Św. Karol Boromeusz - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku

Transkrypt

Św. Karol Boromeusz - Parafia św. Andrzeja Boboli – w Białymstoku
Św. Karol Boromeusz
Nasz święty Karol urodził się 3 października 1538 r. na zamku w Arona. Święty Karol miał zaledwie 7 lat,
kiedy biskup Lodi, kardynał Simonetta, dał mu suknie klerycką, przeznaczając go w ten sposób do stanu
duchownego. Takie były wtedy zwyczaje. Kiedy ma 9 lat umiera mu matka. Ojciec aby wychować 6 dzieci
ponownie się żeni. Dla zapewnienia odpowiednich dochodów synowi w 12 roku życia zostaje mianowany
opatem Arony. Św. Karol wymógł na ojcu przeznaczenie wszystkich dochodów z urzędu na ubogich, gdyż
nie pochwalał tego zwyczaju. Pierwsze nauki pobierał w rodzinnym zamku. Potem kształcił się na
uniwersytecie w Pavii, które zakończył podwójnym doktoratem z prawa kościelnego i cywilnego.
W roku 1559 papież Pius IV, wuj św. Karola, zabrał go wraz z bratem Fryderykiem, do Rzymu i mianował
go protonotariuszem apostolskim i referentem w sygnaturze. W roku 1560 papież mianuje św. Karola
kardynałem czyli księciem kościoła oraz administratorem archidiecezji mediolańskiej z obowiązkiem
pozostawania w Rzymie.
W następnych latach papież mianuje siostrzeńca kardynałem - protektorem: Portugalii, Niderlandów
(Belgii, Holandii) oraz katolików szwajcarskich. Nadto opiekunem wielu zakonów i archiprezbiterem
Bazyliki Matki Bożej Większej w Rzymie. Urzędy te dawały świętemu ogromny dochód 48 tys. skudów
rocznie. Było to jawne nadużycie, które wkradło się do kościoła w owym czasie. Papież Pius IV był znany
ze swej słabości ku rodzinie. Ale wobec św. Karola Boromeusza ów nepotyzm okazał się "winą
błogosławioną", gdyż uzyskane z urzędów pieniądze przeznaczał na cele dobroczynne i kościelne. Sam żył
ubogo jak mnich, a święcenia kapłańskie przyjął w wieku 25 lat w roku 1563. Tego samego roku otrzymał
sakrę biskupią a w następnym paliusz metropolity.
Święty stał się niebawem drugą osobą po papieżu, który mu bezgranicznie ufał. Nazywano św. Karola
"okiem papieża". Bezwzględnie zwalczał karierowiczów oraz ludzi niegodnych piastowania urzędów
kościelnych. To zjednało mu jednak wielu wrogów skutkiem czego zaraz po wyborze nowego papieża
musiał opuścić Rzym czym się ucieszył bo mógł wreszcie osobiście zająć się archidiecezją mediolańska.
Nowy pasterz zabrał się z całą wrodzoną sobie energią do pracy. W roku 1564 otworzył wyższe
seminarium duchowne, a w kilku mniejszych miastach założył seminaria niższe, aby do seminarium
wyższego trafiali kandydaci odpowiednio przygotowani. Zaraz po objęciu rządów przeprowadził wizytację
ścisłą, aby zorientować się w sytuacji. Popierał zakony i szedł im z wydatną pomocą. Dla ludzi świeckich
zakładał bractwa. Szczególnie popierał bractwo nauki chrześcijańskiej zajmujące się katechezą wśród
dzieci.
Dla przeprowadzenia reform i uchwał soboru trydenckiego zwołał aż 13 synodów diecezjalnych i 5
prowincjonalnych. Dla umożliwienia młodzieży ubogiej studiów wyższych założył przy uniwersytecie w
Davi osobne kolegium. W Mediolanie założył szkołę Wyższą Filozofii i Teologii. Był fundatorem
przytułków: dla bezdomnych, dla upadłych dziewcząt i kobiet, sierocińców. Kiedy w roku 1582 została
przeprowadzona reforma mszału i brewiarza, zdołał obronić dla swojej diecezji obrządek ambrozjański,
jaki tu był w zwyczaju od niepamiętnych czasów.
Kiedy w Mediolanie wybuchła epidemia, a działo się tak kilka razy, święty kazał otworzyć wszystkie
spichlerze i rozdać żywność ubogim. Wydał też specjalne zachęty dla duchowieństwa by zajęło się
chorymi i ich rodzinami. W czasie epidemii ospy szedł ulicami Mediolanu boso w procesji pokutnej. A
jednak największą zasługą świętego był sobór trydencki. Umyślnie wybrano Trydent, miasto leżące na
pograniczu Włoch, Austrii i Niemiec, aby na obrady mogli przybyć też protestanci. Ci jednak
kategorycznie odmówili. Sobór rozpoczęty z wielkimi nadziejami wlókł się 18 lat. Dopiero interwencja św.
Karola doprowadziła do jego szczęśliwego zakończenia. Poruszono na nim wszystkie prawdy wiary
atakowane przez protestantów i gruntownie je wyjaśniono.
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 3 March, 2017, 22:17
W przeczuciu bliskiej śmierci udał się na rekolekcje do sanktuarium maryjnego w Varallo. Zaatakowany
przez febrę służył jeszcze posługą duchową, aż na pół-przytomnego próbowano przewieść statkiem przez
jezioro Lago Maggiore do Mediolanu. Nie dojechał jednak. Zmarł 3 listopada 1584 roku w wieku zaledwie
46 lat.
Kanonizacji św. Karola Boromeusza dokonał papież Paweł V w roku 1610 wyznaczając na dzień jego
corocznej pamiątki 4 listopada. Na 300-lecie tejże kanonizacji papież św. Pius X wydał osobną encyklikę
mu poświęconą. Papież Jan XXIII nakazał umieścić jego posąg w Bazylice św. Piotra w Rzymie. Z tej
okazji 4 listopada 1962 roku w czasie soboru watykańskiego II z polecenia papieża kardynał Montini,
ówczesny arcybiskup Mediolanu, a niedługo papież Paweł VI odprawił wobec wszystkich ojców soboru
Mszę Św. w obrządku mediolańskim, ambrozjańskim.
Ciało wielkiego biskupa spoczywa w krypcie katedry mediolańskiej w kosztownym mauzoleum pod
ołtarzem głównym. Święty leży w kryształowej trumnie w szatach pontyfikalnych.
Piotr Stachurski
http://www.abobola.aplus.pl - Parafia św. Andrzeja Boboli M. w Białymstoku
Powered by Mambo
Generated: 3 March, 2017, 22:17