D - Sąd Rejonowy w Kłodzku

Sygn. akt IV P 33/14
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 15 września 2014r.
Sąd Rejonowy w Kłodzku – Sąd Pracy
w składzie:
Przewodniczący SSR Andrzej Józefowski
Ławnicy Krystyna Błotnicka, Krystyna Trojanowska
Protokolant Małgorzata Sypek
po rozpoznaniu w dniu 15 września 2014r. w Kłodzku
sprawy z powództwa J. D. (1)
przeciwko S. M. w K.
o przywrócenie do pracy i odszkodowanie
I. zasądza od strony pozwanej S. M. w K. na rzecz powoda J. D. (1) kwotę 22 500zł (dwadzieścia dwa tysiące pięćset
złotych), tytułem odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę, z ustawowymi odsetkami od
dnia 18 kwietnia 2014r. do dnia zapłaty;
II. oddala powództwo co do roszczenia o przywrócenie do pracy;
III. zasądza od strony pozwanej S. M. w K. na rzecz powoda J. D. (1) kwotę 257zł (dwieście pięćdziesiąt siedem złotych),
tytułem zwrotu kosztów procesu;
IV. nakazuje stronie pozwanej S. M. w K. uiścić na rzecz Skarbu Państwa (Kasa tut. Sądu) kwotę 4 500zł, tytułem
opłaty sądowej, od ponoszenia której powód był ustawowo zwolniony;
V. wyrokowi w punkcie I do kwoty 7 500zł nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.
Sygn. akt IV P 33/14
UZASADNIENIE
Powód J. D. (1) domagał się przywrócenia powoda do pracy u strony pozwanej na dotychczasowych warunkach pracy.
W uzasadnieniu pozwu powód podał, że był zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas
nieokreślony od dnia 18 maja 2011r. na stanowisku Prezesa Zarządu S. M. w K. za wynagrodzeniem 6.500,00 zł brutto
miesięcznie. Pismem z dnia 29 stycznia 2014r. powód został poinformowany, iż w trakcie posiedzenia Rady Nadzorczej
S. M. w K. w dniu 28 stycznia 2014r. został złożony wniosek w przedmiocie odwołania powoda z funkcji Prezesa
Zarządu S. M. w K.. Jednocześnie zaproszono powoda do wzięcia udziału w posiedzeniu Rady Nadzorczej zwołanego na
dzień 11 lutego 2014r. o godz. 16:00 celem odniesienia się do tegoż wniosku. Powód w dniu 11 lutego 2014r., korzystając
z zaproszenia od godziny 16:00 przebywał w swoim gabinecie w siedzibie S. M. w K. przy ul. (...). Około godziny
17:15 Przewodniczący Rady Nadzorczej S. M. w K. S. K. wyszedł z posiedzenia Rady i wszedł do gabinetu powoda, po
czym oświadczył w obecności pozostałych członków Zarządu: M. G. i M. B., iż Rada nie zgadza się na wysłuchanie
powoda w sprawie wniosku o jego odwołanie. Informacja ta wzburzyła powoda, który źle się poczuł i udał się do
miejsca zamieszkania. Powód w godzinach wieczornych poczuł się jeszcze gorzej i około godziny 19-tej prywatnych
samochodem został przewieziony do Szpitala Miejskiego w K. przy ul. (...) la, gdzie przebywał do dnia 23 lutego 2014r.,
o czym strona pozwana była informowania przez SP ZOZ w K.. Powód przebywał na zwolnieniu lekarskim.
Strona pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę pismem z dnia 11 lutego 2014r., zgodnie z którym stosunek
pracy zostanie rozwiązany z dniem 31 marca 2014r. Odpis uchwały Nr 2/2014 Rady Nadzorczej S. M. w K. z dnia 11
lutego 2014r. wraz z załącznikiem został przesłany powodowi listem poleconym. Przesyłka polecona została odebrana
przez dorosłego domownika w aktualnym miejscu zamieszkania powoda w dniu 17 lutego 2014r.
