie giełdy.
Rynek pracy; podaż i popyt na pracę; bezrobocie jako przejaw nierównowagi na rynku pracy, rodzaje, przyczyny i skutki bezrobocia, bezrobocie a inflacja.
Gospodarka światowa, globalizacja gospodarki światowej, międzynarodowa współpraca ekonomiczna i integracja gospodarcza. Główne problemy społeczno-ekonomiczne współczesnego świata.
Godziny
30
ECTS
2+1
15
48
33
2
2
1. Samuelson P. K., Nordhaus W.D.: Ekonomia, PWN, Warszawa 2003.
2. Kwiatkowski E., Milewski R.: Podstawy ekonomii, PWN Warszawa 2008.
3. Marciniak S., Makro i mikroekonomia - Podstawowe problemy, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2001.
1. BeksiakJ.,Ekonomia, Warszawa 2000.
2. Nasiłowski M.: Podstawy mikro i makro ekonomii, KeyText, Warszawa 2006
dr inż. kpt. ż.w. Piotr Lewandowski
prof. zw. dr hab. Hubert Bronk
kmdr por. mgr inż. Marek Szelest
[email protected]
ZNEiS (WIET)
[email protected]
[email protected]
ZNEiS (WIET)
ZRiOŹ
43
8.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
T/TISN2012/11/08/MBO1
MATEMATYKA I BADANIA OPERACYJNE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
7
45
30
3
2
15
15
2
2
30
30
7
15
2
2
30
30
7
Zapoznanie z treściami i pojęciami z zakresu analizy matematycznej i algebry, a w szczególności poznanie metod matematycznych, wykorzystywanych w procesach transportowych oraz wykształcenie umiejętności posługiwania się tymi metodami,
co pozwoli zrozumieć zajęcia z przedmiotów podstawowych i zawodowych.
Efekty kształcenia przedmiotu matematyka w szkołach ponadgimnazjalnych.
Efekty kształcenia, jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw
Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego jednej i wielu zmiennych.
EK1
Zna reguły całkowania i umie je zastosować oraz potrafi wykorzystać całkę oznaczoną
EK2
w geometrii.
Rozróżnia podstawowe typy równań różniczkowych i potrafi je rozwiązywać.
EK3
Posługuje się aparatem rachunku różniczkowego jednej i wielu zmiennych.
EK1
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie potrafi obliczyć
Potrafi obliczyć graJak na ocenę 3 plus:
Obliczanie granic
żadnej granicy ciągu,
nicę ciągu w postaci
oblicza niezbyt trudne
ciągów liczbofunkcji.
ilorazu wielomianów
granice ciągów i funkwych i funkcji.
oraz oblicza granice
cji w punkcie, w plus,
funkcji elementarnych
minus nieskończonow punkcie i w plus,
ści prowadzących do
minus nieskończonosymboli nieoznaczości, wyznacza asympnych, bada ciągłość
toty funkcji wymierfunkcji opisanych jednych.
nym równaniem, wyznacza asymptoty
funkcji niewymiernych. Jak na ocenę 3,5
plus: oblicza granice
ciągów i funkcji o różnym stopniu trudności,
wykorzystuje twierdzenie o trzech ciągach do obliczania
granic ciągów, bada
ciągłość funkcji sklejanych.
Kryterium 2
Nie potrafi wyznaczać
Wyznacza pochodne
Jak na ocenę 3 plus:
Obliczanie popochodnych funkcji.
i różniczki funkcji
wyznacza pochodne
chodnych funkcji.
elementarnych, sumy
i różniczki funkcji złofunkcji, różnicy funkżonych z dwóch funkcji, iloczynu stałej
cji, podaje interpretai funkcji, iloczynu
cję geometryczną podwóch funkcji elechodnej funkcji, stomentarnych, ilorazu
suje różniczkę funkcji
dwóch funkcji elew obliczeniach przy44
Kierunkowe
K_W01
K_W01
K_W01
4,5 - 5
Jak na ocenę 4 plus
na podstawie definicji wykazuje, że dana
liczba jest granicą
ciągu, granicą funkcji
Jak na ocenę 4,5
plus: stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów
wykorzystując ciągi
liczbowe ich granice,
funkcje i ich granice.
bada różniczkowalność funkcji o różnym stopniu trudności, stosuje twierdzenie o pochodnej
funkcji odwrotnej
Jak na ocenę 4,5
plus: stosuje specjali-
mentarnych.
Kryterium 3
Stosowanie pochodnych funkcji.
Nie potrafi stosować
pochodnych funkcji.
Bada monotoniczność
funkcji elementarnych,
wyznacza ekstrema
tych funkcji, bada wypukłość, wklęsłość
funkcji elementarnych,
wyznacza ich punkty
przegięcia, stosuje regułę de l’Hospitala do
wyliczenia granic ilorazu funkcji elementarnych.
Kryterium 4
Wyznaczanie pochodnych cząstkowych funkcji.
Nie potrafi wyznaczać
pochodnych cząstkowych funkcji.
Wyznacza pochodne
cząstkowe pierwszego
i drugiego rzędu prostych funkcji dwóch
zmiennych.
Kryterium 5
Stosowanie pochodnych cząstkowych funkcji.
Nie potrafi zastosować
pochodnych cząstkowych funkcji.
Wyznacza ekstrema
prostych funkcji
dwóch zmiennych.
45
bliżonych, na podstawie definicji wyznacza
pochodną funkcji wymiernej. Jak na ocenę
3,5 plus: wyznacza
pochodne i różniczki
funkcji wielokrotnie
złożonych, bada różniczkowalność niezbyt
skomplikowanych
funkcji, na podstawie
definicji wyznacza pochodną funkcji trygonometrycznej, logarytmicznej, niewymiernej.
bada monotoniczność
funkcji złożonych
z dwóch funkcji, wyznacza ekstrema tych
funkcji, bada wypukłość i wklęsłość tych
funkcji, wyznacza ich
punkty przegięcia, stosuje regułę de l’Hospitala do wyliczenia
granic ilorazu , iloczynu, różnicy takich
funkcji, wyznacza
asymptoty różnych
funkcji. Jak na ocenę
3,5 plus: bada monotoniczność, wypukłość, wklęsłość różnych funkcji, wyznacza ich ekstrema oraz
punkty przegięcia,
stosuje regułę de
l’Hospitala do wyznaczania granic różnych
funkcji, zapisuje wzór
Taylora i Maclaurina
dla wielomianu, funkcji wymiernej, wykładniczej, trygonometrycznej.
wyznacza pochodne
cząstkowe pierwszego,
drugiego i trzeciego
rzędu prostych funkcji
trzech zmiennych.
Jak na ocenę 3,5 plus:
wyznacza różniczki
zupełne funkcji dwóch
zmiennych.
oblicza przybliżoną
wartość wyrażenia.
wyznacza najmniejszą
i największą wartość
prostej funkcji dwóch
zmiennych w obszarze
styczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań
zadań, problemów
wykorzystując pojęcie pochodnej funkcji.
bada przebieg zmienności różnych funkcji. Jak na ocenę 4,5
zadań, problemów
prowadzących do badania monotoniczności, wypukłości,
wklęsłości funkcji,
wyznaczania ich ekstremów, punktów
przegięcia.
wyznacza różniczki
zupełne funkcji
trzech zmiennych.
Jak na ocenę 4,5
plus: wyznacza pochodne kierunkowe
funkcji dwóch
zmiennych.
wyznacza ekstrema
różnych funkcji
dwóch zmiennych.
Jak na ocenę 4,5:
stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opi-
domkniętym.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Obliczanie całek.
Kryterium 2
Wyznaczanie
wielkości geometrycznych.
Kryterium 3
Obliczanie całek
wielokrotnych i
krzywoliniowych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Rozwiązywanie
równań różniczkowych o zmiennych
rozdzielonych.
Kryterium 2
Rozwiązywanie
równań różniczkowych jednorodnych.
Kryterium 3
Rozwiązywanie
równań różnych
typów.
sywaniu rozwiązań
zadań, problemów
z wykorzystaniem
pochodnych cząstkowych funkcji
dwóch zmiennych.
Zna reguły całkowania i umie je zastosować oraz potrafi wykorzystać całkę oznaczoną w geometrii.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Oblicza całki z wieloStosuje całkowanie
Potrafi samodzielnie
całki z wielomianu.
mianów.
przez podstawianie lub dobrać metodę całprzez części we wskakowania i ją zastozanych całkach. Stosować. Potrafi samosuje całkowanie przez
dzielnie dobrać mepodstawianie i przez
todę całkowania
części we wskazanych i ją zastosować.
całkach.
Nie potrafi narysować
Rysuje obszar we
Wyznacza wskazaną
Wyznacza wskazaną
obszaru, którego dotywspółrzędnych kartewielkość geomewielkość geomeczy zadanie lub nie pozjańskich, którego potryczną we współrzęd- tryczną we współtrafi wyznaczyć pola
le trzeba obliczyć
nych kartezjańskich.
rzędnych biegunotego obszaru.
i wyznacza to pole.
Wyznacza wskazaną
wych. Wyznacza
wielkość geomewielkości geometryczną w opisie patryczne w dowolnych
rametrycznym.
współrzędnych.
Umie obliczać jeden,
Umie obliczać dwa,
żadnej całki.
wskazany, typ całek.
wskazane, typy całek.
rozróżnić typy całek
Umie obliczać trzy,
i większość z nich
wskazane, typy całek.
obliczyć. Potrafi samodzielnie rozróżnić
typy całek
i je obliczyć.
Rozróżnia podstawowe typy równań różniczkowych i potrafi je rozwiązywać.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi rozdzielić
Potrafi rozdzielić
Potrafi rozdzielić
Rozwiązuje równania
zmiennych.
zmienne.
zmienne i obliczyć
i wynik zostawia w
całkę dla jednej zmipostaci uwikłanej.
ennej. Potrafi rozRozwiązuje równania
dzielić zmienne i oblii wynik przedstawia
czyć całki dla obu
w postaci nieuwikłazmiennych.
nej.
Nie potrafi przekształPotrafi przekształcić
Potrafi przekształcić
Rozwiązuje równania
cić równania do postaci
równanie do postaci
równanie do postaci
i wynik zostawia
jednorodnej lub nie pojednorodnej i zastosojednorodnej zastosow postaci uwikłanej.
trafi zastosować podwać podstawienie.
wać podstawienie i ob- Rozwiązuje równania
stawienia.
liczyć całkę dla jednej
i wynik przedstawia
zmiennej. Potrafi prze- w postaci nieuwikłakształcić równanie do
nej.
postaci jednorodnej
zastosować podstawienie i obliczyć całki
dla obu zmiennych.
Nie potrafi rozwiązać
Umie rozwiązywać je- Umie rozwiązywać
żadnego ze wskazanych den, wskazany, typ
dwa, wskazane, typy
rozróżnić typy rówrównań.
równań.
równań. Umie rozwią- nań i je rozwiązać,
zywać trzy, wskazane,
wyniki zostawiając
typy równań.
w postaci uwikłanej
rozróżnić typy równań i je rozwiązać,
wyniki przedstawiając w postaci nieuwikłanej.
46
SEMESTR I
MATEMATYKA I BADANIA OPERACYJNE
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
MATEMATYKA
1. Wiadomości uzupełniające dotyczące pojęcia funkcji i podstawowych klas funkcji.
2. Funkcja złożona. Funkcja odwrotna.
3. Funkcje cyklometryczne.
4. Ciąg: definicja, granica.
5. Granica funkcji. Ciągłość funkcji.
6. Pochodna funkcji. Reguły różniczkowania. Pochodna logarytmiczna. Interpretacja geometryczna pochodnej.
7. Różniczka funkcji. Twierdzenie o wartości średniej: Rolle’a, Lagrange’a.
8. Monotoniczność i ekstrema funkcji. Najmniejsza i największa wartość funkcji.
9. Wypukłość, wklęsłość i punkty przegięcia wykresu funkcji.
10. Reguła d’Hospitala. Asymptoty wykresu funkcji.
11. Badanie przebiegu zmienności funkcji. Wzór Taylora.
12. Funkcja dwóch zmiennych – definicja, własności. Granica i ciągłość funkcji dwóch zmiennych.
13. Pochodne cząstkowe. Różniczka zupełna i jej zastosowanie w rachunku błędów.
14. Pochodne i różniczki wyższych rzędów.
15. Ekstrema funkcji dwóch zmiennych. Funkcja uwikłana i jej ekstrema.
16. Funkcja pierwotna. Całka nieoznaczona.
17. Podstawowe reguły całkowania. Całki tablicowe.
18. Całkowanie przez części.
19. Całkowanie przez podstawianie.
20. Całkowanie funkcji wymiernych.
21. Całkowanie funkcji niewymiernych i trygonometrycznych.
22. Całka oznaczona i jej własności.
23. Całka niewłaściwa. Układy współrzędnych na płaszczyźnie i w przestrzeni.
24. Geometryczne zastosowania całki oznaczonej.
25. Całka podwójna – definicja. Całka iterowana. Interpretacja geometryczna całki podwójnej.
26. Zamiana zmiennych w całce podwójnej.
27. Całka krzywoliniowa nieskierowana.
28. Całka krzywoliniowa skierowana.
29. Wstęp do równań różniczkowych i ich klasyfikacja.
30. Równania o zmiennych rozdzielonych. Równania jednorodne.
31. Równania liniowe rzędu pierwszego.
32. Równania rzędu drugiego - przypadki szczególne.
33. Równania liniowe niejednorodne rzędu drugiego o stałych współczynnikach.
SEMESTR I
ĆWICZENIOWE
45 GODZ.
MATEMATYKA
Ćwiczenia obejmują zagadnienia z zakresu tematyki audytoryjnej.
47
Godziny
30
45
ECTS
5
45
10
135
80
7
3
90
4
48
8.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
T/TISN2012/12/08/MBO2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
7
45
30
3
2
15
7
30
30
2
2
15
15
2
2
30
30
7
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie algebry liniowej.
EK2 Ma podstawową wiedzę w zakresie geometrii analitycznej.
EK3 Ma podstawową wiedzę z teorii szeregów i ich zastosowań.
EK4 Zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i potrafi je zastosować w
analizie zmiennych losowych.
Ma podstawową wiedzę w zakresie algebry liniowej.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie potrafi wykonać
Dodaje, odejmuje
Wykonywanie dzia- żadnych działań w
macierze, mnoży ma- Wyznacza iloczyn
łań w zbiorze mazbiorze macierzy.
cierz przez skalar,
macierzy niekonieczcierzy.
wyznacza macierz
nie kwadratowych,
transponowaną maznajduje macierz odcierzy, mnoży mawrotną do danej macierze kwadratowe,
cierzy, oblicza wyoblicza wyznacznik
znacznik macierzy
macierzy stopnia 1, 2 kwadratowej stopnia
i stopnia 3 stosując
n z definicji (rozwiwzór Sarussa.
nięcie Laplace’a).Jak
na ocenę 3,5 plus.
Wykonuje ciągi działań na macierzach,
rozwiązuje równania
macierzowe, oblicza
rząd macierzy wykorzystując pojęcie minora.
Kryterium 2
Nie potrafi rozwiązyStosuje metodę maJak na ocenę 3 plus:
Rozwiązywanie
wać układów równań
cierzową i metodę
stosuje metodę maukładów równań liliniowych.
Cramera do rozwiącierzową i metodę
niowych.
zania układu równań
Cramera do rozwiąo trzech niewiadozywania układów
mych i trzech równa- równań o n niewianiach.
domych i n równaniach. Jak na ocenę
3,5 plus: na podstawie twierdzenia Kroneckera-Capelliego
ustala liczbę rozwiązań układu równań
Liniowych.
Kryterium 3
Podaje postać karteJak na ocenę 3 plus:
Wykonywanie dzia- żadnego działania w
zjańską, trygonomepodaje postać wyłań w zbiorze liczb
zbiorze liczb zespolotryczną liczby zespokładniczą liczby zezespolonych.
nych.
lonej i jej interpretaspolonej, wyznacza
cję geometryczną,
n-tą potęgę liczby
podaje liczbę sprzęzespolonej i wynik
żoną do danej liczby
pozostawia (o ile to
zespolonej, dodaje,
możliwe) w postaci
49
Kierunkowe
K_W01
K_W01
K_W01
K_U11
4,5 - 5
Oblicza wyznacznik
macierzy stopnia
n przy pomocy twierdzeń i własności wyznacznika, oblicza
rząd macierzy doprowadzając macierz
do postaci zredukowanej. Jak na ocenę
4,5 plus: stosuje specjalistyczny język
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów.
Podaje rozwiązania
układu równań liniowych o n niewiadomych i m równaniach. Jak na ocenę
4,5 plus: stosuje specjalistyczny język
matematyczny przy
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów prowadzących
do układów równań
liniowych.
interpretuje geometrycznie podane zbiory liczb zespolonych.
stosuje specjalistyczny język
matematyczny przy
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wykonywanie działań na wektorach w
przestrzeni R3.
Kryterium 2
Zapisuje równanie
płaszczyzny.
odejmuje, mnoży,
kartezjańskiej, wydzieli liczby zespoznacza pierwiastki
lone w postaci kartez liczby zespolonej
zjańskiej, mnoży i
na podstawie definidzieli liczby zespocji i twierdzenia oraz
lone w postaci trygowynik pozostawia (o
nometrycznej, stosuje ile to możliwe) w powzór de Moivre’a do
staci kartezjańskiej.
zapisania n-tej potęgi Jak na ocenę 3,5 plus:
liczby zespolonej,
rozwiązuje proste
stosuje wzór na kąty
równania w zbiorze
pierwiastek liczby ze- liczb zespolonych.
spolonej.
Ma podstawową wiedzę w zakresie geometrii analitycznej.
2
3
3,5 - 4
Wyznacza współJak na ocenę 3 plus:
żadnych działań na
rzędne wektora, obli- wyznacza miarę kąta
wektorach.
cza długość wektora,
między wektorami,
dodaje, odejmuje
sprawdza warunek
wektory, mnoży wek- prostopadłości, rówtor przez skalar, wynoległości i komplakonuje mnożenie ska- narności wektorów.
larne i wektorowe
wektorów, liczy ilooblicza pole równoleczyn mieszany wekgłoboku zbudowatorów.
nego na dwóch wektorach, oblicza pole
trójkąta o podanych
wierzchołkach na
podstawie iloczynu
wektorowego, oblicza objętość równoległościanu rozpiętego na trzech wektorach, oblicza objętość
czworościanu zbudowanego na trzech
wektorach.
Nie potrafi zapisać
Zapisuje równanie
równania płaszczyzny.
płaszczyzny mając
znajduje równanie
podany punkt nalepłaszczyzny mając
żący do płaszczyzny
dane dwa wektory
i wektor normalny
równoległe do tej
płaszczyzny, oblicza
płaszczyzny, ale nie
odległość punktu od
równoległe wzglępłaszczyzny, potrafi
dem siebie, potrafi
wyznaczyć współnapisać równanie
rzędne wektora norpłaszczyzny mając
malnego płaszczyzny dane trzy punkty nana podstawie określe- leżące do tej płasznia współrzędnych
czyzny, bada czy dawektora i podać rów- ne dwie płaszczyzny
nanie płaszczyzny,
są równoległe, proznajduje punkt przestopadłe, wyznacza
cięcia płaszczyzn.
kąt między tymi
płaszczyznami, oblicza odległość między
płaszczyznami. Jak
na ocenę 3,5 plus:
znajduje równanie
płaszczyzny przechodzącej przez dany
punkt i równoległej
do innej płaszczyzny,
50
opisywaniu rozwiązań zadań, problemów, w których pojawiają się liczby zespolone.
4,5 - 5
rozwiązuje różne zadania z wykorzystaniem wektorów, zna
pojęcie liniowej zależności i niezależności wektorów. Jak na
ocenę 4,5 plus: stosuje specjalistyczny
język matematyczny
przy opisywaniu
rozwiązań zadań,
problemów z wykorzystaniem rachunku
wektorowego.
znajduje równania
płaszczyzn dwusiecznych kątów
między danymi płaszczyznami, znajduje
równanie płaszczyzny przechodzącej
przez daną oś układu
współrzędnych i tworzącej dany kąt z
pewną daną płaszczyzną, znajduje
punkt symetryczny
danego punktu
względem danej
płaszczyzny. Jak na
język matematyczny
przy opisywaniu
rozwiązań zadań,
problemów.
Kryterium 3
Zapisuje równanie
prostej w przestrzeni R3.
Nie potrafi zapisać
równania prostej.
Zapisuje równanie
parametryczne i kanoniczne prostej mając podany punkt należący do prostej i
wektor równoległy
do tej prostej, potrafi
podać równanie parametryczne i kanoniczne tej prostej mając dane dwa punkty
należące do szukanej
prostej.
51
znajduje równanie
płaszczyzny przechodzącej przez dany
punkt i prostopadłej
do danych dwóch
płaszczyzn nierównoległych, podaje
równanie odcinkowe
płaszczyzny, znajduje
równanie płaszczyzny równoległej do
danej płaszczyzny i
oddalonej od niej o
podaną odległość.
znajduje równanie
prostej mając dany
punkt należący do tej
prostej i równanie
pewnej prostej równoległej lub prostopadłej do szukanej prostej, znajduje kąt
między prostymi zadanymi w postaci parametrycznej lub kanonicznej, znajduje
wzajemne położenie
par prostych zadanych w postaci parametrycznej lub kanonicznej, znajduje odległość punktu od
prostej zadanej w postaci parametrycznej
lub kanonicznej,
znajduje odległość
między prostymi
równoległymi zadanymi w postaci parametrycznej lub kanonicznej. Jak na
ocenę 3,5 plus:
przedstawia prostą
daną w postaci krawędziowej w postaci
parametrycznej, znajduje kąt między prostymi zadanymi w
postaci krawędziowej, znajduje wzajemne położenie par
prostych zadanych w
postaci krawędziowej, znajduje odległość punktu od prostej zadanej w postaci
krawędziowej, znajduje odległość między prostymi równoległymi zadanymi w
postaci krawędziowej, znajduje odległość między prostymi skośnymi.
znajduje równania
dwusiecznych kątów
między prostymi zadanymi różnymi
równaniami, znajduje
równanie prostej
przechodzącej przez
dany punkt i przecinającej dwie proste,
znajduje punkt symetryczny do danego
punktu względem
danej prostej. Jak na
język matematyczny
przy opisywaniu
rozwiązań zadań,
problemów.
Kryterium 4
Rozwiązuje zadania
dotyczące prostej i
płaszczyzny.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Badanie zbieżności
szeregów.
Nie potrafi rozwiązać
żadnego zadania dotyczącego prostej i płaszczyzny.
Znajduje punkt przecięcia prostej podanej
w postaci parametrycznej i płaszczyzny.
oblicza kąt jaki tworzy prosta podana w
postaci parametrycznej lub kanonicznej
z płaszczyzną, znajduje równanie płaszczyzny przechodzącej
przez proste podane
w postaci parametrycznej lub kanonicznej. Jak na ocenę
3,5 plus: oblicza kąt
jaki tworzy prosta
podana w postaci
krawędziowej z
płaszczyzną, znajduje
przez dwie proste zadane w postaci krawędziowej, znajduje
przez dany punkt i
prostopadłej do prostej zadanej w postaci
krawędziowej.
Ma podstawową wiedzę z teorii szeregów i ich zastosowań.
2
3
3,5 - 4
Nie potrafi zbadać
Sprawdza warunek
zbieżności szeregów.
konieczny zbieżności bada zbieżność szereszeregu, znajduje
gów liczbowych
sumy wybranych sze- o wyrazach nieujemregów, bada zbieżnych o średnim stopność prostych szereniu trudności za pogów liczbowych
mocą kryterium
o wyrazach nieujemd’Alemberta,
nych za pomocą kryCauch’ego, całkoterium d’Alemberta,
wego prowadzącego
Cauchy’ego i całkodo całkowania bezpowego.
średniego, przez podstawienie, przez części. Jak na ocenę 3,5
plus: bada zbieżność
szeregów liczbowych
o wyrazach nieujemnych o różnym stopniu trudności za pomocą kryterium
d’Alemberta,
Cauch’ego, całkowego prowadzącego
do całkowania bezpośredniego, przez podstawienie, przez części, bada zbieżność
szeregów o wyrazach
dowolnych za pomocą kryterium Leibniza, wyznacza
promień i przedział
zbieżności wybranych szeregów potę52
znajduje rzut prostej
na płaszczyznę, znajduje rzut punktu na
płaszczyznę, znajduje
rzut punktu na prostą
stosuje specjalistyczny język matematyczny przy opisywaniu rozwiązań zadań,
problemów.
4,5 - 5
bada zbieżność niezbyt skomplikowanych szeregów o wyrazach nieujemnych
za pomocą kryterium
porównawczego. Jak
na ocenę 4,5 plus:
bada zbieżność jednostajną wybranych
szeregów funkcyjnych.
Kryterium 2
Rozwijanie funkcji
w szereg Taylora.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Obliczanie prawdopodobieństw.
Kryterium 2
Język matematyczny.
Kryterium 3
Wyznaczanie parametrów zmiennych
losowych skokowych.
Kryterium 4
Wyznaczanie parametrów zmiennych
losowych ciągłych.
Kryterium 5
Rozpoznawanie
charakterystycznych
rozkładów zmien-
Nie potrafi rozwijać
funkcji w szereg Taylora.
Rozwija funkcje wymierne w szereg
Taylora i szereg Maclaurina.
gowych.
rozwija w szereg
Taylora i Maclaurina
wybrane funkcje niewymierne, trygonometryczne, wykładnicze i logarytmiczne,
oblicza przybliżone
wartości liczb niewymiernych korzystając z otrzymanych
rozwinięć. Jak na
ocenę 3,5 plus: rozwija w szereg Taylora i Maclaurina
funkcje cyklometryczne.
oblicza przybliżone
wartości całek oznaczonych korzystając
z rozwinięć w szeregi
potęgowe i odpowiednich twierdzeń
mówiących o całkowaniu wyraz po wyrazie, różniczkowaniu wyraz po wyrazie. Jak na ocenę 4,5
zadań, problemów
z wykorzystaniem
szeregów potęgowych.
Zna podstawowe pojęcia rachunku prawdopodobieństwa i potrafi je zastosować w analizie zmiennych losowych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Potrafi obliczyć
prawdopodobieństwa
prawdopodobieństwo stosuje wzór na liczstosuje własności
żadną metodą.
zliczając elementy
bę kombinacji, perprawdopodobieństwa.
w przestrzeni wynimutacji i wariacji.
ków lub stosując
Jak na ocenę 3,5 plus: stosuje prawdopododrzewo zdarzeń, obli- stosuje prawdopodobieństwo geomecza prawdopodobień- bieństwo warunkowe. tryczne.
stwa w schemacie
Bernoulliego.
Czynności wykonyMinimalny opis wyJęzyk matematyczny
Język matematyczny
wane są nie po kolei,
konywanych czynno- z zastrzeżeniami, wy- bez zastrzeżeń, wyjachaotycznie, nie widać
ści lub jego brak, ale
jaśniona część wyśniona większość
ciągu przyczynowoczynności wykonykonywanych czynno- wykonywanych
skutkowego w rozwiąwane są po kolei two- ści. Język matemaczynności. Język mazywanym zadaniu.
rząc logiczną całość.
tyczny z zastrzeżetematyczny bez zaniami, wyjaśniona
strzeżeń, wyjaśnione
większość wykonywszystkie wykonywanych czynności.
wane czynności.
Nie potrafi wyznaczyć,
Wyznacza, na podWyznacza, na podWyznacza rozkład
na podstawie rozkładu
stawie rozkładu
stawie rozkładu
prawdopodobieństwa
prawdopodobieństwa,
prawdopodobieństwa, prawdopodobieństwa, zmiennej losowej i jej
żadnego parametru.
jeden parametr.
dwa parametry. Wyparametry. Jak na
znacza, na podstawie
ocenę 4,5 plus: porozkładu prawdopotrafi na podstawie padobieństwa, wszystrametrów wyznaczyć
kie parametry.
rozkład zmiennej losowej.
Nie potrafi wyznaczyć,
Wyznacza, na podWyznacza, na podJak na ocenę 4 plus:
na podstawie funkcji
stawie funkcji gęstostawie funkcji gęstowyznacza dystrybugęstości prawdopodości prawdopodobieńści prawdopodobieńantę. Jak na ocenę 4,5
bieństwa, żadnego pastwa, jeden parametr. stwa, dwa parametry
plus: określa warametru.
Wyznacza, na podrunki, dla których
stawie funkcji gęstodana funkcja jest
ści prawdopodobieńfunkcją gęstości.
stwa, wszystkie parametry.
Oblicza prawdopodo- Oblicza prawdopodo- Oblicza prawdopoprawdopodobieństwa
bieństwa dla jednego
bieństwa dla dwóch
dobieństwa dla cztedla żadnego wskazawskazanego rozwskazanych rozkłarech wskazanych
nego rozkładu.
kładu.
dów. Oblicza prawrozkładów. Jak na
53
nych losowych.
SEMESTR II
dopodobieństwa dla
trzech wskazanych
rozkładów.
ocenę 4,5 plus: na
podstawie treści zadania rozpoznaje dany rozkład i stosuje
odpowiednie wzory.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
MATEMATYKA
1. Macierze i wyznaczniki: definicje i działania.
2. Macierz odwrotna.
3. Układy równań liniowych. Metoda macierzy odwrotnej.
4. Wzory Cramera. Twierdzenie Kroneckora-Capelliego.
5. Rachunek wektorowy w przestrzeni.
6. Równanie płaszczyzny w przestrzeni R3. Równanie prostej w przestrzeni R3.
7. Prosta i płaszczyzna w przestrzeni R3. Odległości i kąty w przestrzeni R3.
8. Szczególne powierzchnie w przestrzeni R3.
9. Postać kartezjańska liczby zespolonej.
10. Postać trygonometryczna liczby zespolonej.
11. Wzory Moivre’a.
12. Rozwiązywanie równań w zbiorze liczb zespolonych.
13. Szeregi liczbowe. Podstawowe pojęcia.
14. Kryteria zbieżności szeregów liczbowych.
15. Szeregi potęgowe. Promień zbieżności.
16. Szereg Taylora. Szereg Maclaurina.
17. Definicje prawdopodobieństwa. Podstawowe twierdzenia rachunku prawdopodobieństwa.
18. Elementy kombinatoryki.
19. Prawdopodobieństwo warunkowe. Zdarzenia niezależne.
20. Prawdopodobieństwo całkowite. Wzór Bayesa.
21. Zmienna losowa. Dystrybuanta zmiennej losowej i jej własności.
22. Zmienna losowa typu skokowego i jej parametry.
23. Rozkład Bernoulliego. Rozkład Poissona.
24. Zmienna losowa typu ciągłego. Gęstość i dystrybuanta zmiennej losowej typu ciągłego.
25. Rozkład jednostajny i wykładniczy.
26. Całka Eulera-Poissona. Rozkład normalny.
27. Standaryzowanie zmiennej losowej. Prawa wielkich liczb. Twierdzenie centralne Moivre’a-Laplace’a.
SEMESTR II
ĆWICZENIOWE
30 GODZ.
MATEMATYKA
Ćwiczenia obejmują zagadnienia z zakresu tematyki audytoryjnej.
54
Godziny
30
30
ECTS
6
45
10
121
66
7
3
75
4
55
8.
Przedmiot:
Semestr
I
II
III
T/TISN2012/23/08/MBO3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
5
45
30
3
2
15
15
2
2
30
30
5
5
30
30
2
2
15
EK1 Zna podstawy teoretyczne i umie przeprowadzać analizę ilościową i jakościowa danych
eksperymentalnych. Estymuje parametry statystyczne.
EK2 Zna podstawy teoretyczne i umie szacować prawdopodobieństwa wystąpienia zjawisk
losowych stosując wybrane rozkłady dyskretne i ciągłe.
EK3 Zna teorię i umie przeprowadzać analizę regresji i korelacji dla modeli liniowych.
EK4 Zna teorie i umie przeprowadzać weryfikację wybranych hipotez statystycznych.
Zna podstawy teoretyczne i umie przeprowadzać
EK1
mentalnych. Estymuje parametry statystyczne.
Metody oceny
Praca kontrolna, sprawdzian.
Kryteria/ Ocena
2
3
Kryterium 1
Nie zna i nie potrafi
Zna jedynie podstaprzeprowadzać analizy
wowe elementy teorii.
jakościowej i ilościoPrzeprowadza podwej. Nie potrafi estystawowe analizy jakomować nawet podstaściowe i ilościowe.
wowych parametrów
Potrafi estymować
statystycznych.
tylko podstawowe parametry statystyczne z
próby.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W01; K_U01
K_W01; K_U01
K_W01; K_U01
K_W01; K_U01
analizę ilościową i jakościowa danych ekspery-
4,5 - 5
Ma rozszerzoną wiedzę teoretyczną.
Przeprowadza zaawansowane analizy
jakościowe i ilościowe i wyciąga
własne wnioski. Potrafi estymować parametry statystyczne
z próby i na ich podstawie wyciąga własne wnioski.
Zna podstawy teoretyczne i umie szacować prawdopodobieństwa wystąpienia zjawisk losowych stosując wybrane rozkłady dyskretne i ciągłe.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Zna jedynie podstaDemonstruje dobre
Ma rozszerzoną wieszacować prawdopodo- wowe elementy teorii. opanowanie elemendzę teoretyczną.
bieństwa wystąpienia
Przeprowadza podtów teorii. PrzeprowaPrzeprowadza zazjawisk losowych stostawowe szacowania
dza zaawansowane
awansowane szacosując wybrane rozkłady prawdopodobieństwa
szacowania prawdowania prawdopododyskretne i ciągłe.
wystąpienia zjawisk
podobieństwa wystąbieństwa wystąpienia
losowych stosując
pienia zjawisk losozjawisk losowych
wybrane rozkłady
wych stosując wystosując wybrane
dyskretne
brane rozkłady dysrozkłady dyskretne i
i ciągłe.
kretne i ciągłe.
ciągłe i na ich podstawie wyciąga własne wnioski.
Zna teorię i umie przeprowadzać analizę regresji i korelacji dla modeli liniowych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Ma rozszerzoną wieprzeprowadzać analizy
wowe elementy teorii. opanowanie elemendzę teoretyczną.
regresji i korelacji dla
Przeprowadza podtów teorii. PrzeprowaPrzeprowadza zamodeli liniowych.
stawowe analizy redza zaawansowane
awansowane analizy
gresji i korelacji dla
analizy regresji i koregresji i korelacji dla
modeli liniowych.
relacji dla modeli limodeli liniowych i na
56
3,5 - 4
Demonstruje dobre
opanowanie elementów teorii. Przeprowadza zaawansowane
analizy jakościowe i
ilościowe. Potrafi estymować parametry
statystyczne z próby.
niowych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
ich podstawie wyciąga własne wnioski.
Zna teorie i umie przeprowadzać weryfikację wybranych hipotez statystycznych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Ma rozszerzoną wieprzeprowadzać werywowe elementy teorii. opanowanie elemendzę teoretyczną.
fikacji wybranych hiPrzeprowadza werytów teorii. PrzeprowaPrzeprowadza zapotez statystycznych.
fikację wybranych hi- dza zaawansowane
awansowane weryfipotez statystycznych.
weryfikacje wybrakacje wybranych hinych hipotez statypotez statystycznych i
stycznych.
na ich podstawie wyciąga własne wnioski.
SEMESTR III
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
BADANIA OPERACYJNE
1. Podstawowe pojęcia statystyczne.
2. Estymatory i ich klasyfikacja. Estymacja punktowa. Estymacja wartości przeciętnej i wariancji. Estymacja przedziałowa.
Przedziały ufności dla wartości przeciętnej i wariancji.
3. Podstawowe rozkłady zmiennych losowych dyskretnych i ciągłych.
4. Teoria decyzji statystycznych. Hipoteza statystyczna. Błędy pierwszego i drugiego rodzaju. Statystyczne testy weryfikowania hipotezy statystycznej. Obszar krytyczny testów. Testy parametryczne. Wybrane testy nieparametryczne.
5. Zależność dwóch zmiennych. Kowariancja i korelacja. Regresja liniowa i estymacja jej parametrów. Wprowadzenie do
metod wielowymiarowej analizy regresji, regresji nieliniowa, analizy czynnikowej i kanonicznej.
6. Metody analizy szeregów czasowych, wyrównywanie szeregów czasowych, analiza wahań okresowych, prognozowanie
szeregów czasowych, modele stosowane do opisu szeregów czasowych.
7. Metoda symulacji stochastycznej, generowanie liczb pseudolosowych. Procesy stochastyczne. Łańcuchy Markowa. Łańcuchy Markowa z czasem ciągłym.
SEMESTR III
LABORATORYJNE
30 GODZ.
BADANIA OPERACYJNE
Laboratoria komputerowe obejmują zagadnienia z zakresu tematyki audytoryjnej poprzez realizacją praktycznych aplikacji
za pomocą wybranego oprogramowania.
Godziny
30
30
ECTS
6
45
10
121
65
7
3
75
4
57
MATEMATYKA
1. Kasyk L., Krupiński R., Poradnik matematyczny. Skrypt dla studentów AM w Szczecinie, 2004.
2. Kasyk L., Rachunek prawdopodobieństwa i elementy statystyki, Materiały do zajęć audytoryjnych
3. Kasyk L., Rachunek prawdopodobieństwa i elementy statystyki, Materiały do ćwiczeń
4. Krupiński R., Zalewski Z., Podstawy statystyki matematycznej. Skrypt dla studentów WSM w Szczecinie, 1988.
5. Krupiński R., Zalewski Z., Rachunek prawdopodobieństwa. Skrypt dla studentów WSM w Szczecinie.
6. Lassak M,. Matematyka dla studiów technicznych, Supremum 2002
7. Zbiór zadań z matematyki. Skrypt pod redakcją R. Krupińskiego. Dział Wydawnictw AM w Szczecinie, 2004 r.
BADANIA OPERACYJNE
1. Bobrowski D., Probabilistyka w zastosowaniach technicznych, WNT, Warszawa 1986.
2. Brandt S., Analiza danych, PWN, Warszawa 1999.
3. Greń J., Statystyka matematyczna. Modele i zadania, PWN, Warszawa 1984.
4. Jóźwiak J., Podgórski J., Statystyka od podstaw, PWE, Warszawa 1998.
MATEMATYKA
1. Fichtenholz G.M., Rachunek różniczkowy i całkowy, PWN Warszawa
2. Janowski W., Matematyka, PWN Warszawa.
3. Krupiński R., Repetytorium z matematyki, Skrypt dla studentów AM w Szczecinie, 2004.
4. Plucińska A., Pluciński E., Zadania z probabilistyki, Warszawa 1990.
5. Sobczyk M., Statystyka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
6. Stankiewicz W., Zadania z matematyki, PWN Warszawa
BADANIA OPERACYJNE
1. Domański C., Statystyczne testy nieparametryczne, PWE, Warszawa 1979.
2. Gajek L., Kałuszka M., Wnioskowanie statystyczne. Modele i metody, WNT, Warszawa 1996.
3. Gajek L., Kałuszka, M. Wnioskowanie statystyczne, WNT, Warszawa 2000, wyd. IV.
4. Hellwig Z., Elementy rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej, PWN 1987.
5. Luszniewicz A., Statystyka nie jest trudna. Metody wnioskowania statystycznego, PWE, Warszawa 1994.
6. Montgomery D.C., Runger G.C., Applied Statistics and Probability for Engineers, J. Wiley and Sons, New York 1994.
7. Smirnow N.W., Dunin-Barkowski I.W., Kurs rachunku prawdopodobieństwa i statystyki matematycznej dla zastosowań
technicznych, PWN, Warszawa 1973.
8. Stanisz A., Przystępny kurs statystyki w oparciu o program STATISTICA PL na przykładach z medycyny, StatSoft Polska, Kraków 1998.
dr inż. Lech Kasyk
dr hab. inż. Lucjan Gucma, prof. nadzw. AM
dr inż. Marcin Przywarty
[email protected]
ZM
[email protected]
[email protected]
ZMiPM
ZUN
58
9.
Przedmiot:
Semestr
II
III
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
T/TISN2012/12/09/F1
FIZYKA– moduł 1
A
C
L
1
1
1
1
A
C
L
15
15
15
15
ECTS
3
3
Zapoznanie z pojęciami i zjawiskami z zakresu fizyki, a w szczególności wzajemnych zależności między przyczynami
i skutkami procesów i zjawisk zachodzących w świecie materialnym oraz wykształcenie umiejętności dokonywania i rejestracji pomiarów wielkości fizycznych.
Potrafi definiować pojęcia i wielkości fizyczne z wykorzystaniem poznanego aparatu
EK1
matematycznego, odczytywać sens fizyczny z ich definicji; ustalić zależności od innych
wielkości fizycznych. Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki.
Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyEK2
ników pomiarów na wykresach zależności wielkości fizycznych. Potrafi zestawić układ
pomiarowy do przeprowadzenia badań właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu
prostszych zagadnień technicznych. Potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi , pracować indywidualnie i zespołowo.
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów inforEK3
macyjnych, w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność
kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
Kierunkowe
K_W02; K_U11
K_W02;K_U02;
K_U11
K_U01; K_U05;
K_K01
Potrafi definiować pojęcia i wielkości fizyczne z wykorzystaniem poznanego aparatu matematyczEK 1
nego, odczytywać sens fizyczny z ich definicji; ustalić zależności od innych wielkości fizycznych.
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki.
Egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatoMetody oceny
rów, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Zna podstawowe
Demonstruje dobre
Ma znacznie rozszepodstawowych praw
prawa i jednostki,
zrozumienie zagadrzoną, usystematyzoZakres wiedzy i
fizyki, nie zna podwykazuje jednak
nień i umiejętność
waną wiedzę , demonjej zrozumienie.
stawowych jednostek.
pewne problemy z ro- wykorzystania apastruje wykorzystanie
zumieniem i prawiratu matematycznego. zalecanej literatury.
dłową interpretacją.
Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyników poEK 2
miarów na wykresach zależności wielkości fizycznych. Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia badań właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych. Potrafi swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi , pracować indywidualnie i zespołowo.
Metody oceny
Egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
4,5-5
Kryterium 1
Potrafi dokonać poPotrafi samodzielnie
podstawowych pomia- miaru podstawowych
dokonać pomiaru
dokonać pomiaru różUmiejętność porów z wykorzystaniem wielkości fizycznych, podstawowych wielnych wielkości fizyczmiaru podstawokości fizycznych, a
nych, a także zestawić
wych wielkości fi- odpowiednich mierni- przy niewielkiej poków.
mocy prowadzącego
także zestawić prosty układ pomiarowy.
zycznych.
zajęcia.
układ pomiarowy.
59
Kryterium 2
Znajomość rachunku błędu.
Nie rozumie przyczyn
powodujących powstanie błędu pomiarowego ani wyznaczyć go przy pomocy
metod analitycznych.
EK 3
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, w
tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących w
otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości
podstawowych praw fizyki.
Egzamin pisemny, egzamin ustny, zadanie domowe, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5-4
4,5-5
Nie wykazuje właściWykazuje niezbędną,
Wykazuje zaangażoPracuje samodzielnie,
wej aktywności na za- do efektywnego
wanie w procesie
wykazuje chęć pogłęjęciach, umiejętności
uczenia się, aktywuczenia się. Identyfibiania wiedzy. Rozwija
samodzielnego przyność.
kuje i rozwiązuje pro- swą inicjatywę, kryswajania i pogłęblem przy nieznacztyczne myślenie i pobiania wiedzy.
nej pomocy nauczytrzebę doskonalenia
ciela.
zawodowego.
Metody oceny
Kryteria/Ocena
Kryterium 1
rozumienie potrzeby ciągłego
pogłębiania wiedzy.
Kryterium 2
Umiejętność wykorzystania informacji źródłowych.
Nie potrafi wyszukać
podstawowych informacji odnośnie analizowanych zagadnień
fizycznych.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
W podstawowym zakresie korzysta z międzynarodowych wydawnictw oraz Internetu.
Dodatkowo wymienia
ograniczenia metod ,
zakłada dozwolony
błąd lub przybliżenie
obliczeń, ilustruje je
graficznie.
Samodzielnie wykorzystuje międzynarodowe wydawnictwa i
inne zasoby informacyjne w tym elektroniczne wersje przekazu danych.
Ocenia możliwości
wykorzystania metod
w różnych przypadkach
Podaje przykłady.
Swobodnie , w pogłębionym zakresie wykorzystuje międzynarodowe wydawnictwa i
inne zasoby informacyjne .
AUDYTORYJNE
FIZYKA
15 GODZ.
Układ inercjalny, kinematyka punktu materialnego, zasady dynamiki Newtona, równania ruchu Newtona, ruch
w jednorodnym polu grawitacyjnym, jednostki siły.
Prawo powszechnego ciążenia.
Dynamika układu punktów materialnych, równania ruchu Newtona, środek masy, twierdzenie o ruchu środka masy.
Zasada zachowania pędu.
Moment siły i moment pędu, zasada zachowania momentu pędu dla układu punktów materialnych, siły centralne.
Prawa Keplera.
Energia kinetyczna i potencjalna, praca mechaniczna, siły konserwatywne, zasada zachowania energii mechanicznej.
Dynamika ciała sztywnego, prędkość kątowa i przyspieszenie kątowe, moment pędu bryły w ruchu obrotowym, moment
bezwładności, twierdzenie Steinera, energia kinetyczna ruchu obrotowego, teoria żyroskopu, zasady dynamiki Newtona
w odniesieniu do bryły sztywnej.
Drganie harmoniczne proste, definicja geometryczna, matematyczna i fizyczna, pojęcie siły sprężystej, całkowita energia w ruchu drgającym, składanie drgań równoległych i prostopadłych.
Ruch drgający tłumiony.
Drgania wymuszone, rezonans mechaniczny.
Ruch falowy, fala mechaniczna podłużna i poprzeczna, fala harmoniczna płaska, równanie falowe, parametry opisujące
fale, zasada Huygensa i zasada superpozycji, źródła koherentne i zjawisko interferencji fal, interferencja na dwóch
szczelinach, fala stojąca.
Podstawy akustyki.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
Zna przyczyny powodujące powstanie błędu pomiarowego oraz
proste metody rachunku błędu.
LABORATORYJNE
FIZYKA
Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego przy pomocy wahadła rewersyjnego.
Wyznaczanie ciepła topnienia i parowania.
Badania drgań własnych struny metodą rezonansu.
Wyznaczanie modułu sztywności przy pomocy wahadła torsyjnego.
Wyznaczanie momentu bezwładności żyroskopu.
60
15 GODZ.
6.
7.
8.
9.
Wyznaczanie stosunku cp/cV.
Wyznaczanie logarytmicznego dekrementu tłumienia.
Wyznaczanie prędkości dźwięku w powietrzu.
Pomiar lepkości dynamicznej oraz zależność lepkości od temperatury.
Godziny
15
15
ECTS
5
20
5
60
35
3
1
35
2
61
9.
Przedmiot:
Semestr
II
III
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
T/TISN2012/23/09/F2
FIZYKA– moduł 2
A
C
L
1
1
1
1
A
C
L
15
15
15
15
ECTS
3
3
EK1 Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki współczesnej. Potrafi opisać i wyjaśnić podstawowe zjawiska fizyczne z tego zakresu w oparciu o poznane prawa i zasady. Posiada
umiejętność przedstawiania graficznych zależności wielkości fizycznych od różnych parametrów, oraz ich interpretacji.
EK2 Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyników pomiarów graficznie. Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia badań
właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych. Potrafi
swobodnie posługiwać się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi , pracować
indywidualnie i zespołowo.
EK3 Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, w tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących w otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości podstawowych praw fizyki.
Kierunkowe
K_W01; K_W04
K_U04
K_W01; K_W09;
K_W10; K_K04;
K_K05; K_U01;
K_U02; K_U04
K_W01; K_W04;
K_U01; K_K01
Zna i rozumie podstawowe prawa fizyki współczesnej. Potrafi opisać i wyjaśnić podstawowe zjawiEK1
ska fizyczne z tego zakresu w oparciu o poznane prawa i zasady. Posiada umiejętność przedstawiania graficznych zależności wielkości fizycznych od różnych parametrów, oraz ich interpretacji.
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Zna podstawowe praDemonstruje dobre
Ma znacznie rozszeZakres wiedzy i
podstawowych praw
wa i jednostki, wyzrozumienie zagadnień rzoną, usystematyzojej zrozumienie.
fizyki, nie zna podkazuje jednak pewne
i umiejętność wykorzy- waną wiedzę , destawowych jednostek. problemy z rozumiestania aparatu matema- monstruje wykorzyniem i prawidłową intycznego.
stanie zalecanej liteterpretacją.
ratury.
Posiada umiejętność pomiaru podstawowych wielkości fizycznych i prezentowania wyników poEK2
miarów graficznie. Potrafi zestawić układ pomiarowy do przeprowadzenia badań właściwości fizycznych przy rozwiązywaniu prostszych zagadnień technicznych. Potrafi swobodnie posługiwać
się wybranymi urządzeniami kontrolno-pomiarowymi , pracować indywidualnie i zespołowo.
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 -5
Kryterium 1
Potrafi dokonać poPotrafi samodzielnie
Umiejętność popodstawowych pomiaru podstawowych
dokonać pomiaru poddokonać pomiaru
miaru podstawomiarów z wykorzywielkości fizycznych,
stawowych wielkości
różnych wielkości fiwych wielkości
staniem odpowiednich przy niewielkiej pofizycznych, a także zezycznych, a także zefizycznych.
mierników.
mocy prowadzącego
stawić prosty układ
stawić układ pomiazajęcia.
pomiarowy.
rowy.
Kryterium 2
Nie rozumie przyczyn Zna przyczyny powoDodatkowo wymienia
Ocenia możliwości
Znajomość rapowodujących podujące powstanie błęograniczenia metod ,
wykorzystania metod
chunku błędu.
wstanie błędu pomiadu pomiarowego oraz
zakłada dozwolony
w różnych przypadrowego ani wyznaproste metody rabłąd lub przybliżenie
kach Podaje przyczyć go przy pomocy
chunku błędu.
obliczeń, ilustruje je
kłady.
metod analitycznych.
graficznie.
EK3
Metody oceny
Posiada umiejętności samokształcenia i skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych, w
tym międzynarodowych źródeł informacji w zakresie praw i zjawisk fizycznych zachodzących w
otaczającej nas rzeczywistości. Rozumie, że konieczność kształcenia ustawicznego w rozwoju zawodowym wynikająca z tempa zmian w standardzie i stosowanej technologii wymaga znajomości
podstawowych praw fizyki.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
62
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
rozumienie potrzeby ciągłego
pogłębiania wiedzy.
Kryterium 2
Umiejętność wykorzystania informacji źródłowych
2
Nie wykazuje właściwej aktywności na
zajęciach, umiejętności samodzielnego
przyswajania i pogłębiania wiedzy.
3
Wykazuje niezbędną,
do efektywnego uczenia się, aktywność.
