tutaj - MKNE
Transkrypt
tutaj - MKNE
Czy zawarte zostały koncepcje naukowe związane z życiem? Sieci: Wszystkie organizmy należące do jednego ekosystemu są ze sobą połączone siecią powiązań. Zagnieżdżone Systemy: Natura składa się z systemów, które są zagnieżdżone wewnątrz innych systemów. Każdy pojedynczy system jest zintegrowaną całością i jednocześnie częścią większych systemów. Zasady Ekologii Cykle: Członkowie ekologicznej wspólnoty są zależni od wymiany zasobów w stałych cyklach. Cykle wewnątrz danego ekosystemu łączą się z szerszymi, lokalnymi i globalnymi cyklami. Przepływ: Każdy organizm, aby utrzymać się przy życiu, potrzebuje stałego przypływu energii. Stały przepływ energii słonecznej do Ziemi podtrzymuje życie i zasila większość cyklów ekologicznych. Rozwój: Wszystkie formy życia zmieniają się wraz z upływem czasu. Zwierzęta rozwijają się i uczą, gatunki dostosowują się do warunków i ewoluują, organizmy wewnątrz ekosystemów współewoluują. Równowaga Dynamiczna Wspólnoty ekologiczne pełnią rolę mechanizmów informacji zwrotnej, które pozwalają wspólnotom zachować relatywnie stałą formę, wewnątrz której można zaobserwować ciągłe wahania. Ta dynamiczna równowaga zapewnia wytrzymałość wobec zmian w ekosystemie. (Źródło: Centre for Ecoliteracy) Nauka i Stabilność w Środowisku Naturalnym: Dlaczego to jest ważne? Tytuł może się wydawać kuriozalny, bo przecież nauka zawsze dotyczy „świata naturalnego”. Czego innego miała by dotyczyć? Ale jeśli przyjrzymy się nauce dokładniej, możemy zacząć się zastanawiać, czy często nie jest tak, że oddala się ona od świata naturalnego, prowadząc do wyników naukowych, które mogą przynieść więcej złego niż dobrego. Jak więc wyglądałaby nauka zakorzeniona w naturalnym świecie? Sieć Real World Learning analizuje możliwości przekazywania wiedzy z zakresu nauk ścisłych w terenie. Jedną z kluczowych kwestii, nad którymi pracujemy, jest zrozumienie jakiego rodzaju naukowego zrozumienia potrzebujemy, aby pomóc wywołać refleksję u uczestników szkoleni i sprowokować ich do działania na rzecz zrównoważonego rozwoju. Zaczęliśmy od przeanalizowania co kryje się za terminem „zrozumienie‟ i szybko doszliśmy do wniosku, że nie chodzi tylko o myślenie zgodne ze standardami naukowymi, które stanowi racjonalny aspekt nauk ścisłych. Odgrywa ono rzeczywiście ważną rolę, ale rozum musi iść w parze z emocjami, wartościami i humanizmem, gdyż tylko w ten sposób może zrodzić się prawdziwe zrozumienie. Po przeanalizowaniu badań naukowych dotyczących działań na rzecz zrównoważonego rozwoju planety, zdecydowaliśmy się wykorzystać prace Sztokholmskiego Instytutu Ochrony Środowiska na temat Granic Planetarnych. Granice Planetarne pokazują wytrzymałość dziewięciu różnych środowisk i stawiają sobie za cel sprawdzenie czy znajdują się one obecnie w granicach ziemskich szans na przetrwanie (sustainability). Stopień bioróżnorodności wykracza na przykład poza granice możliwości planety, a z kolei zużycie globalnych zasobów słodkiej wody w tych granicach się mieści (aby dowiedzieć się więcej, wejdź na stronę www.stockholmresilience.org). Prace dotyczące Granic Planetarnych oferują przydatne narzędzie do wyboru badań, które należy zrozumieć, aby móc działać w kierunku rozwoju edukacji na rzecz zrównoważonej planety. Kryje się w nich jednak niebezpieczeństwo nadmiernego zaufania do teorii redukcjonistycznych: próbujemy zrozumieć szczegółowo każdą granicę, zamiast badać ogólne układy i procesy, które je łączą. W efekcie powstają jednowymiarowe rozwiązania dla złożonych, globalnych problemów, brakuje natomiast rozwiązań uwzględniających zarówno kwestie społeczne, gospodarcze, jak i kwestie związane z ochroną środowiska. Sieć Real World Learning włożyła dużo wysiłku w analizę wniosków płynących z prac dotyczących Granic Planetarnych. Aby edukacja była skuteczna, musi odnosić się do naszych emocjonalnych reakcji na środowisko naturalne; musimy zrozumieć cały system, a nie tylko pojedyncze fragmenty układanki. Powracając do natury i przyglądając jej się z bliska, możemy dostrzec, że działa ona zgodnie z kilkoma powiązanymi zasadami. Fritjof Capra nazywa je Żywymi Systemami, opierając się na zasadach