projekt budowlany - Przedsiębiorstwo Gospodarki Miejskiej Sp. z oo

Transkrypt

Rej. nr P155-921-2010
PROJEKT BUDOWLANY
ZADANIE:
NADBUDOWA, PRZEBUDOWA I REMONT BUDYNKU WARSZTATOWOGARAśOWEGO (NR 2), ROZBIÓRKA BUDYNKU MAGAZYNOWEGO
(NR 5 i 7) ORAZ ROZBUDOWA I REMONT WIATY STALOWEJ ( NR 6 )
OBIEKT:
BUDYNEK WARSZTATOWO-GARAśOWY ( NR 2 )
KOD CPV :
45213200-5
ADRES:
POLKOWICE, ul. Henryka Dąbrowskiego 2
Działka nr: 93, jedn. ewid. Polkowice-Miasto, Obręb: 2, AM-7
INWESTOR:
PRZEDSIĘBIORSTWO GOSPODARKI MIEJSKIEJ SP. Z O.O.
ul. Dąbrowskiego 2, 59-100 POLKOWICE
Oświadczamy, Ŝe projekt budowlany został sporządzony zgodnie
z obowiązującymi przepisami oraz zasadami wiedzy technicznej.
BRANśA ARCHITEKTONICZNA :
PROJEKTANT :
mgr
inŜ. arch. Jacek Roman
upr. nr 57/98/JG
SPRAWDZAJĄCY:
mgr inŜ. arch. Agnieszka Winiarska - Roman
upr. nr 113/00/DUW
BRANśA KONSTRUKCYJNA :
mgr
PROJEKTANT :
inŜ.
Leopold Abratkiewicz
upr. nr 221/01/DUW
SPRAWDZAJĄCY:
mgr inŜ.
Maciej Abram
upr. nr 1825/88
BRANśA INSTALACJI I SIECI SANITARNYCH :
PROJEKTANT :
mgr inŜ.
Marek Krzemiński
upr. nr 62/98/JG
SPRAWDZAJĄCY:
inŜ.
Krzysztof Skiba
upr. nr 64/98/JG
BRANśA INSTALACJI I SIECI ELEKTRYCZNYCH :
PROJEKTANT :
mgr inŜ.
Włodzimierz
upr. nr 2069/89
SPRAWDZAJĄCY:
mgr inŜ.
Niziołek
Lech Palarz
upr. nr 1136/83
JELENIA GÓRA, MARZEC 2010
P155-921-2009 Projekt Budowlany
Nadbudowa, przebudowa i remont budynku warsztatowo-garaŜowego (nr 2), rozbiórka budynku magazynowego (nr 5 i 7)
oraz rozbudowa i remont wiaty stalowej (nr 6) na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej w Polkowicach
przy ul.Dabrowskiego 2
Działka nr 93, Jedn. Ewid. Polkowice-miasto, Obręb : Nr 2
Spis treści
0.
I.
Spis treści
Oświadczenia, uzgodnienia, pozwolenia i zaświadczenia
str.1-3
str.4
1. Wypis i wyrys z aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Miasta Polkowice, pismo nr PA-7327/1-161/09 z dnia 2009.11.24
str.5-7
2. Informacja o wpływach eksploatacji górniczej nr 068/2009
str. 8
3. Techniczne warunki odprowadzenia ścieków wydane przez Przedsiębiorstwo
Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach pismo: l.dz. 22/ZWiK/U/2010 z dnia
23.02.2010 r.
str.9
4. Protokół badania wydajności oraz przeglądu i konserwacji hydrantów zewnętrznych
wykonany przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach z dnia
18.01.2010 r.
str.10-16
5. Oświadczenie - zgoda na rozbiórkę budynku magazynowego i oddzielacza błota, olejów
i benzyn wydana przez Przedsiębiorstwo Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach;
dnia 03.03.2010 r.
str.17
6. Uzgodnienie Projektu Budowlanego w zakresie zabezpieczeń na wpływy górnicze
wydane przez KGHM Polska Miedź SA : pismo RS/74/6311/2010 z dnia 11.03.2010 r.
str.18
7. Opinia Nr GG-74420/69/2010 z dnia 04.03.2010 r. Starostwo Powiatowe w Polkowicach
str.19-20
8. Decyzje o nadaniu uprawnień budowlanych
str.21-28
9. Zaświadczenia o wpisie na listę członków właściwych izb samorządu zawodowego
str.29-36
II.
Część opisowa
II.1. Projekt zagospodarowania terenu
II.1.1. architektura
II.1.2. sieci sanitarne
II.1.3. sieci elektryczne
str.37-46
str.47-52
str.53-57
II.2. Projekt architektoniczno-budowlany
II.2.1.
II.2.2.
II.2.3.
II.2.4.
architektura
konstrukcja
instalacje sanitarne
instalacje elektryczne
str.58-96
str.97-104
str.105-118
str.119-124
II.3. Informacja dotycząca bezpieczeństwa i ochrony zdrowia
III.
str.125-130
Część rysunkowa
III.1. Projekt zagospodarowania terenu
Nr rys.
1/PZT/1
str.131
Tytuł rysunku
Projekt zagospodarowania terenu
Biuro Projektowe PORTAL AB s.c.
Skala
Nr str.
1:500
132
58-560 Jelenia Góra, ul. Wolności 171, tel./fax 764-61-73, 764-61-74, e-mail : [email protected]
III.2. Projekt architektoniczno-budowlany
III.2.1.architektura
Nr rys.
Tytuł rysunku
Skala
str.133
Nr str.
Budynek warsztatowo-garaŜowy
01/AB/8
Rzut przyziemia
1:50
134
02/AB/8
Rzut dachu
1:50
135
03/AB/8
Przekrój I-I
1:50
136
04/AB/8
Przekrój II-II
1:50
137
05/AB/8
Przekrój III-III
1:50
138
06/AB/8
Elewacje
1:100
139
07/AB/8
Elewacje kolorystyka
140
08/AB/8
Karta kolorów
141
Nr rys.
Tytuł rysunku
Skala
Nr str.
Wiata
01/AW/2
Rzut przyziemia, rzut dachu , elewacje
1:100
142
02/AW/2
Rzut przyziemia, przekrój I-I
1:50
143
Skala
str.144
Nr str.
III.2.2. konstrukcja
Nr rys.
Nazwa rysunku
Budynek warsztatowo-garaŜowy
01/KB/6
Rzut fundamentów
1:100
145
02/KB/6
Ściany w osi 8-9-11
1:50
146
03/KB/6
Przekroje fundamentów
1:25
147
04/KB/6
Ściana w osi „10“
1:50
148
05/KB/6
Ściany w osi 6 -7
1:50
149
06/KB/6
Rzut więźby dachowej
1:100
150
Skala
Nr str.
Nr rys.
Nazwa rysunku
Wiata
01/KW/4
Rzut fundamentów i więźby dachowej
1:50
151
02/KW/4
Ściana frontowa wiaty w osi „A“
1:25
152
03/KW/4
Przekrój A-A + mur oporowy M1 ( w osi „B“ )
1:25
153
04/KW/4
Mur oporowy M2 ( w osi „16“ )
1:25
154
Skala
str.155
Nr str.
III.2.3. instalacje sanitarne
Nr rys.
Tytuł rysunku
1/IS/3
Instalacja centralnego ogrzewania, oraz instalacja
zimnej wody uŜytkowej – Rzut przyziemia
1:50
2IS/3
Instalacja kanalizacji sanitarnej i technologicznej, oraz
instalacja spręŜonego powietrza - Rzut przyziemia
1:50
156
157
Nr rys.
3/IS/3
Tytuł rysunku
Instalacja wentylacji mechanicznej w pomieszczeniu
warsztatowym, myjni i diagnostyce – Rzut przyziemia
Skala
1:50
III.2.4. instalacje elektryczne
Nr rys.
Tytuł rysunku
Nr str.
158
Skala
str.159
Nr str.
01/IE/03
Budynek warsztatowo-garaŜówy – Instalacje elektryczne
1:50
160
02/IE/03
Budynek warsztatowo-garaŜówy – Instalacja odgromowa
1:50
161
03/IE/03
Wiata – Instalacje elektryczne
1:100
162
I. OŚWIADCZENIA, UZGODNIENIA, POZWOLENIA
I ZAŚWIADCZENIA
II. CZĘŚĆ O PISO W A
I I . 1 . P R O J E K T Z AG O S P O D AR O W AN I A T E R E N U
1.
PRZEDMIOT INWESTYCJI
Przedmiotem inwestycji jest nadbudowa, przebudowa i remont budynku magazynowowarsztatowego ( nr 2 ), rozbiórka budynku magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowa i remont
wiaty stalowej (nr 6) na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w
Polkowicach przy ul.Dąbrowskiego 2.
Działka nr 93, Jedn. ewid. Polkowice-miasto, Obręb: Nr 2
1.1. Zakres całego zamierzenia budowlanego
Zakres całego zamierzenia budowlanego mieści sie w granicach działki nr 93, jedn. ewid.
Polkowice-miasto, obręb: nr 2 i obejmuje:
•
nadbudowę, przebudowę i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ),
•
rozbiórkę magazynu karbidu, smarów i oleju ( nr 5 i 7 ),
•
rozbudowę i remont wiaty magazynowej ( nr 6 ),
•
budowę i przebudowę przyłączy kanalizacji deszczowej w obrębie działki nr 93
•
budowę linii energetycznej zasilającej wiatę ( nr 6 ),
•
rozbiórkę oddzielacza błota, olejów i benzyn.
1.2. Kolejność realizacji robót
1. Nadbudowa, przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 )-Segment B
2. Przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ) - Segment A i C.
3. Rozbiórka oddzielacza błota, olejów i benzyn.
4. Rozbiórka magazynu karbidu, smarów i oleju ( nr 5 i 7 ).
5. Rozbudowa i remont wiaty magazynowej ( nr 6 ).
2.
PODSTAWA OPRACOWANIA
1. Umowa z Inwestorem
2. Oświadczenie Inwestora o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele
budowlane
3. Wypis i wyrys z aktualnego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Miasta
Polkowice, pismo nr PA-7327-1-161/09 z dnia 2009.11.24.
4. Informacja o wpływach eksplotacji górniczej nr 068/2009, KGHM Polska Miedź SA, Oddział
Zakłady Górnicze RUDNA z dnia 01.12.2009, pismo nr Gmi/II.2.2/068/610/268321/2009.
5. Mapa zasadnicza przyjęta do zasobów Powiatowego Ośrodka Dokumentacji GeodezyjnoKartograficznej w Polkowicach w dniu 25.11.2009r.
6. Uproszczone wypisy i wyrysy z ewidencji gruntów Powiatowego Ośrodka Dokumentacji
Geodezyjno-Kartograficznej w Polkowicach.
7. Specyfikacja istotnych warunków zamówienia
8. Wizje lokalne w terenie
9. Pomiary inwentaryzacyjne w okresie 09-10.2009 r.
10. Uzgodnienia z Inwestorem i UŜytkownikiem
11. Techniczne warunki przyłączenia
12. Dokumentacja archiwalna obiektów bazy PGKiM Polkowice opr. WBP Legnica
3.
PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest projekt zagospodarowania terenu w zakresie branŜy
architektonicznej dla: nadbudowy, przebudowy i remontu budynku magazynowo-warsztatowego
( nr 2 ), rozbiórki budynku magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowy i remontu wiaty stalowej
(nr 6) na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy
ul.Dąbrowskiego 2.
4.
ISTNIEJĄCY STAN ZAGOSPODAROWANIA TERENU
4.1.
Lokalizacja
Obiekty objęte zakresem opracowania zlokalizowane są na terenie bazy Przedsiębiorstwa
Gospodarki Miejskiej w Polkowicach przy ul. Henryka Dąbrowskiego 2, usytuowanej na działce
nr 93 (Jedn. Ewid. : Polkowice-Miasto, Obręb : 2, AM-7).
4.2.
Obiekty budowlane
Na przedmiotowej działce usytuowane są następujące obiekty budowlane :
1. Budynek administracyjno-biurowy (1)
2. Budynek warsztatowo-garaŜowy (2)
3. Budynek warsztatowy (nr 3)
4. Budynek magazynowo-socjalny (4)
5. Budynek magazynowy (5, 7)
6. Wiata stalowa (6)
7. Budynek magazynowy (9)
Przedmiotem opracowania niniejszej dokumentacji są niŜej wymienione obiekty:
4.2.1. Budynek warsztatowo-garaŜowy ( nr 2 ) - obiekt przeznaczony do nadbudowy,
przebudowy i remontu.
Segment A
Opis stanu istniejącego :
Budynek jednokondygnacyjny, nie podpiwniczony, z kanałem obsłgowo-naprawczym i
wewnętrzną myjnią estakadową. Budynek stanowi segment skrajny budynku warsztatowogaraŜowego ( nr 2 ). Segment A przylega do budynku warsztatowego ( nr 3 ). Na styku
budynków wykonano dylatację.
Budynek o konstrukcji murowanej ze stropodachem Ŝelbetowym.
Segment A pełni funkcję obiektu warsztatowego z myjnią estakadową.
Dojazd do obiektu utwardzonymi placani manwerowymi na terenie bazy.
Stan techniczny obiektu jest dobry.
Konstrukcja obiektu: tradycyjna, ściany murowane, stropodachy Ŝelbetowe, pokrycie papowe.
Obiekt wyposaŜony jest w następujące instalacje wewnętrzne.
•
Wodociagową
•
kanalizację sanitarną
•
kanalizację deszczową
•
kanalizację technologiczną
•
centralengo ogrzewania
•
wentylację mechaniczną nawiewno-wywiewną
•
elektryczną
Opis elementów budowlanych :
– Fundamenty ławowe Ŝelbetowe
– Ściany - ściany warstwowe, murowane z cegły pełnej ceramicznej.
– Ścianki działowe z cegły pełnej i cegły dziurawki
– Stropodach – z płyt Ŝelbetowych panwiowych. Pokrycie dachu papowe.
– Elementy wykończeniowe:
•
posadzki: cementowe i płytki ceramiczne
•
stolarka okienna: drewniana
•
stolarka drzwiowa: stalowa i drewaniana
•
bramy wjazdowe: stalowe
•
tynki wewnętrzne: cementowo-wapienne, gładkie
•
tynki zewnętrzne – cementowo-wapienne, gładkie
•
obróbki blacharskie: stalowe ocynkowane
Parametry techniczne :
•
•
•
powierzchnia zabudowy
kubatura
powierzchnia uŜytkowa
- 330,7 m2
- 1621,0 m3
- 282,2 m2
Segment B
Budynek jednokondygnacyjny o konstrukcji nośnej stalowej.
Budynek stanowi segment środkowy budynku warsztatowo-garaŜowego ( nr 2 ). Segment B
przylega bezpośrednio do segmentów: A i B. Na styku segmentów wykonano dylatację.
Segment B pełni funkcję obiektu garaŜowego.
Konstrukcja obiektu: stalowa. ściany ryglowe stalowe obudowane blachą stalowa, stropodachy
o konstrukcji stalowej, pokrycie blacha trapezowa.
•
wodociagową
•
•
elektryczną
Opis elementów budowlanych:
– Fundamenty: stopowe i ławowe Ŝelbetowe,
– Ściany - ściany ryglowe stalowe obudowane blachą,
– Ściany wypełniajace wewnętrzne – murowane z cegły pełnej,
– Stropodach – konstrukcja stalowa. Pokrycie dachu blacha trapezowa
•
posadzki: cementowe
•
stolarka dzrwiowa: stalowa
•
•
•
•
kubatura
-
369,6 m2
1533,0 m3
330,9 m2
Segment C
Budynek jednokondygnacyjny, nie podpiwniczony. Budynek stanowi segment skrajny budynku
warsztatowo-garaŜowego ( nr 2 ). Segment C przylega bezpośrednio do segmentu B. Na styku
segmentów wykonano dylatację.
Budynek o konstrukcji murowanej ze stropodachem Ŝelbetowym.
Segment C pełni funkcję obiektu magazynowego z pomieszczeniami technicznymi: węzłem
cieplnym oraz rozdzielnia energetyczną.
Konstrukcja obiektu: tradycyjna, ściany murowane, stropodachy Ŝelbetowe, pokrycie papowe.
•
wodociagową
•
kanalizację sanitarną
•
kanalizację deszczową
•
•
elektryczną
– Fundamenty ławowe Ŝelbetowe
– Ściany - ściany warstwowe, murowane z cegły pełnej ceramicznej.
– Ścianki działowe z cegły pełnej i cegły dziurawki
– Stropodach – z płyt Ŝelbetowych panwiowych. Pokrycie dachu papowe.
•
posadzki: cementowe
•
stolarka okienna: drewniana, PCV
•
stolarka drzwiowa: stalowa, drewaniana i PCV
•
•
•
•
•
•
kubatura
-
172,1 m2
826,0 m3
103,3 m2
4.2.2. Budynek magazynowy ( nr 5, 7 ) - obiekt przenaczony do rozbiórki
Budynek jednokondygnacyjny wykonany w technologii tradycyjnej, z przeponą w posadzce
zabezpieczającą obiekt przed wpływami odkształceń terenu w wyniku eksploatacji górniczej.
Budynek przylega do stalowej wiaty magazynowej ( nr 6 ). Obiekty sa zdylatowane dylatacją.
Obiekt zaprojektowano jako magazyn karbidu, smarów i olejów.
Obecnie w budynku znajdują się pomieszczenia magazynowe dla sprzętów i urządzeń róŜnych.
Stan techniczny obiektu jest dostateczny.
Konstrukcja obiektu : tradycyjna, ściany murowane, stropodachy Ŝelbetowe i stalowe, pokrycie
papowe i blacha stalowa falista.
Obiekty obecnie nie są wyposaŜone instalacje wewnętrzne.
Opis elementów budowlanych :
Fundamenty ławowe Ŝelbetowe
Ściany - ściany murowane z cegły pełnej ceramicznej.
Stropodach –
– nad magazynem karbidu – z blachy stalowej trapezowej na płatwiach stalowych
– nad magazynem smarów i olejów – z płyt Ŝelbetowych kortkowych.
–
–
–
–
Pokrycie dachu papowe.
Elementy wykończeniowe:
•
posadzki: - klocki drewniane ułoŜone na warstwie piasku na Ŝelbetowej przeponie
•
stolarka okienna: stalowa
•
stolarka drzwiowa: stalowa
•
•
•
•
•
•
kubatura
- 42,0 m2
- 137,0 m3
- 30,4 m2
4.2.3. Wiata stalowa ( nr 6 ) - obiekt przeznaczony do rozbudowy i remontu.
Obiekt jednokondygnacyjny, wolnostojący o konstrukcji nośnej stalowej.
Obiekt pełni funkcję obiektu magazynowego.
Konstrukcja obiektu: stalowa, stropodach o konstrukcji stalowej, pokrycie blacha trapezowa.
Z trzech stron wiata obudowana jest ścianami z cegły pełnej.
Obiekt nie jest wyposaŜony w instalacje wewnętrzne.
– Fundamenty: stopowe i ławowe Ŝelbetowe,
– Ściany - ściany murowane z cegły pełnej
– Stropodach – konstrukcja stalowa. Pokrycie dachu blacha trapezowa
•
posadzki: cementowe
•
stolarka: wrota stalowe osiatkowane
•
tynki: cementowo-wapienne, gładkie
•
•
kubatura
•
-
339,8 m2
1142,0 m3
319,1 m2
4.3. Układ komunikacyjny
Dojazd do terenu działki zapewniony jest od strony ulicy Dąbrowskiego, poprzez dwa zjazdy.
Komunikacja wewnętrzna na terenie działki po wewnętrznych utwardzonych placach
manewrowych.
Teren działki jest w całości ogrodzony.
4.4. Sieci uzbrojenia terenu
Istniejące sieci uzbrojenie terenu bazy to:
1.
kanalizacja sanitarna
2.
kanalizacja deszczowa
3.
sieć cieplna podziemna
4.
sieć wodociągowa
5.
sieć elektroenergetyczna
6.
kanalizacja teletechniczna
4.5. Ukształtowanie terenu i zieleni
Teren, na którym połoŜona jest bazy PGM – płaski. Jedynie od strony wschodniej róŜnica
pomiędzy poziomem terenu bazy i działek sąsiednich wynosi od 1,5 m do 4,0 m.
Na terenie działki występują elementy zieleni – drzewa, krzewy, trawniki.
Elementy zieleni do zachowania.
4.6. Zakres zmian
Zakres zmian obejmuje :
•
nadbudowę, przebudowę i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ),
•
rozbiórkę magazynu karbidu, smarów i oleju ( nr 5 i 7 ),
•
rozbudowę i remont wiaty magazynowej ( nr 6 ),
•
budowę i przebudowę przyłączy kanalizacji deszczowej w obrębie działki nr 93
•
budowę linii energetycznej zasilającej wiatę ( nr 6 ),
•
rozbiórkę oddzielacza błota, olejów i benzyn.
5.
5.1.
PROJEKTOWANE ZAGOSPODAROWANIE TERENU
Przyjęte rozwiązania projektowe
Projektowane: nadbudowa, przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ),
rozbiórka budynku magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowa i remont wiaty stalowej (nr 6) na
terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy
ul.Dąbrowskiego 2 są zgodne z ustaleniami miejscowego ogólnego planu zagospodarowania
przestrzennego Miasta Polkowice dla terenu oznaczonego symbolem 8 MW, U – funkcja
podstawowa i funkcje uzupełniające: zespół uzupełniającej zabudowy mieszkaniowej, usług,
mieszkalnictwa zbiorowego i zabudowy jednorodzinnej.
Projektowana nadbudowa, przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 )
polega na:
•
podniesieniu o 1,0 m wysokości boksu garaŜowego nr 5 w segmencie B
•
podniesieniu wysokości bramy wjazdowej do boksu garaŜowego nr 5 w segmencie B
do wysokości h=4,2m
•
likwidacji świetlików dachowych w segmencie B
•
przebudowie świetlików dachowych w w segmencie A
•
wykonaniu ocieplenia oraz elewacji całego budynku magazynowo-warsztatowego (nr
2)
•
wykonaniu przebudowy i remontu wewnętrznych elementów budowlanych, instalacji
sanitarnych i elektrycznych
•
budowie i przebudowie sieci kanalizacji deszczowej w rejonie budynku
•
budowie separatora separatora substancji ropopochodnych i cząstek sedymentujących
•
przebudowie nawierzchni pasów terenu przyległego do budynku.
•
rozbiórce istniejącego oddzielacza błota, olejów i benzyn.
Projektowana rozbudowa i remont wiaty stalowej (nr 6) polega na:
•
rozbiórce budynku magazynowego (nr 5 i 7)
•
rozbudowie wiaty stalowej (nr 6) w miejscu rozebranego budynku magazynowego (nr 5
i 7)
•
wykonaniu remontu wewnętrznych elementów budowlanych wiaty
•
budowie przyłącza energetycznego do wiaty
5.2. Układ komunikacyjny
Projektowane zagospodarowanie terenu nie zmienia układu komunikacyjnego na terenie bazy
oraz poza jej terenem.Układ komunikacyjny na terenie działki zostanie zachowany.
Ilość i lokalizacja wyjść i wyjazdów z budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ) zostanie
zachowana.
Z wiaty stalowej nr 6 po jej rozbudowie projektuje się dodatkowy wyjazd na plac manewrowy, w
miejscu wyjść z rozebranego budynku magazynowego ( nr 5 i 7 ). Istniejące wyjazdy z wiaty
stalowej ( nr 6 ) pozostają bez zmian.
5.3. Sieci uzbrojenia terenu
Projektowane sieci uzbrojenie terenu:
•
przyłącze kanalizacji deszczowe
•
separator separatora separatora substancji ropopochodnych i cząstek sedymentujących
•
energetyczna sieć rozdzielcza do wiaty nr 6
5.4. PrzeciwpoŜarowe zaopatrzenie wodne
Wymagana ilość wody do celów przeciwpoŜarowych będzie zapewniona z 1 istniejącego nadziemnego hydrantu zewnętrznego.
5.5. Ukształtowanie terenu i zieleni.
Ukształtowanie terenu w zakresie objętym opracowaniem nie ulegnie zmianie.
W miejscu rozebranego oddzielacza błota, olejów i benzyn teren zostanie wyrównany do
poziomu terenu istniejącego z uzupełnieniem humusem i wykonaniem nowego trawnika.
5.6. Odwodnienie terenu.
Elementy odwodnienia terenu - bez zmian.
6.
ZESTAWIENIE POWIERZCHNI ELEMENTÓW ZAGOSPODAROWANIA TERENU
Element zagospodarowania terenu
Powierzchnia /m²/
Powierzchnia działki nr 93
10 591,0 m2
Powierzchnia zabudowy budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 )
849,50 m2
Powierzchnia zabudowy wiaty stalowej ( nr 6 )
342,40 m2
Powierzchnia zabudowy budynku magazynowego ( nr 5 i 7 )
przeznaczonego do rozbiórki
42,0 m2
Powierzchnia rozbudowy wiaty stalowej ( nr 6 )
36,90 m2
Powierzchnia zabudowy wiaty stalowej ( nr 6 ) po rozbudowie
379,30 m2
7.
OCHRONA ZABYTKÓW I DZIEDZICTWA KULTUROWEGO
Teren inwestycji oraz istniejąca zabudowa nie są wpisane do rejestru zabytków i nie podlegają
ochronie na podstawie przepisów ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.
Na całym terenie objętym planem mpzp:
•
w przypadku natrafienia podczas robót ziemnych na obiekty mające charakter zabytku
archeologicznego o odkryciu naleŜy niezwłocznie powiadomić Państwową SłuŜbę
Ochrony Zabytków.
8.
WPŁYW EKSPLOATACJI GÓRNICZEJ
Tereny miasta Polkowice podlega wpływom podziemnej eksploatacji rud miedzi.
1. Wpływy bezpośrednie eksploatacji górniczej o wskaźnikach:
a) aktualne wpływy eksploatacji górniczej:
–osiadanie w wyniku eksploatacji dokonanej
Wd = 1.8 do 2.0 [m]
b) prognozowane wpływy eksploatacji górniczej dla
kat. 0 ( zerowej ) terenu górniczego ze względu na parametr E
kat. I ( pierwszej ) terenu górniczego ze względu na parametr T
kat. I ( pierwszej ) terenu górniczego ze względu na parametr R
wynikowej kat. I ( pierwszej ) terenu górniczego
–osiadanie w wyniku eksploatacji projektowanej
Wp = 0.5 do 0.6 [m]
–osiadanie całkowite
Wmax = 2.4 do 2.5 [m]
–odkształcenia poziome
Emax = (0.0) + (+0.1) [mm/m]
–nachylenie
Tmax ≤ 1.1[mm/m]
–promień krzywizny
Rmin ≥ 30[km]
c) Przy projektowaniu obiektów, wpływy deformacyjne moŜna pominąć
2. Wpływy dynamiczne:
Planowana inwestycja znajdzie się w zasięgu wpływów dynamicznych III strefy sejsmicznej
LGOM gdzie:
a) Prognozowane wielkości parametrów drgań podłoŜa gruntowego wyniosą:
•
maksymalne wypadkowe przyśpieszenie drgań poziomych w paśmie częstotliwości do
10 Hz, PGAH10 = 1000 mm/s2
•
maksymalna wypadkowa amplituda prędkości drgań poziomych,
PGVHmax = 20 - 40 mm/s
Wielkości te opisują zjawiska sejsmiczne wywołane wstrząsami górniczymi zgodnie z
„Instrukcją prowadzenia powierzchniowych pomiarów sejsmometrycznych, interpretacji
wyników oraz oceny i prognozowania drgań sejsmicznych wywołanych wstrząsami
górniczymi na powierzchni w LGOM w oparciu o skalę GSI-2004“
b) Wartość przyśpieszenia do projektowania określa się na ap = 400 mm/s2
c) Procedury projektowe dla obiektów kubaturowych naleŜy prowadzić w oparciu o normę
EUROCODE 8.
9.
WPŁYW OBIEKTU NA ŚRODOWISKO
Przyjęte w projekcie rozwiązania przestrzenne, funkcjonalne i techniczne eliminują ujemne
oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na poszczególne komponenty środowiska.
Budynek magazynowo-warsztatowy ( nr 2 ) po nadbudowie, przebudowie i remoncie oraz wiata
stalowa ( nr 6 ) po rozbudowie i remoncie nie wpłyną negatywnie na stan środowiska zarówno w
zakresie zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego, jak równieŜ zanieczyszczenia
środowiska gruntowo-wodnego. Przedmiotowe obiekty nie będą wywierały negatywnego
wpływu na środowisko przyrodnicze, otoczenie, zdrowie ludzi i inne obiekty budowlane, jak
równieŜ na powierzchnię ziemi, glebę oraz wody powierzchniowe i podziemne.
Teren planowanego przedsięwzięcia, jak i jego otoczenie od lat uŜytkowane są jako tereny
usług publicznych. Przedmiotowy teren nie znajduje się na obszarze objętym Europejska Siecią
Ekologiczną „Natura 2000” lub na innych obszarach objętych ochroną środowiska. Inwestycja
spełnia wszystkie wymogi wynikające z przepisów ochrony środowiska.
•
•
•
•
•
•
Dostawa wody – zapewniona z sieci wodociągowej, bez zmian.
Dostawa ciepła – z sieci cieplnej, bez zmian.
Odbiór ścieków sanitarnych – zapewniony do sieci kanalizacji sanitarnej, bez zmian.
Odbiór wód opadowych z dachów – zapewniony do sieci kanalizacji deszczowej, bez zmian.
Dostawa energii elektrycznej – z sieci elektroenergetycznej EnergiaPro SA Oddział w Legnicy
Rejon Dystrybucji w Lubinie, bez zmian
Odpady stałe – odbiór odpadów zapewniony w oparciu o aktualną umowę, bez zmian.
Gospodarka odpadami prowadzona będzie zgodnie z opracowaną procedurą postępowania z
odpadami powstającymi na terenie obiektu.
W czasie realizacji robót gospodarka odpadami prowadzona będzie wg poniŜszych zasad :
•
gruz betonowy - kod:17 01 01 - wywóz na wysypisko odpadów
•
gruz ceglany - kod:17 01 02 - wywóz na wysypisko odpadów
•
gruz mieszany - kod:17 01 03 - wywóz na wysypisko odpadów
•
odpady z remontów dróg - kod: 17 01 81 – wywóz na wysypisko odpadów
•
ziemia z wykopów - kod: 17 05 04 - wywóz na wysypisko odpadów
•
papa - kod 17 03 80 – przekazanie do utylizacji
•
stal rozbiórkowa - kod 17 04 05 – przekazanie Zamawiającemu celem ponownego
wykorzystania lub złomowania.
•
Zestawienie ilości odpadów:
•
gruz betonowy
- kod: 17 01 01
•
gruz ceglany
- kod: 17 01 02
•
gruz mieszany ( ceramiczny z elementami wyposaŜenia )
- kod: 17 01 03
•
odpady z remontów dróg ( asfaltobeton)
- kod: 17 01 81
•
ziemia z wykopów
- kod: 17 05 04
•
papa
- kod: 17 03 80
•
•
•
- 261 m3
- 115 m3
-
9 m3
7 ton
180 m3
170 kg
Sposób ogrzewania obiektu – wodna instalacja grzewcza wyposaŜona w grzejniki zasilana z
wbudowanej, istniejącej kotłowni gazowej.
Emisja zanieczyszczeń, wibracji, promieniowania, pola elektromagnetycznego – brak
Emisja hałasu – poziom hałasu w pomieszczeniach nie przekroczy wartości normatywnych.
1.
2.
budowlane
12. Obowiązujące Normy i Przepisy.
3.
