Architektura III Rzeszy

StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
Architektura III Rzeszy
Autor: Administrator
25.02.2013.
Faszystowskie i komunistyczne rządy w pierwszej połowie XX wieku specjalizowały się w tworzeniu
architektury monumentalnej. Głównym celem bylo pokazanie siły reżimu oraz wywarcie wrażenia na
tłumie, które miało ułatwić sprawowanie władzy.
Niemcy Adolfa Hitlera miały jedynie 12 lat na przedstawienie swoich architektonicznych koncepcji, z
czego sześć przypadło na czas wojny.
Adolf Hitler był niespełnionym architektem - dlatego być może ta właśnie dziedzina sztuki była mu
szczególnie bliska, jednakże warto zaznaczyć, że Rzesza jako państwo "totalne" starało się określić
zasady w każdej dziedzinie życia, a w kulturze przede wszystkim
W systemie totalitarnym, takim jaki istniał w nazistowskich Niemczech 1933/45, rząd starał się
kontrolować każdy aspekt życia codziennego. Architektura była jedną z dróg do jasnego określenia
władzy, nie pozostawiając wątpliwości co do tego, kto tu rządzi. Jednym z celów głównych architektury
nazistowskiej było również odzwierciedlenie przekonań narodowego socjalizmu, czczenie niemieckiej
tożsamości narodowej i gloryfikacja aryjskiej rasy panów, tak jak to postrzegał Hitler i jego
współpracownicy.
Imprerium Rzymskie... reaktywacja
Nie było żadnego oficjalnego nazistowskiego stylu architektonicznego. Większość budowli i pomników
zaprojektowanych przez Alberta Speer'a i innych inspirowana była cesarskim Rzymem. Hitler był
wielbicielem Cesarstwa Rzymskiego- można powiedzieć, że jego pomysłem była rywalizacja z, a potem
przewyższenie dokonań Cesarzy. Naziści odrzucili jednak wiele zwyczajowych dekoracji i używali tylko
surowych, monumentalnych elementów, co obrazowało obraz silnej Rzeszy oraz wiecznego stanu
wojennego. Warto zaznaczyć, że podobny styl był również popularny nie tylko w Niemczech, ale też w
innych krajach, również w okresie międzywojennym.
{mosloadposition pathway}
Stolica Świata - Germania
Speer, ulubiony architekt Hitlera zaprojektował całkowitą przebudowę Berlina. Zadaniem Speera było
utworzenie Welthauptstadt ("Stolica Świata") Germanii, nowego miasta, które byłoby stolicą Europy
zdominowanej przez Niemców. Fotografie z planów miasta Hitlera przetrwały do dzisiaj w niemieckim
archiwum federalnym.
Ogromny bulwar, o prawie 5km długości, miał być znany jako Prachtstrasse ("Ulica Wspaniałości")
przecinałby on miasto od północy do południa. Ogromny łuk położony na południowym końcu, który
http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 23:07
StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
miałby mieć prawie 150 metrów wysokości mógł pomieścić pod swoim sklepieniem paryski Łuk
Triumfalny. Na północnym krańcu bulwaru znajdowałaby się Volkshalle ("Hala Ludowa") z ogromną
kopułą. Budynek ten został zaprojektowany jako centralny punkt nowego Berlina.
Inspirowany Panteonem, Volkshalle miał być największym pomieszczenie na Ziemi. Byłoby to ponad 210
metrów wysokości i 230 metrów średnicy, kopuła Hali Ludu byłaby szesnaście razy większa od kopuły
Bazyliki Świętego Piotra w Watykanie. Wewnątrz byłoby miejsca dla 180.000 ludzi. Można nadmienić o
spekulacjach w owych czasach, że tak ogromna liczba ludzi mogłaby spowodować, że budynek
posiadałby własny system pogodowy. W niskich temperaturach, pot i oddech tak wielu ludzi mógłby
powodować skrlaplanie się i poźniejsze opadanie wody na ziemię.
Wielki żelbetowy tester
Berlin znajduje się na podmokłym gruncie i były pewne obawy co do tego, czy grunt rzeczywiście byłby
w stanie utrzymać tak ogromne konstrukcje. Podjęto się wstępnych badań, które miały dać odpowiedź na
to pytanie ( widać, że Niemcy traktowali te projekty bardzo serio). Schwerbelastungskörper (nie
podejmuję się tłumaczenia tego :-) - ciężkie ciało obciążone) to postawiony w latach 1941-42 roku
cylinder z litego betonu. Podstawa jest nieco węższa, więc jego 12650 ton naciska na równe sto metrów
kwadratowych podłoża.
Doświadczenie wykazało, że bez specjalnego wzmocnienia podłoża, budynki prawdopodobnie by runęły
(w ciągu dwóch lat obiekt zapadł się w gruncie o prawie 20 cm).
