Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu SYLABUSY

Transkrypt

ΑΩ
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
Zawodowa
im. Jana Grodka
w Sanoku
INSTYTUT
ROLNICTWA
Kierunek: ROLNICTWO
Specjalność: Planowanie przestrzenne
i kształtowanie krajobrazu
SYLABUSY
studia stacjonarne
Sanok
Program obowiązuje od roku akademickiego
2012/2013
TS.400/16/13-14
Wykaz zmian dla planów studiów i programów kształcenia
obowiązujących od roku akademickiego 2012/2013,
(zmiany obowiązują od cyklu 2012/2013)
ROLNICTWO
Zmian dokonano tylko dla specjalności uruchomionych w roku akademickim 2012/2012 czyli
PPiKK oraz IPRiL. Dla pozostałych specjalności (AiPR, DFiLwA) nie dokonywano zmian,
gdyż z końcem roku akademickiego 2012/2013 następuje likwidacja czterech specjalności
(PPiKK, IPRiL,AiPR, DFiLwA) na kierunku rolnictwo.
W planach studiów stacjonarnych i niestacjonarnych dodano również zapis, że w
szczególnych przypadkach zamiast „wychowania fizycznego” można realizować "wiedzę o
zdrowiu i kulturze fizycznej".
ROL/PPiKK S:
1) „Agroekologia z ochroną środowiska” przeniesiono z semestru 3 na semestr 4
(nastąpiła zmiana kodu), zmieniono ECTS z wykładów z 2 na 1, zmieniono formę
zaliczenia wykładu z E na ZO
2) „Biogeografia” przeniesiono z semestru 3 na semestr 7 (zmiana kodu)
3) „Chemia rolna” zmieniono ECTS z ćwiczeń z 2 na 3; zwiększono godziny wykładów
z 20 na 25; dołożono 5 godz. ćwiczeń terenowych
4) „Ogólna uprawa roli i roślin”: zmieniono ECTS z wykładów z 2 na 3;zmieniono
ECTS z ćwiczeń z 1 na 2; zmieniono formę zakończenia wykładu z ZO na E;
zmieniono godziny wykładów z 30 na 35, ćwiczeń z 15 na 20; dołożono 5 godz.
ćwiczeń terenowych
5) „Szczegółowa uprawa roślin”: zmieniono ECTS z wykładów z 2 na 3;zmieniono
ECTS z ćwiczeń z 1 na 3; zmieniono godziny wykładów z 30 na 40, ćwiczeń z 15 na
20; dołożono 5 godz. ćwiczeń terenowych
6) „Chów zwierząt” przeniesiono z semestru 3 na semestr 4 (nastąpiła zmiana kodu),
7) „Ekonomika i organizacja rolnictwa”: usunięto wykłady i ćwiczenia z semestru 3;
W semestrze 4: zmieniono ECTS z wykładów z 1 na 2; zmieniono ECTS z ćwiczeń z
1 na 2; zmieniono godziny wykładów z 15 na 30, ćwiczeń z 15 na 30;
8) „Mikrobiologia” przeniesiono z semestru 4 na semestr 3 (nastąpiła zmiana kodu),
9) „Gleboznawstwo” przeniesiono z semestru 4 na semestr 3 (nastąpiła zmiana kodu),
zmieniono godziny ćwiczeń z 15 na 10; dołożono 5 godz. ćwiczeń terenowych
10) „Hodowla roślin i nasiennictwo” zmieniono godziny wykładów z 30 na 25; dołożono
5 godz. ćwiczeń terenowych
11) „Łąkarstwo” zmieniono godziny wykładów z 15 na 20; dołożono 5 godz. ćwiczeń
terenowych
12) „Fizjologia i żywienie zwierząt” przeniesiono z semestru 4 na semestr 3 (nastąpiła
zmiana kodu),
13) „marketing i zarzadzanie w rolnictwie” przeniesiono z semestru 4 na semestr 6
(nastąpiła zmiana kodu),
14) „Statystyczne programy komputerowe” zmieniono ECTS z 4 na 2
15) „Rysunek techniczny i planistyczny” zmieniono godziny ćwiczeń z 25 na 20
2
16) „Komputerowe podstawy projektowania” zmieniono godziny ćwiczeń z 25 na 20
17) „podstawy projektowania zieleni” zmieniono ECTS z wykładów z 1 na 2
18) „geograficzne systemy informacji przestrzennej”: zmieniono ECTS z ćwiczeń z 2 na
1; zmieniono godziny z wykładów z 15 na 10; zmieniono godziny z ćwiczeń z 20 na
15
19) „geodezja i kartografia” zmieniono godziny wykładów z 20 na 5
20) Przedmiot „podstawy gospodarki przestrzennej” zamieniono przedmiotem „Podstawy
kształtowania krajobrazu rolniczego”. Zmieniono godziny wykładów z 20 na 10 i
godziny ćwiczeń z 25 na 15
21) Zmieniono nazwę przedmiotu „Przyrodnicze uwarunkowania gospodarowania
przestrzenią” na „Przyrodnicze uwarunkowania gospodarowania w rolnictwie”
22) Usunięto całkowicie przedmiot „katastrofy ekologiczne”. W jego miejsce wstawiono
nowy przedmiot ”Podstawy melioracji rolnych” (s. 6)
- wykład: 10 godz., 1 ECTS, ZO
- ćwiczenia: 10 godz., 1 ECTS, Z
23) „Podstawy agroturystyki” zmieniono godziny wykładów z 15 na 10
24) Usunięto całkowicie przedmiot „prawo w planowaniu przestrzennym”. W jego
miejsce wstawiono nowy przedmiot ”Podstawy agrotechniki roślin ogrodniczych” (s.
6)
- konwersatorium: 20 godz., 1 ECTS, ZO
25) „ekologiczna produkcja zwierzęca” zmieniono ECTS z 2 na 1
26) „Polityka zrównoważonego rozwoju regionalnego i infrastruktura wsi” zmieniono
ECTS z 2 na 1
27) Nazwę przedmiotu „Ekonomika ochrony środowiska” zmieniono na „Agroturystyka”
28) Nazwę przedmiotu „Europejska polityka ekologiczna” zmieniono na „Podstawy
ogrodnictwa”; zmieniono jednocześnie ECTS z wykładów z 2 na 1
29) Nazwę przedmiotu „Prawne aspekty gospodarowania gruntami i zarządzanie
środowiskiem” zmieniono na „Prawne aspekty gospodarowania gruntami i
zarządzania środowiskiem”
30) Nazwę przedmiotu „Zwierzęta w gospodarstwach agroturystycznych” zmieniono na
„Melioracje rolne w gospodarce wodnej”; zmieniono jednocześnie ECTS z 2 na 1
31) „Monitoring środowiska” zmieniono ECTS z ćwiczeń z 2 na 1.
3
Powyższe zmiany wprowadzono Uchwałą Senatu nr 25/IV/13 w sprawie uchwalenia zmian
do efektów kształcenia, planów studiów i programów kształcenia zatwierdzonych Uchwałą
Senatu nr 37/V/12 z dnia 24 maja 2012r. oraz Uchwałą Senatu nr 38/V/12 z dnia 24 maja
2012r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w roku akademickim 2012/2013 i kolejnych dla
kierunków: pedagogika, praca socjalna, rolnictwo, mechanika i budowa maszyn,
mechatronika, filologia polska, kulturoznawstwo, ratownictwo medyczne.
Sporządził, na podstawie przedstawionych planów studiów i informacji od autora planu:
……………………………………………………………… (data i podpis)
Sprawdził Koordynator ds. systemu ECTS:
……………………………………………………………… (data i podpis)
Zatwierdził Dyrektor Instytutu Rolniczego:
………………………………………………………………… (data i podpis)
4
Spis treści
I rok / Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
Przedmiot (forma zajęć)
Botanika (wykład, ćwiczenia)
Chemia (wykład, ćwiczenia)
Statystyka matematyczna (wykład, ćwiczenia)
Agrometeorologia (wykład, ćwiczenia)
Socjologia wsi (wykład konwersatoryjny)
Wybrane zagadnienia polityki rolnej (wykład, ćwiczenia)
Agrofizyka (wykład, ćwiczenia)
Zoologia z systematyką (wykład, ćwiczenia)
Genetyka (wykład, ćwiczenia)
Biochemia (wykład, ćwiczenia)
Fizjologia roślin (wykład, ćwiczenia)
Ekonomia (wykład, ćwiczenia)
Pedagogika (wyklad)
Doświadczalnictwo rolnicze (wykład, ćwiczenia)
Grafika inżynierska (ćwiczenia)
Ergonomia i BHP w rolnictwie (wykład konwersatoryjny)
Str.
7
11
16
19
21
24
27
30
34
36
39
42
45
49
51
54
II rok / Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
Geologia z geomorfologią (wykład, ćwiczenia)
Chemia rolna (wykład, ćwiczenia)
Ogólna uprawa roślin (wykład, ćwiczenia)
Szczegółowa uprawa roślin (wykład, ćwiczenia)
Mikrobiologia (wykład, ćwiczenia)
Gleboznawstwo (wykład, ćwiczenia)
Fizjologia i żywienie zwierząt (wykład, ćwiczenia)
Agroekologia z ochroną środowiska (wykład, ćwiczenia)
Chów zwierząt (wykład, ćwiczenia)
Ekonomika i organizacja rolnictwa (wykład, ćwiczenia)
Hodowla roślin i nasiennictwo (wykład, ćwiczenia)
Łąkarstwo (wykład, ćwiczenia)
Ochrona roślin (wykład, ćwiczenia)
Technika rolnicza (wykład, ćwiczenia)
59
62
65
69
73
77
80
84
88
91
94
98
100
104
Przedmioty ogólnouczelniane realizowane na roku II, III i IV:
5
3
Seminarium dyplomowe
Pracownia dyplomowa
Język obcy (ćwiczenia)
108
111
113
4
Technologia informacyjna (ćwiczenia)
117
5
Wychowanie fizyczne
120
6
Ochrona własności intelektualnej
123
1
2
III rok/ Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
6
Rysunek techniczny i planistyczny (ćwiczenia)
Komputerowe podstawy projektowania (ćwiczenia)
Podstawy projektowania zieleni (wykład, ćwiczenia)
Geograficzne systemy informacji przestrzennej (wykład, ćwiczenia)
Geodezja i kartografia (wykład, ćwiczenia)
127
129
131
134
137
139
8
Podstawy kształtowania krajobrazu rolniczego (wykład, ćwiczenia)
Przyrodnicze uwarunkowania gospodarowania w rolnictwie (wykład,
ćwiczenia)
Rośliny ozdobne (wykład, ćwiczenia)
16
Marketing i zarządzanie w rolnictwie (wykład, ćwiczenia)
149
1
2
3
4
5
6
7
142
146
Blok A / PPiKK
Kształtowanie krajobrazu i terenów zieleni (wykład, ćwiczenia)
2 Ekologia krajobrazu i ochrona przyrody (wykład, ćwiczenia)
3 Ochrona środowiska (ćwiczenia)
4 Podstawy melioracji rolnych (wykład, ćwiczenia)
5 Podstawy agroturystyki (ćwiczenia)
6 Podstawy agrotechniki roślin ogrodniczych (konwersatorium)
7 Fotografia przyrodnicza (ćwiczenia)
8 Rolnictwo ekologiczne (konwersatorium)
9 Ekologiczna produkcja zwierzęca (konwersatorium)
10 Architektura ogrodowa (ćwiczenia)
Polityka zrównoważonego rozwoju regionalnego i infrastruktura wsi
11
(konwersatorium)
12 Przyrodnicza rola zbiorowisk trawiastych (wykład, ćwiczenia)
1
154
157
161
164
167
170
173
176
178
181
Blok B / PPiKK
Samorząd terytorialny (konwersatorium)
2 Antropogenizacja krajobrazu (wykład, ćwiczenia)
3 Agroturystyka (wykład, ćwiczenia)
Bioróżnorodność i ochrona zasobu genetycznego zwierząt (wykład,
4
ćwiczenia)
5 Podstawy ogrodnictwa (wykład, ćwiczenia)
Prawne aspekty gospodarowania gruntami i zarządzanie środowiskiem
6
(wykład konwersatoryjny)
7 Rośliny użytkowe w architekturze ogrodowej (ćwiczenia)
8 Melioracje rolne w gospodarce wodnej (konwersatorium)
9 Historia architektury i sztuki ogrodowej (wykład)
10 Monitoring środowiska (wykład, ćwiczenia)
1
185
187
191
194
197
200
203
7
IV rok/ Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
1
2
3
Biogeografia (wykład)
Aspekty etyczne pracy naukowej (konwersatorium)
Statystyczne programy komputerowe (ćwiczenia)
205
208
211
8
I rok / Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
1.
2.
3.
4.
Nazwa modułu/ przedmiotu
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
8.
Typ przedmiotu
9.
10.
11.
12.
13.
Język przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Liczba punktów ECTS przypisana
modułowi/przedmiotowi
Opis
Botanika
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO.01.1.W, RO.01.1.C, RO.01.2.W, RO.01.2.C
polski
Przekazanie treści programowych w zakresie zagadnień biologicznych podstaw
budowy i funkcjonowania organizmów roślinnych na różnych poziomach
organizacji i podstaw klasyfikacji taksonomicznej flory oraz przybliżenie
znaczenia poszczególnych taksonów w przyrodzie i w gospodarce człowieka;
nabycie przez studentów umiejętności powiązania budowy organizmów
roślinnych na różnym poziomie organizacji z funkcją oraz umiejętności
rozpoznawania taksonomicznego flory wyższej na poziomie podstawowym
Podczas zajęć ćwiczeniowych studenci poznają sposoby wykorzystania wiedzy
teoretycznej w praktyce rolniczej.
obowiązkowy do zaliczenia semestru II
Rok studiów I, semestr I i II (studia 1-go° stacjonarne)
dr Marian Szewczyk
j.w.
wykład + ćwiczenia
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: biologia
- w gimnazjum oraz w szkole średniej
Wykład 35 godz., ćwiczenia 45 godz.
8 pkt ECTS (4 pkt. wykład + 4 pkt. ćwiczenia)
9
Wiedza: Student potrafi definiować podstawowe pojęcia z zakresu botaniki oraz
zna podstawy pracy z mikroskopem i lupą binokularną.
Zna zasady funkcjonowania organizmów roślinnych na różnych stopniach ich
organizacji.
Ma wiedzę na temat budowy komórki roślinnej, tkanek roślinnych, organów
wegetatywnych i generatywnych roślin oraz ich modyfikacji.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe jednostki taksonomiczne roślin
wyższych charakterystyczne dla flory Polski
14.
Założenia i cele modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres danego
przedmiotu
17.
Treści merytoryczne przedmiotu
oraz sposób ich realizacji
Umiejętności: Student potrafi obsługiwać mikroskop świetlny oraz zastosować
podstawowe techniki przegotowywania preparatów mikroskopowych, a także
umie dokonywać obserwacji mikroskopowych roślin na poziomie komórkowym i
tkankowym.
Potrafi identyfikować elementy komórki roślinnej, tkanki i organy roślinne w
preparatach mikroskopowych, potrafi interpretować obrazy mikroskopowe.
Dokonuje syntezy cech morfologicznych roślin i przy pomocy odpowiednich
źródeł literatury (klucze do oznaczania roślin) potrafi określić przynależność
wybranych taksonów do odpowiedniej jednostki systematycznej na poziomie
rodziny i rodzaju.
Nabywa umiejętności studiowania literatury naukowej, selekcji informacji oraz
dyskusji
Kompetencje społeczne: Student potrafi efektywnie pracować według
wskazówek prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz
dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie
odpowiednich wniosków.
Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie potrzeby
bronić swoich racji.
Ma świadomość istotności istnienia flory oraz potrzeby jej zachowania dla
prawidłowego funkcjonowania pozostałych składników przyrody ożywionej i
nieożywionej.
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne i terenowe, konsultacje, samodzielne
studiowanie przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionej na
wykładach
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej
literatury
podstawowej
i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne
zaliczenie ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń – przygotowanie teoretyczne do zajęć sprawdzane
każdorazowo na ich początku, realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń
sprawdzane po zakończeniu każdych zajęć, pozytywne zaliczenie dwóch
kolokwiów, obecność na ćwiczeniach – zaliczenie z oceną
Wykłady:
Komórkowa teoria budowy organizmów: nie plazmatyczne i plazmatyczne
składniki komórki. Histologia: charakterystyka tkanek roślinnych:
merystematycznej, okrywającej, miękiszowej, wzmacniającej, przewodzącej i
wydzielniczej, ich budowa i funkcjonowanie. Budowa morfologiczna i
modyfikacje oraz budowa anatomiczna i funkcje organów roślinnych (korzeń,
pęd, liść, kwiat). Rozmnażanie wegetatywne i generatywne roślin, mechanizmy
zapylania, powstawanie owoców i nasion. Morfologia i anatomia owoców i
nasion.
Podstawowe
systemy
klasyfikacji
taksonomicznej
roślin.
Charakterystyka najważniejszych rodzin botanicznych roślin naczyniowych,
glonów i mszaków. Charakterystyka bakterii, wirusów i grzybów.
Sposób realizacji: wykład akademicki z wykorzystaniem wizualizacji
multimedialnych, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia:
Obserwacja mikroskopowa komórek i tkanek. Obserwacja makroskopowa
gatunków z poszczególnych gromad. Rozpoznawanie roślin (okazy świeże i
zielnikowe) przy użyciu kluczy do oznaczania roślin naczyniowych.
Sposób realizacji: Zajęcia terenowe i zajęcia w ogrodzie botanicznym,
ćwiczenia audytoryjne, prowadzenie zeszytu ćwiczeń z prawidłowymi rysunkami
i opisami podejmowanych treści, dyskusja inicjowana przez prowadzącego
zajęcia. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
10
1.
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Student potrafi definiować podstawowe pojęcia z zakresu botaniki
oraz zna podstawy pracy z mikroskopem i lupą binokularną.
2. Zna zasady funkcjonowania organizmów roślinnych na różnych
stopniach ich organizacji.
3. Ma wiedzę na temat budowy komórki roślinnej, tkanek roślinnych,
organów wegetatywnych i generatywnych roślin oraz ich modyfikacji.
4. Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe jednostki taksonomiczne
roślin wyższych charakterystyczne dla flory Polski
1. Student potrafi obsługiwać mikroskop świetlny oraz zastosować
podstawowe techniki przegotowywania preparatów mikroskopowych,
a także umie dokonywać obserwacji mikroskopowych roślin na
poziomie komórkowym i tkankowym.
2. Potrafi identyfikować elementy komórki roślinnej, tkanki i organy
roślinne w preparatach mikroskopowych, potrafi interpretować
obrazy mikroskopowe.
3. Dokonuje syntezy cech morfologicznych roślin i przy pomocy
odpowiednich źródeł literatury (klucze do oznaczania roślin) potrafi
określić przynależność wybranych taksonów do odpowiedniej
jednostki systematycznej na poziomie rodziny i rodzaju.
4. Nabywa umiejętności studiowania literatury naukowej, selekcji
informacji oraz dyskusji
1. Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek
prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
2. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń
praktycznych oraz dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji
poprzez wyciąganie odpowiednich wniosków.
3. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie
potrzeby bronić swoich racji.
4. Ma świadomość istotności istnienia flory oraz potrzeby jej
zachowania dla prawidłowego funkcjonowania pozostałych
składników przyrody ożywionej i nieożywionej.
Literatura podstawowa:
1. Rutkowski L. 2007. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski
niżowej. Wyd. 2 popr. - Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Szweykowska A., Szweykowski J. 2005. Botanika. Tom I - Morfologia.
Wyd. PWN, Warszawa.
3. Szweykowska A., Szweykowski J. 2004. Botanika. Tom II Systematyka. Wyd. PWN, Warszawa.
4. Wojtaszek P., Woźny A., Ratajczak L. 2008. Biologia komórki
roślinnej. Tom I – Struktura.Wyd. Naukowe PWN.
5. Wojtaszek P., Woźny A., Ratajczak L. 2009. Biologia komórki
roślinnej. Tom II – Funkcja. Wyd. Naukowe PWN.
Literatura uzupełniająca:
1. Jasnowska J., Jasnowski M., Radomski J. Friedrich S., Kowalski
W.W.A. 2008. Botanika. Wyd. BRASIKA. Szczecin.
2. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1969. Rośliny polskie.
Warszawa, PWN, ss. XVIII + 1020.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt
z nauczycielem akademickim – 5 ECTS
80
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub
z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 2 ECTS
80
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
160
8
11
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
4
Student potrafi definiować podstawowe pojęcia
z zakresu botaniki oraz zna podstawy pracy z
mikroskopem i lupą binokularną.
Zna zasady funkcjonowania organizmów
roślinnych na różnych stopniach ich organizacji.
*
*
Ma wiedzę na temat budowy komórki roślinnej,
tkanek roślinnych, organów wegetatywnych i
generatywnych roślin oraz ich modyfikacji.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe
jednostki taksonomiczne roślin wyższych
charakterystyczne dla flory Polski
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
Student potrafi obsługiwać mikroskop świetlny
oraz
zastosować
podstawowe
techniki
przegotowywania preparatów mikroskopowych,
a
także
umie
dokonywać
obserwacji
mikroskopowych
roślin
na
poziomie
komórkowym i tkankowym.
*
Potrafi identyfikować elementy komórki
roślinnej, tkanki i organy roślinne w
preparatach
mikroskopowych,
potrafi
interpretować obrazy mikroskopowe.
Dokonuje syntezy cech morfologicznych roślin i
przy pomocy odpowiednich źródeł literatury
(klucze do oznaczania roślin) potrafi określić
przynależność
wybranych
taksonów
do
odpowiedniej jednostki systematycznej na
poziomie rodziny i rodzaju.
*
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Student potrafi efektywnie pracować według
wskazówek prowadzącego i organizować
odpowiednio swój warsztat pracy.
*
12
Potrafi
pracować
w
grupie
podczas
wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz
dokonywać
interpretacji
poczynionych
obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich
wniosków. Jest w stanie argumentować
wyciągane przez siebie wnioski i w razie
2
Ma świadomość istotności istnienia flory oraz
potrzeby jej zachowania dla prawidłowego
funkcjonowania
pozostałych
składników
przyrody ożywionej i nieożywionej.
3
*
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
13. przypisana
Opis
Chemia
Instytut Rolnictwa, kierunek Rolnictwo
Wykład - RO.02.1.W, RO.02.2.W
Ćwiczenia laboratoryjne - RO.02.1.C, RO.02.2.C
Polski
Budowa materii, podstawowe prawa chemiczne, elementy termodynamiki i
kinetyki chemicznej, elektrochemia i układy fazowe, podstawowe grupy
związków nieorganicznych i organicznych oraz ich otrzymywanie i reakcje.
Podstawowe techniki laboratoryjne, analiza jakościowa i ilościowa.
Przedmiot jest obowiązkowy do zaliczenia pierwszego roku studiów oraz do
ukończenia całego toku studiów
Rok pierwszy, semestr pierwszy i drugi
dr Sławomir Lis
j.w.
Wykład i ćwiczenia laboratoryjne
Brak
Wykład - 20 godzin
Ćwiczenia laboratoryjne - 35 godzin
Wykład – 3 ECTS
Ćwiczenia – 4 ECTS
13
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu, a także
wchodzących w zakres danego
przedmiotu
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z:
1. podstawowymi prawami chemicznymi
2. budową atomu z elementami teorii kwantowej
3. istotą i rodzajami wiązań chemicznych
4. elementami termodynamiki
5. statyką i kinetyką reakcji
6. teoriami kwasów i zasad
7. efektami energetycznymi reakcji chemicznych
8. elektroujemnością pierwiastków
9. procesami utleniania i redukcji
10. roztworami rzeczywistymi i koloidami
11. zjawiskami powierzchniowymi
12. zapoznanie z podstawowymi związkami organicznymi
13. zasadami nazewnictwa związków organicznych
14. rodzajami izomerii związków organicznych
15. reakcjami charakterystycznymi dla poszczególnych związków
16. zjawiskiem rezonansu w związkach organicznych
17. podstawowymi grupami funkcyjnymi i ich właściwościami
18. systematyką i właściwościami związków biologicznych (lipidów,
sacharydów, aminokwasów, peptydów, kwasów nukleinowych).
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z:
1. podstawowymi technikami laboratoryjnymi: ważenie, odmierzanie
objętości, ogrzewanie, chłodzenie, suszenie, dekantacja, sączenie,
odwirowywanie, sprawdzanie odczynu pH, badanie rozpuszczalności;
2. podstawami analizy jakościowej, grupami analitycznymi kationów i
anionów, metodami identyfikacji kationów i anionów;
3. podstawami analizy ilościowej: analizą wagową, analizą miareczkową –
alkacymetrią, argentometrią, kompleksometrią, miareczkowaniem redox;
4. analizą instrumentalną: spektrofotometrią
5. reakcjami charakterystycznymi podstawowych związków organicznych –
aldehydów, ketonów, amin, peptydów, estrów itd.;
6. obliczeniami chemicznymi – stechiometrią, przeliczeniami stężeń,
uzgadnianiem reakcji redox, obliczeniami efektów energetycznych reakcji.
2 godziny wykładu co dwa tygodnie (10 wykładów)
3 godziny ćwiczeń co dwa tygodnie (12 spotkań)
Indywidualne konsultacje
Publikowanie materiałów z wykładów, do ćwiczeń i do sprawozdań oraz
zagadnień do egzaminu na stronie internetowej: http://www.chemiapwsz.sanok.pl
Egzamin pisemny, testowy (30 pytań, 1,5 h). Do zdania egzaminu konieczne
jest 50% + 1 prawidłowych odpowiedzi.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń
laboratoryjnych.
Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje się po zaliczeniu trzech kolokwiów
sprawdzających wiedzę z poszczególnych tematów pracowni, oraz oddaniu
sprawozdań z wszystkich doświadczeń.
14
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
1. Podstawowe prawa chemiczne, budowa atomu, konfiguracja elektronowa,
promieniotwórczość.
2. Układ okresowy pierwiastków.
3. Wiązania chemiczne.
4. Elektroujemność.
5. Podstawy termodynamiki chemicznej.
6. Równowagi chemiczne.
7. Teorie kwasów i zasad.
8. Reakcje w roztworach elektrolitów.
9. Elementy kinetyki chemicznej, kataliza.
10. Reakcje utleniania i redukcji.
11. Elektrochemia.
12. Zjawiska powierzchniowe.
13. Węglowodory, substytucja wolnorodnikowa, addycja elektrofilowa,
aromatyczność, substytucja elektrofilowa.
14. Fluorowcowęglowodory.
15. Alkohole i fenole, substytucja nukleofilowa, eliminacja.
16. Związki karbonylowe, addycja nukleofilowa.
17. Kwasy karboksylowe i ich pochodne, substytucja nukleofilowa przy grupie
karbonylowej.
18. Aminy.
19. Związki heterocykliczne.
20. Biocząsteczki: lipidy i tłuszcze, węglowodany, aminokwasy i białka,
kwasy nukleinowe.
Realizacja treści merytorycznych w formie wykładu.
1. Podstawowe techniki laboratoryjne, postępowanie z odczynnikami i
sprzętem laboratoryjnym, metody ważenia i odmierzania objętości,
rozdzielanie zawiesin, reakcje zachodzące z wymianą ciepła,
2. podstawy analizy elementarnej kationów i anionów, podział na grupy
analityczne i identyfikacja kationów i anionów w obrębie grupy,
3. podstawy analizy ilościowej, analiza wagowa, analiza objętościowa z
wyróżnieniem alkacymetrii, argentometrii, kompleksometrii i redoksometrii,
4. obliczenia stechiometryczne, określenie stężeń roztworów i przeliczenie
stężeń, określanie efektów energetycznych reakcji, określanie stopnia
utlenienia i uzgadnianie równań utleniania i redukcji,
5. reakcje charakterystyczne związków organicznych i ich identyfikacja
Realizacja w postaci omówienia słownego, ćwiczeń rachunkowych i
laboratoryjnych.
Wiedza
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Student: opisuje budowę atomów na przykładach oraz przewiduje rodzaj
wiązania w cząsteczce, zna istotę i mechanizm procesów oksydacyjnoredukcyjnych, zna podstawowe prawa termodynamiczne i potrafi je
zastosować do opisu reakcji chemicznych, zna elementy kinetyki reakcji
chemicznych, zna budowę jednofunkcyjnych związków organicznych, ich
właściwości i reakcje wykrywające te grupy lub typy wiązań, zna podstawowe
wzory i właściwości sacharydów, lipidów, amin i aminokwasów, rozumie
znaczenie związków biologicznie czynnych.
Student: oblicza ilości reagujących substancji na podstawie równań reakcji
chemicznych, oblicza i przelicza stężenie procentowe i molowe, potrafi
wyliczyć efekty energetyczne na podstawie równań termochemicznych,
uzgodnia równania redox, stosuje podstawowe techniki laboratoryjne,
identyfikuje kationy i aniony, przeprowadza analizy wagowe i objętościowe,
identyfikuje proste związki organiczne. Potrafi również opisywać wyniki
badań oraz analizować i wyciągać wnioski z doświadczeń.
Student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia i dokształcania, potrafi
pracować w grupie, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoje i innych.
15
1. Bielański A. 2002. Podstawy chemii nieorganicznej. Tom I. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
2. Bielański A. 2005. Podstawy chemii nieorganicznej. Tom II. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa
3. Kowalczyk-Dembińska H. 2007. Ćwiczenia rachunkowe z podstaw
chemii. Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń.
4. Minczewski J., Marczenko Z. 2001. Chemia Analityczna. Tom I.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
5. Minczewski J., Marczenko Z. 2004. Chemia Analityczna. Tom II.
6. Marczenko
Z.
1968.
Kolorymetrzyczne
oznaczanie
pierwiastków.Wyd. Nauk.-Tech., Warszawa.
7. Włostowska J., Białecka-Florjańczyk E. 2003, 2005, 2007. Chemia
organiczna. Wyd. Nauk.-Tech. Warszawa.
1. Jones L., Atkins P. 2004. Chemia ogólna. Cząsteczki, materia
reakcje. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Klepaczko-Filipiak B. 1999. Badania chemiczne, Analiza ilościowa
substancji. WSiP, Warszawa.
3. Klepaczko-Filipiak B., Jakubiak Z., Wulkiewicz U. 1999. Badania
chemiczne- technika pracy laboratoryjnej WSiP, Warszawa.
4. Klepaczko-Filipiak B., Sadlak E. 1999. Badania Chemiczne, Analiza
jakościowa substancji. WSiP, Warszawa.
5. Mastalerz P. 2000. Elementarna chemia nieorganiczna.
Wydawnictwo Chemiczne, Wrocław.
6. Sienko M. J., Plane R. A. 2002. Chemia: Podstawy i zastosowania
Wyd. Nauk. – Tech., Warszawa.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Udział w wykładach
20
Udział w ćwiczeniach
35
Konsultacje indywidualne
20
Przygotowanie sprawozdań
30
Przygotowanie do kolokwiów cząstkowych
30
Przygotowanie do egzaminu
40
175 (75 h - kontaktowe, 100 h indywidualne)
7
16
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Ćwiczenia
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Laboratorium
WIEDZA
1
Znajomość budowy atomu
+++
+
2
Mechanizmy procesów redox
+++
+
3
Znajomość rodzajów wiązań w cząsteczce
+++
+
4
Znajomość praw termodynamicznych i reakcje w
stanie równowagi
+++
+
5
Znajomość elementów kinetyki reakcji i katalizy
+++
+
+++
++
+++
++
6
7
Znajomość podstawowych grup związków
organicznych i właściwości oraz ich reakcji
charakterystycznych
Znajomość wzorów i właściwości związków
biologicznie czynnych (lipidów, sacharydów
aminokwasów, kwasów nukleinowych)
UMIEJĘTNOŚCI
1
Obliczenia stechiometryczne
+
+++
2
Obliczenia stężeń oraz przeliczanie między nimi
3
Równania termochemiczne i obliczenia efektów
energetycznych
+
+++
4
Uzgadnianie równań redox
+
+++
5
Znajomość podstawowych technik laboratoryjnych
(ważenie, ogrzewanie, rozdzielanie mieszanin)
+++
6
Klasyczna analiza anionów i kationów
+++
7
Analiza ilościowa: wagowa i objętościowa
+++
8
Umiejętność opisu wyników badań oraz analizy
doświadczeń
+++
+++
1
Potrzeba doskonalenia i dokształcania
+++
+++
2
Umiejętność pracy w grupie
+
+++
3
Odpowiedzialność za bezpieczeństwo
+
+++
17
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
9. zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
13. przypisana
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Statystyka matematyczna
Instytut Rolnictwa
RO.03.1.W, RO.03.1.C
Polski
Poznanie podstawowych pojęć, zasad i definicji w zakresie statystyki
matematycznej: obliczania wartości średnich i miar rozproszenia oraz
stosowania testów statystycznych. Wykonania analizy wariancji.
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów,
Rok I, semestr I, studia stacjonarne
prof. dr hab. Marian Różycki- wykłady
dr inż. Ryszard Szypuła- ćwiczenia
jak wyżej
Wykłady, ćwiczenia
Brak
15 godz. wykładów i 15 godz. Ćwiczeń
2 ECTS – wykłady
1 ECTS –ćwiczenia
Umiejętność praktycznego wykorzystania wiedzy statystycznej wyniesionej z
wykładów w zastosowaniu do problemów doświadczalnictwa agro i
zootechnicznego oraz prawidłowego opracowywania i interpretacji danych
statystycznych. Znajomość parametrów i testów statystycznych. Praktyczne
dokonywanie obliczeń statystycznych i posługiwanie się tablicami
statystycznymi.
Wykład jako wprowadzenie do problematyki i zadań statystyki w działalności
zawodowej inżyniera rolnictwa. Zapoznanie z podstawowymi parametrami i
testami. Ćwiczenia- praktyczne wykorzystanie wyniesionej z wykładów wiedzy
w rozwiązywaniu zadań i dokonywania obliczeń oraz ich interpretacji.
wykład – 2 godz. tygodniowo
ćwiczenia – 2 godz. tygodniowo
18
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
16. z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Ćwiczenia- aktywny udział w zajęciach, wykonanie w domu zadań i obliczeń
oraz zaliczenie końcowego sprawdzianu.
Wykład – egzamin ustny z materiału z wykładów i zalecanej literatury.
Wykłady:1. Podstawowe wiadomości z rachunku prawdopodobieństwa.
2. Teoretyczne podstawy statystyki.
3. Testy statystyczne.
4. Analiza wariancji przy klasyfikacji pojedynczej.
5. Analiza wariancji przy klasyfikacji wielokrotnej
6.Regresja liniowa.
7.Korelacje proste i wieloskładnikowe.
Ćwiczenia: 1. Zadania statystyki w opracowywaniu danych.
2. Obliczenia wartości średnich i miary rozproszenia.
3. Obliczenia korelacji.
4. Zadania z rachunku prawdopodobieństwa.
5. Analiza zmiennych losowych.
6. Zasady pobierania próby z populacji generalnej.
7. Przykłady testów parametrycznych i nieparametrycznych.
8. Przykłady analizy wariancji jedno i wieloczynnikowej.
9. Opracowanie i prezentacja danych statystycznych.
10. Zasady korzystania z tablic i wykresów statystycznych .
* Opanował ogólne pojęcia i definicje dotyczące parametrów i testów
statystycznych.
* Posiada znajomość wzorów niezbędnych w prowadzeniu obliczeń
statystycznych.
* Potrafi korzystać z tablic statystycznych.
* Przy użyciu wzorów i testów potrafi wykonać niezbędne wyliczenia
statystyczne i dokonać ich interpretacji.
* Potrafi statystycznie dobrać próbę z populacji generalnej.
* Potrafi wykonać analizę statystyczną wyników badań agro i zootechnicznych.
* Potrafi prawidłowo odczytać wykres statystyczne i podać ich interpretację w
odniesieniu do zjawisk społecznych i socjologicznych (m.in. sondaży).
* Potrafi dokonać prezentacji danych statystycznych.
1. Foryś U. 2005. Matematyka w biologii. WNT, Warszawa.
2. Jasiulewicz H., Kordecki W. 2003. Rachunek prawdopodobieństwa
i statystyka matematyczna. Przykładyi zadania. Oficyna Wydawnicza
GiS, Wrocław.
3. Kordecki W. 2003. Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka
matematyczna. Definicje, twierdzenia, wzory. Oficyna Wydawnicza
GiS, Wrocław.
4. Łomnicki A. 2005. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników.
Wyd 3. uzup. Wyd Naukowe PWN, Warszawa.
5. Puchalski T. 1978. Statystyka, wykład podstawowych zagadnień.
Literatura dodatkowa:
1. Kasyk-Rokicka i inni. 1997. Statystyka – zbiór zadań. Praca
zbiorowa. PWE, Warszawa.
2. Katuszka M. 1997. Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka.
WNT, Warszawa.
3. Krzysicki W., Bartos J. i inni. 2007. Rachunek prawdopodobieństwa
i statystyka matematyczna w zadaniach. Warszawa.
4. Sobczyk M. 1998. Statystyka. Wyd. II. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
5. Starzyńska W. 2000. Statystyka praktyczna.Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
19
Aktywny udział w wykładach i ćwiczeniach
30
Wykonanie zadań ze statystyki jako praca domowa
25
Przeprowadzenie analizy wariancji na zadanym przykładzie (praca domowa)
20
75
3
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
Zna podstawowe pojęcia i zasady i definicje z
zakresu statystyki.
X
2
Zna podstawowe pojęcia rachunku
prawdopodobieństwa.
X
3
Zna testy parametryczne i nieparametryczne oraz
analizę wariancji Fishera.
X
1
W oparciu o testy statystyczne potrafi dokonać
interpretacji wyników badań.
Potrafi zastosować analizę wariancji w badaniach
agro i zootechnicznych.
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
2
X
x
X
x
1
Umie wykorzystać i zinterpretować dane
statystyczne w prezentacji społecznej (politycznej).
2
Umie przygotować pytania i testy do badań
społecznych.
X
x
x
20
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
(osób) prowadzącej
przedmiot
zaliczenia w przypadku,
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Założenia i cele
14. modułu/przedmiotu
16.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
z przedmiotu, a także
formę i warunki
w zakres danego
przedmiotu
Opis
Agrometeorologia
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w
Sanoku
RO.04.1.W, RO.04.1.C
Polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową atmosfery, jej składem,
kształtowaniem się niektórych zjawisk meteorologicznych, ustosunkowanie się do
nich człowieka, obiegiem wody i składników chemicznych oraz wpływem
czynników meteorologicznych na wzrost i produktywność roślin oraz możliwość
ich częściowego dostosowania do potrzeb świata roślinnego.
•
Obowiązkowy do zaliczenia przedmiotu
rok studiów I / sem. I, studia stacjonarne i niestacjonarne
wykłady prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk
ćwiczenia mgr inż. Kazimierz Pomykała
Jak wyżej
Wykłady i ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka, chemia, botanika
Wykłady 20 godz.
Ćwiczenia 10 godzin
Wykłady 2
Ćwiczenia 1
Wiedza: student posiada wiedzę dotyczącą składu atmosfery, jej
zanieczyszczenia i jego wpływu na wzrost roślin, tworzenie się opadów, obiegu
wody oraz wpływu czynników meteorologicznych na wzrost i rozwój roślin.
Umiejętności: student potrafi ocenić aktualny i na najbliższy okres czasu stan
pogody, jej wpływ na przebieg wegetacji i produktywność roślin oraz ograniczyć
w skrajnych przypadkach ujemny wpływ pogody na produktywność roślin.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość istnienia zależności
pomiędzy kształtowaniem się warunków meteorologicznych a rozwojem roślin i
ich plonowaniem.
Ćwiczenia- student powinien zapoznać się z funkcjonowaniem stacji
meteorologicznej oraz przyrządami i sposobem pomiaru poszczególnych zjawisk
meteorologicznych
•
Wykład oraz ćwiczenia laboratoryjne
Wykład- egzamin pisemny i ustny
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta materiału
wygłaszanego i przyswojonego przez studenta w czasie samokształcenia ze
wskazanej literatury.
Zaliczenie ćwiczeń – aktywny udział w zajęciach oraz napisanie dwóch
kolokwiów.
21
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Umiejętno
ści
Kompeten
cje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykład:
1. Budowa i skład atmosfery ziemskiej – 3 godz.
2. Obieg ważniejszych składników atmosferycznych w przyrodzie – 3 godz.
3. Promieniowanie słoneczne ziemi i atmosfery – 3 godz.
4. Znaczenie promieniowania fotosyntetycznego dla życia na ziemi – 2 godz.
5. Tworzenie się opadów, obieg wody w przyrodzie i jej znaczenie w życiu roślin
– 3 godz.
6. Powstawanie i rodzaje chmur – 2 godz.
7. Pojęcie klimatu i rodzaje stref klimatycznych – 2 godz.
8. Znaczenie temperatury powietrza i gleby w życiu roślin – 2 godz.
Ćwiczenia:
1. Wyjazd do Stacji IMIGW w Lesku 2 godz.
2. Promieniowanie słońca, ziemi i atmosfery2 godz.
3. Pomiary temperatur powietrza i gleby 2 godz.
4. Kondensacja pary wodnej i pomiary opadów atmosferycznych 2 godz.
5. Pomiary ciśnienia atmosferycznego i pomiary wiatru 2 godz.
Student posiada wiedzę dotyczącą:
- budowy i składu atmosfery,
- kształtowania się czynników meteorologicznych w atmosferze,
- wpływu czynników meteorologicznych na rozwój roślin.
Student potrafi:
- ocenić i przewidzieć stan pogody,
- przewidzieć wpływ pogody na produkcyjność roślin,
- częściowo ograniczyć ujemny wpływ pogody na wzrost i rozwój roślin.
Student posiada świadomość istnienia ścisłej zależności pomiędzy warunkami
meteorologicznymi a rozwojem roślin oraz wpływu jego wiedzy na kształtowanie
się tej zależności.
1. Błędzińska A. 2009. Ćwiczenia z meteorologii. SGGW, Warszawa.
2. Kędziora A. 1999. Podstawy agrometeorologii. PWRiL, Poznań.
3. Kożuchowski K. 2005. Meteorologia i klimatologia.Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
4. Woś A. 2006. Meteorologia dla geografów. Wyd. Naukowe
Uniwersytetu Adama Mickiewicza, Poznań.
5. Rojek M., Żyromski A. 2004. Agrometeorologia i klimatologia.. AR,
Wrocław.
1. Górecki R., Grzesiuk S. 2002. Fizjologia plonowania roślin.
Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego, Olsztyn.
2. Woś A. 2003. ABC meteorologii. UAM, Poznań.
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje przez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
30
Łączna liczba godzin, pracy własnej studenta (bez udziału prowadzonego lub z
udziałem prowadzonego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
przedmiotu- ECTS
20
50
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
2
samodzielna praca
studenta
1
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
22
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
WIEDZA
1
Student zna budowę i skład atmosfery
x
2
Zna zjawiska zachodzące w atmosferze
x
3
Zna wpływ czynników meteorologicznych na
rozwój roślin
x
1
Potrafi ocenić stan pogody
x
2
Przewidzieć jej wpływ na plonowanie
x
3
Ograniczyć jej ujemny wpływ na rozwój roślin
x
UMIEJĘTNOŚCI
Student ma świadomość istnienia ścisłej
zależności pomiędzy czynnikami
meteorologicznymi, a rozwojem roślin i
możliwością kształtowania tej zależności
1
x
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
8.
9.
10.
11.
12.
Opis
Socjologia wsi
Instytut Rolnictwa - Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jana
Grodka w Sanoku
RO C.05.1.Wk
Polski
Celem przedmiotu jest przede wszystkim pokazanie informacji na temat
różnorodnych procesów wpływających na powstawanie zbiorowości
społecznych, ich funkcjonowanie i rozwój. Wiedza ta może być
przydatna przyszłym absolwentom w zrozumieniu złożoności życia
społecznego, ale także w procesie budowania więzi społecznej w grupie,
łagodzenia napięć społecznych, czy w rozwiązywaniu wielu innych
problemów, z jakimi boryka się współczesne społeczeństwo.
Fakultatywny do zaliczenia w semestrze I
Rok studiów I, semestr I
Stanisław Smolik
Stanisław Smolik
Konwersatorium
Brak wymagań wstępnych
30
23
13. przypisana
1
Wiedza
Student ma wiedzę o poglądach na temat struktur i instytucji społecznych oraz
rodzajach więzi społecznych i o ich historycznej ewolucji
Założenia i cele
14. modułu/przedmiotu
Umiejętności
Student potrafi porządkować procesy zachodzące w rozwijającym się
społeczeństwie, weryfikuje je. Wykrywa przyczyny zachodzenia zjawisk w
społeczeństwie
Kompetencje społeczne
Student angażuje się w dyskusje nad zrozumieniem zjawisk społecznych. Potrafi
współdziałać i pracować w grupie. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe
życie
16.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
w zakres danego
przedmiotu
ich realizacji
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej
Zaliczenie na ocenę. Mniej niż dwie nieobecności za zajęciach. Wygłoszenie
referatu przybliżającego tematykę pisanej pracy z socjologii. Projekty i
ćwiczenia praktyczne. Praca semestralna.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
O historii i systematyce teorii socjologicznych
Pojęcie kultury
Jednostka, a totalne instytucje społeczne
Społeczeństwo a osobowość.
Wielkość struktury
Stratyfikacja funkcjonalna
Pojęcie narodu.
Główne kierunki przemian gospodarczych, społeczno-politycznych w
regionie
płd.-wsch. Polski
9. System światowy – nowe wizje globalistyczne
10. Zmiany
społeczno-gospodarcze
w
środowisku
własnego
zamieszkania
11. Socjotechnika – podstawowe pojęcia i problemy
12.
13.
14.
15.
Wiedza
Ma podstawową wiedzę o człowieku w szczególności jako podmiocie
konstytuującym struktury społeczne i zasady ich funkcjonowania, a także
działającym w tych strukturach.
Umiejętno
ści
Potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych procesów i
zjawisk społecznych, prawnych, kulturowych i gospodarczych w zakresie
dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku
studiów.
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Zachowania społeczne jako wymiana dóbr
Prognozowanie a sterowanie rozwojem społecznym
Dylematy przekształceń gospodarczych
Socjologiczne problemy prywatyzacji
Kompeten
cje
społeczne
Samodzielnie pracuje nad rozwiązywaniem złożonych zjawisk społecznych.
24
1.
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Babby E. 2008. Podstawy badań społecznych. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
2. Szacka B. 2003. Wprowadzenie do socjologii. Oficyna Naukowa,
Warszawa.
3. Szacki J. 2011. Historia myśli socjologicznej. Wyd. Naukowe PWN.
4. Sztompka, P. 2009. Socjologia: analiza społeczeństwa. Wydawnictwo
Znak, Kraków.
1. Goodman N. 1997. Wstęp do socjologii. Zysk i S-ka, Poznań.
2. Śpiewak P. 2006. Klasyczne teorie socjologiczne. Wybór tekstów. Wyd.
3. Simmel G., przekł. Łukasiewicz M. 2005. Socjologia. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje przez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
0,5 ECTS
30 godzin
Łączna liczba godzin, pracy własnej studenta (bez udziału prowadzonego lub z
udziałem prowadzonego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
przedmiotu- ECTS
0,5 ECTS
30 godzin
60 godzin
1 ECTS
nauczyciela
akademickiego
0,5
samodzielna praca
studenta
0,5
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
Ma podstawową wiedzę o człowieku, w
szczególności jako podmiocie konstytuującym
struktury społeczne i zasady ich
funkcjonowania, a także działającym w tych
strukturach
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
Potrafi właściwie analizować przyczyny i
przebieg konkretnych procesów i zjawisk
społecznych,
prawnych,
kulturowych
i
gospodarczych w zakresie dziedzin nauki i
dyscyplin
naukowych
właściwych
dla
studiowanego kierunku studiów.
x
25
X
Samodzielnie pracuje nad rozwiązywaniem
złożonych zjawisk społecznych.
1
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
modułowi/przedmioto
wi
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Wybrane zagadnienia polityki rolnej
Instytut Rolnictwa
RO.06.1.W, RO.06.1.C
polski
Program obejmuje wykłady: zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz historycznym
przeglądem polityki rolne. Ćwiczenia: praktyczne przygotowanie do korzystania z
mechanizmów pomocowych UE
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok I, semestr I, studia stacjonarne
dr inż. Ryszard Szypuła
jak wyżej
Brak
10 godz. wykładów i 20 godz. ćwiczeń
1 ECTS – wykłady
2 ECTS -ćwiczenia
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z historycznym wywodem pojęć:
gospodarka rolna, klasa chłopska i gospodarstwo rodzinne. Przegląd polityki rolnej
PRL,
przemian
po
roku
1990
i przesłankami polityki rolnej UE. Wdrożenie świadomych postaw wobec problemów
dnia dzisiejszego. Praktyczne przygotowanie do korzystania z mechanizmów
pomocowych UE dla gospodarstw rolnych i przetwórstwa żywnościowego. Praktyczny
udział w dyskusjach politycznych.
Wykład – 2 godz. co dwa tygodnie (5 tygodni)
Ćwiczenia – 3 godz. tygodniowo (7 tygodni)
Wykład uzupełniony ilustracją medialną tematu (skaner, rzutnik pisma).
Ćwiczenia- aktywizacja studentów przez przygotowanie projektu wniosku do ARiMR-u
oraz przygotowanie i wygłoszenie referatu o aktualnych problemach polityki rolnej.
26
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Aktywny udział w zajęciach.
Warunkiem zaliczenia jest opanowanie przez studenta materiału z wykładów oraz
zapoznanie
z zalecaną literaturą. Wykazanie się przygotowaniem i umiejętnością korzystania z
mechanizmów pomocowych UE. Podstawą oceny z ćwiczeń jest nota uzyskana z
wygłoszonego referatu na wybrany temat dotyczący aktualnych problemów polityki
rolnej. Zaliczeniem wykładów jest rozmowa egzaminacyjna.
Wykłady:
1. Zapoznanie z tematyką przedmiotu i dostępną literaturą.
2. Definicje polityki gospodarczej ( w tym rolnej) i uwagi ogólne.
3. Historyczny wywód pojęć: gospodarka rolna, klasa chłopska i gospodarstwo
rodzinne.
4. Polityka rolna PRL-u.
5. Polityka rolna Państwa w okresie przemian 1990-2000.
6. Podstawy prawne powołania UE oraz kierunki reform gospodarczych, w tym
polityki rolnej UE do roku 2004.
7. Działania przedakcesyjne oraz warunki wstąpienia Polski do UE w roku
2004.
8. Przesłanki programu rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013.
- Zasoby i stan środowiska przyrodniczego w Polsce.
9. Polityka rolna UE i rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013.
10. Instrumenty i Instytucje realizujące politykę rolną państwa.
Ćwiczenia:
1. Zapoznanie się z działaniami realizowanymi przez
Instytucje realizujące politykę rolną:
- Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,
- Agencji Rynku Rolnego,
- Agencji Nieruchomości Rolnych.
2. Ogólne zasady wsparcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich
(PROW) na lata 2007-2013
3. Przygotowanie do korzystania z mechanizmów wsparcia unijnego w ramach
programów pomocowych tzw. 4-ch osi:
- oś 1 (gospodarcza)
- oś 2 (środowiskowa)
- oś 3 (społeczna)
- oś 4 (leader)
4. Zainicjowanie dyskusji na tematy aktualnych problemów polityki rolnej w oparciu o
przygotowane i prezentowane przez studentów referaty.
* Zna podstawowe pojęcia: gospodarka rolna, klasa chłopska i gospodarstwo
rodzinne.
* Potrafi przedstawić politykę rolną na tle przemian ustrojowych 1990 r.
* Zna mechanizmy pomocnicze Unii Europejskiej.
* Umie opracować wniosek dotyczący uzyskania pomocy ze środków unijnych.
* Potrafi założyć i prowadzić niezbędną w tym zakresie dokumentację.
* Jest przygotowany do aktywnego udziału w życiu politycznym.
* Potrafi samodzielnie przygotować i wygłosić referat na aktualne problemy polityki
rolnej jak również wziąć aktywny udział w dyskusji na w/w temat.
27
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.Rok po akcesji. Publikacja ARiMR W-wa 2005 r.
2.Trzy lata po akcesji. Publikacja ARiMR W-wa 2008 r.
3. Szot E. Polskie rolnictwo w Unii Europejskiej. Fundacja Fundusz Współpracy Warszawa 2003
r.
4. Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju
Wsi. Materiał Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Materiał informacyjno – promocyjny.
Warszawa wrzesień 2007 r.
5. Dopłaty dla rolników w warunkach wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej. ARiMR. Praca
zbiorowa 2006r.
7. Biuletyn Informacyjny Agencji Rynku Rolnego. Zeszyty 2004-2008. Wydawca Agencja Rynku
Rolnego.