Przedmiotem niniejszego opracowania jest Projekt Zagospodarowania Terenu część sieci
sanitarne związany z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na nadbudowie
przebudowie i remonCcie budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ), rozbiórce budynku
magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowie i remoncie wiaty stalowej (nr 6) na terenie bazy
Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy ul.Dąbrowskiego 2.
Zakres opracowania obejmuje wykonanie sieci kanalizacji deszczowej odprowadzającej wody
opadowe z projektowanych rur spustowych, oraz kanalizacji technologicznej odprowadzającej
ścieki technologiczne z części warsztatowo-garaŜowej budynku nr 2.
4.
OPIS TECHNICZNY
4.1. Zamierzenia projektowe.
W związku z planowaną nadbudową, przebudową i remont budynku warsztatowo-garaŜowego
(nr 2), rozbiórką budynku magazynowego (nr 5 i 7), oraz rozbudową i remontem wiaty stalowej
(nr 6) naleŜących do PGM Polkowice zaprojektowana została zewnętrzna sieć kanalizacji
deszczowej, oraz kanalizacji technologicznej. W obrębie stanowisk przebudowywanych
stanowisk garaŜowy, oraz w obrębie myjni zaprojektowane zostały trzy rury spustowe. Wody
opadowe z rur spustowych zostały odprowadzone do istniejącej w obrębie budynku sieci
kanalizacji deszczowej za pośrednictwem trzech projektowanych przykanalików kd-160PVC.
Rury spustowe Rs1, oraz Rs3 zostały włączone do istniejącje sieci poprzez zaprojektowane na
sieci kanalizacji deszczowej dwie studnie rewizyjne Sd6 i Sd7, zaś rura spustowa Rs2 została
podłączona do istniejącej studni rewizyjne Sd5ISTN.
Ponadto wykonane zostało odwodnienie części wiaty stalowej (nr 6), poprzez projektowaną rurę
spustową Rs4, oraz przykanalik kd-200PVC do nowej studni rewizyjnej Sd9. Wykonano nowy
odpływ kanalizacji deszczowej kd-200PVC z zaprojektowanej studni rewizyjnej Sd9 do
istniejącej studni rewizyjnej Sd8ISTN. zabudowanej na kolektorze deszczowym k400. Na kaŜdej
rurze spustowej na poziomie terenu naleŜy zamontować wpusty rynnowe z wyposaŜone w
kosze osadcze przejmujące nieczystości stałe np. liście itp.
W obrębie remontowanych stanowisk garaŜowych od B.1. do B.5. zaprojektowane zostały
odwodnienia liniowe o klasie obciąŜenia D400. Odpływy z zaprojektowanych odwodnień zostały
zebrane do zaprojektowanej w budynku wewnętrznej kanalizacji technologicznej. Kanalizacja
technologiczna będzie odprowadzać będzie z pomieszczeń garaŜowych do zewnętrznej
kanalizacji deszczowej poprzez projektowany separator związków ropopochodnych typ AWASHI-1900 NG3 firmy AWAS, o maksymalnym przepływie q=3l/s. W halach myjni, oraz
diagnostyki zostają zachowane istniejące odwodnienia kanałów naprawczych. W
pomieszczeniu myjni naleŜy zachować istniejące poziome podposadzkowe rurociągi
odpływowe. Wymienić naleŜy jedynie wpusty ściekowe w pomieszczeniach pomocniczych, oraz
kratki odwadniające w kanałach naprawczych myjni i diagnostyki. Poziomy odpływ
kanalizacyjny w obrębie myjni naleŜy poddać renowacji w celu pełnego udroŜnienia istniejących
Ŝeliwnych rurociągów kanalizacyjnych. Od ściany zewnętrznej myjni naleŜy wykonać nowy
przykanalik kanalizacji technologicznej kt-160PVC, odprowadzający ścieki z pomieszczenia
myjni do istniejącej studni rewizyjnej oznaczonej na Planie sieci sanitarnych jak Sd4ISTN.. Odpływ
ze isniejącej studni rewizyjnej Sd4ISTN. naleŜy włączyć do projektowanej studni rewizyjnej Sd3.
Odwodnienie kanału naprawczego w hali diagnostyki realizowane będzie do istniejącej w
kanale studzienki ściekowej, a następnie odprowadzane za pomocą ręcznej pompy do kratki
ściekowej zlokalizowanej w pomieszczeniu pomocniczym nr A.14.
Całość ścieków kanalizacji technologicznej pochodzących zarówno z odwodnień stanowisk
garaŜowych, myjni, oraz diagnostyki zostanie odprowadzona do projektowanego separatora
związków ropopochodnych typu AWAS-HI-1900, NG3 firmy AWAS, oznaczonego na Planie
sieci sanitarnych jako - SP. Separator AWAS-H-1900, NG3 posiada maksymalny przepływ
q=3dm3/s, oraz jest wyposaŜony we wbudowaną komorę szlamową o objętości V=1050dm3,
oraz zbiornik magazynowania oleju o objętości V=320dm3. Projektowany separator wyposaŜony
zostanie we włazy kanałowe Ŝeliwne typu cięŜkiego o kl. obciąŜenia D-40T. Na dopływie do
separatora zaprojektowana została śluza dopływu typu SD150, która zamyka dopływ ścieków
ścieków technologicznych do separatora w przypadku przepełnienia komory magazynującej
związki ropopochodne.
Częstotliwość czyszczenia separatora wyniknie w czasie jego uŜytkowania i polegać będzie na
opróŜnianiu komory szlamowej i olejowej. Na specjalne zlecenie UŜytkownika czynności te
moŜe wykonywać autoryzowany serwis producenta urządzeń. Po uzgodnieniu z Inwestorem
dopuszcza się zastosowanie alternatywnego separatora związków ropopochodnych
spełniającego parametry projektowe i posiadającego atest do stosowania na terenach szkód
górniczych.
Istniejący oddzielacz błota, olejów i benzyn zgodnie z zamierzeniami Inwestora zostanie
wyłączony z uŜytkowania. Zbiorniki oddzielacza po usunięciu osadów i olejów zostaną
rozebrane. Siecią kanalizacji technologicznej biegnącej od pomieszczenia myjni aŜ do
oddzielacza zostanie wyłączona z uŜytkowania poprzez załoŜenie korków betonowych na
dopływach i odpływach.
Dla odprowadzania ścieków deszczowych projektuje się rurociągi z jednorodnego polichlorku
winylu typu AWADUKT PVC SN8 LONG firmy REHAU z wydłuŜonym kielichem lub
alternatywne spełniające parametry projektowe i posiadające atest do stosowania na terenach
szkód górniczych. Rurociągi kanalizacyjne łączone są kielichowo z uszczelnieniem gumową
uszczelką wargową. Minimalna głębokość ułoŜenia rurociągów kanalizacyjnych powinna
wynosić h=1,40m. W przypadku mniejszego zagłębienia rurociągi kanalizacyjne naleŜy
ocieplać.
4.2. Studnie rewizyjne kanalizacji deszczowej i technologicznej.
Na sieci kanalizacji deszczowej i technologicznej zaprojektowane zostały studnie rewizyjne z
polipropylenu PP-B o średnicy d=φ1000 typu PRO1000 firmy Pipelife. Po uzgodnieniu z
Inwestorem dopuszcza się zastosowanie alternatywnych studni rewizyjnych z tworzyw
sztucznych spełniających parametry projektowe i posiadających atest do stosowania na
terenach szkód górniczych. Studnie rewizyjne naleŜy wyposaŜyć we włazy Ŝeliwne typu
cięŜkiego z wypełnieniem betonowym o klasie obciąŜenia D40T. NaleŜy stosować włazy
Ŝeliwne montowane na zawiasach, otwierane i zabezpieczane przed kradzieŜą. Studnie
rewizyjne naleŜy wyposaŜyć w Ŝelbetowe pierścienie odciąŜające. Studnie kanalizacyjne
PRO1000 naleŜy montować na zagęszczonej podsypce piaskowej o grubości co najmniej
g=15cm. Podstawy projektowanych studni rewizyjnych PRO1000 wyposaŜone są w stabilne
dno i wyrobioną kinetę.
4.3. Łączenie i montaŜ rurociągów kanalizacyjnych.
Rurociągi i kształtki kanalizacyjne uŜyte do budowy kanalizacji deszczowej i technologicznej
muszą posiadać następujące cechy :
•
odporność na korozję ogólną i wŜerową;
•
moŜliwość transportowania ścieków o róŜnym składzie chemicznym;
•
odporność na prądy błądzące;
•
moŜliwość transportowania ścieków o temp. 950C w przepływie chwilowym;
•
muszą być wykonane z materiału niepalnego lub samogasnącego;
•
średnice ścianek przewodów kanalizacyjnych - klasa T – SN8 [KN/m2],
•
muszą posiadać wydłuŜony kielich połączeniowy, oraz posiadać atest do
stosowania na terenach szkód górniczych.
Dla odprowadzania ścieków kanalizacji deszczowej, oraz technologicznej projektuje się
rurociągi z jednorodnego polichlorku winylu typu AWADUKT PVC SN8 LONG firmy REHAU z
wydłuŜonym kielichem lub alternatywne spełniające parametry projektowe i posiadające atest
do stosowania na terenach szkód górniczych. Rury kanalizacyjne naleŜy łączyć między sobą za
pomocą połączeń kielichowych z uszczelnieniem gumową uszczelką wargową. Przed
połączeniem rur bose końce naleŜy smarować środkami ułatwiającymi poślizg. Rurociągi
kanalizacyjne posiadają na bosym końcu fabryczne wykonane oznaczenie głębokości
wsunięcia rury w kielich. Pozwala to na precyzyjne połączenie między łączonymi rurami
kanalizacyjnymi. Przed przystąpieniem do wykonywania kolejnego złącza, kaŜda ostatnia rura,
do kielicha której wciskany będzie bosy koniec następnej rury, musi być uprzednio
zastabilizowana przez wykonanie obsypki. Przewody PVC naleŜy układać przy temperaturze
powietrza zewnętrznego 00C < tmontaŜu < 300C.
4.4. MontaŜ rurociągów kanalizacyjnych w gruncie. Obsypka. Zasypka.
Wykopy pod montaŜ projektowanej sieci kanalizacji deszczowej, oraz technologicznej naleŜy
wykonywać mechanicznie koparką podsiębierną metodą wykopów na odkład. W miejscach
kolizji z istniejącym uzbrojeniem terenu, oraz w obrębie budynku warsztatowo-garaŜowego (nr
2), oraz wiaty stalowej (nr 6) wykopy naleŜy wykonywać ręcznie. Rurociągi kanalizacyjne naleŜy
układać na podsypce piaskowej o grubości 10cm wykonanej na gruncie rodzimym (po
wykonaniu wykopu nie wyklucza się konieczności wzmocnienia tj. wykonania fundamentu z
ławy piaskowej o gr. 20cm. po zagęszczeniu, celem ustabilizowania dna wykopu).
Następnie naleŜy wykonać obsypkę i zasypkę rurociągów kanalizacyjnych, którą naleŜy
prowadzić aŜ do uzyskania zagęszczonej warstwy o grubości co najmniej g=20cm ponad
wierzch rurociągów, uŜywając lekkich urządzeń zagęszczających. Wskaźnik zagęszczenia tej
warstwy powinien wynosić min. IS=0,95. Minimalna szerokość obsypki po obu bokach rurociągu
kanalizacyjnego powinna wynosić bmin= 20cm. Zasypkę główną wykonywać gruntem rodzimym.
Maksymalna wielkość cząstek, które zostaną uŜyte do zasypania nie moŜe przekroczyć 30mm.
Zasypkę gruntem rodzimym naleŜy zagęszczać w warstwach o grubości 20cm.
PowyŜej strefy ochronnej zasypu (zasypki wstępnej) wskaźnik zagęszczenia IS powinien
wynosić:
na terenach nieutwardzonych nie mniej niŜ 0,95
na terenie odbudowanej/budowanej nawierzchni placu manewrowego nie mniej niŜ 0,97
(wskazane jest zagęszczenie do IS =1,00 ostatniego h=1,0m. wysokości wykopu).
Nadmiar urobku z wykopu powstały po wykonaniu sieci kanalizacji deszczowej i technologicznej
naleŜy usunąć z miejsca budowy za pomocą samochodów samowyładowczych.
Po wykonaniu kanalizacji deszczowej i technologicznej naleŜy wykonać odtworzenie
zdemontowanych nawierzchni placów, dróg, chodników, oraz terenów zielonych do ich stanu
pierwotnego.
5.
UWAGI KOŃCOWE.
Wytyczne wykonania robót:
•
Rzędne dna projektowanych studni kanalizacyjnych, oraz rzędne ułoŜenia rurociągów
kanalizacyjnych naleŜy wyznaczyć geodezyjnie.
•
W celu stwierdzenia prawidłowości wykonanych robót, naleŜy dokonać odbioru
technicznego.
Czynnościom odbiorowym podlegają w szczególności:
•
wykopy: utrzymanie sztywności gruntu rodzimego w obrębie obsypki;
•
dno wykopu: zachowanie nienaruszalności gruntu rodzimego, ewentualne
wzmocnienie podłoŜa, sprawdzenie wyprofilowania;
•
obsypka: zgodność co do wymiarów, materiału oraz stopnia zagęszczenia;
•
szczelność przewodu: próby na eksfiltrację i infiltrację;
•
zasypka rurociągu: materiał, stopień zagęszczenia;
•
Po wykonaniu sieci kanalizacji deszczowej, oraz technologicznej Wykonawca
zobowiązany jest do wykonania i przedłoŜenia Inwestorowi inwentaryzacji geodezyjnej
wykonanych sieci sanitarnych.
Całość robót związanych z wykonaniem sieci kanalizacji deszczowej i technologicznej naleŜy
wykonać zgodnie z:
1. Wytycznymi wybranego producenta dotyczących składowania, montaŜu i eksploatacji
systemów kanalizacji zewnętrznej z PVC (Wawin, Mabo Turlen, Uphonor, inne).
2. BN-83/8836-02 „Przewody podziemne. Roboty ziemne. Wymagania i badania przy
odbiorze”.
3. PN-92/B-10735 „Kanalizacja przewody kanalizacyjne . Wymagania i badania przy odbiorze”
4. PN-81/B-03020 ”Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia
statyczne i projektowanie”.
5. PN-74/B-02480 „Grunty budowlane. Określenia, symbole, opis i podział gruntów”.
6. PN-91/B-10729 „Studzienki kanalizacyjne”.
7. „Warunki Techniczne Wykonania i Odbioru Robót dla rur z PVC”
8. „Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montaŜowych tom II
Instalacje sanitarne i przemysłowe”.
9. Obiekty będące przedmiotem opracowania znajdują się na terenie szkód górniczych I
kategorii. Wszystkie przyjęte w projekcie rozwiązania materiałowe, oraz przyjęte na etapie
realizacji ewentualne zamienniki materiałowe muszą posiadać atest dopuszczający do
stosowania na terenach szkód górniczych I kategorii włącznie.
10. Wszystkie materiały uŜyte do budowy sieci sanitarnych muszą posiadać aktualne Atesty,
Dopuszczenia i Certyfikaty do stosowania na terenie RP.
II.1.3. s i e c i e l e k t r yc z ne
II.1.3. s i e c i e l e k t r yc z ne
1.
2.
budowlane
3.
Przedmiotem opracowania jest Projekt Zagospodarowania Terenu w zakresie branŜy sieci
elektrycznych związany z realizacją zadania inwestycyjnego polegającego na nadbudowie
przebudowie i remoncie budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ), rozbiórce budynku
magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowie i remoncie wiaty stalowej (nr 6) na terenie bazy
Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy ul.Dąbrowskiego 2.
Działka nr 93, Jedn. ewid. Polkowice-miasto, Obręb: Nr 2.
Zakresem opracowania objęte są następujące elementy:
1.budowa linii kablowej zasilającej T1 (garaŜe segment ,,B") - YAKY 5x70,
2.budowa linii kablowej zasilającej T2 (myjnia i diagnostyka segment „A") - YAKY 5x70,
3.budowa linii kablowej zasilającej T3 (warsztaty segment „A") - YAKY 5x70,
4.budowa linii kablowej zasilającej T4 (wiata) - YAKY 5x25,
5.przełoŜenie linii YAKY 4x120 (kierunek istn. T6/1) w związku z projektowaną przebudową
i remontem budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ),
6.przełoŜenie linii YAKY 4x25 (kierunek istn. T7) w związku z projektowaną przebudową i
remontem budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ),
7.przełoŜenie linii YAKY 4x120 (kierunek istn. T8) w związku z projektowaną przebudową i
8.przełoŜenie linii YKSY 3x1,5 (kierunek istn. TS) w związku z projektowaną przebudową i
4.
OPIS TECHNICZNY
4.1. Stan istniejący
Rozdzielnia główna bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej usytuowana jest w segmencie
„C" budynku nr 2. Objęta projektem architektoniczno-budowlanym nadbudowa, przebudowa i
remont budynku warsztatowo-garaŜowego (budynek nr 2) koliduje z wyprowadzonymi z RG
liniami zasilającymi rozdzielnice budynków nr 2, 3 i 4 (linie przechodzą przez poszczególne
segmenty budynku nr 2).
Do stalowej wiaty (obiekt nr 6) nie jest doprowadzone obecnie zasilanie.
4.2. Charakterystyka rozwiązania projektowego.
W celu likwidacji kolizji linii zasilających poszczególne rozdzielnice budynków nr 2,3 i 4 z
remontowanymi w etapie pierwszym garaŜami (segment „B") wyprowadzone zostaną z RG nowe
linie kablowe zasilające te rozdzielnice, omijające garaŜe budynku nr 2 (segment”B”). Trasy linii
przedstawione zostały na planie zagospodarowania terenu.
W celu zasilenia wiaty z projektowanej rozdzielnicy T3 wyprowadzona zostanie linia kablowa
zasilająca projektowaną rozdzielnicę T4 ( T4 - rozdzielnica wiaty)
Linia kablowa zasilająca projektowana rozdzielnicę T1 (garaŜe segment ,,B")
Charakterystyka obiektu
rodzaj obiektu: linia kablowa nn
początek linii: obw. nr 6 w RG
koniec linii: projektowana rozdzielnica T1
długość trasy w ziemi : 21 m
długość kabla: 36 m
typ kabla: YAKY 5x70 mm2
Linia kablowa zasilająca projektowana rozdzielnicę T2 (myjnia i diagnostyka segment„A")
W etapie pierwszym linie podłączyć do istniejącej rozdzielnicy T4.
koniec linii: istniejąca rozdzielnica T4 (docelowo proj. T2)
długość trasy w ziemi : 42 m (42m)
długość kabla: 88 m (83m)
Linia kablowa zasilająca projektowana rozdzielnicę T3 (warsztaty segment „A")
W etapie pierwszym linie podłączyć do istniejącej rozdzielnicy T5.
koniec linii: istniejąca rozdzielnica T5 (docelowo proj. T3)
długość trasy w ziemi : 42 m (42m)
długość kabla: 70 m (70m)
Linia kablowa zasilająca projektowana rozdzielnicę T4 (wiata)
początek linii: projektowana rozdzielnica T3
koniec linii: projektowana rozdzielnica T4
Linia zasilająca rozdzielnicę T6/1
koniec linii: złącze w pomieszczeniu A1 nad stropem podwieszanym
Linia zasilająca rozdzielnicę T7
Linia zasilająca rozdzielnicę T8
Charakterystyka obiektu rodzaj
obiektu: linia kablowa nn
Linia relacji RG - TS
początek linii: rozdzielnia główna
typ kabla: YKSY 3x1,5 mm2
4.3. Układanie kabli
Przy układaniu kabli obowiązuje norma N SEP-E-004 oraz instrukcja ITB dotyczący instalacji i
sieci na terenach górniczych. Kabel układać w ziemi w rurze ochronnej DVR fi 110.
Szerokość wykopu powinna wynosić co najmniej 50cm. Stosować jako podsypkę i zasypkę
warstwy piasku o grubości 20cm.
Głębokość umieszczenia rury osłonowej mierzona od powierzchni terenu do górnej powierzchni
rury powinna wynosić co najmniej 70 cm .
Rury powinny być szczelne, tak aby do ich wnętrza nie przedostawała się woda, miejsca
wprowadzenia kabli do rur uszczelnione, a kable zabezpieczone przed uszkodzeniem.
Trasa linii kablowej oznaczona zostanie na całej długości taśmą ostrzegawczą grubości min. 0,3
mm w kolorze niebieskim, układaną na wysokości nie mniejszej niŜ 25 cm i nie większej niz 35
cm nad rurą osłonową.
Linie naleŜy prowadzić w linii lekko falistej w płaszczyźnie poziomej. W miejscach przejścia przez
ścianę zewnętrzną budynku kable naleŜy prowadzi w tulejach ochronnych o średnicy
wewnętrznej dwa razy większej od średnicy zewnętrznej kabla, a przerwy wypełnić materiałem
podatnym, wodoszczelnym.
4.4. Ochrona przeciwprzepieciowa i przeciwporaŜeniowa
Ochrona przeciwporaŜeniowe SAMOCZYNNE WYŁĄCZENIE ZASILANIA – w układzie TNC-S.
Budynek nr 2 posiada uziom otokowy w celu uziemienia budynku Wiaty wzdłuŜ linii zasilającej
Wiatę poprowadzona zostanie bednarka połączona z jednej strony z złączem kontrolnym
budynku nr 2 z drugiej z szyną wyrównania potencjałów rozdzielnicy T4.
4.5. Uwagi końcowe
•
Przed przystąpieniem do robót zasadniczych naleŜy:
zlokalizować i oznaczyć kolizje z istniejącym i projektowanym uzbrojeniem terenu
zlokalizowane kolizje zabezpieczyć i oznakować, zaś roboty w ich obrębie wykonywać
ręcznie
•
Wszystkie prace naleŜy wykonywać zgodnie z odpowiednimi normami PN/E i SEP oraz
zgodnie z obowiązującymi przepisami bhp.
•
Wykonać pomiary rezystancji uziemienia, pomiary skuteczności ochrony
przeciwporaŜeniowej oraz inne badania odbiorcze określone w normach
SEP.
I I . 2 . P R O J E K T AR C H I T E K T O N I C Z N O - B U D O W L AN Y
1.
2.
2.1. Podstawy formalne
Umowa z Inwestorem
Specyfikacja istotnych warunków zamówienia
Dokumentacja projektowa archiwalna:
Wizje lokalne w terenie
Pomiary inwentaryzacyjne obiektu w okresie 09-10.2009 r.
Uzgodnienia z Inwestorem i UŜytkownikiem
Oświadczenie Inwestora o posiadanym prawie do dysp. nieruchomością na cele budowl.
Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta miasta
Polkowice z dnia 24.11.2009 r.
•
Mapa ewidencyjna pobrana z zasobów PODGiK w Polkowicach w dniu 02.09.2009 r.
•
Uproszczone wypisy z ewidencji gruntów pobrane z zasobów PODGiK w Polkowicach w
dniu 02.09.2009 r.
•
Mapa do celów projektowych przyjeta do zasobów PODGiK w Polkowicach w dniu
25.11.2009 r.
2.2. Podstawy prawne
•
Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006r. w
sprawie ochrony przeciwpoŜarowej budynków, innych obiektów budowlanych i terenów
•
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków
technicznych , jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie
•
Rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie bezpieczeństwa
i higieny pracy przy pracach spawalniczych.
•
Rozporządzenia Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 grudnia 2003 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy produkcji i magazynowaniu gazów,
napełnianiu zbiorników gazami oraz uŜywaniu i magazynowaniu karbidu.
•
Rozporządzenie Ministrów: Pracy i Opieki Społecznej, Przemysłu CięŜkiego oraz Zdrowia z
dnia 13 kwietnia 1951 r. w sprawie bezpieczeństwa pracy przy spręŜarkach powietrznych.
•
Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 26 września 1997 r. w sprawie
ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
•
•
•
•
•
•
•
•
3.
Przedmiotem opracowania jest projekt architektoniczno-budowlany w zakresie branŜy
architektonicznej dla nadbudowy, przebudowy i remontu budynku magazynowo-warsztatowego
( nr 2 ), rozbiórki budynku magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowy i remontu wiaty stalowej (nr
6) na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy
ul.Dąbrowskiego 2.
Kolejność realizacji robót:
1. Nadbudowa, przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 )-Segment B
2. Przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ) - Segment A
3. Przebudowa i remont budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 ) - Segment C
4. Rozbiórka oddzielacza błota, olejów i benzyn.
5. Rozbiórka magazynu karbidu, smarów i oleju ( nr 5 i 7 ).
6. Rozbudowa i remont wiaty magazynowej ( nr 6 ).
Zakres robót obejmuje:
Budynek magazynowo-warsztatowy ( nr 2 )
Roboty wewnętrzne
Segment A
Przebudowę i remont pomieszczeń w zakresie:
•
budowlnym – pom. od A.10 do pom. A.16
•
instalacji sanitarnych – pom. od A.10 do pom. A.16
•
instalacji elektrycznych – pom. pom. od A.1 do pom. A.16
Segment B
Przebudowę i remont pomieszczeń od B.1 do B.4 w zakresie robót budowlanych, instalacji
sanitarnych i elektrycznych
Nadbudowę, przebudowę i remont pomieszczenia B.5 w zakresie robót budowlanych,
instalacji sanitarnych i elektrycznych.
Segment C
Przebudowę węzła cieplnego – wydzielenie obiegu grzewczego dla wentylacji mechanicznej w
segmencie A.
Roboty zewnętrzne
Segment A
•
wykonanie elewacji budynku z dociepleniem
•
wymiana pokrycia dachowego z dociepleniem
•
wymiana pasa nawierzchni wzdłuz budynku o szerokości 2,5 m
Segment B
•
•
wykonanie pokrycia dachowego z dociepleniem
•
wymiana pasa nawierzchni wzdłuŜ budynku o szerokości 2,5 m
Segment C
•
•
wymiana pokrycia dachowego z dociepleniem
Roboty zewnętrzne inŜynieryjne
•
wykonanie przykanalików deszczowych z rur spustowych w segmencie B z
podłączeniem do kanalizacji deszczowej na terenie bazy
•
wykonanie przykanalika ścieków technologicznych z segmentu B
•
montaŜ separatora substancji ropopochodnych wraz z podłączeniem do kanalizacji
deszczowej na terenie bazy
•
rozbiórka oddzielacza błota, olejów i benzyn przy budynku nr 1.
Wiata magazynowa ( nr 6 )
• rozbiórka magazynu karbidu, smarów i oleju ( nr 5 i 7 ),
• rozbudowa i remont wiaty magazynowej ( nr 6 ) w zakresie robót budowlanych i instalacji
elektrycznych,
• budowa energetycznej linii zasilającej robót budowlanych, instalacji elektrycznych.
4.
CHARAKTERYSTYKA OGÓLNA OBIEKTU
4.1. Przeznaczenie obiektu
Budynek warsztatowo-garaŜowy oraz wiata stanowią zaplecze techniczne dla Zakładu
Oczyszczania Miasta i Zakładu Wodociągów i Kanalizacji wchodzących w skład
Przedsiębiorstwa Gopsodarki Miejskiej Sp. z o.o w Polkowicach.
W budynku magazynowo-warsztatowym ( nr 2 ) zlokalizowane są:
•
w segmencie A:
•
warsztat elektrycznych z zapleczem sanitarnym
•
stanowisko kontrolno-diagnostyczne pojazdów o dopuszczalnej masie
całkowitej powyŜej 3,5 t z zapleczem warsztatowym oraz pom. socjalnym
•
pomieszczenie myjni estakadowej
•
w segmencie B:
•
pięć stanowisk garaŜowych
•
w segmencie C:
•
pomieszczenia magazynowe
•
pomieszczenia archiwum
•
pomieszczenie rozdzielni elektrycznej
•
pomieszczenie węzła cieplnego.
W wiacie magazynowej zlokalizowane są wydzielone przegrodami z siatki boksy, przeznaczone
do składowania matriałów i sprzętu.
Celem przebudowy, nadbudowy, rozbudowy i remontu obiektów jest poprawa jakości obsługi
obywateli m. Polkowice oraz podwyŜszenie standardu warunków pracy pracowników PGM
Polkowice.
W ramach przebudowy przewiduje się dostosowanie pomieszczeń obiektu objętych zakresem
opracowania do aktualnie obowiązujących przepisów techniczno-budowlanych oraz nowych
potrzeb uŜytkownika, z uwzględnieniem wymagań w zakresie: bezpieczeństwa poŜarowego,
bezpieczeństwa uŜytkowania, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz sanitarnohigienicznych.
4.2. Program uŜytkowy
Budynek warsztatowo-magazynowy ( Nr 2 )
Nr pom.
Nazwa pomieszczenia
Pow. netto (m2)
SEGMENT A
A.1
Korytarz
12,2
A.2.
WC
2,2
A.3.
Pomieszczenie pomocnicze
6,4
A.4.
Korytarz
6,0
A.5.
Pomieszczenie warsztatowe
15,8
Nr pom.
Pow. netto (m2)
Nazwa pomieszczenia
A.6.
Korytarz
4,0
A.7.
3,5
A.8.
7,8
A.9.
1,9
A.10.
19,5
A.11.
Korytarz
7,3
A.12.
Pomieszczenie socjalne
11,7
A.13.
Pomieszczenie diagnostyki
83,8
A.14.
4,6
A.15.
Pomieszczenie myjni
68,8
A.16.
8,7
Razem
264,2
SEGMENT B
B.1.
GaraŜ nr 1
66,0
B.2.
GaraŜ nr 2
66,0
B.3.
GaraŜ nr 3
64,2
B.4.
GaraŜ nr 4
64,2
B.5.
GaraŜ nr 5
64,2
Razem
324,6
Razem
135,3
SEGMENT C
Razem powierzchnia netto
724,1 m²
Wiata stalowa ( Nr 6 )
Nr pom.
Nazwa pomieszczenia
Pow. netto (m2)
01
Boks magazynowy
50,8
02
Boks magazynowy
25,8
03
Boks magazynowy
78,1
04
Boks magazynowy
83,5
05
Boks magazynowy
25,8
06
Boks magazynowy
57,3
07
Boks magazynowy
26,5
Razem powierzchnia netto
347,8 m²
4.4 . Charakterystyczne parametry techniczne
Budynek warsztatowo-magazynowy
Długość budynku
57,26m
Szerokość budynku
15,70m
Wysokość budynku
6,80m
Liczba kondygnacji
1
Powierzchnia zabudowy
849,50m²
Powierzchnia netto
w tym :
•
segmanet A
•
segment B
•
segment C
724,10m²
- 264,20m²
- 324,60m²
- 135,30m²
4 254m³
Kubatura budynku
Wiata magazynowa
Długość budynku
60,97m
Szerokość budynku
6,29m
Wysokość budynku
4,17m
Wysokość części dobudowanej
Liczba kondygnacji
ok. 14,30m
1
Powierzchnia zabudowy budynku istniejącego
342,40m²
Powierzchnia zabudowy części dobudowanej
36,90m²
Powierzchnia netto
347,80m²
Kubatura budynku
1460,0m³
4.5. Zatrudnienie
W budynku warsztatowo-magazynowym w segmencie A przewiduje się pomieszczenia pracy
czasowej dla 4 osób.
Zaplecze higienicznosanitarne i socjalne dla pracowników znajduje się w budynku
magazynowo-socjalnym (4) na terenie bazy PGM Polkowice.
W pozostałych pomieszczeniach budynku warsztatowo-garaŜowego oraz w wiacie
magazynowej nie przewiduje się pomieszczeń stałej pracy i czasowej pracy.
5.
FORMA ARCHITEKTONICZNA I FUNKCJA OBIEKTU
5.1. Forma architektoniczna
Zabudowę działki nr 93 stanowią następujące budynki jednokondygnacyjne i
dwukondygnacyjne z podpiwniczeniem:
Budynki zostały wykonane w okresie ostatnich 35 lat. Budynki te są uŜytkowane przez PGM
Polkowice.