3,5 - 4
Wykazuje zaangażowanie w procesie
uczenia się. Identyfikuje i rozwiązuje problem przy nieznacznej
pomocy nauczyciela.
4,5 -5
Pracuje samodzielnie,
wykazuje chęć pogłębiania wiedzy. Rozwija swą inicjatywę,
krytyczne myślenie i
potrzebę doskonalenia zawodowego.
Nie potrafi wyszukać
podstawowych informacji odnośnie analizowanych zagadnień
fizycznych.
W podstawowym zakresie korzysta z międzynarodowych wydawnictw oraz Internetu.
Samodzielnie wykorzystuje międzynarodowe wydawnictwa i inne zasoby informacyjne w tym
elektroniczne wersje
przekazu danych.
Swobodnie , w pogłębionym zakresie
wykorzystuje międzynarodowe wydawnictwa i inne zasoby informacyjne. .
SEMESTR III
AUDYTORYJNE
FIZYKA
15 GODZ.
ELEMENTY SZCZEGÓLNEJ TEORII WZGLĘDNOŚCI
1. Mechanika klasyczna i relatywistyczna.
2. Transformacja Galileusza.
3. Transformacja Lorentza.
4. Relatywistyczne dodawanie prędkości.
5. Pojęcie czasoprzestrzeni.
6. Zależność masy od prędkości.
7. Masa i energia.
8. Relatywistyczna postać drugiej zasady dynamiki Newtona.
9. Relatywistyczna zależność zmian prędkości od siły.
10. Związek energii z pędem.
ZJAWISKA TRANSPORTU
1. Rozkład Maxwella-Boltzmanna.
2. Dyfuzja.
3. Lepkość.
4. Przewodnictwo cieplne.
5. Przewodnictwo elektryczne.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
LABORATORYJNE
FIZYKA
15 GODZ.
Wyznaczanie stosunku e/m dla elektronu.
Badanie zjawiska Halla.
Wyznaczanie pracy wyjścia.
Wyznaczanie temperatury Curie.
Sprawdzanie prawa Stefana – Boltzmanna.
63
Godziny
15
15
ECTS
5
20
5
60
35
3
1
35
2
1. Bobrowski Cz., Fizyka - krótki kurs. WNT 2004.
2. Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz. II pod redakcją Kirkiewicza J., Szczecin 2003 (WSM Szczecin).
3. Jezierski K., Kołodka B., Sierański K., Zadania z rozwiązaniami – skrypt do ćwiczeń z fizyki dla studentów I roku Wyższych Uczelni, Część I i II, Oficyna Wydawnicza Scripta, Wrocław 2000.
4. Kirkiewicz J., Chrzanowski J., Bieg B., Pikuła R., Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki. Cz. I, Szczecin 2001 (WSM Szczecin).
1. Dryński T., Ćwiczenia laboratoryjne z fizyki, wyd. VII, PWN, Warszawa 1977.
2. Halliday D., Resnick R., Walker J., Podstawy fizyki. Zbiór zadań. PWN 2005.
3. Massalski J., Massalska M., Fizyka dla inżynierów. Cz. I. WNT 2005.
dr Janusz Chrzanowski
Pozostałe osoby prowadzące przedmiot
[email protected]
64
KF (WM)
10.
Przedmiot:
Semestr
I
II
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
T/TISN2012/11/10/I1
INFORMATYKA – moduł 1
A
C
L
1
1
1
1
1
1
A
C
L
15
15
15
15
15
15
ECTS
1
3
2
Poszerzenie wiedzy i umiejętności praktycznych w zakresie wykorzystania metod i narzędzi informatycznych w różnych
dziedzinach działalności człowieka z uwzględnieniem gospodarki morskiej, w szczególności budowy i obsługi sprzętu komputerowego, efektywnego wykorzystania podstawowych programów użytkowych oraz narzędzi programistycznych w rozwiązywaniu prostych problemów obliczeniowych.
Efekty kształcenia modułów matematyka, technologie informacyjne, automatyka i elektronika.
EK1 Ma wiedzę w zakresie matematyki, fizyki, elektroniki i automatyki niezbędną do formułowania i rozwiązywania typowych prostych zadań z zakresu transportu.
EK2 Ma uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą przedmiot, metody i narzędzia informatyki.
EK3 Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie sprzętu i oprogramowania
komputerowego
EK4 Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu prostych żądań inżynierskich z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego
Kierunkowe
K_W01; K_W07;
K_W02
K_W06
K_W17; K_U08
K_W19; K_W14
Ma wiedzę w zakresie matematyki, fizyki, elektroniki i automatyki niezbędną do formułowania
EK1
i rozwiązywania typowych prostych żądań z zakresu transportu.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematywiedzę lub nie ma wiewiadomości z wykłazowaną wiedzę teozowaną wiedzę teoma wiedzę z prodzy z wykładanego
danego zakresu.
retyczną i faktograretyczną i faktograblematyki wyprzedmiotu.
ficzną.
ficzną pogłębioną o
kładu.
treści z lektury i innych źródeł w języku
polskim i obcym (np.
Angielskim).
Kryterium 2
Zna terminologię z
Zna terminologię z
Zna terminologię z
pojęć i określeń z zazakresu problematyki
zakresu problematyki
zna adekwatną
kresu problematyki wy- wykładu, ale nie powykładu, potrafi powykładu, potrafi poterminologię z zakładu.
trafi poprawnie zdeprawnie zdefiniować
prawnie zdefiniować
kresu wykładafiniować znaczenia
znaczenia większości
znaczenia wszystkich
nych treści.
kluczowych pojęć.
kluczowych pojęć w
języku polskim.
języku polskim (oraz
w odniesieniu do zawodowych wykładów)
zna ich zakres znaczeniowy w języku angielskim.
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną obejmującą przedmiot, metody i narzędzia informatyki.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, projekt, prezentacja lub sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
65
Kryterium 1
ma wiedzę z problematyki wykładu.
Kryterium 2
zna adekwatną
terminologię z zakresu wykładanych treści.
Kryterium 3
Zna i rozumie relacje wykładanych
treści z innymi obszarami wiedzy
zawodowej (w
wymiarze wertykalnym i horyzontalnym).
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
ma wiedzę z problematyki wykładu.
Kryterium 2
Zna źródła informacji z zakresu
treści wykładu.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Algorytmizacja.
Kryterium 2
Implementacja.
Ma fragmentaryczną
wiedzę lub nie ma wiedzy z wykładanego
przedmiotu.
Posiada podstawowe
wiadomości z wykładanego zakresu.
Posiada usystematyzowaną wiedzę teoretyczną i faktograficzną pogłębioną o
Angielskim).
Zna terminologię z
Zna terminologię z
Zna terminologię z
pojęć i określeń z zazakresu problematyki
kresu problematyki wy- wykładu, ale nie powykładu, potrafi powykładu, potrafi pokładu.
trafi poprawnie zdeprawnie zdefiniować
finiować znaczenia
znaczenia większości
znaczenia wszystkich
kluczowych pojęć.
języku polskim.
w odniesieniu do zawodowych wykładów)
zna ich zakres znaczeniowy w języku angielskim.
Zna ale nie potrafi
Zna i potrafi zdrowo- Zna i potrafi logicznie
relacji wykładanych tre- uargumentować relarozsądkowo uargui merytorycznie uarści z innymi obszarami
cji wykładanych treści mentować relacje wy- gumentować relacje
wiedzy zawodowej (w
z innymi obszarami
kładanych treści z inwykładanych treści z
wymiarze wertykalnym
wiedzy zawodowej (w nymi obszarami wieinnymi obszarami
i horyzontalnym). Ma
wymiarze wertykaldzy zawodowej (w
wiedzy zawodowej (w
zatomizowaną wizję
nym i horyzontalwymiarze wertykalwymiarze wertykalprzedmiotu.
nym).
nym i horyzontalnym i horyzontalnym).
nym).
Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie sprzętu i oprogramowania komputerowego
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematywiedzę lub nie ma wiewiadomości z wykłazowaną wiedzę teozowaną wiedzę teodzy z wykładanego
danego zakresu.
retyczną i faktograretyczną i faktograprzedmiotu.
ficzną.
Angielskim).
Nie zna źródeł pozyPotrafi wskazać eleZna wyspecjalizoZna wyspecjalizowane
skiwania dodatkowych
mentarne (podstawane źródła informaźródła informacji z
informacji z zakresu
wowe i obowiązcji z zakresu problezakresu problematyki
problematyki wykładu.
kowe) podręczniki al- matyki wykładu w jęwykładu w języku
bo inne podręczne
zyku polskim.
polskim oraz w języźródła informacji z
kach obcych.
wykładu.
Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane przy rozwiązywaniu prostych zadań inżynierskich z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Znaczne błędy w algoAlgorytmizacja anaAlgorytmizacja proWprawna algorytmirytmizacji analogiczlogicznych ze wzorblemów obliczeniozacja problemów obnych ze wzorcowymi
cowymi problemów
wych, które odbiegają liczeniowych, które
problemów obliczenioobliczeniowych, moż- od przykładów wzorodbiegają od przykławych.
liwe drobne błędy.
cowych, możliwe
dów wzorcowych.
drobne błędy.
Znaczne błędy w imImplementacja analoImplementacja proWprawna implemenplementacji analogiczgicznych ze wzorcoblemów obliczeniotacja problemów obli66
Posiada usystematyzowaną wiedzę teoretyczną i faktograficzną.
nych ze wzorcowymi
problemów obliczeniowych.
SEMESTR I
wymi problemów obliczeniowych, możliwe drobne błędy.
wych, które odbiegają
od przykładów wzorcowych, możliwe
drobne błędy.
INFORMATYKA
czeniowych, które odbiegają od przykładów
wzorcowych.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Przedmiot i metody informatyki. Podstawowe pojęcia.
2. Środki techniczne. Klasyfikacja środków technicznych. Reprezentacja danych
w systemach komputerowych. Klasyfikacja sprzętu komputerowego.
3. Sprzęt komputerowy.
4. Sieci komputerowe.
5. Oprogramowanie systemowe.
6. Oprogramowanie użytkowe.
7. Programowanie – fazy programowania.
8. Algorytmizacja.
9. Wybrane zagadnienia sztucznej inteligencji.
10. Systemy informatyczne. Struktura procesu tworzenia systemu informatycznego.
11. Internet. Usługi sieciowe.
12. Zastosowania informatyki w gospodarce morskiej.
Godziny
15
ECTS
3
10
28
18
1
1
67
10.
Przedmiot:
Semestr
I
II
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
T/TISN2012/12/10/I2
A
C
L
1
1
1
1
1
1
A
C
L
15
15
15
15
15
15
ECTS
2
3
3
EK1 Umiejętność efektywnego wykorzystywania systemu obsługi relacyjnych baz danych
(umiejętność tworzenia relacyjnej bazy danych, umiejętność formułowania zapytań do
bazy danych, umiejętność tworzenia formularzy i raportów).
EK2 Umiejętność algorytmizacji i implementacji przy użyciu komputera prostych problemów
obliczeniowych.
Kierunkowe
K_W06; K_U10;
K_U16
K_U15
Umiejętność efektywnego wykorzystywania systemu obsługi relacyjnych baz danych (umiejętność
EK1
tworzenia relacyjnej bazy danych, umiejętność formułowania zapytań do bazy danych, umiejętność
tworzenia formularzy i raportów).
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w two- Tworzenie baz danych
Tworzenie baz daWprawne tworzenie
rzeniu baz danych
analogicznych ze wzor- nych, które odbiegają baz danych, które odTworzenie bazy
analogicznych ze
cowymi, możliwe
od przykładów wzor- biegają od przykładów
danych.
wzorcowymi.
drobne błędy.
cowych, możliwe
wzorcowych.
drobne błędy.
Kryterium 2
Znaczne błędy w forFormułowanie zapytań
Formułowanie zapyWprawne formułowamułowaniu zapytań
analogicznych ze wzor- tań, które odbiegają
nie zapytań, które odZapytania.
analogicznych ze
cowymi, możliwe
od przykładów wzor- biegają od przykładów
wzorcowymi.
drobne błędy.
cowych, możliwe
wzorcowych.
drobne błędy.
Kryterium 3
Znaczne błędy w two- Tworzenie formularzy i Tworzenie formulaWprawne tworzenie
rzeniu formularzy i
raportów analogiczrzy i raportów, które
formularzy i raportów,
Formularze i raraportów analogicznych ze wzorcowymi,
odbiegają od przyktóre odbiegają od
porty.
nych ze wzorcowymi. możliwe drobne błędy.
kładów wzorcowych, przykładów wzorcomożliwe drobne błęwych.
dy.
Umiejętność algorytmizacji i implementacji przy użyciu komputera prostych problemów obliczeEK2
niowych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w alAlgorytmizacja analoAlgorytmizacja proWprawna algorytmizagorytmizacji analogicznych ze wzorcoblemów obliczeniocja problemów obliAlgorytmizacja.
gicznych ze wzorcowymi problemów obliwych, które odbieczeniowych, które odwymi problemów obczeniowych, możliwe
gają od przykładów
biegają od przykładów
liczeniowych.
drobne błędy.
wzorcowych, możwzorcowych.
Kryterium 2
Znaczne błędy w imImplementacja analoImplementacja proWprawna implementaplementacji analogicznych ze wzorcoblemów obliczeniocja problemów obliImplementacja.
gicznych ze wzorcowymi problemów obliwych, które odbieczeniowych, które odwymi problemów obczeniowych, możliwe
biegają od przykładów
liczeniowych.
drobne błędy.
wzorcowych, możwzorcowych.
68
SEMESTR II
INFORMATYKA
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
BLOK: OBLICZENIA INŻYNIERSKIE
1. Podstawowe pojęcia, obliczenia w arkuszu, analizowanie i prezentowanie danych.
2. Makropolecenia.
3. VBA.
BLOK: BAZY DANYCH
1. Wstęp do teorii baz danych. Metody analizy i projektowania baz danych.
2. Modelowanie świata rzeczywistego z wykorzystaniem diagramu związków encji.
3. Normalizacja relacyjnej bazy danych.
4. Wprowadzenie do języka SQL, operacje relacyjne i mnogościowe, znaczenie klauzul w języku SQL.
5. Zapytania, konstrukcja zapytań zagnieżdżonych, zapytania skorelowane.
SEMESTR II
INFORMATYKA
ĆWICZENIOWE
15GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
1. Algorytmizacja.
2. Podstawy programowania – VBA.
3. Podstawowe instrukcje, funkcje, procedury VBA.
BLOK: BAZY DANYCH
4. Modelowanie danych.
5. Normalizacja.
6. Instrukcje SQL.
SEMESTR II
INFORMATYKA
1. Wprowadzanie i edycja danych.
2. Formuły, funkcje wbudowane arkusza.
3. Wykresy.
4. Makropolecenia.
BLOK: BAZY DANYCH
5. Projektowanie tabel baz danych, relacje.
6. Zapytania, praca z wykorzystaniem języka SQL.
7. Formularze i raporty.
8. Projekt z wykorzystaniem wybranych narzędzi informatycznych.
69
Godziny
15
30
ECTS
6
15
10
15
91
51
3
2
55
1
70
10.
Przedmiot:
Semestr
I
II
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
15
T/TISN2012/24/10/I3
A
C
L
1
1
1
1
1
1
A
C
L
15
15
15
15
15
15
ECTS
2
3
3
EK1 Ma wiedzę w zakresie podstaw informatyki oraz programowania niezbędną do formułowania i rozwiązywania typowych problemów obliczeniowych i symulacyjnych z wykorzystaniem sprzętu i oprogramowania komputerowego.
EK2 Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne oraz metody symulacji
komputerowej do modelowania wybranych elementów lub systemów, określenia zależności pomiędzy podstawowymi parametrami systemów i analizy wyników działania modeli.
Kierunkowe
K_W06
K_U01; K_U11
Ma wiedzę w zakresie podstaw informatyki oraz programowania niezbędną do formułowania
EK1
irozwiązywania typowych problemów obliczeniowych i symulacyjnych z wykorzystaniem sprzętu
i oprogramowania komputerowego.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematywiedzę lub nie ma
wiadomości z wykłazowaną wiedzę teozowaną wiedzę teoma wiedzę z prowiedzy z wykładadanego zakresu.
retyczną i faktograretyczną i faktograblematyki wynego przedmiotu.
ficzną.
kładu.
treści z lektury i innych źródeł w języku polskim i obcym (np. Angielskim).
Kryterium 2
Nie zna podstawoZna terminologię z za- Zna terminologię z
Zna terminologię z
wych pojęć i określeń
kresu problematyki
zakresu problematyki zakresu problematyki
zna adekwatną
z zakresu problemawykładu, ale nie powykładu, potrafi powykładu, potrafi poterminologię z zatrafi poprawnie zdefiprawnie zdefiniować
kresu wykładanych tyki wykładu.
niować znaczenia
znaczenia większości znaczenia wszystkich
treści.
kluczowych pojęć.
języku polskim.
w odniesieniu do zawodowych wykładów) zna ich zakres
znaczeniowy w języku angielskim.
Kryterium 3
Zna ale nie potrafi
Zna i potrafi zdroZna i potrafi logiczuargumentować relacji worozsądkowo uarnie i merytorycznie
Zna i rozumie rela- relacji wykładanych
treści z innymi obsza- wykładanych treści z
gumentować relacje
uargumentować relacje wykładanych
rami wiedzy zawoinnymi obszarami
wykładanych treści z
cje wykładanych tretreści z innymi obdowej (w wymiarze
wiedzy zawodowej (w innymi obszarami
ści z innymi obszaszarami wiedzy
wertykalnym i horywymiarze wertykalwiedzy zawodowej
rami wiedzy zawozawodowej (w
zontalnym). Ma zanym i horyzontalnym). (w wymiarze wertydowej (w wymiarze
wymiarze wertytomizowaną wizję
kalnym i horyzontalwertykalnym i horykalnym i horyzonprzedmiotu.
nym).
zontalnym).
talnym).
Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne oraz metody symulacji komputeroEK2
wej do modelowania wybranych elementów lub systemów, określenia zależności pomiędzy podstawowymi parametrami systemów i analizy wyników działania modeli.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, projekt, prezentacja lub sprawdziany i prace
kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematy71
Umie korzystać ze
specjalistycznych
pakietów inżynierskich do obliczeń,
modelowania i symulacji komputerowej.
wiedzę lub nie ma
wiedzy z wykładanego przedmiotu.
wiadomości z wykładanego zakresu.
zowaną wiedzę teoretyczną i faktograficzną.
Kryterium 2
Umie stosować
specjalistyczne pakiety inżynierskie
do budowy modeli
elementów systemów i systemów
technicznych.
Nie umie stosować
specjalistyczne pakiety inżynierskie do
budowy modeli elementów systemów i
systemów technicznych.
Umie stosować specjalistyczne pakiety
inżynierskie do budowy prostych modeli
elementów systemów i
systemów technicznych .
Umie stosować specjalistyczne pakiety
inżynierskie do budowy złożonych modeli elementów systemów i systemów
technicznych z pomocą prowadzącego.
SEMESTR IV
INFORMATYKA
zowaną wiedzę teoretyczną i faktograficzną pogłębioną o
treści z lektury i innych źródeł w języku polskim i obcym (np. Angielskim).
Umie w pełni samodzielnie stosować
specjalistyczne pakiety inżynierskie do
budowy złożonych
modeli elementów
systemów i systemów technicznych.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Podstawowe wiadomości z teorii decyzji.
2. Teoria sterowania. Podstawowe algorytmy sterowania. Typy systemów sterowania. Sterowanie optymalne. Systemy zamknięte i otwarte. Inteligentne systemy sterowania.
3. Inteligentne metody przetwarzania danych i modelowania.
4. Sieci neuronowe.
5. Algorytmy genetyczne.
6. Modelowanie i wnioskowanie rozmyte.
7. Wnioskowanie przybliżone.
SEMESTR IV
INFORMATYKA
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Laboratoria komputerowe obejmują zagadnienia z zakresu tematyki audytoryjnej poprzez budowę praktycznych aplikacji za
pomocą wybranego oprogramowania.
Godziny
15
15
ECTS
6
15
15
10
76
36
2
1
45
1
72
1. Brookshear G.J., Informatyka w ogólnym zarysie, WNT 2003.
2. Elmasri R, Navathe S. ,Wprowadzenie do systemów baz danych, Helion, 2005.
3. Ossowski S., Sieci neuronowe w ujęciu algorytmicznym, PWN 1996.
4. Rutkowski L., Metody i techniki sztucznej inteligencji, WN PWN 2005.
5. Szeliga M., ABC języka SQL, Helion, 2002.
6. Tanenbaum A.S., Sieci komputerowe, Helion, 2004.
7. Walkenbach J., Microsoft Excel 2000 Visual Basic Programowanie, READ ME 2000.
8. Wirth N., Algorytmy + Struktury danych= Programy, WNT 1999.
1. Harel D., Rzecz o istocie informatyki – Algorytmika , WNT Warszawa, 2000.
2. Metzger P., Anatomia PC, Helion, 2006 .
3. Molina H.G., Ullman J.D., Widom J., Systemy baz danych, WNT, 2006.
4. Niedzielska E., Wstęp do Informatyki, PWE W-wa 1994.
5. Piegat A., Modelowanie i sterowanie rozmyte, AOW Exit, 1999.
6. Prague C.N., Irwin M.R., Reardon J., Access 2003 PL, Biblia, Helion, 2004.
7. Stefanowicz B., Informatyka w ogólnym zarysie, AOW PLJ, 1998.
8. Walkenbach J., Excel 2003 PL. Programowanie w VBA. Vademecum profesjonalisty, Helion, 2004.
9. Walkenbach J., Excel 2003 PL, Biblia, Helion, 2004.
10. Tadeusiewicz R., Sieci neuronowe, Akademicka Oficyna Wydawnicza RM, 1993.
11. Żurada J., Barski M., Jędruch W., Sztuczne sieci neuronowe, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1996.
dr hab. inż. Zbigniew Pietrzykowski, prof. nadzw. AM
mgr inż. Janusz Magaj
[email protected]
ZITM
[email protected]
ZITM
73
11.
Przedmiot:
Semestr
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN/2012/24/118/M
MATERIAŁOZNAWSTWO
A
C
L
1
2
A
C
L
15
30
ECTS
3
Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z zakresu materiałoznawstwa a także wskazanie podstawowych różnic w gatunkach, postaci i typie materiałów przez opis ich cech i właściwości. Praktyczne zastosowanie wiedzy z zakresu przedmiotu
do badań struktury podstawowych i pomocniczych materiałów okrętowych.
Zakres szkoły średniej. ( Znajomość podstaw fizyki, chemii, informatyki)
EK1 Podaje podstawowe prawa, zależności, mechanizmy i powiązania dotyczące struktury i
właściwości materiałów konstrukcyjnych.
EK2 Określa istotne cechy i właściwości podstawowych materiałów konstrukcyjnych i pomocniczych stosowanych w okrętownictwie.
EK3 Opisuje i przeprowadza podstawowe badania struktury i właściwości materiałów.
Podaje podstawowe prawa, zależności, mechanizmy i powiązania
EK1
i właściwości materiałów konstrukcyjnych.
Metody oceny
Sprawdzian wiadomości, test pisemny.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna omawianych
Zna podstawowe poPotrafi jednoznacznie
Zakres wiedzy i
zagadnień w podstajęcia materiałoznawokreślić gatunek, pojej rozumienie.
wowym zakresie.
stwa.
stać, stan technologiczny, ocenić jakość
i cechy użytkowe materiałów konstrukcyjnych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zakres wiedzy i
jej rozumienie.
Kierunkowe
K_W13
K_W13; K_U13
K_U12; K_U26
dotyczące
struktury
4,5 - 5
Potrafi jednoznacznie
określić gatunek, postać, stan technologiczny, ocenić jakość
i cechy użytkowe materiałów konstrukcyjnych. Bardzo dobrze
charakteryzuje poznane zagadnienia, posiada pogłębioną wiedzę dotyczącą struktury i właściwości materiałów konstrukcyjnych.
Określa istotne cechy i właściwości podstawowych materiałów konstrukcyjnych i pomocniczych
stosowanych w okrętownictwie.
Sprawdzian wiadomości, test pisemny.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna w minimalZna właściwości podCharakteryzuje cechy
Charakteryzuje włanym zakresie właścistawowych materiałów
i właściwości podstaściwości podstawowości podstawowych
konstrukcyjnych i powowych materiałów
wych materiałów
materiałów konstrukmocniczych stokonstrukcyjnych i
konstrukcyjnych i
cyjnych stosowanych
sowanych w okrętowpomocniczych stosopomocniczych stosow okrętownictwie.
nictwie.
wanych w okrętowwanych w okrętownictwie.
nictwie. Interpretuje
poznane zagadnienia
dotyczące istotnych
cech i właściwości
okrętowych materiałów konstrukcyjnych.
Posiada pogłębioną
wiedzę dotyczącą
74
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność
przeprowadzenia
badań stopów metali, materiałów
niemetalowych i
kompozytowych.
Kryterium 2
Umiejętność wykorzystania komputerowych badań
i doboru materiałów.
cech i właściwości
materiałów konstrukcyjnych i pomocniczych.
Opisuje i przeprowadza podstawowe badania struktury i właściwości materiałów.
Ocena wykonania ćwiczeń laboratoryjnych i sprawozdania.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi przeproPotrafi z niewielką poPrzeprowadza podSamodzielnie przewadzić podstawomocą prowadzącego,
stawowe badania z
prowadza podstawowych badań z zakresu przeprowadzić podstazakresu materiałowe badania z zakresu
materiałoznawstwa,
wowe badania z zakreznawstwa. Trafnie in- materiałoznawstwa.
dokonać obserwacji,
su materiałoznawstwa,
terpretuje struktury
Trafnie interpretuje
opracować wniosków. dokonać obserwacji,
materiałów i potrafi
struktury materiałów i
opracować wnioski.
określić ich cechy i
potrafi określić ich
właściwości.
cechy, właściwości i
zastosowanie.
Nie potrafi wykorzyUkierunkowany wyPotrafi samodzielnie
stać badań komputekorzystuje badania
wykonać badania
wykonać badania
rowych i dokonać do- komputerowe i dokokomputerowe i dokokomputerowe i dokoboru materiałów.
nuje wyboru matenać wyboru odponać prawidłowego
riałów.
wiednich materiałów
wyboru odpowiednich
konstrukcyjnych.
materiałów konstrukcyjnych. Samodzielnie dobiera materiały
konstrukcyjne.
SEMESTR IV
MATERIAŁOZNAWSTWO
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
1. Pojęcia podstawowe materiałoznawstwa: gatunek, postać, stan technologiczny, jakość, cechy użytkowe. Podstawy budowy ciał stałych: budowa krystaliczna i amorficzna, typy sieci, defekty. Wpływ budowy fizycznej na właściwości materiałów. Podstawy budowy strukturalnej stopów metali: typy układów równowagi, składniki fazowe stopów.
2. Podstawy badań materiałów: mikroskopia optyczna, podstawy preparatyki metalograficznej, badania makroskopowe, pomiary twardości metali, próby technologiczne. Badania defektoskopowe. Mechanizmy niszczenia materiałów: pękanie
kruche, zmęczenie, zużycie powierzchni, korozja.
3. Elementy odlewnictwa i przeróbki plastycznej metali i stopów.
4. Układ równowagi żelazo-węgiel. Techniczne stopy żelaza: stale i staliwa. Stale, staliwa i żeliwa stopowe, specjalne stopy
żelaza, pierwiastki stopowe w stopach żelaza i ich wpływ na właściwości, znakowanie stopów żelaza, wybrane właściwości i przykłady zastosowań w urządzeniach transportowych.
5. Techniczne stopy metali nieżelaznych: stopy miedzi, aluminium, tytanu, niklu, magnezu, cyny, ołowiu: znakowanie stopów nieżelaznych; wybrane właściwości i przykłady zastosowań.
6. Procesy obróbki cieplnej. Podstawy procesów obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej, wpływ procesów hartowania i odpuszczania na właściwości mechaniczne stali, obróbka cieplna stali stopowych, obróbka cieplna stopów nieżelaznych.
7. Materiały niemetalowe: materiały strukturalne, ceramika techniczna, materiały polimerowe.
8. Materiały kompozytowe: podstawy mechaniki kompozytów, kompozyty na bazie polimerów, metali i ceramiki, techniczne przykłady zastosowań. Materiały funkcjonalne.
9. Materiały budowlane.
10. Kształtowanie właściwości eksploatacyjnych części maszyn metodami inżynierii powierzchni.
11. Zasady doboru materiałów inżynierskich do zastosowań transportowych: kryteria cech użytkowych, kryteria technologiczne, kryteria ekonomiczne, kryteria ekologiczne.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
MATERIAŁOZNAWSTWO
Stopy żelaza.
Stale niestopowe i stopowe, staliwa.
Żeliwa.
Stopy metali nieżelaznych.
Materiały polimerowe i ich przetwórstwo.
Materiały ceramiczne.
Materiały termoizolacyjne i wibroizolacyjne.
Materiały budowlane.
Technologie procesów materiałowych – odlewnictwo.
Technologie procesów materiałowych – przeróbka plastyczna.
75
LABORATORYJNE
15 GODZ.
11.
12.
13.
14.
15.
Materiały kompozytowe na bazie polimerów, metali i ceramiki.
Materiały powłokowe. Technologie nakładania. Badanie właściwości.
Metody badań półwyrobów i wyrobów. Badania defektoskopowe.
Metody badań materiałów i wyrobów. Próby technologiczne.
Zasady doboru materiałów inżynierskich.
Godziny
30
15
ECTS
1+1
15
10
72
47
3
2
30
1
1. Cicholska M., Czechowski M., Materiałoznawstwo okrętów”, WNT, Gdynia 1999.
2. Czarnecki R., Horyński T., Obróbka plastyczna – ćwiczenia laboratoryjne, Politechnika Częstochowska, Częstochowa
1978.
3. Dobrzański L.A., Metaloznawstwo i obróbka cieplna, Wydawnictwo Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1997.
4. Notatki własne z wykładów.
5. Prowans S., Materiałoznawstwo. PWN, Warszawa 1984.
6. Przetakiewicz W., Bojar Z., Ćwiczenia laboratoryjne z metaloznawstwa. Wojskowa Akademia Techniczna, Warszawa
1981.
1. Gawdzińska K., Nogalska D., Szweycer M., Technologia materiałów, Fundacja Rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej
w Szczecinie, 2002.
2. Praca zbiorowa pod red. J. Jackowskiego, Podstawy odlewnictwa, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań 1993.
3. Perzyk M., Waszkiewicz S., Kaczorowski M., Jopkiewicz A., Odlewnictwo, WNT, Warszawa 2000
dr inż. Katarzyna Gawdzińska
dr inż. Robert Jasionowski
[email protected]
ZIMO (WM)
[email protected]
ZIMO (WM)
76
12.
Przedmiot:
Semestr
I
II
T/TISN2012/11/12/MT1
MECHANIKA TECHNICZNA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
15
2
2
30
30
4
Zapoznanie z pojęciami oraz zjawiskami związanymi z wytrzymałością materiałów oraz praktycznym przeprowadzaniem
analiz mechanicznych, zjawisk ruchu oraz analiz wytrzymałościowych elementów maszyn.
Efekty kształcenia szkoły średniej w zakresie matematyczno-fizycznym. Efekty kształcenia wcześniejszych semestrów nauki
w ramach kierunku/specjalności.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie pojęć oraz metod wytrzymałości materiałów
(z uwzględnieniem wytrzymałościowych badań laboratoryjnych).
EK2 Potrafi formułować, obliczać i oceniać proste rodzaje obciążeń w zakresie naprężeńi odkształceń niebezpiecznych.
Kierunkowe
K_W13
K_U08; K_U11;
K_U26
Ma podstawową wiedzę w zakresie pojęć oraz metod wytrzymałości materiałów (z uwzględnieEK1
niem wytrzymałościowych badań laboratoryjnych).
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak orientacji co do
Definiowanie podstaOpis ilościowy zależWyjaśnianie i interpodstawowych pojęć
wowych pojęć zwiąności fizycznych wypretacja zjawisk (ob- wiedza o wytrzyzwiązanych z wyzanych z wytrzymastępujących w wyserwacji) w oparciu o
małości materiatrzymałością matełością materiałów.
trzymałości materiapojęcia i metody wyłów.
riałów.
łów.
trzymałości materiałów.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 2
- umiejętność analizy wytrzymałościowej.
Potrafi formułować, obliczać i oceniać proste rodzaje obciążeń w zakresie
niebezpiecznych.
Zaliczenie praktyczne ćwiczeń laboratoryjnych (sprawozdania).
2
3
3,5 - 4
Braki w znajomości i
Zna i umie poprawnie Umie powiązać i
elementarnych umiekorzystać z gotowych
przekształcić (analijętnościach korzystawzorów, wykresów,
zować, syntetyzować)
nia z gotowych metod metod analitycznych i znane zależności mamatematycznych i
laboratoryjnych celem tematyczne celem
eksperymentalnych
liczbowego określenia rozwiązania posta(laboratoryjnych) w
parametrów wytrzywionego problemu w
zakresie wytrzymałomałościowych.
zakresie wytrzymałości materiałów.
ści.
77
naprężeń i odkształceń
4,5 - 5
Dodatkowo umie
ocenić (przedyskutować, porównać, skrytykować) osiągnięte
wyniki i przydatność
samych metod, także
oszacować możliwą
zmianę wyników przy
zmianie danych wejściowych i parametrów modelu (analiza wrażliwości, analiza skutków, analiza
niepewności) w zakresie wytrzymałości
materiałów.
SEMESTR I
MECHANIKA TECHNICZNA
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
1. Zakres mechaniki technicznej.
2. Podstawowe pojęcia wytrzymałości materiałów.
3. Kryteria i laboratoryjne badania wytrzymałościowe.
4. Konstrukcje rozciągane i ściskane.
5. Stany naprężenia i odkształcenia (jedno- i wielowymiarowe).
6. Wyboczenie prętów.
7. Skręcanie i zginanie prętów.
8. Hipotezy wytrzymałościowe i wytrzymałość złożona.
9. Podstawowe równania teorii sprężystości.
10. Obliczenia ugięć belek.
11. Obliczenia kratownic płaskich.
SEMESTR I
LABORATORYJNE
15 GODZ.
WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW
1. Statyczna zwykła próba rozciągania metali, wyznaczanie podstawowych wskaźników wytrzymałościowych metali przy
rozciąganiu.
2. Statyczna zwykła próba ściskania metali, wyznaczanie podstawowych wskaźników wytrzymałościowych metali przy ściskaniu.
3. Wyznaczanie współczynnika sprężystości podłużnej, umownej granicy sprężystości i plastyczności za pomocą tensometrów mechanicznych.
4. Tensometria elektrooporowa, badanie naprężeń przy rozciąganiu zginaniu.
5. Pomiary twardości metali, badanie twardości trzema metodami statycznymi.
6. Badanie lin stalowych, wyznaczanie siły zrywającej linę w całości, badanie drutów na zginanie i skręcanie.
7. Próby zmęczeniowe, badanie wytrzymałości zmęczeniowej przy zginaniu obrotowym.
Własna praca studenta, w tym: przygotowanie do ćwiczeń, laboratoriów, symulatorów, w tym wykonanie sprawozdań, zadań
Godziny
15
15
ECTS
6
25
4
65
36
2
1
40
1
78
12.
Przedmiot:
Semestr
I
II
T/TISN2012/12/12/MT2
MECHANIKA TECHNICZNA – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
4
30
30
2
2
15
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie pojęć oraz metod mechaniki ogólnej.
EK2 Potrafi rozwiązywać (analizować i syntetyzować) typowe problemy techniczne ruchu przy
pomocy metod mechaniki klasycznej (statyki, kinematyki, dynamiki).
Ma podstawową wiedzę w zakresie pojęć oraz metod mechaniki ogólnej.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie/egzamin pisemny.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Brak orientacji co do
Definiowanie podstaOpis ilościowy zależwowych pojęć zwiąności fizycznych wy- wiedza o mecha- podstawowych pojęć
związanych z mechazanych z mechaniką
stępujących w mechanice ogólnej.
niką ruchu.
ruchu.
nice ruchu.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 2
- umiejętność analizy mechanicznej
(ruchowej).
Kierunkowe
K_W02; K_W13
K_U15; K_U19;
K_U26
4,5 - 5
Wyjaśnianie i interpretacja zjawisk (obserwacji) w oparciu o
pojęcia i metody mechaniki technicznej.
Potrafi rozwiązywać (analizować i syntetyzować) typowe problemy techniczne ruchu przy pomocy
metod mechaniki klasycznej (statyki, kinematyki, dynamiki).
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Braki w znajomości i
Zna i umie poprawnie Umie powiązać i przeDodatkowo umie oceelementarnych umiekorzystać z gotowych
kształcić (analizować,
nić (przedyskutować,
jętnościach korzystawzorów, wykresów,
syntetyzować) znane
porównać, skrytykonia z gotowych metod metod celem liczbozależności matemawać) osiągnięte wyniki
matematycznych.
wego określenia patyczne celem rozwiąi przydatność samych
rametrów związanych zania postawionego
metod, także oszacoz ruchem ciał.
problemu w zakresie
wać możliwą zmianę
mechaniki ruchu.
wyników przy zmianie
danych wejściowych i
parametrów modelu
(analiza wrażliwości,
analiza skutków, analiza niepewności) w
zakresie mechaniki ruchu.
SEMESTR II
STATYKA, KINEMATYKA I DYNAMIKA
1. Podstawowe pojęcia mechaniki ogólnej (ciała stałe i płyny).
2. Zasady statyki.
3. Tarcie.
4. Zbieżne układy sił.
5. Redukcja i równowaga układów sił (płaskich i przestrzennych).
6. Środki ciężkości.
7. Podstawowe pojęcia kinematyki.
8. Ruch punktu w układzie ruchomym i nieruchomym.
9. Ruch płaski, obrotowy i kulisty ciała sztywnego.
10. Kinematyka jednostek pływających.
79
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Podstawowe pojęcia dynamiki.
Dynamika punktu i układu punktów materialnych.
Drgania punktu materialnego.
Zasady zachowania w dynamice. Praca, moc, energia.
Geometria mas.
Dynamika ciała sztywnego.
Dynamika jednostek pływających.
Podstawy mechaniki płynów.
SEMESTR II
LABORATORYJNE
30 GODZ.
STATYKA, KINEMATYKA I DYNAMIKA
Zajęcia prowadzone w grupach laboratoryjnych obejmują rozwiązywanie zadań obliczeniowych dotyczących powyższej problematyki audytoryjnej i charakterystycznych dla praktyki projektowania i eksploatacji środków transportu, również
w aspekcie środków transportu morskiego.
Godziny
30
30
ECTS
6
40
10
116
66
4
2
70
2
SEMESTR I
1. Grządziel Z., Laboratorium wytrzymałości materiałów, wydawnictwo Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie, 2000,
ISBN 83-86494-66-2.
2. Mierzejewski J., Sieczkowski W., Laboratorium wytrzymałości materiałów, wydawnictwo Wyższej Szkoły Morskiej
w Szczecinie, 1987.
SEMESTR II
1. Misiak J., Mechanika techniczna, Tom 1 (Statyka i wytrzymałość materiałów). Wyd. 6, WNT, Warszawa, 2003.
2. Misiak J., Mechanika techniczna, Tom 2 (Kinematyka i dynamika). Wyd. 5, WNT, Warszawa, 1998.
3. Buczkowski R., Banaszek A., Mechanika ogólna w ujęciu wektorowym i tensorowym (Statyka, przykłady i zadania).
WNT, Warszawa, 2006.
4. Mierzejewski J., Świeczkowski W., Laboratorium wytrzymałości materiałów. WSM, Szczecin, 1987.
SEMESTR I
1. Mierzejewski J., Grządziel Z., Świeczkowski W., Wytrzymałość materiałów zadania, wydawnictwo Wyższej Szkoły
Morskiej w Szczecinie, 1988.
2. PN-EN 10002+ACI1 Próba rozciągania.
3. PN-57/H-04320 Próba statyczna ściskania metali.
80
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
PN-80/H-83119 Próba statyczna ściskania żeliwa szarego.
PN-91/H-04350 Pomiar twardości metali metodą Brinella.
PN-91/H-04355 Pomiar twardości metali metodą Rockwella.
PN-91/H-04360 Pomiar twardości metali metodą Vickersa.
PN-92/M-80264 Liny stalowe, terminologia.
PN-ISO-7800 Drut. Próba jednokierunkowego skręcania.
PN-ISO-7801 Drut. Próba przeginania dwukierunkowego.
PN-ISO-31108 Liny stalowe ogólnego przeznaczenia. Określenie rzeczywistego obciążenia niszczącego.
PN-76/H-04325 Badanie metali na zmęczenie. Pojęcia podstawowe i ogólne wytyczne przygotowania próbek oraz przeprowadzania prób.
13. Niezgodziński M.E., Niezgodziński T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, WNT, Warszawa, 1996.
SEMESTR II
1. Kaczmarek J., Podstawy teorii drgań i wytrzymałości maszyn. WSM, Szczecin, 1993.
2. Grządziel Z., Mierzejewski J., Świeczkowski W., Wytrzymałość materiałów (Zadania). WSM, Szczecin, 1988.
sem. I. dr inż. Zenon Grządziel
sem. II. dr inż. Jarosław Artyszuk
[email protected]
[email protected]
81
ZMT(WM)
ZIRM
13.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
I
II
T/TISN2012/11/13/L1
LOGISTYKA – moduł 1
A
C
L
2
1
A
C
L
30
15
ECTS
4
2
Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami związanymi z systemami logistycznymi, ich funkcjonowaniem w skali mikro
i makroekonomicznej.
II. Wymagania wstępne.
Brak wstępnych wymagań.
Efekty kształcenia jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw
EK1 Ma podstawową wiedzę w logistyki.
EK2 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych
źródeł, w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać
opinie.
EK3 Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych
i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej.
EK4 Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się- podnoszenia kompetencji zawodowych
i osobistych.
Ma podstawową wiedzę w zakresie logistyki.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny.
Kryteria/ Ocena
2
3
Kryterium 1
Student nie potrafi
Student jest w stanie
wymienić podstawowymienić podstawowe
Wiedza w zakrepojęcia i zjawiska wysie elementarnych wych pojęć związanych z logistyką.
stępujące w logistyce
składników
oraz opisać niektóre
współczesnej loz nich.
gistyki.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność w
zakresie poszukiwania źródeł wiedzy, logicznej
systematyzacji i
weryfikacji.
EK3
Kierunkowe
K_W04
K_U01
K_W20
K_K01
3,5 - 4
4,5 - 5
wymienić i opisać
sprostać wymaganiom
podstawowe pojęcia i
poprzednim oraz pozjawiska oraz w spotrafi właściwie intersób logiczny z niepretować najnowsze
wielką pomocą potrendy w przedmiocie.
wiązać je z przedmiotami wprowadzającymi.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł,
w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich
interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie.
Egzamin pisemny.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Student nie potrafi ko- Student właściwie koStudent właściwie ko- Student realizuje wyrzystać z właściwych
rzysta z wskazanych
rzysta z wszelkich do- magania poprzednie
źródeł informacji, nie
obowiązkowych źródeł, stępnych źródeł. Pooraz dąży do dokładpotrafi dokonywać
jednak nie potrafi saprawnie wykonane
nego zbadania prowyboru informacji.
modzielnie wyszukiwać prace cechuje samoblemu. Wyciąga
Nie wykonuje nakainnych źródeł. Poprawdzielność .
wnioski wynikające w
zanych prac.
nie wykonane prace
uzyskanej wiedzy.
oddaje w terminie.
Prace wykonane są
pracami wyczerpującymi i dokładnymi.
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych
82
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie umiejętnego
łączenia uwarunkowań szerokiej
działalności inżynierskiej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ocena
Kryterium 1
Egzamin pisemny.
2
Student nie potrafi
wymienić części
wspólnych przedmiotu oraz oceny
ekonomicznej.
3,5 - 4
Student potrafi po
zdefiniowaniu wspólnego obszaru wymienić dane wyjściowe
do oceny ekonomicznej.
4,5 - 5
Student potrafi dokonać wstępnej oceny
ekonomicznej działań
logistycznych w podstawowym zakresie.
Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się- podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych.
Egzamin pisemny.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Słabo rozumie potrzebę Poprawnie rozumie
Poprawnie rozumie
dokształcania się.
potrzebę dokształcapotrzebę dokształcania się.
nia się, dostrzega konieczność podnoszenia kwalifikacji.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
3
Student potrafi wymienić wspólny obszar logistyki i ekonomii.
LOGISTYKA
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Wprowadzenie do logistyki.
Podstawowe fazy i kierunki rozwoju logistyki. Determinanty rozwoju logistyki.
Analiza potencjału logistycznego.
Organizacja logistyki.
Zarządzanie operacyjne w systemach logistycznych.
Rachunek kosztów logistyki.
Gospodarka magazynowa w ujęciu logistycznym.
Prognozowanie i zarządzanie zapasami w ujęciu logistycznym.
Planowanie zintegrowanego łańcucha dostaw.
Negocjacje w logistyce.
Spedycja.
Godziny
30
ECTS
5
5
40
35
4
4
83
13.
Przedmiot:
Semestr
I
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
15
T/TISN2012/12/13/L2
LOGISTYKA – moduł 2
A
C
L
2
1
A
C
L
30
15
ECTS
4
2
EK1 Potrafi podczas rozwiązywania zadań obejmujących zagadnienia transportowe uwzględnić
globalne i społeczne skutki międzynarodowego transportu, potrafi w swoich działaniach stosować zasady zrównoważonego rozwoju, w tym posiada świadomość odpowiedzialności za
najbardziej efektywny i właściwy sposób wykorzystania systemów transportowych.
EK2 Potrafi dokonać wstępnej oceny ekonomicznej podejmowanych działań logistycznych.
EK3 Potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich — dostrzegać ich aspekty systemowe i pozatechniczne.
Kierunkowe
K_W20; K_U17
K_U22
K_U02; K_U19
Potrafi podczas rozwiązywania zadań obejmujących zagadnienia transportowe uwzględnić globalne i
EK1
społeczne skutki międzynarodowego transportu, potrafi w swoich działaniach stosować zasady zrównoważonego rozwoju, w tym posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny i właściwy sposób wykorzystania systemów transportowych.
Metody oceny
Sprawdzian pisemny i ustny.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie jest w stanie wyZ pomocą jest w stanie
Zna zagadnienia zwiąPłynnie porusza się w
mienić podstawowych wymienić podstawowe
zane z logistyką . Poobszarze tematyki.
Wiedza w zakreproblemów. Nie wyproblemy i scharaktery- trafi z pomocą scharakSamodzielnie rozsie poprawnego
konuje nakazanych
zować je.
teryzować je.
wiązuje problem.
analizowania zaprac.
gadnień logistycznych i transportowych.
Potrafi dokonać wstępnej oceny ekonomicznej podejmowanych działań logistycznych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi przedstaZ pomocą jest w stanie
Dosyć dobrze orientuje
Dobrze orientuje się
wić elementarnych
rozwiązać nakazane zasię w poruszanym obw poruszanym obszaWiedza w zakreproblemów w temadanie. Prace realizuje
szarze . Właściwie inrze przedmiotu. Posie łączenia praterminowo.
terpretuje zjawiska eko- prawnie dokonuje
wideł ekonomicz- cie.
nomiczne w logistyce.
ocen ekonomicznych
nych przy rozpaw logistyce.
trywaniu logistyki.
Potrafi — przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich — dostrzegać ich aspekty systeEK3
mowe i pozatechniczne.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie może powiązać w Słabo formuje problem
Potrafi z niewielka poDobrze orientuje się
Umiejętność szenajmniejszym stopniu do rozwiązania.
mocą dostrzec problem
w przedmiocie, płynrokiego postrzeteorii z praktyką.
na styku ekonomii i lonie interpretuje zadagania aspektów
gistyki.
nia . Samodzielnie
przedmiotu.
jest w stanie dostrzec
aspekt systemowy.
SEMESTR II
LOGISTYKA
AUDYTORYJNE
1. Centra logistyczne. Funkcje i zadania logistycznych centrów dystrybucyjnych.
2. Nowoczesne kanały dystrybucji w Polsce i ich wpływ na logistyczne systemy transportowe.
3. Międzynarodowe systemy logistyczne.
84
15 GODZ.
4. Zintegrowane zarządzanie logistyczne.
5. Zintegrowane systemy informatyczne zarządzania w systemach logistycznych.
6. Ekologistyka.
Godziny
ECTS
15
6
2
3
26
21
2
2
1. Abt S., Zarządzanie logistyczne, PWE, Warszawa 1998.
2. Blaik P., Logistyka, PWE, Warszawa 2001.
3. Pfohl H.-Ch., Zarządzanie logistyką, ILiM, Poznań 1998.
1. Beier F., Rutkowski K., Logistyka, SGH Warszawa 1993.
2. Skowronek Cz., Logistyka w przedsiębiorstwie, PWE, Warszawa 1993.
kmdr. por. mgr inż. Dariusz Stachowiak
[email protected]
85
ZRiOŻ
14.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
T/TISN2012/24/14/IR1
INŻYNIERIA RUCHU – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
1
1
15
15
1
1
A
C
L
15
15
15
15
ECTS
4
3
Zapoznanie z metodami analizy procesu ruchu pojazdów w tym statków oraz nabycie umiejętności praktycznego wykorzystania metod badania ruchu, modeli strumienia ruchu pojazdów i statków oraz metod projektowania i optymalizacji systemów inżynierii ruchu.
Znajomość matematyki na poziomie średnim. Znajomość podstaw rachunku prawdopodobieństwa oraz podstaw statystyki
w tym podstawowych rozkładów zmiennych losowych oraz analizy ilościowej i jakościowej.
EK1 Potrafi budować modele ruchu i modele efektywności wykorzystania drogi transportowej
w różnych gałęziach transportu .
EK2 Potrafi budować modele sterowania w procesie transportowym.
Kierunkowe
K_W10; K_U04;
K_U11
K_W10; K_U04;
K_U11
Potrafi budować modele ruchu i modele efektywności wykorzystania drogi transportowej w różnych
EK1
gałęziach transportu
Metody oceny
Praca kontrolna, sprawdzian, raport.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie umie
Zna częściowo i nie
Zna częściowo i potrafi
Zna bardzo dobrze i
budować modeli rupotrafi budować mobudować podstawowe
potrafi budować
chu i efektywności
dele ruchu i efektywmodele ruchu i efekwiększość modeli rudrogi transportowej.
ności drogi transportywności drogi transchu i efektywności
towej.
portowej. Zna dobrze i
drogi transportowej
potrafi budować więkwyciągając niekiedy
szość modele ruchu i
własne spostrzeżenia i
efektywności drogi
wnioski. Zna bardzo
transportowej.
dobrze i potrafi budować większość modeli ruchu i efektywności drogi transportowej wyciągając niekiedy własne spostrzeżenia i wnioski
które potrafi rozwijać.