W ocenie powoda wypowiedzenie umowy o pracę zostało dokonane z rażącym naruszeniem przepisu art. 41 KP,
ponieważ zostało dokonane w czasie niezdolności do pracy z powodu choroby. Przesłanką przewidzianego w art. 41
KP zakazu wypowiedzenia umowy o pracę jest nieobecność pracownika w pracy z powodu jego choroby, która w
niniejszej sprawie miała miejsca z uwagi na fakt, iż powód od dnia 11 lutego do 23 lutego przebywał w Zakładzie Opieki
Zdrowotnej w K. Szpital (...) ul. (...) l (...)-(...) K.;
Strona pozwana S. M. w K. wniosła o oddalenie powództwa zarzucając, że podjęcie opisanej w pozwie uchwały
Rady Nadzorczej S. o odwołaniu powoda ze stanowiska Prezesa Zarządu i o rozwiązaniu z nim umowy o pracę za
wypowiedzeniem nastąpiło przed tym, jak stał się niezdolny do pracy z powodu choroby.
Uchwała ta została podjęta przez Radę Nadzorczą S. M. w K. w dniu 11 lutego 2014 r. około godz. 17:40. W uchwale
przewidziano, że przedmiotem głosowania ma być nie tylko odwołanie powoda ze stanowiska, ale i jednocześnie (jako
konsekwencja odwołania) wypowiedzenie umowy o pracę. Do projektu uchwały dołączono pisemne oświadczenie o
rozwiązaniu z powodem umowy o pracę za wypowiedzeniem.
Strona pozwana podkreśliła przy tym, że istotnie Przewodniczący Rady Nadzorczej w K. S. K. pisemnie zapowiedział
powodowi, że na posiedzeniu Rady z 11 lutego 2014 r. będzie mógł przedstawić swoje stanowisko wobec zarzutów
zgłoszonych we wniosku o odwołanie. Ostatecznie jednak po rozpoczęciu posiedzenia Rady przeprowadzono
głosowanie, w którym większość członków Rady opowiedziało się za tym, żeby powoda nie wysłuchiwać z uwagi na
to, że przez okres dwóch tygodni, jaki minął od doręczenia powodowi wniosku o jego odwołanie do dnia 11 lutego
2014 r. , tj. dnia posiedzenia Rady rozpatrującego ten wniosek, powód w żaden sposób się do niego nie odniósł. O
tej decyzji Rady powód został istotnie powiadomiony przez S. K., jednak mimo to pozostał w siedzibie S. (w swoim
gabinecie). Opuścił ją dopiero po tym, jak zarządzono przerwę w posiedzeniu Rady, w trakcie której część jej członków
wyraziła opinię, że przebieg posiedzenia Rady wskazuje na to, że wniosek o podjęcie uchwały o odwołaniu powoda i
rozwiązaniu z nim stosunku pracy zostanie uwzględniony.
Trzeba jednocześnie podkreślić, że w dniu 11 lutego 2014 r. do chwili opuszczenia zakładu pracy, powód wykonywał
swoje obowiązki pracownicze (podpisał też listę obecności).
Strona pozwana nie kwestionuje przy tym tego, że w dniu 11 lutego 2014 r. w godzinach wieczornych powód rozpoczął
hospitalizację, jednak w chwili podjęcia uchwały skutkującej rozwiązaniem z powodem stosunku pracy nie był on
niezdolny do pracy. Pogorszenie się stanu zdrowia powoda należy więc wiązać z podjęciem rzeczonej uchwały.
Co ważne, sam powód nie poinformował strony pozwanej o swojej niezdolności do pracy - informacja ta wpłynęła
do S. 19 lutego 2014 r. , co nastąpiło poprzez dokument pod nazwą - Zawiadomienie o hospitalizacji, skierowany do
strony pozwanej przez ZOZ w K. pismem z 17 lutego 2014 r.
