Show publication content!

Transkrypt

Show publication content!
Lud, t. 83. 1999
V. IN MEMORIAM
MALWA CHĄDZYŃSKA
( 1909-1998)
BARYCZ
Idę ku wam Gorc('.
jako kil pr::yslani.
gd::ie woda u ::ródla
pragnienie me koi.
S::c::ylÓwi lIhoc::y
pragnę ch/onąi' cis::ę
ona serce moje
mar::eniem kołys::e..
Tak pisała Malwa Chądzyńska Barycz. nauczycielka i poetka. kochąjąca ludzi i zachwycona
pięknem świata, który ją otacza!.
Urodziła si~ 9 października 1909 roku w Smodnej koło Kosowa. Ukończyła Seminarium Nauczycielskic Sióstr Niepokalanek w Slonimie koło Nowogródka oraz Instytut Pedagogiki Specjalnej w Warszawie. Wieloletnia nauczycielka IV PodczerlVonem, ZaIVoi, Lipnicy Wielkiej
na Orawic, II' Zakopanl:m i w Zespole Sanatoriów w Rabce. Pracowała w wielu organizacjach
i stowarzyszeniach: Klubie Poetyckim przy Oddziale Gorczańskiego Związku Podhalan w Rabce,
Kluhie EkologiC/nym, Polskim Towarzystwie Ludoznawczym - Oddział w Mszanie Dolnej,
którego byhlwielolctnim i aktywnym członkiem,
Twórczość poetycka Malwy Chądzyńskiej Barycz układała się w cykle: .,Tatry moja miłość",
..L przyrodą na ty", ..Rabka i Gorce". ,.Moim dzieciom", ..Świat dziecka", "Kobietom-matkom",
..Miłość i wierszc" .. .Papieżowi-Pielgrzymowi".
Wiersze poetki drukowano w wielu ezasopi,mach i tomikach poczji. W 1994 roku wicrsze Malwy Chądzyóskiej Barycz wydano w almanachu poezji religijncj ./ dllch wieje kędy chce .... a w 1977 roku w tomiku wierszy poetów rabezańskich Sereenl nw/o\t'ane. Malwa Barycz była laureatką VI Konkursu Poetyckiego "Serduszkowy
wiersz" organiZ\l\\anego przez Micjski Ośrodek Kultury w Rabce, 13 lutego 1998 roku został
wydany tomik wil:rszy Ali/oH: i lFiers::e. Malwa Barycz pisała:
IJ::iękllję I'anie
za trud. /zy. udręki.
więcej /ask mi da/e!;.
klólTch nie po/ic::ę.
IJ::iękllję ::0 :::vcie
w cielliu Twojej ręki
chcia/wll d/a Twej chwały
.~wiecii:jasnym ::lIic:::em.
Malwa ChądzYllska Barycz była odznaczona Krzy7.em Kav,;alerskim Orderu Odrodzenia Polski. Złotą Odznaką Związku Nauczycielstwa Polskiego, Odznaką ZNP za tajne nauczanie, Medalem Komisji Edukacji Narodowej. Odznaką Zasłużonego Działacza Kultury.
Zmarła 2 marca 1998 roku. Spoczywa na cmentarzu IVRabce.
Ka::imiera Łacny
264
JAN KAPLaN
(1915-1998)
Dnia 3D grudnia 1998 roku zmarł w Rabce w wieku 83 lat śp. mgr Jan Kapłon.
Urodzi! się 6 kwietnia 1915 roku IV Rabce. w rodzinie rzemieślniczo-chłopskiej.
))0
szkoly
powszechnej uczęszczał w Rabce. W czerwcu 1934 roku zdał egzamin dojrzałości w Ogólnoksztalcącym Gimnazjum im. Seweryna Goszc/.Yllskiego IV NOllym Targu. typu neoklasyczncgo.
W czerwcu 1938 roku uzyskał stopicń magistra praw na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Już w latach uniwersyteckich (1935 rok) wstępuje do Związku Podhałan .- Ognisko Rabka.
Z pasją poświęcał się pracy społecznej w środowisku nie tylko rabczm\skim - działał w Polskim
Towarzystwie Turystyczno-Krą;oznawczym.