8. Instrumenty wsparcia finansowego ARiMR Warszawa 2007
1. Akty prawne Unii Europejskiej. ARR Warszawa 2004 r.
2. Materiały informacyjne : Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencja Rynku
Rolnego, Agencja Nieruchomości Rolnych.
30
Przygotowanie przykładowego wniosku do ARiMR dotyczącego
pomocy finansowej
10
Przygotowanie referatu z prezentacją medialną na temat aktualnych
problemów polityki rolnej
10
50
3
WIEDZA
Zna podstawowe pojęcia: gospodarka rolna,
klasa chłopska i gospodarstwo rodzinne.
Potrafi przedstawić politykę rolną na tle
przemian ustrojowych 1990 r.
x
3
Zna mechanizmy pomocnicze Unii Europejskiej.
x
1
Umie opracować wniosek dotyczący uzyskania
pomocy ze środków unijnych.
Potrafi założyć i prowadzić niezbędną w tym
zakresie dokumentację.
1
2
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
2
x
x
1
Jest przygotowany do aktywnego udziału w życiu
politycznym.
x
x
28
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Potrafi samodzielnie przygotować i wygłosić
referat na aktualne problemy polityki rolnej jak
2
x
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
13.
wi
Opis
Agrofizyka
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.07.1.W, RO.07.1.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami fizyki i roli,
jaką ona pełni w naukach rolniczych. Cel ten pozwoli lepiej zrozumieć procesy
fizyczne związane z wymianą masy i energii w systemie gleba-roślina- atmosfera
oraz procesy fizyczne związane ze zbiorem, transportem i przechowywaniem
materiałów rolniczych. Celem ćwiczeń jest wyjaśnienie pojęć i teorii na konkretnych
przykładach oraz wskazanie na praktyczne ich wykorzystanie
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z wielkościami fizycznymi i
ich pomiarem, rolą fizyki w naukach rolniczych, podstawami mechaniki i nauki o
cieple, termodynamiką, podstawami elektryczności i optyki oraz wpływu
promieniowania jonizującego na układy ożywione i nieożywione. Podczas ćwiczeń
będą oznaczane i obliczane wybrane elementy fizycznych właściwości gleby (m. in.
woodoodporność agregatów glebowych, układ gleby, potencjał kapilarny, optymalny
punkt uprawowy), wyliczanie strat gleby przy pomocy metody parametrycznej USLE,
pomiary parametrów fizycznych związanych z mechaniką, termodynamiką,
elektrycznością i optyką.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze I
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima, dr Tomasz Pietrycki
j. w.
Wykład, ćwiczenia laboratoryjne
Przedmioty wprowadzające: zakres przedmiotów ścisłych reprezentowanych na
egzaminie maturalnym.
15 godz wykłady i 15 godz ćwiczenia
2 ECTS
29
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: student ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć związanych z fizyką i
agrofizyką. Zna miejsce i rolę fizyki w naukach rolniczych. Zna i rozumie procesy
fizyczne, procesy fizykochemiczne zachodzące między rośliną a środowiskiem. Zna
wpływ fizycznych czynników środowiska na wzrost oraz rozwój roślin.
Umiejętności: student potrafi wyjaśnić oddziaływanie procesów fizycznych na
zmiany w systemie gleba-roślina-atmosfera szczególnie związane z uprawą, zbiorem,
transportem i przechowywaniem materiałów rolniczych
Kompetencje społeczne: student ma świadomość i rozumienie pozatechnicznych
aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie potrzebę uczenia się
przez całe życie.
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez
studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Wykłady: Egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i
ćwiczeniach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie
przedstawionych zagadnień). Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie
przez studenta treści merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas
wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez
studenta materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz pozytywne zaliczenie
wykonywanych prac, sprawozdań z pojedynczych ćwiczeń
i wszystkich
sprawdzianów występujących podczas semestru.
1) Rola fizyki w naukach rolniczych. Właściwości fizyczne gleby. Pozatechniczne
aspekty działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje. – 4 godz.; 2) Wielkości fizyczne i
ich pomiar. Jednostki miar. Elementy rachunku błędu – 1 godz.; 3) Podstawy
mechaniki i nauki o cieple. Osiąganie i wykorzystanie niskich temperatur. Wpływ
temperatury na organizmy żywe – 1 godz.; 4) Termodynamiczne aspekty
wzajemnych oddziaływań pomiędzy środowiskiem a rośliną – 2 godz.; 5) Podstawy
elektryczności i magnetyzmu. Wpływ fal akustycznych i elektromagnetycznych na
organizmy żywe – 2 godz.; 6) Podstawy optyki – 2 godz; 7) Wpływ promieniowania
jonizującego na układy ożywione i nieożywione – 1 godz.; 8) Oddziaływanie praw
fizycznych i działalności rolniczej na biotop oraz odpowiedzialność rolnika za
podejmowane decyzje agrotechniczne. Postęp w agrofizyce i konieczność uczenia się
przez całe życie – 2 godz.
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Tematyka ćwiczeń: 1) Wielkości fizyczne i ich pomiar. Jednostki miar. Elementy
rachunku błędu – 2 godz.; 2) Oznaczanie laboratoryjne i obliczanie niektórych
elementów fizycznych właściwości gleby (układ gleby, optymalny punkt uprawowy)
– 2 godz.; 3) Oznaczanie wodoodporności agregatów glebowych oraz obliczanie
potencjału kapilarnego – 2 godz.; 4) Podstawy mechaniki i nauki o cieple.
Osiąganie i wykorzystanie niskich temperatur – 1 godz. ; 5) Termodynamiczne
aspekty wzajemnych oddziaływań pomiędzy środowiskiem a rośliną – 2 godz.; 6)
Podstawy elektryczności i magnetyzmu. Wpływ fal akustycznych i
elektromagnetycznych na organizmy żywe – 2 godz.; 7) Podstawy optyki – 1 godz.;
8) Wpływ promieniowania jonizującego na układy ożywione i nieożywione – 1
godz.
8) Wyliczanie strat gleby przy pomocy metody parametryczno-symulacyjnej USLE.
Wykorzystanie zjawisk fizycznych w praktyce rolniczej. Postęp w agrofizyce i
konieczność uczenia się przez całe życie – 2 godz.
Tematyka ćwiczeń realizowana jest równolegle do wykładów. Sposób realizacji:
ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
30
1.
2.
3.
Wiedza
4.
1.
2.
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Umiejętności
3.
1.
Kompetencj
e społeczne
2.
charakteryzuje podstawowe pojęcia związane z fizyką i agrofizyką
zna miejsce i rolę fizyki w naukach rolniczych
zna procesy fizyczne, procesy fizykochemiczne zachodzące między rośliną a
środowiskiem
zna wpływ fizycznych czynników środowiska na wzrost oraz rozwój roślin.
dokonuje pomiaru wielkości fizycznych
oznacza i oblicza fizyczne właściwości gleby (układ gleby, optymalny punkt
uprawowy, potencjał kapilarny, straty gleby wg modelu parametrycznego
USLE)
oznacza i oblicza parametry fizyczne związane z mechaniką, termodynamiką,
elektrycznością i optyką
posiada świadomość i rozumienie pozatechnicznych aspektów działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
1.
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
Halliday D., Resnick R., Walker J. 2005-2007. Podstawy fizyki, t. 1-5.
PWN, Warszawa.
2. Przestalski S. 2001. Elementy fizyki, biofizyki i agrofizyki. Wyd. Uniw.
Wrocławskiego, Wrocław.
1.
Nigel J.B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie
roślin. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa.
2.
Świętochowski B. 1963. Ogólna uprawa roślin. PWRiL, Warszawa.
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
30
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji)
konieczna dla realizacji zadań programowych przedmiotu – 1 ECTS
30
60 h
2
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
charakteryzuje podstawowe pojęcia związane
z fizyką i agrofizyką
*
31
2
zna miejsce i rolę fizyki w naukach rolniczych
*
3
zna procesy fizyczne, procesy fizykochemiczne
zachodzące między rośliną a środowiskiem
*
4
zna wpływ fizycznych czynników środowiska na
wzrost oraz rozwój roślin.
1
dokonuje pomiaru wielkości fizycznych
*
UMIEJĘTNOŚCI
*
oznacza i oblicza fizyczne właściwości gleby
(układ gleby, optymalny punkt uprawowy,
potencjał kapilarny, straty gleby wg modelu
parametrycznego USLE)
2
*
oznacza i oblicza parametry fizyczne związane z
mechaniką, termodynamiką, elektrycznością i
optyką
3
*
posiada
świadomość
i
rozumienie
pozatechnicznych
aspektów
działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i
związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
1
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
2
*
*
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
1.
Opis
Zoologia z systematyką
3. Kod przedmiotu
RO.08.1.W,
RO.08.1.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z systemami klasyfikacji organizmów
oraz stopniowym różnicowaniem się organizmów od najprostszych do złożonych.
Podczas zajęć student pozna budowę morfologiczną i anatomiczną organizmów
żywych
w
powiązaniu
z
funkcją
ważniejszych
narządów
i procesów fizjologicznych w nich zachodzących. Ponadto nabędzie umiejętności
prowadzenia
i dokumentowania obserwacji oraz eksperymentów charakterystycznych dla zoologii,
umiejętności mikroskopowania oraz oceny znaczenia przyrodniczego i
gospodarczego poszczególnych gatunków zwierząt.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze I
Dr Magdalena Konieczny
32
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
13.
wi
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
j.w.
Wykład
Ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne
Przedmioty wprowadzające: zoologia, botanika
25 godz. wykładów
25 godz. ćwiczeń
5 ECTS
Wiedza: Student zna systemy klasyfikacji organizmów żywych oraz charakteryzuje
cechy morfologiczne, fizjologiczne i środowisko występowania kręgowców i
bezkręgowców. Opisuje stopień różnicowanie się budowy zwierząt. Umiejętności:
potrafi dokonywać obserwacji makro- i mikroskopowych oraz wykonywać proste
eksperymenty i wyciągać wnioski. Rozpoznaje wybrane gatunki zwierząt.
Kompetencje społeczne: dba o jakość i staranność wykonywanych, zadań potrafi
zarządzać czasem.
•
•
•
•
Wykład akademicki – 3 godziny w tygodniu I
Ćwiczenia – 3 godziny w tygodniu I
Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin pisemny, test otwarty. Warunkiem
dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie przez
studenta treści merytorycznych przedmiotu przedstawionych
podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia ćwiczeń:
• przygotowanie do każdych ćwiczeń sprawdzane na każdych zajęciach
• pozytywne zaliczenie kolokwiów
• obecność na ćwiczeniach laboratoryjnych
33
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzone
18. efekty
Umiejętności
kształcenia*
Kompetencj
e społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
Wykład:
1. Historyczne i współczesne systemy klasyfikowania organizmów (1 godz.)
2. Środowisko życia, budowa, rozwój, znaczenie jednokomórkowców (1 godz.)
3. Rodzaje rozwoju zarodkowego zwierząt. Gąbki - najprostsze zwierzęta
wielokomórkowe (2 godz.)
4. Parzydełkowce jako zwierzęta tkankowe (2 godz.)
5. Budowa i biologia płazińców wolnożyjących i pasożytniczych (2 godz.)
6. Nicienie - ewolucyjny tryumf prostoty (2 godz.)
.
7. Pierścienice zwierzęta celomatyczne (1 godz.)
.
8. Budowa i biologia mięczaków (2 godz.)
9. Pochodzenie, biologia i przegląd systematyczny stawonogów (2 godz.)
10. Charakterystyka ogólna strunowców. Pochodzenie i ewolucja kręgowców (1
godz.)
11. Bezżuchwowce i ryby-kręgowce pierwotnie wodne (2 godz.)
12. Płazy kręgowce dwuśrodowiskowe (2 godz.)
13. Pochodzenie i radiacja adaptatywna gadów. Budowa i biologia gadów
współczesnych (2 godz.)
14. Ptaki-władcy przestworzy (2 godz.)
15. Tajemnica sukcesu ewolucyjnego ssaków. Stekowce i torbacze. Ssaki właściwenajwyżej uorganizowane kręgowce lądowe (1 godz.)
Ćwiczenia:
Pierwotniaki wolnożyjące i chorobotwórcze (1 godz.)
Gąbki (1 godz.). Budowa i biologia płazińców. Analiza cykli rozwojowych płazińców
(2 godz.). Nicienie – cykle rozwojowe. Rozpoznawanie szkodliwego działania nicieni
wśród roślin uprawnych (2 godz.). Pierścienice – przegląd systematyczny i znaczenie
(2 godz.). Budowa i biologia stawonogów (2 godz.). Mięczaki – budowa i przegląd
systematyczny (2 godz.). Kolokwium (1 godz.) Analiza wspólnych cech strunowców
na podstawie budowy lancetnika (2 godz.). Ryby – budowa anatomiczna i
morfologiczna (1 godz.). Płazy – środowisko życia, budowa przegląd systematyczny,
znaczenie(2 godz.). Gady jako owodniowce(2 godz.). Ptaki – przystosowania do lotu,
budowa (2 godz.). Ssaki – cechy charakterystyczne dla gromady(2 godz.). Analiza
porównawcza budowy wybranych układów i narządów strunowce( 1 godz.)
Kolokwium (1 godz.).
Sposób realizacji:
Pierwsza część każdych ćwiczeń ma charakter wprowadzający (ok.30 min zajęć)
(przedstawiane i dyskutowane są treści teoretyczne zagadnienia). Następna część ma
charakter praktyczny – studenci dokonują obserwacji przygotowanych preparatów
makro- (szkielety, preparaty formalinowe, modele, schematy) i mikroskopowych
(praca z mikroskopem, obserwacja tkanek, rozmazów, itp.) oraz dokumentują
obserwacje (sporządzają sprawozdania).
1) zna zasady klasyfikacji organizmów żywych
2) charakteryzuje cechy morfologiczne, fizjologiczne oraz środowisko
występowania kręgowców i bezkręgowców
1) potrafi dokonywać obserwacji makro- i mikroskopowych oraz wykonywać
proste eksperymenty i wyciągać wnioski
2) rozpoznaje wybrane gatunki zwierząt
1)
2)
dba o jakość i staranność wykonywanych zadań,
potrafi zarządzać czasem
1. J. Hempel- Zawitkowska „Zoologia dla uczelni rolniczych”, PWN W-wa
2010
Literatura uzupełniajaca:
1. Jura C.„Bezkręgowce – „Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i
filogenezy”, Wydawnictwo Naukowe PWN 2004,
2. G. Abrikosow i współ. „Zoologia”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i
Leśne
3. Richard D. Jurd „Biologia zwierząt – krótkie wykłady”, Wydawnictwo
Naukowe PWN 1999
2. Dogiel W.A. „Zoologia bezkręgowców”, Państwowe Wydawnictwo
Rolnicze i Leśne
34
kontakt z nauczycielem akademickim – 1ECTS wykład
25
kontakt z nauczycielem akademickim – 1ECTS ćwiczenia
25
45
25
130
5
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Wykład
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1.
1)
zna zasady klasyfikacji organizmów
żywych
2)
charakteryzuje cechy morfologiczne,
fizjologiczne
oraz
środowisko
występowania
kręgowców
i
bezkręgowców
2.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
3.
1)
potrafi dokonywać obserwacji makroi mikroskopowych oraz wykonywać
4.
2)
rozpoznaje wybrane gatunki zwierząt
*
*
*
5.
1)
dba
o
jakość
i
wykonywanych zadań,
6.
1)
staranność
*
*
35
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Opis
GENETYKA
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku.
RO.09.2.W, RO.09.2.C
polski
Poznanie podstawowych pojęć z genetyki oraz uwarunkowań związanych z
dziedziczeniem cech ilościowych i jakościowych. Nabycie umiejętności rozwiązywania
zadań z zakresu genetyki ogólnej i genetyki populacji.
obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów
Rok I semestr II
prof. dr hab. Marian Różycki
jak wyżej
wykłady, ćwiczenia
Bazowanie na wiadomościach z zakresu biologii uzyskanych w szkole średniej
10 godz. wykładów; 15 godz. ćwiczeń
Wykłady-1
Ćwiczenia-2
Uzyskanie podstawowych wiadomości z genetyki jakościowej i ilościowej, która
pozwoli studentom na właściwe zrozumienie zagadnień związanych z hodowlą roślin
uprawnych i zwierząt gospodarskich
•
wykłady
•
ćwiczenia
•
samodzielne studiowanie literatury
•
•
ćwiczenia: rozwiązanie 6 zestawów zadań, których tematyka została omówiona na
wykładach
wykłady: zaliczenie z oceną na podstawie egzaminu pisemnego
36
Wykłady: omówienie i przedstawienie na slajdach następującej tematyki: zarys historii
genetyki; chromosomy i podział jądra komórkowego (mitoza, mejoza, gametogeneza);
budowa genu i jego ekspresja (kod genetyczny, transkrypcja, translacja); mutacje
(genowe, chromosomowo genowe); dziedziczenie cech uwarunkowanych jedną parą
alleli (pierwsze prawo Mendla, współdziałanie alleli); niezależne dziedziczenie cech
(drugie prawo Mendla, dziedziczenie cech sprzężonych, cechy sprzężone z płcią,
plejotropia); współdziałanie genów z różnych par alleli (komplementarne epistaza
sumujące działanie genów); zmienność cech i czynniki ją wywołujące (miary skupienia
i rozproszenia); dziedziczenie cech ilościowych; podstawy genetyki populacji (prawo
równowagi genetycznej, funkcja genów i genotypów, czynniki naruszające równowagę
genetyczną); spokrewnienie i inbred; krzyżowanie (rodzaje krzyżowania i efekty).
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Ćwiczenia: wykonanie przez studentów 6 zestawów zadań obejmujących tematykę
omawianą na wykładach.
• Student posiada wiedzę z zakresu podstaw dziedziczenia cech jakościowych i
ilościowych
• Posiada wiedzę, która pozwoli na zrozumienie zagadnień związanych z
hodowlą i chowem zwierząt gospodarskich
• Potrafi rozwiązywać zadania związane z dziedziczeniem cech jakościowych
• Potrafi szacować współczynniki inbredu i spokrewnienia
• Posiada wiedzę pozwalającą na opracowanie kariotypów zwierząt
gospodarskich na podstawie zdjęć chromosomów widzianych pod
mikroskopem
• Potrafi zająć stanowisko w dyskusjach związanych z genetycznym
doskonaleniem
roślin
i zwierząt gospodarskich np. GMO
1. Nowicki B., Kosowska B. 1995. Genetyka i podstawy hodowli zwierząt.
Podręcznik dla studentów wydziałów zootechnicznych. PWR i L, Warszawa.
2. Samborska A.C., Przyborowski J. 2006. Materiały do ćwiczeń z genetyki. Wyd.
Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.
3. Winter P.C. i inni., przekł. Prus-Głowacki W. 2005. Genetyka. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa. Literatura uzupełniająca:
1. Maciejowski J. 1980. Genetyka i zasady pracy hodowlanej. PWRiL, Warszawa.
2. Phil C. i inni. 2005. Biologia molekularna. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Praca zbiorowa „Biologia”. 1980. PWRiL, Warszawa.
4. Rogalska S. i inni. 2005. Podstawy cytogenetyki roślin. Wyd. Naukowe PWN.
Salomon E.P., Bergl R., Martin D.W., Villee C.A. 2000. Biologia Multico. Oficyna
Wydawnicza, Warszawa.
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
50
75
3
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
37
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
WIEDZA
1
Posiada wiedzę z zakresu podstaw dziedziczenia cech
jakościowych i ilościowych
Posiada wiedzę, która pozwoli na zrozumienie
zagadnień związanych z hodowlą i chowem zwierząt
gospodarskich
2
UMIEJĘTNOŚCI
1
Potrafi
rozwiązywać
zadania
dziedziczeniem cech jakościowych
związane
z
2
3
Potrafi szacować
współczynniki inbredu i
Posiada wiedzę pozwalającą na opracowanie
kariotypów zwierząt gospodarskich na podstawie zdjęć
chromosomów widzianych pod mikroskopem
1
Potrafi zająć stanowisko w dyskusjach związanych z
genetycznym doskonaleniem roślin
i zwierząt gospodarskich np. GMO
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Opis
Biochemia
Wykład - RO.10.2.W
Ćwiczenia laboratoryjne - RO.10.2.C
polski
Teorie powstania życia; podstawowe grupy biocząsteczek; anabolizm i katabolizm
węglowodanów, białek i lipidów; procesy przenoszenia energii, regulacji i
reprodukcji.
Przedmiot jest obowiązkowy do zaliczenia pierwszego roku studiów oraz do
ukończenia całego toku studiów
Rok pierwszy, semestr drugi
dr Sławomir Lis
j.w.
Wykład i ćwiczenia laboratoryjne
brak
38
dydaktycznych
przypisana
13.
wi
12.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykład - 10 godzin
Ćwiczenia laboratoryjne - 10 godzin
Wykład - 1
Ćwiczenia - 1
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z:
1. Teoriami powstania życia i ewolucji.
2. Składnikami budulcowymi organizmów żywych,
3. Budową i właściwościami białek,
4. Budową i funkcjami enzymów,
5. Anabolizmem i katabolizmem podstawowych składników organicznych:
węglowodanów, białek i lipidów,
6. Budową i funkcjami kwasów nukleinowych,
7. Procesami metabolicznymi i przenoszeniem energii
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z:
1. metodami przygotowywania i analizy materiału biologicznego,
chromatografia cienkowarstwowa do rozdziału i identyfikacji związków
biochemicznych;
2. metodami identyfikacji i reakcjami charakterystycznymi węglowodanów;
3. metodami identyfikacji i reakcjami charakterystycznymi aminokwasów;
2 godziny wykładu co dwa tygodnie (5 wykładów)
3 i 1/3 godziny ćwiczeń co dwa tygodnie (3 spotkania)
Indywidualne konsultacje
Publikowanie materiałów z wykładów, do ćwiczeń i do sprawozdań oraz zagadnień
do egzaminu na stronie internetowej: http://www.chemia-pwsz.sanok.pl
Kolokwium zaliczeniowe, testowe (20 pytań, 40 min.). Do zaliczenia kolokwium
konieczne jest 50% + 1 prawidłowych odpowiedzi.
Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych.
Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje się po zaliczeniu kolokwium sprawdzającego wiedzę z
poszczególnych tematów pracowni, oraz oddaniu sprawozdań z wszystkich
doświadczeń.
1. Teorie powstania życia
2. Składniki organiczne organizmów żywych,
3. Budowa i właściwości białek budulcowych i enzymatycznych,
4. Anabolizm i katabolizm węglowodanów, białek i lipidów,
5. Budowa i funkcje kwasów nukleinowych,
6. Mechanizmy regulacji metabolizmu i przenoszenia energii
Realizacja treści merytorycznych w formie wykładu.
1. Techniki wyodrębniania materiału biologicznego,
2. Podstawy chromatografii cienkowarstwowej i kolumnowej,
3. Analiza organiczna, identyfikacja węglowodanów i aminokwasów,
Realizacja poprzez wprowadzenie słowne i ćwiczenia laboratoryjne.
Student: opisuje składniki organizmów żywych, przedstawia budowę białek oraz
ich funkcje w żywych organizmach, potrafi przedstawić procesy metaboliczne,
opisuje funkcje kwasów nukleinowych.
Student: potrafi wyekstrahować związki biochemiczne z materiału roślinnego i
przeprowadza ich rozdział i identyfikację na TLC, zna reakcje charakterystyczne
węglowodanów i aminokwasów, potrafi szeregiem reakcji zidentyfikować dowolny
cukier lub aminokwas.
Student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia i dokształcania, potrafi pracować
w grupie, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoje i innych.
39
1. Hames D., Hooper N. 2007. Biochemia. Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa.
2. Kączkowski J. 2005. Podstawy biochemii. Wydawnictwa Naukowo
- Techniczne, Warszawa.
1. Davies D.D., Giovanelli J., ap Rees T. 1969. Biochemia roślin.
Pańtw. Wyd. Rolnicze i Leśne, Warszawa 1969.
2. Jamrozik M., Ostrowska K. 1998. Ćwiczenia laboratoryjne z chemii
organicznej. Wydawnictwo UJ, Kraków.
3. Kączowski J. 1985. Biochemia roślin. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Samotus B. 1990. Biochemia dla rolników. Zakład Graficzny
Akademii Rolniczej, Kraków.
5. Stryer L. 1999. Biochemia, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
6. Walory J., Pilarek M., Kalinowska M., Jaworowska-Deptuch H.
2003. Biochemia, ćwiczenia laboratoryjne. Oficyna Wydawnicza
Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
10
10
10
Przygotowanie sprawozdań
5
Przygotowanie do kolokwiów cząstkowych
5
Przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
20
60 (30 h - kontaktowe, 30 h indywidualne)
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
WIEDZA
1
Znajomość składników żywych organizmów
+++
+++
2
Znajomość budowy białek
+++
+
3
Znajomość funkcji białek w organizmach
+++
++
4
Metabolizm węglowodanów, lipidów i białek
+++
+
40
5
Funkcje kwasów nukleinowych
+++
+
UMIEJĘTNOŚCI
Umiejętność ekstrakcji związków biochemicznych
z materiału roślinnego, ich rozdziału i
identyfikacji
Znajomość reakcji charakterystycznych związków
biologicznych i zastosowanie ich do identyfikacji
tych związków
1
2
+
+++
++
+++
1
+++
+++
2
3
+
+++
+
+++
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
Typ przedmiotu
Rok studiów,
semestr
Imię i nazwisko
osoby (osób)
prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko
osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy
nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Opis
Fizjologia roślin
RO.11.2.W, RO.11.2.C
Polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze składem chemicznym roślin, budową
ważniejszych organów, z procesami pobierania wody i składników mineralnych, z
procesami przejawów życiowych roślin, z procesami przetwarzania energii słonecznej
w chemiczną, dynamiką wzrostu i rozwoju roślin oraz oddziaływaniem warunków
siedliskowych na te procesy.
obowiązkowy do zaliczenia w semestrze II
rok studiów I / sem. II
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk
j. w.
Wykład i ćwiczenia
przedmioty wprowadzające: botanika, chemia ogólna, fizyka
Wykład – 15
ćwiczenia - 15
41
13.
14.
15.
16.
Liczba punktów
ECTS przypisana
modułowi/przedmiot
owi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
z przedmiotu,
a także formę
i warunki zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17.
przedmiotu oraz
18.
Zamierz
one
efekty
kształce
nia*
Wiedza
Umiejętności
Kompetencj
e społeczne
Wykład – 2
ćwiczenia - 3
Wiedza: student posiada wiedzę w zakresie zjawisk obrazujących życie i rozwój roślin,
ich zależności od warunków siedliskowych, sposobu odżywiania się roślin i produkcji
skomplikowanej substancji dla potrzeb człowieka.
Umiejętności: student potrafi ocenić potrzeby żywieniowe roślin po ich budowie
morfologicznej, produktywność, wpływ aktualnych warunków siedliskowych na
zachodzące procesy życiowe oraz zapewnić im należyty wzrost, rozwój i
przezimowanie.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość zapewnienia roślinom
należytych – optymalnych warunków dla rozwoju celem uzyskania plonów o dużej
wartości odżywczej, nie szkodząc środowisku przyrodniczemu. Upowszechnianie tej
wiedzy.
•
Ćwiczenia- średnia ocena z trzech kolokwium pisemnych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu podanych przez wykładowcę oraz uzyskanych
poprzez samokształcenie przez studenta ze wskazanej literatury z tego zakresu.
Wykłady: budowa głównych organów rośliny (korzeń, łodyga, liść) – 3 godz. Skład
chemiczny roślin – 1 godz. Gospodarka wodna roślin (mechanizmy pobierania i
transportu wody, bilans wodny)- 2 godz. Fotosynteza, jej produkty i zależność od
warunków siedliskowych – 4 godz. Stadia rozwojowe roślin i czynniki warunkujące
ich przebieg – 2 godz. Rodzaje i znaczenie fitohormonów – 2 godz. Ruchy roślin i ich
znaczenie
w
życiu
rośliny
–
2
godz.
Ćwiczenia: budowa komórki roślinnej – 2 godz. Budowa liścia i aparatów
szparkowych- 2 godz. Ocena wielkości transpiracji roślin- 2 godz. Pęcznienie nasion1 godz. Ruchy roślin rodzaje i znaczenie- 2 godz. Ocena wzrostu roślin jedno i
dwuliściennych- 2 godz. Fizjologia stresu- 2 godz. Ocena działania fitohormonów
roślin- 2 godz.
Student posiada wiedzę z zakresu:
- potrzeb pokarmowych roślin,
- czynników warunkujących wzrost i rozwój,
- sposobu odżywiania się roślin,
- wytwarzania energii chemicznej.
Student potrafi:
- ocenić wpływ siedliska na produktywność roślin,
- określić brak lub nadmiar składnika pokarmowego,
- w miarę możliwości stworzyć optymalne warunki dla wzrostu roślin.
Student rozumie potrzebę kształtowania optymalnych warunków dla wzrostu i rozwoju
roślin oraz ciągłego wzbogacania swej wiedzy.
42
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Górecki R.J., Grzesiuk S. 2002. Fizjologia plonowania roślin. Wyd. Uniw.
Warm.-Mazur, Olsztyn.
2. Kozłowska M. 2007. Fizjologia roślin:od teorii do nauk stosowanych.
PWRiL, Warszawa.
3. Lewak S., Kopcewicz J. 2009. Fizjologia roślin. Wzd II zm. i uzup. Wyd.
PWN, W-wa.
1. Kasperczyk M. i inni. 2010. Dynamika wzrostu i rozwoju czterech gatunków
roślin. Łąkarstwo w Polsce.
2. Kasperczyk M. 2010. Dynamika wzrostu, rozwoju i akumulacji
makroelementów przez kupkówkę pospolitą. Łąkarstwo w Polsce.
3. Kasperczyk M. Powierzchnia asymilacyjna blaszek liściowych traw a
produktywność. Maszynopis.
30
konieczna dla realizacji zadań przedmiotu – 1 ECTS
70
100
nauczyciela
akademickiego
2
samodzielna praca
studenta
3
43
2
*
3
Zna sposoby odżywiania się roślin
*
*
inne ...
*
*
Zajęcia praktyczne
*
Zna czynniki warunkujące wzrost i rozwój
roślin
Seminarium
Zna potrzeby pokarmowe roślin
Konwersatorium
Ćwiczenia
1
EFEKT KSZTAŁCENIA
Projekt
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Laboratorium
WIEDZA
UMIEJĘTNOŚCI
Rozpoznaje wpływ warunków
siedliskowych na rozwój roślin
Rozpoznaje brak lub nadmiar składnika
nawozowego
1
2
3
*
*
*
*
Stwarza optymalne warunki dla rozwoju
*
*
roślin
Rozumie potrzebę kształtowania
optymalnych warunków siedliskowych dla
rozwoju roślin i ciągłego uzupełniania
wiedzy.
1
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
Typ przedmiotu
Rok studiów,
semestr
Imię i nazwisko
osoby (osób)
prowadzącej
przedmiot
1.
2.
7.
8.
Opis
Ekonomia
Instytut Rolnictwa
RO.12.2.W, RO.12.2.C
polski
Podstawowe pojęcia i prawa ekonomiczne. Funkcjonowanie mechanizmu rynkowego.
Uczestnicy procesu gospodarowania i powiązania między nimi. Decyzje konsumenta i
producenta. Rynek kapitałowy. Państwo jako podmiot regulujący gospodarkę.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów
I rok, semestr II
Dr inż. Ryszard Dziekan
44
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Imię i nazwisko
osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy
nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
modułowi/przedmiot
owi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
z przedmiotu,
a także formę
i warunki zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
j.w.
wykład, ćwiczenia audytoryjne
wykład: 20, ćwiczenia audytoryjne 10
3
Celem przedmiotu jest przedstawienie najważniejszych pojęć i praw ekonomicznych,
wyjaśnienie roli i wpływu podejmowanych decyzji przez gospodarstwa domowe na
działalność przedsiębiorstw, zapoznanie z funkcjonowaniem rynku oraz motywami
podejmowania decyzji dotyczących produkcji przez przedsiębiorstwa. Przedstawienie
roli państwa jako podmiotu regulującego gospodarkę. Kształcenie umiejętności
definiowania podstawowych pojęć ekonomicznych oraz praktyczne wykorzystanie
praw ekonomicznych, analizowanie zmian popytu i podaży, a także wyznaczanie
optimum technicznego i maksymalnego zysku przedsiębiorstwa.
metody podające, wykład problemowy, ćwiczenia problemowe
Ćwiczenia: oceny formujące - ocenianie ciągłe wykonywanych zadań, ocena
podsumowująca – poprawne wykonanie ćwiczeń,
Wykłady: egzamin ustny
45
17.
przedmiotu oraz
18.
Zamierz
one
efekty
kształce
nia*
19.
Wiedza
Umiejętności
Kompetencj
e społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykłady:
1. Potrzeby ludzkie i możliwości ich zaspakajania.
2. Sposoby rozwiązywania podstawowych problemów ekonomicznych – systemy
gospodarcze.
3. Funkcjonowanie mechanizmu rynkowego – strona popytu i podaży na rynku.
4-5. Elastyczność popytu i podaży.
6. Podstawowe struktury rynkowe.
7. Uczestnicy procesu gospodarowania i powiązania między nimi.
8. Gospodarowanie budżetem konsumenta.
9. Decyzje dotyczące konsumpcji.
10. Cele i podstawowe decyzje producenta. Koszty i przychody.
11-12. Ekonomiczne podstawy podejmowania decyzji przez producenta.
13. Charakterystyka rynku kapitałowego.
14. Rola państwa we współczesnej gospodarce rynkowej.
15. Polityka fiskalna państwa.
16. System bankowy. Polityka pieniężna państwa.
17. Rynek pracy. Bezrobocie i polityka jego zwalczania.
18. Inflacja i polityka antyinflacyjna.
19. Cykle gospodarcze.
20. Mierniki wzrostu i rozwoju gospodarczego.
Ćwiczenia:
1. Zasoby ekonomiczne. Wybór i koszt alternatywny.
2. Granica możliwości produkcyjnych. Systemy ekonomiczne.
3. Działanie rynku.
4. Równowaga rynkowa.
5-6. Rynki pracy, kapitałowy i zasobów naturalnych.
7-8. Konsument jako podmiot na rynku.
9-10. Producent jako podmiot na rynku.
- zna podstawowe kategorie gospodarki rynkowej oraz rozumie podstawowe procesy
mikro i makroekonomiczne
- wykorzystuje teorie konsumenta i producenta w interpretacji problemów praktyki
gospodarczej oraz ocenia racjonalność decyzji podmiotów gospodarczych i
gospodarstw domowych,
- posługuje się miernikami społeczno-ekonomicznymi w ocenie rozwoju rynku
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
- jest ukierunkowany do aktywnego życia społecznego i zawodowego
1. Milewski R. Belka M. 1999. Elementarne zagadnienia ekonomii.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
2. Milewski R., Kwiatkowski E. 2005. Podstawy ekonomii, Wydawnictwo
3. Nojszewska E.1995. Podstawy ekonomii. WSiP, Warszawa.
1. Adamowicz E. i inni. 2003. Ekonomia bez tajemnic, WSiP, Warszawa.
Mierzejewska-Majcherek J. 2007. Podstawy ekonomii. Wydawnictwo Difin,
Warszawa.
2. Mierzejewska-Majcherek J. 2007. Podstawy ekonomii. Wydawnictwo Difin,
Warszawa.
3. Samuelson P. Nordhaus W. 2006. Ekonomia. Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenia pracą studenta)
udział w zajęciach, aktywność,
30
przygotowanie i wykonanie ćwiczeń,
20
przygotowanie do egzaminu
25
75
3
Numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
46
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
x
Projekt
x
Laboratorium
Ćwiczenia
1
Wiedza
- zna podstawowe kategorie gospodarki rynkowej
oraz rozumie podstawowe procesy mikro i
makroekonomiczne
Wykład
efektu
kształcenia
Umiejętności
1
2
- wykorzystuje teorie konsumenta i producenta w
interpretacji problemów praktyki gospodarczej oraz
ocenia
racjonalność
decyzji
podmiotów
gospodarczych i gospodarstw domowych,
- posługuje się miernikami społecznoekonomicznymi w ocenie rozwoju rynku
x
x
Kompetencje społeczne
1
2
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji,
- jest ukierunkowany do aktywnego życia
społecznego i zawodowego
x
x
x
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
1.
2.
8.
Opis
Pedagogika
Instytut Rolnictwa
RO.13.2.W
polski
Geneza, rozwój i kształtowanie się dyscypliny. Prekursorzy i twórcy współczesne zadania. Podstawowe pojęcia i kategorie dyscypliny:
profilaktyka, kompensacja, wsparcie społeczne, praca w środowisku,
siły społeczne i ich organizacja. Główne środowiska życia człowieka,
ich funkcje, przemiany i zagrożenia - rodzina, społeczność lokalna,
grupa rówieśnicza, środowiska intencjonalne. Wybrane dziedziny
aktywności człowieka: kultura, czas wolny, rekreacja, aktywność
społeczna i obywatelska, organizacje pozarządowe, wolontariat.
Zagrożenia globalne i lokalne oraz sytuacje ryzyka dla jednostek,
grup i środowiska - bezrobocie, ubóstwo, deprywacja potrzeb,
rozwarstwienie społeczne, niesprawiedliwość społeczna,
dziedziczenie położenia społecznego, starość, dezorganizacja rodziny.
Kryzys więzi społecznych i wartości. Dysfunkcjonalność instytucji i
państwa.
Przedmiot obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów.
I rok, sem. II
mgr Katarzyna Langenfeld
47
9.
prowadząca dany
przedmiot
10.
Formuła przedmiotu
11.
Wymagania wstępne
12.
dydaktycznych
Wykład (30 godz.)
13.
przypisana
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Wiedza na poziomie szkoły średniej
Studia stacjonarne:
Wykład – 30 godzin
Studia niestacjonarne:
Wykład – 30 godzin
1 ECTS
- zapoznanie studentów z podstawową problematyką pedagogiki
społecznej, jej rozwojem i obecnymi wyzwaniami;
- przedstawienie zagrożeń lokalnych i globalnych oraz sytuacji ryzyka
dla jednostek, grup i środowiska.
- dostarczenie niezbędnej wiedzy diagnostycznej dotyczącej poziomu
rozwoju społecznego oraz szkolnych i pozaszkolnych działań
uspołeczniająco-wychowawczych, a także konstruktywnego wpływu
na rozwój dzieci i młodzieży ich środowisk rodzinnych,
rówieśniczych, lokalnych, a także mediów;
• wykład – 2 godziny tydzień.
• konsultacje regularne,
•
konsultacje organizowane w indywidualnych przypadkach;
Wykład –
(ZO) egzamin pisemny z pytaniami otwartymi
wymagającymi dłuższej odpowiedzi,
48
17.
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Tematyka wykładów:
Treści programowe (tematyka zajęć):
1. Charakterystyka metodologiczna pedagogiki społecznej. Pedagogika
społeczna jako dyscyplina naukowa. Główne kierunki pedagogiki społecznej.
2. Podstawowe pojęcia i kategorie dyscypliny: profilaktyka, kompensacja,
wsparcie społeczne, praca w środowisku, siły społeczne i ich organizacja.
3. Główne środowiska życia człowieka, ich funkcje, przemiany i zagrożeniarodzina, społeczność lokalna, grupy rówieśnicze.
4. Zagrożenia lokalne i globalne oraz sytuacje ryzyka dla jednostek, grup i
środowiska: bezrobocie, ubóstwo, deprywacja potrzeb, rozwarstwienie
społeczne, niesprawiedliwość społeczna, starość, dezorganizacja rodziny itd.
5. Wybrane dziedziny aktywności człowieka: kultura, czas wolny, rekreacja,
aktywność społeczna i obywatelska, organizacje pozarządowe, wolontariat.
6. Praca socjalna jako uruchamianie potencjalnych sil społecznych w
środowisku.
7. Ruchy i inicjatywy społeczne na rzecz zapobiegania alkoholizmowi i
narkomanii. Wybrane metody edukacyjno-terapeutyczne.
8. Środowisko społeczne jako przedmiot diagnozy. Środowisko człowieka
jako biosfera, socjosfera i technosfera. Składniki środowiska społecznego:
grupy i ich rodzaje, organizacje, społeczności lokalne, instytucje, kategorie
osób itd. Postawy wobec problemów społecznych, problemy społeczne w
aktualnie zmieniającej się rzeczywistości społeczno- ekonomicznej.
9.Promocja zdrowia w ujęciu pedagogiki społecznej (zdrowie i choroba jako
kategorie społeczne, zdrowie w obszarze zainteresowania pedagogiki
społecznej).
10. Instytucje diagnozujące środowisko: ośrodki pomocy społecznej, poradnie
psychologicznopedagogiczne,
rodzinne
ośrodki
diagnostycznokonsultacyjne,
kuratorzy sadowi, ośrodki interwencji kryzysowej, instytucje prowadzące
działalność pedagogiczną,. Zakres i przeznaczenie diagnoz.
Student
- definiuje zjawiska związane z rozwojem społeczeństwa i znajduje
przyczyny jego rozwoju
Student
- prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz
uczestniczy w dyskusji celem osiągnięcia wspólnego stanowiska
- analizuje przyczyny i przebieg konkretnych procesów i zjawisk
społecznych , prawnych i kulturowych
Student
- rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając wyznaczone
funkcje) lub samodzielnie
- jest ukierunkowany do aktywnego życia społecznego i zawodowego
na terenach wiejskich
LITERATURA PODSTAWOWA:
Kawula S. (red.), Pedagogika społeczna. Dokonania – aktualność perspektywy. Podręcznik akademicki dla pedagogów, Wyd. Adam
Marszałek, Toruń 2005.
Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik
akademicki, t. 1, Wyd. PWN, Warszawa 2007.
Marynowicz-Hetka E. (red.), Pedagogika społeczna. Podręcznik
akademicki, t. 2, Wyd. PWN, Warszawa 2007.
Pilch T., Lepalczyk I., (red.) Pedagogika społeczna człowiek w
zmieniającym się świecie, Wyd. „Żak”, Warszawa 2003.
LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA
Radziewicz-Winnicki A. (red.), Pedagogika społeczna w obliczu
realiów codzienności, Wyd. Akademickie i Profesjonalne, Warszawa
2008.
Pilch T., Lalak D., Elementarne pojęcia pedagogiki społecznej i pracy
socjalnej, Wyd. Akademickie Żak, Warszawa 1999.
Orzechowska G. (red.), Pedagogika społeczna i jej współczesne
konteksty, Wyd. Edukacyjne Akapit, Toruń 2008.
49
Udział w konsultacjach
30
2
Przygotowanie do egzaminu
2
Napisanie egzaminu
2
36
1
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
definiuje zjawiska związane z rozwojem
społeczeństwa i znajduje przyczyny jego
rozwoju
+
+
1
UMIEJĘTNOŚCI
prezentuje własne poglądy z
+
wykorzystaniem różnych form oraz
uczestniczy w dyskusji celem osiągnięcia
wspólnego stanowiska
2
analizuje przyczyny i przebieg
konkretnych procesów i zjawisk
społecznych , prawnych i kulturowych
+
+
+
1
rozwiązuje postawione zadania w zespole
(spełniając wyznaczone funkcje) lub
samodzielnie
2
jest ukierunkowany do aktywnego życia
społecznego i zawodowego na terenach
wiejskich
+
+
+
+
50
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
13. przypisana
Opis
Doświadczalnictwo rolnicze
Instytut Rolnictwa
RO.14.2.W, RO.14.2.C
polski
Przygotowanie studentów do samodzielnego opracowania metodyki badań,
przeprowadzenia eksperymentu oraz opracowania wyników. Zapoznanie studentów
z wyposażeniem wzorcowych laboratoriów w aparaturę i technikę badawczą.
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok I, semestr II, studia stacjonarne
jak wyżej
Wykłady i ćwiczenia
Brak
2 ECTS – wykłady
1 ECTS -ćwiczenia
1.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Zapoznanie z historią i stanem obecnym doświadczalnictwa agro i
zootechnicznego.
2. Przygotowanie studentów do samodzielnego opracowania metodyki
badań oraz statystycznego opracowania ich wyników.
3. Zapoznanie z prawidłowym stawianiem hipotez oraz wyciąganiem
wniosków z eksperymentów.
4. Wykorzystanie eksperymentu jako elementu pracy dyplomowej.
Ćwiczenia terenowe- aktywizacja studentów przez dyskusję i kolokwium
zaliczeniowe.
Wykład –3 godz. tygodniowo
Ćwiczenia – 3 godz. raz w miesiącu (wyjazdowe)
51
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Ćwiczenia: aktywny udział w zajęciach oraz kolokwium zaliczeniowe
Wykład: egzamin ustny z materiału wykładu i zalecanej literatury.
Wykłady:
1. Zapoznanie z tematyką przedmiotu i zalecaną literaturą.
2. Obserwacja i doświadczenie jako metoda badań.
3. Pojęcie „empirii potocznej” jako głównego motoru postępu.
4. Trzy etapy formuowania prawa naukowego.
5. Początek doświadczalnictwa „instytucjonalnego” w Europie i Polsce.
6. Doświadczalnictwo agrotechniczne.
7. Doświadczalnictwo zootechniczne.
8. Plan pracy naukowej, hipoteza, eksperyment oraz opracowywanie
wyników badań.
Ćwiczenia:
1. Wojewódzkie Laboratorium Weterynaryjne w Krośnie- zapoznanie z
nowoczesną aparaturą oraz techniką w zakresie badania surowców
zwierzęcych, żywności pasz oraz diagnozowania jednostek chorobowych
odzwierzęcych.
2. Rejonowe Laboratorium Ochrony Środowiska w Jaśle- zapoznanie z metodyką i
aparatura badawczą w zakresie oznaczeń zanieczyszczeń (chemicznych i
mikrobiologicznych) powietrza gleby i wody.
3. Zootechniczny Zakład Doświadczalny w Odrzechowej (Instytut Zootechniki w
Balicach)- zapoznanie się z doświadczeniami prowadzonymi na zwierzętach.
4. Gospodarstwo Doświadczalne Zespołu Szkół Rolniczych w Nowosielcach oraz
Zakład Doświadczalny Oceny Odmian w Dukli- zapoznanie się z prowadzeniem
prac badawczych w agrotechnice.
* Zna zasady formowania prawa naukowego oraz opracowania metodyki
eksperymentu
* Poznał ogólne wytyczne badań agro i zootechnicznych
* Zapoznał się z nowoczesną aparatura i techniką badawczą
* Potrafi opracować plan pracy naukowej (określić teren badań, materiał i metody)
* W oparciu o znajomość metod statystyki dokonać analizy wyników badań
* Rozumie rolę eksperymentu jako głównego motoru społecznego postępu
* Docenia społeczno-zawodowe doświadczenie (tzw. empirię potoczną)
1. Bednarek R. i inni. 2004. Badania ekologiczno-gleboznawcze. Wyd.
2. Ruszczyc Z. 1970. Metodyka doświadczeń zootechnicznych. PWRiL,
Warszawa.
3. Sapek-Falenty B. 2009. Badania chemiczne w służbie rolnictwa i ochrony
środowiska. Instytut Melioracji i Użytków Zielonych, Zeszyty
edukacyjne 12, Wydawnictwo IMUZ.
1. Łomnicki A. 1999. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników, wyd.
II. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Oktawa W. 1980. Elementy statystyki i metodyka doświadczalnictwa.
3. Starzyńska W. 2000. Statystyka praktyczna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
52
30
Przygotowanie do ćwiczeń
10
Opracowanie przykładowego planu pracy badawczej
10
50
3
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Ćwiczenia
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Laboratorium
WIEDZA
1
Zna zasady formowania prawa naukowego
oraz opracowania metodyki eksperymentu
x
2
Poznał ogólne wytyczne badań agro i
zootechnicznych
Zapoznał się z nowoczesną aparatura i
techniką badawczą
x
3
X
x
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
Potrafi opracować plan pracy naukowej
(określić teren badań, materiał i metody)
2
W oparciu o znajomość metod statystyki
dokonać analizy wyników badań
1
Rozumie rolę eksperymentu jako głównego
motoru społecznego postępu
x
2
Docenia społeczno-zawodowe doświadczenie
(tzw. empirię potoczną)
X
X
x
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
1.
Opis
Grafika inżynierska
Instytut Techniczny, Zakład Informatyki Stosowanej w Technice
53
3. Kod przedmiotu
6. Typ przedmiotu
przedmiot
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
13. przypisana
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
RO.15.2.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z możliwościami zastosowań
oprogramowań do komputerowego wspomagania projektowania oraz
poznanie technik szybkiego tworzenia dokumentacji konstrukcyjnej. Cel ten
pozwoli wykształcić umiejętność praktycznego wykorzystania systemu
AutoCad do tworzenia modeli geometrycznych typowych prostych części
maszynowych oraz dokumentacji technicznej w postaci rysunków
technicznych wykonawczych gotowych do plotowania.
•
I rok / sem. II
Dr inż. Jan Ziobro,
Mgr Arkadiusz Zulewski
j.w.
Ćwiczenia laboratoryjne
Wymagana realizacja zagadnień z przedmiotu technologia informacyjna oraz
podstawy rysunku technicznego.
30 godz., studia stacjonarne
3
Wiedza: Student ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć związanych z
grafika inżynierską oraz programem AutoCad. Zna i rozumie proces
numerycznego odwzorowania prostych elementów maszynowych. Ma wiedze
na temat poleceń i funkcji do kształtowania i edycji rysunku
Umiejętności:
Potrafi wykorzystać elementy znormalizowane w celu szybkiego i
poprawnego tworzenia obiektu rysunkowego. Potrafi posługiwać się
programem AutoCad oraz tworzyć obiekty i dokumentację techniczną.
Kompetencje społeczne:
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Ma świadomość i rozumie
priorytety służące do realizacji prostych zadań inżynierskich
Ćwiczenia odbywają się, co tydzień, w laboratorium Systemów CAx, w IT
PWSZ. Wymiar zajęć: 30godz. (15tyg. w semestrze po 2godz. tygodniowo).
Metody nauczania:
•
konsultacje (zarówno regularne, jak też organizowane w indywidualnych
przypadkach)
•
praca w laboratorium
•
ćwiczenia praktyczne
54
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Podstawę zaliczenia stanowi opanowanie treści merytorycznych przedmiotu
realizowanych podczas zajęć oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury.
Warunkiem uzyskania zliczenia jest uczestnictwo studenta w zajęciach oraz
pozytywna ocena z kolokwium zaliczeniowego. Formą 1,5godz. kolokwium
jest wykonanie wskazanego ćwiczenia projektowego w programie AutoCad.
Ćwiczenia praktyczne obsługi systemu CAD na bazie programu AutoCad:
1) Ogólne zasady konstrukcji. Struktura procesu projektowania -2godz.
2) Systemy Cax i bazy danych elementów znormalizowanych -2godz.
3) Układy współrzędnych. Nastawy rysunkowe -2godz.
4) Tworzenie rysunku prototypowego -2godz.
5) Polecenia wspomagające rysowanie w AutoCad-dzie -2godz.
6) Podstawowe polecenia kształtowania i edycji obiektów rysunkowych 4godz.
7) Rysowanie precyzyjne z użyciem: współrzędnych, lokalizacji, uchwytów,
sterowania wyświetlaniem -4godz.
8) Opcje rysowania i edycji 2D -2godz.
9) Organizacja obszaru modelu i papieru -2godz.
10) Plotowanie rysunków -2godz.
11) Proces tworzenia płaskiej dokumentacji modelu -2godz.
12) Zaawansowane polecenia kształtowania i edycji części -4godz.
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez
studentów wskazanej literatury.
1) Zna terminologię oraz podstawowe pojęcia wiązane z grafiką
inżynierską i programem AutoCad.
2) Charakteryzuje proces numerycznego odwzorowania elementów.
3) Rozróżnia polecenia i stosowane funkcje kształtowania i edycji rysunku.
1) Potrafi posługiwać się programem AutoCad do tworzenia rysunków.
2) Umie korzystać z baz danych elementów znormalizowanych.
3) Potrafi tworzyć dokumentację techniczną
1) Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
2) Potrafi określić priorytety służące do realizacji prostych zadań
inżynierskich
Grudziński L.: „Naucz się z nami! Projektować w AutoCadzie”.
Komputerowa Oficyna Wydawnicza Help, Michałowice k. Warszawy, 2002,
Help programu AutoCad. Wersja elektroniczna
Materiały dostarczane przez prowadzącego
Pikoń A.: „AutoCad 2004PL”. Helion, Gliwice, 2003.
Samodzielne wykonywanie ćwiczeń na zdjęciach – 1ECTS
30
Aktywność i indywidualizacja – 1ECTS
30
Samodzielna ścieżka poszukiwań podobnych rozwiązań – 1ECTS
30
55
90
3
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
Numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
Ma wiedzę związaną z zagadnieniami
komputerowego tworzenia dokumentacji
technicznej
1
L
Zna metody i techniki cyfrowego
odwzorowania prostych elementów
2
L
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi pozyskiwać informację z baz danych
elementów znormalizowanych
Potrafi porozumiewać się przy użyciu cyfrowej
dokumentacji technicznej w środowisku
zawodowym
1
2
L
L
Potrafi posługiwać się oprogramowaniem do
komputerowego wspomagania projektowania
AutoCad
3
Rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia
kwalifikacji
1
L
Potrafi określić priorytety służące do realizacji
prostych zadań inżynierskich.