Budynki te nie są wpisane do rejestru zabytków, ani nie są ujęte w wojewódzkiej ewidencji
zabytków. Teren przedmiotowej inwestycji nie podlega ochronie konserwatorskiej.
Budynek magazynowo-warsztatowy ( nr 2 )
Budynek jest obiektem jednokondygnacyjnym, bezpośrednio przylegającym do budynku
warsztatowego (nr 3 ). Budynek nie jest podpiwniczony.
W centralnej części budynku magazynowo-warsztatowego zostanie nadbudowany boks
garaŜowy nr 5. Wysokość nadbudowy wyniesie ok. 1,0 m.
Bryła projektowanej nadbudowy obiektu pod względem skali, wysokości , kompozycji
przestrzennej oraz podziałów elewacji i formy detalu architektonicznego, nawiązuje do
istniejącej zabudowy.
Kolorystyka ścian i elementów zewnętrznych została dostosowana do otaczających obiektów.
Budynek wiaty magazynowej ( nr 6 )
Budynek jest obiektem jednokondygnacyjnym, bezpośrednio przylegającym do budynków
magazynowych ( nr 5 i 7 ). Budynek nie jest podpiwniczony. Od strony południowej
bezpośrednio przylegające budynki magazynowe ( nr 5 i 7 ) zostaną wyburzone. W miejsce
wyburzonych budynków ( nr 5 i 7 ) wiata magazynowowa zostanie rozbudowana.
Bryła projektowanej rozbudowy obiektu pod względem skali, wysokości , kompozycji
przestrzennej oraz podziałów elewacji i formy detalu architektonicznego bezpośrednio
nawiązuje do wiaty istniejącej.
Projektowane nadbudowa budynku magazynowo-warzstaowoego oraz rozbudowa wiaty
magazynowej są zgodne z treścią ustaleń miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego miasta Polkowice. Obiekt zostały zaprojektowany z uwzględnieniem walorów
architektonicznych i krajobrazowych oraz wymagań ładu przestrzennego w nawiązaniu do
najbliŜszego otoczenia.
5.2. Funkcja obiektu – podstawowe dane technologiczne
Nadudowa, przebudowa, rozbudowa i remont obiektów nie zmienia organizacji wewnętrznego
układu funkcjonalno-uŜytkowego.
Schemat funkcjonalny obiektów pozostaje bez zmian i obejmuje:
•
w budynku magazynowo-warsztatowym ( nr 2 ):
•
w segmencie A:
•
warsztat elektryczny z zapleczem sanitarnym
stanowisko kontrolno-diagnostyczne pojazdów o dopuszczalnej
masie całkowitej powyŜej 3,5 t z zapleczem warsztatowym oraz
pom. socjalnym
•
pomieszczenia myjni estakadowej
•
w segmencie B:
•
pięć stanowisk garaŜowych
•
w segmencie C:
•
pomieszczenia magazynowe – sprzęt drobny
•
pomieszczenia archiwum
•
pomieszczenie rozdzielni elektrycznej
•
pomieszczenie węzła cieplnego.
w budynku wiaty magazynowej:
•
istniejące boksy magazynowe - ( 12 szt. )
•
projektowany boks magazynowe ( 1 szt. )
Wiata stalowa przeznaczona jest do przechowywania materiałów budowlanych oraz
pustych pojemników i kontenerów na śmieci.
•
•
W pomieszczeniach segmentu A hali warsztatowo-garaŜowej przewiduje się moŜliwość
czasowego pobytu ok. 4 pracowników. Wiata magazynowa nie jest przeznaczona na pobyt
ludzi.
W pomieszczeniu warsztatowym sąsiadującym z pomieszczeniem diagnostyki znajduje się
ruchome stanowisko spawalnicze, wyposaŜone w odpowiednie oprzyrządowanie,
umoŜliwiające ręczne spawanie i cięcie łukiem elektrycznym metodą MAG w osłonie gazowej z
dwutlenku węgla. Spawanie wykonywane jest przy uŜyciu półautomatu spawalniczego
zasilanego prądem przemiennym o napięciu znamionowym 380 V, który umoŜliwia spawanie
elementów w sposób ciągły. Spoiwem jest drut elektrodowy, nawinięty na szpuli. Spawanie
MAG polega na stapianiu materiału spawanego i materiału elektrody topliwej ciepłem łuku
elektrycznego jarzącego się pomiędzy elektrodą topliwą i spawanym przedmiotem w osłonie
gazu aktywnego. Elektroda topliwa podawana jest w sposób ciągły przez specjalny system
podający.
W pomieszczeniu tym przechowywana będzie 1 butla robocza z dwutlenkiem węgla o
pojemności wodnej 40l. Nie przewiduje się magazynowania w pomieszczeniu butli zapasowych.
Butla z dwutlenkiem węgla będzie przechowywana i uŜytkowana wyłącznie w pozycji pionowej,
stojąc na półautomacie spawalniczym, który jest wyposaŜony w półkę na butlę z gazem
osłonowym i zabezpieczenie przed upadkiem butli. Zawór redukcyjny powinien być
zabezpieczony przed uszkodzeniem lub zanieczyszczeniem. Po uŜyciu i opróŜnieniu butli
naleŜy zamknąć zawór stojąc przy tym z boku, nigdy na wprost reduktora. Zabronione jest
otwieranie zaworów butli nie podłączonej do instalacji odbiorczej.
Odległość łuku elektrycznego, występującego przy spawaniu, od butli powinna wynosić co
najmniej 1,0m. Odległość butli od czynnego, nieosłoniętego grzejnika c.o. powinna wynosić co
najmniej 1,0m.
W pomieszczeniu warsztatowym oraz na stanowisku spawalniczym nie będą przechowywane
materiały palne. Podłoga w pomieszczeniu będzie wykonana z materiałów niepalnych.
Transport butli będzie się odbywał przy uŜyciu ręcznego wózka dwukołowego do przewozu
butli.
6.
SPOSÓB DOSTOSOWANIA DO KRAJOBRAZU I OTACZAJĄCEJ ZABUDOWY, SPOSÓB
SPEŁNIENIA WYMAGAŃ ZAWARTYCH W art. 5 ust. 1.
Obiekt został zaprojektowany z uwzględnieniem walorów architektonicznych i krajobrazowych
oraz wymagań ładu przestrzennego w nawiązaniu do najbliŜszego otoczenia.
Istniejące budynki: warsztatowo-magazynowy (nr2) oraz wiata stalowa (nr 6) nie są wpisane do
rejestru zabytków. Teren przedmiotowej inwestycji nie podlega ochronie konserwatorskiej.
Projektowana nadudowa i rozbudowa obiektów nawiązuje do istniejącej, kompozycji
przestrzennej w zakresie skali, bryły, linii zabudowy i wysokości kondygnacji oraz poziomych
podziałów elewacji. Proponowane formy detalu architektonicznego harmonizują z detalem
istniejącym. Projektowany obiekt jest zgodny ze szczegółowymi ustaleniami miejscowego planu
zagospodarowania przestrzennego.
Projektowane budynki: warsztatowo-garaŜowy oraz wiata stalowa zostały
zaprojektowane zgodnie z obowiązującymi przepisami, w tym techniczno-budowlanymi
oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej. Projekt spełnia wszelkie wymagania
wynikające z art. 5 ust. 1 Ustawy Prawo budowlane.
7.
ROZWIĄZANIA KONSTRUKCYJNO-MATERIAŁOWE
7.1. Budynek warsztatowo-garaŜowy ( Nr 2 )
7.1.1. Fundamenty
Segment A
Fundamenty ławowe istniejące - bez zmian.
Segment B
Fundamenty ławowe i stopowe istniejące - bez zmian.
Nowoprojektowane ławy fundamentowe wg części konstrukcyjnej II.2.2.
7.1.2. Konstrukcja nośna
Segment A
Istniejąca konstrukcja nośna – bez zmian.
Segment B
Istniejąca konstrukcja nośna – bez zmian.
7.1.3. Ściany
Segment A
Ściany nośne, osłonowe i działowe bez zmian.
W pomieszczeniu A.16 wykonać obudowę kanału nawiewnego wentylacyjnego.
Obudowę gr 12 cm wykonać z cegły pełnej kl. 15 MPa na zaprawie cementowo-wapiennej
marki 5,0 MPa. Mur otynkować tynkiem cementowo-wapiennym kat III.
Segment B
Ściany zewnęrzne – osłonowe
Warstwowe, ocieplone, z zewnętrzną okładziną z blachy trapezowej.
• Kasety - stalowe o wysokości 10 - 11cm ( np.FLOREX K 110, Blachprofil 2 –
PROSYSTHERM ), ułoŜenie poziome, mocowanie bezpośrednio do istniejącej słupów
stalowych na przekładce z taśmy uszczelniającej. Stosować rozwiązanie systemowe
producenta kaset.
Między kasetami przekładka z taśmy uszczelniającej samoprzylepnej
• Izolacja cieplna – wełna mineralna gr. 10cm umieszczona w grubości kaset ściennych
• Okładzina zewnętrzna - blacha trapezowa TR 35/207 gr. 0,75mm, jednostronnie powlekana,
mocowanie do kaset ściennych na przekładce z taśmy termoizolacyjnej samoprzylepnej
Uwaga:
Zewnętrzna okładzina istniejących ścian z blach stalowych pełnych do demontaŜu.
Od strony boksów garaŜowych blacha okładziny ściennej do pozostawienia.
Ściany wewnętrzne – wypełniające
Konstrukcję ścian wykonać z profili walcowanych kształtowników stalowych ( rury kwadratowe )
łączonych na śruby M16/250.
Konstrukcja stalowa kotwiona do fundamentu za pomocą śrub fundamentowych.
Konstrukcja wypełniona ścianami z betonu komórkowego o gr. 25cm do poz. + 3,00m i 12cm
ponad poziom +3,00m.
Pomiędzy boksami garaŜowymi nr 1 i 2 konstrukcja stalowa wypełniona ramami z siatką
7.1.4. Dachy
SEGMENT A
Konstrukcja stropoadachu istniejąca – bez zmian.
CZĘŚĆ WYSOKA
Zakres robót.
1. Rozbiórka rynien dachowych.
2. Rozbiórka obróbek blacharskich.
3. DemontaŜ instalacji odgromowej.
4. Rozbiórka ogniomuru.
5. Wykonanie nowego ogniomuru.
6. Wykonanie ogniomurów uzupełniających w rejonie projektowanych świetlików dachowych.
7. Zbicie tynków komina wentylacyjnego.
8. Wykonanie nowych tynków komina.
9. Oczyszczenie istniejącego pokrycia papowego.
10. MontaŜ wietrzników dachowych i wentylatorów wyciagowych.
11. MontaŜ obróbek blacharskich.
12. Wykonanie pokrycia dachowego – dwuwarstwowe zgrzewalne z dociepleniem płytami
wełny mineralnej.
13. MontaŜ rynien dachowych.
14. MontaŜ instalacji odgromowej.
Pokrycie dachowe
Zaprojektowano pokrycie dwuwarstwowe, zgrzewalne z dociepleniem z płyt wełny
mineralnej na istniejącym pokryciu dachowym.
Elementy składowe pokrycia ( np. w systemie Icopal Zduńska Wola ):
•
modyfikowany środek gruntujący – np. EMAILLIT BV–extra firmy VEDAG
•
płyty wełny mineralnej o gr. 10 cm np. MONROCK PRO firmy ROCKWOOL
•
bitumiczny klej na zimno np. KB MONROCK firmy ROCKWOOL
•
łączniki mechaniczne do mocowania wełny mineralnej wraz z papą podkładową do
podłoŜa ( tylko w strefie brzegowej ).
•
papa podkładowa samoprzylepna np. VEDATOP TM firmy VEDAG
•
papa nawierzchniowa termozgrzewalna z posypką mineralną np. VEDATECT
EURFLEX PYE PV 250 S5 firmy VEDAG. Grubość papy 5,2 mm.
Kolor ciemnobrązowy.
Elementy uzupełniające systemu :
• Klin dachowy z wełny mineralnej
• Uszczelniacz trwale plastyczny
• Krawędziaki drewniane – zakończenie okapu
• Łączniki mechaniczne do mocowania elementów drewnianych
Przygotowanie podłoŜa
Przed przystąpieniem do wykonania nowego pokrycia dachowego naleŜy dokładnie sprawdzić
jakość istniejącego podłoŜa. Dotyczy to jego wytrzymałości powierzchniowej, stopnia równości
oraz czystości. PodłoŜe musi być nośne, zwarte, suche i wolne od substancji zmniejszających
przyczepność.
Istniejące pokrycie papowe naleŜy zagruntować modyfikowanym środkiem gruntującym.
Izolacja termiczna z płyt wełny mineralnej
Płyty wełny mineralnej gr.10 cm np.MONROCK Max naleŜy przykleić klejem do
przygotowanego podłoŜa. Stosować bitumiczny klej na zimno np. KB MONROCK.
Płyty izolacji termicznej mocować dodatkowo mechanicznie w strefie brzegowej. Stosować
łączniki z hartowanej stali weglowej zabezpieczonej przed korozją z podkładką dociskową lub
łączniki teleskopowe z tuleją plastikową. Łączniki rozmieścić w strefie brzegowej ( B=1,0 m ) 6 szt/m2.
Przed przystąpieniem do przyklejania płyt wełny mineralnej naleŜy zamocować imprgnowane,
okapowe krawędziaki drewniane. Mocowanie krawędziaków za pomocą kotew – śrub M12
l=300 mm wklejanych na zaprawe CERESIT CX5. Rozstaw kotew co 100 cm.
Do krawędziaków zostaną zamocowane rynny i obróbki blacharskie.
Warstwa podkładowa
Jako podkładową warstwę wodoszczelną naleŜy zastosować papę podkładową samoprzylepną
lub klejoną do warstwy izolacja klejem bitumicznym na zimno np. KB MONROCK firmy
ROCKWOOL.
Warstwa wierzchnia (zgrzewana)
Jako wierzchnią warstwę wodoszczelną naleŜy zastosować papę nawierzchniową
termozgrzewalną z posypką mineralną.
Papę zgrzewać na całej powierzchni do papy podkładowej.
Zaleca się wykonanie pokrycia dachowego w systemie określonego producenta dachowych
materiałów pokrywczych np. VEDAG, ICOPAL, MATIZOL, IZOLACJA Jarocin.
Kominy wentylacyjne, wentylatory dachowe wyciągowe, wywietrzniki dachowe.
Murowany komin wentylacyjny pozostaje bez zmian.
Skuć tynk komina. Wykonać nowy tynk cementowo-wapienny. Wyprawa końcowa – tynk
akrylowy barwiony w masie, uziarnienie 2 mm, faktura nakrapiana. Kolor wg oznaczenia w
Karcie Kolorów.
Wykonać naprawy betonu czapki komina. Stosować zaprawę cementową.
Czapkę komina malować farbą do betonu. Kolor ciemnobrązowy – Korall 115 L45 C20 H30 wg
3D System Caparol.
Wentylatory dachowe wyciągowe montować nad istniejącymi otworami w stropodachu.
Stosować systemowe podstawy dachowe. Szczegółowy opis w części II.2.3. Instalacje
sanitarne.
Nad istniejącymi otworami w stropoadachu zaprojektowano grawitacyjne wywietrzniki dachowe
fi 160 i fi250. Zastosowano wywietrzniki dachowe typu Bora-160 i WLO-250 firmy Uniwersal na
podstawach dachowych z laminatu poliestrowego B/II firmy Uniwersal.
Podstawy wentylatorów dachowych DVS 311EV podmurować 3 warstwami cegły pełnej na
zaprawie cementowej.
Ogniomury
Ze względu na stan techniczny istniejący ogniomur od strony wschodniej naleŜy rozebrać.
Ogniomur odtworzyć.
Uzupełnienia murów ogniowych, nowe mury ogniowe wykonać zgodnie z rysunkiem rzut dachu.
Materiał:
Cegła pełna klasy 15,0 MPa
Zaprawa cementowo-wapienna marki 5,0 MPa
Wyprawa końcowa – tynk akrylowy, uziarnienie 2 mm, faktura nakrapiana. Kolor wg oznaczenia
w Karcie Kolorów.
Świetlik dachowy
Istniejący świetlik dachowy do demontaŜu.
W miejscu istniejącego świetlika dachowego nad pomieszczeniami myjni i diagnostyki
zaprojektowano pasmo świetlne trójkątne stałe. Pasma o wymiarach w rzucie 410 x 560 mm.
Kąt nachylenia 30 stopni. Pasma rozdzielono ścianą murowaną o gr. 25 cm . Wysokość ściany
ściany 30 cm ponad połać świetlika. Tympany naświetla wykonać z materiału
nieprzeźroczystego.
Opis pasma świetlenego:
•
elementy składowe:
- podstawa
•
podstawa wykonana z blachy ocynkowanej
•
wysokość podstawy 500 mm
•
podstawa wyposaŜona w dolną półkę słuŜącą do mocowania podstawy na
wymianie stalowym
•
podstawa mocowana do podłoŜa za pomocą samowiertów
•
podstawa ocieplona
•
kolor podstawy - RAL 9007 Grey aluminium.
- kopuła pasma
• montowana na uprzednio ocieplonej i obrobionej izolacją przeciwwodną
podstawie pasma
• zbudowana ze szkieletu profili aluminiowych o kształcie umoŜliwiającym
odprowadzenie wody
• wypełnienie kopuły poliwęglan 2-komorowy przezroczysty ( liczba komór 4 )
• izolacyjnośc termiczna 1,9 W/m2K
• kolor naturalny profili aluminowych
Przykładowe pasma świetlne np. mcr PROLIGHT firmy MERCOR.
W celu oparcia podstawy dachowej świetlika naleŜy do istniejącej konstrukcji nośnej świetlików
dachowch z 2 cewników 140 wspawać elementy nośne poprzeczne z 2 ceowników 140.
Stosować spoiny pionowe pachwinowe 4 mm.
Obróbki blacharskie
Obróbki blacharskie,wykonać z balchy tytan-cynk o gr. 0,70 mm. Kolorze Korall 115 L45 C20
H30 wg 3D System Caparol. Stosować farby do powierzchni ocynkowanych.
Rynny i rury spustowe – PCV w kolorze ciemnobrązowym.
Przekroje rynien i rur spustowych wg opisów na rysunku – Rzut dachu.
CZĘŚĆ NISKA
Zakres robót.
4. Zbicie tynków komina wentylacyjnego.
5. Wykonanie nowych tynków komina.
6. MontaŜ elementów wentylacji – wywietrzniki, kominki wentylacji grawitacyjnej.
9. Wykonanie pokrycia dachowego – jednowarstwowego zgrzewalnego.
Pokrycie dachowe
Zaprojektowano pokrycie jednowarstwowe zgrzewalne na istniejącym pokryciu dachowym.
Elementy składowe pokrycia:
•
modyfikowany środek gruntujący – np. EMAILLIT BV – extra firmy VEDAG
•
Papa nawierzchniowa samoprzylepna z posypką mineralną np. EUROFLEX S firmy
VEDAG. Grubość papy 5,0 mm. Kolor ciemnobrązowy.
przyczepność.
Istniejące pokrycie papowe naleŜy zagruntować modyfikowanym środkiem gruntującym.
termozgrzewalną z posypką mineralną. Kolor ciemnobrązowy.
Papę naleŜy zgrzewać na całej powierzchni do podłoŜa.
Kominy wentylacyjne, wentylatory dachowe wyciągowe, wywietrzniki dachowe.
Murowany komin wentylacyjny pozostaje bez zmian.
Skuć tynk komina. Wykonać nowy tynk cementowo-wapienny. Wyprawa końcowa – tynk
akrylowy barwiony w masie, uziarnienie 2 mm, faktura nakrapiana. Kolor nr wg oznaczenia w
Karcie Kolorów.
Wykonać naprawy betonu czapki komina. Stosować zaprawę cementową.
Czapkę komina malować farbą do betonu. Kolor ciemnobrązowy – Korall 115 L45 C20 H30 wg
3D System Caparol.
Wentylator dachowy wyciągowy – Zamawiajacy na etapie realizacji robót podejmie decyzję o
jego wymianie lub likwidacji.
W miejscu istniejących wietrzników dachowych zostaną zamontowane nowe wywietrzniki typu
WLO-160.
Wentylacja grawitacyjna pomieszczeń wyprowadzona poprzez ścianę boczną budynku
wyŜszego wymaga przebudowy. W tym celu naleŜy wykonać indywidulane kominki
wentylacyjne fi 160 z blachy stalowej ocynkowanej. Kominki wyprowadzić min. 50 cm ponad
mur ogniowy części wyŜszej.
Kratki wentylacyjne osadzone w ścianie segmentu A – “część niska” naleŜy wymienić.
Obróbki blacharskie,wykonać z balchy tytan-cynk o gr. 0,70 mm. Kolorze Korall 115 L45 C20
H30 wg 3D System Caparol. Stosować farby do powierzchni ocynkowanych.
SEGMENT B
Konstrukcja stropodachu bezpłatwiowa wg PB Konstrukcji.
W miejsce zdemontowanych płatwi dachowych projektuje się nowe przekrycia bezpłatwiowe z
blachy stalowej trapezowej TR 130/343 o gr. 1,0m, obustronnie ocynkowanej.
Uwaga:
Przyjęta grubość blachy stalowej ( 1,0mm ) pozwala na montaŜ : prowadnic bram garaŜowych,
lekkich urządzeń wentylacyjnych i osprzętu elektrycznego w miejscach wskazanych w
dokumentacjach w dokumentacjach branŜowych. Zasady mocowania opisano w części
konstrukcyjnej.
Materiały :
Dźwigary nośne
Blacha nośna
istniejące
trapezowa TR 130/343 gr. 1,0mm, w układzie pozytyw, stalowa,
ocynkowana.
Układ warstw stropodachu :
• papa termozgrzewalna nawierzchniowa z posypką mineralną. Kolor ciemnobrązowy.
np. Termik TOP 5,2 firmy ICOPAL
• płyta termoizolacyjna styropianowa PSK -1
15,0cm
( laminowana jednostronnie ) - TYP C
• klej bitumiczny lub poliurteranowy
np. Klej SIPLAST firmy ICOPAL
• paroizolacja bitumiczna zgrzewana na zakładach np. Foalbit AL S40
• klej bitumiczny lub poliurteranowy
np. Klej SIPLAST firmy ICOPAL
• gunt np. Siplast Primer firmy ICOPAL
• blacha trapezowa TR 130/343 stalowa, ocynkowana,
13,0 cm
Przed przystąpieniem do montaŜu płyt styropianowych PSK-1 naleŜy zamocować
impregnowane, okapowe krawędziaki drewniane. Mocowanie krawędziaków za pomocą
wkrętów samowiercących fi 5,5 mm co 50 cm. Krwędziak górny mocować do dolnego za
pomocą wkretów do drewna fi 6 x 120 mm co 50 cm.
Obróbki blacharskie,wykonać z balchy stalowej ocynkowanej o gr. 0,70 mm w kolorze Korall
115 L45 C20 H30 wg 3D System Caparol. Stosować farby do powierzchni ocynkowanych.
Opierzenia ościeŜy bram wjazdowych, obróbki uzupełniające i zamykające wykonać z blachy
stalowej ocynkowanej gr. 0,70 mm w kolorze wg karty kolorów.
SEGMENT C
Konstrukcja stropoadachu istniejąca – bez zmian.
Zakres robót.
4. Wykonanie obudowy kominów wentylacyjnych z montaŜem wywietrzników grawitacyjnych.
5. Nadmurowanie ogniomurów.
8. Wykonanie pokrycia dachowego – dwuwarstwowe zgrzewalne z dociepleniem płytami
wełny mineralnej.
Pokrycie dachowe
Zaprojektowano pokrycie dwuwarstwowe, zgrzewalne z dociepleniem z płyt wełny
mineralnej na istniejącym pokryciu dachowym.
Elementy składowe pokrycia ( np. w systemie Icopal Zduńska Wola ):
•
modyfikowany środek gruntujący – np. EMAILLIT BV–extra firmy VEDAG
•
płyty wełny mineralnej gr. 10 cm np. MONROCK Max firmy ROCKWOOL
•
bitumiczny klej na zimno np. KB MONROCK firmy ROCKWOOL
•
łączniki mechaniczne do mocowania wełny mineralnej wraz z papą podkładową do
podłoŜa ( tylko w strefie brzegowej ).
•
papa podkładowa samoprzylepna np. VEDATOP TM firmy VEDAG
•
papa nawierzchniowa termozgrzewalna z posypką mineralną np. VEDATECT
EURFLEX PYE PV 250 S5 firmy VEDAG. Grubość papy 5,2 mm.
Kolor ciemnobrązowy.
• Klin dachowy z wełny mineralnej
• Uszczelniacz trwale plastyczny
• Krawędziak drewniany – zakończenie okapu
• Łączniki mechaniczne do mocowania elementów drewnianych
przyczepność.
Istniejące pokrycie papowe naleŜy zagruntować modyfikowanym środkiem gruntującym .
Izolacja termiczna z płyt wełny mineralnej
Płyty wełny mineralnej gr.10 cm np.MONROCK Max naleŜy przykleić klejem do
przygotowanego podłoŜa. Stosować bitumiczny klej na zimno np. KB MONROCK.
Przed przystąpieniem do przyklejania płyt wełny mineralnej naleŜy zamocować imprgnowane,
okapowe krawędziaki drewniane. Mocowanie krawędziaków za pomocą kotew – śrub M12
l=300 mm wklejanych na zaprawe CERESIT CX5. Rozstaw kotew co 100 cm.
Warstwa podkładowa
Jako podkładową warstwę wodoszczelną naleŜy zastosować papę podkładową samoprzylepną
lub klejoną do warstwy izolacji klejem bitumicznym na zimno np. KB MONROCK firmy
ROCKWOOL.
termozgrzewalną z posypką mineralną.
Papę zgrzewać na całej powierzchni do papy podkładowej.
Obudowa kominów wentylacyjnych
Istniejące wywietrzniki dachowe zdemontować.
Nad istniejącymi otworami w stropoadachu wykonać obudowę kominów wentylacyjnych z
systemowych pustaków kominowych keramzytobetonowych murowanych na zaprawie
cementowo-wapiennej.
Zastosować pustaki typu PDK 1416/24 o wymiarach 360x360x240 mm. Wysokość komina dwie warstwy pustaków + wywietrznik dachowy typu BORA-200 na podstawie dachowej
poliestrowej typu B/II firmy Uniwersal.
Trzon komina otynkować. Wykonać tynk cementowo-wapienny kat. II. Wyprawa końcowa –
tynk akrylowy barwiony w masie, uziarnienie 2 mm, faktura nakrapiana. Kolor nr wg oznaczenia
w Karcie Kolorów.
Ogniomury
Istniejące ogniomury nadmurować do wysokości 30 cm ponad połać dachu po dociepleniu.
Materiał:
Cegła pełna klasy 15,0 MPa
Zaprawa cementowo-wapienna marki 5,0 MPa
Uzpełnienie tynków – tynk cementowo-wapienny kat. II.
Wyprawa końcowa – tynk akrylowy, uziarnienie 2 mm, faktura nakrapiana. Powłoka malarska –
farba akrylowa. Kolor wg oznaczenia w Karcie Kolorów.
Obróbki blacharskie,wykonać z balchy stalowej ocynkowanej o gr. 0,70 mm. Kolorze Korall 115
L45 C20 H30 wg 3D System Caparol. Stosować farby do powierzchni ocynkowanych np.
FAWINYL C , DAMAX, MAKOR TIX.
7.1.5. Elewacje
Segment A i C
W ramach niniejszego zadania inwestycyjnego przewiduje się wykonanie docieplenia ścian
segmentów A i C metodą BSO.
Materiał termoizolacyjny – styropian EPS 70 o grubości:
•
8 cm dla ścian
•
4 cm dla ościeŜy okiennych.
Elementy składowe systemu ocieplania ścian z zastosowaniem płyt styropianowych :
- zaprawa klejąca
- płyty ze styropianu EPS 70
- zaprawa zbrojąca
- siatka zbrojąca z włókna szklanego
- powłoka gruntująca
- cienkowarstwowy tynk akrylowy
- farba akrylowa
•
listwa startowa
•
listwa naroŜnikowa z siatką
•
elementy do uszczelniania połączeń (taśma uszczelniająca)
•
kołki rozporowe do mechanicznego mocowania płyt styropianowych
PodłoŜem pod warstwę termoizolacji będzie istniejący mur z istniejącą wyprawą tynkarską.
Przed przystąpieniem do robót termomodernizacyjnych naleŜy sprawdzić jakość podłoŜa
ściennego. Dotyczy to jego wytrzymałości powierzchniowej, stopnia równości i
płaskości powierzchni oraz czystości.
Nie moŜna wykonywać ocieplenia ścian w przypadku odspajania się zewnętrznej warstwy
materiału ściennego, powierzchniowego łuszczenia się podłoŜa lub widocznych zmian
destrukcyjnych. W takich sytuacjach niezbędne jest usunięcie tej warstwy.
Istniejące podłoŜe naleŜy oczyścić przez zmycie wodą pod ciśnieniem.
W przypadku wątpliwości co do wytrzymałości podłoŜa, naleŜy sprawdzić jego wytrzymałość
na rozciąganie mełodą pull off. Wytrzymałość ta powinna wynosić co najmniej 0,08 MPa.
Przy braku takiego urządzenia naleŜy wykonać próbę przyczepności. NaleŜy postąpić wtedy
w sposób następujący.
Powierzchnię podłoŜa oczyścić z kurzu, pyłu, słabo związanych z podłoŜem powłok
malarskich i tynków. Próbki materiału izolacyjnego o wymiarach ok. 100 x 100 mm naleŜy
przyklecić w róŜnych miejscach elewacji (8-10 próbek). Klej przygotowany zgodnie z
zaleceniami systemowymi rozprowadzić na całej powierzchni próbki na grubość około 10
mm. Próbkę docisnąć do podłoŜa. Przyczepność sprawdzać po 3 dniach poprzez próbę
ręcznego odrywania przyklejonej próbki. MoŜna przyjąć, Ŝe podłoŜe charakteryzuje się
wystarczającą wytrzymałością, jeŜeli podczas próby odrywania materiał izolacyjny ulegnie
rozerwaniu. W przypadku oderwania całej próbki z klejem i warstwą fakturową konieczne jest
oczyszczenie elewacji ze słabo związanej z podłoŜem warstwy. PodłoŜe zagruntować
środkiem zwiększającym przyczepność. JeŜeli ponowna próba da wynik negatywny, naleŜy
rozwaŜyć dodatkowe mocowanie mechaniczne lub odpowiednie przygotowanie podłoŜa.
W przypadku ścian charakteryzujących się odpowiednią wytrzymałością, ale odznaczających
się zbyt duŜą nierównością powierzchni, naleŜy wykonać warstwę wyrównawczą.
Przy nierównościach podłoŜa do 10 mm - naleŜy zastosować szpachlówkę systemową lub
zaprawę cementową 1:3 z dodatkiem dyspersji akrylowej w ilości ok. 4-5% (wag.).
Przy nierównościach podłoŜa od 10 do 20 mm - naleŜy zastosować takie same rozwiązania
jak wyŜej, ale wykonywać je w kilku warstwach.
W przypadku nierówności powyŜej 20 mm, naleŜy zastosować naprawę przez naklejenie
materiału termoizolacyjnego o odpowiedniej grubości.
W takim przypadku zaleca się dodatkowe mocowanie warstwy zasadniczej układu
ociepleniowego za pomocą łączników mechanicznych.
Do wysokości 2,0 m ponad terenu wykonać podwójną siatkę z włókna szklanego.