Zaświadczenie lekarskie ZUS ZŁA stwierdzające niezdolność powoda do pracy w : okresie od 11 lutego 2014 r.
wystawione zostało 23 lutego 2014 r., a do S. wpłynęło 25 lutego 2014 r
Oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę zostało doręczone 17 lutego 2014 r., a więc w dniu - jak się później
okazało - w którym powód z powodu choroby był niezdolny do pracy. Nie przemawia to jednak za uwzględnieniem
powództwa - jak bowiem wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z 4 grudnia 1998 r., I PKN 491/98, Lexis.pl nr 335231,
OSNAPiUS 2000/2 poz. 47, Prokuratura i Prawo - dodatek 1999/6 poz. 41, „Art. 264 § 1 kp nie przewiduje
domniemania faktycznego doręczenia pracownikowi wypowiedzenia umowy o pracę, ale stanowi o 7-dniowym
terminie do wniesienia odwołania do sądu pracy. Termin ten jest liczony od daty doręczenia pracownikowi pisma
wypowiadającego umowę o pracę. Samo doręczenie to nie jest ograniczone, tak jak to przewiduje art. 41 kp odnośnie
do niemożności wypowiedzenia umowy o pracę w czasie urlopu pracownika lub innej usprawiedliwionej nieobecności
pracownika w pracy, może być zatem spełnione w każdym czasie".
Zdaniem pozwanej , warto w tym kontekście dodać, że powoda obowiązywały wymogi stawiane przez przepisy
rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania
nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy, a zwłaszcza § 2 ust. 2, zgodnie z którym: W razie
zaistnienia przyczyn uniemożliwiających stawienie się do pracy, pracownik jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić
pracodawcę o przyczynie swojej nieobecności i przewidywanym okresie jej trwania, nie później jednak niż w drugim
dniu nieobecności w pracy. Jeżeli przepisy prawa pracy obowiązujące u danego pracodawcy nie określają sposobu
zawiadomienia pracodawcy o przyczynie nieobecności pracownika w pracy, zawiadomienia tego pracownik dokonuje
osobiście lub przez inną osobę telefonicznie lub za pośrednictwem Innego środka łączności albo drogą pocztową, przy
czym za datę zawiadomienia uważa się wtedy datę stempla pocztowego.
Z uzasadnienia pozwu nie wynikają też okoliczności, o których mowa w § 2 ust. 3 [tego rozporządzenia, który stanowi,
że: Niedotrzymanie terminu przewidzianego w ust. 1 może być usprawiedliwione szczególnymi okolicznościami
uniemożliwiającymi terminowe dopełnienie przez pracownika obowiązku określonego w tym przepisie, zwłaszcza jego
obłożną chorobą połączoną z brakiem lub nieobecnością domowników albo innym zdarzeniem losowym. Przepis ust. 2
stosuje się odpowiednio po ustaniu przyczyn uniemożliwiających terminowe zawiadomienie pracodawcy o przyczynie
i okresie nieobecności pracownika w pracy.
Powód powinien więc był zawiadomić stronę pozwaną o tym, że jest niezdolny do pracy i że przebywa w Szpitalu nie uczynił tego jednak.
W ocenie strony pozwanej w wyżej opisanych przyczyn powód nie może skutecznie powoływać się na to, że do
rozwiązania z nim stosunku pracy doszło w okresie ochronnym, tj. w czasie nieobecności w pracy spowodowanej
chorobą. Przyczyną, dla której ustawodawca udziela w takich sytuacjach ochrony pracownikom jest unikanie sytuacji,
w której nieobecność w pracy jest wykorzystywana po to, żeby pozbyć się pracownika przez wypowiedzenie umowy
o pracę.
Powód wiedział, że 11 lutego 2014 r. Rada Nadzorcza S. będzie głosowała nad uchwałą o jego odwołaniu ze stanowiska
i wypowiedzenia umowy o pracę wiążącej strony. Jeszcze w dniu 11 lutego 2014 r. powód świadczył przy tym pracę.
Warte podkreślenia jest przy tym to, że powód znał treść projektu uchwały oraz załącznika do niej zawierającego
oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę.
Poza sporem jest przy tym w sprawie to, że przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę jest prawdziwa i konkretna.
.