2
L
L
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
Opis
Ergonomia i BHP w rolnictwie
RO.16.2.Wk – dla studiów stacjonarnych
polski
56
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Definicje cele i zakres ergonomii. Podstawowy układ ergonomiczny.
Charakterystyka procesu pracy. Etapy procesu pracy. Obciążenie
człowieka pracą.
Fizjologiczne aspekty pracy.
Rodzaje i metody pomiaru obciążenia praca fizyczną i psychiczną.
Rodzaje zmęczenia.
Psychospołeczne i organizacyjne aspekty pracy. Potrzeby
realizowane w procesie pracy.
Modele podejścia do pracy. Sposoby motywacji i style kierowania.
Parametry charakteryzujące sylwetkę człowieka (antropometria,
pozycja ciała przy pracy).
Antropometryczne zasady kształtowania obszarów pracy.
Parametry przestrzenne stanowiska pracy i jego elementów
składowych.
Czynniki materialne środowiska pracy.
Przyczyny wypadków przy pracy i postępowanie powypadkowe.
Choroby zawodowe – przyczyny i sposoby zapobiegania.
Podstawowe przepisy BHP. Zasady udzielenia pierwszej pomocy.
Prawo pracy.
Obowiązkowe ubezpieczenia w rolnictwie
Zasady higieny i ochrony zdrowia
Dobre praktyki bezpieczeństwa pracy w produkcji roślinnej i
zwierzęcej.
Dobre praktyki bezpieczeństwa i higieny pracy podczas innych prac
wykonywanych przez rolników
6. Typ przedmiotu
przedmiot
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
13. przypisana
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Obowiązkowy do zaliczenia semestru II
Praca w grupach, pokaz, konsultacje w indywidualnych przypadkach,
prezentacje
Rok I semestr II [studia stacjonarne i niestacjonarne]
Józef Gocko
jw.
Wykład konwersatoryjny
brak
15
1
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów obowiązującymi przepisami w
zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, podstawowymi zagadnieniami z
zakresu ergonomii, organizacji pracy i prawa pracy.
57
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Obecność na zajęciach. Wykonanie projektu i prezentacji
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
ich realizacji
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
18.
Wiedza
Zamierzone
efekty
18.
kształcenia
*
Definicje cele i zakres ergonomii. Podstawowy układ ergonomiczny
– 0,5 godz.
Charakterystyka procesu pracy. Etapy procesu pracy. Obciążenie
człowieka pracą.- 0,5 godz.
Fizjologiczne aspekty pracy .- 1 godz.
Rodzaje i metody pomiaru obciążenia praca fizyczną i psychiczną.
Rodzaje zmęczenia..- 1 godz.
Psychospołeczne i organizacyjne aspekty pracy. Potrzeby
realizowane w procesie pracy .- 1 godz.
Modele podejścia do pracy. Sposoby motywacji i style kierowania.
.- 1 godz.
Parametry charakteryzujące sylwetkę człowieka (antropometria,
pozycja ciała przy pracy) .- 1 godz.
Antropometryczne zasady kształtowania obszarów pracy .- 1 godz.
Parametry przestrzenne stanowiska pracy i jego elementów
składowych.-1godz
Czynniki materialne środowiska pracy- 1godz
Przyczyny wypadków przy pracy i postępowanie powypadkow.- 0,5
godz.
Choroby zawodowe – przyczyny i sposoby zapobiegania. .- 0,5
godz.
Podstawowe przepisy BHP. Zasady udzielenia pierwszej pomocy. .1 godz.
Prawo pracy. .- 0,5godz.
Obowiązkowe ubezpieczenia w rolnictwie.- 0,5 godz.
Zasady higieny i ochrony zdrowia.- 1 godz.
Dobre praktyki bezpieczeństwa pracy w produkcji roślinnej i
zwierzęcej. .- 1 godz.
Dobre praktyki bezpieczeństwa i higieny pracy podczas innych prac
wykonywanych przez rolników.- 1 godz.
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia i materiały
oraz funkcje budowli technicznych wspierające kształtowanie krajobrazu w
celu poprawy jakości bytowania człowieka
Umiejętności
prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz uczestniczy w
dyskusji celem osiągnięcia wspólnego stanowiska
Kompetencje
społeczne
jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych
58
• Rosner J. (1982): Podstawy ergonomii, PWN, Warszawa
• Szlązak J. Szlązak N.: „Bezpieczeństwo i Higiena Pracy” wydanie
drugie ,Wydawnictwa AGH, Kraków 2010
Materiały źródłowe (przepisy, normy, publikacje)
•
Dyrektywa Rady (80/68/EWG) z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie
ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym
przez niektóre substancje niebezpieczne (Dz. Urz. WE L 20 z
26.1.1980, str. 43, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 15, t.1, str. 134, z późn. zm.) art. 4 i 5
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
•
Dyrektywa Rady (91/414/EWG) z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca
wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz. U. WE L 230
z 19.8.1991, str.1-32, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 332-367, z późn. zm.)
•
Dyrektywa Rady (91/676/EWG) z dnia 12 grudnia 1991 r. dotycząca
ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi przez
azotany pochodzenia rolniczego (Dz. Urz. WE L 375, z 31.12.1991,
str. 1-8, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz.
15, t. 2, str. 68, z późn. zm.) art. 4 i 5
•
Dyrektywa Rady (96/22/WE) z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca
zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych związków o
działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i b-agonistycznym
•
Dyrektywa Rady (98/58/WE) z dnia 20 lipca 1998 r. dotycząca
ochrony zwierząt hodowlanych (Dz. Urz. WE L 221 z 8.8.1998, str.
23-27, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3,
t. 23, str. 316 – 320, z późn. zm.)
•
Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych (Dz. U.
Nr 16, poz.78, z późn. zm.) art. 15 ust. 4
•
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. (Dz.U. Nr
111, poz. 724, z późn. zm.)
•
Ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu. (Dz. U. Nr
147, poz. 103
•
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach. (Dz.U. 2007 Nr 39,
poz. 251 Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z
dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy
o odpadach)
•
Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. (Dz. U. 2005 Nr 229,
poz. 2019 z późn. zm.)
•
Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin. (Dz. U. 2004
Nr 11, poz. 94, z późn. zm.)
•
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 maja 2005 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i trybu
udzielania pomocy finansowej na dostosowanie gospodarstw rolnych
do standardów Unii Europejskiej objętej planem rozwoju obszarów
wiejskich (Dz. U. Nr 93 poz. 780)
•
Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24.08.2004r. w sprawie
wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich
zatrudniania przy niektórych z tych prac (Dz. U. Nr 200, poz. 2047 z
późn. Zm.).
kontakt
z nauczycielem akademickim – 5 ECTS
15
59
prowadzącego
lub
z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla
realizacji zadań programowych przedmiotu – 2 ECTS
10
25
1
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
Numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
2
zna podstawowe zasady, metody, techniki,
technologie, narzędzia i materiały oraz funkcje
budowli
technicznych
wspierające
kształtowanie krajobrazu w celu poprawy
jakości bytowania człowieka
posiada ogólną wiedzę na temat oceny i
standaryzacji surowców rolniczych i leśnych,
ich znaczenia dla procesów logistycznych (np.
w kontekście wykorzystania ich w żywieniu
oraz w przetwórstwie rolno-spożyczym,
drzewnym)
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem
różnych form oraz uczestniczy w dyskusji celem
osiągnięcia wspólnego stanowiska
posiada umiejętności ruchowe z zakresu
różnych
form
aktywności
fizycznej
(rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych i
estetycznych)
x
x
1
jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy
własnej i innych
x
2
ma świadomość obciążeń środowiskowych
wynikających z produkcji roślinnej
x
60
II rok / Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Geologia z geomorfologią
Instytut Rolnictwa
RO.19.3.W
RO.19.3.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje budowę Ziemi, pochodzenie minerałów i skał, procesy
endogeniczne i egzogeniczne, rzeźbotwórczą działalność sił zewnętrznych, geologię
historyczną – stratygrafię oraz przegląd form geomorfologicznych.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia dotyczące elementów krystalografii, właściwości
minerałów oraz skał magmowych, osadowych i metamorficznych.
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
rok II, semestr III
Marek Kołodziejczyk
wykłady / ćwiczenia
Brak
wykłady 15
ćwiczenia 20
W: 1 ECTS
C: 2 ECTS
Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi
zagadnieniami
dotyczącymi
zjawisk
geologicznych
oraz
procesów
geomorfologicznych. Student po ukończeniu kursu powinien umieć opisać i
zinterpretować wybrane zjawiska, procesy geologiczne oraz geomorfologiczne
zachodzące współcześnie i w geologicznej skali czasu, a także rozpoznać
najważniejsze minerały skałotwórcze oraz skały magmowe, osadowe i metamorficzne.
wykład / ćwiczenia
61
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady
Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
Wymagania formalne: uczestnictwo w wykładach i ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z wykładów i
wskazanych lektur.
Ćwiczenia
Zaliczenie ustne.
Wymagania formalne: uczestnictwo w ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z ćwiczeń i
wskazanych lektur.
1. Geologia i geomorfologia – zarys problematyki – 2 godz.
3. Wiadomości o Ziemi – pozycja w układzie Słonecznym, budowa, właściwości
geofizyczne, skład chemiczny (mineralogiczny) – 2 godz.
4. Rzeźba skorupy ziemskiej – 2 godz.
5. Charakterystyka
i
wyjaśnienie
głównych
geologicznych
procesów
endogenicznych (plutonizmu, wulkanizmu, metamorfizmu, diastrofizmu) – 4
godz.
6. Charakterystyka
i
wyjaśnienie
głównych
geologicznych
procesów
egzogenicznych (eolicznych, fluwialnych, działalności morza, wód podziemnych,
lodowców i lądolodów, wietrzenia) – 2 godz.
7. Geologia historyczna i stratygrafia – 2 godz.
8. Antropogeniczne formy ukształtowania terenu: wyrobiska górnicze,
niecki,
hałdy – 1 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1.
Elementy krystalografii. Minerały skałotwórcze – 2 godz.
2.
Cechy rozpoznawcze minerałów. Ogólne wiadomości o skałach –3 godz.
3.
Minerały środowiska skał magmowych – 2godz.
4.
Skały magmowe, powstawanie i formy występowania – 3 godz.
5.
Minerały środowiska skał osadowych – 3 godz.
6.
Skały osadowe i ich powstawanie 3 – godz.
7.
Skały metamorficzne – 4 godz.
- zna geologiczne procesy endogeniczne i egzogeniczne oraz ich wpływ na budowę
Ziemi,
- posiada wiedzę na temat powierzchniowych procesów rzeźbotwórczych
(geomorfologicznych),
- zna podstawy geologii historycznej,
- zna rodzaje i topograficzne rozmieszczenie na terenie Polski macierzystych skał
glebotwórczych.
- zna właściwości minerałów,
- ma wiedzę na temat genezy powstawania skał magmowych, osadowych i
metamorficznych.
- interpretuje zjawiska geologiczne i geomorfologiczne, które uformowały teren oraz
mają wpływ na jego właściwości,
- posiada umiejętność kojarzenia faktów wynikających z zapisu geologicznego
- rozpoznaje i klasyfikuje formy rzeźby terenu,
- rozpoznaje najważniejsze minerały skałotwórcze,
- posiada umiejętność klasyfikacji skał zgodnie z ich genezą powstawania,
- rozpoznaje najważniejsze skały magmowe, osadowe i metamorficzne.
- ma świadomość antropogenicznego oddziaływania na formy ukształtowania rzeźby
terenu,
- rozumie zagrożenia wynikające z gwałtownie zachodzących procesów geologicznych
- np. procesów osuwiskowych, powodzi, tsunami itp.
- rozumie potrzebę dbałości o
jakość opracowań geologicznych i geomorfologicznych wykorzystywanych przy
projektowaniu zagospodarowania terenu,
- organizuje pracę w małym zespole w celu wykonania określonych zadań.
62
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Klimaszewski M. 2003. Geomorfologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
2. Mizerski W. 2006. Geologia dymnamiczna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
3. Mizerski W. 2009. Geologia Polski. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Stupnicka E. 2007. Geologia regionalna Polski. Wydawnictwo
Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1996. Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i
geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Red. T. Komornicki.
Wyd. AR, Kraków.
45
30
75
3
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
zna geologiczne procesy endogeniczne i
egzogeniczne oraz ich wpływ na budowę Ziemi
X
2
posiada wiedzę na temat powierzchniowych
procesów rzeźbotwórczych
zna rodzaje i topograficzne rozmieszczenie na
terenie Polski macierzystych skał
zna właściwości minerałów,
- ma wiedzę na temat genezy powstawania skał
ma wiedzę na temat genezy powstawania skał
magmowych, osadowych i metamorficznych
zna strukturę i teksturę skał
X
3
4
5
6
X
X
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
interpretuje zjawiska geologiczne i
geomorfologiczne, które uformowały teren oraz
X
63
3
posiada umiejętność kojarzenia faktów
wynikających z zapisu geologicznego
rozpoznaje i klasyfikuje formy rzeźby terenu
4
rozpoznaje najważniejsze minerały skałotwórcze
X
5
posiada umiejętność klasyfikacji skał zgodnie z
ich genezą powstawania
rozpoznaje najważniejsze skały magmowe,
osadowe i metamorficzne
X
2
6
X
X
X
rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji
1
ma świadomość antropogenicznego
oddziaływania na formy ukształtowania rzeźby
terenu
2
R1A_K05
rozumie zagrożenia wynikające z gwałtownie
zachodzących procesów geologicznych - np.
procesów osuwiskowych, powodzi, tsunami itp.
R1A_K02
organizuje pracę w małym zespole w celu
wykonania określonych zadań
X
X
X
X
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
Opis
Chemia rolna
Wyk - RO.20.3.W
Ćwiczenia laboratoryjne - RO.20.3.C
polski
Skład chemiczny i granulometryczny gleby, składniki odżywcze, skład chemiczny
roślin i ich potrzeby nawozowe, rodzaje nawozów organicznych i mineralnych oraz
sposoby ich stosowania.
Przedmiot jest obowiązkowy do zaliczenia drugiego roku studiów oraz do ukończenia
całego toku studiów
Rok drugi, semestr trzeci
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk / Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
j.w.
przedmioty wprowadzające: agrofizyka, chemia ogólna, fizjologia z elementami
biochemii, mikrobiologia
Wykład – 25
Ćwiczenia laboratoryjne -25
Ćwiczenia terenowe -5
64
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
11.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykład – 2 ECTS
Ćwiczenia- 3 ECTS
Wiedza: student posiada wiedzę dotyczącą składu środowiska glebowego jako miejsca
odżywiania się roślin, poprawy właściwości tego środowiska, funkcji ważniejszych
składników pokarmowych w życiu roślin i sposobu ich dostarczania, wyboru rodzaju
nawozów, terminu ich stosowania oraz wpływu nawożenia na środowisko
przyrodnicze.
Umiejętności: student po odbyciu kursu potrafi wykonać niektóre analizy chemiczne
oraz ocenić na podstawie wyglądu roślin oraz pewnych wskaźników jakość
środowiska glebowego, podjąć konkretne decyzje w celu jego poprawy, ustalić
potrzeby nawozowe roślin i sporządzić bilans nawożenia.
Kompetencje społeczne: student rozumie ważność problemu, czyli rolę nawożenia
roślin w produkcji żywności oraz oddziaływania nawożenia na środowisko
przyrodnicze i upowszechnianie tej wiedzy.
Wykład 25 godz. po cztery godz. co dwa tygodnie; ćwiczenia laboratoryjne cztery
godz. co dwa tyg. (7 spotkań) i ćwiczenia terenowe – 5 godz.
Ćwiczenia- Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje się po zaliczeniu sprawozdań
sprawdzających wiedzę z poszczególnych tematów pracowni oraz oddaniu
sprawozdań z wszystkich doświadczeń. Obecność na ćwiczeniach terenowych i
oddanie sprawozdania z ćwiczeń terenowych.
Wykłady: skład chemiczny roślin - 3 godz. Klasyfikacja składników mineralnych - 2
godz. Prawa rządzące nawożeniem – 3 godz. Skład środowiska glebowego – 4 godz..
Gleba – źródło składników pokarmowych – 3 godz. Rodzaje kwasowości i przyczyny
zakwaszenia – 3 godz.. Wymagania nawozowe roślin – 4 godz. Podział nawozów i
zasady ich stosowania – 3 godz.
Ćwiczenia:
1. Skład mineralny i organiczny gleby. Oznaczenie pH gleby i określenie
potrzeb wapnowania.
2. Kwasowość hydrolityczna, suma zasad wymiennych i właściwości buforowe
gleb.
3. Rola materii organicznej w glebie. Oznaczenie węgla org. za pomocą metody
Tiurina.
4. Dostępność substancji odżywczych w glebie – zawartość fosforu i potasu w
glebie – metoda Egnera-Riehma
5. Skład chemiczny roślin i potrzeby nawozowe roślin.
6. Rodzaje nawozów mineralnych i sposoby ich stosowania. Metody
sporządzania bilansów składników pokarmowych
7. Badanie potrzeb i efektywności nawożenia, pobór prób glebowych –
ćwiczenia terenowe.
Realizacja w formie zajęć seminaryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.
Student zna: podstawowe składniki gleby; wie jaki wpływ na jakość gleby ma jej skład
granulometryczny, zawartość próchnicy i odczyn pH; wie jakie znaczenie mają makro
i mikroelementy w roślinach, oraz jak wpływa na rośliny ich nadmiar lub niedobór,
zna różne rodzaje nawozów organicznych i mineralnych i wie jak je stosować.
Student potrafi: oznaczyć pH gleby, oraz sumę zasad wymiennych, zbadać zawartość
węgla organicznego w glebie, oznaczyć zawartość chemiczną roślin mineralizując na
sucho i na mokro i wykrywając makro i mikroelementy metodami analitycznymi,
potrafi zbadać nawozy mineralne oraz obliczyć potrzeby nawozowe roślin.
Student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia i dokształcania, potrafi pracować w
grupie, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoje i innych.
65
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
12.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Grzebisz W. 2008. Nawożenie roślin uprawnych – część 1. Podstawy
nawożenia . PWRiL, Poznań.
2. Grzebisz W. 2008. Nawożenie roślin uprawnych – część 2. Nawozy i
systemy nawożenia. PWRiL, Pozań.
3. Mercik S. 2004. Chemia rolna: podstawy teoretyczne i praktyczne.
SGGW, Warszawa.
4. Sienko M.I. i inni. 2002. Chemia: podstawy i zastosowanie.
Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa.
1. Fotyma M., Mercik S. 1992. Chemia rolna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
2. Koter M. 1979. Chemia rolna. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Roszyk E. 1981. Przewodnik do ćwiczeń z chemii rolnej. Skrypty
Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław.
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach
konsultacji) konieczna dla realizacji zadań przedmiotu – 1
ECTS
70
55
125
5
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
2
3
Znajomość podstawowych składników gleby, jej
skład granulometryczny, zawartość próchnicy i
odczyn pH makro i mikroelementów w roślinach
Znaczenie
oraz efekty ich niedoboru lub nadmiaru
Znajomość rodzajów nawozów mineralnych i
organicznych oraz zasad ich stosowania
+
+++
++
+++
+++
+++
UMIEJĘTNOŚCI
1
Znajomość technik oznaczania pH gleby oraz
sumy zasad wymiennych
+
++
2
Umiejętność oznaczania węgla organicznego w
glebie
+
++
3
Umiejętność mineralizacji materiału organicznego
+
++
4
Umiejętność analitycznego wykrywania makro i
mikroelementów w materiale organicznym
+
+
5
Umiejętność oznaczania nawozów mineralnych
+
+
66
6
Umiejętność obliczania potrzeb nawozowych roślin
++
++
1
2
+
+
+
+
3
+
+
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Opis
Ogólna Uprawa Roli i Roślin
RO.21.3.W (wykłady); RO.21.3.C (ćwiczenia)
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie wiedzy dotyczącej siedliska roślin uprawnych, systemów i
technik uprawy roli, specyfiki uprawy różnych gleb, układania zmianowań, systemów rolniczych,
biologii chwastów i metod regulacji zachwaszczenia.
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z cechami polowej produkcji roślinnej,
systemami rolniczymi, systemami uprawy roli i roślin, biologią chwastów i metodami regulacji
zachwaszczenia, racjonalnym wyborem odpowiednich metod i technologii w uprawie roli i roślin,
które umożliwią opłacalność produkcji w sposób bezpieczny dla środowiska.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze III
Rok studiów II, semestr III, studia stacjonarne, Planowanie Przestrzenne i Kształtowanie Kraj. Roln.
Prof. dr hab. Kazimierz Klima (wykłady), mgr inż. Mateusz Kaczmarski (ćwiczenia)
j. w.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia terenowe
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka, botanika, agrometeorologia,
mikrobiologia, chemia rolna
fizjologia
Wykłady 35 godz, ćwiczenia laboratoryjne 20 godz., ćwiczenia terenowe 5 godz.
Wykłady 3 ECTS, ćwiczenia laboratoryjne i terenowe 2 ECTS
67
roślin,
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: student ma wiedzę dotyczącą zadań uprawy roli i roślin, a w szczególności wiedzę związaną
z terminologią, specyfiką i naukowymi podstawami polowej produkcji roślinnej; teoretycznymi
podstawami uprawy roli; technologią uprawy roli, ze szczególnym uwzględnieniem zabiegów
uprawowych, doprawiających glebę, zespołami uprawek a także ze specyfiką uprawy gleby w
konkretnych warunkach; ogólnymi zasadami siewu i sadzenia roślin, pielęgnowaniem i zbiorem
roślin uprawnych; ekologią chwastów i ich zwalczaniem z uwzględnieniem metod konwencjonalnych
i ekologicznych; zmianowaniami i płodozmianami dla różnych gleb i gospodarstw prowadzonych
różnymi metodami, w tym ekologicznymi; nowymi kierunkami w uprawie roli i w konkretnych
technologiach; Student zna i rozumie zasady racjonalnego wyboru odpowiednich metod i technologii
w uprawie roli i roślin, które umożliwią uzyskanie opłacalność produkcji, a także nie będą miały
ujemnego wpływu na środowisko. Student zna podstawowe technologie uprawy roli i roślin
umożliwiające wykorzystać potencjał przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób
bezpieczny dla środowiska.
Umiejętności: student potrafi wybrać odpowiednią metodę i technologię w uprawie roli i roślin,
która umożliwi uzyskanie opłacalność produkcji i nie będzie niekorzystnie oddziaływać na
środowisko.
Kompetencje społeczne: student ma świadomość ważności i rozumienie pozaagrotechnicznych
aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
15.
Metody dydaktyczne
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne,
ćwiczenia terenowe, samodzielne studiowanie przez
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i
ćwiczeniach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji,
rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). Warunkiem zaliczenia
egzaminu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez
samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest
opanowanie przez studenta materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz
pozytywne zaliczenie wykonywanych prac, projektów, sprawozdań z
pojedynczych ćwiczeń i wszystkich sprawdzianów występujących podczas
semestru.
Ćwiczenia terenowe: sprawozdanie z ćwiczeń terenowych.
16.
68
Wykłady: 1) Teoretyczne podstawy i zadania uprawy roli i roślin – 3
godz.; 2) Charakterystyka polowej produkcji roślinnej – 2 godz.; 3)
Siedlisko roślin uprawnych, źródła i rodzaje zanieczyszczeń pochodzące z
uprawy roli i roślin – 2 godz.; 4) Technologia uprawy roli (poszczególne
uprawki, zespoły uprawek, uprawa różnych rodzajów gleb i pod różne
rośliny itp.) umożliwiająca wykorzystać potencjał przyrody dla uzyskania
plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla środowiska – 3 godz.; 5)
Nowe kierunki w uprawie roli – 2 godz.; 6) Siew i sadzenie roślin
uprawnych, dobór roślin uprawnych do warunków gospodarowania – 3
godz.; 7) Pielęgnowanie roślin uprawnych – 3 godz.; 8) Zbiór roślin
uprawnych – 3 godz.; 9) Chwasty, ich rozpoznawanie, występowanie,
rozwój i zwalczanie – 4 godz.; 10) Zmianowania i płodozmiany,
charakterystyka i rozpoznawanie elementów zmianowania – 4 godz.; 11)
Charakterystyka różnych systemów rolnictwa – 2 godz. 12) Zasady
17.
ich realizacji
podejmowania decyzji i wyboru metod oraz technologii w uprawie roli i
roślin, które umożliwią uzyskanie opłacalności w sposób bezpieczny dla
środowiska. Źródła i rodzaje zanieczyszczeń środowiska pochodzące z
uprawy roli i roślin. Nowe tendencje w ogólnej uprawie i konieczność
uczenia się przez całe życie – 4 godz.;
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Ćwiczenia laboratoryjne:
1) Konstruowanie i ocena zmianowań, wartość przedplonowa roślin w zmianowaniu. Elementy
zmianowania. Człony i ogniwa zmianowania dla różnych warunków siedliskowych i warunków
gospodarowania. Kryteria podziału płodozmianiu. Uprawa roli w zmianowaniu. Oddziaływanie
uprawy na środowisko, obliczanie glebochronności płodozmianów – ćwiczenia projektowe- 6 godz.;
2) Przygotowanie materiału siewnego. Wartość użytkowa i obliczanie ilości wysiewu – 2 godz,; 3)
Biologia i ekologia chwastów segetalnych, rozpoznawanie chwastów w fazie siewek i w fazie
kwiatowej – 6 godz.; 4) Herbicydy, dobór w zależności od rośliny uprawnej, składu zbiorowiska i
warunków siedliskowych. Oddziaływanie herbicydów na jakość plonu na środowisko. Zasady
prawidłowego wykonania oprysku – ćwiczenia projektowe – 6 godz.
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne wykonywane w sali ćwiczeniowej przeznaczonej dla
ogólnej uprawy roli i roślin. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Ćwiczenia terenowe:
Rozplanowanie pola do orki i innych zabiegów uprawowych, obserwacja wykonywania różnych
rodzajów orek. Ocena wykonania zabiegów uprawowych: orki, kultywatorowania, bronowania,
gryzownia wykonywanych w podstawowych uprawkach. Ocena stanu roślin uprawnych w polu –
rozpoznawanie roślin, fazy rozwojowe. Ocena stanu zachwaszczenia i skuteczności działania
herbicydów. Ocena zbiorowisk chwastów w różnych warunkach siedliskowych – 5 godz.
69
Sposób realizacji: ćwiczenia terenowe wykonywane na polu doświadczalnym, kolekcji roślin
uprawnych oraz polach produkcyjnych zlokalizowanych w Technikum Rolniczym w Nowosielcach k.
Sanoka.
18.
3.
1.
Wiedza
Zamierzone
efekty
kształcenia*
2.
3.
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i roślin pozwalające wykorzystać potencjał
przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla środowiska.
Charakteryzuje źródła i rodzaje zanieczyszczeń środowiska pochodzące z uprawy roli i roślin.
Charakteryzuje występowanie, rozwój i zwalczanie chwastów
1.
Umiejętności
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki chwastów i roślin uprawnych (elementów
zmianowania)
2. Dobiera gatunki i odmiany roślin uprawnych do warunków gospodarowania.
3. Podejmuje decyzje o wyborze technologii uprawy roli i roślin, które umożliwią pozyskanie plonu
w sposób przyjazny dla środowiska.
Kompetencje
społeczne
1.
2.
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania uprawy roślin na środowisko.
1, Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów akademii
rolniczych), pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa, 1996.;
2. Ogólna uprawa roli i roślin : materiały pomocnicze do zajęć na studiach stacjonarnych i
zaocznych : praca zbiorowa / [aut. Helena Domańska et al.].- Wyd. 5.- Warszawa ; Łódź : Państ.
Wydaw. Naukowe. Oddział, 1974 (Łódź : Zakł. Graf. Wydaw. Nauk.)
3, Klaassen H., Freitag J. 2004. Profesjonalny atlas chwastów. BASF.
4, Klima K. 2006. Rolnictwo ekologiczne. MAAR Kraków
5, Tomicka I. 1999. Technologie produkcji roślinnej. Podręcznik dla techników rolniczych.
PWRiL .
1.
2.
3.
4.
5.
.
Klima K. 2000. Produkcyjnośc i glebochronność płodozmianów w warunkach górskich Beskidu
Niskiego. Zesz. Nauk. AR Kraków, Rozprawy 258.
Klima K. Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ im. J. Grodka w
Sanoku.
Jones A., Duck R, Reed R., Weyers J. 2002. Nauka o środowisku. PWN Warszawa
Nigel J. B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. WN-T.
Kożuch A., Mirończuk A. 2008. Agrobiznes –podstawy ekonomiki agrobiznesu. Cz. I i II. Wyd. S
i P Warszawa
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 2,5 ECTS
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 2,5 ECTS
70
55
125 h
5
70
WIEDZA
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i
roślin pozwalające wykorzystać potencjał przyrody
dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób
*
EK-K_W13
Charakteryzuje źródła i rodzaje zanieczyszczeń
środowiska pochodzące z uprawy roli i roślin.
*
EK-K_W17
Charakteryzuje występowanie, rozwój i zwalczanie
chwastów.
*
EK-K_W09
UMIEJĘTNOŚCI
EK-K_U06
EK-K_U16
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki
chwastów
i
roślin
uprawnych
(elementów
zmianowania)
Dobiera gatunki i odmiany roślin uprawnych do
warunków gospodarowania.
EK-K_U20
EK-K_U22
Podejmuje decyzje o wyborze technologii uprawy roli
i roślin, które umożliwią pozyskanie plonu w sposób
przyjazny dla środowiska.
EK-K_01
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania
uprawy roślin na środowisko.
*
*
*
*
EK-K_06
*
*
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
1.
2.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Opis
Szczegółowa Uprawa i Roślin
RO.22.3.W, RO.22.3.C
polski
71
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Celem przedmiotu jest przedstawienie technologii uprawy podstawowych roślin stosowanych w
rolnictwie naszego kraju.
Podczas zajęć zostanie omówione znaczenie produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej świata i
Polski. Następnie zostanie przedstawiona agrotechnika podstawowych roślin uprawianych w Polsce
ze szczególnym uwzględnieniem terenów górskich i górzystych. Studenci zostaną zapoznani z
technologiami uprawy w różnych warunkach i metodach gospodarowania tak, aby dodatnio
wpływać na środowisko oraz uzyskiwać wysokiej i dobrej jakości plony przy satysfakcjonującej
opłacalności. W ramach ćwiczeń studenci poznają budowę morfologiczna i anatomiczna roślin
rolniczych, wartość użytkową, będą rozpoznawać nasiona. Będą rozpoznawać także rośliny w
różnych fazach rozwojowych W ramach ćwiczeń projektowych wykonają projekty kart
technologicznych dla wybranych gatunków roślin.
Umiejętności i kompetencje: Studenci umieją dostosować wymagania roślin uprawnych do
warunków klimatyczno-glebowych oraz zaplanować całokształt uprawy ważniejszych roślin
uprawnych.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze III
Rok studiów II, semestr III, studia stacjonarne. Planowanie Przestrzenne i Kształ. Kraj. Roln.
Prof. dr hab. Kazimierz Klima (wykłady) , mgr inż. Mateusz Kaczmarski (ćwiczenia)
j. w.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne, ćwiczenia terenowe,
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka, botanika, agrometeorologia,
mikrobiologia, chemia rolna
fizjologia
roślin,
Wykłady 40 godz., ćwiczenia laboratoryjne 20 godz., ćwiczenia terenowe 5 godz.
Wykłady 3 ECTS, ćwiczenia 3 ECTS
Wiedza: student ma wiedzę w zakresie znaczenia produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej
świata i Polski, opisuje podstawowe rośliny uprawiane w Polsce ze szczególnym uwzględnieniem
terenów podgórskich i górzystych. Student zna technologie uprawy roślin przy różnych warunkach i
metodach gospodarowania, które nie wpływają ujemnie na środowisko i stwarzają możliwości
uzyskiwania wysokich i dobrej jakości plonów, przy satysfakcjonującej rolnika opłacalności
produkcji.
Umiejętności: student rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki roślin uprawnych. Zna
morfologię i budowę nasion roślin uprawnych. Student posiada umiejętność zastosowania
technologii produkcji polowej dla zbóż, okopowych, przemysłowych i roślin pastewnych.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość ważności i rozumienie pozaagrotechnicznych
aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne i terenowe, samodzielne studiowanie przez studentów
72
16.
17.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
danego przedmiotu
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i
ćwiczeniach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji,
rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). Warunkiem zaliczenia
egzaminu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez
samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest
opanowanie przez studenta materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz
materiału pochodzącego z samodzielnego studiowania wskazanej literatury
podstawowej i uzupełniającej. Konieczne jest także zaliczenie
wykonywanych prac, projektów, sprawozdań z pojedynczych ćwiczeń i
wszystkich sprawdzianów występujących podczas semestru.
Ćwiczenia terenowe: sprawozdanie z ćwiczeń terenowych.
ich realizacji
Wykłady:
1) Rola produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej świata i Polski– 3 godz.; 2) Charakterystyka
botaniczno-biologiczna roślin uprawnych – 3 godz.; 3) Technologie uprawy zbóż, dobór gatunków i
odmian zbóż do warunków klimatyczno-glebowych, zwłaszcza dla terenów górskich – 5 godz.; 4)
Technologie uprawy roślin okopowych (korzeniowych i bulwiastych), dobór gatunków i odmian
roślin okopowych do warunków klimatyczno-glebowych, zwłaszcza dla terenów górskich – 5 godz.;
5) Technologie uprawy roślin przemysłowych (oleistych, włóknistych i specjalnych), dobór gatunków
i odmian roślin przemysłowych do warunków klimatyczno-glebowych – 5 godz.; 6) Technologie
uprawy roślin pastewnych motylkowatych, dobór gatunków i odmian roślin pastewnych
motylkowatych do warunków klimatyczno-glebowych – 5 godz.; 7) Technologie uprawy roślin
pastewnych niemotylkowatych oraz ziół, dobór gatunków i odmian roślin pastewnych
niemotylkowatych do warunków klimatyczno-glebowych – 5 godz.; 8) Znaczenie gospodarcze,
kierunki użytkowania i jakość plonu roślin rolniczych. Konserwacja i przechowywanie płodów
rolnych. Oddziaływanie uprawy roślin na środowisko – 4 godz.; 9) Zasady podejmowania decyzji i
wyboru szczegółowych metod oraz technologii w uprawie roli i roślin, które umożliwią uzyskanie
opłacalności w sposób bezpieczny dla środowiska, przy akceptacji zasad kodeksu dobrej praktyki.
Postęp w szczegółowej uprawie i konieczność uczenia się przez całe życie – 5 godz.; Sposób
realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Ćwiczenia laboratoryjne:
1) Ziemniak, budowa morfologiczna i anatomiczna, wpływ zabiegu podkiełkowania i pobudzania na
plon, rozwój kiełka świetlnego i etiolowanie, fazy rozwojowe. Projekt technologii uprawy ziemniaka
(karty technologiczne)– 2 godz.; 2) Burak cukrowy i pastewny, brukiew, rzepa, marchew pastewna,
budowa morfologiczna i anatomiczna korzenia spichrzowego, skład chemiczny wartość przemysłowa
i pastewna, rozpoznawania nasion, odmiany rolnicze. Projekt technologii uprawy buraka
cukrowego, pastewnego, rzepy, marchwii pastewnej, cykorii (przydzielenie założeń projektowych
danego gatunku dla poszczególnych studentów, wypełnianie kart technologicznych) – 4 godz; 3)
Rośliny zbożowe, przynależność systematyczna, budowa morfologiczna i anatomiczna rośliny
zbożowej, anatomia i morfologia ziarniaka, rozpoznawanie nasion oraz roślin zbożowych w różnych
fazach rozwojowych. Projekt technologii uprawy roślin zbożowych jarych i ozimych (przydzielenie
założeń projektowych danego gatunku dla poszczególnych studentów) – 8 godz; 4) Rośliny
przemysłowe, przynależność systematyczna, budowa morfologiczna i anatomiczna roślin
przemysłowych (rzepak, tytoń, chmiel,len, konopie, lnianka), rozpoznawanie nasion oraz roślin
przemysłowych w różnych fazach rozwojowych, anatomia i morfologia nasion Projekt technologii
uprawy roślin przemysłowych (przydzielenie założeń projektowych danego gatunku dla
poszczególnych studentów) – 4 godz; 5) Rośliny pastewne oraz zioła, przynależność systematyczna,
budowa morfologiczna i anatomiczna roślin pastewnych (kukurydza, słonecznik, kapusta pastewna,
brukiew, mięta, rumianek, melisa, lubczyk ), rozpoznawanie nasion oraz roślin pastewnych i ziół w
różnych fazach rozwojowych, anatomia i morfologia nasion Projekt technologii uprawy roślin
pastewnych i ziół (przydzielenie założeń projektowych danego gatunku dla poszczególnych
studentów). – 2 godz;
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne wykonywane w sali ćwiczeniowej przeznaczonej dla
szczegółowej uprawy roślin. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Ćwiczenia terenowe:
Ocena stanu roślin uprawnych w polu – rozpoznawanie roślin, fazy rozwojowe. Ocena jakości
wykonania
zabiegów uprawowych. Ocena stanu zachwaszczenia i skuteczności działania
herbicydów
– 5 godz. Sposób realizacji: ćwiczenia terenowe wykonywane na polu
doświadczalnym, kolekcji roślin uprawnych oraz polach produkcyjnych zlokalizowanych w
Technikum Rolniczym w Nowosielcach k. Sanoka.
73
18.
7.
4.
Wiedza
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Charakteryzuje podstawowe problemy dotyczące roli produkcji roślinnej w gospodarce
żywnościowej świata i Polski.
5. Zna podstawowe technologie uprawy roślin pozwalające wykorzystać potencjał przyrody dla
uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla środowiska.
3. Charakteryzuje procesy konserwacji i przechowywania płodów rolnych.
3.
2.
6.
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki roślin uprawnych.
Projektuje karty technologiczne dla wybranych gatunków roślin uprawnych.
Zna budowę morfologiczną podstawowych roślin uprawnych.
2.
2.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania uprawy roślin na środowisko.
1. Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin, t. 1. i t. 2. Wyd. AR we Wrocławiu.
2, Tomicka I. 1999. Technologie produkcji roślinnej. Podręcznik dla techników rolniczych.
PWRiL .
3. Sanderski M. 2009. Zioła, praktyczny poradnik o ziołach i ziołolecznictwie. Wyd. Liber
Warszawa
5. Kruczek A. 2011. Ćwiczenia ze szczegółowej uprawy roślin rolniczych. Wyd. Uniw.
Przyrodniczy w Poznaniu
5.
6.
7.
8.
5.
Małachowski K., Budziewicz-Guźlecka A. 2007. Gospodarka a środowisko i ekologia. Wyd. 2.
CeDeWu, Warszawa
Klima K. Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ im. J. Grodka w
Sanoku.
Jones A., Duck R, Reed R., Weyers J. 2002. Nauki o środowisku. PWN Warszawa
Nigel J. B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. WN-T.
Kożuch A., Mirończuk A. 2008. Agrobiznez. Cz. I i II. Wyd. S i P Warszawa
65
65
130 h
6
74
WIEDZA
EK-K_W09
EK-K_W13
Charakteryzuje podstawowe problemy dotyczące roli
produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej
świata i Polski.
*
Zna podstawowe technologie uprawy roślin
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody dla
uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób
*
Charakteryzuje procesy konserwacji i
przechowywania płodów rolnych.
EK-K_W17
*
UMIEJĘTNOŚCI
EK-K_U06
EK-K_U05
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki
roślin uprawnych.
*
Projektuje karty technologiczne dla wybranych
gatunków roślin uprawnych.
*
EK-K_U07
Zna budowę morfologiczną podstawowych roślin
uprawnych.
EK-K_01
wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania
uprawy roślin na środowisko.
*
*
EK-K_06
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
Opis
Mikrobiologia
RO.25.4.W; RO.25.4.C
polski
75
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Celem przedmiotu jest przedstawienie struktury, zróżnicowania mikroorganizmów,
organizacji komórki prokariotycznej, podstaw klasyfikacji i systematyki
drobnoustrojów oraz mechanizmów rekombinacji genetycznej drobnoustrojów.
Podczas zajęć student nabędzie umiejętności na temat interpretacji zjawisk
zachodzących pod wpływem mikroorganizmów oraz możliwości stosowania
podstawowych technik mikrobiologicznych w praktyce rolniczej.
Po zakończeniu zajęć laboratoryjnych nabędzie umiejętności hodowli i badania
właściwości fizjologicznych drobnoustrojów w warunkach laboratoryjnych.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze IV
Rok studiów II, semestr IV
Dr Magdalena Konieczny
j.w.
Wykład
Ćwiczenia laboratoryjne
Ćwiczenia audytoryjne
Przedmioty wprowadzające: zoologia, botanika
15 godz. wykładów
15 godz. ćwiczeń
2
Wiedza: Student charakteryzuje budowę komórki bakteryjnej (prokariotycznej) oraz
zna budowę drożdży, pleśni i wirusów. Ma podstawową wiedzę w zakresie klasyfikacji
mikroorganizmów, zna wybrane chorobotwórcze drobnoustroje dla człowieka, roślin i
zwierząt.
Umiejętności: wskazuje możliwości wykorzystania mikroorganizmów w praktyce
rolniczej, biotechnologii, przemyśle rolno-spożywczym, ochronie środowiska oraz
dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem mikroorganizmów. Umie
wykorzystywać techniki laboratoryjne w celu hodowli drobnoustrojów oraz ich
oznaczenia.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość związku współczesnej
mikrobiologii
z inżynierią genetyczną i biotechnologią oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności, dba o jakość i staranność wykonywanych zadań, potrafi zarządzać czasem
• Wykład akademicki – 3 godziny tygodniowo
• Ćwiczenia laboratoryjne i audytoryjne – 2 godziny tygodniowo
• Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
• Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
76
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
Forma zaliczenia wykładów –
egzamin pisemny, test otwarty. Warunkiem
dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie przez studenta
treści merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas
wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie
wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia ćwiczeń:
17. przygotowanie do każdych ćwiczeń sprawdzane na każdych zajęciach
18. pozytywne zaliczenie kolokwium
19. obecność na ćwiczeniach laboratoryjnych
Wykład:
1) Historia nauk mikrobiologicznych, klasyfikacja mikroorganizmów, wielkość,
kształt i budowa komórek oraz osłon komórkowych należących do trzech
domen: Eucarya, Eubacteria, i Archea (3 godz.)
2) Struktura genomu i sposób przekazywania informacji genetycznej (2 godz)
3) Metabolizm – olbrzymia plastyczność, różnorodność typów troficznych
mikroorganizmów prokariotcznych (2 godz.)
4) Zastosowanie mikroorganizmów w praktyce rolniczej, biotechnologii,
przemyśle rolno-spożywczym, ochronie środowiska. Związek współczesnej
mikrobiologii z inżynierią genetyczną (3 godz.)
5) Bakterie, grzyby i wirusy chorobotwórcze dla człowieka i zwierząt (przegląd
systematyczny). Wybrane zagadnienia z immunologii (3 godz.)
6) Elementy wirusologii – budowa, rodzaje, przegląd systematyczny wirusów
roślin i zwierząt. Czynniki niekonwencjonalne – wiroidy, wirina, i priony (2
godz.).
Ćwiczenia:
1) Zasady BHP w pracowni mikrobiologicznej. Wyposażenie laboratorium.
Metody sterylizacji (2 godz.)
2) Hodowla drobnoustrojów w warunkach laboratoryjnych, rodzaje podłoży (3
godz.)
3) Techniki posiewania i hodowli drobnoustrojów. Metody barwienia
mikroorganizmów
(3 godz.)
4) Metody barwienia mikroorganizmów (cz.2). Technika mikroskopowania (2
godz.)
5) Morfologia i fizjologia komórek eucaryota –drożdże i pleśnie (3 godz.)
6) Hodowla wirusów w warunkach laboratoryjnych (2 godz.)
7) Kolokwium. Zaliczenie ćwiczeń (1 godz.)
Sposób realizacji:
• ćwiczenia nr 1 i 6 – ćwiczenia audytoryjne
• ćwiczenia 2-5 – ćwiczenia laboratoryjne
3)
Wiedza
4)
5)
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
3)
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
4)
3)
4)
1.
zna budowę komórki bakteryjnej, drożdży pleśni, wirusów oraz wybranych
niekonwencjonalnych czynników zakaźnych
zna podstawy systematyki mikroorganizmów oraz charakteryzuje wybrane
chorobotwórcze drobnoustroje dla człowieka, roślin i zwierząt
opisuje mikroorganizmy wykorzystywane w praktyce rolniczej,
biotechnologii, przemyśle rolno-spożywczym, ochronie środowiska.
potrafi uzyskać drobnoustroje w warunkach laboratoryjnych przy
wykorzystaniu dostępnych technik
dokonuje
interpretacji
zjawisk
zachodzących
pod
wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich zastosowania w działalności
rolniczej, przetwórstwie rolno-spożywczym, biotechnologii, ochronie
środowiska.
student posiada świadomość związku współczesnej mikrobiologii z
inżynierią genetyczną i biotechnologią oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności,
77
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Hans G. Schlegel, „Mikrobiologia ogólna”, PWN W-wa, 2005
2. J. Nicklin i in., „Mikrobiologia – krótkie wykłady”, PWN W-wa, 2004
3. Z. Anusz, „Mikrobiologia i parazytologia lekarska”, PZWL 1999
4. W. Kunicki-Goldfinger, „Życie bakterii”,
5. K. Kotełko, „Biologia bakterii”,
6. W. Kędzia i H. Koniar, „Diagnostyka mikrobiologiczna”,
1. Wojtatowicz M. i in. Mikrobiologia ogólna. Wyd. UWP Wrocław 2008.
40
10
50
2
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
2
3
zna budowę komórki bakteryjnej, drożdży pleśni,
wirusów oraz wybranych niekonwencjonalnych
czynników zakaźnych
zna podstawy systematyki mikroorganizmów
oraz charakteryzuje wybrane chorobotwórcze
drobnoustroje dla człowieka, roślin i zwierząt
opisuje mikroorganizmy wykorzystywane w
praktyce rolniczej, biotechnologii, przemyśle
rolno-spożywczym, ochronie środowiska.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
potrafi uzyskać drobnoustroje w warunkach
laboratoryjnych przy wykorzystaniu dostępnych
technik
dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod
wpływem mikroorganizmów oraz możliwości ich
zastosowania w działalności rolniczej,
przetwórstwie rolno-spożywczym, biotechnologii,
ochronie środowiska.
*
*
*
78
1
*
2
3
student posiada świadomość związku
współczesnej mikrobiologii z inżynierią
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Gleboznawstwo
Instytut Rolnictwa
RO.26.4.W
RO.26.4.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje charakterystykę procesów glebotwórczych, morfologię
i właściwości gleb, sposoby kształtowania żyzności gleby, klasyfikację bonitacyjną
oraz charakterystykę kompleksów przydatności rolniczej i systematykę gleb.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia dotyczące właściwości fizycznych i
fizykochemicznych gleby, analizę budowy profilu glebowego najważniejszych typów
gleb oraz systematykę gleb Polski.
rok II, semestr IV
brak
wykład 30
ćwiczenia 10
ćwiczenia terenowe 5
2
Realizacja przedmiotu ma na celu przedstawienie właściwości i funkcji gleb w
ekosystemach. Student poznaje procesy glebotwórcze, funkcjonowanie trójfazowego
układu gleby, właściwości fizyczne, fizykochemiczne i biologiczne gleb, czynniki
kształtujące żyzność gleby, systematykę gleb Polski i WRB, bonitację gleb, kompleksy
przydatności rolniczej oraz zagrożenia procesami degradacji.
79
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady
Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
wskazanych lektur.
Ćwiczenia
Zaliczenie ustne.
Wymagania formalne: uczestnictwo w ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z ćwiczeń i
wskazanych lektur.
1. Powstawanie gleb – czynniki glebotwórcze – 3 godz.
2. Morfologia gleb (budowa profilu glebowego, miąższość, barwa, struktura gleb) – 3
godz.
3. Fizyczne właściwości gleb (faza stała, ciekła i gazowa gleby) – 3 godz.
4. Chemiczne i fizykochemiczne właściwości gleb (właściwości sorpcyjne i buforowe
gleb, odczyn gleby – 3 godz.
5. Substancja organiczna gleby i jej przeobrażenia (zawartość, formy i typy próchnicy
w glebach) – 3 godz.
6. Żyzność i urodzajność gleby – 2 godz.
7. Użytkowanie i bonitacja gleb w Polsce – 2 godz.
8. Bonitacyjna klasyfikacja gleb – 3 godz.
9. Kompleksy przydatności rolniczej gleb – 3 godz.
10. Genetyczne podstawy i kryteria systematyki gleb Polski – 3 godz.
11. Degradacja gleb – 2 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1. Skład mechaniczny gleby. Nomenklatura i metody oznaczania składu
mechanicznego gleb – 2 godz.
2. Oznaczanie składu mechanicznego gleby – 1 godz.
3. Odczyn gleby – metoda kolorymetryczna Helliga, metoda potencjometryczna – 1
godz.
4. Budowa profilu glebowego. Systematyka gleb Polski, gleby fitogeniczne – 2 godz.
5. Systematyka gleb Polski, gleby autogeniczne – 1 godz.
6. Systematyka gleb Polski, gleby semihydrogeniczne – 1 godz.
7. Systematyka gleb Polski, gleby hydrogeniczne – 1 godz.
8. Systematyka gleb Polski, gleby aluwialne – 1 godz.
Ćwiczenia terenowe: 5 godz.
- zna i rozumie procesy glebotwórcze,
- zna podstawowe właściwości gleb,
- ma wiedzę z zakresu bonitacji gleb i określania kompleksów przydatności rolniczej
gleb,
- zna wybrane typy gleb (według Systematyki gleb Polski),
zna elementarną terminologię stosowaną w gleboznawstwie,
- interpretuje zjawiska zachodzące w środowisku glebowym pod wpływem warunków
klimatycznych,
- analizuje mechanizm procesów glebotwórczych,
- potrafi określić przydatność gleb do uprawy określonych gatunków roślin,
- dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w środowisku glebowym
związane z kształtowaniem żyzności gleby,
- rozumie zagrożenia oraz skutki degradacji gleb.
- potrafi oznaczyć skład granulometryczny gleby, pH i zinterpretować wyniki tych
oznaczeń,
- posiada umiejętność rozpoznawania najważniejszych skał macierzystych gleb Polski,
- rozpoznaje główne poziomy glebowe najważniejszych typów gleb Polski
- ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za
zachowanie naturalnych zasobów środowiska glebowego,
- organizuje pracę w małym zespole w celu wykonania określonych zadań.
80
1. Bednarek R., Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2004.
Badania ekologiczno – gleboznawcze. Wydawnictwo Naukowe
PWN, Warszawa.
2. Klimaszewski M. 2003. Geomorfologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
3. Mizerski W. 2009. Geologia dynamiczna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Mizerski W. 2009. Geologia Polski. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
5. Pondel H. 1994. Stan gleb użytkowanych rolniczo w Polsce w
latach 1980-1990. PIOŚ, Warszawa.
6. Stupnicka E. 2007. Geologia regionalna Polski. Wydawnictwo
Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
7. Zawadzki S. 1999. Gleboznawstwo: Podręcznik dla studentów.
Wyd. 4 popr. i uzup. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne,
Warszawa.
1. Koćmit A. 1997. Gleboznawstwo z elementami geologii. Wyd. AR, Szczecin.
2. Kowalik S. 2007. Zagadnienia z gleboznawstwa. AGH Uczelniane Wydawnictwa
Naukowo – Dydaktyczne, Kraków.
3. Mocek A. 2000. Geneza, analiza i klasyfikacja gleb. Wyd. AR, Poznań.
4. Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. Red. T. Komornicki. 1991. Przewodnik do
ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. II. Metody laboratoryjne analizy gleby.
Wyd. AR, Kraków.
