Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez
Transkrypt
Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez
W regionie krakowskim będziemy gościć reprezentacje trzech krajów: Wielka Brytania Włochy Holandia Polacy Anglicy Holendrzy Włosi Duńczycy I inne nacje… 6 • Strefa kibica Ustawa z dnia 20 marca 2009 r. o bezpieczeństwie imprez masowych A. Impreza masowa – rozumiemy imprezę masową artystyczno-rozrywkową, masową imprezę sportową, w tym mecz piłki nożnej, o których mowa w pkt. 2-4, z wyjątkiem imprez: • organizowanych w teatrach, operach, operetkach, filharmoniach, kinach, muzeach, bibliotekach, domach kultury i galeriach sztuki lub w innych podobnych obiektach, • organizowanych w szkołach i placówkach oświatowych przez zarządzających tymi szkołami i placówkami, • organizowanych w ramach współzawodnictwa sportowego dzieci i młodzieży, • sportowych organizowanych dla sportowców niepełnosprawnych, • sportu powszechnego o charakterze rekreacji ruchowej, ogólnodostępnym i nieodpłatnym, organizowanych na terenie otwartym, • zamkniętych organizowanych przez pracodawców dla ich pracowników – jeżeli rodzaj imprezy odpowiada przeznaczeniu obiektu lub terenu, gdzie ma się on odbywać. B. Imprezie masowej artystyczno – rozrywkowej – rozumiemy przez to imprezę o charakterze artystycznym, rozrywkowym, lub zorganizowane publiczne oglądanie przekazu telewizyjnego na ekranach lub urządzeniach o przekątnej obrazu przekraczającej 3 metry, odbywającej się na: • na stadionie lub innym obiekcie niebędącym budynkiem – wynosi nie mniej niż 1000 • w hali sportowej lub innym budynku – wynosi nie mniej niż 500 osób C. Masowej imprezie sportowej – rozumiemy przez to imprezę masową, mającą na celu współzawodnictwo sportowe lub popularyzowanie kultury fizycznej, organizowana na: • na stadionie lub innym obiekcie niebędącym budynkiem – wynosi nie mniej niż 1000, a w przypadku hali sportowej lub innego budynku – nie mniej niż 300 osób • terenie umożliwiającym przeprowadzenie imprezy masowej – nie mniej niż 1000 D. Mecz piłki nożnej – rozumiemy przez to masowa imprezę sportową mającą na celu współzawodnictwo w dyscyplinie piłki nożnej, organizowana na stadionie lub innym obiekcie sportowym – wynosi nie mniej niż 1000 E. Imprezie masowej podwyższonego ryzyka – to impreza masowa w czasie której , zgodnie z posiadanymi informacjami dotyczącymi zachowania osób uczestniczących, istnieje obawa wystąpienia aktów przemocy lub agresji • Stosować się do regulaminu imprezy masowej oraz regulaminu obiektu, na którym jest ona przeprowadzana • Podporządkować się wezwaniom, poleceniom wydawanym przez służby porządkowe organizatora lub Policję • Starać się nie mieszać z agresywnym tłumem i postaraj się oddalić od tłumu w bezpieczne miejsce (nie pozostawaj na kierunku działań sil porządkowych) • Starać się przebywać zawsze w grupie spokojnych uczestników imprezy i nie pozostawaj sam • Zachować spokój i rozwagę, nie wznoś okrzyków i nie prowokuj zachowań agresywnych dla tłumu • O wszelkich niepożądanych zjawiskach, zachowaniach destruktywnych oraz ofiarach ewentualnych zajść, niezwłocznie powiadom służby porządkowe lub Policję • O ile to możliwe należy opuścić miejsce przeprowadzanej imprezy, jeżeli doszło do poważnego zakłócenia porządku • O ile to możliwe nie należy wsiadaj do wagonów PKP lub innych środków transportu publicznego, w których jadą pseudokibice • O wszelkich przejawach wandalizmu, zachowań agresywnych i przypadkach naruszenia porządku publicznego, należy zgłaszać właściwym służbom, jak Policja, SOK itp. • Swoim zachowaniem nie należy prowokować przemieszczających się grup kibiców (pseudokibiców) i nie należy wdawać się w niepotrzebne dyskusje • W środkach komunikacji miejskiej starać się zajmować miejsce w pobliżu kierowcy, motorniczego lub przedstawicieli Policji albo grupy spokojnych pasażerów. Nie należy pozostawać nigdy samemu wśród grupy