Rada Nadzorcza S. M. w K. po przeprowadzeniu konkursu, uchwałą z 17 kwietnia 2014 r. wybrała nowego Prezesa
Zarządu w osobie B. H. - co ma znaczenie w kontekście żądania przywrócenia powoda do pracy.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny :
Powód J. D. (1) był zatrudniony u strony pozwanej na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony od dnia 18 maja
2011r. na stanowisku Prezesa Zarządu S. M. w K. za wynagrodzeniem 7.500,00 zł brutto miesięcznie;
( dowód : umowa o pracę zawarta z powodem k 7 ,)
Pismem z dnia 29 01 2014 r. powiadomiono powoda, że w dniu 28 01 2014 r. wpłynął wniosek o odwołanie powoda z
funkcji Prezesa Zarządu, wobec czego Rada Nadzorcza s. zwołała na dzień 11 02 2014 r. posiedzenie w celu rozpatrzenia
tego wniosku , na które zaproszono powoda
( dowód ; pismo do powoda z dnia 29 01 2014 r. k 8 )
W dniu 11 02 2014r. o godz. 16:00 powód był obecny w siedzibie s. i oczekiwał w swoim gabinecie, na zaproszenie na
posiedzenie Rady Nadzorczej. Około godz. 17:00, 17:15 przyszedł przewodniczący Rady S. K. i zawiadomił powoda,
że Rada Nadzorcza nie ma zamiaru w ogóle go wysłuchiwać. Powód poczuł się źle i w związku z tym opuścił S. i udał
się do domu. Przed godz. 19:00 poprosił, by zawieziono go do szpitala. Powoda przyjęto natychmiast na oddział. W
szpitalu przebywał bez przerwy do 23 lutego 2014 r., a następnie ze zwolnienia lekarskiego przez około 1,5 miesiąca.
( dowód : zaświadczenie o hospitalizacji k 62, zeznania powoda )
W dniu 11 lutego 2014 r. Rada Nadzorcza S. M. w K. z dnia 11 lutego 2014 r. podjęła uchwałę w sprawie: odwołania
Pana J. D. (1) ze stanowiska Prezesa Zarządu S. M. w K. i wypowiedzenia umowy o pracę.
Zgodnie z uchwałą Rada Nadzorcza S. M. w K., działając na podstawie Art. 62 ust. l pkt 2 i Art. 69 ust. 175 Statutu S.,
odwołała z dniem 11 lutego 2014r. Pana J. D. (1) ze stanowiska Prezesa Zarządu S. M. w K..
Jednocześnie, z przyczyny wymienionej w treści § l niniejszej uchwały Rada Nadzorcza wypowiedziała Panu J. D. (1)
umowę o pracę zawartą l8 maja 2011 r. z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie 31
marca 2014r i zwalnia Pana J. D. (1) z obowiązku świadczenia pracy w okresie wypowiedzenia.
Oświadczenie pisemne o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem stanowi załącznik do niniejszej uchwały.
( dowód : odpis uchwały Rady Nadzorczej S. M. w K. z dnia 11 02 2014 r. k 12 )
W załączniku do powołanej uchwały Rada Nadzorcza S. M. w K. oświadczyła, że rozwiązuje z zawartą z powodem
umowę o pracę z zachowaniem jednomiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynie w dniu 31 marca 2014r.
Przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę jest odwołanie Pana ze stanowiska Prezesa Zarządu S. M. w K. uchwalą
Rady Nadzorczej Nr (...) z dnia 11 lutego 2014 r.
( dowód : kopia załącznika do uchwały nr 2/2014 Rady Nadzorczej S. M. w K. z dnia 11 02 2014 r. k 13 )
Pismem z dnia 14 02 2014 r. przesłano powodowi odpis uchwały nr 2/2014 Rady Nadzorczej S. M. w K. z dnia 11 02
2014 r. w sprawie odwołania powoda ze stanowiska Prezesa Zarządu S. M. w K. wraz z wypowiedzeniem umowy o
pracę . Pismo to odebrał domownik powoda dnia 17 02 2014 r.
W okresie od 11 02 2014 r. do 25 03 2014 r. powód korzystał ze zwolnienia od pracy w związku z chorobą
( dowód : kopia zwolnienia lekarskiego k 63 )
Wynagrodzenie powoda w 2013 r. na stanowisku Prezesa S. M. w K. wyniosło 90 000 zł
( dowód : zaświadczenie o wynagrodzeniu powoda k 26 )
Sąd zważył :
Zgodnie z treścią art. 49 § 2 ustawy z dnia z dnia 16 września 1982 r. Prawo spółdzielcze ( Dz.U.2013.1443 j.t .)
członków zarządu, w tym prezesa i jego zastępców, wybiera i odwołuje, stosownie do postanowień statutu, rada lub
walne zgromadzenie.