NaleŜy zachować wszystkie zalecenia producenta podane w kartach technicznych i technologii
wykonywania robót. Niedopuszczalne jest stosowanie elementów składowych z róŜnych
systemów ociepleniowych.
Roboty wykonać zgodnie z Instrukcją ITB nr 334/2002 Bezspoinowy system ocieplania ścian
zewnętrznych budynków.
Całą elewacje pokryć tynkiem akrylowym, faktura nakrapiana, uziarnienie 2,0 mm.
Powłoki malarskie – farba akrylowa kolor :
•
Hell-Weiss L96 C2 H109
Caparol 3D System
•
Palazzo 350 L76 C82 H80 Caparol 3D System
•
Bordeaux 65 L40 C50 H35 Caparol 3D System
•
Oase 100 L50 C30 H130
Caparol 3D System
Kolorystykę elewacji wykonać zgodnie z załączonymi rysunkami elewacji.
Część cokołową budynku wykończyć płytkami klinkierowymi elewacyjnym w kolorze
kasztanowym.
Parapety zewnętrzne – wykonać ze stali ocykowanej. Grubość blachy 0,7 mm.
Kolor ciemnobrązowy – Korall 115 L45 C20 H30 wg 3D System
Caparol.
.
Segment B
Obudowa ściany zgodnie z pkt. 7.1.3.
Okładzina zewnętrzna z blachy trapezowej TR 35/207 gr. 0,75 mm w układzie pionowym.
Kolorystykę elewacji wykonać zgodnie z załączonymi rysunkami elewacji.
Zastosować blachy trapezowe powlekane metodą “coil coating” w kolorze podstawowym
RAL-9010 Pure white.
Płaszczyzny elewacyjne w kolorach:
•
RAL 1003 Signal yellow
•
RAL-3016 Coral red
malowane farbami w technologii PPG Polifarb Cieszyn SA. z uŜyciem zestawu:
•
RENGRUNT C – podkład
•
RENAKRYL 2C- emalia nawierzchniowa
lub zestawu firm: Tikkurila Baltcolor lub Teknos.
Część cokołową budynku wykonać z cegły klinkierowej elewacyjnej ( 5 warstw ) w kolorze
kasztanowym.
7.1.6. Podłogi i posadzki
Segment A
Pomieszczenia A.11 i A.12
W pomieszczeniu A.12 istniejąca posadzkę z płytek ceramicznych naleŜy rozbrać.
W pomieszczaniach A.11 i A.12 wykonać posadzkę z płytek gres antypoślizgowych z listwą
cokołową o wysokości 10 cm.
W pomieszczeniu A.12 wykonać izoalcję przeciwwlogociwą podposadzkową.
PodłoŜe ( po skuciu posadzki i wyrównaniu podłoŜa ) zagruntować głęboko penetrującym
gruntem , następnie nałoŜyć dwukrotnie elastyczną zaprawę uszczelniającą .
Połączenia ścian z posadzką uszczelnić taśmą uszczelniającą, wklejaną pomiędzy dwie
warstwy świeŜo nałoŜonej izolacji.
Szczeliny w połączeniach ścian z posadzką i miejsca połączenia z elementami ceramiki
sanitarnej i armaturą uszczelnić silikonem.
Spoiny wypełnić elastyczną zaprawą do spoin, odporną na wnikanie wody.
W pomieszczeniu A.12 wymienić istniejący wpust podłogowy.
Pomieszczenia A.10, A.13, A.14
W pomieszczeniach A.10, A.13, A.14 wykonać posadzkę z płytek gresu technicznego z o
parametrach:
•
nasiąkliwość wodna %
PN-EN ISO 10545-3
E<=0,5
•
wytrzymałość na zginanie MPa
PN-EN ISO 10545-4
min.35
•
mrozoodporność
PN-EN ISO 10545-12
mrozoodporne
•
odporność na ścieranie wgłębne mm3
PN-EN ISO 10545-6
max 175
•
skuteczność antypoślizgowa (grupa)
DIN 51130
NPD R11
•
odporność na plamienie
4
W pomieszczeniu A.12 wykonać izoalcję przeciwwlogociwą podposadzkową.
W pomieszczeniu A.10 i A.14 wykonać podłogę ze spadkami w kierunku wpustów
podłogowych, istniejące wpusty podłogowe wymienić.
Pomieszczenia A.15 i A.16
W pomieszczeniach A.15 i A.16 wykonać posadzkę z płytek gresu technicznego o parametrach:
•
nasiąkliwość wodna %
PN-EN ISO 10545-3
E<=0,5
•
wytrzymałość na zginanie MPa
PN-EN ISO 10545-4
min.35
•
mrozoodporność
PN-EN ISO 10545-12
mrozoodporne
•
odporność na ścieranie wgłębne mm3
PN-EN ISO 10545-6
max 175
•
skuteczność antypoślizgowa (grupa)
DIN 51130
NPD R11
•
odporność na plamienie
4
W pomieszczeniu A.15:
• wykonać podłogę ze spadkami w kierunku istn.koryt odwodnienia liniowego
• wymienić przekrycie koryt odwodnienia liniowego
W pomieszczeniu A.16:
• wykonać podłogę ze spadkami w kierunku wpustu podłogowego
• wymienić istniejący wpust podłogowy
• wykonać listwę cokołową o wysokości 10 cm.
Segment B
Istniejące posadzki naleŜy rozebrać. Zgodnie z dokumentacją archiwalną istniejący układ
warstw posadzkowych przedstawia się następująco:
•
gładź cementowa
5 cm
•
płyta betonowa
20 cm
•
podsypka ze Ŝwiru ubitego
20 cm
Projektuje się nowe posadzki wg poniŜszego układu warstw:
•
płyta betonowa dylatowana z posypką korundową
•
izolacja 2 x folia PCV
•
beton podkładowy
•
podbudowa Ŝwirowa
20 cm
10 cm
15 cm
Wymagania dla płyty betonowej
Beton posadzkowy : min. B35 ( C30/35 ) powinien posiadać następujące cechy :
- ilość cementu < 340 kg/m3
- stosunek w/c < 0,49
- max. wymiar kruszywa 16 mm
- dla frakcji kruszywa 0-2/2-8/8 ¸16 punkt piaskowy 37 %
- zawartość frakcji kruszywa do 0,25 mm > 4 %
Wymagania dla podbudowy
•
•
podbudowa – EV2 ( moduł odkształcenia ) ≥80 MPa
grunt rodzimy – EV2 ( moduł odkształcenia ) ≥30 MPa
Po wyrównaniu powierzchni betonowej naleŜy zastosować utwardzenie powierzchniowe z
posypki korundowej lub kwarcowej np. Sika-Addiment HEM, HARD-1 lub HARD-2 firmy
TYBET, DUROBET.
Technologia wykonania wg specyfikacji producenta.
Płyta betonowa dylatowana, zgodnie z rysunkiem rzut przyziemia. Technologia wykonania
dylatacji np. wg programu firmy SIKA.
Segment C
Posadzki i podłogi w segmencie C nie są przedmiotem niniejszego opracowania.
7.1.7. Kanały technologiczne
Pomieszczenie diagnostyki A.13.
Kanał w pomieszczeniu diagnostyki został przebudowany wg dokumentacji opracowanej w roku
1992. Wykonano wówczas zabezpieczenie przed wodami gruntowymi w postaci wewnętrznej
wanny stalowej wbudowanej w konstrukcję Ŝelbetową.
W uzgodnieniu z Zamawiającym podjęto decyzję o utrzymaniu kanału przeglądowego w
dotychczasowej geometrii oraz nie ingerowaniu w konstrukcję wanny stalowej.
W związku z tym w kanale przeglądowym naleŜy wykonać następujące roboty:
•
rozebrać częściowo ścianki dociskowe z cegły ceramicznej pełnej. Zakres rozbiórki
pokazano na rysunku przekroju kanału
•
rozebrać posadzkę w kanale
•
wykonać kanały wentylacyjne nawiewne do kanału przeglądowego wg części instalacje
sanitarne
•
wykonać nową ściankę dociskową z cegły pełnej klinkierowej klasy 35 MPa na
zaprawie cementowej marki 5,0 MPa
•
wykonać oświetlenie kanału wg części instalacje elektryczne
•
wykonać nową posadzkę cementową ze spadkiem do studzienki bezodpływowej.
•
wykonać okładziny ścian, posadzki oraz schodów kanału płytkami gresu technicznego
Parametry płytek gres jak dla posadzki w pomieszczeniu diagnostyki.
•
wykonać nową kratkę do studzienki bezodpływowej ze stali ocynkowanej ogniowo.
•
wykonać zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych kanału ( stopnie
wyłazowe, obramowania kanału z ceownika 240 i kątownika 120 ). Zabezpieczenie
antykorozyjne wg opisu w części konstrukcyjnej.
Pomieszczenia myjni A.15.
W uzgodnieniu z Zamawiającym podjęto decyzję o utrzymaniu kanału w myjni w
dotychczasowej geometrii oraz nie ingerowaniu w konstrukcję kanału. Kanał zabezpieczony jest
izolacją typu cięŜkiego ( wg dokumentacji archiwalnej ). Istniejący system odpływu z kanału
myjni zostaje utrzymany.
W związku z tym w kanale myjni naleŜy wykonać następujące roboty:
•
skuć całość okładzin ścian kanału
•
wykonać okładziny ścian, posadzki oraz schodów kanału płytkami gresu technicznego
•
wykonać nową kratkę do studzienki bezodpływowej ze stali ocynkowanej ogniowo.
•
wykonać zabezpieczenie antykorozyjne elementów stalowych w obrębie kanału.
Zabezpieczenie antykorozyjne wg opisu w części konstrukcyjnej.
Istniejące odpływy z posadzki myjni do kanału myjni do zachowania.
7.1.8. Tynki wewnętrzne i okładziny ścienne
Segment A
Tynki ścian i sufitów do zachowania.
Tynki zamurowań cementowo-wapienne klasy III
Powierzchnie ścian pod okładziny z płytek ceramicznych wykończone tynkiem kat. II
( powierzchnia równa, szorstka ).
Tynki głuche, odparzone, złuszczone naleŜy skuć. Wykonać uzupełnienia tynków stosując tynk
cementowo-wapienne kat. III. Zakłada się uzupełnienie 10 % powierzchni tynków.
Pomieszczenie socjalne A.12
Nad ciągiem zlewozmywakowo-umywalkowym wykonać „fartuch” ochronny z płytek
ceramicznych gładkich, matowych 15x15cm w kolorze jasnoszarym do wysokości 1,5 m.
Spoina szara, zatarta na gładko. Spoiny łączące zamknięte w sposób trwale elastyczny
PodłoŜe z tynku cementowo-wapiennego zagruntować głęboko penetrującym gruntem.
Następnie nałoŜyć dwukrotnie elastyczną zaprawę uszczelniającą.
NaroŜa ścian uszczelnić taśmą uszczelniającą, wklejaną pomiędzy dwie warstwy świeŜo
nałoŜonej izolacji. Płytki kleić do podłoŜa zaprawą elastyczną.
Spoinowanie płytek wykonać uŜywając zaprawy elastycznej odpornej na wnikanie wody.
Szczeliny w naroŜach ścian i miejsca połączenia z elementami ceramiki sanitarnej i armaturą
uszczelnić silikonem .
Pomieszczenie myjni A.15
Na ścianach wykonać okładzinę z płytek ceramicznych lub gresowych gładkich, matowych
w kolorze jasnoszarym do wysokości 3,5 m. Spoina szara, zatarta na gładko. Spoiny łączące
zamknięte w sposób trwale elastyczny.
PodłoŜe z tynku cementowo-wapiennego zagruntować głęboko penetrującym gruntem.
Następnie nałoŜyć dwukrotnie elastyczną zaprawę uszczelniającą.
NaroŜa ścian uszczelnić taśmą uszczelniającą, wklejaną pomiędzy dwie warstwy świeŜo
nałoŜonej izolacji. Płytki kleić do podłoŜa zaprawą elastyczną.
Spoinowanie płytek wykonać uŜywając zaprawy elastycznej odpornej na wnikanie wody.
Szczeliny w naroŜach ścian i miejsca połączenia z elementami ceramiki sanitarnej i armaturą
uszczelnić silikonem .
Pomieszczenie diagnostyki A.13
Na ścianach wykonać okładzinę z płytek ceramicznych lub gresowych gładkich, matowych
w kolorze jasnoszarym do wysokości 3,5 m. Spoina szara, zatarta na gładko. Spoiny łączące
zamknięte w sposób trwale elastyczny. PodłoŜe z tynku cementowo-wapiennego zagruntować
głęboko penetrującym gruntem. Płytki kleić do podłoŜa zaprawą elastyczną. Spoinowanie płytek
wykonać uŜywając zaprawy elastycznej odpornej na wnikanie wody.
Segment B
Tynki ścian-wydzieleń boksów wykończone tynkiem cementowo-wapiennym kat. III.
7.1.9. Powłoki malarskie
Segment A
Ściany pomieszczeń malować:
•
farbami olejnymi do wysokości:
•
1,5 m – w pom. A.11, A.12
•
2,1 m - w pom. A.10, A.14, A.16
•
farbami lateksowymi, odpornymi na szorowanie powyŜej wysokości wymienionych
wyŜej.
Sufity malować farbami lateksowymi, odpornymi na szorowanie.
Ściany i sufity pomieszczeń warsztatu elektrycznego oraz korytarza wejściowego po wykonaniu
nowej instalacji elektrycznej pokryć powłokami malarskimi.
Ściany pomieszczeń A.1, A.3, A.4, A.5, A.6, A.7, A.8, A.9 malować:
•
farbami olejnymi do wysokości 2,1 m
•
farbami lateksowymi, odpornymi na szorowanie powyŜej wysokości 2,1 m.
Sufity malować farbami lateksowymi, odpornymi na szorowanie.
Stolarkę drzwiową w warsztacie elektryków przeznaczoną do zachowania malować farbami
olejnymi.
Segment B
Ściany boksów wydzielajacych pomieszczenia malować:
•
•
farbami farbami lateksowymi, odpornymi na szorowanie - powyŜej wysokości 1,5 m.
Wewnętrzne powierzchnie ścian osłonowych z blach stalowych malować farbami olejnymi.
Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowych
Konstrukcje stalowe istniejace i projektowane zabezpieczyć zgodnie z zasadami podanymi w
części konstrukcyjnej niniejszego opracowania.
Segment C
Ściany i sufit pomieszczenia węzła cieplnego malować:
•
•
powyŜej farbami lateksowymi, odpornymi na szorowanie.
7.1.10.Sufity podwieszone
Korytarz pom. A.1.
Istniejący sufit rstrowy w pomieszczeniu zdemontować.
Wykonać nowy kasetonowy sufit rozbieralny ( z zachowaniem istniejącego podziału ) z
konstrukcją nośną widoczną. Stalowy ruszt nośny, ocynkowany i malowany proszkowo w
kolorze białym. Profile rusztowania o szerokości 24mm widoczne z moŜliwością łatwego
demontaŜu płyt. Płyty gr. 20mm o formacie 600x600mm z wełny szklanej o duŜej gęstości.
Powierzchnia zewnętrzna płyt o strukturze lekko nakrapianej. W suficie rozmieścić oprawy
oświetleniowe wg części instalacje elektryczne.
Pomieszcenia A.11 i A.12
Wykonać sufit z płyt gipsowo-kartonowych wodo- i ognio-odpornych gr. 12,5mm, mocowanych
na dwuwarstwowym ruszcie z profili stalowych CD 60x27mm. Końce profili głównych i nośnych
oparte między półkami profili UD 28x27mm mocowanych do ścian po obrysie stropu
podwieszanego. Połączenia profili łącznikami krzyŜowymi, mocowanie płyt do rusztu
blachowkrętami fosforanowanymi 3,5x55. Ruszt podwieszony na wieszakach noniuszowych w
rozstawie zgodnym ze specyfikacją techniczną producenta systemu. Sufit zamontować na
wysokości 3,00 m.
W pom. A.11. wentylację grawitacyjną naleŜy wykonać przewodami elastycznymi w przestrzeni
sufitu podwieszonego zakończonymi anemostatem. Przewód wentylacyjny podłączyć do kanały
wentylacyjnego w po. A.12.
7.1.11. Stolarka i śłusarka okienna
Segment A
Ślusarkę i stolarkę okienną wykonać zgodnie z opisami i zestawieniem na rysunkach. Okna
aluminiowe w kolorze RAL-9010 Pure white. Okna PCV w kolorze białym. Współczynnik
przenikania ciepła dla okien max.1,9W/m2K
Okucia okienne typowe, obwiedniowe z moŜliwością mikrowentylacji przy zamkniętym skrzydle,
zapewniającej napływ świeŜego powietrza do pomieszczeń.
Segment C
Niniejsza dokumentacja nie obejmuje swym zakresem stolarki okiennej w segmencie C.
Kraty okienne w segmentach A i C.
Wszystkie istniejące kraty okienne naleŜy zdemnotować. Okna wskazane na rzucie przyziemia
wyposaŜyć w nowe kraty okienne. Kraty wykonać wg zamieszczonego rysumku szczegółowego
Parapety wewnętrzne w segmencie A.
W otworach okiennych oznaczonych na rzucie przyziemia wykonać parapety z płytek
ceramicznych lub gresowych.
7.1.12. Stolarka drzwiowa
Segment A
Ślusarkę i stolarkę drzwiową wykonać zgodnie z opisami i zestawieniem na rysunkach.
Drzwi stalowe wewnętrzne , jednoskrzydłowe i dwuskrzydłowe, płaskie. Płyta drzwi - stal
ocynkowana i gruntowana, zewn. powłoka malarska w kolorze szarym. Drzwi wewnętrzne
nieocieplone.
Drzwi do pomieszczenia A.14 wyposaŜyć w Ŝaluzjową kratkę wentylacyjną o przekroju min. 500
cm2.
Drzwi drewniane wewnętrzne
Drzwi wewnętrzne typowe, drewniane, płytowe. Okleina zewnętrzna w kolorze popielatym. .
Drzwi wewnętrzne wyposaŜone dodatkowo w zamek patentowy.
OścieŜnica - stalowa ocynkowana i gruntowana, lakierowana proszkowo.
Drzwi stalowe zewnętrzne, jednoskrzydłowe i dwuskrzydłowe płaskie. Płyta drzwi - stal
ocynkowana i gruntowana, zewn. powłoka malarska w kolorze RAL-3005 Wine red. Drzwi
zewnętrzne ocieplone.
Segment C
Niniejsza dokumentacja nie obejmuje swym zakresem stolarki i ślusarki drzwiowej w
segmencie C.
7.1.13. Bramy
Istniejące bramy stalowe dwuskrzydłowe w segmetach A i B – do demontaŜu.
Bramy segmentowe wykonać zgodnie z opisami i zestawieniem na rysunkach.
Bramy BS - bramy stalowe, segmentowe, ocieplone, sterowane elektrycznie-ręcznie,
wyposaŜone w przeszklenia i kratki wentylacyjne np. SPU 40 HORMANN. Panele z blachy
stalowej ocynkowanej, wypełnione pianką poliuretanową.
Zewnętrzna powłoka malarska w kolorze RAL-9006 White aluminium i RAL-6010 Grass green.
Bramy BS1, BS3, BS5, BS6 z wbudowanymi w środkowym obszarze bramy drzwiamy
przejściowymi bez progu.
Wysokość przejścia w drzwiach min. 200 cm.
Szerokość przejścia w drzwiach min. 80 cm.
Izolacyjność cieplna bramy U< 1,2 W/m2 K.
Dane montaŜowe dla projektowanych bram segmentowych :
•
prowadzenie normalne z uwzględnieniem pochylenia dachu ,
•
mocowanie boczne prowadnic pionowych do stalowej konstrukcji nośnej ścian
ryglowych podłuŜnych,
•
zawieszenie szyny bieŜnej za pomocą kotew systemowych ( w dostawie z bramą
segmentową ):
•
w segmencie B - do płyt trapezowych pokrycia dachowego wg zasad podanych
wg części konstrukcyjnej
•
w segmencie A – do rur stalowych prostokątnych, ocynkowanych o przekroju
120 x 60 x 5,0 mm
WyposaŜenie dodatkowe :
•
hamulec bezpieczeństwa zabezpieczający przed opadnięciem bramy w przypadku
pęknięcia linki podnoszącej lub spręŜyny skrętnej
•
zabezpieczenie przed przytrzaśnięciem palców
•
zabezpieczenie przed włoŜeniem dłoni od strony prowadnic
•
uszczelka gumowa na całym obwodzie bramy
•
obsługa zamykania bramy od wewnątrz
•
drzwi przejściowe wyposaŜone w zamek
•
brama sterowana elektrycznie – sterowanie impulsowe np. typu A445 Hormann
•
dodatkowe wyposaŜenie i sterowanie do ustalenia z uŜytkownikiem na etapie montaŜu
bram.
7.1.14. Elementy wyposaŜenia technologicznego
Pomieszczenie warsztatowe A.10.
W pomieszczeniu warsztatowym A.10. sąsiadującym z pomieszczeniem diagnostyki znajduje
się ruchome stanowisko spawalnicze, na którym okresowo wykonywane będą prace polegające
na ręcznym spawaniu i cięciu łukiem elektrycznym metodą MAG w osłonie gazowej z dwutlenku
węgla.
W celu oczyszczenia powietrza z pyłów spawalniczych powstających na ruchomym
stanowisku pracy proponuje się wyposaŜenie tego stanowiska w przejezdne urządzenie
filtrowentylacyjne np. UFO-N firmy KLIMAWENT.
Urzadzenie filtrowentylacyjne UFO-N przeznaczone jest do oczyszczania powietrza z
zanieczyszczen pyłowych i gazowych powstajacych przy rozmaitych procesach produkcyjnych,
m.in. przy spawaniu.
Proponuje się zastosowanie urządzenia UFO-N w wersji przejezdnej z jednym ramieniem
ssącym.
Pomieszczenie diagnostyki A.13.
Proponuje się wyposaŜenie pomieszczeniu diagnostyki A.13. w odsysacz spalin np. typu
ALAN-U/C-8 ze średnicą przewodu elastycznego fi 150mm firmy KLIMAWENT.
Bębnowy odsysacz typu ALAN przeznaczone jest do efektywnego usuwania spalin
emitowanych przez układy wydechowe pojazdów samochodowych w trakcie prób silnikowych,
regulacji i diagnostyki. Stosowany jest w garaŜach, stacjach obsługi samochodów. Przy
ekonomicznie optymalnym wyciągu powietrza i prostej obsłudze pozwalają usunąć całość
emitowanych spalin na zewnątrz. Proponuje się odsysacz spalin montowany bezpośrednio do
do ściany za pośrednictwem wsporników ściennych.
Odsysacz bębnowy składa się z obrotowego bębna z nawiniętym przewodem elastycznym
zakończonym ssawką, którą mocuje się do rury wydechowej pojazdu. Ssawka podsysa
powietrze z otoczenia i miesza je ze spalinami, obniŜając ich temperaturę. Odsysacze bębnowe
są przystosowane do nawijania przewodu elastycznego o średnicy 150 mm (do samochodów
cięŜarowych).
W odsysaczach swobodny zwis przewodu elastycznego, po jego całkowitym nawinięciu, wynosi
1,5 do 2 m.
Proponuje sie odsysacz z napędem bębna typu C – ze spręŜynowym napędem nawijania
przewodu. Odwijanie przewodu odbywa się ręcznie, natomiast nawijanie jest samoczynne przy
pomocy mechanizmu spręŜynowego. WyposaŜeniem odsysacza jest:
– hamulec taśmowy spowalniający prędkość przewodu elastycznego podczas nawijania
– mechanizm zapadkowy (areter) blokujący przewód elastyczny po jego rozwinięciu w
Ŝądanym połoŜeniu
– stoper gumowy zakładany na przewód elastyczny, umoŜliwiający zatrzymanie przewodu po
jego nawinięciu
Pomieszczenie pomocnicze A.14.
Proponuje się wyposaŜenie pomieszczenia A.14 w agregat spręŜarkowy np. SCK-5 Kompresor
System.
7.1.15. Nawierzchnie
Pas nawierzchni wzdłuŜ wjazdów i wejść do segmentów A i B naleŜy rozebrać.
Projektuje się nowe nawierzchnie wg natępującego układu warstw:
•
kostka brukowa betonowa
8 cm
•
podsypka piaskowo-cementowa
3 cm
•
podbudowa zasadnicza z kruszywa łamanego
25 cm
Wymagania dla podłoŜa gruntowego
•
wtórny moduł odkształcenia 120 MPa
•
wskaznik zagęszczenia
min. 1,03
Zakres wykonania nowej nawierzchni wykonać zgodnie z rysunkiem rzut przyziemia.
7.1.16. Zabezpieczenia przeciwpoŜarowe
W związku z wprowadzeniem podziału na strefy poŜarowe osobno dla budynku nr 2 i nr 3, w
budynku nr 3 naleŜy:
•
drzwi do świetlicy wymienić na drzwi w klasie EI30
•
dwa okna wymienić na okna ze skrzydłami stałymi w klasie EI60
Okna i drzwi wykonać z systemowych profili aluminiowych malowanych proszkowo w kolorze
białym.
7.2. Wiata stalowa ( Nr 6 )
7.2.1. Stan istniejący
Istniejący budynek magazynowy karbidu, smarów i olejów zostanie rozebrany. W tym miejscu
zaprojektowano rozbudowę wiaty ( nr 6 ).
7.2.2. Fundamenty
Fundamenty stopowe i ławowe wg części konstrukcyjnej.
7.2.3. Konstrukcja nośna
Konstrukcję wykonać ze stalowych profili walcowanych wg części konstrukcyjnej.
7.2.4. Ściany
Ze względów funkcjonalnych od strony tylnej i bocznej zaprojektowano dwa mury oporowe
zdylatowane od siebie, pełniące jednocześnie funkcję ścian zewnętrznych. Mury wykonać
wg części konstrukcyjnej.
7.2.5. Przekrycie wiaty
Przekrycie dachu częśći istniejącej i projektowanej wiaty wykonać z blachy trapezowej
ocynkowanej TR35/207 gr. 0,75mm w układzie negatyw.
Mocowanie blachy do stalowej konstrukcji za pośrednictwem wkrętów samowiercących z
podkładką EPDM.
Obróbki blacharskie, rynny i rury spustowe wykonać z balchy stalowej ocynkowanej o gr. 0,55
mm. W części istniejącej wiaty obróbki blacharkie w całości do wymiany.
7.2.6. Posadzki
Część projektowana
Projektuje się posadzki wg poniŜszego układu warstw:
•
płyta betonowa z posypką korundową
•
izolacja 2 x folia PCV
•
beton podkładowy
•
podsypka piaskowo-Ŝwirowa
10 cm
10 cm
15 cm
Wymagania dla płyty betonowej
Beton posadzkowy : min. B25 ( C20/25 ) powinien posiadać następujące cechy :
- ilość cementu < 340 kg/m3
- stosunek w/c < 0,49
- max. wymiar kruszywa 16 mm
- dla frakcji kruszywa 0-2/2-8/8 ¸16 punkt piaskowy 37 %
- zawartość frakcji kruszywa do 0,25 mm > 4 %
Po wyrównaniu powierzchni betonowej naleŜy zastosować utwardzenie powierzchniowe z
posypki korundowej lub kwarcowej np. Sika-Addiment HEM, HARD-1 lub HARD-2 firmy TYBET
lub DUROBET.
Część istniejąca
Posadzkę istniejącą oczyścić, luźne fragmenty posadzki usunąć.
Wykonać cienkowarstwową, samorozlewną posadzkę cementową o gr. 25 mm na istniejącym
podłoŜu. Zatosować posadzki systemowe np. BAUFLOOR, IZOHAN.
7.2.7. Tynki
Część projektowana – nie projektuje się wyprawy tynkarskiej ścian Ŝelbetowych muru
oporowego.
Całość istniejących tynków naleŜy skuć.
Wykonać nowe tynki cementowo-wapienne kat. III.
7.2.8. Izolacje
Izolacje poziome warstw posadzkowych – 2 x folia PCV
Izolacje pionowe i poziome murów oporowych - Izobit BR+DK
Dodatkowo izolację opinową murów oporowych od strony zewnętrznej zabezpieczyć ścianka
dociskową z cegły klinkierowej pełnej klasy 35 MPa na zaprawie cementowej marki 5,0 MPa.
Dylatacje:
– pionową ścian wykonać z paska blachy miedzianej wklejonej pomiędz warstwy izolacji
– poziomą płyty fundamentowej ściany oporowej wykonac z pasków papy asfaltowej
termozgrzewalnej wklejonej pomiędzy warstwy izoalcji Izobit
Część istniejąca – izolacje bez zmian.
7.2.9. Bramy wraz z obudową z paneli siatkowych
Brama stalowa - rama nośna z kształtowników stalowych zimno- lub gorącowalcowanych.
Wypełnienie z siatki stalowej, ocynkowanej.
Panele obudowy wiaty wykonać w postaci ramek stalowych z wypełnieniem z siatki stalowej,
ocynkowanej.
Istniejące bramy, panele budowy wiaty, przegrody między boksami naleŜy zdemnotować.
Wykonać nowe bramy stalowe, panele obudowy oraz przegrody między boksami z
kształtowników stalowych zimno- lub gorącowalcowanych. Wypełnienie z siatki stalowej,
ocynkowanej.
Płyciny dolne bram stalowych i paneli obudowy wykonać z blachy gr. 2 mm
Całość zabezpieczyc antykorozyjnie wg pkt. 7.2.10. Kolor szary.
7.2.10. Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej
Dla konstrukcji stalowych ( dotyczy części projektowanej i istniejącej ) zgodnie z normą ISO
12944 przyjęto następujące zasady zabezpieczeń :
1. Dla całości konstrukcji stalowych powierzchnie do malowania naleŜy przygotować w stopniu
czystości S 2 1/2
2. Ko nstrukcje stalowe zewnętrzne naleŜy zabezpieczyć systemem ochronnym farb jak dla
klasy agresywności C3 i okresu trwałości powłok M.
Przyjęto system farb alkidowych : -ISO : S2.06/C3/M
10.
ELEMENTY WYPOSAśENIA BUDOWLANO-INSTALACYJNEGO
Budynek warsztatowo-garaŜowy ( nr 2 )
Instalacje sanitarne projektowane w obiekcie :
instalacja wodociągowa z miejscowym podgrzewaniem wody
instalacja kanalizacji sanitarnej
instalacja c.o. zasilana z węzła cieplnego
instalacja wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej w pomieszczeniu myjni
instalacja wentylacji mechanicznej nawiewnej do kanału przeglądowego
awaryjna wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna sterowana czujkami
niedopuszczalnego stęŜenia dwutlenku węgla
instalacja spręŜonego powietrza
wentylacja grawitacyjna
•
•
•
•
•
•
•
•
Instalacje elektryczne projektowane w obiekcie :
instalacja oświetleniowa
instalacja gniazd wtykowych 230V i 400V
instalacja oświetlenia kanału przeglądowego
instalacja sterownicza
instalacja odgromowa
•
•
•
•
•
Wiata ( nr 6 )
Instalacje elektryczne projektowane w obiekcie :
instalacja oświetleniowa
instalacja gniazd wtykowych 230V i 400V
instalacja odgromowa
•
•
•
11.
CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA
11.1. Izolacyjność cieplna przegród zewnętrznych
Rodzaj budynku - budynek warsztatowo-garaŜowy
Temperatura obliczeniowa ogrzewanych pomieszczeń 16ºC ( dwa pomieszczenia temp. 20ºC )
Lp.