Potrafi budować modele sterowania w procesie transportowym
EK2
Metody oceny
Praca kontrolna, raport, sprawdzian.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie umie
Zna częściowo i nie
Zna częściowo i potrafi
Zna bardzo dobrze i
budować modeli stepotrafi budować mobudować podstawowe
potrafi budować
rowania w procesie
deli sterowania w
modele sterowania w
większość modeli stetransportowym.
procesie transportoprocesie transportowym rowania w procesie
wym.
Zna dobrze i potrafi bu- transportowym wyciągając niekiedy
dować większość mowłasne spostrzeżenia i
deli sterowania w pro86
cesie transportowym.
SEMESTR IV
INŻYNIERIA RUCHU
wnioski. Zna bardzo
dobrze i potrafi budować większość modeli sterowania w
procesie transportowym wyciągając niekiedy własne spostrzeżenia i wnioski
które potrafi rozwijać.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
PODSTAWY INŻYNIERII RUCHU
INŻYNIERIA RUCHU KOLEJOWEGO I DROGOWEGO
1. Analityczne modelepotoków ruchu.
2. Modele ruchu różnych gałęzi transportu.
3. Modele węzłów sieci transportowych.
4. Efektywność wykorzystania drogi transportowej.
5. Optymalizacja sieci transportowej.
6. Sterowanie potokami ruchu, stopień automatyzacji, optymalizacja, systemy hierarchiczne.
7. Udział człowieka w sterowaniu ruchem.
SEMESTR IV
INŻYNIERIA RUCHU
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
PODSTAWY INŻYNIERII RUCHU
INŻYNIERIA RUCHU KOLEJOWEGO I DROGOWEGO
1. Budowa analitycznych modeli potoków ruchu.
2. Budowa modeli ruchu poszczególnych gałęzi transportu.
3. Budowa modeli węzłów sieci transportowych.
4. Obliczanie efektywności wykorzystania dróg transportowych.
5. Systemy sterowania potokami ruchu.
Godziny
15
15
ECTS
3
3
36
31
4
3
15
1
87
14.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
T/TISN2012/35/14/IR2
INŻYNIERIA RUCHU – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
1
1
15
1
1
15
A
C
L
15
15
15
15
ECTS
4
3
Efekty kształcenia – semestr V
EK1 Zna i potrafi definiować podstawowe pojęcia związane ze strumieniami ruchu statków
oraz podstawowe modele stosowane do opisu ruchu statków w tym modele masowej obsługi.
EK2 Potrafi określać podstawowe charakterystyki ruchu statków oraz przepustowość dróg
wodnych korzystając z danych eksperymentalnych i baz danych statków
Kierunkowe
K_W10; K_U04;
K_U08; K_U11
K_W10; K_U04;
K_U11
Zna i potrafi definiować podstawowe pojęcia związane ze strumieniami ruchu statków oraz podstaEK1
wowe modele stosowane do opisu ruchu statków w tym modele masowej obsługi
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Zna bardzo słabo pod- Zna słabo podstawowe
Zna bardzo dobrze
definiować podstastawowe pojęcia
pojęcia związane ze
wowych pojęć związwiązane ze strumiestrumieniami ruchu
strumieniami ruchu
zanych ze strumieniami ruchu statków
statków oraz podstastatków oraz podstaniami ruchu statków
oraz nie zna podstawowe modele stosowowe modele stosooraz podstawowych
wowych modeli stowane do opisu ruchu
wane do opisu ruchu
modeli stosowanych
sowanych do opisu
statków nie zna modeli statków w tym modo opisu ruchu statruchu statków w tym
masowej obsługi. Zna
dele masowej obsługi
ków w tym modeli
modeli masowej obdobrze podstawowe
potrafi w je dobrze inmasowej obsługi.
sługi.
terpretować. Zna barstrumieniami ruchu
dzo dobrze pojęcia
statków oraz podstazwiązane ze strumiewowe modele stosoniami ruchu statków
wane do opisu ruchu
oraz podstawowe mostatków w tym modele
dele stosowane do
masowej obsługi
opisu ruchu statków
w tym modele masowej obsługi potrafi w
je dobrze interpretować.. Wyciąga własne
wnioski nie objęte
wykładem
Potrafi określać podstawowe charakterystyki ruchu statków oraz przepustowość dróg wodnych koEK2
rzystając z danych eksperymentalnych i baz danych statków
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi określać
Potrafi określać podPotrafi określać podPotrafi określać podpodstawowych chastawowe charakterystawowe charakterystawowe charakteryrakterystyk ruchu
styki ruchu statków
styki ruchu statków kostyki ruchu statków
statków
korzystając z danych
rzystając z danych ekskorzystając z danych
eksperymentalnych i
perymentalnych i baz
eksperymentalnych i
baz danych statków
danych statków i potrafi baz danych statków i
lecz nie umie określać określać przepustowość potrafi określać przeprzepustowości dróg
dróg wodnych metopustowość dróg wodwodnych
dami podstawowymi.
nych metodami zaPotrafi określać podawansowanymi. Postawowe charakterytrafi interpretować
styki ruchu statków kouzyskane wyniki i
rzystając z danych ekswyciągać podstaperymentalnych i baz
wowe wnioski inży-
88
danych statków i potrafi
określać przepustowość
dróg wodnych metodami zaawansowanymi
SEMESTR V
INŻYNIERIA RUCHU
nierskie. Potrafi określać podstawowe charakterystyki ruchu
statków korzystając z
danych eksperymentalnych i baz danych
statków i potrafi określać przepustowość
dróg wodnych metodami zaawansowanymi. Potrafi interpretować uzyskane
wyniki i wyciągać zaawansowane wnioski
stosując aparat wnioskowania statystycznego
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
INŻYNIERIA RUCHU MORSKIEGO
1. Podstawowe pojęcia związane ze strumieniem ruchu statku.
2. Intensywność i gęstość strumienia.
3. Minimalny odstęp pomiędzy jednostkami.
4. Przepustowość dróg wodnych.
5. Prędkość jako podstawowy parametr strumienia, uwarunkowania prędkości statków.
6. Procesy ruchu statków i podstawowe rozkłady służące do jego opisu.
7. Dobowość, sezonowość ruchu.
8. Modele mikroskopowe i makroskopowe ruchu statków.
9. Elementy sterowania ruchem.
10. Skrzyżowanie torów wodnych, śluzy, kanały, mijanki, kotwicowiska jako elementy regulacji ruchu statków.
11. Elementy teorii masowej obsługi z zastosowaniami do modelowania strumieni ruchu statków, podstawowe modele systemów obsługi.
SEMESTR V
INŻYNIERIA RUCHU
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
INŻYNIERIA RUCHU MORSKIEGO
1. Określanie prędkości eksploatacyjnych statków.
2. Określanie minimalnych odległości pomiędzy statkami.
3. Określanie przepustowości torów wodnych.
4. Określanie pojemności kotwicowisk.
5. Określanie prędkości statków w strumieniu.
6. Określanie probabilistycznych charakterystyk strumieni ruchu statków oparciu o funkcje rozkładów prawdopodobieństw.
7. Obliczanie charakterystyk systemów masowej obsługi, modele analityczne.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze V
89
Godziny
15
15
ECTS
3
3
36
31
3
2
15
1
1. Ashworth R., Pomiary i badania ruchu drogowego, WKŁ Warszawa 1984.
2. Dąbrowa-Bajon M., Podstawy sterowania ruchem kolejowym. Funkcje, wymagania, zarys techniki, Wydawnictwa Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2002.
3. Datka S., Suchorzewski W., Tracz M., Inżynieria ruchu, WKŁ, Warszawa 1999.
4. Gucma L. Modelowanie czynników ryzyka zderzenia jednostek pływających z konstrukcjami portowymi i pełnomorskimi.
Wyd. AM w Szczecinie, 2005.
5. Gucma L. Schefs S. Studium prędkości statków na torze wodnym Świnoujście-Szczecin. Wyd. AM w Szczecinie, 2007.
6. Gucma S. (pod. red.). Metody symulacyjne w inżynierii ruchu morskiego. Wyd. AM w Szczecinie 2008.
7. Gucma S. Metody wyznaczania i kształtowania dróg wodnych. Wyd. WSM Szczecin, 1990.
8. Gucma S. Inżynieria ruchu morskiego. Wyd. Okrętownictwo i Żegluga Gdańsk, 2001
9. Gucma S. Nawigacja pilotażowa. Fundacja Promocji Przemysłu Okrętowego i Gospodarki Morskiej Gdańsk, 2004.
10. Zalewski P., Siedlecki P., Drewnowski A., Technologia transportu kolejowego, WKŁ, Warszawa 2004.
1. Bobrowski D., Probabilistyka w zastosowaniach technicznych, WNT, Warszawa 1986.
2. Greń J., Statystyka matematyczna. Modele i zadania, PWN, Warszawa 1984.
3. Jóźwiak J., Podgórski J., Statystyka od podstaw, PWE, Warszawa 1998.
4. Magazyn Autostrady, miesięcznik
5. Montgomery D.C., Runger G.C., Applied Statistics and Probability for Engineers, J. Wiley and Sons, New York 1994.
6. Polska Gazeta Transportowa, tygodnik
7. Przegląd Komunikacyjny, miesięcznik
8. Rynek kolejowy, miesięcznik
9. Transport i Komunikacja, dwumiesięcznik
prof. dr hab. inż. Krzysztof Chwesiuk
[email protected]
ZMiPM
[email protected]
ZLiI(WIET)
90
15.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
15
I
T/TISN2012/11/15/ST
SYSTEMY TRANSPORTOWE
A
C
L
2
2
A
C
L
30
30
ECTS
5
Zapoznanie z podstawowymi zagadnieniami z zakresu planowania, adaptacji i prognozowania skutków funkcjonowania systemów transportowych oraz wykształcenie umiejętności praktycznego koordynowania systemów transportowych.
EK1 Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społeczno – ekonomicznych, prawnych i organizacyjnych uwarunkowań mających wpływ na funkcjonowanie systemów
transportowych.
EK2 Potrafi dokonać analizy funkcjonowania systemów transportowych i ocenić istniejące
rozwiązania techniczne poszczególnych podsystemów transportowych.
EK3 Ma umiejętność pozyskiwania informacji z literatury , baz danych i innych źródeł. Właściwie interpretuje pozyskane informacje.
Kierunkowe
K_W20
K_W11; K_W17;
K_W01
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społeczno – ekonomicznych, prawnych i organiEK1
zacyjnych uwarunkowań mających wpływ na funkcjonowanie systemów transportowych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi identyfiPotrafi scharakteryPotrafi obsługiwać
Jest w stanie zarządzać
Poprawność pokować elementów
zować istotę systesystemy meldunkowe
infrastrukturą i środsługiwania się
systemów transportomów transportowych.
i zarządzania ruchem
kami transportu.
systematami mel- wych.
w nawigacji .
dunkowymi i zarządzania ruchem.
Kryterium 2
Nie potrafi interprePotrafi zaprezentować Potrafi właściwie doPrecyzyjnie analizuje
Zrozumienie zatować zasad tworzesystem transportowy i bierać podstawowe
główne modele rozwoju
sad wyboru włania podsystemów
jego właściwości.
struktury kombinosystemu transportościwych elementransportowych.
wanych systemów
wego .
tów systemu
transportowych.
transportowego.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Poprawność rozpoznawania właściwego doboru
środków transportu.
Kryterium 2
Znajomość kryteriów analizy
funkcjonowania
systemu transportowego.
EK3
Potrafi dokonać analizy funkcjonowania systemów transportowych i ocenić istniejące rozwiązania
techniczne poszczególnych podsystemów transportowych.
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie jest w stanie doPosiada umiejętność
Potrafi ocenić stopień
Posiada kompetencje
konać doboru środka
precyzyjnego doboru
bezpieczeństwa w
do organizowania i kotransportu do przewiśrodków transportu do funkcjonowaniu poordynowania przewodzianych zadań.
przewidzianych zaszczególnych systezów ładunków i osób .
dań.
mów transportowych.
Nie rozróżnia kryteriów klasyfikacji systemów transportowych.
Potrafi identyfikować
klasy systemu transportowego.
Posiada umiejętność
doboru technologicznego elementów systemu transportowego.
Potrafi zastosować metody oceny i optymalizacji systemów
transportowych.
Ma umiejętność pozyskiwania informacji z literatury , baz danych i innych źródeł. Właściwie inter91
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
chęć do aktywnego udziału w
zajęciach.
Kryterium 2
Umiejętność korzystania z literatury i wyszukiwania informacji,
właściwej ich interpretacji.
pretuje pozyskane informacje.
Zaliczenie pisemne.
2
3
Nie wykazuje wystar- Wykazuje niezbędną,
czającej aktywności
do efektywnego uczena zajęciach.
nia się, aktywność.
Nie korzysta z literatury i nie potrafi pozyskiwać informacji
poza zajęciami.
SEMESTR I
W ograniczonym zakresie korzysta
z dostępnej literatury i
materiałów. Nie zawsze wyciąga właściwe
wnioski.
3,5 - 4
Wykazuje zadowalająca aktywność na zajęciach. Identyfikuje i
rozwiązuje problem
przy nieznacznej pomocy wykładowcy.
Potrafi pozyskiwać
informacje z różnych
źródeł. Poprawnie
formułuje opinie.
4,5 - 5
Wykazuje optymalną
aktywność na zajęciach. Wykazuje chęć
pogłębiania tematu,
rozwija swą inicjatywę
i konstruktywne podejście do rozwiązywania
problemów.
Doskonale wykorzystuje dostępne źródła
informacji. Wyciąga
celne wnioski oraz
optymalnie formułuje
opinie .
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
1. Filozofia systemu: pojęcie teorii systemów, klasyfikacja systemów, własności systemów. Schemat cybernetyczny. Struktury systemów. Elementaryzacja systemów. Hierarchia systemów. Systemy wielostopniowe.
2. Ocena stanu systemu: prawa systemowe, ocena stanu systemu jako zbioru elementów, ocena stanu poszczególnych elementów systemu, cel, pojęcie celu, funkcja celowa. Wieloparametrowe zadania systemowe.
3. Prognozowanie stanu systemu: problem podejmowania decyzji, planowanie decyzji, model prognozowania stanu systemu, system PERT. Grafo-macierzowa metoda analizy systemu.
4. Charakterystyki całkowe. Algorytm kontroli systemu. Model kontroli systemu. Modelowanie systemu transportowego.
Model prognozowania pracy portu morskiego. Modelowanie zadania transportowego. Aparat matematycznych charakterystyk całkowych. Model prognozowania przedsiębiorstwa transportowego. Transport osobowy i towarowy w systemie
społeczno-gospodarczym kraju, regionu i miasta.
5. Generacja ruchu, rozkład przestrzenny, podziała ruchu na środki transportu, rozkład ruchu na sieć transportową.
6. Projektowanie systemów transportowych osiedla, miasta, regionu i kraju.
7. Ocena systemów transportowych.
8. Rodzaje procesów transportowych. Organizacja i technologia przewozów ładunków i osób.
9. Koordynacja przewozów z pracą punktów ładunkowych. Kierowanie przewozami, służba dyspozytorska i eksploatacyjna.
10. Transport kombinowany.
11. Transport wewnętrzny w zakładach i magazynach, elastyczne systemy transportu.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
ĆWICZENIOWE
30 GODZ.
Projektowanie systemów transportowych osiedla, miasta, regionu i kraju.
Ocena systemów transportowych.
Dobór środków do zadań transportowych.
Koordynacja przewozów z pracą punktów ładunkowych.
Kierowanie przewozami, służba dyspozytorska i eksploatacyjna.
Statystyczne metody badania potoków ruchu.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godz. Zajęć dydaktycznych
92
Godziny
30
30
ECTS
6
30
5
101
5
66
3
60
2
1. Europa-Azja, Gospodarka, Transport. Praca zbiorowa pod redakcją L. Mindur, Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań 2007.
2. Fijałkowski J., Transport wewnętrzny w systemach logistycznych – wybrane zagadnienia, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2003.
3. Kaczorek T., Teoria sterowania i systemów, PWN Warszawa 1999.
4. Uwarunkowania rozwoju systemu transportowego Polski, praca zbiorowa pod redakcją: B. Liberadzki, L. Mindur, Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Warszawa–Poznań–Radom 2006.
1. Neider J., Marciniak-Neider D., Transport intermodalny, PWE, Warszawa 1997.
2. Transport, praca zbiorowa pod redakcją W. Rydzkowski, K. Wojewódzka-Król, PWN, Warszawa 1997.
3. Rydzkowski W., Wojewódzka-Król K., Współczesne problemy polityki transportowej, PWE, Warszawa 1997.
[email protected]
93
ZRiOŻ
16.
Przedmiot:
Semestr
Liczba tygodni
w semestrze
15
I
T/TISN2012/11/16/ET
EKONOMIKA TRANSPORTU
A
C
L
1
2
A
C
L
15
30
ECTS
4
Zapoznanie z podstawowymi i specjalistycznymi zagadnieniami związanymi z ekonomiką systemów transportowych oraz ich
funkcjonowaniem w skali mikro i makroekonomicznej.
II. Wymagania wstępne.
Brak wstępnych wymagań.
Efekty kształcenia jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności , postaw.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie ekonomiki transportu.
źródeł, w zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać
opinie.
EK3 Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych i innych pozatechnicznych uwarunkowań działalności inżynierskiej.
EK4 Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się- podnoszenia kompetencji zawodowych
i osobistych.
EK5 Potrafi podczas rozwiązywania zadań obejmujących zagadnienia transportowe uwzględnić
globalne i społeczne skutki międzynarodowego transportu, potrafi w swoich działaniach
stosować zasady zrównoważonego rozwoju, w tym posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny i właściwy sposób wykorzystania systemów transportowych.
Ma podstawową wiedzę w zakresie ekonomiki transportu.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny, sprawdzian.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Jest w stanie wymienić
Jest w stanie wymiepodstawowych pojęć
nić i opisać podstaWiedza o elewystępujących w
zjawiska występujące w wowe pojęcia i zjawimentarnych
ekonomice transportu
ekonomice transportu
ska oraz w sposób loskładnikach i zawraz z ich podstaoraz opisać niektóre
giczny z niewielką
gadnieniach
wową interpretacją.
z nich.
pomocą powiązać je
związanych z
z przedmiotami poekonomiką transkrewnymi.
portu.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność pozyskiwania wiedzy i wiadomości
z różnych źródeł.
EK3
Kierunkowe
K_W04
K_U01; K_U08
K_W09
K_K01
K_U17; K_U19
4,5 - 5
Jest w stanie sprostać
wymaganiom poprzednim oraz potrafi
właściwie interpretować najnowsze trendy
wynikające z ustawodawstwa ue oraz
osiągnięć światowych.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, w
zakresie studiowanego kierunku studiów; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich
interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi korzystać
Właściwie korzysta
Właściwie korzysta
Realizuje wymagania
z właściwych źródeł
z wskazanych obowiąz- z wszelkich dostęppoprzednie oraz dąży
informacji, nie potrafi kowych źródeł, jednak
nych źródeł. Poprawdo dokładnego zbadokonywać wyboru
nie potrafi samodzielnie nie wykonane prace
dania problemu. Wyinformacji. Nie wywyszukiwać innych
cechuje samodzielciąga wnioski wynikonuje nakazanych
źródeł. Poprawnie wyność .
kające w uzyskanej
prac.
konane prace oddaje w
wiedzy. Prace wykoterminie.
nane są pracami wyczerpującymi i dokładnymi.
Ma podstawową wiedzę niezbędną do rozumienia społecznych, ekonomicznych, prawnych
94
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie wyciągania
wniosków w obszarze pokrewnych przedmiotów.
Ek4
Metody oceny
Kryteria /ocena
Kryterium
Zrozumienie potrzeby nieustannego podnoszenia
kompetencji.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ocena
Kryterium
Umiejętność postrzegania w ekonomice transportu
szerszego kontekstu.
2
3
3,5 - 4
Nie jest w stanie wyJest w stanie wymienić i Orientuje się w elemienić podstawowych omówić elementy ekomentach poprzednich
pojęć ekonomiki
nomiki transportu.
oraz w sposób potransportu.
prawny porównuje i
wyciąga wnioski.
4,5 - 5
Wykonuje poprawnie
poprzedzające elementy oraz jest w stanie dokonać powiązań
przedmiotu
z przedmiotami pokrewnymi.
Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się- podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Słabo rozumie potrzebę
Poprawnie rozumie
Poprawnie rozumie
dokształcania się
potrzebę dokształcapotrzebę dokształcania się.
nia się, dostrzega konieczność podnoszenia kwalifikacji.
Potrafi podczas rozwiązywania zadań obejmujących zagadnienia transportowe uwzględnić globalne
i społeczne skutki międzynarodowego transportu, potrafi w swoich działaniach stosować zasady
zrównoważonego rozwoju, w tym posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny
i właściwy sposób wykorzystania systemów transportowych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie jest w stanie wyZ pomocą jest w stanie
Zna zagadnienia
Płynnie porusza się w
mienić podstawowych wymienić podstawowe
związane z logistyką . obszarze tematyki.
problemów. Nie wyproblemy i scharaktery- Potrafi z pomocą
Samodzielnie rozwiąkonuje nakazanych
zować je.
scharakteryzować je.
zuje problem.
prac
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Przedmiot ekonomiki transportu.
Prawa ekonomiczne i ich przejawianie się w transporcie.
Koszty i ich struktura.
Polityka transportowa – cele, metody, narzędzia.
Cechy i finansowanie usług transportowych w poszczególnych gałęziach.
Finansowanie infrastruktury i suprastruktury transportowej.
Stany nierównowagi rynkowej w transporcie i ich efekty ekonomiczne.
Kierunki rozwoju transportu.
Problemy integracji transportu Polski z europejskim systemem transportowym.
Organizacja i ekonomika przewozów intermodalnych.
SEMESTR I
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Metody badawcze stosowane w ekonomice transportu.
Znaczenie i funkcje transportu.
Pomiar działalności transportu.
Racjonalizacja działalności transportowej.
Rynek usług transportowych.
Kongestia transportowa.
Podstawy finansowania rozwoju transportu.
Efektywność ekonomiczna inwestycji transportowych.
Mierniki jakościowe pracy transportu.
Prognozowanie i planowanie w transporcie.
95
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Godziny
30
15
ECTS
8
2
5
60
53
4
3
17
1
1. Blauwens G., De Baere P., Eddy Van de Voorde. Transport Economics. Wyd. De Boeck, Antwerpia 2002.
2. Ciesielski M., Szudrowicz A., Ekonomika transportu. Wyd. Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Poznań 2000.
3. Grzelakowski A.S., Formy i metody finansowania infrastruktury w Polsce. Problemy optymalizacji finansowania infrastruktury transportu. Wyd. Akademii Morskiej w Gdyni, Gdynia 2005.
4. Grzywacz W., Wojewódzka-Król K., Rydzkowski W., Polityka transportowa. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk
2005.
5. Koźlak A., Ekonomika transportu. Teoria i praktyka gospodarcza. Wyd. Uniwersytetu Gdańskiego, Gdańsk 2007.
1. Technologie transportowe XXI wieku. Red. L. Mundur. Wyd. Instytut Technologii Eksploatacji – Państwowy Instytut
Badawczy, Warszawa 2008.
2. Uwarunkowania rozwoju systemu transportowego Polski. Red. B. Liberadzki i L. Mundur. Wyd. Instytut Technologii
Eksploatacji – Państwowy Instytut Badawczy, (wyd. II uzup.), Warszawa 2007.
kmdr. por. mgr inż. Dariusz Stachowiak
[email protected]
96
ZRiOŻ
17.
Przedmiot:
Semestr
II
III
T/TISN2012/12/17/IT1
INFRASTRUKTURA TRANSPORTU– moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
1
15
15
1
1
15
15
2
Zapoznanie z problemami właściwej klasyfikacji i charakterystyki infrastruktury transportu w układzie gałęziowym, składem
infrastruktury liniowej i punktowej w aspekcie transportu morskiego, klasyfikacją portów, składnikami infrastruktury portów,
infrastrukturą dostępu do portów od strony morskiej i śródlądowej ich oraz wpływu na manewrowanie statku.
PODSTAWOWE WIADOMOŚCI W ZAKRESIE: Systemy transportowe, Modelowanie systemów transportowych, Budowle hydrotechniczne i akweny portowe, Ekologia i ochrona środowiska, Inżynieria ruchu, Środki transportu, Ekonomika transportu,
Logistyka.
EK1 Ma podstawową wiedzę z zakresu regulacji prawnych UE w sprawie infrastruktury
transportowej.
EK2 Ma wiedzę na temat infrastruktury drogowej w UE.
Kierunkowe
K_W12; K_U08
K_W12; K_W20
Ma podstawową wiedzę z zakresu regulacji prawnych UE w sprawie infrastruktury transportowej.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Potrafi wymienić i
Potrafi wymienić i
Potrafi wymienić i
Znajomość regupodstawowych regukrótko scharakterywyczerpująco schascharakteryzować podlacji prawnych
lacji prawnych UE.
zować podstawowe
rakteryzować podstastawowe regulacje
UE.
regulacje prawne UE
wowe regulacje
prawne UE dotyczące
dotyczące rozwoju in- prawne UE dotyczące rozwoju infrastruktury
frastruktury transporrozwoju infrastruktury transportowej i przedtowej.
transportowej.
stawić tendencję zmian.
Ma wiedzę na temat infrastruktury drogowej w UE.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi opisać
Potrafi scharakteryPotrafi scharakteryPotrafi scharakteryzoZnajomość zapodstaw systemu inzować stan infrazować stan infrawać stan infrastruktury
gadnień związafrastruktury w Polsce. struktury drogowej w
struktury drogowej w
drogowej w Polsce. i
nych z infraPolsce.
Polsce na tle infraprzedstawić analizę postruktura drogową
struktury UE.
równawczą polskiego i
UE.
europejskiego systemu
infrastruktury drogowej
wraz z tendencjami
rozwoju.
SEMESTR II
INFRASTRUKTURA TRANSPORTU
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Wytyczne i kierunki polityki transportowej UE w zakresie rozwoju infrastruktury.
2. Europejskie sieci transportowe (kolejowe i drogowe) oraz pan-europejskie korytarze transportowe.
3. Podstawowe umowy międzynarodowe dotyczące infrastruktury drogowej, kolejowej, wodnej śródlądowej i transportu
kombinowanego.
4. Podstawowe regulacje prawne UE w zakresie rozwoju sieci transportowej (Dyrektywy, Decyzje Komisji WE i Parlamentu Europejskiego, Rozporządzenia, Białe i Zielone Księgi).
97
5. Internalizacja (upodmiotowienie) kosztów zewnętrznych transportu – jako element opłat za korzystanie z infrastruktury
transportowej.
6. Systemy opłat za korzystanie z infrastruktury drogowej i kolejowej w Europie: stan istniejący i proponowane przez Komisję WE rozwiązania.
7. Eliminowanie wąskich gardeł w rozwoju europejskiej infrastruktury transportowej.
8. Ocena stanu infrastruktury transportowej w Polsce w układzie gałęziowym.
9. Dostosowanie polskiego systemu infrastruktury transportowej do standardów i parametrów międzynarodowych oraz
wymogów UE.
Godziny
15
ECTS
3
2
20
18
2
2
98
17.
Przedmiot:
Semestr
II
III
T/TISN2012/23/17/IT2
INFRASTRUKTURA TRANSPORTU – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
1
15
2
15
15
1
1
15
Ma podstawową wiedzę o infrastrukturze transportu w aspekcie klasyfikacji, elemenEK1
tów składowych infrastruktury liniowej i punktowej w transporcie morskim.
Ma podstawową wiedzę w zakresie budowy i klasyfikacji portów morskich oraz eleEK2
mentów składowych infrastruktury portowej.
Ma wiedzę o składnikach infrastruktury portowej obejmujących akweny portowe,
EK3
morskie budowle hydrotechniczne i dostęp do portów od strony wód morskich i śródlądowych, w aspekcie manewrowania statków.
Umie dokonać oceny parametrów torów podejściowych, akwenów portowych i infraEK4
struktury portowej w aspekcie parametrów eksploatowanych statków.
Kierunkowe
K_W10
K_W07; K_W10
K_W04; K_W05;
K_W10
K_U25; K_U27
Ma podstawową wiedzę o infrastrukturze transportu w aspekcie klasyfikacji, elementów składowych
EK1
infrastruktury liniowej i punktowej w transporcie morskim.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma elementarnej
Zna podstawowe elePosiada wiedzę elePosiada usystematyWiedza o infrawiedzy o infrastrukturze menty infrastruktury
mentach infrastrukzowaną wiedzę o instrukturze transtransportu.
transportu w aspekcie
tury w transporcie
frastrukturze transportu w aspekcie
składowych liniowych morskim.
portu w aspekcie eleklasyfikacji, elei punktowych.
mentów składowych
mentów składow transporcie morwych infrastrukskim.
tury liniowej i
punktowej w
transporcie morskim.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza o budowie
i klasyfikacji portów morskich i ich
elementach składowych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza wiedzę o
składnikach infrastruktury portowej
Obejmującą budowle i dostęp do
portów aspekcie
manewrowania
statków .
Ma podstawową wiedzę w zakresie budowy i klasyfikacji portów morskich oraz elementów składowych infrastruktury portowej.
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi klasyfikować Posiada umiejętność
Zna zasadnicze zadaPosiada usystematyportów i przystani morklasyfikowania pornia, jakie mają do
zowaną wiedzę o porskich.
tów oraz ich podstaspełnienia elementy
tach i ich elementach
wowych elementów
składowe infrastrukskładowych.
budowy.
tury portowej.
Ma wiedzę o składnikach infrastruktury portowej obejmujących akweny portowe, morskie budowle
hydrotechniczne i dostęp do portów od strony wód morskich i śródlądowych w aspekcie manewrowania statków.
Zaliczenie pisemne.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada wiedzy w
Posiada wiedzę w o
Posiada wiedzę o buPosiada wiedzę o
zakresie wykładanego
składnikach infradowie akwenów porwzajemnych relacjach
tematu.
struktury portowe, i
towych i budowli
infrastruktury portoich podstawowych
morskich w aspekcie
wej i eksploatowazadaniach.
manewrowania statnych statków na
ków.
akwenie.
99
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza o składowych infrastruktury portowej wybranych portów
polskich.
Kryterium 2
Umiejętność oceny podstawowych
parametrów elementów infrastruktury portowej.
Umie dokonać oceny parametrów torów podejściowych, akwenów portowych i infrastruktury portowej w aspekcie parametrów eksploatowanych statków.
Zaliczenie ćwiczeń.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada wiedzy o
Posiada podstawowe
Zna skład elementów
Potrafi przeprowadzić
portach polskich w
widomości o portach
infrastruktury w zaogólna analizę możaspekcie infrastruktury
polskiego wybrzeża.
kresie transportu mor- liwości eksploatacji
transportu morskiego.
skiego w Polsce.
statku w porcie posiadającym określona infrastrukturę portową.
Nie potrafi określić metodami analitycznymi
podstawowych parametrów elementów infrastruktury portowej.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
analitycznego określenia parametrów
EK4.
Potrafi przeprowadzić
ocenę podstawowych
parametrów w aspekcie wybranych portów
polskich.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
Infrastruktura transportu: podstawowe pojęcia, klasyfikacja, elementy składowe.
Infrastruktura liniowa w układzie podstawowych gałęzi gospodarki, korytarze transportowe.
Infrastruktura punktowa (terminale lądowe, wodne, centra logistyczne).
Porty morskie jako element sieci transportowej, klasyfikacja portów struktura własności, terminale, przystanie.
Infrastruktura portowa: akweny portowe, oznakowanie nawigacyjne, budowle hydrotechniczne, obszar lądowy, wewnętrzna sieć transportowa, połączenia zewnętrzne, terminale specjalistyczne.
Składniki infrastruktury portowej: infrastruktura drogowa, kolejowa, urządzenia przeładunkowe, infrastruktura elektroenergetyczna, ciepłownicza, wodociągowa, kanalizacyjna, telekomunikacyjna, przeciwpożarowa.
Infrastruktura zapewniająca dostęp do portów od strony morskiej i śródlądowej (sieć dróg wodnych), podległość administracyjna (urzędy morskie, urzędy śródlądowe).
Parametry techniczne i obciążenia elementów infrastruktury transportowej.
Złożone systemy transportowe. Kształtowanie infrastruktury.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Potrafi określić zasady określania parametry wybranych
elementów EK4.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Infrastruktura transportu w aspekcie regionu, kraju i Europy, korytarze transportowe.
Infrastruktura liniowa i punktowa z uwzględnieniem portów wybrzeża polskiego.
Morskie porty w Polsce- rodzaje, lokalizacja, struktura wybranych portów.
Zespół portowy Świnoujście-Szczecin oraz morskiego Portu Police.
Akwatoria związane z torem wodnym Świnoujście –Szczecin.
Infrastruktura portów Gdynia i Gdańsk, tory podejściowe, kanały portowe, baseny.
100
Godziny
15
15
ECTS
6
8
4
48
36
2
1
19
1
1. Basiewicz T., Gołaszewski A., Rudziński L., Infrastruktura transportu, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej,
Warszawa 2006.
2. Europa-Azja, Gospodarka, Transport. Praca zbiorowa pod redakcją L. Mindur, Instytut Logistyki i Magazynowania, Poznań 2007.
3. Porty morskie. Zmiany w lądowo-morskich łańcuchach transportowych w rejonie basenu Morza Bałtyckiego – szanse i
zagrożenia dla polskich interesów morskich. Praca zbiorowa pod redakcją K. Chwesiuk, Kreos, Szczecin 2004.
4. Uwarunkowania rozwoju systemu transportowego Polski, praca zbiorowa pod redakcją: B. Liberadzki, L. Mindur, Wydawnictwo Instytutu Technologii Eksploatacji – PIB, Warszawa–Poznań–Radom 2006.
5. Galor W., Bezpieczeństwo żeglugi na akwenach ograniczonych budowlami hydrotechnicznymi. Fundacja Rozwoju WSM,
Szczecin, 2004.
6. Mazurkiewicz B. Morskie budowle hydrotechniczne, Zalecenie do projektowania i wykonywania. Wyd. FPOPPOiGM,
Gdańsk, 2008.
7. Gucma S.: Inżynieria ruchu morskiego. Okrętownictwo i Żegluga, Gdańsk, 2001.
8. Nowicki A.: Wiedza o manewrowaniu statkami morskimi (Podstawy teorii i praktyki). Trademar, Gdynia, 1999.
1. Magazyn Autostrady, miesięcznik.
2. Polska Gazeta Transportowa, tygodnik.
3. Przegląd Komunikacyjny, miesięcznik.
4. Rynek Kolejowy, miesięcznik.
5. Transport i Komunikacja, dwumiesięcznik.
prof. dr hab.. inż. Krzysztof Chwesiuk
dr hab. inz. Wiesław Galor, prof. nadzw. AM
[email protected]
ZLiI(WIET)
[email protected]
ZUN
101
18.
Przedmiot:
Semestr
II
III
T/TISN2012/23/18/PBMGI1
PODSTAWY BUDOWY MASZYN I GRAFIKA INŻYNIERSKA – moduł 1
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
15
1
1
15
15
1
2
15
30
ECTS
3
4
Zapoznanie z podstawami konstrukcji maszyn oraz rysunku technicznego z wykorzystaniem powszechnie stosowanej dokumentacji, a także wykształcenie umiejętności niezbędnych do przedstawienia konstrukcji w formie szkicu i w formie elektronicznej z wykorzystaniem techniki CAD.
Zna podstawowe definicje, typy i elementy konstrukcyjne maszyn.
EK1
KE2
Potrafi dokonać doboru materiałowego dla projektowanych elementów maszyn oraz
dokonać niezbędnych obliczeń konstrukcyjno – wytrzymałościowych elementów maszyn w zależności od charakteru ich pracy i obciążenia.
Zna podstawowe definicje, typy i elementy konstrukcyjne maszyn.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
podstawowych elepodstawowe typy mapodstawowe typy mamentów konstrukcyjszyn oraz ich elementy
szyn ich elementy
nych ani zdefiniować
konstrukcyjne.
konstrukcyjne oraz
typów maszyn.
zasadnicze zastosowania poznanych typów połączeń.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kierunkowe
K_W13; K_W14;
K_U08
K_U01; K_U04;
K_U26
4,5 - 5
podstawowe typy maszyn ich elementy
konstrukcyjne oraz
zasadnicze zastosowania poznanych typów połączeń, zna
nowoczesne tendencje występujące w
konstrukcji maszyn.
Potrafi dokonać doboru materiałowego dla projektowanych elementów maszyn oraz dokonać niezbędnych obliczeń konstrukcyjno– wytrzymałościowych elementów maszyn w zależności od charakteru ich pracy i obciążenia.
Projekt połączenia.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi dokonać
Potrafi dokonać doPotrafi dokonać doSamodzielnie rozwiądoboru materiałowego
boru materiałowego dla boru materiałowego
zuje dowolne zadanie
dla projektowanych
projektowanych eledla projektowanych
projektowe i wykoelementów maszyn,
mentów maszyn, poelementów maszyn,
nuje dokumentację
nie potrafi zrealizować trafi zrealizować podpotrafi zrealizować
konstrukcyjną.
podstawowych oblistawowe niezbędne
podstawowe nieczeń wytrzymałościoobliczenia wytrzymało- zbędne obliczenia
wych i zaprojektować
ściowe oraz potrafi też
wytrzymałościowe
najprostszy typ połązaprojektować najoraz potrafi też zaczenia.
prostszy typ połączeprojektować dowolny
nia.
typ połączenia.
102
SEMESTR II
PODSTAWY BUDOWY MASZYN
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
1. Maszyny – definicja podstawowa, typy:
1.1. maszyny proste,
1.2. maszyny transportowe (transportu pionowego i poziomego),
1.3. transport na małych odległościach (przenośniki i podnośniki),
1.4. obrabiarki (obróbka skrawaniem i plastyczna).
2. Podstawowe węzły konstrukcyjne maszyn:
2.1. łożyskowanie,
2.2. przekładnie cięgnowe,
2.3. przekładnie zębate,
2.4. sprzęgła i hamulce,
2.5. połączenia nitowane,
2.6. połączenia spawane,
2.7. połączenia klejone,
2.8. połączenia zgrzewane.
3. Nowoczesne tendencje w budowie maszyn.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
PODSTAWY BUDOWY MASZYN
Projekt złącza spawanego.
Projekt połączenia śrubowego.
Projekt przekładni pasowej z pasem klinowym.
Obliczenia wytrzymałościowe typowych elementów maszyn:
4.1. kołek walcowy,
4.2. wpust pryzmatyczny,
4.3. czop,
4.4. śruba.
Godziny
15
15
ECTS
5
15
25
5
80
35
3
1
55
2
103
18.
Przedmiot:
Semestr
II
III
T/TISN2012/23/18/PBMGI2
PODSTAWY BUDOWY MASZYN I GRAFIKA INŻYNIERSKA – moduł 2
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
15
1
1
15
30
15
2
1
15
ECTS
3
4
Kierunkowe
K_W13; K_W14
K_U04; K_U11
Ma podstawową wiedzę dotyczącą grafiki inżynierskiej
EK1
Potrafi opracować rysunek techniczny elementu części maszyn.
EK2
Ma podstawową wiedzę dotyczącą grafiki inżynierskiej.
EK1
Metody oceny
Projekt.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zasad rzutoZna zasady rzutowaZna zasady rzutowania
Znajomość podwania prostokątnego.
nia prostokątnego.
prostokątnego, zna podstaw grafiki inżystawy rysunku technierskiej.
nicznego
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Opracowanie rysunku technicznego elementu
części maszyn.
Potrafi opracować rysunek techniczny elementu części maszyn.
Projekt.
2
3
3,5 - 4
Nie potrafi prawipotrafi zwymiarować
Potrafi opracować szkic
dłowo zwymiarować
element części matechniczny elementu
części maszyn ani
szyn, potrafi wykonać części maszyn
wykonać przekrojów i rzuty, widoki pomocrzutów typowych dla
nicze, szczegóły,
rysunku technicznego. przekroje, kłady
i wyrwania elementów części maszyn
SEMESTR III
GRAFIKA INŻYNIERSKA
AUDYTORYJNE
1. Zasada rzutu cechowanego i odwzorowanie podstawowych elementów przestrzeni.
2. Metoda transformacji
2.1.
Transformacja dla punktu.
2.2.
Transformacja dla prostej.
2.3.
Transformacja dla płaszczyzny.
3. Rzuty prostokątne
3.1.
Metoda europejska.
3.2.
Metoda amerykańska.
3.3.
Układ trzech rzutni (rzutnia monge’a).
4. Rzuty aksonometryczne
4.1.
Aksonometria izometryczna.
4.2.
Aksonometria dimetryczna.
5. Rola normalizacji w grafice inżynierskiej.
6. Zasady wykonywania rysunku technicznego
6.1.
Wymiary i kształt arkuszy rysunkowych.
6.2.
Obramowanie.
6.3.
Tabliczka rysunkowa.
6.4.
Rodzaje i zastosowanie linii rysunkowych.
6.5.
Podziałki rysunkowe.
6.6.
Pismo techniczne.
6.7.
Ogólne zasady wymiarowania.
104
4,5 - 5
Zna zasady rzutowania prostokątnego,
zna podstawy rysunku
technicznego, zna
podstawy projektowania CAD
4,5 - 5
Potrafi opracować rysunek techniczny wykorzystując technikę
CAD
15 GODZ.
6.8.
przekroje, kłady, wyrwania, szczegóły.
6.9.
uproszczenia rysunkowe.
7. Rysunki wykonawcze i złożeniowe.
8. Zastosowanie graficznych programów komputerowych z grupy CAD do zapisu konstrukcji.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
GRAFIKA INŻYNIERSKA
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Rodzaje odwzorowań stosowanych w geometrii inżynierskiej.
Zastosowanie transformacji dla punktu, prostej i płaszczyzny.
Aksonometria jako rysunek poglądowy.
Wyznaczanie rzutów prostokątnych punktu, odcinka, bryły w układzie rzutni Monge’a.
Praktyczne wykonywanie rzutów, widoków pomocniczych, szczegółów, przekrojów i kładów, wyrwań.
Praktyczne zastosowanie sposobów wymiarowania.
Wymiarowanie elementu części maszyn za pomocą suwmiarki.
Opracowanie szkicu elementu części maszyn.
Opracowanie rysunku technicznego elementu części maszyn.
Wykonanie rysunku technicznego części maszyn za pomocą programu komputerowego grupy CAD.
Godziny
15
30
ECTS
5
15
30
5
100
50
4
2
75
2
SEMESTR II
1. Rutkowski A .,Części Maszyncz..I i II WSziP 2007,
1. Dietrych M., Podstawy konstrukcji maszyn, t. I, ii, III, WNT W-wa 1995.
2. Dietrych J., Kocanda S., Korewa W., Podstawy konstrukcji maszyn, cz. I, II i III, WNT 1967.
3. Orlik Z., Surowiak W., Części maszyn, cz. I i II, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne 1974.
4. Leichthammer A., Tolerancje i pasowania w budowie maszyn, WNT 1964.
5. Mały poradniki mechanika, WNT 1988.
SEMESTR III
1. Dobrzański T., Rysunek techniczny maszynowy. Warszawa: OWPW 2004.
2. Grzybowski L., Geometria wykreślna. Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie. Szczecin 2002.
3. Metelkin J., Setman A., Zdrojewski P., MegaCAD, Wydawnictwo Helion.
4. Osiński Z., Podstawy konstrukcji maszyn. Warszawa: PWN 1999.
SEMESTR II
1. Hebda M., Wachol A., Trybologia, WNT 1980.
2. Niezgodziński M i T., Wzory, wykresy i tablice wytrzymałościowe, PWN 1977.
105
3. Ochęduszko. Koła zębate, t. I, II i III, PWT 1958.
SEMESTR III
1. Andrzejowski Z., Pawłowski W., Przewłocki S., Geometria wykreślna: konstrukcje podstawowe z przykładami zastosowań, Politechnika Łódzka, Łódź 1997.
2. Bajkowski J., Podstawy zapisu konstrukcji. Warszawa: OWPW 2005.
3. Bieliński A., Geometria wykreślna. Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2005.
4. Błach A.: Inżynierska geometria wykreślna : podstawy i zastosowania. Wydaw. Politechniki Śląskiej, Gliwice 2002.
5. Buksiński T., Szpecht A.: Rysunek techniczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1999.
6. Dietrich M. (red.) Podstawy konstrukcji maszyn. Tomy 1 – 3. WNT, Warszawa, 1999.
7. Dobrzański T: Rysunek techniczny, WNT Warszawa 1998.
8. Geometria wykreślna w zadaniach : praca zbiorowa / pod red. Stefana Przewłockiego ; zespół autorski Zdzisław Andrzejowski [et al.].: Politechnika Łódzka, Łódź 1999.
9. Januszewski B.: Geometria wykreślna : teoretyczne podstawy rysunku technicznego. Oficyna Wydaw. Politechniki Rzeszowskiej, Rzeszów 1999.
10. Kaczyński R., Nowakowski J.A., Sajewicz E.: Grafika inżynierska Cz. 1, Geometria wykreślna - ćwiczenia projektowe.:
Politechnika Białostocka, Białystok 2001.
11. Karcz Z.: Geometria wykreślna. Politechnika Lubelska, Lublin 1999.
12. Koczyk H.: Geometria wykreślna : metoda Monge'a i aksonometria. Cz. 2. Rozwiązania zadań. :Wydaw. Naukowe
PWN, Warszawa 1998.
13. Mierzejewski W.: Geometria wykreślna. Politechnika Warszawska, Warszawa 1994.
14. Paprocki K.: Rysunek techniczny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1999.
dr hab. inż. Tomasz Cepowski
dr inż. Krzysztof Nozdrzykowski
[email protected]
ZBiSS
[email protected]
ZPBiEM (WM)
106
19.
Przedmiot:
Semestr
II
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN2012/12/19/ŚT
ŚRODKI TRANSPORTU
A
C
L
2
A
C
L
30
ECTS
2
Zapoznanie z zasadami normalizacji, typizacji i unifikacji w budowie środków transportu, podstawowymiparametrami stosowanymi w procesie budowy statków i barek, typami statków i rodzajami ładunków.
Osiągnięcie efektów kształcenia z przedmiotów: systemy transportowe, infrastruktura transportu, logistyka, inżynieria ruchu.
EK1 Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie sprzętu i oprogramowania
komputerowego oraz środków transportu.
EK2 Potrafi podczas rozwiązywania zadań obejmujących zagadnienia transportowe uwzględnić globalne i społeczne skutki międzynarodowego transportu, potrafi w swoich działaniach stosować zasady zrównoważonego rozwoju, w tym posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny i właściwy sposób wykorzystania systemów transportowych.
źródeł, potrafi integrować pozyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także
wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać opinie.
Kierunkowe
K_W17; K_W18
K_W20; K_U17
K_U01
Ma podstawową wiedzę o trendach rozwojowych w zakresie sprzętu i oprogramowania komputeroEK1
wego oraz środków transportu.
Metody oceny
Wykład - zaliczenie w formie pisemnej, egzamin w formie pisemnej i ustnej.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma elementarnej
Rozróżnia podstaPoprawnie identyfikuje
Poprawnie identyfiwiedzy dotyczącej
wowe układy transpodstawowe układy
kuje podstawowe
Wiedza w zakreportowe i ich kontransportowe i ich konukłady transportowe i
sie podstawowych podstawowych układów transportowych i
strukcje.
strukcje. Zna ich zastoich konstrukcje. Zna
układów transich konstrukcji.
sowanie i ograniczenia.
ich zastosowanie i
portowych i ich
ograniczenia. Przykonstrukcji.
gotowuje zestawy danych.
Kryterium 2
Nie ma elementarnej
Rozróżnia ogólną buPoprawnie przedstawia
Poprawnie przedstawiedzy w zakresie
dowę typowych środogólną budowę typowia ogólną budowę
Wiedza w zakreogólnej budowy i
ków transportu i prowych środków transtypowych środków
sie zasad budowy
eksploatacji środków
blematykę ich eksplo- portu i problematykę
transportu i problei eksploatacji
transportu.
atacji
ich eksploatacji. Zna ich matykę ich eksploataśrodków transzastosowanie i ogranicji. Zna ich zastosoportu.
czenia eksploatacyjne
wanie i ograniczenia
eksploatacyjne. Poprawnie opisuje tendencje rozwojowe w
budowie środków
transportu
Potrafi podczas rozwiązywania zadań obejmujących zagadnienia transportowe uwzględnić globalne
EK2
i społeczne skutki międzynarodowego transportu, potrafi w swoich działaniach stosować zasady
zrównoważonego rozwoju, w tym posiada świadomość odpowiedzialności za najbardziej efektywny
i właściwy sposób wykorzystania systemów transportowych.
Metody oceny
Wykład - zaliczenie w formie pisemnej, egzamin w formie pisemnej i ustnej
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna zasad normaRozróżnia współczePoprawnie rozróżnia
sne zasady normaliza- współczesne zasady
współczesne zasady
Ocena przydatno- lizacji, unifikacji i ty107
ści i możliwości
wykorzystania zasad normalizacji,
unifikacji i typizacji w budowie
Kryterium 2
Ocena rozróżniania kryteriów doboru środka
transportu do zadania przewozowego.
pizacji w budowie
cji, unifikacji i typizacji w budowie środków transportu.
normalizacji, unifikacji
i typizacji w budowie
normalizacji, unifikacji i typizacji oraz
ocenia ich przydatność w budowie
Nie rozróżnia kryteriów doboru środka
transportu do zadania
przewozowego.
Słabo rozróżnia kryteria doboru środka
przewozowego.
kryteria doboru środka
przewozowego.
kryteria doboru środka transportu do zadania przewozowego.
Potrafi ocenić efektywność doboru środka transportu.
EK3
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych właściwie dobranych źródeł, potrafi integrować pozyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski oraz
formułować i uzasadniać opinie.
Wykład - zaliczenie w formie pisemnej, egzamin w formie pisemnej i ustnej
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie wykazuje wystar- Wykazuje niezbędną,
Wykazuje zadowalająca Wykazuje optymalną
do efektywnego ucze- aktywność na zajęciach. aktywność na zajęna zajęciach.
nia się, aktywność.
Identyfikuje i rozwiąciach. Wykazuje chęć
zuje problem przy niepogłębiania tematu,
znacznej pomocy wyrozwija swą inicjakładowcy.
tywę i konstruktywne
podejście do rozwiązywania problemów.
Nie korzysta z literaW ograniczonym zaPotrafi pozyskiwać inDoskonale wykorzytury i nie potrafi pokresie korzysta
formacje z różnych źró- stuje dostępne źródła
zyskiwać informacji
z dostępnej literatury i deł. Poprawnie formuinformacji. Wyciąga
poza zajęciami.
materiałów. Nie zawłuje opinie.
celne wnioski oraz
sze wyciąga właściwe
optymalnie formułuje
wnioski.
opinie .
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Chęć do aktywnego uczestnictwa
w zajęciach.
Kryterium 2
Umiejętność korzystania z literatury i wyszukiwania informacji,
właściwej ich interpretacji.
SEMESTR II
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
ŚRODKI TRANSPORTU
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Klasyfikacja i własności środków transportowych.