Związku Podhalan. Polskim Towarzystwie Ludoznawczym Oddział Mszana Dolna. którego był prezesem od 1972 roku - do ostatnich chwil
życia. W 1989 roku na 65. Walnym Zgromadzeniu PTL wszedl w skład Zarządu (jjównego.
Od ł 985 roku był członkiem Towarzystwa Naukowego Płockiego. Omawiając zasługi śp. Jana
Kapłona dla ziemi gorczańskiej. nie sposób pominąć również jego pasji dokumentowania: liczne
publikacje, opracowania w rękopisach. wspaniałe rotogralie (zob. Udd=ial li' .\Is=anie Dolnej.
w: Kronika PTL (/895-1995). red. Z. Kłodnieki. Wrocław ł997. s. 142-ł45).
Za aktywną. pełml poświęcenia pracę społeczną i zawodową był wielokrotnie nagradzany
odznaczeniami:
- tytułem zasłużonego członka Związku Podhalan,
- srebrną odznaką prrK.
- medalem 4D-lecia Polski Ludowej nadanym z inicjatyw) Urzędu Miasta i Gminy Mszana
Dolna_
- Medalem Pamiątkowym w 75 rocznicę Ratownictwa Ciórskiego w Rance.
- odznaką za zasługi dla Województwa Nowosądeckiego.
Realizując swoje zainteresowanie turystyką zdobył małą Odznakę Narciarską i dużą srebrną
Gal'. Adwokatura uhonorowała go ..lłotą Odznaką Zasłużonego Działacza Zrzeszenia Prawników". W dowód uznania Zarząd Główny PTL nadal mu najwyższe wyrÓj.nienie - Członkostwo
honorowe.
Ostatnią oznakę - turystyczną - uzyskał IV roku 1987. Była lo ..Krajoznawcza oznaka im. Jana Pawła li" w stopniu brązowym - oznakę tę cenił sobie bardzo.
Odszedł od nas członek. naszego Towarzystwa. który do ostalnich chwil życia służył nam radą
i pomocą. Był człowiekiem wielkiego serca. pogodnego ducha. aktywnym działaczem społcCl.nym i regionalnym. Dobroć i subtelność promieniowała z całej jego istoly. Żcgnam)' śp . .lana
słowami Kazimierza Przerwy Tetmajera:
- dwie są święle r::ec=y
o sile aposlolskie).
- piękny i doblY duch c::łowiecy
li' gorącej piersi polskie).
Sp. Jan Kap/on został pochowany
ł999 roku.
na Cmentarzu
Komunalnym
w Rance
IV
dniu 2 stycznia
265
ZOFIA K1vllECIK
( 1916·1998)
Dnia 17 czenlea 199R roku zmarła w Mszanic Dolnej IVwieku 82 lat śp. Zofia Kmiecik. Była
członkiniq Oddziału II Mszanie Dolnej od 1954 roku. tj. przez 44 lata. Urodziła się 13 kwietnia
1916 roku IV Mszanic Dolnej. w rejonie zagórzańskim. który serdecznie pokochała. Aktywnie
uczestniczyła w pracach Oddziału. o czym świadczy fakt. że przez trzy kadencje. IV latach 19581963 i 1976-197R. oyla członkiem Zarządu Oddziału. Brała udział również IV walnych zgromadzeniach dekgalów. które odoywały się co roku w różnych miejscowościach kraju.
W 1936 roku I.olia Kmiecik ukończyła Prywatne Gimnazjum im. Marii Konopnickiej typu
humanislycznego IVWieliczce. uzyskując świadectwo dojrzałości. W 1938 roku ukończyła 2-klni
Wydział POCZ\()\\y Instytutu Administracyjnego.
W październiku 1938 roku podjęła pracę
w Urzędzie Pocztowym IVWarszawie. gdzie pracowała do wybuchu Ił wojny światowej. Następnie. do 1952 roku. pracowała II Urzędzie Pocztowym w Mszanie Dolnej. W latach 1952-1962
oyłą zatrLidniona w Pallslwowym Młodzieżowym Zakladzie Wychowawczym w Mszanie Dolnej
II' charakterze starszego księgowego. Później. aż do uzyskania emerytury. pracowała IV Urzędzie
Pocztowym II Mszanie Dolnej.
