Zrozumieć własne dziecko

Przydatna literatura:
1. BABIKER Gloria, ARNOLD Lois:
Autoagresja: mowa zranionego ciała
przeł. Magdalena Polaszewska-Nicke. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo
Psychologiczne, 2002.
2. ECKHARDT Annegret : Autoagresja
tł. Jadwiga Hockuba. - Warszawa:
Wydawnictwo W. A. B., 1998 (TEKST)
Ośrodki Pomocy Terapeutycznej
 Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar
Przemocy w Rodzinie
"Niebieska Linia" IPZ
ul. Korotyńskiego 13,
02-121 Warszawa
tel.: (+48) 22 824-25-01,
fax 22 823-96-64
Sekretariat czynny w godzinach
800 - 1800.
Gimnazjum nr 1
3. KUBACKA-JASIECKA Dorota: Agresja
i autodestrukcja z perspektywy obronnoadaptacyjnych dążeń Ja; Wydawnictwo
Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2006
 Poradnia Zdrowia Psychicznego
dla Dzieci i Młodzieży w Józefowie
4. WYCISK Jowita: Okaleczanie ciała.
Wybrane uwarunkowania psychologiczne;
wyd. Bogucki, 2004
ul. 3 Maja 127, 05-420 Józefów
e-mail:
[email protected]
tel. 22 789 69 31,fax / 22/789 69 44
5. WYCISK Jowita, ZIÓŁKOWSKA Beata:
Młodzież przeciwko sobie: zaburzenia
odżywiania i samouszkodzenia - jak
pomóc nastolatkom w szkole. - Warszawa:
"Difin", 2010. - ("Engram")
Rejestracja: 22 468 25 99
e-mail: [email protected]
6. SUCHAŃSKA Anna, WYCISK Jowita:
Samouszkodzenie. Istota, uwarunkowania,
terapia. Wyd. Bogucki, 2006
Krajowej
05-420 Józefów, ul. Leśna 39
www.gimn1.edu.pl
Godziny pracy poradni:
Poniedziałek 800 - 1700
Wtorek
800 - 2000
Środa
800 - 1900
Czwartek
800 - 2000
Piątek
800 - 1600
Telefony zaufania:
7. PAWLIKOWSKA Beata: Planeta dobrych
myśli dla dzieci od lat 7 do 100.
Wyd. Burda Książki, 2014
im. Łączniczek Armii
 116 111 – 12.00-22.00
 22 664 15 58 – Bemowski Telefon
Zaufania
 22 19 288 – Młodzieżowy telefon
zaufania
Zrozumieć własne
dziecko
AUTOAGRESJA
Skąd ten problem?
Napięcie związane z codziennymi
problemami, dokonywanie życiowych
wyborów, a nawet drobne konflikty potrafią
zestresować. Z czasem problemy zaczynają
narastać i przytłaczają. W końcu osoba, którą
to przygnębia odkrywa, że ból fizyczny
łagodzi cierpienie psychiczne. Zaczyna
stosować tzw. autoagresję.
Autoagresję definiuje się jako działanie
lub szereg działań mających na celu
spowodowanie psychicznej albo fizycznej
szkody.
Wyróżnić można autoagresję:




bezpośrednią - bicie, samookaleczenie,
samooskarżanie;
pośrednią - jednostka wymusza,
prowokuje i poddaje się agresji innych;
werbalną - polegającą na zaniżaniu swej
samooceny, poprzez wmawianie sobie
własnej małej wartości, częstą krytykę
siebie i swojego zachowania;
niewerbalną - samookaleczenie to uszkodzenie ciała, które może mieć
formę powierzchownych lub głębokich
ran ciętych, wbijanie ostrych
przedmiotów w ciało, połykanie
ich, polewanie się kwasem, przypalanie,
łamanie kości, uszkadzanie






lub wycinanie fragmentów ciała.
Jest to agresja jawna.
sprawdzianów, zwrócenia na siebie
uwagi otoczenia.
Do zachowań autodestrukcyjnych
zaliczyć można także: zaburzenia
łaknienia (bulimia, anoreksja, otyłość),
nałogi, obgryzanie paznokci i opuszków
palców, przymus uszkadzania skóry
(drapanie, rozdrapywanie ran, gryzienie
warg) oraz przymus wyrywania sobie
włosów.
Terapia osób autoagresywnych powinna
obejmować nie tylko osobę zaburzoną,
ale całą rodzinę (społeczność/system),
ponieważ obecność tego zaburzenia
świadczy zwykle o problemach wewnątrz
rodziny. Działalność terapeutyczna
to: praca z psychoterapeutą (a czasami
z psychiatrą) oraz praca
socjoterapeutyczna, mająca poprawić
funkcjonowanie jednostki
w społeczeństwie.
Przyczyną autoagresji mogą stać się:
niewłaściwe postawy rodzicielskie
(nadopiekuńczość, nadmierne
wymagania, odrzucenie, zaniedbanie),
uraz spowodowany w dzieciństwie może być nim: bicie dziecka, poniżanie
go, ignorowanie jego potrzeb,
co prowadzi do zaburzeń w sferze
emocjonalnej i w konsekwencji
do autoagresji,
trudna sytuacja ekonomiczna rodziny,
bezrobocie rodziców,
problemy alkoholowe w rodzinie,
brak rodziców: śmierć, rozwód, pobyt
w domu dziecka, szpitalu.
Samookaleczenia mogą wskazywać
na problemy emocjonalne, ale mogą być
również bezpośrednim sposobem
osiągnięcia celów np.: nieobecności
w szkole, unikanie klasówek,




Najczęstsze metody leczenia to:
terapia skierowana na ciało
terapia oparta na psychoanalizie
terapia przez twórczość
leczenie farmakologiczne (przy
symptomach depresji lub chorób
psychicznych).
Ważne, aby wszelkie zachowania
autoagresywne, nawet te najdrobniejsze,
nie były lekceważone! Pozornie niewinne
objawy świadczyć mogą, bowiem
o poważnych zaburzeniach lub też
prowadzić do nich. Zawsze należy
skonsultować się ze specjalistą.