ekologii (patrz tekst w ramce). Sieć Real World Learning sprowadziła je do czterech głównych zasad – łatwych do przyswojenia oraz wykorzystania w programach edukacji terenowej. Cykle: natura działa w ramach cyklów. Ściśle rzecz biorąc, nic nie zostaje stworzone ani zniszczone. Cykle są procesami, które mogą powtarzać się bez przerwy, bez żadnego negatywnego wpływu na przebieg innych cyklów. Do takich cyklów zaliczają się powracające wschody i zachody słońca, czy pory roku (od wiosny do zimy). Azot, fosfor, węgiel i tlen biorą udział w procesach, takich jak transpiracja, dekompozycja czy fotosynteza. Zmiany: nic nie pozostaje takie samo, zmiany idą wciąż do przodu, organizmy przystosowują się do środowiska, pojawiają się mutacje; energia zmienia się i płynie od słońca liści i owadów; cząsteczki węgla, wodoru i tlenu stale łączą się i znów rozszczepiają, tworząc strukturę wszelkiej materii. Stabilność: natura znajduje się w stanie dynamicznej równowagi; ekosystemy nie ewoluują w kierunku systemów zdominowanych przez kilka gatunków; wszystko jest ze sobą powiązane. Wszystkie systemy są wyposażone w mechanizmy informacji zwrotnej, które mają za zadanie utrzymać je w stanie relatywnej równowagi. Przepływ Energii: energia słoneczna przepływa przez kolejne systemy, zmieniając swoją formę: światło , poprzez proces fotosyntezy, przekształcane jest w energię chemiczną z i dalej – kiedy proces trawienny zwierząt zamienia zjedzone przez nie rośliny w węglowodany – w energię mechaniczną. Te rządzące naturą prawidłowości są przydatne nie tylko w edukacji terenowej. Mogą służyć jako ramy lub metafory rozwoju naszych społeczności czy gospodarki. S Zrównoważone społeczeństwo, -to takie, która reaguje na informację zwrotną, realizuje współzależności zarówno wewnętrznie jak i z otaczającym światem i rozwija swoje aktywa ludzkie, co pozwala jej przetrwać w stale zmieniającym się świecie. Można zauważyć, że zasady dotyczące systemów zostały zaczerpnięte z natury i jako takie mogą podlegać analizie naukowej, a jeśli zastosować je do analizy społeczeństwa, stają się wymownymi metaforami na temat kreatywnej i pozytywnej przyszłości, opartej na zasadach zrównoważonego rozwoju. Jeżeli zaakceptujemy holistyczną perspektywę naukową, to łatwiej będzie nam zrozumieć procesy i relacje, które pozwalają naturze na podtrzymanie życia na Ziemi. Zrozumiemy również, że naukowy materializm zignorował te elementarne zasady i prowadzi ludzkość w kierunku katastrofy ekologicznej, a ostatecznie - zagłady. Zidentyfikowanie tych podstawowych przyczyn naszych globalnych problemów daje nadzieję na zmiany. Dlatego też tak ważna jest edukacja bazująca na faktycznym uczestnictwie i doświadczaniu świata rzeczywistego. Natura nie tylko skłania nas do refleksji nad naszym miejscem na ziemi, ale również uczy nas zasad zrównoważonego rozwoju. Praca przy użyciu holistycznych metod naukowych oznacza zmianę perspektywy i zastąpienie analizy poszczególnych części analizą całych systemów, multidyscyplinarnym podejściem do relacji, mapowania i procesów. Warto zastanowić się, co rozumiemy przez wiedzę i jakie są jej limity. Materializm Naukowy Jest to teoria, według której wszystko jest zbudowane z materii, a wszystkie zdarzenia są wynikiem fizycznych interakcji i właściwości tej materii. Wspiera podejście redukcjonistyczne, wedle którego możemy zrozumieć proces lub przedmiot badań rozkładając go na części i na tej podstawie wyciągając wnioski dotyczące całości. Części i Całości Żywe systemy składają się z połączonych ze sobą części. Części posiadają cechy, o których możemy dowiedzieć się więcej poprzez ich analizę . Systemy, jako całości, mają właściwości niewystępujące w ich poszczególnych częściach. Możemy zrozumieć systemy tylko poprzez ich całościową analizę. To oznacza, że musimy przyjrzeć się dokładniej poszczególnym częściom żywego systemu i spojrzeć na cały system i jego właściwości, w przeciwnym razie będziemy dostrzec jedynie wycinek obrazu i osiągniemy jedynie cząstkowe zrozumienie. Przykłady kluczowych pytań do badania bezkręgowców w środowisku leśnym: Stabilność: Co mogłoby się stać, gdyby złamało się drzewo, jak takie powalone drzewo