Zoli a Kmiecik oyła I\yiątkowo pogodną osobą. Z jej uśmiechem można oyło spotkać się codziennit:. Wszyscy. którzy ją znali. podkreślają zgodnie. i.e rozmowy z nią napawały optymizmt:m. Ryła uczynna i zawsze życzliwa dla ludzi.
Droga Pani Zofio' Niech Doory Bóg przyjmie Cię do swoj~j chwały.
Jan Kaplan
JAN KROCZKA
( 1906-1997)
Jan Kroczka urodzi I się 26 stycznia 1906 roku w Krakowie jako syn Franciszka i Marceliny
z d. l.aeh. Sz.kołę podsta\\ową oraz Państwową Szkolę Przemysłową ukollczył w Krakowie.
Podjął pracę kolejno IV ..zjednoczonych Fabrykach Maszyn i Samochodów S. A. Oświęcim",
..Państwowych Zakładach Inżynierii" w Warszawie. zakładzie ..Przemysł Pomocniczy" w Sędziszowie Małopolskim. II' innych zakładach państwowych i spółdzielniach oraz własnej lirmie
II Wołowie i Mszanic Dolnej. W różnych okresach Jan Kroczka piastował urząd ławnika, był
członkiem Naczelnej Organizacji Technicznej. czlonkiem sekcji Rady Rozwoju Ziemi Limanowskiej. czlonkiem T()\\arzystwa Miłośników Ziemi Sędziszo\\skiej i innych. Za całokształt swej
działalności ekonomiczno-g.ospodarczej
otrzyma! wiele dyplomów i listów gratulacyjnych
z wyrazami uznania. Był wpisany do Księgi Zaslużonych dla Ziemi Limanowskiej i miasta
Mszana Dolna. Był bezpartyjny.
Jan Kroczka oył twórcą wiciu usprallnień racjonalizatorskich. posiadał 5 patentów, z których
jeden. dotycz<\cy samochodu Fiat 621. w postaci rysunków i opisu przekazał do Muzeum Techniki w Wars/.allie. Był członkiem Światowego Związku Żołnierzy AK, odznaczony Krzyżem AK
i Medalem Wojska.
Od 1975 roku Jan Kroczka oył członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. Oddział
w Mszanie Dolnej. Zawsze brai żywy udział IV posiedzeniach, wykazywał wiele inicjatywy.
niejedna jego propozycja znalazła zastosowanie w Oddziale. W uznaniu zasług na polu kultury,
z oka,:i i stulecia Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego, został w 1995 roku wyróżniony Odznaką ..Zasłużony Działacz Kultury".
Jan Kroczka z.marl 20 lutego 1997 roku w wieku 91 lat i został pochowany na miejscowym
cmentarzu.
Helena Kroc::ka
266
ROMA
REINFLJSS
( 1910-199R)
W ostatnich latach unikał I\i.;kszych spolk'll1 czy konkrcncji. jcdnak na /apros/cnic
swojcgo. Krakowskiego Oddziału Polskicgo Towarzystwa Ludo/Jlawczego.
pr..'ybyl na sesj.; naukową związaną z 7-1.
Walnym Zgromadzeniem
DdegaróII i jubileuszem
IOO-lecia tegoż Odd/jalu. Na o[\\,m:iu sesji przyj,,!.
obok innych z_aslużonych jego członków. podzi.;kow,mie i kwiaty za wklad 1\' prace T(lI\arzystwa. Prly
tej okazii spotkal si.; i z ożywieniem
rozmawial z widoma dawnymi uC/Jliami. wsp()lpracO\\Ilikami.
pr/)jaciólmi
i znajomymi:
na spotkanie [O\I·arzyskie. ,mi na \\}ciccz.k.; nic dal si.; mun(l\\ić. Nikt
nie przypuszcza!, że \\idzimy go ostatni raz. N'bt.;pnego dni'L 26 wr/.eśnia odszedł na /al\s/.c.