Rodzaj przegrody, elementu
Projektowane
U (W/m²K)
Wymagane
U (W/m²K)
1
Ściana zewnętrzna – Segment A
0,287
0,65
2
Ściana zewnętrzna – Segment B
0,370
0,65
3
Ściana zewnętrzna – Segment C
0,287
0,65
4
Stropodach – Segment A
0,213-0,347
0,50
5
Stropodach – Segment B
0,268
0,50
6
Stropodach – Segment C
0,205
0,50
7
Okna
1,90
1,90
8
Drzwi stalowe zewnętrzne
1,90
2,60
9
Bramy
1,20
2,60
10
Świetliki dachowe
1,90
1,90
11
Podłoga na gruncie
1,08
1,20
11.2. Wskaźnik EP – roczne obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię
pierwotną
Wskaźnik EP obliczona tylko dla segmentów A i B, które są objęte opracowaniem w zakresie
nadbudowy i przebudowy.
Segment A
Wskaźnik EP dla budynku projektowanego Wskaźnik EP dla budynku nowego wg WT 2008 Wskaźnik EP dla budynku przebudowywanego wg WT 2008 -
263,61 kWh/m2rok
170,22 kWh/m2rok
195,75 kWh/m2rok
Segment B
Wskaźnik EP dla budynku projektowanego Wskaźnik EP dla budynku nowego wg WT 2008 Wskaźnik EP dla budynku przebudowywanego wg WT 2008 -
331,69 kWh/m2rok
191,06 kWh/m2rok
219,72 kWh/m2rok
Wartość wskaźników wyliczono przy pomocy programu CERTO H.
11.3. Dane wykazujące, Ŝe spełniono wymagania dotyczące oszczędności energii
Zaprojektowane przegrody zewnętrzne budynku oraz technika instalacyjna odpowiadają
wymaganiom izolacyjności cipelnej. Powierzchnia okien spełnia wymagania określone w pkt.
2.1 załącznika nr 2 do Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r.
Budynek oraz jego instalacje grzewcze i wentylacyjne zostały zaprojektowane w sposób
zapewniający racjonalnie niski poziom energii cieplnej potrzebnej do uŜytkowania obiektu
zgodnie z jego przeznaczeniem.
W związku z tym, wymagania §328 ust. 1 ww. rozporządzenia uznaje się za spełnione.
12. WPŁYW OBIEKTU NA ŚRODOWISKO I JEGO WYKORZYSTANIE ORAZ NA ZDROWIE
LUDZI I OBIEKTY SĄSIEDNIE
Przyjęte w projekcie rozwiązania przestrzenne, funkcjonalne i techniczne eliminują ujemne
oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia na poszczególne komponenty środowiska.
Budynki: warsztatowo-magazynowy oraz wiata magazynowa nie wpłyną negatywnie na stan
środowiska zarówno w zakresie zanieczyszczenia powietrza atmosferycznego jak równieŜ
zanieczyszczenia środowiska gruntowo-wodnego. Projektowane obiekty nie będą wywierały
negatywnego wpływu na środowisko przyrodnicze otoczenia, zdrowie ludzi i inne obiekty
budowlane jak równieŜ na istniejący drzewostan, powierzchnię ziemi, glebę oraz wody
powierzchniowe i podziemne.
Budynki podlegające nadbudowie, rozbudowie i przebudowie uŜytkowany są przez PGM
Polkowice od momentu ich wybudowania. Obiekty nie znajdują się na obszarze objętym
europejską siecią ekologiczną „Natura 2000”. Na terenie inwestycji nie zlokalizowano siedlisk
zwierząt lub roślin podlegających ochronie gatunkowej. Inwestycja spełnia wszystkie wymogi
wynikające z przepisów ochrony środowiska.
13.
UWAGI DODATKOWE
Całość robót budowlanych naleŜy wykonać zgodnie z :
•
•
•
•
•
•
•
14.
Specyfikacjami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlanych,
Przepisami Ustawy Prawo Budowlane,
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690
z późn. zmianami),
Rozporządzeniem MPiPS z dnia 26 września 1997r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy (tekst jednolity : Dz. U. z 2003r. Nr 169, poz. 1650),
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 6 lutego 2003r w sprawie bezpieczeństwa i
higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych (Dz. U. Nr 47, poz. 401),
Ogólnymi zasadami wiedzy technicznej,
Instrukcjami i specyfikacjami technicznymi producentów, dostawców materiałów i wyrobów
budowlanych.
WARUNKI OCHRONY PRZECIWPOśAROWEJ
Zgodnie z Rozporządzeniem MSWiA z dnia 16 czerwca 2003r. w sprawie uzgadniania projektu
budowlanego pod względem ochrony przeciwpoŜarowej (Dz. U. Nr 121, poz. 1137 z późn.
zmianami) przedmiotowy projekt budowlany wymaga uzgodnienia pod względem ochrony
przeciwpoŜarowej.
14.1. Ogólna charakterystyka obiektu
14.1.1. Lokalizacja
Obiekty objęte zakresem opracowania zlokalizowane są na terenie bazy Przedsiębiorstwa
Gospodarki Miejskiej w Polkowicach przy ul. Henryka Dąbrowskiego 2, usytuowanej na działce
nr 93 (Jedn. Ewid. : Polkowice-Miasto, Obręb : 2, AM-7).
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
Budynek administracyjno-biurowy (1)
Budynek warsztatowo-garaŜowy (2)
Budynek warsztatowy (nr 3)
Budynek magazynowo-socjalny (4)
Budynek magazynowy (5, 7)
Wiata stalowa (6)
Budynek magazynowo-garaŜowy (9)
Przebudowie, nadbudowie i remontowi podlega budynek warsztatowo-garaŜowa (2), rozbiórce
podlega budynek magazynowy (5, 7), natomiast rozbudowie podlega wiata stalowa (6)
sąsiadująca z budynkiem magazynowym przeznaczonym do rozbiórki.
14.1.2. Powierzchnia obiektu, wysokość, liczba kondygnacji
Budynek warsztatowo-garaŜowa podlegająca nadbudowie, przebudowie i remontowi
Powierzchnia wewnętrzna
Kubatura
849,5 m²
724,1 m²
4254 m³
Wysokość budynku
Liczba kondygnacji
6,80 m
1
Budynek magazynowy podlegający wyburzeniu
Kubatura
42,00 m²
30,40 m²
137,00 m³
Wysokość budynku
Liczba kondygnacji
4,25 m
1
Wiata stalowa podlegająca rozbudowie
342,40 m²
321,40 m²
Wysokość wiaty
Liczba kondygnacji
4,17 m
1
14.2. Odległość od obiektów sąsiadujących
Obiekty objęte zakresem opracowania zlokalizowane są w sąsiedztwie innych obiektów
usytuowanych na jednej działce budowlanej, naleŜącej do Przedsiębiorstwa Gospodarki
Miejskiej w Polkowicach.
Budynek warsztatowo-garaŜowy (2), podlegająca nadbudowie, przebudowie i remontowi
połączona jest łącznikiem z sąsiednim budynkiem warsztatowym (3), który z kolei przylega do
ściany budynku magazynowo-socjalnego (4). Wszystkie w/w obiekty są budynkami niskimi,
zbudowanymi na planie nieregularnej litery „U” z wewnętrznym placem manewrowym.
Dodatkowo na działce usytuowane są obiekty wolnostojące : 3-kondygnacyjny budynek
administracyjno-biurowy (1), 1-kondygnacyjny budynek magazynowo-garaŜowy (9) oraz wiata
stalowa (6), sąsiadująca z 1-kondygnacyjnym budynkiem magazynowym (5, 7). Budynek
warsztatowo-garaŜowy składa się z 3 segmentów. Nadbudowie , przebudowie i remontowi
podlegają segmenty A i B. Projekt obejmuje równieŜ ocieplenie budynku oraz wymianę pokrycia
dachowego nad cała halą. Istniejąca wiata stalowa zostanie rozbudowana w miejscu
sąsiadującego z nią budynku magazynowego przeznaczonego do rozbiórki.
Odległość od obiektów sąsiednich :
•
między budynkiem administracyjno-biurowym (1) a bud. magazynowo-socjalnym (4)
- odległość ok. 10,0m
•
między budynkiem adm.-biurowym (1) a budynkiem magazynowo-garaŜowym (9)
•
między budynkiem administracyjno-biurowym (1) a budynek warsztatowo-garaŜowy (2)
•
między budynek warsztatowo-garaŜowy (2) a budynkiem magazynowo-garaŜowym (9)
•
między budynek warsztatowo-garaŜowy (2) a wiatą stalową (6)
•
między budynkiem warsztatowym (3) a wiatą stalową (6)
Usytuowanie budynek warsztatowo-garaŜowej w stosunku do obiektów sąsiednich nie ulegnie
zmianie. Nadbudowa dotyczy skrajnego boksu garaŜowego, usytuowanego w segmencie B i
związana jest z koniecznością zwiększenia wysokości bram wjazdowych i wysokości
pomieszczenia ze względu na gabaryty pojazdu, który będzie w nim garaŜowany. Projektowana
rozbudowa wiaty zlokalizowana będzie w miejscu istniejącego budynku magazynowego,
przeznaczonego do rozbiórki.
14.3. Charakterystyka występujących zagroŜeń
14.3.1. Parametry poŜarowe występujących substancji palnych
W obiekcie nie przewiduje się występowania substancji palnych
14.3.2. Rodzaje i ilości występujących materiałów palnych
W pomieszczeniach hali warsztatowo-garaŜowej przewiduje się występowanie znikomych ilości
materiałów palnych pochodzenia organicznego typu : drewno, papier, tekstylia, które nie stwarzają zagroŜenia poŜarowego.
Wiata stalowa przeznaczona jest do przechowywania materiałów budowlanych oraz pustych
pojemników i kontenerów na śmieci.
14.3.3. Parametry poŜarowe występujących substancji chemicznych
Dwutlenek węgla :
temperatura zapłonu
gaz niepalny
dolna granica wybuchowości ( DGW )
nie dotyczy
górna granica wybuchowości ( GGW )
nie dotyczy
temperatura krytyczna
31ºC
inne dane
gaz w warunkach normalnych stabilny
reaguje z zasadami, reaguje z wodą tworząc kwas węglowy
•
•
•
•
•
W pomieszczeniu warsztatowym sąsiadującym z pomieszczeniem diagnostyki znajduje się
ruchome stanowisko spawalnicze, na którym okresowo wykonywane będą prace polegające na
ręcznym spawaniu i cięciu łukiem elektrycznym metodą MAG w osłonie gazowej z dwutlenku
węgla. Spawanie wykonywane jest przy uŜyciu półautomatu spawalniczego zasilanego prądem
przemiennym o napięciu znamionowym 380 V, który umoŜliwia spawanie elementów w sposób
ciągły. Spoiwem jest drut elektrodowy, nawinięty na szpuli. Spawanie MAG polega na stapianiu
materiału spawanego i materiału elektrody topliwej ciepłem łuku elektrycznego jarzącego się
pomiędzy elektrodą topliwą i spawanym przedmiotem w osłonie gazu aktywnego. Elektroda
topliwa podawana jest w sposób ciągły przez specjalny system podający.
W pomieszczeniu tym przechowywana będzie 1 butla robocza z dwutlenkiem węgla o
pojemności wodnej 40l. Nie przewiduje się magazynowania w pomieszczeniu butli zapasowych.
Butla z dwutlenkiem węgla będzie przechowywana i uŜytkowana wyłącznie w pozycji pionowej,
ustawiona na półautomacie spawalniczym, który jest wyposaŜony w półkę na butlę z gazem
osłonowym i zabezpieczenie przed upadkiem butli. Zawór redukcyjny powinien być
zabezpieczony przed uszkodzeniem lub zanieczyszczeniem. Po uŜyciu i opróŜnieniu butli
naleŜy zamknąć zawór stojąc przy tym z boku, nigdy na wprost reduktora. Zabronione jest
otwieranie zaworów butli nie podłączonej do instalacji odbiorczej.
Dwutlenek węgla wykorzystywany do spawania łukiem elektrycznym jest gazem skroplonym,
niepalnym. W kontakcie z ogniem zbiornik z dwutlenkiem węgla moŜe eksplodować. Do
gaszenia moŜna stosować wszystkie dostępne środki gaśnicze. W przypadku poŜaru w
pomieszczeniu naleŜy wstrzymać eksploatację i zapobiec wyciekowi skroplonego gazu. Zbiornik
z gazem intensywnie schładzać wodą z bezpiecznego miejsca do czasu przyjazdu StraŜy
PoŜarnej.
Odległość łuku elektrycznego, występującego przy spawaniu, od butli powinna wynosić co
najmniej 1,0m. Odległość butli od czynnego, nieosłoniętego grzejnika c.o. powinna wynosić
równieŜ co najmniej 1,0m.
W pomieszczeniu warsztatowym oraz na stanowisku spawalniczym nie będą przechowywane
materiały palne. Podłoga w pomieszczeniu będzie wykonana z materiałów niepalnych.
Transport butli będzie się odbywał przy uŜyciu ręcznego wózka dwukołowego do przewozu
butli.
14.4. Przewidywana gęstość obciąŜenia ogniowego
Maksymalna gęstość obciąŜenia ogniowego Q ≤ 500 MJ/m²
W hali warsztatowo-garaŜowej oraz w wiacie nie przewiduje się magazynowania materiałów
palnych oraz magazynowania, pompowania lub rozlewania palnych cieczy, które mogłyby
zwiększyć wartość obciąŜenia ogniowego.
14.5. Kategoria zagroŜenia ludzi, przewidywana liczba osób na kaŜdej kondygnacji i w
poszczególnych pomieszczeniach
Budynek hali zalicza się do kategorii budynków produkcyjno-magazynowych PM
Przewidywana liczba osób w hali warsztatowo-garaŜowej
W pomieszczeniach budynku warsztatowo-garaŜowego przewiduje sie moŜliwość czasowego
pobytu ok. 4 pracowników. Wiata magazynowa nie jest przeznaczona na pobyt ludzi.
14.6. Ocena zagroŜenia wybuchem pomieszczeń oraz przestrzeni zewnętrznych
W hali warsztatowo-garaŜowej nie występują pomieszczenia bądź strefy zagroŜone wybuchem.
Nie występują przestrzenie zewnętrzne zagroŜenie wybuchem.
14.7. Podział obiektu na strefy poŜarowe
Pierwotnie poszczególne segmenty budynku stanowiły odrębne strefy poŜarowe, oddzielone od
siebie ścianami masywnymi, wyprowadzonymi ponad dach.
1 strefa
2 strefa
3 strefa
- Segment A - Warsztat obsługowo-naprawczy
- Segment B - GaraŜe środków transportowych
- Segment C - Magazyny i pomieszczenia techniczne
Ściany te ze względu na usytuowanie otworów okiennych i drzwiowych nie spełniają obowiązujących wymagań stawianych ścianom oddzielenia przeciwpoŜarowego.
Budynek warsztatowo-garaŜowy (2) będzie stanowił odrębną strefę poŜarową, oddzieloną od
sąsiedniego budynku warsztatowego (3) ścianą oddzielenia przeciwpoŜarowego.
Wydzielenie strefy zostanie wykonane poprzez demontaŜ istniejących drzwi drewnianych,
usytuowanych w ścianie oddzielenia przeciwpoŜarowego, stanowiących wejście do pomieszBiuro Projektowe PORTAL AB s.c.
czenia świetlicy oraz zamknięcie otworu drzwiami przeciwpoŜarowymi o klasie odporności
ogniowej EI 30. Ze względu na wzajemne usytuowanie hali warsztatowo-garaŜowej oraz budynku warsztatowego i wymagania stawiane ścianom oddzielenia przeciwpoŜarowego przewidziano wymianę dwóch istniejących okien bezklasowych na okna o klasie odporności ogniowej
EI 60. Dotyczy to okna w pomieszczeniu jadalni oraz skrajnego okna w pomieszczeniu świetlicy
usytuowanego od strony przedmiotowej hali warsztatowo-garaŜowej.
Powierzchnia wewnętrzna budynku wynosząca 724,1 m² nie przekracza dopuszczalnej powierzchni strefy poŜarowej dla nadziemnego garaŜu zamkniętego, wynoszącej 5 000m² oraz
dopuszczalnej powierzchni strefy poŜarowej PM o gęstości obciąŜenia ogniowego Q ≤ 500
MJ/m², wynoszącej dla budynku o jednej kondygnacji nadziemnej 20 000m²
14.8. Klasa odporności poŜarowej budynku oraz klasa odporności ogniowej i stopień
rozprzestrzeniania ognia przez elementy budowlane
klasa odporności poŜarowej budynku
Wymagana klasa odporności poŜarowej dla budynku PM o jednej kondygnacji nadziemnej i
maksymalnej gęstości obciąŜenia ogniowego strefy poŜarowej Q ≤ 500 MJ/m² – “E”
klasa odporności ogniowej i stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych
Wymagania dla elementów budynku zakwalifikowanego dla klasy odporności poŜarowej “E”
Element
Lp
Klasa odporności ogniowej elementów budynku
wymagana
1
Główna konstrukcja nośna
(–)
2
Konstrukcja dachu
(–)
4
Ściana zewnętrzna
(–)
5
Ściana wewnętrzna
(–)
6
Przekrycie dachu
(–)
Wszystkei elementy budynku spełniają wymagania w zakresie odporności ogniowej.
stopień rozprzestrzeniania ognia elementów budowlanych
Wszystkie elementy budynku są nierozprzestrzeniające ognia, niekapiące i nieodpadające pod
wpływem ognia.
14.9. Warunki ewakuacji, oświetlenie awaryjne (bezpieczeństwa i ewakuacyjne) oraz
przeszkodowe
Drogi ewakuacyjne
Długość przejść ewakuacyjnych
długość przejścia ewakuacyjnego w pomieszczeniach dla strefy poŜarowej PM w budynku o
jednej kondygnacji nadziemnej bez względu na wielkość obciąŜenia ogniowego – 100m
- nie jest przekroczona
Długość dojść ewakuacyjnych
dla strefy poŜarowej PM o gęstości obciąŜenia ogniowego Q ≤ 500 MJ/m² bez pomieszczenia
zagroŜonego wybuchem przy jednym dojściu - 60m, przy co najmniej 2 dojściach – 100m
- nie jest przekroczona
Z pomieszczeń warsztatowych i socjalnych znajdujących się w segmencie A zapewniona jest
moŜliwość ewakuacji na zewnątrz budynku bezpośrednio oraz korytarzami wewnętrznymi
prowadzącymi do dwóch wyjść ewakuacyjnych usytuowanych w łączniku między halą warsztatowo-garaŜową (2) a budynkiem warsztatowym (3). Z pomieszczenia diagnostyki i myjni zapewnione jest bezpośrednie wyjście na zewnątrz za pośrednictwem drzwi wbudowanych w bramy
garaŜowe.
GaraŜe środków transportowych zlokalizowane w segmencie B nie są przeznaczone na pobyt
ludzi. Zapewniona jednak będzie moŜliwość wyjścia z poszczególnych boksów garaŜowych bezpośrednio na zewnątrz budynku hali za pośrednictwem drzwi wbudowanych w bramy garaŜowe.
Pomieszczenia techniczne i magazynowe zlokalizowane w segmencie C nie są przeznaczone
na pobyt ludzi. Z pomieszczeń tych zapewniona jest jednak moŜliwość ewakuacji korytarzami
wewnętrznymi do wyjść prowadzących na zewnątrz budynku.
Ilość i kierunek otwierania drzwi słuŜących ewakuacji
Następujące pomieszczenia posiadają bezpośrednie wyjście na zewnątrz budynku :
•
warsztat ze stałym stanowiskiem spawalniczym (segment A)
•
węzeł cieplny (segment C)
•
pomieszczenie diagnostyki (segment A)
•
pomieszczenie myjni (segment A)
•
pomieszczenie pomocnicze przy myjni (segment A)
•
5 boksów garaŜowych (segment C)
MoŜliwość ewakuacji z pozostałych pomieszczeń zapewniona jest korytarzami wewnętrznymi
prowadzącymi do wyjść ewakuacyjnych z budynku. W segmencie A znajdują sie 3 wyjścia, natomiast w segmencie C - 2 wyjścia ewakuacyjne.
Wszystkie drogi ewakuacyjne, wyjścia ewakuacyjne z pomieszczeń i budynku posiadają wymaganą szerokość i wysokość. Drzwi stanowiące wyjścia ewakuacyjne z budynku otwierają się
na zewnątrz.
Oznakowanie pomieszczeń, dróg i wyjść słuŜących ewakuacji
Drogi ewakuacyjne oraz wyjścia słuŜące celom ewakuacji zostaną oznakowane
fotoluminescencyjnymi znakami ewakuacyjnymi, zgodnie z PN-92/N-01256/02 Znaki
bezpieczeństwa. Ewakuacja.
Oświetlenie awaryjne
W przedmiotowym budynku nie jest wymagane stosowanie oświetlenia awaryjnego
Obiekt nie zostanie wyposaŜony w instalację oświetlenia awaryjnego.
14.10. Sposób zabezpieczenia przeciwpoŜarowego instalacji uŜytkowych
Sposób zabezpieczenia instalacji wentylacyjnych
1. przewody wentylacyjne będą wykonane z materiałów niepalnych, a palne izolacje cieplne i
akustyczne oraz inne palne okładziny przewodów wentylacyjnych będą stosowane tylko na
zewnętrznej ich powierzchni w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie ognia,
2. instalacje wentylacji mechanicznej będą spełniać następujące wymagania :
•
•
•
•
przewody wentylacyjne będą wykonane i prowadzone w taki sposób, aby w przypadku
poŜaru nie oddziaływały siłą większą niŜ 1 kN na elementy budowlane, a przejścia przez
przegrody zostaną wykonane w sposób umoŜliwiający kompensacje wydłuŜeń
zamocowania przewodów do elementów budowlanych będą wykonane z materiałów
niepalnych, zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku poŜaru w czasie nie
krótszym niŜ wymagany dla klasy odporności ogniowej przewodu,
w przewodach wentylacyjnych nie będą prowadzone inne instalacje,
filtry i tłumiki będą zabezpieczone przed przeniesieniem się do ich wnętrza palących się
cząstek,
Sposób zabezpieczenia instalacji sanitarnych
1. przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpoŜarowego będą posiadały klasę
odporności ogniowej (E I) wymaganą dla tych elementów
2. Przejścia rur palnych wykonanych z tworzyw termoplastycznych naleŜy zabezpieczyć do
wymaganej klasy kołnierzami ogniochronnymi montowanymi na poszczególnych rurach.
3. Przejście rur niepalnych naleŜy zabezpieczyć po obu stronach przegrody na długości
≥50cm matą z wełny mineralnej o gęstości ≥60kg/m³ i temp. topnienia ≥1000ºC. Miejsce
styku warstwy osłonowej rury z wypełnieniem przejścia instalacyjnego naleŜy dodatkowo
zabezpieczyć poprzez malowanie masą ogniochronną.
Sposób zabezpieczenia instalacji elektroenergetycznej
1. Przepusty instalacyjne w elementach oddzielenia przeciwpoŜarowego będą posiadały klasę
odporności ogniowej (E I) wymaganą dla tych elementów
2. Zespoły kablowe będą tak zaprojektowane i wykonane aby w wymaganym czasie nie
nastąpiła przerwa w dostawie energii elektrycznej lub przekazie sygnału spowodowana
oddziaływaniami elementów budynku lub wyposaŜenia.
Sposób zabezpieczenia budynku instalacją odgromową
W chwili obecnej budynek posiada ochronę odgromową. Po ociepleniu budynku i wymianie
pokrycia dachowego zostanie wykonana nowa instalacja odgromowa zgodnie z obowiązującymi
normami.
14.11. Dobór urządzeń przeciwpoŜarowych w obiekcie
Stałe urządzenia gaśnicze
Nie jest wymagane stosowanie stałych urządzeń gaśniczych.
Obiekt nie zostanie wyposaŜony w stałe urządzenia gaśnicze.
System sygnalizacji poŜarowej
Nie jest wymagane stosowanie systemu sygnalizacji poŜarowej.
Obiekt nie zostanie wyposaŜony w System Sygnalizacji PoŜarowej.
Dźwiękowy system ostrzegawczy
Nie jest wymagane stosowanie dźwiękowego systemu ostrzegawczego.
Obiekt nie zostanie wyposaŜony w instalację dźwiękowego systemu ostrzegawczego.
Instalacja wodociągowa przeciwpoŜarowa
Nie jest wymagane stosowanie instalacji wodociągowej przeciwpoŜarowej.
Obiekt nie zostanie wyposaŜony w instalację wodociągową przeciwpoŜarową.
Istniejąca instalacja wodociągowa przeciwpoŜarowa nie odpowiada obowiązującym normom
oraz wymaganiom technicznym i zostanie zlikwidowana.
Urządzenia oddymiające
Nie jest wymagane stosowanie urządzeń oddymiających
Obiekt nie zostanie wyposaŜony w przeciwpoŜarowe urządzenia oddymiające
Dźwigi przystosowane dla potrzeb ekip ratowniczych
Nie jest wymagane wyposaŜanie obiektu w dźwig przystosowany do potrzeb ekip ratowniczych.
Obiekt nie został wyposaŜony w dźwig przystosowany do potrzeb ekip ratowniczych.
PrzeciwpoŜarowy wyłącznik prądu
PrzeciwpoŜarowy wyłącznik prądu, odcinający dopływ prądu do wszystkich obwodów znajduje
się w rozdzielni głównej przy przyłaczu energetycznym.Miejsce usytuowania wyłącznika zostanie oznakowane zgodnie z PN-N-01256-4:1997 Znaki bezpieczeństwa. Techniczne środki przeciwpoŜarowe.
14.12. WyposaŜenie w gaśnice i inny sprzęt gaśniczy lub ratowniczy
Zgodnie z rozporządzeniem MSWiA w sprawie ochrony przeciwpoŜarowej budynków, innych
obiektów budowlanych i terenów przedmiotowy obiekt powinien być wyposaŜony w gaśnice
przenośne spełniające wymagania PN. Jedna jednostka masy środka gaśniczego 2kg (lub
3dm3) zawartego w gaśnicach powinna przypadać na kaŜde 300m 2 powierzchni strefy poŜarowej.
W obiekcie zostaną rozmieszczone gaśnice proszkowe ABC o pojemności 4kg kaŜda.
Miejsca rozmieszczenia gaśnic :
1. Segment A
– 4 szt. (po 1 szt w pom. diagnostyki i myjni, 1 szt. w warsztacie ze stanowiskiem
spawalniczym, 1 szt. na korytarzu A.1.)
2. Segment B
– 5 szt. (po 1 szt w kaŜdym z boksów garaŜowych)
3. Segment C
– 2 szt. (po 1 szt na kaŜdym z korytarzy)
Gaśnice zostaną rozmieszczone wg następujących zasad :
•
•
•
•
w miejscach łatwo dostępnych i widocznych (przy wejściu do budynku, na korytarzach)
w miejscach nie naraŜonych na uszkodzenia mechaniczne oraz działanie źródeł ciepła
do gaśnic zostanie zapewniony dostęp o szerokości co najmniej 1m
odległość dojścia do sprzętu nie przekracza 30m
Miejsca usytuowania gaśnic zostaną oznakowane zgodnie z PN-92/N-01256-01 Znaki bezpieczeństwa. Ochrona przeciwpoŜarowa.
14.13. Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŜaru
Przedmiotowy budynek PM o powierzchni strefy poŜarowej ok. 790,0m² i gęstości obciąŜenia
ogniowego poniŜej 500 MJ/m² wymaga zapewnienia zaopatrzenia w wodę do zewnętrznego
gaszenia poŜaru w ilości min. 10 dm³/s.
Zaopatrzenie w wodę do zewnętrznego gaszenia poŜaru w wymaganej ilości zapewni istniejący
hydrant zewnętrzny nadziemny o średnicy nominalnej DN 80. Hydrant ten usytuowany jest w
sąsiedztwie budynku administracyjno-biurowego (1) i obejmuje swoim zasięgiem wszystkie
obiekty bazy PGM. Wydajność hydrantu wynosi co najmniej 10,00 dm3/s przy ciśnieniu
nominalnym 0,2 MPa. Parametry hydrantu określono na podstawie badania wydajności
przeprowadzonego w dniu 18.01.2010 r. przez PGM Polkowice Sp. z o.o.
14.14. Drogi poŜarowe
Nie jest wymagane doprowadzenie drogi poŜarowej do przedmiotowego obiektu.
Wewnętrzne place manewrowe o utwardzonej nawierzchni zapewniają dojazd dla pojazdów jednostek ochrony przeciwpoŜarowej o kaŜdej porze roku do przedmiotowego budynku hali warsztatowo-garaŜowej oraz pozostałych obiektów zlokalizowanych na terenie bazy. Place i drogi wewnętrzne zapewniają jednostkom bojowym straŜy poŜarnej moŜliwość manewrowania, dojazdu
do obiektu budowlanego z 4 stron oraz moŜliwość przejazdu lub zawrócenia pojazdu bez cofania.
II.2.2. konstrukcja
II.2.2.
1.
konstrukcja
2.
2. Uzgodnienia z Inwestorem :
– SIWZ – jako załącznik do umowy
– Notatki ze spotkań z Inwestorem
– Informacja o wpływach eksploatacji górniczej nr GM i/II.2.2./068/610/26832/2009KGHM Polska Miedź S.A. Oddział Zakłady Górnicze „RUDNA“ z dn. 01.12.2009r.
– Dokumentacja archiwalna – Projekt Techniczny Architektura i Konstrukcja - Wiata
magazynowo- składowa – oprac. Wojewódzkie Biuro Projektów w Legnicy- sierpień
1984r.
– Dokumentacja archiwalna - Projekt Techniczny Architektoniczno-Konstrukcyjny magazyn karbidu, smarów i olejów – oprac. Wojewódzkie Biuro Projektów w
Legnicy- listopad 1984r.
– Dokumentacja archiwalna - Projekt Techniczny Architektoniczo-Konstrukcyjny hala warsztatowo – garaŜowa ( Segment B ) – oprac. Wojewódzkie Biuro Projektów
w Legnicy- sierpień 1982r.
3. Akty normatywne
• PN-82/B-02001
• PN-82/B-02003
•
•
•
•
•
•
•
ObciąŜenia budowli. ObciąŜenia stałe.
ObciąŜenia zmienne technologiczne.
Podstawowe obciąŜenia technologiczne i montaŜowe.
PN-80/B-02010/
Az1 listopad 2006 ObciąŜenia w obliczeniach statycznych.
ObciąŜenie śniegiem.
PN-77/B-02011
ObciąŜenia w obliczeniach statycznych.
ObciąŜenie wiatrem.
PN-81/B-03010
Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.
Obliczenia statyczne i projektowanie.
PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, Ŝelbetowe i spręŜone.
PN-90/B-03200
Konstrukcyjne stalowe.
Instrukcje, Wytyczne , Poradniki:
- Instrukcja nr 391/2003 – ITB W-wa, Projektowanie budynków podlegających
wpływom wstrząsów górniczych.
- Instrukcja nr 332 – ITB W-wa 1994r, - Projektowanie hal stalowych na terenach
górniczych wraz z komentarzem i przykładami.
- Instrukcja nr 364/2000 – Wymagania techniczne dla obiektów budowlanych
wznoszonych na terenach górniczych
4. Przyjęte wartości obciąŜeń podstawowych:
– obciąŜenie wiatrem:
strefa I
– obciąŜenie śniegiem:
strefa I - H= 173,10m npm.
– wpływy bezpośrednie eksploatacji górniczej - kat. I
– zasięg wpływów dynamicznych: III strefa sejsmiczna LGOM
3.
PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest projekt architektoniczno-budowlany w zakresie branŜy
konstrukcyjnej dla nadbudowy, przebudowy i remontu budynku magazynowo-warsztatowego
( nr 2 ), rozbiórki budynku magazynowego (nr 5 i 7) oraz rozbudowy i remontu wiaty stalowej (nr
6) na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy
ul.Dąbrowskiego 2.
4.