Stosunek członkostwa w zarządzie spółdzielni nie jest stosunkiem pracy, lecz stosunkiem cywilnoprawnym. Członek
zarządu może być w każdej chwili odwołany z zarządu ( por. wyrok SN z dnia 9 grudnia 1985 r., I PR 107/85, OSNC
1986, nr 10, poz. 166).
Jak zauważył Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 grudnia 2012 r., II PZP 3/12, M. Spół. 2013, nr 2, s. 21, odwołanie
członka zarządu prowadzi jedynie do rozwiązania stosunku organizacyjnego, jaki łączył go ze spółdzielnią. Natomiast
w sferze stosunku pracy nie wywołuje skutków prawnych. Czynność prawna odwołania członka zarządu wywołuje
skutek dopiero wtedy, gdy organ odwołujący powiadomi odwołanego o treści uchwały podjętej w tym przedmiocie.
Zgodnie z art. 52. § 1. Prawo Spółdzielcze z członkami zarządu zatrudnianymi w spółdzielni rada spółdzielni nawiązuje
stosunek pracy - w zależności od powierzonego stanowiska - na podstawie umowy o pracę albo powołania (art. 68
Kodeksu pracy).
Według art. 52 § 2 powołanej ustawy odwołanie członka zarządu lub zawieszenie go w czynnościach nie narusza jego
uprawnień wynikających ze stosunku pracy lub innego stosunku prawnego, którego przedmiotem jest świadczenie
pracy.
Odwołanie z funkcji prezesa zarządu spółdzielni stanowi wystarczającą przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie
umowy o pracę, którą z nim zawarto w związku z powierzeniem tej funkcji.
Organ odwołujący z zarządu może jednocześnie dokonać rozwiązania lub zmiany umowy o pracę.
W przypadku odwołania członka zarządu z funkcji i wypowiedzenia mu umowy o pracę osoba zwolniona nie może
domagać się przywrócenia do pracy, nawet jeśli to zwolnienie było bezprawne. Jedynym roszczeniem przysługującym
tej osobie będzie odszkodowanie.
Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 grudnia 2012 r., II PZP 3/12, wskazał, iż w piśmiennictwie prawniczym
przeważa pogląd, że na gruncie obowiązującego prawa nie ma żadnych przepisów ustawowych, które wyłączałyby
stosowanie wobec wypowiedzenia umowy o pracę zawartej z członkami zarządu spółdzielni rygorów i ograniczeń
wynikających z powszechnego prawa pracy. W związku z tym Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 grudnia 2012 r.
wyraził tezę, w myśl której wypowiedzenie umowy o pracę zawartej z prezesem zarządu spółdzielni (mieszkaniowej),
dokonane po odwołaniu go z tej funkcji, powinno być poprzedzone konsultacją z zakładową organizacją związkową
z poszanowaniem art. 38 k.p. Nie oznacza to, że naruszenie przez spółdzielnię trybu konsultacji związkowej zamiaru
wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony odwołanemu prezesowi lub innemu członkowi zarządu
spółdzielni - automatycznie powoduje obowiązek uwzględniania przez sąd dochodzonego przez pracownika roszczenia
o przywrócenie do pracy. Roszczenie o przywrócenie do pracy takiego pracownika powinno być poddane analizie
na podstawie art. 45 § 2 k.p. - również w aspekcie, czy jego uwzględnienie jest niemożliwe lub niecelowe, a także
czy w związku z tym powinno zostać zasądzone odszkodowanie. Sąd Najwyższy w uzasadnieniu uchwały w składzie
7 sędziów z dnia 16 maja 2012 r., III PZP 3/12, zaznaczył, że uwzględnienie roszczenia o przywrócenie do pracy
odwołanego członka zarządu spółki, z którym niezgodnie z prawem rozwiązano umowę o pracę, może nastąpić tylko
w szczególnych wypadkach, stwierdzając, że oczywiście z racjonalnego punktu widzenia niepożądane jest kreowanie
stosunku pracy, w którym obowiązki pracownicze nie mogą i nie będą mogły być wykonywanie. Sąd pracy ma
możliwość wyboru za pracownika roszczenia o odszkodowanie zamiast zgłoszonego przywrócenia do pracy właśnie
wtedy, kiedy uwzględnienie tego ostatniego żądania jest niemożliwe lub niecelowe (art. 45 § 2 k.p. i art. 56 § 1 k.p. w
zw. art. 56 § 2 k.p.). Brak możliwości wykonywania obowiązków pracowniczych po restytucji stosunku pracy w pełni
uzasadnia zastosowanie tych przepisów i wybranie za pracownika roszczenia o odszkodowanie, bowiem przywrócenie
do pracy jest wtedy co do zasady niecelowe. W orzecznictwie SN przyjmuje się, że odwołanie ze stanowiska członka
zarządu spółki, które nie zostało skutecznie podważone w trybie przepisów prawa handlowego, z reguły stanowi
przyczynę uzasadniającą wypowiedzenie umowy o pracę (por. wyrok SN z dnia 3 marca 2011 r., II PK 201/10, LEX nr
1084554; z dnia 26 stycznia 2000 r., I PKN 479/99, OSNP 2001 nr 11, poz. 377), ponieważ z chwilą odwołania traci
on możliwość wykonywania swojej podstawowej powinności pracowniczej (świadczenia pracy). To z kolei pozwala
uznać, że nie jest możliwe uwzględnienie żądania przywrócenia do pracy.