Roman Reinfuss. syn Franciszka
i 7.olii z Mnerków.
urod/il si.; 27 maja 1910 roku \\ Pr/.eworsku. ale dzieeiI1stwo i mlodość sp.;dzał \V innych miastach małopolskich.
zwłaszcza 1\ Tarnowie i Gorlicach . .kgo ojciec s.;dzia zmarl w 1919 roku. ale \\ rodzinie bylo \\i<,:cej pmwnik(l\\.
toteż. i Roman studiował
na UJ prawo. z którego magisterium
u/yskal w roku 19.15. Aplikacja
w kancelarii notarialnej
1\ (;orlicach
ulwierdz.ila go w przekonaniu.
iż nic jesl to /.'I\\ód dla niego.
WCl.eśniej. pode/as
I\ędrów'ek
po l3eskidz.ie Niskim. zainteresO\\al
si.; pO\\'ażnie kultur" Lelllklm. a swój pierwszy artykuł o Iemkowskim
paster~;(wie opuhliko\lal
II roku 19.11. Wledy też
nawi'lzal
kontakt z Sewerynem
Udzidą
dyrektorem
krakO\\skic),!.o Mu/cunl
Ltnogralic/.ncgo.
ucz.;szczal także jako wolny sluchacz na zajęcia prof. K. MoszYl1skiego.
Gdy Roman Rcinfuss zrczygnowal
z kariery prawnie/cj.
S. {Id/ida
z.aproponował
mu asystenlurę w muzcum. a po roku mianował go kustoszem.
Jako pracol\nik
MU/.eum podj<tł R. Reinfuss regularne studia elnograliczne
u prof K. Dobrowolskiego
(proi'. MoszYl1ski obj;,1 wówcz.as
katedr.; w Wilnie) i został jego asystcntem.
Pode/as
okupacji
niemieckiej
nadal opiekował
się
zbiorami muzealnymi.
ale jako do/Orea, później laborant. Ig.odnil~ /. zaleceniem
wladz konspiracyjnych strzegł ich przed rozkradaniem
i wywoz<::m. Po wojnic. już \1 1945 roku skolH.:zył studia.
a w rok później uzyskał doktorat na podst3\\ie
pracy l.f!/IlkO\l'iejako
kowanej w 1949 roku w .,Pracach
i Materiałach
[·:tnograliunych".
jako
we
samodzielna
pozycja).
W roku
1953 uKalala
si.; jego
gm/w elllogra/fena
(opublia wznowionej
w roku 1998
praca hahilitacyjna
/'olskif! druki Illdo·
płótnie. ale wlaśnie wtedy zostały zniesione przcwody habilitacyjnc.
Roman Reintilss do roku 1951 kontynuowal
pracę w Muzeum J:tnograliunym
\1 KrakO\\'ie (kustosz i zastępca dyrektora).
alc już na przełomie
lat 1945/1946
powierz.ono mu /organi/O\I,mie
studi()w etnografiCl.nyeh
na reaktywowanym
{Jniwersytecie
Wrochl\\skim.
),!.dzie pracowal do roku
110
ł 949. początkowo
jako
wykladO\\ea.
potem
/ast.;pca
prolcsora
i ~icrownik
katcdry.
Na Dolny m
Śląsku pmwadzil / niellielkim
/espolell1 prace lerenol\e nad zahytkO\\ym
hudollnicll\em
drewnianym. nad kulturą osi<::dlanej (u ludności. a tab.e dokumelltOllal
zbiory dolnośhlskich
muzc(·lII.
Pod koniec 1946 roku podj'1ł si,,: now'ego zadania. które /aci,vy!o
na calym jctw dals/ym życiu
i zawodowej karier/.c. lostal kienl\lnik iem Sekcji Idobnict\la
w p(l\\slaly m w (\wczas 1',l/'lS(\1 ()\\y f1l
267
Instyluci<: Badania Sztuki I,udow.:j, Pla<:ówka til włąo.onu
po czt.:rech latach do Państwowcgo
Instytutu Sztuki, a \\ 195') roku do Instytutu Sztuki PAN. poszcrzalu stopniowo sw~i zakres badawczy i po kilku lalach ohi.,:ła całość z,agudni<:ń związanych
z ludową kulturą plastyczną
tradycyjną
i WSP(')lez.:sną R, R<:infuss. kllll'y \\ roku 1955 uzyskał Iytul proksora nadzwyczujnego,
a w 1971
roku - z\\ yczajn<:go, rw\\adził
ją prl.<:/. 34 iat,l do koń<:a 19S0 roku. kicdy to prz<:szedł na <:merytu1''':, Mial wlasną oardm sz<:roko zakrojoną koncepcj.,: badań nad szluką ludową. której nie dane mu
hylo r<:aliz,o\\ać nigdy z takim rozmachcm.