Podstawowe układy transportowe i ich konstrukcje.
Normalizacja, typizacja i unifikacja w budowie środków transportu.
Rozwiązania konstrukcyjne wybranych środków.
Środki transportu kolejowego.
Źródła napędu, układy przeniesienia napędu.
Pojazdy mechaniczne – charakterystyka i klasyfikacja.
Układy konstrukcyjne obiektów pływających i statków.
Środki transportu drogowego.
Środki transportu lotniczego.
Specjalne środki transportu. Transport wewnętrzny.
Klasyfikacja ładunków w aspekcie środków transportowych.
Jednostki ładunkowe.
Podstawowe parametry konstrukcyjne statków.
Typy statków.
Przewóz ładunków niebezpiecznych.
Urządzenia przeładunkowe.
108
Godziny
30
ECTS
6
6
42
2
36
2
1. Fijałkowski J., Transport wewnętrzny w systemach logistycznych : wybrane zagadnienia,. - Wyd. 2 popr. , Warszawa :
Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2003.
2. Jakubowski L., Technologia prac ładunkowych , Warszawa : Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, 2003.
3. Kujawa J., Organizacja i technika transportu morskiego, Wyd. UG Gdańsk 1997.
4. Praca zbiorowa / red. Józef Perenc, Jerzy Godlewski Międzynarodowe przewozy towarowe: Warszawa, Polskie Wydaw.
Transportowe, 2000.
5. Praca zbiorowa pod red. Semenom I., Zintegrowane łańcuchy transportowe, Wyd. Diffin, Warszawa 2008.
6. Starkowski D., Bieńczak K., Zwierzycki W., Samochodowy transport krajowy i międzynarodowy, Poznań 2006, tom I
i II.
7. Zalewski P., Siedlecki P., Drewnowski A., Technologia transportu kolejowego, WKŁ, Warszawa 2004.
1. Bogdaniuk B., Massel A., Podstawy transportu kolejowego, WKŁ Warszawa 2004.
2. Gubała M., Dembińska-Cyran J., Podstawy zarządzania transportem w przykładach, ILiM 2005.
3. Grudzewski W., Hejduk I., Rozwój systemu transportowego Polski w warunkach integracji europejskiej, Inst. Organizacji i Zarządzania w Przemyśle "ORGMASZ", 1998.
4. Pilawski T.., Przewóz towarów statkami morskimi, Wydawnictwo Uczelniane WSM, Gdynia 1984.
5. Popek M.., Towary niebezpieczne w transporcie morskim, Wydawnictwo Akademii Morskiej, Gdynia 2006.
6. Pusty T., Przewóz materiałów niebezpiecznych. Poradnik kierowcy, WKŁ Warszawa 2004.
[email protected]
109
ZRiOŻ
20.
Przedmiot:
Semestr
III
T/TISN2012/23/20/ET
EKSPLOATACJA TECHNICZNA
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
2
15
A
C
L
30
ECTS
2
Zapoznanie z podstawami teorii eksploatacji środków transportu oraz złożonych z nich systemów oraz zasadami formułowania, identyfikowania, analizowania i rozwiązywania problemów w aspekcie jakościowym i ilościowym.
Efekty kształcenia z przedmiotów: Matematyka i badania operacyjne, Podstawy ekonomii, Infrastruktura transportu, Środki
transportu.
EK1 Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych oraz
zna i poprawnie interpretuje terminologię eksploatacyjną.
EK2 Potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich – integrować wiedzę
z różnych dziedzin i dyscyplin oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające
także aspekty pozatechniczne.
EK3 Potrafi formułować i testować hipotezy związane z eksploatacyjnymi problemami inżynierskimi w tym probabilistycznymi.
Kierunkowe
K_W18
K_U19
K_W01; K_U18
Ma podstawową wiedzę o cyklu życia urządzeń, obiektów i systemów technicznych oraz zna
EK1
i poprawnie interpretuje terminologię eksploatacyjną.
Metody oceny
Zaliczenie w postaci testu.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada niepełną
Posiada usystematyzoZakres wiedzy i
wiedzę lub nie ma
wiadomości z wykłausystematyzowaną
waną wiedzę teorejej zrozumienie
wiedzy z wykładadanego zakresu.
wiedzę teoretyczną i
tyczną i faktograficzną
nego przedmiotu.
faktograficzną. Poz elementami wiedzy
siada usystematyzoz innych źródeł polwaną wiedzę teoreskich. Posiada usystetyczną i faktogramatyzowaną wiedzę
ficzną.
teoretyczną i faktograficzną pogłębioną o treści z lektury i innych
źródeł w języku polskim i angielskim.
Kryterium 2
Nie zna podstawoZna terminologię z
Zna terminologię z
Zna terminologię z zaZnajomość adewych pojęć i określeń zakresu problematyki
kresu problematyki wykwatnej terminoz zakresu problemawykładu, ale interwykładu, ale interkładu, potrafi poprawlogii z zakresu
tyki wykładu.
pretuje ją mało profepretuje ją posługując
nie zdefiniować i interwykładanych tresjonalnie posługując
się tylko opanowapretować znaczenia
ści.
się tylko podanymi
nymi pamięciowo dewiększości kluczowych
przykładami prakfinicjami. Zna termipojęć na własnych
tycznymi.
nologię z zakresu
przykładach. Zna terproblematyki wyminologię z zakresu
kładu, potrafi poproblematyki wykładu,
prawnie zdefiniować i potrafi poprawnie zdeinterpretować znacze- finiować znaczenia
nia większości kluwszystkich pojęć w jęczowych pojęć.
zyku podając nie cytowane na wykładzie
przykłady.
Potrafi – przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań inżynierskich – integrować wiedzę z różnych
EK2
dziedzin i dyscyplin oraz zastosować podejście systemowe, uwzględniające także aspekty pozatechniczne.
110
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Umiejętność wykonania analizy
pozyskanych informacji, w postaci graficznej z
podkreśleniem
probabilistyki
zjawisk.
Kryterium 2
Umiejętność wykonania syntezy
pozyskanych informacji, do postaci graficznej z
podkreśleniem
probabilistyki
zjawisk.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium1
Umiejętność wykonywania podstawowych obliczeń związanych
z problematyką
wykładów z podkreśleniem probabilistyki zjawisk.
Kryterium 2
Umiejętność oceny na podstawie
informacji graficznych rozwiązania systemowe związane z
problematyką
wykładów
z podkreśleniem
probabilistyki
zjawisk.
2
3
Nie umie przedstawić
Umie przedstawić i
i analizować podstaanalizować tylko podwowych informacji
stawowe informacje
przedstawionych w
przedstawione w popostaci wykresów.
staci wykresów.
4,5 - 5
Umie przedstawić i
analizować informacje
graficzne w zakresie
objętym problematyką
wykładów uwzględniając miary na osiach i
różne jednostki miar.
Umie przedstawić i
analizować informacje
przedstawione w postaci wykresów w pełnym opisie i opierając
na własnych przykładach.
Nie umie przekształUmie przekształcić
Umie dokonać syntezy
cić podstawowych in- tylko podstawowe
miar i przekształcić z
formacji z postaci alpostaci informacji alpostaci informacji algegebraicznej do pogebraicznej do pobraicznej do postaci
staci wykresów.
staci wykresów.
wykresów w zakresie
wykładów uwzględniając miary ujęte na
osiach i różne jednostki
tych miar. Umie dokonać syntezy miar i
przekształcić z postaci
informacji algebraicznej do postaci wykresów w zakresie objętym
problematyką wykładów w pełnym opisie i
opierając na własnych
przykładach.
Potrafi formułować i testować hipotezy związane z eksploatacyjnymi problemami inżynierskimi w
tym probabilistycznymi.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie umie wykonywać Umie wykonywać
Umie wykonywać
Umie wykonywać
podstawowych oblitylko podstawowe ob- tylko podstawowe ob- Dowolne obliczenia
czeń związanych
liczenia związane
liczenia związane
związane z problemaz problematyką wyz problematyką wyz problematyką wytyką wykładów i potrafi
kładów.
kładów.
kładów ze wskazaprzekształcać jednostki.
niem rodzaju jednoUmie wykonywać dostek. Umie wykonywolne obliczenia zwiąwać dowolne oblicze- zane z problematyką
nia związane z prowykładów i potrafi
blematyką wykładów
przekształcać jednostki
ze wskazaniem roopierając się na władzaju jednostek.
snych przykładach.
Nie umie interpretoUmie interpretować
Umie interpretować
Umie interpretować
wać informacji ujętylko podstawowe inpodstawowe informa- informacje ujęte w potych w postaci graformacje ujęte w pocje ujęte w postaci
staci graficznej z
ficznej.
staci graficznej i
graficznej z uwzględuwzględnieniem dozwiązane z problenieniem jednostek
wolnych jednostek
matyką wykładów.
związane z problezwiązane z problemamatyką wykładów.
tyką wykładów. Umie
Umie interpretować
interpretować inforinformacje ujęte w
macje ujęte w postaci
postaci graficznej z
graficznej z uwzględuwzględnieniem jednieniem dowolnych
nostek związane z
jednostek i przekształproblematyką wykłacać do innej postaci
dów.
graficznej.
111
3,5 - 4
Umie przedstawić i
analizować informacje graficzne w zakresie objętym problematyką wykładów
uwzględniając miary
ujęte na osiach
Umie przedstawić i
analizować informacje graficzne w zakresie objętym problematyką wykładów
dobierając trafnie
miary na osiach.
Umie przekształcić
postaci informacji algebraicznej do postaci wykresów w zakresie objętym problematyką wykładów
uwzględniając miary
ujęte na osiach. Umie
dokonać syntezy miar
i przekształcić z postaci informacji algebraicznej do postaci
wykresów w zakresie
wykładów dobierając
trafnie miary ujęte na
osiach.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
EKSPLOATACJA TECHNICZNA
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
Przedmiot, zakres i cel nauczania eksploatacji technicznej środków transportu.
Podejście systemowe w eksploatacji.
Modele prakseologiczne eksploatacji środków transportu.
Aspekty techniczne eksploatacji środków transportu.
Problemy ekonomiczne eksploatacji środków transportu.
Procesy i systemy użytkowania, ich identyfikacja i charakterystyki ilościowe.
Optymalizacja użytkowania w systemach transportowych
Czynniki i procesy wymuszające zmiany stanu technicznego urządzeń – rodzaje uszkodzeń.
Niezawodność eksploatacyjna środków transportu.
Podstawy diagnostykiśrodków transportu.
Procesy i systemy obsługiwania, ich identyfikacja i charakterystyki ilościowe.
Optymalizacja obsługiwania w systemach transportowych
Kierowanie eksploatacją środków transportu
Modelowanie i optymalizacja procesów i systemów eksploatacji.
Godziny
14
ECTS
1
4
19
15
2
2
1. Eksploatacja techniczna i naprawa, - Uzdowski M., Abramek K., Garczyński K., Warszawa 2003.
2. Podstawy zarządzania transportem w przykładach – I. Dembińska-Cyran, M. Gubała, ILM Poznań 2003.
3. Transport - praca zbiorowa pod red. W. Rydzykowskiego i K. Wojewódzkeij-Król , PWN Warszawa 2007.
1. Metodologia badań eksploatacji systemów technicznych, Cygan Z., Sienkiewicz P., Wojtczak J., W-wa 1994.
2. Metody badań modelowych systemu eksploatacji pojazdów, Piszczek W., Głowacki B., Warszawa 1979.
3. Obliczenia elementów systemu eksploatacji kolejowych pojazdów szynowych, Marciniak J., Radom 1995.
4. Sterowanie eksploatacją systemów technicznych”, Cygan Z., (pr. zespołowa pod red.), PAN Warszawa 1990.
5. Sterowanie i zarządzanie eksploatacją systemów technicznych – praca zbiorowa pod red. ST. Ziemby PWN Warszawa
1985.
6. Teoria eksploatacji pojazdów, Hebda M., Mazur T., Pelc H., Warszawa 1978.
7. Zarządzanie eksploatacją systemów technicznych – T. Mazur, A. Małek , WNT Warszawa 1979.
dr hab. inż. Wojciech Piszczek prof. nadzw. AM
[email protected]
112
ZUN
113
21.
Przedmiot:
Semestr
IV
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN2012/24/21/MET
METROLOGIA
A
C
L
1
1
1
A
C
L
15
15
15
ECTS
5
Zapoznanie z podstawowymi metodami pomiarowymi i zasadami ich stosowania oraz nabycie praktycznych umiejętności
obsługi aparatury pomiarowej, prowadzenia rejestracji wyników i szacowania błędów pomiaru z uwzględnieniem obliczeń na
liczbach przybliżonych.
Zakres szkoły średniej oraz matematyki, fizyki, nawigacji i inżynierii ruchu na semestrach I-III.
EK1 Definiuje i charakteryzuje metody pomiarów.
EK2 Wymienia i charakteryzuje przyrządy i systemy pomiarowe (w tym czujniki i przetworniki pomiarowe) oraz klasyfikuje je według przeznaczenia, zasady działania i cech metrologicznych.
EK3 Organizuje i przeprowadza eksperyment czynny i bierny.
EK4 Prowadzi rejestrację wyników zgodnie z zasadami metrologicznymi w celu ich późniejszej analizy, połączonej ze sformułowaniem wniosków.
EK5 Szacuje błędy pomiarów zgodnie z prawem przenoszenia błędów i wykorzystując techniki statystycznej analizy wyników pomiarów.
EK6 Obsługuje aparaturę pomiarową.
Kierunkowe
K_W08
K_W08
K_U12
K_W08;
K_U13
K_W01, K_W10
K_U24
K_W07, K_U23
Definiuje i charakteryzuje metody pomiarów.
EK1
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów,
egzamin.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie definiuje podstaDefiniuje podstawowe Definiuje i charakteDefiniuje i charakterywowych metod pometody pomiarów.
ryzuje podstawowe
zuje podstawowe
miarów.
metody pomiarów.
i alternatywne metody
Definiuje i charaktepomiarów analizując
ryzuje podstawowe i
ich dokładność. Defialternatywne metody
niuje i charakteryzuje
pomiarów.
podstawowe i alternatywne metody pomiarów analizując ich dokładność i dobierając
do problemów nawigacyjnych i IRM.
Wymienia i charakteryzuje przyrządy i systemy pomiarowe (w tym czujniki i przetworniki pomiaEK2
rowe) oraz klasyfikuje je według przeznaczenia, zasady działania i cech metrologicznych.
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, egzamin.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie wymienia lub nie
Wymienia, charakteWymienia, charakteWymienia, charakterycharakteryzuje przyryzuje i klasyfikuje
ryzuje i klasyfikuje
zuje i klasyfikuje proste
rządów pomiarowych. podstawowe przypodstawowe przyi złożone przyrządy
rządy pomiarowe werządy pomiarowe weoraz systemy pomiadług przeznaczenia.
dług przeznaczenia,
rowe według przeznazasady działania i
czenia, zasady działania
cech metrologiczi cech metrologicznych.
nych. Wymienia, cha- Wymienia, charakteryrakteryzuje i klasyfizuje i klasyfikuje proste
kuje proste i złożone
i złożone przyrządy
przyrządy pomiarowe oraz systemy pomia114
według przeznaczenia, zasady działania
i cech metrologicznych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
rowe według przeznaczenia, zasady działania
i cech metrologicznych
przedstawiając przyrządy lub systemy alternatywne.
Organizuje i przeprowadza eksperyment czynny i bierny.
Sprawozdanie/raport, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie przeprowadza lub Organizuje i przeproOrganizuje i przeproOrganizuje i przeproniewłaściwie przewadza prosty ekspewadza dwa proste
wadza eksperyment
prowadza eksperyryment pomiarowy.
eksperymenty pomiapomiarowy ze złożoną
ment pomiarowy.
rowe. Organizuje i
obróbką wyników. Orprzeprowadza ekspeganizuje i przeprowaryment pomiarowy
dza dwa eksperymenty
analizując powtarzalpomiarowe ze złożoną
ność i odtwarzalność
obróbką wyników.
pomiarów.
Prowadzi rejestrację wyników zgodnie z zasadami metrologicznymi w celu ich późniejszej analizy,
połączonej ze sformułowaniem wniosków.
Sprawozdanie/raport, zaliczenie laboratoriów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie prowadzi rejeProwadzi rejestrację
Prowadzi rejestrację
Prowadzi rejestrację
stracji wyników lub
wyników pomiarów
wyników pomiarów
wyników pomiarów
prowadzi niezgodnie
bezpośrednich zgodzłożonych zgodnie
złożonych wymagająz zasadami metrolonie z zasadami liczb
z zasadami liczb
cych transformacji jedgicznymi.
przybliżonych.
przybliżonych. Pronej ze zmiennych oraz
wadzi rejestrację wywyznacza ich miary
ników pomiarów złodokładności zgodnie z
żonych oraz wyznazasadami liczb przyblicza ich miary dokładżonych. Prowadzi rejeności zgodnie z zasastrację wyników pomiadami liczb przybliżorów złożonych wymanych.
gających transformacji
kilku zmiennych oraz
wyznacza ich miary
dokładności zgodnie z
zasadami liczb przybliżonych.
Szacuje błędy pomiarów zgodnie z prawem przenoszenia błędów i wykorzystując techniki statystycznej analizy wyników pomiarów.
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, zaliczenie laboratoriów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Niewłaściwie szacuje
Szacuje błędy pomiaSzacuje błędy pomiaSzacuje błędy pomiabłędy pomiarów.
rów zgodnie z prarów zgodnie z prarów zgodnie z prawem
wem przenoszenia
wem przenoszenia
przenoszenia błędów
błędów.
błędów wykorzystując wykorzystując złożone
podstawowe techniki
techniki statystycznej
statystycznej analizy
analizy wyników powyników pomiarów.
miarów w tym weryfiSzacuje błędy pomiakacji rozkładu normalrów zgodnie z pranego zmiennych. Szawem przenoszenia
cuje błędy pomiarów
błędów wykorzystując zgodnie z prawem
złożone techniki staprzenoszenia błędów
tystycznej analizy
wykorzystując złożone
wyników pomiarów.
techniki statystycznej
analizy wyników pomiarów w tym doboru
odpowiedniego rozkładu zmiennych.
Obsługuje aparaturę pomiarową.
Sprawozdanie, raport, zaliczenie laboratorium.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
115
Kryterium 1
Nie obsługuje nawet
podstawowej aparatury pomiarowej.
Obsługuje podstawową aparaturę pomiarową z odczytem
cyfrowym.
Obsługuje podstawową aparaturę pomiarową z odczytem
cyfrowym i mechanicznym (np. noniusz). Obsługuje aparaturę pomiarową z
odczytem cyfrowym i
mechanicznym oraz
systemy pomiarowe
(np. radar, GPS).
SEMESTR IV
METROLOGIA
Obsługuje aparaturę
pomiarową z odczytem
cyfrowym i mechanicznym oraz systemy pomiarowe z fuzją danych
(np. system dynamicznego pozycjonowania).
Obsługuje aparaturę
pomiarową z odczytem
cyfrowym i mechanicznym, systemy pomiarowe z fuzją danych
oraz złożone systemy
pomiarowe rejestracji
danych w symulatorach.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Pojęcia podstawowe: precyzja, dokładność, pomiar, błąd pomiaru, wartość prawdziwa wielkości, niepewność pomiarowa, błąd systematyczny i warunki powtarzalności, błąd przypadkowy, błąd gruby, czujnik, jednostki pomiarowe.
2. Obliczenia na liczbach przybliżonych.
3. Metody pomiarów: bezpośrednie (bezpośredniego porównania, różnicowa, zerowa), pośrednie.
4. Charakterystyki podstawowych przyrządów pomiarowych warsztatowych: suwmiarka, mikrometr, średnicówka mikrometryczna, optimetr, kątomierze.
5. Charakterystyki geodezyjno-nawigacyjnych przyrządów pomiarowych: dalmierz, teodolit, tachimetr, sekstant, kompas,
radar, odbiornik systemu GNSS.
6. Pomiar czasu i częstotliwości.
7. Błędy pomiarów – prawo przenoszenia się błędów.
8. Zasady organizacji eksperymentu pomiarowego i rejestracji wyników.
9. Techniki analizy statystycznej wyników pomiarów.
10. Badanie zdolności jakościowej procesów.
SEMESTR IV
METROLOGIA
ĆWICZENIOWE
15 GODZ
1. Obliczenia na liczbach przybliżonych. – 1h.
2. Obliczenia miar dokładności: błąd średni, błąd przeciętny, błąd prawdopodobny, błąd graniczny. – 2h.
3. Obliczenia błędu średniego funkcji obserwacji rozwijalnej w szereg Taylora – prawo przenoszenia się błędów średnich
Gaussa. – 2h.
4. Obliczenia wartości najbardziej prawdopodobnych – wyrównanych. – 2h.
5. Analiza błędu położenia punktu w pomiarze sytuacyjno-wysokościowym. – 2h.
6. Analiza błędu pomiaru czasu. – 2h.
7. Organizacja eksperymentu pomiarowego i rejestracji wyników – 2h.
8. Techniki analizy statystycznej wyników pomiarów – 2h.
SEMESTR IV
METROLOGIA
LABORATORYJNE
15 GODZ.
1. Pomiary z zastosowaniem przyrządów z noniuszem. – 1h.
2. Metoda pomiarów bezpośrednich (bezpośredniego porównania, różnicowa, zerowa) na przykładzie pomiarów dalmierzem. – 2h.
3. Analiza powtarzalności i odtwarzalności pomiarów na przykładzie pomiarów radarowych. – 2h.
4. Analiza statystyczna wyników pomiarów pozycji GNSS. – 2h.
5. Projektowanie i analiza karty x − R na przykładzie pomiarów szerokości pasa ruchu statku. – 2h.
6. Ocena dokładności pomiaru kierunku na podstawie synchronicznej rejestracji dwóch pozycji GNSS – 2h.
7. Ocena dokładności położenia umownej wodnicy statku w systemach ENC, PNS. – 4h.
116
Godziny
15
30
ECTS
3
45
6
99
48
5
2
75
3
1. Jaworski J., Morawski R., Olędzki J., Wstęp do metrologii i techniki eksperymentu, WNT Warszawa, 1992, ss. 212.
2. Morris A. S., Measurement and Instrumentation, Elsevier Science & Technology, Oxford, 2011.
3. Sanecki J., Elementy rachunku wyrównawczego, Fundacja Rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie, Szczecin
2004.
4. Sydenham P.H. (red.): Podręcznik metrologii. Część I - Podstawy teoretyczne, WKiŁ Warszawa, 1988, ss. 621.
5. Sydenham P.H. (red.): Podręcznik metrologii. Część II - Podstawy praktyczne, WKiŁ Warszawa, 1990, ss. 790.
6. Szydłowski H. i inni: Teoria pomiarów, PWN Warszawa, 1981, ss. 441.
1. Abramowicz H., Jak analizować wyniki pomiarów?, PWN Warszawa, 1992, ss. 120.
2. Finkelstein L., Grattan K.J.: Concise Encyclopedia of Measurement and Instrumentation, Pergamon Press, Elsevier Science, 1993, ss. 434.
3. Gajda J., Szyper M., Modelowanie i badania symulacyjne systemów pomiarowych, AGH &Jartek S.C. Kraków, 1998, ss.
411.
4. Guide to the Expression of Uncertainty in Measurement, II międzynarodowe wyd., ISO, 1995, polski tytuł: Wyrażanie
niepewności pomiaru. Przewodnik, uzupełniony o dodatek J. Jaworskiego Niedokładność, błąd, niepewność.
5. Hagel R., Zakrzewski J.: Pomiary dynamiczne, wyd. 2 zmienione, WNT Warszawa,1984, ss. 272
6. Kubisa S., Podstawy metrologii, skrypt Politechniki Szczecińskiej (elektr.), 1995.
7. Layer E., Gawecki W., Dynamika aparatury pomiarowej, badania i ocena, PWN Warszawa, 1991, ss. 143.
8. Lesiak P., Świsulski D., Komputerowa technika pomiarowa w przykładach, Agenda Wydawnicza PAK Warszawa, 2002,
ss. 141.
9. Mała encyklopedia metrologii, praca zbiorowa pod redakcją J. Beka, A. Fioka i J. Jaworskiego, WNT Warszawa, 1989,
ss. 518.
10. McGhee J., Henderson A., Korczyński M.J., Kulesza W., ScientificMetrology, druk ACGM Lodart S.A. Łódź, 19961998, ss. 422.
11. Międzynarodowy słownik podstawowych i ogólnych terminów metrologii (tłum. J. Dudziewicz), GUM Warszawa, 1996.
12. Morawski R.Z., Metody odtwarzania sygnałów pomiarowych, seria Metrologia i Systemy Pomiarowe, Monografia nr 1,
PAN, 1989.
13. Piotrowski J., Kostyrko K., Wzorcowanie aparatury pomiarowej, Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa, 2000, ss.
460.
14. Piotrowski J., Teoria pomiarów, PWN Warszawa, 1986, ss. 281.
15. Piotrowski J., Theory of Physical and Technical Measurement, PWN-Elsevier, 1992, ss. 305.
16. Świsulski D., Systemy pomiarowe - laboratorium, Politechnika Gdańska, 2001, ss. 107.
17. Turzeniecka D., Analiza dokładności wybranych przybliżonych metod oceny niepewności, Wyd. Politechniki Poznańskiej,
1999, ss. 154.
18. Zalewski P., Opracowanie metody oceny dokładności położenia „umownej wodnicy” statku w oparciu o systemy i urządzenia nawigacyjne planowane w systemie PNS, Zeszyt Naukowy Nr 6 (78) AM w Szczecinie. Szczecin 2005. str. 367385.
117
dr inż. Paweł Zalewski
Pozostałe osoby prowadzące zajęcia:
dr inż. Arkadiusz Tomczak
mgr inż. Rafał Gralak
[email protected]
CIRM
[email protected]
[email protected]
CIRM
CIRM
118
22.
Przedmiot:
Semestr
III
T/TISN2012/23/23/AE
AUTOMATYKA I ELEKTRONIKA
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
4
30
30
2
2
15
Zapoznanie z podstawami automatyki i elektroniki oraz systemów i urządzeń elektronicznych stosowanych w automatyce
okrętowej i wykształcenie umiejętności prawidłowej identyfikacji i wykonywania pomiarów parametrów podstawowych
obiektów stosowanych w automatyce.
Efekty kształcenia modułu nawigacja stopnia I
Ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki dotyczącej modelowania układów steroEK1
wania i automatyki, zasad działania, budowy, eksploatacji podstawowych układów
i urządzeń automatyki.
Posiada umiejętności modelowania układów sterowania i automatyki, pomiaru parameEK2
trów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych obwodów i urządzeń automatyki.
Ma podstawową wiedzę w zakresie pojęć, praw z zakresu elektrotechniki i elektroniki.
EK3
Posiada umiejętność wykorzystania podstawowych praw elektrotechniki i elektroniki do
EK4
analizy rachunkowej podstawowych elementów i obwodów elektrycznych i elektronicznych.
EK5
EK6
Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie: struktury, przetwarzania, transmisji
i pomiarów sygnałów elektrycznych w zakresie zasad działania, budowy, eksploatacji
podstawowych obwodów i urządzeń elektrycznych i elektronicznych.
Posiada umiejętności pomiarów, analizy i przetwarzania sygnałów elektrycznych pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych obwodów i urządzeń
elektrycznych i elektronicznych.
Kierunkowe
K_W01, K_W03,
K_W14
K_W03, K_U11,
K_U15, K_U23
K_W07
K_W07, K_W08,
K_U11, K_U12,
K_U13, K_U15,
K_U23
K_W07, K_W11
K_U12, K_U13,
K_U23
Ma podstawową wiedzę z zakresu matematyki dotyczącej modelowania układów sterowania i autoEK1
matyki, zasad działania, budowy, eksploatacji podstawowych układów i urządzeń automatyki.
Metody oceny
Zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, sprawozdanie/ raport.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharakBardzo dobrze zna podWiedza podstaczająca podstawowa
wowa wiedza w zateryzować/ omówić
stawowe i rozszerzone
wowa z zakresu
wiedza w zakresie pokresie modelowania
pojęcia i definicje aumatematyki dotyjęć i definicji zwiąmatematycznego
definicje automatyki
tomatyki oraz zasady
czącej modelozanych z tematem.
układów automatyki.
oraz zasady modelomodelowania matemawania układów
wania matematycztycznego układów austerowania oraz
nego układów autotomatyki. Biegle zna i
podstawowa wiematyki. Zna i potrafi
podstawowe i rozszedzę dotycząca auscharakteryzować /
rzone pojęcia i definicje
tomatyki.
omówić podstawowe i automatyki oraz zasady
rozszerzone pojęcia
modelowania matemaautomatyki oraz zatycznego układów ausady modelowania
tomatyki.
matematycznego
układów automatyki.
Kryterium 2
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharakZna i potrafi przeanaliwiedza w zakresie czająca podstawowa
zować pojęcia z zakresu
zasad działania,
wiedza w zakresie zakresie zasad działania, podstawowe pojęcia z zasad działania, bubudowy, eksplosad działania, bubudowy, eksploatacji
zakresu zasad działadowy, eksploatacji podatacji podstawodowy, eksploatacji
podstawowych ukłania, budowy, eksplostawowych układów i
wych układów i
podstawowych układów i urządzeń autoatacji podstawowych
urządzeń automatyki
119
urządzeń automatyki.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
umiejętności modelowania układów sterowania i
układów regulacji
automatycznej.
Kryterium 2
umiejętność analizy działania,
pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych obwodów i
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie pojęć elektrotechniki i elektroniki.
Kryterium 2
wiedzę w zakresie
praw elektrotechniki i elektroniki.
dów i urządzeń automatyki.
matyki.
układów i urządzeń
Biegle zna i potrafi
automatyki. Zna i poprzeanalizować pojęcia
trafi scharakteryzoz zakres uzasad działawać/ omówić podstania, budowy, eksploatawowe i rozszerzone
cji podstawowych ukłapojęcia z zakresu zadów i urządzeń autosad działania, bumatyki.
dowy, eksploatacji
podstawowych układów automatyki.
Posiada umiejętności modelowania układów sterowania i automatyki, pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych obwodów i urządzeń automatyki.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi zamelBardzo dobra umiejętczająca podstawowa
wowa umiejętność
dować podstawowe
ność modelowania podwiedza w zakresie
modelowania ukłaukłady sterowania i
stawowych układów
praw związanych z
dów sterowania i
układy regulacji austerowania i układów
tematem.
układów regulacji automatycznej. Zna i
regulacji automatycznej
tomatycznej.
potrafi zameldować
oraz umiejętność wskapodstawowe układy
zania ich implementasterowania i układy
cji. Biegła umiejętność
regulacji automatyczmodelowania podstanej i wskazać ich imwowych układów steplementację prakrowania i układów retyczną.
gulacji automatycznej
oraz umiejętność wskazania ich implementacji.
Brak lub niewystarOpanowane podstaOpanowanie podstaOpanowane w stopniu
czające podstawowe
wowe umiejętności w
bardzo dobrym analizy
umiejętności w zakrezakresie analizy dziazakresie analizy dziadziałania, pomiaru pasie analizy działania,
łania, pomiaru podłania, pomiaru pararametrów oraz wyznapomiaru parametrów
stawowych obwodów
metrów oraz wyznaczania charakterystyk
oraz wyznaczania
i urządzeń autoczania charakterystyk
podstawowych obwocharakterystyk podmatyki.
podstawowych obwo- dów i urządzeń autostawowych obwodów
dów i urządzeń automatyki. Biegle opanoi urządzeń automamatyki. Opanowanie
wane umiejętności w
tyki.
w stopniu dobrym
zakresie analizy działapodstawowe umiejętnia, pomiaru parameności w zakresie anatrów oraz wyznaczania
lizy działania, pocharakterystyk podstamiaru parametrów
wowych obwodów i
oraz wyznaczania
charakterystyk podstawowych obwodów
i urządzeń automatyki.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharakZna i potrafi przeanaliczająca podstawowa
zować pojęcia i definiwiedza w zakresie pokresie pojęć i definicji podstawowe pojęcia i
cje oraz wskazać możjęć i definicji związwiązanych z temadefinicje. Zna i potrafi liwości ich wykorzystazanych z tematem.
tem.
scharakteryzować/
nia. Biegle zna i potrafi
omówić podstawowe i przeanalizować oraz
rozszerzone pojęcia,
wskazać możliwości
definicje.
wykorzystania.
zować prawa oraz
wiedza w zakresie
kresie praw związapodstawowe prawa.
wskazać możliwości ich
praw związanych z
nych z tematem.
Zna i potrafi scharakwykorzystania. Biegle
tematem.
teryzować/ omówić
zna i potrafi przeanalipodstawowe i rozszezować oraz wskazać
120
rzone prawa.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
umiejętność wykorzystania podstawowych praw
elektrotechniki i
elektroniki do
analizy rachunkowej podstawowych elementów i
obwodów elektrycznych i elektronicznych
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
podstawowa wiedza teoretyczna w
zakresie struktury, przetwarzania, transmisji i
pomiarów sygnałów elektrycznych.
Kryterium 2
wiedza w zakresie
zasad działania,
budowy, eksploatacji podstawowych obwodów i
urządzeń elektrycznych i elektronicznych.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
umiejętności pomiarów, analizy i
przetwarzania sygnałów elektrycznych.
możliwości wykorzystania.
Posiada umiejętność wykorzystania podstawowych praw elektrotechniki i elektroniki do analizy rachunkowej podstawowych elementów i obwodów elektrycznych i elektronicznych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi wykoZna i potrafi wykorzyczająca podstawowa
wowa wiedza w zarzystać podstawowe
stać podstawowe i powiedza w zakresie
kresie wykorzystania
pojęcia, definicje i
chodne pojęcia, definiwykorzystania pojęć,
pojęć, definicji i praw prawa do analizy pod- cje i prawa oraz wzadefinicji i praw związwiązanych z temastawowych obwodów. jemne zależności mięzanych z tematem.
tem.
Zna i potrafi wykodzy nimi. Biegle zna i
rzystać podstawowe i
potrafi przeanalizować
pochodne pojęcia, de- oraz wskazać możliwofinicje i prawa do ana- ści wykorzystania.
lizy podstawowych
obwodów.
Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie: struktury, przetwarzania, transmisji i pomiarów sygnałów elektrycznych w zakresie zasad działania, budowy, eksploatacji podstawowych obwodów i
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
zować pojęcia z zakrewiedza w zakresie
kresie struktury, prze- podstawowe pojęcia z sustruktury, przetwarzastruktury, przetwarza- twarzania, transmisji i zakresu struktury,
nia, transmisji i pomiania, transmisji i popomiarów sygnałów.
przetwarzania , transrów sygnałów. Biegle
miarów sygnałów.
misji i pomiarów syzna i potrafi przeanalignałów. Zna i potrafi
scharakteryzować/
struktury, przetwarzaomówić podstawowe i nia, transmisji i pomiarozszerzone pojęcia z
rów sygnałów.
zakresu struktury,
przetwarzania, transmisji i pomiarów sygnałów.
zować pojęcia z zakres
wiedza w zakresie zakresie zasad działania, podstawowe pojęcia z uzasad działania, busad działania, bubudowy, eksploatacji
zakresu zasad działadowy, eksploatacji poddowy, eksploatacji
podstawowych obwo- nia, budowy, eksplostawowych obwodów i
podstawowych obwo- dów i urządzeń.
atacji podstawowych
urządzeń. Biegle zna i
dów i urządzeń.
obwodów i urządzeń.
Zna i potrafi scharakpojęcia z zakres uzasad
teryzować/ omówić
działania, budowy, ekspodstawowe i rozszeploatacji podstawowych
rzone pojęcia z zaobwodów i urządzeń.
kresu zasad działania,
budowy, eksploatacji
podstawowych obwodów i urządzeń.
Posiada umiejętności pomiarów, analizy i przetwarzania sygnałów elektrycznych pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych obwodów i urządzeń elektrycznych i elektronicznych..
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak lub niewystarOpanowane podstaOpanowane podstaOpanowane w stopniu
czające podstawowe
bardzo dobrym podstaumiejętności w zakrezakresie pomiarów i
zakresie pomiarów,
sie pomiarów, analizy analizy sygnałów.
analizy i przetwarzazakresie pomiarów,
i przetwarzania synia sygnałów. opanoanalizy i przetwarzania
gnałów.
wanie w stopniu dopodstawowych sygnabrym podstawowe
łów. Biegle zna i potrafi
121
Kryterium 2
umiejętność analizy działania,
pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych obwodów i
Brak lub niewystarczające podstawowe
umiejętności w zakresie analizy działania,
pomiaru parametrów
oraz wyznaczania
charakterystyk.
SEMESTR III
Opanowane podstawowe umiejętności w
zakresie analizy działania i pomiaru parametrów podstawowych obwodów i
urządzeń.
umiejętności w zakresię pomiarów, analizy
i przetwarzania sygnałów.
Opanowane podstawowe umiejętności w
zakresie analizy działania, pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych
Opanowanie w stopniu dobrym podstawowe umiejętności w
zakresię analizy działania, pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk podstawowych
przeanalizować pojęcia
z zakresu pomiarów,
analizy i przetwarzania
złożonych sygnałów.
Opanowane w stopniu
bardzo dobrym analizy
działania, pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk
podstawowych obwodów i urządzeń. Biegle
opanowane umiejętności w zakresie analizy
działania, pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk
podstawowych obwodów i urządzeń.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
AUTOMATYKA
1. Podstawowe pojęcia automatyki.
2. Struktura, zasada działania oraz przykłady układów regulacji automatyznej (URA).
3. Elementy i układy automatyki (nadążne, programowe, adaptacyjne, optymalne).
4. Charakterystyki czasowe systemow sterowania.
5. Przekształcenie Laplace’a (proste i odwrotne).
6. Transmitancja (operatorowa, widmowa).
7. Własności elementów liniowych i nieliniowych.
8. Połączenia elementów (szeregowe, równoległe, ze sprzężeniem zwrotnym).
9. Schematy blokowe, przekształcanie schematów blokowych.
10. Regulatory ciągłe.
11. Kryteria stabilności URA.
12. Kryteria jakości URA.
13. Metody i dobór nastaw regulatorów.
14. Cyfrowe układy automatyki – układy logiczne kombinacyjne i sekwencyjne.
15. Sterowniki PLC.
16. Statkowe, komputerowe systemy automatyzacji – przykłady, funkcje.
ELEKTRONIKA
1. Sygnały elektryczne.
2. Analiza widmowa sygnałów.
3. Modulacja amplitudy,częstotliwości i fazy.
4. Detekcja amplitudy,częstotliwości.
5. Przemiana częstotliwości.
6. Wzmacniacze
7. Ujemne sprzężenie zwrotne.
8. Generatory.
9. Podstawy techniki impulsowej.
10. Układy różniczkujące i całkujące.
11. Zasilacze.
SEMESTR III
AUTOMATYKA
1. Pneumatyczne układy regulacji.
2. Modelowanie URA w środowisku MATLAB/Simulink.
3. Regulatory ciągłe.
4. Regulatory cyfrowe.
122
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Układ sterowania śrubą nastawną.
Układy kombinacyjne.
Układy sekwencyjne.
Sterowniki PLC.
Autopilot.
Stabilność URA.
Inteligentne przetworniki pomiarowe.
Filtry cyfrowe.
Układy zdalnego sterowania z mostka.
ELEKTRONIKA
1. Wybrane przyrządy laboratoryjne (generatory, oscyloskopy, mierniki analogowe i cyfrowe).
2. Badanie obwodów rezonansowych RLC.
3. Badanie elementów półprzewodnikowych.
4. Pomiary oscyloskopowe.
5. Badanie zasilacza stabilizowanego.
6. Badanie modulacji amplitudy, częstotliwości i fazy.
7. Badanie wzmacniaczy szerokopasmowych i wąskopasmowych.
8. Badanie wzmacniacza operacyjnego.
9. Badanie układów logicznych.
Godziny
30
30
ECTS
6
30
6
102
66
4
2
60
2
AUTOMATYKA
1. Bohdanowicz J., Kostecki M., Podstawy automatyki dla oficerów statków morskich, Wyd. Morskie, Gdańsk 1980.
2. Brzózka J., Ćwiczenia z automatyki w MATLAB-ie i Simulinku, EDU MIKOM, Warszawa 1997.
3. Brzózka J., Regulatory i układy automatyki, MIKOM, Warszawa 2004.
4. Mazurek J. i inni, Podstawy automatyki, Oficyna Wyd. PW, Warszawa 2002.
5. Urbaniak A., Podstawy automatyki, Wyd. PP, Poznań 2001.
ELEKTRONIKA
1. Rusek M., Pasierbiński J., Elementy i układy elektroniczne w pytaniach i odpowiedziach, WNT 1997.
2. .Jaczewski J.,Opolski A., Stolz J., Podstawy elektroniki i energoelektroniki, WNT 1981.
3. Pilawski M., Podstawy elektrotechniki, WSIP 1982.
4. Rusek A., Podstawy elektroniki, WSiP 1989.
6. Stacewicz T., Kotlicki A., Elektronika w laboratorium naukowym, PWN 1994.
7. Tietze U., Schenk Ch., Układy półprzewodnikowe, WNT 2000.
123
AUTOMATYKA
1. Brzózka J., Regulatory cyfrowe w automatyce, MIKOM, Warszawa 2002.
2. Kaczorek T., Podstawy teorii sterowania, WNT, Warszawa 2005.
3. Szcześniak J., Zdalne sterowanie silnikiem głównym na statkach ze śrubą stałą, skrypt wydany przez Fundację Rozwoju
Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2002.
4. Szcześniak J., Zdalne sterowanie zespołem napędowym na statkach ze śrubą nastawną, skrypt wydany przez Fundację
Rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2002.
ELEKTRONIKA
1. Haykin K., Systemy telekomunikacyjne, WKiŁ, Warszawa, 2002.
2. Read R., Telekomunikacja Wiedzieć więcej, WKiŁ, Warszawa, 2000.
3. Watson J., Elektronika, Wiedzieć więcej, WKiŁ, Warszawa, 2007.
4. Wilkinson B., Układy cyfrowe. Wiedzieć więcej. WKiŁ, Warszawa, 2006.
5. Zieliński T., Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od teorii do zastosowań. WKiŁ, Warszawa, 2007.
dr inż. Jerzy Brzózka
dr inż. Piotr Majzner
dr inż. Marcin Mąka
[email protected]
ZAO (WM)
[email protected]
m.maka@ am.szczecin.pl
ZITM
ZITM
124
23.
Przedmiot:
Semestr
III
T/TISN2012/23/23/PE
PODSTAWY ELEKTROTECHNIKI
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
3
15
30
1
2
15
Zapoznanie z podstawami elektrotechniki, a w szczególności z budową i zasadami eksploatacji podstawowych urządzeń
i układów elektrycznych występujących w technice oraz wykształcenie umiejętności pomiarów wielkości elektrycznych, co
stanowi istotną podstawę dla realizacji późniejszych przedmiotów zawodowych.
Znajomość podstawowych praw dotyczących elektryczności i magnetyzmu omawianych w ramach fizyki w szkole średniej,
umiejętność posługiwania się podstawowym aparatem matematycznym.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie pojęć, praw z zakresu elektrotechniki i elektroniki.
EK2
EK3
EK4
EK5
Posiada umiejętność wykorzystania podstawowych praw elektrotechniki do analizy
podstawowych elementów i obwodów elektrycznych.
Ma podstawową wiedzę w zakresie pomiarów wielkości elektrycznych.
Ma podstawową wiedzę w zakresie zasady działania, budowy, sterowania i eksploatacji
podstawowych maszyn elektrycznych i urządzeń elektrycznych.
Ma podstawową wiedzę w zakresie budowy, zasady działania podstawowych układów
półprzewodnikowych
Kierunkowe
K_W01; K_W02;
K_W11
K_U12; K_U13;
K_U20
K_W11; K_W08
K_W03; K_W07
K_W11; K_W18
K_W02; K_W07
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne wykładów, sprawdziany i zaliczenie laboratoriów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharaZna i potrafi przeanaliWiedza w zakreczająca podstawowa
wowa wiedza w zakteryzować/ omówić
zować pojęcia i definisie pojęć elektrowiedza w zakresie pokresie pojęć i definicji podstawowe pojęcia i
cje oraz wskazać możtechniki.
jęć i definicji związwiązanych z temadefinicje. Zna i potrafi liwości ich wykorzystazanych z tematem.
tem.
scharakteryzować/
nia w technice moromówić podstawowe i skiej. Biegle zna i porozszerzone pojęcia,
trafi przeanalizować
definicje.
oraz wskazać możliwości wykorzystania w
technice morskiej.
Kryterium 2
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharakZna i potrafi przeanaliWiedza w zakreczająca podstawowa
wowa wiedza w zateryzować/omówić
zować prawa oraz
sie praw elektrowiedza w zakresie
kresie praw związapodstawowe prawa.
wskazać możliwości ich
techniki.
praw związanych z
nych z tematem.
Zna i potrafi scharakwykorzystania w techtematem.
teryzować/omówić
nice morskiej. Biegle
podstawowe i rozszezna i potrafi przeanalirzone prawa.
zować oraz wskazać
możliwości wykorzystania ich w technice
morskiej.
Posiada umiejętność wykorzystania podstawowych praw elektrotechniki do analizy podstawowych
EK2
elementów i obwodów elektrycznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi wykoZna i potrafi wykorzyUmiejętność wyczająca podstawowa
wowa wiedza w zarzystać podstawowe
stać podstawowe i pokorzystania podwiedza w zakresie
kresie wykorzystania
pojęcia, definicje i
chodne pojęcia, definistawowych praw
wykorzystania pojęć,
pojęć, definicji i praw prawa do analizy pod- cje i prawa oraz wzaelektrotechniki i
definicji i praw związwiązanych z temastawowych obwodów. jemne zależności mię125
do analizy rachunkowej podstawowych elementów i obwodów elektrycznych.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Podstawowa wiedza w zakresie
pomiarów wielkości elektrycznych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie zasad działania, budowy, eksploatacji maszyn i
urządzeń elektrycznych.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie zasad działania, budowy, eksploatacji podstawowych obwodów i urządzeń
elektronicznych.
zanych z tematem.
tem.
Zna i potrafi wykorzystać podstawowe i
pochodne pojęcia, definicje i prawa do analizy podstawowych
obwodów w technice
morskiej.
Ma podstawową wiedzę w zakresie pomiarów wielkości elektrycznych..
2
3
3,5 - 4
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharakczająca podstawowa
wiedza w zakresie
kresie pomiarów
podstawowe pojęcia z
pomiarów wielkości
wielkości elektryczzakresu pomiarów
elektrycznych.
nych.
wielkości elektrycznych. Zna i potrafi
scharakteryzować i
omówić podstawowe i
rozszerzone pojęcia z
zakresu pomiarów
wielkości elektrycznych występujących
w technice morskiej.
Ma podstawową wiedzę w zakresie zasady działania, budowy, sterowania
wych maszyn elektrycznych i urządzeń elektrycznych.
2
3
3,5 - 4
Brak lub niewystarOpanowana podstaZna i potrafi scharakczająca podstawowa
wiedza w zakresie zakresie zasad działania, podstawowe i rozszesad działania, bubudowy, eksploatacji
rzone pojęcia z zakredowy, eksploatacji
maszyn i urządzeń
su zasad działania,
maszyn i urządzeń
elektrycznych.
budowy, eksploatacji
elektrycznych.
maszyn i urządzeń
elektrycznych.
dzy nimi w technice
morskiej. Biegle zna i
oraz wskazać możliwości wykorzystania
4,5 - 5
Zna i potrafi przeanalizować pojęcia z zakresu
struktury, pomiarów i
analizy wielkości elektrycznych występujących w technice morskiej. Biegle zna i potrafi przeanalizować pojęcia z zakresu pomiarów i analizy wielkości elektrycznych
występujących w technice morskiej.
i eksploatacji podstawo-
4,5 - 5
Zna i potrafi przeanalizować pojęcia z zakresu
zasad działania, budowy, eksploatacji maszyn i urządzeń elektrycznych.. Biegle zna i
pojęcia z zakresu zasad
działania, budowy, eksploatacji maszyn i
urządzeń elektrycznych
Ma podstawową wiedzę w zakresie budowy, zasady działania podstawowych układów półprzewodnikowych
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
wiedza w zakresie zakresie zasad działania, podstawowe i rozszezasady działania, busad działania, bubudowy, eksploatacji
rzone pojęcia z zakredowy, eksploatacji poddowy, eksploatacji
podstawowych obwo- su zasad działania,
stawowych obwodów i
podstawowych obwo- dów i urządzeń elekbudowy, eksploatacji
urządzeń elektroniczdów i urządzeń elektronicznych.
obwodów i urządzeń
nych. Biegle zna i potronicznych.
elektronicznych.
trafi przeanalizować pojęcia z zakresu zasad
działania, budowy, eksploatacji podstawowych
obwodów i urządzeń
elektronicznych.
SEMESTR III
AUDYTORYJNE
1. Podstawowe prawa elektrotechniki, pole elektryczne i magnetyczne oraz ich parametry.
2. Indukcja i samoindukcja elektromagnetyczna, zasada przekory (Lenz’a).
126
30 GODZ.
3. Prąd stały i przemienny, wartość średnia i skuteczna prądu przemiennego, częstotliwość i przesunięcia fazowe, moc
czynna, wykresy wskazowe podstawowych elementów obwodu elektrycznego.
4. Stany przejściowe w obwodzie prądu stałego z indukcyjnością i pojemnością.
5. Cewka idealna w obwodzie prądu zmiennego i pojęcie mocy biernej indukcyjnej.
6. Pojemność w obwodzie prądu zmiennego i pojęcie mocy biernej pojemnościowej.
7. Rezonans prądów i napięć w obwodach RLC, kompensacja mocy biernej indukcyjnej.
8. Budowa i zasada działania maszyn prądu stałego i zmiennego, transformatora, maszyny asynchronicznej i synchronicznej.
9. Charakterystyki maszyn elektrycznych w zakresie pracy generatorowej i silnikowej.
10. Maszyny elektryczne jako napęd elektryczny, struktura napędu i zasady doboru silnika elektrycznego.
11. Typowe przykłady schematów sterowania napędem elektrycznym.
12. Budowa i zasada działania przyrządów pomiarowych elektromechanicznych, podstawowe metody pomiarowe prądów,
napięć i mocy.
13. Właściwości i charakterystyki półprzewodnikowych elementów elektronicznych: diody, tyrystora i tranzystora.
14. Przykłady zastosowania przyrządów półprzewodnikowych: prostowniki sterowane i niesterowane jednofazowe; pół
i pełnookresowe, tranzystor jako wzmacniacz WB, WE, WC.
SEMESTR III
1.
2.
3.
4.
5.
6.
15 GODZ.
LABORATORYJNE
Pomiary w obwodzie prądu stałego.
Pomiary w obwodzie prądu zmiennego.
Obwody RCL prądu zmiennego.
Badanie maszyn prądu stałego.
Badanie maszyn prądu zmiennego.