W wyroku Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2012 r., II PK 248/11, wyjaśniono, że w razie wniesienia przez członków
zarządu odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę (art. 44 k.p.) nie podlega badaniu przez sąd pracy uchwała
walnego zgromadzenia lub rady nadzorczej dotycząca odwołania z funkcji w zarządzie, gdyż nie jest to sprawa z zakresu
prawa pracy (art. 476 § 1 k.p.c.). Kognicja sądu pracy obejmuje stosunek pracy, dlatego zakres ustaleń i ocen odnosi się
w takiej sprawie wyłącznie do wypowiedzenia członkowi zarządu umowy o pracę. Oceny co do naruszenia prawa sąd
pracy dokonuje na moment tych zdarzeń. Wadliwości określone w art. 42 § 3 pr. spółdz., powodujące uchylenie uchwał
walnego zgromadzenia spółdzielni o odwołaniu zarządu i powołania nowego zarządu, który wypowiedział umowy o
pracę członkom poprzedniego zarządu, nie powinny być ujmowane jako naruszenie przepisów o wypowiadaniu umów
o pracę w rozumieniu art. 45 k.p. Wynika to z odrębności dwóch stosunków prawnych, dlatego czym innym są przepisy
korporacyjne dotyczące powoływania i odwoływania organów spółdzielni oraz czym innym przepisy o wypowiadaniu
umów o pracę.
Niewątpliwie wypowiedzenie umowy o pracę zawartej z powodem posiada prawdziwą i konkretną przyczynę , którą
stanowi odwołanie powoda z funkcji prezesa zarządu pozwanej S.. Uchwała Rady Nadzorczej z dnia 11 02 2014r.
nie została w żaden sposób podważona i stanowi wystarczającą przyczynę uzasadniającą dokonane wypowiedzenie
umowy o pracę.
Trafnie jednak podnosi powód, że wypowiedzenie zawartej z nim umowy o pracę zostało dokonane z naruszeniem
przepisów prawa pracy o charakterze ochronnym, tj. konkretnie z naruszeniem art. 41 k.p.
Należy przyjąć, że wypowiedzenie umowy o pracę jest skutecznie dokonane z dniem, w którym oświadczenie woli tej
treści dotarło do adresata. Dlatego też nie można uznać aby za datę dokonania wypowiedzenia umowy o pracę zawartej
z powodem przyjąć dzień 11 02 2014r., czyli dzień podjęcia uchwały o wypowiedzeniu umowy o pracę z powodem
i sporządzenia oświadczenia w tym przedmiocie stanowiącego załącznik do uchwały Rady Nadzorczej o odwołaniu
powoda ze stanowiska prezesa zarządu.
W tej sytuacji za datę złożenia oświadczenia woli o wypowiedzeniu umowy o pracę należy przyjąć dzień , w którym
powód mógł się zapoznać z tym oświadczeniem woli, czyli najwcześniej datę 17 02 2014r., kiedy to pismo o
wypowiedzeniu umowy o pracę zostało doręczone domownikowi powoda. Niewątpliwie w tej dacie powód korzystał
ze zwolnienia od pracy w związku z chorobą, co pozwala przyjąć że wypowiedzenie umowy o pracę narusza art. 41 k.p.