jak planował. Do tcgo bylby bowiem potrzcbny caly
inslytut. a ni<: kilkuosooowa
praco\mia,
Poprzcz badania wykopaliskowc.
kwcrcndy
muzealne,
archiwalnc i bibliogruliC7..n<:. a rrz<:d.: wszystkim dokumentację
w terwie pragnął stworzyć ogromn.:
archiwum sztuki lud(l\\<:j. któr<: stanowiłoby
bazę dla opracO\\ań monograficzny<:h
i syntdyonych,
ProC Rcinfuss ni<: z\\'i'l/al si.,: na Siak z żadną uCi'e1nią. jcdnak dzialalność
dydaktyczna
stanowiła wain<: role j<:go pracy i zaint<:r<:sowań, Rozpocząl ją, jak wspomniano.
nu uniwersytc<:ie
Wrocla\\skim,
W lalach 1946-1949 wykladul równocześnie
':Inografię
w Wyższcj Szkole Nauk
Spokcznych
\\ Krakowi<:. a " latach 1951-1963 sztukę ludow,! na krakowskiej
Akadcmii
Sztuk
Pi.,:knych, W roku 1951 podj'lł zaj.,:cia z<: sztuki ludowej w Katedrz<: Etnografii
Słowiun
UJ
i pnmadzil
j.: do polO\\y lat SO, Najwi.,:cej satysfakcji
przyniosła
mu jednak praca na UMCS
w Luhlini<:, W 1957 roku r<:aklywował tam katedr.,: etnograłii.
którą prowadził
przez 10 lat. WychO\\al w tym czasi<: Irzy rocmiki
absoh,cntów
(13 osóh) i promowal
si'<:ściu doktorów,
Byl
doskonalym
dydaklyki<:m.
wykładał jasno i jcdnocześni<:
z wiełkim zapałem. Ze swoimi lubelskimi absolwentami
zachowal do końca ścisłe przyjacielskie
wiFY,
!ainlcr<:sowania
naukm\o-badawczc
Romana R<:infussa byly s/,crokic. koncentrowały
si~ jednak w d\\llCh ohszarach.
kultury ludow<:j Karpat i jej powiązań z krajami bałkailskimi
oraz sztuki
ludo\\ej \\ Polsc.: i krajach są~i.:dnich, Od kuhury ruskich mieszkai1ców Beskidów rozpoczął. Matcriały zebran<: w latach lr/.ydziestych
na Lelllkowszczyinie.
a także wśród Bojków.
Rusinów
Szlachtowskich
i /Iuculów nabrały bc/.cennej wartości po przesiedleniach
Lemków i 13ojków. Badania wśród L<:mklll\ \\znowił. gdy zaczęli rowracać do swych dawnych si<:dzib. Wyniki badai1 opracował w licznych arty kułach. a także w książce .~'/adami l.e/tlków (wyd, "Kraj". 1990), Żywo intere~owala go również kultura rói.nych grup górali polskich oraz pogranicze
mie,:dzy ludnością górską
a mieszkallcallli
nizin, I,'lunie
tcj tematyki dotyczy ponad 70 pozycji w bibliografii jego dorobku,
opublikowanej"
19S0 rokul. a róinicj. na cmeryturze. wielokrotnie
do niej powracał.
O ludO\\'<:j szluc.: i rz<:miośk artystycznym
traktowała
większość
z J 4 pozycji książkow)'ch
Romana Reinfussa.
m,in, (;ul'/lcilrslll'O
ludowe (1955), M"h/arslwo
ludowe w Polsce (1977).
LudOI!''' km!'ills!l!'() ilrlrs/l'C::II" (19RO). I,udow'a r::e:ba kamienna
l>' Polsce
(1989). dziesi,)tki
arlyku/(m
i rrz)o) nków, a takie zwi.,:z-'J zarys całości - S::/lIka ludowa 1-1' Polsce (1960). Każdą
rozprawę przygotll\\'ywal
nadcr staranni<: od stron)' mat<:rialowej. w historycznym
kontekścic,
Prof Rcinfuss ni<: byl uczonym typu gabinetowego.