Badanie i elementów półprzewodników i prostowników jednofazowych.
Godziny
30
15
ECTS
4
15
10
74
49
3
2
30
1
1. Białek R., Gnat K., Elektrotechnika dla studentów Wydziału Nawigacyjnego, skrypt WSM Szczecin, 2000 .
2. Gnat K., Tarnapowicz D., Żełudziewicz R., Laboratorium elektrotechniki dla studentów Wydziału Nawigacyjnego,
skrypt WSM Szczecin, 2000.
1. Gil A., Podstawy elektroniki i energoelektroniki, WSM Gdynia 1998.
2. Jabłoński W., Elektrotechnika z automatyką, WSiP Warszawa 1996.
3. Koziej E., Sochoń B., Elektrotechnika i elektronika, Warszawa 1986.
4. Przeździecki F., Elektrotechnika i elektronika, Warszawa, PWN 1985.
127
dr inż. Dariusz Tarnapowicz
[email protected]
128
ZEiEO (WM)
24.
Przedmiot:
Semestr
IV
T/TISN2012/24/24/OZ
ORGANIZACJA I ZARZĄDZANIE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
3
15
30
1
2
15
Zapoznanie z metodami organizacji i zarządzania stosowanymi w transporcie oraz wykształcenie umiejętności dokonywania
analiz i interpretacji występujących w transporcie zjawisk, a także umiejętności wykorzystania techniki zarządzania występującymi w transporcie strukturami.
Efekty kształcenia semestr IV
Ma wiedzę pozwalającą właściwie charakteryzuje zjawiska zachodzące w procesach zaEK1
rządzania przedsiębiorstwem w ujęciu lokalnym i globalnym.
Opisuje i analizuje problemy funkcjonowania przedsiębiorstwa.
EK2
Zna i rozumie systemy wspomagające zarządzanie przedsiębiorstwem.
EK3
EK4
Potrafi odróżnić nowe rozwiązania w zakresie zarządzania organizacjami.
Ma wiedzę pozwalającą właściwie charakteryzuje zjawiska zachodzące
EK 1
przedsiębiorstwem w ujęciu lokalnym i globalnym.
Metody oceny
Egzamin pisemny i ustny, prace kontrolne w semestrze
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
Kryterium 1
Brak podstawowej
Charakteryzuje podCharakteryzuje i defiZnajomość zagad- wiedzy z zakresu
stawowe zjawiska zaniuje podstawowe
nień z teorii zaprzedstawionej prochodzące w procesach zjawiska zachodzące
rządzania przedblematyki.
zarządzania przedsięw procesach zarząsiębiorstwem
biorstwem.
dzania przedsiębiorstwem.
Opisuje i analizuje problemy funkcjonowania przedsiębiorstwa.
EK 2
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
Kryterium1
Brak podstawowej
Opisuje podstawowe
Opisuje i analizuje
Znajomość zagad- wiedzy z zakresu
problemy funkcjonopodstawowe problenień z zakresu
funkcjonowania
wania przedsięmy funkcjonowania
problemów orgaprzedsiębiorstw.
biorstw.
przedsiębiorstw.
nizacyjnych zarządzania przedsiębiorstwem
Zna i rozumie systemy wspomagające zarządzanie przedsiębiorstwem.
EK 3
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, prezentacja
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
Kryterium 1
Brak podstawowej
Identyfikuje systemy
Charakteryzuje sysZakres wiedzy i
wiedzy z zakresu
wspomagające zarzątemy wspomagające
jej rozumienie
przedstawionej prodzanie przedsiębiorzarządzanie przedsięblematyki.
stwem.
biorstwem, wskazuje
rozwiązania wybranych problemów
funkcjonowania
przedsiębiorstwa.
Potrafi odróżnić nowe rozwiązania w zakresie zarządzania organizacjami.
EK 4
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, prezentacja
Kryteria/Ocena
2
3
3,5-4
129
Kierunkowe
K_W20; K_W21;
K_W23
K_U25;
K_W06; K_W16;
K_W17;
K_U22
w procesach zarządzania
4,5-5
Charakteryzuje i definiuje kluczowe zjawiska
zachodzące w procesach
zarządzania przedsiębiorstwem.
4,5-5
Opisuje i analizuje podstawowe problemy
funkcjonowania przedsiębiorstw, omawia
przykłady.
4,5-5
Potrafi ocenić systemy
wspomagające zarządzanie przedsiębiorstwem, wskazuje rozwiązania kluczowych
problemów funkcjonowania przedsiębiorstwa.
4,5-5
Kryterium 1
Umiejętność praktycznego rozwiązania problemu na
wskazanych przykładach.
Brak podstawowych
umiejętności w zakresie rozwiązywania
podstawowych problemów zarządzania
organizacjami
SEMESTR IV
Demonstruje umiejętność rozwiązywania
podstawowych problemów funkcjonowania organizacji.
wybranych, złożonych problemów
funkcjonowania organizacji
wybranych, złożonych
problemów funkcjonowania organizacji,
przedstawia proponowanie rozwiązanie w
formie prezentacji.
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
1. Przedmiot, zakres i cel nauki o organizacji i zarządzaniu. Teoretyczne podstawy organizacji i zarządzania. Analiza pojęć.
2. Cykl organizacyjny. Działanie zorganizowane i jego cechy. Działanie indywidualne i zespołowe. Podział pracy, specjalizacja, standaryzacja. Synergia i efekt organizacyjny.
3. Teorie struktur. Podstawowe typy struktur. Kryteria doboru struktur organizacyjnych. Zmiany organizacyjne.
4. Model systemu zarządzania. Struktura funkcjonalna, własnościowa, organizacyjna, informacyjna, przestrzenna systemu
zarządzania.
5. Funkcje zarządzania. Charakterystyka funkcji planowania, organizowania, motywowania, przewodzenia, kontrolowania.
6. Kadry i gospodarka zasobami ludzkimi.
7. Metody i style zarządzania. Zachowanie człowieka w organizacji.
8. Podejmowanie decyzji kierowniczych. Etapy procesu decyzyjnego. Podstawowe modele procesów decyzyjnych. Symulacja skutków podejmowanych decyzji. Kryteria i warunki optymalizacji procesu informacyjno-decyzyjnego. Techniki
i metody optymalizacji decyzji. Komputerowe wspomaganie procesów podejmowania decyzji. Kierunki zmian w teorii
i praktyce podejmowania decyzji.
9. System informacyjny zarządzania. Funkcje i struktura sytemu informacyjnego. Modele systemów informacyjnych. Organizacja procesów informacyjnych. Metody i techniki doskonalenia systemów informacyjnych zarządzania. Komputerowe
wspomaganie procesów decyzyjnych.
10. Systemy administracji i zarządzania przedsiębiorstwami portowymi i armatorskimi w krajach Europy Zachodniej – system państwowy, autonomiczny, municypalno-samorządowy, prywatny. Rozwój systemów administracji
i zarządzania przedsiębiorstwami portowymi i armatorskimi w Polsce.
11. Podstawy organizacyjno-prawne, struktura organizacyjna i zakresu działań przedsiębiorstw układu portowego uczestniczących w kompleksowej obsłudze ładunków i środków transportu w porcie.
12. Prywatyzacja przedsiębiorstw portowych i armatorskich i ich wpływ na zmianę systemu zarządzania.
13. Charakterystyka struktury organizacyjnej i działalności zarządów portów morskich o podstawowym znaczeniu dla gospodarki polskiej.
14. Zarządzanie małymi portami i przystaniami morskimi. Zintegrowany system zarządzania obszarami przybrzeżnymi.
Wpływ polityki morskiej państwa na efektywność zarządzania przedsiębiorstwami układu portowego.
15. Zarządzanie przedsiębiorstwami obrotu portowo-morskiego w warunkach zintegrowanej Europy.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
Charakterystyka podstawowych pojęć.
Scenariusze cyklu organizacyjnego.
Projektowanie struktur organizacyjnych.
Analiza struktur organizacyjnych wybranych przedsiębiorstw portowych i armatorskich.
Analiza funkcji zarządzania (planowanie, organizowanie, motywowanie, kontrola).
Analiza podstawowych pojęć teorii podejmowania decyzji. Analiza systemowa wybranych procesów decyzyjnych. Modele
i metody teorii decyzji. Kryteria optymalizacji decyzji. Efektywność ekonomiczna podejmowania decyzji kierowniczych. Identyfikacja problemów decyzyjnych w eksploatacji, usługach i produkcji. Klasyfikacja i charakterystyka rodzajów decyzji.
Scenariusze decyzji podejmowanych w sferze planowania, organizowania, motywowania i kontroli. Analiza cyklu decyzyjnego. Tworzenie scenariuszy decyzyjnych w sferze eksploatacyjnej, produkcyjnej i usługowej. Symulacja skutków podejmowania decyzji.
Analiza systemu zarządzania kadrami.
Ocena stylów zarządzania.
Procesy reorganizacji i ich charakterystyka.
Analiza systemu zarządzania zmianami.
Analiza systemów zarządzania portami morskimi oraz przedsiębiorstwami portowymi i armatorskimi w świecie i w Polsce.
Analiza ustawy o portach i przystaniach morskich.
Wybór aktualnych doniesień literatury zawodowej krajowej i zagranicznej.
130
Godziny
30
15
ECTS
3
15
15
78
48
3
2
30
1
1. Drucker P.F., Menedżer skuteczny, Wydawnictwo MT Biznes Sp. z o.o., Czarnów 2004.
2. Griffin R.W., Podstawy zarządzania organizacjami; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
3. Stoner J.A.F., Kierowanie, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa 2001.
4. Strategor, Zarządzanie firmą. Strategie, struktury, decyzje, tożsamość, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa
1999.
1. Christowa-Dobrowolska M., Konkurencyjność portów morskich basenu Morza Bałtyckiego, Wydawnictwo Akademii
Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2007.
2. Model inżynierii finansowania budowy statków w polskich stoczniach i ich zakupu przez polskich armatorów, praca
zbiorowa pod redakcją Cz. Christowej, Wydawnictwo Akademii Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2007.
3. Christowa Cz., Podstawy budowy i funkcjonowania portowych centrów logistycznych. Zachodniopomorskie Centrum
Logistyczne - Port Szczecin, Wydawnictwo Akademii Morskiej w Szczecinie, Szczecin 2005.
dr Maria Christowa- Dobrowolska
[email protected]
131
ZOiZ (WIET)
25.
Przedmiot:
Semestr
VII
T/TISN2012/47/25/ZPUE
ZARZĄDZANIE PROJEKTAMI UE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
3
15
15
1
1
15
Zapoznanie z zasadami finansowania przedsięwzięć ze środków Unii Europejskiej oraz wykształcenie umiejętności aktywnego korzystania z funduszy unijnych w celu finansowania projektów.
Podstawowa wiedza z zakresu ekonomii.
EK1 Posiada wiedzę na temat zasad funkcjonowania funduszy unijnych na poziomie europejskim i krajowym. Zna ogólne wymogi stawiane dokumentacji oraz techniki projektowe.
EK2 Potrafi zastosować w praktyce zasady i techniki zarządzania projektem UE.
EK3 Potrafi samodzielnie pozyskać, zinterpretować i wykorzystać informacje na temat funduszy UE.
Kierunkowe
K_W21; K_W23
K_U22
K_U01; K_U08
Posiada wiedzę na temat zasad funkcjonowania funduszy unijnych na poziomie europejskim
EK1
i krajowym. Zna terminologię unijną, ogólne wymogi stawiane dokumentacji oraz techniki projektowe.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, ustne, test wiedzy.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie rozumie zasad
Ma podstawową
Prawidłowo określa i
Szczegółowo i ze zroorientację w zasadach rozróżnia zasady
zumieniem określa, rozRozumienie zasad funkcjonowania funduszy UE.
funkcjonowania funfunkcjonowania funróżnia i opisuje zasady
funkcjonowania
duszy UE.
duszy UE.
funkcjonowania fundufunduszy unijszy UE.
nych.
Kryterium 2
Znajomość terminologii unijnej,
wymogów projektowych i technik projektowych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność
kwalifikowania
problemu do odpowiedniego źródła finansowania.
Kryterium 2
Umiejętność posługiwania się
wytycznymi i
GWP oraz technikami projektowymi.
EK3
Nie zna terminologii
unijnej, wymogów
dokumentacyjnych i
technik projektowych.
Zna podstawy terminologii, wymogów
dokumentacyjnych i
Wykazuje dobrą znajomość terminologii i
Demonstruje bardzo
dobrą orientację w terminologii i technik ach
projektowych.
Potrafi zastosować w praktyce zasady i techniki zarządzania projektem UE: kwalifikuje problem do
odpowiedniego źródła finansowania, posługuje się wytycznymi i generatorem wniosku, stosuje
techniki projektowe.
Ocena projektu stworzonego w Generatorze Wniosków Projektowych. (GWP).
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie umie zakwalifiWie jak zakwalifikoPrawidłowo określa
Szczegółowo określa
kować problemu do
wać problem do odogólne źródło finanwłaściwe źródło finanodpowiedniego źródła powiedniego źródła
sowania dla prosowania.
finansowania.
finansowania.
blemu.
Nie potrafi posługiwać się wytycznymi i
GWP oraz technikami
projektowymi.
Potrafi w podstawowym zakresie posługiwać się wytycznymi
GWP oraz technikami
projektowymi.
Umie wykorzystać
wytyczne, GWP i
techniki zarządzania
projektem do samodzielnego tworzenia
projektu.
Potrafi całkowicie
samodzielnie. stworzyć
oryginalny projekt
spełniający wymogi
merytoryczne i techniczne.
Potrafi samodzielnie pozyskać, zintegrować, zinterpretować i wykorzystać informacje na temat fun132
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność pozyskania, zintegrowania, zinterpretowania i
wykorzystania informacji.
duszy UE.
Ćwiczenia do wykonania - na ocenę.
2
3
Nie potrafi pozyskiPotrafi pozyskiwać
wać, integrować i inpodstawowe informaterpretować podstacje nt. UE w sposób
wowych informacji
zadowalający. Wykaz publikacji nt. funzuje minimalne wyduszy UE.
magane umiejętności
wykorzystania jej.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
4,5 - 5
Potrafi biegle pozyskiwać, integrować i interpretować informacje
nt. funduszy UE Ma
umiejętność praktycznego wykorzystania i
zastosowania uzyskanej
informacji.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Podstawy prawne funkcjonowania funduszy europejskich.
Klasyfikacja funduszy europejskich.
Fundusze europejskie w Polsce.
Fundusze strukturalne i Fundusz Spójności.
Programy Ramowe.
Programy edukacyjne.
Ochrona własności intelektualnych.
Wymagana dokumentacja.
Efektywne tworzenie wniosku.
Finansowanie, przepływy finansowe, kredytowanie, kwalifikowalność kosztów.
Zespoły projektowe – budowa i zarządzanie.
Efektywne zarządzanie projektem.
Komunikacja w projekcie.
Rozliczanie projektu.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
3,5 - 4
Potrafi pozyskiwać,
integrować i wykorzystać w sposób poprawny uzyskaną informację nt. funduszy
UE.
Posługiwanie się dokumentacją.
Analiza wytycznych.
Praca w Generatorze Wniosków i innych narzędziach do elektronicznego przygotowania wniosków.
Korzystanie z elektronicznych źródeł wiedzy.
Analiza projektów.
Godziny
15
15
ECTS
2
4
4
4
44
32
3
2
19
1
133
1. Kompendium wiedzy o Unii Europejskiej, Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
2. Trocki, M., Grucza, B., Zarządzanie projektem europejskim, Warszawa, PWE, 2007
3. Szwabe M. pod red., Zarządzanie projektami współfinansowanymi z funduszy publicznych: planowanie i realizacja, Kraków, Wolters Kluwer Polska, 2007
1. Berkun S., Sztuka zarządzania projektami, Gliwice, Helion, 2006
2. Dylewski M. i in., Zarządzanie finansami projektu europejskiego, Warszawa, Wydawnictwo C.H. Beck, 2009
3. Kerzner H., Zarządzanie projektami: studium przypadków, Gliwice, Helion, 2005.
4. Lessem W., Zarządzanie projektem: jak precyzyjnie zaplanować i wdrożyć projekt, Warszawa, BC Edukacja Wydawnictwo, 2008
mgr Barbara Głowacz
[email protected]
134
Zlecenie zewnętrzne
26.
Przedmiot:
Semestr
VII
T/TISN2012/47/26/PF
PRZEDMIOT FAKULTATYWNY
Liczba tygodni
w semestrze
A
C
L
1
1
15
A
C
L
15
15
ECTS
1
Przedmiot zostanie wybrany przez studentów z grupy trzech przedmiotów obieralnych, z zakresu nauk humanistycznych
i społecznych, których treści będą odpowiednio wcześniej przedstawione. Przedmioty będą obejmowały tematyką socjologię,
etykę lub filozofię.
Celem kształcenia jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami dotyczącymi socjologii i inżynierii społecznej. Studenci będą mieli okazję poznać metody badawcze w naukach humanistycznych, zasady budowy grup społecznych oraz techniki kształtowania relacji międzyludzkich w oparciu o obserwację zjawisk zachodzących w codziennym życiu. Stosując formy konwersatoryjne prowadzenia zajęć przekazana wiedza będzie odnoszona do osobistych przeżyć i relacji. Kultura popularna i bieżące wydarzenia będę ściśle powiązane w procesie dydaktycznym z teoriami socjologicznymi i procesami stosowanymi w inżynierii społecznej.
EK1 Rozumienie podstawowych terminów i pojęć oraz najważniejszych teorii socjologicznych.
EK2 Rozumienia podstawowych mechanizmów procesów globalizacji ich analizowania oraz
interpretowania wpływu procesów na współczesne społeczeństwo.
EK3 Zrozumienie pojęcia społeczeństwo, nabycie umiejętności stosowania kategorii socjologicznych do analizy współczesnego społeczeństwa.
Kierunkowe
K_U01
K_W20; K_K05;
K_K07
K_K07
Rozumienie podstawowych terminów i pojęć oraz najważniejszych teorii socjologicznych.
EK1
Metody oceny
Przygotowanie samodzielnego opracowania na wybrane tematy oraz zaliczenie ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak zrozumienia
Znajomość podstaDobra znajomość poBardzo dobra znajopodstawowych termiwowych pojęć i teorii
jęć i teorii socjolomość pojęć i teorii sonów i pojęć.
socjologicznych.
gicznych oraz umiecjologicznych w umiejętność ich przełożejętnością płynnego ponia na społeczeństwo
ruszania się w obszarze
współczesne.
myśli socjologicznej.
Rozumienia podstawowych mechanizmów procesów globalizacji ich analizowania oraz interpretoEK2
wania wpływu procesów na współczesne społeczeństwo.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak zrozumienia
Znajomość w stopniu
Znajomość pojęć i
Znajomość pojęć i teopodstawowych pojęć i podstawowym pojęć i teorii oraz próba inrii oraz umiejętność inprocesów w obszarze
stanowisk związanych terpretacji zjawisk za- terpretacji zjawisk zaglobalizacji.
z globalizacją.
chodzących w społechodzących w społeczeństwie globalnym.
czeństwie globalnym z
płynnym poruszaniem
się we wszystkich obszarach społeczno-kulturowych.
Zrozumienie pojęcia społeczeństwo, nabycie umiejętności stosowania kategorii socjologicznych do
EK3
analizy współczesnego społeczeństwa.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
135
Kryterium 1
Brak zrozumienia
podstawowych pojęć
związanych ze społeczeństwem.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Dobra znajomość pojęć oraz kategorii socjologicznych, umiejętność analizy zjawisk społecznych.
Bardzo dobra znajomość pojęć, umiejętność łączenia ich i budowania na ich podstawie własnych analiz
zjawisk zachodzących
we współczesnym społeczeństwie.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Socjologia i socjologiczne spojrzenie na świat.
Metody badawcze w naukach humanistycznych.
Kultura i społeczeństwo.
Globalizacja i jej uwarunkowania.
Podstawy komunikacji i interakcji społecznych.
Płeć kulturowa i seksualność.
Tolerancja mniejszości i ruchy społeczne.
Rodzina: typy, znaczenie i współczesna ewolucja w relacjach rodzinnych.
Biurokracja i modele organizacji w społeczeństwie.
Przestępczość i dewiacja - teorie współczesne i rys historyczny.
Praca i socjologia relacji w organizacjach.
Współczesne teorie socjologiczne.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Zrozumienie pojęć i
podstawowa umiejętność wskazania kategorii socjologicznych
odnoszących się do
wybranych zjawisk.
Podstawowe pojęcia i nurty socjologii.
Zasady prowadzenia badań społecznych - studium przypadku.
Komunikacja interpersonalna.
Teoria gier.
Metody oddziaływania na jednostki i techniki wpływu społecznego.
Inżynieria społeczna.
środki masowego przekazu a kształtowanie relacji społecznych.
Globalizacja - stanowiska wobec procesu i jej wpływ na kształtowanie życia politycznego społecznego i gospodarczego.
Grupy, sposoby tworzenia, rodzaje , lider w procesie kształtowania oraz zarządzania.
Konflikty międzyludzkie. Podstawy negocjacji i mediacji.
Modele organizacji i społeczne aspekty zarządzania.
Kobiety w roli liderek we współczesnym społeczeństwie.
Godziny
15
15
ECTS
1+1
7
7
46
32
1
0,5
22
0,5
136
IV. Literatura uzupełniająca
1. Podgórski R., Metodologia badań socjologicznych, Branta 2007.
2. Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP 2011.
V. Literatura podstawowa:
1. Giddens A., Socjologia, Warszawa: PWN 2008.
dr n. hum. Sylwester Kowalski
[email protected]
137
IZT (WiET)
27.
Przedmiot:
Semestr
VI
VII
T/TISN2012/36/27/SD1
SEMINARIUM DYPLOMOWE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
1
15
15
1
15
0
Zapoznanie z zasadami pisania inżynierskiej pracy dyplomowej w oparciu o wiedzę z przedmiotów zawodowych, znajomość procedury jej pisania oraz stosowania metod badań naukowych.
Efekty kształcenia – semestr VI
EK1 Zna i rozumie procedury i metody badań naukowych.
EK2
EK3
EK4
Umie formułować problemy i hipotezy badawcze. Potrafi opracować plan badawczy odpowiedni do problemu.
Potrafi samodzielnie opracować koncepcję dyplomowej pracy inżynierskiej.
Szanuje poglądy innych uczestników seminarium, jest zdyscyplinowany i odpowiedzialny
w wyrażaniu swego stanowiska; przestrzega prawo autorskie.
Kierunkowe
K_W06; K_W08;
K_W22; K_U01
K_U11; K_U18;
K_U21
K_U01; K_U04;
K_U06
K_K05; K_W22
Zna i rozumie procedury i metody badań naukowych.
EK1
Metody oceny
Sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, udział w dyskusji na seminarium
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna metod badań
Ma fragmentaryczną
Posiada usystematyPosiada usystematyZnajomość i ronaukowych.
wiedzę na temat mezowaną wiedzę teorezowaną wiedzę teorezumienie metod
tod badawczych.
tyczną z metodologii
tyczną, pogłębioną o
badań naukobadań naukowych.
treści z literatury krawych.
jowej i zagranicznej.
Kryterium 2
Nie zna kryteriów do- Zna kryteria doboru
Zna kryteria doboru
Zna kryteria doboru
Określenie kryteboru metod badawmetod badawczych w
metod badawczych w
metod badawczych
riów doboru meczych.
ograniczonym zakrezakresie badań rzerzeczywistych i motod badawczych.
sie badań empiryczczywistych i modelodelowych, w rozszenych.
wych.
rzonym ujęciu systemowym.
Kryterium 3
Nie zna podstawoZna terminologię
Zna terminologię
Zna terminologię
Znajomość termi- wych pojęć i określeń z zakresu procedur i
z zakresu procedur i
nologii naukowej. z zakresu procedur i
metod naukowych;
metod naukowych; pometod naukowych; pometod badawczych.
nie potrafi zdefiniotrafi zdefiniować więk- trafi zdefiniować znawać znaczenia kluszość kluczowych poczenia wszystkich poczowych pojęć.
jęć w języku polskim.
jęć w języku polskim
oraz zna ich zakresu
znaczeniowy w języku
angielskim.
Umie formułować problemy i hipotezy badawcze. Potrafi opracować plan badawczy odpowiedni do
EK2
problemu.
Metody oceny
Projekt, prezentacja.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie umie korzystać ze Potrafi samodzielnie
Umie korzystać
Umiejętność poźródeł pozyskiwania
lub w zespole korzylub w zespole korzyz wyspecjalizowanych,
zyskiwania ininformacji z zakresu
stać z elementarnych
stać z polskich źródeł
aktualnych źródeł informacji i wiedzy
procedur i metod ba(obligatoryjnych) źró- informacji z zakresu
formacji z zakresu
z zakresu procedawczych.
deł informacji
procedur i metod baprocedur i metod ba138
dur i metod badawczych.
metod badawczych.
dawczych.
Kryterium 2
Umiejętność: dokonywania analizy i syntezy pozyskanych informacji oraz formułowania krytycznych sądów i
logicznych, rzeczowych wniosków.
Kryterium 3
Umiejętność opisywania źródła
pozyskiwanych
informacji (przypisy).
Nie umie analizować i
syntezować pozyskanych informacji ani
formułować krytycznych opinii oraz wyciągać logicznych
wniosków.
Umie analizować i
syntezować pozyskane informacje, ale
nie umie formułować
rzeczowych wniosków.
Umie analizować i syntezować informacje
z procedur i metod badawczych różnych
polskich źródeł oraz
formułować rzeczowe
wnioski.
Nie umie opisywać
źródeł pozyskiwanych
informacji.
Umie opisywać źródła
prezentowanych tabel
i rysunków lecz nie
umie podać przypisów prezentowanych
treści.
wszystkich stosowanych form pozyskiwanych informacji.
Kryterium 4
Umiejętność stosowania procedur
i metod naukowych do rozwiązywania problemów badawczych.
Kryterium 5
Umiejętność
uczenia się w
procesie pracy
badawczej.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Umiejętność
opracowania koncepcji i planu pracy dyplomowej.
Nie umie stosować
procedur i metod naukowych do rozwiązywania problemów
badawczych.
Umie stosować tylko
kilka poznanych procedur i metod do rozwiązywania problemów badawczych.
Umie trafnie dobrać i
zastosować poznane
procedur y i metody do
rozwiązywania problemów badawczych.
Nie ma umiejętności
samodzielnego uczenia się.
Podejmuje samokształcenie pod kierunkiem prowadzącego zajęcia.
samokształcenia w
wybranym obszarze.
Kryterium 2
Umiejętność prezentacji koncepcji
i planu pracy dyplomowej.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Potrafi samodzielnie opracować koncepcję dyplomowej pracy inżynierskiej.
Projekt, prezentacja.
2
3
3,5 - 4
Nie umie samodzielOpracowuje koncepUmie samodzielnie
nie opracować koncję i plan swojej pracy opracować z zachocepcji i planu swojej
dyplomowej wg
waniem logicznych
pracy dyplomowej.
podanego algorytmu.
kroków i układu hierarchnicznego postępowania koncepcję i
plan swojej pracy dyplomowej.
dawczych w języku
polskim oraz językach
obcych.
Umie analizować i
syntezować informacje
dotyczące procedur i
metod badawczych z
polskich i obcych źródeł oraz formułować
krytyczne sądy i rzeczowe wnioski.
wszystkich stosowanych form pozyskiwanych informacji zarówno w języku polskim jak i językach
obcych.
Umie trafnie dobrać
procedur y i metody
naukowe, uargumentować ich zastosowanie oraz zaproponować
innowacyjne rozwiązania problemów badawczych.
samokształcenia w
szerokim zakresie.
4,5 - 5
Umie samodzielnie
opracować z zachowaniem właściwej
procedury i metod badawczych koncepcje i
plan pracy dyplomowej z nowatorskimi
rozwiązaniami podjętych problemów naukowych.
Nie umie przedstawić
Umie fragmentaryczUmie syntetycznie zaUmie sporządzić i zakoncepcji i planu pranie zaprezentować
prezentować swoją
prezentować syntecy dyplomowej z zaswoją koncepcję i
koncepcję i plan pracy
tycznie swoją koncepstosowaniem właplan pracy dyplomodyplomowej stosując
cję i plan pracy dyściwej terminnologii
wej z właściwym
właściwą polską termi- plomowej stosując
naukowej i zawodoużyciem terminologii
nologię zawodową i
właściwą (w języku
wej ani słownie ani w
zawodowej i naukonaukową.
polskim i angielskim)
piśmie.
wej.
terminologię zawodową i naukową w logicznym porządku i
z rzeczową argumentacją.
Szanuje poglądy innych uczestników seminarium, jest zdyscyplinowany i odpowiedzialny
w wyrażaniu swego stanowiska; przestrzega prawo autorskie.
Ocena uczestnictwa i postawy studenta na zajęciach.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Przeszkadza w czasie
Przestrzega porządku i Przestrzega porządku i
Odpowiedzialnie trak139
Postawa, dyscyplina, punktualność.
seminarium, nie przestrzega dyscypliny
zajęć, nie jest punktualny.
Kryterium 2
Uczestnictwo w
dyskusji, umiejętność wyrażania
opinii.
Nie bierze udziału w
dyskusji. Nie stawia
pytań, nie wyraża
swojej opinii.
Kryterium 3
Odniesienie do
cudzej własności
intelektualnej.
Kryterium 4
Współpraca w zespole.
Dopuszcza sie plagiatowania i ściągania.
Nie podejmuje pracy
w zespole.
dyscypliny na seminarium, sporadycznie
spóźnia się na zajęcia,
z opóźnieniem wykonuje zadania.
Sporadycznie zabiera
głos w dyskusji. Zachęcony stawia pytanie, powstrzymuje sie
przed publicznym wyrażaniem swego stanowiska.
Okazjonalnie podszywa się pod cudze
sukcesy i przypisuje
sobie sukcesy zespołu.
Sporadycznie podejmuje pracę w grupie,
wyłącznie jako jej
członek.
SEMESTR VI
SEMINARIUM DYPLOMOWE
dyscypliny na seminarium, sporadycznie
spóźnia się na zajęcia,
punktualnie wykonuje
zadania.
Aktywny podczas dyskusji. Stawia pytania,
zachęcony wyraża
swoje opinie . Słucha
wypowiedzi innych
uczestników dyskusji z
szacunkiem i uwagą.
Szanuje efekty pracy
innych, nie przypisuje
sobie sukcesów innych
osób.
Często uczestniczy w
pracach zespołu, okazjonalnie pełni rolę lidera.
tuje obowiązki studenta, sumiennie i punktualnie wykonuje wymagane prace.
Bardzo aktywny podczas dyskusji; inspirator rozwiązań problemów. Stawia pytania, wyraża swoją opinię, uwzględnia zdanie
innych osób.
Sumiennie i dokładnie
podaje źródła informacji i podkreśla wkład
własnej pracy.
Często jest inicjatorem
i organizatorem pracy
zespołowej; z pełną
odpowiedzialnością
prezentuje wyniki pracy zespołu.
ĆWICZENIOWE
15 GODZ.
METODOLOGIA BADAŃ NAUKOWYCH I ZASADY PISANIA PRACY INŻYNIERSKIEJ
1. Podstawowe pojęcia metodologii badań naukowych: metodologia, metoda, metodyka, nauka, badania naukowe, wiedza.
2. Metody badań naukowych: eksperyment, obserwacja, metoda konstrukcyjna, metoda statystyczna, metoda studyjna.
3. Planowanie badań.
4. Gromadzenie materiału badawczego.
5. Etyczne standardy badań naukowych, ochrona własności intelektualnej.
6. Przetwarzanie materiałów: analiza i synteza, indukcja i dedukcja. Syntezowanie materiałów: wyjaśnianie, wnioskowanie, dowodzenie.
7. Metodologia opracowania i prezentowania wyników wiedzy w zakresie tematyki badań.
8. Procedury pisania pracy dyplomowej.
9. Koncepcja pracy dyplomowej. Dyskusja nad referowanymi koncepcjami prac dyplomowych, studenci oceniają pod nadzorem prowadzącego wystąpienia innych prelegentów.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze VI
Godziny
ECTS
15
5
5
0
0
25
20
2
1
10
1
140
27.
Przedmiot:
Semestr
VI
VII
G/G2012/47/34/SD2
SEMINARIUM DYPLOMOWE – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
15
1
15
1
0
15
1
12
EK1 Potrafi, zgodnie z otrzymanymi zaleceniami, samodzielnie napisać pracę inżynierską.
Kierunkowe
K_U01; K_U02;
K_U04; K_U08;
K_U09; K_K07
Potrafi, zgodnie z otrzymanymi zaleceniami, samodzielnie napisać pracę inżynierską.
EK1
Metody oceny
Ocena sumująca dyplomanta.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma wiedzy teoMa rozproszoną wieMa systematyzowaną
Ma usystematyzowaną i
Ocena sumująca retycznej ani umiedzę teoretyczną meto- wiedzę teoretyczną, zna wykraczającą poza prowiedzy metodojętności praktydologii nauki. Umie
kryteria doboru metod
gramowe treści temalogicznej, umie- cznych do przyanalizować i syntetyw zakresie badań rzetów seminaryjnych.
jętności pogotowania inżynierzować zebrane inforczywistych i modeloDociekliwy, umie anaznawczych i
skiej pracy dyplomacje a nie umie forwych. Umie opracować lizować i syntetyzować
praktycznych
mowej. Nie zna podmułować rzeczowych
i sprecyzować swoją
informacje ze źródeł
oraz postaw.
stawowych pojęć i
wniosków. Posiada
koncepcję i plan pracy
krajowych i zagraniczdefinicji naukowych
ograniczony zasób
dyplo-mowej właścinych oraz formułować
oraz procedury basłownictwa specjaliwym użyciem termikrytyczne sądy i opinie;
dawczej. Nie umie
stycznego (zawodonologii naukowej i zaprzedstawiać rzeczowe
formułować celów
wego, naukowego).
wodowej. Angażuje się, wnioski; umie trafnie
badawczych, przedNiepewny w prezenjest aktywny w dyskudobierać procedury i
stawić koncepcji i
towaniu swoich opinii. sjach, zachęcony premetody, argumentować
planu pracy dyploPosiada trudności w
zentuje swoje opnie.
ich zastosowanie oraz
mowej. Nie umie ko- samodzielnym opraSyste-matycznie wykoproponować innowarzystać z literatury i
cowaniu koncepcji i
nuje obowiązkowe zacyjne rozwiązania zastosować specjaliplanu pracy dyplodania.
dań; potrafi interesująco
styczną terminologię
mowej. Dość punktuprezentować swoje
zawodową i naukoalnie wykonuje zadakoncepcje i plan badań,
wą. Uchyla się od
nia.
z zastosowaniem speodpowiedzialności za
cjalistycznego słowwłasną pracę i zanictwa.
chowanie.
Szczegółowy program kształcenia
SEMESTR VII
SEMINARIUM DYPLOMOWE
LABORATORYJNE
15 GODZ.
INŻYNIERSKA PRACA DYPLOMOWA - INDYWIDUALNA PRACA PROMOTORA Z DYPLOMANTEM
1.
Koncepcja pracy dyplomowej.
2.
Znajomość literatury dotyczącej tematu pracy.
3.
Przyjęcie metody i procedury badawczej.
4.
Sformułowanie problemów i hipotez (głównych i szczegółowych).
5.
Plan pracy, prezentowanie treści merytorycznych z prowadzonych badań.
6.
Analiza i opracowanie wyników badań.
7.
Wyprowadzenie wniosków.
8.
Schemat pracy dyplomowej w zakresie wymagań formalnych i edytorskich.
9.
Aktualizacja i poszerzanie programowej wiedzy studenta w zakresie tematyki pracy dyplomowej.
141
Godziny
ECTS
10
5
*
*
15
15
* Bilans nakładu pracy studenta związany z przygotowaniem pracy dyplomowej oraz przyznanie liczby punktów ECTS
przedstawione zostały w karcie przedmiotu: Praca dyplomowa.
1. Campel Cz., Jak pisać i publikować pracę naukową, Politechnika Poznańska, Poznań 1984.
2. Krajewski M., Praca dyplomowa z elementami edytorstwa, WSHE, Włocławek 1998.
3. Pytkowski W., Organizacja badań i ocena prac naukowych, PWN, Warszawa 1985.
4. Rawa T., Metodyka wykonywania inżynierskich i magisterskich prac dyplomowych, Wyd. Art. Olsztyn 1999.
5. Walczak A., Seminarium i praca dyplomowa z nawigacji, Wyd. WSM, Szczecin 1974.
6. Walczak A., Zarys metodologii badań naukowych w nawigacji morskiej, Wyd. Zapol, Szczecin 2005.
1. Kamiński S., Nauka i metoda. Pojęcie nauki i klasyfikacja nauk, Towarzystwo Naukowe KUL Lublin, 1992.
2. Pabis S., Metodologia i metody nauk empirycznych, PWN, Warszawa 1985.
3. Pieter J., Ogólna metodologia pracy naukowej, Ossolineum, Wrocław 1967.
7. Wójcicki R., Wykłady z metodologii nauk PWN, Warszawa 1982.
8. Walczak A., Rola seminarium dyplomowego w uczelniach morskich, Wyd. AM, Szczecin 2007.
prof. dr hab. kpt. ż.w. Aleksander Walczak, prof. zw.
[email protected]
142
ZNM
28.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
VII
T/TISN2012/24/28/IO1
INŻYNIERIA OPROGRAMOWANIA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
15
1
2
15
30
5
15
1
2
15
30
5
15
1
1
15
15
2
Poszerzenie wiedzy i umiejętności jej praktycznego wykorzystania w zakresie tworzenia, wdrażania i eksploatacji systemów
informatycznych.
Efekty kształcenia modułów matematyka, technologie informacyjne i informatyka stopnia I.
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie struktur danych, algorytmizacji obliczeń.
EK1
Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane w procesie implementacji alEK2
gorytmów i struktur danych.
Posiada umiejętności efektywnego wykorzystywania metod, technik i narzędzi w proEK3
cesie implementacji algorytmów i struktur danych.
Kierunkowe
K_W06; K_U08
K_W19
K_U10, K_U24
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie struktur danych, algorytmizacji obliczeń.
EK1
Metody oceny
Praca kontrolna, zaliczenie.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematyzoWiedza z zakresu
wiedzę lub nie ma
wiadomości z zakresu zowaną wiedzę teowaną wiedzę teorestruktur danych,
wiedzy z zakresu
struktur danych, algo- retyczną i faktogratyczną i faktograficzną
algorytmizacji obstruktur danych, algorytmizacji obliczeń.
ficzną z zakresu struk- pogłębioną o treści z
liczeń.
rytmizacji obliczeń.
tur danych, algolektury i innych źródeł
rytmizacji obliczeń.
w języku polskim i obcym (np. angielskim).
Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane w procesie implementacji algorytmów
EK2
i struktur danych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
brak znajomości podznajomość podstaznajomość metod,
znajomość metod,
Znajomość prostawowych metod,
wowych metod, techtechnik i narzędzi sto- technik i narzędzi stojektowania i imtechnik i narzędzi stonik i narzędzi stososowanych w procesie
sowanych w procesie
plementacji algosowanych przy prowanych w procesie
projektowania i improjektowania i implerytmów i struktur
jektowaniu i impleprojektowania i implementacji algo-rytmentacji algo-rytmów
danych.
mentacji algorytmów i plementacji algo-rytmów i struktur dai struktur danych, które
struktur danych.
mów i struktur danych nych, które odbiegają
odbiegają od przykłaanalogicznych do
od przykładów wzordów wzorcowych.
wzorcowych - możcowych, możliwe
liwe drobne błędy;
drobne błędy.
znaczne błędy w doborze implementacji
analogicznych ze
wzorcowymi problemów obliczeniowych.
Posiada umiejętności efektywnego wykorzystywania metod, technik i narzędzi w procesie projektoEK3
wania iimplementacji algorytmów i struktur danych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w proDrobne błędy w proProjektowanie i imProjektowanie i imple143
Umiejętność projektowania i implementacji algorytmów i struktur
danych.
cesie projektowania i
implementacji algorytmów i struktur danych i identycznych
lub zbliżonych do
wzorcowych
cesie projektowania i
implementacji algorytmów i struktur danych identycznych lub
zbliżonych do wzorcowych.
SEMESTR IV
INŻYNIERIA OPROGRAMOWANIA
plementacja i algorytmów i struktur danych dla zadań odbiegających od standardowych, możliwe
drobne błędy.
mentacja i algorytmów
i struktur danych dla
zadań odbiegających od
standardowych.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
BLOK: ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH
1. Typy danych: typy proste, kolekcje i kolekcje indeksowane.
2. Liniowe struktury danych: listy jednokierunkowe i dwukierunkowe, pierścienie, stosy, kolejki i kolejki priorytetowe.
3. Algorytmy sortowania: Insertion Sort, Selection Sort, Bubble Sort, Quicksort, Merge Sort, Heap Sort, Straight Radix
Sort, Radix Exchenge Sort, Shell Sort.
4. Algorytmy wyszukiwania: wyszukiwanie liniowe, binarne, interpolacyjne, z podziałem Fibonacciego, zastosowania funkcji mieszającej (ang. hashing).
5. Drzewa: drzewa binarne, BinaryTree Sort, drzewa o dowolnej liczbie następników, AVL, B, BB, SBB.
6. Grafy: metody implementacji grafów, przeglądanie w głąb (DFS), przeglądanie wszerz (BFS), algorytm badania osiągalności węzłów, wyznaczenie wszystkich ścieżek, wyszukiwanie najkrótszej ścieżki w grafie, algorytm Dijkstry.
SEMESTR
IV
LABORATORYJNE
15 GODZ.
BLOK: ALGORYTMY I STRUKTURY DANYCH
1. Uzupełnienie przygotowanych szkieletów implementacji określonych typów danych przy pomocy różnych struktur danych.
2. Rozwiązywanie praktycznych problemów z zakresu programowania.
3. Kodowanie w języku programowania algorytmów (zgodnie z aksjomatami) przetwarzania struktur danych
4. Testowanie oprogramowania.
Godziny
15
15
ECTS
6
15
6
57
36
2
1
21
1
144
Przedmiot:
28.
Semestr
IV
V
VI
VII
T/TISN2012/35/28/IO2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
5
30
15
2
1
15
15
1
2
15
30
5
15
1
1
15
15
2
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie algorytmizacji obliczeń, programowania obiektowego, programowania równoległego i sieciowego.
EK2 Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane w programowaniu obiektowym.
EK3 Posiada umiejętność efektywnego wykorzystywania metod, technik i narzędzi tworzenia
oprogramowania w podejściu obiektowym.
Kierunkowe
K_W06
K_W19
K_U24
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie algorytmizacji obliczeń, programowania obiektowego, proEK1
gramowania równoległego i sieciowego.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematyzoWiedza z zakresu
wiedzę lub nie ma
wiadomości z zakresu zowaną wiedzę teowaną wiedzę teorealgorytmizacji ob- wiedzy z zakresu alalgorytmizacji obliretyczną i faktogratyczną i faktograficzną
liczeń, progragorytmizacji obliczeń, czeń, programowania
ficzną z zakresu algoz zakresu algorytmizamowania obiekprogramowania obieobiektowego, prograrytmizacji obliczeń,
cji obliczeń, progratowego, prograktowego, programomowania równoleprogramowania obiek- mowania obiektowego,
mowania równowania równoległego i
głego i sieciowego.
towego, prograprogramowania rówległego i sieciosieciowego.
mowania równolenoległego i sieciowego
wego.
pogłębioną o treści z
lektury i innych źródeł
w języku polskim i obcym (np. angielskim).
Zna podstawowe metody, techniki i narzędzia stosowane w programowaniu obiektowym.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak znajomości podZnajomości podstaZnajomości metod,
Znajomość metod,
Znajomość zastawowych metod,
wowych metod, techtechnik i narzędzi sto- technik i narzędzi progadnień analizy i
technik i narzędzi stonik i narzędzi stososowanych w procesie
gramowania obiektoprogramowania
sowanych w procesie
wanych w procesie
algorytmizacji obliwego, programowania
obiektowego.
algorytmizacji oblialgorytmizacji obliczeń, programowania
równoległego i siecioczeń, programowania
czeń, programowania
obiektowego, prograwego w zastosowaniu
obiektowego, prograobiektowego, programowania równoległedo zadań, które odbiemowania równolemowania równolego i sieciowego do
głego i sieciowego,
rozwiązywania zadań
wzorcowych.
możliwe drobne błęodbiegających od
dy.
przykładów wzorcowych, możliwe drobne błędy .
Posiada umiejętność efektywnego wykorzystywania metod, technik i narzędzi tworzenia oprograEK3
mowania w w podejściu obiektowym.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w two- Posiada umiejętność
Umiejętność anarzeniu oprogramowawykorzystywania me- wykorzystywania me- wykorzystywania melizy i projektowania dla zadań analotod, technik i narzędzi tod, technik i narzędzi tod, technik i narzędzi
nia obiektowego.
gicznych do wzorcotworzenia oprogratworzenia oprogratworzenia oprogramowych
mowania w podejściu
mowania w podejściu
wania w podejściu
obiektowym dla zadań obiektowym dla zaobiektowym dla zadań,
145
analogicznych do
wzorcowych, możliwe
drobne błędy.
SEMESTR V
dań, które odbiegają
od przykładów wzorcowych, możliwe
drobne błędy.
które odbiegają od
przykładów wzorcowych.
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
BLOK: PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE
1. Różnica między podejściem strukturalnym i obiektowym.
2. Pojęcie klasy, obiektu.
3. Składowe obiektu (metody, pola).
4. Wprowadzenie środowiska obiektowego.
5. Tworzenie klas i obiektów (konstruktory).
6. Hermetyzacja, przeciążanie metod i konstruktorów.
7. Metody statyczne.
8. Klasy wewnętrzne.
9. Kompozycja i dziedziczenie jako metody konstruowania nowych klas.
10. Typy w dziedziczeniu.
11. Polimorfizm.
12. Typy interfejsowe.
13. Mechanizm wyjątków.
SEMESTR
V
BLOK: PROGRAMOWANIE OBIEKTOWE
1. Sterowanie.
2. Dziedziczenie.
3. Obsługa błędów.
4. Kolekcje obiektów.
5. Operacje wejścia i wyjścia.
6. Równoległość.
7. Interfejs graficzny.
8. Programy sieciowe.
9. Komunikacja.
Godziny
30
30
ECTS
15
30
20
40
165
75
5
2
90
3
146
Przedmiot:
28.
Semestr
IV
V
VI
VII
T/TISN2012/36/28/IO3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
15
2
2
30
30
5
5
30
15
2
1
15
15
1
1
15
15
2
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie metod analizy i projektowania systemów informatycznych, narzędzi komputerowego wspomagania tworzenia oprogramowania.
EK2 Posiada umiejętności efektywnego wykorzystywania metod, technik i narzędzi w procesie
tworzenia systemów informatycznych.
Kierunkowe
K_W19
K_U24
Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie metod analizy i projektowania systemów informatycznych,
EK1
narzędzi komputerowego wspomagania tworzenia oprogramowania..
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe
Posiada usystematyPosiada usystematyWiedza z zakresu
wiedzę lub nie ma
wiadomości z wykłazowaną wiedzę teozowaną wiedzę teometod analizy,
wiedzy w zakresie
danego zakresu. Ma
retyczną i faktograretyczną i faktograprojektowania i
metod analizy i proje- podstawową wiedzę w
ficzną w zakresie meficzną pogłębioną o
implementacji
ktowania systemów
zakresie metod analizy
tod analizy i projetreści z lektury i insystemów inforinformatycznych oraz i projektowania systektowania systemów
nych źródeł w języku
matycznych.
narzędzi komputeromów informatycznych
informatycznych oraz
wego wspomagania
oraz narzędzi kompute- narzędzi komputeroangielskim w zakresie
tworzenia oprograrowego wspomagania
wego wspomagania
metod analizy i promowania.
tworzenia oprogramotworzenia oprograjektowania systemów
wania
mowania
informatycznych oraz
narzędzi komputerowego wspomagania
tworzenia oprogramowania).
Posiada umiejętności efektywnego wykorzystywania metod, technik i narzędzi w procesie tworzeEK2
nia systemów informatycznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w ana- Analiza, projektowanie
Analiza, projektowaWprawna , projektoAnaliza, projekto- lizie, projektowaniu i
i implementacja systenie i implementacja
wanie i implementacja
wanie i impleimplementacji systemów analogicznych do
systemów, które odsystemów, które odmentacja systemów analogicznych
wzorcowych, możliwe
biegają od przykłabiegają od przykłamów informado wzorcowych.
drobne błędy.
dów wzorcowych,
dów wzorcowych.
tycznych.
możliwe drobne błędy.
SEMESTR VI
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
BLOK: ANALIZA I PROJEKTOWANIE OBIEKTOWE
Celem przedmiotu jest przedstawienie podstawowych zasad formułowania wymagań użytkowych oraz projektowania systemów oprogramowania przy użyciu technik obiektowych. Zaprezentowane są praktyczne zasady zbierania wymagań oraz
tworzenia modeli analitycznych i projektowych w języku UML (Ujednolicony język modelowania).
Przedmiot składa się m.in. z następujących tematów:
1. Przegląd modeli obiektowych.
2. Proces tworzenia oprogramowania.
3. Model przypadków użycia.
147
4. Model klas.
5. Model interakcji.
6. Model komponentów.
Inne modele języka UML.
SEMESTR
VI
LABORATORYJNE
30 GODZ.
BLOK: ANALIZA I PROJEKTOWANIE OBIEKTOWE
1. Definiowanie obiektów.
2. Zapoznanie z podstawami użytkowania pakietu oprogramowania CASE wspierającego analizę i projektowanie obiektowe.
3. Definiowanie klas i ich hierarchii (dziedziczenie).
4. Diagramy przypadków użycia.
5. Diagramy współpracy.
6. Diagramy stanów.
7. Projektowanie architektury systemu.
8. Projekt systemu informatycznego.
Godziny
15
30
ECTS
15
40
40
20
160
60
6
2
100
4
148
Przedmiot:
28.
Semestr
IV
V
VI
VII
T/TISN2012/47/28/IO4
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
15
2
2
30
30
5
15
1
2
15
30
5
2
15
15
1
1
15
EK1 Ma uporządkowaną wiedzę w zakresie zarządzania projektem informatycznym, w tym
wdrażania i eksploatacji systemów informatycznych.
EK2 Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przy tworzeniu systemów informatycznych.
EK3 Potrafi dostrzegać przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań ich aspekty systemowe
i pozatechniczne.