Zawadzki S. 2002. Podstawy gleboznawstwa. PWRiL, Warszawa.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego
lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla
52
10
62
2
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
2
3
zna i rozumie procesy glebotwórcze
zna podstawowe właściwości gleb
ma wiedzę z zakresu bonitacji gleb i określania
kompleksów przydatności rolniczej gleb
X
4
zna wybrane typy gleb
X
X
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
81
interpretuje zjawiska zachodzące w środowisku
glebowym pod wpływem warunków
klimatycznych
analizuje mechanizm procesów glebotwórczych
potrafi określić przydatność gleb do uprawy
określonych gatunków roślin
rozumie zagrożenia oraz skutki degradacji gleb
1
2
3
4
5
X
X
X
X
potrafi oznaczyć skład granulometryczny gleby,
pH i zinterpretować wyniki tych oznaczeń
posiada umiejętność rozpoznawania
najważniejszych skał macierzystych gleb Polski
rozpoznaje główne poziomy glebowe
najważniejszych typów gleb Polski
6
7
X
X
X
kwalifikacji
ma świadomość znaczenia społecznej,
zawodowej i etycznej odpowiedzialności za
zachowanie naturalnych zasobów środowiska
glebowego
organizuje pracę w małym zespole w celu
wykonania określonych zadań
1
2
3
X
X
X
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
1
2
8
9
10
11
12
Opis
FIZJOLOGIA I ŻYWIENIE ZWIERZĄT
INSTYTUT ROLNICTWA
RO.30.3.W, RO.30.3.C
POLSKI
Rola i znaczenie żywienia zwierząt gospodarskich. Składniki odżywcze
zawarte w paszach i ich rola w żywieniu. Strawność pasz, przemiany
biochemiczne podstawowych składników pasz. Budowa i funkcjonowanie
układu pokarmowego różnych gatunków zwierząt. Systemy oceny wartości
pokarmowej pasz i zapotrzebowania zwierząt. Podział pasz i ich rola oraz
wykorzystanie w żywieniu. Zasady żywienia i układanie dawek pokarmowych
dla bydła, koni świń i drobiu.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok II semestr II
dr inż. Janusz Adamczyk
j.w.
Przedmioty wprowadzające: Chemia, Biochemia, Chów zwierząt
Wykład: 30
ćwiczenia: 15
82
13
przypisana
3
i
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
16
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
WIEDZA: student ma wiedzę dotyczącą podstawowych składników pasz,
budowy i funkcjonowania układu pokarmowego głównych gatunków zwierząt
hodowlanych oraz podziału, wartości odżywczej i wykorzystania różnych pasz
w żywieniu celem zapewnienia właściwego wzrostu, rozwoju, zdrowia
i produkcyjności zwierząt. Student zna i rozumie zasady wyboru i stosowania
odpowiednich dawek pokarmowych dla różnych grup wiekowych,
technologicznych, w zależności od stanu fizjologicznego lub stadium produkcji
zwierząt. Student zna podstawowe zasady układania dawek pokarmowych
i sposoby ich skarmiania, umożliwiające najlepsze wykorzystanie potencjału
genetycznego zwierząt w zakresie różnych kierunków produkcji,
zapewniających równoczesne uzyskanie produktów o wysokich walorach
odżywczych i zdrowotnych. Student zna podstawowe sposoby konserwacji
pasz zielonych na okres żywienia zimowego
UMIEJĘTNOŚCI: student potrafi uwzględniając gatunek i zapotrzebowanie
zwierzęcia na składniki pokarmowe, samodzielnie wybrać pasze i ułożyć
dawkę pokarmową która zapewni zwierzęciu właściwy wzrost, rozwój ,
zdrowie oraz pozwoli uzyskać produkt najwyższej jakości na optymalnym
poziomie przy ograniczeniu do minimum ujemnego oddziaływania na
środowisko
KOMPETENCJE: student ma świadomość wagi i wpływu pozażywieniowych
aspektów działalności inżynierskiej na zdrowie i produkcyjność zwierząt
gospodarskich, pozostających w ścisłej zależności z ekonomiką produkcji i jej
wpływem na środowisko. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Sposób realizacji: Wykład akademicki prowadzony metodą tradycyjną
Ćwiczenia- wprowadzenie do tematu- układanie przykładowych dawekwykonywanie zadań przez studentów
Egzamin pisemny.
Dopuszczenie do egzaminu- zaliczenie z przedmiotu
Zaliczenie ćwiczeń- pozytywna ocena z wykonywanych ciągle ćwiczeń
83
17
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
WYKŁADY:
1. Wpływ racjonalnego żywienia zwierząt na ich zdrowie i produktywność .
2. Związki organiczne – związki azotowe niebiałkowe.
3. Związki bez azotowe –tłuszcze i węglowodany.
4. Związki nieorganiczne występujące w paszach i ich rola w żywieniu
zwierząt.
5. Strawność pasz stosowanych w żywieniu zwierząt gospodarczych.
6. Bilans azotu i węgla.
7. Procesy przemian: węglowodanów, tłuszczów i białek.
8. Wartości biologiczne białka.
9. Rola wody jako składnika pokarmowego.
10. Witaminy i antybiotyki i inne regulatory wzrostu stosowane w żywieniu
zwierząt.
11. Zarys budowy i funkcjonowania przewodu pokarmowego podstawowych
gatunków zwierząt domowych
12. Trawienie i wchłanianie składników pokarmowych ,w poszczególnych
odcinkach przewodu pokarmowego
1. Pojęcie energetycznej wartości paszy.
2. Wartość skrobiowa paszy i inne mierniki wartości pokarmowej pasz.
3. Zasady podziału pasz.
4. Pasze objętościowe soczyste w żywieniu zwierząt.
5. Metody konserwacji pasz objętościowych- charakterystyka
żywieniowa
6. Pasze treściwe pochodzenia roślinnego i zwierzęcego ich rola i
wykorzystanie w żywieniu różnych gatunków zwierząt
7. Produkty uboczne przemysłu rolno-spożywczego stosowane w
żywieniu zwierząt
ĆWICZENIA:
1. Zasady układania dawek pokarmowych dla bydła, świń, koni, i drobiu,
zasady żywienia różnych grup wiekowych w zależności od stanu
fizjologicznego, poziomu produkcji lub wykonywanej pracy.
2. Układanie przykładowych dawek pokarmach dla poszczególnych
gatunków zwierząt przy wykorzystaniu tabel zamieszczonych w normach
żywienia
1. Zna podstawowe składniki pasz i ich rolę w żywieniu zwierząt
2. Charakteryzuję budowę i funkcjonowanie układów pokarmowych
zwierząt gospodarskich
3. Charakteryzuje techniki i technologie konserwacji i skarmiania pasz
1. Dobiera pasze produkowane w gospodarstwie dla poszczególnych
gatunków zwierząt
2. P odejmuje decyzje o technologii przygotowania i technice skarmiania
pasz
3. Analizuje wskaźniki produkcyjne zwierząt, wyciąga wnioski i weryfikuje
dawki pokarmowe (żywieniowe)
1. Rozumie potrzebę ciągłego uzupełniania i aktualizowania posiadanej
wiedzy
4. Troszczy się o jakość pasz produkowanych i przechowywanych
w gospodarstwie
1. Jamroz D. 2009. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Tom 1. i 2. Wyd.
2. Jamroz D. i inni. 2004. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Tom 3. Wyd.
Grodzki H. 1999. Żywienie i wychów cieląt i jałówek hodowlanych. Oficyna
Wydawnicza Hoża, Warszawa.
84
60
40
100
3
1.
2.
3.
1.
2.
3.
WIEDZA
Zna podstawowe składniki pasz i ich rolę w
X
żywieniu zwierząt
Charakteryzuję budowę i i funkcjonowanie
układów pokarmowych zwierząt
X
gospodarskich
Charakteryzuje techniki i technologie
X
konserwacji i skarmiania pasz
UMIEJĘTNOŚCI
Dobiera pasze produkowane w
gospodarstwie dla poszczególnych
gatunków zwierząt
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
X
X
Podejmuje decyzje o technologii
X
X
przygotowania i technice skarmiania pasz
Analizuje wskaźniki produkcyjne zwierząt,
wyciąga wnioski i weryfikuje dawki
X
pokarmowe (żywieniowe)
1.
Rozumie potrzebę ciągłego uzupełniania i
aktualizowania posiadanej wiedzy
X
X
2.
Troszczy się o jakość pasz produkowanych i
przechowywanych w gospodarstwie
X
X
85
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Opis
Agroekologia z ochroną środowiska
RO.17.4.W,
RO.17.4.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta ze znaczeniem definicji ekologii oraz
agroekologii, przedstawienie historii i ewolucji podstawowych pojęć, podziału
typologicznego i miejsca ekologii w obrębie nauk przyrodniczych oraz z podstawowymi
procesami ekologicznymi zachodzącymi w przyrodzie, jak również przedstawienie
zależności między człowiekiem a środowiskiem i jego wpływu na funkcjonowanie
układów przyrodniczych. Podczas zajęć wykładowych omawiane zostaną podstawowe
procesy ekologiczne w autekologii i synekologii ze szczególnym uwzględnieniem ich
znaczenia w agrocenozach – czynniki fizyczno-chemiczne, prawa: tolerancji i
minimum, walencja ekologiczna, cechy osobnicze a cechy populacji, interakcje
międzygatunkowe. Studenci poznają zależności pomiędzy układami ekologicznymi a
obiegiem materii i przepływem energii, funkcjonowanie i znaczenie łańcuchów
pokarmowych oraz problematykę sukcesji ekologicznej, a także zagadnienia z zakresu
interakcji wewnątrz i międzygatunkowych oraz struktur troficznych i energetyki
agroekosystemów jak również ekosystemów naturalnych. Poza tym studenci zapoznają
się z podstawowymi problemami ochrony środowiska w skali lokalnej i globalnej,
wzajemnymi uwarunkowaniami rozwoju gospodarczego, społecznego i stanu
środowiska oraz możliwościami indywidualnych działań na rzecz poprawy stanu
środowiska. Podczas zajęć ćwiczeniowych studenci poznają sposoby wykorzystania
wiedzy teoretycznej w praktyce rolniczej.
obowiązkowy do zaliczenia semestru III
Rok studiów II, semestr IV (studia 1-go° stacjonarne)
dr inż. Barbara Banach
j.w.
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: biologia - w
gimnazjum oraz w szkole średniej
86
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Wiedza: Student potrafi definiować podstawowe pojęcia, prawa i zasady
funkcjonowania środowiska przyrodniczego na poziomie autekologii i synekologii, ma
wiedzę oraz potrafi identyfikować i rozpoznawać relacje biosfery z geosferami:
atmosferą, hydrosferą i litosferą oraz zna i potrafi rozróżniać ogólne zależności między
antroposferą a komponentami biotycznymi i abiotycznymi środowiska, ma także wiedzę
na temat ekologii roślin i zwierząt, struktury oraz dynamiki ich populacji i zbiorowisk,
potrafi scharakteryzować ich adaptacje, strategie życiowe oraz właściwości
bioindykacyjne roślin, jak również zidentyfikować naturalne i antropogeniczne
przeobrażenia środowiska przyrodniczego.
Umiejętności: Student potrafi dokonać obliczeń i wykazuje umiejętność poprawnego
wnioskowania na podstawie uzyskanych wyników dotyczących zasadniczych
parametrów demograficznych populacji roślinnych, zwierzęcych i ludzkich oraz
dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie
podstawowych pojęć, procesów, czy schematów ekologicznych, potrafi także
wykorzystać wiedzę na temat interakcji międzygatunkowych oraz tolerancji
ekologicznej organizmów w planowaniu w praktyce rolniczej a także wykorzystuje
dostępne źródła informacji, w tym źródła elektroniczne, w celu poszerzenia wiedzy
dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu agroekologii i funkcjonowania
ekosystemów w warunkach naturalnych i przy antropopresji.
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę ciąglego podnoszenia swoich
kwalifikacji, ma świadomość znaczenia komponentów przyrody żywe i nieożywionej w
kształtowaniu
antroposfery
i wpływu działalności człowieka na kształt biosfery oraz jest w stanie podjąć dyskusję
na temat problematyki ekologicznej i w oparciu o racjonalne argumenty bronić swoich
przekonań.
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, konsultacje, samodzielne studiowanie
przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionej na
wykładach
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury
podstawowej
i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie
ćwiczeń.
każdorazowo na ich początku, realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń sprawdzane
po zakończeniu każdych zajęć, pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na
ćwiczeniach.
87
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady:
1. Wprowadzenie w tematykę przedmiotu – terminologia. Ekologia i agroekologia a
ochrona środowiska (2 godz.)
2. Różnorodność biologiczna (3 godz.)
3. Podstawowe działy ekologii: autekologia, synekologia; ekologia behawioralna,
ekologia fizjologiczna; ekologia stosowana - ekologia rolnicza (3 godz.)
4. Układy przyrodnicze - poziomy organizacji systemów ekologicznych
(agroekologicznych).
Czynniki
ekologiczne
biotyczne,
abiotyczne
i
antropogeniczne. Ekologia populacji. Typy interakcji między populacjami (3
godz.)
5. Biocenoza – funkcje, gospodarka energią i materią, sukcesja, struktura troficzna
(3 godz.)
6. Funkcjonowanie ekosystemu – produktywność, obieg materii, przepływ energii.
Cykle biogeochemiczne – wpływ rolnictwa (3 godz.)
7. Podstawowe problemy ochrony środowiska w skali lokalnej i globalnej,
wzajemnymi uwarunkowaniami rozwoju gospodarczego, społecznego i stanu
środowiska oraz możliwościami indywidualnych działań na rzecz poprawy stanu
środowiska- ochrona środowiska a rolnictwo – podstawowe zagrożenia (3 godz.).
Ćwiczenia:
1. Ekologia a ochrona środowiska – zajęcia organizacyjne; Populacje organizmówproblemy oceny liczebności i zagęszczenia populacji zwierzęcych i roślinnych (3,5
h).
2. Demografia populacji ludzkiej - historia, stan obecny oraz perspektywy (główne
problemy związane przyrostem naturalnym na świecie i w Polsce (3,5 h).
3. Tolerancja ekologiczna – wykorzystanie liczb wskaźnikowych roślin
naczyniowych do określania warunków abiotycznych siedlisk naturalnych i
antropogenicznych. Kolokwium (4 h).
4. Łańcuchy pokarmowe jako drogi transportu substancji (ze szczególnym
uwzględnieniem biomagnifikacji i biomanipulacji, obieg pierwiastków (3,5 h).
5. Sukcesja ekologiczna – przykłady różnych rodzajów sukcesji oraz sposoby jej
wykorzystania
w rekultywacji siedlisk zdegradowanych (3,5 h).
6. Różnorodność biologiczna i jej zagrożenia Kolokwium (3,5 h).
7. Problemy ochrony litosfery, hydrosfery i atmosfery. Zaliczenie ćwiczeń (3,5 h).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów
1. zna i potrafi definiować podstawowe pojęcia, prawa i zasady funkcjonowania
środowiska przyrodniczego na poziomie autekologii i synekologii,
2. ma wiedzę oraz potrafi identyfikować i rozpoznawać relacje biosfery z
geosferami: atmosferą, hydrosferą i litosferą oraz zna i potrafi rozróżniać ogólne
zależności
między
antroposferą
a komponentami biotycznymi i abiotycznymi środowiska,
3. ma wiedzę na temat ekologii roślin i zwierząt, struktury oraz dynamiki ich
populacji
i zbiorowisk, potrafi scharakteryzować adaptacje, strategie życiowe oraz
właściwości bioindykacyjne roślin, a także zidentyfikować naturalne i
antropogeniczne przeobrażenia środowiska przyrodniczego.
1. potrafi dokonać obliczeń i wykazuje umiejętność poprawnego wnioskowania na
podstawie uzyskanych wyników dotyczących zasadniczych parametrów
demograficznych populacji roślinnych, zwierzęcych i ludzkich oraz dokonywać
prostych analiz znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie
podstawowych pojęć, procesów, czy schematów ekologicznych,
2. potrafi wykorzystać wiedzę na temat interakcji międzygatunkowych oraz
tolerancji ekologicznej organizmów w planowaniu w praktyce rolniczej,
3. wykorzystuje dostępne źródła informacji, w tym źródła elektroniczne, w celu
poszerzenia wiedzy dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu agroekologii i
funkcjonowania
ekosystemów
w warunkach naturalnych i przy antropopresji.
1. potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i rozwiązywać postawione zadania
racjonalnie według przyjętego algorytmu zgodnego ze zdobytą wiedzą i
umiejętnościami oraz potrafi współdziałać i pracować w grupie pod presją czasu,
podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych, analizowania wyników i
opracowywania wniosków,
2. rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
3. ma świadomość znaczenia komponentów przyrody żywej i nieożywionej w
kształtowaniu antroposfery i wpływu działalności człowieka na kształt biosfery
88
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
13.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
3. Falińska K. 2004. Ekologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
4. Mackenzie A., Ball A. S., Virdee S. R. 2005. Ekologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
5. Wiąckowski S. 2008. Ekologia ogólna. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz.
1. Eldredge N. 2003. Życie na krawędzi. Rozwój cywilizacji i zagłada gatunków.
Prószyński i S-ka, Warszawa.
2. Lovelock J. 2003. Gaja: Nowe spojrzenie na życie na Ziemi. Prószyński i S-ka.,
Warszawa.
3. Strzałko J., Mossor-Pietraszewska T. 2005. Kompendium wiedzy o ekologii. Wyd.
4. Zimny H. 2005. Ekologia miasta. Agencja Reklamowo - Wydawnicza Arkadiusz
Grzegorczyk, Warszawa.
52
25
77
3
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
2
3
zna i potrafi definiować podstawowe pojęcia,
prawa i zasady funkcjonowania środowiska
przyrodniczego na poziomie autekologii i
synekologii
ma wiedzę oraz potrafi identyfikować i
rozpoznawać relacje biosfery z geosferami:
atmosferą, hydrosferą i litosferą oraz zna i
potrafi rozróżniać ogólne zależności między
antroposferą a komponentami biotycznymi i
abiotycznymi środowiska
ma wiedzę na temat ekologii roślin i zwierząt,
struktury oraz dynamiki ich populacji i
zbiorowisk, potrafi scharakteryzować adaptacje,
strategie
życiowe
oraz
właściwości
bioindykacyjne roślin, a także zidentyfikować
naturalne i antropogeniczne przeobrażenia
środowiska przyrodniczego
*
*
*
89
UMIEJĘTNOŚCI
potrafi dokonać obliczeń i wykazuje umiejętność
poprawnego wnioskowania na podstawie
uzyskanych wyników dotyczących zasadniczych
parametrów
demograficznych
populacji
roślinnych, zwierzęcych i ludzkich oraz
dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak
klasyfikacja,
porównanie,
rozróżnianie
podstawowych pojęć, procesów, czy schematów
ekologicznych
1
2
kwalifikacji
wykorzystuje dostępne źródła informacji, w tym
źródła elektroniczne, w celu poszerzenia wiedzy
dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu
agroekologii i funkcjonowania ekosystemów w
warunkach naturalnych i przy antropopresji
3
*
*
*
*
potrafi organizować sobie pracę na zajęciach
i rozwiązywać postawione zadania racjonalnie
według przyjętego algorytmu zgodnego ze
zdobytą wiedzą i umiejętnościami oraz potrafi
współdziałać i pracować w grupie pod presją
czasu,
podczas
wykonywania
ćwiczeń
praktycznych,
analizowania
wyników
i
opracowywania wniosków
jest w stanie podjąć dyskusję na temat
problematyki ekologicznej i w oparciu o
racjonalne argumenty bronić swoich przekonań
ma świadomość znaczenia komponentów
przyrody żywej i nieożywionej w kształtowaniu
antroposfery i wpływu działalności człowieka na
kształt biosfery
1
2
3
*
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
2.
3.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
4.
Treści programowe
5.
6.
Typ przedmiotu
przedmiot
1.
1.
7.
Opis
Chów zwierzą
RO.23.4.W; RO.23.4.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień związanych z chowem (i częściowo z
hodowlą) najważniejszych gatunków zwierząt gospodarskich: bydła, świń, koni, owiec
oraz drobiu (kury, gęsi, kaczki).
obowiązkowy do zaliczenia semestru i roku studiów
Rok II semestr IV
90
8.
9.
10.
11.
12.
13.
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
14.
Metody dydaktyczne
15.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
16.
przedmiotu oraz
jak wyżej
Przedmiot wprowadzający - genetyka
Wykład-3
Ćwiczenia-2
Poznanie najważniejszych zagadnień związanych z chowem zwierząt gospodarskich
•
•
•
wykłady
ćwiczenia terenowe
ćwiczenia stacjonarne
•
•
Wykład: zaliczenie z oceną na podstawie testu rozwiązywanego przez
studenta, obejmującego 90 pytań
Ćwiczenia: prawidłowe wykonanie sprawdzianu pisemnego, sprawdzającego
wiedzę studentów dotyczącą chowu poszczególnych gatunków (w czasie
realizacji programu student musi wykonać pięć opracowań (bydło, świnie,
konie, owce, drób).
Wykłady: zapoznanie się z danymi dotyczącymi skali produkcji zwierzęcej w kraju i na
świecie. Projektowane kierunki rozwoju produkcji w krajach Unii Europejskiej.
Omawiając poszczególne gatunki zwierząt zwraca się uwagę na następujące
zagadnienia:
- pochodzenie gatunku i jego zmiany na skutek udomowienia
- rasy i ich wykorzystanie w produkcji
- wybrane elementy doskonalenia (selekcja, krzyżowanie)
- podstawowe informacje dotyczące żywienia (wymagania, dawki pokarmowe oraz ich
normowanie)
- rozród, użytkowość rozpłodowa
- wychów młodzieży, utrzymanie zwierząt stada podstawowego
- pomieszczenia dla różnych grup wiekowych zwierząt
Ćwiczenia terenowe: praktyczne zapoznanie się ze sposobami utrzymania zwierząt,
zadawania paszy, budowy pomieszczeń. Opis budowy zwierząt na podstawie oględzin,
ocena pokroju
17
Zamierzon
e efekty
Wiedza
Ćwiczenia stacjonarne: utrwalanie wiadomości przekazanych na wykładach na
podstawie przygotowanych przez wykładowcę odbitek prac lub wybranych części
opracowań książkowych. Wykonanie sprawdzianów pisemnych – stanowiących
podstawę do zaliczenia ćwiczeń
• Student posiada wiadomości dotyczących produkcji zwierzęcej w Polsce i na
świecie
• Posiada ogólne wiadomości dotyczące chowu zwierząt gospodarskich
91
•
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
18
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Potrafi opracować założenia, które są potrzebne przy rozpoczęciu chowu
określonego gatunku.
• Zna najważniejsze rasy w poszczególnych gatunkach zwierząt gospodarskich
i potrafi je opisać (wygląd i użytkowość)
• Znając podstawowe pojęcia z zakresu chowu może dotrzeć do fachowej
literatury wzbogacając swoją wiedzę.
10. Możliwość udzielenia porad osobom zajmującym się chowem zwierząt i
wskazanie pozycji literatury, gdzie można uzyskać aktualne wiadomości z
tego zakresu.
1.
Nowicki B., Kosowska B. 1995. Genetyka i podstawy hodowli zwierząt. PWRiL,
Warszawa.
2. Szulc T. i inni. 2005. Chów i hodowla zwierząt. Wydawnictwo Akademii
Rolniczej, Wrocław.
1. Cholewa R. i inni. 2000. Chów i hodowla nutrii. Oficyna Wydawnicza Hoża,
Warszawa.
2. Choroszy Z., Choroszy B. 2009. Chów i hodowla bydła mięsnego w
gospodarstwie rolnym. IZPIB, Kraków.
3. Litwińczuk Z., Szulc T. 2005. Hodowla i użytkowanie bydła. PWRiL, Warszawa.
4. Majewska T. 2006. Drobiarstwo niekonwencjonalne. Oficyna Wydawnicza Hoża,
Warszawa.
5. Nałęcz-Tarwacka T. 2009. Chów bydła w małym gospodarstwie. Multico,
Warszawa.
6. Niżnikowski R. i inni. 2007. Chów kóz. Oficyna Wydawnicza Hoża, Warszawa.
7. Świerczewska E. 2008. Chów drobiu. Wyd. SGGW, Warszawa.
8. Wypiór Z. i inni. 2003. Chów owiec na Podkarpaciu. WODR, Boguchwała.
65
60
125
5
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
Student posiada wiadomości dotyczących
produkcji zwierzęcej w Polsce i na świecie
X
X
2
Posiada ogólne wiadomości dotyczące chowu
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
92
Potrafi opracować założenia, które są potrzebne
przy rozpoczęciu chowu określonego gatunku.
Rozpoznaje najważniejsze rasy w poszczególnych
gatunkach zwierząt gospodarskich i potrafi je
opisać (wygląd i użytkowość)
Znając podstawowe pojęcia z zakresu chowu
może dotrzeć do fachowej literatury
wzbogacając swoją wiedzę.
1
2
3
X
X
X
X
X
X
Możliwość udzielenia porad osobom zajmującym
się chowem zwierząt i wskazanie pozycji
literatury, gdzie można uzyskać aktualne
wiadomości z tego zakresu.
1
x
X
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Ekonomika i organizacja rolnictwa
Instytut Rolnictwa
RO.24.4.W; RO.24.4.C,
polski
Charakterystyka czynników produkcji. Podstawowe zagadnienia organizacyjnoekonomiczne produkcji roślinnej i zwierzęcej. Powierzchnia paszowa. Nakłady i
koszty. Kategorie produkcji i dochodów.
obowiązkowy do zaliczenia roku studiów
II rok, semestr IV
dr inż. Ryszard Dziekan
j.w.
wykłady, ćwiczenia audytoryjne
Przedmioty wprowadzające: podstawy ekonomii, produkcja roślinna, produkcja
zwierzęca
wykład: 30, ćwiczenia audytoryjne: 30
4
Celem przedmiotu jest zapoznanie z pojęciami i prawami ekonomicznymi oraz
podstawowymi zagadnieniami organizacyjno-ekonomicznymi produkcji rolnej.
Opracowanie projektu organizacji gospodarstwa rolnego uwzględniającego
powierzchnię i strukturę użytków rolnych, jakość gleb, obsadę zwierząt, powierzchnię
paszową, nakłady siły roboczej oraz kalkulację nadwyżki bezpośredniej produkcji
roślinnej i zwierzęcej.
metody podające, wykład problemowy, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów
93
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Oceny formujące: ocenianie ciągłe wykonywanych ćwiczeń
Ocena podsumowująca: poprawnie wykonany projekt organizacji gospodarstwa
rolnego
Wykłady: egzamin ustny z opanowania materiału wykładów i zalecanej literatury
Wykłady:
1. Wprowadzenie, podstawowe pojęcia i definicje ekonomiki rolnictwa.
2. Tworzenie i podział dochodu narodowego.
3. Czynniki produkcji: ziemia, praca, kapitał i technologia.
4. Struktura agrarna w Polsce.
5. Intensywność produkcji roślinnej.
6. Prawo Turgota, teoria Malthusa, prawo wartości Ricardo.
7. Wpływ położenia gospodarstwa na jego intensyfikację.
8. Istota, atrybuty i elementy składowe gospodarstw.
9. Dobór gałęzi gospodarstw i stosunki miedzy nimi.
10. Sposób organizacji: wielostronność, uproszczenie, specjalizacja.
11. Wprowadzenie do analizy rachunku ekonomicznego.
12. Analiza SWOT, controling i logistyka.
13. Nakłady, koszty i ich klasyfikacja.
14. Metody kalkulacji kosztów.
15. Biznesplan w rolnictwie.
Ćwiczenia:
1. Podstawowe pojęcia stosowane w ekonomice gospodarstw rolnych.
2. Czynniki produkcji rolnej.
3. Miary jakości gleb.
4. Ziemia - podstawowy czynnik produkcji rolnej.
5. Organizacja siły roboczej w gospodarstwie.
6. Kapitał jako czynnik produkcji rolnej.
7. Metody wyceny majątku trwałego i obrotowego.
8. Podstawowe zagadnienia organizacyjno-ekonomiczne produkcji roślinnej.
9. Podstawowe zagadnienia organizacyjno-ekonomiczne produkcji zwierzęcej.
10. Powierzchnia paszowa – pojęcie, rodzaje, efektywność.
11. Nakłady i koszty w gospodarstwie rolnym.
12. Kategorie produkcji i dochodów.
13. Nadwyżka bezpośrednia w produkcji roślinnej i zwierzęcej.
14. Analiza działalności gospodarstwa rolnego.
15. Planowanie rozwoju gospodarstwa rolnego.
- charakteryzuje podstawowe pojęcia i prawa ekonomiczne oraz czynniki produkcji
rolnej,
- opisuje podstawowe wielkości ekonomiczne stosowane w rachunku ekonomicznym
gospodarstw rolnych
- prowadzi ewidencję materiałową w gospodarstwie rolnym,
- sporządza projekt organizacji terytorium gospodarstwa wykorzystując rachunek
ekonomiczny stosowany w rolnictwie
- ocenia ryzyko i skutki ekonomiczne podejmowanych działań w zakresie produkcji
rolnej,
- pracuje samodzielnie wybierając priorytety służące realizacji określonego zadania
94
1. Gębska M., Filipiak T., 2006. Podstawy ekonomiki i organizacji
gospodarstw rolniczych. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
2. Grontkowska A., Klepacki B. 2007. Ekonomika i zarządzanie
przedsiębiorstwem w agrobiznesie. Format-AB, Warszawa.
3. Kożuch A., Mirończuk A., Grontkowska A. 2008. Agrobiznes. Podstawy
ekonomiki agrobiznesu Cz. I i II. WSiP, Warszawa.
1. Jabłonka K. i inni. 2006. Ekonomika w rolnictwie. Część 1. Wydawnictwo
Rea, Warszawa.
2. Jabłonka K., Mironiuk A. 2007. Ekonomika w rolnictwie. Część 2.
Wydawnictwo Rea, Warszawa.
3. Klepacki B. 1998. Ekonomika i organizacja rolnictwa. WSiP, Warszawa.
4. Runowski H., Ziętara W. 2003. Poradnik dla rolnika w zakresie
prowadzenia rachunkowości rolnej i zarządzania gospodarstwem rolnym.
Projekt SAPARD PL-6-06/02-03.
5. Szymańska E. 2007. Analiza przedsiębiorstw agrobiznesu: techniczno
ekonomiczna, finanowa i strategiczna. Wydawnictwo „Wieś Jutra”,
Warszawa.
6. Urban M. 1973. Zarys ekonomiki i organizacji gospodarstw rolnych. Wyd.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
udział w zajęciach, aktywność, konsultacje
70
przygotowanie i wykonanie ćwiczeń,
10
opracowanie projektu,
5
przygotowanie do egzaminu,
15
100
4
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
- charakteryzuje czynniki produkcji rolnej
X
X
2
- opisuje podstawowe wielkości
ekonomiczne stosowane w rachunku
ekonomicznym w gospodarstwach rolnych
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
95
1
2
1
2
- prowadzi ewidencję materiałową w
X
gospodarstwie rolnym
- sporządza projekt organizacji terytorium
gospodarstwa wykorzystując rachunek
ekonomiczny stosowany w rolnictwie
- ocenia ryzyko i skutki ekonomiczne
podejmowanych działań w zakresie
X
X
produkcji rolnej
- pracuje samodzielnie wybierając
priorytety służące realizacji określonego
zadania
X
X
X
X
X
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Opis
Hodowla roślin i nasiennictwo
Instytut Rolnictwa
RO.27.4.W; RO.27.4.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje zagadnienia z zakresu osiągnięć hodowlanych,
sposobów gromadzenia, indukowania i wykorzystania zmienności genetycznej dla
potrzeb
hodowli
roślin
z
uwzględnieniem
metod
konwencjonalnych,
biotechnologicznych oraz z wykorzystaniem zjawiska heterozji, zasad funkcjonowania
i organizacji hodowli roślin i nasiennictwa, podstaw prawnych, organizacji produkcji
oraz kontroli materiału siewnego.
rok II, semestr IV
Wykład: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykład: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykład/ćwiczenia
brak
Wykład: 25
Ćwiczenia: 15
Ćwiczenia terenowe - 5
W: 2 ECTS
C: 1 ECTS
96
Wykład: Celem przedmiotu jest przedstawienie teoretycznych podstaw hodowli
odmian roślin rolniczych oraz zasad funkcjonowania nasiennictwa od rejestracji
odmiany poprzez warunki reprodukcji i kontrolę materiału siewnego.
Ćwiczenia:
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Wiedza:
Student opisuje podstawowe techniki krzyżowań i selekcji wykorzystywanych w
hodowli roślin; zna program hodowli roślin samopłodnych i obco płodnych oraz
program hodowli odmian mieszańcowych; zna możliwości wykorzystania mutacji w
hodowli roślin; posiada wiedzę w zakresie prowadzenia i oceny polowej plantacji
nasiennej oraz oceny kwalifikowanego materiału siewnego; zna podstawowe
uregulowania prawne dotyczące własności odmian i materiału siewnego.
Umiejętności:
Student potrafi dobrać odmiany do warunków gospodarowania oraz potrafi ocenić rolę
materiału siewnego jako nośnika postępu biologicznego Rozumie potrzebę zachowania
różnorodności biologicznej w środowisku naturalnym celem wykorzystania w hodowli
roślin Student posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi produkcji
kwalifikowanego materiału siewnego.
student posiada świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej
jakości oraz świadomość ryzyka uprawy roślin GMO. Rozumie potrzebę uczenia się
przez całe życie.
Wykład/ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Wykłady: Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
wskazanych lektur.
Ćwiczenia: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest obecność na ćwiczeniach, opanowanie
przez studenta omawianego na ćwiczeniach materiału oraz pozytywne zaliczenie
dwóch kolokwiów.
97
Wykłady:
1. Znaczenie hodowli roślin w produkcji roślinnej, organizacja hodowli roślin w
Polsce, naukowe podstawy hodowli roślin - 3 godz.
2. Ogólne zasady hodowli (kierunki hodowli, dobór materiału wyjściowego, wybór
metody hodowli) - 3 godz.
3. Konwencjonalne metody hodowli roślin samopylnych i obcopylnych - etapy
hodowli, doświadczenia - 3 godz.
4. Wykorzystanie efektu heterozji w hodowli odmian mieszańcowych: podstawy
teoretyczne, etapy hodowli heterozyjnej, znaczenie odmian mieszańcowych - 3 godz.
5. Wykorzystanie biotechnologii w hodowli roślin (kultury in vitro, markery
molekularne, rośliny transgeniczne) - 3godz.
17. przedmiotu oraz
6. Wskaźniki postępu biologicznego (hodowlanego, odmianowego) – 3 godz.
7. Podstawy prawne nasiennictwa. Zadania nasiennictwa. Konieczność zachowania
odmiany - 3 godz.
8. Organizacja i zadania COBORU ze szczególnym uwzględnieniem rejestracji odmian
i porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego – 3 godz.
9. Organizacja produkcji i kontroli materiału siewnego. Systemy kwalifikacji - 3 godz.
10. Obrót materiałem siewnym (przygotowanie do obrotu - uszlachetnianie,
dokumentacja), działania marketingowe firm hodowlano-nasiennych i nasiennych,
zadania kontrolne Inspekcji Nasiennej - 3 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1. Krzyżowanie i selekcja – 2 godz. 2. Program hodowli roślin samopłodnych i obco
płodnych rozmnażanych wegetatywnie – 2 godz. 3. Program hodowli roślin obco
płodnych – 2 godz. 4. Program hodowli odmian mieszańcowych (heterozyjnych) i
syntetycznych – 2 godz. 5. Mutacje genowe i genomowe w hodowli roślin –2 godz. 6.
Kwalifikacja polowa plantacji nasiennych – 2 godz. 7. Kwalifikacja laboratoryjna
materiału siewnego – 2 godz. 8. Podsumowanie i zaliczenie przedmiotu – 1 godz. 9.
Ćwiczenia terenowe w stacji oceny odmian w Dukli – 5 godz.
- posiada teoretyczną wiedzę z zakresu podstawowych pojęć, metod i efektów hodowli
roślin,
Wiedza
- zna zasady funkcjonowania nasiennictwa i obrotu materiałem siewnym,
- ma wiedzę z zakresu reprodukcji i kontroli materiału siewnego,
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
- umie zastosować metodę hodowli w zależności od sposobu rozmnażania roślin,
Umiejętności
- potrafi wykonać podstawowe zabiegi hodowlane i dokonać oceny jakości materiału
siewnego,
- potrafi docenić rolę materiału siewnego jako nośnika postępu biologicznego.
Kompetencje
społeczne
- rozumie konieczność ciągłego dokształcania się wynikającego z postępu
biologicznego i zmian w ustawodawstwie,
- ma świadomość ryzyka i korzyści wynikających z wykorzystania organizmów
genetycznie modyfikowanych.
98
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Hryncewicz Z. 1995. Produkcja roślinna. Tom 2. PWRiL, Warszawa.
2. Orzeszko-Rywka A., Rochalska M. 2011. Przewodnik do ćwiczeń z
hodowli roślin i nasiennictwa. SGGW, Warszawa.
1. Brown T.A. 2001. Genomy. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Kuraczyk A., Packa D., Wiwart M. 2003. Hodowla roślin. Materiały
pomocnicze do ćwiczeń. Wyd. UWM, Olsztyn.
3. Malepszy S. (red). 2009. Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Michalik B. (red.). 2010. Hodowla roślin z elementami genetyki i
biotechnologii. PWRiL, Warszawa.
5. Przybył K., Woźny A. 2007. Komórki roślinne w warunkach stresu. t. I.
Komórki in vivo, cz. 1. Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
6. Przybył K., Woźny A. 2007. Komórki roślinne w warunkach stresu t. I.
Komórki in vivo, cz. 2. Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
7. Tarkowski Cz. 1999. Genetyka, hodowla roślin i nasiennictwo. Wyd. AR,
Lublin.
8. Winter, P.C., Hickey G.I., Fletcher H.L.; przekł. Prus-Głowacki W. 2005.
Genetyka. Wyd. 2 popr – Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
55
25
80
3
1
2
3
1
WIEDZA
posiada teoretyczną wiedzę z zakresu
X
podstawowych pojęć, metod i efektów
hodowli roślin
zna zasady funkcjonowania nasiennictwa i
X
obrotu materiałem siewnym
ma wiedzę z zakresu reprodukcji i kontroli
X
materiału siewnego
UMIEJĘTNOŚCI
X
umie zastosować metodę hodowli w
zależności od sposobu rozmnażania roślin
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
X
X
X
X
99
potrafi wykonać podstawowe zabiegi
X
X
hodowlane i dokonać oceny jakości
potrafi docenić rolę materiału siewnego
X
X
jako nośnika postępu biologicznego
2
3
rozumie konieczność ciągłego dokształcania się
wynikającego z postępu biologicznego i zmian w
ustawodawstwie
ma świadomość ryzyka i korzyści wynikających
z wykorzystania organizmów genetycznie
1
2
X
X
X
X
Lp.
1
2
3
4
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
8
9
10
11
12
13
Opis
Łąkarstwo
RO.28.4W, RO.28.4C
Polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze znaczeniem użytków zielonych w
gospodarce narodowej, pochodzeniem, podziałem i rozmieszczeniem w kraju,
dynamiką wzrostu i rozwoju roślinności łąkowo – pastwiskowej, zasadami użytkowania
i nawożenia łąk i pastwisk, przyczynami ich degradacji w nawożeniu łąk i pastwisk i
metodami regeneracji i zakładania.
obowiązkowy do zaliczenia w semestrze IV
rok studiów II/IV
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk; mgr inż. Kazimierz Pomykala
j. w.
przedmioty wprowadzające: botanika, chemia rolna, fizjologia roślin
Wykład- 20
ćwiczenia- 15
Ćwiczenia terenowe - 5
Wykład- 1 ECTS
ćwiczenia- 1 ECTS
100
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
16
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wiedza: student posiada wiedzę z zakresu pochodzenia i rozmieszczenia zbiorowisk
trawiastych w Polsce i na świecie, pełnionych funkcji gospodarczych, racjonalnego
użytkowania zbiorowisk trawiastych (nawożenie, sposób użytkowania i zakładania łąk i
pastwisk) oraz metod konserwacji pasz.
Umiejętności: student potrafi rozpoznać ważniejsze gatunki traw oraz ocenić jakość
zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych i na tej podstawie ustalić poziom nawożenia oraz
zaplanować metodę regeneracji w przypadku zdegradowanego zbiorowiska i
zorganizować sposób użytkowania pastwiska.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość dotyczącą należytego
wykorzystania zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych w produkcji żywności oraz znaczącej
ich roli w ograniczeniu degradacji środowisk przyrodniczego i upowszechnianie.
•
Wykład 15 godz. po dwie godz. co dwa tygodnie, ćwiczenia laboratoryjne (dwie
godz. co dwa tyg.i ćwiczenia terenowe.
Ćwiczenia- średnia ocena z trzech kolokwium pisemnych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu podanych przez wykładowcę oraz uzyskanych poprzez
samokształcenie przez studenta ze wskazanej literatury z tego zakresu.
Wykłady: geneza powstania użytków zielonych – 2 godz. Ich struktura i rozmieszczenie
-2 godz. Typy użytków zielonych, fizjologia ich plonowania oraz rola w żywieniu
zwierząt -2 godz. Wymagania życiowe roślinności łąkowo-pastwiskowej – 2 godz.
Zasady nawożenia i użytkowania – 2 godz. Przyczyny ich degradacji i metody
regeneracji – 3 godz. Metody konserwacji pasz i straty w składnikach pokarmowych –
2 godz.
Ćwiczenia: ważniejsze cechy rozpoznawcze traw- 2 godz. Oznaczanie traw w stanie
kwiatowym-4 godz. Rozpoznawanie nasion traw i motylkowatych- 4 godz. Oznaczanie
traw w stanie wegetatywnym- 3 godz. Zasady układania mieszanek na łąki i pastwiska2 godz.
Student posiada wiedzę z zakresu:
- pochodzenia trwałych użytków zielonych,
- potrzeb nawozowych,
- zasad użytkowania,
- metod regeneracji zdegradowanych użytków.
Student potrafi:
- rozróżniać gatunki ważniejszych roślin łąkowych,
- ocenić jakość zbiorowiska trawiastego,
- ustalić poziom nawożenia,
- określić termin zbioru roślinności łąkowo – pastwiskowej,
- ułożyć mieszankę nasion
Student posiada świadomość należytego wykorzystania zbiorowisk trawiastych w
produkcji pasz, które to wykorzystanie warunkuje funkcję przyrodniczą tych
zbiorowisk.
101
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Czyż H. i inni. 2008. Skrypt do ćwiczeń z łąkarstwa. AR, Szczecin.
2. Matuszkiewicz W. 2005. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych.
3. Rogalski M. 2004. Łąkarstwo. Wyd. Kurpisz, Poznań.
4. Rutkowski L. 2007. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski
niżowej. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
5. Szafer W. i inni. 1988. Rośliny polskie: opisy i klucze. Część 1. i 2. Wyd.
1. Falkowski M. 1979. Łąkarstwo i gospodarka łąkowa. PWRiL, Warszawa.
2. Kasperczyk M. 2001. Dynamika wzrostu wybranych traw w rejonie górskim.
Łąkarstwo w Polsce, 4..
3. Kasperczyk M. 2004. Niektóre zalety żywienia pastwiskowego krów. Rocz.
Nauk. Zoot., z. 19.
Kasperczyk M. 2003. Przydatność koniczyny białej do zagospodarowania pastwiska
górskiego. Biul. Ins. Hod. i Akli. Roślin, 225.
50
15
65
2
1
WIEDZA
Zna wymagania siedliskowe roślinności
*
Zna zasady użytkowania łąk i pastwisk
Zna metody zakładania i regeneracji łąk
1
UMIEJĘTNOŚCI
Rozróżnia ważniejsze gatunki roślin
*
Ocenia jakość zbiorowisk roślinnych
*
*
3
Określa przydatność roślin do zbioru
*
*
4
Określa potrzeby nawozowe
*
*
1
Student posiada świadomość należytego
*
*
wykorzystania zbiorowisk trawiastych, z
punktu widzenia paszowego i
2
*
102
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
*
*
*
2
3
*
*
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
1
2
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
Opis
Ochrona roślin
Instytut Rolnictwa
RO.29.4.W, RO.29.4.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje charakterystykę najważniejszych chorób bakteryjnych,
wirusowych i grzybowych oraz biologii rozwoju szkodników, ogólnych zasad ochrony
roślin przed agrofagami, a także podstawowych metod i środków zwalczania
agrofagów w uprawie roślin rolniczych.
rok II, semestr IV
Wykłady: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykłady: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykład/ćwiczenia
brak
Wykłady: 25; Ćwiczenia:20
W: 2
C: 2
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy na temat najważniejszych i
najgroźniejszych chorób roślin rolniczych, biologii i diagnostyki ważniejszych
szkodników roślin rolniczych, skutecznych metod zapobiegania i zwalczania
organizmów patogenicznych, metodologii monitoringu, lustracji roślin oraz
szacowania strat.
wykład
103
16
17
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykład: Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
wskazanych lektur.
Ćwiczenia: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest obecność na ćwiczeniach, opanowanie
przez studenta omawianego na ćwiczeniach materiału oraz wykonanie kart
technologicznych wybranych chorób roślin i zaprojektowanie programów
kompleksowej ochrony wybranych roślin.
Wykłady:
1. Diagnostyka patologiczna – zadania i podział fitopatologii – 3 godz.
2. Biologia chorób grzybowych, wirusowych i bakteryjnych – 3 godz.
3. Choroby roślin uprawnych – 4 godz.
4. Ochrona roślin przed chorobami – 4 godz.
5. Sposoby żerowania i formy uszkodzeń powodowanych przez szkodniki – 4 godz.
6. Biologia ważniejszych szkodników roślin uprawnych – 4 godz.
7. Ochrona roślin przed szkodnikami – 3 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1. Rozpoznawanie charakterystycznych objawów chorobowych oraz uszkodzeń
powodowanych przez szkodniki roślin okopowych – 3 godz. 2. Opracowywanie
programu ochrony roślin okopowych – 1 godz.
powodowanych przez szkodniki roślin zbożowych – 4 godz.
4. Opracowywanie programu ochrony roślin zbożowych – 1 godz.
powodowanych przez szkodniki roślin motylkowatych – 3 godz.
6. Opracowywanie programu ochrony roślin motylkowatych - 1 godz.
powodowanych przez szkodniki roślin przemysłowych - 4 godz.
8. Opracowywanie programu ochrony roślin przemysłowych – 1 godz.
9. Ocena skuteczności działania pestycydów – 2 godz.
- zna objawy chorób grzybowych, wirusowych i bakteryjnych najważniejszych
gatunków roślin uprawnych,
- zna formy uszkodzeń powodowanych przez szkodniki,
- posiada ogólną wiedzę o metodach ochrony roślin, w tym integrowanej.
- rozpoznaje choroby na podstawie objawów i oznak etiologicznych,
- rozpoznaje szkodniki na podstawie cech morfologicznych i powodowanych
uszkodzeń,
- podejmuje decyzję o zwalczaniu agrofagów na podstawie progów ekonomicznej
szkodliwości,
- podejmuje decyzję o właściwej technice ochrony roślin z uwzględnieniem zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy,
- rozumie potrzebę zachowania bioróżnorodności środowiska przyrodniczego.
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji w zakresie stosowania
integrowanych metod ochrony roślin,
- ma świadomość ryzyka i skutków stosowania chemicznych oraz biologicznych
środków ochrony roślin,
- identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane ze społeczną, zawodową i etyczną
odpowiedzialnością za produkcję bezpiecznej żywności.
104
1.
2.
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Hani F., Popow G., Reinhard H., Schwarz A., Tanner
Ochrona roślin rolniczych w uprawie integrowanej :
organizmy pożyteczne.
Państwowe Wydawnictwo
Warszawa.
Jaworska M. 2011. Ochrona roślin uprawnych
Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego, Kraków.
K., Vorlet M. 1998.
Choroby, szkodniki,
Rolnicze i Leśne,
przed szkodnikami.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Błaszczyk M.K. 2007. Mikroorganizmy w ochronie środowiska. Wydawnictwo
Boczek J. 1994. Diagnostyka szkodników roślin uprawnych i ich wrogów
naturalnych. T. I . Wyd. SGGW, Warszawa.
Boczek J. 1994. Diagnostyka szkodników roślin uprawnych i ich wrogów
naturalnych. T. II . Wyd. SGGW, Warszawa.
Kochman J., Węgorek W. 1997. Ochrona roślin. Wyd. Plantpress, Kraków.
Łoginów W., Sandmer H. 1995. Produkcja roślinna, t. I. Podręcznik dla
techników rolniczych. PWRiL, Warszawa.
Wnuk A. 1994. Entomologia dla rolników. Cz. II Szczegółowa. Wyd. AR,
Kraków.
55
45
100
4
1
2
3
WIEDZA
zna objawy chorób grzybowych,
X
wirusowych i bakteryjnych najważniejszych
gatunków roślin uprawnych
zna formy uszkodzeń powodowanych przez
X
szkodniki
posiada ogólną wiedzę o metodach ochrony
X
roślin, w tym integrowanej
UMIEJĘTNOŚCI
X
X
X
105
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
1
rozpoznaje choroby na podstawie objawów
i oznak etiologicznych
2
rozpoznaje szkodniki na podstawie cech
morfologicznych i powodowanych
uszkodzeń
podejmuje decyzję o zwalczaniu agrofagów
na podstawie progów ekonomicznej
szkodliwości
podejmuje decyzję o właściwej technice
ochrony roślin z uwzględnieniem zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy
rozumie potrzebę zachowania
bioróżnorodności środowiska
przyrodniczego
3
4
5
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
rozumie potrzebę ustawicznego
X
X
podnoszenia kwalifikacji w zakresie
stosowania integrowanych metod ochrony
roślin
ma świadomość ryzyka i skutków
X
X
stosowania chemicznych oraz
biologicznych środków ochrony roślin
1
2
identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane
ze społeczną, zawodową i etyczną
odpowiedzialnością za produkcję
bezpiecznej żywności
3
X
x
Lp.
1.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Opis
Technika rolnicza
RO.31.4.W / RO.31.4.C
polski
106
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Treści programowe
•
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
Agregaty stosowane w rolnictwie.
Maszyny i urządzenia stosowane w uprawie gleby.
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu organicznym.
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu mineralnym.
Maszyny do siewu i sadzenia.
Maszyny i narzędzia do upraw międzyrzędowych.
Maszyny i urządzenia do ochrony roślin i zraszania.
Maszyny do zbioru siana i zielonek.
Kombajny do zbioru zbóż.
Maszyny do zbioru ziemniaków.
Maszyny do zbioru buraków.
Maszyny do zbioru kultur specjalnych.
Maszyny i urządzenia do po zbiorowej obróbki ziemiopłodów.
Maszyny i urządzenia do zaopatrzenia gospodarstw w wodę.
Maszyny i urządzenia do przygotowania i zadawania pasz.
Urządzenia do doju i wstępnej obróbki mleka.
Urządzenia do usuwania i utylizacji odchodów zwierzęcych.
Inne maszyny i urządzenia stosowane w produkcji zwierzęcej.
Pojazdy rolnicze.
Mechanizacja prac transportowych w gospodarstwie.
Użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych
Podstawowe wiadomości z materiałoznawstwa i maszynoznawstwa ogólnego
Obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok II semestr IV [studia stacjonarne i niestacjonarne]
Józef Gocko
jw.
Wykład, ćwiczenia
brak
Wykład: 30 godz. Ćwiczenia: 15 godz.
3
107
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do doboru i obsługi pojazdów,
maszyn i urządzeń stosowanych w produkcji roślinnej i zwierzęcej.
Niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia w wyniku których student:
•
rozróżnia pojazdy, maszyny, urządzenia i narzędzia stosowane w produkcji
rolniczej
•
rozpoznaje części i podzespoły pojazdów, maszyn i urządzeń
•
rozpoznaje rodzaje korozji oraz określa sposoby ochrony metali przed korozją
•
dobiera narzędzia, urządzenia i maszyny do prac w produkcji roślinnej
•
obsługuje maszyny i urządzenia stosowane w produkcji roślinnej
•
dobiera narzędzia, urządzenia i maszyny do prac w produkcji zwierzęcej
•
obsługuje maszyny i urządzenia stosowane w produkcji zwierzęcej
•
posługuje się dokumentacją techniczną, instrukcjami obsługi maszyn i urządzeń
rolniczych oraz normami i katalogami;
•
rozpoznaje materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne stosowane w maszynach
i urządzeniach rolniczych;
•
dobiera pojazdy i środki transportu do rodzaju prac wykonywanych w rolnictwie;
•
przygotowuje do pracy pojazdy, maszyny, narzędzia i urządzenia;
•
wykonuje czynności związane z przeglądami technicznymi oraz konserwacją
pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych.
•
aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe
wprowadza rozwiązania techniczne i organizacyj
Praca w grupach, pokaz, konsultacje w indywidualnych przypadkach, prezentacje
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie i egzamin pisemny lub ustnny
108
przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
2.
kształcenia
*
Temat
L .wykł. L. cwicz.
Agregaty stosowane w rolnictwie.
1
Maszyny i urządzenia stosowane w uprawie gleby.
2
1
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu
1
1
organicznym.
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu
1
1
mineralnym.
Maszyny do siewu i sadzenia.
2
1
Maszyny i narzędzia do upraw międzyrzędowych.
