Jak z tego samego zrobić, coś innego?
Transkrypt
Jak z tego samego zrobić, coś innego?
Tworzywa z odzysku W poprzednim artykule przedstawiona została rodzina tworzyw typu WPC, czyli termoplasty napełnione celulozą. Materiały takie otrzymuje się mieszając podstawowe składniki, czyli celulozę i termoplast w sposób właściwy dla przetwórstwa tworzyw, czyli na wytłaczarce. Tak przygotowany materiał może być przetwarzane na maszynach typowych dla branży, czyli wytłaczarkach i wtryskarkach. Co jednak by się stało gdyby te same składniki zostały połączone ze sobą w całkiem inny sposób, typowy dla przemysłu drzewnego? Jerzy Żelaziński Rys. 1. Płyta wiórowa sklejana termoplastami z warstwą pianki poliuretanowej Wieści z pogranicza, czyli gdzie kończy się plastik, a zaczyna drewno Cz. 4 Jak z tego samego zrobić, coś innego? Tworzywa w płytach Tworzywa takie powstały w wyniku prac przemysłu meblarskiego nad poprawą jakości i redukcją kosztów wytwarzanych standartowo płyt wiórowych. Do przygotowania takiej płyty używa się zrębków drewnianych oraz kleju, najczęściej mocznikowego. Zamiast tego kleju zaproponowano zastosowanie rozdrobnionych odpadów z tworzyw termoplastycznych. Zamiast prasownia i suszenia mokrej masy wiórowej, prasowanie na gorąco suchej mieszanki drewna i polimeru. Tworzywa sztuczne używane do takich kompozycji to te, których temperatura uplastycznienia jest niższa niż temperatura degradacji drewna, czyli jakieś 230ºC. W praktyce większość popularnych termoplastów nadaje się do tego celu (LDPE, HDPE, LLDPE, PP, PS, ABS, PVC i inne). W prak22 PlastNews 4’2011 tyce do zaklejania płyt meblarskich najczęściej stosuje się tworzywa o najniższej temperaturze mięknienia, czyli polietylen (PE) i polistyren (PS). Oprócz płyt wiórowych próby z nowymi lepiszczami robione były na płytach opartych o rozwłókniony surowiec drzewny, czyli pilśniowych. Tabela 1 przedstawia jak zmieniają się parametry wytrzymałościowe płyt przy zastosowaniu odpadowych tworzyw termoplastycznych. Płyta „klasyczna” a z termoplastami Jak możemy zaobserwować pod względem mechanicznym płyty z termoplastami nieznacznie ustę- pują swoim odpowiednikom wytworzonym z udziałem kleju mocznikowego. Pod względem odporności na wilgoć płyty z termoplastami są zdecydowanie niż ich klasyczne odpowiedniki. Przy czym polistyren jest zauważalnie lepszy jako klej niż polietylen w obu aspektach. Odporność na wodę Tab. 1. Wpływ zastosowania odpadowych tworzyw termoplastycznych jako lepiszcza na własności płyt Typ płyty Wielkość Płyta wiórowa + PE Płyta pilśniowa + PE Płyta wiórowa + PS Płyta pilśniowa + PS Płyta wiórowa + Klej MF Płyta pilśniowa + Klej MF Wytrzymałość na zginanie Wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do płaszczyzny [N/mm²] 17,6 23,8 20,2 27,8 19,5 29,1 [N/mm²] 0,30 0,29 0,32 0,32 0,38 0.31 Klej MF – żywica mocznikowo – formaldehydowa Spęcznienie [%/2h] 7,2 6,1 6,4 5,6 12,3 10,8 [%/24h] 10,2 9,3 9,5 8,8 21,3 18,6 Nasiąkliwość [%/2h] 13,0 12,6 14,7 13,2 33,3 26,2 [%/24h] 15,2 16,1 16,8 15,6 62,0 53,7 Tworzywa z odzysku jest decydująca w przypadku płyt do zastosowań meblowych zwłaszcza w naszym klimacie. Modyfikowane płyty meblowe są zdecydowanie tańsze (odpadowe tworzywa zamiast kleju) oraz posiadają lepsze cechy użytkowe. Płyty izolacyjnoakustyczne do budownictwa Innym przykładem zastosowania odpadowych tworzyw wraz z wiórami czy pilśnią są płyty izolacyjno-akustyczne do budownictwa. Oprócz dwóch znanych nam wcześniej składników, tj. włókien celulozowych i spajających je termoplastów w skład takich płyt wchodzą również odpady pianki poliuretanowej. Technologia produkcji jest analogiczna jak poprzednio. Płyta ma układ warstwowy: najpierw warstwa wiórów spajanych polietylenem, następnie warstwa rozdrobnionej pianki poliuretanowej, a następnie druga warstwa wiórów z PE. Całość jest prasowana na gorąco, polietylen skleja wióry, a pianka PUR pod wpływem ciepła i ciśnienia skleja się sama ze sobą oraz z wiórami. Tabela 2 przedstawia właściwości płyty wiórowej spajanej PE z warstwą środkowa z odpadowej pianki PUR w porównaniu z typowymi materiałami izolacyjnymi. Dane zawarte w tabeli jednoznacznie wskazują, że innowacyjna płyta z rdzeniem poliuretanowym w porównaniu z klasycznymi materiałami izolacyjnymi jest, co prawda cięższe, ale