Stadion Olimpijski Rasy Panów
Większość olbrzymich projektów została wstrzymana wraz z wybuchem wojny w 1939 lub kiedy wojna
zaczęła postępować, po czym nigdy do nich nie wrócono. Jednakże, niektóre konstrukcje zostały
zakończone. Jedną z nich jest Stadion Olimpijski. Niemcy w 1931 otrzymały możliwość organizacji
Igrzysk Letnich w 1936. Po dojściu do władzy Hitler był zdeterminowany, by wykorzystać to wydarzenie
do celów propagandowych. Prace na stadionie rozpoczęły się w 1934 roku, a po ukończeniu miał on
pojemność 110.000.
{mosloadposition pathway}
Jeszcze większy stadion, Stadion Deutsches, zaprojektowany na 400.000 osób, miał powstać w
Norymberdze. Projekt został jednak porzucony wkrótce po tym jak zakończono etap wykonywania
fundamentów. Gdyby rzeczywiście stadion został zbudowany nadal byłby największą areną na świecie.
Stadion Olimpijski w Berlinie przetrwał wojnę w stosunkowo dobrym stanie. Teren ten był
wykorzystywany jako siedziba brytyjskich sił okupacyjnych aż do 1994 roku. Stadion był jednocześnie
przymierzany do rozbiórki, ale w końcu został całkowicie odnowiony i gościł finał Mistrzostw Świata w
2006 roku.
Kancelaria Rzeszy, wybudowana by zastraszyć
Kolejnym budynkiem, który został zakończony była nowa Kancelaria Rzeszy, która została zbudowana
http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 23:07
StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
w zaledwie dziewięć miesięcy po tym gdy Hitler poprosił Speer'a o projekt na początku 1938 roku.
Konstrukcja Marmurowej Galerii była dwukrotnie dłuższa od Sali Lustrzanej w Wersalu i mierzyła 240
metrów długości. Wszystkie pomieszczenia łącznie, które prowadziły do biura Hitlera miały prawie 220
metrów długości, a sam gabinet Hitlera miał 400 metrów kwadratowych.
Bardzo długi i bogato zdobiony korytarz został zaprojektowany tak aby wzbudzać strach wśród
zagranicznych dygnitarzy i polityków, którzy przychodzili do Hitlera. Speer'owi powiedziano, że koszt był
nieistotny. 4000 ludzi pracowało przy wykonaniu tego projektu, a jego ostateczny koszt szacuje się na
dziewięćdziesiąt milionów reichsmarek, równowartość ponad miliarda dolarów dzisiaj.
Pod nową Kancelarią Rzeszy był bunkier, gdzie Hitler spędził ostatnie tygodnie wojny oraz popełnił
samobójstwo w kwietniu 1945. Kancelaria została poważnie uszkodzona w bitwie o Berlin w 1945, a
następnie zburzona przez sowieckich okupantów, którzy użyli część czerwonego marmuru z pałacu
Hitlera do budowy Pomnika Zołnierzy Radzieckich. Spoczywa tu 5 tys. żołnierzy radzieckich. Nad ich
mogiłami wznosi się pomnik Matki Rosji opłakującej swe dzieci i posąg radzieckiego sierżanta niosącego
niemiecką dziewczynkę uratowaną z nurtów rzeki i depczącego swastykę.
Największy budynek biurowy na świecie (1936)
Ministerstwo Lotnictwa Rzeszy, Hermana Göringa było największym budynkiem biurowym na świecie,
kiedy zostało ukończone w sierpniu 1936 roku. Budynek był opisywany jako "styl typowy dla architektury
narodowosocjalistycznego zastraszania", o powierzchni 112.000 metrów kwadratowych, 2800 salach, 7
km korytarzy, ponad 4000 okien i 17 klatkach schodowych.
Ogromny kompleks był siedzibą Luftwaffe i całej biurokratycznej machinerii niemieckiego lotnictwa.
Pięćdziesiąt kamieniołomów posłużyło jako źródło kamienia wykorzystywanego przy budowie budynku,
która trwała tylko osiemnaście miesięcy.