Kierunkowe
K_W19
K_K04
K_U19
Ma uporządkowaną wiedze w zakresie zarządzania projektem informatycznym, w tym wdrażania i
EK1
eksploatacji systemów informatycznych
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Ma fragmentaryczną
Posiada podstawowe z
Posiada usystematyPosiada usystematyMa wiedzę z prowiedzę lub nie ma
zakresu zarządzania
zowaną wiedzę teozowaną wiedzę teoblematyki wywiedzy z zakresu zaprojektem informatycz- retyczną i faktograretyczną i faktograkładu.
rządzania projektem
nym, w tym wdrażania
ficzną z zakresu zaficzną pogłębioną o
informatycznym, w
i eksploatacji systemów rządzania projektem
treści z lektury i intym wdrażania i eksinformatycznych.
informatycznym, w
nych źródeł w języku
ploatacji systemów
tym wdrażania i ekspolskim i obcym (np.
informatycznych.
ploatacji systemów in- angielskim) z zakresu
formatycznych.
zarządzania projektem
informatycznym, w
tym wdrażania i eksploatacji systemów informatycznych.
Potrafi pracować indywidualnie i w zespole przy tworzeniu systemów informatycznych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w ana- Analiza, projektowanie
Analiza, projektowaWprawna, analiza,
Umiejętność pralizie, projektowaniu i
i implementacja systenie i implementacja
projektowanie i imcy w zespole przy implementacji systemów analogicznych do
systemów, które odplementacja systeanalizie, projekto- mów analogicznych
wzorcowych w zespole, biegają od przykłamów, które odbiegają
waniu i impledo wzorcowych .
możliwe drobne błędy.
dów wzorcowych w
od przykładów wzormentacji systeramach pracy w zecowych w ramach
mów inforspole.
pracy w zespole, które
matycznych.
odbiegają od przykładów wzorcowych.
Umiejętność kierowania zespołem
Potrafi dostrzegać przy formułowaniu i rozwiązywaniu zadań ich aspekty systemowe
EK3
i pozatechniczne .
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Znaczne błędy w
Identyfikacja systemu i
Identyfikacja systemu Identyfikacja systemu
Aspekty systeidentyfikacji systemu
otoczenia systemu ini otoczenia systemu
i otoczenia systemu
mowe i pozatech- i otoczenia systemu
formatycznego dla zainformatycznego dla
informatycznego dla
niczne w formuinformatycznego dla
dań wzorcowych, moż- zadań, które odbiegają zadań, które odbiegają
łowaniu i rozwiązadań wzorcowych.
od przykładów wzorod przykładów wzorzywaniu zadań.
cowych, możliwe
cowych.
drobne błędy.
149
SEMESTR VII
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
BLOK: PROJEKTOWANIE I BUDOWA SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH
1. Inżynieria wymagań dla systemów informatycznych(metody zbierania informacji, wymagania funkcjonalne i niefunkcjonalne)
2. Modelowanie i projektowanie systemów
3. Implementacja systemu
4. Testowanie, weryfikacja i walidacja oprogramowania (testy dynamiczne i statyczne)
5. Zapewnienie jakości oprogramowania i metryki oprogramowania
6. Dokumentowanie, instalacja, wdrażanie oraz konserwacja oprogramowania
7. Wiarygodność systemów informatycznych
8. Zarządzanie projektami programistycznymi
9. Zarządzanie ryzykiem w projektach
10. Systemy odziedziczone
SEMESTR
VII
LABORATORYJNE
15 GODZ.
BLOK: PROJEKTOWANIE I BUDOWA SYSTEMÓW INFORMATYCZNYCH
1. Stworzenie specyfikacji wymagań na podstawie kontaktów z użytkownikiem.
2. Przygotowanie dokumentacji projektowej.
3. Zaimplementowanie systemu połączone z tworzeniem odpowiedniej dokumentacji (technicznej i użytkownika).
4. Przeprowadzenie testów.
Projekt wybranego systemu informatycznego (realizowanego zespołowo).
Godziny
15
15
ECTS
10
15
20
10
40
2
1
45
1
1. Cantu M., Delphi 7 – praktyka programowania, Wydawnictwo Mikom, 2003
2. Górski J., Inżynieria oprogramowania w projekcie informatycznym, Mikom, Warszawa 1999
3. Graham, Metody obiektowe w teorii i w praktyce, WNT, 2004
4. Harel D., Rzecz o istocie informatyki – Algorytmika, WNT, 2000
5. Marciniak A., Borland Delphi 5 Professional – Object Pascal, Wydawnictwo NAKOM, 2000
6. Martin J., Odell J.J., Podstawy metod obiektowych, WNT, 1997
7. Sommerville, Inżynieria oprogramowania, WNT 2003
8. Wirth N., Algorytmy + Struktury danych = Programy, WNT, 1999
1. Booch G., Rumbaugh J., Jacobson I., UML przewodnik użytkownika, WNT, 2002
150
2. Dąbrowski W., Stasiak A. Wolski M., Modelowanie systemów informatycznych w języku UML 2.1, WN PWN, W-wa
2007
3. Kierzkowski A., Turbo Pascal. Ćwiczenia praktyczne, Wydawnictwo Helion 2006
4. Orłowski A., Delphi 2006. Ćwiczenia praktyczne, Wydawnictwo Helion, 2006
5. Pamuła T., Aplikacje w Delphi. Przykłady, Wydawnictwo Helion, 2006
6. Stephens R., Algorytmy i struktury danych z przykładami w Delphi, Wydawnictwo Helion, 2000
7. Wrycza S., Marcinkowski B., Wyrzykowski K., Język UML 2.0 w modelowaniu systemów informatycznych, Helion, 2005
dr inż. Mariusz Dramski
dr inż. Paweł Banaś
dr Piotr Borkowski
[email protected]
ZITM
[email protected]
[email protected]
[email protected]
ZITM
ZITM
ZITM
151
29.
Przedmiot:
Semestr
VI
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN2012/36/29/SO
SYSTEMY OPERACYJNE
A
C
L
1
2
A
C
L
15
30
ECTS
3
Poszerzenie wiedzy i praktycznych umiejętności w zakresie pracy z najbardziej popularnymi systemami operacyjnymi takimi
jak Windows, Linux oraz Unix.
Efekty kształcenia modułu informatyka.
Efekt kształcenia jakie student osiągnie po ukończeniu przedmiotu opisane są w zakresie wiedzy, umiejętności i postaw.
EK1 Zna podstawowe pojęcia związane z systemami operacyjnymi.
EK2 Ma podstawową wiedzę z zakresu wieloprogramowości, wielozadaniowości, pracy współbieżnej oraz zarządzania procesami.
EK3 Ma podstawową wiedzę nt. mechanizmów zarządzania pamięcią (pamięć operacyjna, wirtualna, pomocnicza).
EK4 Potrafi organizować pracę z urządzeniami zewnętrznymi.
EK5 Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych
i osobistych
Kierunkowe
K_W06
K_W19
K_U19
K_U09
K_K01
Zna podstawowe pojęcia związane z systemami operacyjnymi.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie laboratoriów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Brak znajomości podZnajomość większości Znajomość podstaPodstawowe pojęcia. stawowych pojęć.
podstawowych pojęć.
wowych pojęć.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wieloprogramowość,
wielozadaniowość,
praca współbieżna,
zarządzanie procesami.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zarządzanie pamięcią.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
4,5 - 5
Znajomość podstawowych pojęć,
umiejętność wyciągania wniosków i
formułowania nowych problemów.
Ma podstawową wiedzę z zakresu wieloprogramowości, wielozadaniowości, pracy współbieżnej
oraz zarządzania procesami.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Brak wiedzy, nieznaWiedza podstawowa,
Duża wiedza, rozuDuża wiedza, rozujomość zagadnień
zrozumienie idei promienie podstawomienie problemów,
związanych
blemu.
wych problemów
formułowanie noz tematem.
i ich rozwiązywanie. wych i ich rozwiązywanie.
Ma podstawową wiedzę nt. mechanizmów zarządzania pamięcią (pamięć
pomocnicza).
2
3
3,5 - 4
Podstawowe braki
Wiedza podstawowa,
Duża wiedza, rozuw wiedzy.
rozumienie mechanimienie mechanizmów zarządzania
zmów zarządzania
pamięcią.
pamięcią, umiejętność rozwiązywania
podstawowych problemów.
Potrafi organizować pracę z urządzeniami zewnętrznymi.
2
3
3,5 - 4
Podstawowe braki
Wiedza podstawowa
Duża wiedza, umie152
operacyjna, wirtualna,
4,5 - 5
Duża wiedza, rozumienie mechanizmów zarządzania
pamięcią, umiejętność rozwiązywania
podstawowych problemów i formułowania nowych.
4,5 - 5
Duża wiedza, umie-
Praca z urządzeniami
zewnętrznymi.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
w wiedzy.
na temat pracy
z urządzeniami zewnętrznymi.
jętność rozwiązywania podstawowych
problemów.
jętność rozwiązywania podstawowych
problemów i formułowania nowych.
Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się – podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych.
Ustne zaliczenie wykładów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Słabo rozumie poPoprawnie rozumie
Poprawnie rozumie
trzebę dokształcania
potrzebę podnoszepotrzebę dokształcasię.
nia kwalifikacji.
nia się i podnoszenia
kwalifikacji związaną z systemami
operacyjnymi.
SEMESTR VI
SYSTEMY OPERACYJNE
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
LABORATORYJNE
15 GODZ.
BLOK: SYSTEMY OPERACYJNE
1. Podstawowe pojęcia związane z systemami operacyjnymi.
2. Konfiguracja i optymalizacja systemu operacyjnego.
3. Wieloprogramowość.
4. Wielozadaniowość.
5. Pamięć operacyjna.
6. Pamięć zewnętrzna.
7. Pamięć wirtualna.
8. Systemy plików.
9. Algorytmy szeregowania procesów.
10. Metody komunikacji procesów.
11. Metody synchronizacji procesów.
12. Problem blokady w systemie komputerowym.
13. Zarządzanie urządzeniami zewnętrznymi.
14. Administracja systemem operacyjnym.
SEMESTR VI
SYSTEMY OPERACYJNE
BLOK: SYSTEMY OPERACYJNE
1. Systemy operacyjne - UNIX
1.1
Instalacja systemu operacyjnego Linux:
1.1.1. Konfiguracja.
1.1.2. Optymalizacja.
1.1.3. Integracja ze środowiskami sieciowymi.
1.1.4. Udostępnianie zasobów w sieci.
1.1.5. Usuwanie problemów w systemie.
2. Administracja systemu operacyjnego Linux:
2.1.
Zarządzanie kontami użytkowników.
2.2.
Struktura katalogów i plików.
2.3.
Zarządzanie drukarkami.
2.4.
Archiwizacja danych.
2.5.
Nadawanie i monitorowanie dostępu do zasobów,
2.6.
Wymiana formacji (poczta elektroniczna).
3. Internetworking Linux TCP/IP on Linux:
3.1.
Sieciowe funkcje systemu operacyjnego.
4. System operacyjny WINDOWS
4.1.
Instalacja, wymagania sprzętowe.
4.2.
Grupy użytkowników, tworzenie kont: użytkowników i grupowych.
4.3.
Przypisywanie praw użytkownikom.
4.4.
Zabezpieczanie zasobów lokalnych (partycja ntfs) i sieciowych.
4.5.
Administrowanie drukarkami.
4.6.
Backup.
4.7.
Monitorowanie zasobów i zdarzeń w systemie.
4.8.
Łączenie z domenami.
153
Godziny
30
15
ECTS
6
15
4
70
51
3
2
30
1
1. Burk R. K., Horvath D.: UNIX - Internet. Księga eksperta. Helion, Gliwice, 1999
2. Frish E.: UNIX – administracja sieci. Warszawa: Oficyna Wydawnicza RM, 1996
3. Parker T. : Linux. Księga eksperta. Helion, Gliwice, 2005
4. Silberschstz A., Galvin P.B., Gagne G.: Podstawy systemów operacyjnych. WN-T, Warszawa , 2005.
V. Prowadzący przedmiot
dr inż. Mariusz Dramski
[email protected]
154
ZITM
30.
Przedmiot:
Semestr
V
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN2012/35/30/TS
TECHNOLOGIE SIECIOWE
ECTS
A
C
L
A
C
L
5
30
30
2
2
Zapoznanie z zagadnieniami związanymi z projektowaniem, instalacją, sterowaniem i zarządzaniem sieciami komputerowymi oraz nabycie praktycznych umiejętności w tym zakresie.
Zakres szkoły średniej..
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie wykorzystania technologii sieciowych
EK2 Posiada umiejętność wykorzystania technologii sieciowych z uwzględnieniem specyfikacji transportowej.
Kierunkowe
K_W06
K_U09
Ma podstawową wiedzę w zakresie wykorzystania technologii sieciowych
EK1
Metody oceny
Sprawozdanie/ raport, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
Kryterium 1
Nie zna zasad działal- Ma podstawową wieDemonstruje dobre
ności technologii siedzę w zakresie sterozrozumienie zasad
ciowych.
wania i zarządzania
działalności technotechnologiami sieciologii sieciowych.
wymi.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
4,5 - 5
Ma znacznie rozszerzoną, usystematyzowaną wiedzę
w zakresie metod sterowania i zarządzania
technologiami sieciowymi.
Posiada umiejętność wykorzystania technologii sieciowych z uwzględnieniem specyfikacji transportowej.
Zaliczenie laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze, sprawozdanie.
2
2
2
2
wyjaśnić metod stewyjaśnić metod stewyjaśnić metod stewyjaśnić metod sterorowania i zarządzania
rowania i zarządzania
rowania i zarządzania
wania i zarządzania
technologiami sieciotechnologiami sieciotechnologiami sieciotechnologiami sieciowymi.
wymi.
wymi.
wymi.
Nie potrafi sterować
i zarządzać technoloi zarządzać technoloi zarządzać technoloi zarządzać technologiami sieciowymi.
giami sieciowymi.
giami sieciowymi.
giami sieciowymi.
SEMESTR V
SIECIOWE SYSTEMY OPERACYJNE
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
BLOK: SIECI KOMPUTEROWE
1. Geneza sieci komputerowych.
2. Architektura sieci komputerowych.
3. Topologie sieci komputerowych.
4. Media transmisyjne sieci komputerowych.
5. Protokoły i modele hierarchiczne.
6. Urządzenia sieciowe.
7. Adresacja i routing w sieciach komputerowych.
8. Elementy bezpieczeństwa sieci komputerowych.
SEMESTR V
SIECIOWE SYSTEMY OPERACYJNE
BLOK: SIECI KOMPUTEROWE
1. Projektowanie sieci.
155
2.
3.
4.
5.
Instalacja sieci.
Zarządzanie (administracja).
Rozwiązywanie konfliktów, problemów.
Diagnostyka, testowanie.
Bilans nakładu pracy doktoranta w semestrze V
Nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli:30+30+2+2+2
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym:30+30
Godziny
30
30
ECTS
6
15
5
86
66
5
3
45
2
1. Derfler F., Freed L., Okablowanie sieciowe w praktyce. Księga eksperta. Helion, Gliwice, 2000.
2. Haugdaht J. Scott, Diagnozowanie i utrzymanie sieci. Księga eksperta. Helion, Gliwice, 2000.
3. Krysiak K., Sieci komputerowe – Kompendium. Helion, Gliwice, 2005.
4. Odom W., Knott T., Akademia Cisco CCNA semestr 1 Podstawy działania sieci. PWN, Warszawa, 2007.
5. Rak T., Tworzenie sieci komputerowej. Ćwiczenia praktyczne. Helion, Gliwice, 2006.
6. Siyan K. S., Parker T: TCP/IP. Księga eksperta. Helion, Gliwice, 2002.
7. SportackM., Sieci komputerowe – księga eksperta. Helion, Gliwice, 1999.
V. Literatura podstawowa
1. Wawrzyński W., Telematyka transportu - zakres pojęciowy i obszar zastosowań, "Przegląd Komunikacyjny" N11, Warszawa 1997.
2. Wydro K., Telekomunikacja i techniki informacyjne 1-2/2004.
3. Adamski A., Inteligentne systemy transportowe. Uczelniane Wydawnictwa Naukowo Techniczne AGH, Kraków 2003.
4. www.frame-online.net (Information on the European ITS Framework Architecture).
5. Wydro K., Normalizacja w telematyce transportu. Telekomunikacja i Techniki Informacyjne, z. 3-4, Warszawa, 2001.
prof. dr hab. inż. Evgeny Ochin
[email protected]
ZITM
[email protected]
ZITM
156
31.
Przedmiot:
Semestr
VII
Liczba tygodni
w semestrze
15
T/TISN2012/47/31/BD
BAZY DANYCH
A
C
L
2
2
A
C
L
30
30
ECTS
4
Zapoznanie z teorią baz danych oraz zdobycie praktycznych umiejętności w projektowaniu iwykorzystaniu relacyjnych baz
danych.
Technologia informacyjna, Informatyka, Podstawy programowania.
EK1 Zna podstawową terminologię oraz zasady działania komputerowych systemów baz danych.
EK2
EK3
EK4
Zna klasyczne i nowoczesne metodologie projektowania baz danych dla systemów informatycznych.
Umie obsługiwać programy przeznaczone do zarządzania bazami danych, wyszukiwać oraz
modyfikować informacje w istniejących bazach danych.
Potrafi zaprojektować i stworzyć indywidualną bazę danych na podstawie istniejącego modelu.
Kierunkowe
K_W06; K_W17;
K_W19
K_W17; K_W19
K_U01; K_U10
K_U03; K_U10;
K_U11; K_U16
Zna podstawową terminologię oraz zasady działania komputerowych systemów baz danych.
EK1
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, zaliczenie ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie posiada znajomo- Zna podstawową termiZna podstawową terSwobodnie posłuPodstawowa terści podstawowej ternologię z zakresu baz
minologię z zakresu
guje się podstawową
minologia.
minologii z zakresu
danych, może popełniać baz danych i struktur
terminologią z zabaz danych, nie pobłędy.
danych, sporadycznie
kresu baz danych
trafi udzielić poprawpopełnia błędy.
i struktur danych.
nych odpowiedzi nawet z pomocą egzaminatora.
Kryterium 2
Nie posiada podstaPosiada podstawową
Posiada podstawą wie- Posiada podstawą
Zasady działania.
wowej wiedzy w zaogólną wiedzę w zakredzę w zakresie funkwiedzę w zakresie
kresie funkcjonowasie funkcjonowania baz
cjonowania baz danych funkcjonowania baz
nia baz danych.
danych, może popełniać oraz ich struktur wedanych oraz ich
błędy.
wnętrznych, może postruktur wewnętrzpełniać drobne błędy.
nych, potrafi wyjaśnić niektóre zależności.
Kryterium 3
Nie potrafi przytoczyć Potrafi wymienić kilka
Potrafi wymienić
Potrafi przeprowaSystemy zarząprzykładów współprzykładów współczeprzykłady współczedzić porównanie
dzania bazami
czesnych systemów
snych systemów zarząsnych systemów zaróżnych systemów
danych.
zarządzania bazami
dzania bazami danych i
rządzania bazami dabaz danych wyciądanych.
określić ich podstanych, określić ich pagnąć wnioski co do
wowe właściwości.
rametry, możliwości i
możliwości ich zawskazać obszary zastosowania w różstosowań.
nych dziedzinach.
Zna klasyczne i nowoczesne metodologie projektowania baz danych dla systemów informatycznych.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, zaliczenie ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
posiada podstawową
posiada podstawową
Modelowanie
wowej wiedzy z zawiedzę na temat najwiedzę na temat główwiedzę na temat
kresu modelowania
ważniejszych, podstanych sposobów mogłównych sposobów
danych, nie jest w
wowych sposobów modelowania danych i
modelowania danych
stanie przytoczyć
delowania danych, moobiektów.
i obiektów, potrafi
przykładów nawet po
że popełniać błędy.
wykazać ich wady i
157
uzyskaniu pomocy.
Kryterium 2
Projektowanie.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Tworzenie bazy
danych.
Kryterium 2
Zapytania.
Kryterium 3
Formularze i raporty.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Projektowanie.
Kryterium 2
Implementacja.
zalety w różnych zastosowaniach.
Posiada podstawową
Posiada podstawową
wowej wiedzy z zawiedzę na temat najwiedzę na temat główwiedzę na temat
kresu projektowania
ważniejszych, podstanych metodologii progłównych metodolobaz danych, nie jest w wowych metodologii
jektowania baz dagii projektowania
stanie przytoczyć
projektowania baz danych.
baz danych, potrafi
przykładów nawet po
nych, może popełniać
wykazać ich wady i
uzyskaniu pomocy.
błędy.
zalety w różnych zastosowaniach.
Umie obsługiwać programy przeznaczone do zarządzania bazami danych, wyszukiwać oraz modyfikować informacje w istniejących bazach danych.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi utworzyć
Tworzy bazy danych
Tworzy bazy danych
Sprawnie tworzy baz
baz danych analoanalogiczne ze wzorcoodbiegające od przydanych znacząco odgicznych ze wzorcowymi, może popełniać
kładów wzorcowych,
biegające od przywymi.
drobne błędy
może popełniać drobne kładów wzorcowych.
błędy
Nie potrafi formułoFormułuje zapytania
Formułuje zapytania
Sprawnie formułuje
wać zapytań analoanalogiczne ze wzorcoodbiegające od przyzapytania znacząco
gicznych ze wzorcowymi, może popełniać
kładów wzorcowych,
odbiegające od przywymi.
drobne błędy.
może popełniać drobne kładów wzorcowych.
błędy
Nie potrafi tworzyć
Tworzy formularze i ra- Tworzy formularze i
Sprawnie tworzy
formularzy i raportów porty analogiczne ze
raporty odbiegające od formularze i raporty
analogicznych ze
wzorcowymi, może poprzykładów wzorcoznacząco odbiegawzorcowymi.
pełniać drobne błędy.
wych, może popełniać
jące od przykładów
drobne błędy.
wzorcowych.
Potrafi zaprojektować i stworzyć indywidualną bazę danych na podstawie istniejącego modelu.
Zaliczenie ćwiczeń/laboratoriów, sprawdziany i prace kontrolne w semestrze
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi zaprojekPotrafi zaprojektować
Potrafi zaprojektować
Sprawnie projektuje
tować bazy danych na bazę danych na podstabazę danych na podbazy danych na podpodstawie najprostwie najprostszych mostawie prostych mostawie średnio
szych modeli, nawet
deli, może popełniać
deli, rozumie proces
skomplikowanych
po uzyskaniu pomocy drobne błędy.
normalizacji.
modeli.
prowadzącego.
Nie potrafi stworzyć
Tworzy schematy baz
Tworzy schematy baz
Sprawnie tworzy
prostej bazy danych
danych według zadadanych według zadaschematy baz danych
według zadanego mo- nego modelu, może ponego modelu, przewykraczające poza
delu, nawet przy popełniać drobne błędy
prowadza prostą optyproste przedstawiemocy prowadzącego.
malizację i normalizanie zadanego mocję, może popełniać
delu, uzupełnia je
drobne błędy.
własnymi rozwiązaniami, przeprowadza
optymalizację i normalizację.
SEMESTR VII
BAZY DANYCH
AUDYTORYJNE
BLOK: BAZY DANYCH
6. Wstęp do teorii baz danych.
7. Wprowadzenie do języka SQL.
8. Operacje relacyjne i mnogościowe.
9. Znaczenie klauzul w języku SQL.
10. System zarządzania bazą danych – budowa i funkcje.
158
30 GODZ.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Zależności funkcyjne, normalizacja relacyjnej bazy danych.
Zapytania.
Konstrukcja zapytań zagnieżdżonych, zapytania skorelowane.
Modelowanie świata rzeczywistego z wykorzystaniem diagramu związków encji.
Metody analizy i projektowania baz danych.
Instrukcje definicji i manipulowania danymi.
SEMESTR
VII
BAZY DANYCH
LABORATORYJNE
30 GODZ.
BLOK: BAZY DANYCH
9. Projektowanie tabele baz danych.
10. Relacje.
11. Tworzenie zapytania.
12. Praca z wykorzystaniem języka SQL.
13. Tworzenie formularzy.
14. Tworzenie raportów.
15. Narzędzia zabezpieczeń baz danych.
16. Wykorzystanie wbudowanych narzędzi baz danych
17. Projekt bazy danych.
Godziny
30
30
ECTS
4
30
6
104
64
4
2
60
2
1. Elmasri R., Navathe S., Wprowadzenie do systemów baz danych. Helion, Gliwice, 2005
2. Gnybek J., Oracle - łatwiejszy niż przypuszczasz. Helion, Gliwice, 2005
3. Szeliga M., ABC języka SQL. Wydawnictwo Helion, 2000
4. Wilton P., Colby J. „SQL od podstaw. Wydawnictwo Helion, 2005
1. Jakubowski A., Podstawy SQL. Ćwiczenia praktyczne. HELION.
2. Wrembel R., Wieczerzycki W., Projektowanie aplikacji bazy danych Oracle. NAKOM.
3. Wrembel R., Jezierski J., Zakrzewicz M., Oracle 7 i 8. NAKOM.
dr inż. Paweł Banaś
[email protected]
159
ZITM
32.
Przedmiot:
T/TISN2012/35/32/ETM1
ELEKTRONIKA I TELEKOMUNIKACJA MORSKA – moduł 1
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
5
30
30
2
2
15
V
VI
15
1
2
15
30
3
VII
15
1
1
15
15
2
Zapoznanie z zagadnieniami z zakresu elektroniki i telekomunikacji morskiej, aw szczególności z podstawowymi typami
i zasadami działania podstawowych elementów i układów elektronicznych oraz systemów telekomunikacyjnych, a w szczególności anten i innych wybranych elementów podsystemów GMDSS oraz wykształcenie umiejętności z zakresu miernictwa
podstawowych parametrów urządzeń radiokomunikacyjnych.
Efekty kształcenia modułu transport stopnia I
EK1 Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie budowy i działania elementów i układów
elektronicznych.
EK2 Posiada umiejętność pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk i właściwości
elementów elektronicznych.
Kierunkowe
K_W07; K_W11;
K_W12
K_U13; K_U20;
K_U23
Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie budowy i działania elementów i układów elektroEK1
nicznych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarZna podstawowe eleZna i potrafi scharakPotrafi wskazać zaWiedza teoreczająca wiedza podmenty elektroniczne.
teryzować podstawostosowania praktyczną w zakresie stawowa.
we elementy elektyczne elementów
budowy i działatroniczne.
elektronicznych.
nia elementów
elektronicznych.
Kryterium 2
Brak lub niewystarZna podstawowe
Zna i potrafi scharakPotrafi wskazać zaWiedza teoreczająca wiedza podukłady elektroniczne.
teryzować podstastosowania praktyczną w zakresie stawowa.
wowe elementy elektyczne wybranych
budowy i działatroniczne.
układów elektronicznia układów eleknych.
tronicznych.
Posiada umiejętność pomiaru parametrów oraz wyznaczania charakterystyk i właściwości elemenEK2
tów elektronicznych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Brak umiejętności.
Opanowane podstaUmiejętność samoBiegła i samodzielna
Umiejętność przewowe umiejętności i
dzielnego wykonania
umiejętność wykonaprowadzania porealizacja pod nadzozadań na podstawie
nia zadań, wyciągania
miarów paramerem prowadzącego.
instrukcji ze wskawniosków i rozwiązytrów oraz wyznazówkami prowadząwanie pojawiających
czania charaktecego.
się problemów.
rystyk i właściwości elementów
elektronicznych.
Kryterium 2
Umiejętność anawowe umiejętności i
dzielnego wykonania
umiejętność wykonalizy działania,
realizacja pod nadzozadań na podstawie
pomiarów pararem prowadzącego.
instrukcji ze wskawniosków i rozwiązymetrów oraz wyzówkami prowadząwania pojawiających
160
znaczania charakterystyk i właściwości układów
elektronicznych.
cego.
SEMESTR V
ELEKTRONIKA I TELEKOMUNIKACJA MORSKA
się problemów.
AUDYTORYJNE 30 GODZ.
1. Półprzewodnikowe elementy dyskretne: diody (prostownicze, stabilizacyjne, pojemnościowe, przełączające, mikrofalowe), tranzystory ( bipolarne, złączowe-polowe, polowe, jednozłączowe)
2. Elementy bezzłączowe – termistory, piezorezystory, gaussotrony i hallotrony.
3. Układy scalone wzmacniaczy prądu stałego, wzmacniaczy pasmowych i mocy.
4. Wzmacniacze operacyjne i ich zastosowania.
5. Analogowe filtry aktywne.
6. Specjalizowane układy scalone.
7. Szumy układów aktywnych.
8. Generatory.
9. Zasilacze: prostowniki, filtry tętnień, przetworniki i stabilizatory o pracy ciągłej i impulsowej.
10. Detektory amplitudy, częstotliwości i przesunięcia fazowego.
11. Pętla fazowa i jej zastosowania.
12. Fotometria i radiometria, źródła promieniowania: termiczne, elektroluminescencyjne, lasery.
13. Detektory promieniowania.
14. Światłowody – klasyfikacja, właściwości i parametry
15. Wybrane zastosowania technik optoelektronicznych – optyczna transmisja sygnałów.
16. Podstawowe pojęcia metrologii. Wzorce wielkości elektrycznych i czasu.
17. Bezpośrednie i pośrednie metody pomiarowe. Systematyczne i losowe błędy pomiarowe.
18. Bloki elektronicznych mierników analogowych.
19. Przetworniki analogowo-cyfrowe i cyfrowo-analogowe.
20. Bloki cyfrowych przyrządów pomiarowych.
21. Metody pomiaru wielkości elektrycznych (prądu i napięcia stałego oraz przemiennego, mocy, czasu, częstotliwości i fazy. Systemy pomiarowe i interfejsy.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Pomiary parametrów układów elektronicznych
Badanie elementów półprzewodnikowych.
Badanie generatorów
Badanie zasilaczy.
Badanie wzmacniaczy .
Badanie układów pomiaru przesunięcia fazowego.
Badanie modulacji amplitudy, częstotliwości i fazy.
Badanie scalonych układów analogowych
Badanie scalonych układów cyfrowych
Badanie układów mikroprocesorowych
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 30+30
161
Godziny
30
30
ECTS
6
30
6
102
66
5
3
60
2
162
32.
Przedmiot:
T/TISN2012/36/32/ETM2
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
5
30
30
2
2
15
V
3
30
15
2
1
15
VI
VII
15
1
1
15
15
2
EK1 Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie teorii sygnałów, właściwości torów telekomunikacyjnych, przetwarzania sygnałów, modulacji analogowych, impulsowych
i cyfrowych.
EK2 Posiada wiedzę na temat technik pomiarów stosowanych w systemach telekomunikacyjnych
EK3 Potrafi przeanalizować działanie systemów telekomunikacyjnych oraz wykonać pomiary
parametrów.
Kierunkowe
K_W07; K_W11;
K_W15
K_W08; K_W15
K_U23; K_U12;
K_U13; K_U20
Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie teorii sygnałów, właściwości torów telekomunikaEK1
cyjnych, przetwarzania sygnałów, modulacji analogowych, impulsowych i cyfrowych.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarZna podstawowe
Potrafi wykonać podZna praktyczne zastoWiedza w zakresie
czająca wiedza podprawa dotyczące teostawowe obliczenia
sowanie systemów
teorii sygnałów,
stawowa.
rii sygnałów.
związane z analizą sy- modulacji analogoprzetwarzania sygnałów.
wych i cyfrowych.
gnałów, modulacji
analogowych, impulsowych i cyfrowych.
Kryterium 2
Brak lub niewystarZna podstawowe zaZna złożone układy
Posiada wiedzę w zaWiedzę teoretyczna z czająca wiedza podsady nadawania i odnadawania i odbioru
kresie doboru technik
zakresu nadawania i stawowa.
bioru sygnałów i pod- sygnałów oraz właści- transmisji sygnałów.
odbioru sygnałów
stawowe parametru
wości torów telekooraz właściwości totorów telekomunikamunikacyjnych.
rów telekomunikacyjnych.
cyjnych.
Posiada wiedzę na temat technik pomiarów stosowanych w systemach telekomunikacyjnych.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium1
Brak lub niewystarZna podstawowe paZna podstawy mierZna technologię mierWiedza na temat
czająca wiedza podrametry łączy telekonictwa telekomunikanictwa telekomunikatechnik pomiarów
stawowa.
munikacyjnych.
cyjnego.
cyjnego.
stosowanych w systemach telekomunikacyjnych.
Potrafi przeanalizować działanie systemów telekomunikacyjnych oraz wykonać pomiary parameEK3
trów.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Umiejętność analizy
wowe umiejętności i
dzielnego wykonania
umiejętność wykonadziałanie systemów
telekomunikacyjnych
rem prowadzącego.
instrukcji ze wskawniosków i rozwiązyoraz wykonywania
zówkami prowawania pojawiających
pomiarów.
dzącego.
się problemów.
163
SEMESTR VI
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Klasyfikacja sygnałów. Analiza widmowa sygnałów deterministycznych – przekształcenie Fouriera całkowe i dyskretnoczasowe, widmo sygnału.
2. Sygnał zespolony – amplituda, faza i pulsacja chwilowa. Podstawy filtracji cyfrowej. Dyskretna i szybka transformacja
Fouriera. Powiązania transformat.
3. Pojęcie sygnału w telekomunikacji.
4. Podstawowe techniki przekazywania informacji na odległość Tor telekomunikacyjny. Funkcje nadajnika i odbiornika.
Kanał telekomunikacyjny i jego właściwości. Szumy, zakłócenia, zaniki i zniekształcenia. Podstawowe modele kanału.
Reprezentacja sygnałów analogowych w dziedzinie czasu i częstotliwości.
5. Próbkowanie i kwantowanie sygnałów. Modulacja impulsowa. Szum kwantyzacji.
6. Modulacja i demodulacja analogowa oraz cyfrowa.
7. Rola anteny w łączu radiowym w ujęciu systemowym. Klasyfikacja i zastosowania anten. Parametry anten. Równanie zasięgu. Typy anten. Układy antenowe .
8. Mechanizmy propagacyjne fal radiowych. Propagacja w warunkach rzeczywistych.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
LABORATORYJNE
30 GODZ.
Badanie układów modulacji analogowej.
Badanie układów demodulacji analogowej.
Badanie układów modulacji cyfrowej.
Badanie układów demodulacji cyfrowej.
Badanie systemów światłowodowych
Badanie interferencji i zakłóceń w systemie telekomunikacyjnym.
Pomiar wybranych parametrów systemów telekomunikacyjnych.
Analiza Fouriera sygnałów, pomiar widma.
Diagnostyka urządzeń radiokomunikacyjnych nadawczych i odbiorczych.
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym: 30+30
Godziny
15
30
ECTS
6
30
6
81
51
3
1
60
2
164
32.
Przedmiot:
T/TISN2012/47/32/EITM3
Semestr
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
5
30
30
2
2
15
V
3
30
15
2
1
15
VI
2
15
15
1
1
15
VII
EK1 Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie budowy i działania systemów telekomunikacji morskiej.
EK2 Zna ogólną zasadę działania systemu GMDSS i jego podsystemów.
EK3 Posiada umiejętność eksploatacji konserwacji i diagnostyki urządzeń podsystemów systemu GMDSS.
Kierunkowe
K_W07; K_W11;
K_W15; K_W17
K_W12; K_W15
K_U23
Ma podstawową wiedzę teoretyczną w zakresie budowy i działania systemów telekomunikacji
EK1
morskiej.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarZna podstawowe sysZna zasady działania i Szczegółowa znajoWiedza w zakresie
czająca wiedza pod- temy telekomunikacji
przeznaczenie systemość wybranych
budowy i działania
stawowa.
morskiej.
mów telekomunikacji
systemów telekosystemów telekomumorskiej.
munikacji morskiej.
nikacji morskiej.
Zna ogólną zasadę działania systemu GMDSS i jego podsystemów.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium 1
Brak lub niewystarZna podstawowe podZna działanie podsysPosiada wiedzę na
Wiedzę na temat sysczająca wiedza podsystemy systemu
temów systemu
temat wykorzystanie
temu GMDSS.
stawowa.
GMDSS.
GMDSS
podsystemów systemu GMDSS.
Posiada umiejętność eksploatacji konserwacji i diagnostyki urządzeń podsystemów systemu
EK3
GMDSS.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 – 5
Kryterium1
Opanowane podstaUmiejętność samoBiegła i samoUmiejętność obsługi
wowe umiejętności i
dzielnego wykonania
dzielna umiejętność
urządzeń podsysterealizacja pod nadzozadań na podstawie
wykonania zadań,
mów systemu
rem prowadzącego.
instrukcji ze wskawyciągania wnioGMDSS
zówkami prowasków i rozwiązywadzącego.
nia pojawiających
się problemów.
Kryterium 2
Opanowane podstaUmiejętność samoBiegła i samoUmiejętność konserwowe umiejętności i
dzielnego wykonania
dzielna umiejętność
wacji i diagnostyki
wykonania zadań,
urządzeń podsysterem prowadzącego.
instrukcji ze wskawyciągania wniomów systemu
zówkami prowasków i rozwiązywaGMDSS.
dzącego.
nia pojawiających
się problemów.
SEMESTR VII
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Łącze radiowe: część nadawcza, odbiorcza i bezprzewodowa – charakterystyka funkcji systemowych, podstawowe zjawiska.
2. Zakresy fal radiowych stosowanych w komunikacji bezprzewodowej.
3. Podstawy techniki nadawania i odbioru. Funkcjonalne ujęcie nadajnika i odbiornika radiowego.
4. Satelitarne systemy radiokomunikacyjne.
165
5. Systemy radiokomunikacyjne stosowane w łączności morskiej. System GMDSS.
6. Kierunki rozwoju systemów radiokomunikacyjnych.
SEMESTR VII
LABORATORYJNE
15 GODZ.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
Radiotelefony na morskie pasma VHF.
Radiotelefony na morskie pasma MF/HF.
Radiotelefony na pasma UHF.
Kontrolery VHF DSC.
Kontrolery MF/HF DSC.
Terminale systemów satelitarnych.
System NAVTEX, faksymilografia.
Radiopławy i transpondery radarowe.
Systemy antenowe urządzeń radiokomunikacyjnych. Rodzaje anten, doprowadzenie sygnału, konserwacja. Pomiary torów antenowych.
10. Układy zasilające urządzeń radiokomunikacyjnych. Wymagania. Zasilanie awaryjne rezerwowe. Konserwacja urządzeń
zasilających.
Nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym:15+15
Godziny
15
15
ECTS
6
15
3
54
36
2
1
30
1
1. Booth K., Hill S., Optoelektronika, WKiŁ, Warszawa 2006.
2. Chabłowki J., Skulimowski W., Elektronika w pytaniach i odpowiedziach , WNT 1982.
3. Horowitz P., Hill W., Sztuka elektroniki, WKiŁ, Warszawa 2006.
4. Lyous R. G., Wprowadzenie do cyfrowego przetwarzania sygnałów, WKiŁ, Warszawa 2006.
5. Pilawski M., Podstawy elektrotechniki, WSIP 1982.
6. Rusek A., Podstawy elektroniki, Rusek A., WSiP 1989.
8. Rząsa M. R., Kiczma B., Elektryczne i elektroniczne czujniki temperatury, WKiŁ, Warszawa 2006.
9. Stacewicz T., Kotlicki A., Elektronika w laboratorium naukowym , PWN 1994.
10. Szabatin J., Podstawy teorii sygnałów, WKiŁ, Warszawa 2006.
11. Szóstka J., Fale i anteny , WKiŁ, Warszawa 2006.
12. Tietze U., Schenk Ch., Układy półprzewodnikowe, WNT 2000.
13. Wesołowski K., Podstawy cyfrowych systemów telekomunikacyjnych, WKiŁ, Warszawa 2006.
14. Wilkinson B., Układy cyfrowe, WKiŁ, Warszawa 2006.
15. Zieliński T. P., Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od teorii do zastosowań., WKiŁ, Warszawa 2006.
1. Haykin K., Systemy telekomunikacyjne, WKiŁ, Warszawa, 2002.
2. Read R., Telekomunikacja Wiedzieć wiecej, WKiŁ, Warszawa, 2000.
166
3. Watson J., Elektronika, Wiedzieć wiecej, WKiŁ, Warszawa, 2007.
4. Wesołowski K., Systemy radiokomunikacji ruchomej, WKiŁ, Warszawa,2003.
5. Zieliński T., Cyfrowe przetwarzanie sygnałów. Od 167eorii do zastosowań. WkiŁ, Warszawa, 2007.
mgr inż. Ryszard Bober
mgr inż. Jarosław Chomski
[email protected]
[email protected]
167
ZKTM
ZKTM
33.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
T/TISN2012/24/33/MS1
MORSKIE SYSTEMY ECDIS I GIS – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
30
15
2
1
15
15
1
2
15
30
3
15
1
1
15
15
2
Zapoznanie z podstawami systemów informacji przestrzennej łącznie ze stosowanymi standardami oraz normami prawnymi
oraz nabycie umiejętności wykorzystania sprzętu i oprogramowania tworzonego dla systemów GIS.
Zna podstawowe pojęcia z zakresu systemów informacji geograficznej, strukturę systeEK1
mów GIS, etapy tworzenia GIS.
Potrafi wykorzystywać metody prezentacji kartograficznej, modele danych i baz danych
EK2
stosowanych w GIS.
Potrafi stosować podstawowe typy i formaty wymiany danych, wykorzystywać metody
EK3
budowy numerycznych modeli terenu i źródła danych.
Potrafi wykorzystywać sprzęt i oprogramowanie dla systemów GIS.
EK4
EK5
Zna standardy i normy stosowane w GIS, aspekty prawne i ekonomiczne GIS.
Kierunkowe
K_W01; K_W05;
K_W06
K_U09; K_U10;
K_U12
K_U03; K_U09
K_U09; K_U10;
K_U12
K_W12; K_W15;
K_W19; K_W22
Zna podstawowe pojęcia z zakresu systemów informacji geograficznej, strukturę systemów GIS, etaEK1
py tworzenia GIS.
Metody oceny
Sprawdzian.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstawoSłabo zna podstaDobrze zna podstaBardzo dobrze zna
wych pojęć z zakresu
wowe pojęcia z zawowe pojęcia z zakresu podstawowe pojęcia z
systemów informacji
kresu systemów insystemów informacji
zakresu systemów ingeograficznej, strukformacji geograficzgeograficznej, strukturę formacji geograficztury systemów GIS,
nej, strukturę systesystemów GIS, etapy
nej, strukturę systeetapów tworzenia
mów GIS, etapy twotworzenia GIS.
mów GIS, etapy twoGIS.
rzenia GIS.
rzenia GIS.
Potrafi wykorzystywać metody prezentacji kartograficznej, modele danych i baz danych stosowaEK2
nych w GIS.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi wykorzySłabo potrafi wykoDobrze potrafi wykoBardzo dobrze potrafi
stywać metod prerzystywać metody
rzystywać metody prewykorzystywać mezentacji kartograficzprezentacji kartograzentacji kartograficznej, tody prezentacji kartonej, modeli danych i
ficznej, modele damodele danych i baz
graficznej, modele dabaz danych stosowanych i baz danych
danych stosowanych w
nych i baz danych stonych w GIS.
stosowanych w GIS.
GIS.
sowanych w GIS.
Potrafi stosować podstawowe typy i formaty wymiany danych, wykorzystywać metody budowy nuEK3
merycznych modeli terenu i źródła danych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Słabo potrafi stosoDobrze potrafi stosoBardzo dobrze potrafi
podstawowych typów wać podstawowe typy wać podstawowe typy i
stosować podstawowe
i formatów wymiany
i formaty wymiany
formaty wymiany datypy i formaty wydanych.
danych.
nych.
miany danych.
Kryterium 2
Nie potrafi wykorzySłabo potrafi wykoDobrze potrafi wykoBardzo dobrze potrafi
168
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Kryterium 2
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
stywać metod budowy rzystywać metody
rzystywać metody buwykorzystywać menumerycznych modeli budowy numeryczdowy numerycznych
tody budowy numeterenu i źródeł danych modeli terenu i
modeli terenu i źródła
rycznych modeli tenych.
źródła danych.
danych.
renu i źródła danych.
Potrafi wykorzystywać sprzęt i oprogramowanie dla systemów GIS.
2
2
2
2
Nie potrafi dokonySłabo potrafi dokoDobrze potrafi dokoBardzo dobrze potrafi
wać analiz przenywać analiz przenywać analiz przedokonywać analiz
strzennych.
strzennych.
strzennych.
przestrzennych.
Nie potrafi wykorzyNie potrafi wykorzyNie potrafi wykorzyNie potrafi wykorzystywać sprzęt i oprostywać sprzęti oprostywać sprzęt i oprostywać sprzęt i oprogramowanie dla sysgramowanie dla sysgramowanie dla systegramowanie dla systemów GIS.
temów GIS.
mów GIS.
temów GIS.
Zna standardy i normy stosowane w GIS, aspekty prawne i ekonomiczne GIS.
Sprawdzian.
2
2
2
2
Nie zna standardów i
norm stosowanych w
norm stosowanych w
norm stosowanych w
norm stosowanych w
GIS, aspektów prawGIS, aspektów prawGIS, aspektów prawGIS, aspektów prawnych i ekonomicznych i ekonomicznych i ekonomicznych
nych i ekonomicznych
nych GIS.
nych GIS.
GIS.
GIS.
SEMESTR IV
MORSKIE SYSTEMY ECDIS I GIS
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
SYSTEMY INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ (GIS)
1. Systemy geoinformacyjne – wprowadzenie, podstawowe definicje, struktura i zastosowania GIS.
2. Systemy georeferencyjne danych przestrzennych – układy odniesienia, układy współrzędnych geograficznych i
kartezjańskich, rodzaje odwzorowań kartograficznych.
3. Modele i przekształcenia danych przestrzennych.
4. Pozyskiwanie danych przestzennych – wektoryzacja i digitalizacja.
5. Opracowanie mapy numerycznej, karograficzne modelowanie danych, wizualizacja danych przestrzennych.
6. Numeryczny model terenu.
7. Podstawowe struktury dla przechowywania i wyszukiwania danych, baza danych przestrzennych, infrastruktury
geodanych.
8. Podstawowe analizy przestrzenne.
9. Aspekty prawne i ekonomiczne GIS, trendy rozwojowe GIS.
SEMESTR IV
LABORATORYJNE
30 GODZ.
SYSTEMY INFORMACJI GEOGRAFICZNEJ (GIS)
1. Zapoznanie się w wybranym programem GIS - podstawowe funkcje, tworzenie projektu.
2. Struktury, formaty i konwersja danych wykorzystywanych w projektach.
3. Tworzenie i modyfikacja danych - digitalizacja i wektoryzacja, podstawowe metody modyfikacji danych, metadane.
4. Układy odniesienia, współrzędnych geograficznych oraz odwzorowania kartograficzne geodanych.
5. Symbolizacja i metody wizualizacji danych.
6. Opracowanie numerycznego modelu terenu, metody modelowania powierzchni.
7. Opracowanie mapy numerycznej, kompozycja mapy.
8. Projekt geobazy danych.
9. Podstawowe analizy przestrzenne i metody ich prezentacji, geoprzetwarzania danych.
Godziny zajęć z bezpośrednim udziałem nauczyciela: udział w konsultacjach, zaliczeniach / egzaminach poza godzinami zajęć dydaktycznych
169
Godziny
15
30
2
3
3
ECTS
53
47
2
1
33
1
170
33.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
T/TISN2012/35/33/MS2
MORSKIE SYSTEMY ECDIS i GIS – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
30
15
2
1
15
3
30
15
2
1
15
15
1
1
15
15
2
Efekty kształcenia - semestr V
EK1 Zna aspekty prawne , normy techniczne i standardy dotyczące systemów ECDIS, źródła
danych i typy systemów map elektronicznych oraz konfigurację i funkcje systemów
ECDIS. Ma uporządkowaną wiedzę z nawigacji, umożliwiającą rozwiązywanie zadań
kompleksowych.
EK2 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych systemu ECDIS oraz innych źródeł, integrować je, dokonywać ich analizy i interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie.
EK3 Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się - podnoszenia kompetencji zawodowych
i osobistych poprzez poznanie interakcji pomiędzy elementami składowymi nawigacji.
Kierunkowe
K_W01; K_W07;
K_W22; K_U08
K_U09; K_U10;
K_U12
K_K01
Zna aspekty prawne , normy techniczne i standardy dotyczące systemów ECDIS, źródła danych i tyEK1
py systemów map elektronicznych oraz konfigurację i funkcje systemów ECDIS. Ma uporządkowaną wiedzę z nawigacji, umożliwiającą rozwiązywanie zadań kompleksowych.
Metody oceny
Egzamin pisemny, egzamin ustny, zaliczenie laboratoriów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi interpreInterpretuje dane
Interpretuje dane
Zna konfigurację i
Znajomość systować danych sysz urządzeń i czujniz urządzeń i czujnifunkcje systemu
temów i konfigutemu ECDIS lub rozków współpracująków współpracująECDIS. Charakteryzuje
rowania systewiązywać zadań
cych z ECDIS. Chacych z ECDIS. Chapodstawowe typy sysmów map elekkompleksowych
rakteryzuje niektóre
rakteryzuje podstatemów map elektrotronicznych.
z nawigacji.
typy systemów map
wowe typy systemów
nicznych. Zna założenia
elektronicznych,
map elektronicznych.
bazy danych, interprealarmy, ostrzeżenia i
interpretuje alarmy,
tuje alarmy, ostrzeżenia
dane prezentowane
ostrzeżenia i dane pre- i dane prezentowane
przez ECDIS. Rozzentowane przez
przez ECDIS. Rozwiąwiązuje poprawnie
ECDIS. Rozwiązuje
zuje precyzyjnie zadazadania łączące różne
poprawnie zadania łą- nia łączące różne zazagadnienia z nawiczące różne zagadnie- gadnienia z nawigacji
gacji połączone z pra- nia z nawigacji połąpołączone z pracą na
cą na mapie papieczone z pracą na mamapie papierowej.
rowej.
pie papierowej.
Kryterium 2
Znajomość standardów i norm
technicznych.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Nie zna standardów,
norm i aspektów
prawnych dotyczących systemu ECDIS.
Zna standardy, normy
i aspekty prawne dotyczące systemu
ECDIS.
Zna i dokonuje prawidłowej analizy, wymagań prawnych dotyczących ECDIS i dokonuje
aktualizacji danych, rejestracji i kontroli poprawnego funkcjonowania ECDIS. Rozumie
rolę urządzeń backup’u.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych systemu ECDIS oraz innych źródeł, integrować je, dokonywać ich analizy i interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi analizoZna i rozróżnia podZna i rozróżnia podZna i rozróżnia dane
wać i interpretować
stawowe dane dotystawowe dane dotydotyczące planowania,
danych systemu
czące planowania,
czące planowania,
monitorowania, rejeECDIS.
monitorowania, rejemonitorowania, rejestracji podróży, kontroli
stracji podróży przy
stracji podróży, konpoprawnego funkcjo171
Zna i prawidłowo interpretuje oraz dokonuje aktualizacji wybranych danych, rejestracji i kontroli poprawnego funkcjonowania ECDIS. Rozumie rolę urządzeń
back-up’u.
pomocy systemu
ECDIS.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Podnoszenie
kompetencji operowania systemem ECDIS.
troli poprawnego
nowania systemu, prefunkcjonowania syszentowania dodatkotemu, prezentowania
wych informacji i akdodatkowych infortualizacji systemu
macji i aktualizacji
ECDIS.
systemu ECDIS.
Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się - podnoszenia kompetencji zawodowych i osobistych
poprzez poznanie interakcji pomiędzy elementami składowymi nawigacji.
Zaliczenie praktyczne, ocena pracy i zaangażowania studenta.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie wykazuje zainteStosuje podstawowe
Łączy informacje
W sposób biegły łączy
resowania przedmioźródła informacji
otrzymywane z sysinformacje otrzymytem.
podczas interpretacji
temu ECDIS z innymi wane z systemu ECDIS
informacji otrzymydziedzinami nawigacji z innymi dziedzinami
wanych z systemu
i wykorzystuje to pod- nawigacji i wykorzyECDIS.
czas zajęć.
stuje to podczas zajęć.
SEMESTR V
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
SYSTEM OBRAZOWANIA ELEKTRONICZNYCH MAP I INFORMACJI NAWIGACYJNYCH (ECDIS)
1. Aspekty prawne, wymagania i międzynarodowe standardy systemu ECDIS.
2. Charakterystyka podstawowych rodzajów map elektronicznych.
3. Dane bazy danych ECDIS wpływające na bezpieczeństwo żeglugi.
4. Prezentacja danych ENC/SENC i selekcja właściwej informacji dla celów nawigacyjnych.
5. Użycie podstawowych funkcji nawigacyjnych.
6. Charakterystyczne funkcje do monitorowania przejścia.
7. Wyświetlanie i działanie dodatkowych informacji odnoszących się do nawigacji.
8. Informacje o stanie systemu i alarmach.
9. Uzyskiwanie informacji specjalnych przy planowaniu podróży morskiej.
SEMESTR V
LABORATORYJNE
30 GODZ.
1. Prezentacja danych ECDIS.
2. Prezentacja danych SENC.
3. Informacje locyjne o planowanej i realizowanej trasie.
4. Planowanie podróży z wykorzystaniem ECDIS.
5. Kontrola drogi statku po zaplanowanej trasie.
6. Dokumentacja podróży, użycie radaru i ARPA.
7. Wykorzystanie map rastrowych w monitorowaniu i planowaniu tras.
8. Nawigacja pilotowa z wykorzystaniem ECDIS.
172
Godziny
15
30
ECTS
2
3
3
53
47
3
2
33
1
173
33.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
T/TISN2012/36/33/MS3
MORSKIE SYSTEMY ECDIS i GIS – moduł 3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
30
15
2
1
15
3
30
15
2
1
15
2
15
15
1
1
15
Efekty kształcenia - semestr VI
EK1 Zna ograniczenia systemów ECDIS oraz różnice pomiędzy różnymi ich typami.
EK2
EK3
Potrafi prawidłowo interpretować dane systemów ECDIS oraz dokonywać detekcji błędów podczas jego działania.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych systemu ECDIS oraz innych źródeł, integrować je, dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie opracowując samodzielny projekt.
Kierunkowe
K_W04; K_W07;
K_W12
K_U13; K_U23
K_U01; K_U04
Zna ograniczenia systemów ECDIS oraz różnice pomiędzy różnymi ich typami.
EK1
Metody oceny
Egzamin pisemny, egzamin ustny, Zaliczenie symulatorów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna systemów
W ograniczonym
Właściwie wylicza
Właściwie wylicza
ECDIS.
stopniu wskazuje
ograniczenia systemów
oraz podaje przykłady
ograniczenia systeECDIS oraz różnice
ograniczeń systemów
mów ECDIS oraz
pomiędzy nimi.
ECDIS oraz różnic
różnice pomiędzy nipomiędzy nimi.
mi.
Potrafi prawidłowo interpretować dane systemów ECDIS oraz dokonywać detekcji błędów podczas
EK2
jego działania.
Metody oceny
Zaliczenie. Zaliczenie praktyczne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Zna w ograniczonym
Zna i potrafi interpreZna i potrafi bezbłędprawidłowo interprestopniu i potrafi inter- tować podstawowe danie interpretować
tować danych z syspretować podstawowe ne systemów ECDIS.
wszystkie dane systemów ECDIS.
dane systemów
Wskazuje i interpretuje
temów ECDIS.
ECDIS. Wskazuje
błędy.
Wskazuje błędy pobłędy.
dając ich przyczynę i
sposoby ich usunięcia.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych systemu ECDIS oraz innych źródeł, integroEK3
wać je, dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie opracowując samodzielny projekt.
Metody oceny
Zaliczenie praktyczne, projekt.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Wykonuje projekt na
Wykonuje poprawnie
Wykonuje projekt na
projektu.
podstawowym poprojekt wyciągając wła- zaawansowanym poziomie.
ściwe wnioski.
ziomie z wykorzystaniem wszelkich dostępnych źródeł danych.
SEMESTR VI
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Ograniczenia współpracy systemów ECDIS z urządzniami zewnętrznymi i ich wpływ na bezpieczeństwo nawigacji.
2. Różnice pomiędzy ECS, RCDS i ECDIS.
3. System aktualizacji danych.
4. Dokumentacja podróży.
174
5. Błędy wizualizacji danych i ich interpretacja.
6. Ryzyko zbytniego polegania na systemach ECDIS.
SEMESTR VI
LABORATORYJNE
15 GODZ.
PROJEKT PRZEJŚCIOWY
1. Projekt systemu GIS.
2. Projekt planu podróży statku w systemie ECDIS.
Godziny
15
15
ECTS
2
3
10
3
48
32
2
1
28
1
1. Admiralty Manual of Navigation, Vol., HMSO, London ,1987.
2. Bowditch N. "American Practical Navigation " Edition 2002.
3. BRIDGE PROCEDURES GUIDE, 4TH. ED., International Chamber of Shipping 2007.
4. Davis D. E., „GIS dla każdego”, Wydawnictwo MIKOM, Warszawa, 2004.
5. Giertowski J., Meissner T., Podstawy nawigacji morskiej. Wydawnictwo Morskie Gdańsk 1969.
6. Gotlib D., Iwaniak A., Olszewski R. T., GIS. Obszary zastosowań. Wydawnictwo Naukowe PWN, 2008.
7. Gucma S., Nawigacja pilotażowa, Gdańsk 2004.
8. House D. J., Navigation for Masters, Witcher Co. Ltd., London, 1998.
9. IHO S - 52, Appendix 2. Coulour and Symbol Specification for ECDIS, 3nd Edition. IHO 2004.
10. IMO -MSC.232(82) Adoption of the revised performance standards for ECDIS, 5 December 2006.
11. IMO Resolution A.817/19. Perfomance Standards for Electronic Chart Display System (ECDIS), London 1998.
12. IMO. Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Życia na Morzu, Polski Rejestr Statków, Gdańsk 2006 .
13. Konwencja SOLAS – rozdział V – paragraf 34, ANEX 24, Rezolucja IMO A.893(21) „GUIDELINES FOR VOYAGE
PLANNING”.
14. Litwin L., Myrda G., Systemy Informacji Geograficznej. Zarządzanie danymi przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS, Wyd.
Helion, 2005.
15. Longley P. A., Goodchild M. F., Maguire D. J., Rhind D. W., GIS. Teoria i praktyka, Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa, 2006.
16. Łusznikow E.M., Ferlas Z., Bezpieczeństwo Żeglugi. Wyższa Szkoła Morska. Szczecin 1999.
17. Switft A. J., Bridge Team Management a Practical Guide, The Nautical Institute London 1993.
18. Symbols and Abbreviations used on Admiralty Charts. Chart 5011, Hydrographic Orfice, current edition.
19. Walczak A., Wereszczyński J., Wybrane zagadnienia z kartografii morskiej, WSM Szczecin 1979.
20. Weintrit A., Jurdziński M., Mapa elektroniczna w nawigacji morskiej Wydawnictwo WSM, Gdynia 1992.
21. Weintrit A., Elektroniczna mapa nawigacyjna. Wprowadzenie do nawigacyjnych systemów informacyjnych ECDIS. Fundacja Rozwoju WSM, Gdynia 1997.
22. Weintrit A., Bodak P., Demkowicz J., Dziula P., Elektroniczna mapa nawigacyjna - przewodnik do ćwiczeń. Wyższa
Szkoła Morska, Gdynia 1999.
175
23. Weintrit A., Dziula P., Morgaś W., Obsługa i wykorzystanie systemu ECDIS – przewodnik do ćwiczeń na symulatorze.
Akademia Morska, Gdynia 2004.
24. Weintrit A., Aktualizacja map i wydawnictw nawigacyjnych, Wydawnictwo WSM ,Gdynia 2004.
25. Wisła S., Podstawy matematyczne morskich map nawigacyjnych, Szczecin 1985.
1. Biernacki F., Podstawy teorii odwzorowań kartograficznych, PWN 1973.
2. Gajderowicz I., Kartografia matematyczna dla geodetów, podręcznik, Wydawnictwo ART., Olsztyn, 1991.
3. How to Keep Your Admiralty Charts Up-To-Date, NP. 294. 2005.
4. IHO S – 52, Appendix 3. Glossary of ECDIS-related Terms, 3nd Edition. IHO1997.
5. Jurdziński M., Planowanie nawigacji w obszarach ograniczonych, Wyd. WSM Gdynia 1999.
6. Jurdziński M. Procedury wachtowe i awaryjne w nawigacji morskiej, WSM Gdynia 2001.
7. Szaflarski J., Zarys kartografii, PPWK Warszawa 1965.
8. Urbański J., Czapczyk M., Podstawy kartografii i geodezji nawigacyjnej, WSM Gdynia 1988.
9. Weintrit A., Zestaw pytań testowych z nawigacji morskiej, Fundacja WSM Gdynia, Gdynia 2005.
10. Wiśniewski B., Optymalizacja drogi morskiej statku. Wydawnictwo AM Szczecin, 1986.
11. Wiśniewski B., Problemy wyboru drogi morskiej statku. Wydawnictwo Morskie ,Gdańsk.
dr inż. kpt. ż.w. Andrzej Bąk
dr inż. Ireneusz Miciuła
[email protected]
ZNM
[email protected]
KG
176
34.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
T/TISN2012/24/34/MSB1
MORSKIE SYSTEMY BEZPIECZEŃSTWA – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
30
1
2
15
15
2
1
30
15
3
15
1
15
1
Zapoznanie z zasadami działania systemów regulacji ruchu statków, zasadami łączności morskiej, organizacji ratownictwa
morskiego i stosowanymi w tych obszarach działalności procedurami oraz praktycznego wykorzystania i obsługi systemu
VTS i organizacji akcji SAR.
Zakres szkoły średniej, elementy manewrowania statkiem, budowy i stateczności statku, łączności morskiej i nabycie umiejętności właściwej koordynacji działań w sytuacjach awaryjnych.
EK1 Ma podstawową wiedzę w zakresie wykorzystania systemów regulacji ruchu statków.
EK2 Ma wiedzę niezbędną do rozumienia globalnych problemów środowiska morskiego oraz
wpływu prowadzenia regulacji i zarządzania ruchem morskim na środowisko.
EK3 Potrafi wykorzystać umiejętności syntetyczne do identyfikacji, analizy i postępowania
w sytuacjach zaistnienia awarii na kontrolowanym akwenie.
EK4 Posiada zdolność i umiejętności zastosowania nowoczesnych technik i narzędzi inżynierskich w nawigacji.
EK5 Ma wiedzę i doświadczenia praktyczne z wykorzystaniem właściwych narzędzi i materiałów do rozwiązywania praktycznych zadań kierowania ruchem statków zdobyte na
ćwiczeniach w symulatorach.
EK6 Posiada umiejętność rozumienia kryteriów oraz czynników wpływających na ruch statku
związanych z zdolnością skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych.
EK7 Posiada umiejętność podejmowania inicjatyw i aktywnego podejścia do pracy, zna podstawowe zasady prawne i organizacyjne systemów VTS, potrafi planować i organizować działania oraz wykonywać zadania nadzoru.
Kierunkowe
K_W04; K_W10
K_W05; K_W10;
K_W20
K_U02; K_U05;
K_U14; K_U21
K_U09; K_U19
K_W01; K_W06
K_U02; K_U25
K_K04; K_K06
Ma podstawową wiedzę w zakresie wykorzystania systemów regulacji ruchu statków.
EK1
Metody oceny
Sprawdzian i prace kontrolne w semestrze, zadania domowe.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie ma elementarnej
Posiada podstawową
Opanował zasady
Zna zakres efektywwiedzy w zakresie
wiedzę na temat wywykorzystania systenego wykorzystania
wykorzystania systekorzystania systemów mów regulacji ruchu
wiedzy z zakresu regumów regulacji ruchu
regulacji ruchu statstatków.
lacji ruchu statków.
statków.
ków.
Ma wiedzę niezbędną do rozumienia globalnych problemów środowiska morskiego oraz wpływu
EK2
prowadzenia regulacji i zarządzania ruchem morskim na środowisko.
Metody oceny
Sprawdzian i prace kontrolne w semestrze, zadania domowe.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie rozumie wpływu
Potrafi ocenić wpływ
Posiada wiedzę poJest w stanie wystawić
oddziaływania człodziałalności człozwalającą na dokonacząstkową opinię na
wieka na środowisko
wieka na środowisko
nie oceny wpływu
temat oddziaływania
morskie.
morskie.
działalności ludzkiej
człowieka na środowina środowisko morsko morskie.
skie.
Potrafi wykorzystać umiejętności syntetyczne do identyfikacji, analizy i postępowania w sytuacjach
EK3
zaistnienia awarii na kontrolowanym akwenie.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi zidentyfiPosiada podstawową
Potrafi określić rodzaj Jest w stanie zaprezen177
Wiedza z zakresu
procedur awaryjnych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Ocena przydatności i możliwości
nowoczesnych
technik i narzędzi
inżynierskich w
nawigacji.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
EK7
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
kować awarii na
akwenie wodnym.
wiedzę pozwalającą
awarii oraz ustalić po- tować procedurę pona określenie rodzaju
stępowanie na poziostępowania w sytuacji
i zakresu awarii na to- mie operatora syswystąpienia awarii.
rze wodnym.
temu VTS.
Posiada zdolność zastosowania nowoczesnych technik, umiejętności i nowoczesnych narzędzi inżynierskich w nawigacji.
Zaliczenie laboratoriów oraz prace kontrolne w semestrze.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna nowoczeRozróżnia nowoczePoprawnie rozróżnia
Poprawnie rozróżnia,
snych technik i narzę- sne techniki i narzęoraz stosuje nowocze- stosuje i zna ograniczedzi inżynierskich stodzia inżynierskie stosne techniki i narzęnia nowoczesnych
sowanych w nawigasowanych w nawigadzia inżynierskie stotechniki i narzędzi incji.
cji.
sowane w nawigacji.
żynierskich stosowanych w nawigacji. Samodzielnie rozwiązuje
problemy za pomocą
ich użycia.
Ma wiedzę i doświadczenia praktyczne z wykorzystaniem właściwych narzędzi i materiałów do
rozwiązywania praktycznych zadań kierowania ruchem statków
zdobyte na ćwiczeniach
w symulatorach.
Zadania praktyczne na symulatorze.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie zna metod okrePosiada ograniczoną
Zna zasady wykorzyJest w stanie dokonać
ślania pozycji statku
wiedzę na temat zastania nowoczesnych
prawidłowego wyboru
z zastosowaniem nostosowania nowoczetechnik do określania
odpowiedniej techniki
woczesnych technik.
snych technik w okre- pozycji statku.
do określania pozycji
ślaniu pozycji statku.
statku.
Posiada umiejętność rozumienia kryteriów oraz czynników wpływających na ruch statku związanych z zdolnością skutecznego wykorzystywania zasobów informacyjnych.
Prace kontrolne w semestrze.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie ma wiedzy na tePosiada podstawową
Potrafi wykorzystać
Potrafi zaproponować
mat kryteriów stosowiedzę na temat krywiedzę na temat stonowe rozwiązania w
wanych w systemach
teriów stosowanych w sowanych kryteriów
systemach VTS uwęVTS powiązanych z
systemach VTS pow systemach VTS w
ględniając możliwość
wykorzystaniem zawiązanych z wykokontekście wykorzywykorzystania zasobów
sobów informacyjrzystaniem zasobów
stania zasobów ininformacyjnych.
nych.
informacyjnych.
formacyjnych.
Posiada umiejętność podejmowania inicjatyw i aktywnego podejścia do pracy, zna podstawowe zasady prawne i organizacyjne systemów VTS, potrafi planować i organizować działania oraz wykonywać zadania nadzoru.
Zaliczenie laboratoriów. Sprawdzian pisemny.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie ma wiedzy na tePotrafi przedstawić
Zna zasady prawne i
Posiada umiejętności
mat zasad prawnych
podstawowe zadania
organizacyjne systeprowadzenia i planooraz organizacyjnych
stawiane systemom
mów VTS. Potrafi
wania nadzoru nad rustosowanych w sysVTS z zakresu proplanować i organizochem statków w zróżnitemach regulacji i zawadzenia nadzoru nad wać zadania nadzoru.
cowanych warunkach
rządzania ruchem
ruchem statków.
żeglugowych.
statków.
SEMESTR IV
MORSKIE SYSTEMY BEZPIECZEŃSTWA
VTS, SYSTEMY MELDUNKOWE:
1. Systemy regulacji ruchu (VTS) – podstawy prawne, rodzaje.
2. Elementy systemu VTS.
3. Czynniki wpływające na ruch statku.
4. Kryteria i ocena systemów VTS.
5. Dokładność określania pozycji.
6. Usytuowanie stacji radarowych.
7. Procedury, oprogramowanie.
8. Łączność.
178
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
9. Przykłady istniejących systemów VTS na świecie.
10. Postępowanie w sytuacjach zaistnienia awarii.
BHP
1. Ustawodawstwo pracy w Polsce i na świecie.
2. Zakres działania i uprawnienia służby bhp i inspekcji pracy.
3. Obowiązki i uprawnienia pracowników w świetle kodeksu pracy.
4. Umowy o pracę.
5. Warunki przyjęcia pracownika do pracy.
6. Instytucje powołane do rozstrzygania sporów wynikających ze stosunku pracy.
7. Konwencja ILO w kontekście zatrudniania marynarzy.
8. Kontakty z armatorami zagranicznymi.
9. ITF – działalność w zakresie obrony praw marynarzy.
10. Zasady bhp na statkach – akty prawne i zarządzenia armatorów.
11. Wymagania bezpieczeństwa w czasie pracy na statku.
12. Statki specjalne – zasady bezpiecznej pracy.
13. Wyposażenie w sprzęt ochrony osobistej.
14. Zagrożenia wypadkowe na statkach – przyczyny, miejsca, eliminowanie.
15. Materiały niebezpieczne i szkodliwe na statku – wymogi dodatkowe.
16. Wypadki przy pracy i choroby zawodowe – świadczenia pieniężne.
17. Wypadek przy pracy na statku – procedura postępowania.
18. Komisje powypadkowe – zadania i obowiązujące przepisy.
19. Działalność zapobiegawcza w transporcie morskim.
20. Opieka medyczna na statku:
20.1. Sygnały medyczne MKS,
20.2. MFAG.
21. Ergonomia.
SEMESTR IV
LABORATORYJNE
15 GODZ.
VTS, SYSTEMY MELDUNKOWE
1. Praktyczna obsługa systemu regulacji ruchu:
1.1.
Tryby pracy systemu,
1.2.
Akwizycja i identyfikacja obiektów,
1.3.
Automatyczne i pomocnicze funkcje systemu,
1.4.
Baza danych systemu.
2. Podstawowe usługi VTS:
2.1.
Informacyjna,
2.2.
Asysty nawigacyjnej,
2.3.
Regulacji ruchu statków.
3. Postępowanie w sytuacjach zaistnienia awarii.
Godziny
30
15
ECTS
6
10
6
67
51
2
1,5
25
1
179
180
34.
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
T/TISN2012/35/34/MSB2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
30
1
2
15
3
15
30
1
2
15
15
1
15
1
EK1 Posiada obszerną wiedzę dotyczącą zasad prawnych oraz organizacyjnych mających zastosowanie w akcjach poszukiwawczo-ratowniczych.
EK2 Ma praktyczną umiejętności planowania i nadzorowania akcji poszukiwawczo-ratowniczych, zdobyte na symulatorach ECDIS oraz PISCES i/lub zajęciach terenowych (ćwiczenia na statku m/s Nawigator XXI).
EK3 Posiada zdolności pracy zespołowej w sytuacjach awaryjnych, ma świadomość odpowiedzialności podejmowanych akcji.
Kierunkowe
K_W04; K_W12
K_U02; K_U04;
K_U08
K_U22; K_K04;
K_K05
Posiada obszerną wiedzę dotyczącą zasad prawnych oraz organizacyjnych mających zastosowanie w
EK1
akcjach poszukiwawczo-ratowniczych.
Zaliczenie pisemne pisemny, sprawozdanie/ raport, projekt, prezentacja, demonstracja.
Metody oceny
4,5 - 5
3,5 - 4
3
2
Kryteria/ Ocena
Wyczerpująco omaW dobrym stopniu
W ograniczonym zakreW niewystarczający
Kryterium 1
prezentuje znajomość wia temat organizacji
sie prezentuje znajosposób wykazuje się
Znajomość przeprzepisów oraz zasad akcji ratowniczych,
mość przepisów. Wyznajomością zasad
pisów oraz zasad
prowadzenia akcji ra- szczegółowo uwzglękazuje znajomość podprowadzenia akcji prawnych i organizadniając obowiązujące
towniczych.
stawowych zasady procyjnych.
poszukiwawczoprzepisy.
wadzenia akcji ratowniratowniczych.
czych.
Kompleksowo rozDokonuje obliczeń
Przeprowadza obliczeNie identyfikuje proKryterium 2
wiązuje problem raratowniczych w roznia ratownicze w podblemu ratowniczego
Prawidłowość
towniczy. Analizuje
szerzonym zakresie.
stawowym zakresie,
wykonywania ob- w podstawowym zazłożone przypadki.
Stosuje opisy słowne
według algorytmu.
kresie.
liczeń ratownii rozwiązania graczych statku na
ficzne.
mieliźnie.
Bardzo dobrze wykoW zadowalającym
Operuje minimalnym
Operuje językiem zaKryterium 3
rzystuje nazewnictwo
stopniu stosuje słowzasobem słownictwa
wodowym w niewyOperowanie włazawodowe, charaktenictwo zawodowe
starczającym zakresie. zawodowego podczas
ściwą nomenklaryzuje się spójnością
podczas formułowaomawiania określonego
turą, spójność
wypowiedzi.
nia wypowiedzi.
zagadnienia.
wypowiedzi.
Ma praktyczną umiejętności planowania i nadzorowania akcji poszukiwawczo-ratowniczych, zdoEK2
byte na symulatorach ECDIS oraz PISCES i/lub zajęciach terenowych (ćwiczenia na statku m/s Nawigator XXI).
Egzamin/odpowiedź ustna, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów, projekt, prezentacja,
Metody oceny
demonstracja.
4,5 - 5
3,5 - 4
3
2
Kryteria/ Ocena
Doskonale demonW minimalnym zakresie Potrafi w rozszerzoNie wykazuje się
Kryterium 1
struje umiejętności
nym zakresie zadedemonstruje umiejętnoumiejętnością stosoUmiejętności zastosowania procedur
monstrować umiejętści wykorzystania prowania procedur rastosowania adeność posługiwania się ratowniczych.
towniczych w stopniu cedur ratowniczych.
kwatnych proceprocedurami ratowpozwalającym na redur ratowniczych
niczymi.
do przeprowadza- alizację ćwiczenia.
nia ćwiczeń symulujących akcję
ratowniczą.
Wykazuje optymalną
Nie wykazuje wystar- Wykazuje niezbędną, do Wykazuje zadowaKryterium 2
aktywność na zajęlająca aktywność na
efektywnego uczenia
Efektywnie kociach. Wykazuje chęć
zajęciach.
się, aktywność.
na zajęciach.
rzystanie z zajęć,
pogłębiania tematu,
chęć do wykonyrozwija swą inicjawania powierzo181
nych zadań (postawa studenta).
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Zdolności organizacji współpracy
w sytuacjach zagrażających życiu,
mieniu lub środowisku morskiemu.
Kryterium 2
Prezentowanie zasad etyki zawodowej.
tywę.
Posiada zdolności pracy zespołowej w sytuacjach awaryjnych, ma świadomość odpowiedzialności
podejmowanych akcji.
Odpowiedź ustna, zaliczenie ćwiczeń, laboratoriów/ symulatorów.
4,5 - 5
3,5 - 4
3
2
Potrafi efektywnie
W dobrym stopniu
W ograniczony sposób
Nie wykazuje miniwykorzystać swoje
funkcjonuje w zemalnych umiejętności wykorzystuje swoje
kompetencje i potenspole i jego dążeniu
kompetencje do organiwspółpracy w grupie
cjał pozostałych
do określonego celu.
zacji pracy w grupie w
w sytuacjach awaryjczłonków zespołu do
sytuacjach awaryjnych.
nych.
osiągnięcia określonego celu. Tworzy
optymalną atmosferę
współpracy.
Jest całkowicie świaWykazuje zadowaPrezentuje dostateczny
Nie wykazuje dostadomy odpowiedzialpoziom profesjonalizmu lający stopień etyki
tecznego poziomu
ności za życie ludzkie,
zawodowej.
i świadomości zawodoświadomości zawomienie i środowisko
wej.
dowej.
morskie, prezentuje
profesjonale podejście
do tematu.
SEMESTR V
AUDYTORYJNE
30 GODZ.
RATOWNICTWO, SŁUŻBA RATOWNICTWA NA MORZU
1. Zagadnienia wstępne.
1.1. Podstawy prawne poszukiwania, ratowania życia i ratownictwa na morzu.
1.2. Globalne systemy SAR – AMVER, Cospas-Sarsat, GMDSS.
1.3. MSPiR oraz Krajowy System Ratowniczo-Gaśniczy.
1.4. Organizacja Brzegowych Stacji Ratownictwa Morskiego w Polsce i na świecie.
1.5. Krajowa i światowe organizacje armatorów ratowników morskich.
1.6. Współpraca międzynarodowa służb ratowniczych.
1.7. Arbitraż morski w Polsce i na świecie, działania prewencyjne.
2. Prowadzenie akcji poszukiwawczo ratowniczych na morzu.
2.1. Międzynarodowa konwencja o poszukiwaniu i ratownictwie morskim SAR.
2.2. Międzynarodowy lotniczy i morski poradnik poszukiwania i ratowania IAMSAR.
2.3. Organizacja, koordynacja i łączność podczas akcji SAR.
2.4. Wykorzystanie lotnictwa, floty i stacji brzegowych w akcjach SAR.
2.5. Plany współdziałania statku pasażerskiego ze służbą SAR wg wymagań IMO.
2.6. Manewry i zwroty statku wykonywane w celu podjęcia człowieka za burtą.
2.7. Zasady ewakuacji ludzi ze statku przez helikopter.
2.8. Manewry i współdziałanie statków oraz lotnictwa w akcji SAR.
3. Wyposażenie ratunkowe statku – Konwencja SOLAS i Międzynarodowy kodeks środków ratunkowych LSA.
4. Postępowanie w sytuacjach zagrożenia dla statku i załogi.
4.1. Plan postępowania w sytuacjach zagrożenia załogi i pasażerów, rozkłady alarmowe alarmy i procedury bezpieczeństwa.
4.2. Postępowanie bezpośrednio przed i po zderzeniu.
4.3. Postępowanie po wejściu na mieliznę.
4.4. Postępowanie w przypadku ataku terrorystycznego lub napadu zbrojnego.
4.5. Postępowanie w sytuacjach zagrożenia w porcie i na redach.
5. Organizacja ochrony przeciwpożarowej na statku.
5.1. Plan ochrony przeciwpożarowej.
5.2. Instalacje pożarowe na statku w świetle wymagań konwencji SOLAS.
5.3. Sprzęt pożarniczy.
5.4. Taktyka walki z pożarami na statku.
5.5. Profilaktyka przeciwpożarowa na statku.
6. Ratownictwo mienia na morzu.
6.1. Międzynarodowa konwencja SALVAGE.
6.2. Kwalifikacja, rodzaje i zakres usług ratowniczych.
6.3. Umowa o ratownictwie i jej realizacja. Ocena, koszty i wynagrodzenie za ratownictwo.
6.4. Udział załogi statku w akcji ratowniczej, rola i odpowiedzialność kapitana.
7. System zarządzania kryzysowego – zwalczanie skutków awarii morskich.
182
7.1.
7.2.
7.3.
7.4.
Podstawy prawne i struktura organizacyjna systemu.
Zadania systemu.
Zagrożenia w transporcie morskim.
Procedury reagowania kryzysowego w przypadku zaistnienia katastrofy w transporcie morskim.
SEMESTR V
LABORATORYJNE
30 GODZ.
RATOWNICTWO, SŁUŻBA RATOWNICTWA NA MORZU
1. Organizacja akcji poszukiwawczo-ratowniczej: IAMSAR.
2. Organizacja akcji poszukiwawczo-ratowniczej: IAMSAR- ćwiczenia na symulatorze.
3. Postępowanie w sytuacjach zagrożenia, rozkłady alarmowe, obowiązki członków załogi (ćwiczenia na statku m/s Nawigator XXI).
4. Wykorzystanie standardowej dokumentacji statku w obliczeniach ratowniczych.
5. Organizacja i realizacja akcji ratowniczej w przypadku zaistnienia katastrofy w transporcie morskim (scenariusz zarządzania kryzysowego).
6. Zastosowanie programów komputerowych do rozpoznawania i zwalczania rozlewów olejowych (zajęcia na symulatorze
„Pisces”). ( dopisane).
Godziny
30
15
ECTS
3
10
6
64
48
3
2
25
1
183
34
Przedmiot:
Semestr
IV
V
VI
T/TISN2012/36/34/MSB3
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
30
1
2
15
3
15
30
1
2
15
1
15
1
15
Posiada wiedzę z zakresu systemu GMDSS oraz podstaw prawnych dotyczących łącznoEK1
ści morskiej.
Posiada wiedzę z zakresu emisji i propagacji fal.
EK2
Zna procedury łączności w niebezpieczeństwie i zapewnienia bezpieczeństwa oraz proEK3
wadzenia łączności ogólnej.
Kierunkowe
K_W12; K_W15
K_W07; K_W11
K_W12; K_W15;
K_K04
Posiada wiedzę z zakresu systemu GMDSS oraz podstaw prawnych dotyczących łączności morEK1
skiej.
Metody oceny
Sprawdziany kontrolne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Mimo wskazówek
Zna źródła wiedzy o
Zna ogólne funkcje
Zna szczegółowo
Funkcje systemu
prowadzącego nie
funkcjach systemu
systemu GMGSS.
funkcje systemu
GMDSS.
zna podstawowych
ale nie potrafi z nich
GMDSS.
funkcji systemu
skorzystać.
GMDSS.
Kryterium 2
Nie zna wymaganych Zna rodzaje dokuZna ogólną zawartość Zna szczegółowo
Dokumenty radiowe.
dokumentów radiomentów radiowych i
dokumentów radiowymagane dokuwych.
ich przeznaczenie.
wych.
menty radiowe.
Posiada wiedzę z zakresu emisji i propagacji fal.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna podstawoZna podstawowe zaZna częstotliwości do Zna szczegółowo zaFale radiowe.
wych zasad użycia
sady propagacji fal
łączności w niebezgadnienia dotyczące
fal radiowych.
radiowych, podstapieczeństwie i bezwykorzystania fal
wowe emisje i podpieczeństwa, klasyfiradiowych.
stawowe częstotliwo- kację emisji.
ści do łączności w
niebezpieczeństwie.
Zna procedury łączności w niebezpieczeństwie i zapewnienia bezpieczeństwa oraz prowadzenia
EK3
łączności ogoleni.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Służba radiowa w
Nie zna podstawoZna zasady nasłuchu
Zna procedury łączSłużba radiowa w
wych obowiązków
radiowego oraz sponości w niebezpieniebezpieczeństwie.
służby radiowej w
soby alarmowania.
czeństwie.
Kryterium 2
Łączność pilna i
Nie zna podstawoZna procedury łączPotrafi zastosować
Łączność pilna i
ostrzegawcza.
wych obowiązków
ności bezpieczeńprocedury łączności
ostrzegawcza.
służby radiowej dostwa.
bezpieczeństwa.
tyczącej łączności
bezpieczeństwa.
Kryterium 3
Nie zna podstawoZna procedury łączPotrafi zastosować
Zna szczegółowo
Łączność ogólna.
wych zasad używania ności ogólnej.
procedury łączności
procedury łączności
łączności ogólnej.
ogólnej.
ogólnej.
Kryterium 4
Nie zna wymaganych Zna rodzaje i przeZna ogólną zawartość Zna szczegółowo
Publikacje radiowe.
publikacji radiowych. znaczenie publikacji
publikacji radiowych wymagane publikacje
radiowych.
i potrafi się nimi poradiowe.
sługiwać.
184
SEMESTR VI
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
ŁĄCZNOŚĆ NA MORZU
1. Podstawy prawne organizacji łączności morskiej.
2. Dokumenty i publikacje.
3. Wymagania funkcjonalne systemu GMDSS.
4. Podział wód morskich na obszary GMDSS.
5. Stosowane częstotliwości, propagacja fal radiowych.
6. Wyposażenie radiowe statku w systemie GMDSS.
7. System cyfrowego selektywnego wywołania.
8. System Inmarsat.
9. Systemy morskich informacji bezpieczeństwa.
10. Personel radiowy.
11. Nasłuch.
12. Alarmowanie.
13. Potwierdzanie odbioru alarmu.
14. Łączność i korespondencja w niebezpieczeństwie.
15. Zadania i obowiązki służby radiowej.
16. Systemy lokalizacji i naprowadzania.
17. Łączność bezpieczeństwa – medyczna, wykorzystanie MKS, morskie informacje bezpieczeństwa, systemy meldunkowe.
18. Łączność ogólna.
19. Systemy antenowe.
20. Inspekcje w radiostacji okrętowej.
Godziny
30
ECTS
2
10
5
47
32
1
1
1. Czajkowski .J., System GMDSS regulaminy, procedury i obsługa, Wyd. Skryba. Gdańsk 2002.
2. Dokumentacja statku w zakresie jego bezpieczeństwa.
3. Ejsmont W., Fizjologia pracy i ergonomia. Uniwersytet Gdański, Gdańsk, 1990.
4. IAMSAR - Międzynarodowy lotniczy i morski poradnik poszukiwania i ratownictwa. Wyd. Tredmar, Gdynia 2005.
5. „International Code of Signals”. International Maritime Organization.
6. Jagniszczak I., Systemy sterowania i zarządzania ruchem statków, Wyd. WSM, Szczecin 2001.
7. Kodeks Morski. 2001r. Wyd. Morskie Gdynia.
8. LSA - Międzynarodowy Kodeks Środków Ratunkowych.. Wyd. PRS, Gdynia 2004.
9. Łączyński B., Łączyński H., Bezpieczna praca załóg pokładowych na statkach handlowych. Akademia Morska w Gdyni,
Gdynia, 2003.
10. „Manual for use by the Maritime Mobile and Maritime Mobile-Satellite Services” International Telecommunication Union.
185
11. Międzynarodowa Konwencja o wymaganiach w zakresie wyszkolenia marynarzy, wydawania świadectw oraz pełnienia
wacht 1978 z późniejszymi zmianami – STCW 1978.
12. Procedury bezpieczeństwa stosowane na statkach.
13. Puchalski J., Poradnik Ratownika Morskiego. Wyd. Tredmar, Gdynia 2004.
14. „Radio Regulations”. International Telecommunication Union.
15. Salmonowicz W., Łączność w niebezpieczeństwie GMDSS, Wiesław Wyd. Dział Wydawnictw Akademii Morskiej.
Szczecin 2005.
16. SOLAS – Międzynarodowa Konwencja o bezpieczeństwie życia na morzu, 1974. PRS, Gdańsk, 2002.
17. „Standard Maritime Vocabulary”. International Maritime Organization.
18. Tytyk E., Projektowanie ergonomiczne. PWN, Warszawa, 2006.
1. Admiralty List of Radio Signals.Vol.6.Part 1-2.1997/1998. Pilot Services and Port Operation. NP. 286 (1,2).
2. Bechowska-Gebhardt A., Stalewski T.: Mobbing – patologia zarządzania personelem. Centrum Doradztwa i Informacji
Difin sp. z o.o., Warszawa, 2004.
3. Bem D. J., Teisseyre O., Okrętowe urządzenia antenowe, Wydawnictwo Morskie Gdańsk. 1976.
4. Biniek J., Łączność morska – sygnalizacja (zagadnienia wybrane), Wyd. Wyższa Szkoła Morska. Gdynia 1993.
5. Duda D. Poinc W., Ratownictwo morskie.Tom I . Wyd. Morskie , Gdynia 1975.
6. Guidelines for Vessel Traffic Services. Resolution IMO, A 857 (20) 27 November 1997.
7. IALA Vessel Traffic Services Manual . VTS Manual, 1998. Standard Electronic Chart Display and Information System
for Inland Navigation. Central Commission for the Navigation on the Rhine. 1.0 Edition 16.01.2001.
8. Kłosiński J., Szulc M., Szkolenie i pełnienie wacht. Wyższa Szkoła Morska w Szczecinie, Szczecin, 2000.
9. Kodeks Pracy (stan prawny na dzień 25.01.2002r), Wydawnictwo „Park” sp. z o.o., Bielsko Biała, 2002.
10. Korcz K., Przepisy Radiokomunikacyjne w morskiej służbie ruchomej, Wyd. Studium Doskonalenia Kadr S.C. Gdynia
1995.
11. Poinc W., Ratownictwo morskie Tom II . Wyd. Morskie , Gdynia 1968.
12. Puścian J., Podstawy ratownictwa na morzu . Wyd. Oderraum. Szczecin 1993.
13. Przepisy portowe. Port Szczecin, Gdynia, Gdańsk.
14. Sawicki J.K., (redaktor): Polskie Ratownictwo Okrętowe 1951-2001 .Zarys działalności. Wyd. Morskie , Gdynia 2002.
15. „Standardowe zwroty porozumiewania się na morzu”. Wyd. Dział Wydawnictw Wyższej Szkoły Morskiej. Szczecin
1997.
16. Wawruch R., AIS system automatycznej identyfikacji statków, Fundacja Rozwoju WSM w Gdyni, Gdynia 2001.
17. Weintrit A., Elektroniczna mapa nawigacyjna, Fundacja Rozwoju WSM w Gdyni, Gdynia 1997.
18. Wykochowska M., Ergonomia. Wydawnictwo AGH, 1994.
dr inż. Igor Jagniszczak
kmdr. por. mgr inż. Konrad Stafiej
dr inż. Andrzej Lisaj
mgr inż. kpt. ż.w. Tomasz Pluta
mgr inż. Diana Kotkowska
mgr inż. Wiesław Salmonowicz
[email protected]
ZBN
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
ZRiOŻ
ZKTM
ZBN
ZBN
ZKTM
186
35.
Przedmiot:
Semestr
VI
T/TISN2012/36/35/SMS
SYMULATORY I MODELOWANIE SYSTEMÓW
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
5
30
30
2
2
15
Zapoznanie z teorią modelowania matematycznego i symulacji komputerowej oraz zasadami modelowania matematycznego
systemów nawigacyjnych oraz praktyczne wykonanie uproszczonych modeli wybranych systemów.
Znajomość matematyki na poziomie średnim. Znajomość podstawowa dynamiki ruchu statku. Znajomość podstaw rachunku
prawdopodobieństwa oraz podstaw statystyki w tym podstawowych rozkładów zmiennych losowych oraz analizy ilościowej
i jakościowej.
EK1 Zna teorie modelowania matematycznego, symulacje komputerową, podstawowe typy modeli matematycznych i techniki modelowania.
EK2 Umie dokonywać analizy systemów pod kątem budowy ich modeli.
EK3 Umie modelować elementy i systemy transportowe, określać zależności pomiędzy podstawowymi parametrami systemów, określać cele symulacji i analizować wyniki działania modeli.
Kierunkowe
K_W06; K_W14
K_U25
K_U11; K_U15;
K_U24
Zna teorie modelowania matematycznego, symulacje komputerową, podstawowe typy modeli maEK1
tematycznych i techniki modelowania.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie zna i nie potrafi de- Zna jedynie podstaZna podstawowe de- Zna bardzo dobrze
finiować żadnych elewowe definicje teorii
finicje teorii modedefinicje teorii momentów teorii modelomodelowania matelowania matematycz- delowania matemawania matematycznego
matycznego i symulanego i symulacji
tycznego i symulacji
i symulacji komputerocji komputerowej. Nie
komputerowej. Zna
komputerowej. Zna
wej.
zna teorii modelowania słabo teorie modelodobrze teorie modei podstawowych techwania i podstawowe
lowania i podstanik modelowania.
techniki modelowawowe techniki monia. Zna dobrze defidelowania. Potrafi innicje teorii modeloterpretować definicje
wania matematyczi wyciąga własne
nego i symulacji
wnioski w ograniczokomputerowej. Zna
nym zakresie. Zna
teorie modelowania i
bardzo dobrze defipodstawowe techniki
nicje teorii modelomodelowania.
wania matematycznego i symulacji
komputerowej. Zna
dobrze teorie modelowania i podstawowe techniki modelowania. Potrafi interpretować definicje
i wyciąga własne
wnioski wychodząc
poza materiał wykładu.
Umie dokonywać analizy systemów pod kątem budowy ich modeli.
EK2
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi dokonywać
Potrafi dokonywać
Potrafi dokonywać
Potrafi dokonywać
analizy systemów pod
analizy systemów pod
analizy systemów
analizy systemów
187
katem budowy ich modeli.
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
kątem budowy ich modeli.
pod kątem ich budowy oraz dokonać
prawidłowego doboru
i parametrów danych
wejściowych i dokonywać analizy doboru
struktury modelu.
Umie modelować elementy i systemy transportowe, określać zależności pomiędzy podstawowymi
parametrami systemów, określać cele symulacji i analizować wyniki działania modeli.
Raport z wykonania projektu.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie potrafi budować
Potrafi słabo budować
Potrafi budować pod- Potrafi budować monawet przykładowych
podstawowe modele
stawowe modele sys- dele systemów transmodeli opracowanych
systemów transportotemów transporportowych opracona zajęciach.
wych opracowanych
towych opracowawanych na zajęciach.
na zajęciach. Umiejętnych na zajęciach.
Wyciąga szerokie
ności mają charakter
Umie przeprowadzać wnioski z przeprowaodtwórczy.
analizę strukturalną
dzonych symulacji.
modeli w ograniczoUmie przeprowadzać
nym zakresie. Potrafi analizę strukturalną
budować podstamodeli. Buduje wławowe modele systesne modele nie objęte
mów transportowych
programem zajęć.
opracowanych na za- Analizuje właściwie
jęciach. Wyciąga
ich strukturę. Wywnioski z przeprociąga wnioski z przewadzonych symulaprowadzonych sycji. Umie przeprowa- mulacji. Potrafi budzać analizę struktudować modele systeralną modeli. Prómów transportowych
buje budować własne opracowanych na zamodele nie objęte
jęciach. Wyciąga
programem zajęć.
szerokie wnioski z
Analizuje ich strukprzeprowadzonych
turę w pewnym zasymulacji. Analizuje
kresie lecz nie jest w
statystycznie otrzystanie zbudować w
mane wyniki. Buduje
pełni funkcjonalnego
interfejsy modeli.
modelu.
Umie przeprowadzać
analizę strukturalną
modeli. Buduje własne modele. Analizuje właściwie ich
strukturę. Wyciąga
wnioski z przeprowadzonych symulacji.
Przeprowadza analizę
otrzymanych danych
i buduje interfejsy
modeli.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
pod kątem ich budowy oraz dokonać
prawidłowego doboru i parametrów
danych wejściowych.
AUDYTORYJNE
Modelowanie matematyczne, podział modeli matematycznych.
Symulacja komputerowa, rodzaje modeli symulacyjnych.
Poziom abstrakcji modeli, koszt modelowania.
Procesy stochastyczne stosowane w modelach, modelowanie stochastyczne.
Modele drzewa zdarzeń i drzewa uszkodzeń.
Modele Monte Carlo, generowanie liczb pseudolosowych.
Modele markowskie i półmarkowskie.
Modele stochastyczne do określania bezpieczeństwa systemów złożonych.
Parametry wejściowe modeli, parametryzacja danych wejściowych.
Analiza statystyczna uzyskanych wyników, analiza wrażliwości modeli, weryfikacja modeli.
188
30 GODZ.
11. Modele symulacyjne ruchu statku.
12. Modele stochastyczne złożonych systemów inżynierii ruchu morskiego.
13. Interfejsy modeli. Budowa interfejsów 2D, 3D.
SEMESTR VI
30 GODZ.
LABORATORYJNE
PROJEKT PRZEJŚCIOWY
1. Praktyczne wykorzystanie wiadomości z modelowania systemów transportowych do wykonania własnego modelu symulacyjnego systemu transportowego.
2. Zastosowanie generatorów liczb losowych do modelowania ruchu statków.
3. Program symulacyjny pracy skrzyżowania toru wodnego.
4. Model symulacyjny ruchu strumienia statków na torze wodnym.
5. Symulacja pojawiania się statków na redzie.
6. Symulacja pracy portu.
7. Symulacja wykorzystania kotwicowiska.
8. Dobieranie prędkości statków na torze za pomocą metod symulacyjnych.
9. Symulacja obrotnicy.
10. Symulacja przeprawy promowej międzybrzegowej.
11. Elementy symulacji sterowania i regulacji ruchem.
12. Budowa modelu symulacyjnego strumieni statków w porcie oparty o metodę symulacji Monte Carlo i teorie obsługi masowej.
13. Symulacja obsługi i postoju statków przy nabrzeżu.
14. Projektowanie interfejsów modeli symulacyjnych.
15. Po zbudowaniu modelu należy wykonać analizę statystyczną uzyskanych wyników pod kątem podstawowych jego parametrów, analizę wrażliwości modelu, badanie zbieżności statystycznej wyników symulacji, weryfikację z rzeczywistymi
parametrami systemu.
Godziny
30
30
ECTS
2
10
15
3
90
62
5
3
55
2
1. Fishman G. S., Symulacja komputerowa pojęcia i metody, PWE, Warszawa 1981.
2. Gucma L., Modelowanie czynników ryzyka zderzenia jednostek pływających z konstrukcjami portowymi i pełnomorskimi.
Wyd. AM w Szczecinie, 2005.
3. Gucma S. (pod. red.). Metody symulacyjne w inżynierii ruchu morskiego, Wyd. AM w Szczecinie 2008.
4. Heermann Diter W., Podstawy symulacji komputerowych w fizyce, WNT, Warszawa 1997.
5. Zeigler B. P., Teoria modelowanie i symulacji, PWN, Warszawa 1984.
1. Borgoń J., Jaźwiński J., Klimaszewski S., Żmudziński Z., Żurek J. (1998), Symulacyjne metody badania bezpieczeństwa
lotów. Wydawnictwo ASKON, Warszawa.
189
2. Filipowicz B. (1996), Modele stochastyczne w badaniach operacyjnych. WNT Warszawa.
3. Morrison F. (1996), Sztuka modelowania układów dynamicznych. WNT, Warszawa.
[email protected]
190
ZMiPM
36.
Przedmiot:
Semestr
V
T/ TISN2012/35/36/MSZ
MORSKIE SYSTEMY ZINTEGROWANE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
Zapoznanie z budową i zasadami funkcjonowania oraz diagnozowania systemów mostka zintegrowanego, również w aspekcie ergonomii.
Efekty kształcenia modułów elektronika i telekomunikacja morska, morskie systemy ECDIS i GIS, protokoły transmisji danych.
EK1 Zna algorytm działania symulatora w tym: modelu hydrodynamicznego, układu sterownia,
wizualizacji, instrumentów nawigacyjnych, układów siłowni, holowników i innych elementów symulatora.
EK2 Potrafi budować scenerie 2D i 3D, używać map elektronicznych w postaci bibliotek
i komponentów.
EK3 Zna oraz potrafi używać klas wizualizacji 2D i 3D w symulacji.
Kierunkowe
K_W03; K_W07;
K_W14
K_W01; K_W04
K_U10; K_U11
Zna algorytm działania symulatora w tym: modelu hydrodynamicznego, układu sterownia, wizualiEK1
zacji, instrumentów nawigacyjnych, układów siłowni, holowników i innych elementów symulatora.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie definiuje podstaDefiniuje podstawowe
Definiuje i dobiera
Definiuje i dobiera
wowych algorytmów
metody.
podstawowe metody
metody do probledziałania.
do problemów.
mów analizując ich
optymalność.
Potrafi budować scenerie 2D i 3D, używać map elektronicznych w postaci bibliotek i komponentów.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie opisuje.
Opisuje proste systemy. Opisuje złożone sysOpisuje systemy
temy. Opisuje sysw języku programotemy w języku prowania niskiego pogramowania.
ziomu. Opisuje systemy w języku programowania z własnymi algorytmami.
Zna oraz potrafi używać klas wizualizacji 2D i 3D w symulacji.
EK3
Metody oceny
Zaliczenie pisemne, ustne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie charakteryzuje.
Charakteryzuje podstaCharakteryzuje pojęCharakteryzuje pojęwowe pojęcia.
cia. Charakteryzuje
cia i problemy. Chapojęcia i podstawowe
rakteryzuje pojęcia i
problemy.
problemy z elementami innowacji.
SEMESTR V
1.
2.
3.
4.
5.
6.
AUDYTORYJNE
Wprowadzenie do MSZ i IBS – konstrukcje, przykłady.
Podsystemy MSZ omówienie i charakterystyki, podsystemy MSZ.
Funkcjonowanie systemów MSZ.
Metody modelowania MSZ z uwzględnieniem wymogów IMO, IEC, IEEE w programach typu CAD.
Ergonomiczne elementy modelowania MSZ/IBS - programy komputerowe typu ERGO.
Lokalne sieci interfejsów i urządzeń w MSZ.
191
15 GODZ.
7. Zaliczenie.
SEMESTR V
15 GODZ.
LABORATORYJNE
1. Budowa mostka zintegrowanego IBS na przykładzie rzeczywistej instalacji na statku szkoleniowym AM Nawigator XXI.
2. Budowa sieci lokalnej z użyciem rzeczywistych interfejsów komputerowych i symulatorów urządzeń w laboratorium
IBS.
3. Projektowanie w CAD mostka na rzeczywisty statek (gazowiec lub inny specjalistyczny), dobór urządzeń i ich połączeń.
4. Elementy ergonomiczne MSZ - IBS na przykładzie projektu w programie ERGO na rzeczywisty statek.
5. Podstawowe diagnostyki MSZ-IBS.
6. Własny projekt IBS na zaliczenie z rzeczywistym interfejsem komputerowym.
Godziny
15
15
ECTS
10
6
15
6
67
40
2
1
36
1
1. Rezolucja IMO MSC.64(67) z komentarzem.
2. Wymogi IEC i IEEE.
3. Brak literatury w języku polskim – planowane wydanie 2009.
1. Strona producenta IBS www.sperry.com wraz z e-bookami.
dr inż. Maciej Gucma
[email protected]
CIRM
[email protected]
CIRM
192
37.