wpłynęłoby na liczebność populacji danego bezkręgowca? Co stałoby się z siecią pokarmową lub całym terenem leśnym w przypadku burzy? Przepływ Energii: Czym są łańcuchy pokarmowe na terenach leśnych? Czym są sieci pokarmowe? Czym charakteryzuje się struktura troficzna na terenach leśnych? Co by się stało, gdyby naczelne drapieżniki zostały otrute i wiele z nich by zginęło? Zmiana: Które gatunki są przystosowane do życia w różnorodnych środowiskach? Dlaczego? Jakie są cechy tych miejsc? Co by się stało gdyby te miejsca się zmieniły? Cykle: Na podstawie definicji cyklów, zadaliśmy sobie pytanie: „W jaki sposób sezonowe cykle wpływają na cykl życiowy bezkręgowca lub grup bezkręgowców?” Multidyscyplinarność Świat składa się z części, tworzących systemy - części takich jak komórki czy liście; jak ludzie czy rodziny. Są to zarówno systemy społeczne, jak i ekosystemy. Wszystkie systemy mają wspólne właściwości i rządzą się podobnymi zasadami, więc aby zrozumieć te systemy podtrzymujące życie, musimy przyjąć metodę multidyscyplinarną. Nie chodzi tutaj tylko o biologię. Nasze refleksja musi opierać się również na ekonomii, socjologii i innych naukach humanistycznych, które mogą przyczynić się do lepszego zrozumienia świata. Przedmioty i Relacje Systemy są „zagnieżdżone‟ wewnątrz innych, większych systemów. Na przykład komórki wchodzą w skład tkanek, tkanki tworzą organy, żywe systemy są częścią systemów społecznych. Na każdym z tych poziomów systemy tworzą zintegrowaną całość, posiadają pewne właściwości (przyszłe właściwości), które można zaobserwować na tym poziomie (patrz części i całości). Każda z tych części stanowi osobną całość, która sama składa się z części i stanowi jednocześnie element większej całości. Tak więc każda część jest połączona z pozostałymi częściami wewnątrz sieci relacji i są to połączenia zarówno między podobnymi do siebie częściami, jak i mniej lub bardziej złożonymi częściami systemu. Badanie pojedynczych części, ignorujące istnienie powiązań, nie daje spojrzenia na całość. Musimy zbadać zarówno powiązania pomiędzy częściami, jak i same części. Mierzenie i Tworzenie Map Badając części, możemy zmierzyć i policzyć przedmioty, ale co z relacjami pomiędzy nimi? Aby lepiej je zbadać, musimy utworzyć dla nich mapy. Zaczynamy szukać powtarzających się układów powiązań. Musimy zastanowić się nad sposobem, w jaki definiujemy dany przedmiot. Najważniejszą granicą jest ta, która pozwala nam go zmierzyć lub policzyć, ale jeszcze ważniejsze jest to, aby móc go zdefiniować w taki sposób, abyśmy mogli dostrzec sieć powiązań, które mogą go łączyć z innymi przedmiotami. W relacjach chodzi o jakość, nie o liczbę, i właśnie taką perspektywę należy obrać badając je. Od Struktur do Procesów Struktura każdego systemu wynika z procesów, które w niej zachodzą. Żywe organizmy i systemy są czymś więcej niż swoimi kształtami, więcej niż statyczną konfiguracją swoich części. W żywym systemie ma miejsce przepływ materii, ale jego forma pozostaje bez zmian. Musimy przestudiować procesy, które leżą u jej podstaw, jak również strukturę i formę samą w sobie. Zrozumienie procesów wiedzy Systemowy ogląda rzeczywistości jako sieci powiązań oznacza, że aby móc je analizować i rozumieć w całej ich złożoności, naukowcy mogą podzielić systemy na poszczególne elementy i wytworzyć zróżnicowaną wiedzę i zrozumieć poszczególne fragmenty. Te różnorodne systemy analizy stają się kluczowe dla zrozumienia systemu. Nie da się niczego zrozumieć nie zastanawiając się najpierw nad pytaniami, które chcemy sobie zadać i metodami badań lub obserwacji, których chcemy użyć. To oznacza, że nasze metody badań, nasze zrozumienie i procesy związane z wiedzą, nasze podejście epistemologiczne są ważnymi aspektami zdobywania wiedzy. Pewność i Przybliżenie „W epistemologicznym podejściu do nauki, natura jest postrzegana jako sieć połączonych ze sobą relacji, identyfikacja konkretnych układów jako obiektów wewnątrz tej sieci zależy od obserwatora i od procesu zdobywania wiedzy”. Jeżeli to prawda, możemy osiągnąć jedynie ograniczone zrozumienie koncepcji i teorii na temat rzeczywistości i nie możemy zrozumieć wszystkiego metodą kartezjańską.