NADBUDOWA, PRZEBUDOWA I REMONT BUDYNKU MAGAZYNOWOWARSZTATOWEGO ( NR 2 )
4.1. WARUNKI GRUNTOWO-WODNE i GÓRNICZE
4.1.1. Warunki gruntowo - wodne
Na podstawie dokumentacji archiwalnej „ Wiaty magazynowej segment B“, podłoŜe buduje
grunt nasypowy.
Pod warstwą gruntów nasypowych zalegają gliny piaszczyste. Istniejące fundamenty
posadowiono na gruncie rodzimym za pośrednictwem ubitej pospółki Ŝwirowej.
Grunty rodzime ( gliny piaszczyste ) występują w podłoŜu całego terenu. Stanowią jednorodne
nośne podłoŜe budowlane.
Nowa ławy fundamentowe zostaną posadowione na gruncie rodzimym za pośrednictwem
warstwy z pospółki Ŝwirowej o ID = 0,58.
Obiekt budowlany: istniejąca wiata stalowa zalicza się do pierwszej kategorii
geotechnicznej przy występowaniu prostych warunków gruntowych.
4.1.2. Warunki górnicze
Na terenie objętym opracowaniem występują wpływy eksploatacji górniczej. Wg informacji o
wpływach eksploatacji górniczej -nr 068/2009 wpływy te określono następująco:
1. Wpływy bezpośrednie eksploatacji górniczej:
- kat. I terenu górniczego
- przy projektowaniu obiektu wpływy deformujące moŜna pominąć
- III strefa sejsmiczna LGOM
- wartość przyśpieszenia określona na ap = 400mm/s2
( PGVHmax = 20-40 mm/s, PGAH10 = 1000mm/s2 )
4.2.OCENA TECHNICZNA OBIEKTU
Elementy konstrukcyjne istniejącej wiaty są w stanie zadowalającym.
Nie stwierdzono uszkodzeń elementów konstrukcyjnych i utraty stanów granicznych nośności.
Istniejący układ konstrukcyjny obiektu słupowo-ryglowy jak i zastosowane elementy
konstrukcyjne zaprojektowano ( wg dokumentacji archiwalnej z sierpnia 1982r. ) na wpływy
eksploatacji górniczej.
Zakres robót budowlanych konstrukcyjnych nie wpływa na zmianę układu konstrukcyjnego
obiektu.
W rozwiązaniach projektowych przebudowy wiaty stalowej zastosowano rozwiązania
konstrukcyjne eliminujące wpływy eksploatacji górniczej na obiekt poprzez:
- układ statyczny słupowo – ryglowy ( przegubowy ) - pozostawiono bez zmian
- nowe ławy Ŝelbetowe ( ściągi poprzeczne ) posadowiono na pospółce Ŝwirowej pod
fundamentami ( ID = 0,58 )
- zastosowano stęŜenia połaciowe, podłuŜne i poprzeczne
Obiekt moŜna poddać przebudowie.
4.3. ELEMENTY KONSTRUKCYJNE
4.3.1. Zakres robót konstrukcyjnych
a) wykonanie nowych ław fundamentowych poprzecznych
b) wykonanie ścian działowych ( konstrukcja stalowa + wypełnienie z bl. betonu komórkowego)
c) podniesienie konstrukcji dachu w osi 6 -7 i wykonania nowej konstrukcji w ścianach
osłonowych dla nowych wyŜszych bram garaŜowych
d) demontaŜ istniejących płatwi i zastosowania przekrycia bezpłatwiowego z blachy
trapezowej
c) wykonanie nowych stęŜeń podłuŜnych i poprzecznych w połaci dachu
4.3.2. Fundamenty - ławy Ŝelbetowe wylewane
Materiał :
Beton B30 ( C35/30 )
Stal A-IIIN, A-0
Łwy fundamentowe opierać na warstwie betonu podkładowego B 10 o gr. 15 cm na przekładce
z dwóch warstw papy asfaltowej podkładowej.
Poziomy posadowienia naleŜy dostosować do poziomów posadowienia istn. stóp
fundamentowych.
poziom posadowienia : -0,90m n.p.m. = 172,20m n.p.m.
poziom odniesienia:
0,00m n.p.m. = 173,10m n.p.m.
W poziomie stóp fundamentowych zastosowano ściąg Ŝelbetowy.
4.3.3.Konstrukcja stalowa ścian działowych
Konstrukcję wykonać z profili walcowanych kształtowników stalowych ( rury kwadratowe )
łączonych na śruby M16/250.
Konstrukcja stalowa kotwiona do fundamentu za pomocą śrub fundamentowych.
Materiał :
stal kształtowa St3S
kotwy stalowe klasy 5.6
zaprawa montaŜowa Ceresit CX5
Konstrukcja wypełniona ścianami z betonu komórkowego o gr. 25cm do poz. + 3,00m i 12cm
ponad poziom +3,00m.
.
W osi 10 konstrukcja stalowa wypełniona ramami stalowymi z siatką
4.3.4.Przebudowa dachu w osiach 6 -7.
Nadbudowę dachu zaprojektowano jako nadbudowę nad istniejącymi ryglami konstrukcji z
profili stalowych RKA 90 x5.
Dodatkowo w nadbudowanym segmencie wykonano stęŜenia pionowe podłuŜne i połaciowe.
Materiał :
4.3.5.Przekrycie dachu.
W miejsce zdemontowanych płatwi dachowych projektuje się nowe przekrycia bezpłatwiowe z
blachy stalowej trapezowej TR 130/343 o gr. 1,0m, obustronnie ocynkowanej w układzie
pozytyw.
W połaci dachu zaprojektowano nowe stęŜenia krzyŜowe ( podłuŜne i poprzeczne ) z prętów
Φ20 a takŜe stęŜenia podłuŜne I 160 ( z odzyskanych zdemontowanych płatwi stalowych).
Materiał :
wkręty samowiercące z kołnierzem dociskowym np. typu Hilti S-MD25Z 5,5 x 38
Uwaga:
Przyjęta grubość blachy stalowej ( 1,0mm ) pozwala na montaŜ : prowadnic bram garaŜowych,
lekkich urządzeń wentylacyjnych i osprzętu elektrycznego w miejscach wskazanych w
dokumentacjach branŜowych przy zastosowaniu zasady:
- cięŜar urządzeń rozłoŜyć równomiernie wg zasady 1 punkt mocowania na 4 fałdy blachy
trapezowej
- stosować poprzeczne elementy z profilu ≥ [ 30 x 20 x 3 mocowane do blachy przy pomocy
śrub M8.
4.3.6.Elementy uzupełniające – nadproŜa.
W miejscu przekuć ( poszerzen otworów ) w śacianach konstrukcyjunych nalezy osadzic nowe
nadproŜa stalowe z 3 dwuteowników 100.
Materiał :
4.4. ZABEZPIECZENIE ANTYKOROZYJNE KONSTRUKCJI śELBETOWYCH I DOMIESZKI DO
BETONU
4.4.1. Dla całości konstrukcji Ŝelbetowych stosować beton klasy C20/25 z ogólnodostępnymi
domieszkami uplastyczniającymi.
Beton powinien posiadać cechy :
• klasa wytrzymałości - C25/30
• konsystencja
- S1 ( plastyczna odp. K3 )
• klasa ekspozycji
- XA1
• przeznaczenie – beton zbrojony
• rozwój wytrzymałości : wolny
• maksymalne uziarnienie : 32mm
4.4.2. Izolacja fundamentów i murów oporowych – IZOBIT BR + DK, papa podkładowa asfaltowa
4.5. WYMAGANIA DLA KONSTRUKCJI STALOWYCH
4.5.1.Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej
Dla konstrukcji stalowych zgodnie z normą ISO 12944 przyjęto następujące zasady
zabezpieczeń :
czystości S 2 1/2
2. Konstrukcje stalowe zewnętrzne naleŜy zabezpieczyć systemem ochronnym farb jak dla
4.5.2.Wymagania technologiczne
Dla całości konstrukcji stalowych stosuje się następujące wymagania technologiczne
• klasa konstrukcji - 2
• klasa wadliwości - 3
Zgodnie z PN-87/M-69008 i PN-74/M-69772 dla klasy konstrukcji -2 i wskaźnika ZA = 2 zaleca
się zgodnie z tabelą 4 normy PN-87/M-69008 stosować wymagania :
– oględziny zewnętrzne dla 100% spoin
– badania radiograficzne lub ultradźwiękowe dla min. 5% spoin
4.6. ZALECENIA WYKONAWCZE.
4.6.1.Wszystkie roboty budowlane naleŜy wykonywać zgodnie z :
– specyfikacjami i wytycznymi technicznymi producentów i dostawców materiałów
– aprobatami technicznymi wydanymi przez stosowne instytucje
– obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy
4.6.2. Niniejsze opracowanie naleŜy rozpatrywać łącznie z instrukcjami i wytycznymi technicznymi
producentów i dostawców materiałów, wyrobów budowlanych i urządzeń technologicznych.
5.
ROZBUDOWA I REMONT WIATY STALOWEJ ( NR 6 )
5.1. WARUNKI GRUNTOWO-WODNE I GÓRNICZE
5.1.1. Warunki gruntowo - wodne
Na podstawie dokumentacji archiwalnej „ Magazyn karbidu, smarów i olejów“, podłoŜe placu
buduje grunt nasypowy. Bezpośrednio pod betonową przeponą istniejącego obiektu wykonano
podsypkę z pospółki Ŝwirowej. Pospółka Ŝwirowa jest zagęszczona i stanowi nośne podłoŜe
budowlane dla zaprojektowanej płyty Ŝelbetowej ( przepony ).
Pod warstwą podsypki Ŝwirowej poniŜej zalegają gliny piaszczyste.
Grunty rodzime ( gliny piaszczyste ) występują w podłoŜu całego terenu. Stanowią jednorodne
nośne podłoŜe budowlane.
Fundamenty nowej wiaty stalowej w miejscu rozebranych magazynów karbidu, smarów i oleju
zostaną posadowione na gruncie rodzimym, na tym samym poziomie za pośrednictwem
zagęszczonej pospółki Ŝwirowej o ID = 0,58.
Obiekt budowlany wiaty stalowej zaliczono do pierwszej kategorii geotechnicznej przy
występowaniu prostych warunków gruntowych.
5.1.2. Warunki górnicze
Na terenie objętym opracowaniem występują wpływy eksploatacji górniczej. Wg informacji o
wpływach eksploatacji górniczej -nr 068/2009 wpływy te określono następująco:
1. Wpływy bezpośrednie eksploatacji górniczej:
- kat. I terenu górniczego
- przy projektowaniu obiektu wpływy deformujące moŜna pominąć
- III strefa sejsmiczna LGOM
- wartość przyśpieszenia określona na ap = 400mm/s2
( PGVHmax = 20-40 mm/s, PGAH10 = 1000mm/s2 )
W rozwiązaniach projektowych wiaty stalowej zastosowano rozwiązania konstrukcyjne
eliminujące wpływy eksploatacji górniczej min. poprzez zastosowania:
- układ statyczny słupowo – ryglowy (przegubowy )
- poduszki pod fundamentami z pospółki Ŝwirowej ( ID = 0,58 )
- ściągi Ŝelbetowe podłuŜne ( pomiędzy stopami fundamentowymi )
- stęŜenia połaci dachowej
- dylatacje ( o szer. 100Mm ) na wysokości całego obiektu
5.2. ELEMENTY KONSTRUKCYJNE
5.2.1. Fundamenty - stopy Ŝelbetowe wylewane
Materiał :
Beton B30 ( C25/30 )
Stal A-IIIN, A-0
Stopy fundamentowe opierać na warstwie betonu podkładowego B 10 o gr. 15 cm na
przekładce z dwóch warstw papy asfaltowej podkładowej.
Poziomy posadowienia naleŜy dostosować do poziomów posadowienia istn. stóp
fundamentowych.
poziom posadowienia : -0,90m n.p.m. = 172,20m n.p.m.
poziom odniesienia:
0,00m n.p.m. = 173,10m n.p.m.
W poziomie stóp fundamentowych zastosowano ściąg Ŝelbetowy.
5.2.2.Mury oporowe – ściany zewnętrzne
Ze względów funkcjonalnych od strony tylnej i bocznej zaprojektowano dwa mury oporowe
zdylatowane od siebie, pełniące jednocześnie funkcję ścian zewnętrznych.
Materiał :
Beton: B30 ( C25/30 )
Stal: AIIIN, A-0
5.2.3.Konstrukcja stalowa wiaty
Konstrukcję wykonać z profili walcowanych kształtowników stalowych RKA 90 x 5.
Konstrukcja stalowa kotwiona do fundamentu za pomocą śrub fundamentowych M16/520
Materiał :
kotwy stalowe klasy 5.6
zaprawa montaŜowa Ceresit CX5
5.2.4.Przekrycie wiaty
Przekrycie dachu stanowi blacha trapezowa TR35/207 gr. 0,75mm obustronnie ocynkowana w
układzie negatyw.
Mocowanie blachy do stalowej konstrukcji za pośrednictwem wkrętów samowiercących z
podkładką EPDM.
StęŜenia połaciowe wiaty wykonać z prętów stalowych Ф 20.
5.3. ZABEZPIECZENIE ANTYKOROZYJNE KONSTRUKCJI śELBETOWYCH I DOMIESZKI DO
BETONU
5.3.1. Dla całości konstrukcji Ŝelbetowych stosować beton klasy C20/25 z domieszkami
uplastyczniającymi.
Beton powinien posiadać cechy :
• klasa wytrzymałości - C25/30
• konsystencja
- S1 ( plastyczna odp. K3 )
• klasa ekspozycji
- XA1
• przeznaczenie – beton zbrojony
• rozwój wytrzymałości : wolny
• maksymalne uziarnienie : 32mm
5.3.2. Izolacja fundamentów i murów oporowych – IZOBIT BR + DK, papa asfaltowa podkładowa
5.4. WYMAGANIA DLA KONSTRUKCJI STALOWYCH
5.4.1.Zabezpieczenie antykorozyjne konstrukcji stalowej
Dla konstrukcji stalowych zgodnie z normą ISO 12944 przyjęto następujące zasady
zabezpieczeń :
czystości S 2 1/2
2. Konstrukcje stalowe zewnętrzne naleŜy zabezpieczyć systemem ochronnym farb jak dla
5.4.2.Wymagania technologiczne
Dla całości konstrukcji stalowych stosuje się następujące wymagania technologiczne
• klasa konstrukcji - 2
• klasa wadliwości - 3
Zgodnie z PN-87/M-69008 i PN-74/M-69772 dla klasy konstrukcji -2 i wskaźnika ZA = 2 zaleca
się zgodnie z tabelą 4 normy PN-87/M-69008 stosować wymagania :
– oględziny zewnętrzne dla 100% spoin
– badania radiograficzne lub ultradźwiękowe dla min. 5% spoin
5.5. ZALECENIA WYKONAWCZE.
5.5.1.Wszystkie roboty budowlane naleŜy wykonywać zgodnie z :
– specyfikacjami i wytycznymi technicznymi producentów i dostawców materiałów
– aprobatami technicznymi wydanymi przez stosowne instytucje
– obowiązującymi przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy
5.5.2. Niniejsze opracowanie naleŜy rozpatrywać łącznie z instrukcjami i wytycznymi technicznymi
producentów i dostawców materiałów, wyrobów budowlanych i urządzeń technologicznych.
II.2.3. instalacje sanitarne
II.2.3. instalacje sanitarne
1.
2.
budowlane
12. Obowiązujące Normy i Przepisy.
3.
Przedmiotem opracowania jest projekt architektoniczno-budowlany w zakresie branŜy instalacje
sanitarne dla nadbudowy, przebudowy i remontu budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 )
na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy
ul.Dąbrowskiego 2.
•
instalacja centralnego ogrzewania i ciepła technologicznego
•
przebudowa obiegów grzewczych w istniejącym węźle cieplnym,
•
instalacja zimnej wody uŜytkowej
•
instalacja wewnętrznej kanalizacji sanitarnej i technologicznej,
•
instalacje wentylacji mechanicznych pomieszczeń warsztatowo-garaŜowych,
•
instalacja technologii węzła cieplnego,
•
instalacja spręŜonego powietrza.
4.
OPIS TECHNICZNY INSTALACJI CENTRALNEGO OGRZEWANIA I CIEPŁA
TECHNOLOGICZNEGO, ORAZ PRZEBUDOWY OBIEGÓW GRZEWCZYCH
W ISTNIEJĄCYM WĘŹLE CIEPLNYM.
4.1. Zamierzenia projektowe
Dla potrzeb ogrzewania hal warsztatowo-garaŜowych, oraz pomieszczeń pomocniczych i
socjalnych zaprojektowana zaostała wodna instalacja grzewcza zasilana z istniejącego węzła
cieplnego pracująca w układzie zamkniętym na parametry wody grzejnej T1/T2=70/500C.
Jako elementy grzejne w halach garaŜowych, oraz pomieszczeniach myjni i diagnostyki
zaprojektowane zostały wentylatorowe ogrzewacze sufitowe typu WOS-A firmy KLIMOR
Gdynia. W kaŜdej hali zaprojektowane zostały po dwa ogrzewacze sufitowe, których pracą
sterować będzie termostat pomieszczeniowy typu HQT 1301 dostarczanych przez producenta
ogrzewaczy firmę KLIMOR Gdynia.
Łączne zapotrzebowanie ciepła dla ogrzewania pomieszczeń warsztatowo-garaŜowych
będących przedmiotem niniejszego opracowania wynosi Q=49,47kW. Instalacja centralnego
ogrzewania zasialać będzie równieŜ stalowe grzejniki płytowe zaprojektowane w
pomieszczeniach pomocniczych myjni i diagnostyki, oraz w pomieszczenu warsztatowym i
socjalnym. Dla potrzeb ogrzewania pomieszczeń projektuje się stalowe płytowe elementy
grzejne typu CosmoNOVA z podejściami z podejściami bocznymi (typ K) - firmy Vogel&Noot
wyposaŜone w zawory i głowice termostatyczne.
W obiekcie zaprojektowany został równieŜ obieg grzewczy ciepła technologicznego
zasilający nagrzewnice wodne w centralach wentylacyjnych. Obieg ciepła technologicznego
projektowany jest na parametry wody grzejnej T1/T2=70/500C, zaś maksymalne
zapotrzebowanie ciepła dla tego obiegu wynosi Q=48,60kW.
Funkcjonującą obecnie instalację centralnego ogrzewania wraz z grzejnikami rurowymi, a
takŜe instalację ciepła technologicznego zasilającą istniejące nagrzewnice wodne wraz z
nagrzewnicami i urządzeniami wentylacyjnymi naleŜy w całości zdemontować i
zezłomować.
4.2. Przebudowa rozdzielaczy obiegów grzewczych w istniejącym węźle cieplnym.
Rozdzielacze obiegów grzewczych w istniejącym węźle cieplnym naleŜy przebudować w celu
ich dostosowania dla zasialania projektowanych obiegów grzewczych.
W remontowanym i modernizowanym budynku warsztatowo-garaŜowym (nr 2) zaprojektowane
zostały dwa obiegi grzewcze:
1. Obieg grzewczy instalacji centralnego ogrzewania (T1/T2 = 700/500C) – QC.O. = 100,00kW;
2. Obieg grzewczy instalacji wentylacji mechanicznej (T1/T2 = 700/500C) – QWENT. = 48,60kW
W obrębie istniejącego węzła cieplnego wykanana zostanie przebudowa istniejących
obiegów grzewczych polegająca na wykonaniu demontaŜu istniejący rozdzielaczy i
wykonaniu nowych zgodnie z niniejszym opracowaniem. Nie przewiduje się Ŝadnej
ingerencji zarówno w automatykę jak i instalację technologiczną funkcjonującego obecnie
węzła cieplnego. Zachowane zostają równieŜ zabezpieczenia instalacyjne w węźle tj. zawory
bezpieczeństwa, oraz naczynie wzbiorcze przeponowe. Do sterowania pracą projektowanych
obiegów grzewczych zaprojektowano niezaleŜny układ regulacyjny w oparciu o
mikroprocesorowy regulator typu ECL300 + P60 firmy Danfoss przeznaczony do sterowania
pracą dwóch obiegów grzewczych. Zaprojektowane Obiegi grzewcze centralnego ogrzewania i
pracował będzie stałotemperaturowo na parametry zasilania wody grzejnej T1/T2=70/500C. Na
obiegu grzewczym instalacji c.o. zamontowany zostanie zawór regulacyjny trójdrogowy o
połączeniach mufowych typ HRE3, o średnicy d=φ40, PN16 o współczynniku przepustowości
kVS=28,0m3/h z siłownikiem typu AMB162 firmy Danfoss. Przepływ czynnik grzewczego w
projektowanych obiegach grzewczych instalacji centralnego ogrzewania i instalacji wentylacji
mechanicznej wymuszony będzie poprzez pompy obiegowe firmy WILO.
Dobrano następujące pompy obiegowe :
1. Obieg grzewczy instalacji centralnego ogrzewania
Parametry obliczeniowe zasilania instalacji c.o.
Obliczeniowa moc obiegu grzewczego instalacji c.o.
– T1/T2 = 700/500C;
– QC.O. = 100,00kW;
V = 4,30m3/h = 1,19dm3/s; HP = 50kPa
Dobrano elektroniczną pompę obiegową typ Stratos 30/1-10 CAN, PN10 firmy WILO.
Parametry elektryczne: napięcie – U=230V/50Hz, pobór mocy – W=190W, pobór prądu –
I=1,30A;
2. Obieg grzewczy instalacji wentylacji mechanicznej
Parametry obliczeniowe zasilania instalacji wentylacyjnej
Obliczeniowa moc obiegu grzewczego wentylacji mechanicznej
– T1/T2 = 700/500C;
– QWENT. = 48,60kW;
V = 2,09m3/h = 0,58dm3/s; HP = 45kPa
Dobrano elektroniczną pompę obiegową typ Stratos 30/1-6 CAN, PN10 firmy WILO.
Parametry elektryczne: napięcie – U=230V/50Hz, pobór mocy – W=85W, pobór prądu –
I=0,78A,
Instalację technologiczną przebudowy rozdzielaczy obiegów grzewczych w węźle cieplnym
naleŜy wykonywać z rur stalowych instalacyjnych łączonych przez spawanie. Zmiany
kierunków prowadzenia rurociągów stalowych wykonywać za pomocą kolan hamburskich.
Rurociągi stalowe naleŜy zabezpieczyć antykorozyjnie dwoma warstwami farb ftalowych lub
miniowych.
4.3. Materiały dla wykonania instalacji c.o. i ciepła technologicznego.
Zgodnie z sugestiami Inwestora instalacja centralnego ogrzewania została zaprojektowana z
rurociągów miedzianych typu twardego łączonych metodą lutowania na lut twardy. Proces
lutowania polega na łączeniu rurociągów, raz kształtek instalacyjnych (kolana, trójniki, złączki
gwintowane, itp.) pozostających w stanie stałym za pomocą roztopionego metalu – spoiwa,
zwanego lutem. Lutowanie twarde naleŜy wykonywać przy temperaturze od T=4500C do
T=7000C. Do wykonywania złączy na lut twardy moŜna stosować: palnik gazowy na propanbutan lub palnik gazowy acetylenowo - tlenowy. Do wykonywania połączeń na lut twardy naleŜy
stosować czynnik odtleniający łaczone powierzchnie np. boraks, oraz drut spawalniczy z
mosiądzu lub brązu. Wykonane złacze naleŜy pozostawić do powolnego ostygnięcie, a
następnie usunąć z łaczonych materiałów nadmiar lutu np. przy pomocy palnika.
Zmiany kierunków prowadzenia rurociągów miedzianych naleŜy wykonywać za pomocą
kształtek i łączników miedzianych i mosięŜnych.
Po wykonaniu połączeń instalację z rurociągów miedzianych naleŜy poddać próbie ciśnieniowej
na zimno, oraz próbie ciśnieniowej na gorąco, a po pozytywnym wyniku badań naleŜy dokonać
ich izolacji termicznej izolacją np. Steinonorm, Korff itp. osłonie płaszcza z PVC. W zaleŜności
od średnicy rurociągów miedzianych naleŜy stosować następujące grubości izolacji
termicznych:
- poziome rurociągi zasilające o średnicy Dn64 do Dn35
- g=30mm,
- poziome rurociągi zasilające o średnicy Dn28 do Dn18
- g=20mm,
- piony i gałązki zasilające do grzejników (w pom. ogrzewanych) - pozostawić bez izolacji
Na instalacji centralnego ogrzewania zaprojektowano kulowe zawory odcinające o połączeniach
gwintowanych montowane przy kaŜdym ogrzewaczu sufitowym, oraz w miejscach wskazanych
na rzutach i rozwinięciu instalacji c.o. Przy kaŜdym ogrzewaczu sufitowym, centrali
wentylacyjnej zasilanej czynnikiem wodnym oraz w najwyŜszych punktach instalacji c.o. i ciepła
technologicznego naleŜy zamontować samoczynne zaworki odpowietrzające wyposaŜone w
zaworki kulowe ½”.
W halach garaŜowych, oraz pomieszczeniach myjni i diagnostyki zaprojektowane zostały
wentylatorowe ogrzewacze sufitowe typu WOS-A firmy KLIMOR Gdynia. W pomieszczeniach
pomocniczych myjni i diagnostyki, oraz w pomieszczenu warsztatowym i socjalnym
zaprojektowane zostały stalowe płytowe elementy grzejne typu CosmoNOVA z podejściami z
podejściami bocznymi (typ K) - firmy Vogel&Noot wyposaŜone w zawory i głowice
termostatyczne firmy Danfoss. Na powrotach grzejników naleŜy zamontować zaworki
grzejnikowe powrotne o średnicy φ15. MontaŜ zaworków odcinających powrotnych umoŜliwia w
razie konieczności szybki demontaŜ wybranych elementów grzejnych przy działającej instalacji
c.o. w obiekcie. Dla doboru elementów grzejnych przyjęto parametry wody grzejnej
T1/T2 = 70/500C, oraz obliczeniową temperaturę zewnętrzną dla strefy klimatycznej II
- TZEWN.= -180C.
4.4. Prowadzenie rurociągów instalacji c.o. i ciepła technologicznego.
Poziome rurociągi zasilające instalacji centralnego i ciepła technologicznego naleŜy prowadzić
pod sufitem hal warsztatowo-garaŜowych na wysokości ok. h=4,20-4,50m nad poziomem
posadzki. Rurociągi zasilające instalacji c.o. i ciepła technologicznego naleŜy montować ze
spadkiem min. i=0,5% w kierunku węzła cieplnego. Do mocowania rurociągów
technologicznych naleŜy stosować uchwyty stalowe mocując je do ścian konstrukcyjnych, oraz
sufitu.
Przejścia rurociągów c.o. i ciepła technologicznego przez przegrody budowlane (ściany
konstrukcyjne i działowe) naleŜy wykonywać w tulejach ochronnych z rur stalowych. Przestrzeń
między tuleją a przewodem naleŜy wypełnić np. pianką poliuretanową lub kitem plastycznym. W
obszarze tulei nie naleŜy wykonywać Ŝadnych połączeń. W przypadku przejść rurociągów
instalacji grzewczej przez ściany stanowiące oddzielenie róŜnych stref poŜarowych przejścia
rurociągów naleŜy wykonać w klasie odporności tej ściany. Przejścia takie naleŜy wykonywać w
stalowej rurze ochronnej, a przestrzeń pomiędzy rurociągiem technologicznym i rurą ochronną
wypełnić plastycznym materiałem niepalnym w klasie odporności ściany.
4.5. Armatura odcinająca i odpowietrzająca instalacji c.o. i ciepła technologicznego.
Jako armaturę odcinającą na instalacji grzewczej naleŜy zastosować armaturę kulową o
połączeniach gwintowanych. Parametry techniczne: ciśnienie robocze P=1,0MPa, temperatura
robocza T=950C. Odpowietrzenia instalacji grzewczej naleŜy wykonywać w najwyŜszych
punktach instalacji grzewczej, oraz w najwyŜszych punktach przy kaŜdym ogrzewaczu
sufitowym, oraz centrali wentylacyjnej.
4.6. Płukanie instalacji c.o. i ciepła technologicznego. Próba ciśnieniowa.
Po wykonaniu instalacji centralnego ogrzewania, oraz ciepła technologicznego naleŜy dokonać
ich płukania z zanieczyszczeń stałych, resztek itp. Płukanie naleŜy prowadzić do momentu
pojawienia się czystej wody płucznej. Próbę ciśnieniową na zimno instalacji naleŜy wykonywać
na ciśnienie P = Probocze + 0,2MPa, lecz nie mniejsze niŜ 0,4MPa w czasie nie krótszym niŜ
t=0,5h. Próbę ciśnieniową na gorąco instalacji wykonywać po pozytywnej próbie na zimno.
Próbę naleŜy przeprowadzić przy najwyŜszych parametrach roboczych czynnika grzejnego lecz
nie przekraczających parametrów obliczeniowych. Próbę na gorąco naleŜy prowadzić przez
okres nie krótszy niŜ t=72godz.
5.
OPIS TECHNICZNY INSTALACJI ZIMNEJ WODY UśYTKOWEJ.
Budynek warsztatowo-garaŜowy nr 2 jest wyposaŜony obecnie w instalację zimnej wody
uŜytkowej zasilającą istniejące przybory sanitarne, oraz zawory hydrantowe Hp52
zlokalizowane w kaŜdym garaŜu, a takŜe pomieszczeniach myjni i diagnostyki. Po wykonaniu
analizy w zakresie ochrony p-poŜ. w obiekcie nie zachodzi konieczność montowania zaworów
hydrantowych. Ze względu na zły stan techniczny funkcjonującą obecnie instalację
wodociągową wraz z punktami czerpalnymi naleŜy w całości zdemontować i zezłomować.
Projektuje się wykonanie nowej instalacji zimnej wody uŜytkowej wykonanej od miejsca wejścia
przyłącza wodociągowego do budynku znajdującego się w pomieszczeniu magazynu nr C.6.
wykonanej z rur stalowych podwójnie ocynkowanych łączonych przez skręcanie.
Opomiarowanie zuŜycia zimnej wody uŜytkowanej w obiekcie jest wykonane na przyłączu
zasilającym do budynku. W pomieszczeniu magazynu nr C.6. naleŜy zamontować wodny
kołnierzowy zawór kulowy o średnicy d=φ80, odcinający dopływ wody dla całego obiektu.
Poziomy rurociąg zasilający zimnej wody naleŜy prowadzić pod sufitem stanowisk garaŜowych
w sąsiedztwie poziomych rurociągów zasilających instalacji c.o. i ciepła technologicznego.
Zgodnie z sugestiami uŜytkownika obiektu w kaŜdej hali garaŜowej wykonane zostało minimum
jedno podejście wodne o średnicy d=φ50 zakończone złączką do węŜa hydrantowego Hp52.
W pomieszczeniach myjni i diagnostyki wykonane zostały punktu czerpalne wodne o średnicy
d=φ25 zakończone złączkami do węŜa DN25. Pomiędzy stanowiskami garaŜowymi nr 1 i 2
wykonany został zewnętrzny punkt dystrybucji wody zimnej o średnicy d=φ50 zakończony
złączką do węŜa hydrantowego Hp52. Na odgałęzieniu zasilającym do tego poboru naleŜy
zamontować węzeł wodomierzowy, który umoŜliwiał będzie sprzedaŜ wody na zewnątrz.
