bootp/dhcp - Informacje dla uzytkowników serwera antenor.pol

BOOTP(ang. BOOTstrap Protocol - protokół początkowego ładowania systemu) protokół komunikacyjny typu UDP umożliwiający komputerom w sieci uzyskanie od
serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP.
Zasada działania
• Klient formułuje i wysyła zapytanie BOOTP na adres broadcast (port docelowy
67, port źródłowy 68). Operacje wykonywane przed wysłaniem:
• Klient ustawia "liczbę skoków" na 0. Każdy pośredni ruter będzie zwiększał tę
liczbę o 1. Jeśli wartość ta przekroczy skonfigurowane na serwerze
maksimum, pakiet zostanie odrzucony.
• Klient ustawia "liczbę sekund" na 0. Jeśli nie otrzyma odpowiedzi, klient
ponawia zapytanie ustawiając pole ponownie wpisując liczbę sekund, jaka
upłynęła od czasu wysłania pierwszego pakietu BOOTREQUEST.
• Klient ustawia "adres IP bramki" na 0. Serwer BOOTP po odczytaniu tak
wypełnionego pola wpisuje w nie swój adres.
• Jeśli klient zna swój adres IP, wypełnia pole "adres IP klienta".
• Serwer, po odebraniu pakietu, sprawdza czy posiada konfigurację dla klienta.
Jeśli tak jest, wysyła odpowiedni pakiet BOOTREPLY do klienta zawierający
wymagane informacje konfiguracyjne lub nazwę pliku, który klient pobiera z
serwera wykorzystując TFTP.
• Jeśli serwer nie posiada konfiguracji dla klienta, sprawdza czy posiada dla
niego informację o przekazaniu zapytania do innego serwera BOOTP. Jeśli
tak nie jest, pakiet jest odrzucany. W przeciwnym wypadku serwer sprawdza
czy:
• "liczba skoków" przekroczyła skonfigurowane maksimum
• "liczba sekund" przekroczyła dopuszczalną wartość
• Jeśli którykolwiek z warunków jest spełniony, pakiet zostaje odrzucony. Jeśli
żaden nie jest spełniony, serwer przekazuje zapytanie do serwera BOOTP
zgodnie z konfiguracją.
• Kroki 2, 3 są powtarzane dopóty, dopóki nie znajdzie się serwer gotowy
udzielić odpowiedzi klientowi lub nie zostanie spełniony jeden z warunków
odrzucenia pakietu.
UWAGA: Z użyciem protokołu BOOTP maszyna może wystartować poprzez bramkę,
istotne jednak jest, aby serwer BOOTP zawierający informację o przekazaniu
zapytania BOOTREQUEST znajdował się po tej samej stronie bramki co klient.
WZiPT PL mgr inż. Dariusz Kuś
DHCP (ang. Dynamic Host Configuration Protocol - protokół dynamicznego
konfigurowania węzłów) to protokół komunikacyjny umożliwiający komputerom
uzyskanie od serwera danych konfiguracyjnych, np. adresu IP hosta, adresu IP
bramy sieciowej, adresu serwera DNS, maski sieci. Protokół DHCP jest zdefiniowany
w RFC 2131 i jest następcą BOOTP. DHCP został opublikowany jako standard w
roku 1993.
W kolejnej generacji protokołu IP czyli IPv6 jako integralną część dodano nową
wersję DHCP czyli DHCPv6.
Komunikaty
• DHCPDISCOVER - zlokalizowanie serwerów
• DHCPOFFER - przesyłanie parametrów
• DHCPREQUEST - żądanie przydzielenia używanych parametrów
• DHCPACK - potwierdzenie przydziału parametrów
• DHCPNAK - odmowa przydzialu parametrów
• DHCPDELINE - wskazanie że adres sieciowy jest już używany
• DHCPRELEASE - zwolnienie adresu
• DHCPINFORM - zadanie przydzialu parametrów (bez adresu IP)
Przydzielanie adresów IP
Protokół DHCP opisuje trzy techniki przydzielania adresów IP:
• przydzielanie ręczne oparte na tablicy adresów MAC oraz odpowiednich dla
nich adresów IP. Jest ona tworzona przez administratora serwera DHCP. W
takiej sytuacji prawo do pracy w sieci mają tylko komputery zarejestrowane
wcześniej przez obsługę systemu.