Kierując się treścią art. 45 § 2 k.p., mając na uwadze charakter zatrudnienia powoda na stanowisku prezesa zarządu,
którego więź organizacyjna została zniesiona uchwałą o odwołaniu z tego stanowiska, a także okoliczność, że powołano
już nowego prezesa zarządu, Sąd uznał przywrócenie powoda do pracy za niemożliwe. W tej sytuacji Sąd zdecydował
o przyznaniu powodowi odszkodowania pieniężnego, które zgodnie z art. 47 1 k.p. jest limitowane wynagrodzeniem
za okres od 2 tygodni do 3 miesięcy, nie niższym niż wynagrodzenie za okres wypowiedzenia.
Za podstawowe kryterium ustalania wysokości odszkodowania w granicach określonych przez art. 471 należy uznać
wysokość szkody (art. 361 § 2 k.c. w zw. z art. 300 k.p.). Szkodą jest w tym przypadku utrata spodziewanych zarobków
spowodowana bezprawnym wypowiedzeniem umowy.
Ustalając wysokość odszkodowania, należy brać pod uwagę wszystkie okoliczności sprawy, takie jak podleganie
stosunku pracy pracownika szczególnej ochronie, jego możliwości znalezienia nowej pracy, a także stopień winy
pracodawcy, skoro odpowiedzialność odszkodowawcza ma nie tylko wyrównać poniesioną szkodę, lecz także być
sankcją wobec wyrządzającego ją podmiotu.
Funkcją odszkodowania przewidzianego w art. 471 k.p. jest kompensata szkody, jaką pracownik poniósł w związku z
brakiem możliwości uzyskiwania wynagrodzenia na skutek bezprawnego rozwiązania umowy o pracę. Trzeba jednak
podkreślić, że poniesienie przez pracownika uszczerbku majątkowego nie jest konieczną przesłanką dochodzenia
odszkodowania.
Z uwagi na okres zatrudnienia powód korzystał z okresu wypowiedzenia jednomiesięcznego, co oznacza iż należało
rozważyć, czy odpowiednie będzie przyznanie powodowi wynagrodzenia w wyższej wysokości niż odpowiadającej
okresowi wypowiedzenia.
Biorąc pod uwagę, że strona pozwana rażąco naruszyła przepisy kodeksu pracy dokonując wypowiedzenia sprzecznego
z przepisami ochronnymi kodeksu, jak również kierując się ustaleniem wysokości poniesionej przez powoda szkody,
który utracił wskutek wadliwego rozwiązania umowy o pracę możliwość zarobkowania w dość znacznej wysokości, Sąd
ustalił wysokość odszkodowania na kwotę 3-miesięcznego wynagrodzenia. Powód zajmował stanowisko kierownicze
i wskutek wadliwego wypowiedzenia został pozbawiony pracy w tak wyjątkowym charakterze, przez co nie można
oczekiwać, że ponownie podejmie zatrudnienie w podobnym charakterze. Dlatego też rekompensata pieniężna w
wysokości 3-miesięcznych zarobków jest w tej sytuacji odpowiednia do ciężaru naruszenia przepisów prawa pracy i
szkody w postaci utraconych przez powoda korzyści.
O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 k.p.c.
Sąd w orzeczeniu kończącym w instancji sprawę z zakresu prawa pracy, obciąża pozwanego pracodawcę na zasadach
określonych w art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr
167, poz. 1398 ze zm.) kosztami sądowymi, których nie miał obowiązku uiścić pracownik wnoszący powództwo lub
odwołanie do sądu (art. 96 ust. 1 pkt 4 tej ustawy) - ( por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 5 03 2007 r. I PZP
1/07 OSNP 2007/19-20/269..). Powód korzystał ze zwolnienia od kosztów sądowych co uzasadnia obciążenie strony
pozwanej kosztami sądowymi.
Na podstawie art. 4772 § 1 k.p.c. nadano z urzędu wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości
jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda.
Biorąc powyższe pod uwagę orzeczono jak w sentencji.