Węzeł wodomierzowy naleŜy wyposaŜyć w następujące urządzenia:
1. Wodomierz skrzydełkowy do wody zimnej typ JS 6, o średnicy DN40, PN16, który posiada
nominalny strumień wypływu qp = 10m3/h, zaś maksymalny roboczy strumień objętości
wynosi qs = 20m3/h, minimalny mierzony strumień objętości wodomierza wynosi qmin. = 0,
20m3/h;
2. Zawór zwrotny antyskaŜeniowy o połączeniach gwintowanych typ BA2760,PN16 o średnicy
DN50 firmy Danfoss,
3. Zawory wodne kulowe o połączeniach gwintowanych o średnicy DN50, PN10 montowane
przed i za wodomierzem,
Projektowana instalacja zimnej wody zasilać będzie równieŜ przybory sanitarne zaprojektowane
w pomieszczeniu socjalnym. W pomieszczeniu socjalnym wykonany teŜ został lokalny punkt
wytwarzania ciepłej wody uŜytkowej dla potrzeb zlokalizowanych tam umywalki i
zlewozmywaka. Ciepła woda wytwarzana będzie w elektrycznym objętościowym podgrzewaczu
ciepłej wody typ SHU 10 SLi firmy Stieber Eltron, o objętości V=10dm3 zamontowanym w
szafce zlewozmywakowej. Parametry zasilania podgrzewacza: moc elektryczna Q=2,0kW,
napięcie zasilania 1/N/PE 230V, 1~. Elektryczny pojemnościowy podgrzewacz ciepłej wody
naleŜy wyposaŜyć na zasilaniu zimnej wody w zawór bezpieczeństwa o średnicy d=φ15 i
ciśnieniu otwarcia P=6 barów.
Wewnętrzną instalację wodociągową projektuje się z rur stalowych podwójnie ocynkowanych
łączonych przez skręcanie. Na zasilaniu i powrocie do pojemnościowego podgrzewcza ciepłej
wody uŜytkowej naleŜy zamontować kulowe zawory odcinające o połączeniach gwintowanych o
średnicy d=φ15. Rurociągi instalacji zimnej i ciepłej wody uŜytkowej naleŜy wykonywać jako
nadtynkowe. Podejścia wodne do przyborów sanitarnych (umywalka i zlewozmywak) naleŜy
montować w bruzdach ściennych w izolacji ciepłochronnej np. thermaflex o grubości otuliny min
6mm. Przejścia rurociągów instalacji wodociągowej przez przegrody budowlane naleŜy
wykonywać w tulejach ochronnych z rur PVC. Przestrzeń między tuleją a przewodem naleŜy
wypełnić np. pianką poliuretanową lub kitem plastycznym. W obszarze tulei nie naleŜy
wykonywać Ŝadnych połączeń. Podejścia wodne do umywalki i zlewozmywaka naleŜy
wykonywać pod baterie stojące. Baterie łączyć z zaworkami za pomocą złączy elastycznych.
Na podejściach wodnych do baterii umywalkowej i zlewozmywakowej naleŜy montować zaworki
odcinające chromowane o średnicy d=φ15. Do mocowania rurociągów wodociągowych naleŜy
zastosować uchwyty metalowe z wkładką gumową.
Jako armaturę odcinającą na instalacji wodociągowej naleŜy zastosować zawory kulowe o
połączeniach gwintowanych. Dla poboru wody z umywalek projektuje się baterie stojące z
mieszaczem z przyłączeniami węŜykowymi.
Parametry techniczne armatury odcinającej:
- ciśnienie robocze :
P=0,6MPa;
- temperatura robocza : T=900C.
Zimna woda uŜytkowa została doprowadzone do punktów czerpalnych rozmieszczonych w
pomieszczeniu socjalnym i warsztatowym, pomieszczeniach pomocniczych, oraz w halach
garaŜowych, myjni i diagnostyce.
Dla punktów poboru wody projektuje się następującą armaturę:
•
umywalka
– bateria umywalkowa stojąca z mieszaczem
montowana na obrzeŜu umywalki - przyłącza węŜykowe ½”;
•
zlewozmywak – bateria zlewozmywakowa stojąca z mieszaczem ,
montowana na zlewozmywaku - przyłącza węŜykowe ½”;
•
zawór Dn15 ze złączką do węŜa
– zawór czerpalny kulowy ½” ze złączką do węŜa;
•
zawór Dn25 ze złączką do węŜa
– zawór czerpalny kulowy 1” ze złączką do węŜa;
•
zawór Dn50 ze złączką hydrantową – zawór kulowy Dn50 ze złączką do hydrantową 2”;
Podłączenia rurociągów z armaturą wykonać za pomocą złączy elastycznych tzw. węŜyków w
oplocie (tj. baterii umywalkowej i zlewozmywakowej). Armatura odcinająca powinna posiadać
atest do stosowania w domowych instalacjach wodociągowych o ciśnieniu nominalnym do
P=1,0MPa. i temperaturze wody do T=1000C.
Po zakończeniu montaŜu instalacji wodociągowej naleŜy dokonać jej dwukrotnego płukania z
zanieczyszczeń stałych, oraz pozostałości po wykonanych połączeniach. Płukanie naleŜy
prowadzić do czasu pojawienia się czystej wody płucznej. Próbę ciśnieniową na zimno wykonać
na ciśnienie P=Proboczex1,5, lecz nie mniejsze niŜ 0,9MPa. Próbę ciśnieniową na gorąco instalacji
ciepłej wody naleŜy wykonać przy ciśnieniu roboczym instalacji. Przed oddaniem obiektu do
uŜytkowania naleŜy przeprowadzić badanie fizyko-chemiczne próbki wody pobranej z
wykonanej instalacji wodociągowej. Badanie powinien wykonać Sanepid w celu stwierdzenia jej
przydatności do spoŜycia, oraz celów spoŜywczych.
6.
OPIS TECHNICZNY INSTALACJI KANALIZACJI SANITARNEJ TECHNOLOGICZNEJ.
Dla potrzeb odprowadzenia ścieków bytowo-sanitanych z budynku warsztatowo-garaŜowego nr
2 wykorzystane zostaną istniejące poziome odpływy kanalizacji sanitarnej. W pomieszczeniu
socjalnym naleŜy zdemontować istniejącego pion kanalizacyjny PKS1 oraz wykonać w to miejsce
nowy pion z PVC o średnicy DN110. Do pionu naleŜy wykonać projektowane odpływy
kanalizacyjne z umywalki, zlewozmywaka, podejścia do pralki automatycznej, oraz kratki
ściekowej.
W pomieszczeniach stanowisk garaŜowych zaprojektowane zostały odwodnienia liniowe o
klasie obciąŜenia D400, których odpływy zostały zebrane do projektowanej w budynku
kanalizacji technologicznej. Kanalizacja technologiczna odprowadzać będzie ścieki z
pomieszczeń garaŜowych do zewnętrznej kanalizacji deszczowej poprzez separator związków
ropopochodnych AWAS-HI-1900 NG3 firmy Awas, o maksymalnym przepływie q=3l/s. W
halach myjni, oraz diagnostyki zostają zachowane istniejące odwodnienia kanałów
naprawczych. W pomieszczeniu myjni naleŜy zachować istniejące poziome podposadzkowe
rurociągi odpływowe. Wymienić naleŜy jedynie wpusty ściekowe w pomieszczeniach
pomocniczych, oraz kratki odwadniające w kanałach naprawczych myjni i diagnostyki. Poziomy
odpływ kanalizacyjny w obrębie myjni naleŜy poddać renowacji w celu pełnego udroŜnienia
istniejących rurociągów Ŝeliwnych. Od ściany zewnętrznej myjni naleŜy wykonać nowy
przykanalik kanalizacji technologicznej kt-160PVC, odprowadzający ścieki z pomieszczenia
myjni do istniejącej studni rewizyjnej oznaczonej na Planie sieci sanitarnych jak Sd4ISTN..
Odpływ ze isniejącej studni rewizyjnej Sd4ISTN. naleŜy włączyć do projektowanej studni
rewizyjnej Sd3. Odwodnienie kanału naprawczego w hali diagnostyki realizowane będzie do
istniejącej w kanale studzienki ściekowej, a następnie odprowadzane za pomocą ręcznej
pompy do kratki ściekowej zlokalizowanej w pomieszczeniu pomocniczym nr A.14.
Dla wykonania kanalizacji technologicznej w halach garaŜowych montowanej w gruncie
projektuje się rurociągi z jednorodnego polichlorku winylu typu AWADUKT PVC SN8 LONG
firmy REHAU z wydłuŜonym kielichem posiadające atest do stosowania w rejonie szkód
górniczych. Rurociągi kanalizacyjne łączone są kielichowo z uszczelnieniem gumową uszczelką
wargową. Wykopy pod montaŜ rurociągów kanalizacji technologicznej naleŜy wykonywać
ręcznie metodą wykopu na odkład. Rurociągi kanalizacyjne naleŜy montować na podsypce
piaskowej o grubości 10cm wykonanej na gruncie rodzimym. Następnie naleŜy wykonać
obsypkę i zasypkę piaskową, którą naleŜy prowadzić aŜ do uzyskania zagęszczonej warstwy o
grubości co najmniej 20cm ponad wierzch rurociągu kanalizacyjnego. Minimalna szerokość
obsypki po obu bokach rurociągów kanalizacyjnych powinna wynosić bmin= 20cm. Resztę
wykopu naleŜy zasypać materiałami zgodnie z warstwami podbudowy posadzek. Zasypkę
naleŜy zagęszczać w warstwach o grubości max. 20cm. Po wykonaniu zasypki wykopów
nadmiar urobku naleŜy usunąć z obiektu i odwieźć z miejsca budowy za pomocą samochodów
samowyładowczych w miejsce wskazane przez Inwestora.
Projektowana kanalizacyjna sanitarno-bytowa odprowadzać będzie ścieki z następujących
przyborów sanitarnych:
• umywalka porcelanowa z syfonem bocznym i półpostumentem – firmy KOŁO NOVA;
• zlewozmywak jednokomorowych z ociekaczem wykonanych ze stali szlachetnej z otworem
wyposaŜonych w syfony zlewozmywakowe, zabudowanych na szafkach meblowych – firmy
FRANKE;
• kratka ściekowa z kratką chromowaną – PVC50;
• wpustów podłogowych piwnicznych – PVC110
Rozmieszczenie i usytuowanie przyborów sanitarnych w obiekcie zgodnie z Projektem
Architektoniczno - Budowlanym. Przybory sanitarne wyposaŜono w indywidualne zamknięcia
wodne, które naleŜy wykonać tak aby wysokość zamknięcia wodnego uniemoŜliwiała wyssanie
wody z syfonu podczas spływania wody z innych przyborów oraz przenikania zapachów z
instalacji kanalizacyjnej do pomieszczeń.
Średnice podejść kanalizacyjnych dla przyborów sanitarnych zgodnie z PN-92/B-01707
wynoszą dla:
• umywalka
– 0,032m;
• zlewozmywak
– 0,05m;
• kratka ściekowa z kratką chromowaną – 0,05m;
• wpustów podłogowych piwniczny
– 0,10m;
Projektowany piony kanalizacyji sanitarnej PKS1 naleŜy wyprowadzić ponad dach budynku i
zakończyć wywietrzakiem kanalizacyjnym z PVC. Pion kanalizacyjny nie powinien być
redukowane na całej swej wysokości. Na wysokości ok. 10-20cm nad posadzką na pionie
naleŜy zamontować rewizję kanalizacyjną PVC110. Rurociągi odpływowe od projektowanych
przyborów sanitarnych naleŜy montować z spadkiem minimalnym i=2% w kierunku od przyboru
do pionu kanalizacyjnego.
7.
OPIS TECHNICZNY WENTYLACJI MECHANICZNEJ POMIESZCZEŃ WARSZTATOWO
-GARAśOWYCH.
7.1. Wentylacja naturalna-grawitacyjna pomieszczeń warsztatowo-garaŜowych.
Dla realizowania wentylacji naturalnej-grawitacyjnej w pomieszczeniach garaŜowych, myjni,
diagnostyki, oraz w pomieszczeniu warstatowym zaprojektowane zostały grawitacyjne
wywietrzniki dachowe typu WLO-250 firmy Uniwersal po jednym na kaŜdy garaŜ. Projektowane
wywietrzniki dachowe zapewniają wentylację pomieszczeń garaŜowych w ilości min. n=1wym/h.
Nawiew świeŜego powietrza wentylacyjnego do garaŜów realizowany będzie poprzez otwory
wentylacyjne zamontowane w dolnej części segmentowych bram wjazdowych. Ogrzewanie
świeŜego powietrza wentylacyjnego doprowadzanego do garaŜy realizowane będzie poprzez
sufitowe ogrzewacze powietrza typu WOS-A firmy Klimor, których zadaniem jest równieŜ
ogrzewanie pomieszczeń.
Wywietrzniki WLO-250 naleŜy montować na podstawach dachowych w wariancie z kanałem
wentylacyjnym typu B/II-250. Długość kanału wentylacyjnego powinna wynosić l=1,0m, zaś na
jego końcu od strony pomieszczeń naleŜy zamontować stalowe siatki ochronne
zabezpieczające wlot kanału. Zarówno wywietrzniki dachowe WLO-250 jak i podstawy dachowe
typu B/II-250 wykonane są z laminatu poliestrowo-szklanego odpornego na korozje.
7.2. Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna w pomieszczeniu myjni (Układ – N1/W1).
W pomieszczeniu myjni wykonywane będzie zgodnie z zamierzeniem Inwestora mycie taboru
samochodowego będącego w posiadaniu PGM Polkowice w tym w znacznym stopniu aut
cięŜarowych. W procesie mycia myjkami ciśnieniowymi do pomieszczenia myjni emitowana jest
duŜa ilość pary wodnej powodującej bardzo duŜą wilgotność powietrza w pomieszczeniu. W
celu zapobiegania temu procesowi w pomieszczeniu myjni zaprojektowana została wentylacja
mechaniczna nawiewno-wywiewna zapewniająca krotność wymian powietrza n=8wym/h, co
daje maksymalny strumień powietrza wentylacyjnego VN/VW = 2800m3/h.
Nawiew powietrza do pomieszczenia myjni realizowany będzie za pośrednictwem projektowanej
nawiewnej centrali wentylacyjnej typ TA 3000 HW, wyposaŜonej w nagrzewnicę wodną,
pracująca na 4 biegu na wydajność: VN = 2800m3/h, oraz zapewniającą spręŜ dyspozycyjny:
P=220Pa firmy Systemair.
Centrala wentylacyjna zostanie zamontowana w pomieszczeniu pomocniczym nr A.16. w wersji
podwieszanej do sufitu pomieszczenia.
Kompaktowa centrala wentylacyjna TA 3000 HW wyposaŜona jest w:
- energooszczędny wentylator nawiewny typu „plug – fan” napędzany bezpośrednio silnikiem z
wirująca obudową,
- wbudowaną nagrzewnicę wodną pracującą na parametrach zasilania wodnego czynnika
grzewczego T1/T2 = 70/500C, oraz moc grzewczą Qwent.=35,80kW, montowaną za
wentylatorem nawiewnym na wylocie z centrali wraz z zaworem regulacyjnym 3-drogowym
TVTA 303 i siłownikiem typ HWRO,
- filtr powietrza – klasa filtra EU5 z wkładem filtra BFTA 3000/5,
- obudowę centrali i drzwiczki rewizyjne wykonane są z galwanizowanej blachy stalowej z
izolacją z wełny mineralnej o grubości g=50mm,
- zdalny panel sterujący typu SCP.
Przed centralą wentylacyjną naleŜy zamontować przepustnice regulacyjną o przekroju
prostokątnym z przyłączami kołnierzowymi o wymiarze axb=600x300 typ SRK 60-30 wraz z
siłownikiem spręŜynowym EFD 60-30 firmy SYSTEMAIR. Centralę wentylacyjną naleŜy
połączyć z kanałowym układem wentylacyjnym za pośrednictwem dwóch prostokątnych
połączeń elastycznych typu DS 60-30 firmy SYSTEMAIR zamontowanych przed i za centralą
wentylacyjną. Za centralą wentylacyjną na kanale nawiewnym zaprojektowany został tłumi
kanałowy o przekroju prostokątnym typ LDR 60-30, o długości l=950mm firmy SYSTEMAIR.
Pobór świeŜego powietrza wentylacyjnego dla centrali TA 3000 HW realizowany jest przez
ścianę zewnętrzną, w której zamontowana zostanie czerpnia powietrza z Ŝaluzją zewnętrzną
wyposaŜona w siatkę ochronną typ WSG 70-40 firmy SYSTEMAIR. Doprowadzenie powietrza
wentylacyjnego z centrali wentylacyjnej do pomieszczenia myjni wykonane zostanie za
pośrednictwem kanałów i kształtek wentylacyjnych wykonanych z blachy stalowej ocynkowanej
lub aluminiowej o przekroju prostokątnym. Blachę stalową ocynkowaną na kanałach
wentylacyjnych naleŜy stosować w obrębie pomieszczenia pomocniczego nr A.16. , zaś samym
pomieszczeniu ze względu na duŜą wilgotność i środowisko sprzyjające korozji kanały
wentylacyjne naleŜy wykonać z blachy aluminiowej.
Kanał wentylacyjny pomiędzy centralą wentylacyjną i czerpnią powietrza naleŜy zaizolować
termicznie lamelmatą z wełny mineralnej w osłonie foli aluminiowej o grubości otuliny g=20mm.
Izolacja termiczna kanałów zapobiegać będzie procesowi kondensacji pary wodnej na
wychłodzonych powietrzem zewnętrznym kanałach wentylacyjnych. Nawiew powietrza do
pomieszczenia myjni zostanie wykonany poprzez aluminiowe kratki wentylacyjne typ KNA
400x250+P wyposaŜone w przepustnice regulacyjne PRKA-400x250 firmy Klimor. Kratki
wentylacyjne nawiewne w pomieszczeniu myjni naleŜy wyregulować na wydajność V=560m3/h.
Wywiew powietrza z pomieszczeń realizowany będzie poprzez dwa projektowane wentylatory
dachowe typ DVS 311EV pracujące na maksymalną wydajność V=1400m3/h kaŜdy firmy
SYSTEMAIR. Wentylatory zostaną zamontowane w istniejących przejściach dachowych. Od
wentylatorów do pomieszczeń naleŜy zamontować kołowe kanały wyciągowe o średnicy d=φ
285, zakończone w pomieszczeniu siatką aluminiową.
7.3. Wentylacja mechaniczna awaryjna nawiewno-wywiewna w pom. diagnostyki
(Układ – N2/W2).
W pomieszczeniu diagnostyki zaprojektowana została awaryjna wentylacja mechaniczna
nawiewno-wywiewna uruchamiana poprzez system czujników monitorujący poziom stęŜenia
tlenku węgla w pomieszczeniu. W przypadku wystąpienia krytycznego stęŜenia tlenku węgla
następuje automatyczne załączenie awaryjnej wentylacji mechanicznej nawiewno-wywiewnej,
której zadaniem jest bardzo szybkie przewietrzenie pomieszczenia diagnostyki. Wentylacja
awaryjna zgodnie z wymogami została zaprojektowana z nawiewem mechanicznym górnym,
oraz wywiewem mechanicznym zlokalizowanym nad posadzką pomieszczenia. Awaryjna
wentylacja mechaniczna w pomieszczeniu diagnostyki zaprojektowana została dla krotności
wymian powietrza n=8wym/h, co daje maksymalny strumień powietrza wentylacyjnego w
pomieszczeniu VN/VW = 3400m3/h.
Do realizacji nawiewu powietrza wentylacji awaryjnej zaprojektowano wentylator kanałowy o
przekroju kwadratowym typ KDRD 55 (3-faz.) pracujący na 5 biegu na maksymalną wydajność:
V=3400m3/h, oraz zapewniającą spręŜ dyspozycyjny: P=280Pa firmy Systemair.
Przed wentylatorem nawiewnym KDRD 55 naleŜy zamontować kasetę filtracyjną typ FFS 55 z
wkładem filtracyjnym BFS 55 (klasa filtra EU5), oraz przepustnicę regulacyjną o przekroju
kwadratowym z przyłączami kołnierzowymi o wymiarze axb=550x550 typ SRKG 042 wraz z
siłownikiem spręŜynowym firmy Systemair. Wentylator nawiewny naleŜy połączyć z kanałowym
układem wentylacyjnym za pośrednictwem dwóch kwadratowych połączeń elastycznych typu
DSK 55 firmy Systemair zamontowanych przed przepustnicą regulacyjną SRKG 042, oraz za
wentylatorem KDRD 55.
Pobór świeŜego powietrza wentylacyjnego dla układu wentylacji awaryjnej realizowany jest
przez ścianę zewnętrzną, w której zamontowana zostanie czerpnia powietrza z Ŝaluzją
zewnętrzną wyposaŜona w siatkę ochronną typ WSG 70-40 firmy Systemair. Doprowadzenie
powietrza wentylacyjnego od wentylatora nawiewnego do pomieszczenia diagnostyki wykonane
zostanie za pośrednictwem kanałów i kształtek wentylacyjnych wykonanych z blachy stalowej
ocynkowanej o przekroju prostokątnym.
Układ wentylacji nawiewnej wraz z wentylatorem naleŜy montować na wewnętrznej ścianie
konstrukcyjnej chwytując go do ściany, oraz sufitu.
Kanał wentylacyjny pomiędzy czerpnią powietrza a przepustnicą odcinającą SRKG 042 naleŜy
zaizolować termicznie lamelmatą z wełny mineralnej w osłonie foli aluminiowej o grubości
otuliny g=20mm. Izolacja termiczna kanałów zapobiegać będzie procesowi kondensacji pary
wodnej na wychłodzonych powietrzem zewnętrznym kanałach wentylacyjnych. Nawiew
powietrza do pomieszczenia diagnostyki zostanie wykonany poprzez aluminiowe kratki
wentylacyjne typ KNA 400x250+P wyposaŜone w przepustnice regulacyjne PRKA-400x250
firmy Klimor. Kratki wentylacyjne nawiewne w pomieszczeniu myjni naleŜy wyregulować na
wydajność V=680m3/h.
Z uwagi na sporadyczny charakter uŜytkowania wentylacji mechanicznej awaryjnej nie zachodzi
konieczność stosowania tłumika hałasu za wentylatorem nawiewnym.
Dla awaryjnego wywiewu powietrza z pomieszczenia diagnostyki zaprojektowane zostały dwa
osiowe wentylatory wyciągowe typ AW 350D4-2K (3-faz.) firmy Systemair pracujące na
maksymalną wydajność: V=1700m3/h kaŜdy, oraz zapewniające spręŜ dyspozycyjny: P=110Pa.
Wentylatory wywiewne zamontowane zostaną w grubości ścian zewnętrznych w sąsiedztwie
bram wjazdowych do pomieszczenia na wysokości h=0,80m licząc od posadzki do osi
wentylatora. Na ścianie zewnętrznej na wylotach z wentylatorów wywiewnych zostaną
zamontowane wylotowe kratki Ŝaluzjowe do montaŜu na ścianie w pozycji pionowej typ VK 40
firmy Systemair.
Wentylacja awaryjna nawiewno-wywiewna powinna być sprzęŜona poprzez automatykę i
uruchamiana, oraz wyłączana jednocześnie. Ponadto przewidziano równieŜ moŜliwość
ręcznego uruchamiania wentylacji mechanicznej awaryjnej, która pełnić będzie wówczas
funkcję wentylacji mechanicznej pomieszczenia diagnostyki. Jednak z uwagi na brak
nagrzewnicy powietrza w układzie nawiewnym moŜe być ona wykorzystywana jedynie przy
temperaturze zewnętrznej powietrza powyŜej T=12-150C.
Ponadto w pomieszczeniu diagnostyki zaprojektowany został bębnowy odsysacz spalin ALANU/C-8 przeznaczony do efektywnego usuwania spalin emitowanych przez układy wydechowe
pojazdów samochodowych w trakcie prób silnikowych, regulacji i diagnostyki. Odsysacz spalin
ALAN-U/C-8 wyposaŜony zostanie w zabudowany obok bębna wentylator wyrzutowy typ FA-2
usuwający spaliny ponad dach budynku za pośrednictwem wywiewni dachowej kołowej o
średnicy d=φ250. Średnica przewodu odsysającego zamontowanego na ruchomym bębnie
wynosi d=φ150, zaś długość przewodu l=8,0m.
7.4. Wentylacja mechaniczna nawiewna do kanału naprawczego w pom. diagnostyki.
(Układ – N3).
W pomieszczeniu diagnostyki funkcjonuje obecnie kanał przeglądowy, który zgodnie z
przepisami powinien być wyposaŜony w wentylację mechaniczną nawiewną. Wentylacja
mechaniczna nawiewna do kanału naprawczego zapewnia wytworzenie w kanale nadciśnienia
świeŜego powietrza wentylacyjnego, co z kolei zapobiega osiadaniu w nim cięŜszych od
powietrza spalin samochodowych. Nawiew do kanału przeglądowego został wykonany wzdłuŜ
ściany bocznej kanału z usytuowaniem otworów nawiewnych na wysokości h=0,25m nad
poziomem posadzki w kanale (mierząc do dolnej krawędzi kanału).
Nawiew powietrza do kanału naprawczego realizowany będzie za pośrednictwem projektowanej
nawiewnej centrali wentylacyjnej, wyposaŜonej w nagrzewnicę wodną typ TA 1500 HW,
pracująca na 3 biegu na wydajność: VN = 1000m3/h, oraz zapewniającą spręŜ dyspozycyjny:
P=200Pa firmy Systemair.
Centrala wentylacyjna zostanie zamontowana w pomieszczeniu pomocniczym nr A.14. w wersji
podwieszanej do sufitu pomieszczenia.
Kompaktowa centrala wentylacyjna TA 1500 HW wyposaŜona jest w:
- energooszczędny wentylator nawiewny typu „plug – fan” napędzany bezpośrednio silnikiem z
wirująca obudową,
- wbudowaną nagrzewnicę wodną pracującą na parametrach zasilania wodnego czynnika
grzewczego T1/T2 = 70/500C, oraz moc grzewczą Qwent.=12,80kW, montowaną za
wentylatorem nawiewnym na wylocie z centrali wraz z zaworem regulacyjnym 3-drogowym
TVTA 153 i siłownikiem typ HWRO,
- filtr powietrza – klasa filtra EU5 z wkładem filtra BFTA 1500/5,
- obudowę centrali i drzwiczki rewizyjne wykonane są z galwanizowanej blachy stalowej z
izolacją z wełny mineralnej o grubości g=50mm,
- zdalny panel sterujący typu SCP.
Przed centralą wentylacyjną naleŜy zamontować przepustnice regulacyjną o przekroju
prostokątnym z przyłączami kołnierzowymi o wymiarze axb=400x200 typ SRK 40-20 wraz z
siłownikiem spręŜynowym EFD 40-20 firmy Systemair. Centralę wentylacyjną naleŜy połączyć z
kanałowym układem wentylacyjnym za pośrednictwem dwóch prostokątnych połączeń
elastycznych typu DS 40-20 firmy Systemair wanych przed i za centralą wentylacyjną.
Pobór świeŜego powietrza wentylacyjnego dla centrali TA 1500 HW realizowany jest przez
ścianę zewnętrzną, w której zamontowana zostanie czerpnia powietrza z Ŝaluzją zewnętrzną
wyposaŜona w siatkę ochronną typ WSG 40-20 firmy Systemair. Doprowadzenie powietrza
wentylacyjnego z centrali wentylacyjnej do kanału naprawczego realizowane będzie poprzez
istniejący podposadzkowy kanał wentylacyjny o przekroju 400x300 [mm], oraz projektowany w
pomieszczeniu pomocniczym pionowy kanał murowany o przekroju 400x200 [mm] wykonany do
wysokości h=3,20m.
W obrębie centrali wentylacyjnej instalacja wentylacyjna wykonana zostanie za pośrednictwem
kanałów i kształtek wentylacyjnych wykonanych z blachy stalowej ocynkowanej o przekroju
prostokątnym, zaś w kanale naprawczym z blachy aluminiowej. Kanał wentylacyjny pomiędzy
centralą wentylacyjną i czerpnią powietrza naleŜy zaizolować termicznie lamelmatą z wełny
mineralnej w osłonie foli aluminiowej o grubości otuliny g=20mm. Izolacja termiczna kanałów
zapobiegać będzie procesowi kondensacji pary wodnej na wychłodzonych powietrzem
zewnętrznym kanałach wentylacyjnych.
Nawiew powietrza do kanału naprawczego zostanie wykonany poprzez aluminiowe kratki
wentylacyjne typ KNA 400x200+P wyposaŜone w przepustnice regulacyjne PRKA-400x200
firmy Klimor. Kratki wentylacyjne nawiewne w kanale naprawczym naleŜy wyregulować na
wydajność V=200m3/h.
7.5. Wentylacja mechaniczna nawiewno-wywiewna w pomieszczeniu warsztatowym.
(Układ – N4/W4).
W pomieszczeniu warsztatowym nr A.10. funkcjonować będzie stanowisko spawalnicze, dla
którego musi być zapewniona odpowiednia wentylacja mechaniczna wyposaŜona w odciąg
miejscowy. Funkcję odciągu miejscowego pełnić będzie przenośne urządzenie fitrowentylacyjne np. typu UFO-N firmy Klimawent. Urządzenie UFO-N jest przeznaczone do
oczyszczania powietrza z suchych pyłów spawalniczych powstających na ruchomych lub
stacjonarnych stanowiskach pracy, oraz zapeWnia jego filtracje i neutralizację gazów
spawalniczych.
Urządzenie UFO-N wyposaŜone w ruchome ramie ssawne o średnicy d=φ160 o zasięgu l=2,0m
i zakończone ssawką. Urządzenie filtro-wentylacyjne wyposaŜone jest w filtr włókninowy
impregnowany węglem aktywnym, którego skuteczność oczyszczania wynosi powyŜej 99,5%.
Ponadto pomieszczenie warsztatowe wyposaŜone zostanie w wentylację mechaniczną
nawiewno-wywiewną zapewniającą krotność wymian powietrza w pomieszczeniu n=4wym/h,
pracującą na maksymalną wydajność: V=300m3/h, spełniającej funkcję intensywnego
przewietrzania pomieszczenia.
Dla zasilania projektowanego układu wentylacyjnego w pomieszczeniu warsztatowym
zaprojektowana została kompaktowa centralka wentylacyjna nawiewno-wywiewną z odzyskiem
ciepła typ VX-400 EV, pracującą z wydajnością nawiew/wywiew VN/VW=V=300m3/h,
wyposaŜoną w panel sterowniczy typu CE firmy Systemair. Centralkę wentylacyjną naleŜy
zamontować pod sufitem na ścianie zewnętrznej pomieszczenia warsztatowego. Projektowana
centralka wentylacyjna VX-400 EV wyposaŜona jest w układ dwóch wentylatorów: nawiewny i
wyciągowy, dwa filtry przeciwpyłkowe zamontowane na nawiewie i wywiewie powietrza,
krzyŜowy wymiennik ciepła, a takŜe układ dwóch automatycznie regulowanych nagrzewnic
elektrycznych: rozmraŜającą i dogrzewającą o mocy elektrycznej W=1670W kaŜda. Obudowa
centralki wykonana jest z blachy ocynkowanej izolowanej wełną mineralną o gr. 30mm.
Odprowadzenie skroplin z centralki wentylacyjnej naleŜy wykonać węŜem elastycznym do kratki
ściekowej w pomieszczeniu.
Pobieranie świeŜego powietrza wentylacyjnego i wyrzut powietrza z pomieszczenia realizowany
będzie za pośrednictwem czerpnio-wyrzytni ściennej typ CVVX 160 firmy Systemair. Nawiew
powietrza do pomieszczenia wykonany zostanie poprzez jedną aluminiową kratkę wentylacyjną
typ KNA 250x250+P wyposaŜoną w przepustnicę regulacyjne PRKA-250x250, zaś wyciąg
analogicznie za pośrednictwem kratki typu KWA 250x250+P wyposaŜonej w przepustnicę
regulacyjną PRKA-250x250 firmy Klimor. Kratki wentylacyjne nawiewną i wyciągową naleŜy
wyregulować na wydajność V=300m3/h.
