plik PDF z tekstem wprowadzenia

Rekolekcje Radiowe Wiara wymaga decyzji
Dzień 4.
Tydzień I, dzień 4
J 4, 6-23
Było tam źródło Jakuba. Jezus zmęczony drogą siedział sobie przy studni. Było to około
szóstej godziny. Nadeszła [tam] kobieta z Samarii, aby zaczerpnąć wody. Jezus rzekł do
niej: «Daj Mi pić!» Jego uczniowie bowiem udali się przedtem do miasta dla zakupienia
żywności. Na to rzekła do Niego Samarytanka: «Jakżeż Ty będąc Żydem, prosisz mnie, Samarytankę, bym Ci dała się napić?» Żydzi bowiem z Samarytanami unikają się nawzajem.
Jezus odpowiedział jej na to: «O, gdybyś znała dar Boży i [wiedziała], kim jest Ten, kto ci
mówi: "Daj Mi się napić" - prosiłabyś Go wówczas, a dałby ci wody żywej». Powiedziała do
Niego kobieta: «Panie, nie masz czerpaka, a studnia jest głęboka. Skądże więc weźmiesz
wody żywej? Czy Ty jesteś większy od ojca naszego Jakuba, który dał nam tę studnię, z której pił i on sam, i jego synowie i jego bydło?» W odpowiedzi na to rzekł do niej Jezus: «Każdy, kto pije tę wodę, znów będzie pragnął. Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie
będzie pragnął na wieki, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu wiecznemu». Rzekła do Niego kobieta: «Daj mi tej wody, abym już nie
pragnęła i nie przychodziła tu czerpać». A On jej odpowiedział: «Idź, zawołaj swego męża
i wróć tutaj!» A kobieta odrzekła Mu na to: «Nie mam męża». Rzekł do niej Jezus: «Dobrze
powiedziałaś: Nie mam męża. Miałaś bowiem pięciu mężów, a ten, którego masz teraz, nie
jest twoim mężem. To powiedziałaś zgodnie z prawdą». Rzekła do Niego kobieta: «Panie,
widzę, że jesteś prorokiem. Ojcowie nasi oddawali cześć Bogu na tej górze, a wy mówicie,
że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy czcić Boga». Odpowiedział jej Jezus: «Wierz Mi,
kobieto, że nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze, ani w Jerozolimie nie będziecie czcili
Ojca. Wy czcicie to, czego nie znacie, my czcimy to, co znamy, ponieważ zbawienie bierze
początek od Żydów. Nadchodzi jednak godzina, owszem już jest, kiedy to prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie4, a takich to czcicieli chce mieć Ojciec.

Stając w obecności Bożej uczyńmy znak krzyża.

Wzbudźmy intencje prosząc, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny,
były skierowane w sposób czysty do służby i chwały Jego Boskiego Majestatu.

Wyobraźmy sobie Jezusa siedzącego przy studni i kobietę, która przyszła, żeby
zaczerpnąć wody.

Prośmy w tej medytacji o zaufanie Bogu, który zna moje życie

Rozpocznijmy rozważanie przeczytanego Słowa Bożego.
Punkt 1. Spotkanie przy studni
W tej medytacji o spotkaniu przy studni Jakubowej zobaczmy, że Bóg może przemówić
do nas w sposób nieoczekiwany, możemy Go spotkać nie tam, gdzie się spodziewamy,
gdzie „powinien być”. Kobieta z Samarii spotyka Boga, przy studni, do której idzie za-
WŻCh
1
Rekolekcje Radiowe Wiara wymaga decyzji
Tydzień I, dzień 4
czerpnąć wodę. Początek spotkania jest trudny. Dla niej Jezus – to obcy, Żyd, którego
powinna unikać. On jednak zwraca się do niej, nawiązuje rozmowę, która zmieni życie
tej kobiety.
Jezus na początku daje obietnicę wody żywej. Bóg zawsze przychodzi z dobrym darem,
nawet jeżeli my, tak jak Samarytanka, nie od razu potrafimy zrozumieć znaczenie tego
daru.
Czy jesteśmy uważni na Bożą obecność, Boże zaproszenie do spotkania, które może być
inne niż oczekujemy?
Punkt 2. Miałam pięciu mężów
W życiu tej kobiety panuje moralny nieład - miała pięciu mężów, teraz jest z mężczyzną,
który nie jest jej mężem. Jednak potrafi stanąć w prawdzie, uczciwie nazwać swoją sytuację. Jezus jej nie potępia, ale pokazuje to nieuporządkowanie. Bóg zna całe nasze życie,
wszystkie problemy i uwikłania. One nie są dla Niego przeszkodą w spotkaniu z nami.
Nie musimy, nie powinniśmy przed Bogiem zakładać masek, udawać, szukać usprawiedliwień dla tego, co w naszym życiu złe, pogmatwane, gdyż tylko On może nas wyzwolić.
Punkt 3. Jak czcić Boga
W postaci Samarytanki uderza otwartość i odwaga. Otwartość na spotkanie w prawdzie
i odwaga zadawania Bogu pytań, o to, Kim jest i czego od niej oczekuje. Samarytanka
pyta Jezusa jak należy oddawać Bogu cześć. Jest w tej kobiecie gotowość odrzucenia
swoich dotychczasowych wyobrażeń, schematów, narzuconych obrazów Boga. Prawdziwa wiara nie boi się stawiania pytań. Czy potrafię przyjąć, że Bóg może być inny niż
sobie Go wyobrażam? Czy potrafię z Nim rozmawiać?
Zakończmy rozważanie osobistą rozmową z Panem o przebiegu tej medytacji i odmówmy „Ojcze nasz".
WŻCh
2