nie ustępuje im pod względem przewodnictwa cieplnego, a jeśli chodzi o wytrzymałość mechaniczną to bije te materiały na głowę. Pokazane parametry wskazują, że płyta ta zachowując swoje właściwości izolacyjne pełnić może funkcje konstrukcyjne. Pomimo że powstała z odpadów jest lepsza niż pozostałe stosowane obecnie materiały. Dodatkowo płyta taka posiada doskonałe parametry akustyczne, czyli dobrze tłumi wszel- Tab. 2. Właściwości płyty wiórowej spajanej PE z warstwą środkowa z odpadowej pianki PUR w porównaniu z typowymi materiałami izolacyjnymi Rodzaj materiału izolacyjnego Gęstość materiału [kg/m3] Wytrzymałość na zginanie statyczne [N/mm²] Współczynnik przewodnictwa cieplnego [W/m*K] 30 150 300 1,2 1,3 3,8 0,03 0,05 0,07 350 21,0 0,06 Styropian Pianka poliuretanowa Płyta pilśniowa porowata Płyta wiórowa z dodatkiem pianki poliuretanowej spajana polietylenem Tab 3. Własności płyt typu OSB wykonanych z politereftalanu etylu (PET) i sklejanych polistyrenem (PS) Zawartość PS Wytrzymałość na zginanie w kierunku orientacji Wytrzymałość na zginanie prostopadle do kierunku orientacji Wytrzymałość na rozciąganie prostopadle do powierzchni Nasiąkliwość Przewodnictwo cieplne [%] 50 60 70 OSB/4 [N/mm²] 32,0 38,5 35,2 28 [N/mm²] 18,9 21,3 19,7 15 [N/mm²] 0,63 0,68 0,65 0,45 [%] 3,1 1,8 0,8 - [W/m*K] 0,14 0,15 1,15 - OSB/4 – wartości wymagane przez PN-EN 300 w stosunku do płyt typu OSB/4 Tab. 4. Parametry wytrzymałościowe płyt Tworzywo Płyta izolacyjna EPS XPS Gęstość [kg/m3] 300 350 400 500 20-30 30-40 kie dźwięki, zarówno przenoszone drogą powietrzna, jak i droga konstrukcyjną, co czyni je idealnym materiałem wykorzystywanym w budownictwie mieszkalnym. Naprężenie ściskające wzdłuż płaszczyzny płyty [N/mm²] Naprężenie ściskające prostopadle do płaszczyzny płyty [N/mm²] 0,15 0,26 0,36 0,40 0,19 0,29 0,46 0,54 0,08-0,15 0,15-0,50 Rys. 2. Płyta z płatków PET powstała w technologii OSB Płyty w technologii OSB Podobne do płyt wiórowych są płyty wykonywane w technologii OSB - Oriented Strand Bard, czyli płyty z wiórów orientowanych kierunkowo. Technologia pozostała bez zmian, ale zmieniono wszystkie użyte tam materiały. Jako klej odpadowy polistyren, zamiast wióra drewnianego odpowiednio cięte płatki PET. Płatki tworzywa muszą mieć kształt wydłużonego prostokąta. Tak, więc mamy tu dwa tworzywa termoplastyczne, z których jeden jest lepiszczem drugiego. Technologie produkcji takich płyt opracowała jedna z warszawskich uczelni. Brak jednak informacji na temat wdrożenia do produkcji tej technologii. Tabela 3 pokazuje, że płyty wykonane ta technologią parametrami przewyższają wymogi stawiane im przez normy budowlane, a są w całości wykonane z odpadów, czyli tanie i ekologiczne. Pozostaje tylko mieć nadzieję, że już wkrótce rozpocznie się produkcja takich materiałów. Płyty izolacyjne Bardzo podobna jest technologia płyt izolacyjnych. Tutaj płatki PlastNews 4’2011 23 Tworzywa z odzysku z butelek PET są mniejsze i w kształcie zbliżonym do kwadratu. Jako lepiszcza używa się żywic poliestrowych, a płatki nie są zorientowane poziomo w płaszczyźnie płyty tylko dość chaotycznie we wszystkich kierunkach. Dzięki temu płyta jest dość lekka i przepuszczalna dla wody. Materiał ten wykazuje własności termoizolacyjne, co pozwala na jego wykorzystanie w sposób podobny jak ekspandowany polistyren, a przy wyjątkowej odporności na ściskanie, przewyższającej ten ostatni, jest idealnym materiałem do ocieplania wylewek np. podłóg hal przemysłowych. Wodoodporność i przesiąkliwość takich płyt daje wytrzymały materiał na ocieplenia fundamentów budynków zapewniając jednoczesne odprowadzenie wód do drenażu. Materiał ten jest odporny na korozję atmosferyczną, biologiczną oraz chemiczną. Na postawione w tytule pytanie o naturę tworzyw otrzymywanych metodami opisanymi powyżej możemy jednoznacznie stwierdzić, że nie są to tworzywa plastyczne, pomimo że w części lub całości zostały wykonane z termoplastów. Powinniśmy je raczej przypisać do grupy tworzyw budowlanych i meblowych. Chyba na tym zakończymy tę mini serię o tworzywach z pogranicza, choć ciągle na świecie powstają nowe rodzaje takich materiałów. Opisanie ich wszystkich to zadanie dla opasłego tomu publikacji naukowej, a nie skromnego artykułu popularyzatorskiego. 24 PlastNews 4’2011