Mimo. iż inter<:sowały go problemy teorel)Czn<: i mdodołogiun<:.
pozoslawial jc dla następców
uważając. ż<: priorytet ma dokumentacja
terenowa i \\Sl~rne opracowania
zebranych
materia/ów.
Pasjonowało
go również muzcoznawstwo. zwłaszcza skans<:Tllll\ ski<:. strój i kostiumologia.
popularyzacja
nauki. a także działalność
na
rzcu ochrony s/.luki ludowej i l(llkloru. Swkal rozwi,!zań.
które umożłiwilyby
nie tylko przetrwanie. ak i rozwój tych dziedzin. zwłaszcza zanikai,!cych
rękodzieł.
W C/,ynnym i pracowitym
jego życiu ni<: było czasu na rozrywki.
niewiek
pozostawało
go
na \\ypoczyn<:k
czy działalność
organizacyjną
Ni<:przypadkowo
jednak otrzymał
tytuł honorowego członka 1''11. (19S0 rok), W jcgo po\mjcnnej
historii tmale się zaznaczył.
chociai
raczcj
ni<: pOlkjnHmał
siC; wysokich hmkcji. Tylko w pierwszych
JÓZ<:I~1(Jajka. S<:kr<:tarza (ien<:raln<:go, Prowadził
wtedy
powojennych
kadencjach
był zastąpcą
s<:kcję metodologiczną
przy IG oraz
s<:kcj.,: poradnictwa
dnogratlcll1ego.
Potcm jeszczc wielokrotnic
należal do Zarządu Głównego.
do zesp0!<'lI\ redakc)jnych
m,in, .. Ludu", recenzował
wydawnictwa.
brał udział \V ważnych dyskusjach.
np, na 1<:lllal I'olski"p'o
ii/lasu e/l7ogra/ic::I7"p'o,
czy Instytutu
Kultury
Matcrialn<:j,
C:zyn-
Cicśla-Reinlllssowa. /lihliogmlia prac Nomano Rem[l/Ssa, ..Lud'· 1980. s, 53-66, Ta sama ukazala si,
L Smwk 1980, Obejmowała 268 pO/ycji, Do polowy 1988 roku liczba ieh wzrosla
(\ około 110 daiS/.) ch poz\'cji,
I /,
w .. A.:ta SkansclHllogiea"
268
nie uczestniczył w wielu zjazdach Towarzystwa. wygłaszał referaty na temat etnografii i sztuki
ludowej Białostocczyzny ( 1961). Limanowskiego (1968). Lubelszczyzny (1973 i 1985). o potrzebie międzynarodowych badań karpackich (1956) i in. W Krakowskim Oddziale I'TL brai udział w
wielu pracach zarządu. inspirował różne jego poczynania. m. in. w 1960 roku jako wiceprezes
Oddziału zainicjował zespołowe badania nad kultura tradycyjną podkrakowskiej wsi Tyniec.
Z zapałem przystąpiło do nich 20 osób. niestety dla wi.;kszości był to zapał słomiany i do opracowania monografii tej wsi nic doszło.
Prof Reinfuss należał do Komitetu Nauk Etnologicznych. do kilku komisji naukowych przy
krakowskim Oddziale PAN. z których Komisję Etnograficzną prowadzi I w lalach 1984-1991.
Przyczynił się \\ ydatnie do powstania Stowarzyszcnia Twórców Ludowych w 1967 roku i do
końca patronowl1ł pracom tcgo Stowarzyszenia. Był postacią znan'l i powai.aną w kręgu ludowych artystów i miał wśród nich wielu oddanych przyjaciół. W kondukcie pogrzebowym. odprowadząjącym prochy Romana Reinfussa. niezwykle licznym jak na zimn'ljesicnn'l szarugę. można
było zauważyć górali. krakowiaków. a także Lemków w tradycyjnych strojach. A żegnało go
przeciągle buczenie pasterskich trombit.