1
1
Maszyny i urządzenia do ochrony roślin i zraszania.
2
1
Maszyny do zbioru siana i zielonek.
2
1
Kombajny do zbioru zbóż.
2
1
Maszyny do zbioru ziemniaków.
1
1
Maszyny do zbioru buraków.
1
1
Maszyny do zbioru kultur specjalnych.
1
Maszyny i urządzenia do po zbiorowej obróbki
1
1
ziemiopłodów.
Maszyny i urządzenia do zaopatrzenia gospodarstw
1
w wodę.
Maszyny i urządzenia do przygotowania i zadawania
1
1
pasz.
Urządzenia do doju i wstępnej obróbki mleka.
1
1
Urządzenia do usuwania i utylizacji odchodów
1
zwierzęcych.
Inne maszyny i urządzenia stosowane w produkcji
1
1
zwierzęcej.
Pojazdy rolnicze.
3
1
Mechanizacja prac transportowych w gospodarstwie.
1
Użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych
1
Podstawowe wiadomości z materiałoznawstwa i
2
maszynoznawstwa ogólnego
Razem
30
15
.
• zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia, materiały i
metody pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w produkcji rolniczej i
około rolniczej o wysokiej jakości
• zna budowę maszyn i narzędzi rolniczych i leśnych oraz zasady ich
bezpiecznej obsługi
Umiejętności
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi, maszyn, metod i technologii w
produkcji rolniczej i okołorolnicznej
Kompetencje
społeczne
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego działania
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
3.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Korpysz K. i inni. 1994. Maszyny i urządzenia do produkcji zwierzęcej.
Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
2. Kuczewski J., Waszkiewicz Cz. 2007. Mechanizacja rolnictwa: maszyny i
urządzenia do produkcji roślinnej i zwierzęce. Wydawnictwo SGGW,
Warszawa.
3. Skrobacki A, Ekielski A, 2006. Pojazdy i ciągniki rolnicze. Wydawnictwo
„Wieś Jutra”, Warszawa.
1. Józefowicz J., Napierała J. 2005. Testy: ciągniki, pługi, kombajny, prasy.
Polskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań.
Marks N. 2004. Maszyny rolnicze. AR, Kraków.
55
109
30
85
3
WIEDZA
1
2
technologie, narzędzia, materiały i metody
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w
produkcji rolniczej i około rolniczej o wysokiej
jakości
zna podstawy grafiki inżynierskiej i technologii
informacyjnej, budowę maszyn i narzędzi
rolniczych i leśnych oraz zasady ich bezpiecznej
obsługi
x
x
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi,
maszyn, metod i technologii w produkcji
rolniczej
wykonujei okołorolnicznej
samodzielne lub w zespole pod
x
x
2
kierunkiem opiekuna proste eksperymenty
naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga wnioski
x
x
1
rozumie potrzeby ciągłego dokształcania się w
zakresie wykonywanego zawodu
x
x
2
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu
określenia priorytetów sprawnego działania
x
x
110
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Przedmioty ogólnouczelniane realizowane na roku II, III i IV
Lp.
1.
2.
3.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
4.
Treści programowe
5.
6.
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Opis
RO.33.6.S, RO.33.7.S,
polski
Celem przedmiotu jest wypracowanie zaangażowania studentów w realizację formuły
dydaktycznej
polegającej na nauczaniu z aktywnym udziałem studentów,
samodzielnym opracowaniu przez nich zagadnień, ich prezentacji i dyskusji.
Seminarium jest jedną z podstawowych metod nauczania w szkolnictwie wyższym i jest
uważane za trudną metodę nauczania, zarówno dla prowadzącego zajęcia jak i
studentów. Seminarium ma na celu zapoznanie z nową wiedzą, utrwalenie już
posiadanej, nauczenie się umiejętności argumentowania w dyskusji, uzasadnienie
własnego stanowiska, itd. Seminarium służy do przygotowania prac dyplomowych, w
jakich niewielka grupa studentów spotyka się z nauczycielem (ze swoim promotorem) i
dyskutuje nad konkretnymi problemami badawczymi, konkretnymi zagadnieniami
teoretycznymi i wybranymi, już opublikowanymi pracami badawczymi.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VI i VII
Rok studiów III, semestr VI, Rok studiów IV, semestr VII
PROMOTOR PRACY DYPLOMOWEJ
j. w.
Przedmioty wprowadzające: chemia rolna, ogólna uprawa roli i roślin, szczegółowa
uprawa roślin, statystyka matematyczna
120 godz
RO.33.6.S - 4 ECTS
RO.33.7.S 4 ECTS
111
13.
14.
15.
16.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
przedmiotu oraz
Wiedza
17.
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Wiedza:
1. Ma wiedzę w zakresie prezentowanych obszarów tematycznych
Umiejętności
1. Przygotowuje prezentację na zadany temat
2. Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie zbierania danych,
obliczeń oraz prezentacji wyników
3. Dokonuje krytycznej analizy uzyskanych wyników lub przedstawionych tez w
pracach naukowych
4. Wykorzystuje krajową i zagraniczną (zna język obcy i słownictwo fachowe
przynajmniej na poziomie biernym) literaturę naukową w opracowaniach
własnych
5. Bierze aktywny udział w dyskusji po wygłoszonych referatach, przedstawia i
broni swoich poglądów
1. Ma świadomość zawodowej i etycznej odpowiedzialności za korzystanie z
praw autorskich oraz za propagowanie metod produkcji zapewniających
bezpieczeństwo żywności i pasz
2. Organizuje lub spełnia wyznaczone funkcje w zespole
Seminarium dyplomowe, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Oceny za
1. Merytoryczne przygotowanie referatu tematycznego indywidualnie i w
zespole
2. Sposób prezentacji (wykorzystanie technologii informacyjnej), kontakt ze
słuchaczem
3. Aktywny udział w dyskusji
4. Przygotowanie sprawozdania dotyczącego penetracji zasobów
literaturowych ściśle związanych z tematem pracy dyplomowej
W końcowej ocenie wagi za poszczególne oceny wyrażone w pkt. 1-4 wynoszą: 1)
- 30%; 2) – 20%; 3) – 20%; 4) – 30%.
Prezentacja problematyki badawczej realizowanej w jednostce dyplomującej.
Studenci zaznajamiają się ze sposobami korzystania z różnych źródeł informacji
naukowej. Zasady przygotowania i prezentacji ustnej. Zasady przygotowania pracy
dyplomowej, dokumentowanie i archiwizacja pracy w systemie elektronicznym, prawa
autorskie. Studenci przygotowuje i wygłaszają referaty na wybrane przez nich tematy
w zakresie nauk biologicznych, rolniczych, środowiskowych i ekonomicznych
zwracając uwagę na prawidłowy sposób prezentacji (plan referatu, spis literatury).
Studenci przygotowują komunikaty o ciekawszych pozycjach literatury naukowej.
Prezentacja i wybór tematów prac dyplomowych. Prezentacja multimedialna zakresu
oraz metodyki prac dyplomowych i dyskusja nad ich problematyką.
8.
Ma wiedzę w zakresie prezentowanych obszarów tematycznych
4.
5.
Przygotowuje prezentację na zadany temat
Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie zbierania danych, obliczeń
oraz prezentacji wyników
Dokonuje krytycznej analizy uzyskanych wyników lub przedstawionych tez w
pracach naukowych
Wykorzystuje krajową i zagraniczną (zna język obcy i słownictwo fachowe
przynajmniej na poziomie biernym) literaturę naukową w opracowaniach
własnych
Bierze aktywny udział w dyskusji po wygłoszonych referatach, przedstawia i broni
swoich poglądów
Ma świadomość zawodowej i etycznej odpowiedzialności za korzystanie z praw
autorskich oraz za propagowanie metod produkcji zapewniających
bezpieczeństwo żywności i pasz
20. Organizuje lub spełnia wyznaczone funkcje w zespole
6.
Umiejętności
7.
8.
3.
Kompetencje
społeczne
112
18.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura: Wymagana jest własna praca studenta w zakresie
przeglądu literatury omawianych tematów. Publikacje nie
powinny dotyczyć wydawnictw książkowych oraz publikacji
popularno-naukowych. Omawiana literatura powinna bazować
na najnowszych artykułach naukowych różnych wydawnictw.
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego
lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla
135
65
200
8
WIEDZA
1
1.
1
1. Przygotowuje prezentację na zadany temat
2. Korzysta z komputerowego wspomagania w
zakresie zbierania danych, obliczeń oraz
prezentacji wyników
Ma wiedzę w zakresie
obszarów tematycznych
prezentowanych
*
UMIEJĘTNOŚCI
2
3
4
3. Dokonuje krytycznej analizy uzyskanych
wyników lub przedstawionych tez w pracach
naukowych
4. Wykorzystuje krajową i zagraniczną (zna
język obcy i słownictwo fachowe przynajmniej
na poziomie biernym) literaturę naukową w
opracowaniach własnych
*
*
*
*
113
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Wykład
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
5. Bierze aktywny udział w dyskusji po
wygłoszonych referatach, przedstawia i broni
swoich poglądów
5
*
1. Ma świadomość zawodowej i etycznej
odpowiedzialności za korzystanie z praw
autorskich oraz za propagowanie metod
produkcji zapewniających bezpieczeństwo
żywności i pasz
1
*
2. Organizuje lub spełnia wyznaczone funkcje w
zespole
2
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Opis
Pracownia dyplomowa
RO.34.6.C, RO.34.7.C
polski
Podczas zajęć studenci przygotowują wstęp, wykonują przegląd literatury, formułują
celu pracy, opisują metody i warunki przeprowadzenia badań. Przeprowadzają
dyskusję wyników, wyciągają wnioski i wykonują spis literatury. Podczas pracowni
dyplomowej wykonywane są obliczenia statystyczne i opracowywane tabele oraz
zestawienia wyników.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VII
Rok studiów IV, semestr VII
PROMOTOR PRACY DYPLOMOWEJ
j. w.
Pracownia dyplomowa
uprawa roślin, statystyka matematyczna
40 + 50 godz
RO.34.6.C - 4 ECTS
RO.34.7.C – 5 ECTS
Celem pracowni dyplomowej jest przygotowanie poszczególnych rozdziałów
dyplomowej pracy inżynierskiej, zestawienie danych i wykonanie obliczeń, analiza
wyników i ich prezentacja.
Pracownia dyplomowa, samodzielne wykonywanie prac zgodnie przyjętą metodą oraz
studiowanie literatury związanej z tematem i cele pracy
114
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Aktywne uczestnictwo z zajęciach oraz przygotowanie dyplomowej pracy
inżynierskiej zgodnie z przyjętymi zasadami
Celem przedmiotu jest przedstawienie i rozwiązywanie problemów związanych z
powstawaniem dyplomowej pracy inżynierskiej. Pracownia dyplomowa ma na celu
spowodowanie aktywnego udziału studentów w realizacji zadań przyczyniających się
zapełnienia treścią poszczególnych rozdziałów dyplomowej pracy inżynierskiej.
Pracownia dyplomowa służy do przygotowania wstępu, przeglądu literatury,
sformułowania celu pracy, opisu metody i warunków przeprowadzenia badań,
dyskusji wyników, wyciąganiu wniosków i prawidłowego wykonania spisu literatury.
Podczas pracowni dyplomowej studenci wykonują obliczenia statystyczne i
opracowują tabele oraz zestawienia wyników.
1.
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Charakteryzuje obszary badawcze związane z tematem dyplomowej pracy
inżynierskiej
2. Zna metodę realizacji pracy dyplomowej oraz literaturę dotyczącą zagadnień
poruszanych w pracy inżynierskiej
- Przeprowadza samodzielnie zestawienie wyników oraz obliczenia związane z
tematem pracy inżynierskiej
- Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie konstruowania tabel
wynikowych, rysunków, obliczeń oraz prezentacji wyników.
- Przygotowuje dyplomową pracę inżynierską
- Ma świadomość odpowiedzialności za korzystanie z praw autorskich
- Spełnia wyznaczone zadania samodzielnie lub w zespole
Literatura pochodzi z samodzielnej penetracji księgozbiorów bibliotek oraz publikacji
dostępnych na nośnikach cyfrowych. Studenci samodzielnie kompletują literaturę
związaną z tematami poruszanymi podczas zajęć
110
115
115
225
9
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Wykład
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Laboratorium
WIEDZA
1.
Charakteryzuje obszary badawcze związane
z tematem dyplomowej pracy inżynierskiej
*
2.
Zna metodę realizacji pracy dyplomowej
oraz literaturę dotyczącą zagadnień
poruszanych w pracy inżynierskiej
*
1.
Przeprowadza samodzielnie zestawienie
wyników oraz obliczenia związane z
tematem pracy inżynierskiej
*
2.
Korzysta z komputerowego wspomagania w
zakresie konstruowania tabel wynikowych,
rysunków, obliczeń oraz prezentacji
wyników
*
3
3.
Przygotowuje dyplomową pracę inżynierską
*
1
1.
2
2.
Ma świadomość odpowiedzialności za
korzystanie z praw autorskich
Spełnia wyznaczone zadania samodzielnie
lub w zespole
1
2
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
*
*
Opis
LEKTORAT JĘZYKA NIEMIECKIEGO
STUDIUM JĘZYKÓW OBCYCH
JO.01.2.C, JO.01.3.C, JO.01.4.C, JO.01.5.C,
JĘZYK NIEMIECKI, Język Polski
Język obcy nowożytny to przedmiot obowiązkowy na studiach stacjonarnych I stopnia.
Treści programowe dostosowane są do poziomu uczestników zajęć i kierunku studiów
szczególnie w zakresie słownictwa specjalistycznego charakterystycznego dla
omawianego kierunku.
OBOWIĄZKOWY zakończony egzaminem
116
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
wi
I, II,III rok, semestr , II, III, IV, V
Jadwiga Jagniszczak, magister
Mgr Ewa Lipelt
ĆWICZENIA
Brak wymagań wstępnych
120 godzin
1 +1+1+2.
Cele przedmiotu (efekty kształcenia i kompetencji):
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
- doskonalenie umiejętności językowych w zakresie czterech sprawności :
czytania, rozumienia ze słuchu, mówienia i pisania
- osiągnięcie poziomu znajomości języka ogólnego A1/A2 wg ESKOJ,
umożliwiającego komunikację w języku niemieckim w codziennych
kontaktach z obcokrajowcami;
-praca z niemieckojęzycznymi tekstami źródłowymi
-przyswojenie słownictwa specjalistycznego z zakresu specjalności- studiów
(Rolnictwo)
umożliwiającego porozumiewania się z obcokrajowcami na tematy zawodowe
Lektorat języka niemieckiego realizowany jest w formie ćwiczeń praktycznych,
podczas których studenci rozwijają głównie umiejętności komunikacyjne oraz
znajomość słownictwa, w tym także słownictwa związanego ze specyfiką swojej
specjalności.
Oprócz pracy z tekstem stosowane są metody aktywizujące: dyskusja, symulacja,
kwestionariusz, inscenizacja, metoda sytuacyjna.
Studenci mobilizowani są do pracy indywidualnej i pracy w grupach ze szczególnym
naciskiem na zajęcia konwersacyjne.
Liczba godzin zajęć: 2 godziny w tygodniu. Liczba tygodni: 60.
Oprócz uczestniczenia w zajęciach studenci mogą korzystać z cotygodniowych
konsultacji. W razie potrzeby organizowane są konsultacje dodatkowe.
Na prośbę studentów zajęcia mogą odbywać się w tygodnie parzyste lub nieparzyste w
podwójnym wymiarze godzin.
117
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
- Systematyczne uczęszczanie na zajęcia
- Pozytywne zaliczenie sprawdzianów cząstkowych
- Pozytywne zaliczenie sprawdzianów leksykalnych (słownictwo fachowe)
- Aktywne uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu po
czterech semestrach lektoratu. Egzamin ma formę testu pisemnego obejmującego treści
merytoryczne przewidziane w niniejszym sylabusie.
Zagadnienia leksykalne:
słownictwo charakterystyczne słownictwo charakterystyczne dla kierunku Rolnictwo
dotyczące zagadnień związanych z omawianą tematyką
17. przedmiotu oraz
Pozostałe przykłady zagadnień leksykalnych:
•
sich vorstellen
•
meine Familie (Familienmitglieder)
•
mein Zimmer
•
Berufe
•
Party
•
Urlaub
•
Freizeit
•
Reisen
•
Meine Stadt
•
was machen die Lehrer, was machen die Studenten im Deutschunterricht
•
mein Hobby
•
der Deutschkurs
•
Haushalt Hausarbeiten
•
Alltag, Festtag
Zagadnienia gramatyczne:
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
der bestimmte und der unbestimmte Artikel
Deklination der Substantive und Pronomen
Konjugation der Hilfsverben
Konjugation der schwachen und starken Verben
Konjunktionen
Präpositionen mit dem Akkusativ und Dativ
trennbare und untrennbare Verben
Modalverben
reflexive Verben
Imperativ
Negationen
Satzarten
Rektion des Verbs
Steigerung der Adjektive und Adverbien
andere
Po zrealizowaniu materiału student:
- zna podstawowe struktury leksykalno-semantyczne pozwalające na
formułowanie wypowiedzi- poprawnych pod względem syntaktycznym
i leksykalnym w zakresie tematów ujętych w treściach kształcenia
- zna realia dotyczące obszaru niemieckojęzycznego ze szczególnym
uwzględnieniem systemu szkolnictwa i organizacją roku szkolnego
- posiada podstawowy zasób słownictwa z dziedziny swojej specjalizacji.
118
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Po zrealizowaniu materiału student:
- rozumie teksty czytane oraz teksty ze słuchu zróżnicowane pod względem
struktur leksykalno-gramatycznych na poziomie podstawowym
- potrafi uczestniczyć w rozmowie, uzyskiwać i udzielać informacji,
- potrafi tworzyć wypowiedzi ustne i pisemne na tematy zrealizowane
- poprawnie stosuje środki językowe adekwatne do danej sytuacji
Po zrealizowaniu materiału student
- umie współpracować z innymi,
- jest otwarty na innych i tolerancyjny wobec odmiennych kultur,
obyczajów, stylów życia,
- ma rozwiniętą wrażliwość na problemy społeczne,
- postrzega różnorodność relacji międzyludzkich,
Podręcznik: Deutsch für dich , J. Smiechowska
Literatura uzupełniająca
- Repetytorium gramatyczno-leksykalne (E. Rostek)
Landeskunde der deutschsprachigen Länder
Grammatik kein Problem (Teil 1 und 2 )
Tageszeitungen mit Anzeigen
Ansichtskarten, Landkarten, Bilder
Cd-Platten, Kassetten usw.
Słowniki tematyczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Udział w zajęciach z nauczycielem i konsultacje
140 h
Przygotowanie do zajęć i do egzaminu
35
175
5
WIEDZA
1
zna podstawowe struktury leksykalnosemantyczne pozwalające na
formułowanie wypowiedzi- poprawnych pod
względem syntaktycznym
i leksykalnym w zakresie tematów ujętych w
treściach kształcenia
X
119
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
zna realia dotyczące obszaru
niemieckojęzycznego ze szczególnym
uwzględnieniem systemu szkolnictwa i
organizacją roku szkolnego
na realia socjokulturowe obszaru
niemieckojęzycznego ze szczególnym
uwzględnieniem zwyczajów i obrzędów
posiada podstawowy zasób słownictwa z
dziedziny swojej specjalizacji.
2
3
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
rozumie teksty czytane oraz teksty ze
słuchu zróżnicowane pod względem
struktur leksykalno-gramatycznych na poziomie
podstawowym słuchu
1
potrafi uczestniczyć w rozmowie, uzyskiwać i
udzielać informacji uczestniczyć w rozmowie,
uzyskiwać i udzielać informacji
potrafi tworzyć wypowiedzi ustne i pisemne na
tematy zrealizowane
2
3
poprawnie stosuje środki językowe adekwatne do
danej sytuacji
4
X
X
X
X
1
umie współpracować z innymi
- jest otwarty na innych i tolerancyjny
wobec odmiennych kultur, obyczajów,
stylów życia
2
3
ma rozwiniętą wrażliwość na problemy społeczne
postrzega różnorodność relacji międzyludzkich,
4
X
X
X
X
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
Opis
Technologia informacyjna
TI C.02.3.C
polski
Treści programowe w zakresie zagadnień związanych z podstawowymi pojęciami
stosowanymi w technologii informacyjnej. Bezpieczne posługiwanie się komputerem,
jego oprogramowaniem i korzystanie z sieci komputerowej.
Wyszukiwanie, gromadzenie, selekcjonowanie, przetwarzanie i wykorzystywanie
informacji, współtworzenie zasobów w sieci, korzystanie z różnych źródeł i sposobów
zdobywania informacji.
Opracowywanie informacji za pomocą komputera, w tym rysunków, tekstów, danych
liczbowych, animacji i prezentacji multimedialnych.
Wykorzystywanie komputera oraz programów edukacyjnych do poszerzania wiedzy i
umiejętności z różnych dziedzin nauki.
Wykorzystywanie komputera i technologii informacyjno-komunikacyjnych do
rozwijania zainteresowań, opisywanie zastosowań informatyki, ocena zagrożeń i
ograniczeń, aspekty społeczne rozwoju i zastosowań informatyki.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru III
Rok studiów II, semestr III
120
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
dydaktycznych
przypisana
13.
i
12.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
dr inż. Ryszard Dziekan
j.w.
Ćwiczenia
Podstawowa umiejętność obsługi komputera, systemów operacyjnych, urządzeń
peryferyjnych, student posługuje się aplikacjami użytkowymi i oprogramowaniem
edukacyjnym, korzysta z komputera i Internetu jako źródła wiedzy.
Ćwiczenia 30 godz.
2 pkt ECTS
Celem przedmiotu jest zapoznanie oraz nabycie umiejętności posługiwania się przez
studentów środkami technologii informacyjnej oraz programami komputerowymi
wykorzystywanymi w edytowaniu tekstów, obliczeniach, bazach danych, tworzeniu
prezentacji, a także z wykorzystaniu Internetu w rozwiązywaniu problemów
związanych ze studiowanym kierunkiem.
Prezentacja, Ćwiczenia, Praca w grupach, Metoda projektu, Dyskusja, Praca z
komputerem
Forma zaliczenia : ZO
Warunki zaliczenia:
- dwa obowiązkowe zadania w trakcie trwania semestru (zapowiedziane 1 tydzień
wcześniej) i obejmujące większą partie materiału ,
- obecność na ćwiczeniach,
- wykonanie bieżących ćwiczeń
W przypadku nieobecności innej niż związanych z chorobą wykonanie zadanych
ćwiczeń w domu i przesłanie pocztą elektroniczną na wskazany adres.
W przypadku braku możliwości spełnienia powyższych wymagań student musi odrobić
zajęcia z inną grupą ćwiczeniową.
Dwa zadania i wszystkie bieżące ćwiczenia mają charakter praktyczny i wykonywane
są na komputerze w formie elektronicznej.
Podstawowe pojęcia związane z technologią informacyjną,
- najważniejsze funkcje systemu operacyjnego
-wykonywanie różnych operacji na zbiorach,
- rodzaje sieci komputerowych oraz ich elementy składowe, wykorzystywanie zalet
pracy w sieci;
- tworzenie różnego rodzaju dokumentów tekstowych z zastosowaniem
zaawansowanych metod formatowania dokumentu, praca z tabelami i listami,
wstawianie rysunków i wykresów, tworzenie formularzy, indeksów, spisów,
korespondencja seryjna, tworzenie konspektu, stosowanie stylów.
-opracowywanie danych i prowadzenie obliczeń za pomocą arkusza kalkulacyjnego,
stosowanie funkcji do pisania formuł, rejestrowanie makr, tworzenie prezentacji i
wykresów,
-tworzenie baz danych, projektowanie tabel, wprowadzanie, modyfikowanie,
sortowanie i filtrowanie danych, stosowanie zapytań,
-stosowanie środków ochrony komputera przed skutkami zagrożeń.
-tworzenie prezentacji multimedialnych i grafiki komputerowej
-posługiwanie się pocztą elektroniczną.
121
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Ma podstawową wiedzę dotycząc. działania sprzętu komputerowego. Zna terminologię,
środki i narzędzia, obszar ich wykorzystania. Zna zasady korzystania ze źródeł
informacji. Ma wiedzę nt. instalowania oprogramowań oraz usuwania prostych awarii
sprzętu i oprogramowania.
Student potrafi: posługiwać się oprogramowaniem użytkowym oraz
przygotowywać materiały i prezentacje multimedialne, wyszukiwać, przetwarzanie i
gromadzić informację oraz porozumiewać się drogą internetową. Potrafi dobrać
odpowiednią aplikację w celu przedstawienia określonego zadania. Ma świadomość
samodzielnego poszukiwania wiedzy (samouczenia się) .Ponadto potrafi dokonać
oceny edukacyjnej przydatności oprogramowania i zasobów elektronicznych.
Student ma świadomość i rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej w
tym: problemy swobodnego dostępu do informacji i nieskrępowanej komunikacji,
normy prawne i etyczne korzystania z informacji źródłowej, humanistyczne, etycznoprawne i społeczne aspekty korzystania z technologii informacyjnej, zasady etyki w
korzystaniu z mediów. Etyczne i prawne zagrożenia niewłaściwego posługiwania się
komputerami, oprogramowaniem i źródłami informacji - sposoby przeciwdziałania tym
zagrożeniom.
Rozumie wpływ technologii informacyjnej na zachowania społeczne oraz potrzebę
ciągłego uczenia się.
1. PC sam składam komputer. Wydanie III Bartosz Danowski, Andrzej Purchla Helion:
11/2007.
2. ABC MS Office 2007 PL Autor: Adam Jaronicki Helion 08/2008
3. PowerPoint 2007 PL. Ćwiczenia Roland Zimek Data wydania: 05/2007
1. ABC tworzenia stron WWW. Wydanie II Bartosz Danowski Data wydania: 10/2006,
2. Power Point 2000. Stefan Uss. Wydawnictwo: KOW Help Warszawa 2000,
3. Materiały elektroniczne np:
http://www.microsoft.com/poland/office/,
http://pl.openoffice.org/
35
15
50
2
WIEDZA
122
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Ma podstawową wiedzę dotycząc. działania
sprzętu komputerowego. Zna terminologię,
środki i narzędzia, obszar ich wykorzystania.
Zna zasady korzystania ze źródeł informacji. Ma
wiedzę nt. instalowania oprogramowań oraz
usuwania prostych awarii sprzętu i
oprogramowania.
1
x
UMIEJĘTNOŚCI
2
Student potrafi: posługiwać się
oprogramowaniem użytkowym oraz
przygotowywać materiały i prezentacje
multimedialne, wyszukiwać, przetwarzanie i
gromadzić informację oraz porozumiewać się
drogą internetową. Potrafi dobrać odpowiednią
aplikację w celu przedstawienia określonego
zadania. Ma świadomość samodzielnego
poszukiwania wiedzy (samouczenia się) .Ponadto
potrafi dokonać oceny edukacyjnej przydatności
oprogramowania i zasobów elektronicznych.
x
3
Student ma świadomość i rozumie
pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej
w tym: problemy swobodnego dostępu do
informacji i nieskrępowanej komunikacji, normy
prawne i etyczne korzystania z informacji
źródłowej, humanistyczne, etyczno-prawne i
społeczne aspekty korzystania z technologii
informacyjnej, zasady etyki w korzystaniu z
mediów. Etyczne i prawne zagrożenia
niewłaściwego posługiwania się komputerami,
oprogramowaniem i źródłami informacji sposoby przeciwdziałania tym zagrożeniom.
Rozumie wpływ technologii informacyjnej na
zachowania społeczne oraz potrzebę ciągłego
uczenia się.
x
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Typ przedmiotu
przedmiot
Opis
Wychowanie Fizyczne
Instytut Tolnictwa
WF.C.03 C WF.C.04 C
Język polski.
Student podnosi swoją sprawność ruchową,zdobywa umiejętności ruchowe z
poszczególnych dyscyplin sportowych
Obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów.
II rok, III- IVsemestr.
mgr J.Kaszycki
123
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
mgr J.Kaszycki
ćwiczenia na studiach stacjonarnych
Podstawowa sprawnośc ruchowa
IIIsem 30 IVsem 30
1+1
Cele kształcenia: Efekty kształcenia: Celem prowadzonych działań jest podnoszenie
sprawności i aktywności psychoruchowej studentów. Kształcenie umiejętności
przydatnych w aktywności sportowo-rekreacyjnej. Wyrobienie u studentów potrzeby
ruchu oraz dbanie o zdrowie i poprawną sylwetkę ciała. Rozwijanie zainteresowań,
upodobań i indywidualnych możliwości studentów.
Metoda zadaniowa, metoda bezpośredniej celowości ruchu
Zaliczenie -ZAL
.
: Obecność, aktywność podczas zajęć, zaliczenie testu sprawnosciowego
Koszykówka 10 godz.
P.siatkowa 15 godz.
P.nozna halowa 10godz.
Unihokej 10 godz.
Gry uzupełniające 5 godz
LA 5 godz.
Gimnastyka 5godz
Przepisy gier zespołowych, zasady BHP podczas cwiczeń
Student potrafi wykonać podstawowe el.. techniczne z gier zespołowych
Umiejętności
Student potrafi wykorzystać poznane przepisy podczas sędziowania
Umie zastosowac odpowiednia asekuracje podczas cw.gimnastycznych
124
Kompetencje
społeczne
Student chętnie podejmuje się organizacji gier i zabaw
Student chętnie bierze udział w róznego rodzaju zajeciach sportowo rekreacyjnych
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
60
0
60
2
WIEDZA
1
Przepisy gier zespołowych.
+
2
Zasady bhp podczas ćwiczeń.
+
1
Student potrafi wykonać elementy techniczne z
gier zespołowych.
Student potrafi wykorzystać poznane przepisy
podczas sędziowania.
Student potrafi zastosować odpowiednią
asekurację podczas ćwiczeń gimnastycznych.
UMIEJĘTNOŚCI
2
3
+
+
+
1
Student chętnie podejmuje się organizacji gier i
zabaw.
+
125
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
2
Student chętnie bierze udział w różnego rodzaju
zajęciach sportowo-rekreacyjnych.
+
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Opis
Ochrona własności intelektualnej
OWI.04.5.WK
Polski
Założeniem przedmiotu jest zapoznanie uczestników kursu z obowiązującym w Polsce
i na świecie prawodawstwem i instytucjami związanymi z ochroną własności
intelektualnej. Celem przedmiotu jest osiągnięcie efektów w postaci rozumienia i
posługiwania się przez studentów podstawowymi pojęciami z zakresu prawa
autorskiego i praw pokrewnych oraz prawa własności przemysłowej, a także
praktycznego zastosowania przepisów prawnych dotyczących korzystania z utworów,
znaków towarowych, wzorów przemysłowych, wzorów użytkowych i wynalazków,
jak też pozyskania wiedzy z zakresu działania organizacji zbiorowego zarządzania
prawami autorskimi, Urzędu Patentowego RP oraz instytucji zajmujących się ochroną
własności intelektualnej działających na terenie Unii Europejskiej.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru 7, IV roku studiów,
III rok, semestr V
Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
j.w.
15 godz
1 ECTS
126
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wiedza:
- zna obowiązujące w Polsce i na świecie prawa związane z ochroną własności
intelektualnej – Prawo autorskie i prawa pokrewne, O ochronie baza danych, Prawo
własności przemysłowej, O zwalczaniu nieuczciwej konkurencji, O rzecznikach
patentowych.
- zna procedury zgłaszania patentu, wynalazku, wzoru przemysłowego.
Umiejętności:
- potrafi wykorzystać obowiązujące prawodawstwo z zakresu ochrony własności
intelektualnej do celów dydaktycznych, społecznych i przemysłowych,
- analizuje i prezentuje własne poglądy nt. praw ochrony własności intelektualnej.
- student posiada świadomość respektowania obowiązujących praw ochrony własności
intelektualnej,
Wykład konwersatoryjny, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest obecność na zajęciach,
aktywne uczestnictwo w dyskusji oraz przygotowanie referatu problemowego
dotyczącego prawa własności intelektualnej
1. Pojęcie własności intelektualnej i jej miejsce w prawie cywilnym i prawie
europejskim – 2 godz.
2. Podział prawa własności intelektualnej na prawo autorskie i prawa pokrewne oraz
prawo własności przemysłowej relacja do prawa
Konkurencji – 2 godz.
3. Podmiot i przedmiot praw autorskich. Prawa majątkowe i osobiste. Podstawowe
wiadomości o umowach – 2 godz.
4. Pojęcie wynalazku i patentu, podmioty uprawnione do zgłoszenia wynalazku i
ochrony – 2 godz.
5. Treść patentu i podstawowe umowy dotyczące patentu. Wiadomości dotyczące
rejestracji i ochrony wynalazków. Patent europejski – 2 godz.
6. Znaki towarowe, przedmiot ochrony i podmioty uprawnione do zgłaszania.
Znaczenie rejestracji i używania znaku, treść prawa ochronnego – 2 godz.
7. Umowy dotyczące znaków towarowych i ochrona znaków. Wzory przemysłowe,
wzory użytkowe, wzory chronione prawem autorskim – 2 godz.
8. Inne przedmioty chronione w ramach praw własności intelektualnej - bazy danych,
oznaczenia geograficzne – 1 godz.
- Posiada wiedzę w zakresie wykorzystania wiedzy prawnej w różnych dziedzinach
działalności rolniczej i około rolniczej.
- Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z zakresu ochrony własności
przemysłowej i prawa autorskiego.
- Selekcjonuje, gromadzi i przetwarza dane z zachowaniem praw dotyczących
własności intelektualnej.
- Prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz uczestniczy w
dyskusji celem osiągnięcia wspólnego stanowiska.
- Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji.
- Rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając wyznaczone funkcje) lub
samodzielnie.
127
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Szymanek T. Umowy z zakresu własności intelektualnej i przemysłowej.
Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji 2009.
2. Ustawa z dnia 4 lutego 1994r. - O prawie autorskim i prawach pokrewnych
(Dz. U. 1994, nr 24, poz. 83, tekst ujednolicony 17.02.2011, z późn. zm.);
3. Ustawa z dnia 27 lipca 2001r. - O ochronie baz danych (Dz. U. 2001, nr 128,
poz. 1402, tekst ujednolicony 06.11.2007, z późń. zm.);
4. Ustawa z dnia 30 czerwca 2000r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U.
2001 nr 49 poz. 508, z późń. zm., tekst jednolity 20.01.2009 z późń. zm.);
1. Ustawa z dnia 16 kwietnia 1993r - O zwalczaniu nieuczciwej konkurencji (Dz.
U. 1993, nr 47, poz. 211, tekst ujednolicony 16.12.2009, z późn. zm.);
2. Ustawa z dnia 11 kwietnia 2001r. - O rzecznikach patentowych (Dz. U. 2001, nr
49, poz. 509, z późń. zm., tekst ujednolicony 10.12.2010);
3. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002r. w sprawie
szczegółowego zakresu działania Urzędu Patentowego Rzeczypospolitej Polskiej
(Dz.
U.
2002,
nr
8,
poz. 59, z późń. zm.);
4. Konwencja paryska o ochronie własności przemysłowej (Dz. U. z 1975r. nr 9 poz.
51, z późń. zm.);
5. Porozumienie w sprawie handlowych aspektów prawa własności intelektualnej
(TRIAS), Dz. U. Wspólnot Europejskich L 336/214, 23.12.1994, z późn. zm.);
6. Rozporządzenie Rady (WE) nr 40/94 z dnia 20 grudnia 1993r. w sprawie
wspólnotowego znaku towarowego (Dz. Urz. WE L 011 z dnia 14.01.1994r., z
późń. zm.);
7. Układ o współpracy patentowej (Dz. U. z 1991r. nr 70 poz. 303, z póżn. zm.);
8. Konwencja o udzielaniu patentów europejskich (Dz. U. z 2004r. nr 79 poz. 737, z
późn. zm.);
9. Porozumienie Madryckie o międzynarodowej rejestracji znaków (dz. U. z 1993r.
nr 116 poz. 514, z późn. zm.) i protokół do tego porozumienia (Dz. U. z 2003r. nr
13 poz. 129, z późn. zm.);
20
5
25
1
WIEDZA
128
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
1
Posiada wiedzę w zakresie wykorzystania
wiedzy prawnej w różnych dziedzinach
2
Zna i rozumie podstawowe pojęcia i zasady z
zakresu ochrony własności przemysłowej i
prawa autorskiego.
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
x
Selekcjonuje, gromadzi i przetwarza dane z
zachowaniem praw dotyczących własności
intelektualnej.
Prezentuje
własne poglądy z wykorzystaniem
różnych form oraz uczestniczy w dyskusji celem
osiągnięcia wspólnego stanowiska.
2
x
1
2
Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji.
x
Rozwiązuje postawione zadania w zespole
x
III rok / Specjalność: Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Typ przedmiotu
przedmiot
Opis
Rysunek techniczny i planistyczny
Instytut Rolnictwa
RO.PPiKK.01.5.C
polski
Podstawowe pojęcia, oznaczenia, materiały i techniki kreślarskie. Obliczanie skali,
powierzchni i objętości projektowanych obiektów.
III rok, semestr V
Mgr inż. Leszek Rąpała
129
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
j.w.
ćwiczenia
brak
Ćwiczenia 20
2
Celem przedmiotu jest przedstawienie najważniejszych pojęć i oznaczeń
pozwalających na prawidłowe odczytywanie i kreślenie rysunków technicznych, oraz
obliczanie zapotrzebowania na niezbędne materiały ujęte w projektach zieleni.
metody podające, ćwiczenia projektowe i graficzne
Ćwiczenia: oceny formujące - ocenianie ciągłe wykonywanych zadań
Ćwiczenia:
1. Podstawowe pojęcia (skala, plan, mapa itp.)
9. Przybory i materiały niezbędne do wykonywania rysunków technicznych
10. Oznaczenia stosowane w rysunku technicznym
11. Rodzaje rysunków technicznych
12. Rodzaje rzutowania obiektów
13. Skalowanie rysunków
14. Obliczanie objętości i powierzchni projektowanych obiektów
- Zna podstawowe zasady wykonywania różnych rodzajów rysunku technicznego
- Rozumie zasady związane z prawami autorskimi dotyczącymi projektów
technicznych
- Prawidłowo odczytuje, stosuje i interpretuje oznaczenia graficzne stosowane w
rysunku technicznym i planistycznym
- Wykonuje podstawowe rysunki techniczne przy użyciu właściwie dobranych
narzędzi i metod rysunkowych w stosunku do określonego zadania
- Akceptuje zasady prawidłowego wykonania rysunku technicznego i planistycznego w
oparciu o normy stosowane podczas realizacji zadania
- Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego
działania
130
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 1 / Edyta Gadomska, Krzysztof
Gadomski.- Warszawa : Hortpress. Sp. z o.o, 2005.
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 2, t / Edyta Gadomska.- Warszawa :
Hortpress. Sp. z o.o, 2009.
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 3 / Beata Fortuna-Antoszkiewicz, Edyta
Gadomska, Krzysztof Gadomski.- Warszawa : Hortpress. Sp. z o.o, 2007.
Rysunek Techniczny Budowlany, Miśniakiewicz Elżbieta, Skowroński Wojciech,
wyd. Arkady, 2007
Elementy Kompozycji Urbanistycznej, Wejchert Kazimierz, wyd. Arkady, 2008
Rysunek techniczny, K. Paprocki, wyd. WSIP, 1998
25
25
50
2
WIEDZA
1
- Zna podstawowe zasady wykonywania różnych
rodzajów rysunku technicznego
x
2
- Rozumie zasady związane z prawami
autorskimi dotyczącymi projektów technicznych
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
- Prawidłowo odczytuje, stosuje i interpretuje
oznaczenia graficzne stosowane w rysunku
technicznym i planistycznym
- Wykonuje podstawowe rysunki techniczne przy
użyciu właściwie dobranych narzędzi i metod
rysunkowych w stosunku do określonego
zadania
x
x
1
- Akceptuje zasady prawidłowego wykonania
rysunku technicznego i planistycznego w oparciu
o normy stosowane podczas realizacji zadania
x
131
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
2
- Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Opis
Nazwa modułu/
Komputerowe podstawy projektowania
przedmiotu
Nazwa jednostki
Instytut Rolnictwa
2.
3. Kod przedmiotu
polski
Rodzaje, zastosowanie i funkcje różnych typów programów komputerowych
wspomagających i tworzących projekty zieleni
Obowiązkowy
do zaliczenia semestru studiów
6. Typ przedmiotu
III rok, semestr V
przedmiot
zaliczenia
j.w.
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
ćwiczenia
brak
Ćwiczenia 25
12.
dydaktycznych
przypisana
2
13.
i
Celem przedmiotu jest zaprezentowanie rodzajów programów wspomagających proces
Założenia i cele
projektowania wraz z przedstawieniem podstawowych funkcji, sposobów działania i
14.
modułu/przedmiotu
zastosowania wybranych programów komputerowych.
metody podające, ćwiczenia projektowe i graficzne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
1.
132
Ćwiczenia:
1.Rodzaje programów komputerowych wspierających projektowanie
2.Programy wizualizacyjne
3.Podstawowe funkcje i technika projektowania zieleni w 2D
4.Projektowanie zieleni w 2D
5.Podstawowe funkcje i technika tworzenia i prezentacji wizualizacji w 2D i 3D
6.Wizualizacje aranżacji terenów zieleni w 2D i 3D
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
- Zna terminologię informatyczną, rodzaje i funkcje programów projektowych i
wizualizacyjnych
- Zna zasady sporządzania rysunków technicznych i wizualizacji do celów
kształtowania środowiska przyrodniczego
- Korzysta z komputerowego wspomagania projektowania zieleni i wizualizacji
tworzonych projektów
- Rozpoznaje i używa popularne programy komputerowe do celów projektowych
- Rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się
- Rozwiązuje powierzone mu zadania w grupie lub samodzielnie niezależnie od
powierzonej mu roli
AutoCAD w architekturze krajobrazu, Piotr Sikorski, wyd. SGGW, 2006
Komputerowe wspomaganie projektowania CAD, Jan Bis, Ryszard Markiewicz,
wyd.Rea 2008
25
25
50
2
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
133
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
WIEDZA
1
2
- Zna terminologię informatyczną, rodzaje i
funkcje
programów
projektowych
i
wizualizacyjnych
- Zna zasady sporządzania rysunków
technicznych i wizualizacji do celów
kształtowania środowiska przyrodniczego
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
- Korzysta z komputerowego wspomagania
projektowania zieleni i wizualizacji tworzonych
projektów
- Rozpoznaje i używa popularne programy
komputerowe do celów projektowych
x
x
1
- Rozumie potrzebę ustawicznego uczenia się
x
2
- Rozwiązuje powierzone mu zadania w grupie
lub samodzielnie niezależnie od powierzonej mu
roli
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
1.
2
8
Opis
Podstawy projektowania zieleni
RO.PPiKK.03.5.W, RO.PPiKK.03.5.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta podstawowymi zasadami projektowania
zieleni publicznej i prywatnej oraz z funkcjami, jakie spełniają te przestrzenie. Podczas
zajęć oprócz wiedzy teoretycznej student nabędzie umiejętności koncepcyjnego
projektowania
założeń
ogrodowych
z uwzględnieniem wymagań terenowych, doborem odpowiednich roślin,
zaprojektowaniem założeń technicznych i małej architektury ogrodowej oraz
wskazaniem wymagań pielęgnacyjnych dla projektowanego założenia.
obowiązkowy do zaliczenia semestru V
Rok studiów III, semestr V (studia 1-go° stacjonarne)
134
9
10
11
12
13
14
15
16
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
j.w.
wykłady + ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: botanika, gleboznawstwo
Wiedza: student ma wiedzę na rodzajów i funkcji terenów zieleni,
ponadto potrafi wymienić ogólne zasady oraz elementy kompozycji
ogrodowych oraz wie, jakie jest znaczenie terenów zieleni dla
środowiska życia człowieka i przyrody
Umiejętności: student posiada podstawowe umiejętności w zakresie
projektowania,
zakładania
i pielęgnowania przestrzeni publicznej i prywatnej, a także rozumie
relację pomiędzy potrzebami użytkowników i cechami miejsca a
formą zagospodarowania terenu
Kompetencje społeczne: student ma poczucie odpowiedzialności za kształtowanie i
ochronę walorów zieleni naturalnej i urządzonej. Student rozumie potrzebę
ustawicznego
podnoszenia
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy, jak również chętnie podejmuje się pracy w zespole i
wykonuje powierzone mu zadania
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, zajęcia projektowe, konsultacje,
samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionej na
wykładach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury
podstawowej
ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń – wykonanie projektu założenie ogrodowego i jego
prezentacja na ocenę, obecność na ćwiczeniach – zaliczenie z oceną
135
17
przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykłady:
1. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu – podstawowe zasady projektowania
zieleni – podstawowe pojęcia, narzędzia projektowe, linie i oznaczenia stosowane
w projektowaniu zieleni (3 godz.)
2. Teoria wnętrza ogrodowego. Rodzaje wnętrz, ich elementy oraz
znaczenie w kształtowaniu przestrzeni. Rodzaje i funkcje terenów
zieleni. (3 godz.).
3. Normatywy przestrzenne. Miejsce terenów zieleni w krajobrazie.
(3 godz.).
4. Rodzaje zadrzewień i ich znaczenie środowiskowe na terenach zielonych. (3
godz.).
5. Etapy prac projektowo-urządzeniowych (3 godz.).
6. Znaczenie i rodzaje nawierzchni trawiastych i innych w ogrodzie – zakładanie i
pielęgnacja (3 godz.).
7. Elementy małej architektury ogrodowej Kosztorysowanie. (2 godz.).
Ćwiczenia:
1. Wprowadzenie i omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Plastyczne podstawy
projektowania zieleni – rysunek odręczny, perspektywa, dobór barw i kolorów,
proporcje (3,5 godz.).
6. Wprowadzenie do projektowania terenów zieleni. Inwentaryzacja obszaru i
oznaczenia graficzne (3,5 godz.).
7. Zasady kompozycji i doboru roślin. Zadanie projektowe: prace nad koncepcją
projektową wybranego terenu zieleni; opracowanie układu funkcjonalnego (3,5
godz.).
8. Zadanie projektowe: dobór technicznego wyposażenia i małej architektury (3,5
godz.).
9. Zadanie projektowe: dobór drzew, krzewów i roślinności zielnej (3,5 godz.).
10.
Zadanie projektowe: opracowanie zaleceń pielęgnacyjnych dla
zaprojektowanego ogrodu (3,5 godz.).
11.
Zadanie projektowe: Prezentacja wykonanego projektu (4 godz.).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, zajęcia projektowe, prezentacja wykonanych
podczas zajęć projektów, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
1. zna rodzaje i funkcje terenów zieleni
2. potrafi wymienić ogólne zasady oraz elementy kompozycji
ogrodowych
3. wie, jakie jest znaczenie terenów zieleni dla środowiska życia
człowieka i przyrody
1. posiada podstawowe umiejętności w zakresie projektowania,
zakładania i pielęgnowania przestrzeni publicznej i prywatnej
2. rozumie relację pomiędzy potrzebami użytkowników i cechami
miejsca a formą zagospodarowania terenu
1. ma poczucie odpowiedzialności za kształtowanie i ochronę walorów
zieleni
naturalnej
i urządzonej
2. rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji i
aktualizowania nabytej wiedzy
7. chętnie podejmuje się pracy w zespole i wykonuje powierzone mu zadania
1. Haber Z., Urbański P. 2005. Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii.
Wyd. AR, Poznań.
2. Gadomska E., Gadomski K. 2005. Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz.
1. Wyd. Hortpress. Sp. z o.o, Warszawa.
3. Gadomska E. 2009. Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 2. Wyd.
Hortpress. Sp. z o.o, Warszawa.
4. Fortuna-Antoszkiewicz B., Gadomska E., Gadomski K. 2007. Urządzanie i
pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 3. Wyd. Hortpress. Sp. z o.o, Warszawa.
1. Brookes J. 2001. Projektowanie ogrodów. Praktyczny podręcznik dla stylistów i
projektantów ogrodów. Wyd. Wiedza i Życie, Warszawa.
2. Lenard E., Wolski K. 2006. Dobór drzew i krzewów w kształtowaniu terenów
zieleni. Wyd. AR, Wrocław.
3. Helmut J. Najpiękniejsze byliny: dobór i pielęgnacja roślin, komponowanie
nasadzeń. Wyd. Kaliope, Warszawa.
Puczel U. 2007. Kwiaty jednoroczne i dwuletnie. Wyd. Działkowiec, Warszawa
136
55
50
105
4
WIEDZA
*
1
zna rodzaje i funkcje terenów zieleni.
2
potrafi wymienić ogólne zasady oraz
elementy kompozycji ogrodowych.
*
3
wie, jakie jest znaczenie terenów zieleni dla
środowiska życia człowieka i przyrody
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
posiada podstawowe umiejętności w
*
zakresie projektowania, zakładania i
rozumie
relację
pomiędzy
potrzebami
*
użytkowników
i cechami miejsca a formą KOMPETENCJE
zagospodarowania SPOŁECZNE
1
2
ma poczucie odpowiedzialności za
kształtowanie
i ochronę walorów zieleni naturalnej
i urządzonej
1
rozumie
potrzebę
ustawicznego
podnoszenia
kwalifikacji
i
aktualizowania nabytej wiedzy
chętnie podejmuje się pracy w zespole i
2
3
*
*
*
*
*
*
Lp.
1.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Opis
Geograficzne systemy informacji przestrzennej
137
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Nazwa jednostki
3. Kod przedmiotu
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
2.
Instytut Rolnictwa
polski
Techniki GIS, zastosowanie GIS do kontrolowania czynników środowiskowych,
przykłady aplikacji GIS, sposoby zapisu danych, układy odniesienia
III rok, semestr V
dr Stanisław Kucharzyk
j.w.
Wykład podawczy, ćwiczenia podawcze
Wykłady 10, ćwiczenia 15
W: 1 ECTS
C: 1 ECTS
Celem przedmiotu jest przedstawienie założeń systemów geograficznej informacji,
możliwości przykładowych aplikacji, technik pozyskiwania, przetwarzania i
magazynowania danych o różnych czynnikach środowiskowych
metody podające, ćwiczenia problemowe
Wykłady: ocena końcowa – test sprawdzający
Wykłady:
17. przedmiotu oraz
8.
9.
10.
11.
GIS-rozwój na przestrzeni lat
Zastosowanie GIS
Czynniki podlegające monitorowaniu
Techniki pozyskiwania informacji
1.
2.
3.
4.
Rodzaje systemów informatycznych GIS
Metody przetwarzania danych
Związki GIS z mapą
Układy odniesienia
Ćwiczenia:
138
- Opisuje podstawowe pojęcia i techniki pomiarowe GIS
- Identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące w atmosferze, hydrosferze i litosferze
poddawane analizie systemowi informacji przestrzennej
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
- Wykorzystuje techniki matematyczne do analizy danych przestrzennych
- Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie zbierania danych, obliczeń,
interpretacji oraz prezentacji wyników
- Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia w celu przyspieszania obróbki danych w
GIS
- Rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając wyznaczone funkcje) lub
samodzielnie
Systemy Informacji Geograficznej –Zarządzanie danymi
przestrzennymi w GIS, SIP, SIT, LIS, Leszek Litwin, Grzegorz Myrda, wyd. Helion,
2005
GIS w geografii fizycznej, ArturMagnuszewski, 1999
35
15
50
2
WIEDZA
1
2
- Opisuje podstawowe pojęcia i techniki
pomiarowe GIS
- Identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące w
atmosferze, hydrosferze i litosferze poddawane
analizie systemowi informacji przestrzennej
x
x
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
- Wykorzystuje techniki matematyczne do
analizy danych przestrzennych
x
139
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
2
- Korzysta z komputerowego wspomagania w
zakresie zbierania danych, obliczeń, interpretacji
oraz prezentacji wyników
x
1
- Rozumie potrzebę ustawicznego kształcenia w
celu przyspieszania obróbki danych w GIS
x
x
2
- Rozwiązuje postawione zadania w zespole
samodzielnie
x
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Opis
Geodezja i kartografia
Instytut Rolnictwa
polski
Podstawowe pojęcia z zakresu geodezji, techniki i metody pomiarów sytuacyjnowysokościowych, matematyczne opracowywanie wyników pomiarów, tworzenie
szkiców terenowych i przekrojów.
III rok, semestr V
j.w.