Przedmiot:
Semestr
V
T/ TISN2012/35/37/PTD
PROTOKOŁY TRANSMISJI DANYCH
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
4
15
30
1
2
15
Zapoznanie z problematyką projektowania cyfrowych układów telekomunikacyjnych, cyfrowej transmisji danych, projektowania eksploatacji systemów telekomunikacyjnych (transmisji danych) oraz projektowania sieci telekomunikacyjnych (teleinformatycznych i zintegrowanych) wraz z ich praktyczną implementacją.
EK1 Zna podstawowe typy interfejsów, rodzaje linii transmisyjnych, elementów składowych
systemów pomiarowych oraz metod realizacji transmisji.
EK2 Umie opisać podstawowe standardy, protokoły i elementy składowe systemów transmisji
danych.
EK3 Potrafi scharakteryzować oraz wykorzystać praktycznie podstawowe interfejsy stosowane
w transmisji danych.
Kierunkowe
K_W03; K_W05
K_W03
K_U10
Zna podstawowe typy interfejsów, rodzaje linii transmisyjnych, elementów składowych systeEK1
mów pomiarowych oraz metod realizacji transmisji.
Metody oceny
Egzamin pisemny, ustny.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie definiuje podstaDefiniuje podstaDefiniuje i dobiera
Definiuje i dobiera
wowych metod pomiawowe metody.
podstawowe metody
metody do problerowych.
do problemów.
mów analizując ich
optymalność. Definiuje i dobiera metody do problemów
po wielokryterialnej
analizie.
Umie opisać podstawowe standardy, protokoły i elementy składowe systemów transmisji daEK2
nych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie opisuje prostych
Opisuje proste sysOpisuje złożone sys- Opisuje systemy
systemów transmisji i
temy.
temy. Opisuje sysw języku programopomiarów.
temy w języku prowania niskiego pogramowania.
ziomu. Opisuje systemy w języku programowania z własnymi algorytmami.
Potrafi scharakteryzować oraz wykorzystać praktycznie podstawowe interfejsy stosowane
EK3
w transmisji danych.
Metody oceny
Egzamin pisemny, ustny, zaliczenie laboratoriów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie charakteryzuje inCharakteryzuje podCharakteryzuje poję- Charakteryzuje pojęterfejsów.
stawowe pojęcia.
cia i podstawowe
cia i problemy z
problemy.
elementami innowacji.
193
SEMESTR V
30 GODZ.
AUDYTORYJNE
1. System interfejsu, konfiguracja i struktura systemu pomiarowego, dokładność pomiaru i dynamika systemów pomiarowych, dokładność pomiaru w systemach, zakłócenia.
2. Elementy składowe systemów pomiarowych, struktura systemów pomiarowych, przetworniki cyfrowo-analogowe
i analogowo-cyfrowe, próbkowanie, cyfrowe przyrządy pomiarowe, karty pomiarowe i przyrządy wirtualne.
3. Czujniki pomiarowe i kondycjonery sygnałów w systemach rozproszonych.
4. Komputer w systemie pomiarowym.
5. Interfejsy pomiarowe, Interfejsy pomiarowe i interfejsy ogólnego przeznaczenia.
6. Systemy interfejsu szeregowego RS-232C,magistrala interfejsu RS-232C.
7. Standardy interfejsu szeregowego RS-449 i RS-530,porównanie standardów RS interfejsu szeregowego.
8. Interfejs równoległy IEEE-488(IEC-625),rozproszony system pomiarowy z interfejsem IEEE-488.
9. Systemy pomiarowe VXI, modułowy system pomiarowy PXI.
10. Rozproszone przewodowe systemy pomiarowe, systemy interfejsu CAN, dane ogólne interfejsu CAN.
11. magistrala i sygnały CAN, komunikaty w interfejsie CAN.
12. System interfejsu PROFIBUS, charakterystyka systemu PROFIBUS, protokół PROFIBUS-DP.
13. Bezprzewodowa transmisja danych pomiarowych, sieć telefonii komórkowej GSM, rozproszony system pomiarowy
w sieci GSM, radiomodemy Interfejs radiowy Bluetooth, Interfejs radiowy IEEE 802.15.4 (ZigBee), Interfejs radiowy
Home RF.
14. Systemy pomiarowe w sieci komputerowej, standardy lokalnych sieci komputerowych LAN, protokół transmisji w sieci
Ethernet, systemy pomiarowe w sieci Ethernet z konwerterami interfejsów.
15. Bezprzewodowa sieć komputerowa IEEE 802.11,konfiguracja bezprzewodowej sieci komputerowej.
1 wykład 2h.
SEMESTR V
LABORATORYJNE
15 GODZ.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Budowa systemu interfejsu szeregowego RS-232C, podstawowe podłączenia i układy sygnałowe.
Integracja Systemu RS232.
Budowa interfejsu równoległego IEEE-488(IEC-625),budowa rozproszonego system pomiarowy z interfejsem IEEE-488.
Budowa sieci CAN i Profibus – przykład mostka zintegrowanego.
Bezprzewodowy system akwizycji danych – oparty o GSM, radiomodemy, bluetooth, oraz IEE802.11.
Lokalna sieć komputerowa na przykładzie sterowników LAN i konwerterów LAN -> transmisja szeregowa – zintegrowana sieć statkowa.
7. Budowa własnego systemu pomiarowego na zaliczenie.
Godziny
30
15
ECTS
6
10
10
6
76
51
4
2
35
2
1. Halsall F., Data Communications, Computer Networks and Open Systems, Addison-Wesley 1992.
194
2. Mielczarek W., Szeregowe interfejsy cyfrowe, Helion, Gliwice 1993.
3. Nawrocki W., Rozproszone systemy pomiarowe, WKŁ 1997.
1. Advantech Co., Ltd: ADAM 4000 Series Data Acquisition Modules User’s Manual.
2. Modicon, Inc.: Modicon Modbus Protocol Reference Guide. PI-MBUS-300 Rev. J”, 1999.
[email protected]
CIRM
[email protected]
CIRM
195
38.
Przedmiot:
Semestr
IV
VI
T/ TISN2012/24/38/SRA1
SYSTEMY RADAROWE I ANTYKOLIZYJNE – moduł 1
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
15
1
1
15
15
2
Zapoznanie zasadami działania i eksploatacji morskich radarów nawigacyjnych, interpretacji obrazu radarowego oraz uzyskiwanej informacji.
Podstawy elektrotechniki, fizyka, matematyka
EK1 Posiada wiedzę ogólną w zakresie budowy i zasady działania radarów ze zwróceniem
uwagi na morskie radary nawigacyjne.
EK2 Potrafi dokonać poprawnej regulacji radaru oraz właściwie zinterpretować obraz radarowy.
EK3 Posiada wiedzę dotyczącą dokładności i ograniczeń procesu radiolokacji.
EK4 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł, integrować je,
dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie dotyczące efektywnego wykorzystania radarów.
Kierunkowe
K_W04; K_W07
K_U20; K_U23
K_W08
K_U01; K_U06
Posiada wiedzę ogólną w zakresie budowy i zasady działania radarów ze zwróceniem uwagi na morEK1
skie radary nawigacyjne.
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie posiada wiedzy w Zna podstawowe bloki
Dokładnie zna eleDokładnie zna eleWiedza z zakresu
zakresie EK3.
radaru oraz realizomenty składowe ramenty składowe rabudowy i zasady
wane przez nie funkcje.
daru, realizowane
daru, realizowane
radarów.
przez nie funkcje oraz
przez nie funkcje, zazasady działania.
sady działania oraz
ich wpływ na przebiegi sygnałów.
Potrafi dokonać poprawnej regulacji radaru oraz właściwie zinterpretować obraz radarowy.
EK2
Metody oceny
Zaliczenie praktyczne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie posiada umiejętPotrafi prawidłowo wy- Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
Posiada umiejętności w zakresie EK2. konać podstawową rewykonać podstawową
wykonać podstaności regulacji
gulacji radaru oraz iden- i dodatkową regulację
wową i dodatkową
radaru oraz włatyfikuje echa radarowe.
radaru oraz identyfiregulację radaru oraz
ściwej interpretakuje echa radarowe.
identyfikuje echa racji radaru.
darowe, właściwie
wykorzystuje znaczniki pomiarowe oraz
pozostałe funkcje radaru.
Posiada wiedzę dotyczącą dokładności i ograniczeń procesu radiolokacji.
EK3
Metody oceny
Zaliczenie pisemne.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie posiada wiedzy w Posiada wiedzę w zaPosiada wiedzę w zaPosiada wiedzę w
Posiada wiedzę
zakresie EK3.
kresie dokładności prokresie dokładności
zakresie dokładności
w zakresie docesu radiolokacji.
procesu radiolokacji
procesu radiolokacji
kładności oraz
oraz wpływu zakłóceń oraz wpływu zakłóograniczeń proi zniekształceń obrazu
ceń i zniekształceń
cesu radiolokacji.
radarowego na doobrazu radarowego
196
kładność pomiarów
radarowych.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Posiada umiejętności w pozyskiwaniu informacji
z literatury, baz
danych oraz innych źródeł, integrowaniu ich, dokonywaniu ich interpretacji oraz
wyciąganiu wniosków i formułowaniu opinii dotyczących efektywnego wykorzystania radarów
na dokładność pomiarów radarowych,
zna możliwości radaru umożliwiające
eliminację czynników utrudniających
wykonanie interpretacji obrazu oraz pomiarów radarowych.
Potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych oraz innych źródeł, integrować je, dokonywać ich interpretacji oraz wyciągać wnioski i formułować opinie dotyczące efektywnego wykorzystania radarów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada umiejętPotrafi samodzielnie
Swobodnie korzysta
ności w zakresie EK4. zinterpretować informa- zinterpretować inforz pozyskanych pucje zawarte w instrukmacje zawarte w inblikacji i dokumentacjach obsługi radarów w strukcjach obsługi racji również w języku
celu prawidłowej ich
darów w celu prawiangielskim właściwie
eksploatacji.
dłowej ich eksploatacji ją interpretując dla
oraz dokonać ich pozapewnienia bezrównania z wymagapiecznej eksploatacji
niami technicznymi
radaru.
opracowanymi dla
tych urządzeń, również w języku angielskim.
SYSTEMY RADAROWE I ANTYKOLIZYJNE
SEMESTR IV
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
1. Częstotliwości fal radiowych stosowanych w teledetekcji oraz wpływ ośrodka na propagację i kształt impulsu sondującego.
2. Przegląd typów radarów oraz sposobów ich wykorzystania.
3. Idea pracy morskiego radaru impulsowego.
4. Nadajnik, układ antenowo-falowodowy i ich elementy regulacyjne.
5. Odbiornik i jego elementy regulacyjne.
6. Wskaźnik i jego elementy regulacyjne.
7. Zorientowania i zobrazowania, interpretacja ruchu ech na ekranie.
8. Wymiary ech radarowych i możliwości ich korygowania.
9. Problemy wykrywania obiektów na małych i dużych odległościach.
10. Sektory cienia i półcienia, przesłanianie i samo-przesłanianie.
11. Rozróżnialności, pomiary radarowe, dokładności pomiarów.
12. Zniekształcenia i zakłócenia obrazu radarowego – rozpoznanie i reagowanie. Cyfrowe metody poprawy obrazu radarowego.
13. Diagnostyka sprawności radaru i wstępna lokalizacja uszkodzeń. Urządzenia współpracujące z radarem nawigacyjnym.
14. Instalacje radarów na statkach, zasady BHP przy pracy z radarem, dokumentacja radarów.
15. Mostek zintegrowany, wizualizacja danych na ekranie radaru.
SEMESTR IV
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Schemat blokowy radaru.
Wpływ elementów regulacyjnych na obraz radarowy.
Zorientowania i zobrazowania.
Parametry techniczno-eksploatacyjne radaru.
Zniekształcenia i zakłócenia obrazu radarowego.
Identyfikacja ech.
Pomiary radarowe.
Diagnostyka technicznej sprawności radaru.
197
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Godziny
15
15
ECTS
4
5
4
43
34
2
1
20
1
198
38.
Przedmiot:
Semestr
IV
VI
T/ TISN2012/36/38/SRA2
SYSTEMY RADAROWE I ANTYKOLIZYJNE – moduł 2
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
2
15
15
1
1
15
Ma wiedzę w zakresie prawidłowego wykorzystania systemów radarowych do zadań antyEK1
kolizyjnych i nawigacyjnych.
Potrafi właściwie zinterpretować informację przedstawioną na wskaźnikach systemów radaEK2
rowych pod kątem bezpieczeństwa statku.
Ma wiedzę na temat dokładności oraz ograniczeń procesu śledzenia realizowanego w urząEK3
dzeniach ARPA.
Kierunkowe
K_W04; K_W12
K_U25
K_W08
Ma wiedzę w zakresie prawidłowego wykorzystania systemów radarowych do zadań antykoliEK1
zyjnych i nawigacyjnych.
Metody oceny
Egzamin pisemny.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie posiada wiedzy
Posiada podstawową
Posiada poszerzoną
Posiada dokładną
Wiedza w zakresie pow zakresie oceny
wiedzę z zakresu
wiedzę z zakresu
wiedzę z zakresu
dejmowanych działań
bezpieczeństwa statoceny stopnia zagrooceny stopnia zagrooceny stopnia zagroantykolizyjnych.
ku oraz zasad obżenia kolizyjnego
żenia kolizyjnego,
żenia kolizyjnego,
owiązujących przy
oraz zalecanych dzia- obowiązujących proobowiązujących proplanowaniu manewłań antykolizyjnych.
cedur oraz zalecacedur, zalecanych
rów antykolizyjnych.
nych działań antykodziałań antykolizyjlizyjnych.
nych oraz ich skuteczności.
Kryterium 2
Nie posiada wiedzy
Posiada podstawową
Posiada poszerzoną
Posiada wiedzę z zaWiedza w zakresie wyw zakresie zasad wy- wiedzę z zakresu
wiedzę z zakresu
kresu wykorzystania
korzystania systemów
korzystania systewykorzystania syswykorzystania syssystemów radaroradarowych w nawigamów radarowych
temów radarowych
temów radarowych
wych w nawigacji
cji.
w nawigacji.
w nawigacji.
w nawigacji.
oraz właściwej interpretacji uzyskanych
wyników.
Potrafi właściwie zinterpretować informację przedstawioną na wskaźnikach systemów radaroEK2
wych pod kątem bezpieczeństwa statku.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie potrafi prawiPotrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
Posiada umiejętności
dłowo zinterpretować zinterpretować stozinterpretować stozinterpretować stoprawidłowej interpretainformacji wektoropień zagrożenia kolipień zagrożenia kolipień zagrożenia kolicji i wykorzystania inwej i podjąć właścizyjnego na podstawie zyjnego na podstawie zyjnego na podstawie
formacji ARPA.
wych działań zapoinformacji wektoroinformacji wektoroinformacji wektorobiegawczych.
wej oraz podjąć dzia- wej oraz podjąć
wej oraz podjąć świałania antykolizyjne.
świadome działania
dome i prawidłowe
antykolizyjne uwędziałania antykoliględniające ogranizyjne uwzględniaczenia wybranej mejące zarówno ogranitody.
czenia wybranej metody jak i zalecenia
przepisów MPDM.
Kryterium 2
Nie potrafi sporząPotrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo
Potrafi prawidłowo sto- dzić prawidłowego
sporządzić nakres
sporządzić nakres
sporządzić nakres
sować metodę nakrenakresu względnego.
względny i meldunek względny i meldunek względny i meldunek
sową.
radarowy.
radarowy oraz dokoradarowy oraz dokonać właściwej internać właściwej interpretacji informacji
pretacji informacji
wektorowej.
wektorowej oraz
w razie potrzeby za199
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Posiada wiedzę w zakresie dokładności procesu śledzenia realizowanego w ARPA.
planować właściwy
manewr zapobiegawczy.
Ma wiedzę na temat dokładności oraz ograniczeń procesu śledzenia realizowanego w urządzeniach ARPA.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada wiedzy
Posiada podstawową
Posiada wiedzę
Posiada wiedzę z zaz zakresu źródeł błęwiedzę z zakresu
z zakresu źródeł błękresu źródeł błędów
dów i dokładności
źródeł błędów i dodów i dokładności
i dokładności procesu
procesu śledzenia rekładności procesu
procesu śledzenia reśledzenia realizowaalizowanego w ARśledzenia realizowaalizowanego w ARnego w ARPA oraz
PA.
nego w ARPA.
PA oraz zna zasady
zna zasady prawiprawidłowej interpre- dłowej interpretacji
tacji wyników proce- wyników procesu
su śledzenia.
śledzenia oraz wpływ
czynników na wielkość błędów śledzenia
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Wykorzystanie radaru do określania pozycji i celów antykolizyjnych.
Przepisy prawne dot. wykorzystania systemów antykolizyjnych.
Budowa i zasada działania ARPA.
Charakterystyka procesu śledzenia. Układ śledzenia – zasada działania, możliwości i ograniczenia, opóźnienia czasowe
otrzymywanej informacji.
Błędy ARPA, ich źródła i zasady identyfikacji.
Zobrazowanie informacji na wskaźniku ARPA.
Analiza sytuacji kolizyjnej.
Testy operacyjne ARPA, zasady lokalizacji uszkodzeń.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
15 GODZ.
AUDYTORYJNE
LABORATORYJNE
15 GODZ.
Podstawy nakresów radarowych i planowania manewru zapobiegawczego.
Błędy ARPA – analiza dokładności pracy urządzeń ARPA.
Zobrazowanie informacji na wskaźniku ARPA – analiza sytuacji kolizyjnej.
Testy operacyjne ARPA.
Lokalizacja uszkodzeń.
Godziny
15
15
ECTS
4
6
3
43
34
2
1
21
1
200
1. Bole A., Dineley D., Wall A., Radar and ARPA Manual, Elsevier Ltd., London 2005.
2. Juszkiewicz W., ARPA radar z automatycznym śledzeniem echa, WSM Szczecin, 1995.
3. Kabaciński J., Trojanowski J., Wykorzystanie radaru w warunkach ograniczonej widoczności, WSM, Szczecin 1995.
4. Łucznik M., Witkowski J., Morskie radary nawigacyjne, WM, Gdańsk 1983.
5. Radar system performance modeling (2nd Ed.), (with CD-ROM),Curry Richard G.12-2004
6. Radar and Laser Cross Section Engineering, Second Edition, David Jenn, Published by AIAA, © 2005.
7. Wawruch R., ARPA zasada działania i wykorzystania, WSM, Gdynia 1998.
1. Instrukcje do ćwiczeń oraz instrukcje obsługi poszczególnych typów radarów radarów ARPA.
dr inż. Stefan Jankowski
dr inż. Wiesław Juszkiewicz
mgr inż. Diana Kotkowska
mgr inż. Agnieszka Puszcz
mgr inż. Marcin Przywarty
[email protected]
ZUN
[email protected]
[email protected]
[email protected]
[email protected]
ZBN
ZBN
ZBN
ZUN
201
39.
Przedmiot:
Semestr
VI
T/TISN2012/36/39/N1
NAWIGACYJNE SYSTEMY SATELITARNE
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
5
30
30
2
2
15
Zapoznanie z podstawami technologii satelitarnych systemów nawigacyjnych w aspekcie ich budowy i zasady działania oraz
nabycie praktycznych umiejętności kompleksowego wykorzystania technologii GNSS w różnych gałęziach transportu.
Efekty kształcenia modułu fizyka oraz matematyka i badania operacyjne.
EK1 Objaśnia podstawy fizyczne działania systemów radionawigacyjnych. Charakteryzuje systemy radionawigacyjne ze względu na mierzone parametry, przyjęte układ odniesienia
oraz wzorce czasu.
EK2 Opisuje architekturę, sygnały, serwisy satelitarnych systemów: GPS, Glonass, Galileo oraz
istniejące aplikacje na przykładzie systemu dynamicznego pozycjonowania statku oraz
nawigacyjnych systemów pilotowych.
EK3 Opisuje techniki pomiaru GNSS w tym techniki różnicowe DGNSS, charakteryzuje stopień dokładności uzyskiwanej pozycji.
EK4 Opisuje algorytm postępowania w procesie wyznaczania wektora stanu obiektu
z uwzględnieniem technik estymacji na przykładzie rekursywnej metody najmniejszych
kwadratów i filtru Kalmana.
EK5 Umie stosować odbiornik systemu satelitarnego do rozwiązania zadań transportu związanych z nawigowaniem, pozyskiwaniem pozycji i parametrów ruchu obiektu transportowego.
EK6 Umie pozyskiwać i przetwarzać dane nawigacyjne pochodzące z systemów satelitarnych
z wykorzystaniem obowiązujących standardów transmisji danych.
Kierunkowe
K_W01; K_W02
K_W11; K_W15
K_W01
K_W03
K_U09
K_U13
Objaśnia podstawy fizyczne działania systemów radionawigacyjnych. Charakteryzuje systemy raEK1
dionawigacyjne ze względu na mierzone parametry, przyjęte układ odniesienia oraz wzorce czasu.
Metody oceny
Kolokwium, sprawdzian, zaliczenie laboratoriów.
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie objaśnia, nie opi- Opisuje prawidłowo
Opisuje prawidłowo
Opisuje matematyczWiedza w zakresie
suje podstaw fizyczniektóre zjawiska
większość zjawisk
nie zjawiska i prawa
podstaw fizycznych
nych w zakresie dzia- i prawa, charakteryi praw oraz charakteoraz matematycznie
działania systemów
łania systemów razuje częściowo sysryzuje w większości
opisuje zasadę działaradionawigacyjnych. dionawigacyjnych.
temy radionawigasystemy radionawiga- nia systemów radiocyjne.
cyjne.
nawigacyjnych. Porównuje systemy radionawigacyjne pod
kątem metod wyznaczania linii pozycyjnej.
Opisuje architekturę, sygnały, serwisy satelitarnych systemów: GPS, Glonass, Galileo oraz istnieEK2
jące aplikacje na przykładzie systemu dynamicznego pozycjonowania statku oraz nawigacyjnych
systemów pilotowych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie opisuje budowy
Opisuje systemy
Opisuje systemy
Opisuje systemy
Wiedza w zakresie
systemów satelitarGNSS w sposób podGNSS kompleksowo.
GNSS oraz systemy
budowy systemów
nych i serwisów tych
stawowy.
Opisuje systemy
pochodne (pilotowe,
satelitarnych i sersystemów.
GNSS oraz systemy
AIS) oraz system dywisów jakie oferują.
pochodne (pilotowe,
namicznego pozycjoAIS).
nowania. Opisuje systemy GNSS oraz systemy pochodne (pilo202
EK3
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie
technik pomiarowych GNSS.
EK4
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie
estymacji wektora
stanu obiektu.
EK5
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie
praktycznego wykorzystania odbiorników GNSS.
EK6
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
Kryterium 1
Wiedza w zakresie
pozyskiwania i przetwarzania danych
towe, AIS) oraz system dynamicznego
pozycjonowania w
ujęciu systemowym.
Opisuje techniki pomiaru GNSS w tym techniki różnicowe DGNSS, charakteryzuje stopień dokładności uzyskiwanej pozycji.
Kolokwium, sprawdzian , zaliczenie laboratoriów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie opisuje technik
Opisuje różnicowe
Opisuje większość
Opisuje szczegółowo
pomiarowych GNSS.
techniki pomiaru
zagadnień związanych techniki różnicowe
GNSS w sposób podz różnicowym technipomiaru GNSS oraz
stawowy.
kami pomiaru GNSS.
podstawowe techniki
Opisuje szczegółowo
oceny dokładności
techniki różnicowe
pomiarów. Opisuje
pomiaru GNSS.
szczegółowo techniki
różnicowe pomiaru
GNSS oraz zna teorię
propagacji błędu pomiarowego.
Opisuje algorytm postępowania w procesie wyznaczania wektora stanu obiektu z uwzględnieniem
technik estymacji na przykładzie rekursywnej metody najmniejszych kwadratów i filtru Kalmana.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie opisuje i nie obObjaśnia algorytm
Opisuje algorytm wy- Wykorzystuje wbujaśnia estymacji wek- wyznaczania wektora
znaczania wektora
dowane funkcje patora stanu obiektu.
stanu wykorzystując
stanu za pomocą rów- kietu Excel lub Maogólny zapis matema- nań stanu, definiuje
tlab do wyznaczenia
tyczny.
elementy macierzy
wektora stanu w sysstanu. Opisuje algotemie GPS. Wykorzyrytm wyznaczania
stuje dowolne środowektora stanu za powisko programimocą równań stanu,
styczne do wyznaczedefiniuje elementy
nia wektora stanu w
macierzy dla dowolsystemie GPS.
nej liczby elementów
wektora stanu.
Umie stosować odbiornik systemu satelitarnego do rozwiązania zadań transportu związanych
z nawigowaniem, pozyskiwaniem pozycji i parametrów ruchu obiektu transportowego.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Potrafi odczytywać
Potrafi konfigurować
Potrafi kontrolować
odbiorników GNSS w podstawowe informaodbiornik i odczytypoprawność pracy
praktyce.
cje prezentowane
wać podstawowe inodbiornika i wykorzyw odbiornikach
formacje prezentostywać zaawansoGNSS.
wane w odbiornikach
wane funkcje nawigaGNSS i potrafi koncyjne do rozwiązywatrolować poprawność
nia potrzeb transportu
pracy odbiornika i
na poziomie szczewykorzystywać zaagółowym. Potrafi wywansowane funkcje
korzystywać zaawannawigacyjne do rozsowane funkcje nawiwiązywania potrzeb
gacyjne oraz optytransportu na poziomalnie dobierać spomie ogólnym.
soby poprawiania dokładności parametrów
wektora stanu.
Umie pozyskiwać i przetwarzać dane nawigacyjne pochodzące z systemów satelitarnych
z wykorzystaniem obowiązujących standardów transmisji danych.
Kolokwium, sprawdzian zaliczenie laboratoriów.
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Nie posiada wiedzy w Pozyskuje, wykorzyPozyskuje dane
Pozyskuje dane
zakresie pozyskiwasta nie dedykowanego i przetwarza z wykoz wykorzystaniem
nia i przetwarzania
oprogramowania.
rzystaniem dedykohyperterminali przedanych GNSS.
wanego oprogramotwarza sentencje pro203
GNSS.
wania. Pozyskuje dane z wykorzystaniem
hyperterminali przetwarza sentencje protokołu NMEA.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
30 GODZ.
AUDYTORYJNE
Parametry fali elektromagnetycznej w zastosowaniu nawigacyjnym.
Linia pozycyjna w radionawigacji i podział systemów radionawigacyjnych.
Układy odniesienia pozycji.
System satelitarny GPS – budowa, zasada działania, dokładność.
System satelitarny GLONASS – budowa, zasada działania, dokładność.
System satelitarny Galileo – budowa, zasada działania, dokładność.
Wersje różnicowe GNSS (DGNSS i RTK) – metody, zasady działania, dokładności.
Wyznaczanie wektora stanu w odbiornikach nawigacyjnych systemów satelitarnych (metody filtracji)..
System automatycznej identyfikacji AIS – budowa, zasada działania.
Systemy satelitarne w pilotowych systemach nawigacyjnych – wyznaczenie położenia obwiedni statku.
Systemy satelitarne w dynamicznym pozycjonowaniu jednostek.
Interpretacja parametrów nawigacyjnych w systemach nawigacyjnych.
Integracja systemów nawigacyjnych i standardy transmisji danych z odbiorników systemów satelitarnych.
Wybrane przepisy IMO.
SEMESTR VI
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
tokołu NMEA, dokonuje statystycznej
analizy pomiarów.
Pozyskuje dane z odbiornika AIS z wykorzystaniem hyperterminali przetwarza
sentencje protokołu
VDM.
30 GODZ.
LABORATORYJNE
Morskie wydawnictwa radionawigacyjne – ALRS vol. 2.
Procedura uruchomienia i regulacji podstawowej odbiorników systemów satelitarnych.
Prezentacja informacji w odbiornikach systemów satelitarnych.
Kontrola poprawności pracy odbiorników systemów radionawigacyjnych.
Metody poprawienia dokładności parametrów wektora stanu wyznaczanego w odbiornikach systemów satelitarnych.
Programowanie parametrów trasy i prowadzenie nawigacji w odbiornikach systemów satelitarnych.
Zaprojektowanie stanowiska DGNSS, RTK z własną bazą.
Wyznaczenie kierunku przy pomocy dwóch odbiorników GNSS jako przykład przetwarzania danych nawigacyjnych.
Rejestracja danych nawigacyjnych w standardzie NMEA lub firmowym i przygotowanie do analizy statystycznej.
Konfiguracja odbiornika / transpondera AIS do pracy zintegrowanej z ARPA, ENC-ECDIS, systemem pilotowym.
Godziny
30
30
ECTS
6
30
6
102
66
5
3
60
2
204
1. Gucma S., Nawigacja pilotażowa, Fundacja promocji przemysłu okrętowego i nawigacji morskiej, Gdańsk 2004.
2. Januszewski J., Systemy satelitarne GPS, Galileo i inne, PWN, Warszawa 2006.
3. Specht, C., System GPS, Biblioteka Nawigacji nr 1, Bernardinum, Pelplin 2007.
1. Ackroyd N., Lorimer R., Global navigation - a GPS user’s guide. Lloyd’s of London Press LTD, London 1990.
2. Bojarski W. W., Podstawy analizy i inżynierii systemów. PWN, Warszawa 1984.
3. Witt N. A. J., Sutton R., Miller K. M., Recent Technological Advances in the Control and Guidance of Ships. The Journal
of Navigation vol. 47, no. 2, London 1994.
4. Zalewski P., Tomczak A., Analiza błędu wyznaczania kursu technikami GPS. Zeszyty Naukowe Akademii Morskiej NR
71, Szczecin 2004.
dr inż. Arkadiusz Tomczak
[email protected]
CIRM
[email protected]
CIRM
205
40.
Przedmiot:
Semestr
VII
T/TISN2012/47/40/DUN
DIAGNOSTYKA URZĄDZEŃ NAWIGACYJNYCH
Liczba tygodni
ECTS
w semestrze
A
C
L
A
C
L
2
15
15
1
1
15
Zapoznanie ze współczesnymi metodami i systemami diagnostycznymi przeznaczonymi do analizy układów i systemów nawigacyjnych łącznie z ich praktycznym wykorzystaniem.
EK1 Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia niezawodności i bezpieczeństwa technicznego
systemów.
EK2 Opisuje główne zagadnienia związane z diagnostyką urządzeń elektronicznych, podstawowe tryby diagnostyczne i ich interpretację w urządzeniach nawigacyjnych.
EK3 Charakteryzuje podstawowe technologie przesyłu danych pomiarowych i narzędzia do
diagnostyki dla układów nawigacyjnych, podstawowe komendy programowe (softwarowe) związane z uszkodzeniami urządzeń.
Kierunkowe
K_W05; K_W15;
K_W18
K_W03; K_W04
K_W15; K_U10
Potrafi zdefiniować podstawowe pojęcia niezawodności i bezpieczeństwa technicznego systemów.
EK1
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie definiuje podstaDefiniuje podstawowe Definiuje i dobiera
Definiuje i dobiera mewowych pojęć niezametody.
podstawowe metody
tody do problemów
wodności.
do problemów. Defianalizując ich optymalniuje i dobiera alterność. Definiuje i donatywne metody do
biera metody do proproblemów.
blemów po wielokryterialnej analizie.
Opisuje główne zagadnienia związane z diagnostyką urządzeń elektronicznych, podstawowe tryby
EK2
diagnostyczne i ich interpretację w urządzeniach nawigacyjnych.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie opisuje podstaOpisuje proste sysOpisuje złożone sysOpisuje systemy w jęwowych systemów
temy.
temy. Opisuje syszyku programowania
diagnostycznych.
temy w języku proniskiego poziomu. Opigramowania.
suje systemy w języku
programowania z własnymi algorytmami.
Charakteryzuje podstawowe technologie przesyłu danych pomiarowych i narzędzia do diagnostyki
EK3
dla układów nawigacyjnych, podstawowe komendy programowe (softwarowe) związane
z uszkodzeniami urządzeń.
Metody oceny
Kryteria/ Ocena
2
3
3,5 - 4
4,5 - 5
Kryterium 1
Nie charakteryzuje
Charakteryzuje podCharakteryzuje pojęCharakteryzuje pojęcia
podstawowych pojęć
stawowe pojęcia.
cia. Charakteryzuje
i problemy. Charaktediagnostyki urządzeń.
pojęcia i podstawowe
ryzuje pojęcia i proproblemy.
blemy z elementami
innowacji.
SEMESTR VII
1. Wprowadzenie do niezawodności i bezpieczeństwa systemu technicznego.
206
AUDYTORYJNE
15 GODZ.
2.
3.
4.
5.
6.
Podstawowe zagadnienia związane z diagnostyką urządzeń elektronicznych.
Typu interfejsów diagnostycznych i narzędzi do ich odczytu.
Softwarowe tryby diagnostyczne i komendy oraz odczyty.
Typowe uszkodzenia i ich objawy dla radaru, Arpa, gps, ais żyrokompasu.
Sieci diagnostyczne.
SEMESTR VII
1.
2.
3.
4.
5.
15 GODZ.
ĆWICZENIOWE
Wprowadzenie do urządzeń diagnostycznych i pomiarowych w elektronice na przykładzie radaru i ARPA.
Zapoznanie z typowymi trybami serwisowymi w rożnych urządzeniach na statku.
Oprogramowanie diagnozujące uszkodzenia – sterowniki i sieci przemysłowe.
Budowa własnej sieci diagnostycznej.
Budowa własnych interfejsów diagnostycznych.
Godziny
15
15
ECTS
10
6
6
52
40
2
1
21
1
1. Kościelny J. M., Diagnostyka zautomatyzowanych procesów przemysłowych , Exit 2001.
2. Kwaśniewski J., Programowalne sterowniki przemysłowe w systemach sterowania, 1999, WNT.
3. Solnik W., Zajda Z., Komputerowe sieci przemysłowe Profibus DP i MPI, WPW, 2007.
1. Kisiel R., Podstawy technologii dla elektroników - Poradnik praktyczny, BTC, 2006.
2. Rutkowski J., Słownikowe metody diagnostyczne analogowych układów elektronicznych, WKŁ 2003.
[email protected]
CIRM
[email protected]
CIRM
207
41.
Przedmiot:
Semestr
Wakacje po IV sem.
Wakacje po VI sem.
T/TISN2012/41/PP
PRAKTYKI PROGRAMOWE
Rodzaj praktyki
Praktyka I
Praktyka II
Czas trwania
2 tyg.
2 tyg.
ECTS
2
2
Ogólne założenia prowadzonych praktyk:
Praktyki przeprowadzane będą w następujących rodzajach firm i organizacji:
1. Firmy zajmujące się wdrażaniem i diagnostyką systemów nawigacyjnych.
2. Firmy zajmujące się eksploatacją i organizacją systemów nawigacyjnych i transportowych,
3. Firmy informatyczne zajmujące się projektowaniem systemów nawigacyjnych
4. Firmy zarządzające środkami transportowymi,
5. Inne firmy i urzędy zajmujące się działalnością w zakresie technologii i systemów nawigacyjnych.
Studenci kierowani na praktyki będą mieli możliwość wyboru jednostki, w której odbywać się będzie praktyka i zobowiązani
są do samodzielnego znalezienia miejsca odbywania praktyki i uzgodnienia jej realizacji z Dziekanem lub osobą przez niego
upoważnioną (kierownikiem/opiekunem praktyk). Jedynym kryterium wyboru jednostki jest, aby umożliwiał on w jak najszerszym zakresie realizację zagadnień praktyki. Zaleca się, aby studenci nie powtarzali jednostki w kolejnym roku praktyk.
W przypadku gdy Uczelnia dysponuje ofertami praktyk studenci mogą skorzystać z praktyki w przedsiębiorstwie wskazanym
przez Uczelnię. Po wskazaniu przez studenta jednostki wybranej do realizacji praktyki, Dziekan lub osoba do tego upoważniona zatwierdza jej zgodność z programem studiów.
Praktyki podlegać będą zaliczeniu na podstawie dzienniczka praktyk przedstawionego przez studenta. Zaliczenia dokonuje
Dziekan Wydziału lub osoba przez niego upoważniona.
Szczegółowy program praktyki może być budowany indywidualnie i ustalony przez jednostkę przyjmującą studenta na praktykę w porozumieniu z Dziekanem Wydziału lub osobą do tego upoważnioną.
Ramowy program praktyk, na podstawie, którego może być budowany indywidualny program praktyk:
W ramach praktyk studenci powinni brać udział w pracach, w czasie których mogliby zapoznać się praktycznie z wybranymi
zagadnieniami z zakresu:
1. Zadań i struktury organizacyjnej jednostki, w której przeprowadzana jest praktyka,
2. Informacji i sposobów jej wymiany w jednostce,
3. Infrastruktury technicznej jednostki,
4. Kompetencji, obiegu dokumentacji, zasad przygotowania prac dokumentacyjnych i projektowych, procesu wydawania
decyzji w zakresie projektowania systemów nawigacyjnych i systemów wspomagania nawigacji,
5. Specyficznego oprogramowania komputerowego stosowanego w jednostce oraz obróbki danych,
6. Sprzętu pomiarowego,
7. Sprawozdawczości jednostki,
8. Aktów prawnych na podstawie, których działa jednostka,
9. Prac projektowych i wykonawczych związanych z:
−
dokonywaniem samodzielnych napraw i montażem sprzętu na statku,
−
zarządzaniem statkowymi sieciami informatycznymi i bazami danych,
−
funkcjonowaniem systemów nawigacyjnych oraz mostka zintegrowanego,
−
organizacją systemów nawigacyjnych i transportowych,
−
diagnostyką urządzeń nawigacyjnych.
Bilans nakładu pracy studenta w semestrze
208
Godziny
ECTS
80
80
4
80
4
Przedmiot:
42.
Semestr
VII
Liczba tygodni
w semestrze
12
T/TiSN2012/47/42/PD
PRACA DYPLOMOWA
A
C
L
A
C
L
ECTS
15
Celem jest rozwinięcie umiejętności samodzielnego pisania pracy dyplomowej spełniającej wymagania stawiane przed pracą
o charakterze inżynierskim, pod kierunkiem wyznaczonego nauczyciela akademickiego, z jednoczesnym wykorzystaniem
wiedzy i umiejętności zdobytych w trakcie studiów.
EK realizowane na kierunku transport.
EK1 Ma podstawową wiedzę z dziedzin nauk technicznych, ekonomicznych i prawnych niezbędną do poznania podstawowych uwarunkowań funkcjonowania nowoczesnego transportu.
EK2
EK3
EK4
EK5
EK6
EK7
Potrafi pozyskiwać niezbędną do pisania pracy informację ze wszelkich dostępnych źródeł,
zarówno w języku polskim jak i angielskim, integrować wiedzę z różnych dziedzin, dokonywać jej analizy, wyciągać wnioski oraz formułować i uzasadniać własne opinie.
Ma podstawową wiedzę z zakresu ochrony własności intelektualnej oraz prawa patentowego.
Ma umiejętność samokształcenia się oraz podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych,
mając świadomość konieczności kształcenia ustawicznego wynikającego z rozwoju technologii i stosowanych standardów.
Potrafi formułować i testować hipotezy związane z typowymi problemami inżynierskimi,
włączając w to konieczność przeprowadzenia niezbędnych symulacji, badań i ekspertyz.
Potrafi właściwie opracować i zaprezentować dokumentację związaną z realizacją tematu
pracy dyplomowej.
Ma świadomość roli społecznej absolwenta uczelni technicznej i wynikającej z tego konieczności właściwej, jasnej i zrozumiałej prezentacji technicznych aspektów rozwoju społeczeństwa.
Kierunkowe
K_W01; K_W02;
K_W03; K_W04;
K_W05; K_W06;
K_W07; K_W08;
K_W09; K_W10
K_U01; K_U03;
K_U08;K_U19
K_W22; K_K05
K_U01; K_U08;
K_U06; K_K01
K_U11;K_U12;K
_U13; K_U19
K_U04
K_K05; K_K07
PRACA DYPLOMOWA INŻYNIERSKA
1. Obowiązkowym elementem programu studiów kierunku i specjalności jest wykonanie pracy dyplomowej inżynierskiej
lub projektu inżynierskiego.
2. Dopuszcza się realizację pracy dyplomowej przez więcej niż jednego studenta na zasadach określonych przez dziekana
z podaniem udziału w pracy każdego ze studentów.
3. Praca dyplomowa oraz projekt inżynierski stanowi dzieło, które jest przedmiotem prawa autorskiego i podlega ochronie
prawnej.
4. Akademii przysługuje pierwszeństwo w opublikowaniu pracy dyplomowej studenta. Jeżeli Akademia nie opublikowała
pracy dyplomowej w ciągu 6 miesięcy od jej obrony, student, który ją przygotował, może ją opublikować, chyba że praca
dyplomowa jest częścią utworu zbiorowego.
5. Przy oddawaniu pracy inżynierskiej student składa w formie pisemnej oświadczenie, że praca (a w przypadku pracy grupowej – jej część) została sporządzona samodzielnie, tj. poza niezbędnymi konsultacjami nie korzystano z pomocy osób
trzecich, a w szczególności nie zlecano opracowania pracy lub jej części innym osobom, jak również wszystkie wykorzystane podczas pisania pracy źródła literaturowe zostały podane do wiadomości.
6. Praca dyplomowa może być napisana w innym języku niż język polski zgodnie z zapisem określonym w regulaminie studiów.
PROMOTOR, TEMAT I OCENA PRACY DYPLOMOWEJ INŻYNIERSKIEJ
1. Pracę dyplomową inżynierską student przygotowuje pod kierunkiem upoważnionego nauczyciela akademickiego, który
posiada co najmniej tytuł zawodowy magistra.
2. Pracę dyplomową student może przygotować pod kierunkiem osoby spoza Akademii, będącej specjalistą z dziedziny,
która jest przedmiotem pracy i posiadającej co najmniej stopień naukowy doktora.
209
3. Student może wykonać pracę dyplomową poza Akademią w ramach wymiany międzyuczelnianej. W takim przypadku
promotorem pracy dyplomowej może być osoba wyznaczona przez właściwy organ uczelni partnerskiej za zgodą dziekana.
4. W trakcie przygotowywania pracy dyplomowej student odbywa obowiązkowe konsultacje z promotorem na zasadzie indywidualnie przeprowadzanych seminariów w liczbie nie mniejszej niż 10 godzin dydaktycznych.
5. Osoby uprawnione do prowadzenia prac dyplomowych zgłaszają proponowane tematy prac do dyrektora instytutu lub
kierownika katedry. Rada instytutu lub katedry dokonuje weryfikacji zgłoszonych tematów i ich zatwierdzenia w ramach
limitu ustalanego corocznie przez dziekana.
6. Nauczyciele akademiccy zatrudnieni w Akademii poza wydziałem, na którym studiuje student, mogą zgłaszać tematy
prac dyplomowych dziekanowi w ramach obowiązującego programu nauczania. Dziekan przekazuje akceptowane przez
siebie tematy do właściwej rady instytutu lub katedry albo nie wyraża na nie zgody.
7. Studentowi przysługuje prawo wyboru tematu pracy dyplomowej i promotora pracy dyplomowej. Jeżeli student nie może
uzyskać zgody żadnego nauczyciela akademickiego na przygotowanie pracy pod jego kierunkiem, promotora wyznacza
dziekan. Temat pracy dyplomowej uważa się za ustalony z chwilą uzyskania przez studenta pisemnej zgody promotora.
8. Temat pracy dyplomowej powinien być ustalony nie później niż na rok przed ukończeniem studiów.
9. Na zmianę promotora i tematu pracy dyplomowej na inny zatwierdzony temat zgodę wyraża Dziekan. Na zgłoszenie nowego tematu lub korektę zatwierdzonego zgodę wyraża Dziekan po uzyskaniu opinii rady instytutu lub katedry.
10. W przypadku dłuższej nieobecności promotora pracy dyplomowej, która może wpłynąć na opóźnienie terminu wykonania i złożenia pracy, student może wystąpić o wyznaczenie promotora zastępczego, którego wyznacza dziekan po zasięgnięciu opinii dyrektora instytutu lub kierownika katedry, w których realizowana jest praca.
11. Zmiana promotora, dokonana w okresie ostatnich 6 miesięcy przed terminem planowanego złożenia pracy dyplomowej,
może stanowić podstawę do przedłużenia terminu złożenia pracy na zasadach określonych w regulaminie studiów.
12. Oceny pracy dyplomowej dokonuje promotor oraz jeden recenzent wyznaczony przez dziekana. W przypadku rozbieżności ocen dziekan może zasięgnąć opinii drugiego recenzenta i na jej podstawie podjąć decyzję o dopuszczeniu studenta
do egzaminu inżynierskiego.
13. Przy ocenie prac inżynierskich stosuje się skalę ocen podaną w regulaminie studiów.
14. Recenzentem pracy inżynierskiej może być nauczyciel akademicki lub specjalista spoza Akademii, posiadający co najmniej tytuł zawodowy magistra.
15. W przypadku gdy student otrzymuje stypendium fundowane, zawarł umowę przedwstępną z zakładem pracy lub jest studiującym pracownikiem, przy ustalaniu tematu pracy dyplomowej można uwzględnić ewentualne potrzeby danego zkładu pracy.
FORMA I TERMIN SKŁADANIA PRACY
1. Student składa pracę dyplomową w dwóch egzemplarzach w formie pisemnej (wydruk dwustronny, w formacie A4,
twarda oprawa) oraz w dwóch egzemplarzach na opisanych nośnikach elektronicznych.
2. Załącznikiem do pracy dyplomowej może być program komputerowy, model, projekt, urządzenie itp.
3. Student studiów pierwszego stopnia obowiązany jest złożyć pracę inżynierską, w terminie określonym w organizacji roku
akademickiego.
4. Dziekan, na wniosek promotora pracy dyplomowej lub na wniosek studenta, może przesunąć termin złożenia pracy inżynierskiej w przypadku:
1)
długotrwałej choroby studenta, potwierdzonej zaświadczeniem właściwej komisji lekarskiej;
2)
ważnych i odpowiednio udokumentowanych okoliczności losowych;
3)
innych istotnych okoliczności.
5. Nie złożenie pracy dyplomowej w wyznaczonym terminie jest podstawą do skreślenia studenta z listy studentów. Decyzję w tej sprawie podejmuje dziekan.
NIE ZALICZENIE PRACY DYPLOMOWEJ
1. Student, którego praca dyplomowa uzyskała ocenę niedostateczną, może ubiegać się o przyznanie dodatkowych trzech
miesięcy na jej poprawienie. Decyzję w tej sprawie podejmuje dziekan po zasięgnięciu opinii recenzenta.
2. Brak zgody dziekana, o której mowa w pkt. 1, lub ponowna negatywna ocena pracy dyplomowej może powodować skreślenie z listy studentów.
PUNKTY ECTS
Student otrzymuje 15 punktów ECTS za przygotowanie pracy dyplomowej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego.
EGZAMIN DYPLOMOWY INŻYNIERSKI
WARUNKI DOPUSZCZENIA DO EGZAMINU INŻYNIERSKIEGO I TERMIN EGZAMINU
1. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu inżynierskiego jest:
1) uzyskanie wszystkich zaliczeń przewidzianych w planie studiów i w programie nauczania;
2) uzyskanie pozytywnych opinii promotora pracy inżynierskiej i jej recenzenta, potwierdzających spełnienie wymagań merytorycznych i formalnych stawianych pracom inżynierskim;
3) uiszczenie wszystkich opłat związanych z tokiem studiów.
2. Termin egzaminu inżynierskiego wyznacza dziekan.
3. Dziekan może ustalić indywidualny termin egzaminu inżynierskiego dla studenta, który złożył pracę dyplomową przed
upływem obowiązującego terminu.
210
ZŁOŻENIE EGZAMINU INŻYNIERSKIEGO
1. Egzamin inżynierski jest egzaminem ustnym, w trakcie którego komisja egzaminacyjna pod przewodnictwem dziekana
lub osoby przez niego powołanej, sprawdza stopień przygotowania studenta do wykonywania zawodu w specjalności
stanowiącej przedmiot studiów.
2. W skład komisji powołanej przez dziekana wchodzą: przewodniczący i co najmniej dwaj nauczyciele akademiccy reprezentujący podstawowe przedmioty zawodowe danego kierunku. Jeżeli praca dyplomowa wykonana jest dla potrzeb
określonego zakładu pracy, w skład komisji może wejść również jego przedstawiciel.
3. Dziekan może zarządzić udział w komisji lub obecność na egzaminie promotora i recenzenta.
4. W składzie komisji egzaminu inżynierskiego dla kierunków lub specjalności objętych certyfikatem uznania za zgodność z wymaganiami Konwencji STCW co najmniej jedna osoba musi posiadać najwyższy dyplom morski w odpowiednim dziale.
5. Komisja może zwolnić studenta z obowiązku odpowiedzi na pytania dotyczące pracy dyplomowej, jeżeli jego praca,
zarówno przez promotora, jak i recenzenta, została oceniona na ocenę co najmniej dobrą.
6. Przy ocenie wyników egzaminu stosuje się skalę ocen określoną w regulaminie studiów.
7. Warunkiem uzyskania pozytywnej oceny z egzaminu jest brak ocen niedostatecznych z poszczególnych tematów referowanych przez studenta i stanowiących przedmiot egzaminu.
POWTÓRNY EGZAMIN INŻYNIERSKI
1. W przypadku nie zdania przez studenta egzaminu inżynierskiego lub nieusprawiedliwionego nie przystąpienia do tego
egzaminu w ustalonym terminie dziekan wyznacza powtórny termin, który jest terminem ostatecznym. Powtórny egzamin inżynierski musi odbyć się w ciągu 3 miesięcy od daty pierwszego terminu, ale nie wcześniej niż po upływie
miesiąca.
2. W przypadku nie zdania egzaminu inżynierskiego w drugim terminie dziekan podejmuje decyzję o zezwoleniu na powtórzenie ostatniego roku lub semestru studiów albo decyzję o skreśleniu z listy studentów.
3. Student powtarzający semestr z powodu nie zdania egzaminu inżynierskiego nie musi ponownie pisać pracy dyplomowej inżynierskiej.
UKOŃCZENIE STUDIÓW
1. Ukończenie studiów I stopnia następuje po złożeniu egzaminu dyplomowego inżynierskiego.
211
Godziny
ECTS
300
300
15
300
15

Program studiów 2012 - Akademia Morska w Szczecinie

Transkrypt

Podobne dokumenty

Systemy i Sieci Telekomunikacyjne grupa A rok IV 2016/2017

Rejestracja warunkowa

Kierunek: Administracja – studia II stopnia

Pobierz

Sylabus przedmiotu - Syjon

Studium GIS AGH

Program Studiów podyplomowych: Etyka w biznesie i w zarządzaniu

Wygeneruj PDF dla tej strony

Wygeneruj PDF dla tej strony