1 www.pomocedydaktyczne.ig.pl Jak organizuję w swojej klasie

www.pomocedydaktyczne.ig.pl
Jak organizuję w swojej klasie Święto Przyjaźni
Co roku organizuję w swojej klasie imprezę integracyjną pod nazwą Święto Naszej Przyjaźni. W tym dniu nie ma
typowych zajęć. Dzieci przede wszystkim bawią się, jeszcze lepiej się poznają, zacieśniają istniejące już przyjaźnie i zawierają nowe. Otwierają się na innych.
Oto scenariusz tych szczególnych zajęć przeprowadzonych ostatnio w klasie II. I. Wprowadzenie do imprezy:
a) Wysłuchanie baśni pt. „Jaś i Małgosia”
-zwrócenie uwagi na to, jak bohaterowie sobie pomagali i dodawali sobie wzajemnie otuchy; - pomysły dziecijak takie pozytywne zachowania można przenieść na grunt klasowy.
b) Zagadka na cały dzień: „Niewidzialna ręka”
Nauczyciel przygotowuje wcześniej karteczki z imionami i nazwiskami dzieci. Każde dziecko losuje kolegę,
którego będzie w tym dniu tajemniczym opiekunem. Będzie dbał oto, by jego przyjaciel był radosny, by nie czuł
się sam, a w potrzebie pożyczy mu nożyczki czy klej.
Pod koniec dnia każdy spróbuje odgadnąć, kto szczególnie dziś o niego się troszczył. Może w ten sposób
zawiążą się nowe przyjaźnie?
II. Wspólne przygotowanie imprezy
a) Ustawienie ławek w taki sposób, aby tworzyły 4- osobowe stoliki.
b) Przyrządzenie wafelków (potrzebne będą wcześniej zakupione andruty, dżem, nutella itp.)
c) Wykonanie planszy do gry stolikowej „Słodki domek”- wycinanie elementów z kolorowego papieru i naklejanie
ich na karton
III Przebieg imprezy
a) Gra stolikowa „Słodki domek”.
Zasady gry
Liczba osób: 2 - 4. Dzieci kładą po jednej drażetce na każdym promyczku słońca, na każdej dachówce, na
każdej szybie okna i na każdym dymku z komina. Wspólnie ustalają, że np.
dymki z komina - to jedynki,
dachówki z wyższego rzędu - to dwójki,
dachówki z niższego rzędu - to trójki,
szybki z lewego okna- to czwórki,
szybki z prawego okna- to piątki,
promyczki słońca- to szóstki.
Można na planszy w odpowiednich miejscach napisać ustalone liczby.
Dzieci kolejno rzucają kostką i zbierają po jednej drażetce z pola oznaczonego liczbą oczek. Gra kończy się, gdy
z planszy znikną wszystkie drażetki. Jeśli na polu oznaczonym wyrzuconą liczbą oczek nie będzie już drażetek,
dziecko nie ponawia rzutu. Wygrywa ten, kto zbierze najwięcej drażetek. Podczas gry dzieci częstują się wafelkami.
b) Zabawa „Rozpoznaj mnie”.
Dzieci siedzą na podłodze. Kilkoro z nich nauczyciel przykrywa dość dużym kawałkiem tkaniny, kocem itp.
Przykryte dzieci wysuwają spod tkaniny palce wskazujące, a pozostałe próbują po nich rozpoznać swoich kolegów. Dzieci mogą też pokazywać całe dłonie, zaciśnięte piąstki, stopy, nogi do kolan itp.
1
www.pomocedydaktyczne.ig.pl
c) Zabawa „Czy pamiętasz jak wyglądam?”
Nauczyciel poleca dzieciom, aby uważnie się sobie przyjrzały i zwróciły uwagę na to, kto jakie ma oczy, jakie ma
dziś uczesanie, jak jest ubrany. Następnie losuje dwoje dzieci. Jedno z nich zamyka oczy i odpowiada na pytania dotyczące drugiego np.:
- Jakiego koloru są oczy Eli?
- Co Ela ma dziś we włosach?
- Jak jest ubrana?
Pytania zadają pozostałe dzieci.
d) Zabawa - konkurs „Kwoka i kurczęta”.
Dzieci dobierają się w pary. Ustalają, kto jest kwoką, kto kurczątkiem, a następnie stają naprzeciwko. siebie.
Kurczątka zamykają oczy i wtedy kwoki zaczynają je nawoływać (po imieniu lub trudniej: ko-ko-ko). Kurczątka
nasłuchując głosów swoich mam, starają się jak najprędzej do nich dojść.
e) Zabawa - konkurs „Klamerki”
Dzieci dobierają się w pary. Jednemu z nich nauczyciel zawiązuje chusteczką oczy, drugiemu w różnych miejscach ubrania przyczepia klamerki do mocowania bielizny na sznurku. Na sygnał dzieci z chusteczkami szukają
klamerek na ubraniach swoich kolegów. Wygrywa para, w której najszybciej zostaną zdjęte wszystkie klamerki.
Uwaga: Dzieci z klamerkami nie powinny udzielać szukającym żadnych wskazówek!
f) Zabawa „Poczta przyjaźni”.
Każde dziecko pisze na karteczce kilka miłych słów pod adresem wylosowanego przyjaciela (może to być
komplement, np. „Masz bardzo ładne oczy”. „Jesteś miła” itp.). Anonimowe liściki roznoszą do adresatów wybrani spośród dzieci listonosze.
IV. Zakończenie imprezy
a) Rozwiązanie zagadki „Niewidzialna ręka”.
Każde dziecko odgaduje, kto dziś był jego tajemniczym przyjacielem i dziękuje mu przypinając do sweterka czy
bluzeczki wykonane w domu z kolorowego papieru ozdobne serduszko.
b) Ocena zajęć
Każde dziecko otrzymuje karteczkę ze zdaniami:
Świetnie się bawiłem (bawiłam).
Czułam (czułem), że dziś szczególnie się ktoś o mnie troszczy.
Bardzo dobrze wywiązałem (wywiązałam) z roli tajemniczego opiekuna.
Najbardziej podobało mi się .....................................................................................
Nie podobało mi się ................................................................................................
Przy trzech pierwszych zdaniach dzieci zgodnie ze swoimi odczuciami wpisują +, •, - (kropka oznacza neutralne
odczucie). Dwa następne zdania są otwarte i wymagają dokończenia wypowiedzi.
Każda tego typu impreza jest przyjmowana przez dzieci z entuzjazmem oraz wielką radością i przynosi owoce w
postaci lepszej integracji grupy.
Janina Mysiak
Szkoła Podstawowa Nr 4
w Bolesławcu
2