Wrocław, 22.10.2012 Języki programowania – lista 4: proste

Wrocław, 22.10.2012
Języki programowania – lista 4: proste problemy numeryczne, funkcje i wyjątki
1. W wykładzie 2, na slajdzie nr 49, przedstawiono program znajdujący medianę temperatur. Może on nie
działać poprawnie, gdy zebrano parzystą liczbę temperatur.
a) popraw program,
b) uzupełnij go o liczenie średniej geometrycznej lub harmonicznej.
2. Napisz program będący bardzo prostym kalkulatorem. Niech obsługuje cztery podstawowe operacje:
dodawanie, odejmowanie, mnożenie i dzielenie – na dwóch operandach. Program powinien prosić
użytkownika o podanie trzech argumentów: dwóch wartości typu double oraz znaku reprezentującego
rodzaj działania. Jeśli użytkownik wpisze liczby 35.6 i 24.1 oraz znak +, program powinien zwrócić
komunikat „Suma liczb 35.6 i 24.1 wynosi 59.7”.
3. Napisz program rozwiązujący równanie kwadratowe postaci a*x^2 + bx + c = 0. Utwórz funkcję obliczającą
i zwracającą pierwiastki tego równania po podaniu a, b oraz c. Jest mały problem – jeśli b^2 – 4ac wyniesie
mniej niż zero, to nie da się wykonać obliczeń. Zgłoś wtedy wyjątek. Niech ta funkcja będzie wywoływana
przez funkcję główną programu, która powinna przechwycić wyjątek, jeśli zostanie zgłoszony. Jeśli program
wykryje w ten sposób, że równanie nie ma rozwiązań w zbiorze liczb rzeczywistych – niech wydrukuje
odpowiedni komunikat.
4. Napisz program znajdujący wszystkie liczby pierwsze z zakresu od 2 do max działający wg następującego
pomysłu: Napisz funkcję sprawdzającą, czy daną liczbę można podzielić bez reszty przez mniejszą od niej
liczbę pierwszą, której parametrem będą sprawdzana liczba oraz wektor liczb pierwszych. Następnie napisz
pętlę działającą w zakresie od 2 do max, sprawdzającą czy kolejna liczba jest pierwsza i jeśli tak, dodającą
ją do wektora liczb pierwszych. Wreszcie napisz pętlę wyświetlającą wszystkie odnalezione liczby pierwsze.
Dla ambitnych
5. Napisz program do gry w zgadywanie liczb. Użytkownik wymyśla sobie jakąś liczbę z zakresuvod 1 do 100,
a program próbuje odgadnąć, co to za liczba, zadając różne pytania (np. „Czy ta liczba jest mniejsza niż
50?”). Program powinien być w stanie odgadnąć liczbę po zadaniu nie więcej niż siedmiu pytań.
6. Zaimplementuj prostą grę w zgadywanie i nazwie „byki i krowy”. Program ma wektor czterech cyfr,
a zadaniem gracza jest odgadnąć te cyfry w kilku próbach. Jeśli do odgadnięcia jest liczba 1234, a gracz
wpisze 1359, program powinien wydrukować odpowiedź „1 byk i 1 krowa”, ponieważ gracz odgadł jedną
cyfrę na właściwej pozycji (byk) i drugą na złej pozycji (krowa). Gra toczy się, aż użytkownik odgadnie
wszystkie cztery cyfry na właściwych pozycjach. Zamiast zapisywać wartość do odgadnięcia na stałe w
programie, użyj generatora liczb pseudolosowych rand() z części biblioteki standardowej on nazwie cstdlib.
Generator zwraca liczbę całkowitą z zakresu 0 do RAND_MAX. Aby zmienić zakres na 0..9 możesz użyć
operacji modulo. Zauważ, że sekwencja kolejnych liczb pseudolosowych zawsze jest taka sama. Aby tego
uniknąć, należy przed pierwszym losowanie wywołać funkcję srand(n), gdzie n jest ziarnem generatora,
która powinno z każdym uruchomieniem programu być inne. Jak to osiągnąć? Można prosić użytkownika
o podanie dowolnego n. Często jednak inicjuje się generator liczb losowych aktualnym czasem
systemowym. Aby pobrać czas systemowy użyj funkcji time(NULL).
Powodzenia!
Witold Dyrka i zespół