W układzie wentylacyjnym naleŜy stosować kanały wentylacyjne z blachy stalowej ocynkowanej
o przekroju kołowym. Łączenie kanałów i kształtek o przekroju kołowym naleŜy wykonywać
poprzez połączenia na wcisk z uszczelnieniem specjalną uszczelką gumową. Kanały
wentylacyjne pomiędzy centralką wentylacyjną VX-400 EV i czerpnio-wyrzutnią powietrza
naleŜy zaizolować termicznie lamelmatą z wełny mineralnej w osłonie foli aluminiowej o
grubości otuliny g=20mm. Izolacja termiczna kanałów zapobiegać będzie procesowi
kondensacji pary wodnej na wychłodzonych powietrzem zewnętrznym kanałach wentylacyjnych.
7.6. MontaŜ kanałów wentylacyjnych.
Nawiew i wywiew powietrza w projektowanych układach wentylacyjnych realizowany będzie za
pomocą kanałów wentylacyjnych z blachy stalowej ocynkowanej lub aluminiowej o przekroju
prostokątnym, oraz kołowym. Łączenie kanałów i kształtek o przekroju prostokątnym naleŜy
wykonywać poprzez skręcanie za pomocą śrub, zaś połączenia naleŜy uszczelnić przy pomocy
płaskich uszczelek gumowych. Łączenie kanałów i kształtek o przekroju kołowym naleŜy
wykonywać poprzez połączenia na wcisk z uszczelnieniem specjalną uszczelką gumową.
Kanały wentylacyjne naleŜy mocować do stropów lub ścian konstrukcyjnych za pomocą
specjalnych uchwytów do podwieszania (regulowana wysokość zawiesia). Zamocowania
przewodów wentylacyjnych do elementów budowlanych powinny być wykonane z materiałów
niepalnych zapewniających przejęcie siły powstającej w przypadku poŜaru w czasie nie
krótszym niŜ wymagany dla klasy odporności ogniowej przewodu lub klapy odcinającej.
Przejścia przewodów przez przegrody budowlane (ściany, sufit) naleŜy wypełniać materiałami
niepalnymi i plastycznymi.
Po zakończeniu montaŜu kanałów wentylacyjnych i uruchomieniu central wentylacyjnych i
wentylatorów wyciągowych naleŜy wyregulować ilości powietrza nawiewanego na
poszczególnych kratkach wentylacyjnych do wartości obliczeniowych podanych na rzutach i
przekrojach wentylacji mechanicznej.
Po sprawdzeniu skuteczności wentylacji moŜna ją przekazać do uŜytkowania. Dla zapewnienia
izolacji termicznej przewody wentylacyjne doprowadzające powietrze wentylacyjne od czerpni
powietrza do central wentylacyjnych naleŜy zaizolować lamelmatą (wełna mineralna z folią
aluminiową) o grubości otuliny min. g=20mm. Izolacja termiczna kanałów zapobiegać będzie
procesowi kondensacji pary wodnej na kanałach wentylacyjnych.
8.
OPIS TECHNICZNY INSTALACJI SPRĘśONEGO POWIETRZA.
Istniejąca w obiekcie wewnętrzna instalacja spręŜonego powietrza zostanie w całości
zdemontowana, a w jej miejsce wykonana nowa. Projektowana instalacja spręŜonego powietrza
zasilać będzie przebudowywane i remontowane pomieszczenia warsztatowo-garaŜowe w tym
szczególności: w pomieszczeniu myjni – 2 szybkozłączki, w pomieszczeniu diagnostyki – 3
szybkozłączki, w pomieszczeniu warsztatowym – 1 szybkozłączka.
W pomieszczeniach warsztatowo-garaŜowych zaprojektowana została instalacja spręŜonego
powietrza, która zasilać będzie narzędzia pneumatyczne, urządzenia do demontaŜu, montaŜu i
pompowania opon, ewentualnie urządzenia do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi
pojazdów w przypadku ich zamontowania (w wersjach zasilanych pneumatycznie) itp.
Narzędzia są podłączone do instalacji spręŜonego powietrza okresowo poprzez projektowane
szybkozłączki np. SK-NW7,2-G1/2a, a ewentualne urządzenia kontrolno-pomiarowe
podłączone są na stałe. Przy doborze ciśnienia w instalacji spręŜonego powietrza naleŜy
uwzględnić ciśnienie robocze niezbędne do prawidłowej pracy urządzeń i przyrządów
stanowiska diagnostycznego (zasilanych pneumatycznie). Zalecane jest zainstalowanie
spręŜarki o wydajności około V=20m3/h i ciśnieniu P=1,0MPa. Dla potrzeb zasilania instalacji
spręŜonego powietrza zaprojektowany został agregat spręŜarkowy ze śrubową spręŜarką
powietrza typ SCK 5 firmy ALUP, o nastawnym ciśnieniu roboczym P=8-10-13bara, i max.
wydajności powietrza V=26m3/h. Agregat ten posiada zasilanie elektryczne 3-fazowe 3/N/PE ~
400V i moc elektryczną W=4,0kW i został usytuowany w pomieszczeniu pomocniczym nr A.14.
Instalacje spręŜonego powietrza naleŜy wykonać z rur stalowych czarnych ze szwem łączonych
przez spawanie. Zmiany kierunków prowadzenia rurociągów naleŜy wykonywać za
pośrednictwem kolan stalowych tzw. „hamburskich”. Instalacja powinna być odwodniona i
odolejona co jest realizowane w agregacie spręŜarkowym. Rurociągi spręŜonego powietrza
naleŜy zabezpieczyć antykorozyjnie podwójną warstwą farby miniowej antykorozyjnej, oraz
zewnętrzną warstwą farby nawierzchniowej. Instalacja spręŜonego powietrza zgodnie z
obowiązującymi normami powinna być oznakowana barwą błękitną.
9.
UWAGI KOŃCOWE.
Całość zadania wykonać zgodnie z :
•
„Warunkami technicznymi wykonania i odbioru robót budowlano montaŜowych tom II
Instalacje sanitarne i przemysłowe ” ;
•
Przepisami Ustawy Prawo Budowlane;
•
Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
•
Zaleceniami COBRTI INSTAL „Wewnętrzne instalacje wodociągowe, ogrzewcze i
gazowe z rur miedzianych” - Wytyczne stosowania i projektowania.
•
Obliczenia cieplne wykonano za pomocą programu OZC firmy Danfoss.
•
Zaleceniami i kartami DTR producentów urządzeń wentylacyjnych i filtrowentylacyjnych.
•
Obiekty będące przedmiotem opracowania znajdują się na terenie szkód górniczych I
kategorii. Wszystkie przyjęte w projekcie rozwiązania materiałowe, oraz przyjęte na
etapie realizacji ewentualne zamienniki materiałowe muszą posiadać atest
dopuszczający do stosowania na terenach szkód górniczych I kategorii włącznie.
•
Wszystkie materiały uŜyte do budowy instalacji sanitarnych muszą posiadać aktualne
Atesty , Dopuszczenia i Certyfikaty do stosowania na terenie RP.
II.2.4. ins t a l a c j e e l e k t r yc z ne
II.2.4. ins t a l a c j e e l e k t r yc z ne
1.
2.
Podstawy opracowania projektu zostały wyszczególnione w części architektonicznej
opracowania.
3.
Przedmiotem opracowania jest projekt architektoniczno-budowlany w zakresie branŜy instalacje
elektryczne dla nadbudowy, przebudowy i remontu budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2
), rozbudowy i remontu wiaty stalowej (nr 6) na terenie bazy Przedsiębiorstwa Gospodarki
Miejskiej Sp. z o.o. w Polkowicach przy ul.Dąbrowskiego 2.
•
bilans mocy budynku nr 2 (segment „A” i „B”),
•
nowo projektowane rozdzielnice T1-T4,
•
instalacje odbiorcze w budynku 2 (segment „A” i „B”) i wiacie
•
ochrona przeciwporaŜeniowa i połączenia wyrównawcze,
•
ochrona przeciwprzepięciowa i odgromowa.
4.
OPIS TECHNICZNY
4.1. Bilans mocy
BILANS ENERGETYCZNY
Pi [kW]
kj
Ps [kW]
1,74
0,7
0,23
GNIAZDA WTYKOWE
4
0,1
1,22
BRAMY GARAśOWE
5
0,1
0,5
ZESTAWY GNIAZDOWE
10
0,1
0,1
0,46
0,5
0,23
21,2
-
3,4
GARAśE PROJ. ROZDZIELNICA T1
OŚWIETLENIE
OGRZEWANIE
RAZEM
MYJNIA I DIAGNOSTYKA PROJ ROZDZIELNICA T2
OŚWIETLENIE
3,8
0,7
2,66
GNIAZDA WTYKOWE
21,7
0,25
5,43
BRAMY GARAśOWE
1,5
0,25
0,38
ZESTAWY GNIAZDOWE
8
0,25
2
OGRZEWANIE I WENTYLACJA
7
0,5
3,47
INNE ODBIORY
6
0,5
3
48
-
17
OŚWIETLENIE
1,59
0,7
1,12
GNIAZDA WTYKOWE
3,5
0,4
0,88
4
0,25
1
0,18
0,5
0,09
OŚWIETLENIE
1,51
0,7
1,06
GNIAZDA WTYKOWE
6,25
0,1
0,63
RAZEM
17,1
-
4,8
SUMA
86,3
-
25,2
RAZEM
WARSZTATY T3
ZESTAWY GNIAZDOWE
WENTYLACJA
WIATA T4
4.2. Wewnętrzne linie zasilające
Poszczególne rozdzielnice budynków nr 2,3 i 4 zasilane są z rozdzielni głównej usytuowanej w
budynku nr 2 segment „C”. W celu likwidacji kolizji linii zasilających z remontowanymi w etapie
pierwszym garaŜami (segment „B") wyprowadzone zostaną z RG nowe linie kablowe zasilające
te rozdzielnice, omijające garaŜe budynku nr 2 (segment”B”).
Nowe linie zasilające rozdzielnice budynków 3 i 4 zostaną połączone za pomocą złączy z
istniejącymi obwodami w pomieszczeniu A1 nad stropem podwieszanym.
W celu zasilenia wiaty z projektowanej rozdzielnicy T3 wyprowadzona zostanie linia kablowa
zasilająca projektowaną rozdzielnicę T4 ( T4 - rozdzielnica wiaty)
Szczegółowy opis wlz znajduje się w PZT.
4.3. Nowoprojektowane rozdzielnice T1-T4.
Rozdzielnice T1-T4 stanową szafki stalowe naścienne usytuowane:
•
T1 – GaraŜ nr 3 (pom. B3),
•
T2 – Pom. Diagnostyki (pom. A13),
•
T3 – Korytarz (pom. A4),
•
T4 – Wiata (część nowoprojektowana).
W rozdzielnicach usytuowane zostaną zabezpieczenia poszczególnych obwodów odbiorczych
pomieszczeń oraz oświetlenia zewnętrznego wraz z elementami sterującymi. Wysokość
montaŜu tablic (dolnej krawędzi) - na wys. 1,4 m nad poziomem gotowej posadzki.
4.4. Instalacje odbiorcze.
Instalacje odbiorcze zasilane z T1 (garaŜe segment ,,B")
Instalacje odbiorcze obejmują następujące elementy:
obwody oświetleniowe,
obwody zasilające ogrzewanie,
obwody zasilające gn. wtyk. 230 V ogólnego uŜytku,
obwody zasilające zestawy gn. wtyk. 230 V i 400V,
obwody zasilające bramy garaŜowe.
Instalacje odbiorcze zasilane z T2 (myjnia i diagnostyka segment „A")
obwody zasilające wentylację i ogrzewanie,
obwody zasilający gn. wtyk. specjalnego uŜytku,
obwody zasilające gn. wtyk. 400 V ,
obwody zasilające bramy garaŜowe,
obwody zasilające podgrzewacze wody,
obwody oświetlenia zewnętrznego budynku,
obwody zasilający elementy sterujące oświetleniem zewnętrznym.
Instalacje odbiorcze zasilane z T3 (warsztaty segment „A")
obwody zasilające wentylację,
obwody oświetlenia zewnętrznego budynku,
obwody zasilający elementy sterujące oświetleniem zewnętrznym.
Instalacje odbiorcze zasilane z T4 (wiata)
obwody zasilające gn. wtyk. 230 V ,
obwody zasilające gn. wtyk. 400 V.
PRZEWODY
Instalacje wykonane zostaną przewodami kabelkowymi płaskimi .
Przewody układane będą na tynku.
Trasy układania przewodów powinny się znajdować :
-dla tras poziomych
oś strefy górnej – 30 cm pod gotową powierzchnią sufitu (strefa o szerokości 20cm) :
oś strefy dolnej – 30 cm powyŜej gotowej powierzchni podłogi (strefa o szerokości 30cm)
w strefie środkowej - 100 cm powyŜej gotowej powierzchni podłogi (strefa o szerokości 30cm)
-dla tras pionowych (strefa o szerokości 20cm) :
oś strefy pionowej -15 cm od ościeŜnic lub linii zbiegu ścian.
Nie określa się ściśle tras prowadzenia przewodów w sufitach i pod podłogami -powinny one
przebiegać równolegle do krawędzi ścian.
Pionowe strefy instalacyjne sięgają od linii zbiegu ścian i sufitu do linii zbiegu ściany z podłogą.
Przy oknach pionowe strefy instalacyjne prowadzone są po obu stronach okna. W przypadku
drzwi jednoskrzydłowych strefę pionową naleŜy prowadzić tylko po stronie zamka drzwi.
OPRAWY I OSPRZĘT
Oprawy będą zwieszane bądź montowane bezpośrednio do sufitu albo ścian.
Zaprojektowano osprzęt natynkowy:
-w myjnii IP 44
-w pozostałych pomieszczeniach co najmniej IP 40.
Puszki odgałęźne montowane będą w górnej strefie instalacyjnej na wysokości 0,30m pod
gotową powierzchnią sufitu.
Łączniki ,które nie są instalowane ponad powierzchniami pracy, montowane będą obok drzwi w
strefie pionowej w taki sposób aby środek najwyŜej połoŜonego łącznika znajdował się nie
wyŜej niŜ 1,15 m nad gotową powierzchnią podłogi.
Gniazda wtyczkowe i łączniki ( ich środek) instalowane ponad powierzchniami pracy
umieszczone będą w środkowej strefie instalacyjnej na wysokości 1,05m nad gotową
powierzchnią podłogi.
Gniazda wtyczkowe ( ich środek ) instalowane poza stanowiskami pracy umieszczone będą w
dolnej strefie instalacyjnej na wysokości 0,3m nad gotową powierzchnią podłogi.
Gniazda wtyczkowe , łączniki i wypusty przyłączeniowe , które muszą być zainstalowane poza
opisanymi wyŜej pionowymi strefami instalacyjnymi powinny być zasilane liniami biegnącymi
prostopadle do najbliŜej połoŜonej poziomej strefy instalacyjnej.
Zestawy gniazdowe instalować w strefie środkowej. W skład zestawu gniazdowego wchodzą :
•
jedno gniazdo 32A,400V (zabezpieczenie 25A)
•
jedno gniazdo 16A,400V (zabezpieczenie 16A)
•
dwa gniazda 230V (zabezpieczenie 16A)
Oświetlenie ewakuacyjne
Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne dróg ewakuacyjnych
Oświetlenie dobrane zostanie z zastosowaniem następujących danych i norm:
Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002r w sprawie warunków technicznych
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie ( DZ. U nr 75 poz. 690 z późniejszymi
zmianami )
PN-EN 1838:2005 Zastosowanie oświetlenia . Oświetlenie awaryjne.
PN-EN 60598-2-22:2004 Oprawy oświetleniowe . Część 2-22: Wymagania szczegółowe .
Oprawy oświetleniowe do oświetlenia awaryjnego
Oświetlenie ewakuacyjne jako rodzaj oświetlenia awaryjnego umoŜliwiającego łatwe i pewne
wyjście z budynku w czasie zaniku oświetlenia podstawowego powinno działać przez co
najmniej 2 godziny od zaniku oświetlenia podstawowego i będzie spełniać następujące warunki:
droga ewakuacyjna o szerokości ponad 2m – oświetlenie ewakuacyjne strefy otwartej
-minimalne natęŜenie oświetlenia na poziomie posadzki nie moŜe być mniejsze niŜ 0,5lx ( z
wyjątkiem obwodowego pasa o szerokości 0,5m) a równomierność Emax /Emin nie moŜe być
większa od 40/1 , 50% wymaganego natęŜenia oświetlenia powinno być wytworzone w ciągu 5s
a pełny poziom natęŜenia oświetlenia w ciągu 60s
droga ewakuacyjna o szerokości do 2m -minimalne natęŜenie oświetlenia na poziomie posadzki
wzdłuŜ środkowej linii drogi ewakuacyjnej nie powinno być mniejsze niŜ 1lx , a na centralnym
pasie drogi obejmującym nie mniej niŜ połowę szerokości drogi ,natęŜenie oświetlenia powinno
stanowić co najmniej 0,5lx , równomierność Emax /Emin wzdłuŜ centralnej linii drogi
ewakuacyjnej nie powinna być większa od 40/1 , 50% wymaganego natęŜenia oświetlenia
powinno być wytworzone w ciągu 5s a pełny poziom natęŜenia oświetlenia w ciągu 60s.
Awaryjne oświetlenie ewakuacyjne wykonane zostanie zgodnie z PN-EN -1838:2005-oprawami
z własnym zasilaniem spełniającymi wymagania PN-EN -60598-2-22:2004. Oprawy
ewakuacyjne spełniają jednocześnie rolę opraw oświetlenia podstawowego.
Przewiduje się znaki bezpieczeństwa zgodne z PN -92/N-01256.02 Znaki bezpieczeństwa.
Ewakuacja dotyczące ewakuacji i ochrony przeciwpoŜarowej oświetlone zewnętrznie przez
oprawy awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego.
Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne stref otwartych
W trakcie prac projektowych nie wyróŜniono w budynku stref otwartych ( duŜych pomieszczeń),
dla których wymagane jest oświetlenia ewakuacyjne strefy otwartej.
Oświetlenie awaryjne ewakuacyjne strefy wysokiego ryzyka
W trakcie prac projektowych nie wyróŜniono w budynku stref wysokiego ryzyka.
4.5. Ochrona przeciwporaŜeniowa, przeciwprzepięciowa i ochrona odgromowa.
Podstawowa ochrona przed poraŜeniem (ochrona przed dotykiem bezpośrednim) zrealizowana
będzie w instalacji poprzez izolację i osłony izolacyjne. Jako dodatkowy środek ochrony przed
poraŜeniem ( ochrona przed dotykiem pośrednim ) zaprojektowano samoczynne wyłączenie
zasilania. Z przewodem ochronnym PE zostaną połączone zaciski PE gniazd wtykowych,
metalowe konstrukcje wsporcze i osłony tablic rozdzielczych, metalowe osłony sprzętu
instalacyjnego a takŜe metalowe osłony opraw oświetleniowych. Wartość współczynników k
zostanie sprawdzona pomiarowo po wykonaniu instalacji.
W budynkach wykonać wewnętrzne połączenia wyrównawcze główne.
W budynku zaprojektowano dwa stopnie ochrony przeciwprzepięciowej wewnętrznej:
-zintegrowany w nowoprojektowanych rozdzielnicach za pomocą ochronników ograniczających
przepięcia do 1,5 kV,
Zaprojektowano instalację odgromową - zwód poziomy i przewody odprowadzające Fe/Zn fi 8.
Przewody odprowadzające wzdłuŜ ścian budynku zostaną zainstalowane w rurkach pod
ociepleniem. Złącza probiercze umieszczone zostaną w skrzynkach pod ociepleniem.
I I . 3 . i nf or m a c j a dot yc z ą c a b e z p i e c z e ń s t w a i o c h r o n y
zdrowia
II.4. Inf or m a c j a dot yc z ą c a
Bezpieczeństwa i Ochrony Zdrowia
1.
PODSTAWA ORACOWANIA I PRZEPISY OBOWIĄZUJĄCE
a)
b)
c)
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
umowa z Zamawiającym
Projekt Budowlany
Przepisy podstawowe :
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 23 czerwca 2003 r.
w sprawie informacji dotyczącej bezpieczeństwa i ochrony zdrowia oraz planu
bezpieczeństwa i ochrony zdrowia (Dz. U. nr 120 .poz. 1126)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SOCJALNEJ
z dnia 26 września 1997 r. w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy
(Dz. U. nr 129.poz. 844 z późniejszymi zmianami)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY z dnia 6 lutego 2003 r.
w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywania robót budowlanych
(Dz. U. Nr 47. poz. 401)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ
z dnia 29 listopada 2002 r. w sprawie najwyŜszych dopuszczalnych stęŜeń i natęŜeń
czynników szkodliwych dla zdrowia w środowisku pracy
(Dz. U. nr 217.poz. 1833 z późniejszymi zmianami)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA z dnia 20 grudnia 2002 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia w
środowisku pracy (Dz. U. 2003 nr 21. poz. 180)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ
z dnia 18 września 2000 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie bezpieczeństwa i higieny
pracy przy ręcznych pracach transportowych (Dz. U. 2000 r. nr 82. poz. 930)
ROZPORZĄDZENIE MINISTRA GOSPODARKI z dnia 30 października 2002 r.
w sprawie minimalnych wymagań dotyczących bezpieczeństwa i higieny pracy w zakresie
uŜytkowania maszyn przez pracowników podczas pracy
(Dz. U. nr 191. poz. 1596)
2.
ZAKRES ROBÓT
Zakres robót dla całego zamierzenia budowlanego obejmuje następujące elementy :
roboty rozbiórkowe, budowlano-instalacyjne i inŜynieryjne związane z realizacją
przedmiotowego zadania inwestycyjnego.
3.
WYKAZ OBIEKTÓW BUDOWLANYCH
Przedmiotem opracowania niniejszej dokumentacji są niŜej wymienione obiekty:
2. Budynek magazynowy (5, 7) – obiekt przeznaczony do rozbiórki
4.
DANE TECHNICZNE
Element zagospodarowania terenu
Powierzchnia /m²/
Powierzchnia działki nr 93
10 591,0 m2
Powierzchnia zabudowy budynku magazynowo-warsztatowego ( nr 2 )
849,50 m2
Powierzchnia zabudowy wiaty stalowej ( nr 6 )
342,40 m2
Powierzchnia zabudowy budynku magazynowego ( nr 5 i 7 )
przeznaczonego do rozbiórki
42,0 m2
Powierzchnia rozbudowy wiaty stalowej ( nr 6 )
36,90 m2
Powierzchnia zabudowy wiaty stalowej ( nr 6 ) po rozbudowie
379,30 m2
Budynek warsztatowo-magazynowy
Długość budynku
57,26m
Szerokość budynku
15,70m
Wysokość budynku
6,80m
Liczba kondygnacji
1
849,50m²
Powierzchnia netto
w tym :
•
segmanet A
•
segment B
•
segment C
724,10m²
- 264,20m²
- 324,60m²
- 135,30m²
Kubatura budynku
4 254m³
Wiata magazynowa
Długość budynku
60,97m
Szerokość budynku
6,29m
Wysokość budynku
4,17m
Wysokość części dobudowanej
Liczba kondygnacji
ok. 14,30m
1
Powierzchnia zabudowy budynku istniejącego
342,40m²
Powierzchnia zabudowy części dobudowanej
36,90m²
Powierzchnia netto
w tym :
•
cz. istniejąca
•
cz. dobudowana
Kubatura budynku
353,20m²
- 321,40m²
- 31,80m²
1460,0m³
4.
WYKAZ ELEMENTÓW ZAGOSPODAROWANIA TERENU MOGĄCYCH STWARZAĆ
ZAGROśENIE BEZPIECZEŃSTWA I ZDROWIA LUDZI :
Elementy zagospodarowania terenu, które mogą stwarzać zagroŜenie bezpieczeństwa i zdrowia
ludzi to :
•
sieci uzbrojenia podziemnego: sieci energetyczne, sieć wodociągowa,
kanalizacja sanitarna i deszczowa, sieć ciepłownicza,
•
drogi manewrowe na terenie bazy PGM
5.
PRZEWIDYWANE ZAGROśENIA WYSTĘPUJĄCE PODCZAS REALIZACJI ROBÓT:
5.1. Roboty budowlane, których charakter, organizacja lub miejsce prowadzenia stwarza
szczególnie wysokie ryzyko powstania zagroŜenia bezpieczeństwa i zdrowia ludzi, a w
szczególności :
•
•
•
•
•
•
roboty, przy których istnieje ryzyko upadku z wysokości ponad 5,0m
roboty ziemne – wykonywanie wykopów o ścianach pionowych o głębokości większej niŜ
3,0 m
roboty prowadzone w pobliŜu czynnych sieci uzbrojenia terenu
roboty prowadzone z uŜyciem sprzętu budowlanego i transportu kołowego
roboty związane z rozbiórką obiektów budowlanych
roboty w sąsiedztwie dróg manewrowych na terenie bazy PGM
5.2. Roboty budowlane stwarzające zagroŜenie dla bezpieczeństwa i zdrowia ludzi :
 roboty rozbiórkowe
 roboty ziemne
 roboty izolacyjne
 roboty betoniarskie
 roboty zbrojarskie
 roboty murarskie
 roboty montaŜowe konstrukcji
 roboty dekarskie
 roboty wykończeniowe
 roboty montaŜowe instalacji wewnętrznych sanitarnych i elektrycznych
 roboty inŜynieryjne związane z wykonaniem sieci zewnętrznych oraz zagospodarowaniem
terenu
5.3. Przewidywane zagroŜenie związane z realizacją robót budowl. wymienionych powyŜej :
 uszkodzenia głowy
 uszkodzenie wzroku, układu oddechowego
 uszkodzenie kończyn dolnych i górnych
 upadek z wysokości
 poraŜenie prądem
 poparzenia
ZagroŜenie bezpieczeństwa i zdrowia ludzi występuje na całym placu budowy w czasie
wykonywania poszczególnych rodzajów robót.
6.
INSTRUKTAś PRACOWNIKÓW PRZED PRZYSTĄPIENIEM DO REALIZACJI ROBÓT
SZCZEGÓLNIE NIEBEZPIECZNYCH:
Prace szczególnie niebezpieczne (prace w warunkach szczególnego zagroŜenia dla zdrowia i
Ŝycia ludzkiego) występujące przy planowanym zamierzeniu budowlanym to
•
prace na wysokości
•
prace związane z usuwaniem materiałów zawierających azbest.
Przed przystąpieniem do w/w robot naleŜy :
1. Poinformować pracowników, Ŝe przy pracach naleŜy stosować
odpowiednie środki zabezpieczające
2. InstruktaŜ pracowników powinien zawierać :
 imienny podział pracy
 harmonogram (kolejność) wykonywania zadań
 szczegółowe wymagania BHP przy poszczególnych
czynnościach
 wykaz środków ochrony indywidualnej
Sposób prowadzenia instruktaŜu stanowiskowego
Szkolenie powinno być prowadzone w formie instruktaŜu - na stanowisku, na którym będzie
zatrudniony instruowany pracownik, na podstawie szczegółowego programu, opracowanego
przez organizatora szkolenia. Szkolenie powinno uwzględniać następujące etapy :
1. rozmowę wstępną instruktora z instruowanym pracownikiem
2. pokaz i objaśnienie przez instruktora całego procesu pracy, który ma być
realizowany przez pracownika
3. próbne wykonywanie procesu pracy przez pracownika przy korygowaniu przez
instruktora sposobów wykonywania pracy
4. samodzielna praca instruowanego pracownika pod nadzorem instruktora
5. sprawdzenie i ocena przez instruktora sposobu wykonywania pracy przez
pracownika
JeŜeli pracownik wykonuje prace na róŜnych stanowiskach – szkolenie powinno uwzględniać
wszystkie rodzaje prac , które będą naleŜały do zakresu obowiązków pracownika.
Sposób realizacji szkolenia i czas trwania poszczególnych jego części powinny być uzaleŜnione
od przygotowania zawodowego, dotychczasowego staŜu pracy pracownika oraz zagroŜeń
występujących przy przewidzianej do wykonywania przez niego pracy.
7.
ŚRODKI TECHNICZNE I ORGANIZACYJNE ZAPOBIEGAJĄCE NIEBEZPIECZEŃSTWOM
7.1. Podstawowe środki techniczne zapobiegające niebezpieczeństwom to :
7.1.1. Środki ochrony indywidualnej :
•
środki ochrony przed upadkiem z wysokości
•
odzieŜ ochronna
•
hełmy ochronne
•
środki ochrony kończyn dolnych
•
środki ochrony kończyn górnych
•
środki ochrony wzroku
•
środki ochrony układu oddechowego przed pyłem
•
środki ochrony słuchu
7.1.2. Odpowiednie narzędzia pracy z aktualnymi świadectwami badań i trwale oznakowane.
7.1.3. Wykonanie właściwego zagospodarowania terenu budowy
7.1.4. Odpowiednie oznakowanie stref niebezpiecznych.
7.1.5. Odpowiedni do zakresu wykonywanych robót sprzęt mechaniczny z aktualnymi
dopuszczeniami technicznymi.
7.2. Środki organizacyjne zapobiegające niebezpieczeństwom to :
7.2.1.zamawiający będzie koordynował kolejność wykonywanych prac na podstawie
sporządzonego harmonogramu
7.2.2.bezpośredni nadzór nad bezpieczeństwem i ochroną zdrowia na stanowiskach pracy
sprawowany przez kierownika robót oraz mistrza, stosownie do zakresu obowiązków.
7.2.3.powierzenie robót odpowiednio wyszkolonym pracownikom którzy :
•
posiadają kwalifikacje przewidziane odrębnymi przepisami dla danego stanowiska,
•
uzyskają orzeczenie lekarskie o dopuszczeniu do określonej pracy
7.2.4.przeprowadzenie instruktaŜu
7.2.5.zapewnienie łączności na i z placem budowy
7.2.6.zorganizowanie punktu pierwszej pomocy wyposaŜonego w apteczkę ( obsługiwanego
przez wyszkolonych w tym zakresie pracowników )
7.2.7.w przypadku robót wykonywanych w odległości większej niŜ 500 m od punktu pierwszej
pomocy wyposaŜenie budowy w przenośną apteczkę
7.2.8.umieszczenie na widocznym miejscu tablicy z adresami i telefonami najbliŜszego punktu
lekarskiego, najbliŜszej straŜy poŜarnej, policji, najbliŜszego punktu telefonicznego, pogotowia
ratunkowego
7.2.9.prace w warunkach szczególnego zagroŜenia dla zdrowia i Ŝycia ludzkiego naleŜy
wykonywać na podstawie polecenia pisemnego przy zastosowaniu odpowiednich środków
zabezpieczających zdrowie i Ŝycie ludzkie.
III. CZ ĘŚĆ R YSU N K O W A
III.1. Projekt zagospodarowania terenu
III.2.1. architektura
III.2.2. konstrukcja
III.2.3. instalacje sanitarne
III.2 . 4 . i ns t a l a c j e e l e k t r yc z ne

projekt budowlany - Przedsiębiorstwo Gospodarki Miejskiej Sp. z oo

Transkrypt

Podobne dokumenty

Ostatnio ogłoszone przetargi

Remont Domu Ludowego w miejscowości Rudy gmina Końskowola

przedmiar robót - Przedsiębiorstwo Gospodarki Miejskiej Sp. z oo w

Zamknij oczy i zobacz więcej! - Muzeum Regionalne w Stalowej Woli

Zadanie Nr 2 – Remont Domu Ludowego w miejscowości Lipa

1. Oświetlenie chodnika pomiędzy budynkami Ziętka 68