Wykład podawczy, ćwiczenia problemowe
Wykłady 5, ćwiczenia 15
W: 1 ECTS
C: 1 ECTS
Celem przedmiotu jest zapoznanie z podstawowymi technikami pomiarowymi
stosowanymi w geodezji, jak również urządzeniami i przetwarzaniem informacji
zebranych dzięki ich pomocy. Znajomość tej wiedzy jest jednym z podstawowych
elementów prawidłowego kształtowania krajobrazu
140
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wykłady: ocena końcowa – test sprawdzający
Wykłady:
5. Podstawowe pojęcia związane z geodezją
6. Jednostki stosowane w geodezji
7. Tworzenie szkicu terenowego
8. Osnowy pomiarowe
9. Inwentaryzacja terenowa
10. Nowoczesne techniki geodezyjne
Ćwiczenia:
19. Metody tyczenia prostych w terenie
20. Metody pomiaru odległości w terenie
21. Metody pomiaru kątów w terenie
22. Przeliczanie skali
23. Przeliczanie powierzchni i objętości
24. Tworzenie przekroju terenowego
Wiedza
- Zna techniki pomiarowe i budowę podstawowych narzędzi i urządzeń geodezyjnych
- Zna metody obliczeniowe stosowane w geodezji
Umiejętności
- wykorzystuje aparat matematyczno-statystyczny do opisów geodezyjnych
- Potrafi wykonać proste zadania pomiarowe z prawidłowym zastosowaniem technik i
urządzeń geodezyjnych
Kompetencje
społeczne
- Rozumie potrzeby ciągłego dokształcania sie w zakresie wykonywanego zawodu
- Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego
działania
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni cz.1 E. Gadomska
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 2, Edyta Gadomska.- Warszawa :
Hortpress. Sp. z o.o, 2009.
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. 3 Beata Fortuna-Antoszkiewicz, Edyta
Gadomska, Krzysztof Gadomski.- Warszawa : Hortpress. Sp. z o.o, 2007.
Uzupełniająca:
Geodezja I,II A. Jagielski
Geodezja katastralna – procedury geodezyjne i prawne R. Malina
30
20
50
141
2
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
- Zna techniki pomiarowe i budowę
podstawowych
narzędzi
i
urządzeń
geodezyjnych
x
x
2
- Zna metody obliczeniowe stosowane w
geodezji
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
wykorzystuje
aparat
matematycznostatystyczny do opisów geodezyjnych
x
2
- Potrafi wykonać proste zadania pomiarowe z
prawidłowym zastosowaniem technik i urządzeń
geodezyjnych
x
1
- Rozumie potrzeby ciągłego dokształcania sie w
zakresie wykonywanego zawodu
x
2
- Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu
x
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
Opis
Podstawy kształtowania krajobrazu rolniczego
polski
Celem szczegółowym przedmiotu i zadaniem dydaktycznym jest przekazanie studentom
wiedzy z zakresu: przedmiotu badań gospodarki przestrzennej, problematyki
badawczej gospodarki przestrzennej, przestrzennej równowagi gospodarki, zjawisk i
procesów dynamicznych w gospodarce przestrzennej, prawidłowości i mechanizmów
występujących w gospodarce przestrzennej, sposobów budowania teorii w gospodarce
przestrzenne oraz głównych teorii gospodarki przestrzennej.
Celem przedmiotu jest także przedstawienie studentom rodzajów, form i struktury
modeli gospodarki przestrzennej, zapoznanie ich z modelowaniem gospodarki
przestrzennej oraz budową scenariuszy przestrzennego zagospodarowania kraju, a
także z oceną wariantów rozwoju i wyborem strategii zadowalających.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze V
Rok studiów III, semestr V
142
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Dr inż. Ryszard Dziekan
j. w.
brak
Wykłady 10 godz., ćwiczenia 15 godz.
Po zrealizowaniu przedmiotu student zna główne zagadnienia dotyczące przedmiotu,
problematyki badawczej i sposobu budowania teorii w gospodarce przestrzennej,
posługuje się podstawową terminologię związaną z gospodarką przestrzenną oraz
dostrzega różnice, wady i zalety różnych sposobów budowania teorii w gospodarce
przestrzennej. Ponadto student posiada umiejętności analizowania i tworzenia zarysu
scenariuszy przestrzennego zagospodarowania kraju oraz oceny wariantów rozwoju i
wybór strategii zadowalających. Nabywa także umiejętności dokonania analizy
progowej. Student potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i rozwiązywać
postawione oraz potrafi współdziałać i pracować w grupie pod presją czasu, podczas
wykonywania ćwiczeń praktycznych, analizowania wyników i opracowywania
wniosków, a także rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji.
metody podające, ćwiczenia problemowe ,samodzielne studiowanie przez studentów
Forma zaliczenia wykładów – zaliczenie pisemne końcowe
Forma zaliczenia ćwiczeń – ocenianie ciągłe na podstawie rozwiązywanych zadań
143
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykłady:
1. Tradycje gospodarki przestrzennej
2. Przedmiot badań gospodarki przestrzennej
3. Zarys problematyki badawczej gospodarki przestrzennej
4. Przestrzenna równowaga gospodarki
5. Zjawiska i procesy dynamiczne w gospodarce przestrzennej
6. Prawidłowości i mechanizmy występujące w gospodarce przestrzennej
7. Sposoby budowania teorii w gospodarce przestrzennej
8. Przegląd głównych teorii gospodarki przestrzennej
Ćwiczenia:
1.Rodzaje, forma i struktura modeli gospodarki przestrzennej
2.Modelowanie gospodarki przestrzennej
3.Budowa scenariuszy przestrzennego zagospodarowania kraju
4.Wykres przesunięć międzyregionalnych i międzystrefowych w miastach
5.Ocena wariantów rozwoju i wybór strategii zadowalających
6.Analiza progowa
1. zna główne zagadnienia dotyczące przedmiotu, problematyki badawczej i sposobu
budowania teorii w gospodarce przestrzennej
2. zna podstawową terminologię związaną z gospodarką przestrzenną,
3. dostrzega różnice, wady i zalety różnych sposobów budowania teorii w
gospodarce przestrzennej
1. Posiada
umiejętności analizowania i tworzenia zarysu scenariuszy
przestrzennego zagospodarowania kraju ,
2. Posiada umiejętność oceny wariantów rozwoju i wybór strategii zadowalających
3. Nabywa umiejętności dokonania analizy progowej.
1. potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i rozwiązywać postawione oraz
potrafi współdziałać i pracować w grupie pod presją czasu, podczas wykonywania
ćwiczeń praktycznych, analizowania wyników i opracowywania wniosków,
2. rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji.
1. Gospodarka a środowisko i ekologia, K. Małachowski, wyd. 3, Warszawa, CeDeWu,
2012r.
1. Gospodarka przestrzenna. Podstawy teoretyczne, R. Domański, wyd. PWN, 2007r.
2. Gospodarka regionalna i lokalna, Z. Strzelecki, wyd. PWN.
3. WPR : nowoczesna polityka rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich / [aut. Piotr
Bajek et al.].- Warszawa : Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA, 2007
40
35
75
3
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
144
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
WIEDZA
zna główne zagadnienia dotyczące przedmiotu,
problematyki badawczej i sposobu budowania
teorii w gospodarce przestrzennej
zna podstawową terminologię związaną z
gospodarką przestrzenną,
1
2
dostrzega różnice, wady i zalety różnych
sposobów budowania teorii w gospodarce
przestrzennej
3
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
Posiada umiejętności analizowania i tworzenia
zarysu
scenariuszy
przestrzennego
zagospodarowania kraju
1
*
2
Posiada umiejętność oceny wariantów rozwoju i
wybór strategii zadowalających
*
3
Nabywa umiejętności
progowej.
*
dokonania
analizy
potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i
rozwiązywać
postawione
oraz
potrafi
czasu,
podczas
wykonywania
ćwiczeń
praktycznych,
analizowania
wyników
i
1
2
kwalifikacji.
*
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
Opis
Przyrodnicze uwarunkowania gospodarowania w rolnictwie
polski
145
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
wiedzy z zakresu: podstawowych pojęć i zasad stosowanych w badaniu krajobrazów,
podstaw wyróżniania jednostek krajobrazowych, struktury i funkcjonowania
krajobrazu, stabilności i dynamiki krajobrazu, określenie miejsca człowieka w
krajobrazie, poznanie
specyfiki
krajobrazów południowo-wschodniej Polski,
zaznajomienie z podstawami waloryzacji krajobrazów. Rozwinięcie pojęcia: krajobraz
i ekosystem jako podstawowe poziomy organizacji przyrody szczególnie ważne dla
planowania przestrzennego. Celem przedmiotu jest także określenie roli wybranych
czynników środowiskowych, społecznych i kulturowych w kształtowaniu przestrzeni
terenów wiejskich, pokazanie zmian w układach przestrzennych - ewolucja krajobrazu
wiejskiego. Podczas zajęć zostaną omówione współczesne problemy gospodarowania
przestrzenią na obszarach wiejskich, nowe tendencje w rozwoju krajobrazu, zmiany
funkcjonalne w obszarach wiejskich - modernizacja rolnictwa, urbanizacja wsi, wraz z
czynnikami degradującymi przestrzeń wiejską. Zakres tematyczny zajęć obejmie
również tematy związane z problematyką odnowy wsi oraz ochrony dziedzictwa
kulturowego – (rewitalizacja krajobrazów wiejskich) i ochrony przyrody na obszarach
wiejskich. Celem szczegółowym przedmiotu jest również poznanie podstawowych
zasad użytkowania przestrzeni w obszarach objętych ochroną - uwarunkowania
prawne.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze V
Rok studiów III, semestr V
mgr inż. Leszek Rąpała (wykłady), mgr inż. Alina Chomiszczak (ćwiczenia)
j. w.
brak
Wykłady 15 godz., ćwiczenia 20 godz.
Po zrealizowaniu przedmiotu student zna główne zagadnienia dotyczące problematyki
przyrodniczych uwarunkowań gospodarowania przestrzenią, zna podstawową
terminologię, przyrodnicze i kulturowe składniki przestrzeni, dostrzega podstawowe
relacje pomiędzy środowiskiem naturalnym a gospodarczymi sposobami
wykorzystywania jego zasobów zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
Kształtuje umiejętności dostrzegania podstawowych relacji pomiędzy środowiskiem
naturalnym a sposobami zagospodarowania terenu. Analizuje i prowadzi dyskusje z
zakresu ekologicznych uwarunkowań przestrzennego zagospodarowania gminy,
województwa, kraju. Podaje propozycje proekologicznych rozwiązań problemów na
styku przyroda – gospodarka. Nabywa umiejętności rozumienia i analizowania
procesów dokonujących się w środowisku przyrodniczym, identyfikuje zagrożenia
ekologiczne oraz przestrzega naturalnych praw rządzących przyrodą przy
zastosowaniu skutecznych instrumentów ochrony przyrody. Posiada umiejętność
podejmowania decyzji gospodarczych zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju
tak, by nie spowodować w środowisku przyrodniczym nieodwracalnych zmian.
Wykład akademicki, ćwiczenia ,samodzielne studiowanie przez studentów literatury
146
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Warunkiem do zaliczenia przedmiotu jest opanowanie treści merytorycznych
przedstawianych podczas zajęć, aktywność podczas omawiania poszczególnych
zagadnień, pisemne prace kontrolne , obecność, praca końcowa pisemna .
Wykłady:
1. Ekologia krajobrazu jako synteza wiedzy o środowisku. Zakres badań i działy
ekologii krajobrazu.
2. Krajobraz jako środowisko. Zależności między składowymi częściami krajobrazu.
3. Ekologiczne podstawy gospodarowania przestrzenią.
4. Przyrodnicze podstawy kształtowania krajobrazu wiejskiego. Cechy przestrzeni
wiejskiej - formy i struktura.
5. Rola wybranych czynników środowiskowych, społecznych i kulturowych w
kształtowaniu przestrzeni wiejskiej.
6. Zmiany w układach przestrzennych - ewolucja krajobrazu wiejskiego.
7. Współczesne problemy gospodarowania przestrzenią na obszarach wiejskich.
8. Czynniki degradujące przestrzeń wiejską.
9. Potencjał turystyczny krajobrazu wiejskiego a agroturystyka.
Ćwiczenia:
1. Rewitalizacja krajobrazów wiejskich.
2. Ochrona przyrody na obszarach wiejskich.
3. Potencjał turystyczny krajobrazu wiejskiego a agroturystyka.
4. Krajobraz rolniczy: zachowanie jego różnorodności biologicznej,
zadrzewienia śródpolne w krajobrazie rolniczym i ich wprowadzanie, kodeks
dobrych praktyk rolniczych, rolnictwo ekologiczne.
5. Zasady użytkowania przestrzeni wiejskiej - uwarunkowania prawne.
6. Wybrane techniki badawcze w ocenie krajobrazu wiejskiego.
1. zna główne zagadnienia dotyczące problematyki przyrodniczych uwarunkowań
gospodarowania przestrzenią,
2. zna podstawową terminologię, przyrodnicze i kulturowe składniki przestrzeni,
3. dostrzega podstawowe relacje pomiędzy środowiskiem naturalnym a
gospodarczymi sposobami wykorzystywania jego zasobów zgodnie z zasadami
rozwoju zrównoważonego.
1.Kształtuje umiejętności dostrzegania podstawowych relacji pomiędzy środowiskiem
naturalnym a sposobami zagospodarowania terenu. Analizuje i prowadzi dyskusje z
zakresu ekologicznych uwarunkowań przestrzennego zagospodarowania gminy,
województwa, kraju,
2.Posiada umiejętność podejmowania decyzji gospodarczych zgodnie z zasadami
zrównoważonego rozwoju tak, by nie spowodować w środowisku przyrodniczym
nieodwracalnych zmian,
3.Nabywa umiejętności rozumienia i analizowania procesów dokonujących się w
środowisku przyrodniczym, identyfikuje zagrożenia ekologiczne oraz przestrzega
naturalnych praw rządzących przyrodą przy zastosowaniu skutecznych instrumentów
ochrony przyrody.
1.potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i rozwiązywać postawione oraz potrafi
współdziałać i pracować w grupie pod presją czasu, podczas wykonywania ćwiczeń
praktycznych, analizowania wyników i opracowywania wniosków,
2.rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
3.Podaje propozycje proekologicznych rozwiązań problemów na styku przyroda –
gospodarka.
147
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.Richling A., Solon J. 1998: Ekologia krajobrazu. PWN, Warszawa.
2.Ekologia, A Mackenzie,Warszawa,wyd. PWN,2005r.
3.Ekologia : eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności / Charles J. Krebs ;
przekł. z jęz. ang. Anna Kozakiewicz, Michał Kozakiewicz, Jakub Szacki.- Wyd. 4. zm.Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
1.Adamowicz M.,2006. Zrównoważony i trwały rozwój wsi i rolnictwa. Praca zesp.
pored.
Adamowicz M.. Wyd. SGGW Warszawa.
2.Kassenberg A., Marek M. J. 1986. Ekologiczne aspekty przestrzennego
zagospodarowania kraju. PWN. Warszawa.
3.Ziobrowski Z., Rębowska A. (red.) 2002: Dylematy gospodarki przestrzennej - od
diagnozy do procedur administracyjnych. Inst. Rozwoju Miast, Kraków.
5.Kożuchowski K. 2005. Walory przyrodnicze w turystyce i rekreacji. Wydawnictwo
Kurpisz S.A., Poznań.
6.Pyłka-Gutowska E. 2000. Ekologia z ochroną środowiska. Wyd. Oświata, Warszawa
7.Kurnatowska A., 2002. Ekologia. Jej związki z różnymi dziedzinami wiedzy. PWN
45
15
60
2
WIEDZA
1
2
3
zna główne zagadnienia dotyczące problematyki
przyrodniczych uwarunkowań gospodarowania
przestrzenią,
zna podstawową terminologię, przyrodnicze i
kulturowe składniki przestrzeni,
dostrzega podstawowe relacje pomiędzy
środowiskiem naturalnym a gospodarczymi
sposobami wykorzystywania jego zasobów
zgodnie z zasadami rozwoju zrównoważonego.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
Kształtuje
umiejętności
dostrzegania
podstawowych relacji pomiędzy środowiskiem
naturalnym a sposobami zagospodarowania
terenu. Analizuje i prowadzi dyskusje z zakresu
ekologicznych uwarunkowań przestrzennego
zagospodarowania gminy, województwa, kraju,
*
148
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Posiada umiejętność podejmowania decyzji
gospodarczych
zgodnie
z
zasadami
zrównoważonego
rozwoju
tak, by nie
spowodować w środowisku przyrodniczym
nieodwracalnych zmian,
Nabywa umiejętności rozumienia i analizowania
procesów dokonujących się w środowisku
przyrodniczym,
identyfikuje
zagrożenia
ekologiczne oraz przestrzega naturalnych praw
rządzących
przyrodą
przy
zastosowaniu
skutecznych instrumentów ochrony przyrody.
2
3
*
*
*
*
potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i
rozwiązywać
postawione
oraz
potrafi
czasu,
podczas
wykonywania
ćwiczeń
praktycznych,
analizowania
wyników
i
opracowywania wniosków,
1
2
kwalifikacji,
3
Podaje propozycje proekologicznych rozwiązań
problemów na styku przyroda – gospodarka.
*
*
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
1.
2.
8
9
10
11
12
Opis
Rośliny ozdobne
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z ogólnymi zasadami uprawy i doboru oraz
walorów zielnych i zdrewniałych roślin ozdobnych Podczas zajęć omawiane zostaną
grupy roślin ozdobnych mających zastosowanie w założeniach ogrodowych,
parkowych i w zieleni miejskiej. Student pozna również znaczenie roślin ozdobnych w
ochronie środowiska, ich wpływ na powietrze, wodę i glebę oraz oddziaływanie roślin
ozdobnych na samopoczucie i zdrowie człowieka.
j.w.
Przedmioty wprowadzające: botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo
149
13
14
15
16
przypisana
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Wiedza: Student zna podstawowe grupy roślin ozdobnych: zielnych i o pędach
zdrewniałych oraz posiada wiedzę dotyczącą znaczenia roślin ozdobnych w
środowisku i w życiu człowieka.
Umiejętności: Student potrafi poprawnie rozpoznawać podstawowe gatunki ozdobnych
roślin zielnych i zdrewniałych, jak również umie dobrać odpowiednie gatunki roślin
ozdobnych do określonych warunków abiotycznych, a także potrafi wskazać sposób
wykorzystania poszczególnych grup roślin ozdobnych w ogrodach i zieleni publicznej
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy oraz czuje odpowiedzialność za otaczające go
środowisko
i najbliższe otoczenie człowieka, jak również propaguje wykorzystania roślin
ozdobnych
w krajobrazie.
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, zajęcia terenowe, konsultacje,
wykładach
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury
podstawowej
ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń –pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na
ćwiczeniach – zaliczenie z oceną
150
17
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykłady:
8. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu – znaczenie, funkcje i zastosowanie
roślin ozdobnych (2 godz.)
9. Znaczenie roślin ozdobnych w ochronie środowiska; wpływ na powietrze, wodę i
glebę. Oddziaływanie roślin ozdobnych na samopoczucie i zdrowie człowieka (3
godz.).
10.
Charakterystyka podstawowych grup roślin ozdobnych. Czynniki decydujące
o wartości i jakości roślin ozdobnych (3 godz.).
11.
Zapoznanie się z ozdobnymi roślinami jednorocznymi, dwuletnimi,
cebulowymi
i
bylinami
(3 godz.).
12.
Zapoznanie się z ozdobnymi drzewami i krzewami (3 godz.).
13.
Charakterystyka roślin doniczkowych i balkonowych (3 godz.).
14.
Dobór roślin ozdobnych do tworzenia kompozycji w ogrodach i zieleni
miejskiej w okresie wiosny, lata i jesieni (3 godz.).
Ćwiczenia:
8. Rośliny ozdobne, wprowadzenie – zajęcia organizacyjne; Rośliny jednoroczne
(uprawiane z siewu i rozsady) - podchodzenie, opis, wymagania, produkcja,
zastosowanie (4 godz.).
9. Rośliny dwuletnie i wieloletnie niezimujące w gruncie - podchodzenie, opis,
wymagania, produkcja, zastosowanie (4 godz.).
5. Byliny ogrodowe, rośliny cebulowe, bulwiaste i kłączowe - podchodzenie, opis,
wymagania, produkcja, zastosowanie. Kolokwium (4 godz.).
6. Rośliny wodne, trawy ozdobne, paprocie, wrzosy i wrzośce - podchodzenie, opis,
wymagania, produkcja, zastosowanie (4 godz.).
7. Zajęcia terenowe w gospodarstwie szkółkarskim (5 godz.).
8. Zasady produkcji roślin ozdobnych doniczkowych (rośliny o dekoracyjnych liściach,
kwiatach, owocach egzotycznych; kaktusy i inne sukulenty).Kolokwium (4godz.).
9. Drzewa i krzewy ozdobne - podchodzenie, opis, wymagania, produkcja,
zastosowanie. Zaliczenie ćwiczeń (5 godz.).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, zajęcia terenowe, prezentacje przygotowane
samodzielnie przez studentów, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
1. zna podstawowe grupy roślin ozdobnych: zielnych i o pędach zdrewniałych.
2. posiada wiedzę dotyczącą znaczenia roślin ozdobnych w środowisku i w życiu
człowieka.
1. potrafi poprawnie rozpoznawać podstawowe gatunki ozdobnych roślin zielnych i
zdrewniałych
2. potrafi dobrać odpowiednie gatunki roślin ozdobnych do określonych warunków
abiotycznych
3. potrafi wskazać sposób wykorzystania poszczególnych grup roślin ozdobnych w
ogrodach
i zieleni publicznej
1. rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji i aktualizowania nabytej
wiedzy
2. czuje odpowiedzialność za otaczające go środowisko i najbliższe otoczenie
człowieka.
8. propaguje wykorzystania roślin ozdobnych w krajobrazie.
1. Startek L., Mynett K. 2003. Rośliny ozdobne. Wyd. Hortpress. Sp. z o.o, Warszawa.
2. Latocha P. 2006. Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu. Wyd. Hortpress. Sp.
z o.o., Warszawa.
3. Bernaciak A., Omiecka J., Smogorzewska W. 2007. Rośliny ozdobne w architekturze
krajobrazu. Wyd. Hortpress. Sp. z o.o., Warszawa.
4. Seneta W., Dolatowski J. 2007. Dendrologia. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
5. Waźbińska J., Kawecki Z., Płoszaj B. 2008. Drzewa i krzewy liściaste. Wyd.
Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.
1. Grabowski K., Krause J., Lisiecka A., Oszkinis K., Szczepaniak S. 1990. Rośliny
ozdobne. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
Pacholczak A., Szydło W. 2008. Zeszyt pomocniczy do ćwiczeń z przedmiotu Rośliny
ozdobne dla studentów Wydziału Ogrodnictwa i Architektury Krajobrazu (skrypt).
Wyd. SGGW, Warszawa.
151
52
33
85
3
WIEDZA
1
2
Zna
podstawowe grupy roślin ozdobnych:
zielnych i o pędach zdrewniałych.
Posiada wiedzę dotyczącą znaczenia roślin
ozdobnych w środowisku i w życiu człowieka.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
potrafi poprawnie rozpoznawać podstawowe
gatunki ozdobnych roślin zielnych i zdrewniałych
potrafi dobrać odpowiednie gatunki roślin
ozdobnych
do
określonych
warunków
abiotycznych
potrafi
wskazać
sposób
wykorzystania
poszczególnych grup roślin ozdobnych w
ogrodach i zieleni publicznej
*
*
*
*
1
kwalifikacji i aktualizowania nabytej wiedzy
*
2
czuje odpowiedzialność za otaczające
środowisko i najbliższe otoczenie człowieka.
go
*
3
propaguje wykorzystania
w krajobrazie.
ozdobnych
*
roślin
152
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
III ROK BLOK A (PPiKK)
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
1
2
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
Opis
Kształtowanie krajobrazu i terenów zieleni
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta podstawowymi zasadami kształtowania
krajobrazu zamkniętego i otwartego.
Podczas zajęć omawiane zostaną sposoby kształtowania krajobrazu i zieleni na
obszarach miejskich, podmiejskich i wiejskich oraz w dolinach rzecznych. Student
pozna także rolę wody oraz zadrzewień w kształtowaniu krajobrazu i zieleni na
różnych obszarach.
j.w.
Przedmioty wprowadzające: botanika, gleboznawstwo
Wiedza: student ma wiedzę na temat kształtowania krajobrazu w strefach miejskich,
podmiejskich, wiejskich i półnaturalnych oraz zna rolę zadrzewień i zakrzaczeń oraz
wody
w
terenach
zieleni
i w krajobrazie.
Umiejętności: student posiada podstawowe umiejętności w zakresie kształtowania
krajobrazu
i terenów zieleni, a także rozumie relację pomiędzy potrzebami użytkowników i
cechami
miejsca
a formą zagospodarowania terenu.
Kompetencje społeczne: student rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy, chętnie podejmuje się pracy w zespole i wykonuje
powierzone mu zadania oraz jest świadomy oddziaływania antropogenicznego na
kształt biosfery i jego skutków
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, zajęcia projektowe, konsultacje,
153
16
17
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
podstawowej
ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń – wykonanie projektu zagospodarowania zieleni i jego
Wykłady:
1. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu – Charakterystyka różnych form zieleni.
Najważniejsze zasady kształtowania krajobrazu i urządzania terenów zieleni na
obszarach miejskich (2godz.)
2. Urządzanie i pielęgnowanie zieleni w strefach podmiejskich - korytarze
ekologiczne, rekreacja, lasy podmiejskie, ścieżki rowerowe (2 godz.).
3. Kształtowanie krajobrazu i zieleni na terenach wiejskich - cel, zakres, wytrzymałość
środowiska na zmiany powodowane inwestycjami rolniczymi, zieleń w obrębie
osiedla wiejskiego (2 godz.).
4. Kształtowanie krajobrazu i zieleni dolin rzecznych - bulwary, międzywala, poldery,
wały (2 godz.).
5. Woda na terenach zieleni (cieki, rowy, zbiorniki wodne, fontanny, stopnie wodne,
młyny wodne itp.). Systemy nawodnień na terenach zieleni (2 godz.).
6. Drogi i place na terenach zieleni, mała architektura. Infrastruktura na terenach
zieleni. Projektowanie zieleni w zależności od istniejącej infrastruktury. (2 godz.).
4. Rola zadrzewień w ograniczaniu rozprzestrzeniania się zanieczyszczeń i hałasu.
Strefy buforowe wokół zakładów przemysłowych Najciekawsze formy zieleni
parkowej w Polsce i na świecie (3 godz.).
Ćwiczenia:
5. Wprowadzenie i omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Elementy projektu
kształtowania krajobrazu i terenów zieleni (3 godz.).
6. Koncepcja zagospodarowania i kształtowania zieleni na terenach miejskich,
podmiejskich czy wiejskich (zieleń parkowa, osiedlowa, zieleń wokół zakładów
przemysłowych, bulwary itp. (11 godz.).
7. Harmonogram i kosztorys do projektu (3 godz.).
8. Zaliczenie ćwiczeń (3 godz.).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, zajęcia projektowe, prezentacja wykonanych
podczas zajęć projektów, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
1. ma wiedzę na temat kształtowania krajobrazu w strefach miejskich, podmiejskich,
wiejskich
i półnaturalnych
2. zna rolę zadrzewień i zakrzaczeń oraz wody w terenach zieleni i w krajobrazie
1. posiada podstawowe umiejętności w zakresie kształtowania krajobrazu i terenów
zieleni
2. rozumie relację pomiędzy potrzebami użytkowników i cechami miejsca a formą
zagospodarowania terenu
wiedzy
3. jest świadomy oddziaływania antropogenicznego na kształt biosfery i jego skutków
154
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Haber Z., Urbański P. 2008. Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii.
Wyd. Akademii Rolniczej w Poznaniu, Poznań.
2. Krajobraz przyrodniczy i kulturowy. Kazimierz Kopczyński, Janusz Skoczylas.Poznań : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2008.
1. Oleksyn H. 2011. Kompozycje roślinne w kształtowaniu terenów zieleni. Wyd.
Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu, Poznań.
2. Kupidura A. 2011. Wartość krajobrazu. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Królikowski J. 2010. Społeczno-kulturowe podstawy gospodarowania
przestrzenią. Wyd. SGGW, Warszawa.
4. Lenard E. 2006. Dobór drzew i krzewów w kształtowaniu terenów zieleni. Wyd.
Akademii Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław.
Żarska B. 2006. Modele ekologiczno-przestrzenne i zasady kształtowania krajobrazu
gmin wiejskich. Wyd. SGGW, Warszawa.
45
10
55
2
WIEDZA
1
ma wiedzę na temat kształtowania krajobrazu
w strefach miejskich, podmiejskich, wiejskich
i półnaturalnych
2
zna rolę zadrzewień i zakrzaczeń oraz wody
w terenach zieleni i w krajobrazie
1
posiada podstawowe umiejętności w zakresie
kształtowania krajobrazu i terenów zieleni
rozumie
relację
pomiędzy
potrzebami
użytkowników i cechami miejsca a formą
zagospodarowania terenu
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
2
*
*
*
*
*
1
2
*
*
*
155
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
jest świadomy oddziaływania antropogenicznego
na kształt biosfery i jego skutków
3
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
1.
2
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Ekologia krajobrazu i ochrona przyrody
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teoretycznymi podstawami ekologii
krajobrazu, specyfiką tej dziedziny wiedzy i jej miejscem wśród nauk ekologicznych, a
także z zagadnieniami dotyczącymi aktualnych form i metod ochrony przyrody Podczas
zajęć omówione zostaną systemy krajobrazowe wraz z ich komponentami oraz typy
krajobrazów. Student pozna również strukturę organizacji ochrony przyrody w Polsce i
formy ochrony przyrody oraz sposoby ich powoływania i funkcjonowanie.
j.w.
Przedmioty wprowadzające: botanika, zoologia z systematyką, agroekologia z ochroną
środowiska, biogeografia
Wiedza: Student potrafi wyjaśnić podstawowe definicje i teorie stosowane w ekologii
krajobrazu
i ochronie przyrody oraz rozumie zależności pomiędzy elementami krajobrazu, a także
wymienia formy ochrony przyrody i wie jak one funkcjonują i jaki jest cel ich
powoływania.
wnioskowania na podstawie uzyskanych wyników, dotyczących ochrony przyrody,
dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie
podstawowych pojęć czy schematów, jak również umie wykorzystywać dostępne źródła
informacji, w tym źródła elektroniczne, w celu poszerzenia wiedzy dotyczącej
najnowszych osiągnięć z zakresu ekologii krajobrazu i ochrony przyrody.
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy, a przede wszystkim jest zaangażowany i rozumie
potrzebę ochrony przyrody ożywionej i nieożywionej.
156
15
16
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Forma zaliczenia wykładów – pisemne zaliczenie z oceną z całości wiedzy
przedstawionej na wykładach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie
wskazanej
literatury
podstawowej
ćwiczeń.
każdorazowo na ich początku, realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń sprawdzane
po zakończeniu każdych zajęć, pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na
ćwiczeniach – zaliczenie z oceną
157
17
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady:
1.Wprowadzenie w tematykę przedmiotu. Omówienie warunków zaliczenia przedmiotu
oraz literatury obowiązkowej i uzupełniającej. Podstawowe definicje, terminologia
ekologii krajobrazu. Zakres badań i działy ekologii krajobrazu. Systemy krajobrazowe.
Zależności między składowymi krajobrazu. Geokomponenty, geokompleks, ekosystem.
Wyróżnianie jednostek krajobrazowych (2 godz.).
2.Klasyfikacja krajobrazów Polski. Struktura krajobrazu. Funkcjonowanie krajobrazu.
Metody badania struktury i funkcjonowania krajobrazów (3 godz.).
3.Teoria wysp. Model płatów i korytarzy. Granice, ekotony i bariery w krajobrazie
Różnorodność biologiczna w krajobrazie. Lokalne i globalne przyczyny zagrożeń
krajobrazu. Warunki stabilności krajobrazu. Waloryzacja krajobrazu (3 godz.).
4.Struktura organizacji ochrony przyrody w Polsce. Formy ochrony przyrody: ochrona
obszarowa - parki narodowe, rezerwaty przyrody (3 godz.).
obszarowa - parki krajobrazowe, obszary chronionego krajobrazu, sieć NATURA 2000
(3 godz.).
indywidualna - pomniki przyrody, stanowiska dokumentacyjne, użytki ekologiczne,
zespoły przyrodniczo – krajobrazowe (3 godz.).
indywidualna - ochrona gatunkowa roślin zwierząt i grzybów. Zaliczenie przedmiotu
(3 godz.).
Ćwiczenia:
1. Co oznacza termin „ekologia krajobrazu”? Czym zajmuje się ochrona
przyrody – zajęcia organizacyjne, wprowadzenie i omówienie kryteriów
zaliczenia przedmiotu. Przyczyny zmniejszania się różnorodności
biologicznej w skali globalnej i skali lokalnej (2 h).
2. Sposoby i formy ochrony przyrody i krajobrazu oraz sposób ich realizacji w
Polsce: ochrona obszarowa ze szczególnym uwzględnieniem Ostoi Natura
2000 jako nowej formy ochrony obszarowej w Polsce. Zasady powoływania i
kryteria wyznaczania obszarów chronionych. Zapoznanie z formularzem
SDF (Standardowy Formularz Danych) dla ostoi siedliskowych i ostoi
ptasich. (2,5 h).
Polsce: ochrona gatunkowa zwierząt, roślin i grzybów. Czerwone listy i
czerwone księgi. Ochrona ex situ i in situ (3,5 godz.).
Polsce: Ochrona strefowa. Wyznaczanie stref ochrony na wybranych
przykładach (2,5 h).
Polsce: Ochrona siedlisk przyrodniczych Kolokwium (4 h).
6. Ochrona przyrody a działalność rolnicza - Założenia programu
rolnośrodowiskowego i jego praktyczne znaczenie w ochronie przyrody
i krajobrazu (2,5 h).
7. Ochrona przyrody a działalność rolnicza: pakiety (4 i 5) w aktualnie
obowiązującym programie rolnośrodowiskowym, jako instrumenty
właściwego kształtowania siedlisk przyrodniczych oraz ochrony
różnorodności biologicznej. Zasady kwalifikowania działek rolnych do
poszczególnych wariantów pakietów 4 i 5. Kolokwium. Zaliczenie ćwiczeń (3
h).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów
1. omawia podstawowe definicje i teorie stosowane w ekologii krajobrazu
2. rozumie zależności pomiędzy elementami krajobrazu
3. wymienia formy ochrony przyrody i wie jak one funkcjonują i jaki jest cel ich
powoływania
podstawie uzyskanych wyników dotyczących ochrony przyrody dokonywać prostych
analiz znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie podstawowych
pojęć czy schematów
poszerzenia wiedzy dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu ekologii krajobrazu
i ochrony przyrody
wiedzy
10.
posługuje się argumentami na rzecz ochrony przyrody
158
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Richling A., Solon J. 1998. Ekologia krajobrazu. PWN, Warszawa.
2. Symonides E. 2008. Ochrona przyrody. Wyd. Uniwersytetu Warszawskiego,
Warszawa .
3. Poskrobko B., Poskrobko T., Skiba K. 2007. Ochrona biosfery. Polskie Wyd.
Ekonomiczne, Warszawa.
4. Aktualna ustawa o ochronie przyrody
1. Kopczyński K., Skoczylas J. 2008. Krajobraz przyrodniczy i kulturowy: próba ujęcia
interdyscyplinarnego. Wyd. UAM, Poznań.Konwencje międzynarodowe dotyczące
ochrony elementów przyrody
2. Pullin A. S. 2007. Biologiczne podstawy ochrony przyrody. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
3. Ustawa o ochronie przyrody.
4. Mirek Z., Piękoś-Mirkowa H. (red.). 2008. Czerwona Księga Karpat Polskich:
Rośliny naczyniowe. Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, Kraków.
5. Pawlaczyk P., Jermaczek A. 2004. Natura 2000 – narzędzie ochrony przyrody.
WWF Polska http://www.kp.org.pl/pdf/poradniki/natura_2000_narzedzie.pdf.
6. McHughen A. 2004. Żywność modyfikowana genetycznie: Poradnik konsumenta.
Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa.
50
30
75
3
WIEDZA
1
omawia podstawowe definicje i teorie stosowane
w ekologii krajobrazu
*
2
rozumie zależności
krajobrazu
elementami
*
wymienia formy ochrony przyrody i wie jak one
funkcjonują i jaki jest cel ich powoływania
*
3
pomiędzy
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
159
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
uzyskanych wyników dotyczących ochrony
przyrody
dokonywać
prostych
analiz
znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie,
rozróżnianie
podstawowych
pojęć
czy
schematów
ekologii krajobrazu i ochrony przyrody
1
2
*
*
*
1
posługuje się argumentami na rzecz ochrony
przyrody
2
*
*
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
1
2
8
9
10
11
12
13
Opis
Ochrona środowiska
RO.PPiKK.11.5.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z procesami i zjawiskami zachodzącymi w
litosferze, hydrosferze i atmosferze ziemskiej pod wpływem różnego typu antropopresji,
przedstawienie problematyki ochrony gleb, wód i powietrza oraz wskazanie możliwości
praktycznego jej wykorzystania w gospodarowaniu zasobami poszczególnych sfer ze
szczególnym uwzględnieniem ich ochrony i rekultywacji. Podczas zajęć omówione
zostaną zagadnienia dotyczące problemów ochrony środowiska w skali globalnej,
regionalnej i lokalnej oraz sposoby biomonitoringu środowiska.
j.w.
ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: agroekologia z ochroną środowiska, biogeografia
20 godz.
2 pkt ECTS
160
14
15
16
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
Wiedza
Wiedza: Student ma wiedzę na przyczyn i skutków degradacji fizycznej, chemicznej i
biologicznej gleb, wód i atmosfery, a także rozróżnia problemy środowiskowe w skali
globalnej,
regionalnej
i lokalnej oraz charakteryzuje wykorzystanie bioindykatorów w badaniach
środowiskowych
Umiejętności: Student potrafi korzystać z różnych źródeł informacji o środowisku i
ocenia
jakość
i zagrożenia środowiska w oparciu o stan biosfery, a zwłaszcza symptomy zakłóceń
w funkcjonowaniu bioindykatorów, jak również umie korzystać z cudzych osiągnięć
intelektualnych
z poszanowaniem praw autorskich w celu przygotowania opracowania naukowego
oraz posługuje się specjalistyczną terminologią w zakresie ochrony środowiska
Kompetencje społeczne: Student wykazuje zdeterminowanie w działaniach na rzecz
ochrony środowiska, angażuje się w zdobywania i przekazywanie informacji o stanie
środowiska
i ewentualnych zagrożeniach środowiskowych oraz chętnie podejmuje się pracy w
zespole
Forma zaliczenia ćwiczeń –pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów opartej na wiedzy
przekazanej podczas zajęć oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej
literatury podstawowej i uzupełniającej, przygotowanie zadanego tematu i jego
Ćwiczenia:
1.Wprowadzenie i omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Wpływ człowieka na
środowisko przyrodnicze – podstawowe zagrożenia środowiska i ich dynamika.
Zjawiska degradacyjne w przyrodzie: degradacja i dewastacja, antropopresja i jej
skutki, wielokierunkowa klasyfikacja zanieczyszczeń degradujących środowisko (2
godz.).
2.Litosfera – powstawanie, budowa i funkcje. Antropogeniczne przekształcenia oraz
degradacje litosfery, szczególnie gleb, lokalne i globalne zagrożenia dla jej
produktywności – zakwaszenie, alkalizacja, erozja (3 godz.).
3.Antropogeniczne przekształcenia oraz degradacje litosfery, szczególnie gleb, lokalne
i globalne zagrożenia dla jej produktywności – pustynnienie, skażenie, wyjałowienie,
eutrofizacja. Kolokwium (3 godz.).
4.Hydrosfera – charakterystyka i funkcje. Antropogeniczne przekształcenia oraz
degradacje hydrosfery - eutrofizacja wód i mechanizm samooczyszczania wód (3
godz.).
5.Antropogeniczne przekształcenia oraz degradacje hydrosfery - zasoby wodne i bilans
wodny
(3 godz.).
6.Atmosfera - powstawanie, budowa i funkcje. Antropogeniczne przekształcenia oraz
degradacje atmosfery - dziura ozonowa i kwaśne deszcze Kolokwium (3godz.).
7.Antropogeniczne przekształcenia oraz degradacje atmosfery - efekt cieplarniany i
smog Zaliczenie przedmiotu (3 godz.).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, prezentacje przygotowane w zespołach przez
studentów, dyskusja, wizualizacje samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej
i uzupełniającej.
1. wyjaśnia przyczyny i skutki degradacji fizycznej, chemicznej i biologicznej gleb,
wód
i atmosfery
2. rozróżnia problemy środowiskowe w skali globalnej, regionalnej i lokalnej
3. charakteryzuje wykorzystanie bioindykatorów w badaniach środowiskowych
161
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
korzysta z różnych źródeł informacji o środowisku ocenia jakość i zagrożenia
środowiska
w oparciu o stan biosfery, a zwłaszcza symptomy zakłóceń w funkcjonowaniu
bioindykatorów
2. korzysta z cudzych osiągnięć intelektualnych z poszanowaniem praw autorskich w
celu przygotowania opracowania naukowego
3. posługuje się specjalistyczną terminologią w zakresie ochrony środowiska
1. wykazuje zdeterminowanie w działaniach na rzecz ochrony środowiska
2. angażuje się w zdobywania i przekazywanie informacji o stanie środowiska i
ewentualnych zagrożeniach środowiskowych
3. chętnie podejmuje się pracy w zespole
1. Budziewicz-Guźlecka A. 2007. Gospodarka a środowisko i ekologia. Wyd.
CeDeWu, Warszawa.
2. Brown L. R. 2003. Gospodarka ekologiczna. Na miarę Ziemi. Książka i Wiedza,
Warszawa.
3. Graniczny M., Mizerski W. 2007. Katastrofy przyrodnicze. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Ochrona środowiska w województwie podkarpackim w 2000 r. Informacje i
opracowania statystyczne. 2001. Urząd Statystyczny, Rzeszów.
5. Ochrona środowiska w województwie podkarpackim w latach 2001-2003.
Informacje i opracowania statystyczne. 2004. Urząd Statystyczny, Rzeszów.
1. Brown L. R. 2003. Gospodarka ekologiczna: na miarę Ziemi. Wyd. Książka i
Wiedza, Warszawa.Lovelock J. 2003. Gaja : Nowe spojrzenie na życie na Ziemi.
Warszawa, Prószyński i S-ka.
2. Klimiuk E., Łebkowska M. 2007. Biotechnologia w ochronie środowiska.
Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Bogda A., Kabała C., Karczewska A., Szopka K. 2010. Zasoby naturalne i
zrównoważony rozwój. Wyd. UP we Wrocławiu, Wrocław.
1.
*
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
25
25
50
2
WIEDZA
1
wyjaśnia przyczyny i skutki degradacji fizycznej,
chemicznej i biologicznej gleb, wód i atmosfery
*
2
rozróżnia problemy środowiskowe w skali
globalnej, regionalnej i lokalnej
*
162
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
3
charakteryzuje wykorzystanie bioindykatorów w
badaniach środowiskowych
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
korzysta z różnych źródeł informacji o
środowisku ocenia jakość i zagrożenia
środowiska
korzysta z cudzych osiągnięć intelektualnych z
poszanowaniem praw autorskich w celu
przygotowania opracowania naukowego
posługuje się specjalistyczną terminologią w
zakresie ochrony środowiska
*
*
*
1
2
3
*
wykazuje zdeterminowanie w działaniach na
rzecz ochrony środowiska
angażuje się w zdobywania i przekazywanie
informacji o stanie środowiska i ewentualnych
zagrożeniach środowiskowych
chętnie podejmuje się pracy w zespole
*
*
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Opis
Podstawy melioracji rolnych
RO/PPiKK.12.6.W RO/PPiKK.12.6.C
polski
•
•
•
•
•
•
•
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
Zasoby wody na ziemi i jej znaczenie w produkcji rolniczej
Dynamika zmian zasobów wody
Definicja, zakres i cel melioracji rolniczych
Potrzeby i efekty melioracji w rolnictwie
Odwadnianie, drenowanie i nawadnianie gruntów użytkowanych
rolniczo
Eksploatacja urządzeń melioracyjnych
Zapoznanie z dokumentacją techniczną urządzeń melioracyjnych
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok III, semestr VI (studia stacjonarne i niestacjonarne)
j.w.
Wykład, Ćwiczenia, ćwiczenia terenowe
brak
Wykład 10 godz, ćwiczenia 5godz. w tym terenowe 5 godz.
163
13.
14.
15.
16.
17.
18.
przypisana
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
danego przedmiotu
2
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tematyką zasobów wodnych
środowiska przyrodniczego i znaczeniem wody w prowadzeniu produkcji
rolniczej. Efektem ćwiczeń powinno być zaznajomienie studentów z
zakresem, znaczeniem i podstawowymi realizacjami w zakresie melioracji
rolniczych oraz ocena podstawowych parametrów eksploatacyjnych
urządzeń melioracyjnych na postawie pomiarów i obliczeń.
Praca w grupach, pokaz, dyskusja, prace pisemne, zajęcia terenowe
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie
Tematyka wykładów
ich realizacji
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
Woda i jej zasoby
Dynamika zmian zasobów wodnych
Znaczenie wody w glebie dla produkcji roślinnej
Ramowa Dyrektywa wodna UE
Definicje, zakres i podział melioracji
Potrzeby melioracji w rolnictwie
Efekty melioracji w rolnictwie
Normatywy odwodnienia
Wpływ urządzeń melioracyjnych na środowisko przyrodnicze
Skale, plany i mapy oraz pomiary liniowe
Tematyka ćwiczeń
11. Odwadnianie i drenowanie- podstawowe parametry i obliczenia
12. Nawadnianie – podstawowe parametry i obliczenia
13. Eksploatacja systemów melioracyjnych (2 godz.)
14. Zaliczenie przedmiotu
•
Wiedza
Zamierzone
efekty
kształcenia*
•
•
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
•
•
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące w atmosferze,
hydrosferze i litosferze
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia
i materiały oraz funkcje budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu poprawy jakości
bytowania człowieka
wykonuje samodzielne lub w zespole pod kierunkiem opiekuna
proste eksperymenty naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga wnioski
dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w
przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając
wyznaczone funkcje) lub samodzielnie
164
1. Ziemnicki S.: Melioracje rolne i elementy miernictwa. PWN
Warszawa, 1975.
2. Grabarczyk S.: Melioracje rolne. Podstawy agrotechniki - pod red.
W. Niewiadomskiego,
PWRiL Warszawa, 1983.
1. Karczmarczyk S., Nowak L. (red.): Nawadnianie roślin. PWRiL
Poznań, 2006.
2. Grzyb H., Kocan P., Rytel Z.: Melioracje. PWRiL, 1982.
3. Dzieżyc J. (red). 1989. Potrzeby wodne roślin uprawnych. PWN
Warszawa
4. Aktualne akty prawne
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania,
itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim
30
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla
realizacji zadań programowych przedmiotu
20
50
z bezpośrednim
udziałem nauczyciela
akademickiego
1,2
samodzielna praca
studenta
0,8
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Wykład
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
WIEDZA
W09
W17
U05
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące
w atmosferze, hydrosferze i litosferze
budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu
wykonuje samodzielne lub w zespole pod
wyciąga wnioski
x
x
x
x
x
x
165
U15
dostrzega
związki przyczynowo-skutkowe
zachodzące w przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
x
x
K02
samodzielnie
x
x
Lp.
1.
2
3
4
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
8
9
10
11
12
13
Opis
Podstawy agroturystyki
RO.PPiKK.13.6.C
polski
podstawowych informacji dotyczących agroturystyki, najważniejszych jej cech i
czynników wpływających na jej prawidłowy rozwój w Polsce. Przekazanie studentom
wiedzy określającej kierunki i dynamikę rozwoju tej formy działalności na przykładzie
wybranych krajów Unii Europejskiej. Wskazanie obszarów charakteryzujących
znaczenie instytucji, organizacji i stowarzyszeń wpływających na rozwój agroturystyki
w Polsce. Przedstawienie i charakterystyka najważniejszych instytucjonalnych form
wspierania agroturystyki z podziałem na źródła jej finansowania i promowania.
Analiza szans i zagrożeń rozwoju agroturystyki oraz strategia marketingowa.
Zaznajomienie z możliwością korzystania ze wsparcia finansowego kierowanego na
rozwój charakterystycznego produktu jakim jest agroturystyka.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VI
Rok studiów III, semestr VI
mgr inż. Grzegorz Pińczuk
j. w.
Ćwiczenia
przedmioty wprowadzające:
10 godzin
1 ECTS
166
14
15
16
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Wiedza: student zna podstawowe zagadnienia dotyczące form i zasad organizowania
gospodarstw agroturystycznych, rozumie funkcje poszczególnych instytucji, organizacji
i stowarzyszeń wspierających rozwój agroturystyki. Student zna zasady przyznawania
unijnych środków pomocowych
na powstawanie i rozwój gospodarstw
agroturystycznych.
Umiejętności: student potrafi scharakteryzować główne zagadnienia dotyczące
rozwoju agroturystyki w Polsce, omówić źródła finansowania agroturystyki. Potrafi
wymienić organizacje turystyki wiejskiej, umie określić znaczenie instytucjonalnych
form wspierania i zarządzania agroturystyką, charakteryzuje stowarzyszenia i
organizacje wspomagające rozwój agroturystyki oraz zna sposób opracowywania
strategii marketingowej dla produktu jakim jest agroturystyka.
Ćwiczenia ,samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Warunkiem do zaliczenia przedmiotu jest opanowanie treści
merytorycznych przedstawianych podczas zajęć, aktywność
podczas omawiania poszczególnych zagadnień, referaty, pisemne
prace kontrolne.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
17
przedmiotu oraz
7.
8.
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Terminologia i podstawowe pojęcia turystyki i agroturystyki.
Podstawowe przepisy i zasady tworzenia gospodarstw agroturystycznych.
Finansowanie i rozwój działalności agroturystycznej.
Organizacje turystyki wiejskiej w Polsce.
Instytucjonalne aspekty zarządzania agroturystyką w Polsce.
Instytucje i organizacje wspomagające rozwój działalności agroturystycznej.
a. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi (M.R. i R.W.)
b. Ministerstwo Gospodarki i Pracy (M.G. i P.)
c. Polska Federacja Turystyki Wiejskiej
d. Polska Organizacja Turystyczna (P.O.T.)
e. Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa (A.R. i M.R.)
f. Urzędy Wojewódzkie
g. Urzędy Powiatu i Gminy
h. Jednostki doradztwa (ODR)
i. Izby rolnicze
j. Stowarzyszenia
Program Rozwoju Obszarów wiejskich 2007-2013.
Strategia marketingowa w agroturystyce.
1.Posiada podstawową wiedzę o organizacji działalności agroturystycznej.
2.Charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich oraz możliwość
wykorzystania
środków unijnych w działalności około rolniczej.
3.Zna zasady prawne i organizacyjne tworzenia i rozwoju formy indywidualnej
przedsiębiorczości w
otoczeniu rolnictwa (np. agroturystyka, produkty regionalne).
1.Posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi różnych aspektów działalności
rolniczej.
2.Umie opracować i udostępnić produkt i usługę agroturystyczną oraz potrafi
zaplanować i
użytkować bazę agroturystyczną.
4. Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji.
2. Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego
działania.
167
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Agroturystyka i usługi towarzyszące / red. Wiesław Musiał- Kraków : Małopolskie
Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego, 2005.
1. Świetlikowska U., (red.), praca zbiorowa:, Agroturystyka, Wyd. FAPA,
Warszawa 2000r.
2. Sznajder M., Przezbórska L.,: Agroturystyka, Polskie Wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa 2006r.
3. Strzembicki L., Instytucjonalne aspekty zarządzania turystyką wiejską w
Polsce. Podstawowe problemy i tendencje. Zeszyty Naukowe A.R. w
Krakowie nr 402 Sesja naukowa z. 90, Kraków 2003r.
1. Jalinik M., Finansowanie i rozwój działalności agroturystycznej, S.G.G.W.,
Katedra Polityki Agrarnej i Marketingu, Prace Naukowe nr 39
15
10
25
1
WIEDZA
1
2
3
Posiada podstawową wiedzę o organizacji
działalności agroturystycznej
Charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów
wiejskich oraz możliwość
wykorzystania
środków unijnych w działalności około rolniczej.
Zna zasady prawne i organizacyjne tworzenia i
rozwoju formy indywidualnej przedsiębiorczości
w
otoczeniu rolnictwa (np. agroturystyka,
produkty regionalne).
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
Posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi
różnych aspektów działalności rolniczej.
Umie opracować i udostępnić produkt i usługę
agroturystyczną oraz potrafi zaplanować i
użytkować bazę agroturystyczną.
*
*
1
kwalifikacji
*
168
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
2
Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu
określenia priorytetów sprawnego działania.
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Opis
Podstawy agrotechniki roślin
RO.PPiKK.14.6.K
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z problematyką prowadzenia upraw roślin ogrodniczych
Podczas zajęć wykładowych omówione zostaną zagadnienia dotyczące uprawy roślin ozdobnych
sadowniczych, warzywniczych i zielarskich. Poza tym studenci zapoznają się z podstawam
nasiennictwa i szkółkarstwa roślin ogrodniczych. Podczas zajęć ćwiczeniowych studenci poznaj
sposoby wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce ogrodniczej.