agresywnie zachowujących się osób • Zwracać baczną uwagę na swoje rzeczy i bagaże, gdyż w tłumie można paść ofiarą kradzieży • O ile to możliwe należy ogranicz korzystanie z telefonu komórkowego • Podczas interwencji Policji, stosować się do poleceń, należy pozostać na swoim miejscu i wskazć Policji ewentualnych sprawców zajść, bądź prowodyrów Wydział Prewencji KWP w Krakowie Zaginięcie osoby – to zaistnienie zdarzenia o charakterze nagłym, uniemożliwiające ustalenie miejsca pobytu osoby fizycznej i zapewnienie ochrony jej życia, zdrowia lub wolności, wymagające jej odnalezienia albo udzielenia pomocy Każda osoba, która ma uzasadnione przypuszczenie o zaginięciu osoby, może o takim fakcie powiadomić Policję oraz złożyć zawiadomienie, w szczególności są to członkowie rodziny, kierownicy instytucji, w której osoba zaginiona przebywała, czy też przedstawiciel właściwego urzędu konsularnego, jeśli osobą zaginioną jest cudzoziemiec. Policja podejmuje poszukiwanie osoby zaginionej po otrzymaniu informacji o jej zaginięciu. Dużą wagę przywiązuje do poszukiwań osób, które ze względu na stan zdrowia lub wiek (małe dzieci, osoby starsze i nieporadne) mogą stać się ofiarami przestępstw. W takich przypadkach policyjne działania prowadzone są niezwłocznie i w zakresie zmierzającym do szybkiego odnalezienia osoby Przyjmujący zawiadomienie o zaginięciu osoby Policjant musi ustalić: • pełne dane personalne osoby zaginionej, • cechy wyglądu zewnętrznego z uwzględnieniem znaków szczególnych, • opis ubioru z uwzględnieniem znaków firmowych poszczególnych jej elementów, • oznaczenie grupy krwi, • opis przedmiotów posiadanych w czasie zaginięcia, • miejsce i okoliczności zaginięcia, • rodzaj chorób, nałogów oraz charakter nawyków i skłonności z uwzględnieniem prób samobójczych, • rodzaj, czas trwania i skutki poprzednich oddaleń z miejsca pobytu, • prawdopodobną przyczynę zaginięcia związaną z sytuacją rodzinną, zawodową, konfliktami, wypowiedziami, pozostawionymi listami Pamiętaj, aby „dodać” do komórki dziecka, swój numer telefonu i zapisać go pod literowym skrótem lub Daje to możliwość nawiązania kontaktu z najbliższymi przez ratowników w nagłym wypadku. Ważne telefony, powinny być wpisać do książki telefonicznej „komórki” • „Cyberzagrożenia” • Pedofilia • ZPróby samobójcze, samobójstwa, samookaleczenia • Treści nawołujące do nietolerancji, rasizmu, ksenofobii, dyskryminacji, przestępstw z nienawiści • Handel substancjami „niedozwolonymi” • Utrata poufnych danych • Uzależnienie od Internetu • Nowe ruchy religijne („sekty”) • • • • • • • • • • • • Niebezpieczne kontakty np. grooming (uwodzenie) Stalking – cyberstalking (nękanie, ośmieszanie) Umieszczanie zdjęć i filmów Przemoc werbalna (wyzywanie, poniżanie, straszenie, szantażowanie, upokarzanie) Publikacja kompromitujących materiałów Podszywanie się Nagabywanie (np. dręczenie, spamowanie, hackowanie) Nieuprawniony dostęp / Kradzieże Demoralizowanie (rozmowy, materiały) Nagrywanie lub fotografowanie z ukrycia i zamieszczanie w „necie” (np. przemoc w szkole, podglądactwo, happy slapping) Prostytucja on-line Wirtualne światy np. Second Life To prześladowanie innych osób z wykorzystaniem Internetu i narzędzi elektronicznych – telefony komórkowe, emaili, witryn, chatów, forów dyskusyjnych, a także dręczenie przez komunikatory, czy też złośliwe SMS-y To działania podejmowane w celu zaprzyjaźnienia się i nawiązania więzi emocjonalnej z dzieckiem, aby zmniejszyć jego opory i później je seksualnie wykorzystać. Jest to także mechanizm używany, by nakłonić dziecko do prostytucji, czy udziału w pornografii dziecięcej. Potocznie poprzez grooming rozumie się uwodzenie dzieci przez Internet. Jest definiowany jako "złośliwe i powtarzające się nagabywanie, naprzykrzanie się, czy prześladowanie, zagrażające czyjemuś bezpieczeństwu". Stalking jest często powiązany z czynami karalnymi tj. obrazą i zniewagą, zniszczeniem