• przydzielanie automatyczne, gdzie wolne adresy IP z zakresu ustalonego
przez administratora są przydzielane kolejnym zgłaszającym się po nie
klientom.
• przydzielanie dynamiczne, pozwalające na ponowne użycie adresów IP.
Administrator sieci nadaje zakres adresów IP do rozdzielenia. Wszyscy klienci
mają tak skonfigurowane interfejsy sieciowe, że po starcie systemu
automatycznie pobierają swoje adresy. Każdy adres przydzielany jest na
pewien czas. Taka konfiguracja powoduje, że zwykły użytkownik ma ułatwioną
pracę z siecią.
Niektóre serwery DHCP dodatkowo przydzielają każdemu klientowi własny adres
DNS, przekazywany na serwer nazw protokołem zgodnym ze specyfikacją RFC
2136.
Parametry konfiguracji przekazywane do klienta
• adres IP serwera DNS
• nazwa DNS
• adres IP bramy sieciowej (ang. gateway)
• adres broadcast
• maska podsieci
• maksymalny czas oczekiwania na odpowiedź w protokole ARP
• wartość MTU (maksymalny rozmiar pakietu)
• adresy serwerów NIS
WZiPT PL mgr inż. Dariusz Kuś
•
•
•
•
•
•
domena NIS
adres IP serwera SMTP
adres serwera TFTP
adres serwera nazw NetBIOS
Pakiety protokołu DHCP
Poszukiwanie serwera DHCP
Pakiety protokołu DHCP
• Poszukiwanie serwera DHCP Klient chcący się połączyć z serwerem wysyła
do sieci lokalnej pakiety rozgłoszeniowe zaadresowane do wszystkich
odbiorców. Procedura ta nosi nazwę DHCP DISCOVER – odkrywanie DHCP.
Czasami rutery są konfigurowane, aby przekazywały pakiety DHCP do
właściwego serwera w innej podsieci. Pakiety mają adres docelowy
rozgłoszeniowy 255.255.255.255 i zawierają prośbę o ostatnio używany adres
IP (np. 192.168.1.100). Może ona zostać zignorowana przez serwer.
• Oferta DHCP (ang. DHCP Offer) jest składana przez serwer, który określa
właściwą konfigurację klienta na podstawie sprzętowego adresu urządzenia
sieciowego określonego w polu CHADDR (w sieci lokalnej to adres MAC). W
polu YIADDR serwer przekazuje klientowi jego adres IP.
• Żądanie DHCP (ang. DHCP Request) jest wysyłane przez klienta, który już
rozpoznał serwer DHCP, ale chce uzyskać inne parametry konfiguracji. Dla
przykładu może ponownie zażądać adresu IP 192.168.1.100. RFC 2131
wprowadza dodatkowo zapytanie typu DHCPINFORM. Klient stosuje je, gdy
ma już przypisany adres IP (np. ręcznie), lecz nadal nie zna pozostałych
wymaganych parametrów. W odpowiedzi serwer wysyła pakiet potwierdzenia
DHCP z pustym polem YIADDR oraz nieustawionym czasem dzierżawy
adresu.
• Potwierdzenie DHCP (ang. DHCP Acknowledge) jest wysyłane jako
odpowiedź na żądanie. Zakłada się, że reakcją klienta na potwierdzenie
będzie odpowiednie skonfigurowanie interfejsu sieciowego.
WZiPT PL mgr inż. Dariusz Kuś