•
fakultatywny
Rok studiów II, semestr III (studia 1-go° stacjonarne)
Dr inż. Barbara Banach
j. w.
konwersatorium
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: botanika, fizjologia roślin
gleboznawstwo, uprawa roli i żywienie roślin
Konwersatorium 20 godz.
1 pkt ECTS
Wiedza: Student zna podstawy ekonomiczne, prawne i społeczne prowadzenia produkcji ogrodnicze
w Polsce, a także posiada wiedzę na temat zasad uprawy i ochrony roślin ogrodniczych.
Umiejętności: Student potrafi wymienić najbardziej powszechne gatunki i odmiany rośli
ogrodniczych oraz jest w stanie zaplanować zespół zabiegów uprawnych dla poszczególnych grup
gatunków roślin.
Kompetencje społeczne: Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek prowadzącego
organizować odpowiednio swój warsztat pracy. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywani
ćwiczeń praktycznych oraz dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciągani
odpowiednich wniosków. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razi
potrzeby bronić swoich racji..
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, konsultacje, samodzielne studiowanie przez studentów
169
16.
17.
18.
19.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
danego przedmiotu
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Forma zaliczenia konwersatorium – zaliczenie z całości wiedzy przedstawionej na konwersatorium
oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej
i uzupełniającej.
Konwersatorium:
i.
Produkcja ogrodnicza w Polsce i jej znaczenie – wykład wprowadzający (1 godz.)
ii.
Klimatyczne czynniki warunkujące uprawy ogrodnicze w Polsce (1godz.)
iii.
Glebowe czynniki warunkujące uprawy ogrodnicze w Polsce (1godz.)
iv.
Podstawy warzywnictwa (1 godz.)
v.
Podstawy sadownictwa (1godz.)
vi.
Podstawy kwiaciarstwa (1godz.)
Sposób realizacji: wykład akademicki z wykorzystaniem wizualizacji multimedialnych, samodzielne
Ćwiczenia:
1. Nawożenie roślin ogrodniczych (2 godz.)
2. Rozmnażanie roślin ogrodniczych (4 godz.)
3. Produkcja roślin ogrodniczych pod osłonami (2 godz.)
4. Ochrona roślin ogrodniczych (3 godz.)
5. Zmianowanie i płodozmian w uprawie roślin ogrodniczych (3 godz.)
Sposób realizacji: Ćwiczenia audytoryjne, ćwiczenia terenowe, dyskusja inicjowana przez
prowadzącego zajęcia. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
5. Zna podstawy ekonomiczne, prawne i społeczne prowadzenia produkcji ogrodniczej w
Polsce.
6. Zna podstawowe zasady uprawy i ochrony roślin ogrodniczych.
5.
6.
Potrafi wymienić najbardziej powszechne gatunki i odmiany roślin ogrodniczych
Planuje zespół zabiegów uprawnych dla poszczególnych grup i gatunków roślin
ogrodniczych
5. Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek prowadzącego i organizować
6. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz dokonywać
interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich wniosków.
7. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie potrzeby bronić
swoich racji.
1. Skąpski H., Dąbrowski Z. 1986. Ogólna uprawa roślin ogrodniczych. Państ. Wydaw. Rolnicze i
Leśne, Warszawa.
2. Hołubowicz T. 1999. Sadownictwo Wyd. Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego,
Poznań.
3. Kołota E., Orłowski M., Biesiada A. 2007. Warzywnictwo Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego,
Wrocław.
4. Grabowski K. 1990. Rośliny ozdobne, PWN, Warszawa, Łódź.
5. Starck J. R. (red.). 1997. Uprawa roli i nawożenie roślin. Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne,
Warszawa.
6. Senderski M. E. 2009. Zioła. Praktyczny poradnik o ziołach i ziołolecznictwie. Wyd. K.E.Liber,
Warszawa.
1. Kawecki Z., Kryńska W. (red.). 1995. Sadownictwo i warzywnictwo. PWN, Warszawa.
Udział w zajeciach
Studiowanie literatury
Przygotowanie do zaliczenia końcowego
20
2
5
5
170
32
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
0,8
0,2
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
EK-K_W04
EK-K_W16
Student zna podstawy ekonomiczne, prawne i
społeczne prowadzenia produkcji ogrodniczej w
Polsce.
*
*
Zna podstawowe zasady uprawy i ochrony
roślin ogrodniczych.
UMIEJĘTNOŚCI
EK-K_U06
EK-K_U20
Student
potrafi
wymienić
najbardziej
powszechne gatunki i odmiany roślin
ogrodniczych
Planuje zespół zabiegów uprawnych dla
poszczególnych grup i gatunków roślin
ogrodniczych
*
*
EK-K_K02
EK-K_K02
EK-K_K08
Potrafi
pracować
w
grupie
podczas
dokonywać
interpretacji
poczynionych
wniosków.
*
*
Jest w stanie argumentować wyciągane przez
siebie wnioski i w razie potrzeby bronić swoich
racji.
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Opis
171
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Fotografia przyrodnicza
RO.PPiKK.15.6.C
polski
Przekazanie treści z zakresu fotografii przyrodniczej przez prowadzenie ze studentami
rozmów, dyskusji oraz przez demonstrację sprzętu. Mikro- i makrofotografia. Portrety
kwiatów i bezkręgowców. Fotografia dużych drapieżników. Fotografia przyrod
nieożywionej i krajobrazu. Dobór aparatu, obiektywów i innych akcesoriów do
poszczególnych działów fotografii przyrody. Słynni fotografowie przyrody. Praktyczne
wykorzystanie fotografii przyrody w praktyce rolniczej. Cyfrowa obróbka zdjęć.
.
Blok tematyczny do wyboru
Rok studiów III, semestr II (studia 1-go° stacjonarne)
dr Marian Szewczyk
j.w.
konwersatorium
Znajomość podstawowych zagadnień z fotografii.
Konwersatorium 20 godz.
1pkt ECTS
Wiedza: Student potrafi definiować podstawowe pojęcia i zasady w fotografii
przyrody. Zna zasady kompozycji zdjęć
Zna współczesne techniki i technologie stosowane w fotografii.
Ma wiedzę na temat budowy aparatu, obiektywu i akcesoriów fotograficznych.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe akcesoria używane w fotografii przyrody.
Zna wybitnych fotografików przyrody. Zna programy do obróbki zdjęć.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Umiejętności: Student potrafi obsługiwać lustrzankę SLR lub inny aparat i dobrać do
niego właściwy sprzęt odpowiedni dla danego działu fotografii przyrody. Potrafi
wykonać zdjęcie obiektów przyrodniczych o właściwej kompozycji.
dyskusji
Kompetencje społeczne: Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek
prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich
wniosków.
Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie potrzeby bronić
swoich racji.
Konwersatorium
172
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Forma zaliczenia:
Pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na ćwiczeniach – zaliczenie z oceną
17. przedmiotu oraz
Aparat, obiektywy oraz pozostały ekwipunek do fotografii przyrody.
Kompozycja i układ. Z zagadnień estetyki
Zagadnienia związane ze światłem.
Naświetlanie i ekspozycja.
Fotomakrografia, Fotografia krajobrazu. Fotografia roślin i zwierząt.
Fotografowanie o różnych porach roku i różnych porach dnia.
Fotografia cyfrowa.
Programy do obróbki zdjęć.
Twórczość wybranych fotografików przyrody
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Student potrafi definiować podstawowe pojęcia i zasady w fotografii przyrody.
Zna zasady kompozycji zdjęć
Zna współczesne techniki i technologie stosowane w fotografii.
Ma wiedzę na temat budowy aparatu, obiektywu i akcesoriów fotograficznych.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe akcesoria używane w fotografii przyrody.
Zna wybitnych fotografików przyrody. Zna programy do obróbki zdjęć.
Student potrafi obsługiwać cyfrową lustrzankę SLR lub inny aparat i dobrać do niego
właściwy sprzęt odpowiedni dla danego działu fotografii przyrody.
Potrafi wykonać zdjęcie obiektów przyrodniczych o właściwej kompozycji.
dyskusji
Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek prowadzącego i organizować
dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich
wniosków.
Jest w stanie prezentować i argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie
Ma świadomość roli fotografii w życiu społecznym
- Atlas ziół krajowych / Arkadiusz Iwaniuk.- Warszawa : Dom Wydawniczy Bellona,
2006.
-Świat owadów : Ilustrowana encyklopedia przyrodnicza / Barbara Taylor, Jen Green,
John Farndon ; przekł. Marek Gajewski.- Warszawa : Elipsa, 2006.
-Tajemniczy świat porostów Bieszczadzkiego Parku Narodowego / Robert
Kościelniak.- Ustrzyki Górne : Bieszczadzki Park Narodowy, 2010.
- Stach R. 2007. Fotołowy. Naucz się fotografować zwierzęta na łonie natury. Zoner.
Cieszyn.
- Peterson B. 2009. Zbliżenia i makrofotografia bez tajemnic. Galaktyka. Łódź.
- Hope T. 2008. Krajobrazy oczami mistrzów fotografii. Wydawnictwo G+J RBA.
Warszawa.
- Freeman M. 2008. Kolor. Profesjonalna fotografia cyfrowa. Wydawnictwo G+J
RBA. Warszawa.
- Freeman M. 2008. Krajobrazy i przyroda. Profesjonalna fotografia cyfrowa.
Wydawnictwo G+J RBA. Warszawa.
- Freeman M. 2008. Światło i oświetlenie w fotografii cyfrowej. Wydawnictwo G+J
RBA. Warszawa.
173
22
5
27
1
WIEDZA
1
2
3
4
Student potrafi definiować podstawowe pojęcia i
zasady w fotografii przyrody.
Zna współczesne techniki i technologie
stosowane w fotografii.
Ma wiedzę na temat budowy aparatu, obiektywu
i akcesoriów fotograficznych.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe
akcesoria używane w fotografii przyrody. Zna
wybitnych fotografików przyrody.
*
*
*
*
Zna programy do obróbki zdjęć.
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
Student potrafi obsługiwać cyfrową lustrzankę
SLR lub inny aparat i dobrać do niego właściwy
sprzęt odpowiedni dla danego działu fotografii
przyrody.
Potrafi
wykonać
zdjęcie
obiektów
przyrodniczych o właściwej kompozycji.
Nabywa umiejętności studiowania literatury
*
*
*
1
2
Potrafi
pracować
w
grupie
podczas
dokonywać
interpretacji
poczynionych
wniosków. Jest w stanie argumentować
wyciągane przez siebie wnioski i w razie
*
*
174
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
3
Ma świadomość
społecznym
roli
fotografii
w
życiu
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Opis
Rolnictwo ekologiczne
RO.PPiKK.16.6.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie uwarunkowań agrotechnicznych oraz aspektów
prośrodowiskowych i ekonomicznych rolnictwa ekologicznego .
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z miejscem i rolą rolnictwa
ekologicznego wśród innych systemów rolniczych. Zostanie przedstawiona
agrotechnika, zwalczanie agrofagów, chów zwierząt i certyfikacja rolnictwa
ekologicznego. Studenci zostaną zapoznani z zasadami racjonalnego wyboru
odpowiednich metod i technologii w uprawie roli i roślin, które umożliwią opłacalność
produkcji w sposób bezpieczny dla środowiska oraz wysoką jakość plonów.
fakultatywny do zaliczenia w semestrze VI
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima
j. w.
Konwersatorium
uprawa roślin
20 godz
2 ECTS
175
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
Umiejętności
Wiedza: student charakteryzuje podstawowe problemy polskiego rolnictwa w
porównaniu z rolnictwem międzynarodowym w zakresie ekorozwoju i oddziaływania
na środowisko. Zna podstawowe technologie uprawy roślin pozwalające wykorzystać
potencjał przyrody dla uzyskiwania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla
środowiska.
Umiejętności: student potrafi wybrać odpowiednią metodę i technologię w uprawie
roli i roślin, która umożliwi uzyskanie plonu o wysokiej jakości i nie będzie
niekorzystnie oddziaływać na środowisko. Student porównuje systemy rolnicze
Kompetencje społeczne: student ma świadomość ważności i rozumienie
pozaagrotechnicznych aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Akceptuje
zasady kodeksu dobrej praktyki rolniczej. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe
życie.
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych podczas
konwersatorium (zadania problemowe, tworzenie krótkich
definicji,
rozwiązywanie
przedstawionych
zagadnień).
Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie przez studenta
treści merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas
konwersatorium oraz uzyskanych poprzez samodzielne
1) Charakterystyka podstawowych problemów polskiego
rolnictwa w porównaniu z rolnictwem międzynarodowym w
zakresie ekorozwoju i oddziaływania na środowisko – 2 godz.; 2)
Porównanie rolnictwa ekologicznego z innymi systemami
rolniczymi pod kątem jakości plonu, ekonomicznej
efektywności i oddziaływania na środowisko wiejskie – 3 godz.;
3) Kierunek biodynamiczny – 2 godz.; 4) Agrotechniczne
uwarunkowania stosowania płodozmianów ekologicznych – 3
godz.; 5) Przydatność systemów uprawy roli w rolnictwie
ekologicznym – 2 godz.; 6) Nawożenie i ochrona roślin w
rolnictwie ekologicznym – 3 godz.; 7) Ekologiczna produkcja
ogrodnicza i sadownicza – 3 godz.; 7) Ekologiczny chów
zwierząt – 2 godz.; 8) Certyfikacja w rolnictwie ekologicznym –
2 godz.; 9) Komplementarność rolnictwa ekologicznego i
agroturystyki – 1 godz.; 10) Zasady podejmowania decyzji oraz
wyboru metod i technologii w uprawie roli i roślin, które
umożliwiają uzyskanie opłacalności, wysokiej jakości plonu w
sposób bezpieczny dla środowiska przy akceptacji zasad kodeksu
dobrej praktyki rolniczej – 4 godz.; 11) Nowe tendencja w
rolnictwie ekologicznym i potrzeba ciągłego uzupełniania
wiedzy – 2 godz.;
Sposób realizacji: konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez
- Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i roślin pozwalające wykorzystać
potencjał przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla
środowiska.
- Charakteryzuje podstawowe problemy polskiego rolnictwa w porównaniu z
rolnictwem międzynarodowym.
- Podejmuje decyzje o wyborze metod i technologii w uprawie roślin, które
umożliwiają pozyskanie plonu o wysokiej jakości w sposób przyjazny dla środowiska
- Porównuje systemy rolnicze.
176
Kompetencje
społeczne
- Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
- Akceptuje zasady kodeksu dobrej praktyki rolniczej
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
2, Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów
akademii rolniczych), pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa,
1996.;
3,Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin, t 1 i 2. Wyd AR we
Wrocławiu.
4, Błażej J. 2011. Kompendium rolnictwa ekologicznego. Wyd. Uniwersytet
Rzeszowski.
1.Klima K. Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ im. J.
Grodka w Sanoku.
2.Jones A., Duck R, Reed R., Weyers J. 2002. Nauka o środowisku. PWN Warszawa
Kożuch A., Mirończuk A. 2008. Agrobiznes –podstawy ekonomiki agrobiznesu. Cz. I i
II. Wyd. S i P Warszawa
25
25
50
2
WIEDZA
1
2
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy
roli i roślin pozwalające wykorzystać potencjał
Charakteryzuje podstawowe problemy polskiego
rolnictwa w porównaniu z rolnictwem
międzynarodowym.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
Podejmuje decyzje o wyborze metod i technologii
w uprawie roślin, które umożliwiają pozyskanie
plonu o wysokiej jakości w sposób przyjazny dla
środowiska
*
177
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
2
Porównuje systemy rolnicze.
*
1
wiedzy.
Akceptuje zasady kodeksu dobrej praktyki
rolniczej
2
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
1.
2. Kod przedmiotu
1.
5. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
8.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
11.
dydaktycznych
przypisana
12.
i
Założenia i cele
13.
modułu/przedmiotu
Opis
Ekologiczna produkcja zwierzęca
RO.PPiKK.17.6.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień związanych z produkcją ekologiczną
zwierząt. Obejmują one szczegółowe zasady rolniczej produkcji ekologicznej ze
szczególnym uwzględnieniem produkcji zwierzęcej. Podawane są również przepisy
prawne, dotyczące tej produkcji oraz reakcje rynku na żywność produkowaną
ekologicznie.
Do wyboru
jak wyżej
konwersatorium
Przedmiot wprowadzający – uprawa roślin, chów zwierząt
20 godz.
1ECTS
Student posiada wiedzę (z merytorycznego i prawnego punktu widzenia) z zakresu
prowadzenia ekologicznej produkcji zwierzęcej. Znajomość przepisów prawnych
umożliwia ocenę sytuacji w której gospodarstwo rolne zajmujące się produkcją
zwierzęcą, może uzyskać status gospodarstwa ekologicznego.
•
konwersatorium
178
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
15.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
16
przedmiotu oraz
Zaliczenie z oceną na podstawie opracowanego projektu przekształcenia gospodarstwa
konwencjonalnego na ekologiczne, prowadzącego produkcję zwierzęcą na bazie
określonego gatunku zwierząt.
Konwersatorium: geneza produkcji ekologicznej na świecie i w Polsce; przepisy
prawne związane z organizacją i prowadzeniem gospodarstwa ekologicznego;
określenie kierunków produkcji w gospodarstwie ekologicznym; produkcja pasz; dobór
ras zwierząt gospodarskich; warunki utrzymywania zwierząt; wyrób z surowców
zwierzęcych produktów specjalnej jakościi (produkty markowe); ekonomika i
organizacja produkcji; pozyskiwanie rynku dla produktów uzyskiwanych w
gospodarstwach ekologicznych, omówienie problematyki przedstawionej na wykładach
pod kątem zastosowania w konkretnym gospodarstwie. Sporządzenie projektu
przekształcenia gospodarstwa konwencjonalnego w ekologiczne.
•
Wiedza
17
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
•
•
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
18
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
•
Student zna przepisy prawne i administracyjne związane z organizacją i
działaniem gospodarstwa ekologicznego
Posiada możliwości oceny zwierzęcej produkcji ekologicznej z
organizacyjnego i ekonomicznego punktu widzenia
Posiada umiejętność poprawnej analizy przepisów związanych z organizacją
gospodarstwa ekologicznego
Potrafi opracować plan przekształcenia gospodarstwa konwencjonalnego na
ekologiczne
Może udzielić porad przy organizacji gospodarstwa
- Anlay Mackenzie, Andry S Ball, Sonia R. Virde “Ekologia” PWN Warszawa 2005
- Więckowski S. „Ekologia ogólna”. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz-Kielce
2008
- Strzałko J., Mossat-Pietraszewska „Kompedium wiedzy o ekologii” PWN Warszawa
2005
- Bakuła W. „Rynek żywności ekologicznej. Wyznaczniki i uwarunkowania rozwoju w
Polsce”. Wyd. Ekonomiczne, Warszawa 2007
- Litwińczuk Z. „Surowce zwierzęce. Ocena i wykorzystanie”. PWRiL Warszawa 2004.
- Świderski F. „Żywność wygodna i żywność funkcjonalna”. Wyd. NaukowoTechniczne 2006.
22
5
27
179
1
WIEDZA
Student zna przepisy prawne i administracyjne
związane
z
organizacją
i
działaniem
Posiada możliwości oceny zwierzęcej produkcji
ekologicznej z organizacyjnego i ekonomicznego
punktu widzenia
1
2
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
Posiada umiejętność poprawnej analizy
przepisów związanych z organizacją
1
2
Potrafi opracować plan przekształcenia
gospodarstwa konwencjonalnego na ekologiczne
1
Może udzielić porad przy organizacji
gospodarstwa
x
x
x
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Typ przedmiotu
przedmiot
Opis
Architektura ogrodowa
Instytut Rolnictwa
RO.PPiKK.18.6.K
polski
Rodzaje, budowa i funkcje obiektów architektury ogrodowej
Obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów (blok do wyboru)
III rok, semestr VI
180
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
j.w.
Ćwiczenia podawcze
Ćwiczenia 15
1
Celem przedmiotu jest zapoznanie z rodzajami obiektów architektury krajobrazu, ich
funkcją i budową
metody podające,
Ćwiczenia: praca końcowa pisemna
Ćwiczenia:
- Rodzaje architektury ogrodowej
- Zastosowanie architektury ogrodowej
- Materiały budowlane stosowane w architekturze ogrodowej
- Budowa poszczególnych obiektów architektury krajobrazu
- Dopasowanie stylów do otoczenia
Wiedza
- Charakteryzuje rodzaje obiektów architektury krajobrazu
- Zna budowę, technologię i narzędzia stosowane do budowy obiektów architektury
ogrodowej
Umiejętności
- Dobiera właściwe technologie do miejscowych warunków środowiskowych
- Projektuje i dobiera właściwie architekturę ogrodową do konkretnych założeń
Kompetencje
społeczne
- Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się w zawodzie
- Spełnia wyznaczone funkcje samodzielnie lub działając w zespole
181
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Urządzanie i pielęgnacja terenów zieleni. Cz. I,II,III, K. Gadomski, wyd. Hortpress
Uzupełniająca:
Architektura krajobrazu dla każdego L. Kasińska, A. Sieniawska-Kuras, wyd. Kabe,
2009
Wielka Księga Ogrodów, John Brookes, wyd. Hachette Livre Polska, 2004
20
5
25
1
WIEDZA
1
- Charakteryzuje rodzaje obiektów architektury
krajobrazu
x
2
- Zna budowę, technologię i narzędzia stosowane
do budowy obiektów architektury ogrodowej
x
1
- Dobiera właściwe technologie do miejscowych
warunków środowiskowych
x
2
- Projektuje i dobiera właściwie architekturę
ogrodową do konkretnych założeń
x
1
- Rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się w
zawodzie
x
2
- Spełnia wyznaczone funkcje samodzielnie lub
działając w zespole
x
UMIEJĘTNOŚCI
182
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Lp.
1
2
3
4
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Polityka zrównoważonego rozwoju regionalnego i infrastruktura wsi.
RO.PPiKK.19.6.K
polski
Celem szczegółowym przedmiotu i zadaniem dydaktycznym jest przekazanie
studentom wiedzy z
zakresu ogólnej problematyki teorii rozwoju regionalnego i infrastruktury wsi.
Zapoznanie studentów z celami, zasadami i instrumentami polityki regionalnej Unii
Europejskiej w zakresie pobudzania rozwoju regionalnego ze szczególnym
uwzględnieniem obszarów wiejskich oraz eliminowanie różnorodnych problemów
powstających w trakcie opracowywania koncepcji i planowania dla tych obszarów.
Poznanie
możliwości
zastosowania
wybranych
rozwiązań
planistyczno
organizacyjnych dla polskich regionów. Celem przedmiotu jest uwypuklenie i
charakterystyka
zagadnień
dotyczących
obserwowalnego
zróżnicowania
poszczególnych regionów Polski, co w sposób naturalny powoduje pewne trudności w
ujednoliceniu polityki zrównoważonego rozwoju na terenie całego kraju.
Celem przedmiotu jest także poznanie podstawowych zasad i źródeł finansowania
działań zrównoważonego rozwoju i tworzenia nowoczesnej infrastruktury wsi.
j. w.
Konwersatorium
przedmioty wprowadzające: wybrane zagadnienia polityki rolnej
20 godzin
1 ECTS
zrównoważonego rozwoju regionalnego, charakteryzuje zadania i instrumenty
polityki regionalnej UE, przedstawia procesy dotyczące budowania i realizacji polityki
regionalnej UE w systemie instytucjonalnym Wspólnot Europejskich, wskazuje
kluczowe problemy w zakresie rozwoju regionalnego i realizacji zadań związanych z
nowoczesną infrastrukturą wsi. Student umie porządkować relacje pomiędzy krajową i
europejską polityką regionalną.
W toku prowadzonych zajęć Student nabywa umiejętności analizy funkcjonowania
polityki regionalnej UE oraz korzystania z dokumentów źródłowych dotyczących
analizowanych zagadnień.
183
15
16
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Konwersatorium ,samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
przedstawianych podczas zajęć, aktywność podczas omawiania poszczególnych
zagadnień, pisemna praca kontrolna referaty, obecność.
1.
17
18
przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Podstawy zrównoważonego rozwoju - podstawowe definicje i pojęcia, tło
prawne, wiodące instytucje.
2. Strategia zrównoważonego rozwoju UE. Cele i zasady polityki regionalnej
UE.
3. Podmioty polityki regionalnej Wspólnot Europejskich.
4. Polityka zrównoważonego rozwoju w wybranych obszarach działalności
około rolniczej terenów wiejskich, nowoczesna infrastruktura wsi.
5. Podstawowe zasady stosowane przy programowaniu rozwiązań w szeroko
rozumianej polityce rozwoju regionalnego.
6. Charakterystyka odrębności i różnorodności poszczególnych regionów
Polski w aspekcie przygotowywania dla tych obszarów poprawnej strategii
rozwoju.
7. Wyodrębnienie i analiza specyficznych walorów mogących znacznie
poprawić konkurencyjność danego regionu ,atrakcyjność inwestycyjna.
8. Ekologiczne aspekty planowania rozwoju obszarów wiejskich (ochrona
gruntów rolnych i leśnych, kształtowanie przestrzeni rolniczej)
9. Znaczenie innowacji i stanu infrastruktury w rozwoju regionalnym.
10. System zarządzania i wdrażania funduszy strukturalnych w Polsce,
finansowanie polityki regionalnej.
Wiedza
1.Zna ekonomiczne , prawne i społeczne zasady prowadzenia działalności
gospodarczej i funkcjonowania społeczności lokalnych.
2.Charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów wiejskich oraz możliwość
wykorzystania środków unijnych w działalności około rolniczej.
3. Zna zasady prawne i organizacyjne tworzenia i rozwoju form indywidualnej
przedsiębiorczości w otoczeniu rolnictwa (np. przemysł nasienny, rolno-spożywczy,
dystrybucja środków do produkcji rolniczej, agroturystyka, produkty regionalne).
Umiejętności
rolniczej i około rolniczej.
2.Poddaje samoocenie obecnie stosowane rozwiązania prawne i organizacyjne
dotyczące polityki rozwoju regionalnego obszarów wiejskich.
Kompetencje
społeczne
działania.
3. Jest ukierunkowany do aktywnego życia społecznego i zawodowego na terenach
wiejskich.
184
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.Wczoraj, dziś i jutro naszego rolnictwa : II Kongres Rolnictwa Polskiego
zorganizowany przez Polską Radę Rolną pod patronatem Prezydenta RP Pana
Aleksandra Kwaśniewskiego, Poznań 4-5 czerwca 2004 / [kom. red. materiałów
Henryk Jasiorowski et al.]- Warszawa : Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa,
2004.
2.Wspólna polityka rolna : Wykorzystanie środków pomocowych Unii Europejskiej /
Małgorzata Pawlonka, Magdalena Trojanowska.- Warszawa : Wydawnictwo REA s.j.,
2005.
3.WPR : nowoczesna polityka rozwoju rolnictwa i obszarów wiejskich / [aut. Piotr
Bajek et al.].- Warszawa : Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa FAPA, 2007.
1.J.Chądzyński, A.Nowakowska, Z.Przygodzki: Region i jego rozwój w warunkach
globalizacji.
Warszawa 2007.
2. R.Domański: Gospodarka przestrzenna. Podstawy teoretyczne. Warszawa 2006.
3. J. Chądzyński, A.Nowakowska, Z.Przygodzki: Region i jego rozwój w warunkach
globalizacji. Wydawnictwa CeDeWu. Warszawa 2007.
4. Pietrzyk I., Polityka regionalna Unii Europejskiej i regiony w państwach
członkowskich, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004.
22
5
27
1
WIEDZA
1
2
Zna ekonomiczne , prawne i społeczne zasady
prowadzenia działalności gospodarczej i
funkcjonowania społeczności lokalnych.
Charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów
wiejskich oraz możliwość wykorzystania środków
unijnych w działalności około rolniczej.
*
*
185
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Zna zasady prawne i organizacyjne tworzenia i
rozwoju form indywidualnej przedsiębiorczości
w otoczeniu rolnictwa (np. przemysł nasienny,
rolno-spożywczy, dystrybucja środków do
produkcji rolniczej, agroturystyka, produkty
regionalne).
3
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
różnych aspektów działalności rolniczej i około
rolniczej.
Poddaje samoocenie obecnie stosowane
rozwiązania prawne i organizacyjne dotyczące
polityki rozwoju regionalnego obszarów
wiejskich.
2
*
*
kwalifikacji.
1
2
*
*
Jest ukierunkowany do aktywnego życia
wiejskich.
3
*
Lp.
1
2
3
4
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
8
9
10
11
Opis
Przyrodnicza rola zbiorowisk trawiastych
RO.PPiKK.20.6.W; RO.PPiKK.20.6.C
Polski
Celem przedmiotu na wykładach jest zapoznanie studentów z budową plonu
biologicznego użytków zielonych oraz wynikającymi z tej budowy właściwościami
oddziaływającymi pozytywnie na środowisko przyrodnicze, a w szczególności na
kształtowanie i ochronę gleby, wody i atmosfery.
Z kolei na ćwiczeniach zapoznanie z cennymi przyrodniczo zbiorowiskami trawiastymi
ich zagrożeniem i metodami oceny ich wartości przyrodniczej.
obowiązkowy do zaliczenia w semestrze V
rok studiów III / VI
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk
j. w.
przedmioty wprowadzające: łąkarstwo, chemia rolna, meteorologia, uprawa roślin
186
12
13
14
15
16
dydaktycznych
przypisana
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
Wiedza
Wykład- 20
ćwiczenia- 15
Wykład- 2 ECTS
Ćwiczenia- 1 ECTS
Wiedza: 1. Student zna specyficzną budowę i strukturę plonu biologicznego zbiorowisk
trawiasty i wynikające z tej budowy cechy ochronne.
2. Zna metody racjonalnego utrzymania tych terenów.
3. Ma wiedzę w zakresie roli darni w środowisku przyrodniczym.
Umiejętności: 1. Student potrafi dobrać sposób użytkowania do warunków
siedliskowych.
2. Potrafi ocenić wartość zbiorowisk.
3. Potrafi przewidzieć skutki nie racjonalnego użytkowania.
Kompetencje społeczne: 1. Student rozumie konieczność istnienia zadarnienia rożnych
terenów oraz potrzebę ciągłego doskonalenia ich roli.
2. Potrafi zorganizować zespoły w celu ochrony miejsc przyrodniczo cennych.
Wykład 20 godz. po trzy godz. co dwa tygodnie i ćwiczenia laboratoryjne dwie godz.
co dwa tyg.
Zaliczenie pisemne na ocenę. Warunkiem zaliczenia jest przyswojenie przez studentów
materiału przedstawionego w czasie wykładów i ćwiczeń, oraz przyswojonego przez
studentów w wyniku samokształcenia ze wskazanych źródeł literatury.
Wykłady
1. Pochodzenie i rozmieszczenie trwałych użytków zielonych w Polsce i ich funkcje 2h.
2. Podstawowe przyczyny degradacji środowiska przyrodniczego - 1h.
3. Ważniejsze cechy ekosystemu trawiastego przyjazne dla środowiska - 2h.
4. Wielkość i struktura plonu biologicznego oraz wynikające z jego budowy znaczenie
przyrodnicze - 2h.
5. Znaczenie darni w kształtowaniu procesu glebotwórczego i ochronie gleb -4h.
6. Znaczenie roślinności trawiastej w ochronie wody i atmosfery -4h.
7. Zbiorowiska trawiaste jako ekotomy - 2 h.
8. Znaczenie darni w zabudowie wałów rzecznych- 3 h
Ćwiczenia
1. Typy zbiorowisk trawiastych w rejonach przyrodniczo cennych (górskich) - 2 h.
2. Typy zbiorowisk trawiastych w rejonach podmokłych -2 h.
3. Rola różnych zbiorowisk w przyrodzie: wały, skarpy, nasypy, rowy melioracyjne - 2
h.
4. Zagrożenia zbiorowisk w terenach przyrodniczo cennych i przeciw działanie - 2 h.
5. Zbiorowiska łąkowe - bogactwo bioróżnorodności - 2 h.
6. Metody waloryzacji przyrodniczej zbiorowisk trawiastych - 2 h.
7. Przykładowa ocena wartości przyrodniczej wybranych zbiorowisk w terenie -3 h.
Student posiada wiedzę dotyczącą:
- wpływu czynników klimatycznych i konfiguracji terenu na produkcyjność łąk i
pastwisk,
- kształtowanie się zbiorowisk roślinnych,
- roli darni w retencji wodnej i ochronie gleby.
187
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Student potrafi:
- określić sposób użytkowania danego terenu,
- podjąć decyzję o doborze gatunków roślin,
- w miarę możliwości stworzyć optymalne warunki dla wzrostu traw.
Student rozumie konieczność prowadzenia działalności rolnej na obszarach górskich,
pomimo znacznych trudności, z racji pełnienia przez te obszary wielorakich funkcji.
Klima K., Kasperczyk M.: Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ Sanok,
2009.
Klima K. Produkcyjność i glebochronność płodozmianów w warunkach górskich. Zesz.
Nauk. AR Kraków, Rozprawy, 258, 2000.
Kasperczyk M. i inni. Skuteczność wapnowania łąki górskiej. Woda – Środowisko –
Obszary Wiejskie, z. 1, 2006.
Kasperczyk M. Przydatność koniczyny białej do zagospodarowania pastwiskowego.
BIHiAR, 225, 2003.
45
30
75
3
1
2
3
1
2
3
WIEDZA
Student zna budowę plonu biologicznego
*
zbiorowisk trawiasty i jej cechy ochronne.
Zna metody racjonalnego utrzymania tych
*
terenów.
*
Ma wiedzę w zakresie roli darni w
środowisku przyrodniczym.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
Student umie dobrać rodzaj użytkowania do
*
siedliska
Potrafi ocenić wartość zbiorowisk
*
Potrafi ocenić skutki nie racjonalnego
*
użytkowania
*
*
*
*
188
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Student rozumie konieczność zadarnienia
terenów narażonych na degradację oraz
*
*
potrafi racjonalnie je użytkować
1
III ROK PPiKK Blok B
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
Opis
Samorząd terytorialny
Instytu Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.PPiKK.21.5.K
polski
grupa treści kształcenia do wyboru
obowiązkowy do zaliczenia semestru VI
rok studiów III / semestr V
dr inż.. Janusz Adamczyk
j. w.
konwersatorium
brak
15
2
Założenia (efekty kształcenia): Po zrealizowaniu przedmiotu student umie określić
funkcje, zadania oraz zakres działania samorządu gminnego. Student poznaje
problematykę funkcjonowania administracji samorządowej.
Cele przedmiotu (treści kształcenia):Celem szczegółowym i zadaniem dydaktycznym
jest zapoznanie studentów z funkcją, zadaniami oraz obszarem działań gminy jako
podstawowej wspólnoty samorządowej. Student poznaje podstawowe funkcje
społeczne jakie są stawiane przed samorządami, umie określić nadrzędne cele
samorządu oraz poznaje podstawowe akty prawne dotyczące ustroju i funkcjonowania
państwa.
konwersatorium
189
16
17
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Warunkiem do zaliczenia przedmiotu jest obecność na ćwiczeniach, opanowanie przez
studenta treści merytorycznych,
aktywność podczas zajęć, referaty.
1. Podział terytorialny państwa (rodzaje).
2. Ustrojowa pozycja gminy.
3. Zadania i zakres działania gminy.
4. Władze gminy, prawo miejscowe, mienie komunalne.
5. Gminna gospodarka finansowa.
6. Pracownicy samorządowi.
7. Akty prawne dotyczące ustroju państwa.
8. Prezentacje wybranych gmin – przygotowane przez
studentów.
1.Zna ekonomiczne , prawne i społeczne zasady funkcjonowania samorządów
terytorialnych i społeczności lokalnych.
2.Opisuje możliwości rozwoju samorządów terytorialnych i bszarów wiejskich oraz
możliwość wykorzystania środków unijnych w działalności samorządów.
samorządowej.
2.Poddaje samoocenie obecnie stosowane rozwiązania prawne i organizacyjne
dotyczące samorządności terytorialnej i polityki rozwoju regionalnego.
1.Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji.
2. Jest ukierunkowany do aktywnego życia społecznego i zawodowego na terenach
wiejskich.
1.Na wsi odnowa / teksty Bohdan Kamiński, Ryszard Kamiński, Ryszard Wilczyński ;
red. Bohdan Kamiński ; il. Ewa Zofia Kamińska ; zdj. Krzysztof Drygała [et al.].Konin : Krajowe Stowarzyszenie Sołtysów, 2005.
2.Polityka przestrzenna obszarów wiejskich : W kierunku wielofunkcyjnego rozwoju /
Marcin Feltynowski.- Warszawa : CeDeWu, 2009.
3.Polska wieś 2025 : Wizja rozwoju / red. Jerzy Wilkin- Warszawa: Fundusz
współpracy, 2005
4.Województwo podkarpackie : strategia rozwoju 2000-2006: priorytety, zadania,
alternatywy.- Bydgoszcz : Agencja promocyjno wydawnicza
1. Materiały informacyjne: Głównego Urzędu Statystycznego, samorządów gminnych,
powiatowych i wojewódzkich.
2.Zieliński E.: Samorząd terytorialny w Polsce, Dom Wydawniczy ELIPSA,
Warszawa 2004r.
3.Sochacka- Krysiak H. i inni; Zarządzanie gospodarką i finansami gminy, Szkoła
Główna Handlowa w Warszawie, Warszawa 2006r.
15
190
10
25
1
WIEDZA
.Zna ekonomiczne , prawne i społeczne zasady
funkcjonowania samorządów terytorialnych i
społeczności lokalnych.
1
x
Opisuje możliwości rozwoju samorządów
terytorialnych i bszarów wiejskich oraz
możliwość wykorzystania środków unijnych w
działalności samorządów..
2
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
x
różnych aspektów działalności samorządowej.
Poddaje samoocenie obecnie stosowane
rozwiązania prawne i organizacyjne dotyczące
samorządności terytorialnej i polityki rozwoju
regionalnego.
2
x
1
x
kwalifikacji.
Jest ukierunkowany do aktywnego życia
miejskich i wiejskich.
2
x
Lp.
1
2
3
4
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Opis
Antropogenizacja krajobrazu
RO.PPiKK.22.5.W,
RO.PPiKK.22.5.C
polski
191
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z procesem antropogenicznych
przekształceń krajobrazu, jego mechanizmami i zagrożeniami płynącymi z tych zmian.
Podczas zajęć omówione zostaną zagadnienia dotyczące historycznych przemian
krajobrazu związanych ze wzrostem liczebności populacji ludzkiej, stabilności
jednostek krajobrazowych oraz klasyfikacji krajobrazów przekształconych przez
człowieka. Podczas ćwiczeń studenci poznają sposoby oceny antropogenizacji
krajobrazu głównie przy użyciu materiałów kartograficznych.
j.w.
Przedmioty wprowadzające: agroekologia z ochroną środowiska
Wiedza: Student ma wiedzę na temat zmian krajobrazu i przebiegu tego procesu pod
wpływem wzrostu liczby ludności na świecie, wymienia i klasyfikuje jednostki
przyrodnicze, w tym krajobrazowe, ze względu na stopień antropogenizacji oraz
posiada wiedzę na temat zmian szaty roślinnej będącej wskaźnikiem
antropogenicznych przekształceń krajobrazu
wnioskowania na podstawie uzyskanych wyników dokonywać prostych analiz
znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie podstawowych pojęć czy
schematów oraz wykorzystuje dostępne źródła informacji, w tym źródła elektroniczne,
w celu poszerzenia wiedzy dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu ochrony
krajobrazu
kwalifikacji i aktualizowania nabytej wiedzy, potrafi organizować sobie pracę na
zajęciach i rozwiązywać postawione zadania racjonalnie według przyjętego algorytmu
zgodnego ze zdobytą wiedzą i umiejętnościami oraz potrafi współdziałać i pracować w
grupie pod presją czasu, podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych, analizowania
wyników i opracowywania wniosków oraz ma świadomość znaczenia komponentów
przyrody żywej i nieożywionej w kształtowaniu antroposfery i wpływu działalności
człowieka na kształt biosfery
192
16
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Wiedza
Umiejętności
podstawowej i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne
zaliczenie ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń –ćwiczenia audytoryjne, realizacja zadań podczas trwania
ćwiczeń sprawdzane po zakończeniu każdych zajęć, pozytywne zaliczenie jednego
kolokwium, obecność na ćwiczeniach – zaliczenie
Wykłady:
8. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu – omówienie warunków zaliczenia
przedmiotu oraz literatury podstawowej i uzupełniającej. Krajobraz – definicja,
pojęcia, klasyfikacje (2 godz.).
9. Historyczne ujęcie procesu przekształceń krajobrazu na tle
zmieniającej się liczebności populacji ludzkiej (4 godz.).
10. Sposoby eksploatacji krajobrazu (3 godz.).
11. Koncepcja
krajobrazu,
jako
jednostki
ekologicznej
pochodzenia
antropogenicznego, odniesienie do klasycznych poziomów organizacji przyrody,
krążenie
materii
i
przepływ
energii
w krajobrazie (3 godz.).
12. Stabilność krajobrazu – pojęcie stabilności krajobrazu, czynniki wpływające na
stabilność krajobrazu, miary i oceny stabilności krajobrazu (3 godz.).
13. Zmiany antropogeniczne w układach przyrodniczych – podział oddziaływań
antropogenicznych, fazy i efekty oddziaływań antropogenicznych, charakter
zmian antropogenicznych (flora, fitocenozy, siedliska; 3godz.).
14. Klasyfikacja naturalnych jednostek przyrodniczych poddanych wpływom
antropogenicznym. Klasy naturalności krajobrazu (2 godz.).
Ćwiczenia:
2. Wprowadzenie i omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Klasyfikacja
krajobrazów Polski (3 godz.).
9. Analiza struktury wertykalnej i horyzontalnej wybranego fragmentu krajobrazu w
oparciu o materiały kartograficzne (3 godz.).
10.
Analiza komponentów krajobrazu w oparciu o materiały kartograficzne (3
godz.).
11.
Wykonanie map płatowości na podstawie materiałów kartograficznych (2
godz.).
12.
Wyliczenie współczynników charakteryzujących analizowane fragmenty
krajobrazów - stopień różnorodności i dominacji – ocena stopnia antropogenizacji
krajobrazu (3 godz.).
13.
Szata roślinna jako wskaźnik przekształceń krajobrazu (3 godz.).
14.
Problematyka antropogenizacji krajobrazu w projektach zagospodarowania
przestrzennego. Kolokwium. Zaliczenie przedmiotu (3 godz.).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń
sprawdzane po zakończeniu każdych zajęć, samodzielne studiowanie przez studentów
1. ma wiedzę na temat zmian krajobrazu i przebiegu tego procesu pod wpływem
wzrostu liczby ludności na świecie
2. wymienia i klasyfikuje jednostki przyrodnicze, w tym krajobrazowe, ze względu na
stopień antropogenizacji
3. ma wiedzę na temat zmian szaty roślinnej będącej wskaźnikiem antropogenicznych
przekształceń krajobrazu
podstawie uzyskanych wyników dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak
klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie podstawowych pojęć czy schematów
poszerzenia wiedzy dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu ochrony krajobrazu
193
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
wiedzy
2. potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i rozwiązywać postawione zadania
racjonalnie według przyjętego algorytmu zgodnego ze zdobytą wiedzą i
umiejętnościami oraz potrafi współdziałać i pracować w grupie pod presją czasu,
podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych, analizowania wyników i
3. ma świadomość znaczenia komponentów przyrody żywej i nieożywionej w
kształtowaniu antroposfery i wpływu działalności człowieka na kształt biosfery
1. Wolski K., Szymura M., Gierusa A. 2006. Wybrane zagadnienia z ekologii
krajobrazu. Wyd. Axa, Wrocław.
2. Zimny H. 2005. Ekologia miasta. Agencja Reklamowo - Wydawnicza
Arkadiusz Grzegorczyk, Warszawa.
3. Wysocki C., Sikorski P. 2009. Fitosocjologia stosowana w ochronie i
kształtowaniu krajobrazu. Wyd. SGGW, Warszawa.
1. Żarska B. 2005. Ochrona krajobrazu. Wyd. SGGW, Warszawa.
Kopczyński K., Skoczylas J. 2008. Krajobraz przyrodniczy i kulturowy: próba ujęcia
interdyscyplinarnego. Wyd. UAM, Poznań.
40
35
75
3
WIEDZA
1
2
3
ma wiedzę na temat zmian krajobrazu i
przebiegu tego procesu pod wpływem wzrostu
liczby ludności na świecie
wymienia i klasyfikuje jednostki przyrodnicze, w
tym krajobrazowe, ze względu na stopień
antropogenizacji
ma wiedzę na temat zmian szaty roślinnej
będącej
wskaźnikiem
antropogenicznych
przekształceń krajobrazu
*
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
194
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
1
2
uzyskanych wyników dokonywać prostych analiz
znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie,
rozróżnianie
podstawowych
pojęć
czy
schematów
ochrony krajobrazu
*
*
1
2
3
potrafi organizować sobie pracę na zajęciach
i rozwiązywać postawione zadania racjonalnie
według przyjętego algorytmu zgodnego ze
zdobytą wiedzą i umiejętnościami oraz potrafi
współdziałać
ima
pracować
w grupie znaczenia
pod presją czasu,
podczas
świadomość
komponentów
przyrody żywej i nieożywionej w kształtowaniu
antroposfery
*
*
*
*
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
1.
2.
8.
9.
Opis
Agroturystyka
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka
w Sanoku
RO/PPiKK.23.5.W RO/PPiKK.23.5.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie agroturystyki, rozumianej jako
formy wypoczynku odbywającego się w terenach wiejskich o charakterze
rolniczym, opartą o bazę noclegową i aktywności rekreacyjne związane z
gospodarstwem rolnym i jego otoczeniem przyrodniczym, produkcyjnym
i usługowym.
Podczas wykładów zostaną omówione zagadnienia związane pojęciem
agroturystyki, produktem i usługami agroturystycznymi, wymogami
dotyczącymi działalności agroturystycznej, zasadnością łączenia
agroturystyki z rolnictwem ekologicznym oraz możliwościami
wykorzystania funduszy unijnych w działalności agroturystycznej.
Ćwiczenia audytoryjne obejmują sporządzanie bilansu zapotrzebowania
na żywność i produkcji roślinnej oraz zwierzęcej. Podczas ćwiczeń
terenowych sporządzony zostanie protokół z lustracji gospodarstwa
agroturystycznego, starającego się o status wiejskiej bazy noclegowej.
fakultatywny do zaliczenia w semestrze V
Rok studiów III, semestr V, studia stacjonarne
Prof. dr hab. Kazimierz Klima
j. w.
195
10.
Formuła przedmiotu
11.
Wymagania wstępne
12.
13.
dydaktycznych
przypisana
Wykład 20 godz. + ćwiczenia audytoryjne 15 godz. + ćwiczenia
terenowe 5 godz.
Przedmioty wprowadzające: socjologia wsi, agroekologia z ochroną
środowiska, fizjologia i żywienie zwierząt, ogólna uprawa roli i roślin,
szczegółowa uprawa roślin
Wykład 20 godz. + ćwiczenia audytoryjne 15
terenowe 5 godz.
godz. + ćwiczenia
Wykład 2 ECTS, ćwiczenia 1 ECTS
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia, produktu i usługi
agroturystycznej. Zna wymogi formalne i prawne rejestracji i
prowadzenia działalności agroturystycznej.
Umiejętności: Sporządza bilans zapotrzebowania na produkty
żywnościowe oraz wylicza wielkość produkcji roślinnej i zwierzęcej w
gospodarstwie agroturystycznym.
Kompetencje społeczne: Pracuje samodzielnie lub w zespole spełniając
wyznaczone funkcje.
15.
Metody dydaktyczne
Wykład, ćwiczenia audytoryjne,
ćwiczenia terenowe
16.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
danego przedmiotu
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych na
wykładach i ćwiczeniach (zadania problemowe,
tworzenie
krótkich
definicji,
rozwiązywanie
przedstawionych zagadnień) Warunkiem zaliczenia
egzaminu jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas
wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń
projektowych jest pozytywna ocena sporządzonego
bilansu, zaś warunkiem zaliczenia ćwiczeń terenowych
jest pozytywna ocena protokołu z lustracji
gospodarstwa agroturystycznego.
Ćwiczenia terenowe: sprawozdanie z ćwiczeń
terenowych
Wykłady:
1.
2.
3.
17.
ich realizacji
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Wiedza
Pojęcie i funkcja agroturystytki – 2 godz.
Produkt i usługi agroturystyczne – 4 godz
Wymogi formalne i prawne dotyczące rejestracji i prowadzenia
działalności agroturystycznej – 5 godz.
4. Zasady łączenia działalności agroturystycznej z rolnictwem
ekologicznym – 5 godz.
5. Możliwości wykorzystania funduszy PROW w agroturystyce – 4
godz.
Ćwiczenia audytoryjne (praca w 2-osobowych zespołach): Sporządzanie
bilansu zapotrzebowania na produkty żywnościowe z produkcją roślinną
i zwierzęcą w gospodarstwie agroturystycznym – 15 godz, w tym: a)
ustalenie zapotrzebowania na produkty żywnościowe roślinne i zwierzęce
– 4 godz; konstruowanie płodozmianu i ustalanie obsady zwierząt – 4
godz; c) wykonanie bilansu zapotrzebowania i produkcją roślinną i
zwierzęcą – 7 godz.
Ćwiczenia terenowe: Sporządzanie protokołu lustracji gospodarstwa
agroturystycznego położonego w okolicach Sanoka, starającego się o
przyznanie statusu wg wymogów wiejskiej bazy noclegowej – 5 godz.
1. Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia, produktu i usług
agroturystycznych.
2. Zna możliwości wykorzystanie funduszy unijnych w działalności
agroturystycznej.
3. Charakteryzuje wymogi formalne i prawne dotyczące działalności
agroturystycznej.
196
9.
Umiejętności
Układa płodozmian i ustala obsadę zwierząt w gospodarstwie
agroturystycznym.
10. Oblicza bilans zapotrzebowania na żywność oraz produkcję rośliną
i zwierzęcą w gospodarstwie agroturystycznym.
11. Sporządza protokół z lustracji gospodarstwa agroturystycznego
starającego się o status wiejskiej bazy noclegowej.
5.
Kompetencje
społeczne
1. Agroturystyka i usługi towarzyszące / red. Wiesław Musiał- Kraków :
Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego, 2005.
2. Współczesne problemy turystyki i rekreacji w badaniach
empirycznych nauk społecznych / Wiesław Siwiński.- Warszawa :
ALMAMER Wyższa Szkoła Ekonomiczna, 2007.
3. Marketing usług turystycznych / red. nauk. Aleksander Panasiuk.Dodruk 2.- Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
1. Spojrzenie turysty / John Urry ; przekł. Alina Szulżycka.- Warszawa :
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
2. Szanse rozwoju transgranicznych produktów turystycznych
województw podkarpackiego i lwowskiego : Przecław 19-20 kwietnia
2007 r. / [red. Jan Sołek].- Rzeszów : Podkarpacka Regionalna
Organizacja Turystyczna, 2007.
50
30
80 h
3
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Wykład
9.
Wykorzystuje wiedzę w celu optymalizacji działalności
agroturystycznej.
6. Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w nim
wyznaczone funkcje.
WIEDZA
197
EK-K_W11
EK-K_W22
EK-K_W04
Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia, produktu i
usług agroturystycznych.
*
Zna możliwości wykorzystanie funduszy
unijnych w działalności agroturystycznej.
*
Charakteryzuje wymogi formalne i prawne
dotyczące działalności agroturystycznej.
*
UMIEJĘTNOŚCI
EK-K_U18
EK-K_U05
EK-K_U14
Układa płodozmian i ustala obsadę zwierząt
w gospodarstwie agroturystycznym.
Oblicza bilans zapotrzebowania na żywność
oraz produkcję rośliną i zwierzęcą w
gospodarstwie agroturystycznym.
Sporządza protokół z lustracji gospodarstwa
agroturystycznego starającego się o status
wiejskiej bazy noclegowej
*
*
*
*
EK-K_03
EK-K_02
Wykorzystuje wiedzę w celu optymalizacji
działalności agroturystycznej.
Realizuje powierzone zadania w zespole
spełniając w nim wyznaczone funkcje
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
1
2
8
9
10
11
Opis
Bioróżnorodność i ochrona zasobów genetycznych zwierząt
RO.PPiKK.24.6.W; RO.PPiKK.24.6.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień związanych z ochroną zasobów
genetycznych zwierząt gospodarskich, począwszy od przepisów prawnych w tym
względzie, programów realizowanych w Polsce z tego zakresu a kończąc na
charakterystyce ras i rodów objętych ochroną.