Ministerstwo Lotnictwa jest jednym z nielicznych budynków oficjeli w Berlinie, któremu udało się wyjść
obronną ręką podczas alianckiej ofensywy bombowej i sowieckiej inwazji na koniec wojny. Podczas
zimnej wojny, budynek był wykorzystywany przez rząd Niemiec Wschodnich, a dziś jest siedzibą
Ministerstwa Finansów. Nazistowskie zdobnictwo koegstyuje tam nadal z sowieckimi muralami:
Arena Zeppelinfield - na tyle duża, aby uruchomić flotę sterowców
Alianckie bombardowania przyniosły ogromne straty w niemieckich miastach. Berlin doznał poważnych
zniszczeń podczas sowieckiej inwazji na wiosnę 1945 roku. Niektóre budynki jednak przetrwały
nienaruszone lub są nadal w ruinach. Jedne z najbardziej znanych są budynki w Norymberdze, miejscu
wielkich wieców hitlerowskich na przestrzeni lat trzydziestych. Arena Zeppelinfield, zbudowana w 1934
roku, była jednym z pierwszych projektów Speera dla partii. Projekt bazował na Wielkim Ołtarzu Zeusa,
starożytnej budowli greckiej, która jest jednym z Cudów Świata. Arena, używana na ogromnych wiecach
nazistowskich i uroczystościach partyjnych, mogła pomieścić 240.000 ludzi.
Speer był twórcą także słynnego balkonu na arenie, z którego Hitler wygłosił wiele przemówień do
wiernych partii. Pomimo inspiracji starożytną Grecją, konstrukcja jest pozbawiona klasycyzmu- brak
było jej charakterystycznych dekoracji.
http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 23:07
StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
Najważniejszym aspektem zjazdów w Norymberdze było wzmocnienie kultu Hitlera, przedstawianego
jako zbawiciela Niemiec, wybranego przez opatrzność. Zgromadzone tłumy słuchały przemówień
Führera, składały przysięgi lojalności i defiladowały przed nim. Każdy zjazd był starannie
wyreżyserowanym przedstawieniem, a niektóre z nich zaprojektował sam Albert Speer, główny architekt
Hitlera. Między innymi jego pomysłem była słynna Katedra Światła:
Norymberga była także miejscem, w którym zbudowano Salę Kongresową (Kongresshalle), która choć
nigdy nie została ukończona, to jest największym zachowanym monumentalnym budynkiem z okresu
nazistowskiego. Sala zaprojektowana przez Ludwika i Franz Ruff miała być centrum kongresowym partii z
50.000 miejsc. Budowa rozpoczęła się w 1935 roku. Widać w niej inspiracje rzymskim Koloseum.
Robotniczy Raj: Nazi Seaside Resort and Spa
Kolejnym wielkim nazistowskim projektem, który przetrwał jest ośrodek Prora na wyspie Rugia na
Bałtyku. Wybudowany w latach 1936-1939 (prace zaprzestano w momencie wybuchu wojny)był jednym z
pięciu planowanych nadmorskich uzdrowisk, które miały zapewnić wakacje dla przeciętnego pracownika
niemieckiego.
Podobnie jak przy większości nazistowskich projektów skala prac była ogromna. Przy budowie pracowało
9000 robotników, z praktycznie każdej dużej firmy budowlanej w Niemczech. Planowano budowę dwóch
kompleksów, składających się z czterech bloków mieszkaniowych. Pokoje miały pomieścić 20.000 osób.
Kompleks ciągnąłby się na długości pięciu kilometrów wzdłuż plaży.
W kompleksie przewidziano również budynki administracji, place festiwalowe, hale montażowe, ogromne
baseny, restauracje, teatry, hale sportowe, duże nabrzeże do cumowania statków wycieczkowych, a
także dworzec kolejowy oraz całą infrastrukturę, która pomogłaby obsłużyć tak duży ośrodek.
Inwestycja nigdy nie została jednak 'wakacyjnym rajem'. Pod koniec wojny zapewniła schronienie
uchodźcom z Hamburga i innych miast, a także służyła wojsku oraz jako szpital.
Prora była krótko używana przez wojska radzieckie zaraz po wojnie, a następnie przez wojska Niemiec
Wschodnich do wczesnych lat dziewięćdziesiątych.
Eksport architektury totalitarnej
Architektura nazistowska nie była ograniczona tylko do Niemiec. Podczas Międzynarodowego Expo
Sztuki i Techniki, które odbyło się w 1937 roku w Paryżu, dwa najbardziej znane pawilony należały do
Niemiec oraz ZSRR. Oba znajdowały się na przeciwko siebie. Niemiecki pawilon, o wysokości ponad 160
metrów, został zwieńczony gigantyczną swastyką i orłem- symbolem narodowego socjalizmu.
Podobnie jak na Arenie Zeppelinfield w Norymberdze, w nocy używano reflektorów do oświetlania
budowli. Pawilon był symbolem siły i dumy Niemiec oraz ukazywał Rzeszę jako ostatni bastion
http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 23:07
StudentBuduje.pl - Portal Studentów Budownictwa
przeciwko komunizmowi, symbolizowany przez radziecki pawilon naprzeciwko.
http://studentbuduje.pl
Kreator PDF
Utworzono 3 March, 2017, 23:07