I:\•••
a Fry.\'·l'ietras=kowa
LJzupdnienil:
Artykuły opublikowane wIornie 82 ... Ludu" tłumaczyli:
D. N. Collins . .I. lJrry. Maria Antonina C=aplicka. Życie i praca w Wielkiej Brytanii i na SyberiiZbigniew .Iasiewicz (z języka angielskiego):
E. l3ockhorn.
O. Bockhorn.
Ponownie IV domu? Siedmiogrod=cy Landlerc;:ycy międ=y Rumunią
Mirosław Rucki (zjęzyka niemieckiego):
R. Merkien':. KulIlIm ludowa Wileńs=cy:ny w pierws=ej połowie XX wieku - Mirosław Rucki,
Monika Leonowicz (zjęzyka rosyjskiego).
i Austrią - Renata Misiewicz.
Książka doskonała jako upominek i jako ir6dło wiedzy o tradycyjnych
strojach ludowvch.
Prawie wszystkie ubiory ludowe w jednej książce, bogaty i nader przystępnyopis.
Teresa Karwieka,
Ubiory ludowe w Polsce, Wrocław 1995
(s. 156,81 ilustracji. 5 barwnych tablic;
cena 12,00 zł
W publikacji tej autorka przeanalizowala
ubiory ludowe pod wieloma
aspektami. Najwięcej miejsca poświęciła zróżnicowaniu
regionalnemu
wiejskich ubiorów, przybliżyła
również rolę stroju ludowego jako wyrazu zamożności, stanu cywilnego, wieku; opisała stroje odświętne i obrzędowe.
Zamówienia
prosimy kierować na adres wydawcy:
POLSKlE TOWARZYSTWO
LUDOZNAWCZE
ul. Szewska 36
50-139 Wroclaw
tel. (0-71) 344-46-13
W oparciu
o rękopis będący w zbiorach Archiwum Naukowego
Polskiego Towarzystwa
Ludoznawczego,
w ramach serii "Archiwum
Etnograficzne"
(t. 36, cz. I, II, Jll)
ukazała się publikacja:
----_~~o--c=-----Brzozowa
Jan Świętek,
i okolica Zakliczyna
Obraz etnograficzny,
nad Dunajcem.
Zbiór z lilII 1197-190(1.
cz. I:
Oko/im
U lIt
(ubiór, pożywienie,
d01l1os1 \\,0)
I
Pram
(pastersl wo, hodow lil, ps/.C7.ci;ll'sl wo,
rolnictwo, ogrodnictwo,
rzemiosło, hilmlel)
Wrocław
1989, s. 234,
cClla 'i.OO zł
C7 ..
(wyobra7.enia,
kultura
II:
WierzeJ/iII
[etyka), kult, wL'lcrVllilrin, 1cc7.I1iclwo)
Wrocła w 1998. s. 247,
cCllal S,OO zl
cz. Ill:
LI/dl/OŚć. T~ody
Zwyczaje i I'vj{'cin /llr/WI/C
(I{odzina).
Wroclaw
19<J9 (w druku)
cena ok. 1".00 zł
-----c:o::::~~o_C>o-----Zamówienia
prosimy
kierować
Ila adres wydawcy:
POLSKIE TOWARZYSTWO LUDOZNAWCZE
50-139 Wrocław
ul. Szewska 36
leI. 071/344-46-13
, ,
NOWOSC
wserJl
ATLAS POLSKICH STROJÓW LUDOWYCH
Jan Wieick, Strój Górali Łąckich,
Wrocław 1999 (cena: 20,- zl)
Oferujemy również innc tytuly z tcj serii:
I. J. P. Dekowski,
2. J. Swieży,
Strój podlaski
3. F. Klonowski,
4. B. Kaznowska,
5. T. Seweryn,
Strój sieradzki,
1959
W-w
(nadbuża{ISki),
Strój wanni{lski,
W-w
W-w
195!!
(10,- 1.1)
1%0
Strój bilgorajsko-tamogrodzki,
Strój krakowiaków
(10,- zl)
wschodnich,
(10,-
W-w
W-w
1958
I%0 (reprint
(I U,- zł)
J
991)
(ll,-
Zamówienia prosimy kierować na adres:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
ul. Szewska 36
50-) 39 WROCŁAW
tel. 071-344-46-1 J
7.1)
1.1)

Podobne dokumenty