Do wyboru
jak wyżej
Przedmiot wprowadzający – genetyka, chów zwierząt
198
12
13
14
dydaktycznych
przypisana
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
16
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
W-1
C-2
Poznanie przyczyn wprowadzenia działań mających na celu ochronę zasobów
genetycznych zwierząt. Zapoznanie się z programami ochrony poszczególnych
gatunków. Znajomość przepisów prawnych związanych z ochroną zasobów.
•
wykłady
•
ćwiczenia – omówienie problematyki zadań rozwiązywanych przez studentów
•
samodzielne rozwiązywanie przez studentów zadań problemowych dotyczących
ochrony populacji przed wzrostem inbredu, restytucja małych populacji,
zachowanie dystansu genetycznego.
•
•
Wykład: zaliczenie z oceną na podstawie testu sprawdzającego znajomość
programów ochrony
Ćwiczenia: prawidłowe opracowanie zadań dotyczących problematyki
omawianej na ćwiczeniach
Wykłady: przekazanie studentom wiedzy odnośnie następujących zagadnień:
deklaracja z Wilderswil w sprawie różnorodności zwierząt; stan zasobów genetycznych
zwierząt dla wyżywienia i rolnictwa na świecie; światowy plan działań na rzecz
zasobów genetycznych zwierząt oraz deklaracja z Interlake;, podstawy prawne i
organizacyjne ochrony zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich oraz
programów rolnośrodowiskowych na lata 2007 – 2013. Poznanie programów ochrony
zasobów genetycznych bydła, świń, koni oraz drobiu.
Ćwiczenia: rozwiązywanie zadań problemowych dotyczących:
- zmian inbredu w populacjach zagrożonych wyginięciem,
- planu kojarzeń zapobiegającemu wystąpieniu inbredu w małych populacjach,
- opracowanie programu pozwalającego na restytucję małych populacji,
- szacowanie dystansu genetycznego pomiędzy populacjami.
- Student zna źródła prawne dotyczące ochrony bioróżnorodności zwierząt
- Zna programy ochrony dla różnych gatunków zwierząt gospodarskich
- Posiada wiadomości, które pozwalają na opracowywanie programów ochrony
małych populacji
- W oparciu o przepisy prawne i założenia programów ochrony, student potrafi ocenić
prawidłowość realizacji programów
- Potrafi dokonać oceny, które z populacji zwierząt gospodarskich są zagrożone
wyginięciem
- W oparciu o nabyte wiadomości może udzielać porad gospodarstwom, które chcą
realizować program ochrony zasobów genetycznych określonego gatunku zwierząt
gospodarskich
199
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
-Genetyka / P. C. Winter, G. I. Hickey, H. L. Fletcher ; przekł. Wiesław PrusGłowacki.- Wyd. 2 popr.- Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
-Genetyka i podstawy hodowli zwierząt : Podręcznik dla studentów wydziałów
zootechnicznych / Bolesław Nowicki, Barbara Kosowska.- Warszawa : Państwowe
Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1995.
-Ekologia / Aulay Mackenzie, Andy S. Ball, Sonia R. Virdee.- Wyd. 2 popr.- Warszawa
: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005.
- Ustawa z dnia 29 czerwca 2007 roku o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt
gospodarskich
- Wiadomości zootechniczne, Wyd IZ PIB, Zeszyt nr 1 (256) 2008
- Różycki M. „Podstawy genetyczne pracy hodowlanej w stadzie zamkniętym”. Wyd. IZ
PIB
- Programy ochrony zasobów genetycznych zwierząt”. Wyd. IZ PIB
- „Polskie rasy zachowawcze”, Wyd. IZ PIB 2006.
- Charon K.M., Świtoński M. „Genetyka zwierząt”. Wydawnictwo Naukowe 2000
45
30
75
3
WIEDZA
1
2
3
zna źródła prawne dotyczące ochrony
bioróżnorodności zwierząt
Zna programy ochrony dla różnych gatunków
Posiada wiedzę dla opracowywania programów
ochrony małych populacji
X
X
X
X
x
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
W oparciu o przepisy prawne i założenia
programów ochrony, student potrafi ocenić
prawidłowość realizacji programów
Potrafi dokonać oceny, które z populacji
zwierząt gospodarskich są zagrożone
wyginięciem
x
X
X
X
200
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
1
W oparciu o nabyte wiadomości może udzielać
porad gospodarstwom, które chcą realizować
program ochrony zasobów genetycznych
określonego gatunku zwierząt gospodarskich
X
X
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Opis
Podstawy ogrodnictwa
RO.PPiKK.25.6.W; RO.PPiKK.56.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z problematyką prowadzenia upraw roślin ogrodniczych
Podczas zajęć wykładowych omówione zostaną zagadnienia dotyczące uprawy roślin ozdobnych
sadowniczych, warzywniczych i zielarskich. Poza tym studenci zapoznają się z podstawam
nasiennictwa i szkółkarstwa roślin ogrodniczych. Podczas zajęć ćwiczeniowych studenci poznaj
sposoby wykorzystania wiedzy teoretycznej w praktyce ogrodniczej.
•
fakultatywny
Rok studiów III, semestr VI (studia 1-go° stacjonarne)
Dr inż. Barbara Banach
j. w.
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: botanika, fizjologia roślin
gleboznawstwo, uprawa roli i żywienie roślin
Wykład 20 godz., ćwiczenia 15godz.
Wiedza: Student zna podstawy ekonomiczne, prawne i społeczne prowadzenia produkcji ogrodnicze
w Polsce, a także posiada wiedzę na temat zasad uprawy i ochrony roślin ogrodniczych.
Umiejętności: Student potrafi wymienić najbardziej powszechne gatunki i odmiany rośli
ogrodniczych oraz jest w stanie zaplanować zespół zabiegów uprawnych dla poszczególnych grup
gatunków roślin.
Kompetencje społeczne: Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek prowadzącego
organizować odpowiednio swój warsztat pracy. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywani
ćwiczeń praktycznych oraz dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciągani
odpowiednich wniosków. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razi
potrzeby bronić swoich racji..
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, konsultacje, samodzielne studiowanie przez studentów
201
16.
17.
18.
19.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
danego przedmiotu
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Forma zaliczenia wykładów – zaliczenie z całości wiedzy przedstawionej na wykładach
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej
i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do zaliczenia jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń –
zaliczenie z oceną
Forma zaliczenia ćwiczeń – realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń sprawdzane po zakończeniu
zajęć, pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na ćwiczeniach – zaliczenie
Wykłady:
i.
Produkcja ogrodnicza w Polsce i jej znaczenie – wykład wprowadzający (2 godz.)
ii.
Klimatyczne czynniki warunkujące uprawy ogrodnicze w Polsce (2godz.)
iii.
Glebowe czynniki warunkujące uprawy ogrodnicze w Polsce (2godz.)
iv.
Podstawy warzywnictwa (2,5godz.)
v.
Podstawy sadownictwa (2,5godz.)
vi.
Podstawy szkółkarstwa (2godz.)
vii.
Podstawy nasiennictwa (2,5godz.)
viii.
Podstawy kwiaciarstwa (2,5godz.)
ix.
Podstawy zielarstwa (2godz.)
Sposób realizacji: wykład akademicki z wykorzystaniem wizualizacji multimedialnych, samodzielne
Ćwiczenia:
6. Nawożenie roślin ogrodniczych (4 godz.)
7. Rozmnażanie roślin ogrodniczych (4 godz.)
8. Produkcja roślin ogrodniczych pod osłonami (4 godz.)
9. Ochrona roślin ogrodniczych (4 godz.)
10. Zmianowanie i płodozmian w uprawie roślin ogrodniczych (4 godz.)
Sposób realizacji: Ćwiczenia audytoryjne, ćwiczenia terenowe, dyskusja inicjowana przez
prowadzącego zajęcia. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
7. Zna podstawy ekonomiczne, prawne i społeczne prowadzenia produkcji ogrodniczej w
Polsce.
8. Zna podstawowe zasady uprawy i ochrony roślin ogrodniczych.
7.
8.
Potrafi wymienić najbardziej powszechne gatunki i odmiany roślin ogrodniczych
Planuje zespół zabiegów uprawnych dla poszczególnych grup i gatunków roślin
ogrodniczych
8. Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek prowadzącego i organizować
9. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz dokonywać
interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich wniosków.
10. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie potrzeby bronić
swoich racji.
7. Skąpski H., Dąbrowski Z. 1986. Ogólna uprawa roślin ogrodniczych. Państ. Wydaw. Rolnicze i
Leśne, Warszawa.
8. Hołubowicz T. 1999. Sadownictwo Wyd. Akademii Rolniczej im. Augusta Cieszkowskiego,
Poznań.
9. Kołota E., Orłowski M., Biesiada A. 2007. Warzywnictwo Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego,
Wrocław.
10. Grabowski K. 1990. Rośliny ozdobne, PWN, Warszawa, Łódź.
11. Starck J. R. (red.). 1997. Uprawa roli i nawożenie roślin. Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne,
Warszawa.
12. Senderski M. E. 2009. Zioła. Praktyczny poradnik o ziołach i ziołolecznictwie. Wyd. K.E.Liber,
Warszawa.
2. Kawecki Z., Kryńska W. (red.). 1995. Sadownictwo i warzywnictwo. PWN, Warszawa.
20
202
Przygotowanie do kolokwium
Studiowanie literatury
Przygotowanie do zaliczenia końcowego
15
7
5
5
5
52
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
1,6
0,4
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
EK-K_W04
EK-K_W16
Student zna podstawy ekonomiczne, prawne i
społeczne prowadzenia produkcji ogrodniczej w
Polsce.
Zna podstawowe zasady uprawy i ochrony
roślin ogrodniczych.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
EK-K_U06
EK-K_U20
Student
potrafi
wymienić
najbardziej
powszechne gatunki i odmiany roślin
ogrodniczych
Planuje zespół zabiegów uprawnych dla
poszczególnych grup i gatunków roślin
ogrodniczych
*
*
*
*
EK-K_K02
*
EK-K_K02
Potrafi
pracować
w
grupie
podczas
dokonywać
interpretacji
poczynionych
wniosków.
*
203
EK-K_K08
Jest w stanie argumentować wyciągane przez
siebie wnioski i w razie potrzeby bronić swoich
racji.
*
*
Lp.
1
2
3
4
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
8
9
10
11
12
13
Opis
Prawne aspekty gospodarowania gruntami i zarządzanie środowiskiem.
RO.PPiKK.26.6.Wk
polski
wiedzy z
zakresu ogólnej problematyki prawa rolnego ze szczególnym uwzględnieniem
zagadnień dotyczących prawnych aspektów gospodarowania gruntami i zarządzania
środowiskiem. Przekazanie wiedzy dotyczącej sposobów prowadzenia przez organy
administracji publicznej działań bezpośrednio obejmujących poszczególne formy
gospodarki ziemią w zakresie jej: przeznaczenia, wykorzystania, ochrony. Podczas
zajęć zostaną omówione główne kierunki dysponowania gruntami rolnymi tj. obrotem
nieruchomościami rolnymi, formami dzierżawy, zarządzaniem zasobami własności
rolnej skarbu państwa, ewidencji, planowaniem przestrzennym w rolnictwie oraz
prawnymi formami ochrony gruntów rolnych i leśnych.
j. w.
Wykłady
przedmioty wprowadzające: wybrane zagadnienia polityki rolnej
20 godzin
2 ECTS
204
14
15
16
17
18
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
prawa rolnego w zakresie: obrotu nieruchomościami rolnymi, kształtowania
przestrzeni rolniczej, działalności organów samorządowych, ochrony ilościowej i
jakościowej gruntów. Przedmiot dotyczy problematyki gospodarki gruntami rolnymi
ze szczególnym uwzględnieniem sposobów obrotu nieruchomościami rolnymi.
Przedmiot obejmuje również zagadnienia dotyczące form prawnych dysponowania
Zasobem Własności Rolnej Skarbu Państwa, prowadzenia rejestrów publicznych oraz
prawnej ochrony gruntów.
Konwersatorium ,samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
przedstawianych podczas zajęć, aktywność podczas omawiania
poszczególnych zagadnień, pisemna praca kontrolna referaty, obecność.
1. Kształtowanie i formy stosunków własnościowych.
2. Prawne formy władania ziemią rolniczą.
3. Obrót nieruchomościami rolnymi na podstawie kodeksu cywilnego.
4. Wpływ planowania przestrzennego na wykonywanie prawa własności i
lokalizacja
inwestycji.
5. Zasady wyłączenia gruntów rolnych i leśnych z produkcji rolniczej.
6. Rozgraniczenie nieruchomości. Scalanie gruntów rolnych.
7. Księgi wieczyste i ewidencja gruntów i budynków, rejestry publiczne.
8. Kompetencje w zakresie gospodarowania nieruchomościami.
9.Ochrona gruntów rolnych i leśnych.
10.Kształtowanie przestrzeni rolniczej.
Wiedza
1. Zna , prawne i społeczne zasady prowadzenia działalności rolniczej
oraz główne zagadnienia dotyczące problematyki prawa rolnego, rozumie
specyfikę
rozwiązań prawnych funkcjonujących w rolnictwie i jego najbliższym otoczeniu.
2. Posiada wiedzę w zakresie wykorzystania wiedzy prawnej w różnych dziedzinach
Umiejętności
1. Posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi różnych aspektów działalności
rolniczej także
gospodarki gruntami i środowiskiem.
2. Potrafi wykorzystać poznane regulacje prawne w doradztwie i zarządzaniu
gospodarstwem
rolnym oraz poddaje samoocenie obecnie stosowane rozwiązania prawne dotyczące
aspektów
gospodarowania gruntami rolnymi.
Kompetencje
społeczne
działania.
205
1. Oleszko A. (red.), Prawo Rolne, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., Warszawa
2009r.
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.
2.
3.
4.
5.
6.
G. Bieniek, S. Rudnicki, Nieruchomości. Problematyka prawna, Warszawa
2007
Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz pod red. prof.
Z. Niewiadomskiego, Warszawa 2008
Stelmachowski A. (red.), praca zbiorowa,: Prawo Rolne Wyd. Lexis Nexis,
Warszawa 2008r.
Kodeks cywilny.
Ustawa z dnia 11 kwietnia 2003r. o Kształtowaniu Ustroju Rolnego oraz
zmianie innych ustaw.
Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 18 czerwca 2007r.
w sprawie szczegółowych warunków i trybu przyznawania pomocy
finansowej w ramach działania „Zalesianie gruntów rolnych oraz zalesianie
gruntów innych niż rolne”
PROW 2007-2013.
25
25
50
2
WIEDZA
1
2
Zna , prawne i społeczne zasady prowadzenia
działalności rolniczej oraz główne zagadnienia
dotyczące problematyki prawa rolnego, rozumie
specyfikę rozwiązań prawnych funkcjonujących
w rolnictwie i jego najbliższym otoczeniu.
Posiada wiedzę w zakresie wykorzystania wiedzy
prawnej w różnych dziedzinach działalności
rolniczej i około rolniczej.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
różnych aspektów działalności rolniczej także
gospodarki gruntami i środowiskiem.
*
206
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Potrafi wykorzystać poznane regulacje prawne w
doradztwie i zarządzaniu gospodarstwem
rolnym oraz poddaje samoocenie obecnie
stosowane rozwiązania prawne dotyczące
aspektów gospodarowania gruntami rolnymi.
2
*
kwalifikacji
1
2
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
1
2
8
9
10
11
12
13
Opis
Rośliny użytkowe w architekturze ogrodowej
RO.PPiKK.27.6.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z wybranymi grupami roślin użytkowych,
które oprócz swojej podstawowej funkcji mogą również stanowić element ozdobny w
architekturze ogrodowej. Podczas zajęć omawiane zostaną rośliny warzywne,
owocowe, przyprawowe, lecznicze, kosmetyczne, miododajne, oleiste, barwnikodajne,
włóknodajne oraz gatunki roślin trujących ze szczególnym naciskiem na możliwość ich
zastosowania w kompozycjach ogrodowych.
j.w.
ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: biogeografia, podstawy projektowania zieleni
ćwiczenia 20 godz.
2 pkt ECTS
207
14
15
16
17
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wiedza: student ma wiedzę na podstawowych grup i gatunków roślin użytkowych oraz
wie jakie jest znaczenia roślin użytkowych w środowisku i w życiu człowieka.
Umiejętności: student potrafi wskazać sposób wykorzystania poszczególnych grup
roślin użytkowych w ogrodach i zieleni publicznej oraz poprawnie rozpoznawać
podstawowe gatunki roślin użytkowych. Umie także korzystać z cudzych osiągnięć
intelektualnych z poszanowaniem praw autorskich
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy oraz chętnie podejmuje się pracy w zespole i wykonuje
powierzone mu zadania
Forma zaliczenia ćwiczeń –pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na
ćwiczeniach, samodzielnie przygotowana prezentacja wybranego zagadnienia –
zaliczenie
Ćwiczenia:
1. Wprowadzenie w problematykę przedmiotu – znaczenie, funkcje i możliwości
zastosowania roślin użytkowych w architekturze ogrodowej – rodzaje ogrodów
użytkowych (2 godz.)
2. Ogrody użytkowe – przykłady (3 godz.).
3. Rośliny użytkowe, wprowadzenie – zajęcia organizacyjne, wprowadzenie i
omówienie kryteriów zaliczenia przedmiotu. Wybrane rośliny warzywne o cechach
ozdobnych - podchodzenie, opis, wymagania, zastosowanie (3 godz.).
4. Wybrane rośliny owocowe o cechach ozdobnych - podchodzenie, opis, wymagania,
5. Wybrane rośliny przyprawowe o cechach ozdobnych - podchodzenie, opis,
wymagania, zastosowanie. Kolokwium (3 godz.).
6. Wybrane rośliny lecznicze o cechach ozdobnych - podchodzenie, opis, wymagania,
7. Wybrane rośliny kosmetyczne o cechach ozdobnych - podchodzenie, opis,
wymagania, zastosowanie (2 godz.).
8. Wybrane rośliny miododajne o cechach ozdobnych - podchodzenie, opis,
wymagania, zastosowanie Kolokwium (3godz.).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, prezentacje przygotowane samodzielnie
przez studentów, samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
1. zna podstawowe grupy i gatunki roślin użytkowych
2. posiada wiedzę dotyczącą znaczenia roślin użytkowych w środowisku i w życiu
człowieka.
1. potrafi wskazać sposób wykorzystania poszczególnych grup roślin użytkowych w
ogrodach
i zieleni publicznej
2. potrafi poprawnie rozpoznawać podstawowe gatunki roślin użytkowych
3. korzysta z cudzych osiągnięć intelektualnych z poszanowaniem praw autorskich w
celu przygotowania opracowania naukowego
wiedzy
208
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.Hołubowicz T. 1999. Sadownictwo. Wyd. Akademii Rolniczej im. Augusta
Cieszkowskiego, Poznań.
2.Kołota E., Orłowski M., Biesiada A. 2007.Warzywnictwo: Podręcznik akademicki.
Wyd. Uniwersytetu Przyrodniczego we Wrocławiu, Wrocław.
3.Iwaniuk A. 2006. Atlas ziół krajowych. Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa.
4.Senderski M. E. 2009. Zioła: Praktyczny poradnik o ziołach i ziołolecznictwie. Wyd.
K. E. Liber, Warszawa.
5.Szafer W. 1988. Rośliny polskie: opisy i klucze do oznaczania wszystkich gatunków
roślin naczyniowych rosnących w Polsce bądź dziko, bądź też zdziczałych lub częściej
hodowanych. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
1.Szweykowska A., Szweykowski J. 2004. Botanika. Morfologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
2.Podbielkowski Z. 1992. Rośliny użytkowe. Wyd. Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
25
25
50
2
WIEDZA
1
zna
podstawowe grupy i gatunki roślin
użytkowych
*
2
posiada wiedzę dotyczącą znaczenia roślin
użytkowych w środowisku i w życiu człowieka
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
potrafi
wskazać
sposób
wykorzystania
poszczególnych grup roślin użytkowych w
ogrodach i zieleni publicznej
potrafi poprawnie rozpoznawać podstawowe
gatunki roślin użytkowych
korzysta z cudzych osiągnięć intelektualnych
z poszanowaniem praw autorskich w celu
przygotowania opracowania naukowego
*
*
*
*
*
209
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
1
2
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
*
*
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
2.
1.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Opis
Melioracje rolnicze i gospodarka wodna
RO.PPiKK.28.6.K
polski
•
•
•
•
•
•
•
Typ przedmiotu
przedmiot
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Zasoby wody na ziemi i jej znaczenie w produkcji rolniczej
Dynamika zmian zasobów wody
Definicja, zakres i cel melioracji rolniczych
Potrzeby i efekty melioracji w rolnictwie
Odwadnianie, drenowanie i nawadnianie gruntów użytkowanych
rolniczo
Eksploatacja urządzeń melioracyjnych
Zapoznanie z dokumentacją techniczną urządzeń melioracyjnych
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok III, semestr VI (studia stacjonarne i niestacjonarne)
j.w.
Konwersatorium, ćwiczenia terenowe
brak
Konwersatorium 15godz. w tym terenowe 5 godz.
1
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tematyką zasobów wodnych
środowiska przyrodniczego i znaczeniem wody w prowadzeniu produkcji
rolniczej. Efektem ćwiczeń powinno być zaznajomienie studentów z
zakresem, znaczeniem i podstawowymi realizacjami w zakresie melioracji
rolniczych oraz ocena podstawowych parametrów eksploatacyjnych
urządzeń melioracyjnych na postawie pomiarów i obliczeń.
Praca w grupach, pokaz, dyskusja, prace pisemne, zajęcia terenowe
210
16.
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
danego przedmiotu
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie
Tematyka ćwiczeń
17.
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
15.
16.
17.
18.
19.
20.
21.
22.
23.
24.
Woda i jej zasoby
Dynamika zmian zasobów wodnych
Znaczenie wody w glebie dla produkcji roślinnej
Ramowa Dyrektywa wodna UE
Definicje, zakres i podział melioracji
Potrzeby melioracji w rolnictwie
Efekty melioracji w rolnictwie
Normatywy odwodnienia
Wpływ urządzeń melioracyjnych na środowisko przyrodnicze
Skale, plany i mapy oraz pomiary liniowe
25.
26.
27.
28.
Odwadnianie i drenowanie- podstawowe parametry i obliczenia
Nawadnianie – podstawowe parametry i obliczenia
Eksploatacja systemów melioracyjnych (2 godz.)
Zaliczenie przedmiotu
•
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące w atmosferze,
hydrosferze i litosferze
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia
i materiały oraz funkcje budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu poprawy jakości
bytowania człowieka
wykonuje samodzielne lub w zespole pod kierunkiem opiekuna
proste eksperymenty naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga wnioski
dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w
przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając
wyznaczone funkcje) lub samodzielnie
•
•
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
•
•
1. Ziemnicki S.: Melioracje rolne i elementy miernictwa. PWN
Warszawa, 1975.
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
2. Grabarczyk S.: Melioracje rolne. Podstawy agrotechniki - pod red.
W. Niewiadomskiego,
PWRiL Warszawa, 1983.
5. Karczmarczyk S., Nowak L. (red.): Nawadnianie roślin. PWRiL
Poznań, 2006.
6. Grzyb H., Kocan P., Rytel Z.: Melioracje. PWRiL, 1982.
7. Dzieżyc J. (red). 1989. Potrzeby wodne roślin uprawnych. PWN
Warszawa
8. Aktualne akty prawne
211
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania,
itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla
realizacji zadań programowych przedmiotu
22
5
27
z bezpośrednim
udziałem nauczyciela
akademickiego
samodzielna praca
studenta
0,5
0,2
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
W09
W26
U05
U15
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące
w atmosferze, hydrosferze i litosferze
x
budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu
x
wykonuje samodzielne lub w zespole pod
wyciąga
dostrzegawnioski
związki przyczynowo-skutkowe
x
x
zachodzące w przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
K02
samodzielnie
x
Lp.
1
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Opis
Historia architektury i sztuki ogrodowej
212
2
3
4
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
dydaktycznych
przypisana
i
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
RO.PPiKK.29.6.W
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z rozwojem estetycznym
sztuki ogrodowej oraz ściśle związanej z nią architektury począwszy
od starożytności do czasów współczesnych z uwzględnieniem
zagadnień z zakresu urbanistyki i symboliki. Podczas zajęć
wykładowych dokonana zostanie analiza stylistyczna ogrodów
regularnych (geometrycznych) i swobodnych oraz towarzyszącej im
zabudowy
architektonicznej
w
porządku
problemowym
i
topograficznym.
j.w.
wykłady
Przedmioty wprowadzające: podstawy projektowania zieleni, rośliny ozdobne
Wykład 15 godz.
1 pkt ECTS
Wiedza: Student zna historię rozwoju architektury w powiązaniu z rozwojem sztuki
ogrodowej, ma wiedzę na temat poszczególnych typów ogrodów oraz zna powiązany z
nimi charakter zabudowy architektonicznej oraz rozumie podstawową terminologię
związaną z historią architektury i sztuki ogrodowej
Umiejętności: Student potrafi poprawnie rozpoznawać, datować, sytuować oraz
charakteryzować poszczególne typy ogrodów oraz interpretować ich symbolikę, potrafi
powiązać określony styl architektoniczny ze stylem sztuki ogrodowej oraz umie
poprawnie posługiwać się podstawową terminologią związaną z historią architektury i
sztuki ogrodowej
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy, a także ma świadomość wpływu rozwoju architektury
i sztuki ogrodowej na jakość życia człowieka oraz ich licznych powiązań z rozwojem
działalności
rolniczej
i okołorolniczej
Wykład akademicki, konsultacje, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej
i uzupełniającej.
213
16
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Forma zaliczenia wykładów – egzamin pisemny w formie testu otwartego z całości
wiedzy przedstawionej na wykładach i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez
samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
1.
2.
3.
17
przedmiotu oraz
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wstęp do historii architektury i sztuki ogrodowej (1 godz.)
Architektura oraz sztuka ogrodowa starożytności (2 godz.)
Architektura oraz sztuka ogrodowa średniowiecza i islamu (2
godz.)
4. Architektura oraz sztuka ogrodowa renesansu (2 godz.)
5. Architektura oraz sztuka ogrodowa baroku (2 godz.)
6. Architektura oraz sztuka ogrodowa Dalekiego Wschodu (2 godz.)
7. Architektura oraz sztuka ogrodowa XVIII i XIX (2 godz.)
8. Architektura oraz sztuka ogrodowa XX i XXI wieku, (2 godz.)
- zna historię rozwoju architektury w powiązaniu z rozwojem sztuki ogrodowej
- ma wiedzę na temat poszczególnych typów ogrodów oraz zna powiązany z nimi
charakter zabudowy architektonicznej
- zna podstawową terminologię związaną z historią architektury i sztuki ogrodowej
- potrafi poprawnie rozpoznawać, datować, sytuować oraz charakteryzować
poszczególne typy ogrodów oraz interpretować ich symbolikę
- potrafi powiązać określony styl architektoniczny ze stylem sztuki ogrodowej
- umie poprawnie posługiwać się podstawową terminologią związaną z historią
architektury
i sztuki ogrodowej
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji i aktualizowania nabytej
wiedzy
- ma świadomość wpływu rozwoju architektury i sztuki ogrodowej na jakość życia
człowieka oraz ich licznych powiązań z rozwojem działalności rolniczej i
okołorolniczej
-Drzewa i krzewy liściaste / Jadwiga Waźbińska, Zdzisław Kawecki, Beata Płoszaj.Wyd. 2 uzup.- Olsztyn : Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, 2008.
-Krajobraz przyrodniczy i kulturowy : próba ujęcia interdyscyplinarnego / Kazimierz
Kopczyński, Janusz Skoczylas.- Poznań : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im.
Adama Mickiewicza, 2008.
-Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii / Zbigniew Haber, Piotr
Urbański.- Wyd. 4.- Poznań : Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego, 2010.
-Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu. Cz. 2 / Anna Bernaciak, Joanna
Omiecka, Wanda Smogorzewska.- Warszawa : Hortpress. Sp. z o.o, 2007.
-Rola i kształtowanie zieleni miejskiej : Aleksander Łukasiewicz, Szymon Łukasiewicz.Poznań : Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, 2006.
-Cole E. (red.). 2002. Architektura: Style i detale. Wyd. Arkady, Warszawa.
-Majdecki L. 2008. Historia ogrodów. T. 1. Od starożytności po barok. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
-Majdecki L. 2008. Historia ogrodów. T. 2. Od XVIII wieku do współczesności. Wyd.
-Llera R. R. 2008. Historia architektury. Wyd. Buchmann, Warszawa.
-Barral X. 1998. Wczesne średniowiecze: Od późnego okresu antycznego do roku
tysięcznego. Wyd. Muza SA, Warszawa.
-French H. 1999. Architektura. Wyd. Muza SA, Warszawa.
-Watkin D. 2006. Ilustrowana historia architektury zachodniej. Wyd. Arkady,
Warszawa.
-Hobhouse P. 2005. Historia ogrodów. Wyd. Arkady, Warszawa .
214
20
7
27
1
WIEDZA
1
zna historię rozwoju architektury w powiązaniu
z rozwojem sztuki ogrodowej
ma wiedzę na temat poszczególnych typów
ogrodów oraz zna powiązany z nimi charakter
zabudowy architektonicznej
2
zna podstawową terminologię związaną
historią architektury i sztuki ogrodowej
3
z
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
potrafi poprawnie rozpoznawać, datować,
sytuować oraz charakteryzować poszczególne
typy ogrodów oraz interpretować ich symbolikę
potrafi powiązać określony styl architektoniczny
ze stylem sztuki ogrodowej
umie poprawnie posługiwać się podstawową
terminologią związaną z historią architektury
i sztuki ogrodowej
*
*
*
1
2
ma świadomość wpływu rozwoju architektury i
sztuki ogrodowej na jakość życia człowieka oraz
ich licznych powiązań z rozwojem działalności
*
*
215
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
Elementy składowe
sylabusu
Opis
Nazwa modułu/
Monitoring środowiska
przedmiotu
Nazwa jednostki
Instytut Rolnictwa
Kod przedmiotu
polski
Język przedmiotu
Pojęcie bioindykacji, przykłady bioindykatorów, techniki pomiaru zanieczyszczeń
Treści programowe
środowiska,
Obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów (blok do wyboru)
Typ przedmiotu
III rok, semestr VI
przedmiot
zaliczenia
j.w.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Wykłady i ćwiczenia problemowe
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Wykład – 15 godz., ćwiczenia – 20 godz.
dydaktycznych
przypisana
3
i
Celem przedmiotu jest zapoznanie z możliwościami kontroli zanieczyszczeń w
Założenia i cele
środowisku na podstawie obecności lub liczebności określonej populacji w danym
modułu/przedmiotu
ekosystemie
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
Wykłady: pisemna praca końcowa
Ćwiczenia: aktywność na zajęciach, ocenianie ciągłe wykonywanie ćwiczeń
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
216
17
18
Wykłady:
1.Zadania i cele monitoringu środowiska
2.Pojęcie bioindykacji
3.Rodzaje i źródła zanieczyszczeń środowiska
4.Bioidentyfikatory – przykłady
5.Program PMŚ
Ćwiczenia:
1.Metody pomiaru zanieczyszczeń środowiska
2.Określanie czystości powietrza na podstawie skali porostowej
3.Laboratoryjne metody monitoringu środowiska
przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Wiedza
- Zna ekonomiczne, prawne i społeczne aspekty monitoringu środowiska
- Przedstawia metody i formy minitoringu środowiska w zależnośći od rodzaju
zanieczyszczenia
Umiejętności
- Dostrzega zagrożenia związane z zanieczyszczeniem środowiska
- Umie korzystać z podstawowych technik pomiarowych wspierających monitoring
środowiska
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
- Wykorzystuje wiedzę i umiejetności w celu prawidłowego określenia priorytetów
właściwego kontrolowania środowiska
- Jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych
-Stan środowiska w województwie podkarpackim w latach 1999-2008 / [oprac. w
Wydziale Monitoringu Środowiska Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska
w Rzeszowie pod kier. Ewy J. Lipińskiej ; zespół aut. Jan Bednarski et al.] ;
Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Rzeszowie.- Rzeszów : Wojewódzki
Inspektorat Ochrony Środowiska, [2009].(Biblioteka Monitoringu Środowiska.)
-Ekologia : eksperymentalna analiza rozmieszczenia i liczebności / Charles J. Krebs ;
przekł. z jęz. ang. Anna Kozakiewicz, Michał Kozakiewicz, Jakub Szacki.- Wyd. 4.
zm.- Warszawa : Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
Uzupełniająca:
-Monitoring środowiska, Stanisław Borsuk, wyd. AT-R, 1998
-Ekologia krajobrazu / Andrzej Richling, Jerzy Solon.- Wyd. 5.- Warszawa :
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011.
-Ekologia miasta / Henryk Zimny.- Warszawa : Agencja Reklamowo - Wydawnicza
Arkadiusz Grzegorczyk, 2005.
-Kształtowanie terenów zieleni z elementami ekologii Z. Haber
-Rośliny ozdobne w architekturze krajobrazu : podręcznik dla uczniów szkół
kształcacych w zawodzie "technik architektury krajobrazu". Cz. 2 / Anna Bernaciak,
Joanna Omiecka, Wanda Smogorzewska.- Warszawa : Hortpress. Sp. z o.o, 2007.
42
18
60
2
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
217
WIEDZA
1
- Zna ekonomiczne, prawne i społeczne
aspekty monitoringu środowiska
x
x
2
- Przedstawia metody i formy minitoringu
środowiska w zależnośći od rodzaju
zanieczyszczenia
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
Dostrzega
zagrożenia
związane
zanieczyszczeniem środowiska
- Umie korzystać z podstawowych technik
pomiarowych wspierających monitoring
środowiska
z
x
x
1
2
- Wykorzystuje wiedzę i umiejetności w celu
prawidłowego
określenia
priorytetów
właściwego
kontrolowania
środowiska pracy
- Jest odpowiedzialny
za bezpieczeństwo
własnej i innych
x
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
1.
2.
8
9
10
11
Opis
Marketing i zarządzanie w rolnictwie
Instytut Rolnictwa
RO.32.6.W, RO.32.6.C
polski
Poznanie ogólnych zasad kierowania przedsiębiorstw z uwzględnieniem specyfiki
zarządzania w agrobiznesie. Zrozumienie zasad marketingu i rynkowej misji
przedsiębiorstwa.
•
Rok III, semestr VI, studia stacjonarne
jak wyżej
Brak
218
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
12
13
dydaktycznych
przypisana
i
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
16
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17
przedmiotu oraz
2 ECTS – wykłady
1 ECTS -ćwiczenia
Opracowanie ogólnych zasad pracy kierowniczej i wykonawczej. Samodzielne
zaplanowanie kampanii w rolnictwie . Umiejętność normowania pracy. Znajomość
specyfiki rynku rolno-żywnościowego. Znajomość uwarunkowań popytu i podaży
produktów żywnościowych. Posiadanie wiedzy o rynkach hurtowych, w kraju i za
granicą oraz ich organizacji. Ogólna wiedza o aktualnej sytuacji na rynku surowców i
produktów rolniczych.
Ćwiczenia- aktualizacja studentów przez dyskusję i sprawdziany testowe.
wykład – 4 godz. tygodniowo
ćwiczenia – 2 godz. tygodniowo
Ćwiczenia- aktywny udział w zajęciach oraz zaliczenie sprawdzianu.
Wykład – egzamin ustny z materiału z wykładów i zalecanej literatury.
Wykłady:1. Zapoznanie z tematyką przedmiotu i zalecana literaturą
Zarządzanie:
1. Geneza i szkoły zarządzania.
2. Kierowanie, zarządzanie, przedsiębiorczość.
3. Kierownik i jego praca.
4. Struktura organizacji i zarządzania.
5. Proces decyzyjny.
6. Funkcje zarządzania.
7. Style kierowania.
8. Techniki zarządzania.
9. Specyfika zarządzania w agrobiznesie.
Marketing:
1. Marketing i zarządzanie.
2. Rynek i misja działalności przedsiębiorstwa.
3. Analiza rynku. Uwarunkowania popytu i podaży.
4. Tendencje rozwojowe rynku.
5. Planowanie i organizacja marketingu.
6. Kontrola działalności marketingowej.
7. Marketing międzynarodowy.
Ćwiczenia:
Zarządzanie:
1. Elementy prawa pracy.
2. Zasady pracy własnej kierownika.
3. Elementy normowania pracy.
4. Zarządzanie kampaniami w rolnictwie.
5. Logistyka jako element zarządzania.
6. Polityka kadrowa.
7. Płaca jako element motywacyjny.
Marketing:
1. Rynek rolno-żywnościowy (pojęcia, funkcje).
2. Giełdy w Europie i świecie.
3. Wybrane rynki surowców.
4. Produkt jako element marketingu.
5. Przykłady innowacji marketingowych w rolnictwie.
219
* Opanował ogólne zasady pracy kierowniczej i wykonawczej.
* Poznał uwarunkowania popytu i podaży produktów rolnych.
* Posiada ogólną wiedzę o działalności rynków hurtowych w kraju i za granicą.
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
* Potrafi opracować ramowy plan pracy własnej kierownika.
* Umie opracować strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa.
* Potrafi określić rynkową misję działalności przedsiębiorstw.
* Potrafi określić i ocenić wpływ stylu kierowania na stosunki międzyludzkie i
humanizację pracy.
* Rozumie wpływ rynku na równowagę popytu i podaży.
* Docenia wagę humanizacji pracy.
1.
2.
3.
4.
5.
19
Bagieński S. i inni. 2008. Zarządzanie firmą w agrobiznesie. Centrum
Informacji Menedżera, Warszawa.
Earle M., Earle R., Anderson A., przedkład Sikora M. 2007. Opracowanie
produktów spożywczych. Podejście marketingowe. Wydawnictwo NaukowoTechniczne, Warszawa.
Grzybowska K. 2010. Podstawy logistyki. Wyd. Difin SA, Warszawa.
Panasiuk A. 2007. Marketing usług turystycznych. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
Urban S. 2008. Marketing produktów spożywczych. Wydawnictwo
Uniwersytetu Ekonomicznego, Wrocław.
1. Cholewicka – Goździk K. 1997. Marketing produktów rolno-żywnościowych.
FAPA, Warszawa.
2. Grontkowska A. 2008. Podstawy ekonomiki agrobiznesu. WSiP, Warszawa.
3. Grontkowska A. Klepacki B. 2000. Ekonomia i zarządzanie w agrobiznesie.
Format AB, Warszawa.
4. Jerzak M.A. 1998. Giełda towarowa na rynku rolnym. Fundacja na Rzecz
Giełdy Zbożowo-Paszowej, Warszawa.
5. Luning P.A., Marcelis W.J., Jongen W.M., przekład Zdzisław Źródłowski.
2008. Zarządzanie jakością żywności: Ujęcie technologiczno-menedżerskie.
Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa.
6. Łuczka B.K. 2007. Rynek żywności ekologicznej: wyznaczniki i
uwarunkowania rozwoju. PWE, Warszawa.
7. Niestrój R. 1998. Zarządzanie marketingiem. Aspekty strategiczne. Wyd.
8. Przedsiębiorczość wiejska. Baza dabych. 2006. Fundacja Fundusz
Współpracy, Warszawa.
9. Stachak S, Świtłyk M. 1999. Teoria zarządzania przedsiębiorstwem
rolniczym. Książka i Wiedza, Warszawa.
10. Świderski F. 2006. Żywność wygodna i żywność funkcjonalna. Wyd.
Naukowo-Techniczne, Warszawa.
11. Urban S. 2006. Raport o stanie i perspektywach przemysłu
rolnożywnościowego. Warszawa.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Aktywny udział w wykładach i ćwiczeniach, konsultacje
55
Przygotowanie do ćwiczeń, zaliczenia
10
Opracowanie planu ramowego pracy kierownika i struktury
organizacyjnej przykładowego przedsiębiorstwa
10
75
3
220
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Wykład
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
Opanował ogólne zasady pracy kierowniczej i
wykonawczej
Poznał uwarunkowania popytu i podaży produktów
2
x
x
rolnych
3
Posiada ogólną wiedzę o działalności rynków
hurtowych w kraju i za granicą
1
Potrafi opracować ramowy plan pracy własnej
kierownika
Umie opracować strukturę organizacyjną
Potrafi określić rynkową misję działalności
przedsiębiorstw
x
UMIEJĘTNOŚCI
2
3
x
x
x
1
x
2
Potrafi określić i ocenić wpływ stylu kierowania na
stosunki międzyludzkie i humanizację pracy
Rozumie wpływ rynku na równowagę popytu i podaży
3
Docenia wagę humanizacji pracy
x
x
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
Opis
Biogeografia
RO.18.7.W
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami
dotyczącymi geografii roślin i zwierząt, głównie geografii chorologicznej i
ekologicznej,
a
także
poznanie
przez
niego
i zrozumienie czynniki i mechanizmy decydujące o rozmieszczeniu organizmów na
Ziemi. Podczas zajęć student omówione zostaną zagadnienia związane z
mechanizmami kształtującymi przestrzenne rozmieszczeniem żyjących na Ziemi
organizmów, w tym gatunków roślin uprawnych oraz całych układów biocenotycznych,
w szczególności biomów.
obowiązkowy do zaliczenia semestru III
Rok studiów IV, semestr VII (studia 1-go° stacjonarne)
221
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
dydaktycznych
przypisana
13.
i
12.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
j.w.
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu biologia oraz
geografia
w gimnazjum i w szkole średniej, w tym podstawy botaniki i zoologii systematycznej.
Wykład konwersatoryjny 20 godz.
2 pkt ECTS
Wiedza: student ma wiedzę na temat podstawowych czynników i mechanizmów
kształtujących przestrzenne rozmieszczenie żyjących na Ziemi organizmów na różnym
stopniu organizacji, potrafi wymienić oraz scharakteryzować państwa fito- i
zoogeograficzne oraz biomy świata, a także posiada wiedzę na temat pochodzenia
głównych gatunków uprawnych roślin
Umiejętności: student potrafi interpretować przyczyny zróżnicowania szaty roślinnej i
świata zwierzęcego na kuli ziemskiej oraz umie ocenić możliwości zmian zasięgów w
związku ze zmianami klimatu i innych czynników abiotycznych i biotycznych w
przeszłości i przyszłości
kwalifikacji
i aktualizowania nabytej wiedzy, potrafi wykorzystać wiedzę na temat zależności
pomiędzy elementami środowiska abiotycznego i biotycznego oraz jest świadomy
oddziaływania antropogenicznego na kształt biosfery i jej przemiany
Wykład akademicki, konsultacje, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej
i uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin pisemny w formie testu otwartego z całości
wiedzy przedstawionej na wykładach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie
wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
222
1.
17. przedmiotu oraz
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Biosfera jako przedmiot badań biogeograficznych. Kierunki, cele i zadania
biogeografii - biogeografia chorologiczna, ekologiczna, historyczna. Metody
badań
biogeograficznych
(3 godz.)
2. Mechanizmy rozprzestrzeniania roślin i zwierząt; teorie migracji roślinnych i
zwierząt. Biogeografia wysp. Pojęcie zasięgu - gatunki endemiczne,
kosmopolityczne, inwazyjne, reliktowe (5 godz.)
3. Podział fitogeograficzny kuli ziemskiej – przegląd państw roślinnych Ziemi (5
godz.)
4. Podział zoogeograficzny kuli ziemskiej – przegląd państw zwierzęcych Ziemi
(5 godz.)
5. Przyczyny przestrzennego rozmieszczenia roślin na Ziemi. Formacje roślinne i
strefy biogeograficzne Ziemi (4 godz.)
6. Antropogeniczne przemiany szaty roślinnej. Pochodzenie i historia roślin
uprawnych (4 godz.);
7. Biomy kuli ziemskiej – biogeografia ekologiczna (4 godz.).
1. zna podstawowe czynniki i mechanizmy kształtujące przestrzenne rozmieszczenie
żyjących na Ziemi roślin i zwierząt oraz całych biocenoz
2. zna i charakteryzuje państwa fito- i zoogeograficzne świata oraz biomy
3. zna pochodzenie podstawowych gatunków uprawnych
1. interpretuje przyczyny zróżnicowania szaty roślinnej i świata zwierzęcego na kuli
ziemskiej
2. ocenia możliwości zmian zasięgów w związku ze zmianami klimatu i innych
czynników abiotycznych i biotycznych w przeszłości i przyszłości
wiedzy
2. potrafi wykorzystać wiedzę na temat zależności pomiędzy elementami środowiska
abiotycznego i biotycznego
3. jest świadomy oddziaływania antropogenicznego na kształt biosfery i jej
przemiany
1. Brown L.R., przekł. Możejko E. 2003. Gospodarka ekologiczna: na miarę
Ziemi.Książka i Wiedza, Warszawa.
2. Kostrowicki A.S. 1999. Geografia biosfery. Biogeografia dynamiczna lądów.
3. Stanley S.S., przekł. Walaszczyk I. 2005. Historia Ziemi. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Eldreage N., przekł. Szacki J. 2003. Życie na krawędzi: rozwój cywilizacji i
zagłada gatunków. Prószyński i S-Ka, Warszawa.
5. Graniczny M., Mizerski W. 2007. Katastrofy przyrodnicze. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
6. Kornaś J., Medwecka-Kornaś A. 2002. Geografia roślin. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
7. Kostrowicki A. S. 1999. Geografia biosfery. Biogeografia dynamiczna lądów.
8. Podbielkowski Z. 1991. Geografia roślin. WSiP, Warszawa.
9. Taylor B., Green J., Farndon J. 2006. Świat owadów. Ilustrowana encyklopedia
przyrodnicza. Elipsa, Warszawa.
10. Weiner J. 1999. Życie i ewolucja biosfery. Podręcznik ekologii ogólnej. Wyd.
30
20
50
223
2
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
WIEDZA
1
zna podstawowe czynniki
kształtujące
przestrzenne
2
zna i charakteryzuje państwa
zoogeograficzne świata oraz biomy
3
*
zna pochodzenie podstawowych gatunków
uprawnych
UMIEJĘTNOŚCI
1
interpretuje przyczyny zróżnicowania szaty
roślinnej i świata zwierzęcego na kuli ziemskiej
ocenia możliwości zmian zasięgów w związku ze
zmianami klimatu i innych czynników
abiotycznych
2
i
mechanizmy
rozmieszczenie
fito-
i
*
*
*
*
1
2
3
potrafi wykorzystać wiedzę na temat zależności
pomiędzy elementami środowiska abiotycznego
i biotycznego
*
jest świadomy oddziaływania antropogenicznego
na kształt biosfery i jej przemiany
*
*
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
Opis
Aspekty etyczne pracy naukowej
RO.35.7.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie wiedzy dotyczącej podstawowych pojęć i zasad
prawa autorskiego oraz kodeksu etycznego naukowca i nauczyciela akademickiego
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z dobrymi obyczajami w nauce
oraz dobrą praktyką badań naukowych. Omówione zostaną również instytucjonalne
struktury powołane do przestrzegania etyki w nauce.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VII
Rok studiów IV, semestr VII
224
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
17. przedmiotu oraz
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima
j. w.
Konwersatorium. Studia niestacjonarne,
Przedmioty wprowadzające: wybrane zagadnienia filozofii,
10 godz
2 ECTS
Wiedza: zna podstawowe pojęcia oraz zasady z zakresu prawa autorskiego
Umiejętności: student gromadzi, selekcjonuje i przetwarza dane z zachowaniem praw
dotyczących własności intelektualnej
Kompetencje społeczne: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Zaliczenie ustne z oceną z całości wiedzy przedstawionych
podczas konwersatorium (zadania problemowe, tworzenie
krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych zagadnień).
Warunkiem zaliczenia jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych
przedmiotu
przedstawionych
podczas
konwersatorium oraz uzyskanych poprzez samodzielne
1) Podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego – 4
godz.; 2) Zasady selekcjonowania, gromadzenia i przetwarzania
danych z zachowaniem praw własności autorskiej, przykłady
praktyczne – 2 godz.; 3) Zbiór zasad „Dobre obyczaje w nauce”
– 2 godz.; 4) Zbiór zasad „Dobra praktyka badań naukowych” –
6 godz.; 5) Kodeks etyczny naukowca i nauczyciela
akademickiego – 2 godz.; 6) Instytucjonalne struktury
przestrzegania etyki w nauce – 2 godz.; 7) Nowe tendencje w
zakresie aspektów etycznych pracy naukowej i potrzeba ciągłego
uzupełniania wiedzy z tego zakresu – 2 godz.;
Sposób realizacji: konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
zna podstawowe pojęcia oraz zasady z zakresu prawa autorskiego
Umiejętności
gromadzi i przetwarza dane z zachowaniem praw autorskich
225
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1, Apanowicz J. 2005. Metodologiczne uwarunkowania pracy naukowej. Wyd.
Difin, Warszawa.
2, Szymanek T. 2008. Umowy z zakresu własności intelektualnej i przemysłowej.
Wyd. Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji, Warszawa
.
15. Jaracz K. 2011. Redakcja pracy dyplomowej w Instytucie Technicznym. Wyd.
PWSZ Sanok
Szewczyk A. 2008. Problemy moralne w świecie informacji. Wyd. Difin, Warszawa,
20
30
50
2
WIEDZA
1
Zna podstawowe pojęcia oraz zasady z zakresu
prawa autorskiego
1
Gromadzi i przetwarza dane z zachowaniem praw
autorskich
*
UMIEJĘTNOŚCI
*
1
Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy
*
226
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
3. Kod przedmiotu
1.
6. Typ przedmiotu
przedmiot
zaliczenia
9.
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
12.
dydaktycznych
przypisana
13.
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Forma i warunki
w tym zasady
dopuszczenia do
16.
formę i warunki
zaliczenia
w zakres danego
przedmiotu
Opis
Statystyczne programy komputerowe
Instytut Rolnictwa
polski
Organizacja statystyki w Polsce. Charakterystyka wybranych statystycznych
programów komputerowych. Badania statystyczne. Analiza struktury zjawisk
masowych. Rozkłady i charakterystyki wybranych zmiennych losowych. Hipotezy
statystyczne. Analiza korelacji i regresji.
Wybieralny, obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów
IV rok, semestr VII
ćwiczenia
podstawy statystyki
20
2
Celem przedmiotu jest zapoznanie z programami komputerowymi wykorzystywanymi
w obliczeniach statystycznych, bazami danych statystycznych, a także z
wykorzystaniem funkcji statystycznych Excela w rozwiązywaniu problemów
związanych ze studiowanym kierunkiem.
ćwiczenia z wykorzystaniem programów komputerowych
Oceny formujące - ocenianie ciągłe wykonywanych zadań, Ocena podsumowująca –
średnia z ocen formujących
227
1. Organizacja statystyki w Polsce.
2. Organizacja badań statystycznych.
3. Opisowa analiza struktury zjawisk masowych.
4. Rozkłady i charakterystyki wybranych zmiennych losowych.
5. Testowanie hipotez.
6. Estymacja nieznanych parametrów populacji.
7. Analiza korelacji.
8. Analiza regresji.
17. przedmiotu oraz
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
- zna możliwości wykorzystania statystycznych programów komputerowych i
statystycznych baz danych w rozpatrywaniu podstawowych zagadnień z zakresu
studiowanego kierunku
Umiejętności
- posługuje się wybranym statystycznym programem komputerowym w
rozwiązywaniu zadań z zakresu analizy statystycznej
Kompetencje
społeczne
- ma świadomość potrzeby ciągłego dokształcania się zwłaszcza w wykorzystywaniu
technik informatycznych w działalności związanej ze studiowanym kierunkiem
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Jóźwiak J., Podgórski J. 2006. Statystyka od podstaw. Polskie wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa.
2. Koronacki J., Mielniczuk J. 2006. Statystyka dla kierunków technicznych i
przyrodniczych. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa.
3. Starzyńska W. 2006. Statystyka praktyczna.. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
1. Dostępny podręcznik multimedialny wybranego statystycznego programu
komputerowego.
2. Kisielińska J., Skórnik-Pokarowska U. 2005. Podstawy statystyki z przykładami w
Excelu. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
3. Parlińska M., Parliński J. 2007. Badania statystyczne z Excelem. Wydawnictwo
SGGW, Warszawa.
Wasilewska E. 2011. Statystyka opisowa od podstaw. Wydawnictwo SGGW,
Warszawa.
30
20
50
2
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
228
WIEDZA
1
2
3
- zna możliwości wykorzystania
statystycznych programów komputerowych
i statystycznych baz danych w
rozpatrywaniu podstawowych zagadnień z
zakresu studiowanego kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
x
- posługuje się wybranym statystycznym
x
programem komputerowym w
rozwiązywaniu zadań z zakresu analizy
statystycznej
- ma świadomość potrzeby ciągłego
dokształcania się zwłaszcza w
x
wykorzystywaniu technik informatycznych
w działalności związanej ze studiowanym
kierunkiem
229
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia

Planowanie przestrzenne i kształtowanie krajobrazu SYLABUSY

Transkrypt

Podobne dokumenty