mienia, przemocą domową. Przykładowe zachowania definiowane jako stalking to śledzenie ofiary, osaczanie jej (np. poprzez ciągłe wizyty, telefony, smsy, pocztę elektroniczną, podarunki) i ciągłe, powtarzające się nagabywanie. Działania te są szczególnie niebezpieczne, gdy mogą przybrać formę przemocy fizycznej zagrażającej życiu ofiary. To fotografowanie się przez młode osoby, przy użyciu telefonu komórkowego, aparatu fotograficznego i rozsyłanie zrobionych zdjęć np. znajomym, umieszczanie ich na portalach społecznościowych. • Społeczne • Psychologiczne • Medyczne • • • • Społeczne Ekonomiczne Kulturowe Fizjologiczne • • • • Nakłanianie do prostytucji Stręczycielstwo Sutenerstwo Art. 174 KK • Karalność czynu lubieżnego wobec osób poniżej życia • Czyny lubieżne dokonane publicznie 15 roku • • • • HETEROSEKSUALNA HOMOSEKSUALNA BISEKSUALNA TRANWESTYTYCZNA • USŁUGI TOWARZYSKIE • PROSTYTUCJA W RESTAURACJACH I HOTELACH • PROSTYTUCJA W AGENCJACH TOWARZYSKICH • SALONY MASAŻU, KLUBY TYPU PEEPSHOW • SEX NA TELEFON (CALLGIRLS) • PROSTYTUCJA W (OKNACH) • • • • • • Wadliwa struktura rodzinna Niski poziom wykształcenia Alkoholizm Zmienność środowisk wychowawczych Niski status materialny Wczesne rozpoczęcie pożycia seksualnego z przygodnymi partnerami • Normy i oceny moralno – obyczajowe • Zjawisko stygmatyzacji • Naznaczenie społeczne • Prostytucja wymuszona (ofiary handlu kobietami) • Prostytucja dobrowolna • Prostytucja, a przemoc seksualna • Choroby weneryczne • HIV • AIDS • Oferta na dworcach kolejowych • Prostytucja drogowa • Handel chłopcami • Prohibicjonizm (całkowity zakaz prostytucji, przestępstwo) • Reglamentaryzm (sankcjonowanie i poddanie jej kontroli Policji • Neoreglamentaryzm (nadzór Policji zastępuje się nadzorem sanitarno-lekarskim) • Abolicjonizm (zniesienie wszelkich form rejestracji prostytutek, nacisk na profilaktykę i edukację) Poprzez handel ludźmi rozumie się : • • • • Wynajmowanie Przewożenie Przechowywanie Przyjmowanie Wobec osób przy zastosowaniu : • • • • • • • Gróźb Użyciu siły czy innych form przymusu Porwania Podstępu Kłamstwa Nadużycia władzy Wykorzystania bezsilności osoby • Prace przymusowe • Zmuszanie do prostytucji i innych form wykorzystania seksualnego • Niewolnictwo i praktyki zbliżone do niewolnictwa • Pobieranie organów • Handel ludźmi w celu wykorzystania ich w przemyśle erotycznym • Handel ludźmi w celu zmuszania do pracy /zbliżone do niewolnictwa • Handlowanie ludźmi przeznaczonymi do pracy w domach/pielęgnowanie • Handel ludźmi w celu zawarcia małżeństwa • Handel ludźmi do celów żebractwa • Handel ludźmi w celu pozyskania organów • Wynajmowanie/werbowanie • Miejsce przeznaczenia • Uwolnienie się – wyswobodzenie ze środowiska handlu własnymi siłami lub przy pomocy innych osób • Formalna droga • Nieformalna droga • Państwo/miejsce pochodzenia • Państwo tranzytowe • Państwo/ miejsce przeznaczenia • Wygląd i działanie środków psychoaktywnych – „nowinki” i najczęściej stosowane substancje • Współpraca szkoły (instytucji) z organami ścigania i wymiarem sprawiedliwości • Narkomania na wsi, w małym mieście i dużej aglomeracji – fakty i mity • Szkoły i dyskoteki jako miejsca szczególnej aktywności dealerów narkotykowych. •Rola państwa w zapobieganiu narkomanii •Działalność profilaktyczna szkoły i Policji •Narkomania, a przestępczość •Prawo wobec narkomanii •USTAWA z dn.29-07-2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii, w tym artykuł 62 a POPYT I SPRZEDAŻ • MIEJSCEM NAJWIĘKSZEGO POPYTU I SPRZEDAŻY JEST MIASTO KRAKÓW, ORAZ POWIATY ZNAJDUJĄCE SIĘ BLISKO GRANICY Z WOJ. ŚLĄSKIM PRODUKCJA NARKOTYKÓW • PRODUKCJA NARKOTYKÓW, W SZCZEGÓLNOŚCI AMFETAMINY I „POLSKIEGO KOMPOTU” TO TERENY PODGÓRSKIE Opracowali: kom. Wojciech Chechelski , asp. szt. Robert Bretner Wydział Prewencji KWP w Krakowie tel. 12 61 54 836, 12 61 54 814 fax.: 12 61 54 818 email: [email protected] foto: Artur Barbarowski Dziękujemy za uwagę